κατεσκευασθω : αἱ ΑΕ , ΕΒ ἀρα δυναμει εἰσιν ἀσυμμετροι ποιουσαι το τε συγκειμενον ἐκ των ἀπ ' αὐτων τετραγωνων | ||
' ὑπολοιπων ἑξ συζυγιων των ἁπτων αἱ μεν ὡς μηδεν ποιουσαι προς ἀλληλας ἠ πασχουσαι οὐδεν προς γενεσιν ἠ φθοραν |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
οὐσων των ΓΗ και ΕΘ , τουτεστιν ἰσων κυκλων τμηματα ποιουσων των ΖΘ και ΗΔ περιφερειων , ἰση ἐσται και | ||
ἐστι δηπουθεν πρωτον περι τε αὐτου του μεγεθους και των ποιουσων ἰδεων το μεγεθος εἰπειν , ὡν δη μια ἐστι |
το γεγονος , ὁτι της θεας ταυτης πολλαι περιστασεις μνημονευονται περιεχουσαι την κατα των ἀσεβων τιμωριαν . τῳ δ ' | ||
ἐργασια , το μεσον μεν αὐτης ἁψιδες εἰσι τετταρες τετραγωνον περιεχουσαι τυπον : ὡν το μεταξυ τετρασιν ἠρεψεν ὁ τεχνιτης |
Φεραυλᾳ ἐδωκεν , ὁτι καλως ἐδοξεν αὐτῳ την ἐκ του βασιλειου ἐλασιν διαταξαι . οὑτω δη τοτε ὑπο Κυρου κατασταθεισα | ||
οὐσιν αὐτῳ ἐκτησατο , ξενον τε ποιεισθαι και κοινωνον της βασιλειου στεγης , „ εἰ ἐγω σε , ὠ βασιλευ |
γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
φιλων εὐ πεπονθως . οὐ τοινυν οὐδ ' εἰς τον καταλογον Ἀθηναιων καταλεξας οὐδενα φανησομαι , οὐδε διαιταν καταδιαιτησαμενος οὐδενος | ||
ταρβα και οὐδ ' ἀν λεγων λεξαιμι . ΗΔΥΣΜΑΤΩΝ δε καταλογον Ἀλεξις ἐποιησατο ἐν Λεβητι οὑτως : . . . |
ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
Δαε ” παρ ' ἑκαστον λεγων , “ ἐμοι το παιδιον δος . οὑτως εὐτυχης , οὑτως ἐλευθερος . γυναικα | ||
ἀνδρα ὡς ἀνδρα καθαριον εἰναι , γυναικα ὡς γυναικα , παιδιον ὡς παιδιον . οὐ : ἀλλα και του λεοντος |
τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
αὐτῳ διαβαλειν τους μαρτυρας : γινεται δε και ἀπο των παρειμενων ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὡσπερ ὁ Δημοσθενης | ||
και ἐπιβαλλομεν τῃ κορυφῃ , των δε σκελων και των παρειμενων λαβομενοι των μεσων ἐπιῤῥηγνυμεν το κατα την ἑξιν των |
, ἐσθητα τε ὁτι Μηδικην ἀντι της Μακεδονικης τε και πατριου Ἡρακλειδης ὠν μετελαβεν , οὐδαμῃ ἐπαινω , και την | ||
ὡστε σημηναι ὁτι εἰσι Φοινισσαι και ἐμφαινουσας τινα χαρακτηρα της πατριου φωνης . εἰ γαρ και Ἑλληνικως ἐλαλουν , ἀλλ |
ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
πεπληρωμενον ὑδατος ὀπην ἐχον περι τον πυθμενα , ἐξ ἡς εἰων ῥειν το ὑδωρ , ὁτε παρεστη ῥητωρ τις λεγειν | ||
: και φυλασσοντες το ἀποῥῥευσαν ὑδωρ , εἰς ἑτερον ἀγγειον εἰων φερεσθαι την ῥυσιν μεχρι της κατα την ἑξης ἡμεραν |
' ὑπ ' ἀγγελιης στρατος ἀσπετος , εἰς ἑν ' ἰουσαι στελλονται ποτι μωλον ἀθαμβεες , ὡστ ' ἐπι πυργον | ||
ἐπιφανειας και της στεφανης , αἱ δε δια της στεφανης ἰουσαι [ μονοστιχοι ] ἠ διστιχοι ἠ τριστιχοι ἠ πολυστιχοι |
ἑλκωσεως , συσσαρκουσθαι και τα χειλη του ἐπιγαστριου και του περιτοναιου , ὡστε μιαν συνουλωσιν της τομης γινεσθαι : ἐαν | ||
μεν των κατ ' ἐπεκτασιν ἡ κατολισθησις βραδυτερα γινεται του περιτοναιου , . . . ἐπι δε των κατα ῥηξιν |
, πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
, οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
μιαν αὐτην ὑποτιθεσθαι και μη δεισθαι τριτου του και ταυτην συνεχοντος ; οὑτω μεν οὐν ὁ λογος δυσχερης ἑκατερωθεν . | ||
πολεμιων ἡγεμονος ἠ ἐπι θατερου κερως ὀντος ἠ τα μεσα συνεχοντος της φαλαγγος , “ τεθνηκεν ὁ των πολεμιων στρατηγος |
μετοικους ὑπαρχειν πλειους των μυριων ἑπτακισχιλιων , τριηρεις τε τας παρουσας τριακοσιας . τους δε Λακεδαιμονιους χρηματων τε σπανιζειν ἀπεδεικνυε | ||
ἡδεως μεν των παλαιων πραξεων μεμνηνται , εὐ δε τας παρουσας ἡδονται πραττοντες , δι ' ἐμε φιλοι μεν θεοις |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | ||
Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † |
και ταχυ ξυμβηναι ; ἡμιν τε πως οὐ βλαβη δαπαναν καθημενοις δια το ἀξυμβατον και , ἠν ἑλωμεν , πολιν | ||
ἐστιν ὀφθαλμων πανηγυρις . ἐν αὐτοις δε τοις λειοις και καθημενοις ἀλση τε ἐστι ποικιλα και ὑποδρομαι συνεχεις , ἐν |
πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
δε ἐν δεξιᾳ Διος ἀγαλμα Ὑπατου πεποιη - ται , παλαιοτατον παντων ὁποσα ἐστι χαλκου : δι ' ὁλου γαρ | ||
. Οἰνον δε πινετω , αὐστηρον , μελανα , ὡς παλαιοτατον και ἡδιστον , ὀλιγον δε . Κἠν δοκεῃ σοι |
Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | ||
, την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , |
μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
μητε παντ ' ἐκβαλειν δια το μηδεν ἐχειν του φαινεσθαι πιστοτερον , ἐπι το ἐπεχειν κατηντησαμεν . ἀλλ ' ὁ | ||
ὁρων τε και συλλογισμων τῃ ἐκθεσει των ὁρων γνωριμωτερον και πιστοτερον ποιων το δεδειγμενον . Τουτεστι τουτο γαρ νυν λεγω |
ἐσχατος και των γυναικονομων ἀριθμουντων τους κεκλημενους και κελευοντων αὐτον ἀποτρεχειν ὡς παρα τον νομον ἐπι τοις τριακοντα ἐποντος , | ||
Ποντον ὀντα βασιλεα . πολλου χρονου δ ' ἠδη γεγονοτος ἀποτρεχειν ἠβουλετο Στρατονικος εἰς την Ἑλλαδα . ὡς δ ' |
ἐφυλαξαν . ὁ γαρ δη Σατυρος ἐπεισε δυο φιλους ἱκετας καταφυγοντας προς αὐτην ἐπιβουλευσαι . οἱ μεν κατεφυγον , ὁ | ||
μη οὐν ἀλλοιωθητε νυν . και παραδειγματα προοισομεθα , τους καταφυγοντας μεν ἐπι τον βωμον , μη ἀτυχησαντας δε ὡν |
ἀγαλματα θεραπευουσαι και ὑπονοιας , ἀλλα ξυνουσιας φανερας προς αὐτους ποιουμεναι , τα τε των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐλευθεραι νοσων τε | ||
, παλιν ἀνανευουσιν ἀνω προς το στερνον , ἀθροαν τινα ποιουμεναι καμπην , ὁθενπερ ἠδη το προς το στερνον αὐτων |
μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
γαρ ἐτι καταλοιπον ἠν . Περι μεν οὐν των ἀλλων ποιωδων ἱκανως εἰρησθω : περι δε σιτου και των σιτωδων | ||
ὡς ἁπλως εἰπειν των ἐλαττονων και μαλιστα των ἐπετειων και ποιωδων : οὐ μην ἀλλα και των μειζονων ἐστιν ὁτε |
ἀναλγης διαφερει . ἀναλγητος μεν γαρ ἐστιν ὁ ἀνεπιστρεπτος του καθηκοντος , ἀναλγης δε ὁ μη ἀλγων . ἀντικρυς και | ||
μεν ἡ δικαιοσυνη , ποιητικως δε τιθεται και ἐπι του καθηκοντος . Εὐχη , συνηθως μεν ἡ δεησις , ποιητικως |
. Παραδους ἡμιν δια των προειρημενων τον του ῥηματος ὁρισμον κοινοτερον τε και εἰδικωτερον , βουλεται δια τουτων εἰπειν ὁπως | ||
την ἀρετην ἐνταυθα και ἐπιστημην και την θερμοτητα και ψυχροτητα κοινοτερον ἐκλαμβανομενοι , τας μεν εὐαποβλητους τας δε δυσκινητους ἐπωνομασαμεν |
φυσιν ναματος , ἡσθη τε τῃ πηγῃ , και το πτερον λουσας τιμᾳ τῳ μελει τα ναματα . ἀρ ' | ||
την ὁδον οὐκ ἐσθ ' ὁπως οὐ πιστον ἐξ ὑμων πτερον ἐξηγαγ ' εἰς τοδ ' ἀλσος : οὐ γαρ |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
οὐ τον κατα την εἰκονα τυπωθεντα ἀνθρωπον , ἀλλα τον πεπλασμενον εἰσαχθηναι φησιν εἰς τον παραδεισον : ὁ μεν γαρ | ||
ἑκατερᾳ των ὀρθων ποιῃ κυβον . Ἐστω το ζητουμενον τριγωνον πεπλασμενον ἀπο δυο ἀριθμων , και ἐστω ὁ μεν ʂ |
ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | ||
και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι |
ἐν τῳ δις δια πασων , ἑκατερου τουτων ἐναργεστατα συμφωνοτερου καθισταμενου του δια πασων και δια πεντε μαλα εἰκοτως . | ||
εἰς το ᾠδειον το προς τῳ λιμενι και διατριβην αὐτοθι καθισταμενου , εἰτε δη κατα ψηφισμα εἰτε και οὐκ οἰδ |
των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
και † παρθενος εὐδοκιμων γαμων παρα ποδ ' εἱλισσουσα φιλας ματερος ἡλικων θιασους ἐς ἁμιλλας χαριτων ἁβροπλουτοιο χαιτας εἰς ἐριν | ||
τις των ἀλαστορων , ὁς σε ἀναβακχευει πορευων και περιελκων ματερος αἱμα σας , ὁ ἐστιν : ἀνακινων το αἱμα |
ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
, ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
δυσοιζω ] δυσχεραινω . θαμνον ] ἠτοι την ἐν θαμνοις καλιαν . γυνη ] ἡ Κλυταιμνηστρα . ἀνηρ ] ὁ | ||
εἰς ἐργασιαν τουτοις τας οἰκιας εἰργαζοντο , ὡς και νυν καλιαν την ἐκ φυλλων φασιν , ἠ ἀπο ὀροφων ἠ |
γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
. δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τηι Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την | ||
ἠ χονδριλης ἠ ψυλλιου ἠ ὀμφακος ἠ ἀνδραχνης τριβοι ὡς ἀνειναι χυλον τινα , ἀριστον ἑξει φαρμακον προς τα καρκινωδη |
ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
Ὁ οὐν ἐν τῳ ὁλῳ και συνθετῳ λαμβανει μετα των ἐποντων ἀναλυσασα ἐκεινα και χωρισασα , ὁ καταλειπει ὁ λογος | ||
. ] Ἀναγκη παραδιδουσα ἠ παραλαμβανουσα ἐν χρηματιστικοις τοποις ἀγαθοποιων ἐποντων ἠ μαρτυρουντων οἰκειωσεις μεν ἐπαγει και μειζονας συστασεις και |
ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
του παντος ἐστιν ὡδε χρωματος συλλογιζεσθαι . Ὁποταν δε τυχοιεν διαφερουσαι τῳ χρωματι , ἐπιδηλοι μεν ἠδη τοις νουν ἐχουσιν | ||
το της ψυχης ὁμοιομερες ἐπιφαινουσιν : αἱ δε γεωμετρικαι μεγεθεσι διαφερουσαι την σωματικην ἐπιφαινουσι πηλικοτητα : αἱ δ ' ἁρμονικαι |
ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
δε το Β , ἀφ ' οὑ ἡ ἐπι τον κυκλον καθετος ἀγομενη μη πιπτετω ἐπι το κεντρον το Α | ||
ἀκριβως κυκλος , ἀλλ ' εὐθεια διαυλον δραμουσα μιμειται τον κυκλον , και ἐστι το ὁλον τουτο ὀρθος κυκλος . |
τον Ἰσαακ , και ἀνενεγκε ” , ἠδη δε το ἱερειον ἐπι τον βωμον ἀνενηνοχοτος , τοτε „ ἐκαλεσεν αὐτον | ||
ποθεν γαρ ; συναγετε παντας . καλον γαρ τεθυκαθ ' ἱερειον , πανυ ἀξιον ἰδειν . ἀλλα τα γυναια ταυτα |
αὐτοισι ξυμφερει : διαφευγουσι δε οὐ μαλα : των γαρ νουσηματων ὁ τι ἀν ἑτερον ἐφ ' ἑτερῳ γενηται , | ||
εὐλαβεεσθαι . Γυναικι ἐν γαστρι ἐχουσῃ ὑπο τινος των ὀξεων νουσηματων ληφθηναι , θανατωδες . Γυνη ἐν γαστρι ἐχουσα , |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
' ὁστις αὐτων ἐχοι ἀν των συμφυλακων νομισαι τινα ἠ προσειπειν ὡς ἀλλοτριον ; Οὐδαμως , ἐφη : παντι γαρ | ||
μονοι συγγενεις και πολιται , ἀλλα πασαν ὁσην Ἑλλαδα χρη προσειπειν , συμπεπενθηκεν δε και της οἰκουμενης το πλειστον μερος |
καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
μεν τον βιον ῥᾳονα και βελτιους τας προς ἀλληλους ἐντευξεις ποιουμενων , ἐκεινων δε το ἠθος δυσπροσοδον και πανταπασιν ἀνομιλητον | ||
περι των ἀποδιδρασκοντων , ἀλλα και των τας μακρας ἀποδημιας ποιουμενων δια τε γης και θαλασσης . Ἐαν τα φωτα |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |
της ἰσχυος . καθαιρει δε και ὁ κυπαρισσιας ὁμοια , γενναιοτερον δε , ὡστε ἐξαρκει και ἐλασσον δουναι . ἡ | ||
γενεσθαι πλειω των μυριων και τρισχιλιων . Τυριοι μεν οὐν γενναιοτερον μαλλον ἠ φρονιμωτερον ὑποσταντες την πολιορκιαν τοσαυταις περιεπεσον συμφοραις |
ἐπι δεκα , τρια ἐπι δεκα : την ιεʹ πρωτην φθινοντος δια το ἐντος ταυτης συμπληρουσθαι την αὐξησιν της σεληνης | ||
καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον ἐτος προς τοις ἐννακοσιοις τε |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
' ἐννοησον ἀνδρα ἐν βαθει πωγωνι και πολιᾳ τῃ κομῃ ἐξεταζομενον εἰ τι οἰδεν ὠφελιμον , και τοις μεν δοκουντα | ||
αἰωνιον „ ὡς ἀν ἐν τῳ καθ ' ἡμας αἰωνι ἐξεταζομενον , οὐκ ἐν τῳ προ αἰωνος , ” και |
αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
χρισματος ἡ συνθεσις αὑτη . Δει δ ' εἰδεναι ποιαι ποιοις εὐμικτοι και ποιαι ποιοις συνεργουσιν εἰς το ποιειν μιαν | ||
' ὠλετ ' ; ἠ κατ ' οἰκον , ἠ ποιοις τοποις ; οὑπερ πριν Ἀκταιωνα διελαχον κυνες . τι |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
ἐργων οὐκ εὐγνωμονα ἐχει την προκλησιν , το δε τους ἐνοχλουντας ἀποσειεσθαι ἐκ τε της ἀγαθης συνειδησεως ἐχει το θαρραλεον | ||
ἀπελθουσα ἀφωνος μενεις ; εἰωθαμεν δε τοιουτοις λογοις προς τους ἐνοχλουντας κεχρησθαι . θ ἀνασχησει ] οὐχ ὑπομενεις . Ξ |
κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
' ἐρημιαν : συμμαχιας δηλονοτι . προσιοντες : προσιοντες και ἐπικαλουμενοι συμμαχειν μενουμεν : ἠγουν ἐν τῃ ὑμετερᾳ συμμαχιᾳ . | ||
λυσιτελους οὐν ἀμελησομεν , οὐτε τους καιρους ἐκλεγομενοι οὐτε θεους ἐπικαλουμενοι οὐτε τους ἀριστους και καλλιστους ἀριθμους των μη τοιουτων |
παντων ἀνοητοτατα . γρ . ἀνοητοτητα . και ποιμαινειν και διακονειν . . . . ταλασιας . ἐργασιας , ἠ | ||
την δεξιαν ἐνεβαλον , ἐμνησθην Διος σωτηρος , ἐμπεπηγα τῳ διακονειν . τοιουτος ὁ τροπος . μειρακιον ἐρων παλιν τα |
τερπετο δαιτι παρημενος : οἱ δε δη ἀλλοι Ζηνος ἐνι μεγαροισιν Ὀλυμπιου ἁθροοι ἠσαν . τοισι δε μυθων ἠρχε πατηρ | ||
και ἐγχειῃσι δαμησαν Ἀργειων : Τρωες γαρ ὁσοι φθασαν ἐν μεγαροισιν ἠ ξιφος ἠ δορυ μακρον ἑῃς ἀνα χερσιν ἀειραι |
: ἀλκιβιος ἐκληθη δια τοιαυτην αἰτιαν . Ἀλκιβιον τοὐνομα τινα κοιμωμενον παρα τῃ ἁλωνιᾳ ἐγγυς ὑδατος ἠ ἐγγυς της θημονιας | ||
και νυκτος του σωματοφυλακος το ξιφος ἑλκυσασα καιριως ἐτρωσε τον κοιμωμενον , ἐγκαταλιπουσα το ξιφος . Του δε σωματοφυλακος ὑποπτευθεντος |
ταυτα μ ' ἀνεμνησας και ἐειπες , φασι μνηστηρας σης μητερος εἱνεκα πολλους ἐν μεγαροις ' ἀεκητι σεθεν κακα μηχαναασθαι | ||
σοι δ ' ἐνθαδε παντα μελοντων : μεμνησθαι πατρος και μητερος ἐν μεγαροισιν ὡς νυν , ἠ ἐτι μαλλον , |
ἀποφατικον , δει παντως την προστιθεμενην καταφατικην εἰναι και κατωθεν προστιθεσθαι : δει δε παντως την μιαν προτασιν καθολου εἰναι | ||
ἑψηθεισῃ και λειωθεισῃ τηλει , και ἑνωσας ἀναλαμβανε και διδου προστιθεσθαι . Κωδυας τρεις συμμετρους τῳ μεγεθει βρεχε μετα γλυκεος |
ἐν τοις τρισι πρωτοις , ὁ δε δακτυλικος ἐν τοις τετρασιν , ὁ δε παιωνικος ἐν τοις πεντε . αὐξεσθαι | ||
ἱπποισι δε τετρασιν ἑως Ἁλιρροθιου : ἐφ ' ἱπποις δε τετρασιν , τεθριππῳ ἀγωνισαμενος ἐνικησεν ὁ Ἁλιρροθιος . ὁθεν τινες |
. Ἐστι γαρ ἑκαστον ὁ ἐστιν ἐφ ' αὑτου : ἐφετον δε γινεται ἐπιχρωσαντος αὐτο του ἀγαθου , ὡσπερ χαριτας | ||
δι ' αἰωνος ὑπεδεχετο . ὡστε εἰ το πρωτως ὀν ἐφετον τοις πασι , και του εἰναι τοις πασιν αἰτιον |
ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
δεινον , ὠ Ἀθηναιοι , εἰ τις κατ ' ἀνδρος πολιτου , οὐχ ἑαυτου , ἀλλ ' ὑμετερου , τουτο | ||
οἰκοι τον ἀνθρωπον οὑτω παιδευσαι και ἡμερωσαι ὡστε ἀντι κακου πολιτου χρηστον ἀνθρωπον ἀποφηναι . ἠπιστατο γαρ , ὡς ἐοικεν |
σπογγον ἐπιδειν πυκνον και μαλθακον , τετμημενον , ξηροτερον ἠ ὑγροτερον , και ἐπι τῳ σπογγῳ ἀνωθεν φυλλα συχνα τιθεσθαι | ||
αὐτος ἑωυτου ἀκριβεστερος ἐστιν : ὑδατος γαρ οὐκ ὀδμαται : ὑγροτερον γαρ ἐστι του ἐγκεφαλου , ἐαν μη σαπῃ : |
ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
, ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
πολλοις ἐδοξε θειον εἰναι το ῥηθησομενον , της παρανομιας τυχουσης ἐπισημασιας παρα του δαιμονιου . ἀξιουντων γαρ των Λιπαραιων εἰς | ||
ἐξουσιαν παρα των ὑπατων εἰπειν ὁσα βουλεται , και τυχων ἐπισημασιας τε μεγαλης και προσοχης λογον διεξηλθε κατα του δημου |
τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
βαλλοντες τοις λιθοις καθυπερθεν ὀντες και παιανισαντες ἐπῃσαν αὐθις , δεξαμενων δε των Ἀθηναιων ἐν χερσιν ἠν παλιν ἡ μαχη | ||
ἐκ Πατρων ἐς Βρεντεσιον χιλιαις και ἑξακοσιαις ναυσι διεπλει . δεξαμενων δ ' αὐτον ἀμαχει των Βρεντεσιων , τοισδε μεν |