| . , ̈ : ἀλλα και Θρασυαλκης ὁ Θασιος τους ἐτησιους φησιν ἐξωθειν τον Νειλον : της γαρ Αἰθιοπιας ὑψηλοις | ||
| σωφροσυνης και δικαιοσυνης ἀνδρων ἐπιτηδευοντων μεν ἀρετην , ἀπαρχας δε ἐτησιους συμφεροντων , ἐξ ὡν ἀναγουσι θυσιας στελλοντες ἱεροπομπους εἰς |
| , ἐν τουτῳ οἱ φιλοι τῳ Κυρῳ προσηγον οἱ μεν Καδουσιους δεομενους αὐτου μενειν , οἱ δε Ὑρκανιους , ὁ | ||
| ἁπαντας . δια δη ταυτας τας αἰτιας ἀει πολεμικως ἐσχηκεναι Καδουσιους προς Μηδους , και μηδεποτε τοις τουτων βασιλευσιν ὑπηκοους |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| ἐχομεν ψυχην και ὁτι ἀθανατος εὐχερεστερον τοις πολλοις εἰδεναι , παρακολουθησαι δε τῳ ταυτα κατασκευαζοντι λογῳ ἐστιν οἱς και των | ||
| δει οὐν ἐπιβλεπειν και διαγινωσκειν , ἐπι ποιῳ μοριῳ συνεβη παρακολουθησαι τον μαρασμωδη πυρετον και ἐν αὐτῳ μαλλον προσφερειν τα |
| , μαστιχη Χια , μελι , οἰνος , πισσα , μελισσοφυλλον , πρασιον , προπολις , σικυου ἀγριου χυλος , | ||
| παρωνυχια ἱκανως , πευκεδανου ὀπος , πηγανον , πισσα , μελισσοφυλλον , πρασιον καταπλασσομενα , πταρμικη το θαμνιον , πυκνοκομου |
| , Αὐσων Αὐσονος : πρηξων πρηξονος , οὑτως γαρ τους ἀγοραιους καλουσι Σικελοι : Ἀμαζων Ἀμαζονος : λεγεται γαρ και | ||
| τοιουτον ὀχλον , σκωμματα και πολλην σπερμολογιαν συνειροντες και τας ἀγοραιους ταυτας ἀποκρισεις . τοιγαρουν ἀγαθον μεν οὐδεν ἐργαζονται , |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
| τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
| ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
| μοι . ὠιμωξα κἀγω προς τεκνων χειρουμενης . νεμει τοι δικαν θεος , ὁταν τυχηι . σχετλια μεν ἐπαθες , | ||
| ν ? [ ] νατ ' ἀνα [ ] ! δικαν ! [ ] ! ! ! ! οιαυτ [ |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
| Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
| τα του καλου Ξενοφωντος εἰσεται ἡν εἰχε προς αὐτον ὁ λαμπροτατος Πλατων ζηλοτυπιαν , ἠ ταχα φιλονεικως εἰχον ἀρχηθεν οἱ | ||
| ἑξης φησιν ὁ Ποσειδωνιος , ὁτι ὁ Κανωβος καλουμενος ἀστηρ λαμπροτατος ἐστι προς μεσημβριαν ὡς ἐπι τῳ πηδαλιῳ της Ἀργους |
| και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
| τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
| προς # νη ιη , ἁ ἐσται της κατα πλατος παραλλαξεως . παλιν δε ὡς ρκ προς μοιρας α # | ||
| μοιρων ιε κη : και ἡ ΗΝ της κατα μηκος παραλλαξεως , τουτεστιν ἡ ΓΔ , # λ : ἡ |
| φωναι , κυριως τα ποιηματα των ποιητων , ἠτοι της παιδευσεως αἱ φωναι . Ἑρμειης : ὁ λογος : ἐστιν | ||
| οὐ μαλλον την γλωτταν ἠ τους τροπους ἀγαθος ὑπο της παιδευσεως γεγενηται . και δη και τοδε της παιδειας : |
| το συμβεβηκος ἐν οὐσιᾳ . τουτο οὐν το ἐν τινι παραλαμβανει ἐν τῳ ὁρισμῳ ὡς γενος κατα πολλων λεγομενον . | ||
| ᾑ κληρουχοι Ῥωμαιων ἠσαν ἁμα τοις ἐπιχωριοις πολιτευομενοι , και παραλαμβανει την πολιν ἐξ ἐφοδου . ὡς γαρ ἐγνωσαν οἱ |
| ἡ ἐστιν ἱματιον λευκον ἠ των ἀσημων ἐσται ἠ των σημαντικων και ἠ των ἑν τι σημαινουσων ἠ των πολλα | ||
| περι ὀνοματος και ῥηματος , και τουτων οὐκ ἀσημων ἀλλα σημαντικων : ἀκολουθον γαρ ἠν μετα τας ἁπλας φωνας διαλαβειν |
| τριτης συμμαχιας λεγει ταυτι : παλιν δε των Ὀλυνθιων πρεσβεις ἀποστειλαντων εἰς τας Ἀθηνας και δεομενων μη περιιδειν αὐτους καταπολεμηθεντας | ||
| δ ' ἀπορειν περι της ταφης των παιδων . διοπερ ἀποστειλαντων αὐτων Πυθωδε τους ἐπερωτησοντας τον θεον ὁπως χρηστεον ἐστι |
| : ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
| προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
| τουτο γε καλειται , ὠ Σωκρατες , ὡς ἐγᾠμαι , δοξαζειν . Ὀρθως γαρ οἰει , ὠ φιλε . και | ||
| Ἡρακλειτειων ἠ των ἀλλων φυσικων τινες οἰονται και αὐτους οὑτω δοξαζειν και τα πραγματα δεχεσθαι κατα ταὐτο το ταυτῃ μη |
| τις τους αὐτους ὁτε μεν καλους δοκουντας , ὁτε δε αἰσχρους , και τοις μεν σφοδρα ἀρεσκοντας , παρ ' | ||
| Χρη μεν οὐν πασιν ὀργιλως ἐχειν , ὁσοι τιθεασι νομους αἰσχρους και πονηρους , μαλιστα δε τουτοις οἱ τους τοιουτους |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
| , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
| προεβληθη , και κατα δυναμιν αὐτων ἑκαστος ἐνεχθεντες , ἐκ παρακλησεως και παρασκευης των κροτων συντελουμενων , ἀπηλλαγησαν , και | ||
| γαρ ἐπιλεκτων ὑπερβαλλομενων ταις ἀνδραγαθιαις , και της ἀρετης και παρακλησεως Ἐπαμεινωνδου πολλα συμβαλλομενης , μογις ἐβιασθησαν οἱ Λακεδαιμονιοι : |
| τα κελευομενα ἐτελευτησε το παιδιον , πεμψας των εὐνουχων τους πιστοτατους και εἰδον δι ' ἐκεινων και ἐθαψα μιν . | ||
| ταυτης της χωρας ἐχυρωτατης οὐσης : ἐπειτα δε τους μεν πιστοτατους ὡσπερ εἰωθει περι ἑαυτον εἰχε , τουτων δ ' |
| ὁ θεος . ἐτυχε δε διαρρεων δια του χωριου ποταμος Σελινους . και ἐν Ἐφεσῳ δε παρα τον της Ἀρτεμιδος | ||
| εἰδος παρ ' Ἑλλησιν , οἱον Σχοινους Σκιλλους Πιτυωδης Δαφνους Σελινους Ἐρικωδης , ἀπο των ἐν τοις τοποις φυομενων . |
| παραβαλλοντες και τῳ πνευματι ἐπιτεινοντες και ἀνιεντες και ταις ἀλλαις αἰτιαις ἐνεργουντες : ὡστ ' εἰναι φανερον , ὁτι οὐδεν | ||
| ἀδικω τον παιδα οὐδεν οὐτ ' ἐνοχος εἰμι ταυταις ταις αἰτιαις οὐδε κατα μικρον : ἐτι δε ἀκριβεστερον ἡγουμαι και |
| μ ' εὐθυς ψηλαφᾳ κἀνω φερει την χειρα προς το φαλακρον ἡδυ διαγελων ποθεν ποτ ' ἀλυπον ὡδε ηὑρον ἀνθος | ||
| εἰς ' ἑκκαιδεκ ' εἰς Ἀρχεστρατον . ἐς τον δε φαλακρον ἑπτακαιδεκ ' . ἰσχε δη . ὀγδοος ὁ το |
| της ψυχης μεγαλοπρεπες τροφας τε παρεχεσθαι τοις ἀνθρωποις δαψιλεις και συστρατευειν προθυμοτατα . συνεγγιζουσης δε της δυναμεως τηι πολει των | ||
| Ἑλληνας ψηφισασθαι στρατηγον αὐτοκρατορα της Ἑλλαδος εἰναι τον Ἀλεξανδρον και συστρατευειν ἐπι τους Περσας ὑπερ ὡν εἰς τους Ἑλληνας ἐξημαρτον |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| ἐπικοινον δε τον του Ἑρμου , ἐπειπερ μετα μεν ἀγαθοποιων ἀγαθοποιος μετα δε κακοποιων κακοποιος . ἀλλοι δε τους αὐτους | ||
| αἱμαγμους και ἐκτρωσμους ἑξει και τοπων ἀλλαγας εἰ μη πως ἀγαθοποιος ἰδων ἀποφυγην δωσει των κακων . ἐξ ἀποκρουσεως δε |
| κωμαζειν πυρεττουσαν . και δικην ὠφληκοτα ἐγγυης προσελθων κελευσαι αὑτον ἀναδεξασθαι . και μαρτυρησων παρειναι του πραγματος ἠδη κεκριμενου . | ||
| ὁ μεγας βασιλευς ἐργον διαπραττωμαι προμνηστριας γραϊδος . ἀλλα ἐφθην ἀναδεξασθαι την κρισιν και παντες τουτο ἰσασι . μαλιστα δε |
| λυπειν . ἡ δ ' ἐναντιωσις μικραν λυπην . ἡ ἐναντιωσις ἡ προς ὁν συνηδυνειν δυσχερανει ὁ κατα την μεσοτητα | ||
| : Εἰ δ ' οὐν ταπεινωματα τουτων τυγχανει , Ἡτις ἐναντιωσις ἐκ των ζωδιων Ἡττω τα καλα ταυτα τυγχανει λεγε |
| . Ἐκ δε της Ἰουλιδος ὁ τε Σιμωνιδης ἠν ὁ μελοποιος και Βακχυλιδης . ἀδελφιδους ἐκεινου . και μετα ταυτα | ||
| την προϋπαρχουσαν ἠγαγε μουσικην . Ὁμοιως δε και Μελανιππιδης ὁ μελοποιος ἐπιγενομενος οὐκ ἐνεμεινε τῃ προϋπαρχουσῃ μουσικῃ , ἀλλ ' |
| ἀντι του πορθητου , ἠ ἐπει ἀπεστραμμενος ἐκαρατομησε Μεδουσαν : ἀποστραφεις , φησιν , ὡς ἐκεινος μηπως θεωμενος αἰδεσθηις την | ||
| δε κυριος αὐτου φοβηθεις , μη πως λακτισῃ αὐτον , ἀποστραφεις αὐτον , λαβων βακλον ἐτυψεν αὐτον δεινως . ὁ |
| ἡλιῳ , ὁτι κατα λοξου ὡς προς τον ἡλιον κινουμενη παραλλαττει τῳ πλατει , ἠ βορειοτερα ἠ νοτιωτερα γινομενη . | ||
| και χειμωνος , το δε τευτλιον , ὡσπερ εἰρηται , παραλλαττει κατα τας ὡρας . χρονοι δ ' οὐν οὑτοι |
| τῳ αὑτης ὑπερεχουσαν , την δ ' ὑπατην ὑπο της παραμεσης ὑπερεχομενην ὁμοιως : ὡς γιγνεσθαι τας αὐτας ὑπεροχας των | ||
| και λιχανου διαστηματων : δια τι γαρ μεσης μεν και παραμεσης ἑν ἐστι διαστημα και παλιν αὐ μεσης τε και |
| . Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
| εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
| των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
| πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| του πολεμου , μετα ἑνος ἠ δευτερου βανδου , και παραγγειλαι προευτρεπισαι χορτον τους μενοντας ἐν αὐτῳ τεσσαρων ἠ πεντε | ||
| οὐκ ἀν δοκω ὑμιν και θεραποντας παρασκευασασθαι και τοις φιλοις παραγγειλαι , ἱν ' ὡς ἀσφαλεστατα μεν αὐτος εἰσῃειν , |
| ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
| τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
| των ιδʹ χωρισθεισων των συζυγιων . ἑπτα δ ' ἐπειτα πυραν νεκρων τελεσθεντων : ἐπισωρευθεντων . ἠτοι καταριθμηθεντων , ἱνα | ||
| ὑπο του Ἀρβακου τελευτησαι ἑαυτον ἐμπρησαντα ἐν τοις βασιλειοις , πυραν νησαντα ὑψος τεσσαρων πλεθρων , ἐφ ' ἡς ἐπεθηκεν |
| γαρ τα ΑΗ , ΔΖ παραλληλογραμμα . ἐπει οὐν δυο παραλληλογραμμων των ΑΗ , ΔΖ περι τας ἰσας γωνιας ἠ | ||
| δυο ἰσας παρ ' ἑκατερα ἀποτελει . των δε ὀρθογωνιων παραλληλογραμμων ἑκαστον περιεχεσθαι λεγεται ἰδιως ὑπο των την ὀρθην γωνιαν |
| τουτῳ κατεπηγγειλατο Ζηνων βασι - λευς , εἰ γενοιτο των κρατουντων , την μετα βασιλεα μεγιστην ἀρχην . ἀλλ ' | ||
| ἐν ἡγεμονεσσιν ἀριστος , φρουρητηρα σιδηρον ἐχων , φυλακας τε κρατουντων πιστιν τ ' ἀλκηεσσαν : ἐπην δ ' εἰς |
| , ἐξ ὡν εἰπομεν ὀφειλειν διαγινωσκειν , εὐδηλον ὁτι τοις θερμαινουσι δει κεχρησθαι παντι τροπῳ , οὐ μονον ἐδεσμασι τοιουτοις | ||
| λευκα χρω - ματα ἠ μελαινουσι τα μελαινα , ὡς θερμαινουσι τα θερμα παθος ἐμποιουντα παρωνυμον ἑαυτοις : εἰ γαρ |
| ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
| : ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
| ὁμοιων των προσθεν φιλουμενων . οὐδεν γαρ κωλυει ἐτι μενειν εὐτραπελον ἠ ἐτι πλουσιον . ἀλλ ' εἰ μη ἡδυς | ||
| . εὐτραπελοις ] κακοις και ἀδικοις : ἐστι δε και εὐτραπελον το καλον : ἀντι μιας . ποταπον ; ὑπο |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| πλεοναζοντα , τον τε μεν οὐκ ἀσυνηθως ἀντι του μην παρειληφθαι ; . . . . . . οὐ μεν | ||
| σχεσιν δε αὐτων οὐδεμιαν σημαινοντας , οὐδαμως οἰητεον ἐν τουτοις παρειληφθαι , και εἰ προσχρῳντο τοις συμπλεκτικοις λεγομενοις συνδεσμοις της |
| ὀντος , ὁ ἐκεινου αὐταδελφος ἐφοιτα προς το Βυζαντιον προσεχως ἀριστευσας κατα Σκυθων : ᾐτει οὐν ἐκ βασιλεως της ἀριστειας | ||
| και νομος τον μοιχον εἰς ἱερον μη εἰσιεναι : μοιχος ἀριστευσας ἀνεθηκε και κρινεται ἀσεβειας ὡς εἰσελθων εἰς ἱερον : |
| ἐπαλειψαι μεν ταυτα και θεραπευσαι της τεχνης εἰναι δοκει , συστησασθαι δ ' ἐξ ἀρχης οὐδεμια οὑτω τεχνη ἀν εἰη | ||
| , νομιζοντες οὐ δια νοσον , ἀλλα βουλεσθαι αὐτοθι σχολην συστησασθαι . ὡν ἠν και Ἀρκεσιλαος θελων ὑπ ' αὐτου |
| τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ζῳδιοις τυχοντα και ὁ ὡροσκοπος ὑπο ἀγαθοποιων θεωρουμενος εὐτοκιαν ποιουσιν , ἐπι δε θηλυκης γενεσεως δυστοκιαν | ||
| χρεων εἰδεναι ὡς κατα την της Σεληνης συναφην των μεν ἀγαθοποιων διδοντων ἀδελφους , των δε κακοποιων παραιρουμενων , και |
| . . ἀρνες μεν οἱ νεοι , ἀρνεοι δε οἱ τελειοι , ὁμοιως ἀρνειους τε τραγους τε και ἀρνων πρωτογονων | ||
| τε και κεκμηκος . οἱ δε ἀγαν αὐτων ἰσχυροι και τελειοι ἀπορρηξαντες τα δεσμα και ταις ἀκμαις των κερατων και |
| κυνηγετουντων ἀπο του ἐπαγειν ἀτην . ἀλεωραι : καταφυγαι , ἀναπαυσεις : ἀπο του ἀλεα ἡ θερμασια γινεται ῥημα ἀλεω | ||
| γαρ διακονοις διαδοχης ἐδει και παρ ' ἀλληλων εἰχον τας ἀναπαυσεις : ὁ δε εἰδη μεν πονων ἠμειβε , παντα |
| ὁ Κλεων ταλαντα εʹ . ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το καταδικασθηναι τον Κλεωνα . Γ ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το | ||
| δια τουτο δυσιν ὑστερον ἐτεσιν ὑπο του δημου πολλοις χρημασι καταδικασθηναι : περι οὑ κατα τους οἰκειους χρονους ἐπιμνησθησομεθα . |
| και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
| ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
| ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
| ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
| τιθεσθαι , προῳδικη δε δια το προτιθεσθαι ἑτερας περιοδου κωλων ἀναπαιστικων Ϛʹ . ὡν τα μεν τεσσαρα διμετρα ἀκαταληκτα . | ||
| ' ἀγε Πηγασε : ἡ ἐκθεσις της διπλης κωλων ἐστιν ἀναπαιστικων ιθʹ : εἰρηται γαρ , ὁτι και ἑτερῳ μετρῳ |
| ἐν τοις δεσμωτηριοις του Νερωνος , ὁν φασι τελεωτατα ἀνθρωπων φιλοσοφησαι , και φανερως μεν οὐ διελεγοντο ἀλληλοις παραιτησαμενου του | ||
| ὑστερον ἀποχωρησαι , και τον μεν Ζηνωνα κατ ' ἰδιαν φιλοσοφησαι , τον δε Ἀναξαγορου διακουσαι και Πυθαγορου : και |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
| μνημα ἐν Σπαρτῃ , εἰτε ἀγαθου τα προτερα ἀνδρος εἰναι νομισθεντος εἰτε και κρυφα οἱ προσηκοντες θαπτουσιν αὐτον . ἐπι | ||
| ἐπι της ἐρωμενης ὑβριζεσθαι και ταυτα προς ἀνδρος ἀντεραν ἰσα νομισθεντος : το δε μη πασχουσῃ κακως ἐπαμυνειν ἐσχατης εὐνοιας |
| ἀνεμεινε περας . Τεχνιτην ἐδειξας ἐν οἱς ἐπεσταλκας , οὐκ ἀναμαρτητον ἀνδρα . ἐμε δε αὐτο τουτο διηλλαξε το δεινον | ||
| ἐστι δ ' αὑτη μηδεποτε γενεσθαι παντα χρηστον μηδ ' ἀναμαρτητον : ὁσα δ ' ἠ κινδυνευοντας ἐδει προνοησασθαι , |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| ἐφη , κρυφῃ φεροντων : δεδοικα γαρ τον σον και Ἀντισθενους πλουτον μη με καταδυναστευσῃ . ἡ μεν δη παις | ||
| δηλον ὡς τον πατερα ἠ το χρεος ἀποδουναι λυτρον του Ἀντισθενους . δει γαρ και ἑαυτου τον πατερα προτιμησαι , |
| . Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
| , ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| φονου , τους ζωγρηθεντας ἀθροισας Δεινοκρατην μεν ἀφηκε δια την προγεγενημενην φιλιαν , των ἀλλων δε τους μεν ἀλλοτριωτατα διακειμενους | ||
| σημαινει , εἰ δε δισωμον τυχοι το ζῳδιον και ἠδη προγεγενημενην . ὁ δε ἀστηρ ὁ κυριος του κληρου δηλωσει |
| και τυλους ἐτι τε μυρμηκιας και ἀκροχορδονας και πτερυγια και θυμους ἀφαιρει . ἡ των προβατων κοπρος προς ἀκροχορδονας και | ||
| οἱ δε φερομενοι θεοι τα δεινα και ἀναγκαια παθη , θυμους και ἐπιθυμιας και ἡδονας και λυπας αὐ , και |
| ἀν τριακοσιων ὀντων των την ὑλην ἐργαζομενων τεχνιτων χωρις των ὑπηρετουντων . τουτο μεν οὐν το μερος εἰς την θαλασσαν | ||
| την Σαλαμινα λυμηνασθαι φησι τοις πραγμασι και των προς ἡδονην ὑπηρετουντων οὐδεν γενεσθαι βελτιω . και ὁ μεν Ἰακχος ἐξεφοιτησε |
| αὐτος ἐπεβαινε και περιεπλει παντας παρακαλων : ἐπι δε τῃ παρακλησει τα στρατηγικα σημεια , ὡς ἐν κινδυνῳ μαλιστα ὠν | ||
| το μεν τῃ συμφορᾳ το δε ἀπειλῃ το δε και παρακλησει σωφρονιζοντος : Ἀκυλας δε της διαιρεσεως ταυτης ἐπιλαμβανεται λεγων |
| των περι τον Ἀχιλλεα κατελευσθη , και τα τοις Θαργηλιοις ἀγομενα τουτων ἀπομιμηματα ἐστιν , Ἰστρος ἐν αʹ των Ἀπολλωνος | ||
| εἰς το αὐτο καθισταμενα ἐν μετροις βιων ὡρισμενων εἰς συμφωνιαν ἀγομενα ταυτα ἐκεινοις και κατ ' ἐκεινα , τωνδε περαινομενων |
| ἀν εἰη ἀλλο , ἠ ἀρετη ; ἡ δε ἀρετη ἀναφαιρετον . Οὐκ ἀδικηθησεται τοινυν ὁ την ἀρετην ἐχων , | ||
| ἡμιν ἀλλοτριων ἀγαθων και ταυτα πεφρουρημενων κραταιᾳ χειρι προς το ἀναφαιρετον ; „ και τοις δυσιν ἐπιδραμοντες μικρου καταλευουσιν αὐτους |
| ἑτερα τελη ἀναγεται , δηλον ὁτι τα ὑφ ' ἑτερα ἀναγομενα οὐκ ἐστι τελεια , ὡς εἰναι δηλον ἐντευθεν , | ||
| , μαλλον δε πασα ἀναγκη τα ὑπο τα προς τι ἀναγομενα ἀναγεσθαι και ὑπο ἀλλην τινα κατηγοριαν : εἰρηται γαρ |
| γαρ τον αἰσθανομενον μη αἰσθανεσθαι . Το δ ' αἰσθανεσθαι γνωριζειν τι ἠν . Διοτι δε και πιστευει τῃ αἰσθησει | ||
| ἀπο των κυρτων . την δε ἐν τοις μυσιν εὐκαιρως γνωριζειν ἐστιν : οὐδεν γαρ ὑποφερουσι των εἰρημενων συμπτωματων και |
| . διο και ταυτην την ἐπωνυμιαν εἰχον : νομοι γαρ προσηγορευθησαν , ἐπειδη οὐκ ἐξην παραβηναι το καθ ' ἑκαστον | ||
| ἐκ πολιορκιας ἑλειν ἱστορουνται , ἀφ ' οὑ δη Λαπερσαι προσηγορευθησαν . Φησι δ ' Ἐφορος τους κατασχοντας την Λακωνικην |
| ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
| μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| δε μυρον το ἀπο της Ῥοδου : ὁ καλουμεν ἡμεις ῥοδινον . τον ἀλαβαστρον : Την μυροθηκην . ἀλλ ' | ||
| ἀποστημα των μαστων . ] Κιμωλιαν , λιβανον και ἐλαιον ῥοδινον διαμιξας ἐπιτιθει . ἀλλο . κατ ' ἀρχας μεν |
| ὡς ἐκρατησεν ὑποσπονδους ἀφεισα , αὐθις Εὐβοεας ἀπο Φιλιππου , Βυζαντιους , Περινθιους , Χερρονησιτας , Χαλκιδεας το καθ ' | ||
| ἀσχολουμενων δια νυκτος αὐτοις μηχανημασιν ἀφανης ἠν . Φιλιππος ἐπολιορκει Βυζαντιους ἐχοντας οὐκ ὀλιγην χειρα συμμαχων . τουτους ἀπολιπειν την |
| ἀπο μεσης ἀποτομης ἀπο ἐλαττονος μετα ῥητου μεσον το ὁλον ποιουσης μετα μεσου μεσον το ὁλον ποιουσης . ἠ και | ||
| , οὐ πιστευεται , της αὐτου ἀρετης ἀνισχυρον την κατηγοριαν ποιουσης . Ὁμως δε , εἰ και οὐδεν ὁ αὐτου |
| , ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
| ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
| ὑστεριζειν του καιρου . Φαβωρινος δε οὐχ ὑγιως κατα δοτικην συνταττει . Παραβολιον : ἀδοκιμον τουτο . τῳ μεν οὐν | ||
| , λεγω δη των διανοητικων : αἱς και την φρονησιν συνταττει , διοτι λογος τις ἐστι και αὐτη και διανοια |
| φονον : δευτερον δε , ὁτι τοις μεγαλοις και εὐκατασκευαστοις θαλαμοις του Διος την γαμετην Ἡραν ἐπειρα τε και ἐνηδρευε | ||
| νυν ἀλοχους τε περιφρουρευε φυλασσων , ὠ ταλαν , ἐν θαλαμοις τε μενων ἐπιτερπεο νυμφαις : οὐ γαρ τοι μια |
| ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
| μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
| Τιμοκλης , ὠ Ἡρα , ὁ Στωϊκος και Δαμις ὁ Ἐπικουρειος χθες , οὐκ οἰδα ὁθεν σφισιν ἀρξαμενου του λογου | ||
| , ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ της των φιλοσοφων συνταξεως : ἀλλα |
| και κρηθμου ἐν ὑδατι δουναι πιειν . Ἑτερον : ἀστερας θαλασσιους τους μελανας και κραμβην , μιξας ἐν οἰνῳ εὐωδει | ||
| τους δε ἀλλους αἱ νηες . εἰπων δε πεζους και θαλασσιους , προς μεν τουτο ἐπηγαγε το νηες , το |
| παρεληλυθοτα χρονον και μελλοντα , και της πραγματικης μεσης ἀμφοτερων τεταγμενης , και φυσει μεν εἰς το μελλον ἐχουσης τον | ||
| ὁ χωρος γεγονε , ὁκως του λοιπου κατα λογον της τεταγμενης ἀποφορης τελεοι . Δοκεει δε μοι ἐνθευτεν γεωμετριη εὑρεθεισα |
| Οὐδ ' ὑπο τινι οὐν θεῳ ταττεται ἡ των ὁλων ἐπιμελεια ; Οὐ . Παντα δε εἰκη φερεται ; Ναι | ||
| , τῳ δικαιῳ λογῳ και τῳ ἀδικῳ . ἀγων ] ἐπιμελεια , κοπος . , σπουδη . ἀναπαιστικοι τετραμετροι καταληκτικοι |
| . Ἐστι δε και πρωτος τῃ φυσει ὁ ἐνδιαθετος του προφορικου , ἐπει και συναναιρει μεν αὐτον , οὐ συναναιρειται | ||
| ἑτεροκινητα και συν ἑτεροις ἐκφωνουμενα αὐτα καθ ' αὑτα του προφορικου οὐ τυγχανουσιν . Ὡς οὐν οἱ ἐργαται ἐπι μεν |
| συμβαινειν , ἀφορου μηδεποτε της γης οὐσης : τους τε ξυλινους καρπους γεννασθαι πολλους , και τας ῥιζας των φυτων | ||
| Ἐσαγαγοντες ἐς το μεγαρον ἐσω ἐον μεγα ἐξηριθμεον δεικνυντες κολοσσους ξυλινους τοσουτους ὁσους περ εἰπον : ἀρχιερευς γαρ ἑκαστος αὐτοθι |
| λεγομενοι αὐτων δεσποται . ἐπει φερε , Εὐμαιος , ὁ Κτησιου του Ὀρμενου ἀνδρος πανυ ἐλευθερου και πλουσιου παις , | ||
| , οὐδεν ἰσως κωλυει τα Δεινωνος ἰδιαι και παλιν τα Κτησιου διελθειν . . . : ἡ δε Κτησιου διηγησις |
| δυσπροσωπον ὁραθεν συναγει τας ψυχας των ὁρωντων και συστελλει . ἀτοπωτερον δ ' ἀν εἰη των οἰκειων τινα ἰδειν τοιουτῳ | ||
| τι των ποιουμενων ] ἐνδον λαλουμενων θ ' ἁμα . ἀτοπωτερον ] τουτου , μα τω θεω , ξενον οὐπωποτ |
| φιλῳ συνειναι και τραπεζης και στεγης κοινωνειν οὐ μεγαλοψυχον ἀλλα δουλικον και κολακικον και ταπεινον : ταπεινοι γαρ οἱ κολακες | ||
| του Μανης . προς δε τα ἀνδραποδα και ὀνομα εἰπε δουλικον . ὡσει ἐλεγε τους δουλους Μανας . οὑτω γαρ |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| . ἐκ δε τοὐναντιου δειλος , ἀποδειλιων , ἀθαρσης , ἀνανδρος , ἐπιδεης καταδεης , συνεσταλμενος , κατεπτηχως , ἀγεννης | ||
| ἐστεφανουτο ἐριῳ . ἐνοει δε τουτο το στεφανωμα αὐτῳ ὁτι ἀνανδρος ἐστι και γυννις και ἐς γυναικας μαχλος . και |
| ἐχοντες . Οὑτοι και Δαρειον ἐτρεψαντο . Εἰσι δε και δικαιοτατοι , κοινα ἐχοντες τα τε κτηματα και τας γυναικας | ||
| δοξει παρα τοις ἀνθρωποις , ἀδικωτατα γαρ δη οἱδε ἐπαθον δικαιοτατοι ὀντες . πλην ἀλλ ' οὑτοι μεν ἐπι δοξῃ |
| Ἐπει σχολη παρεστι , παι Μενοιτιου . ὁ δε τροχαιος μαλακωτερος τουτου και ἀγεννεστερος , οἱον Θυμε θυμ ' ἀμηχανοισι | ||
| μετριον ἠθος φανειη , κατασκευαζων . περι δε τα παθη μαλακωτερος ἐστι και οὐτε αὐξησεις οὐτε δεινωσεις οὐτε οἰκτους οὐθ |
| εἰναι τῃ σκληρᾳ τριψει . δει δε το πληθος του λιπους και το ταχος της φορας ἐκλυειν εἰς τοσουτον , | ||
| ' ἐποιμαινοντο χαραι μελεων βαλιαι τε λυγκες , ἐβα δε λιπους ' Ὀθρυος ναπαν λεοντων ἁ δαφοινος ἰλα : χορευσε |
| , ἡ δε γʹ κουρεωτις : ἐν ταυτῃ γαρ τους κουρους ἐνεγραφον εἰς τους φρατερας , τριετεις ἠ τετραετεις ὀντας | ||
| ἠγαγε δε Κλεων . ΓΘ κορακινους : ἐπαιξεν ἀντι του κουρους . ΓΘ παρεκινδυνευσε : περυσι γαρ ὑπεσχετο τοις Ἀθηναιοις |
| Νωτον δε και τα ὀπισθια παντα του γηρως εἰναι σημαντικα νομιζομεν . ὁθεν ὀρθως ἐνιοι και Πλουτωνος αὐτα καλουσιν ἰδια | ||
| γενομενους θαυμαζομεν τε φιλοπονους τε και φιλοκαλους ὀνομαζομεν και κοινους νομιζομεν εὐεργετας τους των καλων ἐπιμελητας . ὁτε τοινυν οὑτω |