το ἱκανον . Το μεγα δια πραϲιου : ναρδοϲταχυοϲ πεπερεωϲ πραϲιου χυλου ἀνα # α μελιτοϲ λι γ οἰνου παλαιου | ||
, κενταυριου λεπτου κομηϲ λι . β , καρδαμωμου , πραϲιου ἀνα # Ϛ , ϲκορδιου , ϲελινου , χαμαιδρυοϲ |
ποιειν . ἐπειδη δε ἐπεδικασαντο , εὐθυς εἰς Πειραια ἐλθοντες παρελαμβανον παντα ὁσα ἡμων εἰχεν ἑκατερος νειμαμενος ἐν τῃ μεριδι | ||
φρουρας αὐτων δεχεσθαι . οἱ Καρχηδονιοι πανυ ἀσμενως τα χωρια παρελαμβανον ἀνευ μαχης και πολλους των στρατιωτων φρουρους και φυλακας |
Σωκρατες , ὁρᾳς τι φης ; ἑκων , ἠ προς ἀκουσιους τυχας εὐπρεπως ἱστασαι ; Πειθομενος νομῳ . Τινι ; | ||
, αἱρετωτερον τοις ἀρχουσι χειρων ἀντιπραξαι ἠ συμμαχον ἀνδρα ἐξειργοντας ἀκουσιους Ῥωμαιοις ἐχθρους φανηναι . Ἠγγελθη μοι Μηνοδωρον ὑμετερον πολιτην |
. της δε χωρας αὐτων οἱ Ῥωμαιοι κρατουντες ἀφθονα παντα παρεχομενης συχνας διετριψαν ἡμερας , και ἐπειδη καιρος ἀπαρσεως ἠν | ||
της οἰκουμενης [ της ] στυπτηριας γινομενης και πολλην χρειαν παρεχομενης , εἰκοτως μονοπωλιον ἐχοντες και τας τιμας ἀναβιβαζοντες πληθος |
ἀλλ ' ὁ μεν ἐντελεστερος περι τουτων λογος ἀφεισθω τοις σπουδαιοτερον ἑκαστον σκοπειν βουλομενοις ἠ φιλοτιμοτερον διαγωνιζεσθαι προς τους διαφερομενους | ||
σπουδαιου ὀντος και αὐτου και δικαιου , το ἐπιεικες δικαιον σπουδαιοτερον ἐστι . ταυτην δε την ἀποριαν εἰσηγαγεν , ὁτι |
: οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
σημειοις πιστουσθαι , τα δε μελλοντα τεκμηριοις . τειχος και τειχιον διαφερει . τειχος μεν γαρ ἐπι πολεων , τειχιον | ||
βληματα , Ἀνυτους πολλους , Μελητους πολλους : ἁλωσιμον το τειχιον . Ἀλλ ' εἰ μεν δικην ἐφευγομεν , ἠχθομεθα |
ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος , ἀλλ ' ἑκουσιους ἐαν γιγνεσθαι τας συνθηκας , αἰδουμενον τε την πατριδα | ||
, εἰ οἱ τοιουτοι φρονοιεν οἱς παρεστι δυναμις τους μεν ἑκουσιους πειθειν σωφρονειν τους δ ' ἀκουσιους ἀναγκαζειν : αὐτῳ |
ἐκ της θεου βοηθεια . Ἐδοξεν οὐν αὐτοις πολλα βουλευομενοις παραμυθησασθαι τον χρησμον ὡς οἱον τε και συζευξαι γαμῳ τους | ||
δοξειε ῥᾳστωνην τινα φερειν : ἀρκει δε των τοιουτων τινι παραμυθησασθαι το σφοδρον της ὀδυνης , ὁσα δια γλυκεος τε |
τινα λεγει περι της καταφασεως και ὁτι εἱς ἐστι λογος ἀποφαντικος και ὁτι πρωτος . καταφασιν δε λεγει την ἐξ | ||
ὑποκειμενου σημαινοντας , ὡστε εἰναι το λεγομενον ὁτι εἱς λογος ἀποφαντικος ἐστιν ἠ ὁ ἑν τι καθ ' ἑνος κατη |
και του ὁμας . ἱπταμενης : ἐρχομενης , πεμπομενης , φερομενης . αἰγανεης : εἰδος ἀκοντιου , ἀκοντιου : αἰγανεα | ||
πλην εἰ ταυτῃ σε τις κεκοινωνηκεναι φαιη , ὁτι ἁ φερομενης καλως ἐπεπρακτο ἀν σοι , ταυτα τῃ του καιρου |
ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
' οἱς ἐτολμησε πρωτον ἐπιστροφης μη τυχων προς ὁλην ἀπερυθριᾳ πονηριαν : ὁ δε χρηστος οὑτοσι της πολεως κηδεμων και | ||
την του ἡττηθεντος ἐπιεικειαν , ἀλλα δι ' ὑπερβαλλουσαν ἑαυτου πονηριαν την νικην ἀποφερεσθαι δοκῃ . ὁσον δε την νικην |
. ἐτι την ὑλην τῃ δυαδι προσαρμοττουσιν οἱ Πυθαγορικοι : ἑτεροτητος γαρ ἐκεινη μεν ἐν φυσει , δυας δε ἐν | ||
ὡς τουτῳ μονῳ συνθεωρουμενην τῳ της ζωης ἰδιωματι μετα τινος ἑτεροτητος πεφηνε , το δε ὡς ἀληθως ἡνωμενον οὐτε ζωη |
δια την προαιρεσιν γινομενη αἰτια , ἀλλ ' οὐ του ἀκουσιου . τους γαρ κατα προαιρεσιν τα κακα πραττοντας κακους | ||
ὡς και Ἀριστοτελης ἐν Ἀθηναιων πολιτειᾳ , ἐν ᾡ δικαζουσιν ἀκουσιου φονου και βουλευσεως οἱ ἐφεται . ἐσχε δε και |
ταυτης μεν ἀκολουθει τον λογον συνιστασθαι τετραπλασιον , ἐκεινης δε τριπλασιον , το δ ' ἐκ της δια πασων και | ||
μοναδος διπλασιον παραυξηθεις , ὁ δ ' αὐ κατα τον τριπλασιον . ἑκατερον δε εἰδος οὐ παρεργως ἐπισκεπτεον . το |
. Ἡ δε διαιτα τοιαυτη ἐστω : μετα τους ὑπνους ἀποθεμενοι την ἐκ του κοιμασθαι νωχελειαν ἀποδιδοντες τα κατα κοιλιαν | ||
ἀριθμος των δικαστων κατα λογον του ἐγκληματος . ὁποσοι δε ἀποθεμενοι γραφην πριν εἰσελθειν ἀπεθανον , και τουτους ὁ Αἰακος |
, γινεται δε ἀπο του βʹ προσωπου του παθητικου ὁριστικου παρατατικου , λεγω δη του ἐτυπτου : ἐαν γαρ ἀποβαλῃς | ||
Ἀοριϲτου βʹ και μελλοντοϲ τυπειν Ἀπαρεμφατα παθητικα χρονου ἐνεϲτωτοϲ και παρατατικου τυπτεϲθαι Παρακειμενου και ὑπερϲυντελικου τετυφθαι Ἀοριϲτου αʹ τυφθηναι Μεϲου |
ἀνδρι γενναιῳ και σοφῳ : και ἰσχυρον δε ὁτι την ἐπιβαλλουσαν ἰσχυν περιπεποιηται , ἀηττητος ὠν και ἀκαταγωνιστος , παρ | ||
. οὐ μην ἀγνοει οὐδε της περι φυσιν ἱστοριας την ἐπιβαλλουσαν ἁρμονιαν , πως τε συνισταται και πως ἐστι χρησιμος |
ἠ παρα την κρασιν των πασχοντων , ἠ παρα την ποιουσαν αἰτιαν , ἠ δια την των μοριων διαθεσιν και | ||
τεταχαμεν την ἐπιστημην , ὡς ἀπταιστον και μετα λογου παντα ποιουσαν , και μηδεποτε ἁμαρτανουσαν : την δε τεχνην δευτεραν |
κθ νη : ὡστε και , οἱων ἐστιν ἡ ΔΖ ὑποτεινουσα ρκ , τοιουτων και ἡ μεν ΔΗ ἐσται ζ | ||
ΔΜ τοιουτων ἐσται ριθ μζ , οἱων ἐστιν ἡ ΔΖ ὑποτεινουσα ρκ , ἡ δε ΜΖ των αὐτων ζ ιγ |
των ἐξω : των φυγαδων . τον θρουν : τον συλλογον τον γιγνομενον περι των φυγαδων , του δειν δεχεσθαι | ||
μεσῳ ἐλεγχον , εἰπε τις ὡς ἀν εὐπρεπως διαλυσειε τον συλλογον , ὁτι ἐπιεικως προσηκει αὐτον φερειν τε και τιθεσθαι |
Μουσας ἐν τῳ οὐρανῳ , παρ ' ὑμιν δε ξενιζονται διπλασιους , και μετεληλυθεν ὁ Ἑλικων εἰς τον Βοσπορον . | ||
χρη δια την φυσιν , τῳ δε ἐκ προαιρεσεως στερξαντι διπλασιους δει ἀποδιδοναι χαριτας . την καθημερινην τροφην χρησιμην λαμβανε |
; πολλαχη γης φεροντες γεγυμνακασιν ] ἐδαμασαν ἐκ μεταφορας των γυμναζομενων ζωων ὁποι ] ἐν ποιῳ καιρῳ πημονας ἀλυξω ] | ||
ἀλλον ἐθεατο , πολλων μεν παιδων , πολλων δε ἀνδρων γυμναζομενων . εἰωθοτος δε του καλλους εἰς τρυφην ἀγειν και |
ἡγεμονιαις και μεγαλαις δοξαις γενησεται ἐπισημος τε και ἀρχικος και προφανης κατ ' ἐκεινους τους χρονους και ὑπο πολλων μακαριζομενος | ||
συν τῳ ῥηματι συνεχει τον λογον . Περι οὑ ἀν προφανης ἀποδειξις γενοιτο ἡδε , ὡς ἑνεκα της των ῥηματων |
ἀκουσον . τουτο γαρ λεγει τα γραμματα : α , ἀνελομενοι : β , βαδισαντες : δ , διελεσθε : | ||
τριακοντα ναυς μαλιστα διαφθειραντες , και ἐπειδη Ἀθηναιοι ἠλθον , ἀνελομενοι τα κατα σφας αὐτους ναυαγια και νεκρους , και |
συνεβη . ἐτι τοινυν ὡσπερ του χειμωνος οὐ συνεχεις τους ὀγκους ἐχουσιν οἱ ποταμοι , οὑτω και του θερους ἐνιοτε | ||
τοπον ἑλκοντας τε τα ὑγρα προς τοὐκτος και τους μεν ὀγκους μεγαλους ἐργαζομενους , ἀνωδυνιαν μεντοι ἐπιφεροντας . ἐστι δε |
ἑπτα διεζωσθαι κυκλοις , ὡν ὀνοματα ταδε : ἀρκτικος , ἀνταρκτικος , θερινος , χειμερινος , ἰσημερινος , ζῳδιακος , | ||
, γʹ ἰσημερινος τροπικος , δʹ χειμερινος τροπικος , εʹ ἀνταρκτικος . και ὁ μεν ἀρκτικος τας Ἀρκτους περιεχει . |
μοι το βακτρον ; οὐκ ἐγω σε πρῳην , ὁτι ἐλευθερος ἀγαν και τραχυς ἠσθα και ἐπιτιμητικος , μικρου δειν | ||
προς τυραννον ἐμπορευεται , κεινου ' στι δουλος , κἀν ἐλευθερος μολῃ μετεγραφεν οὐκ ἐστι δουλος , ἠν ἐλευθερος μολῃ |
και σωματος ὁ λογος γενοιτο , κατα την ἐπι παντα προϊουσαν διαφορουμενην κοινοτητα . ἐχει δε ἀποριαν το τε πασχειν | ||
δι ' εἰκονων ἀπεργασιαν ἐκ των ἀφανων εἰς το φανερον προϊουσαν συναπτουσαν τε τα ἐξω τοις εἰσω . κατα γαρ |
ἐθνων και των Κελτικων , των μεν ἐν τοις ὀρεσιν οἰκουντων των δ ' ἐν τοις πεδιοις , το δ | ||
ὡς βελτιους γεγονασιν ; εἰεν . ἀλλα των μεν Σικελιαν οἰκουντων οὐδενι , των δ ' ἐν Ἰταλιᾳ βαρβαρων ἠ |
. και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
μη γε το ἐξωθεν μονον ἐνδηλον παρασκευαζουσαν . ἀνευ γαρ ἀναφερομενης τινος ἐκειθεν συμπαθειας οὐκ ἀν γενοιτο ἡ τοιαυτη ἐπαισθησις | ||
παραπλησιως . ἐγκαταδυεται γαρ ὁ καπνος ἀναφερων πολυ γεωδες , ἀναφερομενης γαρ της τοιαυτης ἀναθυμιασεως ἑλκεται τῃ πνοῃ και εἰσδυεται |
λιθων παντων γενος , ἐν δ ' ἀρα τοισι καρτος ἀπειρεσιον και ποικιλον : ὁσσα δυνανται ῥιζαι , τοσσα λιθοι | ||
προσεειπεν ἐτ ' ἀχνυμενην Ἀχιληος : Ἰσχεο νυν περι παιδος ἀπειρεσιον γοοωσα . Οὐ γαρ ὁ γε φθιμενοισι μετεσσεται , |
ἐνεδειξατο . και των συγκλητικων παροξυναντων τους πρεσβευτας και συνεργησειν ἐπαγγελλομενων , οἱ καθυβρισθεντες ἐπηνεγκαν κρισιν τῳ Σατορνινῳ περι της | ||
ὁ δε Τιμολεων , ἐπικαλουμενων αὐτον των Ῥηγινων και συμμαχησειν ἐπαγγελλομενων , ἐξεπλευσεν εὐθεως ἐκ του Μεταποντιου σπευδων φθασαι την |
ἑτερῳ θεῳ νηφοντι σωφρονιζεσθαι : ἐπι του μιγνυμενου προς ὑδωρ ἀκρατου . Ματαια τἀλλα παρα Κροτωνα τἀστεα : ὁτι διεφερε | ||
ἐμεθῃ ἀκρατος χολη ἁπαξ . ὁ δε ἐπιμονος ἐμετος της ἀκρατου χολης μεγαλους τους κινδυνους ἐπιφερει : δηξεις γαρ και |
χωρας . ἡμετερον + ἡκω σεβιζων : αἱ ἑξης αὑται συστηματικαι περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων Ϙζʹ , ὡν | ||
ἡμετερον + λεγοιμ ' ἀν : αἱ μονοστροφικαι αὑται και συστηματικαι περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων μβʹ ὡν τελευταιος |
ἀφανεις , οἱ συνωμοσαν ἐπι προδοσιᾳ της πολεως Ταρκυνιον τε καταδεξασθαι συνθεμενοι και τους ὑπατους ἀποκτειναι . ἡγεμονες δ ' | ||
] : θησσαν : θητικην διαιταν : αἰνεσαι : εὐαρεστησαι καταδεξασθαι : οὑ δη χολωθεις : ἀνθ ' οὑ , |
οὐδ ' ἐννοουμεν , ὁτι ψυχην ἰσχυραν και παντῃ μεγαλην ἀσθενεστερον και ἐλαττον εἰδος ὁταν ὀχῃ , και ὁταν αὐ | ||
εἰ μη ψυχρα ληφθειη . θριδακινη ὑγραινει , ἰντυβοι ταυτης ἀσθενεστερον , ἀνδραχνη : μαλαχη δε και βλιτα και ἀνδραφαξυς |
γαμον . εἰπουσης οὐν της Σφιγγος το αἰνιγμα το “ τετραπους , διπους ” τε και παλιν τριπους , “ | ||
και ἐπει ἡ ΒΓ ἑξαπους ἐστι , ἡ δε ΔΒ τετραπους , ἡ ΔΓ ἀρα διπους ἐστιν . ἡ ΒΔ |
και ἀστρονομιας ἐμπειρον , βουλομενον τον Πηλεα ἐνδοξον ποιησαι , μεταπεμψασθαι την Ἀκτορος θυγατερα του Μυρμιδονος , και λογους διασπειραι | ||
ἀλλ ' ἐμε μεν πως ἀποπεμψασθαι ἐθελειν , ἑτερους δε μεταπεμψασθαι , και ζητειν το πραγμα τι το ἐμον ἐστιν |
δεοντα . και ἡ λοιπη δ ' εὐφορια του καμνοντος παραστησει σοι της λυσεως το ταχος των ἐφημερων . των | ||
. Την δε ἀκριβειαν τουτων ὁ Προχειρος Κανων Κλαυδιου Πτολεμαιου παραστησει . Τα δε της Σεληνης σχηματα , ἁπερ καλειται |
ἀποστελλουσι συνεδρευσοντας ἐς Ἀμφικτυονιαν πασαν : ἀπο δε ἐθνων των κατειλεγμενων ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου | ||
ἑκαστου δε ἁπαξ του μηνος θυουσιν ἐπι παντων Ἠλειοι των κατειλεγμενων βωμων . θυουσι δε ἀρχαιον τινα τροπον : λιβανωτον |
γνωναι και πιεζειν τῃ διαιτῃ : φερει μεν γαρ τινα κινδυνον και αὑτη ἡ ἁμαρτας , πολλῳ δε ἡσσονα της | ||
μαλιστα ἡγεμοσιν οὐσι και περιαλγησας , ὁτι τον αὐτον οἱ κινδυνον ἐπικειμενοι συμφερονται τῳ στρατῳ κουφονως , ἀμφιβολον και ὀξειαν |
ἐνθα μυελου τε ἀρχαι και νευρων και κατα τας πεισεις παραφροσυναι , περικειμενων και των αἰσθησεων τῃ κεφαλῃ , ὡσπερ | ||
κεφαλης εἰρηται . Και παθεα ἐγκεφαλου και ἀλλαι νουσοι , παραφροσυναι και μανιαι , και παντα ἐπικινδυνα , και πονεει |
ἀρα ἡμικυκλιου ἡ νκοʹ : το βʹ ἀρα ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἑῳαν φαινομενην δυσιν ποιειται δια πλειονος ἡμισους ἐνιαυτου | ||
, παραφυλαττομενους την ὑποκειμενην αὐτῃ ἀρτηριαν , ταυτης δε μη φαινομενης , την μεσην , παραφυλαττομενους κἀπι ταυτης το ὑποκειμενον |
ἐν ἀβακισκοις συγκειμενον ἐκ παντοιων λιθων , ἐν οἱς ἠν κατεσκευασμενος πας ὁ την Ἰλιαδα μυθος θαυμασιως , κατα δε | ||
εἰκοσι , γνωμης δε ἱκανως ἐχων και το σωμα εὐ κατεσκευασμενος , ἐῳκει γουν ἀθλητῃ καλῳ και ἐλευθεριῳ το εἰδος |
τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | ||
Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια |
δε μενοντος του μεσου ὡσανει ἀκινητου δια τινος ἐπινοιας εὐχερως προστιθεμενης ἁπαντα τα περιξ ἐπι το μεσον ἐπινευσομεν , δηλον | ||
τις εἰη διαφορα θεωρουμενη ἐν πλειοσι , ταυτης δε τελευταιον προστιθεμενης ἀντιστρεφει το ὁλον προς το προκειμενον , ῥηθησεται ἀτομος |
: ἐπει δε εἰωθαμεν ἐκφερειν τα πραγματα ἐνιοτε μεν ὡς ἀποφαινομενοι , ἐνιοτε δε ὡς πλεον τι του ἀποφαινεσθαι ποιουντες | ||
των συγγραφεων περι της τελευτης του βασιλεως τουτου διαπεφωνηκασιν , ἀποφαινομενοι δια φαρμακου θανασιμου γεγονεναι τον θανατον , ἀναγκαιον ἡγουμεθα |
γαρ ἀπολωλεκεναι τριηρεις το μη ἀπολεσαι ἀντικειται , το δε προσκτησασθαι ἐναντιον ἐστιν . ἀπο του μαχομενου : θαυμαζω δε | ||
κατ ' ἐργασιαν ἐκπλειν , ἡνικα οὐδ ' ἀν εἱς προσκτησασθαι οὐδεν ἀν ἐζητησεν , ἀλλα τα ὑπαρχοντα μονον διαφυ |
και σωφροσυνη , οὐτε Ἀθως ἐκδειξει τοις ἀνελθουσιν οὐτε ὁ θαυμαζομενος ὑπο των ποιητων Ὀλυμπος , εἰ μη διορῳη αὐτα | ||
τις μειζονας ἡσθη , ὁστις φιλοτιμοτατος ὠν ἀει ἐνικα και θαυμαζομενος ᾐσθανετο ; και μοι δοκουσι σφοδρα αὐτον ἀγαπησαι οἱ |
τας ξυμβουλας οὑτω χωλευεις ἀνδρος ἐργον ἐργαζει οὐχ οἱς λεγει θαρρουντος , ἀλλ ' ἀπιστουντος ὡς εἰπειν ἑαυτῳ . δει | ||
δικαιον κεφαλαιον χωρει . βουλομαι δε καθ ' ἑν ] θαρρουντος ἐστιν ἀγαν το βουλεσθαι και κατα μερος ἐξεταζειν τα |
παντως , κἀν μηδεν ᾐ των του πληθους γνωρισματων , ἐπισκοπουντες ἡλικιαν τε και ὡραν και δυναμιν , ὡστε τρια | ||
δε πολλους κακους πασαν κακιαν , της διαβολης την αἰτιαν ἐπισκοπουντες ἐπι τουτῳ νυν γεγοναμεν , τι ποθ ' οἱ |
ἀπογραψασθαι πλεον ἠ ἑξακισχιλιους , ὡστε φοβον αὐ οὑτοι παρειχον συντεταγμενοι και λιαν ἐδοκουν πολλοι εἰναι : ἐπει μεντοι ἐμενον | ||
γυμνοι παντες . οἱ Λακωνες ἀφνω προσπεσοντες ὡπλισμενοι γυμνοις , συντεταγμενοι ἀσυντακτοις ἐνικησαν : αἱρουσιν αἰχμαλωτους και τας τριηρεις ἁπασας |
τουτου , ἀλλα το της κατανοησεως ἐν ὑπογραφῃ ποιεισθαι και παραδειγμασιν , εἰκοτως ἐδεησε της των ὑπαρχοντων κατανοησεως , των | ||
οἱας δε συ λεγεις , πολλακις . τοις μεν οὐν παραδειγμασιν οὑτω χρηστεον . ὁταν γε μην τα παρα λογον |
ἐντολας ἠν ἐγγραπτους , ἁς ἐδωκε μεν ὁ βασιλευς αὐτῳ συντελεσαι , μεταλλαξαντος δ ' Ἀλεξανδρου τοις διαδοχοις ἐδοξε μη | ||
Γαλατην πλουσιωτατον ὀντα ἐπαγγειλασθαι ἑστιασαι Γαλατας παντας ἐνιαυτον και τουτο συντελεσαι ποιησαντα οὑτως . κατα τοπους της χωρας τας ἐπικαιροτατας |
παλαιας χειρουργιας ἠ ἀλλως αἰσθητικωτερα τα περι την ἑδραν του θεραπευομενου ἐστι , διαχριεσθω ὁ δακτυλιος συνεχως μετα τας ἐκκρισεις | ||
, ἐπει παντων μαλιστα . εὐλογως οὐν ἰσχυος της του θεραπευομενου δει , και ἁ μεν προ της ἀποκοπης , |
: παρα το φρω ῥημα γεγονε φρος και μετα του ἐπιτατικου α ἀφρος : το μετα σφοδρας φορας προϊεμενον . | ||
ἀπο του δρω , το βλεπω , και μετα του ἐπιτατικου α ἀδρω , και τροπῃ του δ εἰς θ |
εἰς Μεγαρα τουτων , εἰ της Μεγαρεων δεονται βουλης , φυλαττομενων δε τι φρεαρ ἀλλ ' οὐχι νομιζοντων αὐτο και | ||
ὑγραινοντων , πριν πελιδνον ἠ μελαν γενεϲθαι το μοριον , φυλαττομενων ἀει των ἐπιχριομενων διυγρων δια το ϲυχνοτερον ἐξαλλαττεϲθαι δι |
την ὀσφυν και λεληθοτως ἐπαιρεσθαι τους μαστους μετα τινος ἐπιπονου συναισθησεως , ὑπανατρεπεσθαι δε τον στομαχον και τα ἐπι του | ||
ἐστιν ἡ πεινα ἐξ ἐνδειας μεν του παντος σωματος , συναισθησεως δε και ὀρεξεως του στομαχου . και ἱνα μη |
Κυριον . και εἰ ποτε διεγογγυζον αἱ θεραπαιναι μου , ἀνελαμβανον το ψαλτηριον και τον μισθον της ἀνταποδοσεως ἐψαλλον , | ||
διεστωτες ἐν τουτοις τοις τοποις παρεχειμαζον ἁμα και τας δυναμεις ἀνελαμβανον . Κατα δε την Εὐρωπην Κασανδρος μεν ἐν Πελοποννησῳ |
ὑπεκριθησαν και ἐδιδαξεν ἑκαστος κατα τας ἐπιθυμιας των ἀνθρωπων των ἁμαρτανοντων . ἀλλα τισουσι δικην τινα : κειται δε αὐτοις | ||
τουτων δε φησι των παρονομαζομενων τουτοις περι ἁ ἀμετρως σπουδαζουσιν ἁμαρτανοντων ἠ τῳ χαιρειν οἱς μη δει . οἱ γαρ |
αὐτης κατειχον , Οἰνωτρους λεγει πρωτους των μνημονευομενων ἐν αὐτῃ κατοικησαι , εἰπων ὡδε : Ἀντιοχος Ξενοφανεος ταδε συνεγραψε περι | ||
της Ἀρκαδιας , τελος δ ' εἰς Μαλεαν ἐκπεσοντας ἐνταυθα κατοικησαι . τους δε Κενταυρους μετεωρισθεντας τοις προτερημασι , και |
ἠ Χ ἐκφερεται , δια τουτο μεν ἐν τῳ παθητικῳ παρακειμενῳ ἐχει το Γ , οἱον πεπλεγμαι , ἐν δε | ||
ἀνωθεν Συρακουσιος ἐστι , την δε Κατανην ἀνακτισας ὁμωνυμως τῳ παρακειμενῳ ὀρει Αἰτναν προσηγορευσε , και Αἰτναιον ἑαυτον κατα τους |
πραγματων προδοσιας , περι δε τας μιξεις και τας συνουσιας ἀστατους και ἀδιαφορους . Κρονος Ἀφροδιτη Σεληνη ἀνωμαλιας και ἀστασιας | ||
ἐπιπονους , πανουργους , προγλωσσους , ἐπιθετικους , δολιους , ἀστατους , μεθοδευτας , κακοτεχνους , ὀξυφρονας , ἐξαπατητας , |
τῳ κοινῳ βιῳ συνεσταμενον . περι δε της του γενους ἀρχαιοτητος οὐ μονον ἀμφισβητουσιν Ἑλληνες , ἀλλα και πολλοι των | ||
τοιουτων φειστεον ; καιτοι το της ἀγνοιας και το της ἀρχαιοτητος ὁμοιον ἐστιν ὡσπερ ἀν εἰ τις λεγοι μηδε τους |
Κραγος , ὁς κρατεων πασας ληιζετ ' ἀρουρας . οἱ κατοικουντες Τρεμιλεις . Ἀλεξανδρος δευτερωι : τελευτησας [ τας ] | ||
των ἀπογονων αὐτου τοιαυτα μυθολογουσιν οἱ την ὀρεινην της Ἰνδικης κατοικουντες . Τον τε Ἡρακλεα φασι παρ ' αὑτοις γεγενησθαι |
, ἁ παρα μεν τοις ἀνοητοις ἀνθρωποις ἐχει διαβολην , ὠφελειαν δε τοις φρονιμοις διδωσι . ” συνηκαν εὐθυς ὁτι | ||
και τας αἰτιας αὐτων ζητουντας κατατριβεσθαι , ἰσχυρως ἀπετρεπεν . ὠφελειαν μεν γαρ οὐδεμιαν οὐδ ' ἐν τουτοις ἐφη ὁραν |
: ἀπ ' αὐτων τουτων ἀν τις λαβοι και ὁτι τιμιωτερον ἐστι το διανοεισθαι του αἰσθανεσθαι , τουτ ' ἐστιν | ||
και ἀμιγης , τῃ οὐσιᾳ ὠν ἐνεργεια : ἀει γαρ τιμιωτερον το ποιουν του πασχοντος και ἡ ἀρχη της ὑλης |
ἐπι συμφεροντι μεν των πολεμιων , ἐπι βλαβῃ δε των φιλιων , οὑτως ἐλεγον , ὡς αὐτος ὁ ῥητωρ ἐν | ||
ἐλθοντα , και οὐ πω τις βροτος ἀλλος ξεινων τηλεδαπων φιλιων ἐμον ἱκετο δωμα : εὐχετο δ ' ἐξ Ἰθακης |
των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
δοκειν εὐ παθειν αἰσχυνομενοι . ἐγω μεν , εἰ και φιλιου στρατευματος παροδον διεκωλυσα μονην , οὐκ ἀν ἠρυθριασα γερας | ||
περι των ὁλων εἰεν . Φερε δη προς αὐτου του φιλιου Διος , ἐπει και Πλατων το τε ἀληθες ἁπανταχου |
παρειμενοις : δια δε των ἑξης αὐξομεν ἠ μειουμεν τα παρειμενα : ἐτι δε λειπουσης ἡμιν εἰς ἐλεγχον της του | ||
φευγων τους λογους μεριζονται , και ὁ μεν ἐχει τα παρειμενα , ὁ δε ἐκ των πεπραγμενων την κατηγοριαν ποιειται |
, αἱ δε λοιπαι τας ἀρνησεις ἐχουσαι τους ἑπομενους αὐταις προσδιορισμους ἀναιρειν δοκουσας ἐπι το ἀντικειμενον ποσον φαινονται μαλλον ἀποκλινειν | ||
πας προσδιορισμον διαφερουσας δε κατα τους συντεταγμενους τῳ ὑποκειμενῳ καταφατικους προσδιορισμους , την τε πας ἀνθρωπος παν ζῳον και την |
μεσα του Ταυρου της δωδεκαωρου . τῳ δε γʹ δεκανῳ παρανατελλουσι τα ἐμπροσθια του Κενταυρου βασταζοντος λαγωον και τα ἐμπροσθια | ||
ἡμισυ του Κροκοδειλου της δωδεκαωρου . τῳ δε τριτῳ δεκανῳ παρανατελλουσι τα ὀπισθια της Ἐλαφου και το ἀλλο ἡμισυ του |
μερει των ἐμφυλιων ἀμφι τα ἑξηκοντα μαλιστ ' ἀπο της ἀναιρεσεως Τιβεριου Γρακχου . Μετα δε την Συλλα μοναρχιαν και | ||
του μη πληττεσθαι ὑπο μελισσων ἠ σφηκων , και περι ἀναιρεσεως κηφηνων . αʹ . περι φυσικων συμπαθειων και ἀντιπαθειων |
τους ὑποσταντας , ὀλιγους ὀντας : μετα δε ταυτα πολλων συνδραμοντων ἐπι την βοηθειαν ἐξεωσθησαν και συχνους ἑαυτων ἀπεβαλον : | ||
πολυ και κρυφα λῃστευων ἐν Ἰβηριᾳ , μεχρι , πολλων συνδραμοντων ἐς αὐτον ἐπιγνωσθεντα εἰναι Πομπηιου παιδα , ἐλῃστευε τε |
οὐδετερων λεγομενων ὀνοματων την ἐννοιαν ἠ ἐπι το προ ἀμφοιν ἀγομενην , ὡς ὁταν το πρωτον λεγωμεν , ἠ ἐπι | ||
σφαγιον αὐτην αἰτουντων των Ἀχαιων , προς δε τον βωμον ἀγομενην οἱ μεν ἀριστεις οὐ προσεβλεψαν , ἀλλα παντες ἐτρεψαν |
. ὁμως δε οὐδεις δειξει παρα τῳ ποιητῃ τρις τινα λαμβανοντα τροφας . διαμαρτανουσι δε πολλοι παρα τῳ ποιητῃ ἐφεξης | ||
γαρ ἀν ἠθελεν ἰσα φαινεσθαι μηδεν ἀνθ ' ὠν ἀφιησι λαμβανοντα . Ὁ δε Ἀριστοτελης παντη μενειν ἐπι της αὐτης |
ἐσται και πλειονα τοπον ἐφεξει , το δ ' ἀποτελεσμα βραχυτερον και ἐν ἐλαττονι φανειται τοπῳ , και ὁ κοσμος | ||
, μαλλον συνεκριθη , συνεστη , ὀξυτερον κινηθεν ἐμολυνθη και βραχυτερον αὐξεται και ἐπι πλειω χρονον , ἐτι ἐστερεωθη και |
ἐωσιν : ἐμπυοι τε πολλοι γιγνονται ἀπο πασης προφασιος : τουτεου δε αἰτιον ἐστι του σωματος ἡ ἐντασις , και | ||
γλυκυ και ἁλμυρον και παντοιον : πρωτον μεν οὐν πλειστον τουτεου εἱλκυσεν ἐς ἑωυτο , ὁ τι ἀν ᾐ αὐτῳ |
και μαλιστα ἐφ ' ὡν ἡ γαστηρ ἐπεχεται συνεχως . πηγανον γουν το χλωρον καταπλασθεν και στραφυλινος χλωρος ὠφελιμος αὐτοις | ||
ἀκρατῳ : και μελισσοφυλλου των φυλλων ὁ χυλος , και πηγανον ἀγριον : ταυτα δε ἐν οἰνῳ δει ποτιζειν : |
εἰς ψυχην λογικην ἐλλαμπονται και ταυτης εἰσιν οἰκειον εἰδος και τελειοτης και εὐζωϊα , εἰς δε την ἀλογιαν και το | ||
, σῳζει δε ἑκαστον ἡ τελειοτης ἑκαστου , ἀνθρωπου δε τελειοτης οὐδεν ἑτερον ἠ λογος , παντων ἀρα κρειττον ἀνθρωποις |
πεδιου , ἠλθον δε θοης παρα νηος ἐϊσης Τηλεμαχου ἑταροι μεγαλητορος , ἠλθε δε χαλκευς ὁπλ ' ἐν χερσιν ἐχων | ||
του ἀνδρος λαβουσα . . . . Ἀνδρομαχη , θυγατηρ μεγαλητορος Ἠετιωνος , Ἠετιων , ὁς ἐναιεν ἡ διπλη προς |
την Μακεδονιαν Εὐρυδικη της βασιλειας προεστηκυια και πυνθανομενη την Ὀλυμπιαδα παρασκευαζεσθαι προς την καθοδον προς μεν Κασανδρον εἰς Πελοποννησον ἀπεστειλε | ||
: ἀλλ ' ἐτι και δι ' ἀλλην αἰτιαν ὁπλα παρασκευαζεσθαι , ὡστε ἐν χρειᾳ δουναι τῃ πολει , φυλαξαι |
δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
, δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
ἀναρσιος : ὁ ἀναρμοστος ὁ μελλων ἀρω , Αἰολικως ἀρσω ἀναρσιος . . . . ἀνασσα : οὐκ ἀμφιελισσα . | ||
] ἠτοι κατα την Τροιαν . ἠλθες ] ἡμιν . ἀναρσιος ] ἀναιρετικος . ἰσθι ] ὑπαρχε . ἀπαγωνιος ] |
: ἡμεις δε ἐπεξευρομεν και εἰς τον περι ἐμπρακτων και ἀπρακτων χρονων τοπον . Ἐστω δε ἐπι ὑποδειγματος Ἡλιος Σεληνη | ||
, προεσθαι δ ' ἀν αὑτον μετα των ἐπιστολων . ἀπρακτων δε των πολλων συμβουλων ἀπελθοντων δαιμων αὐτον ἁ μηδεις |
αὐτῳ , και ἡ ζωνη δε ὡσαυτως τῃ ζωνῃ . εὐκρατους μεν οὐν φασι τας οἰκεισθαι δυναμενας , ἀοικητους δε | ||
της πυρωδους οὐσιας οὐδενι βατη ζῳῳ . Δυο δε τας εὐκρατους φασιν οἰκεισθαι , την μεσην ἀφ ' ἑκατερας ζωνης |
ἐννοια : οὐ γαρ Εὐθυκρατους και Λασθενους και των ἀλλων προδοτων προὐκειτο δηπουθεν αὐτῳ κατηγορειν , ἀλλα συστησαι το προειρημενον | ||
τῃ καθαιρεσει του δημου . Θ ξυνωμοτων ] ἐπιβουλων , προδοτων . πριν λαχειν : πριν χειροτονηθηναι , πριν κληρωθηναι |
, ὁδου μεν παρεργον και κοχλιδιον ἀναλεξῃ και βολβαριον , τετασθαι δε δει την διανοιαν ἐπι το πλοιον και συνεχως | ||
. διαφορα δε ἐστι των τασεων το μαλλον ἠ ἡττον τετασθαι . Συστημα δε ἐστι συνταξις πλειονων φθογγων ἐν τῳ |
εὐποιϊαις . ἐπει τοι γε οὐδε πολλη χαρις τοις εὐγνωμοσι προσενεχθηναι μετριως : ἀλλ ' ἀνδρος ἐργον και πολλης ἀξιον | ||
τον τε Ἀθω και Σαμοθρᾳκην , χειμωνι περιπεσειν , και προσενεχθηναι της Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων |
παρα το ἀσαι και φηλωσαι , ἠτοι κακωσαι , ἠ ἀπαιδευτον και ἀνοητον : και Αἰολικως ἀσυφελον , ὡς ὀνομα | ||
. . : Ἑρμιππος δε φησι Θεοκριτον τον Χιον ὡς ἀπαιδευτον μεμφεσθαι την Ἀναξιμενους περιβολην . . . : Ἀναξιμενην |
των κωμῳδιων ποιητης μεμνηται οὑτως : Ἀλεκτρυονα τον του Φιλιππου παραλαβων ἀωρι κοκκυζοντα και πλανωμενον κατεκοψεν : οὐ γαρ εἰχεν | ||
ἐπι θανατῳ : παρ ' οὑ Τευθρας ὁ Μυσων δυναστης παραλαβων αὐτην ἐγημε . το δε βρεφος ἐκτεθεν ἐν ὀρει |
ἰδια του συνοντος ἀριθμου , ὑπεκλυεται του ἀκολουθου ἐκ της ἐγγινομενης κλισεως , ὡς ἐχει ἡ ἐγω και ἡ ἐμου | ||
ὀλιγον ἀντεχειν ἐδυνατο , ἀπεθνῃσκε δε δυσωδιας τινος τῳ τραυματι ἐγγινομενης : ἐλεγοντο δε χριειν τα βελη μαλαχης ἰῳ . |
μαχῃ , προς την Συριαν ἐπανηκε , και παρεσχε τοις Σελευκειαν την Ἀντιοχειας γειτονα κατοικουσιν αὐτονομιαν , ὁτι δη τῳ | ||
το ἐθνικον Κραδητης ὡς Σιδητης . Κραμβουσα , νησος περι Σελευκειαν της Ἰσαυριας . Στραβων ιδʹ . το ἐθνικον Κραμβουσιος |
καλουμενος , κρασεως Ἀφροδιτης . Και τῳ μεν πρωτῳ δεκανῳ παρανατελλει ταδε : Δαιμων τις κατακεφαλα Ταλας προσκεκλημενος και Κοραξ | ||
, μεγεθους αʹ , κρασεως Ἀρεως και Διος . παλιν παρανατελλει λαμπρος ἀστηρ ὁ ἐπι του βορειου Στεφανου μοιρας ιεʹ |
ἀναγκαιων ἐστι ζητησαι , ποτερον τας αἰσθητας οὐσιας εἰναι μονον φατεον ἠ και παρα ταυτας ἀλλας . αὐτος μεν ἀξιον | ||
οὐ γαρ ἀν ἀπεκριθησαν . των οὐν εἰρημενων οὐδεν ἐνυπνιον φατεον , οὐδ ' ὁσαι δη ἐν τῳ ὑπνῳ γινονται |
ἀπατης δια της πειρας ἐπῃσθετο : ἐξειναι της ἐλευθεριας ἀποστερειν Ἀθηναιους ἐνομιζεν : ἀλλα παρ ' ἐλπιδας εὑρων κρειττους ἠ | ||
διακρουσαμενος τους ἀπαιτουντας . Φιλιππος ἐν Χαιρωνειᾳ γιγνωσκων τους μεν Ἀθηναιους ὀξεις και ἀγυμναστους , τους δε Μακεδονας ἠσκηκοτας και |
κατα πολεμον αὐτους ἡττημενους , το ἐξ ἀναγκης γιγνομενον εἰς καθαιρεσιν ἐλαβε : το γαρ μετα συμμαχων αὐτους πολεμειν τεκμηριον | ||
γαρ ὡς θεῳ νομιζετε ἐκεινῳ πεπηγεναι , δηλον ὁτι προς καθαιρεσιν ἡκει λοιπον αὐτῳ τα της δυναμεως . ἀντι του |