| δε ζην κατασπᾳ του σκελους ἀκοντας ὁ Χαρων ἐπι το πορθμειον τ ' ἀγει σιτιζομενους και παντ ' ἐχοντας ἀφθονως | ||
| δια του ΕΙΟΝ μονογενη τρισυλλαβα χωρις των εἰρημενων προπερισπαται : πορθμειον στοιχειον ἀγγειον γραφειον ᾠδειον σημειον . Τα δια του |
| , το δε ἀπο ΑΓ των ἀπο ΑΔ , ΔΓ ἐλαττον ἐστι τῳ αὐτῳ τῳ δις ὑπο ΑΔ , ΔΖ | ||
| , και ὡρισε παλιν τοὐλαχιστον μεγεθος του ἀνθρωπου μονοπηχυ , ἐλαττον δε μηκετι μειουσθαι . το μεσον δε ἀοριστον εἰασεν |
| ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
| Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
| ἐστερημενος του λαειν ἠγουν του βλεπειν : ὀξυδερκεστατον γαρ το θηριον . και φησιν ὁ Μανεθων ἐν τῳ προς Ἡροδοτον | ||
| τι μελικρατου : εὑρομεν δε ἐπι τῳ χειλει κειμενον το θηριον : προσιοντες δε οἱ ἱερεις οἱ μεν διεστησαν αὐτου |
| : ἑψομενον γαρ και τουτο διαλυεται κατ ' ἀκρον το γενειον , ὡς φαινεσθαι σαφως ὁτι και συνεπεφυκει . το | ||
| οὑμος δ ' ὁδ ' ἠν αὐ περι σον ἐξαρτωμενης γενειον , οὑ νυν ἀντιλαζυμαι χερι : Τι δ ' |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| τα πολλα Μιλητῳ , καλων ἐπι τας ἑστιασεις Διονυ - σιον μετα της γυναικος . ὑπεσχετο οὐν βοηθησειν αὐτῳ κατα | ||
| βλαπτουσι το ὑδωρ , ὁτε δε και προστιμωρουσιν αὐτῳ το σιον και ἡ καλαμινθη και το ἀδιαντον : ταυτα γαρ |
| και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
| ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
| ' ἐννοησον ἀνδρα ἐν βαθει πωγωνι και πολιᾳ τῃ κομῃ ἐξεταζομενον εἰ τι οἰδεν ὠφελιμον , και τοις μεν δοκουντα | ||
| αἰωνιον „ ὡς ἀν ἐν τῳ καθ ' ἡμας αἰωνι ἐξεταζομενον , οὐκ ἐν τῳ προ αἰωνος , ” και |
| παραπικρον , ὁταν καθεψηθῃ . φευγοντας : τους εἰς δικην ἀγομενους . των γραψαμενων ] των κατηγορουντων . Γ ἀπο | ||
| κριτηι πιθανον εἰρηκεν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης : λεγει δε τους ἀγομενους γυναικας πολλους παρακαλειν ἐπι την ἑστιασιν ἱνα πολλοι συνειδωσι |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
| ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | ||
| οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον |
| φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
| τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
| δ ' αὐτην και πληρουσθαι ποτε μεχρι της ὀρεινης και ταπεινουσθαι παλιν ὡστ ' ἀναψυχειν τους λιμνωθεντας τοπους και γεωργεισθαι | ||
| τα αὐτα ἐδαφη ποτε μεν μετεωριζεσθαι ποτε δ ' αὐ ταπεινουσθαι και συνεξαιρειν ἠ συνενδιδοναι το πελαγος : ἐξαρθεν μεν |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
| μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | ||
| μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα |
| τελευτησοντα κατα λογον και τα ἑξης ὡς ἐφερμηνευτικα τεθεικε του τελειον βιον οὐχ ὡς ἀλλο τι λεγων ἀλλ ' ὡς | ||
| σφαλιζοντες , ὀφρυες [ τε ] οὐ τεταμεναι , μετωπον τελειον οὐ μην τε ὀλιγον φωνη τε ἀπηνεστερα ἰσχυρα μεγαλη |
| εἰ τις ἀπιων εἰς την πατριδα την ἑαυτου και διοδευων πανδοκειον καλον ἀρεσαντος αὐτῳ του πανδοκειου καταμενοι ἐν τῳ πανδοκειῳ | ||
| εὐ το ὀψον σκευαζων , και ὁτι ἡ οἰκια αὐτου πανδοκειον ἐστιμεστη γαρ ἀεικαι τους φιλους αὐτου εἰναι τον τετρημενον |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
| φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| ὁμοιως δε ὡσπερ ὁ Ἀττηλα πυργοις ἐκοσμειτο . βαλα - νειον δε ἠν οὐ πορρω του περιβολου , ὁπερ Ὀνηγησιος | ||
| φλογα φυσιοωντε , τετραγυον δ ' † ἐπι τοισιν ἐφιετο νειον ἀροσσαι : δωσειν δ ' ἐξ ὀφιος γενυων σπορον |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
| και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
| ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | ||
| και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι |
| ἐκλειπτικους καιρους ἠ και ὁτεδηποτε κομητων ἐπιφανειας προς τας καθολου περιστασεις , οἱον των καλουμενων Δοκιδων ἠ Σαλπιγγων ἠ Πιθων | ||
| πασιν ἱσταμενης Περσικης ἰσχυος ὑποστελλομενης . Ὑστερον δε ποικιλας ὑπεστη περιστασεις , μαλιστα γε των της Ἡρακλειας φυγαδων προς Ἀλεξανδρον |
| λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
| συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
| , ἠ ἐχει την πρωτην συλλαβην καταληγουσαν εἰς Ν ἀφωνου ἐπιφερομενου : Τανταλις Πανθαλις ἀγκαλις δενδαλις . τα μεντοι προσηγορικα | ||
| χειρας δειγμα σαφεστατον εἰναι συμβεβηκε πραξεων ἀνυπαιτιων και βιου μηδεν ἐπιφερομενου των εἰς κατηγοριαν ἀλλα τοις της φυσεως νομοις και |
| , τοὐναντιον ἐχει νυν τε και ὁτε ἀψυχα αὐτα οἱ διανοουμενοι διενοουντο . θαυματα μεν οὐν και τοτε ὑπεδυετο περι | ||
| του δε εἰποντος ὁτι παντες οἱ νησιωται συναγουσιν ἱππους , διανοουμενοι στρατευειν ἐπι Λυδους , λεγεται τον Κροισον εἰπειν , |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| τους ἀλλους οἰκετας οὐκ εὐ των περι την γεωργιαν ἐπιμελειαν πεποιημενους , ἀλλα μεγαληι τινι κεχρημενους ὀλιγωριας ὑπερβοληι , ὀργισθεις | ||
| αἱ γαρ Θεσπιαι φιλοτιμιαν ἐχουσι μονον ἀνδρων και ἀνδριαντας εὐ πεποιημενους , ἀλλο οὐδεν . Ἱστορουσι δ ' οἱ Βοιωτοι |
| ἀπορον και λογους ἐχει και οὐ τους αὐτους και πιστιν δεχομενους : ἐκ δε του κατασκευαζομενου το ἀσυστατον : το | ||
| Βοιωτοις ἰδιᾳ ξυμμαχιαν πεποιηνται , φασκοντες προτερον κοινῃ τους μη δεχομενους τας σπονδας προσαναγκασειν . τα τε ἀλλα ἐσκοπουν ὁσα |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| ἀρθμιην Λακεδαιμονιοισι τουτον τον χρονον : ὑγιης δε γενομενος και προσποιησαμενος ξυλινον ποδα κατεστηκεε ἐκ της ἰθεης Λακεδαιμονιοισι πολεμιος : | ||
| και το ἀνελευθερον . ἡκε δ ' ἀντ ' ἐκεινου προσποιησαμενος και αὐτος εἰναι Μιθριδατου υἱος του Εὐπατορος Ἀρχελαος , |
| . ὑπερανω δε των ἐντερων το μεσον ὑμενωδες ἐστι και πιον , ἐξηρτηται δε ἐκ της μεγαλης φλεβος και της | ||
| ἠλιθα γαστρος ἀφορδια κεινωσειας : ἀλλοτ ' ἀλυσθαινοντι ποθεν γαλα πιον ἀρηξει : ἠε συ γ ' ἀμπελοεντα γλυκει ἐνι |
| των παραπληϲιων . ἡ δε δυϲκρινηϲ ἀνεϲιϲ και οὐ καθαρα καταλαμβανεται ἐκ τηϲ των ϲυμπτωματων ὑφαιρεϲεωϲ , ὡϲ ἐπι ϲυνεχων | ||
| , οἰνῳ και γαλακτι χρωμεθα . ἀναλογισμῳ δε το χρησιμον καταλαμβανεται , ὁταν ἀγνοηται μεν ἡ αἰτια . τηρησις τε |
| πατερας . κοινῃ τε γαρ παρ ' οἱς τουτο ποιεις κοσμουνται και οἱ πινοντες της πηγης ἑτερων βελτιους . ἐμοι | ||
| και των [ ἀλλων των ] ἐν τοις πενταθλοις . κοσμουνται δ ' οἱ παιδες χρυσῳ , το πυρωπον τιθεμενων |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| νου κτησει και ἀποβολῃ προς την θειαν ὁμοιωσιν και την θηρειον δια το της φυσεως ἀμφιβιον ἀνα μερος οἰκειουμενη . | ||
| , ἀλλ ' εἰκος αὐτον ἐξωθεν ἐχειν παιδικον σπαργανον . θηρειον γραφην ] παρα το ἐν προτεροισι ποδεσσι κυων ἐχε |
| ἡ τε βουλη και μετα αὐτης ὁ δημος , ἐτι περιοντι ἐψηφισασθε , ὑμετεραν και οὐκ Ἀντωνιου ταδε φωνην εἰναι | ||
| καλλιστον τελος εἰληφοτι , την ἐπινικιον τιμην του θριαμβου τῳ περιοντι ὑπατῳ προσθειναι βουλομενων , ἠρνησατο την χαριν αὐτων ὁ |
| τοιαυτα ἐν ταις κωμῳδιαις λεγεσθαι : δημος πυκνιτης , δυσκολον γεροντιον , ὑποκωφον , και τι δ ' ἐστ ' | ||
| Γραιας . οὑτως και Ἀκουσιλαος : Τιθωνον μεν ἀθανατον εἰναι γεροντιον και Ὁμηρος ἐν τοις ἀναφερομενοις εἰς αὐτον , των |
| στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
| ' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
| δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
| ' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
| ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ||
| ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . |
| ἡ διωξις , ἀπο της εὐθειας της ἰωξ . ἰων πορευομενος , ἠ συντελικως ἐλθων , ἐπει πασα μετοχη ὀξυτονος | ||
| τον Κυρον των ἀκρων , ὁ Τιγρανης συν τῳ Κυρῳ πορευομενος εἰπεν : Ὠ Κυρε , ἀρ ' οἰσθ ' |
| ὡς δε ἑωρα τους ἑαυτου ὑπο την μαχην Σκριβωνιῳ προστιθεμενους ἀποσχομενος σιτιων ἐτελευτησεν βιους ἐτη τρια και ἐνενηκοντα : Γοαισος | ||
| Ἀλεξανδρῳ και ἐπιστρατευσαντι κατα Περσων συνεξηλθεν οὐδε τοτε του φιλοσοφειν ἀποσχομενος . την γαρ ἱστοριαν των σν πολιτειων τοτε συνελεξε |
| λιμον , ὑποκρυπτομενος ἐν λοχμαις ἠ φαραγξιν , ὁπῃ τι ἀμελουμενον ἰδοι , ἐφιπτατο ἐξ ἀφανους ὡς τις αἰετος και | ||
| ὁ Καλλισθενης ὑπ ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι , διοτι τας Φωκαιδας |
| μελετωσι την ἀρετην . ὡστε ἀφεντας την κονιν και το ἐλαιον διδασκε αὐτους τοξευειν και ἀκοντιζειν μη κουφα διδους τα | ||
| κορυζαν ἰαται : ἐλαιον ῥοδινον ἐγχεομενον τοιϲ μυκτηρϲι και γλυκυ ἐλαιον και το ναρδινον μυρον . ὀϲφραινομενα δε παυει πταρμον |
| παρα σιδηρου ἠ πυρος ἠ ὀργης βασιλικης πειραθησεται και τον πατρικον διασκεδασει πλουτον και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι | ||
| , και ὁ Κρονος δε β λογους ἐχων εἰς τον πατρικον κληρον τον ἐξουσιαστικον ἐλαχε τοπον , ἐν βασιλικῳ τε |
| διαπερωντα . . , . ἐναυλους δε τους ποταμους τους ἐπιμηκεις . . τοισι δε μυθων ἠρχε Ποσειδαων ἐνοσιχθων : | ||
| ὀφθαλμους σκοτεινους μικρους ξηρους κοιλους ὑπορρεοντας ἀτενεις , παρειας στενας ἐπιμηκεις , γενειον μακρον , στομα ἀθυρον ἀκλειστον ὡς διεσχισμενον |
| ἀλλην την προσηκουσαν ἰασιν σκληροτητας ἠ μελανοτητας ἐν τοις μερεσιν ὑπολειπομενας ἐχουσι , τουτων ἀπαγειν του αἱματος οὐδεν ἀτοπον : | ||
| , Στιλβων τρεις , ἐννεα Θουρος , τας δ ' ὑπολειπομενας δισσας Φαινων λαχε μοιρας . κατα δε Πτολεμαιον : |
| φοβον ἠ αἰδω . τρια γαρ ἐπιτηδευουσι τα μεγιστα και συντεινοντα προς ἡγεμονιαν ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν | ||
| κοπρια νοωνται . . ἐφοδια λεγονται τα κατα την ὁδον συντεινοντα . . κατεσθιειν : Δαπαναν . το ὠ φιλ |
| τους ἐκ νοσων δυσχερως εἰς την κατα φυσιν ἑξιν ἑαυτους ἀφικνουμενους , οὐδεν οὑτως ἐπι την προσηκουσαν εὐστροφιαν ἀγει , | ||
| ποταμου κατῳκημενων . τον δε Σιθωνα πρωτον μεν κελευειν τους ἀφικνουμενους μνηστηρας προς μαχην ἰεναι την κορην ἐχοντα , εἰ |
| ἐστι , συναθροιζεσθαι καθαπερ προς του πνιγεως ἀλλ ' ἐχειν διοδον ἱκανην . το δε δοκουν ὑπεναντιον εἰναι τουτῳ , | ||
| ἡ πιττα τουτου συμβαντος . ὑφαπτουσι δε κατα την ὑπολειπομενην διοδον : εἰτα δε και ταυτα ἐπιφραξαντες τῃ ὑλῃ και |
| ὑμων Διογενης πλακουντα ποτε ἐσθιων ἐν δειπνῳ λαβρως προς τον πυνθανομενον ἐλεγεν ἀρτον ἐσθιειν καλως πεποιημενον ; ὑμεις δ ' | ||
| , τον δε φυγειν ἐλθειν τ ' εἰς Δελφους και πυνθανομενον οὐκ εἰ παραχαραξει , ἀλλα τι ποιησας ἐνδοξοτατος ἐσται |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| βιου τελος γινεται φανερον . ὁπου δη τους περι δογματων διαφερομενους οὐδεις μεμφεται της προαιρεσεως , εἰ μη παντα τα | ||
| , ἀλλοις ταὐτο ψηφιζομενους τους ἀνθρωπους , παντας δε πασιν διαφερομενους : οὐ το ἀγαθον το αὐτο πασιν , οὐ |
| οὐκ ἀφικεσθε , ὁ δε χρονος ἐξηκεν , ᾠομεθα ὑμας πυθομενους τα παρ ' ἡμιν φοβηθεντας οἰχεσθαι ἀποδραντας ἐπι θαλατταν | ||
| προκεχειρισμενον των ἁλιεων τινα : συμπλεων δη ἐλεγε προς τους πυθομενους ὁτι πρεσβευοι περι κουφισμου του φορου : τελοιεν γαρ |
| τι ἀπετεμνοντο , ἠ οἱ Ἀργειοι τετραμμενων προς πολεμον ἐκεινων ὑπεροριον ἐν τῳ τοιουτῳ και αὐτοι σφισιν ἐνεκειντο . προηγμενου | ||
| προστεθεν δε ἐπι πασι το ὡρισμενον λογῳ των τε κακιων ὑπεροριον ταυτην ἀπεφηνεν , ἐπει κἀκειναι μεν της προαιρεσεως ἠρτυνται |
| οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον | ||
| οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον |
| , ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ||
| ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| ὑπερ κερδους ἐνοχλησαι , παντα δ ' ἀν ὑπερ καλων ὑπομειναι πονον . ἐγνω ταυτα Ἀνατολιος καλως , ὁς πολλα | ||
| , . * . . . Ἀνασχεσθαι : ἀναδεξασθαι , ὑπομειναι , . . . Ἀναχασσαμενος : ἀπο του ἀναχαζω |
| τινι τροπῳ . ζηλωσαντος αὐτου την Περσικην τρυφην και τυραννικως προσφερομενου τοις ὑποτεταγμενοις , χαλεπως ἐφερον ἁπαντες , μαλιστα δε | ||
| , και συναναπιμπλασθαι της μαριλης . Ἀθλητῃ μεν οὐν ἀνδρος προσφερομενου ἀθλητου , ἐκ της ἰσης ἀγωνιας και φιλοτιμιας ἀποδεχομαι |
| τειχους ἐσπασμενοις τοις ξιφεσιν εἰς τα βασιλεια καταντησαι και τους ἐναντιουμενους των φυλακων ἀνελειν . τας δε του Πελιου θυγατερας | ||
| ὁταν αὐτῳ τῳ ὑδατι μιγνυῃ χυλους συνηθεις τε και πλειους ἐναντιουμενους τῃ του ὑδατος κακιᾳ και το παν ὑγρον μη |
| ψυχην . Το γαρ ἀδικουν αὐτη ἐστιν , ὁ δε βλαπτομενος ἐν τοις ἐκτος ἀδικειται . Εἰκοτως ἀρα φησιν ἑαυτῳ | ||
| πασχει , και προσκερδαινων και προσωφελουμενος ἀπερχεται , ἐκεινος δε βλαπτομενος ἐστιν ὁ τα οἰκτροτατα πασχων και αἰσχιστα , ὁ |
| γινομενον γινεσθαι , και εἰς το μη ὀν παν το φθειρομενον φθειρεσθαι , δυναμει της αὐτης ἐχεται τῳ Ξενοφανει στασεως | ||
| ὡς λεγει ἡ ὑποθεσις . Εἰ οὐν παν μεν το φθειρομενον προαποβαλλει την ἐνεργειαν , τουτο δε ἐστ ' ἀν |
| τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
| ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
| . κἀντευθεν αὐτῳ ῥυπαινεται το μακαριον . ταυτα δε φησι παριστων ὡς οὐδε μετα θανατον ἐστιν ἀσφαλες τῳ εὐδαιμονι το | ||
| συμπερασμα ἐστι των εἰρημενων , ἑξεως οὐσης της σοφιας , παριστων ἁμα μεν αὐτης την ἐνεργειαν , ἁμα δε και |
| βλαπτεται ὁ Ζευς ὑπο του Κρονου και του Ἀρεως , ἐλαττουνται παντα τα εἰρημενα . Εἰτα ἐπιμεριζει ὁ Ἑρμης ἐν | ||
| ἀν και των ἑαυτου , ἀλλ ' ὑπερ μεν ὡν ἐλαττουνται μεχρι του δυνατου παντες πολεμουσιν , ὑπερ δε του |
| διακοσιαι ιδʹ , ἱν ' ᾐ το δις ἀπο κοινου λαμβανομενον ἐν τῳ ἑπτα . . . ἑκατι ] χαριν | ||
| εἰ ἐπ ' ἀπειρον αἱ ἀποδειξεις προϊασι και ἀει το λαμβανομενον εἰς ἀλλου δειξιν ἀποδεικτον ἐστι και αὐτο , ἠ |
| Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | ||
| , την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , |
| ἐκτασιν ἀητον , οἱον ” τω τ ' ἐκ Θρῃκηθεν ἀητον ” , ἐξ οὑ και το τριτον των πληθυντικων | ||
| μαρτυρειν τῃ δια του η γραφῃ και το „ Θρῃκηθεν ἀητον „ [ ἠγουν ἐκ Θρᾳκης πνεουσι ] . και |
| ζ δωσεις τους λογους σου μεθ ' ὑβρεως η οὐκ ἐλευσεται ὁ ἀποδημος : ἀσχολειται γαρ θ ἀποδωσεις ἀρτι ἁ | ||
| ἐλαττονος τινος κακου ἀποικονομησομενος μειζον ἀγαθον , και ταυτῃ ἀκουσιως ἐλευσεται : ἀδυνατον γαρ ὁρμαν τινα ἐπι κακα βουλομενον ἐχειν |
| και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
| , προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
| προσιστορων ὁτι και Νυσα ὀρος ἐστιν ἐν Ἰνδικῃ και κισσῳ προσομοιον φυτον φυτευεται ἐκει , ὁ προσαγορευεται σκινδαψος . ὡσαυτως | ||
| , ὁτι και Νυσα ὀρος ἐστιν ἐν Ἰνδικῃ και κισσῳ προσομοιον φυτον φυτευεται ἐκει , ὁ προσαγορευεται σκινδαψος . ὡσαυτως |
| μονον ἀτμοι τινες , ἀλλα πληθος ὑλης το την ἐμφραξιν ἐργαζομενον . γνωρισθησεται δε σοι σαφεστερον προς τοις εἰρημενοις ἁπασιν | ||
| Ἀθηναιους . Παριων δε ποτε , και ἰδων πρεσβυτην πετρας ἐργαζομενον και τοπους λιθωδεις , ἠρετο τον πρεσβυτην , τινας |
| πατρις , μετῳκισεν εἰς το πεδιον , και πλησιον του τεμενους των ὀνομαζομενων Παλικων ἐκτισε πολιν ἀξιολογον , ἡν ἀπο | ||
| , ἐπιγραφην ἐχων ἀρχαιοις γραμμασιν ἀγνωστοις . ἐπιμελονται δε του τεμενους ἀνηρ και γυνη , δια βιου την ἱερωσυνην ἐχοντες |
| αὐτου γεγονοτα , την ὁμοιαν ἐχειν προσοψιν , και τοις ἐπιγινομενοις των ἀνθρωπων παραδεδοσθαι τον θεον τουτον γεγονοτα κερατιαν . | ||
| θεων προνοιαι των κινδυνων ἑαυτους ἀπηλλαχθαι . διο και τοις ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των |
| , ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
| κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
| γαρ πλουσιοι οὐ παντως εὐπορουνται , ἀλλ ' ἐκ τινος περιστασεως και ἀπο - ρουνται ποτε χρηματων ἠ ἀλλου τινος | ||
| Ἀλκιβιαδης ὁ κρινομενος ἐπι τοις ἐκπωμασιν , ἡ δε ἐκ περιστασεως , ὁ ῥητωρ ὁ κρινομενος ἐπι τῳ εἰπειν νησου |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| το περι τον λωτον συμβαινον : τουτο δε ἐστι δενδρον παρομοιον ἐχον τον καρπον τῳ λωτῳ : και το περι | ||
| τῳ νιφεσθαι και ὑεσθαι και ποταμους ἐξιεναι : το δε παρομοιον εἰναι το δενδρον τῃ τερμινθῳ και ἀλλοι τινες λεγουσιν |
| χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
| ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
| τον Ἰσαακ , και ἀνενεγκε ” , ἠδη δε το ἱερειον ἐπι τον βωμον ἀνενηνοχοτος , τοτε „ ἐκαλεσεν αὐτον | ||
| ποθεν γαρ ; συναγετε παντας . καλον γαρ τεθυκαθ ' ἱερειον , πανυ ἀξιον ἰδειν . ἀλλα τα γυναια ταυτα |
| οὑτως ὡρισαντο . ὁρος ἐστι λογος κατ ' ἀναλυσιν ἀπαρτιζοντων ἐκφερομενος . ἠ ὁρος ἐστι δια βραχειας ὑπομνησεως εἰς ἐννοιαν | ||
| Ἀντιπατρος ἐν τῳ πρωτῳ περι ὁρων λογος κατα ἀναλυσιν ἀπαρτιζοντως ἐκφερομενος ὑπογραφη δε ἐστι λογος τυπωδως εἰσαγων εἰς τα πραγματα |
| οἱονει φωνην μετειληφυιας , ὁ δε Ἀριστοτελης οὐδηεσσαν λεγει οἱονει ἐπιγειον : οὑτως και Χαμαιλεων . . ε . , | ||
| γαιης . ” φερε δη τῃ τοσαυτῃ πολυμαθειᾳ προσθωμεν την ἐπιγειον ἱστοριαν , οἱον ζῳων και φυτων και των ἀλλων |
| δυναμεις και εἰς Πανα ὑμνον και εἰς Μυριν τον ἀδελφον ἐπικηδειον και Διοσημειας και Σκυθικον και κατα λεπτον ἀλλα , | ||
| , εἰτα γερων , εἰτα πρεσβυτης , εἰτα ἐσχατογηρως . ἐπικηδειον το ἐπι τῳ κηδει ποιημα , θρηνος δε το |
| . εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
| ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
| ποιειν λογον τον των ὀκτω προς τα τρια , μητε ἐπιμοριον ὀντα μητε πολλαπλασιον . Γραμμικωτερον δε προσαγοντες εἰς ταὐτον | ||
| . ἀδυνατον ἀρα τον Δ του Γ ἠ πολλαπλασιον ἠ ἐπιμοριον εἰναι . Ἐαν διαστημα δις συντεθεν το ὁλον μη |
| ἐκ του χαλινου ὑβρεως . οὐ δη εὐπορει γραφειν ἱππου ἀφρον κεκμηκοτος ἐν ἀγωνι . ἀπορων δε ἐπι πλεον , | ||
| ἀφριαα : ἀφρον ἀποτελει , ἀπογεννᾳ , ἠχον ἀποτελει και ἀφρον . ἱσταται : γινεται , ὑψουται , ἐξισταται . |
| κακου . Μετα δε Λαοδικειαν ἐπ ' Αἰγυπτον ὡρμα , πυνθανομενος μεν Κλεοπατραν βαρει στολῳ διαπλευσεισθαι προς τε Καισαρα και | ||
| δυνατωτεροις αὐτων ἐνηγγυα . Μαχαρης δ ' αὐτον ὁ παις πυνθανομενος ὁδον τε τοσαυτην ὀλιγῳ χρονῳ και ἀγρια ἐθνη και |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| ἀνδρα ἀνῃρηκεναι : οἱ δε ὑπο λυπης τε και ἀμηχανιας κρατουμενον ἑκουσιῳ χρησασθαι τελευτῃ αὐτον ἐφασαν , ἐπειδη παντα χαλεπα | ||
| : το μεν γαρ ἰσοπλευρον κατα παντα ἰσοτητι και ἁπλοτητι κρατουμενον συγγενες ἐστι ταις θειαις ψυχαις , το δε ἰσοσκελες |
| ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
| , δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
| , το δ ' αὐτομολον ταττεται ἐπι του αὐτοπροαιρετου . κεινους : ἀπο κοινου το ἑπεσθαι , ἀγεσθαι , λειπει | ||
| , τι τουτο ; και ἀνθρακες : ἀλλ ' ὁτε κεινους θαλψωμεν , λαμπους ' ὡς ῥοδεαι καλυκες . Νικησας |
| ἀπο των κρανειων , ὑπερθεντες το ῥω κατα δη τι ἀρχαιον . του Καρνειου δε οὐ πορρω καλουμενον ἐστιν ἀγαλμα | ||
| . Ἐδοξε τις ἐπικυψας πονηρον ὀζοντας τους περι τον [ ἀρχαιον ] ὀμφαλον τοπους καταλαβειν . φαρμακον θανασιμον ἑκων ἐπιεν |
| παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
| Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |