ἑνωθηναι . ἐν τῳ αὐτῳ ἀρα ἐσονται αἱ μοναδες ταις μονασιν αἱ ψυχικαι ταις σωματικαις , και καθεξει χωραν στιγμης | ||
ἑτερας . το οὐν ἰσον το μη πεφυκος ἀνισουσθαι ταις μονασιν ἁρμοζει και τοις σημειοις . ἠ ὁτι οὐδε ποσα |
ὁποτε Ζευς λαιλαπα τεινει , ὁτε ὁ Ζευς μετα αἰθριαν καταστασιν ἐμβολην ἀνεμου διεγειρει , . . * . . | ||
ἐνηλλοιωσε τα κεντρα και την του γεννωμενου τυχην τε και καταστασιν , ἐσθ ' ὁτε δε και το τελος ἐπηγαγεν |
ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
ἀνθρωπος : ἐν γαρ ταις τοιαυταις προτασεσι περι μονον το κατηγορουμενον και το ὑποκειμενον της μεταθεσεως γινομενης το ὀνομα ἐφη | ||
των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου οὐκ ἐγχωρει ἀοριστον λαβειν τον κατηγορουμενον : ἁμα γαρ τῳ ληφθηναι ἀοριστον ἐστι ῥημα . |
βανους ἁπτων : ὁ τας καμινους αὐων , ἀντι του καιων . Βηταρμων , ὁ ὀρχηστης , παρα το βαινειν | ||
ἀϲθματικουϲ ἰαϲθαι πεπιϲτευται . Περι κεφαλων . Κεφαλαϲ μαινιδων ταριχηραϲ καιων τιϲ ἐχρητο προϲ ταϲ ἐν ἑδρᾳ ῥαγαδαϲ και τα |
εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
ἐν ἀλλῃ πολει τοιαυτα τολμαν αἰσχρον , πολυ δη που δεινοτερον ἐν τῃ ἐλευθερᾳ ταυτῃ . εἰ δε περι ἀσεβειας | ||
. . : ἠτοι συνεμαχησαν τοις πολεμιοις ἡμων . καιτοι δεινοτερον ἐστιν . . . : εἰ ἑνεκα , φησιν |
, μη ἀποκαμνε προς τας δαπανας . ἐκ δε τουτου προτρεπεται τον Ἱερωνα μισθον αὐτῳ παρασχειν του ἐπινικου . ἐξιει | ||
ἀντιθερμαινει το σωμα , και ἀραιουν ἐπι διαφορησιν τα περιττωματα προτρεπεται . ἐπειδη τοινυν ἐπι των κεκοπωμενων μετρια τις γιγνεται |
τε γαρ ἀπο των πεντε δυναμεων , ὁς ἐστιν ὁ συγκειμενος ἐκ των τριων ἀριθμων , ἀφελω τον ἀπο του | ||
. Ἐστω ὁ μεν δοθεις Μο γ , ὁ δε συγκειμενος ἐκ δυο των αων ΔΥ α ʂ δ Μο |
τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
, και ἀπαγομενας συν ὑβρει και ἀτιμιᾳ ξαινομενας τε τας παρειας συν οἰμωγῃ και ὀλολυγῃ και κοπτομενας πικρως , παιδας | ||
ὠτειλη . ὠχρος ὠχριασις : “ ὠχρος τε μιν εἱλε παρειας . ” και ὠχρησαντα ὠχριασαντα : “ οὐτ ' |
μη κατα λογον ἀπολειπεσθαι των ἐν ταις ἀλεειναις ἀλλα και προτερειν ὡσπερ και τα περι Ἑλλησποντον . Ἰσχυρας γαρ της | ||
το δ ' ἀληθες οὐχ οὑτως ἐχει δια το πολυ προτερειν τοις χρονοις τας κατα Λιβυην και πραξεις ἀξιολογους ἐπιτελεσασθαι |
ἀθλοθεται , ἀγωνων διαθεται , ἀθλων ἐπιμεληται , ἐφοροι , προσταται , ἐπισκοποι , ἐποπται . το δε πραγμα ἀγωνοθεσια | ||
Δυμαιοις ὁθεν . . . „ και Θεοπομπος μʹ ” προσταται δε της πολεως ἠσαν των μεν Συρακοσιων Ἀθηνις και |
συστασις ποιοτητος , ἡ θεωρειται περι το δικαιον . διο προσποιειται ταυτα [ και ] λεγειν χαλεπαινων και ἀχθομενος ὁτι | ||
γαρ ὑποδυομενα τα καταδεεστερα το των σεμνοτερων ταξεων σχημα , προσποιειται ἐκεινο εἰναι ὁπερ ὑποδεδυκε , και ἐνταυθα ἀλαζονας προϊεται |
τελευτησαι : ποτερον δε λιθοις βληθεντας ἠ ξιφει , σημερον κρινουσιν : λιμενα δε Ναυπλιειον : Ναυπλιος Ἀργειος ἀνηρ ναυτικης | ||
. δια δε το ταυτα τοιαυτα εἰναι , περι ὡν κρινουσιν , ἐπαινουνται ἠ ψεγονται . ἐπαινουνται μεν οἱ τα |
. οὑτω δε ἐθαυμασθη το δραμα δια την ἐν αὐτῳ παραβασιν , ὡστε και ἀνεδιδαχθη , ὡς φησι Δικαιαρχος . | ||
, ἀλλα διαφορον : το μεν γαρ ῥητον και διανοια παραβασιν ἐχει παντως ῥητου , ἐν δε ἀντινομιᾳ τοιουτον οὐδεν |
κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ||
προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος |
, δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
, πολλα ἐς πολλων χαριν προσετιθει και ἐδωρειτο πολεσι και δυνασταις και τοισδε τοις ἑαυτου φρουροις : και ἐπεγραφετο μεν | ||
και διδονται τον ἐναντιον τροπον ἠ ὁν αἱ πολεις τοις δυνασταις εἰσφερουσιν : αἱ μεν γαρ ἐξ ἀναγκης και μολις |
Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
ἰση τῃ ΛΜ : ὁμολογοι γαρ και αὑται ἰσας γωνιας ὑποτεινουσιν . Ὁπως ἡ ΖΚ τῃ ΛΜ ἐστιν ἰση ; | ||
των κεντρων σεληνης και σκιας ἐκ πολων των κυκλων οὐσαι ὑποτεινουσιν περιφερειαν του κατα το ἐλαχιστον της σεληνης ἀποστημα μοιρας |
εἰ δε ἐστιν ἐν τῳ ὡροσκοπῳ ἠ τῳ μεσουρανηματι , προστεθησεται ἡ δοξα αὐτου και περιφημος ἐσται παρα τοις ὁμοιοις | ||
ἐν τῃ ἀρχῃ τουτου του ἐπιμερισμου εὐφρανθησεται ἐπι δουλοις και προστεθησεται ἡ δοξα αὐτου . Εἰτα ἐπιμεριζει ὁ Ἑρμης ἐν |
, καθο και ἡ ἐξ αὐτων μεταληφθεισα μετοχη στερουμενη των προκειμενων και της των ῥηματων ἰδεας ἀπεβληθη . οὐ γαρ | ||
την συνθεσιν των ἀντωνυμιων τα ὀνοματα παρῃτησατοἘπει . κἀκ των προκειμενων τα ὀνοματα μετελαμβανετο , δηλον ὡς και τα προκειμενα |
! ! ! ! ! [ ! ! ! ] νος ἐσται [ ] γυμνασιαρχος [ ] , το δε | ||
κατελαλησα τινος , οὐδε ἐψεξα βιον ἀνθρωπου , πορευομε - νος ἐν ἁπλοτητι ὀφθαλμων . Δια τουτο τριακοντα ἐτων ἐλαβον |
ὑπωπτευετο εὐπορειν μεγαλως χρηματων . Λαχαρην μεν οὐν τουτων ἑνεκα κτεινουσιν ἀνδρες Κορωναιοι : Δημητριος δε ὁ Ἀντιγονου τυραννων ἐλευθερωσας | ||
ἐν κυκλῳ κεντρα ἐχον , δι ' οὑ τους βασανιζομενους κτεινουσιν . ὁμοιον δε ἐστι κναφικῳ κτενι . Κνησιωντα , |
Θρηϊκιαι , Λακεδαιμονιαι δε γυναικες , ἀνδρων δ ' οἱ πινουσιν ὑδωρ καλης Ἀρεθουσης , ἀλλ ' ἐτι και των | ||
ἐφεωρων τα ἐν τοις δειπνοις , εἰ κατ ' ἰσον πινουσιν οἱ συνιοντες . ἠσαν δε τρεις οἰνοπται , οἱ |
. ἀλλ ' οὐ δια τουτ ' ἠδικηται το μη θεωμενον ἐχον εἰπειν τους θεωμενους . οὐκουν οὐδ ' εἰ | ||
τα περι Πυλον και Σφακτηριαν και τους αἰχμαλωτους . ΓΘ θεωμενον ] βλεπομενον . Γ ἐσχατον ] ἠγουν ἀπο της |
ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | ||
φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν |
ἑλκομαι ἠτορ νεομηνιᾳ θιγεμεν . ἐμπα , καιπερ ἐχει βαθεια ποντιας ἁλμα μεσσον , ἀντιτειν ' ἐπιβουλιαις : σφοδρα δοξομεν | ||
, Ἰλιου δε θηκεν ἀφαρ ὀψιτεραν ἁλωσιν , κυανοπˈλοκοιο παιδα ποντιας Θετιος βιαταν , πιστον ἑρκος Ἀχαιων , θρασει φονῳ |
πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
δισωμον ἐν μετανοιᾳ ἐσται ὁ κατηγορων , ἐαν δε στερεον ἐπιμονος και ἀπαραιτητος ὁ ἐναγων . ἐπαν δε και ὑπο | ||
δακνωδης ἐρεθιζει , ἐκει που πλεονασας . Πριαπισμος δε ἐστιν ἐπιμονος του καυλου ἐντασις . εἰληφε δε τοὐνομα ἀπο τινος |
ποιητης ἐκ προσωπου του Δαφνιδος . ἁ Γαλατεια : Γαλατειᾳ ἱερον ὁ Κυκλωψ ἱδρυσατο ἐκ του ἐχειν αὐτον πολλα προβατα | ||
δε τοι , ἱερος ὑκης . ἀλλοι δ ' ἀκουουσιν ἱερον ἰχθυν τον ἀνετον , ὡς και ἱερον βουν τον |
οὐκ ἐγω ' λεγον ; ἐπ ' αὐτοφωρωι τονδε τον ζητουμενον ἐχω . γερων οὑτος γε πολιος φαινεται , ἐτων | ||
εἰς υ , ὁ λαμπρυνων και εἰς φως ἀγων το ζητουμενον δι ' ὡν μαρτυρει . . . . , |
. πριν γουν συλ - λεγεσθαι τι πανταχοθεν ἐφθανε πορρω γιγνομενος , δηλον ποιων ὁτι πολλαχου το ταχος μαλλον της | ||
ὡν ὁ γʹ κειμενος μεσος προς μεν τον δʹ ὑπολογος γιγνομενος ποιει τον ἡμιολιον λογον , ἐξ ὡν ἀμφοτερων ὁ |
αἰτιαν , τουτεστιν αὐτο το χρωμα , ὁπερ ὁ φευγων προβαλλεται : ἀλλ ' ἀμφιβολον και ζητουμενον , και δει | ||
τουτων οὐδετερον εἰπειν εὐτυχει , ἀνθοτου τον νομον , ἀνθοτου προβαλλεται τα γραμματα , και τα τοιαυτα . εἰτα ἐντευθεν |
και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
, και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
θεων προπεμπων και προφερων και λεγων , ἀλλα και ὁ πεμπομενος δεχεσθαι παρα των θεων χρησμους : ὁν και θεωρον | ||
ἐκ τησδε της πολεως γιγνηται , ὡσπερ ὁ εἰς Δηλον πεμπομενος , οὐδεις ἀλλοθεν οὐδαμοθεν τουτῳ ἐφαμιλλος γιγνεται οὐδε εὐανδρια |
δε πρωτον ἐν τοις πραγμασι θεωρουνται , και δια των πραγματων ἐχουσιν οἱ λογοι την ἀληθειαν και την ὑπαρξιν . | ||
ἐν ὑμιν ἐστι μερος ὡς πλειστους ἐπιθυμειν των παροντων νυνι πραγματων . και ταυτα ὁτι οὑτως ἐχει , οὐ χαλεπως |
το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
εὐμεγεθη λεκανην ἐγκαθιζει ἡ καμνουσα λουομενη ἠ καταβαινει εἰς την ἐμβασιν , σπογγους πλατεις και μαλακους τῳ ἠτρῳ περιτιθεναι και | ||
φιλοις παρασχεθειν . Πριν γαρ εἰναι Περγασησιν ἐνεον ἐν ταις ἐμβασιν . Ἀρα δητ ' οὐκ ἀπ ' ἀρχης ἐδηλους |
ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | ||
' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον |
, και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
. Αἱ ἀρεται δε αἱ χωρις κινδυνων οὐτε παρ ' ἀνδρασιν οὐτ ' ἐν ναυσι κοιλαις , τουτεστιν οὐτε ἐν | ||
καλως ἐξεργασηται , τας τιμας , οἱ δη μισθοι πολεμικοις ἀνδρασιν εἰσιν , ἀποδιδῳ δικαιως , ὁ νομος αὐτον ἐπαινων |
των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
τερας ἐσκοπιαζον , εἰ μιν ἐσαθρησαιμι παρος γ ' ἐμε κεινον ἰδεσθαι . ἠματος ἠν το μεσηγυ , και οὐδεπω | ||
, ἐτι νηος ἐφιεμενον και ἑταιρων : οἱ δε θοως κεινον τε πορον και λυγρον ἀεθλον ἀχνυμενοι λειπουσι και ἐς |
ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
ἀποκριναι δη μοι βραχυ του βηματος ἀποσταςκατ ' ὀλιγον γαρ ἐπιων μικρου μοι τω χειρε προσαγεις : που διωρισεν ὀργανα | ||
ταυτα μεντοι ἐπραξε πιεζομενος ὑπο τραυματος ὑπογυου και τα ταγματα ἐπιων και παραθαρρυνων και διδασκων , ὁπως τοις βαρβαροις πολεμητεον |
τειχος . Ἀλλα κατα την αὐτην ἡμεραν , οὐδε πεντε διαγενομενων ὡρων , ἐπεξελθων , ἑξηκοντα τε ἀνειλε χιλιαδας και | ||
μεν περι τον Ἁβροκομην ἐν τουτοις ἠσαν : ἡμερων δε διαγενομενων ὀλιγων ὁ μεν Ἀψυρτος ἐπ ' ἀλλην ἐμποριαν εἰς |
παρα τα ἐν ἐπιπεδοις δυο προσειληφως , δηλονοτι τεταρτου ὁρου προσγενομενου : ἐν γαρ τεσσαρσιν ὁροις το τριχῃ διαστατον , | ||
ἀλλα ἐγκαταλαμβανομενον , ἀραμενον φερειν . φορτιου δ ' οἰμαι προσγενομενου και αὐτος ἐγκατεληφθη . ὁθεν δη και ἀξιον θεωρησαι |
, διαθεσεως , ἐπιτηδειοτητος και των μετεχοντων , ἑκτου , διακειμενου , ἐπιτηδειου . δει εἰδεναι ὁτι τουτων τα ἑξ | ||
' ἐτεθορυβητο μου ἡ ψυχη οὐδ ' ἠγανακτει ὡς ἀνδραποδωδως διακειμενου , ἀλλ ' ὑπο τουτουϊ του Μαρσυου πολλακις δη |
τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
. Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
οὐδεποτε κατα ταὐτο γενησεται . το δε λεγομενον ἠ Ἀπολλωνιος παρεσται ἠ Τρυφων ὡς προς καιρον την διαζευξιν ἐπαγγελλεται . | ||
συμπεφυκοτων ἡμιν ἀπο της γενεσεως , ἐπειτα γνωσις ἡμιν ἀληθινη παρεσται της δαιμονιας και μακαριας ζωης , ὁση τις ἐστι |
και τιμιωτερα : και οἱ βελτιστοι δε των ἰατρων πολλα πραγματευονται περι την του σωματος γνωσιν , ὡστε εἰκος ἀν | ||
ἀρα καθεστηκε τοιαυτα ἐμπορευομενη . οἱ γαρ ἐμποροι ἐπι κερδει πραγματευονται . ἐχεις , φησιν , εἰπειν ὁτι ἐπραγματευσατο , |
εὑρησετε οὐτε ψεγοντα οὐδενα μαλλον Θηραμενους τουτουι τα παροντα οὐτε ἐναντιουμενον , ὁταν τινα ἐκποδων βουλωμεθα ποιησασθαι των δημαγωγων . | ||
μυριας λεγοντα και ἑαυτῳ και οὐ μονον τοις ἀλλοις πολλακις ἐναντιουμενον * , ὡς ἐοικεν , ἀμαθαινω . ἐγνω δ |
δια μεν του Πηλεως ἁπαντα σε διδασκει τα εἰς ευς ὀνοματα , το βασιλευς , ἀριστευς , χαλκευς , βαφευς | ||
ἑπομενοι τῃ σοφωτατῃ γνωμῃ . αὐτα δε πρωτα δηλοι τα ὀνοματα την διαφοραν των πραγματων . λεγεται γαρ ἡ μεν |
τιμωριαις ἀφανιζουσι . γυναικας δ ' ἐχοντες εὐειδεις ἡκιστα ταυταις προσεχουσιν , ἀλλα προς τας των ἀρρενων ἐπιπλοκας ἐκτοπως λυττωσιν | ||
ὡσπερ , οἰμαι , και ἐπι των σοφιστων οἱ μεν προσεχουσιν , οἱ δε οὐ . Τι ποτε ἀρα τας |
, ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
της δυναμεως της κατα την ἀρετην , και ἡγησαμενος αὐτῃ προσδειν των ἐκ της τυχης , ἱνα μετα τουτων ἑλῃ | ||
ἐκφωνουμενα ἐξειπον , ἐδοκει δε μοι τῃ μεν ὁλῃ ὑποθεσει προσδειν τι , τοις δε ἐν ἀμφοτεροις τοις βιβλιοις γεγραμμενοις |
ἀπο του αἰθεριου πυρος , το δε ἀπ ' ἐκεινου πεμπομενον ἐπι τον ὑελοειδη ὑπ ' αὐτου λεγομενον ἡλιον , | ||
λευκωσαντα ἀφανιζειν τα γραμματα . Ὁταν οὐν ἀφικηται παρα τον πεμπομενον , λαβοντα εἰς ὑδωρ θειναι το πυξιον : φανειται |
ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
, δεησει και τον ἑτερον προσεκκοψαι , κἀν ὁ εἱς πους κυλλος , και τον ἑτερον ἀναπηρον ποιειν , κἀν | ||
. † ) τοις κλινοποδιοις : ἑρμις ὁ της κλινης πους . . . . . . , : ὁ |
του δια σε . Δωριεων των ἐπι Ἰταλιας ἐστι το κειμενων ὀνοματων κυριου τε και προσηγορικου τῳ μεν κυριῳ προστιθεναι | ||
εἰ σφαιροειδης ὁ κοσμος . Ἐκ των παρ ' ἑκαστοις κειμενων . Ὁ γαρ ῥητωρ τα πολιτικα διαπλεκει ζητηματα , |
το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος . Διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | ||
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος : διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι |
Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
τουτων ὑπαρχοντων περι Μιλτιαδου τολμαν τα χειρω λεγειν και τοσουτον ἀπεχειν του τιμαν ὡστε και την ὑπαρχουσαν αὐτῳ δικαιως τιμην | ||
και των ἐκ της ῥηθεισης προστεθεντων αἰτιας , ὡς τοσουτον ἀπεχειν βαπτισθηναι την ὁλκαδα ὁσον μιας παλαιστης το μετρον ἐστιν |
, κυνειῳ γαλακτι περιχριε ἠ λαγωου ἐγκεφαλῳ : ποιει και ἐσθιομενος . ἐαν δε δυσχερως ὀδους ἐκφυηται , κυπερον μετα | ||
ἐπι τα ἀφροδισια ὁρμας . ἀλλο . κοριαννον ἠ γληχων ἐσθιομενος πολλακις ἀνεντατον ποιει . ἀλλο . χολη ναρκης ἐαν |
ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ||
Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται |
φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
ὁτι οὐχ ὑπερ τουτων ἐλεγον , ἀλλα τοις νομοις τοις κειμενοις ἐβοηθουν . ἠρξαμην μεν οὐν τουτων ἑνεκα , δεδιως | ||
ἀποδεικτικη ἡ ὁριστικη : ἐδυνατο γαρ ὁσον ἐπι τοις πρωτοις κειμενοις ἑτερων μεν εἰναι , ἀποδεικτικη μεντοι και αὐτη εἰναι |
των ἀξιωματων , καταφατικα τιθεις : και τουτων τα ἁπλα προσδεχομενος τα οὐχ ἁπλα ἀνῃρει , λεγω δε συνημμενα και | ||
παρηλθον οὐδε ἀργυριου παρ ' ὑμων δεομενος οὐδ ' ἐπαινον προσδεχομενος . ἐπισταμαι γαρ οὐτε αὐτος ἱκανως παρεσκευασμενος , ὡστε |
ἐστιν ἠ το της ψυχρας . Μυρσινη ἐξ ἐναντιων οὐσιων κεκραται : ἐπικρατει δ ' ὁμως ἐν αὐτῃ το γεωδες | ||
μεσοτητος , αὐτην την προαιρεσιν ἐοικεν ἐχειν σπουδης ἀξιαν : κεκραται γαρ εὐ πως και αὐτο το χρησιμον εἰληφεν ἑκατερας |
ἀντιπερην Ὀρνιθος ἑλισσεται : ἡ δε μεσηγυ ὀρνιθεης κεφαλης και γουνατος ἐστηρικται . Ἠτοι γαρ και Ζηνι παρατρεχει αἰολος Ὀρνις | ||
γουνος : ἐφην δε ἐν δισταγμῳ , μη ἀρα του γουνατος και δουρατος εἰσι συγκοπαι . . Παρον δε κἀκ |
λαιμου χαλασθηναι , ὠμης κραμβης ὁ χυλος κατα της κεφαλης ἐπιβαλλομενος ἀνασπᾳ την σταφυλην εἰς τα μετεωρα του στοματος . | ||
μολιβδον οὐ παρεμποδιζεται συγκιρνασθαι , οὐδε μην μολιβδος κατα χαλκου ἐπιβαλλομενος . Κἀντευθεν μεγαλην διαγνωσιν ηὑραμεν , ὁτι των οὐσιων |
ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
ὁλκης αʹ , ἠ ἀψινθιον συν οἰνῳ : μελι τε ἐσθιομενον και πινομενον συν ὑδατι : μελισσοφυλλον τε συν νιτρῳ | ||
. τουτου ἑψομενου ὁ ζωμος πινομενος , κοιλιαν μαλασσει . ἐσθιομενον δε νεφρους θεραπευει . Πελαργος πτηνον ἐστι καλλιστον . |
ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | ||
και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους |
λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
εἰς το παρῳχημενον και συντελες του χρονου . την γαρ παρατασιν ἀπευκταιαν ἑξει : πορθουντι γαρ αὐτῳ την Ἰλιον ἐννεα | ||
κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα |
της μιτρας , ἡν φασιν οἱ των ἀποθετων ποιηται Χαριτας καμειν , ἀγαλμα ἡδιστον και προσεχεστατον τῃ λυρᾳ . δοκω | ||
τοις ἀλλοις ἀνθρωποις προσβαλλοντες . το μεν γαρ ἀποθανειν ἠ καμειν νομιμως κοινον ἡμιν ἁπασιν ἐστι , το δ ' |
τι τουτο δη το χρηστον ; οὐκ ἀρκει μιαν ψυχην ἀλυειν κἀπι τῃδ ' ἐχειν πονους ; οὐδεμιαν ὠνησε καλλος | ||
τα ἐντερα και δια τινα παραφροσυνην . ῥιπταζεσθαι δε και ἀλυειν , ἠν μη δια τινα προσδοκωμενην εἰη ταυτα κρισιν |
μεν τοι ἐγων ἐθελοιμι και αὐτος ὡς ἐμεν ὡς ὁτε διον Ἐρευθαλιωνα κατεκταν . ἀλλ ' οὐ πως ἁμα παντα | ||
τιετο δημῳ , τρεις τ ' Ἀντηνοριδας Πολυβον και Ἀγηνορα διον ἠϊθεον τ ' Ἀκαμαντ ' ἐπιεικελον ἀθανατοισιν . Ἑκτωρ |
ξυνεχοντας : ἀντι του ” μη σφιγγοντας , οἱον ἀνειμενως διαγοντας , και μη ἐκθλιβοντας τα αἰδοια ἐκ του συνεχειν | ||
αὐτους ὁτι και τους πρεσβυτερους ὁρωσιν ἀνα πασαν ἡμεραν σωφρονως διαγοντας . διδασκουσι δε αὐτους και πειθεσθαι τοις ἀρχουσι : |