| ' ἐς θρονον ἱζε διοτρεφες ὀφρα κεν Ἑκτωρ κειται ἐνι κλισιῃσιν ἀκηδης , ἀλλα ταχιστα λυσον ἱν ' ὀφθαλμοισιν ἰδω | ||
| φαος ἠλθεν ἀτειρεος ἠελιοιο , οἱ μεν ἀρ ' ἐν κλισιῃσιν Ἀχαιων ὀβριμοι υἱες γηθεον ἀκαματῳ μεγ ' ἐπευχομενοι Ἀχιληι |
| ταχεως γηρασκουσιν αἱ φυσιες αὑται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει τοισι τοιουτοισιν ὁκοσα θερμαινει και ξηραινει και πονοισι και σιτιοισι , | ||
| : αἱ λεπται μελανων διαχωρησιες αἱ φρικωδεες , βελτιους τοισι τοιουτοισιν : αἱ τοιαυται ὠφελουσι μαλιστα κατα την ἡλικιην , |
| δε φαινονται και οἱ ἀγνοουντες . πεμπτου και τελευταιου μνημονευει τροπου , καθ ' ὁν δοκουσιν εἰναι τινες ἀνδρειοι οὐκ | ||
| ἐφησθα μη χρηναι τον ἀγαθον πολιτην τας ἐπιθυμιας ἐκ παντος τροπου ζητειν ἀποπιμπλαναι , μητ ' αὐτον ἑαυτου μητε των |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| μιξας , ἐν εἰριῳ προστιθεσθω . Καθαρτηριον , ἠν ἐκ τοκου μη καθαρθῃ : του τριφυλλου ἐν οἰνῳ λευκῳ πινειν | ||
| διαφθορης και μη λιην καθαρθεισης , ὀλεθριον . Τα ἐκ τοκου και διαφθορης πολλα ὀξεως ὁρμησαντα , ἐπισταντα , δυσκολα |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
| Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
| τετραγωνον ; Ἀναλυονται τα ξη ια εἰς ἑκατοστα χπ . Τουτοις προστιθενται και τα μθ ἑκατοστα , και γινονται ὁμου | ||
| μεγαλη μεν ἡ πολλη , μικρα δε ἡ ὀλιγη . Τουτοις δε ἑπομενως ἡ των μυκτηρων δυναμις προς την των |
| , ἠ ὁτι το ποιητικον αὐτου ἡ ψυχη προεισι και ἀπεισιν , ἠ ὁτι ἐξ ὑλης ἐστι φθαρτης , ἠ | ||
| τους ἀλλους ὡσπερ λελυμενος , και του χρεων ἐπισταντος ῥᾳδιως ἀπεισιν , ὡς ἀν οὐκετι βιᾳ κρατουμενος οὐδε σφιγγομενος . |
| ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
| Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
| μυθον ἐειπες : πως ἐθελεις ἁλιον θειναι πονον ἠδ ' ἀτελεστον , ἱδρω θ ' ὁν ἱδρωσα μογῳ , καμετην | ||
| . ἐμοι δ ' ἐγχειρουντι λεγειν ἀπεραντον ἡμερων πληθος ἐπιρρυεν ἀτελεστον ὁμοιως ἑξει τον καταλογον . οὐδε γαρ ἑστηκεν αὐτου |
| στομα λιμναι εἰσιν , ὡν ἡ ἑτερα Βουτικη καλειται ἀπο Βουτου πολεως , και ἡ Σεβεννυτικη δε πολις και ἡ | ||
| των λʹ . . . . Ἐτεοβουταδαις ] Ἐτεοβουταδαι οἱ Βουτου του ἱερεως ἀπογονοι , γενος λαμπρον παρ ' Ἀθηναιοις |
| διεκρινετο . και ὁ τουτο ποιων , οὑτος ἠν ὁ ἐπιψηφιζειν λεγομενος . ἐπιψηφιζειν τους παροντας . ἀντι του ταις | ||
| βουλην τελος μηθεν ἐκφερειν εἰς τον δημον μητ ' ἐκεινον ἐπιψηφιζειν , πριν ἀν τοις Οὐολουσκοις εὐτρεπη γενηται τα περι |
| μεν ἀνισταμενους κατηνεγκαν , τοις δε κακον ἐπισταντες ὀναρ ἐτι καθευδοντας ἐκτεινον . οἱ δε ἀφυπνισθεντες τοσουτον εἰχον των κοιμωμενων | ||
| προς μαχην . ἐν τουτῳ και οἱ Θρᾳκες ἐπεφανησαν ὡς καθευδοντας αἱρησοντες : οἱ δε ἐγρηγοροτες και ὡπλισμενοι δεξαμενοι τους |
| . ἐκεινο δε ἐνθυμουμεθα ὁτι περι σωτηριας βουλευομενοι οὐδεν ἐν τοσουτοις λογοις εἰρηκατε σωτηριον και δυναμενον πεισαι ὁτι δυναται σωζειν | ||
| ' ὑμας ὑπολαμβανων μισειν αὑτον ἡγειται . προς δε τουτοις τοσουτοις οὐσιν οἰδεν ἀκριβως ὁτι , οὐδ ' ἀν ἁπαντων |
| εἰς τα ὀμματα καταρρυσιν , ἐπει και το προσωπον ἀναγκη καταχριειν , πλειον ὑπο του παθους ἠπερ τα λοιπα μερη | ||
| ψυχειν ψυχρην τε φυϲει και λεπτην ἐουϲαν την κυϲτιν . καταχριειν δε γλευκινῳ ἠ ἀκακιῃ ἠ ὑποκυϲτιδι ξυν οἰνῳ . |
| δευτερος και τεταρτος , εἰς ἁς νικας και Εὐριπιδης ἐγραψεν ἐπινικιον , θυσας Ὀλυμπιῳ Διι την πανηγυριν πασαν εἱστιασε . | ||
| . εἰς γαρ την ἐπιουσαν νεομηνιαν ὑπεσχετο συντετελεσμενον ἐπιδειξασθαι τον ἐπινικιον : Ἀντιτειν ' ἐπιβουλιᾳ . ἠγουν ἐναντιου τῳ φθονῳ |
| ἐν αὐτῳ γινεσθαι τας μεταβολας ; αὐτο μεν οὐν τι μεταβαλλειν οὐχ οἱον τε , εἰ μη τινα ἐχει και | ||
| τα ἀλλα δ ' ὡσαυτως . ἐτι δ ' αὐτους μεταβαλλειν τηι κρησει κατα τα παθη και τας ἡλικιας : |
| . ἐς τε τα ἐθνη πεμπων , ἡγεμονας τε και ἐπιτροπους ὡς ἐκεινου φιλους παντας διεχρησατο . πασα τε νυξ | ||
| την μεν προικα λαβειν ὁμολογησαντα και ἐχειν αὐτον προς τους ἐπιτροπους ἀπογραψαντα , το δ ' ἐργαστηριον κεκαρπωμενον αὐτον και |
| τοις ἡρωσι : Δια το ὀνομα φησιν αὐτον τοις ἡρωσι συνδιαγειν . ] ξυνεισι πλην της ἑσπερας : Ἀντι του | ||
| βουλεσθαι και ἑαυτους ζην και τους ἑαυτων φιλους και ἑαυτοις συνδιαγειν και τοις φιλοις . οὐ μην ἀληθες ἐστι τουτο |
| Ἡρακλειον καλειται . Ἐνθα βορειοτατος ] Μυχον ἐνταυθα φησι το ἐσχατον μερος της Αἰγυπτου . Γραφεται δε και θερειοτατος : | ||
| δυνοντος κατα τον ὁριζοντα θεσεως , την δε κατα το ἐσχατον ἀναπληρουμενον του ἡλιου και ἐτι την κατα το πρωτον |
| : της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
| το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
| γονευς , οὑτω συμπασης της πολεως κοινους δει τους γονεας συμπαντας ἡγεισθαι , και προσηκειν τουτους οὐχ ὁπως ὡν ἡ | ||
| κατελυσαν , τους ἀνα μεσον Ῥηνου και των Πυρηναιων ὀρων συμπαντας . ἀθροοι γαρ και κατα πληθος ἐμπιπτοντες ἀθροοι κατελυοντο |
| και προς ἡμας ἐληλυθε της ἀρετης . Δεχεται δη την παραινεσιν ὁ Τυλλος και δεχημερους ποιησαμενος ἀνοχας , ἐν αἱς | ||
| λογος μυθικος ἐκφερομενος ἀπο ἀλογων ζῳων ἠ φυτων προς ἀνθρωπων παραινεσιν : παροιμια δε την ἀπο του κεφαλαιου ἐπι το |
| το μεν θαττον το δε βραδυτερον ὡστε και του χειμωνος ἐπιλαμβανειν . οὐκ ἀναλογοι δε αἱ φυλλοβολιαι ταις βλαστησεσιν , | ||
| ὡρῃ ἐκ μεθης και ῥιγεος : ἀρχεται δε τοπρωτον ῥιγος ἐπιλαμβανειν , ἐπειτα και πυρετος κατεχει : το δε ὑγρον |
| μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
| . Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| οὐκ ἀρα πασι δεικνυσιν , ἀλλα μονοις ἐκεινοις τοις προς ἀπολυσιν των κακων οἰκοθεν ὡρμημενοις και το παρ ' ἑαυτων | ||
| γαρ οὐσα ἡ ποσθη διατιτραται ῥᾳδιως . μετα δε την ἀπολυσιν της προσφυσεως ὀθονιον λεπτον ὑδατι ψυχρῳ διαβροχον μεταξυ θετεον |
| ὀφεων . ὁ θηριον ἐλθων ὁ Ἡρακλης μετα Ὑλλου του θεραποντος αὐτου ἀπεκτεινε . μυθευεται δε και τουτο , ὁτι | ||
| περαν του ποταμου καταφυγων ἐς ἀλσος τι μεθ ' ἑνος θεραποντος ὑπεσχε τῳ θεραποντι την σφαγην καταλαμβανομενος : Φλακκου δ |
| κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
| ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
| προλαμβανειν ἐπι παντος Ἀριστοτελικου συγγραμματος . ἑξ τοινυν κεφαλαια δει προλαμβανειν , τον σκοπον το χρησιμον και τα ἑξης . | ||
| , ἐφ ' ᾡ τους ὑψηλοτερους τοπους κατα των ἐχθρων προλαμβανειν : Παραγγελθηναι δε τους ψιλους περαιτερω του δυνασθαι αὐτους |
| ὁτι μεταβαλλει την χροιαν προς τους ἰδιους τοπους ὡς ὁ πολυπους ὁ θαλασσιος . ὁτι οἱ ἀσκαλαβωται οἱ και γαλεωται | ||
| μαλακια δε καλειται ὁσα ἀνοστεα ἐστι : και εἰη ἀν πολυπους σηπια τευθις ἀκαληφη . ταυτα τοι και αἱματος ἀμοιρα |
| , ἐπην οἰκεια φανῃ κατα δωμαθ ' ἑαυτου γεινομενοις θνητοισιν ἐπισκοπον εἰς βιου ὡρην , εὐκτεανους δεικνυσι και ὀλβου πλειονος | ||
| ἀγρην ὁ φαεσφορος εὑρετο Καστωρ : και τους μεν κατεπεφνεν ἐπισκοπον ἰθυς ἀκοντι βαλλομενος , τους δ ' αὐτε θοοις |
| ὁ κανθος παρελθῃ , ἠ ἐκ χειρουργιας ἀρθῃ και μηκετι στεγειν το δακρυον οἱον τε ᾐ , ἀλλα ῥευματιζεται . | ||
| δει την δοσιν αὐτον κηρυττειν , ἀλλ ' ἐν ἑαυτῳ στεγειν και ἐνδον ἐχοντα την εὐεργειαν ἐπ ' αὐτῃ χαιρειν |
| ἀγειροντα τῳ παιδι βοηθειν : ἐπει δε εὐ ποιων ἐν πρωτοις εἰ των εὐπορων , παραινω τι των ὀντων εἰς | ||
| Μεγιλλε τε και Κλεινια . Ἡν εἰπον γυμναστικην ἐν τοις πρωτοις λογοις ὁτι δεοι διεξελθειν , σχεδον δη διεληλυθα τα |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
| περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
| ἀγρους αὐτου : ἡ μεν δυναμις ἰσχυρα ἐστιν δια το στρατηγειν , δια το τιμασθαι , δια το προτεταχθαι της | ||
| λυσιτελῃ τρεφειν συνεχως ἐν τοποις νοσεροις στρατοπεδον . λειπεται δε στρατηγειν τεχνας τινας : και δη τηρησαντες ἐθος τι των |
| δε ἑορτασαντας ἐπανηκειν ἐς αὐτον . τουτους ἡ βουλη πανυ παρακαλουντας και ἐναγοντας ἐς τας διαλυσεις ἐκελευσεν ἑορτασαντας Πυρρῳ παραδουναι | ||
| αἰτιοις . οἱον γαρ γεγονεν , ἀκουσαι χρη τους ἐμε παρακαλουντας προς τα νυν πραγματα . ἠλθον Ἀθηναιος ἀνηρ ἐγω |
| ἡ αὐτη ἐπιστημη : και εἰ τουτο , οὐδε του ὑγιεινου και του νοσωδους ἡ αὐτη ἐπιστημη ἐστιν . εἰ | ||
| , την δε της φρονησεως νηφαντικην και ἀοινον αὐστηρου και ὑγιεινου τινος ὑδατοςἁς προθυμητεον ὡς καλλιστα συμμειγνυναι . Πως γαρ |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| παντας τους ἀλλους ἑξηκοντα και τριηκοσια ταλαντα ψηγματος : νομος εἰκοστος οὑτος . Το μεν δη ἀργυριον το Βαβυλωνιον προς | ||
| , ἡ δε χειμερινη σοηʹ ∠ δʹ . κβʹ . εἰκοστος δευτερος ἐστι παραλληλος , καθ ' ὁν ἀν γενοιτο |
| οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
| ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
| ἐμπειροι φευγουσιν . οἱ δε ἀνδριζομενοι κατα τα πολιτικα μενοντες ἀποθνησκουσιν , ὁπερ κἀπι τῳ Ἑρμαιῳ συνεβη . οἱ μεν | ||
| ληφθωσιν ὑπο νουσηματος τινος ὑπερ τεσσαρακοντα ἐτεα , οὐ μαλα ἀποθνησκουσιν . Ὁκοσα δε των σωματων συγκρησιν λαμβανει πυρος του |
| σφοδρα δε κυνηγεσια . οὐ μην ἀπαξιοι το καμνειν και ἐνοχλεισθαι των ἀλλων ἑνεκεν , οὐδε ταυτῃ χειρον πραττειν νενομικεν | ||
| ' εἰ και ἀπηρας παρ ' ἡμων , το γε ἐνοχλεισθαι παρ ' ἡμων οὐ διεφυγες , ἐπειδη οὐδε αὐτος |
| Καισαν , και τους Συρους πλεονασαι ἐν τῃ Αἰγυπτῳ . Τουτους δε φησι και το ἐν Ἀθως και το ἐν | ||
| προς αὐτον πρεσβεις Ῥωμαιων , ἐξωνησασθαι βουλομενοι τους αἰχμαλωτους . Τουτους δια πασης αἰδους και τιμης ἐποιησατο , εἰδε τε |
| τελος γενικης . Ἀλλ ' οὐτε τα συνθετα την αὐτην κλισιν ἀναδεχεται τοις κατα παραθεσιν , ἐπει ἰδου το λεοντοφονος | ||
| Ἁρπαγοντος μετοχικα : το προαγωνος συνθετον ὀν του ἁπλου την κλισιν ἐφυλαξεν : το καταπυγων καταπυγονος , και ἐγκυμων ἐγκυμονος |
| , ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
| . εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
| κατακτωμενοι οὐδεις ἐνοστησε πλην Ἀδραστου και Ἀμφιαρεω , τους δε λοιπους ἡ Καδμεια κατεσχεν . ἀπωλοντο δε οἱ μεν ἀλλοι | ||
| τον δευτερον και τον οὐραγον κοντατους εἰναι , τους δε λοιπους παντας , τους ἐν μεσῳ τασσομενους , ὁσοι τοξευειν |
| και ναυσταθμῳ . . εἰσεται ἠ ῥα και οἰος ἐπιστηται πολεμιζειν : ἡ διπλη περιεστιγμενη ὁτι Ζηνοδοτος γραφει ἐπιστεαται . | ||
| διος Ὀδυσσευς : παντες ἀρ ' οἱ γ ' ἐθελον πολεμιζειν Ἑκτορι διῳ . τοις δ ' αὐτις μετεειπε Γερηνιος |
| ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
| τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
| ἐν ] διαιρεσει . Τινες μετα την συγκρισιν εὐθυς την ἐκφρασιν ταξαντες , την δε ἠθοποιιαν μετα την θεσιν οὑτως | ||
| πολιορκησει , και ὁτι Κορινθιους πρωτους ποιησει ἀναστατους , και ἐκφρασιν του πλου , και ὁτι παλιν συλληψονται μοι αἱ |
| ἀλλοι πολλοι . παρ ' Ἐπιμενιδηι δ ' ἀναβας Τυφων καθευδοντος Διος ἐπι το βασιλειον , ἐπικρατησας δε των πυλων | ||
| προς μιξιν και ὑπνον , ἐκβακχευουσα αὐτον , ἱνα , καθευδοντος του Διος , ἀβοηθητοι οἱ Τρωες γενομενοι , ἡττηθωσιν |
| ὑπο τουτου ἀγανακτησαντος , εἰ τοιουτος αὐτων βασιλευει , συγκεντηθεντα ἀποθανειν . Κτησιας δε κ . τ . λ . | ||
| πεφαρμαχθαι , ᾡ γραφειν ἠρξατο την ἐπιστολην , οὑ γευσαμενον ἀποθανειν . . . , : Και πρωτος εἰσηγησατο ἐφορους |
| ἐστι και συνεστραμμενος και ἀπορητικος , κατα δε την φρασιν ἀπεριττος δια την της ἀληθειας εὑρεσιν τε και σαφηνειαν , | ||
| και ἀργως διῃτημενων ζῳων . προδηλον δ ' ὁτι και ἀπεριττος ἡ ἐξ αὐτων ἐστι τροφη μαλλον , ὡσπερ ἡ |
| οἱον ὡς ὁ τας Νικας τας χρυσας χωνευειν κελευων και καταχρησθαι τοις χρημασιν εἰς τον πολεμον οὐχ οὑτως εἰπεν προχειρως | ||
| δει νεμειν , ἐν τῳ δε ἀναλισκειν τε αὐτα και καταχρησθαι εἰς το ἑαυτου σωμα οὐ πλεονεκτητεον , εἰ μη |
| δε λοιπας ἁπασας παραδουναι , ὡς δε και τοις ἑξης ἐνιαυτοις διδοναι φορον , ἐτησια τετρακιςχιλια ταλαντα ἀργυριου και προςετι | ||
| ἀρχην παρ ' αὐτοις ἠρξεν , ἀφ ' ὡν τοις ἐνιαυτοις τιθενται Σμυρναιοι τα ὀνοματα . Ἐπι Σεβηρου δε αὐτοκρατορος |
| και συντριβησεται προς ἑαυτον , προς οἱους ἐσοιτο ὁ ἀγων αἰσθανομενων των ἀντιπαλων , ἁτε χρωμενους ἀνανταγωνιστῳ συμμαχιᾳ του δικαιου | ||
| τας στοας ὑπελθετε , ” ἐκπεσειν λογον ὡς Κυμαιων οὐκ αἰσθανομενων ὡς ἐν τοις ὀμβροις ὑπο τας στοας ὑπελθετεον , |
| ἐκ τουδε φαμεν γινεσθαι ὡς ἐξ ἀερος ὑδωρ φθειρομενου του ἑτερου : οὐτε γαρ ἀηρ γινεται ὑδωρ , ἀλλα φθειρομενου | ||
| τῳ Περι ποιητικης και τῳ τριτῳ Περι ῥητορικης , του ἑτερου συνωνυμου δεομεθα , ὁπερ πολυωνυμον ὁ Σπευσιππος ἐκαλει . |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| ἐπαγγελιαις και ἀφαιρουμεναι αὐτον του φρονειν : ἠπατησεν ἐφειλκυσατο : τερπειν δυναμενοις : πορθησιν και ταραχην . βιου συγχυσιν τῃ | ||
| ὑαλοειδεες εἰναι κλειονται θνητοισι θυηπολεουσι τοπαζοι . Φημι δε τοι τερπειν και ὀπαλλιον οὐρανιωνας ἀγλαον , ἱμερτου τερενα χροα παιδος |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| ἀνθρωποισι ; τις ποθεν μολων σοι μαρτυρησει ταυτ ' ἐμου κλυειν παρων ; Πολλοισιν ἀστων : ἐν μεσῃ Τραχινιων ἀγορᾳ | ||
| πορος ῥιφεντα τολμαις αἰετων ἐποψεται , ἀπιστα και θαμβητα Φηραιοις κλυειν . ὁ μεν κρανειᾳ κοιλον οὐτασας στυπος φηγου κελαινης |
| Λεξις δε εὐκρινης , ἡπερ και καθαρα . Σχηματα μην εὐκρινειας το κατ ' ἀθροισιν ὡρισμενον , οἱον ἐνταυθοι δυο | ||
| αἱ της περιβολης ἐννοιαι δια των της καθαροτητος και της εὐκρινειας ἐξαγονται σχηματων πανταχου την μιξιν ἐναρμονιον του ῥητορος ποιουμενου |
| γαρ ἐκει τῳ συνισταναι χαρακτηριζομενα ἐπεζητει τα πλειονα συστασιν χορηγουντα προταττειν , οὑτω κἀνταυθα τα τῳ ἀσυστατῳ το ἑαυτων εἰληχοτα | ||
| Μινουκιανῳ και Ἑρμογενει . Μινουκιανου μεν το προς τι ἀξιουντος προταττειν , ὁτι αὐξησις ἐστι κεφαλαιου και δει τῳ ὁρῳ |
| μετοχης του ἰδιου ἐνεργητικου : οἱον τυπτομαι , τυπτομεν , τυπτοντος : ὁ οὐν παρακειμενος και ὑπερσυντελικος τῳ μεν λογῳ | ||
| ὁταν ὁ τυπτων τυπτομενον τυπτῃ και ὁ τυπτομενος ὑπο του τυπτοντος τυπτηται , κρισις δε , ὁτι ἐπιστημη ἐπιστημονος ἐπιστημη |
| οὐ πας ἀνθρωπος δικαιος ἐστι και μηκετι φυλαξῃ την οὐ ἀρνησιν ἐν τῳ ὑποκειμενῳ , λεγει νυν ὁτι οὐ δει | ||
| αἱ γαρ του ἐνδεχομενου προτασεις προ του τροπου λαβουσαι την ἀρνησιν ἰσοδυναμουσι ταις ἀναγκαιαις . ἐαν δε ἀληθες ᾐ το |
| ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
| τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
| . Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
| το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
| Θαργηλιωνος ἠ την του Σκιροφοριωνος γινομενην . Θαργηλιων : μην δεκατος [ γρ . ἑνδεκατος ] παρ ' Ἀθηναιοις : | ||
| : Εἰτα Ζυγος τε , Σκορπιος και Τοξοτης , Αἰγοκερως δεκατος , αὐ δ ' Ὑδροχοος , Και δωδεκατον ζωδιον |
| νεωτεριζοντας κτειναι βουλομενος ἐσκηψατο Σελευκον αὐτῳ δι ' ἐπιστολης χαλεπως ἀπειλειν : αὐτος δε τῃ τουτων συμμαχιᾳ χρησαμενος ἐθελειν αὐτον | ||
| : των δε ὑπασπιστων τους ἀλκιμωτατους ἐπιστησας τοις σκαφεσι προσεταξεν ἀπειλειν ὡς ἀποκτενουσι τους μη χωρουντας ἐς μαχην . Βυζαντιον |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| τοις αὐτοις παραλληλοις οὐσι και ἰσας τας ὡρας ἐχουσι τουτου συμβαινοντος παρα το ἠ προς τῃ ἀνατολῃ μαλλον κεισθαι και | ||
| πολυν σαλον και κλονον ἐγειρει και ἀνατρεπει : και του συμβαινοντος ἡ μηδεν αἰτια θαλαττα την προφασιν ἰσχει , φανερως |
| ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
| δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
| παροντος του Εὐθυδημου , ὁρων αὐτον ἀποχωρουντα της συνεδριας και φυλαττομενον μη δοξῃ τον Σωκρατην θαυμαζειν ἐπι σοφιᾳ , Ὁτι | ||
| , ἀλλ ' ὁϲον οἱον τε , ταϲ ὑπερβολαϲ ἑκατεραϲ φυλαττομενον : ἡ δε πολλη τριψιϲ την ἰϲχνοτητα παρεχεται , |
| των τε ἐν Θρᾳκῃ πονων , οἰδε γαρ ἐν φιλων φροντισιν ἀγρυπνειν , και οὐκ ἀν ἐχοι δηπου μοι καλως | ||
| και Μελανθος και ὁλως ἁπαντες προελευσονται αὐτου ὑπο ταις αὐταις φροντισιν . Ἐπαινω ταυτα . ζῳης ἐπι μηκιστον , ὠ |
| βλαβης : και νυνι προς τριακοντα μνων ἐπιγραμμα , ὑπερ τοσουτων χρηματων εἰς ἀγωνα καθεσταμεν . την μεν οὐν συκοφαντιαν | ||
| ἡ δε του ⃞ου πλ . ʂ α # ʂא τοσουτων ὁσων και ἐσται το ∠ ʹ του πληθους του |
| τι ᾐ το ἐκ των πολλων συγκειμενον , ὡς ἀν δηλουντος δια τουτων του φιλοσοφου πως ποτε δει ἐχειν το | ||
| γυϊον . το δε γυω , παραγωγον του γω , δηλουντος το λαμβανω . ἀφ ' οὑ γη , ἡ |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| , ἑν δε μονον ἐξ ἁπαντων ἀποτεμνομενον κακον τουτου την ἐκκλισιν και φυλακην πραγματευεσθαι . δευτερον δε και τουτο , | ||
| ἠ θανατον ἠ πενιαν , δυστυχησεις . ἀρον οὐν την ἐκκλισιν ἀπο παντων των οὐκ ἐφ ' ἡμιν και μεταθες |
| ἐστιν και του ἀποσβεσθηναι αὐτο : και γινονται μεν τα ἐπαρματα , οὐ παυονται δε , ἐπειδη οὐκ ἰσχυει το | ||
| δυσπνοιαν παρεχοντα , αὐθημερους και τριταιους κτεινει . Τα δε ἐπαρματα και ἐρευθος ἐν τῳ τραχηλῳ λαμβανοντα , τα μεν |
| ὡσπερ ἀνδρα και συνειναι ὑμας οὐκ οἰδ ' ὁ τι ποιουσας μετ ' ἀλληλων . τι τουτο ; ἠρυθριασας ; | ||
| ἀναγκαιου : τας μεν γαρ την ἀντιφασιν ἐπ ' αὐτου ποιουσας προτασεις , οἱον την ἀναγκαιον εἰναι και οὐκ ἀναγκαιον |
| . κρατειν γαρ αὐτην του παντος . Πυθαγορας δε και περικεισθαι τῳ κοσμῳ την ἀναγκην ὑπολαμβανει . Παρμενιδης δε και | ||
| συστοιχῳ ταις ἐν αὐτοις ζωαις , δια δε το ὁλως περικεισθαι σωματα και δοξῃ τῃ ὡς συμπερασμα , ἡ δηπου |
| οὑ ἡ ἀκρα φθασῃ εἰς τον οὐρανον ἀφικεσθαι , ὁπως ποιησωσιν ἑαυτοις ὀνομα δοξης . ἐπειδη οὐν παρα προαιρεσιν θεου | ||
| αἰσχρων συγγνωμη γινεται , ὁταν ἁ μη δει δια τοιαυτα ποιησωσιν ἁ ὑπερβαλλει την ἀνθρωπινην φυσιν , οἱον σφοδρας βασανους |
| και τον Ἀπολλωνα ἐν ᾡ δει καιρῳ ὑμνησω και τον ἐπινικον πληρωσω . το δε χορευων ἀντι του μετα χορου | ||
| ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . Γραφει τον ἐπινικον Ἱερωνι νικησαντι κελητι την εἰκοστην ἑκτην και εἰκοστην ἑβδομην |
| ἐπειτα φιλη τροφος ὠρτο Πολυξω . γηραϊ δη ῥικνοισιν ἐπισκαζουσα ποδεσσιν , βακτρῳ ἐρειδομενη , περι δε μενεαιν ' ἀγορευσαι | ||
| ἠτορ ἐχουσα : αὐταρ ὁ γ ' ἑσπομενος δισσοις λαιψηρα ποδεσσιν οὐ μεθιησι ποθον , γαμιους δ ' ἐτελεσσατο θεσμους |
| πανσοφος ἡ εἰωθυια ἐστι του Σωκρατους εἰρωνεια : το γαρ λασιον και τραχυ οὐκ ἐστιν ἐπαινετον , ὡστε σκωπτει τον | ||
| τοις ἰχνεσιν , ὑποτρεχει δε ἡμεριδας και της καλαμης το λασιον , ἀφανιζων το σωμα και καλυπτομενος ἐριφων μιμειται ἐπιβουλον |
| του κοινου μη μενοντος κοινου δια το ἑκαστον προς ἑαυτον ἑλκειν και ἰδιοποιεισθαι . δια τε οὐν ταυτα και διαλυονται | ||
| ἑλκεται κατα της ᾐονος . εἰποι ἀν Ὁμηριδης δρυων στελεχη ἑλκειν ἡμιονους τινας , ὡς ἐπι τῃ Πατροκλου ταφῃ Ὁμηρος |
| ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
| αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
| τουτων οὑτως ὀντων μετρια ἡ ὑποστασις εὑρεθῃ , ἐσται ἐν πραξεσιν ἠ ὠφελειαις και μειζοσι φιλοις και δωρεας και τιμης | ||
| μητε ἀρχας ἐχει ἐκ του ἐπι μακρον ἐνεθισθηναι ταις ἀγαθαις πραξεσιν ἠ και δι ' εὐφυιαν ῥᾳον ἑαυτῃ προσοικειουμενην τα |
| ἀμφαγαπαζομενος , του δ ' ἱετο θυμος ἱκεσθαι αὐτην εἰς ἀκατον παιδος πελας : ἀλλ ' ὁτ ' ἐς ἁλμην | ||
| βουλησωσι και πολυποδας θηρευσωσιν ἀκολουθουντας , ἑως ἀν εἰς την ἀκατον εἰσελθωσιν . Οἱ σαργοι ἱμειρονται των αἰγων , οἱ |
| . Ὁ δε Φαιδρος οὐ φησιν οὑτως ἀκηκοεναι , ἀλλα ἐκεινως , ὁτι οὐδεν δει την ἀληθειαν εἰδεναι , ἀλλα | ||
| τισιν ὑμων ἐξαιφνης ἀκουσασιν ἀπιστοτερος προσπεπτωκεν ὁ τοιουτος λογος , ἐκεινως την ὑπολοιπον ποιησασθε ἀκροασιν . Ὡσπερ ὁταν περι χρηματων |
| [ ! ! ! ! ! ! ! ! ] λοις θωμ [ ! ] [ ! ! ! ! | ||
| κατταν ψυχαν ἁρμοζων αἰσθησει παντα γνωστα και ποταγορα ἀλλα - λοις κατα γνωμονος φυσιν ἀπεργαζεται σωματων και σχιζων τους λογους |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| : ” ἐπει Μεσσαλαν ἀπεφηναν ἡμιν οἱ προσηκοντες αὐτῳ μηδε ἐπιδημειν , ὁτε Γαιος Καισαρ ἀνῃρειτο , ἐξῃρησθω των προγραφεντων | ||
| Ἀπολλω πολλακις ἐδεχετο τοις Σμινθιοις , ἡνικα ἐξην θεους προφανως ἐπιδημειν εἰς ἀνθρωπους , οὑτω και σε ἡ πολις προσδεχεται |
| και πολεμῳ παραδωσειν αἰχμαλωτους ταις Μυκηναιων και ταις Ἀργειων γυναιξιν ἀπειλων ἀπο - καταστησειν τε ἐν Λερνῃ και τῃ Ἀμυμωνῃ | ||
| θεου τους θεωρους τους εἰς Δελφους ἀφικομενους ἐξελαυνοντος μετ ' ἀπειλων δεινων και φοβων οὐκ ἐξεπλαγησαν , οὐδ ' ἡττηθησαν |
| μετα του ναρδινου μυρου , κἀπειτα ἀναδευσαντες ἐριον πορφυρουν , ἐπιθησομεν τῃ γαστρι . Εἰ δε ἡ ψυξις εἰη της | ||
| ὀπισσω τοσσων ὁσσοι κεν νοστησομεν ἀγλαα ταυρων ἱρα παλιν βωμῳ ἐπιθησομεν , ἀλλα δε Πυθοι , ἀλλα δ ' ἐς |
| βαθος μη ἐκκρινοιντο , ἀλλα μαλλον ἀναθυμιασεις ἐργαζοιντο , δει ὑπεξαγειν αὐτας ἠ την ἀλοην ἠ το δι ' αὐτης | ||
| , νιτρον ϲυν μελιτι , και το ϲκυβαλον δια κλυϲμου ὑπεξαγειν ὑπερ του μη θλιβειν τῃ παραθεϲει . εἰϲ αὐτην |
| την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
| και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
| ὑπεξαιρεισθαι αὑτῳ , γυναικι , παιδιῳ , το δε τεταρτον ἀπολειπειν ἀποινα της γυναικος . ὡς δε ἐς κοιτον τοτε | ||
| μη πασαν καταληψιν ἀναιρειν ἀλλα την ἐπιστημονικην και ἀδιαπτωτον , ἀπολειπειν δε την δοξαστην : τουτο γαρ ἐμφαινει το ” |
| , ὁσοι παρος ἠσαν ἀριστοι , ἐν νηυσιν κεαται βεβλημενοι οὐταμενοι τε . βεβληται μεν ὁ Τυδεϊδης κρατερος Διομηδης , | ||
| τ ' ἀταλαι νεοπενθεα θυμον ἐχουσαι , πολλοι δ ' οὐταμενοι χαλκηρεσιν ἐγχειῃσιν , ἀνδρες ἀρηϊφατοι , βεβροτωμενα τευχε ' |