| δ ' ἐν τοις Περι διαθεσεως , το αὐτο ὑπολαμβανει θηρικλειον εἰναι και καρχησιον . Ὁτι δε διαφερει , σαφως | ||
| ἐν δε Προιτισι : και κυλικα . . . . θηρικλειον εἰσφερει πλεον ἠ κοτυλας χωρουσαν ἑπτ ' Ἀγαθης Τυχης |
| : την τυχην : συνεζευχθην : το ἑξης : εἰς δουλειον ἠμαρ πεσουσα ἀναξιως : χρη δ ' οὐποτ ' | ||
| ἀθλιους ἀκοιτας . ἀγομεθα φερομεθ ' ἀλγος ἀλγος βοαις . δουλειον ὑπο μελαθρον . ἐκ πατρας γ ' ἐμας . |
| ἀγοντας , Δημοσθενης ἐν τῳ κατα Θεοκρινου . Ἐν Διομειοις Ἡρακλειον : Ὑπερειδης κατα Κονωνος . της ἐν Διομειοις ἀγομενης | ||
| μειρακιοις λαμπαδα τρεχειν . ἀμελει δε κἀν που κληθῃ εἰς Ἡρακλειον , ῥιψας το ἱματιον τον βουν αἰρεσθαι , ἱνα |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| , ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
| , . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
| πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
| ἀλλ ' ὁμοιας σπουδης χρειαν ἐχοντα ; ἀλλ ' ὡσαυτως ἀμελειν αἰσχρον τουτων κἀκεινων ; τι οὐν ; ἡμεις μονοι | ||
| τοις πολιταις ἀδυνατον , ἀλλ ' ἀναγκη ἠ του ἑτερου ἀμελειν ἠ του ἑτερου ; Ἐπιεικως , ἐφη , δηλον |
| τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
| ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| τας πολεις Ῥωμαιοις : ἠσαν δε ἑξηκοντα ἑπτα . ὡν παραλαβοντες τας δυναμεις , εἰς Συρακοσαν ἠλθον πολιορκησοντες Ἱερωνα . | ||
| σωζειν . ἐπι δε ἀμφοτεροις ἐκεινο λεγω : τουτους μεν παραλαβοντες οὐκ ἀπολλυτε ἐκεινους τους τοτ ' ἀν ἐλθοντας , |
| του ἑτερου το ἑτερον ἀποδοθηναι το μη εἰναι ἀποδοθῃ . Αἰτιον δε του μη ἀκολουθειν το ἀναγκαιον ὁμοιως . δια | ||
| , ἐν δε ταις νησοις λαμπροι ταις μακραν ἀπηρτημεναις . Αἰτιον δε το τας χωρας κοιλας και ἐπισκεπεις εἰναι , |
| τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
| παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
| , ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
| προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
| ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
| του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
| ἀπο της δασυτητος . ἀγρονομοιο : ἐν ἀγρῳ τρεφομενης , αὐξανομενης , της ἐν τῳ ἀγρῳ την νομην ἐχουσης , | ||
| και Παρθενῳ και Σκορπιῳ και Ἰχθυσιν , τῳ τε φωτι αὐξανομενης και μετα των ἀγαθοποιων οὐσης ἠ τουτοις κατα σχημα |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
| , ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
| οὐδε διττοις δασμοις τους ὑπηκοους ἐκτραχηλιζων : ἱκανον γαρ το συντροφον ἐθος μαλαξαι σκληρα ἠθη και τροπον τινα παιδαγωγησαι και | ||
| ἀνδρες ἀλλα και γυναικες ἐζηλωσαν , ἀπομαθουσαι μεν ἀμαθιαν την συντροφον περι τιμης των χειροκμητων , παιδευθεισαι δε την περι |
| ὁκωϲ μεν ταμνειν , ὁκωϲ δε ἰητρευειν , ἀλλῃ πῃ γεγραψεται . ταδε μοι και ἐπι ϲπληνι γεγραφθω , ἠν | ||
| ἀρα και δημοσιᾳ παρα δοτικας , και οὑτως τα ἐπιρρηματα γεγραψεται συν τῳ ι [ οὐχ ὡς φησι Τρυφων δια |
| ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
| ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
| ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| ἠ και ἐκ θαλασσης νησος ἀντικειται , προς των θερινων πνευματων θερμον και νοσερον τουτο το χωριον , διοτι οὐτε | ||
| θαλασσα , οὐ ποταμοι , οὐκ ἀερος φυσις , οὐ πνευματων οὐχ ὡρων μεταβολαι , οὐ ζῳων οὐ φυτων ἰδεαι |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
| ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
| ἐστι τας μητρας ἑλκωθηναι ἠ φλεγμηναι : τουτο δε ἐστιν ἐπικινδυνον . Το δε γαλα ὁκως γινεται , εἰρηται μοι | ||
| τουτων πληγαιϲ ϲημεια οὐχι τῳ μεγαλην εἰναι την δυναμιν ἠ ἐπικινδυνον την τουτων πληγην , ἀλλ ' ὑπερ του τουϲ |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| , δεχεται δε ἐν μεν ταις περιτταις χωραις τετρασι τροχαιον χορειον δακτυλον , ἐν δε ταις ἀρτιοις τουτους τε και | ||
| δε ἐν μεν ταις περιτταις χωραις δακτυλον σπονδειον ἰαμβον ἀναπαιστον χορειον , ἐν δε ταις ἀρτιοις μονους τους ἀπο βραχειας |
| , και σχεδον ὡς ἐπος εἰπειν οἱ φιλοπονωτατα προσεδρευσαντες τοις ὑπομνημασιν αὐτου τουτ ' ἀποφερονται το λυσιτελες ἐκ της ἀναγνωσεως | ||
| . . . : κροσσας κλιμακιδας . ἐν μεν τοις ὑπομνημασιν ἀποδιδωσι τας των ἐπαλξεων στεφανας , οἱονει κεφαλιδας , |
| , φυλαττει δε ἀρα τους των νεοττιων δεσποτας ἀφεστωτας και πλανωμενους , και παρελθων ἐς καταγωγην ὀθνειαν ἐντικτει . οὐ | ||
| και εἰκοσι , τους λοιπους δε οἱ συμμαχουντες αὐτῳ Νουμιδαι πλανωμενους συνελαβον τε και παρεστησαντο τῳ ὑπατῳ . Μετα θαυμαστης |
| [ γραφειν . ] καθ ' ἑκαστα οὐκ ἠν ἀληθειαν τιμωντος , ἀλλα δια πολυπραγμοσυνην ἐς ληρον ἀποφερομενου και παρολισθανοντος | ||
| και Εὐμαθιου του φενακιζειν οὐκ εἰδοτος και ἐμου του τἀληθη τιμωντος ; ὡς ἐγωγε οὐδεπωποτε προς πατερας περι παιδων ἀμβλυτερων |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| ἡ παροιμια ” και κορκορος ἐν λαχανοισιν “ . κορκορος λαχανον ἀγριον ἐν Πελοποννησῳ : και παροιμια : ” και | ||
| διαδρομας ἐξιαται και πονους πλευρων και ῥηγματα . Βλιτον το λαχανον ὑγρον τε και ψυχρον ἐστιν ἱκανως . Βολβος φυσωδης |
| ἀπηνεας δε και μεμηνοτας κεινους ἐκρινας . Ὁκοσα γαρ ἰνδαλμοισι διαλλαττοντα ἀνα τον ἠερα πλαζει ἡμεας , ἁ δη κοσμῳ | ||
| κρασει τε και τῃ των πρωτων προσληψει σωματων , ἀλληλων διαλλαττοντα , φερε τι και περι των κατα μερος εἰπωμεν |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| ὁνπερ οὐν τροπον οὐτε ἡ ἐν τῳ κρουομενῳ χαλκωματι φωνη ἐξακουεται οὐτε ἡ ἐν τῳ στοματι του κεκραγοτος , ἀλλ | ||
| δε ἀμφοιν ἁμα κρουσθεντων ἡδεια και προσηνης ἐκ της κρασεως ἐξακουεται φωνη . των δε κατα το ἑξης ἡρμοσμενων φθογγων |
| τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
| και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |
| της ἀκρατου δριμυτητος . Τουτων μεν οὐν τοιαυτην τινα αἰτιαν ὑποληπτεον . Δια τι δ ' οἱ ἀγριοι καρποι των | ||
| ἀκμην και λαμπροτητα , πρωτον μεν , ὁπερ εἰπον , ὑποληπτεον , ὁτι οὐκ ἐξ ἀκμης και λαμπροτητος ἡ ἀκμη |
| ἀγοντα τριτον ἐπι τοις εἰκοσιν , ἐς την βασιλειαν καταχθηναι παρακαλουντα ὡς αὑτῳ μαλλον προσηκουσαν , οὐ κατηγον , οὐ | ||
| εἰς ἐναντιαν αἰσθησιν ἁμα , τα δ ' ἐκβαινοντα ὡς παρακαλουντα τιθημι , ἐπειδαν ἡ αἰσθησις μηδεν μαλλον τουτο ἠ |
| . ὁ δε Λιγυς οὑτος κωλυων Ἡρακλη ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνελθειν ἀνῃρεθη . και κατα μεν τους μη εἰδοτας | ||
| Ἀλεβιωνος ἀδελφου , ὁς Ἡρακλεα κωλυων ἀπερχομενον ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνῃρεθη . Εὐρωπης δε και Λιβυης ἀκραι πορθμος σταδιων |
| και ἐπιλεκτος ἀκμη δισμυριων μαλιστα πεζων ἐγενετο , και των συντεταγμενων τοις τετταρσι ταγμασιν ἱππεων ὁμου τι χιλιων και διακοσιων | ||
| αἱ γαρ ἐπιστημαι ὁρισμοι ὑπαρχουσιν , οἱ δε ὁρισμοι των συντεταγμενων εἰδων ὑπαρχουσιν : αὐτοι δε τας ἰδεας ἐξαιρουσι της |
| παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | ||
| ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα |
| δια το εἰναι τας ΚΛ , ΒΗ συζυγεις διαμετρους και ἐφαπτομενην την ΑΚ και την ΑΛ ἀχθεισαν παρα την ΒΗ | ||
| τομη ἐλλειψις , ἡς ἀξων ὁ ΑΒ . δει δη ἐφαπτομενην ἀγαγειν της τομης , ἡτις προς τῳ ἀξονι ἐπι |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| και οὐ συγκεχυται , ἀλλα αὐ χωρις . Το γουν μεταλαμβανον οὐχ ὁμου παντων , ἀλλ ' ὁτου δυναται μεταλαμβανει | ||
| οὐτ ' εἰς ἐκκλησιας καλουμενον οὐτ ' ἀλλης πολιτικης φιλανθρωπιας μεταλαμβανον οὐδεμιας , δια ταυτα πανθ ' ὑμας μισει και |
| και ὁσαι ὡραι χρυσον ἐκ των ταμιειων την αὐτην ὁδον ἐπανιοντα . παλαι δε ἀμηχανωτερον τουτο ἠν ἠ ἐξ Ἁιδου | ||
| ὠνομασθαι φησι τον πρωτον ἱεροφαντην τον ἀποφηναντα ἐκ του πολεμου ἐπανιοντα τα ἱερα . . . δ δευρο : τουτο |
| τεχνικῳ μεν κεχρηνται λογῳ : παντα γαρ , ὁσα δια προοιμιων δει ἐργαζεσθαι , ὁ προτερος ἐσχε λογος : ὁμως | ||
| και διηγησεων , ἠδη δε και αὐτων των ἀγωνων : προοιμιων μεν , καθοτι προσεκτικους ποιει τους ἀκροατας προς την |
| δαρον πολυν χρονον . βαθυς δε δρομος ἐρημος του νυμφιου κληθησεται ἠτοι του Ἀχιλεως ἐν τῳ τοπῳ ἐκεινῳ , ὁν | ||
| λελεκται Καυκασος το ὀρος τουτο και ὑστερον τῳδε τῳ ὀνοματι κληθησεται : τον δε Καυκασον τουτον καθηκειν ἐστε ἐπι την |
| ; Ὡς ἐναργες μοι τουτο , ὠ Σωκρατες , το τεκμηριον εἰπες : οὐ γαρ σε ἀποκρυψαμενος ἐρω . ἐγω | ||
| ἀρχεται δε ἐνατης ὡρας και τελευτᾳ εἰς διαγελωσαν ἡμεραν . τεκμηριον δε . ὀρθρευεσθαι γαρ καλουσιν οἱ Ἀττικοι το λυχνῳ |
| ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
| δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
| του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
| , χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| , λογιζου και ὁρα , ὁτι εἰ μετα Θηβαιων ἡμιν ἀγωνιζομενοις οὑτως εἱμαρτο πραξαι , τι χρη προσδοκᾳν , εἰ | ||
| οἱ γαρ ἀκροαται ἐν ταις διαλεξεσι κριται της νικης τοις ἀγωνιζομενοις καθηνται : ὡς γουν οὑτοι διατεθωσι , τοις λογοις |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
| και ἐκ του ἐν τῳ εἰωθοτι χρονῳ την καθαρσιν μη ἐπιφανηναι , και τας προς το στηθος φλεβας πρασιζουσας τῃ | ||
| των δια της ὁδου , πραγμα ἀμηχανον ὑπελαμβανον εἰναι πολεμιους ἐπιφανηναι τοις σφετεροις ἀφανεις , ὡσπερ πτηνους τινας ἠ διοπετεις |
| και την κνημην της ἁμαξης ὁ αὐτος ὠνομασε κνημιαν . προσθετεον δε τουτοις τραπεζαν λογιστηριαν , πιλιον πιλον πιλιδιον , | ||
| τα μεν δη του Ἐρατοσθενους περι της Ἀραβιας τοιαυτα : προσθετεον δε και τα παρα των ἀλλων . Φησι δ |
| του τε κατηγορου και του φευγοντος , του μεν μειζον δεικνυντος το εὐεργετημα της βλαβης ἐπι της ἀντιστασεως : ἐπι | ||
| ἠ κλαδοις συσκιασας μυρικης ἠ και ἑτερου τινος την ὡραν δεικνυντος φυτου τοις αἰγιαλοις ἐνθειη τις , πλειστον των σηπιων |
| και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
| της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
| , μετα δε ταυτα οἰνον , κἀν μηδεπω διψωσι , κελευειν προσφερεσθαι : πραϋνεται μεν γαρ αὐτοις εὐθεως ὁ λιμος | ||
| ὑπερηφανος γενομενος ἡμιλλατο προς τον θεον : βροντωντος γαρ αὐτου κελευειν τους στρατιωτας ταις σπαθαις τυπτειν τας ἀσπιδας ἀφ ' |
| την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
| πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
| . . ἰσως Ἐριννυς ἐστι : τα γαρ ἀποτροπαια των φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . ἐκ τραγῳδιας : Ὡς οἱ | ||
| . μαλιστα δ ' ἐνοχλουνται οἱ μελαγχολικοι ὑπο των τοιουτων φαντασματων : εὐκινητοι γαρ ὀντες ὡς πολλου και παχεος ἐν |
| και τους φανερως ἡμαρτηκοτας σῳζειν δυνανται , ὑμας δε χρη ὑπολαμβανειν πρωτον μεν ὁτι , εἰ παντες Ἀλκιβιαδῃ ὁμοιοι ἐγενοντο | ||
| Π . ἀ [ . ] καθολου δε ὠιοντο δειν ὑπολαμβανειν μηδεν εἰναι μειζον κακον ἀναρχιας : οὐ γαρ πεφυκεναι |
| καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
| μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
| ἐπορευετο . Ὁ μεντοι Τιθραυστης , καταμαθειν δοκων τον Ἀγησιλαον καταφρονουντα των βασιλεως πραγματων και οὐδαμῃ διανοουμενον ἀπιεναι ἐκ της | ||
| αὐτου δια ταυτης την προπετειαν , θρασυν τινα ἀνθρωπον και καταφρονουντα των νομων ἐκφραζοντες και δια τουτο λεγοντες αὐτον μηδε |
| Ἰλου μνηματος : τινες δε φασι και την ἐν Δελφοις πλατανον Ἀγαμεμνονα φυτευσαι και την ἐν Καφυαις της Ἀρκαδιας . | ||
| , ὁς και τῳ Δαρειῳ πριν ἐδωρησατο χρυσην ἀναδενδραδα ἠγουν πλατανον , και τῳ Ξερξῃ τοτε ἐχαριζετο ἀργυριου δισχιλια ταλαντα |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| ἐχον των φυλλων πλειους , δριμυτατον : και τριτον σφοδρα μικρον και δυσοσμον , τῳ ἀνθει ἐγχρυσιζον : και τεταρτον | ||
| φλαυρον και φαυλον διαφερει . φλαυρον μεν γαρ ἐστι το μικρον και κουφον κακον , φαυλον δε το μεγα . |
| διηγησατο . ” ταυτα διαλεγομενοι παρησαν ἐπι το της Λευκιππης δωματιον . ἐπει δε πλησιον ἐγενοντο των θυρων , ἀκουουσιν | ||
| . Θυμηδιας οὐν ὁτι πλειστης πλησθεντες ἀνῃεσαν ὡς ἐπι το δωματιον , και ὁ μεν ἐδειπνει ἀσιτος ὠν το παραπαν |
| , ἀλλ ' ἐπι τινι των ἀλλων αἰτιων συστασης , ἀρχομενης μεν της ἀποστασεως , δια της ἀνωδυνου τε και | ||
| κωλυοι , φλεβα τεμνε , μη εἰς μακραν , ἀλλα ἀρχομενης της νοσου . Ἐν ὀλιγοσιτιᾳ δε τηρειν και ὑδροποσιᾳ |
| Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
| ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
| το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
| περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
| μεν ἀοιδας , τοις δ ' αὐ δακρυων βιον ἀμβλωπον παρεχουσαι . ἀνδροκμητας δ ' ἀω - ρους ἀπεννεπω τυχας | ||
| μαχομενον αὑτῳ : συνεργαζονται δε και ζωσιν ἁμα , και παρεχουσαι την τροφην αὑταις και χρωμεναι . . . τι |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
| : προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
| κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
| μετα τουτους τους προειρημενους ἀνδρας τρεις ὑφ ' ἑκαστῳ τουτων τεταγμενων και οἱον τα δευτερα και τριτα φερομενων καθ ' | ||
| ἐνιοι δε τριπλασιον ἐποιησαν τον ἀριθμον των ἐν τῳ μηκει τεταγμενων παρα τους ἐν τῳ βαθει , οὑτως δοκουντες τετραγωνον |
| μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
| ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
| ἐξετασωμεν την λογου μεταποιουμενην ἀκοην : ἡς ὁ συντονος και τελειοτατος δρομος ἱσταται κατα ἀερα τον περιγειον , ὁταν βια | ||
| και δυο και τρια και τεσσαρα δεκα γινεται ὁς ἐστι τελειοτατος ἀριθμος , ἐπειπερ ἐπ ' αὐτον φθασαντες παλιν ἀναλυομεν |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
| ἐντεριωνης ἐκπεσειν . και τοις ἑτεροις τα ἑτερα γενη χρη παρατιθεναι και κολλιζειν , ὡστε συμπεσειν τους ὀφθαλμους κατα το | ||
| , Ἀριστοφανης ὁ Βυζαντιος νεωτερον φησιν εἰναι το ἐπι πινακων παρατιθεναι τα ὀψα , ἀγνοων ὁτι κἀν ἀλλοις εἰρηκεν ὁ |
| ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | ||
| ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και |
| ἐστ ' ἀνθρωπων . εἰ δε κε οἱ προπαροιθε πολεος κατεναντιον ἐλθω : και γαρ θην τουτῳ τρωτος χρως ὀξεϊ | ||
| , οὐδε ποτ ' αὐτῳ ἐκ μαλα περ πολλων ἐλθειν κατεναντιον ἐτλη τερπετο δ ' Εὐφορβῳ περικαλλεϊ φερτατος ἀνδρων αἰχμητης |
| βωμοις ἐπετιθει , παντοδαποις ἀρωμασι σωρευων , οἰνου τε του παλαιοτατου και καλλιστου πολλους ἀμφορεας των βωμων προχεων , ὡς | ||
| ἱερον ἐν τῃ χωρᾳ τῃ Ἐρυκος , ἁγιωτατον τε ἐκ παλαιοτατου και οὐκ ἀποδεον πλουτῳ του ἱερου του ἐν Παφῳ |
| εἰσηλθεν ⌈ Ἀσενεθ εἰς τον θαλαμον αὐτης ⌉ και εὑρε κηριον μελιτος ἐπι της τραπεζης κειμενον , και ἠν το | ||
| κατατετρημενα , νοτιδα λεπτην και ἁλμυραν ἐχοντα : το δε κηριον μειζονας ἐχει τας κατατρησεις . δηλον οὐν ὁτι κενωσαι |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| , αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
| ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
| ἠ οὐν οὑτως ἠ ὁτι μεχρι μεν τουτου περι των παραδεδομενων εἰρηται κοινων ὡς γενων , ἁ και συνηθη ἐστι | ||
| ἀπωλεια . τα οὐν ἁρμοζοντα τουτοιϲ βοηθηματα προϲενεκτεον ἐκ των παραδεδομενων , λεγω δη των καθολικων και κοινων ἀντιδοτων και |
| ἰδε Πτελεον λεχεποιην „ . „ ἐστι δε δρυμωδες χωριον ἀοικητον , Πτελεασιον καλουμενον . Ἑλος δ ' οἱ μεν | ||
| ζωνων , κατα φυσιν ἐχουσιν : οὐ μεντοι γε ὑποληπτεον ἀοικητον εἰναι την διακεκαυμενην ζωνην : ἠδη γαρ ἐπι πολλους |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
| δε ἐποπος του ὀρνεου συν τοις δυσιν του ὀρνεου ὀφθαλμοις περιαπτομενη προγινωσκειν ποιει τον φορουντα παντα τα ἐπερχομενα , ἐφ | ||
| οὐκ ἀποῤῥιπτει τον καρπον . Ἡ δε καλουμενη φλωμος βοτανη περιαπτομενη τῃ καρυᾳ οὐ συγχωρησει ταυτην ἀποβαλλειν τον καρπον : |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| δε ὀντος κεφαλαιου του γενικου , καθ ' ὁ δει διαλαμβανειν περι ποια των γενων ἀποβησεται το συμπτωμα , λαμβανεται | ||
| ἐπινοουμενον ] [ και ] [ ] παρεπομενον ? [ διαλαμβανειν ] [ χρονον ] ? [ ] λα [ |