| ἑλκων συμφερει : ὁταν δε μηκετι καθαιρεσθαι δεωνται και αἱ δηξεις ἀμβλυνωνται , χρῃζῃ δε ὁ πασχων ἀνατροφης , τοτε | ||
| των δυναμεων τας μικρας κατα το στομα της κοιλιας ἀμβλυνουσι δηξεις , ὡς αἱ γε μειζους των δηξεων εὐδηλον ὁτι |
| ἐχον των φυλλων πλειους , δριμυτατον : και τριτον σφοδρα μικρον και δυσοσμον , τῳ ἀνθει ἐγχρυσιζον : και τεταρτον | ||
| φλαυρον και φαυλον διαφερει . φλαυρον μεν γαρ ἐστι το μικρον και κουφον κακον , φαυλον δε το μεγα . |
| , ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
| , . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
| δε ἐποπος του ὀρνεου συν τοις δυσιν του ὀρνεου ὀφθαλμοις περιαπτομενη προγινωσκειν ποιει τον φορουντα παντα τα ἐπερχομενα , ἐφ | ||
| οὐκ ἀποῤῥιπτει τον καρπον . Ἡ δε καλουμενη φλωμος βοτανη περιαπτομενη τῃ καρυᾳ οὐ συγχωρησει ταυτην ἀποβαλλειν τον καρπον : |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
| τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| ἀγοντας , Δημοσθενης ἐν τῳ κατα Θεοκρινου . Ἐν Διομειοις Ἡρακλειον : Ὑπερειδης κατα Κονωνος . της ἐν Διομειοις ἀγομενης | ||
| μειρακιοις λαμπαδα τρεχειν . ἀμελει δε κἀν που κληθῃ εἰς Ἡρακλειον , ῥιψας το ἱματιον τον βουν αἰρεσθαι , ἱνα |
| κουρητων στομα φονου πτερον και ζων ὁ φαυλος και θανων κολαζεται . ἁ δει γενεσθαι , ταυτα και γενησεται . | ||
| ὁς την Αἰτναν ἐχεις την παγιδα την ἀνεμοεσσαν , ὁπου κολαζεται ὁ Τυφων ὁ ἑκατον ἐχων κεφαλας . γραφεται και |
| . ληʹ . τοις ἐν Σαρδεσιν . Ἀρετης μεν ὑμιν πρωτειον οὐκ ἐστι , ποιας γαρ ἀρετης ; εἰ δε | ||
| και συνδιατριβων ὠνομασθη μεν εἱς των ἑπτα σοφων και το πρωτειον της συνεσεως οὐ μονον παρα τουτοις τοις ἀνδρασιν , |
| Πλεον δε αὑτου ὀν οὐ και ἐλαττον ἐσται , και βαρυτερον ὀν κουφοτερον , και πρεσβυτερον ὀν νεωτερον , και | ||
| : τιθημι δε και τον δευτερον γαμον ἐτι μοι τουτων βαρυτερον . ἀλλα μιαν ἀντι παντων αἰτουμαι χαριν παρα σου |
| γυμνον ἐν τῃ εὐνῃ ὀνταῥιψαι ἑαυτον εἰς την θαλασσαν και καταλαβοντα τον Δαμωνα ἠδη ἀπαγορευοντα φαινεσθαι γαρ ἐπι πολυ ταυτα | ||
| τοτε γαρ και ἡ γυνη θερμοτερα γινεται . το δε καταλαβοντα το πυρ ἐν τουτοις εἰτα ἀποσβεννυειν ἑαυτῳ αἰτιον ζημιων |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| δικην , τινα ἀν βοηθειαν μη δυναμενος ἀνθρωπος βοηθειν ἑαυτῳ καταγελαστος ἀν τῃ ἀληθειᾳ εἰη ; ἀρα οὐ ταυτην , | ||
| , θεραψ θεραπευων , κολακευων ὑπερκολακευων , ὑποκριτης , γελοιος καταγελαστος , γελωτοποιος , ποιητης γελοιων , γελοιαζων γελοιαστης , |
| χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
| δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
| βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
| : προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
| , ὁ δε τοπος διαμονην ἐχει , το δε ποτε χρονικον ἐστιν , ὁ δε χρονος οὐκ ἐχει διαμονην ἀεικινατος | ||
| δε τε νυκτος ἀμεινω . ὁτι το εὐτε οὐκ ἐστι χρονικον ἀλλ ' ὁμοιωματικον , ἀναλογουν τῳ ἠυτε . . |
| χορηγουντας Ῥωμαιους ποιεισθαι ἐπιμελειαν ἠ γουν τους φρουρησοντας αὐτο στρατιωτας στελλειν , και μη μονους σφας δαπανῃ και φυλακῃ του | ||
| αὐτης , της γης δηλονοτι . ἀπιαλλειν : ἐπιπεμπειν , στελλειν ʃ τελος της Δωριστι ὁμιλιας τοις δε ἐταις καττα |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| , καιομενον δ ' εἰς τον καλουμενον σανδυκα μεταβαλλει , λεπτομερεστερον ἑαυτου φαρ - μακον , οὐ μην ἠδη γε | ||
| την πρωτην προσβολην ὡς το πεπερι : ταυτῃ τοι και λεπτομερεστερον ἡττον ἐστι πεπερεως . φαινεται γουν δυσκατεργαστου τινος ἐτι |
| ὡς θεοι δε ἐσομενοι προευτελιζουσι τους ἀνθρωπους , παρα το Ὁμηρικον [ . Ζ , ] οἱη περ φυλλων γενεη | ||
| ' αὐτην , ἀσμενεστατα δε αὐτην θεασαμενος , και το Ὁμηρικον ἐπιφωνησεις “ κυσε δε ζειδωρον ἀρουραν ” , “ |
| οὐδεν ἀτοπον εἰναι φησομεν ἐξ ἑνος αἰτιου πολλα και ἀπειρα γεννασθαι , ὁμοειδη μεντοι ἀλληλοις , εἰ κατ ' ἐκεινο | ||
| συνισταται , το ἐμφανες και ὁρατον , ᾡ τα αἰσθητα γεννασθαι πεφυκεν , ἐξομοιωσαι : τεταρτον δε και ἀναγκαιοτατον την |
| ἀντι του συ πρωτος ἀκουσας του ὀνειρου εὐνοϊκως συνεβουλευσας ἐξιλεωσασθαι οὐρανιους και . . χθονιους δαιμονας . τον ὀνειρον . | ||
| παρακλησεσι . γαιαν οὐρανον τε ] ἠγουν τους ἐπιγειους και οὐρανιους θεους . θεοκλυτων ] εὐχομενος . περᾳ ] διερχεται |
| το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
| περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
| γεροντι και ἐμπεδα παντα φυλασσειν . Τα δε ἐπι τοις θανατοις των οἰκειων πενθη οὐτε ἀμετρα εἰναι ἀξιοι οὐτε παντελως | ||
| τας ὀψεις ποιει , τον δε του Κρονου βλεψας ἠ θανατοις ἠ ῥιγοπυρετοις ἠ σινεσι δια τομων και καυσεων περικυλιει |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | ||
| ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα |
| ἐπιτλας ] ὑπομενων ἠμασιν ] ἡμεραις και ἀκροσφαλες το ἀκρως σφαλερον ἰηλαι ] γραφεται ἐρεισαι ἰηλαι ] ἐπικαμψαι πτοιητον ] | ||
| και τοὐναντιον νοσωδες νοσερον νοσηρον ἐπινοσον , ἐπικηρον , ἐπισφαλες σφαλερον , ἐπικινδυνον κινδυνωδες , φθινωδες , δυσωρον , βαρυ |
| , ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
| λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
| το μη ὀν . το μεν οὐν μη ὀν οὐ διδασκεται : εἰ γαρ διδασκεται το μη ὀν , ἐπει | ||
| πασα γαρ παιδεια και φιλοσοφια δι ' αὐτης παιδευεται και διδασκεται : δι ' αὐτης δοσεις , ληψεις , ἀγοραι |
| ἐξετασωμεν την λογου μεταποιουμενην ἀκοην : ἡς ὁ συντονος και τελειοτατος δρομος ἱσταται κατα ἀερα τον περιγειον , ὁταν βια | ||
| και δυο και τρια και τεσσαρα δεκα γινεται ὁς ἐστι τελειοτατος ἀριθμος , ἐπειπερ ἐπ ' αὐτον φθασαντες παλιν ἀναλυομεν |
| οὐδενος οὐδε Ῥωμαιων ἐν τοσαυτῃ φαντασιᾳ καταχλιδωντος της Ἀττικης . συνετρεχον δε και γυναικες και παιδες , τα καλλιστα προσδοκωντες | ||
| μυθων ῥητορες : οἱ δυο λεγοντες και ῥητορευοντες εἰς ταὐτο συνετρεχον μιαν γνωμην ἐχοντες : † οἱ μεν λογοι δυο |
| τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
| ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
| πανυ καλους ἀνεστηκοτας , οὐκ ἀμορφους την τραχυτητα , οἱον ἀκροπολεις πολλας της ὑποκειμενης πολεως . και ἡ πολις γαρ | ||
| ἀν οἱ τυραννοι . ἠ οὐχ ὁρᾳς , φησουσιν , ἀκροπολεις τε ἐφ ' ὡν ἱδρυμεθα , νομους τε ἀνῃρημενους |
| . μετα γαρ το συναφθηναι παλιν ὑποστρεφει το μεν δεξιον νευρον εἰς τον δεξιον ὀφθαλμον , το δε ἀριστερον εἰς | ||
| περι το νη στερητικον , κατα στερησιν του ἐπους . νευρον , περι το νεισθαι δι ' ὁλου του σωματος |
| τα λευκα β , ὁλμοκοπησας και μιξας ἁπαντα , καταχριε ἐπιτιθεις ὀθονῃ και ἐων ἐφ ' ἡμερας θ : και | ||
| εἰωθεναι τους τρεις ξυνεχων των δακτυλων ἀνισταται , ὡσπερ λιβανωτον ἐπιτιθεις νουμηνιᾳ . και νη Δι ' ἠν ἰδῃ γε |
| και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
| τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
| ἡγησαμεθα προσηκειν ἑαυτοις τας μεν πραξεις ἐν ταις αὐτων των φαντασιων ἐπιβολαις ῥυθμιζειν , ὁπως μηδ ' ἐν τοις τυχουσιν | ||
| : και περι πλουτον , συ περι την χρησιν των φαντασιων . ὁρα , εἰ ἐν τουτῳ σου πλεον ἐχουσιν |
| τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
| πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
| καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
| μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| , και σχεδον ὡς ἐπος εἰπειν οἱ φιλοπονωτατα προσεδρευσαντες τοις ὑπομνημασιν αὐτου τουτ ' ἀποφερονται το λυσιτελες ἐκ της ἀναγνωσεως | ||
| . . . : κροσσας κλιμακιδας . ἐν μεν τοις ὑπομνημασιν ἀποδιδωσι τας των ἐπαλξεων στεφανας , οἱονει κεφαλιδας , |
| δια του ω μεγαλου γραφει την παραληγουσαν : οἱον , πελωρον : Κυτωρον οἱ δε ἡ Κυτωρος φασιν : κνεωρον | ||
| . Αἰετος : οἱον : αἰετος ἀργην χηνα φερων ὀνυχεσσι πελωρον : και αὐτικα δε αἰετον ἡκε , τελειοτατον πετεηνων |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
| ἑαυτον ἐφασκεν ἀνδρι μηδεν ὁμοιῳ , και ἀλλως πλειω χρονον ἀποδημων του εἰκοτος αἰσχυνεσθαι τους οἰκοι φιλους ὑπερορασθαι δοκουντας . | ||
| δεινα ἠ τον δεινα ἐξεταζομενον : ] εἰ δε ἀρα ἀποδημων ἡδομαι , τας μεγιστας πολεις ἐπιεναι μετα πολλου ζηλου |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| τον ἀλεισον , Ἀριστοφανης , ἐστι δε εἰδος ποτηριου . ἐτυμολογειται δε , ἀθροως . οὑτως δε οὐκ ἀκριβως λεγουσι | ||
| παρθενος ἀδμης , οἱ δε παρα το γεννᾳν γαμος , ἐτυμολογειται δε και παρα το δυο ἁμα εἰναι κατα μεταθεσιν |
| των ἑτερων τα ἑτερα τουτων καταμανθανειν , τας τε ἰσας διαιρεσεις κοινως τε και ἰδιως οἱον τε ἐπ ' αὐτων | ||
| . και ἐλαιου λιτρας β . Ποιει προς τας μεγαλας διαιρεσεις και προς τα δηγματα των τετραποδων , διαφορει δε |
| : την τυχην : συνεζευχθην : το ἑξης : εἰς δουλειον ἠμαρ πεσουσα ἀναξιως : χρη δ ' οὐποτ ' | ||
| ἀθλιους ἀκοιτας . ἀγομεθα φερομεθ ' ἀλγος ἀλγος βοαις . δουλειον ὑπο μελαθρον . ἐκ πατρας γ ' ἐμας . |
| , αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
| ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
| τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
| , τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
| μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε καθ ' ἑνα πορευομενοις ἐπιβαλλουσι τας χειρας , παραδοξοις ἐγχειρουντες τολμημασιν . ὁταν | ||
| ἀει . Πολεμων δε ὁ Ἀκαδημαικος παρῃνει τοις ἐπι δειπνον πορευομενοις φροντιζειν ὁπως ἡδυν ποτον ποιωνται μη μονον εἰς το |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| οὐλοτριχα πανυ δειλον και κερδαλεον λεγε , τον δε ἰθυτριχα ἀγριωτερον και ἀνοητοτερον . ἀριστη δε κομη ἡ το μεσον | ||
| θανατωδες , και ληθαργος ἐκ των πλευριτικων , ἠν μη ἀγριωτερον ἐξιστηται . το δε συμπαν ἐπιβλεπειν χρη τον ἰατρον |
| . . . Ζηνων την σεληνην ἐφησεν ἀστρον νοερον και φρονιμον , πυρινον δε πυρος τεχνικου . Κλεανθης πυροειδη την | ||
| ῥυμης : ὁρμης ἀχθει : καμνεις , λυπει δεξιον : φρονιμον , συνετον ἀλαζων : ἀπατεων κεντρων : το ἐκ |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| δε και τι προϲενεγκωνται , πολλῳ ῥοιζῳ ξυν ναυτιῃ ἐϲ ἐμετον διεκθεει χολη ξανθη κατακορεωϲ , και τα διαχωρηματα ὁμοια | ||
| θυμου ἀφεψημα ἠ ὀριγανου ἠ ὑσσωπου , μετα δε τον ἐμετον πινειν χρη ἀποβρεγμα κενταυριου ἠ ἀψινθιου . δει δε |
| δε , τινες των ἀλεκτρυονων , κατα την των Βοιωτων διαλεκτον . Γ κολλικοφαγε ] κολλιξ εἰδος ἀρτου περιφερους . | ||
| Σαμου και Θρᾳκης Σαμοθρᾳκην ὀνομασθηναι . ἐσχηκασι δε παλαιαν ἰδιαν διαλεκτον οἱ αὐτοχθονες , ἡς πολλα ἐν ταις θυσιαις μεχρι |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
| μεν τα της ῥητορικης εἰδη και μερη , καθο των προγυμνασματων τα μεν του συμβουλευτικου εἰσιν εἰδους ὡς ὁ μυθος | ||
| ἐν τοις προγυμνασμασι τετακται . εἰ γαρ ἑκαστον των ἀλλων προγυμνασματων εὑρηται δια το εἰς ἑν τι των τελειων ὑποθεσεων |
| ἀλλως τε το τεμνον περας ἠτοι μεσον των δυοιν στιγμων πιπτον διχοτομει την γραμμην , ἠ κατα μεσου φερομενον του | ||
| μη τις το μεν ἑν στησειεν ἐφ ' ἑαυτου μη πιπτον εἰς σωμα , εἰτ ' ἐξ ἐκεινου τας πασας |
| συμπειθεται . ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ [ Διονυϲου [ Γοναι Ϲικελια συ μου καταφρονεις , ὁτι μαγειρος εἰμ ' , ἰσως : ὁσον | ||
| ταυτα σου ἐπαινεσονται , οἱ ὀλιγοι δε ἐκεινοι ὡν συ καταφρονεις μαλα ἡδυ και ἐς κορον γελασονται , ὁρωντες το |
| οὐδε διττοις δασμοις τους ὑπηκοους ἐκτραχηλιζων : ἱκανον γαρ το συντροφον ἐθος μαλαξαι σκληρα ἠθη και τροπον τινα παιδαγωγησαι και | ||
| ἀνδρες ἀλλα και γυναικες ἐζηλωσαν , ἀπομαθουσαι μεν ἀμαθιαν την συντροφον περι τιμης των χειροκμητων , παιδευθεισαι δε την περι |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| ἀγγελος ἀποβεβηκοτων Μηδων ἐς την γην , ἐπανηκων δε Λακεδαιμονιους ὑπερβαλεσθαι φαιη την ἐξοδον , εἰναι γαρ δη νομον αὐτοις | ||
| , ῥητωρ , δημηγορος και συμβουλος , και ὁτι τινες ὑπερβαλεσθαι τουτον τους προγονους ἐκομπαζον : ἀλλ ' ὁμως τουτον |
| την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
| αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
| την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
| πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
| δ ' ἐν τοις Περι διαθεσεως , το αὐτο ὑπολαμβανει θηρικλειον εἰναι και καρχησιον . Ὁτι δε διαφερει , σαφως | ||
| ἐν δε Προιτισι : και κυλικα . . . . θηρικλειον εἰσφερει πλεον ἠ κοτυλας χωρουσαν ἑπτ ' Ἀγαθης Τυχης |
| καιρον . ἐντευθεν οὐν ἐχει μακρον . ἠ παρα , παρασκευαζεται . . . . ἀριστος : παρα το ἀρειων | ||
| ἀλλ ' ἀφορητα τοιον ] τοιουτον παλαιστην ] † ἀντιμαχον παρασκευαζεται ] † ἑτοιμαζει ἐπ ' αὐτος αὐτῳ ] αὐτος |
| ἀγοντα τριτον ἐπι τοις εἰκοσιν , ἐς την βασιλειαν καταχθηναι παρακαλουντα ὡς αὑτῳ μαλλον προσηκουσαν , οὐ κατηγον , οὐ | ||
| εἰς ἐναντιαν αἰσθησιν ἁμα , τα δ ' ἐκβαινοντα ὡς παρακαλουντα τιθημι , ἐπειδαν ἡ αἰσθησις μηδεν μαλλον τουτο ἠ |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| μεγαλη και πλευρον ὑειον , τους μεν ἀρ ' ἀλλους οἰκουρειν χρην , πεμπειν δε Νοθιππον ἑν ' ὀντα : | ||
| ἐπιστας γαρ ἐν ὀρεσιν ἐλαφος ἑρπετου φωλεῳ και τον ἐχθρον οἰκουρειν ἐνδον αἰσθομενος τας ῥινας εὐ μαλα και προσεχως τῳ |
| ὀπην τινα περι το αὐτο κεντρον συμμετρον , πασαι αἱ προσπιπτουσαι ἀκτινες δια της ὀπης , τουτεστι δια του Β | ||
| μηκος ἀπλατες προς ὁπερ ἀφ ' ἑνος σημειου πασαι αἱ προσπιπτουσαι εὐθειαι ἰσαι εἰσι ; τι κεκλασμενη γραμμη ; μηκος |
| Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
| ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
| εἰ δε μετ ' ἀποδειξεως κριτηριον αὑτον ἀποφαινηται , παντως ὑγιους . ἀλλ ' ἱνα μαθωμεν ὁτι ὑγιης ἡ ἀποδειξις | ||
| ἱνα κατα λεπιδος ἀποστασιν χωρισθῃ το ἠλλοτριωμενον ὀστεον ἀπο του ὑγιους , ὁταν την ξυσιν ἐπωδυνον οὐσαν μη δυνηται ὑπομενειν |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
| , ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
| ' , ἀγοι [ [ δικηι τα πρωτα ] και νομοις [ ] Ἑλληνικοις [ [ εἰργουσι ] χρησθαι , | ||
| Παλλαδιον , ὁς ἐχων ἁ βουλοιτο πραττειν , ἁ τοις νομοις ἀρεσκει μονα πραττων διετελεσεν . Χαιρων οἱς ἠκουσα την |
| το σωμα διακομισαντας εἰς τους ὑπερ Αἰγυπτον τοπους θαψαι , ὑπολαβοντα τον Μωυσον ὑπο του Χανεθωθ ἀναιρεθησεσθαι . Πορευομενων δε | ||
| ἐτι ἐκ της προτεραιας . Ἀλλα μην , ἐφη φαναι ὑπολαβοντα Φαιδρον τον Μυρρινουσιον , ἐγωγε σοι εἰωθα πειθεσθαι ἀλλως |
| † και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
| . Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
| , λογιζου και ὁρα , ὁτι εἰ μετα Θηβαιων ἡμιν ἀγωνιζομενοις οὑτως εἱμαρτο πραξαι , τι χρη προσδοκᾳν , εἰ | ||
| οἱ γαρ ἀκροαται ἐν ταις διαλεξεσι κριται της νικης τοις ἀγωνιζομενοις καθηνται : ὡς γουν οὑτοι διατεθωσι , τοις λογοις |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| προφητευειν και θεοφορεισθαι , προσηκον ἡγουμενος ἑτοιμον ἐμπαρεχειν ἀει τοις χρησμοις ἑαυτον : σιτιων δε και ποτων ἐπι ἡμερας τεσσαρακοντα | ||
| - γωρια κατεχει πολλη , των Ῥωμαιων ἀρκουμενων τοις Σιβυλλης χρησμοις και τοις Τυρρηνικοις θεοπροπιοις δια τε σπλαγχνων και ὀρνιθειας |
| ἁμα ἱδρωτι πυρετωδεες , χαλωντα ὑπο σφας , ἐπανιεντα , χρονιωτερον : ἐπιῤῥι - γωσαι τουτεοισιν , οὐ πονηρον . | ||
| , οἱον συμφερομενη , κοινωνουσα . ῥημα δ ' ἑργματων χρονιωτερον βιοτευει : παντος ἐργου χρονιωτερον ἐστι το ῥημα , |
| και εὐμενεις πεμπουσι σε και ἐν ἱεροις δηλον και ἐν οὐρανιοις σημειοις : γιγνωσκεις δε και αὐτος . ἐγω γαρ | ||
| , οὑτως ἡμεις ἀναβλεψαντες μονον εὐθυς ἐπιβαλλομεν την ὀψιν τοις οὐρανιοις . ἀλλα και δι ' ὡν σωματων διακλωμενας τε |
| πολυ σφισιν ἐσεσθαι το ἐτι λοιπον ἐπι τῃ κατα Δυρραχιον γενομενῃ νικῃ : το δ ' ἐναντιον αἰσχιστον εἰναι , | ||
| πληγην δια του οὐκ ἀμερους : και δοξαι ψευδεις ἐξω γενομενῃ του ἀληθους αὐτου : ἐξω δε γινεται τῳ μη |
| οὐκουν ὁτε και μηχανοποιῳ ῥητορικη χρησιμον , εἰ γε τι μελλει περι της τεχνης ἑξειν εἰπειν , πως οὐ πανταχη | ||
| νοειν χρη , προχειρον ἐπιθεισα τῃ νευρᾳ το βελος ἀφησειν μελλει . ἐσταλται δε ἐσθητι μεν ὑπερ γονυ , κρηπιδα |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
| κατα το πλειστον : νοσοι δε ἐκ πληθωρας ἠ κοπου παρακολουθουσιν . καʹ Ἀρεως τριτος , Κρονου ἑβδομος : δυσκολος | ||
| , ἠγουν του ποιειν ἠ πασχειν , διοτι τα τοιαυτα παρακολουθουσιν . ἐτι δε και ἐν τοις ἀλλοις ἁπασι το |
| ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
| δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
| γλαφυρον και των σχηματων το μειρακιωδες περι τας ἀντιθεσεις και παρισωσεις και παρομοιωσεις κατατριβομενον . και οὐ το γενος μεμφομαι | ||
| προαγεται , ἡ δε οὐν οἰκεια λεξις αὐτου κατα τας παρισωσεις και τας ἀντιστροφας ἐστι : ταυτα γαρ τα δυο |
| : στενου , στενω το περισπωμενον , οὑ το δευτερον στενοις : περι γαρ του στενω βαρυτονου , και πενω | ||
| ταχυ παντες ἐτραπησαν . της δε φυγης οὐσης ἐν τοποις στενοις και τραχεσι συμπιπτοντες ἀλληλους συνεπατουν και πολλοι χωρις πολεμιας |
| τους Δαναους τους ἀλκηεντας , ἠγουν τους ἰσχυρους , τους γενναιους , ἐνεβαλεν εἰς τας πρυμνας τας θαλασσιας , ἀντι | ||
| μεν ταις ψυχαις ἡμων δενδρα τα παιδειας ὀρθης ἐμφυτευσῃ , γενναιους δε και ἀρρενας ὡς ἀληθως καρπους και λογους χαρισηται |
| χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | ||
| . Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις |
| ἐμφυτον το προς τους δημοτικους ἐχοντα μισος δια προγονων και παρεσκευασμενον ἁπασῃ μηχανῃ κωλυειν τα γινομενα , των τε νεων | ||
| το θειον , προς μεν τα φαυλα καλως και ἀφθονως παρεσκευασμενον , προς δε τα κρειττω ἀπορον ; Οὐπω λεγω |
| λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
| και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
| το στιλβον και λαμπυριζον ἐν τῃ θραυσει , γεωδες ἠ λιπαρον εὐχερως τε θραυομενον . Στυπτηρια ἀριστη ἐστιν ἡ σχιστη | ||
| [ οὐ ] περιοπτεον και ἁμα τουτου ζημιαν ἀποτειστεον , λιπαρον δε οὐ πλανητεον οὐδε μιμητεον τους ἀνεγκλητους , ἠ |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |