| δια μεν του Πηλεως ἁπαντα σε διδασκει τα εἰς ευς ὀνοματα , το βασιλευς , ἀριστευς , χαλκευς , βαφευς | ||
| ἑπομενοι τῃ σοφωτατῃ γνωμῃ . αὐτα δε πρωτα δηλοι τα ὀνοματα την διαφοραν των πραγματων . λεγεται γαρ ἡ μεν |
| κελαινοις : θανατηφοροις , ματαιοις , σκοτεινοις . Αὐδωωνται : ὀνομαζονται , καλουνται . ἐπωνυμον : φερωνυμον . ὁμαρτη : | ||
| και το μεν εἰ ἐστι ζητημα , ἐπειδη πολλα μεν ὀνομαζονται , οὐχ ὑφεστηκασι δε , οἱον τραγελαφος , σκινδαψος |
| βατην : βασιμον . βεβυσμενα : βεβυθισμενα . βορων : στοματων . βασει : στηριγματι . βροχων : ἀγχονων , | ||
| Ἰνδοσκυθια , ταυτης δε ἡ μεν παρα τον διαμερισμον των στοματων Παταληνη , και ἡ ὑπερκειμενη αὐτης Ἀβιρια , ἡ |
| λεγομενου , ἐχει την γενεϲιν και ἐκ των ἀποφυϲεων των περικειμενων τῳ ὀφθαλμῳ ϲωματων . ὑγρα δε ἐϲτιν ἐν τῳ | ||
| ἁμα κἀν ταις ὀφρυσιν ὑπτιον ἠ δια την ὑγροτητα των περικειμενων τῃ διαρθρωσει σωματων , δι ' ἡν χαλαρα τε |
| και Ἰφιγενειαν ἐκ Θησεως . ἀλλοι δε φασι και Νικοστρατον τεκειν και Αἰθιολαν ἐκ Μενελαου , ἐκ δε Ἀλεξανδρου οἱ | ||
| , λεγεται συλλαβουσα ἐν τοις μυχοις της γαστρος συλληψιν παρθενικην τεκειν αὐτῳ θυγατερα μελανοπλοκαμον την Εὐαδνην . κατα τον μηνα |
| δε ἐκ του ἐχινου μετα ἑνος κοκκου σατυριου κεκλασμενος και διδομενος ἐν ποσει ἠ βρωσει μεγιστην ἐντασιν ποιειται , μαλιστα | ||
| στεφανους διδοντες . και βραβειον λεγεται ὁ παρα των βραβευτων διδομενος στεφανος τῳ νικωντι , . , . * . |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
| , δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
| γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
| ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
| κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
| θεων προπεμπων και προφερων και λεγων , ἀλλα και ὁ πεμπομενος δεχεσθαι παρα των θεων χρησμους : ὁν και θεωρον | ||
| ἐκ τησδε της πολεως γιγνηται , ὡσπερ ὁ εἰς Δηλον πεμπομενος , οὐδεις ἀλλοθεν οὐδαμοθεν τουτῳ ἐφαμιλλος γιγνεται οὐδε εὐανδρια |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
| αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
| ἑνωθηναι . ἐν τῳ αὐτῳ ἀρα ἐσονται αἱ μοναδες ταις μονασιν αἱ ψυχικαι ταις σωματικαις , και καθεξει χωραν στιγμης | ||
| ἑτερας . το οὐν ἰσον το μη πεφυκος ἀνισουσθαι ταις μονασιν ἁρμοζει και τοις σημειοις . ἠ ὁτι οὐδε ποσα |
| αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
| τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
| ὀστα φερειν ἐγκεκαλυμμενα . προειπειν δε και τοις οἰνοχοοις μη περιμενειν , ἐστ ' ἀν ἑπτακις αἰτησῃ πιειν ἡμων ἑκαστος | ||
| . ἀκολαστοι δε ὀντες οὐχ ἡδονται ἀφροδισιοις δια το μη περιμενειν ὀρεγεσθαι αὐτων : ὁθεν ζητουσιν ἀχαριτους και ἀτερπεις ἡδονας |
| τοσσοι ἀπειρονες ἀμφις ἐχοιεν , ὑμεις δ ' εἰσοροῳτε θεοι πασαι τε θεαιναι , αὐταρ ἐγων εὑδοιμι παρα χρυσῃ Ἀφροδιτῃ | ||
| το παρα τινων ζητουμενον και νεωτερων και πρεσβυτερων , εἰ πασαι αἱ ψυχαι μια , καλλιον ἀν ἐζητειτο , εἰ |
| ὁποτε Ζευς λαιλαπα τεινει , ὁτε ὁ Ζευς μετα αἰθριαν καταστασιν ἐμβολην ἀνεμου διεγειρει , . . * . . | ||
| ἐνηλλοιωσε τα κεντρα και την του γεννωμενου τυχην τε και καταστασιν , ἐσθ ' ὁτε δε και το τελος ἐπηγαγεν |
| ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ||
| Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται |
| ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | ||
| χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν |
| εἰς ψ ληγοντα γεγονοτα παρα τον παρακειμενον την παραληγουσαν του παρακειμενου φυλαττοντα ἐχοντα τε τουτον δια των δυο μμ λεγομενον | ||
| κατ ' αὐτου : ἐαν οὐν θελῃ πιειν ἐκ του παρακειμενου ὑδατος , πιπτει ἡ πετρα ἐπανω αὐτου και τιμωρειται |
| , κυνειῳ γαλακτι περιχριε ἠ λαγωου ἐγκεφαλῳ : ποιει και ἐσθιομενος . ἐαν δε δυσχερως ὀδους ἐκφυηται , κυπερον μετα | ||
| ἐπι τα ἀφροδισια ὁρμας . ἀλλο . κοριαννον ἠ γληχων ἐσθιομενος πολλακις ἀνεντατον ποιει . ἀλλο . χολη ναρκης ἐαν |
| : περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | ||
| σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| - νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ||
| ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε |
| πειθειν τον Νεστορα ; ὀργη ὑπερ Ἀχιλλεως των Ἑλληνων . παραμυθειται την ὀργην αὐτων ὁ Ἀγαμεμνων ὁμολογων ἡμαρτηκεναι , και | ||
| σημαινομενον οὐν ἀπηντησεν : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει : παραμυθειται αὐτον ὁ χορος : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει |
| ἱν ' ἠ κρειττονος ἐπιστασιας ἀξιωθεις ἀμεινονι βιῳ χρησηται ἠ ἐπιμενων τῳ ἀδικειν μετ ' εὐμαρειας αὐτοκρατορι ἡγεμονων ἀρχῃ των | ||
| Σωκρατης , ὑποτεμων τον του Πωλου λογον μεταξυ , φησιν ἐπιμενων τῳ παραδοξῳ των λογων “ οὐ φημι ποιειν αὐτους |
| τειχος . Ἀλλα κατα την αὐτην ἡμεραν , οὐδε πεντε διαγενομενων ὡρων , ἐπεξελθων , ἑξηκοντα τε ἀνειλε χιλιαδας και | ||
| μεν περι τον Ἁβροκομην ἐν τουτοις ἠσαν : ἡμερων δε διαγενομενων ὀλιγων ὁ μεν Ἀψυρτος ἐπ ' ἀλλην ἐμποριαν εἰς |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| χρηστον τι περιμεινον κελευσον μη τεμειν . ὁ μεν ἀγρῳ τρεφομενος θαλαττιον μεν οὑτος οὐδεν ἐσθιει , πλην των παρα | ||
| δακτυλιδιον συν τοις περιττωμασι . Μετα δε ταυτα χυλῳ πτισανης τρεφομενος ὁ ἀνθρωπος και ᾠοις ῥοφητοις , τριταιος ὑγιης ἐγενετο |
| Ῥωμαιοι γαρ ὁτιουν ὑβρισθεντες ἀμυνουνται σε παντως : ἀμυνεισθαι δε μελλοντας αὐτους προκαταβλαπτε . μειζον δ ' οὐκ ἀν εὑροις | ||
| ἐκεινους ποιησοντας οὐδετερους , οὐτε τους δωσειν οὐτε τους ληψεσθαι μελλοντας . εἰ δε μη ἀργυριον μηδε χρυ - σιον |
| δεηθῃ μεν του βοηθηματος , τηνικαυτα των θερμοτερων και ξηροτερων ἐπιτεινειν δει την ὑλην : παρεστι γαρ δυναμις προτροπης μονον | ||
| τα χαλωντα μαλλον . και ἁπλως προς το κατεπειγον και ἐπιτεινειν και ἀνιεναι δει θατερου την δυναμιν . Εἰς οἰνου |
| φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
| ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
| την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
| παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
| χερσαιων . ἠ οὑτω : μεγαλων , δια το των ὀνων τερατωδες του σωματος . Μοισα δ ' οὐκ ἀποδαμει | ||
| και μεχρι του νυν , ἐνθα ἀν οὐρον ἑτερων ἰδωσιν ὀνων , ἐνταυθα και αὐτοι περιισταμενοι οὐρουσιν . ὁ μυθος |
| διατασεως περι το ὑπογαστριον οὐσης πνευματων και ῥευματισμου τινος των διαχωρηματων μη πανυ χολωδων ἠ δριμεων ὑπαρχοντων . εἰναι δε | ||
| ὑποχονδριῳ , και μαλιστα μεν διεκπεσων δι ' οὐρων και διαχωρηματων : εἰ δε μη , και αὐτος διαπεραιωθεις : |
| οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | ||
| ' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον |
| , ὁ τι προς ἡμας ἀπολογησῃ μη τῳ σαυτου τροπῳ χρησαμενος . οὑτος δ ' ἐστι μηδαμου ῥᾳθυμειν . ἐξ | ||
| ἠδη γεγονοτων . τουτο οὐν ἐδηλωσεν ἐπι της ὑλης παραδειγματι χρησαμενος ὡστε ἐκ πυρος μεν ὑδωρ γινεται , ἐκ δε |
| κατα ταυτην Γελων ἀπεστειλεν ἰδιους ἱππεις , οἱς ἠν προστεταγμενον περιελθειν τους πλησιον τοπους και προσελαυνειν ἁμ ' ἡμερᾳ προς | ||
| . και δοκει τισιν ἡδε ἡ εὐφημια ἀπο Κικερωνος ἀρξαμενη περιελθειν ἐς των νυν αὐτοκρατορων τους φαινομενους ἀξιους : οὐδε |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ||
| προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος |
| ἐστι πυκνοτερος . και παλιν ὁ μειζον εἰ τυχοι και παχυτερος χαλκος του ἐλαττονος και λεπτοτερου ποιει ψοφον ὀξυτερον , | ||
| ὁν μελαγκρανιν καλουμεν δια το μελανα τον καρπον ἐχειν , παχυτερος δε οὑτος και σαρκωδεστερος : και τριτος τῳ μεγεθει |
| ' ἡν ἐπι των μακαριων ἀνδρων τα ἐργα ὁ ἡλιος ἀνερχομενος ταις πρωταις ἀκτισιν αὐτου ἐπιφλεγει . δια τουτο το | ||
| οὐδε θανοντα ἡ γη κατεχει : ἀλλα ἐκ των νεκρων ἀνερχομενος ἐμε την ἀθλιαν ὀπισω καταδιωκει , και ποιει πλανασθαι |
| κυκλον εἰναι ἑκκαιδεκαπλασιονα της γης . Ξενοφανης δε εἰναι νεφος πεπυρωμενον . οἱ Στωικοι μικτην εἰναι την σεληνην ἐκ πυρος | ||
| γαρ ἰσως ἀνιατα , καταψυχων δε το ζεον αὐτου και πεπυρωμενον ἀγαν ἡμερωσον : τιθασον γαρ και χειροηθες εἰ γενοιτο |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| . πανδελετιους : οὑτως εἰπεν : ἀντι ἀρτων τῃ πανουργιᾳ σιτουμενος . διαβαλλει δε τους ῥητορας ὡς ἐκ των πτωχων | ||
| στρατιωτων , οἱς ἀπολωλε βασιλευς ταὐτα τοις πολλοις ἐπι στρατειας σιτουμενος . ὠ νομοι δικαιως ἀν Ἀπολλωνος δοξαντες εἰναι καταπατουμενοι |
| τῃ δ ' ἀλλῃ δυναμει πασῃ περιεστρατοπεδευσε την πολιν , προσγενομενων ἀλλων παρα τε Σικελων και Σικανων δισμυριων στρατιωτων . | ||
| Πελοποννησιων λεηλατων και καταφθειρων , τα δε φρουρια πολιορκων : προσγενομενων δε αὐτῳ πεντηκοντα τριηρων ἐκ της Κερκυρας , πολυ |
| τουτων ὑπαρχοντων περι Μιλτιαδου τολμαν τα χειρω λεγειν και τοσουτον ἀπεχειν του τιμαν ὡστε και την ὑπαρχουσαν αὐτῳ δικαιως τιμην | ||
| και των ἐκ της ῥηθεισης προστεθεντων αἰτιας , ὡς τοσουτον ἀπεχειν βαπτισθηναι την ὁλκαδα ὁσον μιας παλαιστης το μετρον ἐστιν |
| μαιομενων και ζητουντων ἐν θυμῳ μεγαλην ἀρετην : και γαρ κινουμενου του θυμικου ἐν τῃ καρδιᾳ , ὁθεν και εὐκαρδιος | ||
| μετα δε * * * κατα τας των μερων του κινουμενου ἰδικας κινησεις : ἡ μεν γαρ ὁλη κινησις ἐν |
| Ληρεις . Και νη Δι ' ὁ γ ' Ἑρμης πετεται θεος ὠν πτερυγας τε φορει , κἀλλοι γε θεοι | ||
| τι θαττον ἐτι τρεχει , ἠ Δημεᾳ Λαχητος Ἐτεοβουταδῃ : πετεται γαρ οὐχ οἱον βαδιζει τας ὁδους . * * |
| μελετην ποιοιτο , του δε γραφειν ἐν παιδιᾳ και παρεργῳ ἐπιμελομενος εὐ φρονειν κριθειη παρα τοις εὐ φρονουσιν ; πολλακις | ||
| τις , ἐφη , δυνατος ὠν των της πολεως πραγματων ἐπιμελομενος την τε πολιν αὐξειν και αὐτος δια τουτο τιμασθαι |
| Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
| φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
| ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
| γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
| . ἀφικετο δε εἰς Ἰταλιαν οὐ μονοστολος οὐδε ἀγελην βοων ἐπαγομενος : ἀλλ ' ἐπι δουλωσει και ἀρχῃ των τῃδε | ||
| ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς ταχιστα ᾐει . μοχθῳ δε ξυν πολλῳ και |
| το ἀναπαλιν Τον αὐτον δε τροπον ἑως τελους των τριων σχηματων . Μετα τους ὑπαρχοντας συλλογισμους τους ἀναγκαιους παραδιδωσιν , | ||
| και ἡ εὐθεια συνεμπιπτει , εὐθεως και τα προκειμενα των σχηματων ἀφιστανται : οὐδετερα γαρ των πτωσεων εἰς ἐλεγχον του |
| ἐχων προκλησιν , ἀξιων αὐτος βασανιζειν τον ἀνθρωπον , και ἐπιλαβομενος εἱλκεν , και ἐνελειπεν οὐδεν ἀσελγειας . και ἐγωγ | ||
| ἐπειδαν τινος ἐφαψωνται ἀρχης , και παραδωσιν τῳ νῳ , ἐπιλαβομενος ταυτης , διορᾳ τα λοιπα , και διεξερχεται ἐπι |
| ἀλλους ἐωμεν χαιρειν αὐτοις βιοις , τον μεν ἐν ἡδονῃ τηκομενον , τον δ ' ἐν γῃ πονουμενον , τον | ||
| τῃ γλωσσῃ κρατειται κυαμου μεγεθος ὡστε καταπινειν ἐπι σχολης το τηκομενον , και σφοδρα την ἀρτηριαν λεαινει τε και ἀνδρειοι |
| δη τινι σεμνυνομενοι : γελοιον πεπονθοτες , εἰ γε μη λογιζονται , ὁτι τα βυβλια δια των γνωριμωτατων ἀγωνιζεται , | ||
| ⌈ οἱ γαρ ἀγρυπνουντες ὑπο φροντιδος τινος μεγαλας τας νυκτας λογιζονται . / κατασκευη . ἀλεκτρυονος ] τουτου γαρ ἡ |
| ὁτι το τις οὐκ ἐξεταζεται παντελως : ὁ δε στρατηγος προσκειμενου του πραγματος ὑπονοιαν τινα και ἐξετασιν ἐκ της τιμης | ||
| προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του δβ ὁ ἀπο του προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του γδ ὁ ἀπο του |
| ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
| και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
| , το πεζον , το ἐνυδρον . εἰς ταυτας τοινυν διελομενος πρωτον το ζῳον τας διαφορας λοιπον του πτηνου ζῳου | ||
| ποσων σημαινομενων το κυων ἠ το σιγωντα φερεται , και διελομενος ἡττον ἐν τοις τοιουτοις ἀπατηθησεται : ἐργωδες δε τουτο |
| δε πρωτον ἐν τοις πραγμασι θεωρουνται , και δια των πραγματων ἐχουσιν οἱ λογοι την ἀληθειαν και την ὑπαρξιν . | ||
| ἐν ὑμιν ἐστι μερος ὡς πλειστους ἐπιθυμειν των παροντων νυνι πραγματων . και ταυτα ὁτι οὑτως ἐχει , οὐ χαλεπως |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| του ἀγωνος καιρος , ἐκαλουν τον δημον : ἠν δε παλαιτερον ἐτι συνερρυηκως ἐκ των ἀγρων ὁ χερνητης και αὐτουργος | ||
| τε χωραν και σφας αὐτους ἐπι φιλιᾳ . Εὐανδρος δε παλαιτερον ἐτι της Θεμιδος ἀκηκοως διεξιουσης , ὁτι πεπρωμενον εἰη |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| των ἀλλων κυδροτερον πιεται . ἐποιουντο δε και οἱ ἑπτα καλουμενοι σοφοι συμποτικας ὁμιλιας . παραμυθειται γαρ ὁ οἰνος και | ||
| το σχημα , ὡς ἐπι βλαισων και ῥαιβων και οἱ καλουμενοι στραβισμοι : το δε παρα την θεσιν , οἱον |
| και τοις οὐσιν ἀρχηγου και αὐ ἐκεινου του ἐν αἰσθητοις μεριστου παντη , προς μεν του αἰσθητου και ἐγγυς τι | ||
| ἐστι του τε ἀμεριστου ταυτου και του περι τα σωματα μεριστου ταυτου : ὁμοιως δη και θατερον μεσον . Και |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| ἀλλα γελοιον : χωρις γαρ του μηδε ὁρισμον εἰναι τον ἐξηγουμενον λογον , τι σημαινει το λεγομενον ὀνομα , οὐδε | ||
| ἀπ ' αὐτου την ἀρχην ποιησασθαι τον περι των οὐρανιων ἐξηγουμενον . πρεπει δε και ποιηταις μαλιστα αὑτη ἡ ἀρχη |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
| της δυναμεως της κατα την ἀρετην , και ἡγησαμενος αὐτῃ προσδειν των ἐκ της τυχης , ἱνα μετα τουτων ἑλῃ | ||
| ἐκφωνουμενα ἐξειπον , ἐδοκει δε μοι τῃ μεν ὁλῃ ὑποθεσει προσδειν τι , τοις δε ἐν ἀμφοτεροις τοις βιβλιοις γεγραμμενοις |
| ὡς και εἰ ἰδωμεν ἰατρον κακως ἰατρευοντα ἠ ὑποκριτην κακως ὑποκρινομενον , οὐ λεγομεν τουτον ἁπλως κακον ἀλλα μετα προσθηκης | ||
| ὡν τους βιους ἀναγραφει Φιλοστρατος τον σοφιστην ] τον σοφιαν ὑποκρινομενον , ἠ ἀπατεωνα ὑπερπικρον ] † ἠγουν λιαν πικρον |
| τελευταιας ἐμνημονευσε Καλλιροης ἀξιοπιστῳ τῳ προσωπῳ , ὡς οὐδεν αὐτῳ μελον . “ κἀκεινο ” φησι “ το γυναιον το | ||
| παροτρυνεις με προς τον λογον , ὡσπερ οὐ πανυ σοι μελον εἰ ἀποτμηθειης την γλωτταν κρατηθεις ἐν τοις λογοις . |
| ' ἡμων ἐγκαθευδοντι προειπειν λεγεται τον θεον : οἱς ἐδει χρησαμενον καταβαλειν τινα των πανυ λαμπρων ἀνταγωνιστων . μαθηματα δε | ||
| ναρκωτικον αὐτου . ἐγω γαρ οἰδα τινα μονῳ τῳ ὀπιῳ χρησαμενον και ἀφωνον και ἀναισθητον ποιησαντα τον καμνοντα , ὡς |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
| εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
| πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
| . Δαταμης ἐπιβουλευων Σινωπευσι ναυτικον ἐχουσιν αὐτος ναυπηγων και τεκτονων ἀπορουμενος φιλιαν συνθεμενος προς αὐτους ἐπηγγειλατο Σησαμον αὐτοις ἐκπολιορκησας παραδωσειν | ||
| ταυτῃ τε και τῃ των Ἐγγυϊνων ἀπεδωκε την αὐτονομιαν . ἀπορουμενος δε χρηματων εἰς τας των ξενων μισθοδοσιας ἐξαπεστειλε στρατιωτας |
| , ὁ δε δι ' ἐπιθυμιαν ἀκρατευομενος δι ' ἐπιθυμιαν ἡδομενος τουτο ποιει και δια τουτο ὑβριζειν δοκει , χειρων | ||
| Ἀλλα μην ὁ φθονων γε ἐπι κακοις τοις των πελας ἡδομενος ἀναφανησεται . Σφοδρα γε . Κακον μην ἀγνοια και |
| ὁ Καισαρ ἐς νεωτα ἀνεβαλλετο : ὁ δ ' Ἀντωνιος ἐπιμενειν δια Παρθυαιους οὐ δυναμενος , ἀντεδοσαν ὁμως ἀλληλοις , | ||
| ἱνα συμμυσῃ : και ὁ κονιορτος δε ποιει δια τουτο ἐπιμενειν ὁτι συμμυει κονιορτουμενα : τα δε των ὀψιων οὐ |
| του δια σε . Δωριεων των ἐπι Ἰταλιας ἐστι το κειμενων ὀνοματων κυριου τε και προσηγορικου τῳ μεν κυριῳ προστιθεναι | ||
| εἰ σφαιροειδης ὁ κοσμος . Ἐκ των παρ ' ἑκαστοις κειμενων . Ὁ γαρ ῥητωρ τα πολιτικα διαπλεκει ζητηματα , |
| το μεν γαρ διαστηματικον το ἐνῳδον και ἐπι παντι φθογγῳ ἱσταμενον και δηλην ποιουν την ἐν ἁπασι τοις μερεσι παραλλαγην | ||
| ἠρεμιζεσθαι , το δε στηναι τῳ ἠρεμησαι . το τοινυν ἱσταμενον και το ἠρεμιζομενον κινειται : παν γαρ κινειται ἠ |
| προσεπισκεψασθαι τουτο δη το λειπον τῃ προκειμενῃ θεωριᾳ μερος εἰς παραστασιν του της τοιαυτης δυναμεως μεγεθους . Των ὀντων τοινυν | ||
| τουτο τιθησιν ὡς σημειον και γνωρισμα εἰς την του εἰρημενου παραστασιν κοινως παραλαμβανομενον παρα παντων των ὁριζομενων την ἀρετην . |
| τον ἀνθρωπον , ὡσπερ τον Ἡρακλεα φασιν αὑτον ἐμπρησαι , μενοι ἀν αὐτου τα δογματα ἐν τῃ ψυχῃ , καθαπερ | ||
| ἀοργητως πραττοντες ὁσα και οἱ σφοδρα τῳ θυμῳ φερο - μενοι . φυλακτεον οὐν και το τουτων ἀβλεπτημα ὡς πολυ |
| δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
| πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
| κατ ' ἐπιτασιν ἐννεαπλασιαν ἐχειν γλυκυτητα , το μελι λεγων ἐνατον εἰναι μερος της ἀμβροσιας κατα την ἡδονην . οὐδεις | ||
| . τας δυο δηλαδη συλλαβας , ἡμιολιον καλουμενον : το ἐνατον ἐκ χοριαμβου και διιαμβου : το δεκατον ἐκ χοριαμβου |
| . δυνατον δε ἐστιν , εἰ γε χρεια φαινοιτο , προσπλεκειν των ἀποκρουστικων τι πολλακις ἠ παρηγορικων τοσουτον , ὁσον | ||
| γο . βʹ . παροντος δε και ἀψινθιου χυλου , προσπλεκειν και αὐτου γο . αʹ . ἠ οἰνανθην , |
| εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
| , πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
| μεμηλει . Οἱ δ ' ἀρα Βουπρασιον τε και Ἠλιδα διαν ἐναιον ὁσσον ἐφ ' Ὑρμινη και Μυρσινος ἐσχατοωσα πετρη | ||
| γαρ τουτου και διστασαι τον Ἀρισταρχον φασι περι του ἠω διαν ἐμεινε , καθο ἠν το ἐντελες ἠοαΑἱ . ἀποκοπαι |
| , πολλα ἐς πολλων χαριν προσετιθει και ἐδωρειτο πολεσι και δυνασταις και τοισδε τοις ἑαυτου φρουροις : και ἐπεγραφετο μεν | ||
| και διδονται τον ἐναντιον τροπον ἠ ὁν αἱ πολεις τοις δυνασταις εἰσφερουσιν : αἱ μεν γαρ ἐξ ἀναγκης και μολις |
| τῳ δευτερῳ βιβλιῳ ἐν ἀρχῃ ἐπεμνησθην ] ἐξεστι τας κρισεις μεταφερειν . εἰ δε τις πλεων ἱστον ἰδοι , ἡγεισθω | ||
| μεγα συγκεφαλαιουν ἐπι περας ἁμαρτημα : διο φημι δειν προσεχοντας μεταφερειν την ἀπο των ἐπιτετευγμενων ὀργανων συνταξιν ἐπι την ἰδιαν |
| ἀπο του αἰθεριου πυρος , το δε ἀπ ' ἐκεινου πεμπομενον ἐπι τον ὑελοειδη ὑπ ' αὐτου λεγομενον ἡλιον , | ||
| λευκωσαντα ἀφανιζειν τα γραμματα . Ὁταν οὐν ἀφικηται παρα τον πεμπομενον , λαβοντα εἰς ὑδωρ θειναι το πυξιον : φανειται |
| . ὡν το μεν ἀνευ ὑλης το ἀυλον δηλοι του νου : δυναμις δε ὁ νους των ἐνυλων ἠ ὡς | ||
| , ὡς φῃς , ἀλλοτριαι εἰσι προσφερεσθαι προς την του νου καθαροτητα . Οὐδαμως : δι ' αὐτο γαρ τοιουτο |
| προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
| ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
| ἐν τῳ διατονῳ και διαβιβαζοντα το μελος πολλακις ἐπι την διατονον παρυπατην , τοτε μεν ἀπο της παραμεσης , τοτε | ||
| τετακται κατα γραμμην ἁπλουν τυγχανον και ἀδιαφορον , το δε διατονον ὡς στερεον ὑπαρχον και βαθους μετειληφε , το δε |
| ὡς ἀποδωσων τε τοις γονευσι και περι Ἁβροκομου ἐκει τι πευσομενος : και δη ἐμβαλων παντα τα αὑτου εἰς ναυν | ||
| ἐμου αὐτου του ταλαιπωρου σχεδον ἀντικρυς ἐκτετοξευσθαι και κεκενωσθαι , πευσομενος δε και ἐρωτησων , εἰ χρη μεταβαλοντα τους τροπους |
| οὐχ ὑπολαμβανω ἐν τῳ καθολου το τοιουτον ἀληθες εἰναι , πιστουμενος οὐκ ἐκ ποιητικων παραθεσεων , εἰγε τῃ ποιητικῃ συνταξει | ||
| , ἠ Δαρειος ἀλλος το γραφειν ἁ βουλει συγκεχωρησθαι σοι πιστουμενος : τουτων , ὠ Μικων , των πολεμουντων τῃ |
| τε γαρ ἀπο των πεντε δυναμεων , ὁς ἐστιν ὁ συγκειμενος ἐκ των τριων ἀριθμων , ἀφελω τον ἀπο του | ||
| . Ἐστω ὁ μεν δοθεις Μο γ , ὁ δε συγκειμενος ἐκ δυο των αων ΔΥ α ʂ δ Μο |
| οἰκημα Δαιμονος τε ἀγαθου και Τυχης ἱερον ἐστιν ἀγαθης : διαιτωμενος δε ἐνταυθα τα τε ἀλλα καθαρευει και λουτρων εἰργεται | ||
| ἀνδρας , ἀστραγαλοις δε παιδας ἐξαπατωσιν . Ὀρεστης ἐν ὀρεσι διαιτωμενος : ἐπι των λωποδυτουντων . οὑτος ὁ Ὀρεστης προσποιουμενος |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |