| συναδικειν και συνδεδιεναι . και τουτο , ὠ θεοι , συνοικισμον ἐκαλουν , ᾡ θρηνος ὁμοφυλων ἀνδρων ἐπην και ἀναστασις | ||
| Ἀνακτοριους ἀποικους Κορινθιων ὀντας ἐπηγαγετο ὁ Ῥωμαιων βασιλευς ἐς Νικοπολεως συνοικισμον προς τῳ Ἀκτιῳ : Ποτιδαιατας δε δις μεν ἐπελαβεν |
| της προικος , ταλαντον ἐκ Πεπαρηθου , ταλαντον αὐτοθεν , συνοικιαν ἑκατον μνων , θεραπαινας και χρυσια , και τἀλλα | ||
| του φυλαττειν τα παραγγελματα , του ζητειν μετα σωφροσυνης την συνοικιαν ἀσπαζεσθαι : ἀλλ ' οὐκ οἰδα ποθεν ἰδουσα τον |
| , αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
| ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
| ἡγεμονιας . Πευκεστης μεν γαρ δια τε το πληθος των συναγωνιζομενων και την παρ ' Ἀλεξανδρου προαγωγην ἑαυτον ᾠετο δειν | ||
| του ἁρματος κατεκλασεν ὁ Καῤῥωτος , ἀλλα τα μεν των συναγωνιζομενων αὐτου ἁρματα κατεαγη κατα τον δρομον , το τουτου |
| χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
| δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
| και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
| της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
| φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
| τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| φιλιας διαλεξομενους , Ἀσκανιου δε τοις Λατινοις ταμιευεσθαι την τυχην συμβουλευοντος ἀδειαν εὑρομενος ἀπηλθεν ὑποσπονδος μεθ ' ὁσης εἰχε δυναμεως | ||
| της χωρας . Νικησαντες οὐν οὐ μετεδωκαν , του Κοσσα συμβουλευοντος ταις ὁμολογιαις ἐμμενειν : ἀνθ ' ὡν λοιμῳ περιπεσοντες |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| πολιν ἐχοντας ἰδιαν φασι πολεμουμενους ὑπο των Ἐλλοπιεων μεταβηναι και συνοικησαι τοις Ἱστιαιευσι , μιαν δε γενηθεισαν πολιν ἀμφοτεροις χρησασθαι | ||
| την Ἐλπινικην οὐ κρυφα τῳ Κιμωνι , φανερως δε γημαμενην συνοικησαι λεγουσιν , ἀξιου της εὐγενειας νυμφιου δια την πενιαν |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| και τα συμφεροντα , ἁ και πολλη ἀναγκη ποιειν ὑμας μεμνημενους των ὁρκων , ὡς προς εἰδοτας ἁπαντας οὐκ οἰδ | ||
| γαρ ἀν αὐτοις προσηκοι μη προς ἡδονας τραπεσθαι , ἀλλα μεμνημενους ἀν τον νουν προσε - χειν . Ἐν δε |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
| συγκεισθαι τα συστηματα ἐκ των διαστηματων : οὐδεν γαρ κωλυει συμφωνουντων των φθογγων κατα τους εἰρημενους ἀριθμους ἐκμελως τα συστηματα | ||
| εἰπωμεν . αἱρεσις ἐστι ἀνδρων ἀστειων δοξα προς μεν ἑαυτους συμφωνουντων προς δε ἀλλους διαφωνουντων . και καλως εἰπεν ἀνδρων |
| και ὑγραινοντων προτερον ἐδεϲματων τε και ποματων και των ἐξωθεν ἐπιτιθεμενων . ὁταν μεν οὐν ὁ ἑκτικοϲ πυρετοϲ ἀμικτοϲ ἐϲτιν | ||
| την πρωτην ταξιν , ὡς μηδε δυνασθαι ἀντιστραφηναι κατα των ἐπιτιθεμενων αὐτῃ , ἡ δευτερα συντεταγμενως εὑρισκομενη εὐκολως καταγωνιζεται την |
| ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
| ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
| Ποτιδαιατης ἐστη ἐν χειμερινῳ καιρῳ παννυχιος εὐχομενος . και τοσουτον μεταρσιος , φησι , γεγονε την ψυχην , ὡστε μη | ||
| , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , ὠ φιλε |
| : ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
| ! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| και ταυτῃ λεγοιτ ' ἀν και ποιειν , ἐγειρων και ἐπιστρεφων προς αὑτον τον τε νουν αὐτης και αὐτην ὡσπερ | ||
| τα κατα μερος των εἰκονων ἀνερευνωσαις . εἰτα προς ἑαυτον ἐπιστρεφων : τρυγονες διαφθερουσι Δωριζουσαι παντα . το γαρ πλατυασδοισαι |
| τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
| παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
| , ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
| , . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
| ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
| γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
| , οὐχ ἡκιστα δε ἐξ αὐτης της των ἐν μεσῳ στρεφομενων ταραχης . οὐδεν γαρ των ἀληθων οἱ τοιουτοι κατελιπον | ||
| δυναμιν τα δʹ ταλαντα , οὐδοποτερον αὐτων κατενεχθησεται , εὐλυτως στρεφομενων των ἀξονων και της των τυμπανων παραθεσεως ἀκριβως ἁρμοζουσης |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| μετα σπουδης ἐλαυνοντες το ῥοθιον ἐφιλοτιμουντο προς ἀλληλους , ἑκαστου σπευδοντος πρωτου καταρξασθαι της μαχης . ἐμπειροι τε γαρ ἠσαν | ||
| ὁλην την οἰκουμενην περιβλεπτος ἐγινετο , κατα πασαν πολιν ἑκαστου σπευδοντος θεασασθαι τον ἀνδρα . , . . ) Ὁτι |
| ἡμιν , την τ ' ἐπιθυμιαν της κατ ' ἀνδρα διανομης των ἀγρων ἐπανησουσι μαθοντες , ὁτι λυσιτελεστερα της μικρας | ||
| ἀρετης χωρας , ἐπανισουμενους τῳ πληθει τε και ὀλιγοτητι της διανομης . νειμασθαι δε δη και τους ἀνδρας δωδεκα μερη |
| ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
| πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| αὑτου , ποιητης ὁ θεος σοφος οὑτως ὡστε και ἀλλον ποιησαι : πας γουν ποιητης γιγνεται , ” κἀν ἀμουσος | ||
| διωκειν προπετως λυπας ἐστι θηρευειν . διοπερ Ὁμηρος ἐπονειδιστον βουλομενος ποιησαι την ἡδονην και των θεων φησι τους μεγιστους οὐδεν |
| ἐπιγνωσιν ἀθανατους τιμας ἀπονειμαι : μεταγαγειν δ ' αὐτου την προσηγοριαν ἐπι τον κοσμον , ἁμα μεν τῳ δοκειν οἰκειως | ||
| . Θερμωδων ποταμος ἐστι [ της ] Σκυθιας , την προσηγοριαν εἰληφως ἀπο του συγκυρηματος : ἐκαλειτο δε προτερον Κρυσταλλος |
| βαρυτεραν αὐτος ἐνδεξηται . μηδενος οὐν ἐτι τι των εἰς παραιτησιν λεγειν θαρρουντος , ἀμειλικτοις και ἀφετοις ἐχρητο ταις ὀργαις | ||
| ἀγοντων ἠ δεητικωτατας εὐχας , αἱς σπουδαζουσι τον θεον ἐξευμενιζεσθαι παραιτησιν ἁμαρτηματων ἑκουσιων τε και ἀκουσιων αἰτουμενοι και χρηστα ἐλπιζοντες |
| δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
| προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
| , κη , λε , μβ , μθ , και συγκρινομενων μειζονων ἐλαττοσι , πρωτου πρωτῳ , δευτερου δευτερῳ , | ||
| τροπος των λογων διττος : ἠ γαρ ὑπερ ἑκαστου των συγκρινομενων ἰδιᾳ τινα λογον διεξελευσομεθα , ἠ ἑνα παρ ' |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| . ἐστι δε μερη της ψυχης λογικον , θυμικον και ἐπιθυμητικον . ἀναλογει οὐν τῳ μεν λογικῳ το συμβουλευτικον : | ||
| κατα το προσταγμα του λογου . του δη σωφρονος το ἐπιθυμητικον συμφωνον ἐστι τῳ λογῳ και οὐ καταδυναστευομενον ἀγεται ὡσπερ |
| και ἐπιλεκτος ἀκμη δισμυριων μαλιστα πεζων ἐγενετο , και των συντεταγμενων τοις τετταρσι ταγμασιν ἱππεων ὁμου τι χιλιων και διακοσιων | ||
| αἱ γαρ ἐπιστημαι ὁρισμοι ὑπαρχουσιν , οἱ δε ὁρισμοι των συντεταγμενων εἰδων ὑπαρχουσιν : αὐτοι δε τας ἰδεας ἐξαιρουσι της |
| ἀλλ ' ὁμοιας σπουδης χρειαν ἐχοντα ; ἀλλ ' ὡσαυτως ἀμελειν αἰσχρον τουτων κἀκεινων ; τι οὐν ; ἡμεις μονοι | ||
| τοις πολιταις ἀδυνατον , ἀλλ ' ἀναγκη ἠ του ἑτερου ἀμελειν ἠ του ἑτερου ; Ἐπιεικως , ἐφη , δηλον |
| Τιμιος μεν δη ὁ θεωρητικος βιος , ἑπομενος δε και ἀναγκαιος ὁ πρακτικος : ὁτι δε τουτο οὑτως ἐχει , | ||
| τις προσεθηκε τον ἑξης στιχον . . ἀθετειται ὁτι οὐκ ἀναγκαιος : προκειται γαρ το ἀλλ ' αἰει μυθοισι λαβρευεαι |
| , ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
| των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
| αὐτους προσπαρασκευαζειν και συνευπορουντας ἐκεινῳ χρηματων και τἀλλ ' οἰκειως συναγωνιζομενους . εἰ γαρ τις ἐροιτο Φιλιππον , εἰπε μοι | ||
| αὐτῳ μετιοντι ταις ἐγγιστα γενομεναις ἀρχαιρεσιαις και τους πατρικιους ἐχοντι συναγωνιζομενους ὁ δημος ἐναντιωθεις οὐκ εἰασε δουναι την ἀρχην την |
| ὁν κρυπτον και ἀορατον σεβουσι Ῥωμαιοι , ἐς τον ἑαυτου θαλαμον μετηγαγε : και μη κινηθεν ἐξ οὑπερ ἠλθεν ἀπο | ||
| ταυτα . Τεταρτος τοπος ἐστιν ἀπο του τα περι τον θαλαμον και πασταδας και θεους γαμηλιους ἐρειν , ὡς ὁταν |
| ἀστρα τε ἡγεισθαι εἰναι ὑπερ τουτον τον οὐρανον ἠ ἱνα συνηθεστερον εἰπω , τας νοερας των ἀστρων ζωας , ὡν | ||
| ὁτι θιγγανουσα του ὁμοιου , ἀλλα και ὁπως ἐξαπαταται : συνηθεστερον γαρ το παθος τουτο τοις ζωοις και πλειω παραμενει |
| πληθει των Φωκεων , εἰτε την γνωμην σφισι του θεου βλαπτοντος εἰτε και αὐτοις πεφυκοσιν ἐπιπροσθεν εὐσεβειας τα κερδη ποιεισθαι | ||
| , εὐψυχοτατοι δε το μεχρι πλειστου γενομενοι , τοτε , βλαπτοντος ἠδη του θεου , τῳ στρατηγῳ σφων ἀπεκριναντο ἀναξιως |
| θαυμαζειν οὐ χρη , εἰ και ἐν μεσοις τοις ἀγωσιν ἐπιλογιζεσθαι δει : και γαρ ὁ Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
| ἀνυπαρκτος ἐστιν ἡ ἀποδειξις , ἀπ ' αὐτων ὡν λεγουσιν ἐπιλογιζεσθαι δυνατον , ἑκαστον των περιεχομενων ἐν τῃ ἐννοιᾳ διατρεποντα |
| , ὡν ἐβασιλευεν Ἀντιοχος , μετα Παραυαιων ξυνεστρατευοντο Ὀροιδῳ Ἀντιοχου ἐπιτρεψαντος . ἐπεμψε δε και Περδικκας κρυφα των Ἀθηναιων χιλιους | ||
| τῳ του θεου μαντειῳ . του δε θεου τῳ συμβαντι ἐπιτρεψαντος , ἀδιαφορον λοιπον νομισαι το γιγνομενον . Αἰγα δ |
| τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | ||
| . Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ |
| ποιουντες την προτασιν , προς τῳ ἑτερῳ το μη εἰναι ταττομεν και ποιουμεν προτασιν ἐκ μεταθεσεως : ὁ γαρ ἀναγκαιον | ||
| ἑτερον λεγοντες συνυπακουομενον ἐχομεν και θατερον , ποτε δε ἀμφω ταττομεν πλατεως κατα την του λογου χρειαν ἠ την βουλησιν |
| ἐμεινεν ἐν τῃ πατριδι : ἐκεισε γαρ φησιν ὁ Ἀχιλλευς ὑποσχεσθαι τῳ Μενοιτιῳ καταξειν τον Πατροκλον ἐκ της στρατειας ἐπανελθοντα | ||
| ἀν ἐθελησαι παρακαταθηκην κειμενην ἐχειν ; Ἀλεξανδρον δη τοις Ἐφεσιοις ὑποσχεσθαι τα γεγονοτα και τα μελλοντα ἀναλωματα , ἐφ ' |
| σπουδῃ το πλεον νεμοντων , αἰτια γινεται τῳ Μιθριδατῃ παλιν ἐπιχειρησαι τῳ Ποντῳ . Και παρασκευης ἐπεμελειτο εἰς πολεμον . | ||
| την λειαν την ἑαυτων . Τον δε Μισφραγμουθωσεως υἱον Θουθμωσιν ἐπιχειρησαι μεν αὐτους δια πολιορκιας ἑλειν κατα κρατος , ὀκτω |
| πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
| περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |
| ἀγγελος ἀποβεβηκοτων Μηδων ἐς την γην , ἐπανηκων δε Λακεδαιμονιους ὑπερβαλεσθαι φαιη την ἐξοδον , εἰναι γαρ δη νομον αὐτοις | ||
| , ῥητωρ , δημηγορος και συμβουλος , και ὁτι τινες ὑπερβαλεσθαι τουτον τους προγονους ἐκομπαζον : ἀλλ ' ὁμως τουτον |
| και ἀναβατην ἐρριψεν εἰς θαλασσαν ” : ἀμεινονα γαρ και τελειοτεραν οὐκ ἀν τις εὑροι σκοπων νικην ἠ καθ ' | ||
| μεντοι ταις αὐξησεσι χρηστεον ἐν τῃ προβολῃ , την δε τελειοτεραν αὐξησιν φυλακτεον τοις ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , |
| του τε κατηγορου και του φευγοντος , του μεν μειζον δεικνυντος το εὐεργετημα της βλαβης ἐπι της ἀντιστασεως : ἐπι | ||
| ἠ κλαδοις συσκιασας μυρικης ἠ και ἑτερου τινος την ὡραν δεικνυντος φυτου τοις αἰγιαλοις ἐνθειη τις , πλειστον των σηπιων |
| ὑμων των νεων τα ὁπλα ἀναληψονται , ἀλλ ' ὑπομενειτε ἀπολειφθηναι τουτων ἡγουμενων , οὑς ἀει πατερας ἐκαλειτε ; ὠ | ||
| , ἐπιδειν ἑξης ὡς ὁλον αὐτο καταληφθηναι , και μηδεν ἀπολειφθηναι μερος γυμνον , μη σφοδρα τε πιεζειν τῃ ἐπιδεσει |
| ἁπαντων ἡ μεν ἡγειται ὡς ἡνωμενων , ἡ δε ὡς διακεκριμενων , ἡ δε προ ἀμφοιν ὡς παντων ἁπλως : | ||
| δυνατον ἐστι λεγειν μιαν την οὐσιαν την ὑπαρχουσαν ἐξ ἐντελεχειᾳ διακεκριμενων δυο οὐσιων . και κατα τουτο τον ἀριθμον φησιν |
| ἀπομεριζουσαι : διο και εὐθικτοι προς τας ἀπαντησεις ἠσαν . κατηγορουντος οὐν ποτε Στιλπωνος Γλυκερας παρα ποτον ὡς διαφθειρουσης τους | ||
| μη ἀλογος ἡ ἐπιτιμησις εἰναι σου δοξῃ και θρασεια , κατηγορουντος ὡν ἀγνοεις . Ἐτι γαρ τουτο μοι το λοιπον |
| και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
| και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
| τουσδ ' ἀπο γνωμης φερειν ψηφον δικαιαν , ὡς ἁλις λελεγμενων ; ἡμιν μεν ἠδη παν τετοξευται βελος . μενω | ||
| δε των τεινεσμων οὐδεν ἀλλοιοτερον ἐχοιμι ἀν εἰπειν των προσθεν λελεγμενων : τοσουτο δε μονον ὑποδειξαι χρη , ὁτι μαλλον |
| προϊον μενον ποιεισθαι την προοδον φαμεν , και αὐ παλιν ἐπιστρεφεσθαι προς το ἀφ ' οὑ γεγονεν ἡ προοδος , | ||
| ' αὐ φευγων οὐ δια τουτο ἐρει , ἀλλ ' ἐπιστρεφεσθαι μεν αὐτους δια της κωμῳδιας ἐβουλετο , οὐκουν ἀνειλε |
| ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
| , και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
| : δει οὐν την γνωμην ἐξετασαι των θεων : τι βουλομεναι μεμυηκασι : και καθολου ἐνθ ' ἀν ἐκλειπῃ τουτο | ||
| ἐννεα της οἰκιας αὐτου . ἐδοκει δε ἐρεσθαι αὐτας τι βουλομεναι καταλειπουσιν αὐτον , αὐτων δε ᾠετο ἀκουσαι λεγουσων ἐξω |
| ὡς ᾑ μαλιστ ' ἀν δυνωνται ἐξεικαζουσιν αὑτους ταις των φιλουντων ὑπουργιαις . και τοινυν αἱ ἐπιβουλαι ἐξ οὐδενων πλεονες | ||
| δεσποτης . προς τουτον ἑνα δει ζην ἐμε . ὀργη φιλουντων ὀλιγον ἰσχυει χρονον . τινι δεδουλωνται ποτε ; ὀψει |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
| και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
| ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
| : ἐν τουτῳ γαρ πολλοι μεν των ὁμολογουντων ἱππευειν οὐκ ἐνεισιν , ἐνιοι δε των ἀποδημουντων ἐγγεγραμμενοι εἰσιν . ἐκεινος | ||
| ἐπαινετα μεν παντ ' ἐστιν τα τοιαυτα , ὁπου τινες ἐνεισιν καρτερησεις , ὁπου δε ἀνεινται , βλακικωτερα : ταχυ |
| προς ἀλληλους ὑπερ ἀρχης και ταξεως ἀνεπιφθονον εἰναι και των νενομισμενων , τον δ ' ὁλως ἀλλοτριον μηδεμιας ὀργης μηδ | ||
| τεκμηρια περι του ταυρου και της θυσιας , ὡς ἐκει νενομισμενων τουτων και του ποιητου παραβαλλοντος τα ἐκει συντελουμενα . |
| Ῥοδος προτερον Ὀφιουσσα και Σταδια , εἰτα Τελχινις ἀπο των οἰκησαντων Τελχινων την νησον , οὑς οἱ μεν βασκανους φασι | ||
| Χαρακι . Ἰος , νησος των Κυκλαδων , ἀπο Ἰωνων οἰκησαντων , ὁθεν ἠν Ὁμηρου μητηρ , ὡς ὁ χρησμος |
| ἀπο συσσημου πωλοιτο . Οὐκ ἐστι δε πλειω τον αὐτον μεταβαλλεσθαι , πλην εἰ διττους ὑποτελοιη φορους . Πεμπτοι δ | ||
| τα μεσα . Εἰ δε τις το μεν Θεους μη μεταβαλλεσθαι εὐλογον τε ἡγειται και ἀληθες , ἀπορει δε πως |
| της ἀκρατου δριμυτητος . Τουτων μεν οὐν τοιαυτην τινα αἰτιαν ὑποληπτεον . Δια τι δ ' οἱ ἀγριοι καρποι των | ||
| ἀκμην και λαμπροτητα , πρωτον μεν , ὁπερ εἰπον , ὑποληπτεον , ὁτι οὐκ ἐξ ἀκμης και λαμπροτητος ἡ ἀκμη |
| νυν ἡμεις μεν ἀξιουντες , ἐπειδηπερ ἀπηλλαγη Φορμιων , μηδεν ὑπολογον εἰναι εἰ ποτε του σου πατρος ἐγενετο , ὑπερ | ||
| και προς ταυταις ἑτερας εἰκοσι πολεις , οὐκ ἐποιησασθ ' ὑπολογον , οὐδε της τοτ ' ἐνεστωσης κρισεως οὐδε των |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
| και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
| μεν ἀοιδας , τοις δ ' αὐ δακρυων βιον ἀμβλωπον παρεχουσαι . ἀνδροκμητας δ ' ἀω - ρους ἀπεννεπω τυχας | ||
| μαχομενον αὑτῳ : συνεργαζονται δε και ζωσιν ἁμα , και παρεχουσαι την τροφην αὑταις και χρωμεναι . . . τι |
| ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
| εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
| ' ἐνιοτε ἐν πολλῳ χρονῳ γιγνεται , ὁταν τυχωσιν ἀνεμοι ἀπολαβοντες αὐτους . ἀρχη δ ' ἐστι της θεωριας ἐπειδαν | ||
| , ἱνα ἀντ ' αὐτου Πυλον , ἠν δυνωνται , ἀπολαβοντες ῥᾳον καθιστωνται Ἀθηναιοις ἐς πολεμον . και οἱ μεν |
| ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
| ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
| διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
| μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
| ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
| λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
| τας πολεις Ῥωμαιοις : ἠσαν δε ἑξηκοντα ἑπτα . ὡν παραλαβοντες τας δυναμεις , εἰς Συρακοσαν ἠλθον πολιορκησοντες Ἱερωνα . | ||
| σωζειν . ἐπι δε ἀμφοτεροις ἐκεινο λεγω : τουτους μεν παραλαβοντες οὐκ ἀπολλυτε ἐκεινους τους τοτ ' ἀν ἐλθοντας , |
| . . ἰσως Ἐριννυς ἐστι : τα γαρ ἀποτροπαια των φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . ἐκ τραγῳδιας : Ὡς οἱ | ||
| . μαλιστα δ ' ἐνοχλουνται οἱ μελαγχολικοι ὑπο των τοιουτων φαντασματων : εὐκινητοι γαρ ὀντες ὡς πολλου και παχεος ἐν |
| τουτων , ἐπει μηδε των [ ἐν ] ἐκεινοις τι δεδογμενων εὐθυνειν ἐπιχειρει , οὐτε αὐτος ὁ Ἀριστοτελης προς τους | ||
| και ἐξετασιν ἀκριβεστατην περι την διδασκαλιαν και μεταδοσιν των αὐτῳ δεδογμενων , βασανι - ζων τε και διακρινων τας των |
| τα προσφορα θελοντων . Ἑαυτῳ νουμηνιας κηρυττει : ἐπι των βουλομενων αὑτοις τι ἀγαθον γενεσθαι ἀταλαιπωρως , ἠτοι ἐπι των | ||
| ἀγαθα οὐ θελουσι , των φιλων συμπονειν ἀλληλοις και συγκακοπαθειν βουλομενων . διο μεταφερων φαιη ἀν αὐτην τις εἰναι ἀρχην |
| ἡμεων βασιλεα γενεσθαι , ἠτοι κληρῳ γε λαχοντα , ἠ ἐπιτρεψαντων τῳ Περσεων πληθεϊ τον ἀν ἐκεινο ἑληται , ἠ | ||
| . ἀλλον δε διαιταν εἰληφοτα μεγαλην , ἑκατερον πεισαντα των ἐπιτρεψαντων , τον μεν ἀποτισαι τεσσαρα ταλαντα , τον δε |
| οἱ μεν ἐχθροι ἐφηδονται μοι , οἱ δε φιλοι προσιοντες συμβουλευουσιν ἐκποδων ἐχειν ἐμαυτον , μη τι και παθω ὑπο | ||
| μενειν ἐν τηι ἑαυτου . ἀπαγγελλεται ταυτα βασιλει , και συμβουλευουσιν Ἀρτοξαρης τε ὁ Παφλαγων εὐνουχος , ἀλλα και ἡ |
| καιρον . ἐντευθεν οὐν ἐχει μακρον . ἠ παρα , παρασκευαζεται . . . . ἀριστος : παρα το ἀρειων | ||
| ἀλλ ' ἀφορητα τοιον ] τοιουτον παλαιστην ] † ἀντιμαχον παρασκευαζεται ] † ἑτοιμαζει ἐπ ' αὐτος αὐτῳ ] αὐτος |
| ἀνθρωπος λιθος ἐστιν , ἱνα μη ἐπι ἀναιρεσεως τον καταφατικον προσδιορισμον παραλαμβανωμεν . Τας ἀντιθεσεις ἁπασας των προσδιωρισμενων προτασεων ἐν | ||
| κατηγορουμενον , οἱον ἀνθρωπος . τουτο δε καθολου ἠ ἐχει προσδιορισμον ἠ οὐκ ἐχει . οὐκ ἐχει μεν ὡς το |
| τα αὐτα λεγων τοις ἐν τῳ τελευταιῳ θεωρηματι του βιβλιου ῥηθησομενοις : το μεν δη τουτῳ οἰεσθαι τας ἐναντιας δοξας | ||
| ἐν τε τοις προαγουσι νυνι λογοις και ἐν τοις ὑστερον ῥηθησομενοις ἀποδειξομεν , ὁτι πολλαι οὐσιαι και ἑτεραι ἀκινητοι και |
| και παλινδρομων , ἐνιοις δε και ἀνορεξια . Τοις δε παιδιοις κοιμωμενοις και μασησις της γλωττης μετα προβολης , σχηματιζομενου | ||
| Διωνης εἰκασας και ταυτα καλῃ ; ταυτα γυνη πρεσβυτις μυθολογειτω παιδιοις εὐκολως θελγομενοις τα ὠτα και προς ὑπνον πολλακις ὑφ |
| , ἐκλυσις , φρικωδης διαδρομη : ποτε δε και χολωδης ἐμετος : στροφος , βαρος κεφαλης : σκοτοδινιασις , ὠχριασις | ||
| παθος περιεστη , ὑφ ' ᾑ και ὁ του αἱματος ἐμετος ἐνιοις ἑπεται , και μαλιστα ἐπι πλεον νηστευσασι . |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| μεν ἀπλανεις ἀστερας συνδεδεσθαι τωι κρυσταλλωι , τους δε πλανητας ἀνεισθαι . . . . , . εἰσι δε οἱ | ||
| τε αὐτην αἰξι τε ἀγριαις και ἐλαφοις , και ταυτας ἀνεισθαι ἀφετους τῃ Ἀρτεμιδι , οὐδε εἰναι θεμις θηραν ποιεισθαι |