| πολλην παρεσται σοι θεασασθαι . ὁταν δ ' ἀπο του θρονου πορευηται ἐπι την εὐνην κατα νωτου τε αὐτης γενῃ | ἐν τῳ ναῳ αὐτου , και ὁ καθημενος ἐπι του θρονου σκηνωσει ἐπ ' αὐτους . οὐ πεινασουσιν ἐτι οὐδε |
| : και εἰδον τον ναον τον ἁγιον , και ἐπι θρονου δοξης τον ὑψιστον . Και εἰπε μοι : Λευι | τας ἑπτα σφραγιδας αὐτου . Και εἰδον ἐν μεσῳ του θρονου και των τεσσαρων ζῳων και ἐν μεσῳ των πρεσβυτερων |
| . Ἀλεξανδρος δε συνηγορων τῳ Ἀριστοτελει και δι ' ἀδυνατου δεικνυσιν ἀναγκαιον το συμπερασμα τον τροπον τουτον : εἰ γαρ | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| τουτεστι των ποιοτητων ἐξ ὡν ταυτα ὑπαρχουσιν . Και τουτο δεικνυσιν ἀτοπον αὐτοις ἑπομενον , ὁτι αἰτια των κατα τον | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| , ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| ῥητορικην μελετης , ἐν τῳ Λυσιου χαρακτηρι ἐπαινων τον Λυσιαν ἐπιδεικνυσιν ἁμα και ποιαν δει ἑρμηνειαν εἰναι ἐν τοις μερεσι | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| : ἡλικιαν δε αὐτων ὁ τα ἐργα ἐς Ὀλυμπιαν ἀναθεις ἐπιδεικνυσιν ὁ Μικυθος . τον γαρ δη Μικυθον τουτον Ἡροδοτος | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| ἐνδοξον πασι και ὠφελιμον , το ἀπο του Καλλιανακτος του προγονου του Διαγορου . και συν ταις χαρισιν , ἀντι | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| και μειζονος , ὡς ἐρρηθη , ἡσσονι και ὡς ἐγγονῳ προγονου , ἁπλως τε εἰπειν , ὡς δημιουργιᾳ δημιουργου , | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| σκευασθεντα χρησιμα . ὁτι ὁπου της θαλασσης ποταμοι και λιμναι συμβαλλουσιν , ἐτι δε πελαγη μεγαλα και κολποι , ἐνταυθα | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| μισγαγκειας . μισγαγκεια ἡ μιξις , ὁπου ποταμοι ἠ ῥυακες συμβαλλουσιν . την † ἀιδιον . γρ . και τινα | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| μεσῃ τιθεις : οἱα δε ἐπι γειτονων φιλιαν και κοινωνιαν πραγματευομενος ποταμους ἐγκατεμιξεν , οἱ ἐκ τε γης εἰς την | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| . ὁ μεντοι μαθηματικος των ἐξ ἀφαιρεσεως εἰδων τους ὁρισμους πραγματευομενος οὐδεν ὑπολογιειται την ὑλην οὐδε τῃ αἰτιᾳ προσχρησεται ὡς | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| ] Θαυμασιοις ὑπο τρυφης ἱματιον τοιουτον κατασκευασασθαι τῃ πολυτελειᾳ ὡς προτιθεσθαι αὐτο ἐπι Λακινιου ἐν τῃ πανηγυρει της Ἡρας , | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| ἐγενετο . ἐν ταυτῃ δε πλεω δαιτα των ἀλλων δικαιευσι προτιθεσθαι : ἐν τῃ οἱ εὐδαιμονες αὐτων βουν και ὀνον | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| γνωμας ὑμων ἀπεσχισασθε του σοφιστου , μερισθεντες δε εἰς ἀλλους θρονους και προσηγοριας , μεταθεντες ἐκεισε τα χρεα τον μεν | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| πενιας κακων . 〛 θρανους : Ἠτοι ὑποποδιου ἠγ . θρονους . . θρονου . . ὑποποδιου . . . | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| , ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| ἑτοιμως ὑπισχνουμεθα , οὐ ποιουμεν δε , εἰκοτως ἁπαντες ἡμιν ἀπιστουσιν . πολλην δη ] το σχημα ἀπο αὐξησεως . | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| ὑμιν προσεξει τον νουν ] οὑτω , φησιν , ἁπαντες ἀπιστουσιν ἡμιν μηδεν ποιουσιν : ὁτι κἀν θεασωνται ἡμας ποιουντας | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| , ἀλλα ἐασαντα ἐξελιχθηναι τους ἑλιγμους τους πρωτους , οὑτω μεθειναι την κυνα , εἰ μη διαφθειραι θελει την θεαν | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
| των Πυθαγορειων σχημα , οὐ γαρ ὡς κακιων γε αὐτο μεθειναι φησιν , οὐδε μεταγνους , τεχνην δε ἐπαινεσας , | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
| ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια τουτο ἡ πραοτης | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| ὀντες τα μεν συμβαινοντα οὐκ εἰδον , τοις δε μη συμβαινουσιν ἐπιστευσαν . Φησι δ ' οὐν Σελευκον τον ἀπο | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| πολλα ποιησεις : ὡστε αὐτο το ἑν πολλα ἐσται και ἀπολει ἑαυτο , εἰ ἐθελοι γενος εἰναι . Ἐπειτα τι | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| δε , ὠ μαντι , ὁτι μεν ἡ θειη Σαλαμις ἀπολει τεκνα γυναικων ᾐδεις , ποτερα δε σκιδναμενης Δημητερος ἠ | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| λαμβανει ὁ ἀπορων δια την συνεχη κινησιν των θεωρηματων . συμβαλλεται δε ἡμιν , φησι , και προς το μη | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| μη ἠν συγγραμματα , εἰς αὐτας τας των φιλοσοφων μεθοδους συμβαλλεται , δι ' ὡν δυνανται εὑρειν οἱ φιλοσοφοι ἑκαστον | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| και ἀλλοιωσεως : ὡςπερ που και οἰκοδομος ὑλην παραλαβων τρια πραγματευεται ταυτα : ποιῳ δει λιθῳ τε και ξυλῳ και | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| φυσικαις ἀποδειξεσι : το γαρ ἀνθρωπειον σωμα , περι ὁ πραγματευεται , ὑπο το φυσικον σωμα ἐστιν . ὁτι δε | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| δεδεμενον δε νοσῳ τους ποδας , ὁθεν πολλα και πολλων ἐλαττουται . ἀλλ ' , εἰ και βραδεως , ἀμφοτερα | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| γαρ γεγηρακυιαν ἐχει την ἡδονην : και το καλλος ὁσον ἐλαττουται τῳ χρονῳ , τοσουτον εἰς μεγεθος ἐκτεινεται ποθῳ . | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| ' αὑτον ἱεροφαντης γενησοιτο , ᾡ μη θεμις ἱεροφαντικων ἁψασθαι θρονων , ἐπειδη θεοις ἑτεροις καθιερωται , και ὀμωμοκεν ἀρρητους | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| . ἐξανισταται ] εἰκοτως εἰπε το ἐξανισταται . ἐπειδη γαρ θρονων εἰρηκεν , ἐν δε τοις θρονοις καθημεθα , δια | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| και μαγειρων οὐδεν βελτιους ὑποληφθηναι , τους τῳ λογῳ πειθειν ἐπιχειρουντας , ἱνα μη ματην ἡ παροιμια τας ἐρημους τρυγαν | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| ἠν δε και χαραξ κυκλῳ της νεως σιδηρους προς τους ἐπιχειρουντας ἀναβαινειν κορακες τε σιδηροι [ κυκλῳ της νεως ] | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| τους συμποτας ἐν αἱς ἐδηλωσα ταξεσι , στηναι δε τους διακονους ἐν κοσμῳ προς ὑπηρεσιαν ἑτοιμους , ὁ προεδρος αὐτων | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| παρα των ἀλλων ἐν τῃ πολει , οὐτε των κοινων διακονους , και ταυτα ὑπερ παντων ἀγρυπνους μελλοντας διαξειν και | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| γαρ ὑπο των ἀλλοτριων χρωματων , κινειται δε οὐχ ὡς ἀλλοιουσθαι , οὐδ ' ὡς μεταβαλλειν εἰς αὐτα , οὐδ | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| μεν ἐπι της οἰκειας μενειν ἀκινητον τελειοτητος , τον δε ἀλλοιουσθαι και μεταβαλλειν ἀγομενον προς το τελειον , μαλλον το | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τηι Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την | ἁμαρτιας μεν , ὁτι οὐ πιστευουσιν εἰς ἐμε : περι δικαιοσυνης δε , ὁτι προς τον πατερα ὑπαγω και οὐκετι |
| ἠ χονδριλης ἠ ψυλλιου ἠ ὀμφακος ἠ ἀνδραχνης τριβοι ὡς ἀνειναι χυλον τινα , ἀριστον ἑξει φαρμακον προς τα καρκινωδη | του θεου . ἠλθεν γαρ Ἰωαννης προς ὑμας ἐν ὁδῳ δικαιοσυνης , και οὐκ ἐπιστευσατε αὐτῳ : οἱ δε τελωναι |
| ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
| ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
| δουναι τοις περι τον Τελαμωνα , και την του πατρος προαιρεσιν ἐξηγησαμενον αἰτιον γενεσθαι της σωτηριας αὐτοις . εὐθυς γαρ | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| ὀντα πανταχου τον Πινδαρον . κἀνταυθα οὐν την ἑαυτου φιλαργυρον προαιρεσιν τεκμηριοι τον πλουτον ἐγκωμιαζων και ὑπαινιττομενος , ὡς προσηκει | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| δε Καισαρ οὐκετι τους λογους καθιει δι ' ἑτερων οὐδε μελλειν ἠξιου , ἀλλ ' αὐτος ἐς τον στρατον συνειλεγμενον | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| σφαλλομενοις βαδιζουσιν οἱς το μεν κατενεχθησεσθαι προδηλον , το δε μελλειν ἐτι , τουτ ' ἐστιν ἡ δυναμις . ὁ | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| τις διαπορησειε , πως μια ὑγεια οὐχ ἑνος ὀντος του ὑγιαινοντος . ἠ ταυτα ἐξω της σκεψεως της προκειμενης . | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| ἰατρικῃ παρακλησιν μεν προσοιστεον , εἰ τῳ νοσειν συμβαινοι , ὑγιαινοντος δε ἀχαριστητεον , ἀλλα και της ὑγιειας δικαιον χαριν | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| παιδων το μεταξυ οἰκονομιας και χρηματισμου πλησιασαντες αὐτου τῳ χαλεπωτατῳ ἀπαλλαττονται , οἱ φιλοσοφωτατοι ποιουμενοιλεγω δε χαλεπωτατον το περι τους | του θρονου του θεου , και λατρευουσιν αὐτῳ ἡμερας και νυκτος ἐν τῳ ναῳ αὐτου , και ὁ καθημενος ἐπι |
| οἱ δουλοι , πως οἱ δραπεται , τινι πεποιθοτες ἐκεινοι ἀπαλλαττονται των δεσποτων ; τοις ἀγροις . ἠ τοις οἰκεταις | κατεβησαν εἰς Τρῳαδα . και ὁραμα δια [ της ] νυκτος τῳ Παυλῳ ὠφθη , ἀνηρ Μακεδων τις ἠν ἑστως |
| εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
| οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
| ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| ἐναψαι μεν το πυρ , ἀναπεμψαι δε το ὑδωρ , διαδουναι δε τον ἀερα . Καλως ἀν ἐχοι πειθεσθαι τωι | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| ἐν τεταρτῳ Βιων ζηλωσαντας φησι τους Μιλησιους την Κολοφωνιων τρυφην διαδουναι και τοις πλησιοχωροις , ἐπειτ ' ὀνειδιζομενους λεγειν ἑαυτοις | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| . τα δε ἁρπαζοντα μεν , οὐ φανερως δε , ἐπιβουλους , ὡς ἰκτινος και ἀλωπηξ . τα δε εὐμορφα | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
| . οὑς ὁ Κρονος μεν τῳ Ταρταρῳ προσεδησεν , ὡς ἐπιβουλους πτοουμενος , ὁ δε Ζευς της βασιλειας κρατησας τον | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
| ' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | Πορευθεντες ἑτοιμασατε ἡμιν το πασχα ἱνα φαγωμεν . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Που θελεις ἑτοιμασωμεν ; ὁ δε εἰπεν |
| ' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' | παντες γαρ αὐτῳ ζωσιν . ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεων εἰπαν , Διδασκαλε , καλως εἰπας : οὐκετι γαρ ἐτολμων |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
| . καθ ' ἡμας δε ῥευματισμος ἐστιν ὑστερας χρονιζων αἰσθητως ἀποκρινομενου πλειονος ὑγρου . διαφοραι δε αὐτου κατα μεν Ἀσκληπιαδην | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| το ? [ περι ] του δια της κυστεως [ ἀποκρινομενου ] [ , περι ] ? ? οὑ ? | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| τους θεους φασκουσιν οἰκειν συνδυο ; ὁτι Δωριωνι τῳ αὐλητῃ φασκοντος τινος ἀγαθον ἰχθυν εἰναι βατιδα , ὡσπερ ἀν εἰ | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| εἰπειν θαρρουντως εἰ τι συνοιδε . και παρελθοντος ἐκεινου και φασκοντος δεδιεναι μη τινα των αὑτου κρειττονων παροξυνας κακον τι | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| αἰθερος , τουτον δε οὐτε βαρυν οὐτε κουφον , οὐτε γενητον οὐτε φθαρτον , οὐτε αὐξομενον οὐτε μειουμενον ἐς ἀει | τινα ὑμων ἐκηρυξαμεν εἰς ὑμας το εὐαγγελιον του θεου . ὑμεις μαρτυρες και ὁ θεος , ὡς ὁσιως και δικαιως |
| διδασκαλιας και του γνωρισαι και παραστησαι αὐτο ἀκριβεστερον ἐλεγε τουτον γενητον . ἀδυνατον ταυτα προς τον Ξενοκρατην λεγοντα ὑπερ του | ὁτι κλειετε την βασιλειαν των οὐρανων ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων : ὑμεις γαρ οὐκ εἰσερχεσθε , οὐδε τους εἰσερχομενους ἀφιετε εἰσελθειν |
| παραπικρον , ὁταν καθεψηθῃ . φευγοντας : τους εἰς δικην ἀγομενους . των γραψαμενων ] των κατηγορουντων . Γ ἀπο | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| κριτηι πιθανον εἰρηκεν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης : λεγει δε τους ἀγομενους γυναικας πολλους παρακαλειν ἐπι την ἑστιασιν ἱνα πολλοι συνειδωσι | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| , και δεδεσθαι μεν , ἐλαφρως δε πανυ δι ' ἐπιεικειαν : ὑπερ ὡν αὐθις λεξομεν . προτερον δε εἰπειν | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| σφοδρα ταις τε ἐννοιαις και ταις μεθοδοις χρωμενος και πολλην ἐπιεικειαν τῳ διωκοντι μαρτυρων τῳ τε ἑκοντα μειον - εκτειν | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| . . και νυκτα ταυτην ἡν λεγεις ἐπι της ἀσπιδος κυρειν και ὑπαρχειν , ταχα ἀν αὑτη ἡ νυξ τινι | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| τοις τεκουσιν ἀξιαν τιμην νεμειν ὡς ἡδυ πατερα παισιν ἠπιον κυρειν και παιδας εἰναι πατρι μη στυγουμενους . ἠν οἱ | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | συν τῳ πιστῳ Ἀβρααμ . ὁσοι γαρ ἐξ ἐργων νομου εἰσιν ὑπο καταραν εἰσιν : γεγραπται γαρ ὁτι Ἐπικαταρατος πας |
| ] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω | και ἐν τῳ στοματι αὐτων οὐχ εὑρεθη ψευδος : ἀμωμοι εἰσιν . Και εἰδον ἀλλον ἀγγελον πετομενον ἐν μεσουρανηματι , |
| δε Ἰδαιαν την Δαρδανου , ἡτις ἀπεχθως ἐχουσα προς τους προγονους , λεγω δη προς τους ἀπο Κλεοπατρας υἱους , | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| και πλουσιωτερον ; ἀξιον δε αὐτην γενεσθαι και δια τους προγονους κοινους ὀντας ἀμφοτεραις ταις πολεσι και δια τους θεους | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| τερπετο δαιτι παρημενος : οἱ δε δη ἀλλοι Ζηνος ἐνι μεγαροισιν Ὀλυμπιου ἁθροοι ἠσαν . τοισι δε μυθων ἠρχε πατηρ | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| και ἐγχειῃσι δαμησαν Ἀργειων : Τρωες γαρ ὁσοι φθασαν ἐν μεγαροισιν ἠ ξιφος ἠ δορυ μακρον ἑῃς ἀνα χερσιν ἀειραι | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ; λεγομεν γαρ , Ἐλογισθη τῳ Ἀβρααμ ἡ πιστις εἰς δικαιοσυνην . πως οὐν ἐλογισθη ; ἐν περιτομῃ ὀντι ἠ |
| λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ | , και ὁ ῥυπαρος ῥυπανθητω ἐτι , και ὁ δικαιος δικαιοσυνην ποιησατω ἐτι , και ὁ ἁγιος ἁγιασθητω ἐτι . |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | τους μετ ' αὐτου , και εἰσπορευεται ὁπου ἠν το παιδιον : και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αὐτῃ |
| . Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα | τριμηνον ὑπο των πατερων αὐτου , διοτι εἰδον ἀστειον το παιδιον , και οὐκ ἐφοβηθησαν το διαταγμα του βασιλεως . |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| εἰδων ὁ τι χρη διαιρεισθαι , πειρασομαι ποιησαι καταφανες . πολιτειαι μεν εἰσι τρεις , βασιλεια , ἀριστοκρατια , δημοκρατια | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| δε νομον ] * Ἐς παντα δε νομον τρεις εἰσι πολιτειαι , βασιλεια , δημοκρατια , ἀριστοκρατια . Φησιν οὐν | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| και συνικμασθεντας τους δε και μαλακωτερους και διαθραυστους μαλλον . φανερον δε ὡς ἀμφοτερων μεν ἐξαιρειται την ὑγροτητα , συμβαινει | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| δ ' αὑτη ἁμα και πρωτως μαλιστα τῳ ἁπτικῳ , φανερον , ὁτι τουτου ἐστι παθος ἡ ἐγρηγορσις και ὁ | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| τον ἑκαστου θυμον διεγειροντες και το καθ ' ἑαυτους προθυμον εἰσηγουμενοι . της ἡλιακης οὐν ἀκτινος τον ἀερα περιλαμψασης ἐφωρμησαν | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| των πραγματων οὐδαμως συγχωρησει . καθολου μεν γαρ ἀνεξελεγκτον ἀποφασιν εἰσηγουμενοι και την ἀοικητον χωραν μεταξυ τιθεμενοι , ταυτηι διαφευξεσθαι | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| της θεραπευτικης μεθοδου γραμμασι , βραχεα δε , ὁσα προς εἰσαγομενους εἰπειν , ἀναμιμνησκοντες . Ζητησωμεν οὐν της των λουτρων | . Και προσελθοντες οἱ Φαρισαιοι και Σαδδουκαιοι πειραζοντες ἐπηρωτησαν αὐτον σημειον ἐκ του οὐρανου ἐπιδειξαι αὐτοις . ὁ δε ἀποκριθεις |
| . . . . . , σκοπον δε το προς εἰσαγομενους γραψαι και διδαξαι : χρησιμον δε , ὁτι δια | αὐτον δια το ἀκουειν περι αὐτου , και ἠλπιζεν τι σημειον ἰδειν ὑπ ' αὐτου γινομενον . ἐπηρωτα δε αὐτον |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| , προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| σου τε Πληρωσας τα περι της ἀληθους ῥητορικης , μελλει εἰσβαλλειν εἰς τα της δημωδους , και ἱστορια ὀνοματων και | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| ὁτι ταυτῃ παλιν ὑποστρεψαι δει , και ἠτοι μηδ ' εἰσβαλλειν , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι της πορειας , ἠ εἰσβαλλοντα | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| μεν περι Τενεδον τῃ δε κατα τον Αἰγαιον , Λευκολλου πολεμουντος , τους Ποντικους νενικησθαι , και οὐκ ἀξιομαχον αὑτον | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| Μαριανδυνων , ὁς ἀπεθανεν ἐν Ἡρακλειᾳ τῃ Ποντικῃ , Ἡρακλεους πολεμουντος τοις πλησιον , οὑ εἰς ὀνομα ὁ πατηρ την | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ἀλλα μη εἰκονα ἐκεινου . Ἠ τις ἀν ἐγενετο ἀλλη καλλιων εἰκων ἐκεινου ; Τι γαρ ἀλλο πυρ βελτιων του | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| διδους . αἰσθομενη τοινυν ἐμου περιεργοτερον εἰς αὐτην ἀφορωντος ἐρυθριασασα καλλιων ἐφαινετο του προσωπου συγκεκραμενου χρωμασιν αἰδους τε και φυσεως | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ἀγαπων με τους λογους μου οὐ τηρει : και ὁ λογος ὁν ἀκουετε οὐκ ἐστιν ἐμος ἀλλα του πεμψαντος με |
| φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , | ἐμε ζητειτε , ἀφετε τουτους ὑπαγειν : ἱνα πληρωθῃ ὁ λογος ὁν εἰπεν ὁτι Οὑς δεδωκας μοι οὐκ ἀπωλεσα ἐξ |
| ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| : Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| ἡς ἀνυει το συναμφοτερον : και εἰς την της ἀποκηρυξεως μετανοιαν ἀγει τον πατερα και ἀποτρεπει πολλῳ μαλλον δουναι το | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
| ἠρξεν . Οἱ δε περι τον Ἰονιον οὐπω την Τυρρηνων μετανοιαν ἐγνωκοτες μυριους και πεντακισχιλιους ὁδον ἀτριβη και μακραν ἐς | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
| και εὐποριαν ἁμα και εὐπραξιαν τοις ἐρρωμενοις σημαινον και τοις νοσουσιν ὑγειαν : ἐρρωμενων γαρ το λουεσθαι μη προς ἀναγκην | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| κατεασσομενον πονηρον ἀν εἰη και ὀλεθριον , μαλιστα δε τοις νοσουσιν . ἀει δε τας προ της ἑκτης ὡρας ἀριθμειν | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| , των δε και πτηνων . και πλειστους δε και μεγιστους ἐλεφαντας ἐκτρεφει , χορηγουσα τας τροφας ἀφθονους , δι | μεταλαμβανοντες ἀκουρευτι τιναις οἰσιν . Ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη , τινος αἰ οἰ τριχαι δἰἀβου τον ὀφθαλμων , αὐτου ὁκεστην |
| ἀνθρωποις πολυ τι ὑπερ τους ἀλλους Ἰνδους , και μεγεθει μεγιστους και ἀνδρειᾳ . ταυτα δε ἐξαγγελλομενα Ἀλεξανδρον μεν παρωξυνεν | την πανουργιαν εἰπεν προς αὐτους , Δειξατε μοι δηναριον : τινος ἐχει εἰκονα και ἐπιγραφην ; οἱ δε εἰπαν , |
| ἐκ των συκων των ἐπι τοις δενδροις βρεχομενων και σηπομενων ἐμβαλλουσιν εἰς ὑδωρ , και ἐασαντες συσσαπηναι ὀξος ἐποιησαν . | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| δε και ἀμυγδαλων πικρων , και φυλλου και ἑψητου ὀλιγον ἐμβαλλουσιν : ἀλλοι και ἀλοης ἡπατιτιδος και κυπειρου . Ἠ | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| και τελευταιον το καλλιστον ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| ἀναισθησιαι τε και παραφροσυναι και λειποψυχιαι και παν ὁτι , χειριστον ἐν συμπτωμασι . ταυτα δ ' ἐνιοτε πονηρα οὑτως | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| ἀλληλας διαλαγχανειν | , ἀλλα κατα μιας ψυχης ξυνιςταμεναι | ἐπιβουλευουσιν . . και ὁ πολυς | ὀχλος οὐτος των | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
| ἐμποδων νομιζοντες αὐτον εἰναι τῳ ποιειν ὁ τι βουλοιντο , ἐπιβουλευουσιν αὐτῳ , και ἰδιᾳ προς τους βουλευτας ἀλλος προς | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ἡμεις δε παντες ἀνακεκαλυμμενῳ προσωπῳ την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αὐτην εἰκονα μεταμορφουμεθα ἀπο δοξης εἰς δοξαν , καθαπερ ἀπο |
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο | Και οἱ ἐμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν ἐπ ' αὐτην , ὁτι τον γομον αὐτων οὐδεις ἀγοραζει οὐκετι , |
| παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ἐχθες τον Αἰγυπτιον ; ἐφυγεν δε Μωϋσης ἐν τῳ λογῳ τουτῳ , και ἐγενετο παροικος ἐν γῃ Μαδιαμ , οὑ |
| Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου | , και ὁ μισων την ψυχην αὐτου ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ εἰς ζωην αἰωνιον φυλαξει αὐτην . ἐαν ἐμοι τις |
| μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| ἐμοι δωσειν ἀγειν , τα δ ' ἡμισεα τῳ παιδι καταλειψειν αὐτου : το γαρ δη δικαιοτατον οὑτως ἐχειν . | τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον διωκετε εἰς ἀλληλους και εἰς παντας . Παντοτε χαιρετε , ἀδιαλειπτως προσευχεσθε , |
| παις οὐ γαρ ἐφη οἱ συμπλευσεσθαι , τοιγαρων ἐφη αὐτον καταλειψειν ὀϊν ἐν λυκοισι : ἀπο του ἐπεος τουτου οὐνομα | αὐτον οἱ περι αὐτον συν τοις δωδεκα τας παραβολας . και ἐλεγεν αὐτοις , Ὑμιν το μυστηριον δεδοται της βασιλειας |
| ' Ἀλεισιου κολωνη κεκληται . „ ἐνιοι δε και ποταμον δεικνυουσιν Ἀλεισιον . Λεγομενων δε τινων ἐν τῃ Τριφυλιᾳ Καυκωνων | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ αἰτιων τα αἰτιατα δεικνυουσιν , ἁμα δε τα ἀποδεικτα δυνανται δεικνυναι , και | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| διακλωμενους . ὑπερ ὡν ὀλιγον ὑστερον ἐρουμεν : ἑτερος γαρ ἐπιτηδειοτερος αὐτοις ἐσται τοπος . νυνι δε , ὁ προσαπαιτειν | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| γαρ περι του τις ὁ τον τυραννον ἀποκτεινας οὐ τις ἐπιτηδειοτερος ζητουσι : και των μεν ἑκατερων , πη μεν | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| η του αἱματος μετ ' ὀξους # γ . Ἐχεοδηκτοις ἀντιδοτος . Ἀλευρου σιτανιου , χελωνης θαλασσιας αἱματος ξηρου ἀνα | . Και ἠλθον εἰς Καφαρναουμ . και ἐν τῃ οἰκιᾳ γενομενος ἐπηρωτα αὐτους , Τι ἐν τῃ ὁδῳ διελογιζεσθε ; |
| ὑγιης ἐστι και ἀπαροξυντος του λοιπου . ἡ δε Φιλωνος ἀντιδοτος παρηγορει μεν τους δια ψυχραν αἰτιαν ὀδυνωμενους , οὐκ | ζηλος διωκων την ἐκκλησιαν , κατα δικαιοσυνην την ἐν νομῳ γενομενος ἀμεμπτος . [ ἀλλα ] ἁτινα ἠν μοι κερδη |
| Διοδωρος και Διων ὁτι Σαμνητων , Τυρρηνων και ἑτερων ἐθνων πολεμουντων Ῥωμαιοις ὁ Δεκιος ὑπατος Ῥωμης συστρατηγος ὠν Τουρκουατου οὑτως | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| ὀσσων εἰναι . ἐληϊσαντο : ληϊζω κυριως ἐπι των ἀνθρωπων πολεμουντων το λαφυραγωγω : ἠχμαλωτευσαν , ἐκρατησαν , ἐλαβον , | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| της συνοδου ἐτυγχανεν . εἰ δε ἀπογινεται τι κατα την παραθεσιν αὐτων , ἐλασσωσις ἐσται της μιας μοναδος και οὐκετι | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| του μη συνειναι την παραθεσιν των προθεσεων αὐτο ἐπιδεξασθαι την παραθεσιν ; παλιν γαρ οὐδ ' ἡ κλητικη παραθεσιν ἐπιδεχεται | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| δοκουντα μη ὀρθως ὑπολαμβανεται , οὐθεν ἰσως προσηκει οὐδε τουτωι προσχρησθαι τωι δογματι , ὁτι οὐκ ἀν ποτε οὐδεν γενοιτο | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| ἀποστασιν δι ' οὑ τροπου φασιν αὐτον δεικνυναι , τουτωι προσχρησθαι φησιν ἀναγκαιον . . . . . . . | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| της θαλασσης . Φιλινος δε φησι τα ἀνθη της ἰριδος λεγεσθαι λυκους δια το ἐμφερη εἰναι λυκου χειλεσι . Νικολαος | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| μεν περι τουτων λογος οὐ πανυ τοι προσηκων ὠν ὡδε λεγεσθαι , ἠδη και λεγετω ἱκανως τῃ κοινωνιᾳ του λογου | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| . Παραδους ἡμιν δια των προειρημενων τον του ῥηματος ὁρισμον κοινοτερον τε και εἰδικωτερον , βουλεται δια τουτων εἰπειν ὁπως | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| την ἀρετην ἐνταυθα και ἐπιστημην και την θερμοτητα και ψυχροτητα κοινοτερον ἐκλαμβανομενοι , τας μεν εὐαποβλητους τας δε δυσκινητους ἐπωνομασαμεν | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| . και τα ῥηματα λυριζειν , κιθαριζειν , ψαλλειν , ὑποβαλλειν και ὡς Ἀριστοφανης βαρβιτιζειν . και κρεκειν δε , | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| ἐξειναι στεφανουν , ἐαν ψηφισηται ὁ δημος , ἀπομνημονευετε αὐτοις ὑποβαλλειν : ναι , εἰ γε σε τις ἀλλη πολις | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| . Ἁ μεν οὐν ἐμοι δυναμις ἐγενετο συν πολλῃ φροντιδι ἀνευρειν Ἑλληνων τε και Ῥωμαιων συχνας ἀναλεξαμενῳ γραφας ὑπερ του | ἀποστολοι και οἱ ἀδελφοι του κυριου και Κηφας ; ἠ μονος ἐγω και Βαρναβας οὐκ ἐχομεν ἐξουσιαν μη ἐργαζεσθαι ; |
| θνητῳ βιῳ τον περι ἁμαρτηματων μετανοιας λογον . ἐσπουδαζε γαρ ἀνευρειν ἀπαμπισχομενην το ἀδικειν ψυχην και ἀνευ αἰσχυνης γυμνην προϊουσαν | των οὐρανων οὐδε ὁ υἱος , εἰ μη ὁ πατηρ μονος . ὡσπερ δε αἱ ἡμεραι του Νωε , οὑτως |
| εἰναι ἀναγκαιον . Τουτο δε ἐν ᾡ ἐστι , του κατεχοντος αὐτο και πεπληρωκοτος ἑτερον εἰναι δει , ἀσωματον ὀν | ἐστιν ἡ φιλαργυρια , ἡς τινες ὀρεγομενοι ἀπεπλανηθησαν ἀπο της πιστεως και ἑαυτους περιεπειραν ὀδυναις πολλαις . Συ δε , |
| και λιχανος . Ἑρμου δε το μεταιχμιον Ἀφροδιτης και Ἡλιου κατεχοντος παραμεση . περι ὡν ἀκριβεστερον και μετα γραμμικων και | ἡξει και οὐ χρονισει : ὁ δε δικαιος μου ἐκ πιστεως ζησεται , και ἐαν ὑποστειληται , οὐκ εὐδοκει ἡ |
| , ἐργ ' ἀνδρων τε θεων τε , τα τε κλειουσιν ἀοιδοι . το δε ἐθος τουτο και παρα τοις | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| : ἡ κιθαρα . εὐφημει : ἡσυχαζει , γαληνιᾳ . κλειουσιν : ὑμνουσιν . Λυκωρεος : του Ἀπολλωνος . κινυρεται | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | τους ποδας αὐτου και ἐξεψυξεν : εἰσελθοντες δε οἱ νεανισκοι εὑρον αὐτην νεκραν , και ἐξενεγκαντες ἐθαψαν προς τον ἀνδρα |
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * | Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν αὐτοις . λυοντων δε αὐτων τον πωλον |
| . τουτο ἐκειναι καταμαθουσαι , αἱ μεν πλεισται των μελισσων καθευδουσιν ἁτε πεπονηκυιαι , ὀλιγαι δε αὐτων ἐλλοχωσιν . εἰτα | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| : προεξειργασμενων δε τουτων κριον θυσαντες και το δερμα ὑποστρωσαμενοι καθευδουσιν ἀναμενοντες δηλωσιν ὀνειρατος . νησοι δε Ἀθηναιοις οὐ πορρω | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| ληφθῃ ἠ το ἐν ἀρχῃ συναριθμηθῃ . και δια του ἐπαγομενου τουτο σαφηνιζει λεγων “ ἐνιοι δε ἀπολιποντες τι των | ἐαν εἰ τι ἀν δωσῃ ἀνθρωπος , ἀπολαμβανει ἑκατον . ἐαν ἐνι ἀσθενης , τα δε κουφιζονται και τα ἐνενηκοντα |
| ἀλγος δε τῃ τε κινησει του πνευματος και τῃ του ἐπαγομενου ἀλλοτριοτητι , καθαπερ ἐπι των πομφολυγων ἀλγηδονας κεφαλης ἠ | ἀξια , ἐλθατω ἡ εἰρηνη ὑμων ἐπ ' αὐτην : ἐαν δε μη ᾐ ἀξια , ἡ εἰρηνη ὑμων προς |
| : και ἐγκαρσιος : εἰρωνευεσθαι , ψευδολογειν : χλευαζειν , ὑποκρινεσθαι : παρα το εἰρων εἰρωνος , εἰρωνευω : τουτο | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| ἀναγνωσμα διελθειν , ἀλλ ' αὐτοι διδασκουσι , πως αὐτους ὑποκρινεσθαι δει , νυν μεν εἰρωνευομενον , νυν δε ἀγανακτουντα | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |