εὐνην , ὁ ἐστι δεμνια και χλαιναι . λυχνιον και λυχνουχος διαφερει . λυχνιον μεν γαρ ἐστιν ἡ λυχνια , | ||
και φυσει πως εὐαγωγον ἐστι πας ἀνηρ ἐρων . ἑτερου λυχνουχος , ἑτερου ληκυθος ἀνδρος πενητος υἱος , ἐκτεθραμμενος οὐκ |
εἰσφερειν γραμματα , δευτερον δε μη ἐξειναι ἐν τῳ θεατρῳ στεφανουσθαι ἀλλ ' ἐν πυκνι , τριτον τον ὑπευθυνον μη | ||
οὑτος εὐημερησε ἐν τῳ ἀγωνι ἐπιφανως παλαισας , μελλων δε στεφανουσθαι ἐκωλυθη προς του ἀλειπτου † ἐπιπροσθεμενου † την ἐργασιαν |
χλωρα και κρομμυου ὀλιγον και πρασου . συνεργει δε τοις ἐμετοις και των ὀσπριων αἱ τε πτισαναι , μελιτος ἐχουσαι | ||
τα μελαγχολικα παθη , κουφιζηται τε ταις διαχωρησεσι και τοις ἐμετοις και ταις εὐπεψιαις και ταις ἐρυγαις ὁ ἀνθρωπος , |
' , ὡς τουτο ἐλεξα , ἐπαυοντο ἀλυοντες και τους στεφανους οὑς εἰχον περι τῃ κεφαλῃ και τῳ τραχηλῳ διαρρηξαντες | ||
οἰκον οὑτως ἀπεδειξε και ἀπεφηνε , φησι , πλειους ἀπενηνοχοτα στεφανους . μυχῳ Ἑλλαδος ἁπασας : ἀμφιβολον ποτερον ὡς ἐν |
και τον ἀνημερον λεοντα και φοβερα βρυχωμενον ἠγαγεν εἰς την τελετην και ὑπεζευξεν Ἀφροδιτης νομῳ , και τας ἀγριωτατας παρδαλεις | ||
μυστης ὠν ἱεροφαντην ἁμα και δᾳδουχον τεθεαμαι , και την τελετην ἐκεινην εἰδον , ἡν οἱ μεμυημενοι παντες ἐπιστασθε , |
αὐτικα ὁπλισαμενος αὐτος ἡγειτο της φαλαγγος . οἱ δε Λακωνες Ἀριστομενην παλιν ἰδοντες ἐν τοις ὁπλοις , παλιν ἀριστευοντα , | ||
προσδεισθαι . Τουτων ῥηθεντων οἱ δικαζοντες ὁμογνωμονες γενομενοι προεκριναν τον Ἀριστομενην . [ . . , . . ; . |
γαρ ἀπολωλεκεναι τριηρεις το μη ἀπολεσαι ἀντικειται , το δε προσκτησασθαι ἐναντιον ἐστιν . ἀπο του μαχομενου : θαυμαζω δε | ||
κατ ' ἐργασιαν ἐκπλειν , ἡνικα οὐδ ' ἀν εἱς προσκτησασθαι οὐδεν ἀν ἐζητησεν , ἀλλα τα ὑπαρχοντα μονον διαφυ |
, οἰνος ἡδυς , ᾠα , σησαμαι , μυρον , στεφανος , αὐλητρις . ὠ Διοσκορω , ὀνοματα των δωδεκα | ||
“ οἰμοι , Καλλιροη : ταυτα ἐστι τα σα . στεφανος οὑτος , ὁν ἐγω σοι περιεθηκα : τουτο ὁ |
φασγανωι , μισθον δ ' ἐχεις : ἠ νυν ἐκεινους ἀποδος ἐμψυχους παλιν ἠ τηνδ ' ἀναγκασον γ ' ἐτ | ||
δε ὑπερβας το μεσοτοιχον εἰς τα του γειτονος ἐσκαψας . ἀποδος οὐν , και λαβε την στολην . ” ὁ |
παλιν ἀπο της ἐφοδου της κατα τον δια πλειονων πεμπτον ἀναποδεικτον ὁρμωμενοι παραστησομεν . Το γαρ τοιουτον διεζευγμενον και ἀληθες | ||
ἁρμονιας τον προσηκοντα περιθησει . Ἱνα δε μη δοξω φασιν ἀναποδεικτον λεγειν , ἐξ ὡν ἐπεισθην κρειττον εἰναι και τελειοτερον |
θερμοτερος ἐστι του μελανος . ὁ δε ξανθος οἰνος ἀκρως θερμος ἐστιν , ὡσπερ γε και ὁ ἐφεξης αὐτῳ ὁ | ||
ἠχον και στεναγμον μετα πνοης γινομενον : το ἑξης : θερμος δε κρουνος αἱματος νεου δεσποτου παρα σφαγαις δυσθνῃσκοντος βαλλει |
ἐνεπρησαν , το δε τελευταιον τους τας ὑβρεις ἐπιτελεσαμενους Περσας συλλαβοντες ἐτιμωρησαντο . του δε πολεμου προς τους Φοινικας ταυτην | ||
προσδοκωμενης , κελευει τοις στρατιωταις συλλαβειν αὐτον : οἱ δε συλλαβοντες αὐτον , ὡς μεν τινες φασιν , παντελως ἀπεπνιξαν |
δια τουτο ἐπι των τεταρταιων προηγουνται πλανηται , ἐπειδη ἐν διαφοροις τικτεται μοριοις , και ἐν μεν τουτῳ τῳ μοριῳ | ||
ἐξ ἐπιταγματος μηδε φοβῳ πολεμιων εἰξαντας , σπεισαμενοις δε τοις διαφοροις και παρασχουσιν ἑαυτους ὑπηκοους χαριζεσθαι τε και ἐπιτρεπειν ὁτου |
δε ἀλλο πληθος των νεων ἐξεπεμψεν ἐπι την Σαλαμινα , προσταξας ἐξαπτεσθαι των πολεμιων και ναυμαχιᾳ κρινειν τον ἀγωνα . | ||
' , ἐφη , ὁ των Ὑρκανιων ἀρχων , ὑπομεινον προσταξας τοις ἡγεμοσι των σων στρατιωτων ἐξοπλιζειν αὐτους . ἐπει |
κεκυρωμενῃ θεων κρισει συντελεισθαι . των δ ' ἀστρων πολυχρονιους παρατηρησεις πεποιημενοι , και τας ἑκαστου κινησεις τε και δυναμεις | ||
, και τους Χαλδαιους ἐν αὐτῳ τας των ἀστρων πεποιησθαι παρατηρησεις , ἀκριβως θεωρουμενων των τ ' ἀνατολων και δυσεων |
' ἐνδειαν ἐξαιρεθῃ : και μαζα και ὑδωρ την ἀκροτατην ἀποδιδωσιν ἡδονην , ἐπειδαν ἐνδεων τις αὐτα προσενενκηται ] . | ||
δυσιατοτερα ταυτα τα ἑλκη . αὐτος δε ὁ Ἀσκληπιαδης τοιαυτην ἀποδιδωσιν αἰτιαν : φησι γαρ , ὁτι ἐπι παντος πραγματος |
ἑκατερον των ἀνδρων . ἀπο ταυτης γινεται της ἀρχης δημου προστατης ὁ [ Μαλακος ] Ἀριστοδημος και λογου πολιτικου δυναμιν | ||
ταις πυλαις ὡν ὑπερμαχειν ἐμελλον ἡ Ἀρτεμις ἠν και τουτων προστατης ἐγγεγραπτο . θ Ἀρτεμιδος εὐνοιαισι : τουτο λεγει ὡς |
ἡσυχος . ἀσπιδοεσσαν : την . βροτοισι : τοις και βροτοις . Ἐπικαρσιον : δογμειον . ἀσπιδ ' : και | ||
το βλαστημα , νεην καλυκωπιδα κουρην , ἡ πρωτη κατεδειξε βροτοις μαντηιον ἁγνον Δελφικωι ἐν κευθμωνι θεμιστευουσα θεοισι Πυθιωι ἐν |
, φιλιαν . τοις δε ὑστεροις ἐφιεμενοις μεγαλων και πολλοις περιπιπτουσι κακοις ποθεινος εἰκοτως ἐκεινος ὁ βιος ἐφαινετο . δηλοι | ||
ἐμου γεγενημενους σφηνας . Ὁτι πολλοι των ἀνθρωπων ἐν συμφοραις περιπιπτουσι παρα των ξενων : ἐκ δε των ἰδιων ἐαν |
τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | ||
Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια |
ἀξονων εἰς πλαγιον ἀποτεταμενα και ὑπο τοις διφροις εἰς γην βλεποντα , ὡς διακοπτειν ὁτῳ ἐντυγχανοιεν . ἡ δε γνωμη | ||
ὁσον ποιμην ἐστιν , οὐ προς το των προβατων βελτιστον βλεποντα ἀλλ ' , ὡσπερ δαιτυμονα τινα και μελλοντα ἑστιασεσθαι |
τροπους ἐστιν , ὁ τε λεγων λογος του τι ἐστιν ἀναποδεικτος , και ὁ λεγων συλλογισμος του τι ἐστι πτωσει | ||
πληθους πολιτικον οὐκ εἰς τινα χρονον ἀφωρισμενον . Ὑποθεσις ἀρχη ἀναποδεικτος : συγκεφαλαιωσις λογου . Ψηφισμα δογμα πολιτικον εἰς τινα |
των ἐξω : των φυγαδων . τον θρουν : τον συλλογον τον γιγνομενον περι των φυγαδων , του δειν δεχεσθαι | ||
μεσῳ ἐλεγχον , εἰπε τις ὡς ἀν εὐπρεπως διαλυσειε τον συλλογον , ὁτι ἐπιεικως προσηκει αὐτον φερειν τε και τιθεσθαι |
ὁρωμεν , ταυτα και εἰναι : εἰδος δε τι αὐτων οἰηθηναι εἰναι μη λιαν ᾐ ἀτοπον . ἠδη μεντοι ποτε | ||
ὁ ] αἰσθανεται ἐχων το μνημειον ὀρθως , ὁ οἰδεν οἰηθηναι ἀδυνατον : και ὁ οἰδε και αἰσθανεται ἐχων κατα |
δε ἐγκωμιαστικα δηλονοτι ἐστι ταδε : γενος , ἀγωγη , παιδευσις , ἡλικια , φυσις ψυχης και σωματος , ἐπιτηδευματα | ||
Ἀτος . πρωτον , οἰμαι , των ἐν ἀνθρωποις ἐστι παιδευσις : ὁταν γαρ τις πραγματος κἀν ὁτουουν την ἀρχην |
τις ἐπιχθονιων ἀνθρωπων φῃσιν ἐλευσεσθαι : του δ ' ὠλετο νοστιμον ἠμαρ . ἀλλ ' ἀγε μοι τοδε εἰπε και | ||
τῳ τιθεσθαι ταχεως μηδε ποιουν ὀρρον ἠ παντελως ὀλιγον , νοστιμον γαρ το τοιουτον : το δε ἀποξυνομενον ἐν τῳ |
ἀναφωνουμεν , συγγενικως τουτο περιφεροντες , ἀναλογιστεον . και οὐτε διαλεκτους ὡς βελτιους μεταληπτεον , ἀλλ ' αὐταις ταις ὑπαρχουσαις | ||
. Ὁτι μεν δει τινα φειδω ποιεισθαι της περι τας διαλεκτους καθαριοτητος , αὐτοθεν συμφανες : ὁ τε γαρ ἑκαστοτε |
ἐκ του σωματος , τους δε των σπουδαιοτατων ἡγεμονας και διδασκαλους ἀπο παντων μεν ἐργαστηριων , παντων δε των σπουδαιοτατων | ||
τινες : και οὐδ ' ἐν τουτοις οὐδεις ἐπαναγκαζει τους διδασκαλους αὐτους ὑπευθυνους εἰναι του δια παντος ἀκριβους , οὐδ |
τῃ ζʹ και τους Ἰβηρας φησιν ὑδροποτειν παντας , καιτοι πλουσιωτατους παντων ἀνθρωπων τυγχανοντας . κεκτηνται γαρ ἀργυρον και χρυσον | ||
οἰδ ' ὁτι σωθηναι αὐτην ἐβουλεσθε : εἰ δε τους πλουσιωτατους , οἱ τριακοσιοι : εἰ δε τους ἀμφοτερα ταυτα |
, ὁδου μεν παρεργον και κοχλιδιον ἀναλεξῃ και βολβαριον , τετασθαι δε δει την διανοιαν ἐπι το πλοιον και συνεχως | ||
. διαφορα δε ἐστι των τασεων το μαλλον ἠ ἡττον τετασθαι . Συστημα δε ἐστι συνταξις πλειονων φθογγων ἐν τῳ |
πυργοι προσηγοντο ἠδη . οἱ δε ἐκ της Ἁλικαρνασσου νυκτος ἐκδραμοντες , ὡς ἐμπρησαι τους τε πυργους και ὁσαι ἀλλαι | ||
και ἐν τουτῳ κατεχομενων ἠδη ἐκ του πυρος των πυργων ἐκδραμοντες ἐκ της πολεως πολλοι και ἐς κελητια ἐμβαντες ἀλλῃ |
ἀπατης δια της πειρας ἐπῃσθετο : ἐξειναι της ἐλευθεριας ἀποστερειν Ἀθηναιους ἐνομιζεν : ἀλλα παρ ' ἐλπιδας εὑρων κρειττους ἠ | ||
διακρουσαμενος τους ἀπαιτουντας . Φιλιππος ἐν Χαιρωνειᾳ γιγνωσκων τους μεν Ἀθηναιους ὀξεις και ἀγυμναστους , τους δε Μακεδονας ἠσκηκοτας και |
ἐλαθον ὑμων ὑφελομενοι , και τους ἐκ των πολεων τουτων συνεδρους παρ ' ὑμων μεν ἀνεστησαν , παλιν δε εἰς | ||
. . ὁς γε πρωτον μεν οἰεται δειν ἀναμνησθηναι τους συνεδρους , διοτι κοινωμενους τον ὀρθρον ἐν μεν τωι πολεμωι |
ποιητης ἀν εἰποι τις χρυσεον προσωπον . . . Τον Ἐλευσινιον ἐφηβον ἀρθηναι λογος προς Δημητρος , ἱνα την νομαδα | ||
τῳ ἀρχοντι ὡς ὀντα αὐτον Ἀρχιαδου Λεωστρατον τουτονι , τον Ἐλευσινιον του Ὀτρυνεως , διαμεμαρτυρηκεναι δ ' ἑτερον , ὡς |
. ὁ δε δρακων ταις σπειραις τους νεκρους συναγαγων ἐφυλαττεν ἀπαθεις , ὡς ἀν μητε τι των χερσαιων μητε μην | ||
ἡμων , και διοτι καθαρα προς καθαρους και ἀπαθης προς ἀπαθεις προσαγεται : τα δ ' ἐν τοις καθ ' |
Σωκρατες , ὁρᾳς τι φης ; ἑκων , ἠ προς ἀκουσιους τυχας εὐπρεπως ἱστασαι ; Πειθομενος νομῳ . Τινι ; | ||
, αἱρετωτερον τοις ἀρχουσι χειρων ἀντιπραξαι ἠ συμμαχον ἀνδρα ἐξειργοντας ἀκουσιους Ῥωμαιοις ἐχθρους φανηναι . Ἠγγελθη μοι Μηνοδωρον ὑμετερον πολιτην |
βρυν : ἀσημος φωνη , ἡν οἱ παιδες φθεγγονται . ἀσημος φωνη ἡ των παιδων , ὁποτ ' ἀν πιειν | ||
ἐν τῳ νῳ “ . εἰ μεν κεν βρυν : ἀσημος φωνη , ἡν οἱ παιδες φθεγγονται . ἀσημος φωνη |
μονῳδιαις τετηρημαι : πασας ὑποθεσεις τολμησας λογων , μονους τους θρηνους ἐξεκλινον : ἐλανθανον δε ἀρα τοις ἐμαυτου θρηνοις τηρουμενος | ||
ἐπιπωλησιν , δια το τους τελευτωντας ἐξακουεσθαι δια τε τους θρηνους και τας οἰμωγας τας ἐπ ' αὐτοις . κλωμακοεσσαν |
των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | ||
ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : |
Γλαυκωι γενος Οὐρανιωνες ἐκ Μηστρης και σπερμα μετ ' ἀνθρωποισι λιπεσθαι [ . και την μεν ῥ ' ἐδαμασσε Ποσειδαων | ||
Ἀργος , οἰος , ἐπει μεσσηγυς ἐτ ' αὐτοθι νευσε λιπεσθαι αὐτοκασιγνητοις . οἱ δ ' ἠισαν ἐκ μεγαροιο , |
τελος την τριαδα , ἠτοι την τριχῃ διαστασιν και τον τετραγωνισμον . πας δε ἀριθμος ὁ ὑφ ' ἑαυτον πολυπλασιαζομενος | ||
' Ἀντιφωντος οὐ γεωμετρικου . . . , τον γαρ τετραγωνισμον του κυκλου πολλων ζητουντων και Ἀ . ἐνομισεν εὑρισκειν |
τοισδε , οἱον πολλακις ὑπο σιτων και ποτων και ἀφροδισιων κρατουμενοι ἡδεων ὀντων , γιγνωσκοντες ὁτι πονηρα ἐστιν , ὁμως | ||
στερηθηναι και ἐπιθυμουντες ἐκεινων , ἀλλων ἀπεχονται ὑπ ' ἀλλων κρατουμενοι . καιτοι καλουσι γε ἀκολασιαν το ὑπο των ἡδονων |
, δευτερος Χιος μουσικος κατα τον αὐτον χρονον , τριτος ἀνδριαντοποιος οὑ μεμνηται Ἀντιγονος , τεταρτος περι του ἱερου του | ||
, αἱρετωτερος του ἀκοντος ἁμαρτανοντος , οἱον εἰ ζωγραφος ἠ ἀνδριαντοποιος ἠ οἰκοδομος κατορθωτικος ὠν περι την οἰκειαν τεχνην ἁμαρτανει |
της κρουσεως : προσλαμβανομενος : ζητα ἐλλειπες και ταυ # πλαγιον ⊢ ὑπατη ὑπατων : γαμμα ἀπεστραμμενον και ⌉ γαμμα | ||
μεν ἐνθεν , την δε ἐνθεν , και ἐπειτα ξυλον πλαγιον ἐνειη ἐν ταις φλιαις ὡσπερ κλιμακτηρ , ἐπειτα εἰ |
ποσοι παρον ἐν πολει διατριβειν ἐν ἀγροις αἱρουνται τας ἡδονας ἡδιους των ἐκει θορυβων κρινοντες . εἰ δε ἠσθα Ἀχιλλευς | ||
μουσικης μεν και ποιητικης διδωμι σοι το ἀποχρων , ὡς ἡδιους μεν τας δαιτας ἐργαζοιο , κοιμιζοις δε τας λυπας |
καταῤῥοωδεις δε οἱ τοιουτοι γινονται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει ὁκοσα ξηραινοντα ψυχει και σιτων και ποτων και πονων , τους | ||
λυει το παθοϲ . χρη δε ταριχευϲαντα τα ἐντοϲθιδια και ξηραινοντα ἀποτιθεϲθαι , μη παροντων δε τουτων ὑποθυμιαν την ϲαρκα |
, και παρα το ταναον ταναλεγης και τανηλεγης , ὁ αἰωνιον κοιμημα και μακροχρονιον ἐχων . . . . . | ||
στασιν , ὡσπερ οὐδε τον αἰωνα αἰωνιον : το γαρ αἰωνιον το μετεχον αἰωνος . Ἐπειτα ἡ κινησις πως αἰωνιον |
αὐτῳ , και ἡ ζωνη δε ὡσαυτως τῃ ζωνῃ . εὐκρατους μεν οὐν φασι τας οἰκεισθαι δυναμενας , ἀοικητους δε | ||
της πυρωδους οὐσιας οὐδενι βατη ζῳῳ . Δυο δε τας εὐκρατους φασιν οἰκεισθαι , την μεσην ἀφ ' ἑκατερας ζωνης |
ποιει δοκειν αἰδεισθαι τους ὁρωντας : ἐπειτ ' εὐθυς ἀπελθοντες ἀναιδεις εἰσιν . Ὡς ἐμοιγε και ὁ παιδοτριβης ἐδοκει και | ||
θεοις νεος . εἰ δε οὑτω τραχεις και σκληρους και ἀναιδεις λογους και τεθηγμενους , ἠγουν δυναμενους λυπησαι , ῥιψεις |
εἰ δε μη , πολλα το ἑν ἐσται , ὁ κἀκεινοις συνεβαινεν . Μ . και οἱ Πυθαγορειοι δ ' | ||
τι πραττουσιν , τουτοις ἀποκεισθαι προσηκει τας τοιαυτας καταφυγας , κἀκεινοις οὐκ εἰς το μη δουναι δικην , ἀλλ ' |
. Ὁ δε Μεγαμηδης φιαλην λαβων και ἐπισπενδων ηὐχετο ὡς ἐξακουστον εἰναι τοις ἐν τῃ νηι ὠ παιδες λεγων μαλιστα | ||
ἐργωδως οἱ πολεμιοι καταμανθανωσιν αὐτα , ἐαν [ δε ] ἐξακουστον ἀπο του τειχους τι γενηται . . . . |
των συνδυασμων ἠ τις ἰχθυς ἡδιστος και τις μετ ' Ἀρκτουρον ἠ μετα Πλειαδα ἠ μετα Κυνα μαλιστα βρωτος . | ||
ἐν τῃ κεφαλῃ του Βοωτου μικρον προς ἀνατολας ἀπολαμβανει τον Ἀρκτουρον : ὁ Σταχυς και οἱ ἐπι των πτερυγων του |
Μακεδονας , τους παντας ἀνδρας ͵ετʹ , ποιησας ὁ αὐτος Σελευκος ἐν Ἀντιοχειᾳ τῃ μεγαλῃ ἀνδριαντα χαλκουν φοβερον της Ἀθηνης | ||
των τυρων και πλατεις Κρητες θηλειας καλουσιν , ὡς φησι Σελευκος : οὑς ἐν θυσιαις τισιν ἐναγιζουσιν . πυριεφθων δε |
ἐξ ἐκεινου δεικνυομενα τε και ἐκφαινομενα , οὐ ποιουμενα οὐδε παραγομενα : ἐκ των ποιουμενων δε ὁ λογος γινεσθω , | ||
γεγονε : τα γαρ ἀπο των εἰς ξ εἰς α παραγομενα ἐθνικα εἰσι , Φοινιξ Φοινισσα , Κιλιξ Κιλισσα . |
' αὐτην φυλαξαντα κροτειν και ἐπιψαλλειν ἐμμελως . ὀργανον γαρ τελεωτατον ὑπο φυσεως δημιουργηθεν ἀρχετυπον των χειροκμητων τουτο γε : | ||
αὐτο γαρ , οἰμαι , το ταυτα ἐπιτηδευειν ἀριστον και τελεωτατον ἐστι γερας : ἐπι τινι γαρ δυναιτ ' ἀν |
γνωριμον ἀλλ ' οὐδε τῳ διορθωτικῳ : το μεν γαρ ἐπανορθωτικον οὐ τα αὐτα ἀξιοι παρεχειν τους ποιησαντας ἁ ἐποιησαν | ||
μεν κατα την ἀριθμητικην ἀναλογιαν , το δε κατα το ἐπανορθωτικον . ὁταν δε ὁ μεν δουλος ἀπολυθῃ της δουλειας |
δικαιων . Τοφρ ' ἠν ὀφρ ' ἐτι γαια γενος χρυσειον ἐφερβεν . Ἀργυρεῳ δ ' ὀλιγη τε και οὐκετι | ||
κνημῃσιν ἐθηκε . δευτερον αὐ θωρηκα περι στηθεσσιν ἐδυνε καλον χρυσειον πολυδαιδαλον , ὁν οἱ ἐδωκε Παλλας Ἀθηναιη , κουρη |
, ἠ ὁ λαμβανων παρα τον ὁρον μεσον ἑτερον αἰτιον συλλογιζεται μεν , οὐκ ἀποδεικνυσι δε , δια τουτο ταυτα | ||
ἡν ἀνυειν πειρωμεθα τῃ διαιρεσει χρωμενοι προς εὑρεσιν ὁρισμου , συλλογιζεται . και περι τουτου εἰρηται μεν αὐτῳ και ἐν |
και ἑτεραν ἐπιβολην . Ἐπει οὐν και Νωε μετα τον κατακλυσμον ‖ ἀρχη γινεται δευτερας ἀνθρωπων σπορας , ἐξομοιουται τῳ | ||
κατακλυσμου , * * * φησι . μετα δε τον κατακλυσμον γενος παρηλθεν εἰς τον βιον ἱερον , το των |
του φιλου β ἐχεις ἐλπιδα πιστεως γ οὐ ζῃ ὁ ἀποδημος δ ἀτεκνου γενεσιν ἐχεις ε οὐ κληρονομεις τους γονεις | ||
θ ἐπιτυγχανεις της ἐπικλησεως ι γινῃ ἐπισκοπος α βραδυνει ὁ ἀποδημος , ἀλλ ' ἐρχεται β ἀποδιδεις ὁ ὀφειλεις , |
ἀλλα την ἡλικιαν ; και ποιος μαλλον ἠ βασιλεων ἠ αὐτοκρατορων εὐγηρως ; οὐ μην ἀλλα και ἐτι νεος ὠν | ||
Ἀριστοτελους ἐνεργα ἐτι και ἀκραιφνη , και ἐν τοσαυταις μεταβολαις αὐτοκρατορων και ἡγεμονων ἀμεταβλητα διαμενει και ἀκινητα και ἀσαλευτα . |
ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
μερος το βουλευον μεν και συνεδρευον τοις ὑπερ των κοινων βουλευομενοις , πληθει μεν ἐλαχιστον , εὐγενειᾳ δε και φρονησει | ||
Ἀττηλαν , ἐδοκει τῳ βασιλει Θεοδοσιῳ και τῳ μαγιστρῳ Μαρτιαλιῳ βουλευομενοις των προκειμενων περι μη μονον Βιγιλαν ἀλλα και Μαξιμινον |
” Ἀβρααμ της φωνης Σαρρας ” : ἀναγκαιον γαρ τοις παραγγελμασιν ἀρετης τον μανθανοντα πειθαρχειν . οὐ παντες δε πειθαρχουσιν | ||
ψυθος . τις ὡδε παιδνος ἠ φρενων κεκομμενος , φλογος παραγγελμασιν νεοις πυρωθεντα καρδιαν ἐπειτ ' ἀλλαγᾳ λογου καμειν ; |
ἀπο παντος εὐ φρονουντων στοματος γενεσθαι των πραγματων τον νεανισκον κυριον και στηναι μεν την φθοραν της οἰκουμενης , ἐπιστηναι | ||
γαρ μονον ἑν προσωπον ἐχει καθαπερ ἡ ἰδια ποιοτης το κυριον : ποιει γαρ τα προς τι , τα διαβεβλημενα |
πλεον γαρ ἐκ των τελων δοκει προσφερεσθαι νυν ἠ ὁ φορος δυναται συντελειν , ἀφαιρουμενης της εἰς το στρατιωτικον δαπανης | ||
ἐτι τουτων ἐλασσον ἀπιεις οὐ λεγω . Οὑτος Δαρειῳ προσηιε φορος ἀπο της τε Ἀσιης και της Λιβυης ὀλιγαχοθεν : |
την τραπεζαν και τα ἀλλα σκευη ἐκει κατατιθεσθαι , καθως προσταξαι αὐτῳ τον προφητην . Προσαγαγειν δε τῳ Θεῳ θυσιαν | ||
ταυτα φυσας τα ἐνδον ἐργα αὐτῃ , φαναι ἐφη , προσταξαι μοι δοκει ὁ θεος . εἰδως δε ὁτι τῃ |
ἐν ταις πρωτισταις ἑαυτων ἐνεργειαις και οὐκ ἐξισταμενοι αὐτων , παραγουσι δευτερας και τριτας ἑαυτων ἐνεργειας . Εἰ δε τις | ||
αἱ αὐται ἀρχαι ὑπαρχουσι , δια τι τα μεν ἀφθαρτα παραγουσι , τα δε φθαρτα , και δια ποιαν αἰτιαν |
ἀναγραφης ἀξιωσαι τα διαφωνουμενα παρα τοις συγγραφευσιν ἀναγκαιον , ὁπως ἀκεραιος ἡ περι της ἀληθειας κρισις ἀπολειπηται τοις ἀναγινωσκουσιν . | ||
ὁ σοφος ὑπο της τυχης ἀηττητος ἐστι και ἀδουλωτος και ἀκεραιος και ἀπαθης , πασαν ἐπεχειρησεν ἐργῳ ἐλεγξαι την τουτου |
προβουλευσαι περι αὐτων ἐξουσιαν τῃ βουλῃ καταλειποντες , ἀλλ ' ἀφαιρουμενοι και ταυτην αὐτης την τιμην , ἡν ἐκ του | ||
, ὁπερ μετα το ἑτοιμασθηναι τους δρομεις εἰς το δραμειν ἀφαιρουμενοι ἀφιεσαν τρεχειν : ἀφ ' οὑ και ἀφετηρια ἐκληθη |
προθεσμιας ἐνεστωσης . και δη οἱ μεν ἐπεμπον ἀπαιτουντες τον δασμον : ὁ δε ὑπεροπτικως ἀποκριναμενος ἀπεδιωξε τους ἀγγελους . | ||
διπλασιαζομενης φορας . ἀποχρη γαρ ἐξ ἑνος χωριου λαμβανειν ἑνα δασμον ἐτησιον τῳ κεκτημενῳ , καθαπερ ἐκ πολεως βασιλει : |
οὐκετι πιστευεται . ὡν , εἰ και ἐμελλον ὑπερ αὐτου παραταξασθαι μετ ' εὐνοιας , και πληθει συμπαντες και καθ | ||
συγκεχυμενως ἠ διεσπαρμενως , ἱνα , εἰ γενηται χρεια του παραταξασθαι , ἑτοιμως προς τουτο καταστωσιν . Ὡστε ἐαν πολλοι |
: ἐπει δε εἰωθαμεν ἐκφερειν τα πραγματα ἐνιοτε μεν ὡς ἀποφαινομενοι , ἐνιοτε δε ὡς πλεον τι του ἀποφαινεσθαι ποιουντες | ||
των συγγραφεων περι της τελευτης του βασιλεως τουτου διαπεφωνηκασιν , ἀποφαινομενοι δια φαρμακου θανασιμου γεγονεναι τον θανατον , ἀναγκαιον ἡγουμεθα |
γαρ κειται ὀνοματα ταις δυναμεσι , καθ ' ἁς οὑτοι ποιοι λεγονται , ὡσπερ ταις ἐπιστημαις , καθ ' ἁς | ||
καθ ' ἡν ποιοι λεγονται : εἰ οὐν οὐ λεγονται ποιοι ἀπο των εὐαποβλητων παθων , δηλον ὁτι οὐδε ποιοτητες |
, : κακεγκακως ἀπολοιτο και ἀφωνος εἰη Λικυμνιος ὁ της τραγωιδιας ὑποκριτης . ὡς γαρ ἐνικα τους ἀντιτεχνους Κριτιαν τον | ||
: προς δε τουτοις ποιηματα ἐχων ἐλθειν και ἐπη και τραγωιδιας και διθυραμβους και καταλογαδην πολλους λογους και παντοδαπους συγκειμενους |
ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος , ἀλλ ' ἑκουσιους ἐαν γιγνεσθαι τας συνθηκας , αἰδουμενον τε την πατριδα | ||
, εἰ οἱ τοιουτοι φρονοιεν οἱς παρεστι δυναμις τους μεν ἑκουσιους πειθειν σωφρονειν τους δ ' ἀκουσιους ἀναγκαζειν : αὐτῳ |
. : ὁν ἐπι χερνιβας μολων Καδμος ὀλεσε μαρμαρωι κρατα φονιον ὀλεσιθηρος ὠλενας δικων βολαις ] ὁ μεν οὐν Ἑλλανικος | ||
, καλλιστα δ ' ἐν πενιαι . το δε λυγρον φονιον τε γηρας μισω : κατα κυματων δ ' ἐρροι |
Ἀγαμεμνονα ἠ σιωπησω : ἐγκυψασα δε διαλεγεται προς τον νεκρον Πολυδωρον και προς αὑτην : τι με ἀποστραφεισα και τῳ | ||
ἐρημον εἱλε και κατοπιν ἐμβαλλει τοις Μεσηνιοις , οἱ περι Πολυδωρον κατα προσωπον . ἀμφιβολοι γενομενοι Μεσηνιοι κατα κρατος ἑαλωσαν |
την διανοιαν , ἀν τε τι συμβῃ πταισμα περι το στρατοπεδον , ἡ του λογου παρηγορια τας ψυχας ἀνερρωσε , | ||
ἐλαφυροπωλησεν . ἐπορθησε δε και την ἐγγυς χωραν και το στρατοπεδον ὠφελειας ἐμπλησας ἀπεπλευσεν εἰς την Κυπρον . ἐπολιτευετο δε |
εἰδη τῳ γενει διαιρεθεντα , ὡς εἰπον , ἰσοτητι . ψυχος γε μην και καυμα και θερος και ἐαρ ἀνεγραψε | ||
ἀωρων βοτρυων . οἰνον ] ἠτοι κατα το μετοπωρον . ψυχος ] ἠτοι χειμων . πελει ] ὑπαρχει . τελειου |
τουτον παρα των οὑτως ἀρχειν δυναμενων ὀρθη γιγνοιτ ' ἀν πολιτεια , την της τεχνης ῥωμην των νομων παρεχομενων κρειττω | ||
περι Κεφαλου ὁτι προ Δημοσθενους ἠν . ἡ γαρ ἐμη πολιτεια ] κατα κωλον ἐπαναφορα . τι γαρ νυν λεγεις |
οὐδετερων λεγομενων ὀνοματων την ἐννοιαν ἠ ἐπι το προ ἀμφοιν ἀγομενην , ὡς ὁταν το πρωτον λεγωμεν , ἠ ἐπι | ||
σφαγιον αὐτην αἰτουντων των Ἀχαιων , προς δε τον βωμον ἀγομενην οἱ μεν ἀριστεις οὐ προσεβλεψαν , ἀλλα παντες ἐτρεψαν |
ἀκραϲ ἐϲτι ψυκτικηϲ δυναμεωϲ , παντεϲ ἰϲαϲι και δια τουτο ἀναιρετικον ἐϲτιν ἐκ τηϲ ἀναψυξεωϲ . Κωνου καρποϲ , ὁν | ||
δε ἐξ ὑποθεσεως προαγει την διαιρεσιν , γιγνεται το τριτον ἀναιρετικον της ὑποθεσεως , καθα προ ἡμων και ὁ Ἀλεξανδρος |
, την φρασιν αὐτων ὠφεληθηναι βουλομενος . ἀμελει και τον Ἀριστοφανους ἀνεμαξατο χαρακτηρα , ὁς των ἀλλων προὐχει κωμικων : | ||
τοις παλαιοις και ὑπ ' ἀνδρων , ὡς ἐν Ἱππευσιν Ἀριστοφανους και ἐν Θεαιτητῳ Πλατωνος . Μενανδρος Συνερωσῃ : ἀφες |
ἑπτα διεζωσθαι κυκλοις , ὡν ὀνοματα ταδε : ἀρκτικος , ἀνταρκτικος , θερινος , χειμερινος , ἰσημερινος , ζῳδιακος , | ||
, γʹ ἰσημερινος τροπικος , δʹ χειμερινος τροπικος , εʹ ἀνταρκτικος . και ὁ μεν ἀρκτικος τας Ἀρκτους περιεχει . |
. Ἡ δε διαιτα τοιαυτη ἐστω : μετα τους ὑπνους ἀποθεμενοι την ἐκ του κοιμασθαι νωχελειαν ἀποδιδοντες τα κατα κοιλιαν | ||
ἀριθμος των δικαστων κατα λογον του ἐγκληματος . ὁποσοι δε ἀποθεμενοι γραφην πριν εἰσελθειν ἀπεθανον , και τουτους ὁ Αἰακος |
πρεσβεια παρα τας ἀλλας πασας νεμειν . ὁ μεντοι μεγας Συριανος ἀριστα και θεωρητικωτατα ταυτῃ τῃ ζητησει διῃτησε , τα | ||
μετ ' αὐτον ἑπομενοι αὐτῳ ἀχρι Συριανου : πρωτος δε Συριανος ὁ φιλοσοφος ἀντειπεν και ἀποδεικνυσιν ψευδος ὀν . ΑΙΣΧΙΝΗΣ |
δεοντα . και ἡ λοιπη δ ' εὐφορια του καμνοντος παραστησει σοι της λυσεως το ταχος των ἐφημερων . των | ||
. Την δε ἀκριβειαν τουτων ὁ Προχειρος Κανων Κλαυδιου Πτολεμαιου παραστησει . Τα δε της Σεληνης σχηματα , ἁπερ καλειται |
κατα τουσδε τους ἀνδρας ὑπο την φυσιν . οὐ γαρ ἀπαραβατον το εἱμαρμενον οὐδ ' ἀναγκαιον . Ἠτοι τας ἀποδεικτικας | ||
. ] Χελωνης χερσαιας ἡπαρ λειον ἐν πεσσῳ ὑποτιθει , ἀπαραβατον ἐστι , μηδενι μεταδιδου . [ λαʹ . Πομα |
ἀδηκτως κατα την τριτην ἀποστασιν και θερμαινει κατα την πρωτην ἐπιτεταμενην , ἀποκρουεσθαι τε ἁμα και διαφορειν πεφυκε μετα του | ||
ἀπορει τις λεγων ὁτι ἐνδεχεται ποτε και δια δραστηριον και ἐπιτεταμενην ἐκτηξιν της πιμελης γενεσθαι ἀθροαν ἐκκρισιν των γλισχρων διαχωρηματων |
ἀποστελλουσι συνεδρευσοντας ἐς Ἀμφικτυονιαν πασαν : ἀπο δε ἐθνων των κατειλεγμενων ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου | ||
ἑκαστου δε ἁπαξ του μηνος θυουσιν ἐπι παντων Ἠλειοι των κατειλεγμενων βωμων . θυουσι δε ἀρχαιον τινα τροπον : λιβανωτον |
και ἀπο του φυραματος ὁλου προστεταχεν ἀφαιρειν . ἡ δε προσταξις ἐστι τοιαδε : ” και ἐσται , ὁταν ἐσθιητε | ||
. Τουτων ἠσαν οὑτοι ἀτιμοι : αὑτη γαρ ἠν τουτοις προσταξις . Ἑτεροις οὐκ ἠν γραψασθαι , τοις δε ἐνδειξαι |
των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
, γινεται δε ἀπο του βʹ προσωπου του παθητικου ὁριστικου παρατατικου , λεγω δη του ἐτυπτου : ἐαν γαρ ἀποβαλῃς | ||
Ἀοριϲτου βʹ και μελλοντοϲ τυπειν Ἀπαρεμφατα παθητικα χρονου ἐνεϲτωτοϲ και παρατατικου τυπτεϲθαι Παρακειμενου και ὑπερϲυντελικου τετυφθαι Ἀοριϲτου αʹ τυφθηναι Μεϲου |
Ἀρεος το ἀγαλμα . Τουτῳ δε τῳ ἀκινακῃ θυσιας ἐπετειους προσαγουσι προβατων και ἱππων , και δη και τοιαδ ' | ||
ταις ἀμαλαις τα κειρομενα των δραγματων δεοντες , οἱς ἑτεροι προσαγουσι και μαλα συντονως . ἡ δε δρυς οὐκ ἀκαιρως |
εἰναι αὐτην την θεον προσευχοντο τε την ἀνθρωπον και ἐδεκοντο Πεισιστρατον . Ἀπολαβων δε την τυραννιδα τροπῳ τῳ εἰρημενῳ ὁ | ||
αὐτου : ὁ δ ' οὐχ εἱλετο , ἀλλα και Πεισιστρατον τον συγγενη , καθα φησι Σωσικρατης , προαισθομενος το |
ἐλευθεριαν ἐλευθεριᾳ παλιν ἠμειψατο . Μετα δε τουτο της νησου ἀπαρας , περιῃει την οἰκουμενην , τοις ἁπανταχου των φιλοσοφων | ||
' ἠ αὐτον ἑαυτῳ γεγενησθαι ἐλεγον . ὁ δε Ἀντωνινος ἀπαρας της Συριας ἐλθων τε ἐς την Νικομηδειαν ἐχειμαζε , |
ἀποκρινομενος παρα βασιλει Μαρδονιος , εὐπορησουσι μεν ὡς ἐπι των συνεστηκοτων ἀκριβως και ἐνθυμηματων και παραδειγματων : μονος δε αὐτοις | ||
ἑκαστον ἀσυστατων πως συνισταναι δυναται . Και ἀλλως ἡ των συνεστηκοτων ζητησις πολυειδης τις ἐστι και διαφορος , ἡ δε |
το κοινον αὐτων μητε προκαταλυσεσθαι τον πολεμον , ἐαν μη Οὐολουσκοις ἁπασι δοκῃ . θεους τε δη σεβομενος , οὑς | ||
ταυτην σκοταιαν ἡκεν εἰς Ἀντιον , την ἐπιφανεστατην των ἐν Οὐολουσκοις πολεων , ἡνικα περι δειπνον ἠσαν οἱ κατα την |
δια χαρτου , δια τε πυουλκου ἐνιε και δια μοτου παρατιθεις , ἐπανωθεν δε καταπλασσων ἠ κηρωτην ἐπιτιθεις ἐχουσαν κηκιδος | ||
καινου γαρ τουτου Θεμιστιος αἰτιος ἑλκων και γοητευων και μεγαλα παρατιθεις , ἐνια και μουσικα . ταυτα ἀκουων ἠγασθην και |
πεντε και εἰκοσι νηες των Κορινθιων αἱ σφισιν ἀνθορμουσαι οὐτε καταλυουσι τον πολεμον ναυμαχειν τε μελλουσιν : πεμπειν οὐν ἐκελευεν | ||
, ἡν ἐνικα σταδιον Κρισων Ἱμεραιος , ἀρχοντος Ἀθηνησι Φιλισκου καταλυουσι Ῥωμαιοι την των δεκα ἀρχην ἐτη τρια των κοινων |