τελος γενικης . Ἀλλ ' οὐτε τα συνθετα την αὐτην κλισιν ἀναδεχεται τοις κατα παραθεσιν , ἐπει ἰδου το λεοντοφονος | ||
Ἁρπαγοντος μετοχικα : το προαγωνος συνθετον ὀν του ἁπλου την κλισιν ἐφυλαξεν : το καταπυγων καταπυγονος , και ἐγκυμων ἐγκυμονος |
περιγειον μοιραις δ ἐγγιστα , ὡς ἐκ τουτου και την ἐγκλισιν του ἐπικυκλου συνιστασθαι μοιρων Ϛ και δʹ : τας | ||
, κἀν ἐφ ' ἑνος μονου τεταρτημοριου καθ ' ἑκαστην ἐγκλισιν τας κατα μερος συναναφορας ἐπιλογισωμεθα , προσαποδε - δειγμενας |
ἐξωθεν ἐπιθεωρειν , οἱον χροιαν , ἀναπνοην , ἀποκρισιν , κατακλισιν . τους δ ' ἐπιφαινομενους ἱδρωτας , εἰ μεν | ||
' ἐν ἀνεσει τυγχανοντας . Οὑτως σημειωσαμενος την κατα φυσιν κατακλισιν τρεπεται και ἐπι την σημειωσιν της παρα φυσιν κατακλισεως |
' ἐπι τῃσιν ὑπερ πεδον Αὐσονιηων ἐκτεταται , πλευρῃσιν ἐπι τρισιν ἑστηυια : ἀκρα δε οἱ Παχυνος τε Πελωρις τε | ||
μετα την γεννησιν των παιδων . Κουρεοτης Ἀπατουριων : ἑορτη τρισιν ἡμεραις Ἀθηνῃσι τελουμενη . Χαλεστραιον : ποιον τι νιτρον |
ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
μεν οὐν τρια εἰδη ὁρων ἐστιν , το τε κατα κρισιν , και το κατα ἀμφισβητησιν και το κατ ' | ||
, ὁ χρησασθαι φθασας και μεταγνους εἰς οὐδεν δεον την κρισιν κατατιθεται . Βουλει τοινυν ἡδονῃ και λυπῃ κρινουμεν τον |
Λυκιας Λυκιος , εἰτα δια την ὁμωνυμιαν του ποταμου προς διακρισιν Αἰνιαν γενεσθαι , ὡς μεγιστος μεγισταν . το θηλυκον | ||
Μουσων , οὐδεν κωλυει φαναι ὡς τα ὀνοματα ἐπενοηθη εἰς διακρισιν των ἐν τοις ἀρθροις γενων : ὁπερ εὐηθες . |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
προσελθοντας : τους Ἀθηναιους . λιθολογους : λιθοδομους παρασκευην : ὁπλισιν . ἀπο πρωτου ὑπνου : νυκτομαχια Συρακουσιων και Ἀθηναιων | ||
μαντιν και τον στρατηγον φ εὐσταλεις : εὐζωνοι , κουφην ὁπλισιν περιβεβλημενοι . τον ἀριστερον μονον . . . : |
του κεντρου του κυκλου , ἀφ ' οὑ το εἰκοσαεδρον ἀναγραφεται , και ε τα ἀπο της του ἐν τῳ | ||
ἀπο της Α ρμδ , ἡ ὑπεροχη πα , ὁστις ἀναγραφεται ἀπο του θ , ὁς ἐστι συμμετρος τῳ ιε |
κακα προς τοις οὐσιν , ἑως ἀν ἰων ἀνισωσῃ τοισιν ἐμοισιν : οἱ δε λεγουσιν μυθους ἡμιν , οἱ δ | ||
ἐπειτα σωφρων , εἰτα σοι μεγας φιλος και παισι τοις ἐμοισιν : ἀλλ ' ἐχ ' ἡσυχος . ἐπει μετεστην |
, εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
τις ἐστιν ἡ καταληπτικη φαντασια εἰς ἀπειρον ἐκβαλλομεθα , εἰς ἐπιγνωσιν της λαμβανομενης ὡς καταληπτικης φαντασιας καταληπτικην φαντασιαν ἀλλην αἰτουμενοι | ||
φαντασιων διαφορας ἀπευθυνουσι . και το ὁρικον δε ὁμοιως προς ἐπιγνωσιν της ἀληθειας : δια γαρ των ἐννοιων τα πραγματα |
ἐν ἑνι κινεισθαι , καθαπερ ἡ των ἑσταναι λεγομενων κυκλων στρεφεται περιφορα ; Ναι . μανθανομεν δε γε ὡς ἐν | ||
ἐνι ὑμνος προς τος Δια , στροφη δε , ὁτι στρεφεται προς τους θεατας και ἀποτεινει τον λογον αὐτου . |
ἀπειθουσαν . Δηλον . Και μην τουτο γε οἱ πολλοι προσταττουσιν τοις νομοθεταις , ὁπως τοιουτους θησουσιν τους νομους οὑς | ||
ἰατρῳ δια τουτο πειθονται . οὐδε γαρ ἀλλ ' ἀττα προσταττουσιν οὑτοι ἠ τα συμφεροντα αὐτοις . οἱ δε γε |
Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
του πεντε , οὐκ ἐχει ἀλλον ἀριθμον μεταξυ τον ὀφειλοντα συναφειαν τουδε του ἀριθμου ποιησασθαι προς τονδε . ἐαν γαρ | ||
και της προς ἀλληλα συναφειας , εἰ γε δει και συναφειαν εἰπειν ὡς ἑτεροτητι τινι κεχωρισμενων , οὐχι δε και |
ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
, ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |
: δια του κορη τον των Ἀργοναυτων φοβον ἀποκρουεται και ἀποτρεπεται : και γαρ αὐτοι ἐδεδοικεσαν ἑωρακοτες αὐτας καθωπλισμενας . | ||
αὐτους ἐτι χειρωσαμενος , ἡν ἐσχε διανοιαν οἰκοθεν ὁρμωμενος , ἀποτρεπεται : στρατοπεδευσαμενος δ ' ἐπι λοφου τινος το πρωτον |
ἠ την ἐνοχλουσαν παυσασθαι ναυτιαν , εἰ μη το παν ἀπεριττον ἐργασῃ το σωμα προτερον , εἰπερ αὐτο την αἰτιαν | ||
ὁτε και πολλους τα μεγαλα βλαπτουσιν : εἰ μεν γαρ ἀπεριττον εὑρεθῃ το σωμα και μητε πληθωρικον ὀν ἠ κακοχυμον |
οἱ οὐν ἐγγυτατα νεμοντες ἠ και ἀρουντες ἑκαστοι τα ἐργα ἀπολειποντες ἠθροιζοντο ἐπι του ποιμενος την ἐν τῳ ὑπνῳ ᾠδην | ||
ἑτερα περιεπεμπον συν τε ὀργῃ και φιλονικιᾳ , σπουδης οὐδεν ἀπολειποντες ὀξυτατης . ὁ δε Καισαρ ἐπι μεν τον ἑαυτου |
ἐγω την ἀληθινην δοξαν ἐσεσθαι και λογον ἡμων μεν ὀντων ἐπιεικων βελτιω , φαυλων δε , τοὐναντιον . . . | ||
ἐχει γαρ τα φυσει ἀγαθα και κρειττω μετα φιλων και ἐπιεικων ἠτοι ὁμοιων αὐτῳ ἠ μετα ὀθνειων και κατα τα |
ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια τουτο ἡ πραοτης | ||
ὀντες τα μεν συμβαινοντα οὐκ εἰδον , τοις δε μη συμβαινουσιν ἐπιστευσαν . Φησι δ ' οὐν Σελευκον τον ἀπο |
διαπνεομενης τῳ χρονῳ : διο προσηκει κατα καιρον της ἀντιδοτου ἐπιχριειν ταις ῥιζαις . Προς δε τας πληγας των ἑρπετων | ||
κνηϲμοϲ παρεπεται : εἰτα ἀψινθιῳ λειῳ ἠ ὑϲϲωπῳ μετα μελιτοϲ ἐπιχριειν ἀνωθεν το βλεφαρον . ἐαν δε ὁ χρωϲ ἀϲθενηϲ |
ψυχην οὐχ ὡς σαρκες κἀν ἐχωμεν , ἀλλ ' ὡς οὐρανιον πνευμα μενωμεν , ἠ συγκαταπιπτοντες τοις λοιποις χειρονα και | ||
λογικαις οὐσιαις και χθονιας ζωης ἐπιστρεφομενον . το γαρ πρωτον οὐρανιον ἠν και το μεσον αἰθεριον . παντων οὐν ἀνθρωπων |
περι των ὑστερον , διοτι Ῥωμαιοις προσηκεν οὐκ ἀπο των ἐρυματων ἀλλα ἀπο των ὁπλων και της οἰκειας ἀρετης ἐχειν | ||
αὐτῳ καμνοι ἡ δυναμις μηδε μιαν ὡραν ἀποστηναι βουλομενῳ των ἐρυματων , εἰς ταγματα διελων το στρατευμα , ὁς ' |
πολει , οὐδε τοιουτον οὐδενα ἀξιοιμεν ἀν ἐκεινων γιγνεσθαι , παραχωρειν δε ἑτεροις . χειροτεχνας μεν γαρ ἐξ αὐτων τινας | ||
ὡν ἀν ἐχειν αὐτοι Δολοβελλαν ἀφελομενοι , ἀλλα μη ὑμιν παραχωρειν ἀξιωμεν . Και Δολοβελλας ἐν τῃ ἡμετερᾳ στρατοπεδευει , |
ὠμοτητος ἠ βιας ; και ταδε πραττοντι κατα της πατριδος συνεισιν τινες ἐωνημενοι χρηματων ὡν ἐκεινος ἀπο της ὑμετερας Γαλατιας | ||
πεζῃ , πραιδας μαλιστα ἐν χερσιν οὐσης , εἰτε πεζοι συνεισιν , οἱς μαλλον εὐχερης ἡ των δασεων και δυσβατων |
τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες και ἡ | ||
Τυρρηνους νικην κατα Ῥωμαιων ὑπισχνουμενος . πιστευουσι Τυρρηνοι και στρατηγον ἀποφαινουσιν , ὁ δε νικησας ἐν μαχαις πολλαις τελος ἐπ |
δε Θεστορος υἱος ἐπος ποτι τοιον ἐειπεν , ἀνστας ἐν μεσσοισιν , ὁπῃ θεμις ἐστ ' ἀγορευειν : Κεκλυτε μευ | ||
μαλα παντες ἀνα στρατον ἠγερεθοντο , δη τοτ ' ἐνι μεσσοισιν ἀγειρομενοισι μετηυδα : Κεκλυτε μυθον ἐμειο , θεηγενεες βασιληες |
: μωρᾳ , ἐκ της κακοφροσυνης γινομενῃ . δαμνεται : κοπτεται , δαμαζεται . ἀτῃ : βλαβῃ . Καραβῳ : | ||
ἐστω δε το ὑδωρ δεκατον του των κριθων μερους . κοπτεται δε ἁλων ἀτριπτων εἰς αὐτην ἐμπαττομενων . γινεται και |
ὑπερβολῃ . ὡς το λευκοτεροι χιονος , θειειν δ ' ἀνεμοισιν ὁμοιοι . Εἰρωνεια ἐστι φρασις τοις ῥητως λεγομενοις αἰνιττομενη | ||
καθ ' ὁμοιοτητα ἐκφερεται , ὡς το θεειν δ ' ἀνεμοισιν ὁμοιοι , ἠ καθ ' ὑπεροχην , ὡς το |
ὁ Κυρος , συγε ἐκεινου του παρα τα ἁρματα ταχυ ἐλαυνοντος τον ἱππον . Και πως , ἐφη , οὐδε | ||
μη δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της |
ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
. Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
και σφηνωσαντες εἰς την ἑδραν ἐσωτατω προσωθουσι , και τρεχειν ἀναγκαζουσιν . ἀλλοι νιτρον κοψαντες και διεντες δια του στοματος | ||
κατειχον . . πορθμης : Ἐπειδη οἱ πορθμης τους παριοντας ἀναγκαζουσιν εἰς τα ἰδια πλοια ἐμβαινειν . ἀπεκναιετε : Διεφθειρετε |
πλημμελοιη , μαστιγουσθωσαν Λακεδαιμονιοι , ἐπισκωπτων τας παρ ' αὐτοις ἀγομενας μαστιγωσεις , ὡς φησι Χαρικλης ἐν τῳ πρωτῳ περι | ||
εὐθειαν , ἡτις ἠγμενη ἀπο της καμπυλης γραμμης πασας τας ἀγομενας ἐν τῃ γραμμῃ εὐθειας εὐθειᾳ τινι παραλληλους διχα διαιρει |
, ἠ ὁτι το ποιητικον αὐτου ἡ ψυχη προεισι και ἀπεισιν , ἠ ὁτι ἐξ ὑλης ἐστι φθαρτης , ἠ | ||
τους ἀλλους ὡσπερ λελυμενος , και του χρεων ἐπισταντος ῥᾳδιως ἀπεισιν , ὡς ἀν οὐκετι βιᾳ κρατουμενος οὐδε σφιγγομενος . |
γνωριζονται και ποτερον τασεις τινες εἰσιν , ὡσπερ οἱ πολλοι ὑπολαμβανουσιν , ἠ δυναμεις και αὐτο τουτο τι ποτ ' | ||
χειρας ἐχων και ἐν στολῃ κιθαρῳδικῃ , ἡν ἐμοι φιλην ὑπολαμβανουσιν οἱ ποιηται και οἱ ζωγραφοι : ἀλλ ' ὁτι |
, ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |
τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
κακων πελαγειοις χειμωσιν εἰκαζει . Και μην ὁ Τηιος Ἀνακρεων ἑταιρικον φρονημα και σοβαρας γυναικος ὑπερηφανιαν ὀνειδιζων τον ἐν αὐτῃ | ||
. Ἡ Χαρικλεια δε ἠν ἀστειον μεν τι γυναιον , ἑταιρικον δε ἐκτοπως και του προστυχοντος ἀει , και εἰ |
Λαϊος χρονον Δεδρακε ποιον ἐργον ; οὐ γαρ ἐννοω . ἀφαντος ἐρρει θανασιμῳ χειρωματι ; Μακροι παλαιοι τ ' ἀν | ||
ἁ δ ' [ ἐκ θαλαμων ] ἐγενετο διαπρο δωματων ἀφαντος , ὠ Ζευ και Γα και Φως και Νυξ |
μυριων ὀντων των εἰς ας ληγοντων ὀνοματων αὐτος δυο μονους κανονας τον Αἰαντα και τον κοχλιαν παρελαβε δεικνυων σοι δια | ||
ὡς ἀν ἐντευθεν ἑκαστον χαρακτηριζοντες των γενων ἐχοιμεν τους παραδεδομενους κανονας των λογικων μεθοδων διασαφειν των γενων τι προχειριζομενοι . |
ἐαν σχοινιον τριψας βατου καρπῳ και κατορυξας εἰς γην , καλαμους παχεις συγκοπτων φυτευσῃς μικρῳ βαθει , πλαγιους βαλλων και | ||
των ὀφθαλμων ἠκουσαν . βελτιον δε το πρωτον . δονακας καλαμους . δουρικτητην την τῳ δορατι κεκτημενην . δοροισι θυλακοις |
εἰη συγγραψαι τας πραξεις οὑτω λαμπρας οὐσας . ἠδη δε κατιων ἐπῃνει και την πατριδα την Μιλητον , προστιθεις ὡς | ||
ὀξειᾳ τασει : ἀφ ' οὑ ἀνιων : παριων : κατιων : προϊων . Τα παρα μελλοντα ἠ ἐνεστωτα περισπωμενον |
μην ἐτι και προσωπον : ὁθεν και προσωποποιια προσαγορευεται : πλαττεται γαρ μετα του ἠθους και προσωπον . Ἡ μεν | ||
δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της Οἰνομαου |
ταξιν . Δει δε ἀνασκευαζοντας πρωτον μεν εἰπειν την των φησαντων διαβολην , εἰτα ἐπιθειναι την του πραγματος ἐκθεσιν , | ||
οἰδ ' ὁτι χωραν οὐκ ἀναγκαιαν εἰχε , και το φησαντων γ ' ἀν ἀντι του φασκοντων παρειλημμενον οὐ την |
Πορσιναν οὐκ εἰδως ὁστις ἠν , ὁν ᾠηθη μαλιστα των καθεζομενων ἐοικεναι βασιλει και δη τουτον ἐκτεινε σπασαμενος το ξιφος | ||
θερμην ἐχοντα , λεσχην δε την γενομενην ἐκει φλυαριαν των καθεζομενων . ἐνιοι δε λεσχην , ἐν ᾑ ἀθροιζονται ἁλις |
εὐμενεις οἱ θεοι , μεθ ' ὡν και των ἐνταυθα ἐνοχλουντων ἐκρατεις . ἐμε δε μητε κοθορνον μητε Εὐριπον μητε | ||
την τεχνην ἐπανελομενος ὀλιγου δειν τα ὠτα ἐκκεκωφηται προς των ἐνοχλουντων κατα χρειαν της μαντικης , και ἀρτι μεν αὐτῳ |
, φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
, ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
νομος , ἀπο δε του πραγματος ἀλλ ' ἡ Πλαταιεων παρανομος ἁλωσις οὐ συγχωρησει βεβαιον ἑσταναι τον νομον . Ἰστεον | ||
, ὁ ἐστιν ἀρετης γνωρισμα . εἰ γαρ ὁ ἀδικος παρανομος και πλεονεκτης , ἑπεται δε τῳ πλεονεκτῃ προς τῳ |
ὁρᾳς . τι δε ὁρᾳς : ἐν συμφοραισι τον Ἀγαμεμνονος γονον . δηλον δε ὁτι οὐ τον Ὀρεστην μονον λεγει | ||
δρυογονοισιν κοραν ἀεισατ ' Ἀρτεμιν ἀγροτεραν . Ἑπομαι κλῃζουσα σεμναν γονον ὀλβιζουσα Λατους , Ἀρτεμιν ἀπειρολεχη . Λατω τε κρουματα |
ποταμον : οὑτως γαρ ἀν και την Δηιανειραν ἀπολεσθαι , ἀφεντος του Κενταυρου . ἀλλα μη , καθαπερ εἰωθας , | ||
. φερεται γαρ χρονον τινα το βελος και ἠρεμησαντος του ἀφεντος και ἀπορειται , πως κινειται ταυτα και ὑπο τινος |
και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
. ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
ἠ νιτρον ἠ ἀφρονιτρον λαβοντα δει συμπασσειν το βρεφος , φυλασσομενον τους ὀφθαλμους και το στομα : το γαρ παρεμπεσον | ||
παχυτερον : ποιεειν δε ὡς λειοτατον τε και στρογγυλωτατον , φυλασσομενον ὁκως σχινδαλμος μηδεις ἐσται : προστιθεναι δε πρωτον το |
ἐλαιου # ιβ . ἁρμοττει δε και το βασιλικον φαρμακον προσλαμβανον νιτρου ἠ ἀσβεστου ἠ εὐφορβιου ἠ θειου ἀπυρου ἠ | ||
κλινεται τρεπον την ἐσχατην εἰς μαι και ἐν τῃ παραληγουσῃ προσλαμβανον το ω μεγα ὑποτακτικον παθητικον ποιει . . . |
κατα ] το κριτηριον [ ποιουμενην - ] [ ὀρθως ἐπινοιαν - ] ὠφελειας [ νομιζεσθαι - ] : [ | ||
, ἐργασαμενον ἀλλην γραφην κατα την των πολλων δοξαν και ἐπινοιαν , κελευσαι θειναι παρα την προτερον . εἰναι οὐν |
τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
λοιπη δυας ἑπεται . ἀλλ ' ὁσον ἐκ τουτων τρεις δοξουσιν εἰναι οἱ σκοποι , ὁπερ οὐδ ' αὐτῳ Ἰαμβλιχῳ | ||
ἐφαμεν , δι ' ἡν οἱ μεν ἐπηρεαζοντες | οὐ δοξουσιν ἀδικειν , τοις δ ' ἐπηρεαζομενοις οὐκ ἀσφαλες ἐναντιουσθαι |
συνθηκαι ποιουσιν . Ἀλλ ' ὁπως τας νησους κομισωμεθα , Λημνον και Σκυρον και Ἰμβρον ; οὐκουν διαρρηδην γεγραπται ταυτας | ||
ἐνι βραχυ , το δε πλειστον Πελασγικον , των και Λημνον ποτε και Ἀθηνας Τυρσηνων οἰκησαντων , και Βισαλτικον και |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
, ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
τας πατριους εὐχας καταλεγοντος συσπενδοντες . Μετα δε ταυτα κατακλιθεντες λαμβανουσιν ἑκαστος οἰνου κοτυλας δυο , πλην των ἱερεων του | ||
και ἐν ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις μετα το ἐνσωματωθηναι οἱον μεταβολην λαμβανουσιν , ἡ μεν οἰκειωτικη εἰς το ἐπιθυμητικον , ἡ |
και δητα αὐθις , ὠ φιλε Σωκρατες , και τουτο ἐπεισι μοι θαυμαζειν , ὡς λιαν μαντικως ἀπεφηνω του ἐμου | ||
. ὠ Διος παιδες , ἰτε , ἰτε Μουσαι χρυσοπτερυγοι ἐπεισι γαρ μοι και ποιητικον εἰς ὑμας ἀναφθεγξασθαι , εἰτε |
τριων , και του μεν πρωτου , ἐν ᾡ ὁ κοινος ὁρος του μεν κατηγορειται , τῳ δε ὑποκειται , | ||
Ἀνδρομεδας ἑσπεριος δυνει . εʹ . ὡρων ιδ : ὁ κοινος Ἱππου και Ἀνδρομεδας ἐπιτελλει . ὡρων ιε : Ἀρκτουρος |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
γλισχρον τε και μανον , ὡστε ἑλκει τε και οὐ διεισιν : ἐλαα δε , ὁτι πυκνον και λιπαρον . | ||
ἰατροις και ἡνιοχοις : τα δε του ἐρωτος παντα ἑξης διεισιν , και ἐργα , και ἡλικιας , και εἰδη |
ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
οὑ ἡ ἀκρα φθασῃ εἰς τον οὐρανον ἀφικεσθαι , ὁπως ποιησωσιν ἑαυτοις ὀνομα δοξης . ἐπειδη οὐν παρα προαιρεσιν θεου | ||
αἰσχρων συγγνωμη γινεται , ὁταν ἁ μη δει δια τοιαυτα ποιησωσιν ἁ ὑπερβαλλει την ἀνθρωπινην φυσιν , οἱον σφοδρας βασανους |
τοις πρωτοις πειθου : μαρτυρησει δε και Πινδαρος προιων . ποντιαν δε λεγει δια το την ἐξ αὐτης ὀνομασθεισαν Ῥοδον | ||
ἁρπασας ἐν τῃ ὁμωνυμῳ νησῳ συγγενεσθαι : ἱνα το μεν ποντιαν παιδ ' Ἀφροδιτας ἐπ ' αὐτης της νησου λαβωμεν |
ἠ μιαν των καλουμενων διφθογγων , οὑτως ὡς ἑξης εἰναι συμφωνον ἠτοι τελικον αὐτης της συλλαβης ἠ της ἑξης ἀρκτικον | ||
. το ἀρα ΑΓ διαστημα δις δια πασων ὀν ἐστι συμφωνον . ἠτοι οὐν ἐπιμοριον ἐστιν ἠ πολλαπλασιον . ἐπιμοριον |
κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
τα ἐν τῃ θαλασσῃ γινομενα . βαρη ] δυστυχηματα . γεννας ] της γενεας . πενθητηρος ] † της πολυπενθους | ||
και σεβαζων τα λαοπαθη και τα των λαων παθη της γεννας και της ἀνατροφης , δηλαδη της πολεως , της |
: Αἰγυπτιους δ ' Ἑκαταιος ἀρτοφαγους φησιν εἰναι , κυλληστιας ἐσθιοντας , τας δε κριθας εἰς ποτον καταλεοντας . Δια | ||
ἠγον τους υἱους ὑδωρ μεν ὡς το πολυ πινοντας , ἐσθιοντας δ ' ὁτι ἀν τυχῃ . και πολλακις , |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
το μεθιστασθαι τον ἐπιμερισμον ἠ τον ἐπιμεριζοντα ἀπο ἀγαθοποιου ἐπι κακοποιον : και δηλοι μεταβασιν ἀπο ἀγαθων ἐπι κακα και | ||
ὡρων κυβερνητην ἀγαθοποιον ἀστερα , ὑποφαινε ἀγαθα : εἰ δε κακοποιον , ἐναντια . Ὁ δε θʹ δηλωτικος κυβερνᾳ τας |
ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
σωζειν ἐν πολεμοις , και ὁτι παντες ἀνθρωποι τους ἱκετας αἰσχυνονται , και ὁτι και ἐν πολεμῳ και ἐν εἰρηνῃ | ||
οἱ τας παρ ' ἐκεινου δωρεας οἰκαδε λαμβανειν νομιζοντες οὐκ αἰσχυνονται Φιλιππωι ζωντες , οὐδ ' αἰσθανονται παντα και τα |
αὐτους , τι πλεον του τειχους ἠν , εἰ και σεμνοτερον του των Βαβυλωνιων ἐσταθη και πασης κρειττον μηχανης ; | ||
. προσανακρινω δε παλιν , ποτερον τον ἑνα ἀνθρωπον οἰονται σεμνοτερον εἰναι ἠ τους δεκα ἀνθρωπους : εἰ μεν γαρ |
ὁμοιον ἐληλυθυιας , αἱς ὑστερον αὐτοι προσφερομενοι κινουσιν ἐκεινας , καταλαμβανουσιν , καταλαμβανοντες δε οὐκ ἀλλην ἐπεμβαλλοντες ἀνεταραξαν κινησιν , | ||
ἀριστωντων δε ἐν τῃ αὐλῃ , ὡς ἐπεισπηδωσιν οὑτοι και καταλαμβανουσιν αὐτας και ἡρπαζον τα σκευη , αἱ μεν ἀλλαι |
: και των κατω το μεν εἰϲ κοιλιαν και ἐντερον μεταλαμβανεται , το δε εἰϲ κυϲτιν , τηϲ μεταληψεωϲ δι | ||
μη δειν ἀριστεα ὀντα αὐτον ἀναιρεθηναι . και ἐνταυθα οὐν μεταλαμβανεται λεγων μη δειν ἀναιρεθηναι εὐνουχον ὀντα , ὡσπερ κἀκει |
διασυρων το τειχος της ἀκροπολεως . και ὁτι οὐ δυνατον ἀντισχειν προς τοσαυτην του βαρβαρου παρασκευην : προς τι γαρ | ||
της πολεως και της ἐνταυθα διατριβης : οὐ γαρ μικρον ἀντισχειν τοσαυταις μεν ἐπιθυμιαις , τοσουτοις δε θεαμασι τε και |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
πληθος ἀποστηθιζειν και γραφειν ἐς καλλος . ὁ δε Σαλουστιος ἁδροτερον ἠδη ἁπτομενος της τεχνης , ἐλαττω ἠ καθ ' | ||
της Εὐβοιας : ποιει δε χειρω μεν εἰς την σιτησιν ἁδροτερον δε τῃ προσοψει : παραπαττουσι δε χοινικα εἰς τον |
δυσαχεος , κακα ἀχη περιποιουντος . δυσθαλπεος κακου εἰς το θαλπειν : “ ἠ και χειμωνος δυσθαλπεος . ” δωρον | ||
διδοναι οἱον ὑδρογαρα , ἀποθερμον και τα τοιαυτα , και θαλπειν τα ὑπο - χονδρια συγκαθευδοντα τινι , ἠ εἰκονιδιον |
δε τους πανηγυρικους των λογων οὐ σφοδρα ἐπιτηδειως ἐχωντον γουν ἐπιταφιον αὐτου τινες αἰτιωνται ὡς παρα την ἀξιαν του ῥητορος | ||
πασχοντας ἑωρων , ἀπηλθον μακρα χαιρειν φρασας θανατιωντι σοφιστῃ τον ἐπιταφιον ἑαυτου προ τελευτης διεξιοντι . Πλην το γε τοσουτον |
, ἀνεβλαστησεν ἐκ του σηματος δενδριον , ὁ ἐκεινοι κονναρον ἐπονομαζουσιν . Ἐστι δε το δενδριον τῳ μεγεθει μεν πτελεης | ||
. Ἐστι δε και ἀλλο γενος ἐλαφων : εὐρυκερωτας αὐτους ἐπονομαζουσιν ἀνθρωποι : κατηγορει δε ἡ κλησις την φυσιν : |
διαφεροντως ἀσπαζεται . το γαρ της φιλανθρωπιας ἀγαθον κοινῃ τῳ γενει προτεινων της προσηκουσης μοιρας ἑκαστον ἀξιοι , τους μεν | ||
εἰναι και της σχεσεως , το δε εἰδος αἰτιον τῳ γενει σχεσεως μονης . εὐλογως οὐν ἀπο του γενους δει |
ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
χρονον , ἐσηλθεν ἡμας μη λυθεντες οἱ ξενοι κτανοιεν αὐτην δραπεται τ ' οἰχοιατο . φοβωι δ ' ἁ μη | ||
εἰναι δουλους : κατα γαρ την των ἐγχωριων διαλεκτον οἱ δραπεται βρεττιοι προσηγορευοντο . το μεν οὐν των Βρεττιων πληθος |
ἡ δε συνοικουσα αὐτῳ γυνη Ῥωμαια , Λουκρητιου θυγατηρ ἀνδρος ἐπιφανους , ἐξενιζεν αὐτον ὡς συγγενη του ἀνδρος πολλῃ προθυμιᾳ | ||
ἐρωντων ἠθους περιαιρειται τον κοσμον , δια τουτο την του ἐπιφανους κοσμου περιαιρεσιν φρυκτον τινα , φησι Κλεαρχος ἐν πρωτῳ |
Παρθους και Μηδους και Περσας παραστησοιτο , οὐκ ἐτι Ῥωμαιων ἀνεξεσθαι την αὐτου νοσφιζομενων ἀρχην , ἀλλα θεραποντας περιφανως ἡγησαμενον | ||
ἡμας ὡς κατα σου την ἀρχην πικραν ἐχοντας , οὐκ ἀνεξεσθαι φασκουσα ἐπι πλεον σε ἀποντα , ἀλλ ' ἐπιβοησαμενη |
οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
: οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
το δε φθινον φθινοπωρον νοσερον . ἀλλα και της ἡμερας θαλλειν μεν την ἑω , φθινειν δε την ἑσπεραν , | ||
ἡ ἀδικια : παρα ἐν τῃ ἀττῃ ἠγουν τῃ βλαβῃ θαλλειν : ὡς παροινια , ἡ περι τον οἰνον ἀταξια |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |