| γαρ των ὀξεων μεγιϲτων ὑποκειμενων πυρετων μεγαλα τα διαφεροντα των παροξυϲμων και των ἀνεϲεων ἐϲτιν , ὡϲτε και τοιϲ ἰδιωταιϲ | ||
| τα γνωριϲματα εὑ - ρηϲειϲ το ἀμφιβαλλομενον : τῃ των παροξυϲμων ἀναλογιᾳ δει προϲεχειν τον νουν και τῃ των ἡμερων |
| ' ὁσῳπερ ἀν ᾐ πλειω και μειζω : εἰ δε παροξυναι και τουτον και παντας , ἐατεον . ἐτι τοινυν | ||
| γραφης ταυτης λοιδοριαν φυλαξασθε . οὐδε γαρ εὐλογον ἀγανακτουντων ἡμων παροξυναι μεν Θηβαιοις τα παραπτωματα , ἀποκλεισαι δε τοις δυςτυχουσι |
| συν ὁπλοφοροις ἀνδρασι και χορευεις χορειαν ἀτοπον τον Ἀργειων στρατον παροξυνας κατα του των Θηβαιων αἱματος : ἀλλως : ἀλλα | ||
| Ἀθηναις Ἐφιαλτης ὁ Σοφωνιδου , δημαγωγος ὠν και το πληθος παροξυνας κατα των Ἀρεοπαγιτων , ἐπεισε τον δημον ψηφισματι μειωσαι |
| εἰναι : και τουτο μεν , ἠν τις ψαυσῃ αὐτων παριων ὑος , αὐτοισι τοισι ἱματιοισι ἀπ ' ὠν ἐβαψε | ||
| προσκυνητεον τοπαραπαν , οὐδ ' εἰ προς ταις θυραις αὐταις παριων γενοιο . γʹ . Ἀνυποδητος θυε και προσκυνει . |
| αὐτος ἐπιπιπτει κατοπιν τῳ θηριῳ και περιεσπα , προς ἑαυτον παροξυνων και μεταγων και δια των ὀδοντων μεταξυ διειρων τους | ||
| ἀξιοι των ἑαυτης ἀπορρητων . ξυνιημι , ὠ βασιλευ , παροξυνων τον κατηγορον , ἐπειδη σοφωτερον σε ἀκροατην εἰργασμαι , |
| κροταφιτην μυν προ των παροξυντικων ὡρων : μετα δε τον παροξυσμον τοις ἡμικρανικοις , θερμασιας μεν οὐσης αἰσθησεως ἐν ταις | ||
| , ἐφ ' ὡν ἱδρως πολυς γεγονως τον ἠδη γεγονοτα παροξυσμον ἐλυσεν . Ὁθεν οὐδ ' εἰς ἀπυρεξιαν ἐρχονται σαφη |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| κατα τον της φωνης λογον ἑνικως λεγεται , το Ἀρισταρχος προπαροξυνεται , το τυπτω παροξυνεται : το τοινυν ἀπαρεμφατον αὐτου | ||
| πυρετος τοκετος συρφετος ἀφυσγετος . το μεντοι ἀσχετος ἀσπετος γνυπετος προπαροξυνεται . Τα εἰς ΤΟΣ κυρια ἠ ἐπιθετα παραληγομενα τῳ |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| ἱεροφαντων περιεχουσι γραφαι , ἱνα τοις μεν εὐλαβεστεροις περι το συνεχειν , ἁς παρα των προγονων δοξας ὑπερ του δαιμονιου | ||
| τουτῳ τα ὀθονια βρεχων ἀναξηρανον και διδου προστιθεσθαι και κελευε συνεχειν ὡραις δυσι ταμιευομενην προς την χρειαν : ὁταν δε |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| οὐδεποτε κατα ταὐτο γενησεται . το δε λεγομενον ἠ Ἀπολλωνιος παρεσται ἠ Τρυφων ὡς προς καιρον την διαζευξιν ἐπαγγελλεται . | ||
| συμπεφυκοτων ἡμιν ἀπο της γενεσεως , ἐπειτα γνωσις ἡμιν ἀληθινη παρεσται της δαιμονιας και μακαριας ζωης , ὁση τις ἐστι |
| την Λαϊδα , ὀρχεισθαι δε πολλακις ὑπο μεθης ἀνισταμενον και παροινειν . των δε Στωϊκων οὐδεις παρην : ἐτι γαρ | ||
| , ὁ δ ' ὑπεκρινετο ἀρα τῳ δαιμονι και ἐδοκει παροινειν , ἁ ἐπαρῳνει τοτε , ὁρωντος τε ἐς αὐτο |
| ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | ||
| χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν |
| μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
| γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| δια του δ κλιθηναι , οὐ γαρ ἐστι παρωνυμον μακρᾳ παραληγομενον , ὡστε ἁμαρτημα το παρα τῃ Σαπφοι πολυϊδριδι και | ||
| διαφοραν τινα ποιοιη , ἠ ὑποστρεφει εἰς ῥημα τῳ Ε παραληγομενον , βαρυνεται : τροπος ὁ τρεπων τροπος ὁ τετραμμενος |
| ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ||
| της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
| ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
| την φρονησιν τῃ ἀφροσυνῃ και τα τοιαυτα . κακα δε κακοις ἐναντια ἐστιν , οἱον ἡ ἀσωτια τῃ ἀνελευθεριᾳ και | ||
| , διπλην δε πατρος κοὐ κακους ἐπωφελων δοξεις ὁμοιος τοις κακοις πεφυκεναι . Λεγεις μεν εἰκοτ ' , ἀλλ ' |
| ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ πολλοι και των | ||
| ἐγενετο ἐν Νεμεᾳ , ἐνταυθα διετριβεν , ἐλπιζων τους Ἀθηναιους παριοντας ληψεσθαι και λογιζομενος μεγα ἀν τουτο γενεσθαι τοις μεν |
| οἰνωδη . Ἀλλα ταδε εὐηθεστερα και ἀπιθανωτερα τα τε των περιαπτων και ὁλως των ἀλεξιφαρμακων λεγομενων τοις τε σωμασι και | ||
| φαρμακων μεστας , προσποιουμενους ἰατρικην μετα γοητειας και ἐπῳδων και περιαπτων . τους δε γυμνητας κατα τοὐνομα γυμνους διαζην , |
| δεηθῃ μεν του βοηθηματος , τηνικαυτα των θερμοτερων και ξηροτερων ἐπιτεινειν δει την ὑλην : παρεστι γαρ δυναμις προτροπης μονον | ||
| τα χαλωντα μαλλον . και ἁπλως προς το κατεπειγον και ἐπιτεινειν και ἀνιεναι δει θατερου την δυναμιν . Εἰς οἰνου |
| και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
| συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
| , οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
| ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
| κατα τον βαρυτατον των τεσσαρων ἀπο του ὀξυτατου φθογγων ἀριθμου περιεχοντας μοιρας πϚʹ μζʹ τον ἡμιολιον ἐκλαμβανειν . παραυξηθησεται δ | ||
| ἐπικρινουσι τους ὁρους , και φασι μοχθηρους ὁρους εἰναι τους περιεχοντας τι των μη προσοντων τοις ὁριστοις , ἠτοι πασιν |
| . οἰμοι : τι δρασω παραφρονουντος του πατρος ; ποτερον παρανοιας αὐτον εἰσαγαγων ἑλω , ἠ τοις σοροπηγοις την μανιαν | ||
| ἀνοηταινοντος , παρατετραμμενου ὀντος τον νουν , μαινομενου . . παρανοιας ] ἑνεκα της ἀγνωσιας , μωριας . , ἀναισθησιας |
| ἑλκομαι ἠτορ νεομηνιᾳ θιγεμεν . ἐμπα , καιπερ ἐχει βαθεια ποντιας ἁλμα μεσσον , ἀντιτειν ' ἐπιβουλιαις : σφοδρα δοξομεν | ||
| , Ἰλιου δε θηκεν ἀφαρ ὀψιτεραν ἁλωσιν , κυανοπˈλοκοιο παιδα ποντιας Θετιος βιαταν , πιστον ἑρκος Ἀχαιων , θρασει φονῳ |
| κατα το ἐπιβαλλον αὐτοις μερος ἀπῃτουν . ταυτα δ ' ἐπραττον προφασεις αὑτοις εὐλογους και πιθανας ἀρχας ζητουντες πολεμου . | ||
| ὑπατοι , διεστησαν το ἀρχειον : και μετα τουτ ' ἐπραττον ἐπι πολλης ἐξουσιας τα δοξαντα τῃ βουλῃ . γενομενης |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| ψυχην δι ' ὁλου του κοσμου διηκειν , ἡς μερος μετεχοντας ἡμας ἐμψυχουσθαι . . . , . . . | ||
| μετεβαλε τους τροπους , περι δ ' αὐ τους παιδειας μετεχοντας οὑτω προθυμος , ὡστε πολλα και των ἀδυνατων εἰναι |
| και ἐπι των δυσηκοουντων τοις ὠσι κολλυριον ἐκ του ναπυος ἐντιθεται κροκυδι περιπλασθεν , εἰτα μετα το ποσην αἰσθησιν γενεσθαι | ||
| το μεσον της περικεφαλαιας μικρα ἀσπιδισκια , ἁτινα κοσμου χαριν ἐντιθεται . . δε ἐβαλλετο . . ὁ δε : |
| οὐκ ἐμον . εἰ δε δικαιον μεν το πεπραγμενον , καινον δε τουτο και οὐκ ἐμον , οὐδεν ἑτερον λεγουσιν | ||
| ἀρχομενης μερων , τελευτωσης δ ' εἰς τα ἀνω . καινον δ ' εἰναι χρη τον σπογγον , κἀν μη |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
| μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| μεν τον ναυαρχον ἀπεστειλε μετα της ναυτικης δυναμεως , προσταξας παραπλειν ἐπι τον λοφον τον καλουμενον Ταυρον . τουτον δε | ||
| μεγαλα βοωντων . Μη εἰκη την Ἀβυδον : λειπει , παραπλειν . Ἐπι των παρακινδυνευοντων . Μη κινειν κακον εὐ |
| μεν και τελεον αὐτης φαινεται διαμαρτανων , ἐν δε τοις πλειστοις του μεν τοιουτου περικρατων , ἀπᾳδων δε σαφως των | ||
| ποτε ὁραν και πλεοντας και βαδιζοντας , και τουτοις ἀει πλειστοις κατα τας ὁδους ἀπανταν , πονηρον και δυσχερη συμβολον |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| ἠν οὐδ ' ὑβριστης . ἐφης ἀν αὐτον ἐπιστασθαι το μελλον : οὑτω μετριος ἠν . ᾡ και φιλον ἐποιησας | ||
| μοιρᾳ , και το προτερον και το νυν και το μελλον . Ἀλλα και το ἐχειν οὐ σμικρον ἐστιν ἐν |
| τελευτησαι : ποτερον δε λιθοις βληθεντας ἠ ξιφει , σημερον κρινουσιν : λιμενα δε Ναυπλιειον : Ναυπλιος Ἀργειος ἀνηρ ναυτικης | ||
| . δια δε το ταυτα τοιαυτα εἰναι , περι ὡν κρινουσιν , ἐπαινουνται ἠ ψεγονται . ἐπαινουνται μεν οἱ τα |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| δοκουσης : ὁρωντες δε τον Μακρινον ἐν χλιδῃ και τρυφῃ διαιτωμενον , ἀφηνιαζοντες ἠδη προς ἀλληλους αὐτον κακως ἠγορευον , | ||
| ὁτι κρειττον συν πολλοις οἰκουντα ἀσφαλως τἀρκουντα ἐχειν ἠ μονον διαιτωμενον τα των πολιτων ἐπικινδυνως παντα κεκτησθαι , ἐπι δε |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
| ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| και δευτερας τριαδας και δυαδας , εἰπερ ἐκ τοιουτων ἀρχων ἐπιτελουνται : ἀδυνατου δε ὀντος του ἑπομενου ἀναιρεισθαι βουλεται και | ||
| και Ἐνορχης , ὁτι μετ ' ὀρχησεως αἱ θυσιαι αὐτῳ ἐπιτελουνται . ἐγω δε φημι ἀλληγορικωτερως τουτον Φαυστηριον παρα την |
| ἐργου , ἠφανισεν ἠ ἐβλαψεν , ὡσπερ ὁσα αὐανθειη ἀν παριοντος πυρος , ἠ ζῳα ἐλαττω ὑπο μειζονων δρομου παρασυρειη | ||
| οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος μεν εἰσω του πνευματος εἰς την γαστερα : συν |
| ἀπο του αἰθεριου πυρος , το δε ἀπ ' ἐκεινου πεμπομενον ἐπι τον ὑελοειδη ὑπ ' αὐτου λεγομενον ἡλιον , | ||
| λευκωσαντα ἀφανιζειν τα γραμματα . Ὁταν οὐν ἀφικηται παρα τον πεμπομενον , λαβοντα εἰς ὑδωρ θειναι το πυξιον : φανειται |
| της μιτρας , ἡν φασιν οἱ των ἀποθετων ποιηται Χαριτας καμειν , ἀγαλμα ἡδιστον και προσεχεστατον τῃ λυρᾳ . δοκω | ||
| τοις ἀλλοις ἀνθρωποις προσβαλλοντες . το μεν γαρ ἀποθανειν ἠ καμειν νομιμως κοινον ἡμιν ἁπασιν ἐστι , το δ ' |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
| τα σωματα ὁλα συνεκεκοπτο , και βοη σφας ἐπελελοιπει , παρεμενον δ ' ὁμως τῃ προθυμιᾳ . ὡς δε και | ||
| ὁμως προςηλθον ἀνεχειν ἐπιπολυ μη δυναμενος , και προςηδρευον , παρεμενον : ὡς δε οὐδεν ἠνυον , προςηλθον , εἰπον |
| πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
| και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
| του ἀγωνος καιρος , ἐκαλουν τον δημον : ἠν δε παλαιτερον ἐτι συνερρυηκως ἐκ των ἀγρων ὁ χερνητης και αὐτουργος | ||
| τε χωραν και σφας αὐτους ἐπι φιλιᾳ . Εὐανδρος δε παλαιτερον ἐτι της Θεμιδος ἀκηκοως διεξιουσης , ὁτι πεπρωμενον εἰη |
| κατα νουν κινουμενος και διαλογιζομενος . ἐκ δε του κινυω παραγεται το κινυσσω : ἀφ ' οὑ και κινυγμα , | ||
| εἰς η και ἀποβολην του ι γινεται ἠερω , ὁθεν παραγεται το ἠερεθω ὡς το φλεγω φλεγεθω , νεμω νεμεθω |
| ὁτι οὐχ ὑπερ τουτων ἐλεγον , ἀλλα τοις νομοις τοις κειμενοις ἐβοηθουν . ἠρξαμην μεν οὐν τουτων ἑνεκα , δεδιως | ||
| ἀποδεικτικη ἡ ὁριστικη : ἐδυνατο γαρ ὁσον ἐπι τοις πρωτοις κειμενοις ἑτερων μεν εἰναι , ἀποδεικτικη μεντοι και αὐτη εἰναι |
| ἀλλους ἐωμεν χαιρειν αὐτοις βιοις , τον μεν ἐν ἡδονῃ τηκομενον , τον δ ' ἐν γῃ πονουμενον , τον | ||
| τῃ γλωσσῃ κρατειται κυαμου μεγεθος ὡστε καταπινειν ἐπι σχολης το τηκομενον , και σφοδρα την ἀρτηριαν λεαινει τε και ἀνδρειοι |
| κολλωδους κατηγορησει οὐσιαν , δι ' ἡν και προς ἑαυτα συνερχεται πυκνουμενα , ὁτε τουτο τυχῃ , τα παρυφισταμενα ὡσπερ | ||
| της ἑκαστου οὐσιας φθαρεισης γεγονεν . ὡστε εἰδος εἰδει οὐ συνερχεται . Το παντι και ἀει και μονῳ ὑπαρχον . |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
| ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
| αὐτῳ , ὡν ἀνευ ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν | ||
| δη τουτων των εἰδων , ἀφ ' ὡν ψυχη ἠδη παραδεχεται μονη την του ζῳου ἡγεμονιαν , διανοιαι δη και |
| δεινων αὐτῳ προσβοηθουντων . ἐπι δε τειχους ἐμπεσων , ἐκ πολεμων το βαρος δεινως ἐπιβλαβησεται , ἐσχατον δ ' ἀστοχησουν | ||
| ὁ στρατηγικωτατος οὑτος και των ἀφ ' οὑ γεγονασιν ἀνθρωποι πολεμων γεμων οὐ φορητον ἡγησαμενος , εἰ πλειους μεν χιλιων |
| ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
| : Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
| ” ὡς εἰπων ἐπεεσσι διεπτοιησε γυναικας . βαν δ ' ἰμεναι δια δωμα , λυθεν δ ' ὑπο γυια ἑκαστης | ||
| “ ξειν ' , ἐπει ἀρ δη ἐπειτα πολινδ ' ἰμεναι μενεαινεις σημερον , ὡς ἐπετελλεν ἀναξ ἐμος : ἠ |
| ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
| τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
| ἐπισκοπουν ” , ἐναντιως της των πολλων χρησεως . ἀκωλυτοι διεμενον ὑπο των εἰωθοτων κατα το ἀνθρωπινον κωλυματων . , | ||
| Ἀλλ ' οἱ μεν ἐπι του δεξιου ταχθεντες ἐξαρχης ἀκεραιοι διεμενον , ὡς αὐτος φησι : το δε λοιπον πληθος |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| κυκλον εἰναι ἑκκαιδεκαπλασιονα της γης . Ξενοφανης δε εἰναι νεφος πεπυρωμενον . οἱ Στωικοι μικτην εἰναι την σεληνην ἐκ πυρος | ||
| γαρ ἰσως ἀνιατα , καταψυχων δε το ζεον αὐτου και πεπυρωμενον ἀγαν ἡμερωσον : τιθασον γαρ και χειροηθες εἰ γενοιτο |
| Ἠν δε μετα το πρωτον αἱμα μη πτυσῃ πυον , παυσαμενον χρη ταλαιπωριης και γυμνασιων ἐπ ' ὀχημα μη ἀναβαινειν | ||
| πνειν ὁ ἀνε - μος ἑτερωθεν ἀνοιγει προς τον ἠδη παυσαμενον . και δη τις τουτο κατανοησας ἐδοξε των ἀνεμων |
| οὑτω λεγεις ; Ἐγωγε . Οὐκουν θεραπεια γε πασα ταὐτον διαπραττεται ; οἱον τοιονδε : ἐπ ' ἀγαθῳ τινι ἐστι | ||
| ἐτι συμβαλλομενων . ἀλλ ' ἡ γλωττα μεν οὐ σμικρα διαπραττεται περι την ἐνεργειαν ταυτην , οἱα χειρ ἀει μεταβαλλουσα |
| εἰπε ” κατα την Πλατωνος δοξαν , βασιλευς δε ἀνθρωπου παιγνιον γιγνομενος και χαριζομενος τοις ὀχλοις την ἑαυτου αἰσχυνην τινας | ||
| ἐκεινῃ τις φιλη Ἀντεια . και τουθ ' ἡμετερον ἠν παιγνιον . νη τον Δι ' ἠνθει τοτε Λαγισκιον , |
| , εἰ μη τις σβεσει τον φοβον , οὐδε αὐτος δυνησεται την νοσον , ἐλεεινον τε ἐφασκεν εἰναι θεαμα γυναικα | ||
| μη ἐχων συνημμενου κρισιν ὡμολογημενην , δι ' ἡς κρινειν δυνησεται την ἀκολουθιαν του ὑπ ' αὐτου λεγομενου λογου , |
| και ἐστιν ἀνθρωπων οὐ σφοδρα εὐτυχων οὐδε ἀνδρειων δασμον ἑτεροις παρεχειν : ἐαν δε τινες , μητε ἐπιστρατευσαμενου μηδενος μητε | ||
| ἀναλογιαν κατα το περιεχειν και περιεχεσθαι και κατα το ἑδραν παρεχειν και ἐνιδρυεσθαι , και εἱς ἐπι τουτων παντων ὁ |
| ἀθλοθεται , ἀγωνων διαθεται , ἀθλων ἐπιμεληται , ἐφοροι , προσταται , ἐπισκοποι , ἐποπται . το δε πραγμα ἀγωνοθεσια | ||
| Δυμαιοις ὁθεν . . . „ και Θεοπομπος μʹ ” προσταται δε της πολεως ἠσαν των μεν Συρακοσιων Ἀθηνις και |
| Ῥωμαιοι γαρ ὁτιουν ὑβρισθεντες ἀμυνουνται σε παντως : ἀμυνεισθαι δε μελλοντας αὐτους προκαταβλαπτε . μειζον δ ' οὐκ ἀν εὑροις | ||
| ἐκεινους ποιησοντας οὐδετερους , οὐτε τους δωσειν οὐτε τους ληψεσθαι μελλοντας . εἰ δε μη ἀργυριον μηδε χρυ - σιον |
| , ὡς ἁπλως εἰπειν , ἐτι των μετα ταυτα ὑγιες γινεσθαι , ἀγνοηθεισης της ἀληθινης ἀρχης . τον αὐτον δ | ||
| δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ , |
| τοιαυτη . νεμομενοι τα ἑαυτων ἑκαστοι ὁσον ἀποζην , και περιουσιαν χρηματων οὐκ ἐχοντες , οὐδε γην φυτευοντες , ἀλλα | ||
| των Ἀρκαδων Μαντινεις οὐτε κατα την δυναμιν οὐτε κατα την περιουσιαν , ὡς αὐτος οὑτος φησιν , ἐκ πολιορκιας δε |
| συμφορας : συ και θαψον , εἰ θελεις , τον ἀνῃρημενον , και δος αὐτῳ φερειν ἀντι των ἐνταφιων τα | ||
| παρ ' ἡμιν τοις ἐκειθεν λαφυροις , τον δε ταυτην ἀνῃρημενον την νικην καθημενον ἐπι του βασιλειου θρονου δεχε - |
| μη ἀνταρῃ κατα της φυσεως , ὁμοιον τῳ πατρι το τικτομενον γινεται . και ἐπι μεν των ἐνυλων ἐνδεχομενα ταυτα | ||
| φυσωδες δ ' ἐστι πνευμα δηλονοτι το ἐξογκουν το μοριον τικτομενον ἐξ ὑγρων γλισχρων και παχεων ὑπο θερμοτητος μετριας . |
| ' ἡμων ἐγκαθευδοντι προειπειν λεγεται τον θεον : οἱς ἐδει χρησαμενον καταβαλειν τινα των πανυ λαμπρων ἀνταγωνιστων . μαθηματα δε | ||
| ναρκωτικον αὐτου . ἐγω γαρ οἰδα τινα μονῳ τῳ ὀπιῳ χρησαμενον και ἀφωνον και ἀναισθητον ποιησαντα τον καμνοντα , ὡς |
| εἰη ; και γαρ βασιλευς αἱρειται οὐχ ἱνα ἑαυτου καλως ἐπιμεληται , ἀλλ ' ἱνα και οἱ ἑλομενοι δι ' | ||
| αἱ δικαι ἐκρινοντο . ὁ τε οὐν Πλουτων και οἱ ἐπιμεληται οἱ ἐκ μακαρων νησων ἰοντες ἐλεγον προς τον Δια |
| τερας ἐσκοπιαζον , εἰ μιν ἐσαθρησαιμι παρος γ ' ἐμε κεινον ἰδεσθαι . ἠματος ἠν το μεσηγυ , και οὐδεπω | ||
| , ἐτι νηος ἐφιεμενον και ἑταιρων : οἱ δε θοως κεινον τε πορον και λυγρον ἀεθλον ἀχνυμενοι λειπουσι και ἐς |
| και προφασεις των ὑστερων ὑπερ αὐτου λογων και πιστον ὁρκιον τελλεται ταις μεγαλαις αὐτου ἀρεταις . των μελλοντων . ἀφορμαι | ||
| Κυπˈριας ἀγ ' εἰ τι , Ποσειδαον , ἐς χαριν τελλεται , πεδασον ἐγχος Οἰνομαου χαλκεον , ἐμε δ ' |
| , το μεν ἠδη δεδεικται , το δ ' αὐ ῥηθησεται : ὁτι δε κατα τας ἀλλοιωσεις αὐτου και μεταβολας | ||
| . τα μεν οὐν τῳ ἐχεσθαι ὑπ ' ἐκεινου οὑτως ῥηθησεται , τα δε τῳ ἐνεργειαι τινες εἰναι αὐτου : |
| ποτε Κεβρηνη . ὑπονοει δ ' ὁ Δημητριος μεχρι δευρο διατεινειν την περι το Ἰλιον χωραν την ὑπο τῳ Ἑκτορι | ||
| περι ταυτας , οὐκ ἀληθες ἀν εἰη το την ἐλευθεριοτητα διατεινειν περι πασας τας ἐν χρημασι πραξεις , εἰτε διατεινοι |
| και κατοικειν αὐτην ἐχοντας και νεμομενους τα ἑαυτων και τον εἰθισμενον ἐτησιως καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν | ||
| : και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν προτερον οὐκ εἰθισμενον . εἰ τι μεμαθηκε , δεσποτα , ζην , |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
| , χρηιζων ἡμετερους αὐθις ἱκοιο δομους . Ἐστε μεν αὐτος ἐπινον ἀπο κρηνης μελανυδρου , ἡδυ τι μοι ἐδοκει και | ||
| ἀρκουσαν παρειχον , κατακειμενοι δε ἐν σκιμποσιν ἐδειπνουν , και ἐπινον ἐκ κερατινων ποτηριων , οἱς ἐνετυγχανον ἐν τῃ χωρᾳ |
| γαρ ἐχθροις γιγνεται τα τοιαδε . οὐκ ἀν δυναιο μη καμων εὐδαιμονειν , αἰσχρον τε μοχθειν μη θελειν νεανιαν . | ||
| βιας , ἠ τυχων , ἠ μη τυχων , ἠ καμων , λεγει προς αὐτον ἡ Λευκιππη : “ Οὐτε |
| ἐπι εἰσπραξεως δικης . Ἀμυνει τους πολεμιους , ἀντι του ἀμυνεται . Πλατων Φαιδρῳ . Ἀμφιγνοω καλλιον ἠ ἀμφιβαλλω . | ||
| και καθειργμενη ᾐ ἐν οἰκισκῳ , ᾠδης ἀπεχεται , και ἀμυνεται τον ὀρνιθοθηραν ὑπερ της δουλειας τῃ σιωπῃ . οὑπερ |
| δοκειν , ὁθεν οὐδε ἐθηρων την δοξαν δεινοτητι λογων ἠ περιττοις και πιθανοις ἀποφθεγμασιν , οἱς ἐχρησαντο Ἑλληνων τινες , | ||
| δε αἱρετεον , εἰδεναι , τοὐναντιον ἐμοιγε δοκουσι ποιειν οἱ περιττοις και ἀπηρτημενοις ἐπεσοδιοις ὡσπερ ξενικοις ἡδυσμασι το της ἱστοριας |
| [ ] ἀν ? ? πλουτου , τις ἀνευρατο μετρα πενιας , ἠ τις ἐν ἀνθρωποις χρυσου παλιν εὑρατο μετρον | ||
| ἐπει δ ' Αἰσχινης ] ἑωρατο πιεζουμενος ] ὑπο της πενιας . . . ] ἀπο του λογου και ἐθιζεσθαι |