| μετ ' ὀξουϲ ἐνϲταζε εἰϲ το ἀντικειμενον τῳ αἱμορραγουντι μυκτηρι οὐϲ , λεγω δη εἰ μεν ὁ δεξιοϲ μυκτηρ αἱμορραγοιη | ||
| ϲυνεχωϲ μεχριϲ ἀν ἐκπεϲῃ : εἰ γαρ ἐμμεινῃ ἐπιφλεγμαινον το οὐϲ , ϲπαϲμουϲ ἐπιφερει . καλλιϲτα δε ϲυνεργει εἰϲ την |
| δυναμεωϲ . Μολυβδοϲ . Δυναμεωϲ ἐϲτι ψυκτικηϲ : διοτι ὑγραν οὐϲιαν κεκτηται ὑπο ψυξεωϲ πεπηγυιαν , ὁθεν και αὐξει και | ||
| διαφορων . Γηϲ ϲυνηθωϲ παντεϲ ἀνθρωποι ὀνομαζουϲιν ἐκεινην μονην την οὐϲιαν , ἡ τιϲ ὑγρῳ φυραθειϲα πηλοϲ γινεται : ἡ |
| εἰς ὀρθον τα σκελη περιφερομενοι κυβιστωσι κυκλῳ , ὀκτω τοτε οὐσι τοις μελεσιν ἀπερειδομενοι ταχυ ἐφεροντο κυκλῳ . ἠν δε | ||
| ἀπευκτα μεν γαρ τα τοιαυτα , ἀναγκαια δε ἀνθρωποις γε οὐσι και παρελθουσιν εἰς τον ἀνθρωπινον βιον . ἀνθρωπῳ γαρ |
| - σεν : και ἀπο τουτου ἀγοραν πλησιον αὐτου και Ἑρμαιον εἱσατο , Θυεσσου λεγομενον . Λυδοι δε Ἀρδυν ἐπι | ||
| πυρσος . δευρ ' ] ἐνταυθα . Ὀρος Λημνου το Ἑρμαιον ἐν ὡι ἐτιματο ὁ Ἑρμης . λεπας ] ἀκρωτηριον |
| τας φλογας . : Πολεμων δ ' ἐν τοις Προς Ἀδαιον παρα Ἠλειοις φησι , μυρον τι πλαγγονιον καλεισθαι , | ||
| : Πολεμων δ ' ἐν πεμπτῳ των Προς Ἀντιγονον και Ἀδαιον πορφυριωνα φησι τον ὀρνιν , διαιτωμενον κατα τας οἰκιας |
| τε περι σφετερων τεκεων τετλασι δαμηναι , ἀντιον αἰχμητῃσι συνισταμεναι μεροπεσσιν : οὐδε ποτ ' ἐρριγασιν ἑης ἐν ἀγωνι γενεθλης | ||
| Μινυαισιν , ἰδε κλεος ἐσθλον ἀρεσθαι ὁπλοτεροις βασιλευσι και ἐσσομενοις μεροπεσσιν . Αὐταρ ἐπει τ ' ἐπι θινα και ἐς |
| , και δεδεσθαι μεν , ἐλαφρως δε πανυ δι ' ἐπιεικειαν : ὑπερ ὡν αὐθις λεξομεν . προτερον δε εἰπειν | ||
| σφοδρα ταις τε ἐννοιαις και ταις μεθοδοις χρωμενος και πολλην ἐπιεικειαν τῳ διωκοντι μαρτυρων τῳ τε ἑκοντα μειον - εκτειν |
| . τουτους δε τους θεους ὑφιστανται τον συμπαντα κοσμον διοικειν τρεφοντας τε και αὐξοντας παντα τριμερεσιν ὡραις ἀορατωι κινησει την | ||
| Ἡλιου βοας τουτους ἐκαλουν ὡς την γην ἐργαζομενους και ἡμας τρεφοντας . οἱ δε του Ὀδυσσεως ἑταιροι οὐχ Ἡλιου βους |
| [ ἠσθιεν Γ ] . Γ ἐπειδη σικελικον ἐφη τον τυρον . Γ παιζει δε : ἀντι του “ ἠσθιε | ||
| τ ' ἐπεισηλθεν μελι και γαλα συμπακτον , το κε τυρον ἁπας τις ἠμεν ἐφασχ ' ἁπαλον , κἠγων ἐφαμαν |
| ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
| δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
| διαφθειραντες του πορου κρατησουσι . Ὡς δε ταξαμενοι οἱ Ξερξεω ἐπεπλεον , οἱ Ἑλληνες ἀτρεμας εἰχον προς τῳ Ἀρτεμισιῳ . | ||
| ναυσιν , ἐς Σαμον ἀπεπλευσαν . ἐκειθεν δε ἐπισιτισαμενοι αὐθις ἐπεπλεον τῃ Μιλητῳ : και τας μεν πολλας των νεων |
| συγγενη μελετα προς σεαυτον ἡμερας και νυκτος προς τε τον ὁμοιον σεαυτῳ , και οὐδεποτε οὐθ ' ὑπαρ οὐτ ' | ||
| της ἀντιστροφης δακτυλον ἐχει τον βʹ ποδα : το ηʹ ὁμοιον τῳ πρωτῳ : το θʹ ὁμοιον τῳ ζʹ : |
| μελετωσι την ἀρετην . ὡστε ἀφεντας την κονιν και το ἐλαιον διδασκε αὐτους τοξευειν και ἀκοντιζειν μη κουφα διδους τα | ||
| κορυζαν ἰαται : ἐλαιον ῥοδινον ἐγχεομενον τοιϲ μυκτηρϲι και γλυκυ ἐλαιον και το ναρδινον μυρον . ὀϲφραινομενα δε παυει πταρμον |
| ἐσχατος και των γυναικονομων ἀριθμουντων τους κεκλημενους και κελευοντων αὐτον ἀποτρεχειν ὡς παρα τον νομον ἐπι τοις τριακοντα ἐποντος , | ||
| Ποντον ὀντα βασιλεα . πολλου χρονου δ ' ἠδη γεγονοτος ἀποτρεχειν ἠβουλετο Στρατονικος εἰς την Ἑλλαδα . ὡς δ ' |
| ἀστυ κτισσατο , Τραγασιην δε Κελαινεος ἠγετο παιδα ἡ οἱ Καυνον ἐτικτεν ἀει φιλεοντα θεμιστας : γεινατο δε ῥαδαλῃς ἐναλιγκιον | ||
| , κατα την της μητρος εἰς αὐτους εὐεργεσιαν . εἰς Καυνον δε ἁμ ' αὐτων ἑπομενων εἰσεπλευσε , και ἐκελευσε |
| , κουφοτατων αὐ νοων , Ἐκτραπελιας θλιψιν ἐκ τετραποδων . Τοιουτος Ἑρμης δωδεκα τοπους τρεχων . Ὡροσκοπουσαν την Σεληνην εἰ | ||
| ἀρα μονον οὐδαμου ὀντα εὐτυχως ποθεν δοκεις συναρπασαι ; “ Τοιουτος μεν οὐν ὁ του Ξενοφωντος ἐστι λογος , δυναμιν |
| τουτεστιν ὀξυθυμοι ὀντες ἐμοιρασαντο και διενειμαντο τα κτηματα ὡστε ἰσα λαχειν . λεγει δε τας ταφας : μονος γαρ ὁ | ||
| και θνητογενεις . Καιτοι φθιμενῃ μεγα κἀκουσαι τοις ἰσοθεοις συγκληρα λαχειν ζωσαν και ἐπειτα θανουσαν . Οἰμοι γελωμαι . Τι |
| ἐναντιου γαρ πασαι εἰς ἐναντιον . και το νοσουν εἰς ὑγειαν μεταβαλλον , ἑως μεν ἀν μεταβαλλῃ , συνεχως ἀλλοιουται | ||
| ἀπο δειπνου ὁ τουτο ποιων . Παλιν το Α την ὑγειαν ὡς ἀνωτερω τιθησιν . τεσσαρων γαρ ὀντων πραγματων , |
| ψυχην οὐχ ὡς σαρκες κἀν ἐχωμεν , ἀλλ ' ὡς οὐρανιον πνευμα μενωμεν , ἠ συγκαταπιπτοντες τοις λοιποις χειρονα και | ||
| λογικαις οὐσιαις και χθονιας ζωης ἐπιστρεφομενον . το γαρ πρωτον οὐρανιον ἠν και το μεσον αἰθεριον . παντων οὐν ἀνθρωπων |
| ἀποδεδοται . Ἐν τοις ἀδηλοις φησι κατ ' οὐσιαν και κεκρυμμενον το τι ἐστιν ἐχουσι δυσχερης ἡ τουτου εὑρεσις . | ||
| κληρον τε ἀπαιτων πατρικον και βιον ἀποθετον ὑπ ' αὐτης κεκρυμμενον . ἡ δε μη φερουσα την καθ ' ἡμεραν |
| παις , εἰ μη παιδαγωγοιτο , την ὀρεξιν του ἡδεος ἀπληστον ἐχων και μαλιστα δια την ἡλικιαν , ἐξω του | ||
| αὐτην καλει , δια το ἐκεισε καυθηναι τον Τυφωνα : ἀπληστον δε , διοτι το πυρ ὑλης δραξαμενον οὐ κορεννυται |
| εἰ τις ἀπιων εἰς την πατριδα την ἑαυτου και διοδευων πανδοκειον καλον ἀρεσαντος αὐτῳ του πανδοκειου καταμενοι ἐν τῳ πανδοκειῳ | ||
| εὐ το ὀψον σκευαζων , και ὁτι ἡ οἰκια αὐτου πανδοκειον ἐστιμεστη γαρ ἀεικαι τους φιλους αὐτου εἰναι τον τετρημενον |
| : ἡ φιλονεικια . και ἡ νικησις . νεμειν : βοσκειν . διδοναι . νεμεσθαι : κατοικειν . βοσκεσθαι . | ||
| „ ᾡγε ἐστιν οὐδεν πλην ὀλιγων , ἁ μη ἀποχρη βοσκειν τον οἰκον . „ ” ἐοικας ” ἐφη „ |
| τοις Ἡρακλειτειοις . ἀτοπον δε ἐστι το την μαχομενην ἀγωγην ὁδον εἰναι λεγειν της αἱρεσεως ἐκεινης ᾑ μαχεται : ἀτοπον | ||
| ἐν τηι τραγωιδιαι σπειρω δ ' ἀρουραν δωδεχ ' ἡμερων ὁδον , Βερεκυνθα χωρον . . . , εἰτα μετ |
| ὁν οὐδε στερησιν ὁλως , ἀλλα και το μηδαμη μηδαμως ἀκυρον της αὐτου σημασιας : ὀν γαρ τουτο και ἡ | ||
| εἰ δε δη γημῃ την ἑτεραν , θατερον μερος ἐσται ἀκυρον του νομου . Μαρκελλινου . Των ἀλλων κεφαλαιων κοινωνουντων |
| μετα του Μενελαου εἰς την Σπαρτην και συμφαγων αὐτῳ τον νενομισμενον ἁλα παρατιθεσθαι ταις ξενιαις τραπε - ζαις ἁρπαξας την | ||
| Ἑλληνας ἐνικησεν : οὐ γαρ τι Μακεδοσιν ἱσταναι τροπαια ἠν νενομισμενον . λεγεται δε ὑπο Μακεδονων Καρανον βασιλευοντα ἐν Μακεδονιᾳ |
| ἀπο των κρανειων , ὑπερθεντες το ῥω κατα δη τι ἀρχαιον . του Καρνειου δε οὐ πορρω καλουμενον ἐστιν ἀγαλμα | ||
| . Ἐδοξε τις ἐπικυψας πονηρον ὀζοντας τους περι τον [ ἀρχαιον ] ὀμφαλον τοπους καταλαβειν . φαρμακον θανασιμον ἑκων ἐπιεν |
| οὑτω τιθεσθαι . Εἰ οὐν πανταχου , οὐχ οἱον τε μεμερισμενον : οὐ γαρ ἀν ἐτι πανταχου αὐτος εἰη , | ||
| των παρ ' Ἑλλησι ποταμων . το δε ὑδωρ πανταχου μεμερισμενον οὐκ ἐξασθενει , ἀλλα και πλειται και πινεται και |
| οἰδημα μαλθακον : τῃ τριτῃ δε το ἐπιδεθεν λυθεν , ἰσχνοτερον , παρα πασας τας ἐπιδεσιας τουτο . Τῃ δε | ||
| το βρωμα . και τριτη Λακωνικη . ἐν ἡμεραις τρισιν ἰσχνοτερον αὐτον ἀποφανω Φιλιππιδου . οὑτως ἐν ἡμεραις ὀλιγαις νεκρους |
| μεν Θουκυδιδης φησι : φθονος γαρ τοις ζωσι προς το ἀντιπαλον , το δε μη ἐμποδων ἀνανταγωνιστῳ εὐνοιᾳ τετιμηται . | ||
| δε αὐτο και χωρει τῃ φλογι ὁμοσε , και ὡς ἀντιπαλον τινα σπευδει καταγωνισασθαι . και το μαρτυριον , περι |
| των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
| ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
| πνευμα προς το κατω βρογχοκηλας ἐποιησαν . ἐνθεν εἰς την ἀκωλυτον διοδον του πνευματος λυειν τε την ζωνην προσηκεν αὐτων | ||
| μη καθηκοντος ; οὐδεις . ἐχετε οὐν και ἐν τουτοις ἀκωλυτον και ἐλευθερον . ταλαιπωροι , τουτο ἐξεργαζεσθε , τουτου |
| χρη περιβαλλειν : οὐτε γαρ ὑποδεξασθαι δυναται τον εἰς πλατος ἐκτεταμενον οὐτε φυλαξαι . οἰδα δε τινα παθη μη φεροντα | ||
| δυο τρια ἐσται . Εἰ οὐν το διειλημμενον και το ἐκτεταμενον εἰς τοσον ἀλλου γενους μεταληψεται ἠ ὁλως ἀλλου , |
| εἰδεναι , ὁτι το διαχωρισθηναι σημαινει , ὡσπερουν και το ἐναντιον αὐτου , το συγκριθηναι , το εἰς ἑν και | ||
| ἐπειδη φθειρ αὐτον ἐδακεν οὐ διετραπη , λαβων δε περιφανως ἐναντιον παντων ἀπεκτεινε προσειπων , νη τους θεους ἡδεως τον |
| ὁτι τεχνη ἐστι συστημα ἐκ καταληψεων συγγεγυμνασμενων προς τι τελος εὐχρηστον των ἐν τῳ βιῳ . . . . τεχνη | ||
| την τεχνην οὑτως συστημα ἐκ καταληψεως ἐγγεγυμνασμενον προς τι τελος εὐχρηστον τῳ βιῳ : δια μεν του συνιστησι το συστημα |
| ἐξελεγχομενος ὡσπερ νυνι παρ ' ὑμιν , ἐτολμησε ψευσασθαι παντων δεινοτατον , ὡς τετταρα μοι ταλανθ ' ὁ πατηρ κατελιπε | ||
| εἰη ἀριστον , το δ ' ἐναντιωτατον του ὁμοιου , δεινοτατον . Εἰη δ ' ἀν το τοιονδε : ῥις |
| κρητηρας ἐπεστεψαντο ποτοιο , νωμησαν δ ' ἀρα πασιν ἐπαρξαμενοι δεπαεσσιν . αὐταρ ἐπει σπεισαν τ ' ἐπιον θ ' | ||
| συνεγραψαντο . και θεοφιλες δε το ποτηριον : χρυσεοις γουν δεπαεσσιν ἀλληλους δεξιουνται . ἐλευθεριον δε , φησι , και |
| δαιμονος , ἡς λεγουσης ἀκουειν ἐδοξα : ἀνιστω και την δυσβατον της κυνηγεσιας ὁδον πορευωμεθα , την ἀτριβη τεως ἑτεροις | ||
| ἐπανιοντα , δια δε Θρᾳκης ὡδευε στενην και μακραν και δυσβατον ὁδον πνιγους ὡρᾳ , οὐτ ' ἐς Μακεδονιαν Φιλιππῳ |
| κινεισθαι προς τινος αἰτιου νοσερου , τα δε νοσωδεσιν ἑπεσθαι διαθεσεσιν , οὐδε εἰς την γενεσιν αὐτων συμπραττουσης της φυσεως | ||
| ἁπαλα τας κατα βαθος ὑγροτητας ἐν ταις πλαδαραις και σηπεδονωδεσι διαθεσεσιν ἀλυπως τε ἁμα και ἀσφαλως ἐκβοσκεται . κυπερου ῥιζαι |
| δυνασαι λεγειν : δηλον δε , ὡς και προς τουτο ἀπαντησεται τῃ φυσει του πραγματος : ἐτι γαρ της ζητησεως | ||
| φερων δικτυον , και το μελλον ὁπῃ τε και ὁπως ἀπαντησεται φυλαττει φιλοπονως ὁ δικτυευς οὑτος . οὐκουν ἡ μεν |
| ἐκλειπτικους καιρους ἠ και ὁτεδηποτε κομητων ἐπιφανειας προς τας καθολου περιστασεις , οἱον των καλουμενων Δοκιδων ἠ Σαλπιγγων ἠ Πιθων | ||
| πασιν ἱσταμενης Περσικης ἰσχυος ὑποστελλομενης . Ὑστερον δε ποικιλας ὑπεστη περιστασεις , μαλιστα γε των της Ἡρακλειας φυγαδων προς Ἀλεξανδρον |
| φιλων εὐ πεπονθως . οὐ τοινυν οὐδ ' εἰς τον καταλογον Ἀθηναιων καταλεξας οὐδενα φανησομαι , οὐδε διαιταν καταδιαιτησαμενος οὐδενος | ||
| ταρβα και οὐδ ' ἀν λεγων λεξαιμι . ΗΔΥΣΜΑΤΩΝ δε καταλογον Ἀλεξις ἐποιησατο ἐν Λεβητι οὑτως : . . . |
| , καθ ' ἡν τοις κατοιχομενοις ἐπετελουν τα νομιζομενα . Νεων : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . περι της | ||
| Θεσσαλιωτιν , Ἰωλκιτιν , Φθιωτιν . ταυτα παρατιθεται Ἀπολλοδωρος ἐν Νεων καταλογῳ . Αἰαιης νησου : πλεοναζει ἡ αι συλλαβη |
| παροντος του δυνασθαι , νυν τε χαιρομεν νεον τε δεξαμενοι γενναιον και ἐπιστολην θειου χρηστου . ἐγω δε ῥᾳθυμος μεν | ||
| οἰκωι χρημασιν λελειμμεθα , ἡ δ ' εὐγενεια και το γενναιον μενει . ὀχληρος , οὐ δοκων με κοιρανους στυγειν |
| Λιπαραν νησον πλους ἡμερας ἡμισυ 〚 Ἐστι δε ἡ Σικελια τριγωνος : το δε κωλον ἑκαστον αὐτης ἐστι μαλιστα σταδιων | ||
| ἐξ αὐτου σημεια βεβαιοτερα παρεχει . Ἡλιος προς τον ὡροσκοπον τριγωνος ἠ τετραγωνος ἠ διαμετρος ὠν τα αὐτα σημαινει ὁσα |
| νυμφιον , τον δε Ἀτλαντιδι θαλασσῃ δεδωκε . τον δε θεωρον μεν των θειων , ἐργατην δε των ἐπι γης | ||
| πασιν ἁδειν δυναται . Τορνου και σταθμης και γνωμονος ἀνδρα θεωρον εὐθυτερον χρη ἐμεν , Κυρνε , φυλασσομενον , ὡιτινι |
| δε και ἡδε ἡ νοσος νεφρων : οὐ δυνανται οὐρα ἰσχειν , ἀλλ ' εὐρυτεροι ὀντες χαλωσι τι του αἱματος | ||
| ὑγρον φασι και μεσον ὡς σαρκος τι και αἱματος συστρεμμα ἰσχειν , δηλονοτι τελεσιουργιας τυχον δια την του κηʹ τελειαν |
| την βασιλειαν λαβειν . παιδας δε αὐτης γενεσθαι Αὐτουχον και Ἀρισταιον . φησι δε αὐτην Φυλαρχος ἐλθειν μετα πλειονων εἰς | ||
| . ἑξης δε ἐστι τα περι Κυρηνην την Ὑψεως και Ἀρισταιον τον Ἀπολλωνος και αὐτης της Κυρηνης υἱον , και |
| τον γαρ αὐτον νυν μεν εἰναι Ἑλληνα , νυν δε Ῥωμαιον , παλιν δ ' , ἀν οὑτω τυχῃ , | ||
| ἠδη Ῥωμαιων φιλους , ἐκελευσε δε και αὑτον , ὀντα Ῥωμαιον , εἰσω δεχεσθαι , κατειρωνευσαμενος τι και της συγγενειας |
| μητε τα ἀποπιπτοντα των δραγματων ἀναιρεισθαι μητε παντα τον σπορον κειρειν , ἀλλ ' ὑπολειπεσθαι τι του κληρου μερος ἀτμητον | ||
| οὐν ἐστω σημειον του και τον κηρυλον ἰσως παρα το κειρειν ἠτυμολογηκεναι τον Ἀριστοφανην . ἀντεθηκεν οὐν αὐτῳ κουρεα . |
| . Ἁ μεν οὐν ἐμοι δυναμις ἐγενετο συν πολλῃ φροντιδι ἀνευρειν Ἑλληνων τε και Ῥωμαιων συχνας ἀναλεξαμενῳ γραφας ὑπερ του | ||
| θνητῳ βιῳ τον περι ἁμαρτηματων μετανοιας λογον . ἐσπουδαζε γαρ ἀνευρειν ἀπαμπισχομενην το ἀδικειν ψυχην και ἀνευ αἰσχυνης γυμνην προϊουσαν |
| ὑπ ' αὐτῳ , του μη ψαυειν της κεφαλης το πεταλον . προς δε και κιδαρις κατεσκευαζετο : κιδαρει γαρ | ||
| ἐλαττω . Ἀναξιμενης πλατυν εἰναι τον ἡλιον οἰεται ὡσπερ οἱον πεταλον . Ἡρακλειτος φακοειδη ὑποκυρτον . Οἱ Στωικοι ὡσπερ τον |
| ἀναλγης διαφερει . ἀναλγητος μεν γαρ ἐστιν ὁ ἀνεπιστρεπτος του καθηκοντος , ἀναλγης δε ὁ μη ἀλγων . ἀντικρυς και | ||
| μεν ἡ δικαιοσυνη , ποιητικως δε τιθεται και ἐπι του καθηκοντος . Εὐχη , συνηθως μεν ἡ δεησις , ποιητικως |
| ἐς Ἱππωνα πολιν μετετιθει : και οὐδενος οὐδ ' ἐνταυθα προκοπτοντος αὐτῳ , κατακαυσας ὡς ἀχρηστα τα μηχανηματα την χωραν | ||
| τοις τεσσαρσι . τουτων εἰρημενων ἰδε διαφοραν παλιν τελειου και προκοπτοντος . ὡσπερ οὐν προτερον εὑρισκετο ὁ μεν τελειος ὁλον |
| ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
| , Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |
| παρα σιδηρου ἠ πυρος ἠ ὀργης βασιλικης πειραθησεται και τον πατρικον διασκεδασει πλουτον και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι | ||
| , και ὁ Κρονος δε β λογους ἐχων εἰς τον πατρικον κληρον τον ἐξουσιαστικον ἐλαχε τοπον , ἐν βασιλικῳ τε |
| ' ἐν δομοισι τοισδε μηδεται κακον , ἀφερτον φιλοισιν , δυσιατον : ἀλκα δ ' ἑκας ἀποστατει . τουτων ἀιδρις | ||
| τῳ ἰατρῳ τα συμβαινοντα , πριν γενεσθαι μεγα τι και δυσιατον ἠ ἀνιατον παθος . προδηλουται γαρ τα πολλα πορρωθεν |
| πρωτῃ Θουκυδιδης . ἀπφα : ἀδελφης και ἀδελφου ὑποκορισμα . ἀπωμοτον : ἀποιητον . τι δ ' ἐστ ' Ἀθηναιοισι | ||
| , ἐπειδη ἐπ ' Ἀχιλλει τεθνεωτι δεισαντες περι τῳ παιδι ἀπωμοτον ἐποιησαντο την του Πυρρου ἐξοδον , αἰπολιοις τε και |
| των ἀρωματων ἀπολαυσιν , οὐδε την ἀπο του γεννωντος και τρεφοντος ὀγκου διακεχωρισμενην , ἀλλα την ἀνθουσαν ἀπο της θειας | ||
| αἱ διαφοραι τουτων ποιουσι τον οἰνον διαλλαττειν , ἀλλα του τρεφοντος ἐδαφους . Ἐρασιστρατος ὁριζεται τον πυρετον κινημα αἱματος παρεμπεπτωκοτος |
| πλευραν του τρια , ὁπερ ταὐτον ἐστι τῳ μερισθῃ , εὑρεθησεται ἐκ του ἐπιμοιρασμου το πλατος . του μεν οὐν | ||
| εὑρεθησεται . Σεληνης Λεοντι : το κλαπεν ἀμφισβητησιμον ἐστι ποτερον εὑρεθησεται ἠ οὐ . Σεληνης Παρθενῳ : το κλαπεν χρονῳ |
| ἐπαινον ἐλθοντα ἀδικον μοι φαινεται . ἐτι δε το του δηχθεντος ὑπο του ἐχεως παθος κἀμ ' ἐχει . φασι | ||
| θαρσος , οὑτως ἠν ἐρρωμενη και ἀφοβος την ψυχην . δηχθεντος δε του μειρακιου τηλικουτον ἀνεκραγεν ἁνθρωπος ὑπερ ἐκεινου και |
| παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
| ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
| μηκυνειν λογους . Τι γαρ βροτων ἀν συν κακοις μεμιγμενων θνῃσκειν ὁ μελλων του χρονου κερδος φεροι ; Ἀλλ ' | ||
| σωματος , πονος πολυς και δυσπνοια . Εἰ δε και θνῃσκειν μελλουσιν , ἱδρως ψυχρος και δυσουρια , ὁ δακτυλιος |
| δε ζην κατασπᾳ του σκελους ἀκοντας ὁ Χαρων ἐπι το πορθμειον τ ' ἀγει σιτιζομενους και παντ ' ἐχοντας ἀφθονως | ||
| δια του ΕΙΟΝ μονογενη τρισυλλαβα χωρις των εἰρημενων προπερισπαται : πορθμειον στοιχειον ἀγγειον γραφειον ᾠδειον σημειον . Τα δια του |
| . ἐτελευτα δε ὁ Ἀριστοκλης μεσαιπολιος , ἀρτι προσβαινων τῳ γηρασκειν . δʹ . Ἀντιοχον δε τον σοφιστην αἱ Κιλικων | ||
| γαρ τοις σωμασι παρασκευαζει και ὁραν και ἀκουειν μαλλον , γηρασκειν δε ἡττον , τα δε προς τον πολεμον μαλιστα |
| Αἰσχινης οὑτως : ὁ δε Δημοσθενης εὐθυς ἐν ἀρχῃ καταστελλει ὁρων φλεγμαινουσαν των δικαστων την ὀργην : πρωτον μεν , | ||
| παν ἐκει , ὁταν μη ὠσι διειλημμεναι . Ταυτα οὐν ὁρων ὁ Ζευς , και εἰ τις ἡμων αὐτῳ συνεραστης |
| τοιαυτα ἐν ταις κωμῳδιαις λεγεσθαι : δημος πυκνιτης , δυσκολον γεροντιον , ὑποκωφον , και τι δ ' ἐστ ' | ||
| Γραιας . οὑτως και Ἀκουσιλαος : Τιθωνον μεν ἀθανατον εἰναι γεροντιον και Ὁμηρος ἐν τοις ἀναφερομενοις εἰς αὐτον , των |
| τοις περι Πτολεμαϊδα την ἐν τῃ Φοινικῃ και Σιδωνα και Τυρον ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων δεκατετταρων και τεταρτου | ||
| βοῃ τε και ἀπειλαις , τα δ ' ἠλθεν εἰς Τυρον , ἠδος τῳ κεκτημενῳ . ὁ δ ' ἠλθεν |
| νουν ἐχει και σωφρονει , νομιζω παντα τον βιον ὑμιν ἀναθησειν και θεραπευσειν ὑμας οὐχ ἡττον ἐμου . τινος γενομενου | ||
| ἀν μη παρελθωσιν ἐφ ' οἱς ἀρχουσιν χρυσην εἰκονα αὐτων ἀναθησειν ἐν ἀστει , ἐν Πυθοι , ἐν Ὀλυμπιᾳ . |
| τα των μεϲομηριων παρατριμματα : μυρϲινην ξηρανον λειαν ἐπιπαϲϲε ἠ κυπερον μετα ῥοδων . Προϲ ἑδραν προπιπτουϲαν . Ϲπογγιτιδι βοτανῃ | ||
| γʹ βραθυοϲ # α . ϲκευαζεται δε οὑτωϲ : ἀϲπαλαθον κυπερον ἑλενιον ξυλοβαλϲαμον ἰριν ἀριϲτολοχιαν ἀποφλοιωϲαϲ κοψαϲ ἁδρομερωϲ βρεχε ἡμεραϲ |
| οὐ τον κατα την εἰκονα τυπωθεντα ἀνθρωπον , ἀλλα τον πεπλασμενον εἰσαχθηναι φησιν εἰς τον παραδεισον : ὁ μεν γαρ | ||
| ἑκατερᾳ των ὀρθων ποιῃ κυβον . Ἐστω το ζητουμενον τριγωνον πεπλασμενον ἀπο δυο ἀριθμων , και ἐστω ὁ μεν ʂ |
| ᾡ μη βιοτος πολυς εἰη , ἠ πασιν νεκυεσσι καταφθιμενοισιν ἀνασσειν : ὁ δε Ἀλεξανδρος δοκει μοι ἑλεσθαι ἀν και | ||
| ἀλλων , παντων μεν κρατεειν ἐθελει , παντεσσι δ ' ἀνασσειν , πασι δε σημαινειν , ἁ τιν ' οὐ |
| ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
| ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| προς την ἐρωτησιν , ὁμολογουμεν δε το λοιπον της ἀντιφασεως μοριον εἰναι το ἀληθες . εἰ δε γε ὁλην τις | ||
| βραχυ παραπλεκειν δει τι των στυφοντων , ἱνα τονουμενον το μοριον σῳζῃ την οἰκειαν ἐνεργειαν : τουτο δ ' ἐστιν |
| . . και νυκτα ταυτην ἡν λεγεις ἐπι της ἀσπιδος κυρειν και ὑπαρχειν , ταχα ἀν αὑτη ἡ νυξ τινι | ||
| τοις τεκουσιν ἀξιαν τιμην νεμειν ὡς ἡδυ πατερα παισιν ἠπιον κυρειν και παιδας εἰναι πατρι μη στυγουμενους . ἠν οἱ |
| . Ἀλλ ' εἰ το ἑν παντων αἰτιον και παντων περιεκτικον , τις ἡ ἐπεκεινα και τουτου ἀναβασις ἡμων ; | ||
| . και εἰ μεν ἑκαστον τουτων πριν της συνοδου νοειται περιεκτικον της σωματοτητος , ἐσται τουτων ἑκαστον σωμα και οὐ |
| ἀφειθη ὑπο του τοτε της Συριας ἀρχοντος , ἀνδρος φιλοσοφιᾳ χαιροντος , ὁς συνεις την ἀπονοιαν αὐτου και ὁτι δεξαιτ | ||
| : παρ ' ὑπονοιαν . Γ ἐπαιξεν ὡς του Ἑρμου χαιροντος ταις κλοπαις . οὑτω γουν σε τιμησαι προαιρουμεθα , |
| . εἰπεν δε Ἁβρααμ : Δεομαι σου , ἐστιν και παραλογος θανατος ; ἀναγγειλον μοι . λεγει ὁ θανατος : | ||
| προστυχον ἐχοντα . ὡστε πολυς ὠν ὁ τουδε του πολεμου παραλογος , ἐννομον οὐδεν ἐχοντος οὐδε βεβαιον οὐδε φανερον , |
| ἐστι , τα παθη , ὡς φησιν αὐτος , των κινουμενων οὐσιων , οἱον θερμοτης ψυχροτης , λευκοτης μελανια , | ||
| τι και ἐνεργησαι . ποσῳ δη πλεον ἐπι των ψυχῃ κινουμενων την της ὁμοιοτητος αἰτιαν ἐνεργειν ἀναγκη ; Των ὀργανων |
| . τα δε ὑπτια των ζῳδιων και κινδυνον τῳ φευγοντι ἀποτελουσιν , και μαλιστα ὁταν οἱ χαλεποι των ἀστερων προσγενωνται | ||
| τουτου γαρ τα μερη συντιθεμενα τον ἑξ και δεκα ἀριθμον ἀποτελουσιν : ἐχει γαρ το ἡμισυ ἑξ , το τριτον |
| ἡ τε βουλη και μετα αὐτης ὁ δημος , ἐτι περιοντι ἐψηφισασθε , ὑμετεραν και οὐκ Ἀντωνιου ταδε φωνην εἰναι | ||
| καλλιστον τελος εἰληφοτι , την ἐπινικιον τιμην του θριαμβου τῳ περιοντι ὑπατῳ προσθειναι βουλομενων , ἠρνησατο την χαριν αὐτων ὁ |
| , το δε ἀπο ΑΓ των ἀπο ΑΔ , ΔΓ ἐλαττον ἐστι τῳ αὐτῳ τῳ δις ὑπο ΑΔ , ΔΖ | ||
| , και ὡρισε παλιν τοὐλαχιστον μεγεθος του ἀνθρωπου μονοπηχυ , ἐλαττον δε μηκετι μειουσθαι . το μεσον δε ἀοριστον εἰασεν |
| εὐμενεις ἀκοας παρεσχεν . ζʹ . Τις ἡ βλοσυρον μεν ἐπισκυνιον ὑπερ ὀφθαλμων αἰρουσα , την δε ὀφρυν ἐννοιας μεστη | ||
| ἐχει τριχων πυρρων , ἀνατεταται τας ὀφρυς , συναγει το ἐπισκυνιον , τοιουτος ἐν τοις δουλοις οἱος ὁ ἐν τοις |
| και δημῳ φιλον , ἀγαπωμενον μεν καθ ' ἡδονην , ἀγνοουμενον δε κατα την ἀρετην . Καθαπερ δε οἱ ἰατροι | ||
| ὡν αἱ λεξεις κεινται και ἀντιληψονται τουτων , οὐ το ἀγνοουμενον ἐξ αὐτων διδασκομενοι , το δ ' ὁπερ ᾐδεισαν |
| της συνοδου ἐτυγχανεν . εἰ δε ἀπογινεται τι κατα την παραθεσιν αὐτων , ἐλασσωσις ἐσται της μιας μοναδος και οὐκετι | ||
| του μη συνειναι την παραθεσιν των προθεσεων αὐτο ἐπιδεξασθαι την παραθεσιν ; παλιν γαρ οὐδ ' ἡ κλητικη παραθεσιν ἐπιδεχεται |
| Ἀσσυριων ἠναγκασαν αὐτους ἡγεισθαι : και οὑτως ἀφικνουνται τα πυρα κατιδοντες ἀμφι μεσας πως νυκτας . ἐπει δε ἐγενοντο προς | ||
| μη οὑτοι λαβοιεν , ἐπειδη εἰδεν ἐνδον ὀντας αὐτους , κατιδοντες αὐτην οὑτω διεθεσαν ἀφαιρουμενοι το κυμβιον Θεοφημος και Εὐεργος |
| ζωεμεν , ἀλλα ταχιστα θανων φθιμενοισι μετειην . ἀλλ ' ἰομεν , μη φθεωσι περαιωθεντες ἐκεινοι . ” ὡς φατο | ||
| . Ο . ὀφρ ' ἀν μεν κ ' ἀγρους ἰομεν . * ) [ ἡ διπλη ὁτι ] το |
| ἀστριτζιν ἐπανισχει . τρισκαιδεκατην παλιν δε Πλειαδες και Ὠριων προς ὀρθρον ἐπιδυνουσι και προς τεταρτην ταυτης , την πεμπτην και | ||
| ἐπιδους ὑδωρ , ἑσπερας δ ' ἐασας ὑποστηναι περι τον ὀρθρον ἀπηθησον και λεανε ἐν ἡλιῳ ὡς τροχισκους ἀναπλασσε : |
| ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ||
| οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ |
| ' ὀργη και φιλονεικια Ἐτι , φησι , προς το ἐλεγχειν συντελει ἡμιν το τον ἀποκρινομενον ποιησαι ὀργισθηναι : οἱ | ||
| τοιαυτη κατασκευη , το ἐκ των πεπραγμενων τα μη πεπραγμενα ἐλεγχειν : οὐ μονον δε τα παρελθοντα , ἀλλα και |
| ἀποκτεινασι τουτο το ζῳον ὡς ἠσεβηκοσι τα μεγιστα θανατος ὡριστο προστιμον : διο δη και παρα τισιν ἐνισχυσεν ἐν παροιμιας | ||
| της ὁρασεως τῳ τον ἑνα ἀντεκκεκοφθαι τον δρασαντα ἐλαττον ὑπελαβε προστιμον ἐκτισαι : τυφλωσαντα γαρ ἑνα των πολιτων , εἰ |
| γραμματ ' , οὐ διδασκαλος . Μοχθειν ἀναγκη τους θελοντας εὐτυχειν . Μι ' ἐστιν ἀρετη τἀτοπον φευγειν ἀει . | ||
| ἀνθρωπων ἀποφαινεται βιου , μεγιστον μεν εἰναι των ἀγαθων το εὐτυχειν , δευτερον δε και οὐκ ἐλαττον το εὐ βουλευεσθαι |
| καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
| . πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
| δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
| ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |
| διαφοραν . οὐδ ' ἀρα των ιʹ σταδιων ἐχον την καθετον ὑψηλοτατον ὀρος ἐστι προς λογον του μη σφαιρικην εἰναι | ||
| δυο κεραιαιϲ ταιϲ προϲ τῃ ὀρθῃ γραμμῃ [ ἠ κατα καθετον ] δραχμην ϲημαινουϲι , ⋖ , την ϲυνωνυμωϲ και |
| κεν χατεουσιν ἀληθειην ἀγορευσεις . λαμβανε δ ' ἐκ ζῳοιο κατηγορον ὡρονομουντος , κἠν μεν ἐοι στερεον γνωμην ἡν ἐσχε | ||
| . Ἡ μεν οὐν προβολη κοινη ἐστι τῳ τον μεν κατηγορον το ἀδικημα αὐξειν τον δε φευγοντα το εὐεργετημα ἐν |
| , θειη : το ῥημα ἐθην , ἡ μετοχη θεις θεντος , θειην το εὐκτικον . Δυϊκα . Θειητον , | ||
| ἐστιν , ὁτι το ῥητον το βλαπτον τῃ διανοιᾳ του θεντος λυομεν . το δε δοκουν ἀδικημα δια της διανοιας |
| δεξιας , και δρομον ἀπεραντον ἐνετιθουν τοις χρωμασιν ἐν οὐ κινουμενοις ποσιν . οἰδα κηρῳ δησας τον Ἀρεα , και | ||
| και πνευματι , σωμα ὁμοιον ἡ ψυχη φυσει λαβουσα συγκινειται κινουμενοις και πνευματος τε ἐμμελως και ἐρρυθμως ἠχουντος τῳ παρ |
| την των εἰδων ἡμιν ἐπαγει διδασκαλιαν , ἱνα και το διαφορον της διαιρεσεως μαθωμεν : ζητητεον δε , δια τι | ||
| δε διαφορα ἐν τῳ ποιον τι ἐστι κατηγορειται . πεμπτον διαφορον γενους και διαφορας , ὁτι ἐν τοις ὁρισμοις ἑν |
| αἰθερος , τουτον δε οὐτε βαρυν οὐτε κουφον , οὐτε γενητον οὐτε φθαρτον , οὐτε αὐξομενον οὐτε μειουμενον ἐς ἀει | ||
| διδασκαλιας και του γνωρισαι και παραστησαι αὐτο ἀκριβεστερον ἐλεγε τουτον γενητον . ἀδυνατον ταυτα προς τον Ξενοκρατην λεγοντα ὑπερ του |