| ἐπι του μελλοντος δε ἐστιν ἀμφω λαβειν , πλην δει προλαβειν θατερον : οἱον ἐδει Σωφρονισκον ἐσεσθαι , ἱνα Σωκρατης | ||
| και οὐ βιωσεται Καλλιροης ἀποσπασθεις . οἱα δε φιλοδεσποτος ἐθελησας προλαβειν το δεινον και σβεσαι πολεμον μεγαν μεν οὐ , |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| συνηγορια . ἐνδεχεται κατηγορικον συλλογισμον δια πλειονων ἠ τριων ὁρων προβαινειν , ὡς ὁ Πλατων ἐν Φαιδρῳ την ψυχην ἀθανατον | ||
| . Και ταυτα μεν οὑτω . Ἐπει δε και περαιτερω προβαινειν ἀναγκη τῳ λογῳ , δει προαναλαβοντας ὡδε τουτον ἐκθεσθαι |
| ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
| μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
| ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
| ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
| οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
| της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
| ἐχειν ἀνω τουϲ διδυμουϲ , τῃ ἑτερᾳ δε τον περιναιον ἀποτεινειν ἐπι θατερα τηϲ δοθηϲομενηϲ τομηϲ , αὐτοι τε λαβοντεϲ | ||
| πονηρως εἰχεν οἱον εἰκος χαμαι καθευδοντα και της νυκτος οὐδε ἀποτεινειν τα σκελη δυναμενον ἐν τῳ ξυλῳ κατακεκλειμενα : της |
| τοις φιλοις χρησιμον εἰναι , ἐπειδη δε προς τα κοινα προσελθειν ἐδοξε μοι , τοιαυτα πολιτευμαθ ' ἑλεσθαι ὡστε και | ||
| ὀκνων , τοις δε πεπλασμενοις και σκυθρωποις ὀκνησειε τις ἀν προσελθειν πρωτον . οὐδεν οὐν ἀλλ ' ἠ προβλημα του |
| μητε τα ἀποπιπτοντα των δραγματων ἀναιρεισθαι μητε παντα τον σπορον κειρειν , ἀλλ ' ὑπολειπεσθαι τι του κληρου μερος ἀτμητον | ||
| οὐν ἐστω σημειον του και τον κηρυλον ἰσως παρα το κειρειν ἠτυμολογηκεναι τον Ἀριστοφανην . ἀντεθηκεν οὐν αὐτῳ κουρεα . |
| σκοπωμεν , εἰ και κατα τας αὐτων ἐκεινων ὑποθεσεις δυναται προκοπτειν ὁ λογος . ἀρεσκει τοινυν τοις γεωμετραις την εὐθειαν | ||
| ἐχθρων ἀτυχιας εὐτελεις λογιζεσθαι βουλομενοι μεχρι θανατου την ἀτυχιαν αὐτοις προκοπτειν . και ὁ Μενελαος τοινυν ἐφεδρος ὠν τῃ του |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
| ἐμοιγε σημαιν ' : οὐ γαρ ἐγωγ ' ἐτι σοι πεισεσθαι ὀϊω . ἀλλο δε τοι ἐρεω , συ δ | ||
| περι του Στρεψιαδου προαναφωνων δια τουτων και αἰνιττομενος ἁ μελλει πεισεσθαι ὁ Στρεψιαδης ὑπο του υἱου . Θ οἱον το |
| , και τῃ ἑαυτου τρυφῃ καταχρωμενος χιλια και διακοσια ταλαντα προσοδον ἑαυτῳ περιεποιησατο καθ ' ἑκαστον ἐτος , και ἐκ | ||
| ἀνεγνω , εἰ τι δικαιον ἐβουλου πραττειν , πρωτον μεν προσοδον γραψασθαι προς την βουλην , εἰτα τῳ δημῳ διαλεχθηναι |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
| , δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
| ' ὁστις αὐτων ἐχοι ἀν των συμφυλακων νομισαι τινα ἠ προσειπειν ὡς ἀλλοτριον ; Οὐδαμως , ἐφη : παντι γαρ | ||
| μονοι συγγενεις και πολιται , ἀλλα πασαν ὁσην Ἑλλαδα χρη προσειπειν , συμπεπενθηκεν δε και της οἰκουμενης το πλειστον μερος |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
| . στησαι : ἐξαρμοσαι * ἑλκεσθαι δια των ἱππων * ἀναμενειν . ὁδηγηματα . . ἐρεχθειδων . ἀθηναιων ? ? | ||
| αὐτῳ ταξει δια των εἰρημενων κινησεων ἁρμοζεσθαι , και μη ἀναμενειν ἑτερον σημειον . Το μεντοι ἱστασθαι και περιπατειν ἰσως |
| ἡ μεν ῥιζα προς τε τας ἐκπυησεις των φλεγμονων και προσθετον γυναιξι και προς τα ἑλκη ἐν μελιτι : ὁ | ||
| και το στομα ἀναφυσῃν δει και τας ὑστερας ὡδε , προσθετον ποιησαντα το ξυν τῳ συκῳ προσθειναι : ποιεειν δε |
| δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
| Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| εἰ δε την Ἀντωνιου γνωμην φθανετε , μαρτυρομαι και παρακαλω περιμειναι την πρεσβειαν μου την ἐς Ἀντωνιον ἀπεσταλμενην ἠ λαβοντας | ||
| μικρον παραμειναι ὡστε διαναπαυσαι τε την στρατιαν και ἑτεραν αὐτου περιμειναι και ἁμα πειραν ποιουμενος των της Πελοποννησου ἡγεμονων , |
| μεν οὐν ὀφθαλμον οὑτω φασιν αὐτον ἐκκοπηναι , την δε κλειν την δεξιαν ἐν Ἰλλυριοις λογχηι τον Ἰλλυριον Πλευρατον διωκοντα | ||
| ἀγων , τον ὀφθαλμον ἐκκεκομμενον , την [ δε ] κλειν κατεαγοτα , την [ δε ] χειρα και το |
| , ἀπο του κατα κωμας ἀρξασθαι ταυτην πριν εἰς ἀστυ μετελθειν , κωμῳδια ὠνομασθη . ἐν διθυραμβοις . ὁ διθυραμβος | ||
| Αἰγειδας πρωτους παρακαλουντες διημαρτανον , τους ἐκ των Θηβων συμμαχους μετελθειν προτερον . κατα τυχην δε ταυτῃ τῃ στρατειᾳ των |
| γαρ ταλανος και μελανος ἀποβολῃ του τ γεγονασιν . Δει προσθειναι χωρις των μετοχων και των μετοχικων και των οὐδετερων | ||
| ταυτ ' ἐστιν : ἀκολουθον δ ' ἀν εἰη τουτοις προσθειναι δια βραχεων και τα περι της των νυχθημερων ἀνισοτητος |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| φοβον ἠ αἰδω . τρια γαρ ἐπιτηδευουσι τα μεγιστα και συντεινοντα προς ἡγεμονιαν ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν | ||
| κοπρια νοωνται . . ἐφοδια λεγονται τα κατα την ὁδον συντεινοντα . . κατεσθιειν : Δαπαναν . το ὠ φιλ |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
| παντων ἀνοητοτατα . γρ . ἀνοητοτητα . και ποιμαινειν και διακονειν . . . . ταλασιας . ἐργασιας , ἠ | ||
| την δεξιαν ἐνεβαλον , ἐμνησθην Διος σωτηρος , ἐμπεπηγα τῳ διακονειν . τοιουτος ὁ τροπος . μειρακιον ἐρων παλιν τα |
| ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
| οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
| ἐμπυων φθισιωντες . Ἐμπυοι τῳδε δηλοι γινονται : την λαπαρην ἀρχομενων πονος ἐχει : ἐπην δε πυον ξυνεστηκῃ , ὁ | ||
| τους βασιλεας θεραπεια και κοσμος και σεβασμος θεοπρεπης παρα των ἀρχομενων εἰς τους Περσας παρα Μηδων ἀφικται . και ὁτι |
| , και δεδεσθαι μεν , ἐλαφρως δε πανυ δι ' ἐπιεικειαν : ὑπερ ὡν αὐθις λεξομεν . προτερον δε εἰπειν | ||
| σφοδρα ταις τε ἐννοιαις και ταις μεθοδοις χρωμενος και πολλην ἐπιεικειαν τῳ διωκοντι μαρτυρων τῳ τε ἑκοντα μειον - εκτειν |
| ἀποφατικον , δει παντως την προστιθεμενην καταφατικην εἰναι και κατωθεν προστιθεσθαι : δει δε παντως την μιαν προτασιν καθολου εἰναι | ||
| ἑψηθεισῃ και λειωθεισῃ τηλει , και ἑνωσας ἀναλαμβανε και διδου προστιθεσθαι . Κωδυας τρεις συμμετρους τῳ μεγεθει βρεχε μετα γλυκεος |
| , εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
| παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
| δουναι τοις περι τον Τελαμωνα , και την του πατρος προαιρεσιν ἐξηγησαμενον αἰτιον γενεσθαι της σωτηριας αὐτοις . εὐθυς γαρ | ||
| ὀντα πανταχου τον Πινδαρον . κἀνταυθα οὐν την ἑαυτου φιλαργυρον προαιρεσιν τεκμηριοι τον πλουτον ἐγκωμιαζων και ὑπαινιττομενος , ὡς προσηκει |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| πολει ἠδη τειχιζειν , ἐκ τουτου ὁ μεν Ἀγησιλαος ἀπῃει ὀργιζομενος : στρατευειν γε μεντοι ἐπ ' αὐτους οὐ δυνατον | ||
| ἐπελθῃ , ἐπιπεσει , ἀναβρασει . κελευων : κεντων , ὀργιζομενος . Βουτυπος : ὁ οἰστρος , το κεντρον του |
| ἀρθμιην Λακεδαιμονιοισι τουτον τον χρονον : ὑγιης δε γενομενος και προσποιησαμενος ξυλινον ποδα κατεστηκεε ἐκ της ἰθεης Λακεδαιμονιοισι πολεμιος : | ||
| και το ἀνελευθερον . ἡκε δ ' ἀντ ' ἐκεινου προσποιησαμενος και αὐτος εἰναι Μιθριδατου υἱος του Εὐπατορος Ἀρχελαος , |
| πολλῳ ; πολλακις δηπου . τι οὐν ; οὐκουν ἑκαστος ἐκλεγομενος λαμβανει των ἐπινεουσων την πεπαιτατην ἀει ; δηλονοτι . | ||
| αὐλης και των γε στρατιωτων φυλοκρινων τε παντας αὐτους και ἐκλεγομενος τους ἀριστους ἐν τε φρονησει και ἀνδρειᾳ και μελετῃ |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | ||
| : Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : |
| Περσου , κατα τινα παλαιαν μαντειαν εἰρημενην αὐτοις τους ἀλκιμωτατους προσθεσθαι συμμαχους , ἐλθειν εἰς Βραχγιδας , και τον ἐκει | ||
| : Ὠ Λακεδαιμονιοι , χρησαντος του θεου τον Ἑλληνα φιλον προσθεσθαι , ὑμεας γαρ πυνθανομαι προεσταναι της Ἑλλαδος , ὑμεας |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
| ἐμοι δωσειν ἀγειν , τα δ ' ἡμισεα τῳ παιδι καταλειψειν αὐτου : το γαρ δη δικαιοτατον οὑτως ἐχειν . | ||
| παις οὐ γαρ ἐφη οἱ συμπλευσεσθαι , τοιγαρων ἐφη αὐτον καταλειψειν ὀϊν ἐν λυκοισι : ἀπο του ἐπεος τουτου οὐνομα |
| και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
| ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| ' αὐτῳ ἐχρησαντο και καταμυειν δοκων ἀνεβλεψεν ἀθροον πυρος τε μεστους τους ὀφθαλμους ἐδειξε , ξυνηκαν οἱ Ἐφεσιοι του δαιμονος | ||
| , κἀν πανυ νηφωσιν , οὐδεν μεν τουτων ἡγουμενους , μεστους δε εὐφροσυνης και ἡδονης , ἡ δη προσπιπτει σφισιν |
| ποιων , και τους ἐπιεικεστατους τας φυσεις και νομοις και ἐθεσιν ἐντραφεντας χρηστοις των ἀνομωτατων και ὠμοτατων ἐλαττον ἐχειν , | ||
| ἑτερ ' ἐπιζητει καλα , ἐν τοις δ ' ἐκεινων ἐθεσιν ἰσθ ' ἀρχαϊκος . Την δε γραυν την ἀσθενουσαν |
| ἀστερων σφαιρας διατεινειν , ἀλλα μη δεκα σταδια το ὑψος ἀνατεινειν τα νεφη . Οἱ γουν ἐπι την Κυλληνην ἀναβαινοντες | ||
| , ἀλλ ' ὁτι τουτο μεν αὐτος τον κωλυοντα ζοφον ἀνατεινειν χειρας εἰς Ἡλιον ἀρετῃ καθηρας εἰς οὐρανον ἀναπεμπειν οἱον |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | ||
| μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα |
| ἀλλους διοργανωσεως ἐν οἱς φησι : ἠν δε τις ἐν κεινοισιν ἀνηρ περιωσια εἰδως , ὁς δη μηκιστον πραπιδων ἐκτησατο | ||
| ' ἐπεγγελῳεν ἀν κατα ; Θεοις τεθνηκεν οὑτος , οὐ κεινοισιν , οὐ . Προς ταυτ ' Ὀδυσσευς ἐν κενοις |
| ἀλληλοις ἐν κυκλῳ , κοινωνιας δ ' εὑρον ἀρχην . καταβαντες δε ἐκ των ὀρων ἀλλοι κατ ' ἀλλα μερη | ||
| ἐς μακραν των αἰχμαλωτων οἱ συγγενεις ἀπο Λυδιας και Φρυγιας καταβαντες μεγαλα λυτρα ὑπερ των οἰκειων κατεβαλον . τοτε ἡ |
| ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
| αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
| τριων διαφορων , ἐφ ' ὡν κεκαμμενη ἡ χειρ ἀδυνατει ἐκτεινεσθαι , της κλιμακος μετα του τονιου παρεσκευασμενης , καθως | ||
| , ἑν των πεντε λεγομενων στερεων σχηματων , εἰς σφαιραν ἐκτεινεσθαι . ἐνιοι δε τον περι της ἀλογιας και της |
| λεγειν , ὁτι αἰσχρος εἰ : δοκεις γαρ μοι παντα θελειν ἀκουσαι ἠ τουτο . ἀλλ ' ὁρα , τι | ||
| ἠ ὡν ὁ λογος μη εἱς . Ὁ Ἀλεξανδρος φησι θελειν το ἐτι δε , ἐπειδη οὐδαμου ἀνταποδιδωσιν ὑποκατιων . |
| , το δ ' αὐτομολον ταττεται ἐπι του αὐτοπροαιρετου . κεινους : ἀπο κοινου το ἑπεσθαι , ἀγεσθαι , λειπει | ||
| , τι τουτο ; και ἀνθρακες : ἀλλ ' ὁτε κεινους θαλψωμεν , λαμπους ' ὡς ῥοδεαι καλυκες . Νικησας |
| ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
| των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| και τους αἰχμαλωτους , οὑς ἐλαβον οἱ Σαβινοι κατα τας προνομας , ἀπολαβοντες ἀπῃεσαν ἐπ ' οἰκου . αἱ μεν | ||
| του φρουριου , τοιοσδε τις ἐστιν . ἐξιοντων ἐπι τας προνομας των ἀνδρων πολλακις και δια το κατορθουν ἐν ταις |
| ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
| Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
| οὐδεν κοινωνω , μηδε τουτον οἰου : νομιζων δε τι μετειναι μοι , τοσουτον και τουτῳ νομιζε , ἡ γαρ | ||
| ἐγω δε ἀνδρειας μεν και προμηθειας πανυ τισιν ὀλιγοις οἰμαι μετειναι , θρασυτητος δε και τολμης και του ἀφοβου μετα |
| ὑπομειναι . ὡσπερ εἰσι τινες πραξεις καλαι , μη καλως γινομεναι , οὑτως εἰσι τινες και αἰσχραι [ τινες ] | ||
| ἐπωδυνοι τε και προϲ ἁφην και προϲ ἐπιθεϲιν φαρμακου χειρουϲ γινομεναι κακοηθειϲ εἰϲιν , ἁϲ δη και καρκινωδειϲ τινεϲ εἰρηκαϲιν |
| αὐτην ἀγρυπνιας τε γινεσθαι και πυρετους ἐπιγινεσθαι και την δυναμιν καταλυεσθαι . παρηγορειν οὐν τηνικαυτα μαλλον , οὐ συμπραττειν τῃ | ||
| : μαστιγουν , στρεβλουν παντες οἱ λεγοντες , τον δημον καταλυεσθαι . ἐγω δε τι φημι ; τον μεν ὑφαιρουμενον |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| τι ἠδελφισται , ἠν σκιῤῥωθεωσιν : ἀρειον γαρ τα δριμεα προστιθεναι : ἀδαξωντα γαρ , λεπτα και πυρωδεα ἐοντα , | ||
| : ἐπην δε καθαρθῃ , στρυφνοισι το λοιπον χρησθω : προστιθεναι δε τα μαλθακα , ὑφ ' ὡν καθαιρεται φλεγμα |
| γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
| λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
| Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
| θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
| κληρου και της ὡρας , ἐτι δε και τῳ της προγενομενης συνοδου και τῃ προς ἀλληλους τε και τα φωτα | ||
| ἐπαν δε ὁ κυριος των ὁριων και του ζῳδιου της προγενομενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου την αὐτην μοιραν ἐχοντες εὑρεθωσι |
| πεντε . οὑτοι δε διῃρουντο εἰς δεκαδαρχιας πεντε των προεδρων λεγομενων , οἱ ἡμερας ἑπτα διῳκουν τα πολιτικα , και | ||
| δε και ἀκουσεται , ἀντι του τοιουτων ἀνεξεται εἰς αὐτον λεγομενων σκωμματων οἱς αὐτος κεχρηται . οὐ γαρ εὐσχημον των |
| οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
| χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
| στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
| φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
| και τοις ἀπολωλος τι ζητουσι : ταχειαν γαρ τουτων εὑρεσιν προσημαινει . τοις δε λοιποις ἐμποδισμους των χρειων δια τας | ||
| . ὡσαυτως και ὁ βορειος Στεφανος ἐν τοις κεντροις κληρικους προσημαινει δε και τους μητροπολιτας . του δε νοτιου νεποδος |
| δε και ἡδε ἡ νοσος νεφρων : οὐ δυνανται οὐρα ἰσχειν , ἀλλ ' εὐρυτεροι ὀντες χαλωσι τι του αἱματος | ||
| ὑγρον φασι και μεσον ὡς σαρκος τι και αἱματος συστρεμμα ἰσχειν , δηλονοτι τελεσιουργιας τυχον δια την του κηʹ τελειαν |
| δε των καμπων των ἐν τοις ἐρεβινθοις κατα μετασχηματισμον αἱ λεγομεναι ψυχαι και τα λεγομενα πηνια και ὑπερα και αἱ | ||
| μερος ἑπτα νησοι προκεινται κατα το ἑξης , αἱ Ζηνοβιου λεγομεναι , μεθ ' ἁς ἀλλη παρακειται χωρα βαρβαρος οὐκ |
| . ἠδη δε και περι του ἀφειναι την ἀρχην και καταθεσθαι την δυναστειαν ἐσκοπουμην , ὁπως μονον ἀσφαλως παυσαιτο ἀν | ||
| τοις περιστατικοις μοριοις , ὡς ἐπι του φιλοσοφου του πεισαντος καταθεσθαι την τυραννιδα : ἐρει γαρ ἐκ των προσωπων τῃ |
| . εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
| ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
| αὐτῳ διαβαλειν τους μαρτυρας : γινεται δε και ἀπο των παρειμενων ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὡσπερ ὁ Δημοσθενης | ||
| και ἐπιβαλλομεν τῃ κορυφῃ , των δε σκελων και των παρειμενων λαβομενοι των μεσων ἐπιῤῥηγνυμεν το κατα την ἑξιν των |
| την ἀρχην ἰσχει , και τα πολλα φαντασματα εἰς ἑν συνθειναι ἀδυνατει , ὡσπερ ἡ λογικη , ἀλλα συμπαρομαρτει τῃ | ||
| ἀνελλιπως τα ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενα και ἐκ τουτων συνθειναι τον ὁρισμον , φησι τουτον μη ἀν ἀλλως γενεσθαι |
| ἐστι , διαμετρος δε αὐτης ἡ ΑΒ , αἱ δε καταγομεναι ἀπο της τομης ἐπι την ΑΒ τεταγμενως ἐν ὀρθῃ | ||
| ' ἡν δυνανται ἐσται ἡ λοιπη εὐθεια , και αἱ καταγομεναι τεταγμενως ἐπι την ΗΔ παραλληλοι ἐσονται θεσει τινι εὐθειᾳ |
| ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
| λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
| ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
| ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| γαρ ἀντειχοντο των ἐκ της στοας δογματων . της δε πολυτελειας της νυν ἀκμαζουσης πρωτος ἡγεμων ἐγενετο Λευκολλος ὁ καταναυμαχησας | ||
| ' ἡ Ἀλεξανδρου μητηρ παντα χιλια ἐθυεν , ἁπαξ της πολυτελειας ἐπι την δεισιδαιμονιαν προαγαγουσης ; ὁταν δε νεος θεους |
| πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
| λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
| προς την κλιμακα . Ὁταν δε ταυτα κατασκευασῃς οὑτως , ἀνελκειν την κλιμακα ἠ προς τυρσιν τινα ὑψηλην , ἠ | ||
| θεριστης τους σπογγους ἀποτεμων , αὐτικα ἐπειγεται τοις ἑταιροις ὡς ἀνελκειν δεοι δια της σχοινου σημηνας . Οἱ δε ἀμελλητι |
| το σχημα Ἀττικον , ὁμοιον τῳ , εἰς Ἀγαμεμνονα διον ἀγον . ΑΡΓΕΙΦΟΝΤΗΣ δε , ἠτοι ὁ ἐν Ἀργῳ φωνων | ||
| . † οἱ προστιθεντες ἐνταυθα το ἐς οἰκους και φασκοντες ἀγον ἐς οἰκους ἀμαθεις εἰσι των μετρων και της ὀρθης |
| γαρ τυχοντες των δικαιων ὡν προϊσταντο σπουδαζειν οὐχι παυονται , παρεισιν εἰς το των Λακεδαιμονιων ἐγκλημα αὐτοι δι ' ὁδου | ||
| ἐλπιδος ἀπατηθεισα . φερομενου τοινυν ἐπι το μνημα του νεου παρεισιν αἱ γυναικες ὀλοφυρομεναι . και συνημμεναι μεν ἐς ταὐτον |
| πανυ κιβδηλον : το γαρ περισπαν και περισπασθαι ἐπι του παραινειν και παραινεισθαι λεγουσιν : δεον οὐν ἀσχολος λεγειν . | ||
| ' ἰσθι σοι τε τουθ ' ὁσην τιμην φερει κἀμοι παραινειν οὐ φοβον φερει , τεκνον , ἀνδρας βιαιους και |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| ἀλλα τῳ ὑπτιαζοντι μερει τραπεντες του ἐκεισε βουνου προς το καταντες ἐφερομεθα . ἐνθα και τινες ἀλλοι κατεφανησαν ἀνιοντες Αἰθιοπες | ||
| , ἀλλ ' ἐνθεν μεν ἀρχομενῳ ἀναντες , ἐνθεν δε καταντες , και δια τουτο τῳ λογῳ δυο : οὑτως |