| τους δομοις ἐφημενους νεους , ὀνειρων προσφερεις μορφωμασιν ; παιδες θανοντες ὡσπερει προς των φιλων , χειρας κρεων πληθοντες οἰκειας | ||
| λυπουμενοις ὀχληρος , εἰ μολοι , ξενος . τεθνασιν οἱ θανοντες : ἀλλ ' ἰθ ' ἐς δομους . αἰσχρον |
| πατηρ . κακης γυναικος χαριν ἀχαριν ἀπωλετο . ὁ του θανοντος δ ' ἐστι παις Ἀργει πατρος ; ἐστ ' | ||
| , και μη τι δαϊζεο πενθεϊ θυμον εἱνεκ ' ἐμειο θανοντος , ἐπει μακαρεσσι θεοισιν ἠδη ὁμεστιος εἰμι : συ |
| δυειν δυστυχιαιν εἰς την οἰκησιν χρωμενοι , τοις μεν κρειττοσιν εἰκοντες , τους δε χειρους ἐκβαλλοντες , ἐξ ἀνανδριας και | ||
| ' ἑνα ζην , συνηλθον δε προς ἀλληλους τῃ ἀναγκῃ εἰκοντες , πασα δε ἡ ζωη αὐτοις εὑρηται και τα |
| παν τραχηλος λεγεται . τουτου δε τα μεν ὀπισθεν ἰδιως τενοντες ὀνομαζονται . ὑπο δε τον τραχηλον ἑκατερωθεν οἱ ὠμοι | ||
| τον στροφεα σφονδυλον κοιλοτης ἐπισφαγις προσειρηται : και ταυτην περιεχουσι τενοντες . το δε μεχρι τερθρων κυρτωμα παραλοφια , διοτι |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| δη τινι σεμνυνομενοι : γελοιον πεπονθοτες , εἰ γε μη λογιζονται , ὁτι τα βυβλια δια των γνωριμωτατων ἀγωνιζεται , | ||
| ⌈ οἱ γαρ ἀγρυπνουντες ὑπο φροντιδος τινος μεγαλας τας νυκτας λογιζονται . / κατασκευη . ἀλεκτρυονος ] τουτου γαρ ἡ |
| , ὁ γε δη μαλιστα Διονυσιος ἐσπουδακει . Διονυσιος Καρχηδονιων ἐπιοντων χειρι μυριαδων τριακοντα πολλα κατα την χωραν ἐρυματα και | ||
| ἀλλων τι μηνυει το μη και το οὐ προτιθεμενα των ἐπιοντων ὀνοματων , μαλλον δε των πραγματων περι ἁττ ' |
| ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ||
| της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των |
| ὑπο χρονου , Παρων δε ὁ Πυθαγορειος ἀμαθεστατον , ὁτι ἐπιλανθανονται ὑπο χρονου . οὑτος δε ἐοικεν εἰναι , οὑ | ||
| ] , ὁ δε Πυθαγορειος Παρων ἀμαθεστατον , ὁτι και ἐπιλανθανονται ἐν τουτωι , λεγων ὀρθοτερον . . . . |
| δε και προϲ ταϲ ἐν δακτυλιῳ και ἐντεροιϲ φλεγμοναϲ : ἐνιεμενον δε λυει και τεινεϲμουϲ , ποιει και προϲ χειμεθλα | ||
| και καταμηνια κινει και ἐμβρυα φθειρει και δι ' ἑδρας ἐνιεμενον ἰσχιαδας ὀνινησιν , αἱματωδη κενουν . Θριδαξ ὑγρον και |
| Ῥωμαιοι γαρ ὁτιουν ὑβρισθεντες ἀμυνουνται σε παντως : ἀμυνεισθαι δε μελλοντας αὐτους προκαταβλαπτε . μειζον δ ' οὐκ ἀν εὑροις | ||
| ἐκεινους ποιησοντας οὐδετερους , οὐτε τους δωσειν οὐτε τους ληψεσθαι μελλοντας . εἰ δε μη ἀργυριον μηδε χρυ - σιον |
| αὐτου Παρμενισκος προσελθοντες ἡμιν περυσιν του μεταγειτνιωνος μηνος ἐλεγον ὁτι βουλονται δανεισασθαι ἐπι τῃ νηι , ἐφ ' ᾡ τε | ||
| , ἐλπισας ἠ ταραχθεντας αὐτους μαλλον ἀν χειρωθηναι σφισιν ᾑ βουλονται ἠ και αὐτοβοει ἀν δια τον ἐνδοθεν τε και |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| μελετην ποιοιτο , του δε γραφειν ἐν παιδιᾳ και παρεργῳ ἐπιμελομενος εὐ φρονειν κριθειη παρα τοις εὐ φρονουσιν ; πολλακις | ||
| τις , ἐφη , δυνατος ὠν των της πολεως πραγματων ἐπιμελομενος την τε πολιν αὐξειν και αὐτος δια τουτο τιμασθαι |
| ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
| ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
| ἐκ της πολεως φυλαξαντες νυκτ ' ἀσεληνον . εὐθυς δε προσβαλοντες τῳ χαρακι των πολεμιων , ὁς ἐγγυτατω της πολεως | ||
| οὐν εὐθυς ἐν τῳ αὐτῳ χειμωνι ἐκ της Κνιδου και προσβαλοντες Καμειρῳ της Ῥοδιας πρωτον ναυσι τεσσαρσι και ἐνενηκοντα ἐξεφοβησαν |
| θυσιων φησι : και προκωνια ἐστι καγχρυς κατηριγμεναι μετ ' ἀρωματων . Ἐστι δε τις προπαροιθε κλυτης Καλχηδονος ἀκρη Ἡραια | ||
| . εἰτα διηνεχθησαν ἀργυρωματων ἁμαξαι τετρακοσιαι και χρυσωματων εἰκοσι , ἀρωματων δε ὀκτακοσιαι . ἐπι δε πασιν ἐπομπευσαν αἱ ἱππικαι |
| ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
| γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
| ἰσον . και ἡνικα μεν ἐκ των καθολου τα μερικα κανονιζονται , λεγεται ἀποδειξις , οἱον ὡς ὁταν βουλομενοι δειξαι | ||
| αἱ περισπωμεναι συζυγιαι γινονται ἀπο της ἑκτης των βαρυτονων , κανονιζονται δε και αὑται κατα τους βαρυτονως και την παραδοθεισαν |
| ἱεροφαντων περιεχουσι γραφαι , ἱνα τοις μεν εὐλαβεστεροις περι το συνεχειν , ἁς παρα των προγονων δοξας ὑπερ του δαιμονιου | ||
| τουτῳ τα ὀθονια βρεχων ἀναξηρανον και διδου προστιθεσθαι και κελευε συνεχειν ὡραις δυσι ταμιευομενην προς την χρειαν : ὁταν δε |
| μεν ὁμοιως ἐπι των ἀπηλιωτικων ὀντες κεντρων ἠ ἐπαναφορων , ἐπισινεις δε ἐπι των δυτικων . Ἀρης μεν γαρ βλεψας | ||
| και φιλοστοργοτερους θανατῳ χωριζουσι , τους δε λοιπους ἐχθρους και ἐπισινεις ποιουσι : μαλιστα δε ἐξω των κεντρων γενομενοι . |
| ἡμαρτηκεναι τῳ θεῳ ὁν ἐπαιτιωνται , ἐνδυονται στολην γυναικειην , καταγνοντες ἑωυτεων ἀνανδρειην : γυναικιζουσι τε και ἐργαζονται μετα των | ||
| καταπροδοντων τα πραγματα . οἱ δ ' οὐχ ὑπεμειναν , καταγνοντες σφων αὐτων ἀδικειν : ὁ δε ἡγουμενος μηδεν ἠδικηκεναι |
| , τι και ὑμεις δρασαι κελευετε ; βουλεσθε , μικρον ἐπισχοντες | τον δρομον , Ἀττικης ὑμας συριγγος γευσωμεν ] | ||
| δε του Σικκιου και ψιλους αἰτησαντος ἑκατον ἐπιλεκτους οὐδενα χρονον ἐπισχοντες ἐκπεμπουσιν αὐτον ἐτι νυκτος οὐσης και συν αὐτῳ τους |
| τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
| ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| οἱ θεοι ἐπαξιους της ἐπιγειου γονης . και εἰσιν οἱ ἀρχοντες του βασιλεως ἀπορροιαι , ὡν ὁ μαλλον ἐκεινῳ πλησιον | ||
| Φαρσαλου Μενων : ἠσαν δε και των ἀλλων κατα πολεις ἀρχοντες . Οἱ δε Πελοποννησιοι , ἐπειδη οὐκ ἐπεξῃσαν αὐτοις |
| φωνῃ ] , φρασαι κελευσας ὡς κατα στομα μεν οὐ μαχειται αὐτοις παρακολουθων ? [ ] ? δε ? τη | ||
| ὁτι βοηθησουσιν ἀλλοι αὐτῳ , προς ἐλαττους δε και φαυλοτερους μαχειται ἠ μεθ ' ὡν αὐτος ἐστιν , ἐτι δε |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
| . ὠ πατερ πατερ : παρεπονται αὐτοις παιδες ⌈ λυχνον φεροντες : και πιθανως , ἱνα ἡ ὀρχηστρα ⌈ πληρωθῃ | ||
| ἀκροις τοις ποσιν ἐπιψαυειν του ὑδατος , ἡμμενας τας δᾳδας φεροντες ᾐδον ἁμα τον ὑμεναιον , αἱ Νηρεϊδες δε ἀναδυσαι |
| δε θεος ὁς κἀμε ἐκδικησει , ὁ μη παρορων τους θανοντας ἀδικως . Και δη ἀετος πετομενος ἐπανω ἐθεασατο τον | ||
| δ ' ἐκεινος ἠν πεπαιτερος μορων διαπεφρουρηται βιος και τους θανοντας εἰ θελεις εὐεργετειν εἰτ ' οὐν κακουργειν , ἀμφιδεξιως |
| της γε νυν διατριβης ἀξιον γιγνηται . Λεγε δη : προσφεροντες τῳ θαυματι τουτῳ την μεθην , ποιον τι ποτε | ||
| , και τας φιαλας ἐπι των δακτυλων ἀκρων ὀχειτωσαν , προσφεροντες τοις συμποταις εὐλαβως . τα δ ' ἐκπωματα και |
| βλαπτωνται [ βλαπτοιντο ] ὑπ ' αὐτων . οἱ γουν εἰσιοντες οὐκ ἐγελων συστελλομενοι ὑπο του φοβου των ὀφεων , | ||
| τους συκοφαντας μειζον ὑμων αὐτων δυνασθαι . Ἐαν μεν γαρ εἰσιοντες εἰς ὑμας ἁ βουλονται πρασσωσι , δεδιδαγμενον ἐσται τουτους |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| ἀν εἰη προθεσις το διασωσαι πανταχῃ τας λογικας ὑποθεσεις του κανονος μηδαμῃ μηδαμως ταις αἰσθησεσι μαχομενας κατα την των πλειστων | ||
| των ὑπο σου λεχθηναι δυνησομενων , ὁν οὐ διειληπται και κανονος ἀν τροπον ὑποσχοι τῳ προς αὐτον ἀπευθυναι ἠ μιμησασθαι |
| ναυλοχιον ἐν τῳ μεσῳ Ἀριστοφανης Βαβυλωνιοις . νεηκες : νεωστι ἠκονημενον . νεμεσθαι : ὡς το πολυ το λαμβανειν προσοδον | ||
| και πολυτελεστατου δειπνου παρασκευην , ἐκ μηρινθου πανυ λεπτης προσεταξεν ἠκονημενον ὑπεραιωρηθηναι πελεκυν . ἐπει δε κατακλιθεις εἰδεν αἰφνιδιον , |
| προς πραξεις τινες καλων οὐ λογισμῳ κινουμενοι : ἀλλ ' εἱμαρμενον ἀει τῳ τοιῳδε το τοιονδε , και τῳ τοιῳδε | ||
| , μηκετι καθ ' ὁρμην ἀκοινωνητον νευροσπαστηθηναι , μηκετι το εἱμαρμενον ἠ παρον δυσχεραναι ἠ μελλον ὑπιδεσθαι . Τα των |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| ἐθει μεν αὐτος ὡς ἐξελων μετα των φυλαττειν τεταγμενων το πιεζομενον , οἱ δε αἰσθομενοι του δρομου φθασαντες αὐτοι τους | ||
| δε αὐτου τῳ ἀνευ προφασεως φα - νερας συνιστασθαι και πιεζομενον κοιλαινεσθαι και ἀναπληρουσθαι : ἐστι δε ψυχροτερον του ἐμφυσηματος |
| ὡς ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ την της πραγματικης μετιοντες διαιρεσιν μαθησομεθα . ἐτι δε και τα του δικανικου | ||
| δε των ἰδιωτων γεωπονοι την ἀνευ ἐμπειριας ἑνεκα των ἀναγκαιων μετιοντες ὑπηρεσιαν : οὑτοι μεν οὐν ἐν οἱς δρωσι πολλα |
| την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
| παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
| λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
| μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| οὐδεν γαρ κωλυει μη διψωντα τινα μηδε οἱῳ χαιρει ποματι προσφερομενον πινοντα χαιρειν , μη τῳ πινειν ἀλλα τῳ συμβαινειν | ||
| ' αὑτους τε γενομενοι και κατα τυχην ἰδοντες σιτηγον πλοιον προσφερομενον , πεντε ναυσιν ἐπεπλευσαν αὐτῳ , και κατακυριευσαντες κατηγον |
| συμβαλλομενας , ἀλλ ' οὐκ ἐξ ἐκεινων ὀνομαζομενας εἰς ἁς συμβαλλονται , ἀλλ ' ἐκ των καθ ' ἑαυτας προκειμενων | ||
| προς δε τας πρωτας των δακτυλων σκυταλιδας κατ ' ἀρθρον συμβαλλονται . δακτυλων δε σκυταλιδες μεν καθ ' ἑκαστον τρεις |
| . και αὐθις ὡσπερ το ἑν πρωτιστον ἁπαντων ἐστι και ἐξῃρημενον των ἐξ αὐτου προϊοντων , ἀρρητον τε παντι λογῳ | ||
| παντα και ἀσυντακτον και οὑτως ἐξῃρημενον , ὡστε μηδε το ἐξῃρημενον ἐχειν κατ ' ἀληθειαν : ἐξῃρηται γαρ ἀει τινος |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| προτεινων αὑτον ἐς πασαν τιμωριαν ἐξεδωκε τοις δικασταις , οἱ παθοντες ἀφεσιν αὐτῳ του ἐγκληματος ἐψηφισαντο . ἀφεθεις Ἀπολλοδωρος οὐκ | ||
| . . . . νται ? : και οἱτινες ἀν παθοντες ἀμυνωνται και μη αὐτοι ἀρχωσι του δραν : και |
| και τοις οὐσιν ἀρχηγου και αὐ ἐκεινου του ἐν αἰσθητοις μεριστου παντη , προς μεν του αἰσθητου και ἐγγυς τι | ||
| ἐστι του τε ἀμεριστου ταυτου και του περι τα σωματα μεριστου ταυτου : ὁμοιως δη και θατερον μεσον . Και |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| , οὐχ ὁσους συ ἐπεισας , ἀλλ ' ὁποσους ἐγω πλειστους ἐδυναμην : συ δε μοι ἐδωκας μεν ἐν τῃ | ||
| , και τροφης και παιδειας τυχοντα ἡς δει , τους πλειστους αὐτων και χειρους κατεχειν ὀρθοτατα δυναιτ ' ἀν τῳ |
| ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
| κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
| ἠν οὐδ ' ὑβριστης . ἐφης ἀν αὐτον ἐπιστασθαι το μελλον : οὑτω μετριος ἠν . ᾡ και φιλον ἐποιησας | ||
| μοιρᾳ , και το προτερον και το νυν και το μελλον . Ἀλλα και το ἐχειν οὐ σμικρον ἐστιν ἐν |
| των τους βασιλικους ἱππους ἀγοντων παιδων βραχυ του βασιλεως χωρισθεντων ἐπιβαλοντες τινες των βαρβαρων ἀφηρπασαν Βουκεφαλαν τον ἀριστον των ἱππων | ||
| βοθροις ἐπιτειναντες , και της ἀκινητου γης ἐπιφορησαντες και ποαν ἐπιβαλοντες , ἡ μεν ὡς ἐπι το δενδρον ἀναρριχησομενη κατα |
| ἐπειδηπερ ἀνατελλοντες μεν ἠ στηριζοντες ἐπιτασεις ποιουνται των συμπτωματων , δυνοντες δε και ὑπο τας αὐγας ὀντες ἠ ἀκρονυκτους ποιουμενοι | ||
| ὁν ὀντος αὐτου πρωτον ἠ ἐσχατον οἱ ἀστερες ἀνατελλοντες και δυνοντες φαινεσθαι δυνανται , και συνιστανται κατα τον τοιουτον ἠδη |
| ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους . ἐν ἐνιοις δε και πληθυντικως ἐπιγραφεται Τριαγμοι , καθα Δημητριος ὁ Σκηψιος και Ἀπολλωνιδης ὁ | ||
| τα φιλων . παρ ' ὁ και οὐδεις αὐτου μαθητης ἐπιγραφεται , τοσουτων αὐτῳ σχολασαντων : καιτοι τινας εἰς ἀναισχυντιαν |
| ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
| δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |
| και δευτερας τριαδας και δυαδας , εἰπερ ἐκ τοιουτων ἀρχων ἐπιτελουνται : ἀδυνατου δε ὀντος του ἑπομενου ἀναιρεισθαι βουλεται και | ||
| και Ἐνορχης , ὁτι μετ ' ὀρχησεως αἱ θυσιαι αὐτῳ ἐπιτελουνται . ἐγω δε φημι ἀλληγορικωτερως τουτον Φαυστηριον παρα την |
| δεηθῃ μεν του βοηθηματος , τηνικαυτα των θερμοτερων και ξηροτερων ἐπιτεινειν δει την ὑλην : παρεστι γαρ δυναμις προτροπης μονον | ||
| τα χαλωντα μαλλον . και ἁπλως προς το κατεπειγον και ἐπιτεινειν και ἀνιεναι δει θατερου την δυναμιν . Εἰς οἰνου |
| οἱ παγουροι σκληραν ἐχουσι την ἐπιφανειαν , οὑτως και οἱ γεροντες . Ἠδωνοι και Ἠδωνες Θρακων ἐθνη , ἀλλ ' | ||
| ἐπεμψε των πολεμιων νυκτι μεσῃ κελευσας ἐπιθεσθαι : ὁσοι δε γεροντες και παιδες , τουτους ἐκελευσε προ της πολεως την |
| οἱ δη ὠκυτητι διαφεροντες εἰσιν και τῳ ἐπι μηκιστον ἀντεχειν θεοντες . ὁποτε γουν ἐπι μεγαν βασιλεα ἠλαυνον οἱ ἁμα | ||
| ἐπι την θηραν των ἰχθυων ἐπιπηδωσιν οἱ προσχωροι κατα σπουδην θεοντες . Μετα δε την συρτιν Ζουχις ἐστι λιμνη σταδιων |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
| δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
| ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
| ἡμεας κηρυκα προκαλεομενοι και βουλομενοι μουνοισι Περσῃσι μαχεσθαι , ἀρτιοι ἐοντες ποιεειν ταυτα οὐδεν τοιουτο λεγοντας ὑμεας εὑρομεν ἀλλα πτωσσοντας | ||
| χρονον ἐν τῃ Σκυθικῃ και παραμενοντες ἀνιῳατο των παντων ἐπιδευεες ἐοντες , ἐποιευν τοιαδε : ὁκως των προβατων των σφετερων |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| ' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
| . Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
| μη τα ἰσα κατατιθετωσαν , ἀλλ ' εἰ μεν ὁ εὐξαμενος ἀνακομιζεσθαι προελοιτο , ἐπιδαψιλευεσθω το πεμπτον , κολαζων την | ||
| ἀναθειναι ἐγγυς της πολεως εἰς ὁ ἀν τυχῃ ἱερον ὡς εὐξαμενος . Ὁν δε δει ἀναγνωναι τα γεγραμμενα , χρη |
| τε χρυσιου πειθω ῥᾳδιως και ἐμβας τυχων του Ποσειδωνος ἐκομιζομην τερπομενος , Περινθον τε παραπλεων Ῥοιτειον τε και Σιγειον και | ||
| τῳ ποιητῃ μηνιων Ἀχιλλευς καταλαμβανεται ὑπο των ἐξαποσταλεντων πρεσβευτων φρενα τερπομενος φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ : ἐπι δ ' ἀργυρεον |
| χρειας τῳ πατρι διαγγελλουσι . παρο και ἀνερχομενους αὐτους και κατιοντας εἰσηγαγεν , οὐκ ἐπειδη των μηνυσοντων ὁ παντῃ ἐφθακως | ||
| οἰκειν λεγονται , συριγμα δε δεινον φασιν ἀκουεσθαι τουτων και κατιοντας αὐτους ἐπι την θαλατταν πλειν ἐπι πολυ του πελαγους |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| κατα τον βαρυτατον των τεσσαρων ἀπο του ὀξυτατου φθογγων ἀριθμου περιεχοντας μοιρας πϚʹ μζʹ τον ἡμιολιον ἐκλαμβανειν . παραυξηθησεται δ | ||
| ἐπικρινουσι τους ὁρους , και φασι μοχθηρους ὁρους εἰναι τους περιεχοντας τι των μη προσοντων τοις ὁριστοις , ἠτοι πασιν |
| ὁ δη Ἰστρον ὀνομαζουσιν . ἐν τουτῳ φορτηγοι ναυν ἑρματι περιβαλοντες ἐπειδη οὐδεν προσαρκεσαι ἐδυναντο , ἀπῃεσαν ὀλοφυρομενοι . λῃσται | ||
| και ἐνσκευασαντες την κορην τουτον τον τροπον και στολην ἐξωθεν περιβαλοντες μιτραις τε και ζωσμασιν ἐνδεδεμενην την σκευην ταυτην ἐπικρυψωμεν |
| αὐτους εὐνους αὐτῳ και τελευτησαντι ἐποιησεν : ὡς γαρ οὐχ ἑξοντες αὐτα βεβαιως , εἰ μη παντ ' εἰη τα | ||
| ἐς ταυτα , ὡς τα ἀγαθα πλειω παρα των θεων ἑξοντες , και οὐπω διεβαλλοντο αἱ ξυνουσιαι του ἀνδρος δια |
| το κατεπτυσεν ἐν καταλληλοτητι , και οὐ μαλλον ἡ προθεσις μετατιθεται ἠπερ το ῥημα : Ἰθακην κατα κοιρανεουσιν , τα | ||
| του ἐστι τριτου προσκατηγορουμενου ἐπι τον κατηγορουμενον , ἠ ὁτι μετατιθεται αὐτων ἡ ταξις ἐν τῳ διαγραμματι : γινεται γαρ |
| ἀφετηριας και της εἰσοδου της κατα τον δρομον ἀριστην ὁρμην ἐπιδειξαμενος και πασι δοξας θαυμαστος δηλον ὡς και τον ὁλον | ||
| συγκειται , ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον |
| τι τουτο δη το χρηστον ; οὐκ ἀρκει μιαν ψυχην ἀλυειν κἀπι τῃδ ' ἐχειν πονους ; οὐδεμιαν ὠνησε καλλος | ||
| τα ἐντερα και δια τινα παραφροσυνην . ῥιπταζεσθαι δε και ἀλυειν , ἠν μη δια τινα προσδοκωμενην εἰη ταυτα κρισιν |
| ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | ||
| χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν |
| ὡστε ἐκ τουτου δηλον ὁτι τινες ἡμαρτον των τεχνογραφων , εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται | ||
| μεταβαλλει καθ ' οἱανδητινα διατεθεις δυσκρασιαν , περι τουτου πρωτον εἰποντες και περι των λοιπων εἰθ ' οὑτως ἐρουμεν . |
| ὑψηλοτατων δενδρων ποιουμενοι : και ταις μεν ἀγελαις αὐτων οὐκ ἐπιτιθενται δια το μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε | ||
| μεν της ἡμερας ἐγενετο : εἰς δε την ἐπιουσαν νυκατα ἐπιτιθενται ἐλθοντες ἐκ του ὀρους οἱ Θυνοι . και ἡγεμων |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| και περι των λοιπων νυν μανθανε : το τοινυν φαιον ἐπιδηλον οἰμαι γεγονεναι τοις πασιν ἐξ ἀκρατου λευκου και μελανος | ||
| ἐπινηχεται το καλουμενον ὑπο πολλων γραυς . Ἀλλα ταυτα μεν ἐπιδηλον ἐσται τῳ ἑτεροχρονῳ του εἰδους , ὡστε οὐ δει |
| κατα την ἀριστεραν πτερυγα την γυπινην . προσελασας οὐν και καθεζομενος ἐπ ' αὐτης διανεπαυομην ἐς την γην ἀνωθεν ἀποβλεπων | ||
| στρατοπεδον , και ἐγνω την παρουσιαν αὐτων ὁ Μαρκιος , καθεζομενος ἁμα τοις ἐπιφανεστατοις Οὐολουσκων τε και των ἀλλων συμμαχων |
| ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
| τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
| ' ἡμων ἐγκαθευδοντι προειπειν λεγεται τον θεον : οἱς ἐδει χρησαμενον καταβαλειν τινα των πανυ λαμπρων ἀνταγωνιστων . μαθηματα δε | ||
| ναρκωτικον αὐτου . ἐγω γαρ οἰδα τινα μονῳ τῳ ὀπιῳ χρησαμενον και ἀφωνον και ἀναισθητον ποιησαντα τον καμνοντα , ὡς |
| κεχρηνται . εἰ δ ' ὑπερ μεν του μελλοντος οὐκ ἐνεσται διισχυρισασθαι , τα παρελθοντα δε ἀφ ' ὡν το | ||
| οἰνογευστει , περιπατει ἐν τοις στεφανοις . συμπασχειν τι οὐν ἐνεσται τοις θεοισιν ; οὐδε ἑν , ἀν μη κερασῃ |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| του δημου , παρ ' ὡν νυν οἱ δικασται τἀδικηματα πυνθανονται . κἀν ᾐ ταυτ ' ἀληθη , ἀποθνῃσκειν ἑτοιμος | ||
| τῃ γραϊ οἱ γεροντες . . νεωτερικως , ἠγουν ὡς πυνθανονται αἱ ἐν ὡρᾳ οὐσαι γυναικες , ἠτοι ἐν ἡβῃ |
| ἐπι εἰσπραξεως δικης . Ἀμυνει τους πολεμιους , ἀντι του ἀμυνεται . Πλατων Φαιδρῳ . Ἀμφιγνοω καλλιον ἠ ἀμφιβαλλω . | ||
| και καθειργμενη ᾐ ἐν οἰκισκῳ , ᾠδης ἀπεχεται , και ἀμυνεται τον ὀρνιθοθηραν ὑπερ της δουλειας τῃ σιωπῃ . οὑπερ |
| , οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
| ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| γαρ οἱ στοχαζομενοι δη που τῳ λογῳ προσαγοντες αὑτους οὑτως στοχαζονται . οὐ γαρ ἐστι μη λογῳ χρωμενον στοχαζεσθαι , | ||
| και τουτῳ χρωμενοι τῳ λογῳ , και ὡσπερει σκοπῳ τουτῳ στοχαζονται . ὡς οἱ γ ' ἀποτυγχανοντες ἀρχην οὐδε στοχαζονται |
| της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
| παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
| ἱκετειαις , ἀνατελλοντος τε ἡλιου και σεληνης και προς δυσμας ἰοντων προκυλισεις ἁμα και προσκυνησεις ἀκουοντες τε και ὁρωντες . | ||
| ἑλισσομενων ἐνιαυτοι , μακρα δε σηματα κειται ἀποπροθεν εἰς ἑν ἰοντων , οὐδ ' ἐτι θαρσαλεος κεινων ἐγω ἀρκιος εἰην |
| ὁλως τε πασαι αἱ ἀντιθετικαι ἀλληλαις ὡς ἐπι το πλειστον συμπλεκονται , και οὐ μονον ἀλληλαις ἀλλα και ταις ἀλλαις | ||
| ἐν ταις ἀλλαις ἐγκλισεσιν οἰκειοτητα προς ἀλληλους ἐχοντες συναπτονται και συμπλεκονται και οἱ δυο ἑνα χρονον ἀποτελουσι . Ποιοι δε |
| κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ||
| προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| δημοτικοι δυσανασχετουντες ἐπι τοις ὀνειδισμοις βαρυν και πικρον και πολεμιων ἁπαντων ἐχθιστον αὐτον ἀπεκαλουν . προθυμιαν δε πολλην εἰχον τινες | ||
| της ὀψεως και ἀτεγκτον ἠν : ὁς γε των ἀλλων ἁπαντων ὁσοι τῳ παθει παρεγενοντο κλαιοντων μονος οὐτ ' ἀνακλαυσαμενος |