| , ὠγαθ ' , οὐδαμου πολις , τυχη δε παντῃ μεταφερει τα σωματα . πολλοι δε νυν μεν εἰσιν οὐκ | ||
| του κοσμου , περι οὑ και ἐν Τιμαιῳ εἰρηται , μεταφερει τον λογον . Ἡμεις δε , την ἐπιβολην του |
| ἐφεστωτα κολαστην ἐλεγχον ἡμερωκεν ὀργῃ δικαιᾳ χρωμενον , εἰ το μετανοειν ἀδελφον νεωτερον ὀν του μηδ ' ὁλως ἁμαρτειν ἀποδεχεται | ||
| παλαι ἠρνημενοις δοκει κεισθαι μετανοια . εἰ τις οὐν μελλει μετανοειν , ταχινος γενεσθω πριν τον πυργον ἀποτελεσθηναι : εἰ |
| ἐπι των ἀστρων ἐπιτολαις και δυσεσι των περι τον ἀερα μεταβολων γινομενων . Ὁ δε μαθηματικος και φυσικος ἑτεραν ἐχει | ||
| τε και διαχωρουμενη φαινεται . τῃ μεν οὐν ταξει των μεταβολων και ἡ ταξις προεισι της ἐπικρατησεως , τοὐναντιον δε |
| ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
| : γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
| ἐν πολεμοις ἀνδρειοτερον ἡ τυχη δειξει , οὐτε ἐν ἡσυχιᾳ μετριωτερον ἀν τις εὑροι γεγενημενον ἐν οἱς μονος οὑτος ἐσχε | ||
| , ἡδοναις δε ταις ἀπο των μυθων τε και μυθικων μετριωτερον . ὁσον δε ὁ Ξενοφων ἀφελειᾳ τῃ κατ ' |
| ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
| ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
| θεου και το ποιησαι ἰσον δυνασθαι . Γλαυκος μεν δη μεταπεμψαμενος τους Μιλησιους ξεινους ἀποδιδοι σφι τα χρηματα . Του | ||
| ἀκουσας , την αὐτου φρονησιν ἐμακαρισε . μετα δε ταυτα μεταπεμψαμενος των ἀφ ' Ἡλιου πολεως ἀνδρας ζητηματων σοφιστικων ἐπιστημονας |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| ὀν τῃ μεταστασει , και γαρ δυναμει αὐτο το ἀντεγκλημα μεταστασις ἐστιν : διαφερει δε , ὁτι ἡ μεν μεταστασις | ||
| το πραγμα αὐτο το μη ἀνοιξαι : ἐτι κοινωνει ἡ μεταστασις σφοδρα αὐτῃ τῃ ἀντιληψει τῃ ἐπι νομον : ἐαν |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| μετοικιζονται . Και τοις σκελεσι και ταις ἐλπισι τα δυνατα μεταδιωκειν . Του βιου καθαπερ δραματος , τα τελευταια δει | ||
| δε τι ἀν πραττοις ἐμμελως ; Τα παντα πλην δραπετην μεταδιωκειν . Τι δε τουτο σοι ἀδυνατον ; Ὁτι , |
| ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
| μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
| ἀναλγης διαφερει . ἀναλγητος μεν γαρ ἐστιν ὁ ἀνεπιστρεπτος του καθηκοντος , ἀναλγης δε ὁ μη ἀλγων . ἀντικρυς και | ||
| μεν ἡ δικαιοσυνη , ποιητικως δε τιθεται και ἐπι του καθηκοντος . Εὐχη , συνηθως μεν ἡ δεησις , ποιητικως |
| δε † ἀναπαιστικη και μαλιστα ἐοικυια τοις κεκλασμενοις και ἀσεμνοις μετροις , οἱα μαλιστα τα Σωταδεια δια το μαλακωτερον : | ||
| Ἀλκμεωνα ψιλον , μεγα γραφουσιν , ὡς τῃδε βλεπεις . μετροις ἐφευρον ἀκριβως Εὐριπιδου . διφθογγον οἱ νυν και μεγα |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| Πλατων εὐηθως ἠπορησε , και μαλιστα τας ἐν τῳ Σοφιστῃ μετιων ὑποθεσεις . ἐπειτα τι κοινον ἐχει το μη ὀν | ||
| την δικην ἐχει , ἀνεστιος , ἀλητης , διαιταν θηριων μετιων : ὡς κἀν τουτῳ γεωργιαν θαυμασιωτεραν εἰναι , τῳ |
| γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
| λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
| , και δεδεσθαι μεν , ἐλαφρως δε πανυ δι ' ἐπιεικειαν : ὑπερ ὡν αὐθις λεξομεν . προτερον δε εἰπειν | ||
| σφοδρα ταις τε ἐννοιαις και ταις μεθοδοις χρωμενος και πολλην ἐπιεικειαν τῳ διωκοντι μαρτυρων τῳ τε ἑκοντα μειον - εκτειν |
| ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
| λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
| γενηται , και δειται της εἰς αὐτο μετουσιας και τοπικης μεταβασεως , εὐθυς το πνευμα το ἐν ἐγκεφαλῳ κινει : | ||
| λαθραιου πραγματος και ἀποκρυφου , το θʹ περι ὁδοιποριας ἠ μεταβασεως ἠ πλου , το ιʹ περι ἐλπιδων ἠ συζυγιας |
| . στησαι : ἐξαρμοσαι * ἑλκεσθαι δια των ἱππων * ἀναμενειν . ὁδηγηματα . . ἐρεχθειδων . ἀθηναιων ? ? | ||
| αὐτῳ ταξει δια των εἰρημενων κινησεων ἁρμοζεσθαι , και μη ἀναμενειν ἑτερον σημειον . Το μεντοι ἱστασθαι και περιπατειν ἰσως |
| προηγειται του ἀριστερου μηρου , τῃ ιγʹ μοιρᾳ των Ἰχθυων συναναφερεται . μονη δε αὐτου ἡ ἀριστερα κνημη τῳ Κριῳ | ||
| δεξιος ὠμος αὐτου τῃ βʹ και κʹ μοιρᾳ του Κριου συναναφερεται , ὁ δε βορειοτερος των ἐν τῃ κεφαλῃ ἐτι |
| αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
| δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
| δυσοιζω ] δυσχεραινω . θαμνον ] ἠτοι την ἐν θαμνοις καλιαν . γυνη ] ἡ Κλυταιμνηστρα . ἀνηρ ] ὁ | ||
| εἰς ἐργασιαν τουτοις τας οἰκιας εἰργαζοντο , ὡς και νυν καλιαν την ἐκ φυλλων φασιν , ἠ ἀπο ὀροφων ἠ |
| δι ' ἡν ἐν Καρχηδονι κατεσκευασθη τοιουτος ταυρος , οὐδαμως δυναμενης εὑρεθηναι το παραπαν , ὁμως Τιμαιος ἐπεβαλε και την | ||
| γαστρι ἠ ἀλλως αὐτης ἀλλοιωσαι τα σιτια μη δυναμενης ἠ δυναμενης μεν ἀλλοιουν , οὐ κατα την ἐμφυτον δε θερμασιαν |
| ἀρθμιην Λακεδαιμονιοισι τουτον τον χρονον : ὑγιης δε γενομενος και προσποιησαμενος ξυλινον ποδα κατεστηκεε ἐκ της ἰθεης Λακεδαιμονιοισι πολεμιος : | ||
| και το ἀνελευθερον . ἡκε δ ' ἀντ ' ἐκεινου προσποιησαμενος και αὐτος εἰναι Μιθριδατου υἱος του Εὐπατορος Ἀρχελαος , |
| ἁβροτιμων ] των λιαν τιμιων . προκαλυμματων ] ἠτοι των περιεχοντων και περικαλυπτοντων αὐτον οἰκων . Ζεφυρου ] ἐξ ἑσπερας | ||
| πασι τοις ἐν συνοχῃ οὐσιν : ἀπολλυμενα γαρ ταυτα των περιεχοντων το σωμα κακων ἀπωλειαν σημαινει . τοις δε ἀλλοις |
| ἀρχῃ προθεσιν αὐτου περιγραφομεν , την δ ' ἐχο - μενην ἀπο της Φιλιππου παραληψεως της βασιλειας ἀρξαμενοι πασας διεξιμεν | ||
| . των δ ' ἀγριων ἡ μεν οἱον καθη - μενην ἐχουσα την κωδυαν ἠδη φαρμακωδες ἐχει το σπερμα ψυχον |
| ἀθλιους και τον παρα των πολλων ἐλεον , ὁν ὡσπερ ἐνταφιον χρη ἐπιφερειν τοις ἀδικως ἀπελθουσι . δικαστικον μεν δη | ||
| ὁ γυμναστης ἐς ἐρωτα θανατου κατεστησεν ἀναβοησας ἐξωθεν ὡς καλον ἐνταφιον το ἐν Ὀλυμπιᾳ μη ἀπειπειν . Προμαχου δε του |
| , και οὐδεν ἀπο τροπου καϲτοριον πινειν και των εὐωδων ϲπερματων το τε κυμινον και ἀνιϲον και γληχουϲ κομην και | ||
| τῃ ϲκευαϲιᾳ διαφορα γινεται κατα την των ἐμβαλλομενων αὐτοιϲ δυναμιν ϲπερματων τε και λαχανων και φυτων , ἁπαντων μεν ξηραινοντων |
| χαριζηται , τοτε οὐδαμως τιμᾳ , ἀτιμαζει δε κακων και μεταμελειας ἐμπιμπλας αὐτην . οὐδε γε ὁποταν αὐ τἀναντια τους | ||
| μελλον . χρειω : μαντειαν . χρειω θεσπιζων μεταμωλιον : μεταμελειας ἀξιον . γραφεται δε και μεταμωνιον , ὁ ἐστι |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| τοιαυτα ἐν ταις κωμῳδιαις λεγεσθαι : δημος πυκνιτης , δυσκολον γεροντιον , ὑποκωφον , και τι δ ' ἐστ ' | ||
| Γραιας . οὑτως και Ἀκουσιλαος : Τιθωνον μεν ἀθανατον εἰναι γεροντιον και Ὁμηρος ἐν τοις ἀναφερομενοις εἰς αὐτον , των |
| ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
| , ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
| ἐργαζομενος . νυν γαρ δη το την γην οἰκουν ἀπο συων ἀτεχνως εἰς ἀνθρωπους μεταπλαττεται . τουτων δε ἁπαντων αἰτιον | ||
| . εἰσι δε τα μεν ἀλλα ὁμοιοι τοις των μεγιστων συων , λεπτοτεροι δε και διαστροφοι και την αἰχμην ἀτριπτοι |
| ἡς ἀνυει το συναμφοτερον : και εἰς την της ἀποκηρυξεως μετανοιαν ἀγει τον πατερα και ἀποτρεπει πολλῳ μαλλον δουναι το | ||
| ἠρξεν . Οἱ δε περι τον Ἰονιον οὐπω την Τυρρηνων μετανοιαν ἐγνωκοτες μυριους και πεντακισχιλιους ὁδον ἀτριβη και μακραν ἐς |
| παντων ἀνοητοτατα . γρ . ἀνοητοτητα . και ποιμαινειν και διακονειν . . . . ταλασιας . ἐργασιας , ἠ | ||
| την δεξιαν ἐνεβαλον , ἐμνησθην Διος σωτηρος , ἐμπεπηγα τῳ διακονειν . τοιουτος ὁ τροπος . μειρακιον ἐρων παλιν τα |
| γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
| ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
| ' ἐμνατο ? [ ] Θοας [ Ἀνδραιμονος ] υἱος διου ] Ἀρητιαδαο : διδου [ ] δ ' ἀπερεισια | ||
| ἱερειου . : Πολεμων δ ' ἐν τῳ Περι του διου κῳδιου φησι : Μετα δε ταυτα την τελετην ποιει |
| ' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
| την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
| ' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
| ' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
| ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
| οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
| μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
| κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
| συμπασιν : το μεν γαρ κλαπεν δη χρεων διπλασιον πρωτον ἐκτινειν , ἐαν ὀφλῃ τις την τοιαυτην δικην και ἱκανην | ||
| . . ἀπογραφειν : ἐαν τις ὑπομεινῃ διπλωθηναι μη βουλομενον ἐκτινειν , τουτον ἡ ἀπογραφη εἰσπραττει και ἐνεχυριαζει . και |
| ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
| ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
| οὐσων των ΓΗ και ΕΘ , τουτεστιν ἰσων κυκλων τμηματα ποιουσων των ΖΘ και ΗΔ περιφερειων , ἰση ἐσται και | ||
| ἐστι δηπουθεν πρωτον περι τε αὐτου του μεγεθους και των ποιουσων ἰδεων το μεγεθος εἰπειν , ὡν δη μια ἐστι |
| . Ἐστι γαρ ἑκαστον ὁ ἐστιν ἐφ ' αὑτου : ἐφετον δε γινεται ἐπιχρωσαντος αὐτο του ἀγαθου , ὡσπερ χαριτας | ||
| δι ' αἰωνος ὑπεδεχετο . ὡστε εἰ το πρωτως ὀν ἐφετον τοις πασι , και του εἰναι τοις πασιν αἰτιον |
| ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
| γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
| ταις ἐσχατιαις της οἰκουμενης και ποταμια τα τυχοντα ψηγματα χρυσου καταφερει και ταυτα γυναικες και ἀνδρες ἀσθενεις τα σωματα συν | ||
| ὁ Ζευς , ὁ Ποσειδων , ὁ Πλουτων . εἰτα καταφερει σειρας γενων και θεων καινοτερων ὀνοματα , και ὁτι |
| , ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
| σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
| Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
| . Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
| ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
| ' ἀνεστη διος Ἀλεξανδρος Ἑλενης ποσις ἠϋκομοιο , ὁς μιν ἀμειβομενος ἐπεα πτεροεντα προσηυδα : Ἀντηνορ συ μεν οὐκετ ' | ||
| γενναιος τῃ παρρησιᾳ . τουτους ὡσπερ της εὐσεβειας ὁ θεος ἀμειβομενος . και τουτο δη το ὑμνουμενον ὀνομα Ἀντερως ἐν |
| κατεσκευασθω : αἱ ΑΕ , ΕΒ ἀρα δυναμει εἰσιν ἀσυμμετροι ποιουσαι το τε συγκειμενον ἐκ των ἀπ ' αὐτων τετραγωνων | ||
| ' ὑπολοιπων ἑξ συζυγιων των ἁπτων αἱ μεν ὡς μηδεν ποιουσαι προς ἀλληλας ἠ πασχουσαι οὐδεν προς γενεσιν ἠ φθοραν |
| των ποιητων . και ὁ μεν σκηνικος ἀναγορευθεις φιλοσοφος ἐτι μετριωτερος φαινεται , λεγων μη εἰδεναι ᾡ προσευχεται ὠ γης | ||
| τεκτων ἠ καπηλος τις συμπερινοστων τῃ στρατιᾳ . πλην ἀλλα μετριωτερος γε ὁ ἰδιωτης οὑτος ἠν , αὐτος μεν αὐτικα |
| κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | ||
| Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † |
| ἐγκληματος , κἀν φαινηται τοιουτος ὠν , ἐκεινος δε ὁ καταφερων ἐνοχος ἐσται τῃ δικῃ . Ἰσοκρατους Ἀφαρευς πατρος εἰκονα | ||
| , οὐχ ὑπο της βασιλειας ἐπαιρομενος , ἀλλα την βασιλειαν καταφερων και ὁμαλιζων ἐς το φιλοσοφωτερον . Ὁ δε Χρυσανθιος |
| τε δι ' ἐμε ἡκειν , οὐτε ἀνελευθερον τι διελεχθην βασιλευσιν ἠ ὑπερ βασιλεων δημοις οὐτ ' ἐπιστολαις ἐλαμπρυναμην ἠ | ||
| ὡς [ ! ! ! ! ! ! ! ! βασιλευσιν ] [ ! ! ! ! ! ! ! |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
| γαρ βραδυτερον ἐξολιϲθαινει και χαλεπωτερον ἐμβαλλεται δια την πυκνοτητα των ὑπεροχων τε και κοιλοτητων . παϲχει μεν οὐν ἐϲτιν ὁτε | ||
| ἡμιν τετακται προς το λαμβανειν τα ἐπιβαλλοντα μερη των ἐκκειμενων ὑπεροχων , ὁταν μη κατ ' αὐτων των μεσων ἠ |
| το γεγονος , ὁτι της θεας ταυτης πολλαι περιστασεις μνημονευονται περιεχουσαι την κατα των ἀσεβων τιμωριαν . τῳ δ ' | ||
| ἐργασια , το μεσον μεν αὐτης ἁψιδες εἰσι τετταρες τετραγωνον περιεχουσαι τυπον : ὡν το μεταξυ τετρασιν ἠρεψεν ὁ τεχνιτης |
| λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
| συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
| πανυ κιβδηλον : το γαρ περισπαν και περισπασθαι ἐπι του παραινειν και παραινεισθαι λεγουσιν : δεον οὐν ἀσχολος λεγειν . | ||
| ' ἰσθι σοι τε τουθ ' ὁσην τιμην φερει κἀμοι παραινειν οὐ φοβον φερει , τεκνον , ἀνδρας βιαιους και |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| Δαε ” παρ ' ἑκαστον λεγων , “ ἐμοι το παιδιον δος . οὑτως εὐτυχης , οὑτως ἐλευθερος . γυναικα | ||
| ἀνδρα ὡς ἀνδρα καθαριον εἰναι , γυναικα ὡς γυναικα , παιδιον ὡς παιδιον . οὐ : ἀλλα και του λεοντος |
| των συμμαχων γνωμας ἀριστας βασιλεϊ ἀπεδεξατο . Των δε κατελεξα πολιων ἡγεμονευειν αὐτην το ἐθνος ἀποφαινω παν ἐον Δωρικον , | ||
| φορεον και θαπτον ἑκαστοι , τους δ ' ἐξ ἀλλαων πολιων οἰκονδε ἑκαστον πεμπον ἀγειν ἁλιευσι θοῃς ' ἐπι νηυσι |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
| φιλων εὐ πεπονθως . οὐ τοινυν οὐδ ' εἰς τον καταλογον Ἀθηναιων καταλεξας οὐδενα φανησομαι , οὐδε διαιταν καταδιαιτησαμενος οὐδενος | ||
| ταρβα και οὐδ ' ἀν λεγων λεξαιμι . ΗΔΥΣΜΑΤΩΝ δε καταλογον Ἀλεξις ἐποιησατο ἐν Λεβητι οὑτως : . . . |
| . εἰπεν δε Ἁβρααμ : Δεομαι σου , ἐστιν και παραλογος θανατος ; ἀναγγειλον μοι . λεγει ὁ θανατος : | ||
| προστυχον ἐχοντα . ὡστε πολυς ὠν ὁ τουδε του πολεμου παραλογος , ἐννομον οὐδεν ἐχοντος οὐδε βεβαιον οὐδε φανερον , |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| ἡ την ἀμβλειαν γωνιαν ὑποτεινουσα πλευρα των την ἀμβλειαν γωνιαν περιεχουσων πλευρων , ἐκεινο το χωριον προς το τριγωνον λογον | ||
| ὀξειαν γωνιαν σκε , και το ἀπο της λοιπης των περιεχουσων την ὀξειαν γωνιαν , ἡτις ἐστιν ἡ ΒΓ , |
| και οὐκ ὀντα ἀφθονον ὠνεισθαι , ἐψηφισασθε τας τε ναυς καθελκειν τους τριηραρχους και παρακομιζειν ἐπι το χωμα , και | ||
| ἀφωμοιου τοις Ἀττικοις τετραδραχμοις εἰκη μεν κεκομμενοις και σολοικως , καθελκειν μεντοι πολλακις τας κεκαλλιγραφημενας λεξεις . Ἀριστωνος δε του |
| γεγονεν ὑπο της μουσικης τεχνης . οὐ γαρ δηπου ἐκ διαφερομενων γε ἐτι του ὀξεος και βαρεος ἁρμονια ἀν εἰη | ||
| ἀσυμφωνων χορων οὐδεις ἀκουει ῥᾳδιως ὁτι , λεγουσιν οὐτε των διαφερομενων πολεων . ποια δε οἰκοδομηματα , ποση δε χωρα |
| καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
| . πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
| κληρου και της ὡρας , ἐτι δε και τῳ της προγενομενης συνοδου και τῃ προς ἀλληλους τε και τα φωτα | ||
| ἐπαν δε ὁ κυριος των ὁριων και του ζῳδιου της προγενομενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου την αὐτην μοιραν ἐχοντες εὑρεθωσι |
| και τας ἐπιληπτους και ὑπαιτιους πραξεις , αἱς ἀγνοιᾳ των συμφεροντων ἐνεχειρουμεν . ταυτ ' οὐν ἁπαντα ὁ ἱερωμενος ἐλεγχος | ||
| τα οὐν φαινομενα , ἠτοι ὡς φαινομενα προς εὑρεσιν των συμφεροντων λαμβανεται και παντα ἐσται χρησιμα , ἠ οὐ . |
| τους θεους φασκουσιν οἰκειν συνδυο ; ὁτι Δωριωνι τῳ αὐλητῃ φασκοντος τινος ἀγαθον ἰχθυν εἰναι βατιδα , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| εἰπειν θαρρουντως εἰ τι συνοιδε . και παρελθοντος ἐκεινου και φασκοντος δεδιεναι μη τινα των αὑτου κρειττονων παροξυνας κακον τι |
| του σφαζῃ , θυῃ , ἀπο του παρακολουθουντος , τον κραταιον τους ποδας ταυρον τῳ Ποσειδωνι τῳ συνεχοντι την γην | ||
| κρεϲϲονων κρεϲϲονεϲ . ἀταρ οὐδε ζωον ἐξ ἀλλου τευ γιγνεται κραταιον ἠ θορηϲ . μεγα ὠν και ἐϲ ὑγειην , |
| ἀρετην , ὁσον των φυσει καλων σωματων τα συνερανιζομενα κοσμοις ἐπιθετοις . πεφυκε γαρ ἡ Λυσιου λεξις ἐχειν το χαριεν | ||
| ἀετος , ἀπο - θνησκειν ἐνιαυτῳ . ταυτα μεν οὐν ἐπιθετοις ἐοικεν , ὡσπερ εἰρηται . τροποι δ ' οὐκ |
| πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | ||
| την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν |
| δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
| ' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
| κακου . Μετα δε Λαοδικειαν ἐπ ' Αἰγυπτον ὡρμα , πυνθανομενος μεν Κλεοπατραν βαρει στολῳ διαπλευσεισθαι προς τε Καισαρα και | ||
| δυνατωτεροις αὐτων ἐνηγγυα . Μαχαρης δ ' αὐτον ὁ παις πυνθανομενος ὁδον τε τοσαυτην ὀλιγῳ χρονῳ και ἀγρια ἐθνη και |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| την τε Κυνουριακην ἑλοντων αὑτων ἀποτεμνεσθαι τους Ἀργειους και τους περιοικους σφων ὑπηκοους ὀντας ἀφισταναι . τοτε μεν δη παρα | ||
| θεων εὐφοριαν γενεσθαι και την γην πολυκαρπησαι , τους δε περιοικους πυθομενους ἱερεα και ἀρχοντα αὐτον καταστησαι . ἐξ αὐτου |
| βαλλοντες τοις λιθοις καθυπερθεν ὀντες και παιανισαντες ἐπῃσαν αὐθις , δεξαμενων δε των Ἀθηναιων ἐν χερσιν ἠν παλιν ἡ μαχη | ||
| ἐκ Πατρων ἐς Βρεντεσιον χιλιαις και ἑξακοσιαις ναυσι διεπλει . δεξαμενων δ ' αὐτον ἀμαχει των Βρεντεσιων , τοισδε μεν |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| ἀποθνῃσκοντας , Ἀφροδιτης δε αὐτοις προσγενομενης ὑπο φαρμακειων ἠ γυναικειων ἐπιβουλων , ἐν Παρθενῳ δε και Ἰχθυσιν ἠ τοις καθυγροις | ||
| και ἐπιθυμιων , ἐτι δε και λυπων και φοβων , ἐπιβουλων παθων , ἡς την προστασιαν ὁ γεννητης ἀνηπται πατηρ |
| εἰτα μεντοι ἐλυπησε πολλα . κατα μεντοι την λιμνην την καλουμενην Ἀορατιαν τουτο μεν το θηριον τον κωνωπα ἐπιπολαζειν : | ||
| ὀντα τωι πρωτωι φασι κτισαι την ὑπο μεν των Αἰγυπτιων καλουμενην Διος πολιν την μεγαλην , ὑπο δε των Ἑλληνων |
| , ὁτε δε Ἰουλω . Ἀπο των οὐν της Δημητρος εὑρηματων τους τε καρπους και τους ὑμνους , τους εἰς | ||
| γενη των ἀνθρωπων και μεταδιδοντας ἑκαστοις της ἐκ των ἰδιων εὑρηματων ὠφελειας . Δημητραν μεν γαρ περαιωθεισαν εἰς την Ἀττικην |
| τακτεον κατα τον ποιουμενον , ἀλλα κατα τον ποιουντα , ἀπολυτον την ποιησιν αὐτου τιθεμενοις , και οὐχ ἱνα ἀλλο | ||
| ἠ ὁτι προϋφεστωτων των ῥηματων και ἀναπληρουντων το της εὐθειας ἀπολυτον προσωπον εἰς οὐδεν χρειωδες ἐπενοουντο αἱ της εὐθειας ἐγκλιτικαι |
| . ἀλλ ' ὑπερ μεν των ἱερων αὐτων και των τελουμενων θυσιων λογῳ πεζῳ διῃρηκαμεν ἁ χρη ποιειν , νομους | ||
| , Κορυβαντος και Δημοδικης παις , των της Ῥεας μυστηριων τελουμενων αἰφνιδιως [ την θεαν ] θεασαμενος , ἐμμανης ἐγενετο |
| πολλης δυναμεως . πορθησας δε την χωραν και πολλα των πολισματων χειρωσαμενος μετα πολλων λαφυρων ἐπανηλθεν εἰς την Μακεδονιαν . | ||
| οὐ μονον της Ἑλλαδος ἠ των κατ ' Ἀσιαν κειμενων πολισματων , ἱστωρ δε γεγονως των τε περι τον Ἀδριαν |
| ἐξεταζομεν του τε συμβουλου και των ἀκουοντων και ἐτι του ἀντιλεγοντος : διατι και τινος ἑνεκα και τι βουλομενος την | ||
| μη μελλειν . και ὁ Εὐρυμεδων αὐτῳ ταυτα ξυνηγορευεν . ἀντιλεγοντος δε του Νικιου ὀκνος τις και μελλησις ἐνεγενετο και |
| λεγοντος φοβουμενος οὐδεν ὁ τι οὐκ ἐφθεγγετο περι της σης ἀπουσιας . ἐγω μεν οὐν εἰσειμι τον Ἑρμην ἀντι σου | ||
| ἀμφι τον τυραννον τῃ τε Ἀμεινιου φιλιᾳ πιστευοντες και της ἀπουσιας της Ἀντιγονου καταφρονουντες οὐκ ἀκριβως ἐφυλαττον τα τειχη . |
| . φαμεν γαρ , ὁτι των αὐτων ὀντων παθων , διαφερουσων δε των αἰτιων , οὐ τῃ αὐτῃ θεραπειᾳ χρωμεθα | ||
| φησιν , ἑαυτοις ἀκολουθα οἱ των ἰδεων τον ἀριθμον ἐκ διαφερουσων μοναδων συνεσταναι φασκοντες , ἱνα μη πολλας ἰδεας του |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |