| παρελθων ἐς μεσον δειξαιμι τον λογον , ἐς δεον οὑτως ἀποβησεσθαι μοι τα της εὐχης . Αὐτοι τε οὐν ἠδη | ||
| , ἀντοιηθῃ , κατα την ποτερου δοξαν φωμεν το μελλον ἀποβησεσθαι , ἠ κατα την ἀμφοτερων , και τῳ μεν |
| πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
| ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| τιμων : πολλακις , ὠ Ἀθηναιοι . Τυρρηνικος : ἁπαντα συμβησεσθαι ἐτι . Κατα Διονυσιου του ἐπι της διοικησεως : | ||
| οἱ λογοι και ὁ δρασμος ἐνικα και πραγματα αἰσχιστα ἐμελλε συμβησεσθαι , και οὐχ ὁσον το της δουλειας , ἀλλ |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| φανω ψευδομενος ; νομιζω δ ' ἐγωγε παντα μεν προσηκειν ἀποδεχεσθαι των δι ' εὐνοιαν ὁτιουν λεγοντων και μηδενα ὀχληρον | ||
| ἀποδεχομαι οὑτω . καιτοι πανταπασι γε μοι δοκει χαλεπα μεν ἀποδεχεσθαι εἰναι , ἀλλον δ ' αὐ τροπον χαλεπα μη |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| , οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
| ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| και τους ταρσους διασειειν φιλει , την ἐλπιδα του πετεσθαι δυνησεσθαι προευαγγελιζομενος ; ἀμνον δ ' ἠ χιμαρον ἠ βουν | ||
| ταυτα διενοηθη , ἡγησατο σχολης πρωτον δειν , εἰ μελλοι δυνησεσθαι των κρατιστων ἐπιμελεισθαι . το μεν οὐν προσοδων ἀμελειν |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| ποιησας ἐκει τετρακιονιον ἐν ὑψει ἐστησεν αὐτην την Τυχην , καταστησας ἐμπροσθεν αὐτης βωμον ὑψηλον : ἡντινα στηλην της Τυχης | ||
| δια κηδους ἑαυτῳ ᾠκειωσατο , δομεστικον των Σχολων της ἀνατολης καταστησας , αὐτοκρατορα στρατηγον του κατα Τουρκων πολεμου τουτον ἐκπεπομφεν |
| : και δη κομισθεντος ἐριφου ἡδε ἐγκρατως ἐσχε , δεομενη ἀποσιτος εἰναι δια πλησμονην : ἐδρασε δε και τῃ δευτερᾳ | ||
| λυμαινηται τις . ἐτυχε δε ἀρα τριτην ἐχων ὁ κυων ἀποσιτος την ἡμεραν ἐπι τῃ φιλοπονῳ και καρτερωτατῃ φρουρᾳ . |
| οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
| διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
| Εἰτε μιν : εἰ τεως δυνατον ἐνι : εἰωθεν ὁ ἀπορων ἐμβαλλειν ἑαυτον εἰς πολλας ἐννοιας . ἐυρυμεδοντα : τον | ||
| δε ἐν τῳδε τῳ ἐργῳ ἀπολυσασθαι τας αἰτιας , και ἀπορων ὁποθεν μισθωσαιτο ἐπικουρους , ἠλθεν ἐπι Σαδυαττην τον ἐμπορον |
| με οὐδεις περιβαλει : οὐτε ὀργιζεσθαι τῳ συγγενει δυναμαι οὐτε ἀπεχθεσθαι αὐτῳ . γεγοναμεν γαρ προς συνεργιαν ὡς ποδες , | ||
| την ἑαυτου : και τι αὐτον ἐδει καταφανως και ὁτῳουν ἀπεχθεσθαι των οἰκειων , ἐξον , εἰπερ ἠν ἠγγυημενος την |
| σκοπου . ὑπο ἱππεων πολλων : των Σικελων δηλονοτι . εἰργεσθαι της γης : της Σικελικης . ξυστωσιν αἱ πολεις | ||
| . ἐτι δε παρελθων τον νομον ὁν ὑμεις ἐθεσθε , εἰργεσθαι των ἱερων αὐτον ὡς ἀλιτηριον ὀντα , ταυτα παντα |
| ἐπιθυμιας . Ἠρι , ἐπι του ὀρθου . ἀπο του αἰρεσθαι ἡμας ἀπο της κοιτης κατα τουτον τον καιρον . | ||
| δικαια ὑφεξειν . εἰ δ ' ἐκ παντος τροπου πολεμον αἰρεσθαι προς ἡμας διεγνωκας , ἰσθι σοι ταὐτο συμβησομενον , |
| ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
| ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
| , ἀνδρες καλοι κἀγαθοι , ἀλλ ' ὁμως ἀγωνιωντες και ἀπορουμενοι φανεροι παντες ἠσαν . κἀγω τα τε ἱματια ἀπερριπτουν | ||
| δε τουτων Θηβαιοι καμνοντες τῳ προς Φωκεις πολεμῳ και χρηματων ἀπορουμενοι πρεσβεις ἐξεπεμψαν προς τον των Περσων βασιλεα , παρακαλουντες |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| , ὁμοιως παντι οὐσαν τῳ ταφῳ λιθινην , μη προτερον ἀνοιγεσθαι , πριν ἀν ἡμεραν τε ἀει και ὡραν το | ||
| ἐν τῳ Εὐφρατῃ λεγουσιν οὐ μονον του λωτου το ἀνθος ἀνοιγεσθαι και συμμυειν ἀλλα και τον καυλον ὁτε μεν ἀναβαινειν |
| Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
| και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
| ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
| ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
| το ἐκ της κεφαλης ἐπιῤῥεον κατ ' ἀρχας ἀναστελλειν και ἀποκρουεσθαι προσηκει , το δε μετα την ἀρχην ἀχρι του | ||
| ἰρεως λειοτατης ἠ ἀριστολοχιας στρογγυλης ἠ τινος των ὁμοιων . ἀποκρουεσθαι μεν προς τῳ διαφορειν ἐθελοντας ἠ και θερμας θεραπευειν |
| και των ἀκολουθησεων ἐξυφαινειν . ἀλλα ταυτα μεν ἐκειθεν ἐξεστιν ἀναλεγεσθαι τοις φιλομαθεσιν . Ἐπιστησαι δε χρη ὁτι ἐν τῃ | ||
| οὐ συγκατατιθεμαι . . . . ἀναπεμπαζεσθαι : ἐπαναλαμβανεσθαι ἠ ἀναλεγεσθαι : ἐκ του πεμπω . . . . ἀναιδεια |
| ἡ ψυχη , πως οἱον τε χωριζεσθαι τας στιγμας και ἀπολυεσθαι των σωματων , ἁς δη ψυχην ὑπετιθεντο ; οὐ | ||
| μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν ὀφειλειν , ὀμοσαντας ἀπολυεσθαι του δανειου , πρωτον μεν ὁπως ἐν μεγαλωι τιθεμενοι |
| και παρενθηκης τοσαυτα εἰρησθω περι του μη δειν ἐξ ὑποθεσεως καταρχεσθαι την ἀποδειξιν : ἀκολουθως δ ' ὑποδεικτεον , ὁτι | ||
| φωτι και τοις ἀριθμοις , ποιεισθαι και σχηματιζοντων των ἀγαθοποιων καταρχεσθαι . χρη δε εἰδεναι ὁτι αὐξουσης της ☾ και |
| , Γοργους : ἀμφι δε μιν κιβισις θεε , θαυμα ἰδεσθαι , ἀργυρεη : θυσανοι δε κατῃωρευντο φαεινοι χρυσειοι : | ||
| κουροτροφος : οὐ γαρ ἐγωγε ἡς σαρκος δυναμαι γλυκερωτερον ἀλλο ἰδεσθαι . ὀπταλεος δ ' εἰσηλθε πελωριος ἱπποτης κεστρευς οὐκ |
| των ἐνυδρων ζωων οἱ πετραιοι καλουμενοι ἰχθυες λυσιτελεις σοι γενησονται προσφερομενοι αὐτοι : εἰσι δε ταυτα κωβιοι , τριγλαι , | ||
| ἐν πολλοις φυτευσαι τοποις , ὁπως οἱ Αἰγυπτιοι τον καρπον προσφερομενοι διαφθα - ρωσι : το δε δενδρον μεταβαλον την |
| πρωτην ἐπιχειρησιν καθολικωτεραν οὐσαν των μετ ' αὐτην οἰκειως ἐρουμεν προταττεσθαι και δια τουτο οἰκειαν ἀρχην ὀνομαζεσθαι . καθολικωτερον γαρ | ||
| ἰσχυρον : κατα γαρ τουτο και ἀντιληψις και ὁρος ὀφειλει προταττεσθαι των λοιπων , ἐχει γαρ και ἀντιληψις ἀρνησιν : |
| οὐτ ' αὐτος οὐτε Παρμενιδης οὐτε Πυθαγορας ἐπετρεπον ἑαυτοις λογους καταβαλλεσθαι πλειονας , τας δυο ταυτας ἀρχας , φιλιαν και | ||
| ἀσθενεστερον σπερμα . Ἀναξαγορας Παρμενιδης τα μεν ἐκ των δεξιων καταβαλλεσθαι εἰς τα δεξια μερη της μητρας , τα δ |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| θαυμαζειν οὐ χρη , εἰ και ἐν μεσοις τοις ἀγωσιν ἐπιλογιζεσθαι δει : και γαρ ὁ Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
| ἀνυπαρκτος ἐστιν ἡ ἀποδειξις , ἀπ ' αὐτων ὡν λεγουσιν ἐπιλογιζεσθαι δυνατον , ἑκαστον των περιεχομενων ἐν τῃ ἐννοιᾳ διατρεποντα |
| δε και αὐτῳ τι ἠδη προδιειργασθαι , ὡστε και στασιν ἐγγενεσθαι τισι των πολεων . * * * * * | ||
| μικρον την μαχην ἐπεσχον , ὡς ἐκ τουτου και ἡμιν ἐγγενεσθαι βραχυ τι θαρσος και μεταξυ της τοιαυτης σχολης τας |
| , καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
| μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| ἑν μεστον , τοις μεν παιδιοις μικρον , τοις δε τελειοις μεγα . και μεντοι και το σωματωδες της σκιλλης | ||
| τ ' ὀμβρωι τε και αἰθερι παμφανοωντι , Κυπριδος ὁρμισθεισα τελειοις ἐν λιμενεσσιν , εἰτ ' ὀλιγον μειζων εἰτε πλεονεσσιν |
| ἐκπνευσαι βιον . ἁλις δε μυθων : οὐ διπλα χρηιζω στενειν . ὡν δ ' οὑνεκ ' ἠλθον τουσδε βασιλειους | ||
| ἐπι τοις κειμενοις ὀδυρεσθαι προσην , ὁτε θρηνειν , ὁτε στενειν την συμφοραν : εἰ μη γαρ τουτο μοι προς |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| , ταυτα καθολου και ἀχωριστα ; οἱ μεν γαρ χωριστα ποιουντες τα δι ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ | ||
| ταυτα εἰπων λεγει ὁτι οἱ μεν τους μαθηματικους ἀριθμους μονους ποιουντες , ὡς οἱ περι Ξενοκρατην και Σπευσιππον , χωριστους |
| εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
| δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
| πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
| ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| παροσον ἀπο ὀνου ποκοι οὐ γινονται : οἱ δε ἐπι καταρας τουτο λεγουσιν : ἠτοι ἀπιθι εἰς ὀνου ποκους , | ||
| . φυλασσουσι δε της Μολινης και ἐς τοδε ἐτι τας καταρας , και ὁσοι τα σωματα ἀσκουσιν Ἠλειων , οὐ |
| τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
| περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
| ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
| , και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
| , εἰ και μη ξυγχωρει Ἡρωδης . ” και ἀκουων ἀπολογουμενων ἐπι πολλοις μεν ἀφανως ἠλγησεν , ἀναγιγνωσκομενης δε αὐτῳ | ||
| συγγνωμης ἐτυχον παρ ' ὑμων . ἐπειδη τοινυν και των ἀπολογουμενων ἀποδεχεσθε , ἐαν τι ἀγαθον φαινωνται την πολιν πεποιηκοτες |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
| ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| ὁταν παρακαταθεσθαι κτλ . . ὁτι ὁ δικαιος χρησιμος ὁταν παρακαταθεσθαι δει ἀργυριον και σων εἰναι , ὡς φησι Πολεμαρχος | ||
| Αἰητῃ δε την Ἐφυραιαν : και Αἰητην ἀπιοντα ἐς Κολχους παρακαταθεσθαι Βουνῳ την γην , Βουνον δε Ἑρμου και Ἀλκιδαμειας |
| νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
| ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
| , και το μεν ἀποδεικνυον αἱ στασεις εἰσιν το δε ἀποδεικνυμενον το πραγμα περι οὑ ἡ στασις τουτεστι το ζητημα | ||
| λημματα τινα ἐχει και ἐπιφοραν τινα , ἐπει παν το ἀποδεικνυμενον οὑτω και ἀποδεικνυον ἐπι μερους ἐστιν , εἰδικη ἐσται |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| πολιτων τινας , οὐδεμιαν ἐκ των μυριων ἐχοντας ἐλπιδα του σωθησεσθαι δια το μη σφοδρα ἀνιασθαι ὑμας ἀναιρεθεντων αὐτων , | ||
| ἁρμα δε Ἀδραστου , ἐπει Ἀμφιαραος αὐτοις ἐμαντευσατο μονον Ἀδραστον σωθησεσθαι . τουτο δε ἀπο της ἱστοριας ἐλαβεν ὁτι ἐσωθη |
| αἱματορροφου οἰκειν τοιαυτας εἰκος , οὐ χρηστηριοις ἐν τοισδε πλησιοισι τριβεσθαι μυσος . χωρειτ ' ἀνευ βοτηρος αἰπολουμεναι . ποιμνης | ||
| ἀσθενεις και σφοδρα πρεσβυτας ἀλειφεσθαι μεν λιπαρως και ὁμαλως , τριβεσθαι δ ' αὐτον ὑφ ' ἑαυτου τα πλειστα βελτιον |
| την Μηδειαν παραχρημα ἐπι του σωματος ἑαυτης τας τουτων πιστεις παρεξεσθαι . εἰπουσαν γαρ μιαι των Πελιου θυγατερων καθαρον ἐνεγκειν | ||
| μονον οὐκ ἐλαττω της ἱκανης , ἀλλα και θαυμαστην πληθει παρεξεσθαι ; ταυτην ἐγω μονην αἰτιαν ἐπινοω δι ' ἡν |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
| τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
| ἐπετιθεντο τοις εἰς την χωραν κατιουσιν ἐκ των ἐρυματων λῃστηρια καταστησαμενοι , και πολλα τους γεωργους ἐβλαπτον . ὑπερ ὡν | ||
| . Καταλαβοντες δε της Αἰθιοπιας τα ἀκρα , και ἀντρα καταστησαμενοι διεγνωσαν τους παριοντας λῃστευειν . Ὁ δε Ἁβροκομης ὡς |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| , πειρατο σχετλιος ἀνηρ μητερα παιδος ἑοιο παρ ' ἀγκοινῃσι βαλεσθαι . τους δ ' ὡς οὐν ἐνοησεν ἀναινομενους φιλοτητα | ||
| προσεστιν αὐτῃ ἀγαθα , καλλιστον ἐστι πραγμα , δηλονοτι και βαλεσθαι και ὑποθειναι αὐτην προοιμιον , κρηπιδα λεγω και βαθρον |
| ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
| ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
| , το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
| αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| γενεσθαι . [ πολλακις ἐκ τινος ἐνθυμηματος ψευδους και ἀδυνατου ἀποβηναι πραγμα ἀληθες . ] εἰρηται δε μοι παντα ταυτα | ||
| ζωντας ὀλοφυρομαι : τοις μεν γαρ ἀκολουθιᾳ φυσεως το ἀναγκαιον ἀποβηναι τελος , βιον μεν εὐδαιμονα εὐκλεα δε θανατον ἐνδεξαμενοις |
| ἡμιολιος , φαινεται [ ὁτι ] και ὁ διπλασιος λογος συντιθεσθαι τε ἐκ του ἐπιτριτου τε και ἡμιολιου και εἰς | ||
| και τεσσαρα : σῳζεται λογος ἐπιτριτος , ἐξ οὑ φημι συντιθεσθαι τον δεκασημον . παλιν ποιω τον αὐτον ἐκ τετρασημου |
| ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
| τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
| νυμφης Κυλληνιδος Ῥηνης ὀνομαζομενης . ἐκει δε χρονον οὐ πολυν διατριψαντες , ὡς οὐκ εὐμαρης ἠν ὁ βιος αὐτοις γῃ | ||
| οἰομενοι σφισι την παρουσαν εὐτυχιαν : και οὐ πολυν ἐτι διατριψαντες χρονον ἀπῃεσαν ἐπι τα σφετερα συν αὐχηματι μεγαλῳ βοσκηματων |
| της ἀρετης το ἀμετρον . Δοξα δε νουσου γινεται το ὑπερβαλλον δια την των κρινοντων ἀπαιδευσιην : δοκιμαζει δε ἑκαστος | ||
| . δοθεν γαρ το ΑΒ παρα δοθεισαν την ΑΓ παραβεβλησθω ὑπερβαλλον εἰδει δεδομενῳ τῳ ΓΒ : λεγω , ὁτι δοθεισα |
| περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
| γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
| παιδιον ἀρχηται κινεεσθαι , οἱ περιισχοντες αὐτο , ἁτε ἡσσονως ἐχομενοι των μητρεων ἠ ὡς δει , οἱα λειων ἐουσεων | ||
| ξυμμαχοι , ὡν ἡγειτο Ἐριγυϊος ὁ Λαριχου : τουτων δε ἐχομενοι ὡς ἐπι το εὐωνυμον κερας οἱ Θεσσαλοι ἱππεις , |
| κυων ὡσαυτως : ἐπι δεξιον δε χειμωνα . Τεττιγες πολλοι γινομενοι νοσωδες το ἐτος σημαινουσι . Λυχνος χειμωνος καιομενος ἡσυχαιος | ||
| τους θυρεους εἰς ὑψος ἀνατεινοντες , ἐπειτα γυροι και βραχεις γινομενοι , τας μεν ἐκεινων πληγας ὑπερπετεις γινομενας ἀπρακτους και |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| αἰτιαν ζητων οὐχ ὁρω , πλην εἰ το τῳ μνηματι προσκεισθαι παντων σε των ἀλλων ἀφιστησι . καιτοι και κατ | ||
| Γ ὁπως ἐξει ] ὁρα , μελετα ἐξελευσεσθαι . Γ προσκεισθαι ] ἐπιθεσθαι . Γ φυλαττου ] ἐπιτηρει . τους |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
| θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
| δ ' ἀρ ' ἐφυσατ ' : ἡ δε ὠγκουτο ἐπαιρομενων των νητων εἰς αὐτην ἀρτυσεων . διαλακισασα : ἀντι | ||
| ἐπεμπον . Κολοφωνια ὑβρις : ἐπι των δια πλουτον ὑβριζειν ἐπαιρομενων . Κοσκινου γηρας : ἐπι του ἀχρηστου και φαυλου |
| τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
| φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
| μηδε ἀκαρη παραμενειν . Χρυσιππος δε ἀχρι των ῥηματων ἐοικεν ἀνδριζεσθαι , ταὐτον δυνασθαι φασκων ἀνδρι σπουδαιῳ μιαν ἡμεραν , | ||
| ἐπειδαν πρωτον ἀρξωνται συνιεναι τε του βελτιονος και τῳ σωματι ἀνδριζεσθαι και ὑφιστασθαι τους πονους , ταυτα ἠδη σοι διεξειμι |
| , ὡς ὁτ ' εἰς τας ἱππαγωγους εἰσεπηδων ἀνδρικως , πριαμενοι κωθωνας , οἱ δε και σκοροδα και κρομμυα : | ||
| φευγοντες την Ἀθηνησι , μετανιστασθαι δοκιμαζουσι και κολοιον και κορωνην πριαμενοι παραγινονται προς ὀρνιθας της παρ ' αὐτοις ἐπιθυμουντες διαγωγης |
| τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
| παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| παρενεγραψα και ἀστον ἀπεφηνα , ὡστε τους διαμαρτοντας της ἐγγυης ἀποπνιγεσθαι . δοξαν δε αὐτῳ περινοστειν ἐπιδειξομενῳ του γαμου την | ||
| ὠ Αἰγυπτε ; Οὐκ ἐστι μοι σχολη κατακαιεσθαι οὐδε ὑδατι ἀποπνιγεσθαι . Ἀλλα παν σωμα φησιν ὁ Θεοφραστος ἁρμοδιον εἰναι |
| εἰναι δοκει , ὁ παντος ἀχθους ἐστι δυσφορωτερον . φιλοι λεγομενοι συμπιοντες εἰσαπαξ ἐκ πανδοκειου και παλαιστρας κἀγορας των γειτονων | ||
| ἐνδον ἀπετραποντο . ἠσαν δ ' αὐτου φυλακες οἱ τριαριοι λεγομενοι , παλαιοι τε και πολλων ἐμπειροι πολεμων , οἱς |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
| πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
| προσηκουσαν ὑποληψιν , ὡσπερ τε ἀνερματιστα σκαφη σαλευουσιν ὡδε κἀκεισε διαφερομενοι τον αἰωνα , μηδεποτ ' εἰς λιμενα καταραι μηδ | ||
| και κινησεις δια τοιαυτας τινας αἰτιας . Λακεδαιμονιοι προς Μεγαλοπολιτας διαφερομενοι την χωραν αὐτων κατεδραμον Ἀρχιδαμου την ἡγεμονιαν ἐχοντος : |
| , ὁτι ἐοικεν το ἀδικειν και ἀδικεισθαι τῳ ἐλεγχειν και ἐλεγχεσθαι : ἐλεγχει μεν γαρ ὁ το ἀληθες εἰδως , | ||
| ] εἰναι τι ποτιμον ὑδωρ ἐν πασηι θαλαττηι , και ἐλεγχεσθαι τουτωι : εἰ τις ἀγγειον ἐκ κηρου ποιησας κοιλον |
| βουλομεναι ὁ τι μη δουλειαν μεν ἀποδιδρασκειν , ἐλευθεριαν δε περιποιεισθαι ; διο κἀν ταις μαχαις ἡ λοχαγων και ταξιαρχων | ||
| ἐγκρατεια , ἡν ἀσκητεον και διαπονητεον και σπουδαστεον μηχανῃ πασῃ περιποιεισθαι ὡς μεγιστον ἀγαθον και τελειοτατον ἰδιᾳ τε και κοινῃ |
| του ἐγκεφαλου προς τους μυκτηρας ἐμφραττουσα αὐτους , ὡσπερ και καταρρους ἐστι , φερομενον δι ' ὑπερῳας ἐκεινο το ὑγρον | ||
| χρησαιο δ ' ἀν τουτῳ προς τε τας κορυζας και καταρρους μισγων κηριου τι . χρησαιτο δ ' ἀν τις |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| , και το πολιτευμα μακαριον εἰχε βιον της τοιαυτης κακιας ἀπηλλαγμενον . ἐγραψε δε ὁ Χαρωνδας και περι της κακομιλιας | ||
| χρη σκοπειν και αὐτους τους ἀφετικους τοπους και προκρινειν τον ἀπηλλαγμενον και ἐλευθερον κακοποιου στασεως . διδοται δε , φησιν |
| : πηλικοτης γαρ περας του ἀπειρου συνεχους και ποσοτης του διωρισμενου : ἀλλα το διωρισμενον οὐ μεγεθος : πληθος γαρ | ||
| προς τινα κοινον ὁρον συναπτει . ἐλεγομεν δε και του διωρισμενου ποσου το μεν εἰναι καθ ' αὑτο το δε |
| τῳ κινεισθαι μονην , καθ ' ἡν και τοις κυκλῳ φερομενοις διδωσι στασιν . ταυτα δε και δια παντων ἡκουσιν | ||
| δυναμεων , και δη και ἐν τοις κατ ' οὐρανον φερομενοις . Οὐ γαρ δη , ὡσπερ ἀψυχον οἰκιαν μεγαλην |
| ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
| εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |