| μεν ἁμιλλωμενη των σοφιστων , τους δε και νικωσα . παυσον δε και ἐμοι την μαινομενην ἀγρυπνιαν : μη γαρ | ||
| θηραμα . ὁ ὀναγρος δε αὐτου ἐδεετο λεγων : „ παυσον με πρωτον του πονου τον σκολοπα ἐκ του ποδος |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
| ' ἐπιλωβης , πυρσος δ ' ἐν γενυεσσι θοον προσεμαξατο καυσον ἀνδρασιν αἰθαλοεντα : περισπαιρουσι δε λωβαις οἱα πυριβλητοι , | ||
| : χρυσου μερος αʹ . Χωνευσον και ἐπιβαλε ἀρσενικον : καυσον , και εὑρησεις θρυπτον . Εἰτα λειωσον ὀξει ἡμερας |
| ἐκτισε τας Θηβας , ὁ δε την λεγομενην Κιλικιαν . πολιται ] ὠ Θηβαιοι . τα δια του της μακραν | ||
| σοι μεν ἑδρα θειοισι μετ ' ἀνδρασι : τον δε πολιται τιμασευντι πατρος μνωμενοι ὡς ἀγαθου . Ἠλθε και ἐς |
| Ὀλυμπικον σταδιον , ἀφαιρουσι δε αὐταις ἐς τον δρο - μον του σταδιου το ἑκτον μαλιστα : ταις δε νικωσαις | ||
| ? , ἀσαιο ! το γαρ ! [ [ ] μον οὐκ οὐτω μ ? [ [ ] διακηται , |
| αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | ||
| δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας |
| , και δια τουτο και ἀλληλοις ἀει ὁμοιοι εἰσι και διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ : και οὐτε δεονται φαυλων οὐθ | ||
| ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ δεσποται βιαιως ἀπαγειν , και μεχρι τουτου διαμενουσιν ἀσινεις , μεχρι ἀν ἐπι διωρισμενοις φιλανθρωποις πεισαντες οἱ |
| ἠ πλειων ἐμφαινοιτο ξηροτης , ἀλειφειν τα μετρια , πραως ἐφαπτομενον . Τας δε τριψεις τας παραλαμβανομενας ἑνεκα πυρετων λυσεως | ||
| : δει δη δια του Β σημειου γραψαι μεγιστον κυκλον ἐφαπτομενον του ΑΒ κυκλου . ἐστω γαρ ὁ πολος του |
| ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν τελεως μη παυομενον , κἀν παρακμη τις αἰσθητη φαινηται . ρπζʹ . | ||
| πλειονων δυοκαιδεκα . τον μεν οὐν ἐντοϲ των δεκαδυο ὡρων παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομαϲαμεν : ὁϲτιϲ δ ' ἀν ἐχοι |
| ˘˘˘˘ˈ˘˘˘˘ – | – – – ⌊ – ] ! ιον ὑπο [ ] τροχον Ἰξιων [ ˘˘˘˘˘˘˘˘ – – | ||
| ! ] α θεοις θυειν ! ! ! ! ! ιον ? προτερον [ ! ! ! ! ! ! |
| ἐλαβεν ὁ Ἀριστοτελης ὁπερ ἐκεινοι οὐ συγχωρουσιν , αὐτο τουτο ἐπισημαινεται ὁ φιλοσοφος λεγων ὁτι ἀλλ ' ἰσως φαιεν ἀν | ||
| ὁν Ζευς ἐν Ῥοδῳ χρυσον ὑσε , δια της ἱστοριας ἐπισημαινεται και φησιν ὁτι ἡνικα ὁ Ζευς διαιρεθεισης αὐτου της |
| των ἀδικων αἰτουντων . Ἠδη και ἡμιν τα της ὡραιας προερχεται και ἐστιν ὀπωρα . λυωμεν οὐν , εἰ δοκει | ||
| την τε γαρ κορην Σωφρονην ὀνομαζουσι , και χρησμῳδειν σωφροσυνης προερχεται . οἱς τοινυν ἠγνοησεν ἡ παις ἡδονην , ἀρεταις |
| ὠφελιμον εἰναι τον ἐρωτα , βιᾳ μεν , ὁμως δε ἀπεχονται , και ἡμεις οὑτως , δια τον ἐγγεγονοτα μεν | ||
| οἱ αὐτοι δε γε οὑτοι και κλεπτειν ἐπιχειρουσι και οὐκ ἀπεχονται των ἀλλοτριων , ἀλλ ' ἐπειδαν τι ἁρπασωσιν ἠ |
| οὐσαν ἱκανην παιδευειν και δια τουτο σοφωτερους ἐσομενους , ἐαν ἐπιστωνται πολεων τε και ἰδιωτων πολεμους τε και ἐχθρας και | ||
| ποιησειν : ὁταν δ ' ἐπι τουτους ὡν ἀν σαφως ἐπιστωνται ἡττους ὀντες , πασαν ὁσην ἀν ἐχωσι δυναμιν ἀγουσιν |
| . ἀναλογον δε προς το ἀφαιρεθησομενον μερος και το ἀφαιρουν ἀρμενον ἐστω . κεισθω δε το ἐξ οὑ ἡ ἀφαιρεσις | ||
| της ἀπολαυσεως . Λαιφος λινοειδες : βελτιον λινοϋφες : το ἀρμενον . ἠ παρα το λωπος λαφος ὡς γλωσσα γλασσα |
| νοθευομενους και ἐχοντας φλεγμα μεμιγμενον ὀλιγον . Παυει πονον κεφαλης παλαιον και σκοτωματικην διαθεσιν , ἐπιληψιας παροξυσμους και ἀγρυπνιαν κοιμιζει | ||
| χυλισας μετα ὑδρομελιτος και ἰριν , οὑτως χρω , ἐλαιον παλαιον μιξας . ἀλλο . σευτλου ῥιζαν χυλισας ἐγχει εἰς |
| ἐν Ἰφιγενειᾳ τῃ ἐν Ταυροις [ ] εἰρηται : ἐλθων παλαιας χοιραδος : χοιρας πασα πετρα ἐξεχουσα και περικλυζομενη θαλασσῃ | ||
| και μεσην λεγομενην Ἀκαδημειαν οὐ πανυ προσιεμενος , ἐξηρτητο της παλαιας , και διετελει θαυμαζων μεν Ἀντιοχον τον Ἀσκαλωνιτην , |
| συναγονται εἰς συλλαβας , συλλαβαις περιλαμβανεται λεξις , αἱ λεξεις συναγονται εἰς μερη λογου , ὁ δε λογος εἰς ἀρετας | ||
| ἡμεραις , και ἑξης τῳ του ἑξης κυριῳ . και συναγονται ἡμεραι των δωδεκα ζῳδιων ρπδ : τῳ γαρ Κρονῳ |
| αὐτου και των ὑποκειμενων ἑκαστον , περι ἁ ᾑ ἀνθρωπος καταγινεται . πασαι μεν γαρ αἱ τεχναι ἀνθρωπου εἰσιν , | ||
| ἀν μελος ἀπετελειτο . ἡ δε γεωμετρια περι ἀκινητον μεγεθος καταγινεται και περι τα σχηματα της γης , ἡ δε |
| δ ' ἀνθρωποι ταυτα εὐχονται και διωκουσι , τουτεστιν αἱ ἀρεται ἐπ ' αὐτοις εἰσιν οὐχι τοις θεοις δουναι μονοις | ||
| του λογισμου ἐπικρατεια και ἐπιστασια διδωσι . δια ταυτα αἱ ἀρεται περι παθη και πραξεις καταγινεσθαι λεγονται , ὡς ἑξεις |
| ὀλυρα : ἠ ἐκτεινοντα το Α συστελλει το Υ και παροξυνεται : Ἐφυρα πορφυρα : σεσημειωται το κολλυρα τας δυο | ||
| του εἰρην . Τα εἰς ΡΗΝ καθαρον τῳ Ε παραληγοντα παροξυνεται , οἱον : ἐρην τερην Θερην περην . Τα |
| τουτο ἠδη ἐμον ἐργον ἐστιν . οὑτως τοινυν το μεν προηγουμενον και ἐπι του βιου ἐργον ἐκεινο : διελε τα | ||
| κεφαλαια . και ἐστιν αὐτων το συμφερον ἐξεταζομενον και το προηγουμενον μερος , ποτερον χρη μενειν ἐν Ὀλυνθῳ την δυναμιν |
| ἐκσειοντα μεγαλα . ἐγω τινα οἰδα κλαιοντα Ἐπαφροδιτου των γονατων ἁπτομενον και λεγοντα ταλαιπωρειν : ἀπολελειφθαι γαρ αὐτῳ μηδεν , | ||
| οἰκειως τῳ ὠκεανῳ , τον δ ' ἀρκτικον της γης ἁπτομενον ὡς ἀν προς αἰσθησιν κατα το ἀρκτικωτατον της οἰκησεως |
| νυν μεγιστον αὐτων τεμενος και ὀνομαστοτατον ἐον και χρησιμωτατον , καλεομενον δε Ἑλληνιον , αἱδε πολιες εἰσι αἱ ἱδρυμεναι κοινῃ | ||
| πληθεϊ πολλῳ προσφερομενους ἐξανεχωρησαν δεισαντες προς το ὀρος το Τμωλον καλεομενον , ἐνθευτεν δε ὑπο νυκτα ἀπαλλασσοντο ἐπι τας νεας |
| μεχρι της κορης διηκει , κατα δε την προς τον περικειμενον ἀερα ἐπιβολην ἐντεινοντος αὐτον κωνοειδως , ὁταν ᾐ ὁμογενης | ||
| , κυματουται κατα κυκλους εἰς ἀπειρον , ἑως πληρωσῃ τον περικειμενον ἀερα , ὡς της κολυμβηθρας : της πληγεισης λιθῳ |
| εἰς ὠμοτητα διαβαλλει των τροπων . οὐ γαρ φαινεται λαβων πλειν ἠ μνας μʹ παρα των Μιτυληναιων ὁ Κλεων μισθον | ||
| μελλω , φησι , δυσχερειας ἑξειν δι ' ὑμας μελλοντων πλειν , ὁμως αἱρουμεθα δια το συνοισον ἡμιν . . |
| Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
| διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
| ὡσπερ ἐπι πασι τοις διαφθειρομενοις σαπροτης . Ἁπαν γαρ το σηπομενον κακωδες , εἰ μη τις την ὀξυτητα λεγει του | ||
| δαπανᾳ , ὁ λαβραξ προβαινει . Τρυχομενον : δαμαζομενον , σηπομενον . ἑλῃ : λαβῃ . Ὀψε : μολις : |
| δε και ταυταις και τοις σωλησι παρεπεται το ἑψομεναις παχυν ποιειν τον ζωμον . ἑψομενοι δε το καθ ' ἑαυτους | ||
| ἀναλισκουσιν αὐτοθι του ἱερειου τα κρεα . ταυτα μεν οὑτω ποιειν νομιζουσι , του Λυκαιου δε τα προς της ἀρκτου |
| συνειναι ἀλλως , οὐκ ἀτοπος της δηλωσεως . Το οὐν μετρουμενον ὑπο της περιφοραςτουτο δε ἐστι το δηλουμενονὁ χρονος ἐσται | ||
| δυναμιν , και τον ἐπ ' αὐτῳ δε οὐχ ἡκιστα μετρουμενον ἑβδοματικον ἀριθμον . κατα τουτον γαρ τον σχηματισμον ὁρωμεν |
| ἐναγεις καθαιροντων . Κλειδημος : ὀρυξαι βοθρυν προς ἑσπεραν του σηματος . ἐπειτα παρα τον βοθυνον προς ἑσπεραν βλεπε , | ||
| : κεραυνου δε σκηψαντος εἰς τον ταφον ἀνεβλαστησεν ἐκ του σηματος δενδριον , ὁ ἐκεινοι κονναρον ἐπονομαζουσιν . ἐστι δε |
| οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ||
| τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω |
| δε τῳ ὑδατι μαλλον ἀπολουειν . και δακτυλοις ἀποθλιβειν το ἐγκειμενον ταις ῥισιν γλισχρασμα , ἀποκαθαιρειν δε και το στομα | ||
| τοις μερισμοις χρη νοειν την μεν προτεραν προθεσιν ἐπι το ἐγκειμενον της δοτικης μετα του συνοντος ἀρθρου ἐν παραθεσει καθιστασθαι |
| ἀπο της ὀψεως : ἐντευθεν γαρ και σε δοκω μεμνησθαι ἀρξαμενον λεγειν . πρωτον μεν γαρ ἐν τοις δια της | ||
| διερχεται , ἐν τουτῳ το κατα διαμετρον αὐτῳ το Η ἀρξαμενον ἀπο του Λ την ΛΝΚ περιφερειαν διερχεται και ἀνατελλει |
| μεν γαρ ἀλλων φυτων τε και ζῳων οὐτε αἱ εὐφοριαι ἐπαινεται οὐθ ' αἱ κακοπραγιαι ψεκταιτας γαρ ἐφ ' ἑκατερα | ||
| , ὁτι “ Ὠ θαυμασιε , παντων ὑμων , ὁσοι ἐπαινεται φατε δικαιοσυνης εἰναι , ἀπο των ἐξ ἀρχης ἡρωων |
| , ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
| ; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
| τι δει αὐτους ποιειν , ὡς ἀν εἰσελθωσιν εἰς τον Βιον : δεικνυει δε ποιαν ὁδον αὐτους δει βαδιζειν , | ||
| † ὁρα το κερδος μη τεκῃ σοι ζημιαν . } Βιον ποριζου παντοθεν πλην ἐκ κακων . οὐκ ἐστιν οὐδεν |
| κυκλων παραλληλων συνεστηκεν , ὡν οἱ μεν το πλατος ἀφοριζειν Λεγονται του ζῳδιακου κυκλου , ὁ δε δια μεσων των | ||
| τινες συχναι λεγονται συμπεφυκυιαι ἰδεαι πολλαι εἰς ἑν γενεσθαι . Λεγονται γαρ , ἐφη . Πλαττε τοινυν μιαν μεν ἰδεαν |
| : Ζηνα δ ' ἐπ ' ἀκροτατης κορυφης πολυπιδακος Ἰδης ἡμενον εἰσειδε , στυγερος δε οἱ ἐπλετο θυμῳ . μερμηριξε | ||
| . ἐλπις δ ' οὐκ ἀγαθη κεχρημενον ἀνδρα κομιζει , ἡμενον ἐν λεσχῃ , τῳ μη βιος ἀρκιος εἰη . |
| : και ὁ ἐλαχιστος ἀρα ὑπο των Α , Β μετρουμενος τον Ζ μετρησει . ἐλαχιστος δε ὑπο των Α | ||
| Ρ μετρησει . ἐλαχιστος δε ὑπο των Β , Γ μετρουμενος ἐστιν ὁ Η : ὁ Η ἀρα τον Ρ |
| την χειρα . Οἱ μεν οὐν παροντες ἀγχειν με και παιειν ἐπειρωντο ὡς ἱεροσυλον , και προτερον ἐτι ἀγανακτησαντες ὁτι | ||
| και μαριλης . Μη πολλακις προς τον αὐτον δει λιθον παιειν ἐχοντα καιρον ὁμολογουμενον . Ἀλλ ' οὐδεν δει περι |
| μερος , λογος ὁριστικος και τελος . και ὁ μεν πρατος λογος , ἡ οὐσια , πραγμα αὐθυπαρκτον και ὑφεστος | ||
| τω πρατω θεω . οὑτος γαρ και φυσει ἐστι και πρατος βασιλευς τε και δυναστας , ὁ δε γενεσει και |
| κατερρυηκε τῳ ναῳ και ἀγαλμα οὐδεν ἐλειπετο : βασιλευσι δε ἀνειται Ῥωμαιοις . ἐστι δε της στοας ὀπισω της ἀπο | ||
| συνῳκοδομηται θωρακιου τροπον , το δε ἀχρι τεγους ἀναγειον ἀχανες ἀνειται , δυοιν ἑνεκα , του τε την πρεπουσαν αἰδω |
| . ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
| αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |
| , καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
| γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
| ἐντος της δεκαδος οἱ μεν τικτουσι πολλαπλασιαζομενοι , οἱ δε τικτονται , οἱ δε και τικτουσι και τικτονται , οἱον | ||
| ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ δε οἱ βοες λευκοι τικτονται σχεδον παντες , ἐνθεν τοι και ἀργιβοιον ἐκαλουν οἱ |
| αὐτῳ . Αἱ δη παρηγμεναι ἀντωνυμιαι συνταξιν μεν ἐπιρρηματικην οὐδεποτε ἀναδεχονται , ὁσας δε συνταξεις ἀναδεχονται αἱ γενικαι , ταυτας | ||
| ἐκδεξασθαι , καθο οὐ ποτε οἱ συνδεσμοι την α στερησιν ἀναδεχονται , ἐστι δε το ἀεκητι ἐν στερησει του ἑκητι |
| ἐρευσαι αὐτου ἐνι Τροιῃ , ἐπει οὐδ ' ἐμε νοστησαντα δεξεται ἐν μεγαροισι γερων ἱππηλατα Πηλευς οὐδε Θετις μητηρ , | ||
| γαρ τῃ γραμμῃ δυναμει ὑπαρχουσι τα μορια : ἡνικα δε δεξεται ἡ γραμμη ἐνεργειᾳ στιγμην , τοτε ὑπαρχουσι και τα |
| περι αὐτον ἐμαχοντο : ἠδη δε τοις Ῥωμαιοις ἀπειρηκοσιν ἀπροσδοκητος ἐπιφαινεται περι δειλην ὀψιαν προσιων Κοιντιος , ἀγων την ἐθελουσιον | ||
| δε τοις τε πολλα και ὑπερ την δυναμιν γυμναζομενοις γυμνασια ἐπιφαινεται , και οἱα δ ' αὐ τοις νωθρον και |
| μεν : τινες μεν των ἰχθυων . ἀναστειχους ' : ἀνερχονται , πορευονται . Ἀλλοι : ὀρνεις δηλονοτι . κατ | ||
| . . . Καρη δ ' ἑτερης μετα χειρος Τοξῳ ἀνερχονται και Τοξοτῃ ἀντελλοντι . Συν τοις Ἑρμαιη τε Λυρη |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| ἀπο των ἁρματων οἱ παροχουμενοι τοις ἡνιοχοις , οὑς οἱ ποιηται μεν παραβατας , Ἀθηναιοι δε καλουσιν ἀποβατας , τον | ||
| των λαβρων πνευματων . οὑτως δε φασι και τους γιγαντας ποιηται ἐν τῃ μαχῃ τῃ προς τους θεους τῳ μεν |
| , τα μεν ὀξυτονα , ἐαν δια συμφωνων κλινοιντο , περισπωνται κατα την γενικην πληθυντικην : σης σητος σητες σητων | ||
| Τα εἰς ΑΡ προπερισπωνται : αὐτημαρ ἐννημαρ . Τα ἐρωτηματικα περισπωνται : πως που ποι πη . το πωποτε προπαροξυνεται |
| τουτεστι των αἰσθητων : ἐκ γαρ της του χυλου ἐγκυρησεως ἐγγινεται ἡμιν ὁ κατα ταυτης της ποιοτητος ἐκφερομενος λογος , | ||
| μη ἐμεσῃ , ἀπιουσης της ἡμερης , στροφος και ὀδυνη ἐγγινεται ἐν τῃ γαστρι , και ἀποπατος ὑγρος γενομενος διεχωρησεν |
| προσενεγκηται τις , κεφαλαλγει , τινες δε και τον στομαχον ἀνιωνται : διο χρη καλως ἐκπλυνειν πριν ἐπιχειρειν προσφερεσθαι τον | ||
| και ἡδομενῳ γινεται . ἡ δ ' ἑξις λυπηρα : ἀνιωνται γαρ ἐπι τῃ ἀκολασιᾳ οἱ ἐχοντες αὐτην δια το |
| κατα θλαϲιν προκεκριται : οἱ γαρ τεθλαϲμενοι ποτε και ϲυνουϲιαϲ ὀρεγονται μερουϲ τινοϲ , ὡϲ ἐοικε , των διδυμων ἐν | ||
| διαφερονται δε και ὁταν ἑτερα γενηται αὐτοις και μη ὡν ὀρεγονται . τινες τον Ἀλεξανδρον λεγουσιν εἰναι τον ἐπαγγειλαμενον τῳ |
| ἀφαιρων αὐτων [ ] ψευδοδοξιαν - ? : οὐ γαρ ἐφειται μοι [ οὐτε ] ψευδος συγχωρησαι [ ] ? | ||
| τον ὑπευθυνον στεφανουσθαι ἐξεστι , το ὁτι και ἐπι ἡττοσιν ἐφειται παραδεξωνται ῥᾳδιως : δια τουτο πρωτον μεν Ναυσικλης στρατηγος |
| διατιθεμενος , ἀνδρα μεν των θυγατερων ᾑτινι ἀν ἐθελῃ , ὑον δε αὑτῳ καταλειπετω , γραψας κληρονομον : ἐαν δε | ||
| λογου . Και το γε τον Πανα του Ἑρμου εἰναι ὑον διφυη ἐχει το εἰκος , ὠ ἑταιρε . Πως |
| δε αἰτουμεν ἐτι πεμψαι χρονιον Εὐαγριον οἰκαδε ζευγει κοσμουντι τον ὀχουμενον . τοις γαρ ἐν δυσκολιᾳ γεγενημενοις καλον οἰμαι τα | ||
| πρωτον ἑνοειδεστατον , ὡστε οὐ ῥᾳδιον εἰναι διακρινειν ὀχουν και ὀχουμενον , μαλλον δε ἐχον και ἐχομενον , δια το |
| περιειδε τον ὀλοον τουτον ὀλεθρον τον κατα ταυτην την γην ἐπηρμενον και τον των Περγαμων , καιτοι ἀνδρα ἐχουσα ἐντευθεν | ||
| εἰς ταυτα μετωικισεν , ὁσαι μη φυσικως το ἐδαφος ἐτυγχανον ἐπηρμενον ἐχουσαι , ὁπως κατα τας πληρωσεις του ποταμου καταφυγας |
| τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
| ἐξω του τειχους ἐπισκοπεισθαι , τινας δε τα ἐσω . Ἐχειν δε και περιοδευοντας λιθους ἐν ταις σκοτειναις νυξι και | ||
| αὐτων οὐσιν ἑκαστον τις προσφερων ἐξηγειτο αὐτων τας δυναμεις . Ἐχειν μεν οὐν ἑκαστον δυναμιν τινα ἀλογον φατεον ἐν τῳ |
| . Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
| ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
| κεκτημενῳ . ὁστις δ ' ἀν των ἀποκτειναντων παντων μη πειθηται τῳ νομῳ , ἀλλ ' ἀκαθαρτος ὠν ἀγοραν τε | ||
| πολλα μανθανει τῳ αὐτῳ τουτῳ τροπῳ . ὁταν μεν γαρ πειθηται , λαμβανει τι ὡν δειται , ὁταν δε ἀμελῃ |
| ἀδιψον : ὁταν γαρ μητε διψωδης ὁ καμνων ᾐ μητε καυματος αἰσθηται κατα το της κοιλιας στομα , δηλον ἐστιν | ||
| πολυ διαλειποντα , εἰ πνιγος εἰη : οὐ γαρ ἀνεχονται καυματος αἱ κυνες , ἀλλα πολλαι ἠδη διωξασαι ἀνα κρατος |
| θεου δε ἐλαττων . ὁ μεν γαρ ἀγελαιος ἀνθρωπειος νους σειεται και κυκαται προς των ἐπιτυχοντων , ὁ δ ' | ||
| μαλακοτης της πλινθου ἐκλυει την πληγην και βαθυνει μαλλον ἠ σειεται . ἀντιτυπει δε ὁ λιθος και βιαιαν την πληγην |
| ῥεπον , οἱ σπονδυλοι ἐντος ἀρτιοι εἰσιν ἀλληλοισι , και δεδενται προς ἀλληλους δεσμῳ μυξωδεϊ και νευρωδεϊ , ἀπο χονδρων | ||
| ἐξ ὡν οὐ δυνανται ἐκλυσαι ἑαυτους των δεινων , οἱς δεδενται , ὡστε σωθηναι και ἀφικεσθαι ὡδε , ἀλλα ταραττονται |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| ἀποκαειν , και τουτων χαριν οἰονται δειν αὐτοις και μισθον τινειν : και το σιαλον ἐκ του στοματος ἀποπτυουσιν ὡς | ||
| εὑρειν παρ ' αὐτῳ , ὁτε οἱ ἀλλοι φανεντες ἀχαριστοι τινειν μελλουσι δικας , ἱνα τον σωτηριον ἐλεον ἀνακερασηται τῃ |
| πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | ||
| πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν |
| μετριον της πολιτειας ἐγκωμιον ἐν θεσει διεξιοντων ἡμων , ὁτι κακον και χαλεπον ἡ ὑβρις : ἐρεις γαρ ὁτι εἰδυια | ||
| βραδεως . Διος δυνοντος ὁ φυγων ἐαν και κρατηθῃ οὐδεν κακον πεισεται : ὁ γαρ δεσποτης πραϋνεται . ἡ Ἀφροδιτη |
| , α ι υ . διχρονα δε λεγεται , ἐπει ἐκτεινεται και ϲυϲτελλεται . Προτακτικα φωνηεντα πεντε : α ε | ||
| και τα δικτυα παντοθεν ὡσανει πολις εὐθυς ἐπι των ὑδατων ἐκτεινεται : πυλαι τοις δικτυοις εἰσι και φυλακες των πυλων |
| παντες συν τευχεσσι και ἁρμασιν ἠδε και ἱπποις ὠκυτατοις : καιον γαρ ἀποκταμενους ἐνι χαρμῃ , δειδιοτες μη λαος ἐπιβρισειεν | ||
| εἰρηται λογον , ὁς το παν ἐκπυρωθησεται λεγων παν το καιον ἐχον καυσῃ ὁλον καυσει , και ὁ ἡλιος πυρ |
| ἡμερας : και το αἰων δε αἰωνος τουτῳ τῳ λογῳ ὑπαγεται , περιεχει γαρ χρονους , ὡσαυτως δε και το | ||
| δυσεντεριᾳ θεραπευεται , οὐ μην κατ ' ἀρχας τῃ παραπλησιᾳ ὑπαγεται θεραπειᾳ : ἐντευθεν και τινες των καμνοντων ἐκινδυνευσαν , |
| Ἐν δε τῳ μεταξυ χωρῳ τουτῳ ἡ τε Πλατεα νησος ἐπικειται , την ἐκτισαν οἱ Κυρηναιοι , και ἐν τῃ | ||
| . Τῃ δε Ἀχολλῃ και τῃ Ἀλιποτῃ και τῃ Κιδιφθῃ ἐπικειται Κερκινα ἡ νησος , ἀπεχουσα σταδιους ρκʹ . Ἀπο |
| και δριμυ φυσει ὑπαρχει , οὐδε εἰ και πλειστον ἐκκριθειη οὐρον , δυναται πασα κενωθηναι ἡ κυστις , ἀλλα ἐμμενει | ||
| το των νεφρων ὑγρον μετενεχθεν εἰς τας κατω χωρας , οὐρον ὀνομαζεται , το δε ἑτερον , περι οὑ και |
| ἐκεινους τους χρονους περιοικουμενον ὑπο ἐθνων βαρβαρων και παντελως ἀγριων ἀξενον προσαγορευεσθαι , ξενοκτονουντων των ἐγχωριων τους καταπλεοντας . Ἰασονα | ||
| ὠ Μουσαι : ἐγγυησομαι δε ἀφιξεσθαι ὑμας προς στρατον μη ἀξενον μηδε καλων ἀπειρον , ἀλλα παντων καλων πεπειραμενον . |
| το τεταρτον ἀνελκων , ἀλλ ' Ὀδυσευς ἀνενευε και ἐσχεθεν ἱεμενον περ . τοις δ ' αὐτις μετεειφ ' ἱερη | ||
| τι ς ' ἐγω γε πολυν χρονον ἐνθαδ ' ἐρυξω ἱεμενον νοστοιο : νεμεσσωμαι δε και ἀλλῳ ἀνδρι ξεινοδοκῳ , |
| . ἐναγχος δε δηπου και προς ἐμε ἐπαινων τον Ἡρακλεωτην ξενον ἐπει με ἐποιησας ἐπιθυμειν αὐτου , συνεστησας μοι αὐτον | ||
| το ἡπαρ τα καθαρτηρια μορια , ἀλλ ' ἐπειδη ὡς ξενον ἐστι το αἱμα , οὐ καθαριζεται : ἐνθεν οὐδε |
| τον Αἰσωπον ἀπο του ἐργου και εἰσελθοντα ζητειν το ἐφημερον ἀριστον . ὁ δε Ἀγαθοπους λαβων τα συκα και λιμανθεις | ||
| , προσεταξε τοις αὑτου στρατιωταις προ της ἑω προσενεγκασθαι το ἀριστον . τουτο πραξας συνεβαλε τοις ἐναντιοις και τον ἀκροβολισμον |
| των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
| δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
| ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
| γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
| Εὐρωπην . οἱ δ ' Ἀθηναιοι μετανοησαντες εἰς τοὐναντιον παλιν μενειν συνεβουλευον , λεγοντες ὁτι κἀν μηδεις αὐτοις των ἀλλων | ||
| τουτον ἐξαλλαγμασι πολλοις ὑπαγομενος πειθει την οἰκιαν ἀπολιποντα συν αὐτῳ μενειν . χρονου δε προϊοντος ὡς πολεμιων τις ἐφοδος προσηγγελη |
| μη διαθεσει πολεμικῃ . καλως θεσθαι : ἐπαινετως διοικησαι μη παθειν : ἀπο κοινου το ἐξεστι . το δε ἀγαθον | ||
| ἐς τοσουτον πηδωσι τε και σκιρτωσι δικην ἱκετων , ἐστε παθειν τι τους ἁλιεας , και οἰκτειραι μεν τον δεσμωτην |
| δυο ὁρων περιεχεται ἠγουν δυο περατα ἐχει , ἐξ ὡν περιεχεται : και γαρ και το μηκος ἐνθεν και ἐνθεν | ||
| , και ἐφ ' ὡν πληθος περιττωματων ἐν τῳ θωρακι περιεχεται . διο δει μετα πολλης ἀκριβειας και διαγνωσεως αὐτην |
| , καρτερει , ὑπομενει . ἀποστεγει ] ἀποδιωκει , οὐ προσδεχεται . ἀποστεγει ] καρτερει . ἀποστεγει ] κωλυει . | ||
| τον χρυσον , ἐπει δε διπλασιον εἰσεπεμψεν , ὁμολογει και προσδεχεται τον λογον . ὁ δε Κεφαλος ὁτε αὐτην ἐγνω |
| του συλλογισμου , ἡ δε προς το ῥητον γινεται το προκειμενον : διαφερει δε και τῳ ὀνοματι : ἡ μεν | ||
| τῳ ι γραφεται , τον αὐτον δη τροπον και το προκειμενον σχημα ἠν το αὐτο παθος ἀναδεδεγμενον , ἀφ ' |
| ἐγιγνωσκε και αὑτον ὑπαιτιον τῃ ἐπιτιμησει . και ὁμως ὑπο μενους τε του ἐν ταις μαχαις και του ἐρωτος της | ||
| : και καταλαβομενοι το στρατοπεδον ὀλιγους μεν τινας ἀμυνο - μενους ἀπεκτειναν , τους δε πλειους ἐν τῳ διωγμῳ διεφθειραν |
| : παρελθων γαρ εἰς τον νεων και των προφητων τινα της ἐσθητος της ἱερας ἑλκυσας τῳ στοματι και προσαγαγων μεχρι | ||
| αἱς μη παραγινομενου του ταυρου , συμμυει την φυσιν μεχρι της ἑτερας συνοδου , ὁ δη σπανιως γινεται : ἀκουει |
| ἀρχης μεγεθει τον λογον , και σχεδον του ἰσου χρονου δεομενον ὁσοσπερ ὁ της ἀρχης : εἰη δ ' ἀν | ||
| και μετρον ἑκαστης και τι κουφον και τι των Κροισου δεομενον χρηματων και ὡς τοις τα μεγιστα ὑποστασιν εἰκοτως ἀν |
| δυσμων διηκει το της Σεληνης ὀρος , ἀφ ' οὑ ὑποδεχονται τας χιονας αἱ του Νειλου λιμναι , και ἐπεχει | ||
| ψυχροι γαρ εἰσι , λοιπον των ὑγρων ξυρανθεντων το παθος ὑποδεχονται τα στερεα , διοτι ἀμεσως ἀγει ἐπ ' αὐτα |
| των ὀνοματων ἀναγκην οὐ γαρ ἐνεχωρει , ἐνια δε και παιζουσιν οἱ κωμικοι , ὡς Εὐπολις Βαπταις ἀλλ ' οὐχι | ||
| ἡδεως δ ' ἀν ἐροιμην τους χαιροντας τῳ λοιδορειν ποτερον παιζουσιν ἠ σπουδαζουσιν . εἰ μεν γαρ παιζουσι , τι |
| μενει δε ἀφθαρτον το κοινον δικην φρεατων ἀναπληρουντων ἀει το κενουμενον . εἰτα σκεψαμενη την ἰασιν ἑτεραν ἐσκοπει προφερειν δυναμενην | ||
| κεφαλην βαρυνεται τοσουτῳ ὁκοσῳ πλειονες οἱ περιπατοι της ξυμμετριης : κενουμενον γαρ το σωμα και ἡ κεφαλη του ὑγρου φρισσει |
| ἐσται αἰτιον , ἀλλ ' ὁν τροπον το δεξιον μη παροντος του προς ὁ λεγεται δεξιον οὐκ ἐστιν , οὑτω | ||
| δυναστειας , οὑς θεραπευων οὑτος διατετελεκε και οὐδε μεχρι του παροντος παυεται . εὐ γαρ ἰστε , ὁτι οὐκ ἀν |
| σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
| ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
| Καρκινος καθυγρος ὑπαρχων και ὁ Αἰγοκερως γεωδης ἀλληλοις την ἀντιπαραδοσιν ποιησονται και ἡ Παρθενος γεωδης ὑπαρχουσα τοις Ἰχθυσι : και | ||
| ἁρμοττουσαν παρ ' αὐτων ληψεσθαι τιμωριαν εἰ μη πασαν ἐπιμελειαν ποιησονται των αἰχμαλωτων . οἱ δε τῃ μητρι πολλα καταμεμψαμενοι |
| ὡν ἀν ἐπιστηται τις , ἀλλα μαλλον ὡν ἀν μη ἐπιστηται ; Ἐγωγε . Οὐκουν και το βουλευεσθαι τουτο ἐδοκει | ||
| ἠ χρηματα . Κἀν ἀρα γε τις ἱππον πριαμενος μη ἐπιστηται αὐτῳ χρησθαι , ἀλλα καταπιπτων ἀπ ' αὐτου κακα |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
| στρατιωτην , ὁπλιτην . τευχηστην ] στρατιωτην . τευχηστην ] ὡπλισμενον . θ θαυμασιως το ἰδειν : οὐ γαρ και | ||
| δευτερον δ ' Ἀμφιονα λυραν ἀνωγα [ ] δια χερων ὡπλισμενον μελπειν θεους [ ὠιδαισιν ] : ἑψονται δε σοι |
| πασας , ὡν τα πλειονα μεχρι και των ἡμετερων χρονων διασῳζεται , οὐ τῃ κοινῃ και δημωδει και δη και | ||
| . ‖ [ Ὁτι δε της κακιας κολαζομενης ἡ ἀρετη διασῳζεται ] Νωε [ δεδηλωκεν ὁς ] λεγεται χαριν εὑρειν |
| Κυζικηνος ἐν βʹ Ἑλληνικων γραφων οὑτως : ὁ δε Κοδρος τομον ἀρτου τον καλουμενον θρονον λαμβανει και κρεας και τῳ | ||
| οὑς Ἀμμενεμης ἐτη , ιϚʹ . Μεχρι τουδε τον πρωτον τομον καταγηοχε Μανεθω . Ὁμου βασιλεις ρϘβʹ , ἐτη ͵βτʹ |