και θηρευονται ὑπ ' αὐτου : ὁμοιον τι και ἡ κερδω ποιει : ὁταν γαρ ἰδῃ ὀρνεα , τα ὁμοια | ||
και πασαν εὐνην , παντα δ ' οἰκον ἠρευνα . κερδω δ ' ἀπαιολωσα της ἀληθειης , “ οὐκ εἰχε |
που γαρ ἐχει καιρον ἀψευδους εὐφροσυνης κακοβουλοτατος ὠν και συζων ἀφροσυνῃ και περι παντα ἀκαιρευομενος , γλωτταν , γαστερα , | ||
' ἀρχειν εἰδοτες . και ὁσον μεν ἐπι τῃ τουτων ἀφροσυνῃ τε και ἀπειριᾳ πολλακις ἀν ὑμιν τοδε το σκαφος |
ὑγρον , ἐμφυομεναι δε τῳ κρυσταλλοειδει . τουτο δε το κρυσταλλοειδες ὑγρον το πρωτον ἐστι της ὀψεως ὀργανον , λευκον | ||
και κυκλος εἱς ὁ προειρημενος ὁ μεγιστος των κατα το κρυσταλλοειδες , ὁρος τε κοινος ἀμφοτεροις ἐστι και συνδεσμος αὐτοις |
. 〚 οὐ νικησετε : Της τριτης περιοδου τα κωλα ὀκτω : ὡν τα μεν πεντε ὁμοια παντως τοις ἀνω | ||
του ἡλιου γινομενου και την μεγιστην ἡμεραν ποιουντος , ὡς ὀκτω και δεκα ὡρων ἰσημερινων γινεται ἡ ἡμερα , ἑξ |
ἀνυδρος , ἠ δασεια και ἐφυδρος , και εἰτε ἐν κοιλῳ ἐστι και πνιγηρη , εἰτε μετεωρος και ψυχρη : | ||
δε αὐτης ἐπαγγελμα ἐστι τα ἐν κατακαλυψει ἀποστηματα και ἐν κοιλῳ περιτοναιου μη ἐαν γινεσθαι , ὁταν μη φθασῃ πυοποιηθηναι |
, ὡστε ταις παρα των ἀρχοντων ἐπικουριαις οὐπω την ἑαυτου πεφευγε . το δε μεγιστον των κακων , ὁτι νυν | ||
των ἀγαθων της δυναμεως ἑκαστης , ἁ λυπηρα προσεστιν ἑκαστῃ πεφευγε . τεκμαιρεσθαι δε ἐξεστιν οὐ μονον τοις ὡραιοις νικωσι |
παιδες Ἱεριου , σοι δε ὁμιληται ; ὁ μεν γαρ ἐφυτευσε δεινους δεξασθαι λογους , συ δε των λογων ἐνεθηκας | ||
[ γονος ] , ἡς ἀπο λεκτρων Ἀρκαδιης [ ] ἐφυτευσε ? [ ] Λυκαονα ποιμενα γαιης . [ ! |
βραχεια οἱον γᾰρ , δαϲεια οἱον ῥημα , ψιλη οἱον ἀρτοϲ , ἀποϲτροφοϲ οἱον ὡϲ ἐφατ ' , ὑφεν ὡϲ | ||
ὁ δε ἀμυλοϲ ὀλιγοτροφοϲ ἐϲτιν , ὡϲπερ και ὁ πεπλυμενοϲ ἀρτοϲ . αἱ δε κριθαι ψυχραϲ εἰϲι δυναμεωϲ και ῥυπτικηϲ |
δι ' ἀλλο τι ἠ ὁσον αὐτοις ἐς την ἀρχην εὐπρεπειᾳ τε λογου και γνωμης μαλλον ἐφοδῳ ἠ ἰσχυος τα | ||
ἐγεννησε τον ἐπιφανεστατον των Τρωων . Γανυμηδης δε των ἁπαντων εὐπρεπειᾳ διαφερων ὑπο των θεων ἀνηρπαγη τῳ Διι οἰνοχοειν . |
καλην οὐκ εἰπον αὐτος ἐμαυτῳ ὁτι ὠφελον τις μετα ταυτης ἐκοιμηθη και μακαριος ὁ ἀνηρ αὐτης : ὁ γαρ τουτ | ||
παραθεσει του ἀρθρου , εἰγε ἀοριστωδες μεν το παις δειπνησας ἐκοιμηθη , οὐ μην το ὁ παις δειπνησας ἐκοιμηθη . |
το δημοσιον : διο τους ἐπιδιδοντας ἠ ὑπηρετουντας τι τῳ δημοσιῳ λειτουργειν λεγουσιν . Λογισται και Συνηγοροι . Ἀριστοτελης ἐν | ||
μισησαιτε , και δικαιως . φησι γαρ πολλους ὀφειλειν τῳ δημοσιῳ , τουτους δ ' ἁπαντας ὁμοιους ὑπαρχειν ἑαυτῳ . |
οὐν ἀν , εἰ και την ἐμην ἠλθεν ὁδον , ἰσχυσε δ ' ἀν , εἰ την του πατρος : | ||
σχετλιαζων εἰ μοιχον τινα λαβοντες ἐδησαμεν , ὑπερτεθαυμακα τι τοσουτον ἰσχυσε πριασθαι προς την τοσαυτην σπουδην . ὑπονοειν γαρ τἀληθες |
το καταντες , ἐς τε την ὀσχην και ἐς τα σκελεα και ἐς τους ποδας , και ἐπην νουσος ἐπιγενηται | ||
ὡς εἰθισται τις ὑγιαινων : ὑπτιον δε κεισθαι , τα σκελεα ἐκτεταμενον , οὐκ ἀστειον : εἰ δε και καταῤῥεοι |
ἑκουσαι θυματα γινονται , ἐπαταξαν ἑαυτας τῃ κερκιδι παρα την κλειδα και ἀνερρηξαν την σφαγην . και αὐται μεν ἀμφοτεραι | ||
του ποντου κληιδα : λεγει δε το στενον ὁθεν και κλειδα το στενον - ἐκεινο ὠνομασε : ἀπο γαρ του |
, τον δε σοφι - στην ὁτι ποτ ' ἐστιν φαινῃ ἀγνοων , ᾡ μελλεις σαυτον ἐπιτρεπειν ; Και ὁς | ||
κομιζοντων . ἐρρωσο . , . . . Αὐτοματως ἐμιν φαινῃ πλεονα των καλων ἐχεν : το γαρ ἐσπουδασμενως ἐθελεν |
ἐπιγινομεναιϲ βλαβαιϲ τῳ ϲωματι , ἐν τῳ περι των τηϲ κοιλιαϲ παθων τοπῳ μετα ταυτα δηλωθηϲεται : νυνι δε ἀναγκαιον | ||
κηρωτη καθ ' ἑκαϲτην δευτερον νεαροποιειϲθω . ἐπεχομενηϲ δε τηϲ κοιλιαϲ και ἡ μαϲτιχη μετα των ἀμυγδαλων και του μελιτοϲ |
βητην , ὡς ἐκελευς ' , ἐπι θιν ' ἁλος ἀτρυγετοιο . αὐταρ ἐπει ῥ ' ἐπι νηα κατηλυθον ἠδε | ||
Ἡσιοδος [ . ] : μοιραν ἐχει γαιης τε και ἀτρυγετοιο θαλασσης . ἠ ἐπει Λιμνατις ἡ Ἀρτεμις τιμαται : |
Ἀληθειας αʹ . Ἀπαγε : ἀντι του ἀπαγωγῃ χρω : ἀπαγωγη δε εἰδος ἐστι δικης : Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
το ἀδυνατον ἀδυνατῳ ἑπεσθαι οὐδ ' ἀν ἡ εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγη ἰσχυν ἐχειν φαινοιτο τῳ μη παντως ἀναιρεθησεσθαι την ὑποθεσιν |
δ ' ἐβιαζετο . Ναρκην δ ' ἐνηδρευσεν ὡδε . ἀγορᾳ χρωμενος ἐσεπεμπεν ὡς ἐς φιλους . ὁτε δ ' | ||
. . . . τοὐψον ] ὁ ἐστιν ἐν τῃ ἀγορᾳ , ἐνθα τα ὀψα , οἱονει παντα τα ἐδεσματα |
, πολυ δε ὡραιοτερος ἀποφθεγματων λογοις , μεγαλως εὐδοκιμησεν ἐν κριτηριῳ λεξας : ἐοικεν , ἀνδρες δικασται , Δρακων ὁ | ||
' ἐστιν αὐτοις ἡ ἐπιλαμψις ἀμαρτυρος πιστις ὀφθαλμοις ὠτων ἐναργεστερῳ κριτηριῳ βεβαιουμενη . το δε δοκουν των παρ ' ἐμοι |
φανθεντα προς Πελοπα κατα ῥημα ἐδοκουν διηγεισθαι . ὑστερον δε ἐδοξα λελουμενῳ μοι προσφερεσθαι , τοτε μεν ὡς ὑδωρ ψυχρον | ||
και ἀφειδεστερον ταυτα παρεσκευασμην , τοσουτῳ μαλλον ἀν προσηκοντ ' ἐδοξα πεποιηκεναι : λογῳ δ ' ἐπαινεσαι τουτους τους ἀνδρας |
ποτερχομεναν εἰμεν ἁγναν και θεοφιλαταν : ἐπι γαρ ταυτᾳ τᾳ ἀδικιᾳ μαλιστα και το δαιμονιον ἀσυγγνωμονητον γινεται . καλλιστος δε | ||
ἀστερες φανεντες ἡμερας πολεμον ἐν Αἰγυπτῳ και ἀθροισεις ἐπ ' ἀδικιᾳ προλεγει . ἐαν δε ἐν Ἰχθυσιν ἀστρον τι ὀφθῃ |
Ἀττικη . ῥιζας διεκπερωντες ] διερχομενοι , συλλεγοντες , ὡς φρυγανα διεκπερωντες ] ἀνασπωντες ὠνδρες ] ἀττικη συναλοιφη ὁς ] | ||
αὐτο οὑτως θερμον ὑπαρχειν , ὡστε , ἀν τις ὑπερθῃ φρυγανα , παραχρημα ἐξαπτεσθαι . Παρα Κλειτοριοις ὁ αὐτος φησιν |
εἰσιν εἰς την των μαλαγματων μιξιν : χρηστεον δε τῃ τερεβινθινῃ και τῃ λαρικι : και πιττα δε ἡ βρυτια | ||
ἑν δε του ἐλαιου . τηλεωϲ δε χυλοϲ βουτυρῳ και τερεβινθινῃ μιγνυμενοϲ , ὡϲ εἰναι το τεταρτον του χυλου ἑκατερων |
οὐτε της ἐλαιωδους , ἀλλ ' ἐστιν ἀποια πως και ὑδατωδη . πεττεται δε το καρυον μαλλον του λεπτοκαρυου και | ||
ἀλλ ' οὐδεπω καυστικον : ὁσα δ ' ἐλαιωδη παντα ὑδατωδη τε ἐστι και ἀερωδη . ἑπεται δε δηπου και |
της Ῥωμης παρ ' αὐτον τον ἀρχοντα και τους νομους ἡγεισθε μεταβεβλησθαι ; ἀλλα τουτο γε παραπλησιον ἐστιν , ὡσπερ | ||
οἱς ἐδει νομοθετειν , τουτων ἐφολκια γιγνεσθε και μεγαλην ἀναγκην ἡγεισθε του κακως δια τελους φρονειν το παλαι φρονειν κακως |
περ διαμενῃ , σῳζει την αἰσθησιν . το δε λοιπον ἀθροισμα διαμενον και ὁλον και κατα μερος οὐκ ἐχει την | ||
: ἀτομον ἐστιν το ἐξ ἰδιοτητων συσταν , ὡν το ἀθροισμα οὐκ ἀν ἐπ ' ἀλλου ποτε το αὐτο γενοιτο |
, τουτεστι το θρηνητικον . οἱ γαρ Μυσοι και οἱ Φρυγες μαλιστα εἰσι θρηνητικοι . . ] και μοι γενειου | ||
το οὐνομα μετεβαλον ἐς Φρυγας . Ἀρμενιοι δε κατα περ Φρυγες ἐσεσαχατο , ἐοντες Φρυγων ἀποικοι . Τουτων συναμφοτερων ἠρχε |
, πιϲϲηϲ ξηραϲ , ταυρειου ϲτεατοϲ ἀνα # κ , τερεβινθινηϲ # γ , κηρου # ε , ἰου ξυϲτου | ||
χυλου , ἀμυγδαλων πικρων , κομμεωϲ ἰϲα . Ἀλλο . τερεβινθινηϲ # α ∠ ʹ , κηρου , λιβανου , |
γενεϲεωϲ αὐτου , ἠτοι ϲυνελθοντων δυο παροξυϲμων εἰϲ ἑνα , εὐθεωϲ ἐξ ἀρχηϲ κεραννυμενων ἀλληλοιϲ ἀμφοτερων ἠ κατ ' ἰδιαν | ||
. χρυϲοκομα φιλομολπε . Ἀλκμανοϲ ἡ ἀρχη . ὡϲ δικαιον εὐθεωϲ / καταπαλαιειν [ ] ἐϲτι τουτουϲ ? ? [ |
μουνος ἐδαισατο νιν . Ἀστυαναξ δ ' ὁ Μιλησιος τρις Ὀλυμπια νικησας κατα το ἑξης παγκρατιον , κληθεις ποτε ἐπι | ||
[ ] αλδτρεχειν ? ? ! ! ! ! ! Ὀλυμπια : ἐαν διαφυγηιϲ [ ] , εὐτυχηϲ ἀνθρωποϲ εἰ |
ζεουσαν εἰναι την φλεγμονην περι τον πνευμονα . εἰ δε χολωδες ἀναπτυοιτο , μη πανυ δε βαρους ἠ στενοχωριας συναισθησις | ||
οἱον ὑπο ἰκτερου ἐχομενου φαινεται , και οὐρεει παχυ και χολωδες . Τουτον ἠν μεν ἑβδομαιον ὀντα ῥιγος λαβῃ και |
καταμαθων τουτο ποιουντα ὑφειλετο : ὑστερωι δε χρονωι ἐλθων οὐχ εὑρισκε τα χρηματα ὁ καταθεμενος . περιαλγων οὐν τηι συμφοραι | ||
ταυτης της παραδοξου θεας , ἐγειρε μοι σεαυτον και τεχνην εὑρισκε σοφην , ᾑ τευξῃ τουτων ὡν ἐρᾳς , και |
τοτηνικαυτα ἐπιβαλλειν δει το των πιτυρων ἀποζεμα : ἐστι γαρ γλοιωδες και χαλαστικον , ἐτι γε μην και συγγενειαν ἐχον | ||
Λιθαργυρον , θειον ἀπυρον ἰσα μετ ' ὀξους και οἰνου γλοιωδες ἐπιχριε : ἐγω ἐλαιον οὐ μιγνυμι και ἀντ ' |
υἱος Φαραω , ὡς ἠκουσε των ῥηματων τουτων , και ἐξαπεστειλε μετ ' αὐτους δυο χιλιαδας πολεμιστων . Και ἠλθον | ||
Ἑλληνας αἰτειν ὑδωρ και γην . την δε στρατιαν διελομενος ἐξαπεστειλε τους ἱκανους ζευξαι μεν τον Ἑλλησποντον , διασκαψαι δε |
γυναικος θηλυ , το δε ἀπο του ἀνδρος ἀρσεν , κρατησῃ δε το θηλυ , αὐξεται τον αὐτον τροπον , | ||
τῳ χειρονι : τουτο δε συμβαινει , ὁταν ὁ ψυχης κρατησῃ πολεμος : ἀναγκη γαρ δορυαλωτον γινεσθαι τον μη μαχιμον |
, ποας και νομης λαβομενα ἀνεσκιρτα και ἐφρυαττετο και ψοφον ἠγειρε πολυν : συνεπηχουν δε και των ὀρων αἱ φαραγγες | ||
οὐκ ἐπειθαρχουν . ὁ Κοσιγγας κλιμακας πολλας και μεγαλας ξυλινας ἠγειρε συνθεις ἀλλας ἐπ ' ἀλλαις και οἱος ἠν ἐς |
προς τον κινδυνον , και ἐπειδη ἐν τῃ φυγῃ νοσησας ἀπηλλαγη του σωματος , εὐ τε περιστειλας και τα νομιζομενα | ||
δε ἐς την πολιν το πρωτον καταφυγων ἐμπρησας την πολιν ἀπηλλαγη παρα Γλαυκιαν ἐς Ταυλαντιους . Ἐν τουτῳ δε των |
παρυγρον , δισωμον , πολυγονον , λιχηνωδες , λεπιδωτον , νευρωδες , κυρτωτον , ἀλφωδες , διμορφον , ἀφωνον , | ||
την σαρκωδη φυσιν : ἐπικρατει δ ' ἐν αὐτοις το νευρωδες και το δερματωδες , οἱον το καθ ' ὁλον |
ἐναντιων οὐκ ὀλιγους κατεβαλον . το δε τελευταιον των Λακεδαιμονιων ἀξιολογῳ μαχῃ νικησαντων , αἱ δυναμεις ἀμφοτερων εἰς τας οἰκειας | ||
φυσικως τῳ Ἀραβιῳ κολπῳ , ὡς ἀν μεσημβρινου κυκλου τμηματι ἀξιολογῳ , ποταμου δικην ἐν μηκει σχεδον τι και πεντακισχιλιων |
ἐν καιρῳ ὠφεληϲεν . ” μεγιϲτον οὐν , εἰ τιϲ ἀκριβωϲ τηϲ ὠφελειαϲ ἐπιϲταται τον καιρον : παν γαρ ὁτι | ||
ἰρινον ἠ ἀνηθινον . και διαδεϲμοϲ εὐτονοϲ ἐπι μακρον δεθειϲ ἀκριβωϲ ἐπεχει ταϲ βηχαϲ , λεγω δε των μεϲων και |
. ὁ Ἡλιος ὁρων την Σεληνην ἐν τῳ ὑπερ γην ἡμισφαιριῳ ταχεως την μηνυσιν ποιειται δια των συνιστορουντων , ὁ | ||
ζʹ : ἐπει ἡ Σεληνη εὑρεθη ἐν τῳ ὑπο γην ἡμισφαιριῳ , λαμβανω ἀπο της ὡροσκοπουσης μοιρας ἑως της σεληνιακης |
ἐπει οὐκ ἀν ἐβιβρωσκετο ] : οἱς δε δια το ὀστωδες μικρας τας ἐργασιας παρεχει . ἀριστα δε πασι τα | ||
: ἡ ῥις ὀστουν χονδρωδες ἐστι : το μεν ἐντος ὀστωδες ἐστι , το δε ἐμπροσθεν χονδρος : μονα δε |
πλεον θατερον ἡγησαμενος ἀπεργαζεσθαι , τας δε περι το μανθανειν ἐσπουδασε τε και κοσμησας την ψυχην οὐκ ἀλλοτριῳ ἀλλα τῳ | ||
τους οὐν ἐκ φυσεως συναγωνιστας ὑπαρχοντας εἰς ἐχθρων μετελθειν ταξιν ἐσπουδασε κατηγορους ἐπιστησας τους δεοντως ἀν συναγορευοντας , πατερα και |
ἀπεσχισας ] ἀπεκοψας . μετειμι ] μετελευσομαι . ἐρησομαι ] ἐρωτησω . κηδομενος ] σου , ἱνα καλης ἀναγωγης τυχῃς | ||
παρα τους νομους ζητων ; Ἀναβιβασαμενος οὐν αὐτον ἐναντιον ὑμων ἐρωτησω τα ἐν τοις νομοις ὑπαναγιγνωσκων : οὑτως γαρ εἰσεσθε |
πως διωκει Προδικος την ὑπ ' Ἀρετης Ἡρακλεους παιδευσιν : ἐκοσμησε μεντοι τας γνωμας ἐτι μεγαλειοτεροις ῥημασιν ἠ ἐγω νυν | ||
ἱερα παντα τα κατ ' Αἰγυπτον ἀναθημασιν ἀξιολογοις και σκυλοις ἐκοσμησε , των δε στρατιωτων τους ἀνδραγαθησαντας δωρεαις κατα την |
τετραδος θεωρεισθαι . ἡ μεν γαρ μονας ἀρχη παντων και κυριωτατη πα - σων . . . . . . | ||
, του νομου εἰποντος ἀναιρειν , φρουρειν : ἡ δε κυριωτατη λυσις ἐστι συγγνωμονικη : ὁτι ὠργισθη , παρωξυνθη , |
ἀνελειν ταυρους . Ἀκουσας δε ταυτα ὁ Ἰασων λεγει τῳ Χειρωνι . Και αὐτῳ ὁ Χειρων συνεκπεμπει τους ἠιθεους . | ||
, ἱνα μη ἐναντιωται Ὁμηρῳ πεπαιδευσθαι λεγοντι τον Ἀχιλλεα παρα Χειρωνι , οὐχι τετραφθαι . Τυραννευσασαν , οὐ μονον τυραννησασαν |
Παφλαγονες παρεχουσι : τα γαρ τ ' ἀναθηματα δαιτος . Φοινικη καρπον φοινικος και σεμιδαλιν : Καρχηδων δαπιδας και ποικιλα | ||
τον Πτολεμαιον Ἰταλια , Γαλλια , Σικελια , Ἀπουλια , Φοινικη , Χαλδαϊκη , Ὀρχηνια . κατα μερος δε ὡς |
του οὐρανου ἐστι το Αα , τῃ μεν ηΔ ἰσῃ γραμμῃ κατα την γην πρωτη ἀπαρχεται εἰναι ὡρα , ὡς | ||
εἰ δε μη , ἐνεργειᾳ πως : ἐν γαρ τῃ γραμμῃ τα σημεια πως δυναμει ὑπαρχουσιν , ἐν ἡμιν δε |
ὑψου σφοδρα . οὑτω ποιησεις . ἀλλ ' ἐγω μεν σφενδονῃ οὐκ ἀν ἐφικοιμην αὐτο γε . ἀλλα μανθανε . | ||
λαμπουσι δε ὑπο ταις ὀφρυσιν οἱ ὀφθαλμοι καθαπερ ἐν χρυσῃ σφενδονῃ ψηφις ; Και το μεν προσωπον ἐρυθηματος μεστον , |
ἐκλειψας σημαινει Ἀρμενιᾳ , Καππαδοκιᾳ , Λυδιᾳ , Φρυγιᾳ , Ἰωνιᾳ , Ἑλλησποντῳ ἀηδη τοις τε ἀρχουσιν αὐτων , τῃ | ||
ἐν τῃ Μασσαλιωτων Πολιτειᾳ γραφων οὑτως : Φωκαεις οἱ ἐν Ἰωνιᾳ ἐμποριᾳ χρωμενοι ἐκτισαν Μασσαλιαν . Εὐξενος δε ὁ Φωκαευς |
: ὁ δε Δαφνις και ἐκαλεσε τινας αὐτων ὀνομαστι και φυλλαδα χλωραν ἐδωκε και κρατησας ἐκ των κερατων κατεφιλησε . | ||
ἀλευρα ἐκ κριθων , ἠτοι ἀλφιτα νεοθηλεα ] νεωστι βλαστησαντα φυλλαδα ] εἰδος βοτανης φυλλαδα ] βοτανην τινα ἰσχνην ] |
! Ὀϊκληα μεγαθυμον [ [ ] ε ? ! [ Ποσειδαωνι ] ἀνακτι [ [ ] υ ? ! [ | ||
, παντᾳ τοι χρυσῳ πεπυκασμενον : εἱλε με δειμα μητι Ποσειδαωνι πελοι πεφιλημενος ἰχθυς , ἠ ταχα τας γλαυκας κειμηλιον |
προαιρεσει τεχνης ἀγαθους εἰναι παρασκευαζει . μενε οὐν θαρρων ὡς ἀγαπω σε κατα τον ἀμεινω πατερα τον της τεχνης , | ||
, τἀργυριον με διεχει , και νυν ἐκεινου τους ἐπιθαλαττιους ἀγαπω κωμους και τοιουτον ἑτερον ἐπιστηναι μοι ποθω δαπανηρον και |
φευγω τοις ἐργοις , και οὐκ εἰμι μεν κολαξ , ἀγανακτω δε ἀκουων , ὁπερ οὐκ εἰμι , κατα τον | ||
ἀτακτος ἀτακτω , ὑλακη ὑλακτω . τουτοις ἠκολουθησε και το ἀγανακτω . Τα εἰς ΧΩ δισυλλαβα ἀρχομενα ἀπο συμφωνου , |
πολλακις ἐντυχοντες ἀλληλοις μαχονται και λοιδορηθεντες ἀπιασιν : οἱ δε μυρμηκες οὑτω πυκνοι βαδιζοντες οὐδεποτε ἠνωχλησαν ἀλληλους , ἀλλα πανυ | ||
ὀρθριον ἐῤῥιψεν , ἀντιψυχον νοσσιων προθεμενος τον λιθον . Προγινωσκοντες μυρμηκες ἐφοδον ὀμβρων τας ἰδιας ἀποκλειουσι μανδρας . Ἐγκεκλεισμενοι δε |
και ὁ Ἑλλησποντος ἐσεισθη , και Ἰωνια και αἱ καλουμεναι Κυκλαδες νησοι , ὡς Κνιδου και της Κρητων νησου τα | ||
Κρητῃ : λεγεται δε εἰναι ἑκατομπολις . ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΝΗΣΟΙ . Κυκλαδες δε αἱδε εἰσι κατα την Λακεδαιμονιαν χωραν οἰκουμεναι : |
, και οὐδετερως Μυριναιον . Μυρκινος , τοπος και πολις κτισθεισα παρα τῳ Στρυμονι ποταμῳ . το ἐθνικον Μυρκινιος και | ||
, . . . . Αὐλωνια : πολις ὑπο Κροτωνιατων κτισθεισα και ἀπο των προκειμενων αὐλων ἐχουσα το ὀνομα : |
οὐχ ἁπλως στοχαστικη , ἀλλα και ἀπο γνωμης : ἡ γνωμη γαρ ζητειται του ἐπιτροπου : ποτερον ἑκων καθυφηκεν , | ||
ἠσαν Ἑλληνων τινες ναυτιλοι , ὡς ἐλπομαι τε και ἐμη γνωμη αἱρεει : ὡστε τουτων ἀν και μαλλον των θεων |
ὁ των ἑσπεριων Ῥωμαιων βασιλευς , ὡς αὐτῳ οἱ ἐν Γαλατιᾳ Γοτθοι συμμαχοι κατεστησαν , και τα παροικουντα την αὐτου | ||
κελευσας παραυτικα τοις Μιλησιοις ἀπεδωκε τα χρηματα . Καισαρ ἐν Γαλατιᾳ προσῃει ταις Ἀλπεσιν . ἠγγελη στρατοπεδα των ὀρειων βαρβαρων |
ὡς ἐς Σκυθας , ὁτι ἐς Σκυθας καταπεφευγεναι Σπιταμενης αὐτῳ ἐξηγγελλετο , αὐτος δε ξυν τῃ λοιπῃ στρατιᾳ ἐπιων της | ||
ὁτι και ταυτα ἐθνη των προσχωρων τῃ Περσιδι μαχιμωτατα εἰναι ἐξηγγελλετο . ἡκε δε αὐτῳ και Φιλοξενος στρατιαν ἀγων ἀπο |
ἐλευθερῳ . γρ . βιᾳ ὡς ἐλευθερῳ : γρ . βιᾳ ὡς ἐν ἐλευθερῳ . προστρεπομενου . ἀποπεμπομενου , τρεπομενου | ||
βουκολων ἀλαστορα , λεοντ ' , ἀπλατον θρεμμα κἀπροσηγορον , βιᾳ κατειργασασθε , Λερναιαν θ ' ὑδραν , διφυη τ |
, Ζευ φυσεως ἀρχηγε , νομου μετα παντα κυβερνων , χαιρε : σε γαρ και πασι θεμις θνητοισι προσαυδαν . | ||
ἰη Παιαν , Ἀσκληπιον δαιμονα κλεινοτατον , ἰε Παιαν . χαιρε μοι , ἱλαος δ ' ἐπινισεο ταν ἀμαν πολιν |
ῥοον Ὠκεανοιο νηυς , ἀπο δ ' ἱκετο κυμα θαλασσης εὐρυποροιο . * ) [ ἡ διπλη ὁτι ] δι | ||
. . ἐμαθον δε ἐσοραν και βλεπειν ποντιον ἀλσος της εὐρυποροιο θαλασσης , ἠτοι δια της θαλασσης τας ὁδους αὑτων |
. ἐστιν οὐν το ἐγω μελω σοι ἐν εὐθειᾳ και δοτικῃ , και ἐτι συ μελεις ἐμοι : ὁπερ ἀπαιτησει | ||
προσωποις την αὐτην ἐχοντα ἐνεργειαν κατ ' ἀλληλων , ἐν δοτικῃ κατα - γινεται , ὡς ἐχει το μαχομαι σοι |
. προς ῥοδα : ῥοδον παρα το θαττον ἀπορρειν : ῥοωδες γαρ ἐστιν ἠτοι συντομως φθειρομενον . ἠ ἀπο του | ||
το δακρυον . χρονιζειν δε εἰωθε το παθος τῳ γενει ῥοωδες ὑπαρχον . διο προσφατου μεν αὐτου τυγχανοντος ὡσπερ ἐν |
μαλακον αἰτιωμαι . τραχειαν γαρ ἐδει και πικραν εἰναι και πληγῃ τι παραπλησιον ποιειν : ἡ δ ' ἐστιν ὑγρα | ||
ὁμοιως τειναι μακρον . διπλασιαζων δε την ὠμοτητα και μιᾳ πληγῃ καθ ' ἑκατερου χρησαμενος ἐν ἀμφοτεροις εὐστοχησε , παιανι |
χειρα προς την ἐπιβολην , και τῃ ἑτερᾳ χρησομενος τῳ πληκτρῳ , καθ ' ὁποιαν ἀν πρωτην ᾑρειτο των ἁρμονιων | ||
ἐν χιτωσιν ἀνεζωσμενοις και προς αὐλον ᾀδοντες πασας ἁμα τῳ πληκτρῳ τας χορδας ἐπιτρεχοντες ἐν ῥυθμῳ μεν ἀναπαιστῳ , μετ |
ἑως οὑ ἀπολεπτυναν τα βλεφαρα ἐκπλυνῃ , και σμηξῃ τῃ δριμυτητι . Τον ὑπο νευρων ὀχλουμενον καταντλητεον αὐτα τε τα | ||
ἐαν μεν ἀμικτος ἡ χολη συρρεουσα τυχῃ , τῃ σφοδρᾳ δριμυτητι τον ἐσθιομενον ἑρπητα συνιστησι μετ ' ἀναβρωσεως το συνεχες |
την ἐρημιαν την ἀπο του καλου , ἑαυτον του ζην ἀπηλλαξε λιμῳ βιαιοτατῳ . Νοουσι δε ἀρα ἀτταγας μεν ἀλεκτρυονι | ||
πολεμιους νικησαντι , ὁτι μη συμβαλων , μηδε τραυματιας γενομενος ἀπηλλαξε πολιορκιας την πολιν . ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ . Εἰτα ἑξης συλλογισμῳ |
το των τεττιγων φυλον , και κιτταν λαλον και βομβουσαν ἀκριδα και παρνοπα ὑποκριζοντα και μη σιωπωσαν τρωξαλλιδα , ἁλκυονας | ||
; τις τους ἀθλιους ἀρνας ἀναθρεψει ; τις την λαλον ἀκριδα θεραπευσει , ἡν πολλα καμουσα ἐθηρασα , ἱνα με |
πεζεταιροι Περσαι [ και ἀσθετεροι ἀλλοι ] και ἀργυρασπιδων ταξις Περσικη και ἡ των ἑταιρων ἱππος και ταυτης ἀλλο ἀγημα | ||
Καρδιανος , Ὀλβια Ὀλβιανος , Ἀδρια Ἀδριανος . Ἀρταια , Περσικη χωρα , ἡν ἐπολισε Περσης ὁ Περσεως και Ἀνδρομεδας |
ὁσον δια την των παθων κατακρατησιν , ὡσπερ κυφωνι τῃ μοχθηριᾳ τον λογισμον βαρυνομενος και προς γην ὁρων και την | ||
οὐ μονον ἀνθρωπων ἀγενητα κατηγορουσιν , ἀλλ ' ἐπιμενοντες τῃ μοχθηριᾳ διαιρουσι και τεινουσι το ψευδος ἀχρι οὐρανου , της |
. μακαρων : παρα το Ὁμηρικον : ἀλλ ' αἰει Ζεφυροιο λιγυ πνειοντας ἀητας . ὁτι ἐν τῳ ὠκεανῳ αἱ | ||
σφοδροι γινονται ἀνεμοι , ὁθεν ἡ Ἡρα φησιν αὐταρ ἐγω Ζεφυροιο και ἀργεσταο Νοτοιο εἰσομαι ἐξ ἁλοθεν χαλεπην ὀρσουσα θυελλαν |
μεταξυ ὁ Ἀραιθος και το Δωτιον , ἐχουσι δε την Ἑλλαδα πασαν , καθο το μεν Δωτιον ἐν Μακεδονιᾳ , | ||
κατεστρεφετο και Χερρονησον ὠχυρου και Λυσιμαχειαν ἠγειρεν ἐς τε την Ἑλλαδα διελθων ἐδου - λουτο τους Ἑλληνας ὑπο Ῥωμαιων ἀρτι |
σεαυτου ἀγχινοιας , εὑρειν τινα προφασιν , δι ' ἡς νικησω ἠ τας συνθηκας διαλυσομαι . ” Αἰσωπος : “ | ||
προσπεμποντος , ἀν δε και ἁπτομενου και συνεγγιζοντος ἀποσχωμαι και νικησω , τουτο μεν ἠδη το σοφισμα ὑπερ τον Ψευδομενον |
. Τουτον φησιν ὁ Μανεθων ἁπαντα τειχει τε μεγαλῳ και ἰσχυρῳ περιβαλειν τους ποιμενας , ὁπως την τε κτησιν ἁπασαν | ||
ἡδυ φερομενου : ὁμοιως γαρ εἰσι μοχθηροι , καθοσον ὁμοιως ἰσχυρῳ λογισμῳ ἑκατερος πολεμει . ὡστε , ὁ ἐν τοις |
ἐπιρριπτεον τα μετριωϲ ἐμψυχοντα . Ἐνοχλουϲι πταρμοι πλεονακιϲ ἐμπιπτοντεϲ ἐν πυρετοιϲ : και γαρ πληρουϲι την κεφαλην και την δυναμιν | ||
πινειν ὁϲον τοιϲ παρουϲι μετριον . εὐαλωτοι δε τοιϲ τοιουτοιϲ πυρετοιϲ εἰϲιν ἐφ ' ὡν αἱ ἀπορροιαι του ϲωματοϲ οὐκ |
, καταλειψας , αὐτο , ἐκεινο , τα ἀπορηθεντα . ἀπελθε ] μεταβηθι εἰς ἑτερον , ἠγουν εὑρε ἑτερον , | ||
πατρος τον λογον αἰνιττεται , δεδηλωκαμεν . το δε ” ἀπελθε ἐκ τουτων ” οὐκ ἐσθ ' ὁμοιον τῳ διαζευχθητι |
ἐγγυτατω : ταυτα δ ' ἐστι Μηδια και Ἀρμενια και Καππαδοκια και τα μεταξυ . τεταρτον δ ' ἡ ἐντος | ||
Ἀριαραθου πεσοντος τε ἐν τῃ μαχῃ , αὐτη τε ἡ Καππαδοκια και τα πλησιοχωρα αὐτης ἐπεσεν ὑπο Μακεδονας . Ἀριαραθης |
τις κακη : και οὐν και τουτο αἰτιον γενεσθαι ἀποσωθηναι Ἀλεξανδρῳ τον στρατον : οὐ γαρ ἀν σωθηναι πλευσαντας ὑπερ | ||
των ἀει βασιλεων πραγματα , κατ ' οὐδεν ἀξιουν συμβαλλειν Ἀλεξανδρῳ τε και τοις Ἀλεξανδρου ἐργοις τον Πολυδευκην και τον |
των ἀγαθων : ἀφθονον γαρ το θειον και ἀπεριληπτον ἀνθρωπινῳ λογισμῳ , και τα εἰδη δε και οἱ ἀριθμοι θεια | ||
θεων ? , [ εἰ μη ὁμου ] # συν λογισμῳ ? [ . ἑν ] μονον δ ' ἀξιω |
ἀναστησαι καθ ' ὁσον δυνασθε . ἀνασταιητε δε εὐτυχεστεροις και βελτιοσι τοις συμβολοις , Ζευ και παντες θεοι . Εἰ | ||
μεν ἁπαντι τῳ κυκλῳ καταμεμφονται , οἱ δε ταις μεν βελτιοσι , ταις δε οὐ τοιαυταις χρωμενοι ταὐτον πεπονθασι τοις |
Δαιδαλα τα των Ῥοδιων ὀρος ἐστι της Λυκιας ὁμωνυμον αὐτοις Δαιδαλα , ἀφ ' οὑ λαμβανει την ἀρχην ὁ παραπλους | ||
και Στραβων , Λυκιας : ἐστι γαρ ἀμφοτερων ὁριον μετα Δαιδαλα . Ὀλβια , πολις . . . Παμφυλιας , |
τῳ μετα την ἀντιστροφην συστηματι οὑ ἡ ἀρχη πυργον στεγειν εὐχεσθε , στιχων τριμετρων ἀκαταληκτων ἰαμβικων τριων . ἐπι τῳ | ||
τοις πολλοις ἡδιστον γινεται : ὁσῳ γαρ ὑμεις ἐκεινους ἀποθανειν εὐχεσθε , τοσουτῳ ἁπασιν ἡδυ προαποθανειν ὑμας αὐτων . καινην |
' οἱ παροντες ἡμιν οὐκ εἰχον μη πηδαν ἀναγινωσκομενης . ἐθαυμασα οὐν ὁτι ταυτῃ την προτεραν καθελειν ἐπιχειρησας τῳ φαναι | ||
' ἀμφοιν μιαν ἐνηνοχεναι πληγην . ὡς δε τον λογον ἐθαυμασα , και δοκιμασαι την ἀληθειαν ἐγνωκα , σωζεσθαι τον |
Σικελιαν ἁμα λογασιν ὀλιγοις θαττον ἠπερ τις ἠλπισε παντος αὐτην ἠλευθερωσε λῃστηριου . Ὁτι ὁ των ἀποστατων βασιλευς Εὐνους ἑαυτον | ||
κολπον ἡ Ὀφιωδης καλουμενη νησος ἀπο του συμβεβηκοτος , ἡν ἠλευθερωσε των ἑρπετων ὁ βασιλευς , ἁμα και δια τας |
θαλαμονδε Μελανθιος , αἰπολος αἰγων , οἰσων τευχεα καλα : νοησε δε διος ὑφορβος , αἰψα δ ' Ὀδυσσηα προσεφωνεεν | ||
! ? ποντον ? χθονα τ ' , ἠδε ? νοησε [ ως . ] ? ? οἰδμα πολυπλαγκτοιο θαλασσης |
Παρνασσιος και δρακοντες της Ἑλλαδος πολλαχου και ὑς περι τε Καλυδωνα και Ἐρυμανθον και της Κορινθιας ἐν Κρομμυωνι [ ] | ||
ἀστυ λιπων ἀφνειον ὀρειονομους τε Κολωνας . Ἐκ δε λιπων Καλυδωνα θοος Μελεαγρος ἐβαινεν . Οἰνευς τον ῥ ' ἐλοχευσε |
δια τε τον οἰνον και το ἀνθοϲ των κρινων ταυτηϲ τετυχηκε τηϲ ὀνομαϲιαϲ . ἡ δε χρηϲιϲ των οἰνανθαριων παρα | ||
ἡμεραν γινομενα των ὀναρ δοκουντων γινεσθαι : της γαρ αὐτης τετυχηκε προρρησεως , ὡς πολλακις ἡμιν ἐδοξε δια πειρας . |
ἱνα του ὀντως ἀγαθου τελους ἐπιτευξωμεθα . ἡ γαρ κακια φθαρτικη του τελους , ἠτοι κρυπτικη τις , ποιουσα μηδε | ||
γενος οὐκ ἀκαταληπτα εἰσιν : ὁτι μεν γαρ δυναμις ὑπαρχει φθαρτικη και των ὑποκειμενων ἀλλοιωτικη ὡστε ἀναιρειν [ και ] |
' ἡμας τους Ἑλληνας παλιν ἐξ ἀρχης φιλιας χυλῳ και συγγνωμῃ τινι πρᾳοτερᾳ κερασον τον νουν : και την ἀγοραν | ||
την αἰτιαν παρεσχετο : εὑροις δ ' ἀν και ἐν συγγνωμῃ ἀντιστατικον κεφαλαιον , οἱον μητηρ ἐξηλθε χοας ἐπισπεισουσα τῳ |
, εὐϲτομαχοι , εὐπεπτοι : ἠ χυλοι ἠ οἱ δια γαλακτοϲ πολτοι , ἀμυλοϲ , ἰτρια ξυν γαλακτι . Θεραπεια | ||
χωριϲ του ὑδατοϲ ὠφελιμωτερον τῳ οἰνομελιτι διακλυζειν . Περι ἑψηϲεωϲ γαλακτοϲ . Γαληνου . Εἰ δε προεψηϲαϲ τιϲ το γαλα |
σισυμβριου , την ὀσμην βρωμωδεστερος και ἡττον εἰς την ἐν ὑγιειᾳ χρησιν εὐθετος . Ἡδυσαρον το ὑπο των μυρεψων καλουμενον | ||
ὁμοιαν δε αὐτην καθιστασι πλουτῳ και δοξῃ και γενει και ὑγιειᾳ και καλλει , και ὁσα ἀλλα κοινα της κακιας |
του ὀποβαλσαμου και μελιτος θερμου , εἰτα λειου ὁμοιως ἐν θυειᾳ : δυνατον δε και μετα μελιτος ὀλιγου τηκειν τον | ||
του μολυβδου . γινεται δε ὁ χυλος οὑτως : ἐν θυειᾳ μολυβδινῃ ἐμβαλων χυλον τινα των στυφοντων ἁμα και ψυχοντων |
ἐπιδιαιρεσιν διαστελλειν τοις μοτοις , και τοτε ἐξωθεν μοτοφυλακα ἐπιτιθεναι οἰνελαιῳ βεβρεγμενον ἠ σπληνιον δυναμεως ἀφλεγμαντου , και παλιν ἐξωθεν | ||
οὑτως ἐπιδεισθω . Τῃ δ ' ἑξης ἐμβρεχεσθω ὁ τοπος οἰνελαιῳ ἐπικειμενων των ἐπιδεσμων , και τουτο γιγνεσθω μεχρι τριτης |
ἡλιον . Δια μεν των σφοδρως ἑλκοντων φαρμακων ἡ τε μυρμηκια και ἀκροχορδων ἀποσπασθησεται , δια δε των σηποντων νεκρωθησεται | ||
, περιφερηϲ κατα το πλειϲτον : ἀλλ ' ἡ μεν μυρμηκια πλατειαν ἐχει την βαϲιν και προϲ ταϲ ἀποϲφιγξειϲ ὁμοιαν |
' ἀνδρων , παθων προυδωκας ἡμας , καινα δ ' ἐκτησω λεχη , παιδων γεγωτων : εἰ γαρ ἠσθ ' | ||
ἡς τι σοι φιλτερον εἰκος εἰναι ; και ἡν ὁμοτιμον ἐκτησω γυναικα σαυτῳ , νυν δ ' ἑτερας παιδος ἑνεκα |
αὐτα ψυχρα και ὑγρα την κρασιν τυγχανοντα , λεπτον και ὑδατωδες αἱμα ἀπογεννωσι καλως πεφθεντα . πεφυκασι δε και ταυτα | ||
τοιουτου καιρου των οὐρων ἡ χροα : το μεν οὐν ὑδατωδες ἀπεπτον ἐτι σημαινει τον ἐκ της γαστρος ἀναδοθεντα χυμον |
! ! ! ! ! ] ν ? ὑποσμος ἐν χρῳ ! [ . ] οὑτως ἐρευναν και π [ | ||
ὡς ξυραμενοις μεν παχυτερον χρη προσφερειν το φαρμακον , ἐν χρῳ δε κειραμενοις ὑγροτερον . πολλης δ ' οὐσης της |