| ἐκεινους τους χρονους περιοικουμενον ὑπο ἐθνων βαρβαρων και παντελως ἀγριων ἀξενον προσαγορευεσθαι , ξενοκτονουντων των ἐγχωριων τους καταπλεοντας . Ἰασονα | ||
| ὠ Μουσαι : ἐγγυησομαι δε ἀφιξεσθαι ὑμας προς στρατον μη ἀξενον μηδε καλων ἀπειρον , ἀλλα παντων καλων πεπειραμενον . |
| . ἐναγχος δε δηπου και προς ἐμε ἐπαινων τον Ἡρακλεωτην ξενον ἐπει με ἐποιησας ἐπιθυμειν αὐτου , συνεστησας μοι αὐτον | ||
| το ἡπαρ τα καθαρτηρια μορια , ἀλλ ' ἐπειδη ὡς ξενον ἐστι το αἱμα , οὐ καθαριζεται : ἐνθεν οὐδε |
| . ἀναλογον δε προς το ἀφαιρεθησομενον μερος και το ἀφαιρουν ἀρμενον ἐστω . κεισθω δε το ἐξ οὑ ἡ ἀφαιρεσις | ||
| της ἀπολαυσεως . Λαιφος λινοειδες : βελτιον λινοϋφες : το ἀρμενον . ἠ παρα το λωπος λαφος ὡς γλωσσα γλασσα |
| κακον , και τον κακως περι ἀλλου βουλευομενον ἑαυτῳ γινεσθαι προξενον κακου μειζονος : και γαρ μη συντελεσθεισα μεν ἡ | ||
| οἱ Λακεδαιμονιοι δια Νικιου τας σπονδας ἐποιησαντο , αὐτον δε προξενον ὀντα ὑπερειδον και ἠτιμασαν παππου : Περικλεους . διενοειτο |
| τουτο ἠδη ἐμον ἐργον ἐστιν . οὑτως τοινυν το μεν προηγουμενον και ἐπι του βιου ἐργον ἐκεινο : διελε τα | ||
| κεφαλαια . και ἐστιν αὐτων το συμφερον ἐξεταζομενον και το προηγουμενον μερος , ποτερον χρη μενειν ἐν Ὀλυνθῳ την δυναμιν |
| των ἀδικων αἰτουντων . Ἠδη και ἡμιν τα της ὡραιας προερχεται και ἐστιν ὀπωρα . λυωμεν οὐν , εἰ δοκει | ||
| την τε γαρ κορην Σωφρονην ὀνομαζουσι , και χρησμῳδειν σωφροσυνης προερχεται . οἱς τοινυν ἠγνοησεν ἡ παις ἡδονην , ἀρεταις |
| ὡσπερ ἐπι πασι τοις διαφθειρομενοις σαπροτης . Ἁπαν γαρ το σηπομενον κακωδες , εἰ μη τις την ὀξυτητα λεγει του | ||
| δαπανᾳ , ὁ λαβραξ προβαινει . Τρυχομενον : δαμαζομενον , σηπομενον . ἑλῃ : λαβῃ . Ὀψε : μολις : |
| Ὀλυμπικον σταδιον , ἀφαιρουσι δε αὐταις ἐς τον δρο - μον του σταδιου το ἑκτον μαλιστα : ταις δε νικωσαις | ||
| ? , ἀσαιο ! το γαρ ! [ [ ] μον οὐκ οὐτω μ ? [ [ ] διακηται , |
| δε αἰτουμεν ἐτι πεμψαι χρονιον Εὐαγριον οἰκαδε ζευγει κοσμουντι τον ὀχουμενον . τοις γαρ ἐν δυσκολιᾳ γεγενημενοις καλον οἰμαι τα | ||
| πρωτον ἑνοειδεστατον , ὡστε οὐ ῥᾳδιον εἰναι διακρινειν ὀχουν και ὀχουμενον , μαλλον δε ἐχον και ἐχομενον , δια το |
| : Ζηνα δ ' ἐπ ' ἀκροτατης κορυφης πολυπιδακος Ἰδης ἡμενον εἰσειδε , στυγερος δε οἱ ἐπλετο θυμῳ . μερμηριξε | ||
| . ἐλπις δ ' οὐκ ἀγαθη κεχρημενον ἀνδρα κομιζει , ἡμενον ἐν λεσχῃ , τῳ μη βιος ἀρκιος εἰη . |
| , ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
| ; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
| αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | ||
| δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας |
| μενει δε ἀφθαρτον το κοινον δικην φρεατων ἀναπληρουντων ἀει το κενουμενον . εἰτα σκεψαμενη την ἰασιν ἑτεραν ἐσκοπει προφερειν δυναμενην | ||
| κεφαλην βαρυνεται τοσουτῳ ὁκοσῳ πλειονες οἱ περιπατοι της ξυμμετριης : κενουμενον γαρ το σωμα και ἡ κεφαλη του ὑγρου φρισσει |
| ἐκσειοντα μεγαλα . ἐγω τινα οἰδα κλαιοντα Ἐπαφροδιτου των γονατων ἁπτομενον και λεγοντα ταλαιπωρειν : ἀπολελειφθαι γαρ αὐτῳ μηδεν , | ||
| οἰκειως τῳ ὠκεανῳ , τον δ ' ἀρκτικον της γης ἁπτομενον ὡς ἀν προς αἰσθησιν κατα το ἀρκτικωτατον της οἰκησεως |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| του συλλογισμου , ἡ δε προς το ῥητον γινεται το προκειμενον : διαφερει δε και τῳ ὀνοματι : ἡ μεν | ||
| τῳ ι γραφεται , τον αὐτον δη τροπον και το προκειμενον σχημα ἠν το αὐτο παθος ἀναδεδεγμενον , ἀφ ' |
| το τεταρτον ἀνελκων , ἀλλ ' Ὀδυσευς ἀνενευε και ἐσχεθεν ἱεμενον περ . τοις δ ' αὐτις μετεειφ ' ἱερη | ||
| τι ς ' ἐγω γε πολυν χρονον ἐνθαδ ' ἐρυξω ἱεμενον νοστοιο : νεμεσσωμαι δε και ἀλλῳ ἀνδρι ξεινοδοκῳ , |
| περιειδε τον ὀλοον τουτον ὀλεθρον τον κατα ταυτην την γην ἐπηρμενον και τον των Περγαμων , καιτοι ἀνδρα ἐχουσα ἐντευθεν | ||
| εἰς ταυτα μετωικισεν , ὁσαι μη φυσικως το ἐδαφος ἐτυγχανον ἐπηρμενον ἐχουσαι , ὁπως κατα τας πληρωσεις του ποταμου καταφυγας |
| . ἐξειργασμενον ] τετελεσμενον . αἰειμ . ] † ἀει ᾀδομενον ἠ λεχθησομενον . Σουσων ] των . ἐκεινως ' | ||
| και οὑτος ἀγγελλῃ τουτο δη το περι σου παρα πολλων ᾀδομενον , ὡς οὐδεις σοι παραπλησιος . Νυν ἐδει τους |
| Ἀπολλωνιατις δε ὑστερον προσαγορευθεισα . ἀπο των ἀρκτων δ ' ὑπερκεινται ἀμφοιν προς ἑω Ἐλυμαιοι τε και Παραιτακηνοι , λῃστρικοι | ||
| Ταπουρεοι : των δε Ἀναρεων ὀρων και του Ἀσκαταγκα ὀρους ὑπερκεινται οἱ ὁμωνυμοι Σκυθαι , Ἀναρεοι μεν ὑπο τους Ἀλανορσους |
| . Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
| ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
| προς τε τους ἀλλους ἀνθρωπους και τἀλλα ἀνθρωπινα πραγματα ὁμοιως διακεινται , και οὐτε ὡν δεονται ἰσασιν οὐτε ὁ τι | ||
| , και τους ἐπι των ἀσθενουντων λεγοντας , ὁτι κομψοτερον διακεινται , μεμφονται . ἀλλα Πλατων Πολιτειας τεταρτῳ Κομψους οὐ |
| μεχρι της κορης διηκει , κατα δε την προς τον περικειμενον ἀερα ἐπιβολην ἐντεινοντος αὐτον κωνοειδως , ὁταν ᾐ ὁμογενης | ||
| , κυματουται κατα κυκλους εἰς ἀπειρον , ἑως πληρωσῃ τον περικειμενον ἀερα , ὡς της κολυμβηθρας : της πληγεισης λιθῳ |
| Ἐν δε τῳ μεταξυ χωρῳ τουτῳ ἡ τε Πλατεα νησος ἐπικειται , την ἐκτισαν οἱ Κυρηναιοι , και ἐν τῃ | ||
| . Τῃ δε Ἀχολλῃ και τῃ Ἀλιποτῃ και τῃ Κιδιφθῃ ἐπικειται Κερκινα ἡ νησος , ἀπεχουσα σταδιους ρκʹ . Ἀπο |
| , και δια τουτο και ἀλληλοις ἀει ὁμοιοι εἰσι και διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ : και οὐτε δεονται φαυλων οὐθ | ||
| ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ δεσποται βιαιως ἀπαγειν , και μεχρι τουτου διαμενουσιν ἀσινεις , μεχρι ἀν ἐπι διωρισμενοις φιλανθρωποις πεισαντες οἱ |
| νυν μεγιστον αὐτων τεμενος και ὀνομαστοτατον ἐον και χρησιμωτατον , καλεομενον δε Ἑλληνιον , αἱδε πολιες εἰσι αἱ ἱδρυμεναι κοινῃ | ||
| πληθεϊ πολλῳ προσφερομενους ἐξανεχωρησαν δεισαντες προς το ὀρος το Τμωλον καλεομενον , ἐνθευτεν δε ὑπο νυκτα ἀπαλλασσοντο ἐπι τας νεας |
| συνεχως μεν ἀποπυριᾳν : διδοναι δε καταῤῥοφειν ἀμυλον μετα γαλακτος ἡψημενον , και φοινικων ἀφεψημα : οἰνον δε διδοναι γλυκυτερον | ||
| τι ἐχοντων , οἱον ὠα ῥοφητα , ἐγκεφαλον χοιρειον δυϲιν ἡψημενον ὑδαϲιν : ἰχθυν δε ϲμυραιναν ναρκαν γλαυκιϲκον : λαχανων |
| κυκλων παραλληλων συνεστηκεν , ὡν οἱ μεν το πλατος ἀφοριζειν Λεγονται του ζῳδιακου κυκλου , ὁ δε δια μεσων των | ||
| τινες συχναι λεγονται συμπεφυκυιαι ἰδεαι πολλαι εἰς ἑν γενεσθαι . Λεγονται γαρ , ἐφη . Πλαττε τοινυν μιαν μεν ἰδεαν |
| , καρτερει , ὑπομενει . ἀποστεγει ] ἀποδιωκει , οὐ προσδεχεται . ἀποστεγει ] καρτερει . ἀποστεγει ] κωλυει . | ||
| τον χρυσον , ἐπει δε διπλασιον εἰσεπεμψεν , ὁμολογει και προσδεχεται τον λογον . ὁ δε Κεφαλος ὁτε αὐτην ἐγνω |
| , α ι υ . διχρονα δε λεγεται , ἐπει ἐκτεινεται και ϲυϲτελλεται . Προτακτικα φωνηεντα πεντε : α ε | ||
| και τα δικτυα παντοθεν ὡσανει πολις εὐθυς ἐπι των ὑδατων ἐκτεινεται : πυλαι τοις δικτυοις εἰσι και φυλακες των πυλων |
| δ ' ἐκ των ἀριστερων , ὀρθιοι κατα το μηκος ἐπικεινται πεφυκοτες ἐκ των ταπεινων πλευρων του λαβδοειδους . ἀνασπωσιν | ||
| τῳ φρεατι . ἐπι τουτῳ τα σχοινια και οἱ χοες ἐπικεινται κατα μερος συνδεδεμενοι . ἀλλ ' ὀξυτατη μεν ἡ |
| ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν τελεως μη παυομενον , κἀν παρακμη τις αἰσθητη φαινηται . ρπζʹ . | ||
| πλειονων δυοκαιδεκα . τον μεν οὐν ἐντοϲ των δεκαδυο ὡρων παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομαϲαμεν : ὁϲτιϲ δ ' ἀν ἐχοι |
| οἱον λευκον αἰτει λαβειν . ἐσειται συνειλημμενος ἀμφοιν και οὐ προβησεται πεφωραμενα τα της τεχνης αὐτῳ . εἰσι δε παντες | ||
| . Τις γαρ οἰδεν , ὁπῃ τα της ἡμων ἐλπιδος προβησεται . . ΕΝΔΟΝ ΕΜΙΜΝΕ ΠΙΘΟΥ . Ὡς φησιν , |
| πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | ||
| πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν |
| ζων δι ' ἐκεινο , οὐκ αὐτοζων . Εἰ οὐν ζησεται τι θεωρημα και νοημα , δει αὐτοζωην εἰναι οὐ | ||
| του νοσουντος [ και ] το ἀοτρον της ἡμερας , ζησεται : εἰ δε και το του θεου ὀνομα νικησει |
| ἀλωπεκα ἐμεμφετο αὐτην , ὁτι φιλην αὐτῃ γενεσθαι θελουσαν οὐ προσιεται . κἀκεινη ὑποτυχουσα εἰπεν : ” ἀλλ ' ἐμε | ||
| ἠδη πιομενη , δεχεται δε και στατηρα και τριωβολον , προσιεται δε και γεροντα και νεον : οὑτω δε τιθασος |
| οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ||
| τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω |
| των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
| δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
| ἀναγκην λεγῃς τον ἐρωτα , ἠ βιαν ἑλκεσθαι τον μη πειθομενον , πειθομαι ταυτα την μοιχειαν πεπληρωκεναι : ταυτα τον | ||
| αἰτησειεν , ἐμνησθη τε προς με γραμματων και εἰχεν εὐθυς πειθομενον , την μεν αἰδουμενον , σοι δε τεθαρρηκοτα . |
| οὐσαν ἱκανην παιδευειν και δια τουτο σοφωτερους ἐσομενους , ἐαν ἐπιστωνται πολεων τε και ἰδιωτων πολεμους τε και ἐχθρας και | ||
| ποιησειν : ὁταν δ ' ἐπι τουτους ὡν ἀν σαφως ἐπιστωνται ἡττους ὀντες , πασαν ὁσην ἀν ἐχωσι δυναμιν ἀγουσιν |
| πασαι συγκαταδυονται , ἀλλ ' ἐστιν ὁσαι και ὑπερ γης ὑπολειπονται , οὑτω και ἐπι των βασιλικων τουτωνι πανηγυρεων , | ||
| ἰδιᾳ μιγνυνται που ἀλληλαις , ἀποιοι δε αἱ οὐσιαι χωρις ὑπολειπονται . λειπεται λεγειν , ὁτι και αἱ ποιοτητες των |
| ἐντος της δεκαδος οἱ μεν τικτουσι πολλαπλασιαζομενοι , οἱ δε τικτονται , οἱ δε και τικτουσι και τικτονται , οἱον | ||
| ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ δε οἱ βοες λευκοι τικτονται σχεδον παντες , ἐνθεν τοι και ἀργιβοιον ἐκαλουν οἱ |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| εἰ δε χρονιϲοι , και αὐτου του δερματοϲ ἁπτεται , καιομενον δε λεπτομερεϲτερον γινεται . Ἀρτεμιϲιαι ἀμφοτεραι θερμαινουϲι μεν κατα | ||
| οὑ ἀπαγγελθεντος αὐτῳ , μεσουσης της θυσιας , το μεν καιομενον ἱερειον καταλιπειν λεγεται , ἐλθειν δε προς θαλασσαν ταραχθεντα |
| ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
| γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
| στρατιωτην , ὁπλιτην . τευχηστην ] στρατιωτην . τευχηστην ] ὡπλισμενον . θ θαυμασιως το ἰδειν : οὐ γαρ και | ||
| δευτερον δ ' Ἀμφιονα λυραν ἀνωγα [ ] δια χερων ὡπλισμενον μελπειν θεους [ ὠιδαισιν ] : ἑψονται δε σοι |
| δε ὡς , εἰ δι ' ἀλλου των αὑτου τι θησεται , συ γε ἠδικησαι και ληψῃ παρα τουδε δικην | ||
| : Ὠ γυναι , οὐ νυ σε τις δμωην ἐτι θησεται ἀλλος , Τευκρου ἐτι ζωοντος ἀμυμονος ἠδ ' ἐμευ |
| ὠφελιμον εἰναι τον ἐρωτα , βιᾳ μεν , ὁμως δε ἀπεχονται , και ἡμεις οὑτως , δια τον ἐγγεγονοτα μεν | ||
| οἱ αὐτοι δε γε οὑτοι και κλεπτειν ἐπιχειρουσι και οὐκ ἀπεχονται των ἀλλοτριων , ἀλλ ' ἐπειδαν τι ἁρπασωσιν ἠ |
| κατερρυηκε τῳ ναῳ και ἀγαλμα οὐδεν ἐλειπετο : βασιλευσι δε ἀνειται Ῥωμαιοις . ἐστι δε της στοας ὀπισω της ἀπο | ||
| συνῳκοδομηται θωρακιου τροπον , το δε ἀχρι τεγους ἀναγειον ἀχανες ἀνειται , δυοιν ἑνεκα , του τε την πρεπουσαν αἰδω |
| : οἱ δε οὐδεν ἀλλο ὑπολελειφθαι ἐλεγον οὐτε ἀνθρωπον οὐτε ὀνον . θορυβου δε ἐν τῳ στενωπῳ και πολλης βοης | ||
| δε ἀπο των παιδων των σφαιριζοντων και τον νικηθεντα ὡς ὀνον καθιζοντων . ἐμνησθη δε ταυτης ἐνταυθα Πλατων . ἀπειθειν |
| πραττεται δε και κατασκευαζεται τουτο , ὁπως ὑμων μεν οἰκοι μενοντων , ἐξω δε μηδεμιας οὐσης τῃ πολει δυναμεως , | ||
| του τε γαρ χωριου το δυσεμβατον ἡμετερον νομιζω , ὁ μενοντων μεν ἡμων ξυμμαχον γιγνεται , ὑποχωρησασι δε καιπερ χαλεπον |
| βιβλιον περι των ἀπιστων ἐπιγραφομενον , ἐν ᾡ τα τοιαυτα ἐπιλυεται , οἱον ὁτι Κενταυροι μεν ὑπεληφθησαν οἱ πρωτοι ἐπι | ||
| το διπουν . οὑτως ἐγκαλεσας τοις Πλατωνικοις ἀμεθοδως διαιρουσιν ἐντευθεν ἐπιλυεται την περι των ὁρισμων ἀποριαν , και φησιν ὁτι |
| κατα τας ἀπουρησεις , μονον , και μαλιστα ἀρχομενοι του οὐρειν και ἀποπαυομενοι , και ἐτι μαλλον δριμυτερων γενομενων των | ||
| της φορας διοιγοντος αὐτον : ἀλλως δ ' ἀδυνατον ἠν οὐρειν τῳ ἀνθρωπῳ . και ἡ ἰασις δε την δοξαν |
| ἐπ ' εὐθειας , ἐκεινα ἐξ ἀναγκης δια του τος κλινονται . Ὁσα δε συνθετα εἰσιν ἀπο οὐδετερων ὀνοματων ληγοντων | ||
| μεν περισπωνται ἀποβολῃ του ς ποιουσι την γενικην και ἰσοσυλλαβως κλινονται , εἰ δε ὀξυνονται περιττοσυλλαβως κλινονται . Των μεν |
| του προσορεσθεντος και πλεονεκτουντος ἐν φλεψι χυμου . το δε οὐρουμενον λεπτον και ὑστερον ἀναθολουμενον δηλοι την φυσιν ἐπαναστασαν , | ||
| παχυ οὐρουμενον και μενον παχυ λϚ Τι δηλοι το παχυ οὐρουμενον και μετα ταυτα καθιϲταμενον λζ Τι δηλοι το λευκον |
| ἀρχης μεγεθει τον λογον , και σχεδον του ἰσου χρονου δεομενον ὁσοσπερ ὁ της ἀρχης : εἰη δ ' ἀν | ||
| και μετρον ἑκαστης και τι κουφον και τι των Κροισου δεομενον χρηματων και ὡς τοις τα μεγιστα ὑποστασιν εἰκοτως ἀν |
| ἀπο της ὀψεως : ἐντευθεν γαρ και σε δοκω μεμνησθαι ἀρξαμενον λεγειν . πρωτον μεν γαρ ἐν τοις δια της | ||
| διερχεται , ἐν τουτῳ το κατα διαμετρον αὐτῳ το Η ἀρξαμενον ἀπο του Λ την ΛΝΚ περιφερειαν διερχεται και ἀνατελλει |
| ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
| δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
| θεου δε ἐλαττων . ὁ μεν γαρ ἀγελαιος ἀνθρωπειος νους σειεται και κυκαται προς των ἐπιτυχοντων , ὁ δ ' | ||
| μαλακοτης της πλινθου ἐκλυει την πληγην και βαθυνει μαλλον ἠ σειεται . ἀντιτυπει δε ὁ λιθος και βιαιαν την πληγην |
| ἐκτισε τας Θηβας , ὁ δε την λεγομενην Κιλικιαν . πολιται ] ὠ Θηβαιοι . τα δια του της μακραν | ||
| σοι μεν ἑδρα θειοισι μετ ' ἀνδρασι : τον δε πολιται τιμασευντι πατρος μνωμενοι ὡς ἀγαθου . Ἠλθε και ἐς |
| συνειναι ἀλλως , οὐκ ἀτοπος της δηλωσεως . Το οὐν μετρουμενον ὑπο της περιφοραςτουτο δε ἐστι το δηλουμενονὁ χρονος ἐσται | ||
| δυναμιν , και τον ἐπ ' αὐτῳ δε οὐχ ἡκιστα μετρουμενον ἑβδοματικον ἀριθμον . κατα τουτον γαρ τον σχηματισμον ὁρωμεν |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
| γυναικειαν στολην , ἐπειτα στρατιωτου τινος ἠ ῥητορος στολην ἁρπασας περιερχεται συκοφαντης και φοβερος , ἀντιον πασι βλεπων . ἀρ | ||
| ὁ Πιγρης ποταμος , και ἐν μεν τῃ δεξιᾳ μοιρᾳ περιερχεται ποταμος Σελλας , ἐν δε τῃ ἀριστερᾳ Πιγρης , |
| ὀλυρα : ἠ ἐκτεινοντα το Α συστελλει το Υ και παροξυνεται : Ἐφυρα πορφυρα : σεσημειωται το κολλυρα τας δυο | ||
| του εἰρην . Τα εἰς ΡΗΝ καθαρον τῳ Ε παραληγοντα παροξυνεται , οἱον : ἐρην τερην Θερην περην . Τα |
| οὐν ἐλεγεν ὁ Φιλιππος , ὁτι το θρυλουμενον τουτο και ποθουμενον ἐν ἀπορρητῳ κατασκευασω . δια τι δε ἐν ἀπορρητῳ | ||
| θανατῳ δε τουτων ἠδη ζημιωθεντων ἡ μεν ὀργη πραξασα το ποθουμενον ἀπεισι , μονη δε την ψυχην ἡ λυπη κατεχει |
| αὐτου και των ὑποκειμενων ἑκαστον , περι ἁ ᾑ ἀνθρωπος καταγινεται . πασαι μεν γαρ αἱ τεχναι ἀνθρωπου εἰσιν , | ||
| ἀν μελος ἀπετελειτο . ἡ δε γεωμετρια περι ἀκινητον μεγεθος καταγινεται και περι τα σχηματα της γης , ἡ δε |
| κενοι την γαστερα και τους ἑλμινθας . ὁτι ἀπο διψους ἐγγινονται τοις κυσι κροτωνες . ὁτι τρεις νοσους ἐχουσι κυνες | ||
| ἀνω φερεσθαι , αἱ δε ἠθικαι ἀρεται δι ' ἐθους ἐγγινονται : οὐκ ἀρα παρα φυσιν ἡμιν . ἰστεον ὁτι |
| φαιην , ὁτι και ὡραν φερουσιν . ἀγνοεισθων δε μη παροντες τῳ παιδι ἐς την κρισιν , εἰ ὑγιως βασανιουμεν | ||
| αὐτος και ἡ ἀκρα του Διος , εἰ μη χηνες παροντες ἐτυχον : οἱ μεν γαρ κυνες προς την ῥιφεισαν |
| οἱ βοας ἐκταμεν ἡμεις . αὐτικα δ ' ἀθανατοισι μετηυδα χωομενος κηρ : Ζευ πατερ ἠδ ' ἀλλοι μακαρες θεοι | ||
| ἐξεσσυτο πατρης , οἱος Ἀρης , ὁτε μωλον ἐσερχεται αἱματοεντα χωομενος δηιοισι , μεμηνε δε οἱ μεγα θυμος , και |
| εἰ και μη γνωμῃ , ἀλλ ' ἀναγκῃ το ἐπιον ἀμυνονται κακον , ἐπειδαν δε μικραν ἐλπιδα του σωζεσθαι λαβωσιν | ||
| τας ἐριστικας ἐνιων ἁμιλλας ἀπανταν ἐμπρεπες , οἱς τους ἐναντιους ἀμυνονται πεπορισμενοις ἐξ ἑτοιμου , τοις δε προτεροις οὐδεμια ἀσφαλεια |
| τοποι , διατριβη , παντα ταυτα ὁτι ἀλλοτρια . ” Σον οὐν τι ; “ Χρησις φαντασιων . ταυτην ἐδειξεν | ||
| ; Νη Δια ἐγωγε : κἀστιν οὑμος ἀνηρ Κινησιας . Σον ἐργον ἠδη τουτον ὀπταν και στρεφειν κἀξηπεροπευειν και φιλειν |
| ˘˘˘˘ˈ˘˘˘˘ – | – – – ⌊ – ] ! ιον ὑπο [ ] τροχον Ἰξιων [ ˘˘˘˘˘˘˘˘ – – | ||
| ! ] α θεοις θυειν ! ! ! ! ! ιον ? προτερον [ ! ! ! ! ! ! |
| ἠ πλειων ἐμφαινοιτο ξηροτης , ἀλειφειν τα μετρια , πραως ἐφαπτομενον . Τας δε τριψεις τας παραλαμβανομενας ἑνεκα πυρετων λυσεως | ||
| : δει δη δια του Β σημειου γραψαι μεγιστον κυκλον ἐφαπτομενον του ΑΒ κυκλου . ἐστω γαρ ὁ πολος του |
| . καρτα ] λιαν . . το μελλον ] ὁ πεισεται . . οὐκ ἀκοσμως ] οὐ ταραχθεντες προς τον | ||
| λεξει δεινον εἰναι , εἰ ὁ μεν μηνυτης τα ἐσχατα πεισεται , οἱ δε μηνυθεντες των αὐτων ὑμιν ἐπιτιμοι ὀντες |
| ἡ σιδη και ἡ μηνανθος και ἡ ἰκμη και το ἰπνον ἰσως μεν φυεται και ἑτερωθι , προσαγορευεται δε ἀλλοις | ||
| ' ἐκ τησδε στεγης , ὁρων μεν ἀρτους τουσδε λευκοσωματους ἰπνον κατεχοντας ἐν πυκναις διεξοδοις , ὁρων δε μορφην κριβανοις |
| φανερον ὁτι το μεν αἰσθητικον αὐτης , ὡς ἐφαμεν , ἁψαμενον δια των του σωματος αἰσθητηριων ἑκαστου των αἰσθητων διαδιδωσι | ||
| μαλακιαν ἐμπεσων του σωματος και ἡγησαμενος μηκετ ' εἰναι ῥᾳδιον ἁψαμενον τρυφης ἀποθεσθαι αὐτην , οὑτως δη ἐνεπρησεν αὑτον , |
| και προς τους δικαστας , και ἁπλως παντα τα σχηματα ἐπιδεχεται τουτο το μερος του λογου . και περι μεν | ||
| ἀλλος φονος καθαιρεται , το αἱμα δε τουτο καθαρσιον οὐκ ἐπιδεχεται , ὁταν οἱ ἀδελφοι αὐτοκτονοι γενωνται και οὑτως αὐτοις |
| κατα θλαϲιν προκεκριται : οἱ γαρ τεθλαϲμενοι ποτε και ϲυνουϲιαϲ ὀρεγονται μερουϲ τινοϲ , ὡϲ ἐοικε , των διδυμων ἐν | ||
| διαφερονται δε και ὁταν ἑτερα γενηται αὐτοις και μη ὡν ὀρεγονται . τινες τον Ἀλεξανδρον λεγουσιν εἰναι τον ἐπαγγειλαμενον τῳ |
| ἀλλως : φιλου μοι πατρος : ὁ ἐστι συγγενους μοι πατρος υἱος . παλιν δε το κακοηθες του ἀνδρος δεικνυται | ||
| τῳ πατρι και τοις ἀδελφοις , ἀλλα και τἀδελφῳ του πατρος ” , ἐπιστραφεις και τουτους ἐν ᾡπερ ἠσαν τοπῳ |
| ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα εἰς καπνον ἀναλυομενα των ξυλων σχεδον ἐπ ' ἀπειρον χειται , | ||
| : ὁ δε Ἀπολλωνιος ἐπι του βλεπειν . λιγνυν : καπνον . πορφυρεαις ἑλικεσσιν : ταις του καπνου συστροφαις πορφυριζουσαις |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| εἰς ὠμοτητα διαβαλλει των τροπων . οὐ γαρ φαινεται λαβων πλειν ἠ μνας μʹ παρα των Μιτυληναιων ὁ Κλεων μισθον | ||
| μελλω , φησι , δυσχερειας ἑξειν δι ' ὑμας μελλοντων πλειν , ὁμως αἱρουμεθα δια το συνοισον ἡμιν . . |
| , ἐκ τε πυθεσθαι ἠε φυλασσονται νηες θοαι ὡς το παρος περ , ἠ ἠδη χειρεσσιν ὑφ ' ἡμετερῃσι δαμεντες | ||
| το γαρ τοι μεγαλα πιστευσαντ ' ἐμοι σμικροις ἀπιστειν την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι |
| Ἀμφιτρυωνος : ἀντι πατρωνυμικου του Ἀμφιτρυωνιδου : οὐ γαρ Ἀμφιτρυωνι ἀγεται ὁ ἀγων . ὡς δε Ὁμηρος λεγει Ὑπεριονος Ἠελιοιο | ||
| . ἡ δε Σικυων Βοιωτιας [ ἐν ᾑ τα Πυθια ἀγεται . και ἐν Αἰγινῃ τα Δελφινια και Αἰακεια ] |
| διατιθεμενος , ἀνδρα μεν των θυγατερων ᾑτινι ἀν ἐθελῃ , ὑον δε αὑτῳ καταλειπετω , γραψας κληρονομον : ἐαν δε | ||
| λογου . Και το γε τον Πανα του Ἑρμου εἰναι ὑον διφυη ἐχει το εἰκος , ὠ ἑταιρε . Πως |
| ἠτοι τωι γηραι . ἀρωγης ] βοηθειας . μιμνομεν ] μενομεν ἐνταυθα . ἰσχυν ] δυναμιν , ὑπηρεσιαν . ἰσοπαιδα | ||
| , οὐ δια παντος δε : και γαρ μη τρεχοντες μενομεν οἱ αὐτοι και ἡσυχαζοντες , και ἐπι των ἀλλων |
| προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
| και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
| την ἐπιδεσιν αἱ ἀρχαι των ὠτων ὑπερ κεφαλης του πασχοντος ἀναφερονται και ἀποδιδονται ἠ προς κρατημα ἠ προς ἀνατασιν . | ||
| των παρα ἀνθρωποις πρακτων ἀγαθων , προς ὁ τα λοιπα ἀναφερονται και τις ἡ δυναμις ἡς τελος τουτο ἐστι . |
| Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
| διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
| οἱς δη τοις κοντοις μακρα και ἐπι λεπτον τα σιδηρια προηκται . και τουτους οἱ μεν πρωτοσταται εἰς προβολην ἐχοντων | ||
| φησι , ὁτι το μεν προ αὐτου ἐπιχειρημα ἐν μυθου προηκται σχηματι , τουτο δε ἐν παραδειγματος . ἠν δε |
| τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
| ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
| ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
| , ἰασομεθα ἡμεις , διαλλακτηριον ὑμιν ἁμα ἐς τους ὁμοεθνεις ἐσομενον και ἡδιστον ἠδη πυθομενοις . οἱς την τιμην τησδε | ||
| οὐδε γαρ τα ἐσομενα συνεχη ἀλληλοις : και γαρ το ἐσομενον ἐν ἀτομῳ , ὡς και το γεγονος : γεγονε |
| , και καταστησατω ὁστις ὑπερ αὐτου φυλαξει . Ἐπειτα ὁ προξενος ἐξ αὐτου ἀποδιδοτω τῳ πριαμενῳ την φυλακην , ὁ | ||
| / προκαταστασις . ἡ προμνηστρι ' ] ἡ του γαμου προξενος . ἀπολεσθαι ] ἀπολεσθηναι . ἐπηρε ] παρεκινησε . |
| δε τῳ ὑδατι μαλλον ἀπολουειν . και δακτυλοις ἀποθλιβειν το ἐγκειμενον ταις ῥισιν γλισχρασμα , ἀποκαθαιρειν δε και το στομα | ||
| τοις μερισμοις χρη νοειν την μεν προτεραν προθεσιν ἐπι το ἐγκειμενον της δοτικης μετα του συνοντος ἀρθρου ἐν παραθεσει καθιστασθαι |
| ἐσκωψαν χαριεντως προς ἀλληλους . και παρα τοις ἀσωτοις μνηστηρσιν εἰσαγεται ὁ πτωχος Ἰρος , τῳ γενναιοτατῳ Ὀδυσσει ἐριζων εἰς | ||
| . ἐπειτα και ἀει ὁ χορος ἐν προσωπῳ του ποιητου εἰσαγεται τῳ δικαιῳ προστιθεμενος : παροσον γυνη γυναικι πεφυκεν ἐπικουρος |
| , οἱον ἐρχεται ἐχων γυναικος καλλος οὐ φατον λεγειν , παλλων κεραυνον , πτεροφορον Διος βελος . Ὀσμη δ ' | ||
| που πολιας ποντου θινος ἐφημενος , γελᾳ μου , χερι παλλων ταν ἐμαν μελεου τροφαν , ταν οὐδεις ποτ ' |
| ἀφαιρων αὐτων [ ] ψευδοδοξιαν - ? : οὐ γαρ ἐφειται μοι [ οὐτε ] ψευδος συγχωρησαι [ ] ? | ||
| τον ὑπευθυνον στεφανουσθαι ἐξεστι , το ὁτι και ἐπι ἡττοσιν ἐφειται παραδεξωνται ῥᾳδιως : δια τουτο πρωτον μεν Ναυσικλης στρατηγος |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| ἐσται αἰτιον , ἀλλ ' ὁν τροπον το δεξιον μη παροντος του προς ὁ λεγεται δεξιον οὐκ ἐστιν , οὑτω | ||
| δυναστειας , οὑς θεραπευων οὑτος διατετελεκε και οὐδε μεχρι του παροντος παυεται . εὐ γαρ ἰστε , ὁτι οὐκ ἀν |