| προσαγορευεται , τα δ ' ἀνευ χιτωνος ἐν αὐτῃ τῃ σαρκι γινομενα τηρουντα την του γενους ὀνομασιαν ὁμωνυμως ἀποστηματα προσαγορευεται | φυλασσουσιν , ἀλλα θελουσιν ὑμας περιτεμνεσθαι ἱνα ἐν τῃ ὑμετερᾳ σαρκι καυχησωνται . ἐμοι δε μη γενοιτο καυχασθαι εἰ μη |
| , . . Ἐγω γαρ και μετα την ἀναστασιν ἐν σαρκι αὐτον οἰδα και πιστευω ὀντα . και ὁτε προς | οὐκ οἰκει ἐν ἐμοι , τουτ ' ἐστιν ἐν τῃ σαρκι μου , ἀγαθον : το γαρ θελειν παρακειται μοι |
| ἀϲτραγαλων ἐλαφειων κεκαυμενων ⋖ δ ἀψινθιου χυλου ⋖ δ τερεβινθινηϲ ὑγραϲ ⋖ δ : τα ξηρα λειωϲαϲ ϲηϲαϲ λειου παλιν | πολεις , τον ὁμοιον τροπον τουτοις ἐκπορνευσασαι και ἀπελθουσαι ὀπισω σαρκος ἑτερας , προκεινται δειγμα πυρος αἰωνιου δικην ὑπεχουσαι . |
| δε ἐϲτι περι δυναμεωϲ τροφων εἰπειν . ὁτι μεν οὐν ὑγραϲ και ψυχραϲ εἰναι προϲηκει τροφαϲ ταϲ μελλουϲαϲ ὀνηϲειν τουϲ | με ἠδικησατε : οἰδατε δε ὁτι δι ' ἀσθενειαν της σαρκος εὐηγγελισαμην ὑμιν το προτερον , και τον πειρασμον ὑμων |
| ἠροϲ και του φθινοπωρου . ποτηματα δε τουτοιϲ ἁρμοζει ὀξουϲ κυαθοϲ α μετα κεδριαϲ κυαθου α και χυλου κραμβηϲ ὠμηϲ | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| δε οὐδεμιαν ἐπιφανη κεκτηται : ὁ δε χυλοϲ αὐτηϲ ὁϲον κυαθοϲ μετα ζυθου πινομενοϲ την πλατειαν ἑλμινθα ἀπαραβατωϲ ἐκτιναϲϲει . | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| . . . κερκουρος : εἰδος τι νεως : Δειναρχος Τυρρηνικῳ ⌈ ⌉ . . . . Λιπαρα : Δειναρχος | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| περιτρεπομενων διαστρεφεται τα κωλα . συμφερει δε ποτε και κηρῳ Τυρρηνικῳ τακεντι συν ἐλαιῳ προ της σπαργανωσεως ἀλειφειν τα σωματα | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| το πλατος αὐτης κατα τον δια μεσων ἐν χηλαις και σκορπιῳ και κριῳ και ταυρῳ , ὡς οἱ περι τον | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| φθινοπωρον ἐνυδρον εἰναι . Ὁτε δε ἐν οἰκῳ Ἀρεως τῳ σκορπιῳ γενηται ὁ Ζευς , ὁ χειμων ἀρχομενος ἐσται μετα | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| τις συγγενειος ὁ τα της συγγενειας δικαια ἐφορων παρ ' Εὐριπιδῃ . διακριτεον δ ' αὐτους τῳ τους μεν ἀπο | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| ? [ ] ? [ ] [ παρ ] ' Εὐριπιδῃ Νεοπτολεμο ] ? [ ] Φιλοκτη ? [ Ὀδυσσευς | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| καταλιπῃ : οὐδε γαρ ἀλλως αὐτῳ την ἐπι Ῥωμην ὁδον εὐπρεπη και ἐνδοξον ἐσεσθαι , μη της πρωτης ἐν Ἰταλιᾳ | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| δε και τινες των ἀλλων συγγραφεων φασιν αὐτην ἑταιραν γεγονεναι εὐπρεπη , και δια το καλλος ἐρωτικως ἐχειν αὐτης τον | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| γυμνος ἀληλιμμενος τοις παιανιζουσι των ἐπινικιων ἐξηρχε . Παρ ' Αἰσχυλῳ δε την τραγῳδιαν ἐμαθε . και πολλα ἐκαινουργησεν ἐν | νυν οὐδενα οἰδαμεν κατα σαρκα : εἰ και ἐγνωκαμεν κατα σαρκα Χριστον , ἀλλα νυν οὐκετι γινωσκομεν . ὡστε εἰ |
| ἐπιφυσεις παραγωγως κοτυληδονες . και τα κυμβαλα δε παρ ' Αἰσχυλῳ κοτυλαι : χαλκοδετοις κοτυλαις ὀτοβει . Μαρσυας δε το | ἀδελφοι , ὀφειλεται ἐσμεν , οὐ τῃ σαρκι του κατα σαρκα ζην : εἰ γαρ κατα σαρκα ζητε μελλετε ἀποθνῃσκειν |
| ' , εἰ μηδενα των ἀλλων , την αὑτου μητερα ᾐσχυνθη τοις ἀπ ' ἐκεινης οἰκειοις της ἐσχατης ἐνδειας αἰτιος | τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον διωκετε εἰς ἀλληλους και εἰς παντας . Παντοτε χαιρετε , ἀδιαλειπτως προσευχεσθε , |
| . Ὁ δε οὐδεν δι ' αὐτο ἐδεισεν , οὐδε ᾐσχυνθη τοις πεπραγμενοις , ἀλλα μυθους ἐπεβαλλετο λεγειν μακρους , | αὐτον οἱ περι αὐτον συν τοις δωδεκα τας παραβολας . και ἐλεγεν αὐτοις , Ὑμιν το μυστηριον δεδοται της βασιλειας |
| ἀνοητοι [ ] : πεπλαϲται ? [ παρ ' Ἀριϲτοφανει βελοϲ ] ! [ ! ] ! ! , Ἀριϲτοφανηϲ | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| ἀφουλωθεντων μετα χρονον ϲυχνον ἀποϲταντοϲ του τοπου και ῥαγεντοϲ το βελοϲ ἐξεπηδηϲεν . Ἀκολουθον ἀν εἰη μετα την των κατα | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| . . . : Κτιζει δε και πολιν ἐν τῃ Βοιωτιᾳ μεγαλην , ἡντινα ἐκαλουν εἰς ἰδιον ὀνομα Καδμειαν . | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| : αἱ ἑπταπυλοι , ἁς ὁ Καδμος ἐκτισεν , ἐν Βοιωτιᾳ : αἱ ἑκατονταπυλοι ἐν Αἰγυπτῳ : και αἱ Ὑποπλακιοι | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| φλεγματοϲ και μελαγχολιαϲ και των λοιπων κοινον καθαρτηριον . Λαθυριδων κολοκυνθιδοϲ ἐντεριωνηϲ χαμελαιαϲ φυλλων ξηρων ϲκαμμωνιαϲ ἐπιθυμου πολυποδιου ἀνιϲου ἀνα | εἰσιν : δια τουτο ἐκ του κοσμου λαλουσιν και ὁ κοσμος αὐτων ἀκουει . ἡμεις ἐκ του θεου ἐσμεν : |
| μελικρατῳ : και διαϲτηϲαντα παλιν κλυζειν τῳ δια κενταυριου και κολοκυνθιδοϲ : εἰτα την ἱεραν αὐθιϲ διδοναι και ἐφεξηϲ ἀποφλεγματιϲμοιϲ | λεγω ὑμιν ὁτι κλαυσετε και θρηνησετε ὑμεις , ὁ δε κοσμος χαρησεται : ὑμεις λυπηθησεσθε , ἀλλ ' ἡ λυπη |
| πρεσβυτῃ γυνη . ὡσπερ γαρ ἀκατος οὐδε μικρον πειθεται ἑνι πηδαλιῳ , το πεισμ ' ἀπορρηξασα δε ἐκ νυκτος ἑτερον | Τοις δε λοιποις λεγω ἐγω , οὐχ ὁ κυριος : εἰ τις ἀδελφος γυναικα ἐχει ἀπιστον , και αὑτη συνευδοκει |
| λεχθησεται : το γαρ πηδαλιον πηδαλιωτου πηδαλιον και το πηδαλιωτον πηδαλιῳ πηδαλιωτον , και ἡ κεφαλη κεφαλωτου κεφαλη και το | πτερυγιον του ἱερου , και λεγει αὐτῳ , Εἰ υἱος εἰ του θεου , βαλε σεαυτον κατω : γεγραπται γαρ |
| ταφηναι λεγουσιν : ὑστερον δε και μνημα αὐτοθι ἀνδρι ᾠκοδομηθη Συρῳ . τοτε δε Δημητριος τειχισας εἰχε : χρονῳ δε | Ἀδριᾳ , κατα μεσον της νυκτος ὑπενοουν οἱ ναυται προσαγειν τινα αὐτοις χωραν . και βολισαντες εὑρον ὀργυιας εἰκοσι , |
| , και ὑπερφρονει του κακου : ὡς Φερεκυδης ὑπερεφρονει ἐν Συρῳ κειμενος , των μεν σαρκων αὐτῳ φθειρομενων , της | . διελθοντες δε ὁλην την νησον ἀχρι Παφου εὑρον ἀνδρα τινα μαγον ψευδοπροφητην Ἰουδαιον ᾡ ὀνομα Βαριησου , ὁς ἠν |
| ἡϲ ὁ χυλοϲ πινομενοϲ ϲυν οἰνῳ οὐρα τε ἀγει και λιθουϲ θρυπτει ἐϲχαραϲ τε ῥηϲϲει και ὀδονταϲ πραϋνει . Ἀπαρινη | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| εἰϲι δε και λεπτομερειϲ , ὡϲτε και τουϲ ἐν νεφροιϲ λιθουϲ θρυπτειν και πυριαιϲ ὑϲτερων ἁρμοττειν . Ἀρτοϲ καταπλαϲϲομενοϲ διαφορητικωτεροϲ | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| Τανταλιδων και ἀπ ' αὐτου καταγεσθαι Τανταλον , ἀπο Τανταλου Πελοπα , ἀπο Πελοπος Ἀτρεα , ἀπο Ἀτρεως Ἀγαμεμνονα , | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
| ἐστιν εἰκων χαλκη , ταινιαν τε ἐχουσα και ἀναδειν τον Πελοπα μελλουσα ἐπι τῃ νικῃ . το δε ἑτερον του | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
| μυουρα δε κατα το σχημα , και κροκυδι περιελισσειν ἠ λινῳ ἐπιμηκει , ὁπως μετα το αὐταρκη μειναι χρονον ἐπισπασθῃ | φιλοσοφιας και κενης ἀπατης κατα την παραδοσιν των ἀνθρωπων , κατα τα στοιχεια του κοσμου και οὐ κατα Χριστον : |
| ἐπειτα πεισεται ἁσσα οἱ Αἰσα Κατακλωθες τε βαρειαι γεινομενῳ νησαντο λινῳ , ὁτε μιν τεκε μητηρ . και τας ἐν | ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα το πλουτος της δοξης αὐτου δυναμει κραταιωθηναι δια του |
| χρη νοησαι μοναδα κινουμενην ; οὐτε γαρ αἰσθησει τουτο οὐτε νῳ ληπτον . και ὑπο τινος ; και γαρ οὐδε | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| ἀν ὠκνησα δια το σαφεστερον . συ δε παραπεμπε τῳ νῳ τας θεωριας τῳ ῥητορικῳ σου κοσμων λογῳ την τεχνην | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| το ἐκ του κατα φυσιν συλλογιζεσθαι τα παρα φυσιν . ιϚʹ . Οἱ βηχες οἱ κοπιωδεες ἁπτονται των σιναρων και | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| δε των Ποταμων εἰς Συριαδα Ἀκρουλεπτην σταδια ρκʹ , μιλια ιϚʹ . Ἀπο δε Συριαδος Ἀκρουλεπτης κολπος ἐκδεχεται : εἰσπλευσαντι | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| δε γογγυλιδος ῥιζας και ἀκαρφεα φλοιον ἠκα καθηραμενος λεπτουργεας , ἠελιῳ δε αὐηνας ἐπι τυτθον ὁτ ' ἐν ζεστῳ ἀποβαπτων | Σιλας και ὁ Τιμοθεος ἐκει . οἱ δε καθιστανοντες τον Παυλον ἠγαγον ἑως Ἀθηνων , και λαβοντες ἐντολην προς τον |
| . το δε μυριον ἐκ Διος ὑδωρ ληξεν ἁμ ' ἠελιῳ : ταχα δ ' ἐγγυθεν ἀντεβολησαν ἀλληλοις . Ἀργος | θελων τε χαριτα καταθεσθαι τοις Ἰουδαιοις ὁ Φηλιξ κατελιπε τον Παυλον δεδεμενον . Φηστος οὐν ἐπιβας τῃ ἐπαρχειᾳ μετα τρεις |
| χολης , ᾑ ἀν τυχῃ ἁλισθεντα : ταυτῃ γαρ ἡ σαρξ σηπεται και ἑλκουται , και προσκατασηπει το ἐσελθον του | συν τῳ πιστῳ Ἀβρααμ . ὁσοι γαρ ἐξ ἐργων νομου εἰσιν ὑπο καταραν εἰσιν : γεγραπται γαρ ὁτι Ἐπικαταρατος πας |
| πληθος σαρκων , ὁταν ἀρξωμεθα αὐτο τηκειν , μειουται ἡ σαρξ , ἡ προτερον διατεινουσα το δερμα : ἐντευθεν χαλαρωτερον | και ἐν τῳ στοματι αὐτων οὐχ εὑρεθη ψευδος : ἀμωμοι εἰσιν . Και εἰδον ἀλλον ἀγγελον πετομενον ἐν μεσουρανηματι , |
| την ἀνθρωπον , και διψα μιν λαμβανῃ καρτερη , και πινῃ , και μη ἀπεμεῃ : το μεν γαρ ἐς | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| μελικρητῳ κυαθοιϲ τριϲι ἐϲ ἡμεραϲ πλευναϲ : ἠν δε μη πινῃ τοδε , † ἐκτευξιν ξυμφορηϲ ξυν ἐλαιῳ , ἐνθα | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| διαφυγοιεν θηραν , ἡς τοιοσδε τις ὁ τροπος ἐστι : ξυλῳ παχει και κατα πηχυν ἑνα βραχει μολυβδον οἱ ἁλιεις | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| τα ἐπι των γενειων ἐξανθηματα . ] Σιδηρον πεπυρακτωμενον ἐπιβαλε ξυλῳ καλουμενῳ παλιουρῳ , και το ἐπιγιγνομενον ὑγρον λαβων καταχριε | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| οἰνῳ δε χριομενον τας ὑστερικας πνιγας ὀνινησι . συν δε πηγανινῳ ἐλαιῳ ἐνιεμενον κωλικους ἰαται . πινομενον δε στομαχικους , | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| , εἰ μη δεοντωϲ φεροιτο . ἐνεμαϲι δε χρηϲθαι ἀνυπερθετωϲ πηγανινῳ ἐλαιῳ ἐντακειϲηϲ αὐτῳ τερεβινθινηϲ και βουτυρου , ἐπειτα καταιοναν | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| ' ὁτι ὁ Ἀριστοτελης την ἀλλοιωσιν γενεσθαι λεγει ἐν τῳ ἑβδομῳ της Φυσικης ἀκροασεως οὐκ ἀπο πασης ποιοτητος ἀλλα μονον | την οἰκιαν οὐκ ἀφηκεν εἰσελθειν τινα συν αὐτῳ εἰ μη Πετρον και Ἰωαννην και Ἰακωβον και τον πατερα της παιδος |
| αὑτων σοφιας και προθυμως ἐπαιδευον προσκειμενον πανυ τῳ μανθανειν . ἑβδομῳ δε ἐτει νοσων ὁ βασιλευς , ὁτε δη και | ἐλεημοσυνην παρα των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς το ἱερον ἠρωτα ἐλεημοσυνην |
| μετα γυναικειου γαλακτοϲ ἠ του λευκου του ᾠου ἠ οἰνου γλυκεοϲ : χλιαρον ἐνϲταζε . και ὁ κροκωδηϲ δε τροχιϲκοϲ | ἡμεις δε παντες ἀνακεκαλυμμενῳ προσωπῳ την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αὐτην εἰκονα μεταμορφουμεθα ἀπο δοξης εἰς δοξαν , καθαπερ ἀπο |
| και διαχωρητικωτερον γιγνεται : μιϲγειν δε και ϲιραιου και οἰνου γλυκεοϲ : εὐϲτομαχωτερον γαρ τουτο : διαχωρητικωτερον δε και το | Και οἱ ἐμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν ἐπ ' αὐτην , ὁτι τον γομον αὐτων οὐδεις ἀγοραζει οὐκετι , |
| ἐτυμολογουσιν ὁμοιως : οἱ μεν γαρ ἀπο Πισης ὁμωνυμου τῃ κρηνῃ πολεως , την δε κρηνην Πισαν εἰρησθαι , οἱον | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| οὐκ ἐπειθεν , ἀπῃει δυσχερανας . ἰδων δε παιδας ἐν κρηνῃ τινι των κατα την οἰκιαν ῥαφανιδας πλυνοντας ἠρετο αὐτους | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| ἀγαγειν ἐστιν . οἱ στυφοντες φοινικες ψυχρον ἐχουσι χυμον : θριδαξ , ἰντυβοι μετριωτερον , ἀνδραχνη , μηκωνος σπερμα : | και συνηχθησαν προς αὐτον ὀχλοι πολλοι , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα καθησθαι , και πας ὁ ὀχλος ἐπι τον |
| ἐστιν : ἐν μεσῳ δ ' εὐχυμων τε και κακοχυμων θριδαξ ἐστι και ἰντυβοι , και μετα ταυτα μαλαχη , | παιδιων . Και εὐθεως ἠναγκασεν τους μαθητας ἐμβηναι εἰς το πλοιον και προαγειν αὐτον εἰς το περαν , ἑως οὑ |
| τον πολεμον ἀσχολουμενος μη περιεργαζηται τα σα πανουργηματα . ΓΘ ὁμιχλη κυριως ἐπι του τεθολωμενου και μη διαφανους ἀερος τασσεται | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| ἀχλυωδες και σκοτεινον . και ὡσπερ ἡλιου μη φαινοντος ἐπικειται ὁμιχλη , ἁμα δε τῳ φανσαι τουτον διασκεδαζει , οὑτω | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| δ ' ἐξ ὑποθεσεως και τοις ἐν γενεσει τε και φθορᾳ πασι . διο και ἐπ ' ἐκεινων μεν ἀντιστρεφει | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| ὀντα . Ἰστεον ὁτι πασα οὐσια των ἐν γενεσει και φθορᾳ δια γενεσεως ἐρχεται ἐκ του μη ὀντος εἰς το | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| ξυναπηλαθη παντα τηϲ νουϲου τα ἰχνια . δυναμιϲ μεν γαρ φυϲιοϲ ὑγειαν τικτει , ἀϲθενεια δε νουϲον . ἀπιτω ὠν | και εὑρων αὐτον βασταζῃ τουτον ἐπι των ὠμων αὐτου και ἐρχεται ἐπι τους φιλους και ἀδελφους αὐτου λεγων ὁτι συγχαρητε |
| πεψιν ἠ ἐϲ ἀναδοϲιν αἱματοϲ γεννα : ἠδε παν ἐργον φυϲιοϲ , ἐφ ' οἱϲι εὐπνοια , εὐτονιη , εὐχροιη | ἀκριβως οἰδατε ὁτι ἡμερα κυριου ὡς κλεπτης ἐν νυκτι οὑτως ἐρχεται . ὁταν λεγωσιν , Εἰρηνη και ἀσφαλεια , τοτε |
| ἀνηρ ἀγαθος γινεται ἐν πολεμωι . αἰψα δε δυσμενεων ἀνδρων ἐτρεψε φαλαγγας τρηχειας : σπουδηι δ ' ἐσχεθε κυμα μαχης | και στραφεις προς την γυναικα τῳ Σιμωνι ἐφη , Βλεπεις ταυτην την γυναικα ; εἰσηλθον σου εἰς την οἰκιαν , |
| εἰπειν φοβεισθαι και ἀποτρεπεσθαι , ὁ δε ἀλλως την συνταξιν ἐτρεψε , φοβουμαι και ἀποτρεπομαι εἰπων . θ κἀποτρεπομαι ] | ἠν . και παντες οἱ συμπαραγενομενοι ὀχλοι ἐπι την θεωριαν ταυτην , θεωρησαντες τα γενομενα , τυπτοντες τα στηθη ὑπεστρεφον |
| τις κτησαιτο , λεγειν τε δυνασθαι και πραττειν τα δεοντα ζηλῳ των ἀριστων και φυγῃ των χειρονων , ὁταν μητε | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| † ἀρχων ἐσται Δεον θεων εἰπειν , θεοις εἰπεν Ὁμηρικῳ ζηλῳ ἐκεινος γαρ ἠνασσε τοις Ἀχαιοις λεγει . ἐστι δε | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| ταις ναυσιν ἐς Τροιαν ἀναχθηναι και τουτου προτερον Θησεα δωσοντα Μινῳ δικας της Ἀνδρογεω τελευτης . Θεμιστοκλης δε ὡς ἠρξετοις | περι ἐμαυτου , ἡ μαρτυρια μου οὐκ ἐστιν ἀληθης : ἀλλος ἐστιν ὁ μαρτυρων περι ἐμου , και οἰδα ὁτι |
| καταφιλειν . ἐκεινοι μεν οὐν ἠνιωντο ἀκουοντες . Τῳ δε Μινῳ μια τις και προς χαριν ἐδικασθη : τον γαρ | . εἰ τα ἐργα μη ἐποιησα ἐν αὐτοις ἁ οὐδεις ἀλλος ἐποιησεν , ἁμαρτιαν οὐκ εἰχοσαν : νυν δε και |
| ἀγονοι οἱ ἀνδρες ιδʹ . Δια τι αἱ ἡμιονοι στειραι ιεʹ . Εἰ το ἐμβρυον ζῳον ιϚʹ . Πως τρεφεται | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| ιδʹ . [ ιεʹ . ] Νοεμβριος : Ἀθυρ . ιεʹ . [ ιϚʹ . ] Δεκεμβριος : Χυακ . | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| γενεσθαι . Καταπλωσαντας γαρ μακρῃ νηϊ ἐς Αἰαν τε την Κολχιδα και ἐπι Φασιν ποταμον , ἐνθευτεν , διαπρηξαμενους και | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| Θεσπιου παιδας και αὐτον τον στελλομενον τον πλουν ἐπι την Κολχιδα . 〚 την δε ναυν Ἀργω προσαγορευθηναι κατα μεν | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| Ἡρακλει κεκμηκοτι . ταυτην ἐπειραθη καταδραμειν ὁ Φιλιππος ὠν ἐν Θετταλιᾳ , μαθοντες δε Ἀθηναιοι και περιπλευσαντες τον τοπον ἀπεωσαντο | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| κυων ἐς την ἀγοραν παραβαλῃ , ἀναιρουσιν αὐτον . ἐν Θετταλιᾳ δε ὁ μελλων γαμειν θυων τα γαμοδαισια ἱππον ἐσαγει | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| ὁ ϲεμιδαλιτηϲ και τριτοϲ ὁ ϲυγκομιϲτοϲ . πυροι ἐφθοι ϲεμιδαλιϲ χονδροϲ . κυαμοι ϲαρκουϲι την ἑξιν οὐκ ἐϲφιγμενῃ και πυκνῃ | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| γλιϲχρον χυμον . ἐϲτι δε και ἡ ϲεμιδαλιϲ και ὁ χονδροϲ ἱκανωϲ γλιϲχρα . τενοντεϲ και ἀπονευρωϲειϲ και τα περι | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ἐγραψεν . ἀλλως : γραφεται Τελεσικρατει Κυρηναιῳ νικησαντι την κηʹ Πυθιαδα ὁπλιτῃ , τῃ δε λʹ σταδιον : παρο δη | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| : ἡ γαρ προ ταυτης ᾠδη Ἀρκεσιλαῳ γεγραπται νικησαντι λαʹ Πυθιαδα . . Ἀκουσατ ' : ἠ γαρ ἑλικωπιδος Ἀφροδιτας | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| το προσωπον ἐρυθηματα λαζεται προφανεα και δηλεομενα , και ὁ φαρυγξ αὐος , και ἡ γλωσσα τρηχειη . Αὑτη ἡ | οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων . τις δε ἐξ ὑμων |
| ἐσθοντ ' ἰδοις νιν , ἀποθανοις : βρεμει μεν ὁ φαρυγξ ἐνδοθ ' , ἀραβει δ ' ἁ γναθος , | ὁτι κριματα ἐχετε μεθ ' ἑαυτων : δια τι οὐχι μαλλον ἀδικεισθε ; δια τι οὐχι μαλλον ἀποστερεισθε ; ἀλλα |
| εἰ δ ' ὀλοη : εἰ τι των ὀρνεων ὑπερβαλλουσῃ λιμῳ κατεχομενον προσελθῃ τῳ σωματι , αὐτοθεν ἀπολλυται . το | ἑαυτου ἐν ἀγαπῃ . Τουτο οὐν λεγω και μαρτυρομαι ἐν κυριῳ , μηκετι ὑμας περιπατειν καθως και τα ἐθνη περιπατει |
| , εἰτα θερους ὡρᾳ θερμοτατῳ ἡλιῳ ἐν κτηνει καθεψεισθαι και λιμῳ ἀει κτεινοντι ἀποθνῃσκειν και μηδε αὑτην ἀποπνιξαι ἐχειν : | : ἀμην . Παρακαλω οὐν ὑμας ἐγω ὁ δεσμιος ἐν κυριῳ ἀξιως περιπατησαι της κλησεως ἡς ἐκληθητε , μετα πασης |
| . ὁ Ἰλιακος δι ' Ἑλενην , ὁ λοιμος δια Χρυσηιδα , Ἀχιλλεως μηνις δια Βρισηιδα , και ὁ ἱερος | ὁ γεωργος ἐστιν . παν κλημα ἐν ἐμοι μη φερον καρπον , αἰρει αὐτο , και παν το καρπον φερον |
| : ὁ Ἰλιακος δι ' Ἑλενην , ὁ λοιμος δια Χρυσηιδα , Ἀχιλλεως μηνις δια Βρισηιδα , και ὁ ἱερος | . οὐχ ὁτι ἐπιζητω το δομα , ἀλλα ἐπιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εἰς λογον ὑμων . ἀπεχω δε παντα |
| την στρατιαν βαρειαν οὐσαν ἠδη τῳ πληθει των ὠφελειων και σχολῃ πορευομενην . Οἱ δε Οὐολουσκοι το μεγεθος της κομιζο | αὐτοι ἡγιασμενοι ἐν ἀληθειᾳ . Οὐ περι τουτων δε ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου |
| . ὁστις οὐν περι των γνωριζομενων τοπων τοσαυτα ἐψευσται , σχολῃ γ ' ἀν περι των ἀγνοουμενων παρα πασιν ἀληθευειν | δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει και οὐκ εἰς τον ἑτερον : |
| κεκαθαρμενηϲ # δ μελιτοϲ ἀπηφριϲμενου # ε πεπερεωϲ ⋖ β ζιγγιβερεωϲ ⋖ β ϲκαμμωνιαϲ ⋖ Ϛ , ἑκαϲτον ἰδιᾳ λειοτατον | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| φηϲι , “ ϲκευαζε καταποτια οὑτωϲ : ναρδοϲταχυοϲ ⋖ β ζιγγιβερεωϲ ⋖ β ϲπερματοϲ ἐλελιϲφακου πεφρυγμενου κεκομμενου και ϲεϲειϲμενου ⋖ | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ὀξει συναρτυεται ἠ μετ ' ὀξους και προτροπου συν ἡδυοσμῳ χλωρῳ . καλλιστα δε τα ἐν Σμυρνῃ της Ἀσιας : | εἰς το θεατρον συναρπασαντες Γαϊον και Ἀρισταρχον Μακεδονας , συνεκδημους Παυλου . Παυλου δε βουλομενου εἰσελθειν εἰς τον δημον οὐκ |
| ποιειν δυναμενων , ὡς τῳ δια δαφνιδων , ἠ τῳ χλωρῳ , και τοις παραπλησιοις , και μαλιστα τοις προγεγραμμενοις | : ἀσυμφωνοι δε ὀντες προς ἀλληλους ἀπελυοντο , εἰποντος του Παυλου ῥημα ἑν ὁτι Καλως το πνευμα το ἁγιον ἐλαλησεν |
| . δουλειαν ] δουλικην . δουλειαν ] δουλην . ψαφαρᾳ σποδῳ ] λεπτῃ κονει . ψαφαρᾳ σποδῳ ] γῃ , | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| και δυσχερως , ἀλλ ' ἀληθως και ἀναμφιβολως εἰσι τῃ σποδῳ κεκονιαμενοι , κατακεχωσμενοι , ἀνῃρημενοι . οὐδ ' ἀμφιλεκτως | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| ἐριου αὐτῳ βρεχομενων και ἐπιτιθεμενων : ἀπυρετων δε ὀντων και γλυκυϲ ϲυμμετροϲ παραπλεκεϲθω τῳ πολλῳ ἐλαιῳ και ἐριοιϲ οἰϲυπηροιϲ ἀναλαμβανεϲθω | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| δε πινομενη και ζωμοϲ ἁλμυροϲ ἐκ τε ὀρνιθοϲ και χηνοϲ γλυκυϲ τε ϲυν κονιᾳ λαμβανομενοϲ . Και το ψυλλιον δε | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| # β , ῥοδινου # δ : την λιθαργυρον λειωϲαϲ ϲερεωϲ χυλῳ τοιϲ τηκτοιϲ ἐνεβαλον . τροφαϲ εὐδιοικητουϲ δοτεον εὐχυμουϲ | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| μετ ' ἀλφιτων και τριβολου χλωρου χυλοϲ και πολυγονου και ϲερεωϲ και θριδακινηϲ ϲυν τοιϲ ἀλφιτοιϲ και αὐτα δε τα | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| , και μ ' ᾐτιαασθε ἑκαστος : σχετλιε Πηλεος υἱε χολῳ ἀρα ς ' ἐτρεφε μητηρ , νηλεες , ὁς | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| μοι κατα θυμον ἐεισαο μυθησασθαι : ἀλλα μοι οἰδανεται κραδιη χολῳ ὁπποτε κεινων μνησομαι ὡς μ ' ἀσυφηλον ἐν Ἀργειοισιν | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| Μηδαν γημας την του Θρᾳκων βασιλεως ἐπεισηγαγε και ταυτην τῃ Ὀλυμπιαδι , ἐπι πασαις δε Κλεοπατραν την Ἀτταλου ἀδελφιδην ἐπεισαγων | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| , το πελαγος . Διονυσιος : ὁς προτερον ἐπι τῃ Ὀλυμπιαδι πολιν ἐκτισεν Ἀδριαν ἐν τῳ Ἰωνικῳ κολπῳ , ἀφ | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| Καθορω . Τι δαι ; τἀμπορια και τας ὁλκαδας ; Ἐγωγε . Πως οὐν οὐ μεγαλως εὐδαιμονεις ; Ἐτι νυν | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| ὁτι χρωμα τι , διοτι και ἀλλα τυγχανει ὀντα ; Ἐγωγε . Και εἰ γε σε ἐκελευε λεγειν ἀλλα χρωματα | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| διετελει : προ τριων ἡμερων της τελευτης , ῥεγχωδης ἐν φαρυγγι , και παλιν ἐπανιετο , ἐτελευτησεν . Ἡγησιπολιος παιδιον | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| προϊῃ ὁ πλευμων , ἀλλα πληρης ἐων ζεῃ ἐν τῃ φαρυγγι . Κορυζας δε και πταρμους ἐπι πασι τοισι περι | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| “ ἐκλυσαιμι ” . νη τας Χαριτας ] παλιν ἑτερῳ ὁρκῳ κεχρηται ὁ Σωκρατης . νη τας Χαριτας : οὐχ | ὁτι ἀδικοι θεου βασιλειαν οὐ κληρονομησουσιν ; μη πλανασθε : οὐτε πορνοι οὐτε εἰδωλολατραι οὐτε μοιχοι οὐτε μαλακοι οὐτε ἀρσενοκοιται |
| αὐτου , και αὐτον λοιδορων : και προς τουτοις και ὁρκῳ χρησεται , ὀμνυων αὐτου εἰναι τα ἀφαιρεθεντα . . | μετενοησαν ἐκ των φονων αὐτων οὐτε ἐκ των φαρμακων αὐτων οὐτε ἐκ της πορνειας αὐτων οὐτε ἐκ των κλεμματων αὐτων |
| ἑστηκεν ἀμφοτερων . ἐκειθεν δε πελαγιον ποιησαμενοι τον πλουν εἰς Λευκαδα καταγονται , κατεχοντων ἐτι το χωριον Ἀκαρνανων . κἀν | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| ἀνευ μαχης : κειται δε ἡ Κεφαλληνια κατα Ἀκαρνανιαν και Λευκαδα τετραπολις οὐσα , Παλης , Κρανιοι , Σαμαιοι , | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| ἐλπομαι , οὐδε οὑτος ὁ Λακων ὁ παρα κριτῃ τῳ Πυθιῳ φυσεως ἀνθρωπειας ἐχων ἀμεινω τον νουν ὑβριζειν ᾠηθη την | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| τιμωσα τον Ἐρωτα : ματην θυομεν Διϊ Ὀλυμπιῳ και Ἀπολλωνι Πυθιῳ , μη τιμωντες τον Ἐρωτα , τον ὀντα τυραννον | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| τῃ ἀρᾳ τῃ ἐς τον υἱον ἀποθανειν ὑπο Λυκομηδους ἐν Σκυρῳ , Θησει δε ξενον ὀντα τον Πηλεα και κοινωνον | παραβολην . και λεγει αὐτοις , Οὑτως και ὑμεις ἀσυνετοι ἐστε ; οὐ νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς |
| γινωσκειν , εἰτε τις Ἀχιλλει ποτε Βρισηις ἠρεσεν εἰτε ἐν Σκυρῳ τις ἐδοξεν εἰναι καλη , ἀλλα δουναι προς γαμον | το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε , ἀλλ ' ἐγω ἐξελεξαμην ὑμας ἐκ του κοσμου |
| και οὐχι ἐς ναυμαχιαν μαλλον ἠ ἐπι στρατειαν ἐπλεομεν : ξυνεβη δε και τα ἀπο της τυχης οὐκ ὀλιγα ἐναντιωθηναι | . Και προσελθοντες οἱ Φαρισαιοι και Σαδδουκαιοι πειραζοντες ἐπηρωτησαν αὐτον σημειον ἐκ του οὐρανου ἐπιδειξαι αὐτοις . ὁ δε ἀποκριθεις |
| και διεφθειραν τας πασας ἐς διακοσιας . χρονῳ δε ὑστερον ξυνεβη Θασιους αὐτων ἀποστηναι , διενεχθεντας περι των ἐν τῃ | αὐτον δια το ἀκουειν περι αὐτου , και ἠλπιζεν τι σημειον ἰδειν ὑπ ' αὐτου γινομενον . ἐπηρωτα δε αὐτον |
| δ , η , ιϚ , λβ , ξδ , ρκη , σνϚ , τριπλασιῳ δε α , γ , | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| . . . . . . . . . . ρκη κθ γʹ : Μοδουρα ἡ των Θεων . . | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| τῳ σῳ βουλομαι κολπῳ πληκτιζεσθαι μετα της σης πυγης . Κυπρι , τι μ ' ἐκμαινεις ἐπι ταυτῃ ; μεθες | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| . Γλυκυ Θησεως το τεκνον βαλε και λογοις με , Κυπρι , ἱνα παν μελος συνᾳδῃ , ἀκοη , φρενες | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| περι θηριακων λογῳ , λεγω δη ἐν τῳ ιγ . μυρῳ δε ὑπνωτικῳ κεχρηϲο τουτῳ : ϲτυρακοϲ # β ϲμυρνηϲ | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| ῥητινης σχινινης ἠ τερεβινθινης ὁσον καρυον , ταυτα τηξας ἐν μυρῳ ῥοδινῳ ἐπι πυρος μαλθακου , και ποιησας ὡσπερ κηρωτην | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| προς Ϛʹ ἐκ του ἡμιολιου θʹ προς Ϛʹ και ἐπιτριτου ιβʹ προς θʹ και παλιν ἡμιολιου ιβʹ προς ηʹ και | και ἐν τρισιν ἡμεραις οἰκοδομων , σωσον σεαυτον , εἰ υἱος εἰ του θεου , [ και ] καταβηθι ἀπο |
| ιδ μ , τας δε τοσαυτας μοιρας και ἐτι το ιβʹ αὐτων ἡ σεληνη κινειται μεσως ἐν ἡμερᾳ μιᾳ και | : ὡς υἱοις ὑμιν προσφερεται ὁ θεος : τις γαρ υἱος ὁν οὐ παιδευει πατηρ ; εἰ δε χωρις ἐστε |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] α κηρυκι [ ! ! ] ! ! ? [ ! | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| κηρυκι των θεων και ὑπηρετῃ : ἠ ἡ γλωττα τῳ κηρυκι τουτων των ἀγγελιων , τουτεστι σοι τεμνεται : ἀντι | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| ἐξω το παν . ἐϲτωϲαν ὠν θερμαι αἱ τεγξιεϲ ξυν πηγανῳ και ἀνηθῳ , ἐμπαϲϲομενου νιτρου : και ἐπιπλαϲματα ξυν | ἀμετακινητοι , περισσευοντες ἐν τῳ ἐργῳ του κυριου παντοτε , εἰδοτες ὁτι ὁ κοπος ὑμων οὐκ ἐστιν κενος ἐν κυριῳ |
| του καστοριου : μετα δε τουτο ῥοφεειν διδοναι ἀλητον ξυν πηγανῳ ἑφθον ἠ πτισανης χυλον . Ἠν δε γυναικι μετα | τινα ] καταπιειν : ᾡ ἀντιστητε στερεοι τῃ πιστει , εἰδοτες τα αὐτα των παθηματων τῃ ἐν [ τῳ ] |
| τι ὀρθοτονειται , τουτο και προς τι . το ὁς σφωι προϊει κατ ' ὀρθον τονον , και το νοουμενον | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| ἐκ του σοι και σοι και ἐκεινῳ . ὁθεν το σφωι . . συ και κρατερος Λυκομηδης εἰ συλληψιν ἐχει | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| δε ἐξενηψε τηϲ δυϲθυμιηϲ : καθιϲταται γαρ την γνωμην ἐρωτι ἰητρῳ . Περι μανιηϲ . Μανιηϲ τροποι εἰδεϲι μεν μυριοι | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| ἀκριβεως . Ἐπει τοι γε μοι δοκεει ἀναγκαιον εἰναι παντι ἰητρῳ περι φυσιος εἰδεναι , και πανυ σπουδασαι ὡς εἰσεται | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| μετα δε το λουτρον ἀπομαξαμενοϲ ἐπαλειφεϲθω ϲχινινῳ ἠ οἰνανθινῳ ἠ μυρϲινῳ και οἰνῳ βραχει μετα ϲτυπτηριαϲ ἠ ἀμμωνιακου εἰϲ γλοιου | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| μυρτων ϲιδιων χαλκανθου λιθαργυρου ἰϲα , λεαναϲ ϲυν οἰνῳ και μυρϲινῳ χρω . Ἐμπλαϲτροϲ προϲ ἀχωραϲ : θεραπευει τουϲ χρονιωτατουϲ | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| ποτε δε τελειας οἰηθειη , εἰ μεν διεσπασμενας , πολλα ζῳα το ἑν ποιησει και παντελως ἀποστησει την κρειττονα οὐσιαν | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| μερη του θεου . ὑπο τινος οὐν ζωοποιειται τα παντα ζῳα ; ὑπο τινος ἀθανατιζεται τα ἀθανατα ; ὑπο τινος | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| σωφρονιουσιν , οὐκ ἐπι δουλειᾳ κολαζοντες οὐδ ' ἐπ ' ὀλεθρῳ , σωφρονισται ὀντες , οὐ πολεμιοι . Οὑτως , | ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος . |
| μετ ' οὐ πολυ Ἀργειοις ἀπεδοσαν συν μεγαλῳ πατριδος τε ὀλεθρῳ και φυγῃ τῃ σφετερᾳ . Θεοπομπον δε τον Νικανδρου | το δοκιμαζειν ὑμας τι το θελημα του θεου , το ἀγαθον και εὐαρεστον και τελειον . Λεγω γαρ δια της |
| . ” Ὡς ἐφατ ' : ᾐνησαν δε νεοι ἐπος Αἰακιδαο . ῥιμφα δε νη ' ἐπιβαντες ἐπερρωοντ ' ἐλατῃσιν | ἐγγυς δε οὐσης Λυδδας τῃ Ἰοππῃ οἱ μαθηται ἀκουσαντες ὁτι Πετρος ἐστιν ἐν αὐτῃ ἀπεστειλαν δυο ἀνδρας προς αὐτον παρακαλουντες |
| κακος δε τις ἠπαφε δαιμων : ἑρκος γαρ πολεμοιο δεδουποτος Αἰακιδαο μουνον ἐτ ' ἠν Αἰαντος ἐυ σθενος . Ἀλλ | ἐκ των δουλων του ἀρχιερεως , συγγενης ὠν οὑ ἀπεκοψεν Πετρος το ὠτιον , Οὐκ ἐγω σε εἰδον ἐν τῳ |
| τα θηρια και φιλονικουντας και διωκοντας και ἀκοντιζοντας . και Κυρῳ ἡδετο οὐ δυναμενῳ σιγαν ὑπο της ἡδονης , ἀλλ | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| . ἀλλους δε τινας ἐφασαν λεγειν ὑπομαλακιζομενους , ὡς και Κυρῳ πιστοι ἐγενοντο και βασιλει ἀν πολλου ἀξιοι γενοιντο , | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| Σηθ προς το θηριον : κλεισαι σου το στομα και σιγα , και ἀποστηθι ἀπο της εἰκονος του θεου ἑως | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| δ ' ἀξυνημων , καρδιας [ ] κυκωμενης , καθειρξα σιγα [ ] ! ! ! [ ! ! ! | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| , ἡτις δια βραχυτητα λανθανει την αἰσθησιν . οὑτω δη κἀπι των ἀλλων ἁπαντων ἐχει . ὡσπερ οὐν ἐπι τουτων | και σκηνωσει μετ ' αὐτων , και αὐτοι λαοι αὐτου ἐσονται , και αὐτος ὁ θεος μετ ' αὐτων ἐσται |
| ἡλικιαν , τοὐναντιον ἀσθενων οὐσων , συνηκται . φαινεται δε κἀπι των ἐκτος ὁσα παχεα φυσει δια τινων λεπτων ἠθειν | πληρωθησεται , και παν ὀρος και βουνος ταπεινωθησεται , και ἐσονται τα σκολια εἰς εὐθειαν και αἱ τραχειαι εἰς ὁδους |
| αὐχενων ἀπο , σπασουσα δ ' ἐν λειμωνι ποταμιων ποτων ἰδῃ σκιας εἰδωλον αἰκισθεις ' ὑπο κουραις ἀτιμως διατετιλμενης φοβης | ἀγαπων με τους λογους μου οὐ τηρει : και ὁ λογος ὁν ἀκουετε οὐκ ἐστιν ἐμος ἀλλα του πεμψαντος με |
| πρηγματων , ἐς τον Ἀϊδην ἀπικετο , οὐκ ” ὀφρα ἰδῃ νεκυας και ἀτερπεα χωρον “ ἀλλ ' ἐς λογους | ἐμε ζητειτε , ἀφετε τουτους ὑπαγειν : ἱνα πληρωθῃ ὁ λογος ὁν εἰπεν ὁτι Οὑς δεδωκας μοι οὐκ ἀπωλεσα ἐξ |
| δε ἡ χρωμενη ἐνετιθει αὐτον εἰς την κεφαλην και οὑτως ἐβλεπε : και οὑτως , μιας αὐτων ἀποδιδουσης τῃ ἑτερᾳ | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| την ἀποδημιαν : και γαρ Ἑλλαδος ἠκουε φωνης και θαλασσαν ἐβλεπε την ἀγουσαν εἰς Συρακουσας : ὡς δ ' ἡκεν | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| ἡ Ὀσσα ἐπιτεθεισα τῳ Ὀλυμπῳ , και ὁ Ὀλυμπος τῳ Πηλιῳ , ἀλλα ἀπειχον του οὐρανου , ὁσον ἀπεχει ἀπατη | . Και ὁ τεταρτος ἀγγελος ἐσαλπισεν : και ἐπληγη το τριτον του ἡλιου και το τριτον της σεληνης και το |
| λο - γον εἰπειν , ὁν ποτ ' ἐν τῳ Πηλιῳ διελεχθη προς τινα των ἀπ ' Αἰτωλιας . θυμου | και θειον . ἀπο των τριων πληγων τουτων ἀπεκτανθησαν το τριτον των ἀνθρωπων , ἐκ του πυρος και του καπνου |
| τα μεν οὐν αἱματωδη πτυϲματα μετρια , τα δε τηϲ ξανθηϲ ἠ μελαινηϲ χοληϲ χαλεπα . προϲεπιϲκεπτεϲθαι δε δει και | αἰτουσιν αὐτον . Και ἠν ἐκβαλλων δαιμονιον [ , και αὐτο αὐτο ἠν ] κωφον : ἐγενετο δε του δαιμονιου |
| τα ἀηδη και θυμικα : ὑπεροπτωμενηϲ δε ἐπι πλεον τηϲ ξανθηϲ χοληϲ και παχυνομενηϲ και οἱον προϲπλαττομενηϲ αὐτῳ τῳ ϲωματι | αἱμα των μοσχων μετα ὑδατος και ἐριου κοκκινου και ὑσσωπου αὐτο τε το βιβλιον και παντα τον λαον ἐραντισεν , |
| . “ Ταυτῃ τῃ ἀναλογιᾳ νομιστεον και το ἐν τῃ ἀτομῳ ἐλαχιστον κεχρησθαι : μικροτητι γαρ ἐκεινο δηλον ὡς διαφερει | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| δυνανται , αἱ δε του ἀτομου ἀθροιζομεναι ἐκεινῳ μονῳ τῳ ἀτομῳ και οὐδενι ἀλλῳ . οἱον τι λεγω : εἰσιν | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| δια το πληθοϲ ϲφηνωθεντοϲ την ἰδιωϲ προϲαγορευομενην γινεϲθαι φλεγμονην , χοληϲ δε ξανθηϲ κατα τι μοριον ἱϲταμενηϲ ἑρπητα , αἱματοϲ | . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος την σοφιαν του |
| ἑνωϲαϲ χρω : ἡ δοϲιϲ κοχλιαριον α . Καθαρτικον μελαινηϲ χοληϲ . Ὀριβαϲιου . Ὑδατοϲ # ε Γ μελιτοϲ # | ἐκκλησιᾳ και ἐν Χριστῳ Ἰησου εἰς πασας τας γενεας του αἰωνος των αἰωνων : ἀμην . Παρακαλω οὐν ὑμας ἐγω |
| ὡς τον ὡς κοκκυγα καυχωμενον ματαιας λοιδοριας . ἀλλως : κοκκυξ ὀρνεον δειλον , ὁμοιον ἱερακι και λαλον ὁθεν και | μου . ἐκεινοι δε οἱ γεωργοι προς ἑαυτους εἰπαν ὁτι Οὑτος ἐστιν ὁ κληρονομος : δευτε ἀποκτεινωμεν αὐτον , και |
| τον γειναμενον στελλεται . ἠρος δε ὑπερχομενου ἐμφανης ἐστιν ὁ κοκκυξ εἰς ἀνατολας σειριου , εἰτα της των πολλων ὀψεως | ἐπροφητευσεν Ἠσαϊας περι ὑμων των ὑποκριτων , ὡς γεγραπται ὁτι Οὑτος ὁ λαος τοις χειλεσιν με τιμᾳ , ἡ δε |
| ἐν χρυσοις ἐλυτροις φυλαττουσι . , : Ἐν Παδαιοις , Ἰνδικῳ ἐθνει , οὐχ ὁ θυων , ἀλλ ' ὁ | ποιειτε τας τριβους αὐτου . πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν ὀρος και βουνος ταπεινωθησεται , και ἐσται τα σκολια εἰς |
| , ἡν παραρρει ποταμος Μαξατης . τεσσαρεσκαιδεκατη παρα Σωριανοις , Ἰνδικῳ ἐθνει . πεντεκαιδεκατη παρα τοις Ἀραχωτοις , ὁμορουσα τῃ | παρα την θαλασσαν της Γαλιλαιας , και ἀναβας εἰς το ὀρος ἐκαθητο ἐκει . και προσηλθον αὐτῳ ὀχλοι πολλοι ἐχοντες |
| ἠνεμωμενη πτεροις . σκυμνος δε πατρος κηρα μαστευων φονου εἰς σπλαγχν ' ἐχιδνης αὐτοχειρ βαψει ξιφος , κακον μιασμ ' | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| συμπλεουσιν ὁποσον ἐπιβαλλει μερος τιθεις , τα θ ' αὑτου σπλαγχν ' ἑκαστος ἐσθιει . ἀλλ ' ἑτερος εἰσπεπλευκεν ἐκ | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| : ἡρωων δε των ἐν Ὀλυμπιᾳ τοσουτον προτετιμημενος ἐστιν ὁ Πελοψ ὑπο Ἠλειων ὁσον Ζευς θεων των ἀλλων . ἐστιν | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| Ζευς ἐν θεοις , τον Γανυμηδην ἁρπασας . ὁπερ ὁ Πελοψ μαθων τον Λαϊον κατηρασατο ἐξ οἰκειας φονευθηναι γονης . | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| . . τοιαυτην τινα συγγνωμην ] ὁ Αὐτολυκος συγγνωμην ἐφη Τιμαρχῳ ἐχειν : οὑτος γαρ ἰσως ᾠηθη μικρον ὑμας ἀναλωσειν | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| ἀν τις πως ὁ Αἰσχινης γραφων τας μαρτυριας των συνειδοτων Τιμαρχῳ πεπορνευμενῳ και μεντοι και χρησαμενων αὐτῳ προλεγει περι αὐτων | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| περιπλαϲϲομενη τῳ ὀδοντι ἀνωδυνιαν ἐμποιει . ῥευματιζομενων δε των ὀδοντων μυρϲινηϲ και ϲχινου και κηκιδοϲ ἀποζεμα διακλυζεϲθω ἠ ῥου Ϲυριακου | . ὡς δε ἐβαπτισθη και ὁ οἰκος αὐτης , παρεκαλεσεν λεγουσα , Εἰ κεκρικατε με πιστην τῳ κυριῳ εἰναι , |
| . ἀντι ὀπου Κυρηναϊκου ὀποϲ Ϲυριακοϲ . ἀντι ὀποκαρπαϲου ὀποϲ μυρϲινηϲ . ἀντι ὀπου ϲυκηϲ ὀποϲ μορεαϲ . ἀντι ὀπου | ἐξω ἐν τῃ αὐλῃ : και προσηλθεν αὐτῳ μια παιδισκη λεγουσα , Και συ ἠσθα μετα Ἰησου του Γαλιλαιου . |
| πολις Θραικης . ἐοικε δε εἰναι ἡ Κρηστων παρ ' Ἡροδοτωι . Λυκοφρων : ὁρκωμοτησαι τον τε Κρηστωνης θεον . | λεγομενην Ὡραιαν του αἰτειν ἐλεημοσυνην παρα των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς |
| πιστευσειεν ἡρωολογουσιν και τοις τραγικοις ποιηταις ἠ Κτησιαι τε και Ἡροδοτωι και Ἑλλανικωι και ἀλλοις τοιουτοις . . , . | ἐν τοις ὑψιστοις . Και εἰσηλθεν εἰς Ἱεροσολυμα εἰς το ἱερον : και περιβλεψαμενος παντα , ὀψιας ἠδη οὐσης της |
| σφραγισαμενος δακτυλιῳ . ὁ δε βασιλευς τῃ [ τε ] σφραγιδι πεισθεις και ἀπαραιτητῳ ὀργῃ χρησαμενος , παραχρημα τῳ Ἑρμιππῳ | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| ἐς τα ὑποζυγια τον καταληφθεντα και τουτον σημηναμενος τῃ ἑαυτου σφραγιδι κατακομιζεσθαι κελευει ὡς ἐπι θαλασσαν . ἐν ᾡ δε | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| δε Μοισαι ω ? [ πεδοθεν εφυν ? [ ποτμοιο λιπα [ ανηνικοντελε ? ? [ το βιοτωι ? ? | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| ταις ἐμβασεσι τας των μυων συντασεις , εἰτ ' ἐπαλειφοντες λιπα προς το μη ξηρανθεντος του ὑδατος ἀπεσκληρυμμενα γινεσθαι τα | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| θερμοϲ και ξηροϲ , ἐν δε τῃ φθινοπωρινῃ ψυχροϲ και ξηροϲ , ἐν δε τῃ χειμερινῃ ὑγροϲ και ψυχροϲ . | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| ταξιν , ξηραινει δε χλωροϲ μεν ὠν πρωτηϲ ταξεωϲ , ξηροϲ δε δευτεραϲ . ὁ δε καρποϲ ὁ ξηροϲ τηϲ | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| την ἀρχην , ἐν τοις ἀστροις αὐτον ἐθηκε και την Αἰγα την μητερα . δια δε τον κοχλον ἐν τηι | της θλιψεως δια την χαραν ὁτι ἐγεννηθη ἀνθρωπος εἰς τον κοσμον . και ὑμεις οὐν νυν μεν λυπην ἐχετε : |
| μεν τε λογος Διι μαζον ἐπισχειν : Ὠλενιην δε μιν Αἰγα Διος καλεους ' ὑποφηται . Ἀλλ ' ἡ μεν | του θεου ἐστιν , ὁτι πολλοι ψευδοπροφηται ἐξεληλυθασιν εἰς τον κοσμον . ἐν τουτῳ γινωσκετε το πνευμα του θεου : |
| χαλκοκορυστην , ἀγχου δ ' ἱσταμενος ἐπεα πτεροεντα προσηυδα : Ἑκτορ νυν δη παγχυ λελασμενος εἰς ἐπικουρων , οἱ σεθεν | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| εἰ μη οἱ ἀγασσατο Φοιβος Ἀπολλων , ὁς ῥα οἱ Ἑκτορ ' ἐπωρσε θοῳ ἀταλαντον Ἀρηϊ ἀνερι εἰσαμενος Κικονων ἡγητορι | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| της Πομπηιου στρατιας γενομενος και μετα την ἡτταν ἰδιωτευων ἐν Τυρῳ , διεφθειρε τινας του τελους , και διεχρησαντο τον | ὑποταξαντος αὐτῳ τα παντα . ὁταν δε ὑποταγῃ αὐτῳ τα παντα , τοτε [ και ] αὐτος ὁ υἱος ὑποταγησεται |
| την συμφοραν ταυτην εἰς μεταμελειαν ἐλθοντες παντων των ἐν τῃ Τυρῳ θεων ἐμνημονευον . ἐπεμψαν δε και τους ἐκ των | , ἱνα δι ' ἐμου το κηρυγμα πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . |
| ἰσχοντα και τα ἐνισχομενα σωματα ἠ ἐνορμωντα , λογοι , σιγη , μη εἰπειν ἁ βουλεται . ηʹ . Λογοις | μητε περι τινων διαβεβαιουνται . Οἰδαμεν δε ὁτι καλος ὁ νομος ἐαν τις αὐτῳ νομιμως χρηται , εἰδως τουτο , |
| , ἐστι γαρ ῥητωρ , οἰδε και σιγαν , οὑ σιγη βελτιων . οὑτος ἀν μη μαθων σε διαδραμῃ την | βιασται ἁρπαζουσιν αὐτην . παντες γαρ οἱ προφηται και ὁ νομος ἑως Ἰωαννου ἐπροφητευσαν : και εἰ θελετε δεξασθαι , |
| : το δε τριτον ὀλυμπικως τῳ σωτηρι τε και τῳ Ὀλυμπιῳ Διι , ἀθρει ὁτι οὐδε παναληθης ἐστιν ἡ των | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| ἀρχαιοις Ἀττικοις γραμμασι , Ζηνι μ ' ἀγαλμ ' ἀνεθηκαν Ὀλυμπιῳ ἐκ χερονησου τειχος ἑλοντες Ἀρατου : ἐπηρχε δε Μιλτιαδης | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| οὐκ ἀξια λεγειν . Δηλα γαρ , ἐφη , και τυφλῳ . Παντων τε δη τουτων ἀπαλλαξονται , ζησουσι τε | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| Καριων τον ἑαυτου δεσποτην Χρεμυλον μετα το ἐξελθειν του μαντειου τυφλῳ ἀνδρι ἑπομενον , σχετλιαζων και δυσφορων φησιν το ὡς | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| Κυψελου Μυσωνα κατειλοχε τον Χηνεα : κωμη δε ἐν τῃ Οἰτῃ τῳ ὀρει ᾠκουντο αἱ Χηναι . οὑτοι οὐν οἱ | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| ἡ καλειται Νεαπολις . ἐστι και Θετταλιας ἀλλη προς τῃ Οἰτῃ , ἡν Ῥιανος δια του α γραφει Φαλαρον λεγων | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| ϲκαμμωνιαϲ # α μελιτοϲ # α οἰνου # ε , ϲκευαζε και χρω , ὡϲ προειρηται . Ἀψινθατον φλεγματικοιϲ . | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| : λεαναϲ τα ξηρα μετα του χυλου μελιτοϲ κοτυλαιϲ δ ϲκευαζε και ἀνελομενοϲ ἐν χαλκῃ πυξιδι χρω : προ δε | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| ϲυν ὀξει πυρετῳ . παρεπεται δε τοιϲ παϲχουϲι βαροϲ του θωρακοϲ ἀνωδυνον . εἰ δε των περι αὐτων ὑμενων φλεγμονη | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| βαρουϲ δε αἰϲθηϲεωϲ ὑπολιμπανομενηϲ ἐνδον των πλευρων ἐν βαθει του θωρακοϲ , ἁμα τῳ μεταρρειν τι φαινεϲθαι κατα ταϲ ἀθροαϲ | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| γνωριμα : πλην τοσαυτηι γε ἁγνειαι φησιν Εὐδοξος ἐν τηι ἑβδομηι της Γης περιοδου [ . Στοιχεια ] κεχρησθαι και | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| και σχεδον παντες οἱ περι των Ἀθηνησιν ἑορτων γεγραφοτες Πυανεψιωνος ἑβδομηι τα Πυανεψια Ἀπολλωνι ἀγεσθαι φασι . . . . | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| γαρ ἀνθρωποις ᾑ ἀνθρωποις και χερσαιοις οὐσι ζῳοις το ἐν χερσῳ διαγειν , ἰχθυσι δε ὑδρηλοις οὐσι το διατριβειν ἐν | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| ' ἀρουραις , και τας ἐργασιας της μοσχειας κομιζεται τῃ χερσῳ παραπλησιως : την τε ἀροσιμον ὑπερ κεφαλης εἰναι των | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| παρα δε των ἁψαμενων της ὀλιγαρχιας χρηματων πληθος εἰσεπραξατο . Συνεβη δε περι τουτον τον χρονον ἐν τῃ Κορκυρᾳ γενεσθαι | λεγων , Εἰπεν κυριος τῳ κυριῳ μου , Καθου ἐκ δεξιων μου ἑως ἀν θω τους ἐχθρους σου ὑποκατω των |
| ἐπεδεικνυτο : και το ἀξιοπιστον ὡς συμβουλος ἠθελεν ἐχειν . Συνεβη δε τι τοιονδε . Διονυσιος ἐνδιετριβε τοις χωριοις , | Εἰπε ἱνα καθισωσιν οὑτοι οἱ δυο υἱοι μου εἱς ἐκ δεξιων σου και εἱς ἐξ εὐωνυμων σου ἐν τῃ βασιλειᾳ |
| δομοισιν εἰ . λεγε και σημαιν ' , ἱνα και γλωσσηι συντονα τοις σοις γραμμασιν αὐδω . πεμπω σοι προς | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| , οὑς ναυς μη μια παντας ἀγοι , οἱσιν ἐπι γλωσσηι τε και ὀφθαλμοισιν ἐπεστιν αἰδως , οὐδ ' αἰσχρον | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |