| ἁλισκομενων . οὐ μην ἐπει την βλαβην οὐκ ἠνεγκεν , ζησαι μη βλαβεν οὐκ ἠδυνατο , και τα δυσπαθεστερα βελτιω | ||
| δε ἐπιστρεψωσι και ἁγνως τελειωσωσι την διακονιαν αὐτων , δυνησονται ζησαι . οἱ δε ἐψωριακοτες , οὑτοι οἱ ἀρνησαμενοι εἰσι |
| αὑτου , ποιητης ὁ θεος σοφος οὑτως ὡστε και ἀλλον ποιησαι : πας γουν ποιητης γιγνεται , ” κἀν ἀμουσος | ||
| διωκειν προπετως λυπας ἐστι θηρευειν . διοπερ Ὁμηρος ἐπονειδιστον βουλομενος ποιησαι την ἡδονην και των θεων φησι τους μεγιστους οὐδεν |
| κηρ οὑτως εἰρησθαι ἀδινον τῳ φυσει πυκνον εἰναι . ἁδειν ἀρεσαι . ἀδευκει ἠτοι τῳ ἀπεοικοτι , ἠ οἱον ἀδεχει | ||
| ἐστι και κοσμος των ἀκαμαντοποδων ἱππων του Θηρωνος , εὐχομαι ἀρεσαι τοις τε Διοσκουροις και τῃ Ἑλενῃ . δια τι |
| ἐχεις ἐτι και αὐτος και οὐδεν ἐλαττον γεγονε σοι των μαθηματων . τα δ ' ἀλλα ὡν ἐξ ἀρχης ἐπιθυμων | ||
| ἀληθειαν : ὑπερφυως ἀρα ὡν ζητουμεν , ὡς ἐοικε , μαθηματων εἰη ἀν τουτο . και τἀλλα δε ὡσαυτως χρησιμα |
| , ; , . . τραγηματα ὑφορωμενος και παρατιθεναι των τραγηματων πολλοις ἁμα συνεστιωμενοις ἐνιοτε καρυων μεν τρια ἠ τετταρα | ||
| παραιτεισθαι δε και ὀπωραν γλυκαζουσαν ἠ πνευματουσαν ἠ ἀωρον , τραγηματων δε τα δυσπεπτα και ἐλαιωδη και τα δυσμεριστα , |
| προγονων εὐδοξιας . ἡμεις δε τους ἁρμοττοντας τῃ γραφῃ χρονους παραθεντες ἐπι τας οἰκειας της ὑποκειμενης ἱστοριας πραξεις τρεψομεθα . | ||
| τεσσαρα προς τον τρια τον ἐπιτριτον : οὑς ἀλληλοις μεν παραθεντες τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| , καιομενον δ ' εἰς τον καλουμενον σανδυκα μεταβαλλει , λεπτομερεστερον ἑαυτου φαρ - μακον , οὐ μην ἠδη γε | ||
| την πρωτην προσβολην ὡς το πεπερι : ταυτῃ τοι και λεπτομερεστερον ἡττον ἐστι πεπερεως . φαινεται γουν δυσκατεργαστου τινος ἐτι |
| ἀστρα τε ἡγεισθαι εἰναι ὑπερ τουτον τον οὐρανον ἠ ἱνα συνηθεστερον εἰπω , τας νοερας των ἀστρων ζωας , ὡν | ||
| ὁτι θιγγανουσα του ὁμοιου , ἀλλα και ὁπως ἐξαπαταται : συνηθεστερον γαρ το παθος τουτο τοις ζωοις και πλειω παραμενει |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| , ἀνηρ δραστηριος ἀρχῃ κοσμηθεις αὐτοκρατορι , ἡν ἐπι το βασιλικωτερον ἐξηγαγεν . ἐλασας δε μεχρι Τυσκλου πολεως , ἡν | ||
| μαντει το βασιλευειν : οὐδεν γαρ ὑγιους γνωμης ἐλευθεριωτερον οὐδε βασιλικωτερον ὑπολαμβανομεν εἰναι . στρατηγειν δε τοις μεν ἠθασιν ἀγαθον |
| ἰδιοις , και διελεγξαντες αὐτα οὑτως ἐπι τελει το ἀληθες παραδωσομεν . Και δη πρωτον των ἀλλων ἐκεινο λεγομεν , | ||
| των προτασεων του ἐνδεχομενου παραδουναι λογον θεωρηματα τινα περι αὐτου παραδωσομεν , πρωτον μεν , τι ποτε ἐστιν ὁλως το |
| παρειχεν , ἐνηφον γαρ , οἰμαι , τοσουτον ὁσον μη προσδοκησαι νικαν , σεμνολογεισθαι δε προξενουν τοις ἀλαζοσι . τοιαυταις | ||
| τι ἀν εἰ που της Ἀττικης ταὐτο τουτο παθος ἐγενετο προσδοκησαι ἐχρην ; ” και παλιν ἐν τῳ κατα Μειδιου |
| μεν ἀοιδας , τοις δ ' αὐ δακρυων βιον ἀμβλωπον παρεχουσαι . ἀνδροκμητας δ ' ἀω - ρους ἀπεννεπω τυχας | ||
| μαχομενον αὑτῳ : συνεργαζονται δε και ζωσιν ἁμα , και παρεχουσαι την τροφην αὑταις και χρωμεναι . . . τι |
| βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
| σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
| τις μονον ἐσχεν ἐγκαλεσαι αὐτῳ , ὁτι δη ὑπο περιττης πραοτητος και αἰδους πλειονος ἠ ἐχρην τῃ μητρι , ἐν | ||
| τε και θεων προνοιᾳ σωζομενοι . Φαιστυλος δε της ἀλογου πραοτητος ὑποψιᾳ κινηθεις μη φρονειν αὐτον ὁμοια τοις λογοις ἀποκρινεται |
| θεμις - μελη παραυλα κἀκροτητα κυμβαλα πασιν δε θνητοις βουλομαι παραινεσαι τοὐφημερον ζην ἡδεως : ὁ γαρ θανων το μηδεν | ||
| ὁ Ὠκεανος προς αὐτον , ὁρω οἱα πασχεις , και παραινεσαι σοι ἐθελω τα ἀγαθα , καιπερ φρονιμῳ ὀντι , |
| Καππαδοκην Ἀρεταιον εἰπειν , μειζονα των νοϲων χρηναι την των βοηθηματων ὑπαρχειν δυναμιν , και δια τουτο μη δυναϲθαι τυγχανειν | ||
| και παχεων χυμων ὀχλουμενων τα ἀναπνευστικα μερη . διττην δε βοηθηματων ἐκθεσιν ὑμιν κατα το παρον ἐποιησαμεν συγγραμμα , μιαν |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
| . τοιϲ μεν γαρ ἐν διατριτῳ , τοιϲ δε προ διατριτου , τοιϲ δε μετα την διατριτον καλωϲ ἡ πρωτη | ||
| , ἀλλα πραως παρατιθεναι . χρησθαι μεν οὐν ἀπο της διατριτου ἠτοι τῳ βασιλικῳ μετ ' οἰνου ἠ τῳ πενταθετῳ |
| της ΑΗ , και ἀει ἡ ἐγγιον της ΑΓ της ἀπωτερον ἐστι μειζων : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν τριγωνου | ||
| του περιγειου του ἐπικυκλου των ἰσων περιφερειων ἐλασσων ἐστιν της ἀπωτερον , και μειζων ἡ ἐγγιον του μεσου ἀποστηματος της |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| ζητειται πως διαλαθων τους φυλακας ἐπι το μνημα του πατρος ἀπιων οὐ φευγει . φαμεν οὐν ὁτι τα μνηματα των | ||
| εἰτ ' οὐκετι θυους ' ἐξαπινης , ἀλλ ' οἰχομαι ἀπιων ἐγω . της δυσποτμιας . προς των θεων , |
| πεντηκονταετιας ; καταβαλε [ δε ] την εἰρωνειαν των ἀναισχυντων ἐρωτηματων και παυσαι ποτε ἠδη πονηρος ὠν : εἰ δε | ||
| τουτων νοησαντα τον Ἰνδον εἰπειν , ὁτι τοις ἀποροις των ἐρωτηματων | ἀπορους εἰναι και τας ἀποκρισεις συμβαινει . τον |
| δυο τομων , και ἀπ ' αὐτου δυο εὐθειαι διαχθωσι τεμνουσαι ἑκατεραν των τομων , και ὡς ἐχουσιν αἱ μεταξυ | ||
| ἐν τᾳ του κωνου τομᾳ παρα τας ἐπιψαυουσας ἀγμεναι και τεμνουσαι ἀλλαλας , τα περιεχομενα ὑπο των τμαματων τον αὐτον |
| διαιρεσεων το ἰδιον ἐμφαινει , εἰ μη τις εἰς τον συντονωτερον σπονδειασμον βλεπων αὐτο τουτο διατονον εἰναι ἀπεικασειε . δηλον | ||
| εἰς δυο διαφορα , κατα το μαλακωτερον και κατα το συντονωτερον : ἐστι δε μαλακωτερον μεν το συνακτικωτερον του ἠθους |
| ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
| ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
| ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
| πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
| λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
| ποιμνης δ ' ἐπιμελουμενου της ἰδιας , ἐξ ἑτοιμου ἀγαθα παρεστιν ἀθροα τοις πειθαρχουσι και μη ἀφηνιαζουσι των θρεμματων . | ||
| τοιουτων παρασκευων ὁλη γιγνεται του θεου . Και τοτε δη παρεστιν αὐτῃ χωριστως ὁ θεος ἐπιλαμπων , ἑτερος ὠν και |
| οὐ γαρ νυν ἐδει λεγειν , οὐδ ' εἰς την προκλησιν γραφειν ἐν ᾑ βασανιζειν ἐξῃτει , ἀλλα λαχοντ ' | ||
| θαρρησαι τῳ Ἀπολλωνι περι μουσικης . δεξαμενου δε τουτου την προκλησιν , κατηκουσαν μεν αἱ Μουσαι ἀμφοιν , γινεται δε |
| οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
| διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
| , ὁ δυστυχιας ἐπιφερων , ὁ πενθη , οἰμωγας , φθονους , ὁ φθονερους , ὁ ζηλοτυπους ποιων , δι | ||
| σωματων κρασεις δια ψυχροτητα ἐπικρατουσαν ἠ δια θερμοτητα τοιαυταςπως ἀν φθονους ἠ ζηλοτυπιας ἠ πανουργιας εἰς ταυτα ἀναγοι ; Ἀλλ |
| καρτα προσκεαται : και σφιν οὐκ ἐμεσαι ἐξεστιν , οὐκ οὐρησαι ἀντιον ἀλλου . ταυτα μεν νυν οὑτω φυλασσεται . | ||
| καρτα προσκεαται . Και σφι οὐκ ἐμεσαι ἐξεστι , οὐκι οὐρησαι ἀντιον ἀλλου . Ταυτα μεν νυν οὑτω φυλασσεται . |
| συμπειθεται . ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ [ Διονυϲου [ Γοναι Ϲικελια συ μου καταφρονεις , ὁτι μαγειρος εἰμ ' , ἰσως : ὁσον | ||
| ταυτα σου ἐπαινεσονται , οἱ ὀλιγοι δε ἐκεινοι ὡν συ καταφρονεις μαλα ἡδυ και ἐς κορον γελασονται , ὁρωντες το |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| ἐπι πολυ διηγον της ἡμερας πειρωμενοι ἀλληλων , πριν δη Ἀριστων ὁ Πυρριχου Κορινθιος , ἀριστος ὠν κυβερνητης των μετα | ||
| ἀνεθηκαν , πολλαν ἐκ πολιων χερσι βιασσαμενοι . † καιμετρειτ Ἀριστων ἠδε Τελεστας αὐτοκασιγνητοι καλα Λακωνες ἐθεν . τουτους οὐκ |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| φυντα ἠ τον ἀποθανοντα , ἀλλ ' ᾡ ζωντι συμβεβηκει ἀπολεσαι τα ἰδια , οὐ τα πατρῳα , το ἀγριδιον | ||
| Κωαδου , βασιλεως Περσων , και την πλησιαζουσαν αὐτῳ χωραν ἀπολεσαι και του λοιπου μηκετι συναλλαγμα ποιησαι μετ ' αὐτου |
| μελιτος , κρομμυον μεθ ' ἁλων και πηγανου , τεφρα κληματων μετ ' ἐλαιου , ἠ σκορδιον , κοφοξυλεας φυλλα | ||
| ἐν τῳ οἰκειῳ τοπῳ ἐατεον ἠ μεταφυτευτεον . δυο γαρ κληματων ἐν ἑνι βοθρῳ ἐαθεντων , και αἱ ῥιζαι στενοχωρουνται |
| και ἐνεδραν ἐπαινουνται , οὐκ ἐξ ἀληθειας . μηποτε οὐν χαριεστερον ἐστιν οὑτως ἀκουειν : Θρασυδαιος ἑταιρος ἠν Πινδαρου , | ||
| τε και λαμπροτερον ἐστι , το δ ' ἀλλο εἰδος χαριεστερον , ὁ παρα γραμμα γινεται , ὡς ἐκεινο το |
| παντι τῳ κοσμῳ πολλα ἐσονται κακα και ἀνθρωπων φθορα , γεννηματων δε πληθος : ἐν δε Ταυρῳ ἀγαθα τῃ γῃ | ||
| τουτου ἠν τον ἁπαντα χρονον . και οὑτω των ἀϊδιων γεννηματων του δημιουργου θεου και ἡ ἀνθρωπινη ψυχη ἀνευρισκεται , |
| βαρυτεραν αὐτος ἐνδεξηται . μηδενος οὐν ἐτι τι των εἰς παραιτησιν λεγειν θαρρουντος , ἀμειλικτοις και ἀφετοις ἐχρητο ταις ὀργαις | ||
| ἀγοντων ἠ δεητικωτατας εὐχας , αἱς σπουδαζουσι τον θεον ἐξευμενιζεσθαι παραιτησιν ἁμαρτηματων ἑκουσιων τε και ἀκουσιων αἰτουμενοι και χρηστα ἐλπιζοντες |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| την κατα πολεμιων νικην : το γαρ λεγειν ἰδιον εἰναι ἀντιστασεως το ἀμφοτερα ὡμολογησθαι ἐν αὐτῃ , το τε ἀδικημα | ||
| ποιησας , τῃ μεταληψει χρησεται ὁ διωκων : ἐπι μεν ἀντιστασεως , ὁτι ἀλλως ἐχρην δημοσιευσαι , ἀνενεγκειν τῳ δημῳ |
| ἁμα ἱδρωτι πυρετωδεες , χαλωντα ὑπο σφας , ἐπανιεντα , χρονιωτερον : ἐπιῤῥι - γωσαι τουτεοισιν , οὐ πονηρον . | ||
| , οἱον συμφερομενη , κοινωνουσα . ῥημα δ ' ἑργματων χρονιωτερον βιοτευει : παντος ἐργου χρονιωτερον ἐστι το ῥημα , |
| φλεγματωδη περιττωματα δια το της φυσεως ἀσθενες , χρεια των τεμνοντων και της λεπτυνουσης διαιτης : μη χρονιζειν δ ' | ||
| Βαρκαιους ἐπι σπονδας : και στας μετα των τα ὁρκια τεμνοντων ἐπι της κρυπτης ταφρου ὠμοσεν , ἐφ ' ὁσον |
| τιμωσι παλαιοτερους ἀνθρωπους . Αἰας μεν γαρ ἐμει ' ὀλιγον προγενεστερος ἐστιν , οὑτος δε προτερης γενεης προτερων τ ' | ||
| και μοι ὑποστητω ὁσσον βασιλευτερος εἰμι ἠδ ' ὁσσον γενεῃ προγενεστερος εὐχομαι εἰναι . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| εἰναι δοκει , ὁ παντος ἀχθους ἐστι δυσφορωτερον . φιλοι λεγομενοι συμπιοντες εἰσαπαξ ἐκ πανδοκειου και παλαιστρας κἀγορας των γειτονων | ||
| ἐνδον ἀπετραποντο . ἠσαν δ ' αὐτου φυλακες οἱ τριαριοι λεγομενοι , παλαιοι τε και πολλων ἐμπειροι πολεμων , οἱς |
| το Θηβης ἀστυ ναιοντας μαθοις : ἡμεις δ ' ὁσοι παρεσμεν , εἰ τι χρη , πατερ , πρασσειν , | ||
| Σωκρατης ἀκουσαι Γοργιου ; Ἐπ ' αὐτο γε τοι τουτο παρεσμεν . Οὐκουν ὁταν βουλησθε παρ ' ἐμε ἡκειν οἰκαδε |
| ὡς τινες ἀποπεπτωκοτες της ἀρχαιας φωνης και ἐπι την ἀμαθιαν καταφευγοντες ποριζουσι μαρτυρας τινας του προειρησθαι ὑπο των ἀρχαιων τασδε | ||
| μαχαιρα ἐκδικησει δικην , οἱ δ ' εἰς τας πολεις καταφευγοντες , ὁταν ἐν ἀσφαλει γεγενησθαι νομισωσιν , ἐλπιδος ἀπατῃ |
| τας φερομενας δοξας περι αὐτων τοις πολλοις , δει τους ἐντελεστερον πραγματευομενους μετα το διαρθρωσαι τας πεπλανημενας ὑποληψεις και ἀοριστους | ||
| ἁζομαι σε , οὐ μην την δευτεραν : ἐδειχθη γαρ ἐντελεστερον ὡς ἀδυνατον ἐστιν τας ἀντωνυμιας ἐγκλιθηναι συνερχομενας τοις ῥημασιν |
| γονατων τε και νευρων , ἀποτελων και ῥευματα ἐξ ὑγρων κινηματων , μανιας και ὀχληματα , ἀλλα και ἀμαυρωσεις , | ||
| ἑκαστου κατα ταξιν των ἀστερων κανονας της των προκειμενων μεσων κινηματων ἐπισυνθεσεως ἐπι στιχους μεν ὁμοιως τοις ἀλλοις με , |
| καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
| και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| βραχυτερας ἀγομεν ἡλικιας εἰς μεσον μηδε τα της παρουσης πλεονεκτηματα χωρουντος του λογου ; ἠδη δε προς ταυτα πορευσομαι . | ||
| μεν οὐν ἐπιτηδεια προς τα μετριως σηπομενα : προσω δε χωρουντος του κακου και της σηπεδονος ἰσχυροτερας γινομενης , ὡστε |
| ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
| ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
| , μηκετ ' ἀργουσαν φλογα ἐν χερσι σωιζειν ἀλλα πυρ ἐνιεναι , ὡς ἀν κατασκαψαντες Ἰλιου πολιν στελλωμεθ ' οἰκαδ | ||
| ἀκρατεστερῳ , κἀπειτα ἁλμῃ , και μετα ταυτα την Λημνιαν ἐνιεναι δι ' ἀρνογλωσσου χυλου : πινεσθω δε δι ' |
| ' ἐνιοτε ἐν πολλῳ χρονῳ γιγνεται , ὁταν τυχωσιν ἀνεμοι ἀπολαβοντες αὐτους . ἀρχη δ ' ἐστι της θεωριας ἐπειδαν | ||
| , ἱνα ἀντ ' αὐτου Πυλον , ἠν δυνωνται , ἀπολαβοντες ῥᾳον καθιστωνται Ἀθηναιοις ἐς πολεμον . και οἱ μεν |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| . . ἰσως Ἐριννυς ἐστι : τα γαρ ἀποτροπαια των φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . ἐκ τραγῳδιας : Ὡς οἱ | ||
| . μαλιστα δ ' ἐνοχλουνται οἱ μελαγχολικοι ὑπο των τοιουτων φαντασματων : εὐκινητοι γαρ ὀντες ὡς πολλου και παχεος ἐν |
| κριθας φαγῃς , εἰτα γενηται αἰφνιδιον τι ἐναντιον , οὐτε χορτον οὐτε κριθας ἑξεις φαγειν . ” Αἰσωπος ἀκουων ταυτα | ||
| φατνης των ὑποζυγιων φερειν αὐτοις τον χιλον , ὁν και χορτον και ποαν και κραστιν τινες ἐκαλουν . ἐκφατνισματα δε |
| παντος πολοις γραφομενους . ὀντων δε των μεν τοις ἀστροις γραφομενων κυκλων ἀριθμητων , των δε τοις ἀλλοις σημειοις σχεδον | ||
| ἀλλ ' ἐτι συκοφαντης των παραβοωντων παρα το βημα και γραφομενων μισθου και φαινοντων και ἐπιγραφομενων ταις ἀλλοτριαις γνωμαις , |
| , Μακεδονικον εὑρημα , διψους ἐγερτικον βρωμα , ᾡ ἐχρωντο μεσουντος του ποτου : και ὁ μυττωτος , τριμμα ἐκ | ||
| κιθαρῳδον , τον περι Μους ' ἐφιλησεν , ὁ δε μεσουντος του δειπνου την λυραν ἀναλαβων ἡδιω την εὐωχιαν ἐποιει |
| : και σε ποτι ῥοδεῃσιν ἐπηχυναντο χερεσσιν , κουρε : πεποιησαι δ ' ἡλικος ἐσσι χαρις : τηλοθι μοι μαλα | ||
| εἰπεν ” ἐχθρων μετακληθεις εὐχας ἠδη τρεις τας ὑπερ ἐκεινων πεποιησαι : φευγε δη θαττονὀξυ παθος ἐστι θυμος , μη |
| τον ἀλεισον , Ἀριστοφανης , ἐστι δε εἰδος ποτηριου . ἐτυμολογειται δε , ἀθροως . οὑτως δε οὐκ ἀκριβως λεγουσι | ||
| παρθενος ἀδμης , οἱ δε παρα το γεννᾳν γαμος , ἐτυμολογειται δε και παρα το δυο ἁμα εἰναι κατα μεταθεσιν |
| εἰ τῃ τεκουσῃ μεν χρηματων , τῳ πατρι δε ἐκεινης παραιτιος γενοιο δοξης , και λογος ἁπας ὁ παρα σου | ||
| ἀερα περιστασεις . Και ὡσπερ ὁ πυρσος οὐκ αὐτος ἐστι παραιτιος της πολεμικης περιστασεως , ἀλλα σημειον ἐστι πολεμικου καιρου |
| ἀπηνεας δε και μεμηνοτας κεινους ἐκρινας . Ὁκοσα γαρ ἰνδαλμοισι διαλλαττοντα ἀνα τον ἠερα πλαζει ἡμεας , ἁ δη κοσμῳ | ||
| κρασει τε και τῃ των πρωτων προσληψει σωματων , ἀλληλων διαλλαττοντα , φερε τι και περι των κατα μερος εἰπωμεν |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| το σωμα διακομισαντας εἰς τους ὑπερ Αἰγυπτον τοπους θαψαι , ὑπολαβοντα τον Μωυσον ὑπο του Χανεθωθ ἀναιρεθησεσθαι . Πορευομενων δε | ||
| ἐτι ἐκ της προτεραιας . Ἀλλα μην , ἐφη φαναι ὑπολαβοντα Φαιδρον τον Μυρρινουσιον , ἐγωγε σοι εἰωθα πειθεσθαι ἀλλως |
| κοιλιαι τουτων , νοσεουσι δε οὐ : ἀναμενοντος κατω του φλεγματος , εἰλεοι . Τα παθη χρονια , ἀλλοις δι | ||
| νοσοποιουσιν ἐκτρεπομενων ἐπι το κακιον , τα δε χρονια ὑπο φλεγματος και με - λαινης χολης ὁμοιως , ἠ πληθυνοντων |
| ὁ συγγραφευς ὡδε ἀποφαινεται : κηρυκια σιδηρα και χαλκα και κεραμον Τρωικον εἰναι τα ἐν τοις ἀδυτοις τοις ἐν Λαουϊνιῳ | ||
| ἀρ ' ἀξεις πριαμενος Φαληρικας ἠ κεραμον . Ἀφυας εἰ κεραμον ; Ἀλλ ' ἐντ ' ἐκει : ἀλλ ' |
| πολυ πλειονες πληθει οὑτοι εἰσι : το δε ὑπολοιπον του ἀριστερου ἐκπληρουντων οἱ της δωδεκατης φαλαγγος πεζοι ἐστε ἐπι το | ||
| Παρθενου ε γʹ βο ξ Ϛʹ εʹ ὁ ἐπι του ἀριστερου ἀγκωνος . . . . . . . . |
| τας πολεις Ῥωμαιοις : ἠσαν δε ἑξηκοντα ἑπτα . ὡν παραλαβοντες τας δυναμεις , εἰς Συρακοσαν ἠλθον πολιορκησοντες Ἱερωνα . | ||
| σωζειν . ἐπι δε ἀμφοτεροις ἐκεινο λεγω : τουτους μεν παραλαβοντες οὐκ ἀπολλυτε ἐκεινους τους τοτ ' ἀν ἐλθοντας , |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| δε ἐκ του ἐναντιου : εὑρησεις δε κατα πολλους τροπους ἐκτειναι το προκειμενον , ὁτι ὁ φοβος και των προσηκοντων | ||
| εἰ κτειναι με χρη , πολλας γενειου τουδ ' ἀν ἐκτειναι λιτας μηποτε τεκουσης ἐς σφαγας ὠσαι ξιφος , εἰ |
| : την τυχην : συνεζευχθην : το ἑξης : εἰς δουλειον ἠμαρ πεσουσα ἀναξιως : χρη δ ' οὐποτ ' | ||
| ἀθλιους ἀκοιτας . ἀγομεθα φερομεθ ' ἀλγος ἀλγος βοαις . δουλειον ὑπο μελαθρον . ἐκ πατρας γ ' ἐμας . |
| μη προβαλλοιτο μαρτυρα ὁ διωκων , τοτε ἐξην τῳ φευγοντι προσαγαγειν τινα μαρτυρουντα μη εἰσαγωγιμον εἰναι την δικην : και | ||
| ὑπο των χρεων καταπονουμενος δια την του παιδος ἱπποτροφιαν βουλεται προσαγαγειν τῳ Σωκρατει τον παιδα , ἱν ' ὑπ ' |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| μετα πολυ την γλωτταν ἀποτμηθεις , πριν ἠ και λογῳ φησαι τον Ἀλεξανδρον αὐτῳ χαριν εἰδεναι : ταυτα διεξιων οὑτως | ||
| οἰδ ' ὁπως δει τα ἐν σκοτει ταυτ ' ὀντα φησαι χρωματα ἐχειν . καιτοι πολλακις ἀερος ὁμοιως σκοτωδους περικεχυμενου |
| ξενους τους Ἀνδρομαχου . Νικανωρ δε ὁ Παρμενιωνος ὁ των ὑπασπιστων ἀρχων τετελευτηκει ἠδη νοσῳ . ἰοντι δε Ἀλεξανδρῳ την | ||
| ἐπι τῳ ἀνελπιστῳ προεχυθη ἀκουσια . και οἱ μεν των ὑπασπιστων κλινην προσεφερον αὐτῳ ἐκκομιζομενῳ ἐκ της νεως , ὁ |
| ἠκουσα , ὡστε φειδου λεγειν τα κακα . οἱον : παραιτου τα κακα πολλακις λεγειν . ὀλιγακις δε ἀντι του | ||
| εἰ τι κατ ' ἐνεργειαν ὑπαρχον εἰτ ' ὀπωραν , παραιτου . εὐκρατον δε παρεχε και μη , ὡς οἱ |
| και ξυμβασιν ποιησαμενοι το μεν πρωτον ἡσυχαζετε , ὑστερον δε κατανοησαντες ἡμας ὀλιγους ὀντας , εἰ ἀρα και ἐδοκουμεν τι | ||
| τελειου του πραχθεντος ὀντος , ὁρος ἐμπιπτειν δυναται , οὐ κατανοησαντες , ὁτι οὐ την ἰδιοτητα του ὑποκειμενου ζητουντες ἐν |
| μητε χρωμασιν ἀλλοις οἱς γινεται γραμματα , σκευεσι δε φωτος εἰργασμενοις εὐφημουμεν τους εὐεργετας πληθος ἐτων αὐτοις συνευχομενοι . τις | ||
| αὐτον ἐπιμελεστερον . ἠν δε ὁμοιος τοις ἀνδριασι τοις ἀκριβως εἰργασμενοις : εἰχε δε και το χρωμα ὁμοιον χαλκῳ κεκραμενῳ |
| νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
| ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
| ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
| λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
| πρακτα ἀγαθα . τουτο δε τι ἐστι , πειρατεον ἐτι διασαφησαι : οὐπω γαρ τι περι αὐτου σαφες εἰπομεν ἀλλ | ||
| ἑαυτοις ἑξουσι την θεον : το δ ' αὐτο λεγεται διασαφησαι τοις την Ἀττικην κατοικουσι . διο και φασι τους |
| του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
| , ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
| . οἱ δε Λακεδαιμονιοι , πεντακοσια ἐτη την Λακωνικην τετηρηκοτες ἀπορθητον , τοτε θεωρουντες δῃουμενην ὑπο των πολεμιων οὐκ ἐκαρτερουν | ||
| ἰσχυρον και ἀκοπιαστον . . . . . ἀδῃωτον : ἀπορθητον : παρα το δῃω , το σημαινον δῃω , |
| ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
| εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
| ὑδατι , κλυζειν . Ἠ κοκκους κνιδιους ὁσον ἑξηκοντα τριψας λειους , ἐπιχεας τε μελι και ἐλαιον και ὑδωρ , | ||
| ἐλαιου # γ , ἁλων # γ . τους ἁλας λειους μασσε συν τῃ ζυμῃ , την δε κηρωτην ἀναξυσας |
| . . . παλτα : Ἀρριανος : ἐξηκοντιζον εἰς τους προμαχομενους του τειχους οἱ μεν παλτα , οἱ δε λιθους | ||
| φασι δυο ἠ τρεις ἀνδρας εἰναι τους ἐν τῳ πυργῳ προμαχομενους και ἑτερους τοσουτους ἐν τῳ μεταπυργιῳ , ὡστε συμβαινειν |
| ὁν κρυπτον και ἀορατον σεβουσι Ῥωμαιοι , ἐς τον ἑαυτου θαλαμον μετηγαγε : και μη κινηθεν ἐξ οὑπερ ἠλθεν ἀπο | ||
| ταυτα . Τεταρτος τοπος ἐστιν ἀπο του τα περι τον θαλαμον και πασταδας και θεους γαμηλιους ἐρειν , ὡς ὁταν |
| δ ' ἐν τοις Περι διαθεσεως , το αὐτο ὑπολαμβανει θηρικλειον εἰναι και καρχησιον . Ὁτι δε διαφερει , σαφως | ||
| ἐν δε Προιτισι : και κυλικα . . . . θηρικλειον εἰσφερει πλεον ἠ κοτυλας χωρουσαν ἑπτ ' Ἀγαθης Τυχης |
| ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
| , και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
| ἐπει εἰ τουτο ὑποθωμεθα , πρωτον μεν ὑποστασιν και ὑπαρξιν παρεξομεν τῳ μη ὀντι , ὁπερ οὐχ οἱον τε , | ||
| ἀρχομεν , ἠ ἀδικουμενοι νυν ἐπεξερχομεθα , λογων μηκος ἀπιστον παρεξομεν : τουτο δε ἐστιν ὁμολογουντος την ἐπι τους μηδεν |
| συναδικειν και συνδεδιεναι . και τουτο , ὠ θεοι , συνοικισμον ἐκαλουν , ᾡ θρηνος ὁμοφυλων ἀνδρων ἐπην και ἀναστασις | ||
| Ἀνακτοριους ἀποικους Κορινθιων ὀντας ἐπηγαγετο ὁ Ῥωμαιων βασιλευς ἐς Νικοπολεως συνοικισμον προς τῳ Ἀκτιῳ : Ποτιδαιατας δε δις μεν ἐπελαβεν |