| . οἱ δε Λακεδαιμονιοι , πεντακοσια ἐτη την Λακωνικην τετηρηκοτες ἀπορθητον , τοτε θεωρουντες δῃουμενην ὑπο των πολεμιων οὐκ ἐκαρτερουν | ||
| ἰσχυρον και ἀκοπιαστον . . . . . ἀδῃωτον : ἀπορθητον : παρα το δῃω , το σημαινον δῃω , |
| δ ' οὐν ἐπισυναπτωμεν και τα περι της δυαδος . ἀπορος γαρ πως και αὑτη συνισταται κατα την των μοναδων | ||
| ἡ περαιωσις ὑψηλοτατοις οὐσι , τοις δε χαλεπη τε και ἀπορος , μη ὑπεραιρουσι του ῥευματος , διελθων δε ὁ |
| ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν τῳ εὐδαιμονι τα νυν | ||
| πολει τουτους δεξιωσαμενων , και μηδεν των εἰς αὐταρκειαν αὐτοις συντελουντων παραλελοιποτων . Και οἱ Ἡρακλεωται τον εἰρημενον τροπον της |
| , ἀνδρες καλοι κἀγαθοι , ἀλλ ' ὁμως ἀγωνιωντες και ἀπορουμενοι φανεροι παντες ἠσαν . κἀγω τα τε ἱματια ἀπερριπτουν | ||
| δε τουτων Θηβαιοι καμνοντες τῳ προς Φωκεις πολεμῳ και χρηματων ἀπορουμενοι πρεσβεις ἐξεπεμψαν προς τον των Περσων βασιλεα , παρακαλουντες |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
| παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
| δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
| προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
| ἀληθει θεωριᾳ συμφωνοτερον . ταυτα προοιμιασαμενος ἐκθεσιν πρωτον ποιειται των ἀποριων , εἰθ ' ὑστερον ἐφ ' ἑκαστης ἑκατερῳ των | ||
| και ἠδη ἀπηντησεν ἱκανως , ἑτερους δε διαταραχθεντας ἐκ τινων ἀποριων και ὡσπερ παρενεχθεντας τῃ ταραχῃ της διανοιας , οὑς |
| ἡμας βαλλοντων , ἐτι δε τυπτοντων αὐτον ὑπο της μεθης κἀκεινου ἀμυνομενου , και των παραγενομενων ὡς ἀδικουμενοις ἡμιν ἁπαντων | ||
| προηξε το χαριν ἰσοδυναμειν τῳ ἑνεκα . πανυ δε ἐστι κἀκεινου ἀποδειξις . ἡ τοιαυτη συνταξις ἐπι γενικην φερεται , |
| οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
| διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
| ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
| ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
| και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
| ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
| οὐ γαρ με ληθεις , ἀλλα γιγνωσκω σαφως , καιπερ σκοτεινος , την γε σην αὐδην ὁμως . Ὠ δεινα | ||
| των κεντρινων λεγει . Κιων : παραγενομενος . ἀϊδνης : σκοτεινος , μελας , ἀφανης . Βυθιοις : βυθοις . |
| ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
| ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
| τιμωσι παλαιοτερους ἀνθρωπους . Αἰας μεν γαρ ἐμει ' ὀλιγον προγενεστερος ἐστιν , οὑτος δε προτερης γενεης προτερων τ ' | ||
| και μοι ὑποστητω ὁσσον βασιλευτερος εἰμι ἠδ ' ὁσσον γενεῃ προγενεστερος εὐχομαι εἰναι . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| συκοφαντης και τα ἑξης : μετα δε την κοινην ποιοτητα διαιρησομεν τα λοιπα των ἐπιλογων εἰς δυο , εἰς τε | ||
| ἐπι τοις ἰδιοις ἠ τοις των φιλων κακοις , τινι διαιρησομεν την γενικην ἡδονην και λυπην των εἰρημενων ; εἰ |
| τε τα διοικουμενα ὑπο της φυσεως καθαγιζειν αὐτοις οὐκ ἐστιν ἀποβλητον : ὁλα γαρ τα της φυσεως ἐργα ὑπηρετει τε | ||
| αὐτου τῳ ἐδομαι και κατεδομαι χρωνται . ἀκριτον οὐν και ἀποβλητον των Ἀττικων φωνων το βρωσομαι ῥημα . Ἐαν ἀξῃς |
| εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
| δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
| ἀστρα τε ἡγεισθαι εἰναι ὑπερ τουτον τον οὐρανον ἠ ἱνα συνηθεστερον εἰπω , τας νοερας των ἀστρων ζωας , ὡν | ||
| ὁτι θιγγανουσα του ὁμοιου , ἀλλα και ὁπως ἐξαπαταται : συνηθεστερον γαρ το παθος τουτο τοις ζωοις και πλειω παραμενει |
| ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
| , και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
| βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
| σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
| παρελθων ἐς μεσον δειξαιμι τον λογον , ἐς δεον οὑτως ἀποβησεσθαι μοι τα της εὐχης . Αὐτοι τε οὐν ἠδη | ||
| , ἀντοιηθῃ , κατα την ποτερου δοξαν φωμεν το μελλον ἀποβησεσθαι , ἠ κατα την ἀμφοτερων , και τῳ μεν |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| βραχυ δωσα - μεν . ἐπι δε των χολην μελαιναν ἐμουντων και φυσωμενων τον στομαχον σπογγους ὀξει δριμυτατῳ θερμῳ βεβρεγμενους | ||
| τροχισκου εἰρησεται μετα των λοιπων ἀντιδοτων . Ἐπι δε των ἐμουντων την τροφην , εἰ μεν διψωδης εἰη ὁ καμνων |
| , ὡς και πλειον ἐχειν ἐκεινου : ὑψους δε και μεγαλοπρεπειας και καθολου του ἱστορικου πλασματος οὐκ ἐπετυχεν : ἀλλ | ||
| χαρακτηρ , τοις δε τας ἱστορικας πραγματειας ἐκφερουσιν , αἱς μεγαλοπρεπειας τε δει και σεμνολογιας και καταπληξεως , παντος μαλιστα |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| ὡς ᾑ μαλιστ ' ἀν δυνωνται ἐξεικαζουσιν αὑτους ταις των φιλουντων ὑπουργιαις . και τοινυν αἱ ἐπιβουλαι ἐξ οὐδενων πλεονες | ||
| δεσποτης . προς τουτον ἑνα δει ζην ἐμε . ὀργη φιλουντων ὀλιγον ἰσχυει χρονον . τινι δεδουλωνται ποτε ; ὀψει |
| θυμου ἠν αὐτοις ἀρχων ὁ Αὐγαρος . . . . ἀποδεον : τοσον δε ἀποδειν του την πεπορισμενην ἠδη αὐτῳ | ||
| ὀπισθε ναος Τυχης και ἀγαλμα λιθου πεποιηται ποδων πεντε οὐκ ἀποδεον . στοαν δε ἡντινα καλουσι Μυροπωλιν , ἐστι μεν |
| πραξεις προεχομενος ἐμου πλεον ἐχειν ἀξιοι : ποτερον ἐτη πλειω στρατευσαμενος ἠ μαχας πλειους ἀγωνισαμενος ἠ τραυματα πλειω λαβων ἠ | ||
| , ἁτε των μεν συστρατιωτης γενομενος , ἐπι δε τους στρατευσαμενος , ὁς αὐτα ταυτα φησι περι Ἑκτορος . Διδαχη |
| φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
| θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
| ἀντι του ταπεινοτατου βιου τον ἐπιφανεστατον μετειληφεναι . και ποτε πολιορκουντος αὐτου τινα των οὐκ ἀδοξων πολεων και των ἀπο | ||
| μετα πολλων κινδυνων ἐκπολιορκησας ἐνεπρησεν . ἀλλην δ ' ἀξιολογον πολιορκουντος αὐτου και μεθ ' ἱκετηριων δεηθεντων των Ἰνδων ἀπελυσε |
| αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
| . φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
| στερεων περι τε των πεντε σχηματων , ἁ τοις κοσμικοις ἀποδιδοται στοιχειοις , ἰδιοτητος τε αὐτων και προς ἀλληλα κοινοτητος | ||
| νυν δε περι του ἠδη ὀντος ἐν πορῳ ὁ λογος ἀποδιδοται , ὁπερ και κυριως ποριμον ἐπονομαζουσιν . το γαρ |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| τους σκαιως αὐτῳ και ἀμετρως χρωμενους : ὑπο δε ᾠδης σφαλλομενους και πολυ κακιον ἐχοντας των παροινουντων εὐθυς ἀπο της | ||
| ἐχοντας ἀνδρας ἐν ψυχῃ και μωριᾳ και ἀνοιᾳ τα πολλα σφαλλομενους ἐν ταις κατα τον ὀρθον βιον πραξεσιν , οὐκ |
| βαρυτεραν αὐτος ἐνδεξηται . μηδενος οὐν ἐτι τι των εἰς παραιτησιν λεγειν θαρρουντος , ἀμειλικτοις και ἀφετοις ἐχρητο ταις ὀργαις | ||
| ἀγοντων ἠ δεητικωτατας εὐχας , αἱς σπουδαζουσι τον θεον ἐξευμενιζεσθαι παραιτησιν ἁμαρτηματων ἑκουσιων τε και ἀκουσιων αἰτουμενοι και χρηστα ἐλπιζοντες |
| , το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
| αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
| πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
| περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| . οἱ δε Λιβυες ἐγκρατεις αὐτου γενομενοι ταις πασαις ναυσιν ἐπιθεμενοι ῥᾳδιως ἐκρατησαν . Ἀμπρακιωτας Ῥωμαιοι πολιορκουντες , ἐπειδη πολλοι | ||
| , παντων φονων ἀνοσιωτατον . προελθουσῃ γαρ κατα το εἰωθος ἐπιθεμενοι πολλοι ἀθροοι θηριωδεις ἀνθρωποι , ὡς ἀληθως σχετλιοι , |
| πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
| ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
| θεραπευειν , εἰ πολιορκουμενοι μεν αὐτοι τουθ ' ἑτερους ποιειν ἐπιχειρησομεν διαποντιοι και πριν ἐξελθειν ἐχειν ἐξω τειχους πλευσουμεθα ἐπ | ||
| ἐχομεν ὡστε τολμαν τε οἱ αὐτοι μαλιστα και περι ὡν ἐπιχειρησομεν ἐκλογιζεσθαι : ὁ τοις ἀλλοις ἀμαθια μεν θρασος , |
| πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
| ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
| ἐξουσιαν αὐξανουσα . και μεντοι οὐδε ἐκεινο ἀγνοω , ὁτι ἐνδοξοτερον εἰναι και περιβλεπεσθαι μαλλον εἰκος ἰδιωτου βασιλεα ὀντα . | ||
| . ἀκουσομαι σου , γυναι : ταχα και πιστευσω . ἐνδοξοτερον με ποιησεις τοις κατω δαιμοσιν . εἰ δε θανοντων |
| και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
| της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
| , ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
| προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
| του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
| , ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
| δοξει τα αὐτα τοις φιλοις ἐπιτηδευειν . Τους μεν οὐν κατηγορουντας οὑτω χρη μετιεναι το εἰκος : τοις δε ἀπολογουμενοις | ||
| και πραττοντας και λεγοντας , ἡδονης τε αὐ σχεδον ἁπαντας κατηγορουντας , ἰδιᾳ δε μονῃ ταυτῃ προσηρτημενους . Σφαλεις οὐν |
| κακτου : ἐφ ' ὡν ἐμετος μονος παραληφθεις ἀποκαθιστησι τους λαμβανοντας . [ Περι των συμφυλων ἡμιν , ὑδατος τε | ||
| κατα το δυνατον ὀλιγα διεξελθειν προς τους ἐξ ὑποθεσεως τι λαμβανοντας . ταυτα γαρ ἁ φασιν ἐξ ὑποθεσεως λαμβανειν , |
| ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
| γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| ἐπετιθεντο τοις εἰς την χωραν κατιουσιν ἐκ των ἐρυματων λῃστηρια καταστησαμενοι , και πολλα τους γεωργους ἐβλαπτον . ὑπερ ὡν | ||
| . Καταλαβοντες δε της Αἰθιοπιας τα ἀκρα , και ἀντρα καταστησαμενοι διεγνωσαν τους παριοντας λῃστευειν . Ὁ δε Ἁβροκομης ὡς |
| δεοϲ αἱμορραγιαϲ ἠ δια το ξηρον του φαρμακου τον ϲιδηρον παραιτουμενοι καυϲτικῳ μαλλον φαρμακῳ ταυτην ἐκτηκομεν . δει τοινυν το | ||
| τῃ δε τεταρτῃ ὑπαλειφομεν τοιϲ προϲ ταϲ διαθεϲειϲ κολλυριοιϲ , παραιτουμενοι το λοιπον τα ἁπλα και ϲαρκωτικα κολλυρια . εἰϲι |
| και ἐνεδραν ἐπαινουνται , οὐκ ἐξ ἀληθειας . μηποτε οὐν χαριεστερον ἐστιν οὑτως ἀκουειν : Θρασυδαιος ἑταιρος ἠν Πινδαρου , | ||
| τε και λαμπροτερον ἐστι , το δ ' ἀλλο εἰδος χαριεστερον , ὁ παρα γραμμα γινεται , ὡς ἐκεινο το |
| της ψυχης ὀντως και παντως ἀτιμια . ψυχης γαρ σωμα ἐντιμοτερον οὑτος ὁ λογος φησιν εἰναι , ψευδομενος : οὐδεν | ||
| χαιρων τῃ τοιαυτῃ διατριβῃ , και ὁ Δεινιας οὐδεν αὐτον ἐντιμοτερον εἰχεν των κολακων . τελευταιον δε και προσεκρουε τα |
| δνοφερης και ταρταρου ἠεροεντος ποντου τ ' ἀτρυγετοιο και οὐρανου ἀστεροεντος ἑξειης παντων πηγαι και πειρατ ' ἐασιν , ἀργαλε | ||
| ἐκ παντα τετυκται : Ζευς πυθμην γαιης τε και οὐρανου ἀστεροεντος . και ἀρχη μεν οὑτος ὡς ποιητικον αἰτιον , |
| ἀνεξελεγκτον την ἱστοριαν των ἀποφηναμενων τους Ἀργοναυτας ἀνα τον Ἰστρον πλευσαντας μεχρι των πηγων κατενεχθηναι δια της ἀντιπροσωπου ῥυσεως προς | ||
| , οὐ μεντοι ἱκανον γε ἐσται ἐπιτειχιζειν τε κωλυειν ἡμας πλευσαντας ἐς την ἐκεινων και , ᾑπερ ἰσχυομεν , ταις |
| , ἐπει και αἱ προφασεις , ἁς συ προσποιουμενος ἐλεγες προβεβλησθαι , και τουτῳ τῳ τροπῳ και μυριοις ἑτεροις λυονται | ||
| ξυλλαβοντες αὐτον ὡς γοητα και λῃστην δησαι μειλιγμα τοις κυσι προβεβλησθαι τι ὑπ ' αὐτου φασκοντες , ὁ δ ' |
| , αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
| ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
| μηνυεσθαι , ὡς οὐχ οἱον τε ὀν ἀνευ κατακλησεως θεου συστηναι τι των ὀντων : ἁρμονια γαρ παντων ἐστιν ἡ | ||
| προς ἀλληλα περι το αὐτο κατα τον αὐτον χρονον δυναμενων συστηναι . Ὁραται δε γε ἐπι μεν της Μηδειας ὁ |
| , και των Ἠλειων ἡ πολλη ἠδη στρατια προσεβεβοηθηκει . παραπλευσαντες δε οἱ Ἀθηναιοι ἐπι ἀλλα χωρια ἐδῃουν . Ὑπο | ||
| τῳ ἀντιπερας της Μυτιληνης . ἐντευθεν δε ἐτι πολλης νυκτος παραπλευσαντες και ἀφικομενοι της ἠπειρου ἐς Ἁρματουντα καταντικρυ Μηθυμνης , |
| τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
| φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
| και ῥαπισματων και της περι τα ἐδωδιμα των πλουσιων ἀνοσιοτητος ἀπηλλαγμενος . ἐπει δε ἐκ της καθ ' ἡμεραν συνηθειας | ||
| ' ἀριστα ποιεων ἀριστος ἰητρος : ὁ δε τουτεου πλειστον ἀπηλλαγμενος πλειστον ἀπηλλακται και της τεχνης . Τα μεν οὐν |
| , ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
| των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
| ἐν Πρωμονῃ συμμαχον , ὑπαντησας ἐδιωκεν ἐς τα ὀρη και ἐφορωντος ἐτι του Τεστιμου την Πρωμοναν εἱλεν , οὐπω της | ||
| ὡς οὐ προσηκον ἡμερας πινειν , του κυριου και βασιλεως ἐφορωντος : οἱ δ ' ἀλλοι χρωνται μεν , ὀλιγῳ |
| ὁ Ἀλεξανδρεων μιγας και πεφορημενος ὀχλος ἐπεθετο ἡμιν , καιρον ἐπιτηδειοτατον παραπεπτωκεναι ὑπολαβων , και το τυφομενον ἐκ μακρων χρονων | ||
| δε δια προφητου Μωυσεως , ὁν ἀριστινδην ἐκ παντων ὡς ἐπιτηδειοτατον ἱεροφαντην ἐπελεξατο . τους μεν οὐν αὐτοπροσωπως θεσπισθεντας δι |
| τας νησους , καθως ἠσαν ἐν τῳ του βασιλεως καιρῳ τεταγμεναι , Ἰμβρον μεν Παλαμηδῃ τῳ της Αἰνου ἐπαρχοντι , | ||
| ἡ γαρ ἐκ δυο ὀνοματων και αἱ οὑτως κατειλημμεναι ἀλογοι τεταγμεναι μεν εἰσιν , οὐκετι δε και ῥηται , και |
| , καιομενον δ ' εἰς τον καλουμενον σανδυκα μεταβαλλει , λεπτομερεστερον ἑαυτου φαρ - μακον , οὐ μην ἠδη γε | ||
| την πρωτην προσβολην ὡς το πεπερι : ταυτῃ τοι και λεπτομερεστερον ἡττον ἐστι πεπερεως . φαινεται γουν δυσκατεργαστου τινος ἐτι |
| ἠ φρονιμωτερον . οὑς ἰδοντες οἱ Σαβινοι συν πολλῃ καταφρονησει χωρουντας ἐπι σφας ἀσυντακτους τε και διεσπασμενους ἀπ ' ἀλληλων | ||
| οὑς ἐδεξω τῃ ψυχῃ πασαν ἰδεαν , τους μεν δρομῳ χωρουντας , τους δε σχολῃ βαινοντας , ἐπιστολας , διαλεκτικους |
| του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι τους ὀνομασθεντας Κουρητας : | ||
| του ὀρθου κανονος εὑρισκομεν , ποσων ἐστιν τμηματων ἡ της προειρημενης διαστασεως εὐθεια , οἱων ἐστιν ἡ ἐκ του κεντρου |
| και το ξυμπεφυκοτα : οὐ γαρ ὡσπερ τα ἡμετερα σωματα ἐπικτητον ἐχει την ζωην , οὑτω και τα θεια , | ||
| και στρωμνης ἠ περιεργου τε και πολυτελους και ποικιλης οἰκησεως ἐπικτητον εἰναι . τον αὐτον δη λογον εἰναι και περι |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| Μαραθωνα δε ὑστερον τον Ἐπωπεως του Ἀλωεως του Ἡλιου φευγοντα ἀνομιαν και ὑβριν του πατρος ἐς τα παραθαλασσια μετοικησαι της | ||
| αἱμα πολυ ἐκκεχυμενον ἐπι της γης και πασαν ἀσεβειαν και ἀνομιαν γενομενην ἐπ ' αὐτης , εἰσελθοντες εἰπον προς ἀλληλους |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| οἰχοντο ἀποδραντες ἐς ἀλλην χωρην , χρονου δε προϊοντος ὀπισω κατελθοντες ἠν ἁλισκωνται ἐσελθοντες ἐς το πρυτανηιον , . . | ||
| ἀποδοχης τυγχανοντες , ὑστερον δεηθεντος του Διονυσιου διηλλαγησαν , και κατελθοντες εἰς τας Συρακουσας εἰς την προϋπαρξασαν εὐνοιαν ἀποκατεσταθησαν : |
| ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
| εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
| του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | ||
| μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον |
| ἀπηνεας δε και μεμηνοτας κεινους ἐκρινας . Ὁκοσα γαρ ἰνδαλμοισι διαλλαττοντα ἀνα τον ἠερα πλαζει ἡμεας , ἁ δη κοσμῳ | ||
| κρασει τε και τῃ των πρωτων προσληψει σωματων , ἀλληλων διαλλαττοντα , φερε τι και περι των κατα μερος εἰπωμεν |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| τους νεανισκους λεγων , ὁτι κινδυνος αὐτοις εἰη ἐκ Νινυου βασιλευσαντος ἀποθανεισθαι : δειν οὐν ὑποφθασαντας ἐκεινον τε και την | ||
| ἐνδον ἠ ἐν τῳ προναῳ κειται , θρονος ἐστιν Ἀριμνηστου βασιλευσαντος ἐν Τυρσηνοις , ὁς πρωτος βαρβαρων ἀναθηματι τον ἐν |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| ὁ δε το μεν εἰσαγαγειν ὁμολογων , φασκων δε την μαντειαν ἐπι των ἰδιων του Παρνα - σιου στηναι προς | ||
| ' ] διωρισμενως και κεχωρισμενως ἐταξα δεξιοι ] ἐπιτηδειοι προς μαντειαν εὐωνυμους ] κακα μαντευομενους διαιταν ] διαγωγην Δεον εἰπειν |
| δε ἐπι Λυκιας τε και Παμφυλιας ᾐει , ὡς της παραλιου κρατησας ἀχρειον καταστησαι τοις πολεμιοις το ναυτικον . και | ||
| δυσμων κλιματα παρατεινοντα , οἱ δε λοιποι τα ἀπο της παραλιου και της Παμφυλιας και την Ἀσιαν και την Ἑλλαδα |
| το νοσημα παν . ἐδοκει χρηναι οὑτω ποιειν . και λαλουντων ἡμων και βουλευομενων ἐπεισερχεται Βιβλος ἐκ τριτων , θεραπευτης | ||
| : Ἐστι δε και Δωδωναιον χαλκειον παροιμια ἐπι των πολλα λαλουντων . . . . Προσθετεον οὐν τῳ περιηγητῃ Πολεμωνι |
| χωρησαι . ὡς δε ἐς Καλλισθενην ἡκεν ἡ προποσις , ἀναστηναι μεν Καλλισθενην και ἐκπιειν την φιαλην και προσελθοντα ἐθελειν | ||
| παντοιως ἀνενεωσατο , εἰκονας τε και ἀνδριαντας ἐν πασαις πολεσιν ἀναστηναι ἐκελευσε , την τε Ῥωμην ἐπληρωσεν ἀνδριαντων και εἰκονων |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| ὡς τινες ἀποπεπτωκοτες της ἀρχαιας φωνης και ἐπι την ἀμαθιαν καταφευγοντες ποριζουσι μαρτυρας τινας του προειρησθαι ὑπο των ἀρχαιων τασδε | ||
| μαχαιρα ἐκδικησει δικην , οἱ δ ' εἰς τας πολεις καταφευγοντες , ὁταν ἐν ἀσφαλει γεγενησθαι νομισωσιν , ἐλπιδος ἀπατῃ |
| , και το πολιτευμα μακαριον εἰχε βιον της τοιαυτης κακιας ἀπηλλαγμενον . ἐγραψε δε ὁ Χαρωνδας και περι της κακομιλιας | ||
| χρη σκοπειν και αὐτους τους ἀφετικους τοπους και προκρινειν τον ἀπηλλαγμενον και ἐλευθερον κακοποιου στασεως . διδοται δε , φησιν |
| πολλην αὐτης πλανην Δειδω προσηγορευθη ἐπιχωριως . κτισασα δε την προειρημενην πολιν , του των Λιβυων βασιλεως θελοντος αὐτην γημαι | ||
| αἱς δε δια δυο ἠ τριων μηνων . την δε προειρημενην διαθεσιν οἱ μεν ὡς ἀθεραπευτον | κατελιπον , οἱ |
| † και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
| . Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
| μητε χρωμασιν ἀλλοις οἱς γινεται γραμματα , σκευεσι δε φωτος εἰργασμενοις εὐφημουμεν τους εὐεργετας πληθος ἐτων αὐτοις συνευχομενοι . τις | ||
| αὐτον ἐπιμελεστερον . ἠν δε ὁμοιος τοις ἀνδριασι τοις ἀκριβως εἰργασμενοις : εἰχε δε και το χρωμα ὁμοιον χαλκῳ κεκραμενῳ |
| και τα συμφεροντα , ἁ και πολλη ἀναγκη ποιειν ὑμας μεμνημενους των ὁρκων , ὡς προς εἰδοτας ἁπαντας οὐκ οἰδ | ||
| γαρ ἀν αὐτοις προσηκοι μη προς ἡδονας τραπεσθαι , ἀλλα μεμνημενους ἀν τον νουν προσε - χειν . Ἐν δε |
| παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
| την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
| ἐπιθυμιας και θυμου και ἀκολασιας ἀφροσυνης τε αὐ και ἀδικιας προτεθεντα ἀγωνα , ὠ θεαται και ἀθλοθεται , ἡττημαι μεν | ||
| εἰρηνῃ τε και πολεμῳ μετειμι κατα το ἀκολουθον ἐπι τα προτεθεντα και τοις ἀγαθοις ἀθλα και τοις πονηροις ἐπιτιμια . |
| . Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
| κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
| ʂ , και ἀκολουθησας τῃ προτασει , εὑρησω τον ʂ ῥητον , και μενει . ε . Εὑρειν τριγωνον ὀρθογωνιον | ||
| ἑτερα δυο εἰδη ἀντινομιων : μια δε ἡ κατα ἑν ῥητον μη τεμνομενον , ἀλλ ' ἐξ ἰσου ἑκατεροις ἁρμοζον |
| θαυμαζειν οὐ χρη , εἰ και ἐν μεσοις τοις ἀγωσιν ἐπιλογιζεσθαι δει : και γαρ ὁ Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
| ἀνυπαρκτος ἐστιν ἡ ἀποδειξις , ἀπ ' αὐτων ὡν λεγουσιν ἐπιλογιζεσθαι δυνατον , ἑκαστον των περιεχομενων ἐν τῃ ἐννοιᾳ διατρεποντα |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |