| τουτεστιν ὀξυθυμοι ὀντες ἐμοιρασαντο και διενειμαντο τα κτηματα ὡστε ἰσα λαχειν . λεγει δε τας ταφας : μονος γαρ ὁ | ||
| και θνητογενεις . Καιτοι φθιμενῃ μεγα κἀκουσαι τοις ἰσοθεοις συγκληρα λαχειν ζωσαν και ἐπειτα θανουσαν . Οἰμοι γελωμαι . Τι |
| το σωμα . ἐξω βαλειν ] ἐντεταλται δηλονοτι . ἐξω βαλειν ] ἐδοξε . ἐξω ] της πολεως . βαλειν | ||
| ἡττηθη , τα ὁπλα ῥιψαντες ἐφυγον . το δε ἐργον βαλειν , τρωσαι , τρεψαι , ἀνατρεψαι , ἀπωσασθαι , |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
| δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
| , ἡν της διαλεκτικης δει προπαιδευθηναι , παισιν οὐσι χρη προβαλλειν , οὐχ ὡς ἐπαναγκες μαθειν το σχημα της διδαχης | ||
| ἐσπουδακοτος . βουλεται δε ὁ Κλεαρχος ταυτα λεγων τοιαυτα τινα προβαλλειν : στιχον εἰπειν Ὁμηρικον ἀπο του ἀλφα ἀρχομενον και |
| ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
| ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
| ἐμοιγε σημαιν ' : οὐ γαρ ἐγωγ ' ἐτι σοι πεισεσθαι ὀϊω . ἀλλο δε τοι ἐρεω , συ δ | ||
| περι του Στρεψιαδου προαναφωνων δια τουτων και αἰνιττομενος ἁ μελλει πεισεσθαι ὁ Στρεψιαδης ὑπο του υἱου . Θ οἱον το |
| του τε ἰσημερινου και των τροπικων συναφων ἐν ἰσῳ χρονῳ ἀνατελλουσιν : ἀλλ ' ἐν ᾡ ἡ ΚΛ ἀνατελλει , | ||
| δε αἱ ἰσον ἀπεχουσαι του ἰσημερινου κυκλου και δυνουσι και ἀνατελλουσιν . Του μετα τον Αἰγοκερων ἡμικυκλιου αἱ ἰσαι περιφερειαι |
| το μοριον . Σφοδροτερου δε του δηγματος ὀντος , σικυαν προσβαλλειν τῳ δηγματι συν πολλῃ φλογι , και κατασχαζειν τους | ||
| Ἀλεξανδρος , καταστρατοπεδευσας προς τῳ Ἐορδαϊκῳ ποταμῳ τῃ ὑστεραιᾳ ἐγνωκει προσβαλλειν τῳ τειχει . οἱ δε ἀμφι τον Κλειτον τα |
| ' αἰσθησεως ὁδηγιας μηπω τοις νοητοις αὐτοις καθ ' αὑτα ἐπιβαλλειν δυναμενοι , οὑτως και ἡμεις τοις στοιχειοις ἐχρησαμεθα και | ||
| . του δε ὀνηλατου ἐκεινον μεν κωλυοντος , ἑαυτῳ δε ἐπιβαλλειν λεγοντος δια το και τον ὀνον ἰδιον εἰναι και |
| μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | ||
| μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα |
| τους πολιτας ὀλολυζουσα και σπαραττομενη . . ὠ φιλον ] ἀπολογουνται διοτι ἐθορυβησαν . . ἐδεισα ] ἐφοβηθην . . | ||
| ἡ διαιρεσις του ὁρισμου προτερευειν . και τινες ὑπερ τουτου ἀπολογουνται ὁτι δια τουτο προεταξε τον ὁρισμον , ὁτι δι |
| ᾡ μη βιοτος πολυς εἰη , ἠ πασιν νεκυεσσι καταφθιμενοισιν ἀνασσειν : ὁ δε Ἀλεξανδρος δοκει μοι ἑλεσθαι ἀν και | ||
| ἀλλων , παντων μεν κρατεειν ἐθελει , παντεσσι δ ' ἀνασσειν , πασι δε σημαινειν , ἁ τιν ' οὐ |
| . οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
| πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| , ὡς και την γην καταφλεγηναι αὐτην και εἰς αἰθαλην καταπεσειν , ἡς οἱ ἐν αὐτῃ κατοικουντες ἐπεβαινον ἀσελγαινοντες . | ||
| , μη πως ἐπικαμψῃ τον δακτυλον αὑτης και ὁλον συμβῃ καταπεσειν τον κοσμον και παντ ' ἀπολεσθαι παραυτικα . και |
| κωλυσωσιν : Ἐξ ὡν πρωην αὐτος μη βουλομενος την οὐσιαν καταθειναι ἐπηρωτα . εἰς το αὐτο . . εἰς δικαστηριον | ||
| ἠδη δε και το χρυσιον φερων ὁ Κορνηλιος ἑτοιμος ἠν καταθειναι την του χωριου τιμην . συ δε προσπεσων ἐξαιφνης |
| της των ῥητων ἐξηγησεως τι τε ἐστι τροπος και εἰ πεπερασμενος αὐτων ὁ ἀριθμος και ἡμιν γνωριμος , ποσους τε | ||
| τα μερη τυγχανῃ , και ἀναπαλιν , εἰ ὁ χρονος πεπερασμενος μεν , ἀπειρον δε ὑπεκειτο διαστημα : μονως τοινυν |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| των ἐναντιων οὑτω το συμφερον καταφανες ποιησεις : το δε κεκριμενον ὑπ ' ἐνδοξων κριτων οὑτω χρη λαμβανειν : Λακεδαιμονιοι | ||
| αὐτων ἀπαραβατως ἐμμενειν . ἀλλα πρωτον ὑγιες εἰναι δει το κεκριμενον . θελω γαρ εἰναι τονους ἐν σωματι , ἀλλ |
| τουτῳ δοὐν τῳ τροπῳ σημαινων ἐνεδωκεν . Ταυτα δει οὐν συμβαλλομενον παντα φυλαττεσθαι και τας πυλας αὐτον τον ἀρχοντα κλειειν | ||
| γλυκυτητι διαφερον , προς τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ |
| δε και ἡδε ἡ νοσος νεφρων : οὐ δυνανται οὐρα ἰσχειν , ἀλλ ' εὐρυτεροι ὀντες χαλωσι τι του αἱματος | ||
| ὑγρον φασι και μεσον ὡς σαρκος τι και αἱματος συστρεμμα ἰσχειν , δηλονοτι τελεσιουργιας τυχον δια την του κηʹ τελειαν |
| ἀλλους διοργανωσεως ἐν οἱς φησι : ἠν δε τις ἐν κεινοισιν ἀνηρ περιωσια εἰδως , ὁς δη μηκιστον πραπιδων ἐκτησατο | ||
| ' ἐπεγγελῳεν ἀν κατα ; Θεοις τεθνηκεν οὑτος , οὐ κεινοισιν , οὐ . Προς ταυτ ' Ὀδυσσευς ἐν κενοις |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
| ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
| , δια το ἀγαν σπασθαι εἰς ἑαυτον τον ἑτερον και περιβαλλειν τας χειρας . ἐγρηγορεσαν : Ἐξυπνοι ἠσαν . . | ||
| ἐπει δ ' οὐχ οὑτως ἐχει , τῳ μεν θωρακι περιβαλλειν ἐγχωρει τον πλατυν , οὐτε δ ' ἐπι των |
| ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
| , δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
| τελευτησοντα κατα λογον και τα ἑξης ὡς ἐφερμηνευτικα τεθεικε του τελειον βιον οὐχ ὡς ἀλλο τι λεγων ἀλλ ' ὡς | ||
| σφαλιζοντες , ὀφρυες [ τε ] οὐ τεταμεναι , μετωπον τελειον οὐ μην τε ὀλιγον φωνη τε ἀπηνεστερα ἰσχυρα μεγαλη |
| ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
| αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
| ἀλλων ἡγειτο διαφερειν , εἰκοτως ἀν ἐπετιματο χειρων του προσηκοντος δεικνυμενος : εἰ δε εἱς ἐστι των ῥητορικων ἠ εἰ | ||
| : | „ ὡδε ἐγω , „ ἀδεικτος ὡς ἀν δεικνυμενος , ἀορατος ὡς ἀν ὁρατος ὠν , ” προ |
| ἀστερων σφαιρας διατεινειν , ἀλλα μη δεκα σταδια το ὑψος ἀνατεινειν τα νεφη . Οἱ γουν ἐπι την Κυλληνην ἀναβαινοντες | ||
| , ἀλλ ' ὁτι τουτο μεν αὐτος τον κωλυοντα ζοφον ἀνατεινειν χειρας εἰς Ἡλιον ἀρετῃ καθηρας εἰς οὐρανον ἀναπεμπειν οἱον |
| μεν δια του μαντεως , ὁν ἠλπισεν ἀραις τισι δυνησεσθαι καθελειν την δυναμιν των Ἑβραιων , δεδρακοτα δε δια της | ||
| : ἐβουλετο ταπεινωσαι και του φρονηματος , εἰ δυναιτο , καθελειν : ὡσπερ οἱ τα οἰδουντα νυξαντες ἠ πιεσαντες . |
| θασσον γεγενηται και ἀπαρασκευος : ᾑ και μαλλον χρη ξυμμαχους δεξαμενους ἡμας δια ταχεων βοηθειαν ἀποστελλειν , ἱνα φαινησθε ἀμυνοντες | ||
| οἰδα δ ' ἐγω και ἑκτικωθεντας τινας κατα μερος ἀμετροτερον δεξαμενους και μη φυλαξαντας . ἐτυχε γαρ του εὑρεθηναι τινων |
| ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
| πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
| γαρ αὐτων ἐκ περαινοντων περαινοντι , τα δ ' ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων περαινοντι τε και οὐ περαινοντι , | ||
| καταδεεστερα και εἱς ἀποτελειται κοσμος ἐξ ἐναντιων ἡρμοσμενος , ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων ὑφεστηκως κατα τον Φιλολαον . . |
| γαρ ἁπαντα προ ὀφθαλμων λαβοντες ἁ γεγραφας , ὡς καλον ἐπικουρειν ἀπο πολλων τοις δεομενοις και ὡς ἡδιον συνειναι και | ||
| κατελαβον . φερειν ὑδωρ μεθ ' ἡμων : Ἀντι του ἐπικουρειν ἡμιν και συσβεννυειν . μοχθηροι . . μαχεται . |
| γαρ τυχοντες των δικαιων ὡν προϊσταντο σπουδαζειν οὐχι παυονται , παρεισιν εἰς το των Λακεδαιμονιων ἐγκλημα αὐτοι δι ' ὁδου | ||
| ἐλπιδος ἀπατηθεισα . φερομενου τοινυν ἐπι το μνημα του νεου παρεισιν αἱ γυναικες ὀλοφυρομεναι . και συνημμεναι μεν ἐς ταὐτον |
| Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
| θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
| το σχημα Ἀττικον , ὁμοιον τῳ , εἰς Ἀγαμεμνονα διον ἀγον . ΑΡΓΕΙΦΟΝΤΗΣ δε , ἠτοι ὁ ἐν Ἀργῳ φωνων | ||
| . † οἱ προστιθεντες ἐνταυθα το ἐς οἰκους και φασκοντες ἀγον ἐς οἰκους ἀμαθεις εἰσι των μετρων και της ὀρθης |
| . . , : Ἑλλανικος . . . πλειστην εὐχερειαν ἐπιδεικνυμενος ἐν πασηι σχεδον τι τηι γραφηι . . . | ||
| ᾑ πολλην ἐποιησατο των Ῥωμαιων κατηγοριαν , τραυματιας τε συχνους ἐπιδεικνυμενος και τους προσηκοντας τοις ἡρπασμενοις ἠ τεθνηκοσι παραγων και |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| ἐμοι δωσειν ἀγειν , τα δ ' ἡμισεα τῳ παιδι καταλειψειν αὐτου : το γαρ δη δικαιοτατον οὑτως ἐχειν . | ||
| παις οὐ γαρ ἐφη οἱ συμπλευσεσθαι , τοιγαρων ἐφη αὐτον καταλειψειν ὀϊν ἐν λυκοισι : ἀπο του ἐπεος τουτου οὐνομα |
| ἀρθρου , εἰγε και αὐτο ἐδειχθη ἐν τῃ δεουσῃ ἀκολουθιᾳ κεκλιμενον : αἱ δε προκειμεναι πρωτοτυποι ἀντωνυμιαι θεματικωτερον ἐκλιθησαν , | ||
| μικρον φυλλα μακροτερα και στενοτερα και λειοτερα : καυλον γωνοειδη κεκλιμενον ὡς ἐπι την γην : ἀνθη ὠχρα : το |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
| ἐδωκε και ὁρκους πατησας οὑς ὠμοσεν . . . . ἐπιχειρησειν : ἐγραφεν ἐπιχειρησειν μελ - λειν τοις Σιγγαροις και | ||
| σχεδον εἰδεναι παντας ὑμας νομιζω . οἰμαι δ ' αὐτους ἐπιχειρησειν λεγειν , ὡς οὐδ ' εἰσιν ἐνδειξεις τουτων ὁσοι |
| ἐσχατος και των γυναικονομων ἀριθμουντων τους κεκλημενους και κελευοντων αὐτον ἀποτρεχειν ὡς παρα τον νομον ἐπι τοις τριακοντα ἐποντος , | ||
| Ποντον ὀντα βασιλεα . πολλου χρονου δ ' ἠδη γεγονοτος ἀποτρεχειν ἠβουλετο Στρατονικος εἰς την Ἑλλαδα . ὡς δ ' |
| ἐγγυς ἐστι της ἰθυωριης της κατα το σωμα , και τεινει και ἐσωτερω . Ὁταν οὐν τριβον μεν λαβῃ το | ||
| ' οὐ μοναις ταις ἐνεργειαις . κἀκεινο δε προς τουτο τεινει : μεσται δε Διος πασαι μεν ἀγυιαι , πασαι |
| αἰσχρον παρ ' αὐτοις τουτο . ὁταν δε κρατησωσιν , ἀπαγουσιν εἰς ὀρος ἠ τους ἑαυτων χωρους κἀκει ἑστιωνται ἡμερας | ||
| . εἰσιν γε πολεις χιλιαι αἱ νυν τον φορον ἡμιν ἀπαγουσιν : τουτων εἰκοσιν ἀνδρας βοσκειν εἰ τις προσεταξεν ἑκαστῃ |
| ἠ ἐξυδατωθῃ . Συνηκατε παντως ὑμεις ὁτι κατα παραθεσιν και ἀντιφρασιν λιθος ἑρμηνευεται ὁ ἐτησιος , ὁ σιδηρος , ὁ | ||
| : καθαρον . ἀγος γαρ και ἀγνοια και μυσος κατα ἀντιφρασιν . Παναθηναια : Ἀθηνῃσιν ἑορτη ἐπι τῳ ὑπο Θησεως |
| Ἀλεξανδρου στρατιωτων . ἀπροσδοκητως δε ἐπιθε - μενων των του δυναστου , παραδοξος εὐημερια περι τον Ἀλεξανδρον ἐγενετο . οὐ | ||
| δε σπερμα καθειστηκει τυραννου . εἰ δε πονηρα φυσις ἀνευ δυναστου πατρος ἀπειργασατο τυραννον , τι ἀν ἐδρασε πατρικην προσλαβουσα |
| και ἀλλα τοις παλαιοις κειμενα διαφορειν δυναμενα . και δει ἐπινοειν τοιαυτα και ἐξ αὐτων ἀναλεγεσθαι τα χρησιμωτατα . οὑτω | ||
| οὐτε κινεισθαι ; και τουτο τε αὐτο δυναμει και τῳ ἐπινοειν ἡμας , ἐπει ἐνεργειᾳ γε οὐδαμως : ἱσταιτο γαρ |
| ἐπι του μελλοντος δε ἐστιν ἀμφω λαβειν , πλην δει προλαβειν θατερον : οἱον ἐδει Σωφρονισκον ἐσεσθαι , ἱνα Σωκρατης | ||
| και οὐ βιωσεται Καλλιροης ἀποσπασθεις . οἱα δε φιλοδεσποτος ἐθελησας προλαβειν το δεινον και σβεσαι πολεμον μεγαν μεν οὐ , |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
| Ἀρκαδες δε , ἀσχολουμενων Θηβαιων ἐπι τον Φωκικον πολεμον , καταφευγουσιν ἐπ ' Ἀθηναιους ἀξιουντες συμμαχειν : ἡκουσι δε και | ||
| ἀκροατην : οἱ τα οἰκεια ἀρνουμενοι ἐπι τα του ἀντιδικου καταφευγουσιν : εἰδεναι δε χρη , ὁτι και τουτο συστασιν |
| . Ἁ μεν οὐν ἐμοι δυναμις ἐγενετο συν πολλῃ φροντιδι ἀνευρειν Ἑλληνων τε και Ῥωμαιων συχνας ἀναλεξαμενῳ γραφας ὑπερ του | ||
| θνητῳ βιῳ τον περι ἁμαρτηματων μετανοιας λογον . ἐσπουδαζε γαρ ἀνευρειν ἀπαμπισχομενην το ἀδικειν ψυχην και ἀνευ αἰσχυνης γυμνην προϊουσαν |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| , ἀλλα και καλλιονα τον οἰνον τον ἐκ τουτου ἐσεσθαι ἐπαγγελλονται . Ἐπειδη δε συμβαινει την ἀμπελον κυκλῳ περικειμενην τῳ | ||
| “ . Γ τοιουτοι γαρ οἱ δικασται : παραχρημα μεν ἐπαγγελλονται , ὑστερον δε ἀρνουνται . Γ εἰς ἀποφευξιν ] |
| ποιειν λογον τον των ὀκτω προς τα τρια , μητε ἐπιμοριον ὀντα μητε πολλαπλασιον . Γραμμικωτερον δε προσαγοντες εἰς ταὐτον | ||
| . ἀδυνατον ἀρα τον Δ του Γ ἠ πολλαπλασιον ἠ ἐπιμοριον εἰναι . Ἐαν διαστημα δις συντεθεν το ὁλον μη |
| προς την κλιμακα . Ὁταν δε ταυτα κατασκευασῃς οὑτως , ἀνελκειν την κλιμακα ἠ προς τυρσιν τινα ὑψηλην , ἠ | ||
| θεριστης τους σπογγους ἀποτεμων , αὐτικα ἐπειγεται τοις ἑταιροις ὡς ἀνελκειν δεοι δια της σχοινου σημηνας . Οἱ δε ἀμελλητι |
| μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
| κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
| Εὐμενιδων Εὐωνυμην ἀναγραφει , ἡν νομιζεσθαι Γην . ἐνιοι δε μεταβαλειν αὐτας φασι το ὀνομα ἐπι Ὀρεστηι . . . | ||
| φερομενον ῥευμα κραθεν αἱματι την χροαν ἐφ ' ἱκανον τοπον μεταβαλειν . ἐπειτα του βασιλεως συγκλεισθεντος εἰς πολιορκιαν , πολλα |
| ἠ ὁ των Δαναϊδων πιθος . ἐκεινος μεν γαρ το ἐμβαλλομενον οὐ συνειχεν , ἀλλα διερρει εὐθυς . ἐντευθεν δε | ||
| ᾠου προς το πηγνυσθαι : και οὑτως εἰς φυλλα συκης ἐμβαλλομενον ἡδιστον ἀποτελει βρωμα . οὑτω Διδυμος . ἐκαλειτο δε |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
| πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
| Ἐκ τε τοσου , ὡς αὐτοι λεγουσι , ἐπεαν ζωροτερον βουλωνται πιειν , Ἐπισκυθισον λεγουσι . Οὑτω δη Σπαρτιηται τα | ||
| βουλωνται διαιτητην ἑλεσθαι ὁντινουν , ἐξεστω αὐτοις αἱρεισθαι ὁν ἀν βουλωνται [ διαιτητην ἑλεσθαι ] . ἐπειδαν δ ' ἑλωνται |
| χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
| την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
| τας κορας συναρπασαι , και ταχυ φυγοντας εἰς τας ναυς ἀποπλειν . τουτοις δ ' ἐπι τινος ἀκτης δειπνοποιουμενοις ἐπισταντα | ||
| εἰπεν αὐτῳ ὁτι ἀπαλλαξοιτο ἠδη ἀπο της στρατιας και βουλοιτο ἀποπλειν . ὁ δε Ἀναξιβιος ἐκελευσεν αὐτον συνδιαβαντα ἐπειτα οὑτως |
| ὁς δυσχερως παραδεχεται τον πιστον λογον : ἀπειθης δε ὁς ἀποκρουεται και οὐχ οἱος τε ἐστι πειθεσθαι . δουλοι και | ||
| ἀμφοτερων οἰομενος μιμοις κατασκευαζειν . ἑκατεραν δε σου κατηγοριαν εἱς ἀποκρουεται μιμος , ὁν ἀπαιτει τρεφειν τε κομην ἡ τεχνη |
| ψεγεται δε ὁ τοσουτον της μεσοτητος παρακλινας , ὁσον μη λαθειν . το δε μεχρι τινος και ἐπι ποσον του | ||
| , εἰ μεν πλειους των πολεμιων ἐχοι στρατιωτας , βουλομενος λαθειν , ἱνα καταφρονουντας αὐτους λαβοι , μιαν στιβαδα τους |
| κατα τον Ὁμηρον εἰπειν . τοσουτον ἀρα φιλικη χαρις οἰδε μεταθειναι κρισιν βουλησεως . Θειων δε ἀνδρων εἰπερ ἀλλο τι | ||
| γε των παρα του δεινος ῥηματων , οἱοι τε ἐγενοντο μεταθειναι περι ὡν ἐδεοντο : οὑτω πανταχου το της ἐξετασεως |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ||
| οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ |
| τας φιαλας τα πνευματα των ἀνεμων ἐπεβαρει ἐβλαπτεν πολεμεις ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἀπο της των κυβευτων μεταφορας ἡμερα μια τῃ | ||
| παροντος και κυβιστητηρος προσκυπτων προς τον Πεισιστρατον και των σκευων διατιθεμενος ; ἀλλ ' Ὁμηρος ὡσπερ ἀγαθος ζωγραφος παντα ὁμοιον |
| Βοιωτικῃ μεταθεσει του η εἰς την ει διφθογγον εἰμι , ἡμαρτημενον ὀν τῳ τονῳ , καθα ἑτερωθι λεγει αὐτος : | ||
| . το μεντοι ἐν τῳ περι ψυχης ἐπιστασιν ἐχει ὡς ἡμαρτημενον . φησι δε τουτῳ : „ και γαρ οὐτε |
| . θ διπαλτων πηματων ] πολυορμητων και πολυκινητων δυστυχηματων . πηματων ] βλαβων . οὐ μονον λεγειν ὀλοα , ἀλλα | ||
| ἀνδρος φιλου πωλον εὐ - νιν ζυγεντ ' ἐν ἁρμασιν πηματων , συ δ ' ἐν δρομῳ προστιθεις μετρον κτισον |
| σκευασθεντα χρησιμα . ὁτι ὁπου της θαλασσης ποταμοι και λιμναι συμβαλλουσιν , ἐτι δε πελαγη μεγαλα και κολποι , ἐνταυθα | ||
| μισγαγκειας . μισγαγκεια ἡ μιξις , ὁπου ποταμοι ἠ ῥυακες συμβαλλουσιν . την † ἀιδιον . γρ . και τινα |
| χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
| ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
| κεν χατεουσιν ἀληθειην ἀγορευσεις . λαμβανε δ ' ἐκ ζῳοιο κατηγορον ὡρονομουντος , κἠν μεν ἐοι στερεον γνωμην ἡν ἐσχε | ||
| . Ἡ μεν οὐν προβολη κοινη ἐστι τῳ τον μεν κατηγορον το ἀδικημα αὐξειν τον δε φευγοντα το εὐεργετημα ἐν |
| . . , : Φερεκυδης ἐν ἑκτῳ Εὐηνιαν αὐτην φησι καλεισθαι . . : Ἰοφωσσα : ἡ χαλκειος , ὡς | ||
| το συμπερασμα καλως ἐχειν , στοιχεια φαμεν ὑπο των παλαιων καλεισθαι τα γεννητικα των ὁλων αἰτια . πολλων δε εἰρημενων |
| , τοιουτον δε και το διακριθηναι . Οὐκ ἀρα το διακεκριμενον διακεκριμενου διακεκριται παντως , ἀλλα το πρωτον διακριθεν ἠ | ||
| γνωστον ἐξεφηνεν , οὐ μην διωρισμενον : οὐδε γαρ το διακεκριμενον ἐν διορισμῳ : οὐδε γαρ αὐτο ὀν ὡς τι |
| πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
| φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
| , και μελαγχολικας ἐξ αὐτου φερομενας ἀναθυμιασεις ἐπι τον ἐγκεφαλον ἀνατρεχειν και ποιειν μελαγχολικα συμπτωματα . τοιουτον μεν ἐστιν ἡ | ||
| ὁρισμοις το μηκος ἀπλατες κοινον ἐνυπαρχει : τουτο οὐν ἐχοντας ἀνατρεχειν αὐθις ἐπι την γραμμην και σκοπειν ἐν ποιᾳ κατηγοριᾳ |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| τειχους ἐσπασμενοις τοις ξιφεσιν εἰς τα βασιλεια καταντησαι και τους ἐναντιουμενους των φυλακων ἀνελειν . τας δε του Πελιου θυγατερας | ||
| ὁταν αὐτῳ τῳ ὑδατι μιγνυῃ χυλους συνηθεις τε και πλειους ἐναντιουμενους τῃ του ὑδατος κακιᾳ και το παν ὑγρον μη |
| παντων ἀνοητοτατα . γρ . ἀνοητοτητα . και ποιμαινειν και διακονειν . . . . ταλασιας . ἐργασιας , ἠ | ||
| την δεξιαν ἐνεβαλον , ἐμνησθην Διος σωτηρος , ἐμπεπηγα τῳ διακονειν . τοιουτος ὁ τροπος . μειρακιον ἐρων παλιν τα |
| αὐτα δηλοι ἁπερ και ἐπι του ἑξαγωνου εἰπομεν , πλην ὑποστησεται λυπας ὡν ἡ ἀποβασις εἰς ἀγαθον γενησεται , χρησεται | ||
| , ὑποτασσων και τους ἐχθρους ὡς ἀγαθος τυγχανων , κινδυνους ὑποστησεται ἐκ συγγενων και φιλων : οὑτος δ ' ἐκ |
| * * και παρα ταυτας οὐκ εἰσιν οὐσιαι ἀλλαι φυσει προτεραι αὐτων ὑπαρχουσαι . Ἰδου πως οἰδεν ὁτι οὐσιας ἐλεγον | ||
| μεν ταξει δευτεραι των ἐκλεκτικων εἰσι , τῃ δε δυναμει προτεραι : ὡςτ ' εἰ και τῳ λογῳ το αὐτο |
| δριμυταται και θερμοταται , και δυναμεναι τον ἰον ἐπισπασθαι και διακρατειν και διαφορειν : ὡς δι ' ἁλων ἠ νιτρου | ||
| δερματι διαιρεσεως δυο καμπαις ἐπακμων ἀγκιστρων λαβοντες παραδοντες τε ὑπηρεταις διακρατειν ταυτα , αὐτοι καθησομεν τριτον ὀξυκαμπες εἰς την των |
| και θ ' ὑπερ ἀκρους ῥωθωνας κεραοι τε και ἀργιλιπες τελεθουσιν , αἱ μεν ὑπο Σκειρωνος ὀρη Παμβωνια τ ' | ||
| γενους τελευτησωσιν , ὡς ἀρα οἱ μεν δαιμονες ἁγνοι ἐπιχθονιοι τελεθουσιν , ἐσθλοι , ἀλεξικακοι , φυλακες θνητων ἀνθρωπων ; |
| . ἠδη δε και περι του ἀφειναι την ἀρχην και καταθεσθαι την δυναστειαν ἐσκοπουμην , ὁπως μονον ἀσφαλως παυσαιτο ἀν | ||
| τοις περιστατικοις μοριοις , ὡς ἐπι του φιλοσοφου του πεισαντος καταθεσθαι την τυραννιδα : ἐρει γαρ ἐκ των προσωπων τῃ |
| ἀστεος , και οὐδε ὁστις εἰωθει τοις δια Μακεδονιας ἰουσιν ἐπιτιθεμενος ἐκταραττειν ἀνηρ Μακεδων ἐταραξεν : ἐπεθετο μεν γαρ , | ||
| ἀλωπεκος σπλην ἐπιδεσμουμενος ἰαται σπληνικους . ἀλλο . ἐριφου σπλην ἐπιτιθεμενος τηκει σπληνα . ἀλλο . ἀγρια κραμβη καταπλασσομενη ἰαται |
| λεγειν , ὁτι αἰσχρος εἰ : δοκεις γαρ μοι παντα θελειν ἀκουσαι ἠ τουτο . ἀλλ ' ὁρα , τι | ||
| ἠ ὡν ὁ λογος μη εἱς . Ὁ Ἀλεξανδρος φησι θελειν το ἐτι δε , ἐπειδη οὐδαμου ἀνταποδιδωσιν ὑποκατιων . |
| τι ἀπετεμνοντο , ἠ οἱ Ἀργειοι τετραμμενων προς πολεμον ἐκεινων ὑπεροριον ἐν τῳ τοιουτῳ και αὐτοι σφισιν ἐνεκειντο . προηγμενου | ||
| προστεθεν δε ἐπι πασι το ὡρισμενον λογῳ των τε κακιων ὑπεροριον ταυτην ἀπεφηνεν , ἐπει κἀκειναι μεν της προαιρεσεως ἠρτυνται |
| γινομενον γινεσθαι , και εἰς το μη ὀν παν το φθειρομενον φθειρεσθαι , δυναμει της αὐτης ἐχεται τῳ Ξενοφανει στασεως | ||
| ὡς λεγει ἡ ὑποθεσις . Εἰ οὐν παν μεν το φθειρομενον προαποβαλλει την ἐνεργειαν , τουτο δε ἐστ ' ἀν |
| και οὐκ ὀντα ἀφθονον ὠνεισθαι , ἐψηφισασθε τας τε ναυς καθελκειν τους τριηραρχους και παρακομιζειν ἐπι το χωμα , και | ||
| ἀφωμοιου τοις Ἀττικοις τετραδραχμοις εἰκη μεν κεκομμενοις και σολοικως , καθελκειν μεντοι πολλακις τας κεκαλλιγραφημενας λεξεις . Ἀριστωνος δε του |
| ποιουν την ἀμφισβητησιν : ὁπερ γαρ ἐφαμεν , εἰ ἐζη βασανιζομενος εἰπεν ἀν . Ἡ ἀντιληψις οὐκ ἀει ἐμπιπτει : | ||
| παρων δια τελους και συνων μοι , τῃ αὐτῃ βασανῳ βασανιζομενος τοις μεν πρωτοις και τοις ὑστερον λογοις τοις του |
| οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον | ||
| οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| , και τῃ ἑαυτου τρυφῃ καταχρωμενος χιλια και διακοσια ταλαντα προσοδον ἑαυτῳ περιεποιησατο καθ ' ἑκαστον ἐτος , και ἐκ | ||
| ἀνεγνω , εἰ τι δικαιον ἐβουλου πραττειν , πρωτον μεν προσοδον γραψασθαι προς την βουλην , εἰτα τῳ δημῳ διαλεχθηναι |
| ἀγαλματα θεραπευουσαι και ὑπονοιας , ἀλλα ξυνουσιας φανερας προς αὐτους ποιουμεναι , τα τε των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐλευθεραι νοσων τε | ||
| , παλιν ἀνανευουσιν ἀνω προς το στερνον , ἀθροαν τινα ποιουμεναι καμπην , ὁθενπερ ἠδη το προς το στερνον αὐτων |