Πελοποννησου τυμβος οὑτω τιμωμενης * . τυμβον δε καλει τον βωμον και ἀλλαχου ὁ δ ' ἀμφι τυμβῳ ταγαμεμνονος δαμεις | ||
της Ἀσιας ἐν ἐσχατῳ γηρᾳ κατατρωθεντα παρα τον του Διος βωμον , ἀφ ' οὑ το γενος ἠν , ἐπ |
προς το μη λυπεισθαι . παραμυθητικον γαρ ὁ φιλος και ὁρωμενος και λεγων , ἐαν ᾐ ἐπιδεξιος : γινωσκει γαρ | ||
τοις βασιλειοις τον ἁπαντα χρονον διετριβεν , ὑπ ' οὐδενος ὁρωμενος πλην των παλλακιδων και των περι αὐτον εὐνουχων : |
δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
εἰ μοι γενοιτο παρθενος καλη τε και τερεινα . Ἐστιν ἐπισημον ἐν τοις ἀκαταληκτοις και το χωλον καλουμενον , ὁπερ | ||
Ἰακωβ ἐστιν , ὁς ἐπιστατει της ἐπισημου ποικιλης ἀγελης : ἐπισημον δε παλιν και ποικιλον ἐν μεν τοις ὁλοις το |
των συμφωνων , οὑτως και των ἀνισων ἀριθμων δυο γινονται πρωται διαφοραι λογων , μια μεν ἡ των λεγομενων ἐπιμερων | ||
ἐπισινεις νωθραι ἐπιψογοι και ἀτυχεις . Της δε Παρθενου αἱ πρωται μοιραι ζʹ Ἑρμου ὑψηλοταται διοικητικαι πολυσοφοι ἐπιεικεις , ἐπι |
, ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
ἠ μεμψιν θεων . παντα ταυτα γαρ τυχη διδωσι και παραιρειται παλιν . ἐπι γην καταβαλων ὡσπερει τους θυλακους τους | ||
πρεσβυτερα γιγνομενα καρπιμωτερα καθαπερ ἐλεχθη : παραιρουμενης γαρ της ἰσχυος παραιρειται το πληθος της τροφης ὡστε ῥᾳδιον καταπεττειν την λοιπην |
το ἑν ἐπιστρεφομενον οὐτε ὡς γνωστικον οὐτε ὡς προς γνωστον ἐπιστρεφεται , ἀλλ ' ὡς ἑν προς ἑν δι ' | ||
νυν δε ταλαιναν οὐδ ' ὁσσον παιζων εἰς ἐμ ' ἐπιστρεφεται . οὐδ ' ὁ μελιχρος Ἐρως ἀει γλυκυς : |
κτηνων τρεφοντες οὐκ ἐπεδεοντο σιτου : κατασκευασαντες δ ' οἰκησεις ἑαυτοις καταγειους και την του βιου διεξαγωγην ἐν τοις ὀρυγμασι | ||
μεν ὑγιαινουσιν οἱ δε νοσουσι , δυνανται και μη συνυπαρχειν ἑαυτοις , ὡς και ἐν τῃ Εἰσαγωγῃ εἰρηται , ἐν |
την τεχνην εὐοδεα κατεστησεν , ἠ τοισιν ἐς την παραπλησιην οἰμον ἐμπιπτουσι τας ἀφορμας δηλους ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα | ||
] τα ἐσχατα παρισθμια νειατα ] κατωτατα στεινην δε ἐμφρασσεται οἰμον : ἠτοι τα ἐσωτερω και κατωτερω του στοματος οἰμον |
φυσεις περι ἀλληλους εἰσι και ἐχθραι προς Ἀπολλοδωρον τον ἐμε ποιησαμενον ὑπηρχον αὐτοις τηλικαυται το μεγεθος , τι βελτιον ἀν | ||
παραγονται δε συντονως και μετα σπουδης διωκοντες τον Ἀμφιθεον σπονδας ποιησαμενον προς τους Λακεδαιμονιους . γεγραπται δε το μετρον τροχαϊκον |
: τα γαρ παραγοντα τι κατα την παραγωγον αὐτων δυναμιν παραγουσιν , οὐ κατα την ἀιδιοτητα . δειξατωσαν οὐν το | ||
γαρ προακτικα των αἰτιων κατα τελειαν ἑστωτα ἐνεργειαν τα ὑφειμενα παραγουσιν , ἡ τε του παντος δημιουργια ἐκ του παντελως |
το προχοος δε ἀπο προθεσεως . Ὁσα ἐν τῃ ἀρχῃ συντιθεται ἐκ του „ πολυ „ προπαροξυνεται : πολυστροφος πολυκαρπος | ||
γαρ το ἀφ ' ἑκαστης αἰσθησεως ἱκνουμενον προς την ἀρχην συντιθεται ἡ ἀρχη , ἐαν μη ἑτερα κυριωτερα ἀντιφῃ : |
' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα , και ὁλως το παραλογως πεπον ἐν ὀξει , φλαυρον : φλαυρον δε και το | ||
δημον ἀφαιρεθεντα την ἐξ αὐτων βοηθειαν , διεξιοντες ὁσα ἠσαν πεπον - θοτες ὑπο των ὑπατων και της περι αὐτους |
τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
φυσιν , εἰπερ ἐκεινα μεν ἀπο της ἑαυτων φυσεως το ὡρισμενον ἐχει και ἀτρεπτον τοιαυτην θεοθεν την ὑποστασιν εἰληχοτα , | ||
ἐχειν πολλου ἀξιον ἠ πολλους μηδενος ἀξιους . την ἀγοραν ὡρισμενον ἐφη τοπον εἰς το ἀλληλους ἀπαταν και πλεονεκτειν . |
ὁτι καμοντες την Ἀκραγαντα ἐκτισαν , ἀλλ ' ὁτι καθολου καμοντες πολλα του Θηρωνος οἱ προγονοι ἐσχον την Ἀκραγαντα . | ||
και οἱ συμμαχοι ἀνῃεσαν ἐπι τους Περσας . Ἐνθα δη καμοντες ὑπο του πληθους οἱ Περσαι ἐφευγον ἐπι ἀκρον το |
μεν θεοις ὀντες , ἀγαπητοι δε φιλοις , τιμιοι δε πατρισιν : ὁταν δε δη ἐλθηι το πεπρωμενον τελος , | ||
τινα , φασιν , ἐξαιρετως και ταις των μανθανοντων αὐτην πατρισιν ἀναγκαια . Λεβεδιων γουν διαφερομενων προς τους ἀστυγειτονας περι |
. προμηθειᾳ δε των ὀφεων τουτο δρωσιν , ἱνα μη ἀπολωνται : και δια ταυτα ἐς την νησον την προειρημενην | ||
πασης της δυναμεως ἐπι τους Ἑλληνας ἐλθουσης κυκλωθωσι και παντες ἀπολωνται . οἱ δε μετα του βασιλεως ταχθεντες ἐπειδη τα |
μεν οὐν φυτοις και μονιμοις οὐσιν ὑπαρχει το τελος : τρεφεται γαρ και γενναται ἐξ αὐτων οὐ μεταβαινοντα δια την | ||
: ἀπο γαρ της αὐτεης ἀναγκης παντα ξυνεστηκε τε και τρεφεται ὑπ ' ἀλληλων : οὑτω δε και εἰ τι |
ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
, εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
διανοια παρειται ἐξεταζεσθαι ἐν συλλογισμῳ , κατα δε το λεληθος ἐπισκεπτεται και αὐτη . Ζητουσι δε τινες , τινος χαριν | ||
μουσικην και ἀριθμητικην . και ἡ μεν ἀριθμητικη τους ἀριθμους ἐπισκεπτεται , ἡ δε γεωμετρια τα μεγεθη και τα σχηματα |
ρκη , και τετρακις λβ ρκη . ὡσαυτως και κατα ἀντιπεριστασιν : αἱ γαρ ρκη μοναδες εἰσιν ρκη : ὁλος | ||
ὁριζειν , οὐχ ὁρωντας ὁτι παν το φαινομενον κατ ' ἀντιπεριστασιν και διαθεσιν φαινεται . ἠτοι γουν παντ ' ἀληθη |
, κυανεη ῥις , ὀμμα θοον , σφυρον ὠκυ , τορον δεμας , εὐρυ καρηνον , χειρες χερσι βροτων ἰκελαι | ||
ἐστι ] , φησι [ ] [ ] [ ] τορον ? ? [ ! ! ] μεικραδε [ ! |
ἐπιδεσμων οἱ μεν χαυνουμενοι οἱ δε σφιγγομενοι και θλιβουσιν τον ἀρρωστον . , , . = , , . Ἐχρην | ||
φρονημα κουφοτερον ἐχοντων χαιρουσιν ἐπ ' ἀδηλοις . Ἰατρος ὁρων ἀρρωστον ὑπο νοσου ἐπεμελειτο προς ῥωσιν του κειμενου . Μετα |
διο και κελευουσι κοτινους φυτευσαντας ἐνοφθαλμιζειν ἠ ἐμφυτευειν ὑστερον . ἀντιλαμβανονται γαρ μαλλον ἰσχυροτερου και τροφην ἐπισπωμενα πλειω καλλικαρπον το | ||
του παθους του εἰς αὐτας ἐξ αὐτων των αἰσθητων γινομενου ἀντιλαμβανονται , οὐκ ἰσασι δε την οὐσιαν αὐτην καθ ' |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
ἐργου , ἠφανισεν ἠ ἐβλαψεν , ὡσπερ ὁσα αὐανθειη ἀν παριοντος πυρος , ἠ ζῳα ἐλαττω ὑπο μειζονων δρομου παρασυρειη | ||
οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος μεν εἰσω του πνευματος εἰς την γαστερα : συν |
ἀδικιαν , ἀποβαλλει , συν ἀδειᾳ δ ' ἐπεξελθων ταυτην ἀναδεξεται . τι οὐν ἐτι τας των τυραννων τυχας ὡς | ||
των ἀλλων συμμαχων πληθος και τον ὑπερ τουτων ἀγωνα προθυμως ἀναδεξεται ; πρωτον μεν ἀτοπον ἐπι ταις ἑτερων σπουδαις ἠ |
φυει και αὐξει , οὐδεν δε ἑτερον ἠ μονον ἀχνην ἀποφερεται , ὡστε οὐδενος μεταλαμβανει . Ἀν πολλα βαλλῃς ἀλλοτ | ||
ὑπηρετης γινεται : τα γε μην των ποδων οὐκ ἰσον ἀποφερεται μετρον , ἀλλ ' ὑψει πλεονεκτουσιν οἱ προσθιοι και |
ὑστεραν : φασι δε και τουτο προγνωστικον εἰναι , εἰ συλληψεται ἡ γυνη : σχηματισας την γυναικα ῥητινην ὑποθυμια , | ||
μεθ ' ἑτερων κρεων δῳης λαθρα γυναικι φαγειν , οὐδεποτε συλληψεται . ὁμοιως και οἱ ὀνυχες αὐτου κεκαυμενοι το αὐτο |
λιθοις και ἀποδημιαν προηγορευσε : δει γαρ ὡς εἰκος τον βαλλομενον φυγειν . ἐπειδαν δε πολλοι ὠσιν οἱ βαλλοντες , | ||
ἑνεκεν : ταχυτατῳ : στηριγματα : βελος : παν το βαλλομενον . ταυτα δε φησιν ὡς βαλλων λιθους ἐν τοις |
ἐπισταμενοισι και αὐτοις , ὀφρα και ἀσχαλοων τις ἀπο πτολεμοιο τραπηται μηδε ἑ λισσομενος περι υἱεος ἠε φιλοιο μαψιδιως ἀφικηται | ||
φαλαγγες ἐχθρων , αἱ στειχουσιν ἀπνευστι διωκουσαι . ποι τις τραπηται , ποι τις ἐκνευσῃ ; παντα πανταχοθεν ἐξαπιναιως ἐπεθετο |
μεν γαρ κατασκευαζει , ὁτι νομιμον , ὁ δε ὁτι παρανομον ἐκ των ἐναντιων ὡρμημενος . Και ὀνομα μεν γενικον | ||
οἱον ἐδοξε τις την μητερα τυπτειν . ἠν μεν οὐν παρανομον , ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐλυσιτελησεν αὐτῳ , ἐπειδη |
ἀηρ , ἀλλ ' οὐδε χρωμα : του γαρ χαριν ἀντιληψεται των χρωματων ; ἀλλ ' ἑτερον εἰδος ζωου το | ||
οὐκ ἐχει , και εἰ μεν οὐκ ἐχει , πως ἀντιληψεται του ζητουμενου πραγματος , και τουτο ζητησει οὑ μηδε |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
. τροφης δε ἀπορων θεασαμενος προβατον ἐδειτο ποτον ἐκ του παραρρεοντος αὐτῳ ποταμου κομισαι . ” εἰ γαρ συ μοι | ||
ἀκραγαντες : * * * πολις Σικελιας , ἀπο ποταμου παραρρεοντος . φησι γαρ Δουρις , ὁτι αἱ πλεισται των |
σημειον ὁ φονος : τουτο δε οὐτε ἀνευθυνον , οὐτε ὡμολογημενον : διαφερει οὐν του ἐμπιπτοντος και προκατασκευαζομενου τῳ ἐκεινοις | ||
δε γενικη περιττοσυλλαβος εἰς ος ληγει : καλως οὐν το ὡμολογημενον σιωπησας το ἀμφιβολον εἰρηκεν . Το δε ταλαντου φανερον |
και αὐτη του ἐναντιου : οὐ γαρ ἐσται τι γιγνομενον ἐφθαρμενον . μηποτε προχειρως εἰληπται , ὡς εἰ ἀδεκτος θανατου | ||
μοριον αἱματος : ἠ γαρ φλεβα τεμοντας κενωσαι δει το ἐφθαρμενον αἱμα , ὁταν περι αὐτο το μοριον φλεψ μεγαλη |
γενεσιν , συμφυες το ἁμαρτανειν ἐστιν , ὑπερ οὑ το θειον εὐχαις και θυσιαις ἀναγκαιον ἐξευμενιζεσθαι , μη διακινηθεν ἐπιθειτο | ||
και ἐπιστημης ἀπληστοι διατελουντες ἀνακεκλησθαι λεγονται : προς γαρ το θειον ἀνω καλεισθαι θεμις τους ὑπ ' αὐτου καταπνευσθεντας . |
εἱλον γε , ἀλλ ' ἀπεχωρησαν ἐπ ' οἰκου . Ὑστερον δε διαλιποντων ἐτων τριων σπονδαι γιγνονται Πελοποννησιοις και Ἀθηναιοις | ||
πονων ῥαϊσας , μετεπεμψατο ταυτην , και ἐστεργεν ὁμοιως . Ὑστερον δε προς την θυγατερα Πτολεμαιου του Φιλαδελφου τον ἐρωτα |
δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
γε : οὐ μην ἐτι ἐν τῳ καλως γε : ἐπιτεταται γαρ ἡ ἐκπληξις . ἀλλα μην και ἐν τῳ | ||
' αὐτου του ἡγεμονικου , ἀφ ' οὑ ταυτα παντα ἐπιτεταται δια των οἰκειων ὀργανων προσφερως ταις του πολυποδος πλεκταναις |
, ἡ δε σεληνη της δυσεως . Και πιθανας ἀποδειξεις ἀναφερουσιν περι τουτων , ὁτι περι ψαμμου τι λελαληκασιν , | ||
κατασκοπων ἐχοντες ταξιν , ὁ τι δ ' ἀν ἀκουσωσιν ἀναφερουσιν ἑκαστης ἡμερας προς τους καλουμενους ἀνακτας . οἱ δε |
λογου . Τα δε καθ ' ἑκαστον μοριον συμβαινοντα παθη καταλοιπον ὑφηγησασθαι : ἀρξομαι δε ἐκ της κεφαλης , ἐπειδη | ||
, ἱν ' ἐχω παντα τἀμαυτου του πολυποδος μοι το καταλοιπον ἀποδοτε . και παλιν ἀλλαχου περι του αὐτου φησιν |
: ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
ἐλθειν αὐτῳ την ἀρχαιαν πενιαν , την εὐφορον ἐκεινην και παμφορον και καρποτροφον , τον δε χρυσον ἀπελθειν εἰς ἐχθρων | ||
ἀπεστρεψε , και ῥυσιν ἀλλην κατασκευασας ἀπελαβε χωραν πολλην και παμφορον , ἀρδευομενην ὑπο του προειρημενου ῥειθρου . διο και |
ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
. . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
Ὁ μεν οὐν παντεποπτης Ἡλιος , πυρωδης ὑπαρχων και φως νοερον , ψυχικης αἰσθησεως ὀργανον , σημαινει μεν ἐπι γενεσεως | ||
, πυρι . τα μεν σωματικα ταυτα , το δε νοερον και οὐρανιον της ψυχης γενος προς αἰθερα τον καθαρωτατον |
μηδεν χρησιμοι το παραπαν και δασμον οὐκ ἐτησιον ἀλλ ' ἐφημερον ἀναπραττωσι παρα των ἠδικημενων τροφας ἀναγκαιας ἁτε ποριζειν ἀδυνατουντες | ||
το θειον εὐτυχη δωρηματα Ζευς ἐσθ ' ὁ πεμπων την ἐφημερον τροφην ἀνευ θεου γαρ οὐδε εἱς ἀνηρ σθενει θειᾳ |
ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
ὁ θνητον ὀν ἀθανατον τοις ἰδουσιν ἐνεργαζεται ποθον , και ὁρωμενον οὐκ ἀποπληροι , και μετασταν μνημονευεται , και την | ||
ἐπανιοντες λεγομεν . φανερον οὐν ὁτι το μεν ἐν φωτι ὁρωμενον χρωμα . διο οὐχ ὁραται ἀνευ φωτος : τουτο |
, ταυτην δικην πεπονθως . 〛 τινες δε τον Βελονοπωλην παρασιτον φασι του Παμφιλου : δυστυχουντος οὐν του Παμφιλου ἀναγκη | ||
ἐτρεφεν ἐνδυκεως και σον θεραποντ ' ὀνομηνε . “ τουτεστι παρασιτον εἰχεν . εἰ μεν τοινυν φιλον ἐβουλετο τον Πατροκλον |
! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
και ἐστιν ἀνθρωπων οὐ σφοδρα εὐτυχων οὐδε ἀνδρειων δασμον ἑτεροις παρεχειν : ἐαν δε τινες , μητε ἐπιστρατευσαμενου μηδενος μητε | ||
ἀναλογιαν κατα το περιεχειν και περιεχεσθαι και κατα το ἑδραν παρεχειν και ἐνιδρυεσθαι , και εἱς ἐπι τουτων παντων ὁ |
και πυρωδες , οὐδεποτε στασιν ἐχον , ἀλλ ' αἰει φερομενον ἐγκυκλιως : ἰδιως δε τον ἡλιον και την σεληνην | ||
προλαμβανουσαι αὐτου την θρυψιν , ὡσπερ και εἰ ἀμμου σωρον φερομενον παισοι τις προλαμβανων τῃ πληγῃ την φοραν : τηνικαυτα |
προς του Δαρειου ἱππου τους μυκτηρας προσενεικαι , τον δε αἰσθομενον φριμαξασθαι τε και χρεμετισαι . Δαρειος τε δη ὁ | ||
πολλα κακα δραν τους ἐγχωριους . Ποσειδωνα δε το γεγονος αἰσθομενον τους υἱους κρυψαι κατα γης δια την πεπραγμενην αἰσχυνην |
στασεις μεμαθηκοτες : ἀλλως τε και ὁτι οὐδεποτε ἐκτος στασεως μελεταται : ἀλλα ἀναγκη την παραγραφην την εὐθυδικιαν ἐχειν , | ||
. ποποι ] φευ . μηδεται ] βουλευεται , ἠγουν μελεταται . νεον ] ἀντι μιας . ἰαμβος . μηδεται |
εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
ἐσω , πατρῳα προσκυσανθ ' ἑδη θεων , ὁσοιπερ προπυλα ναιουσιν ταδε . Ἀναξ Ἀπολλον , ἱλεως αὐτοιν κλυε , | ||
πρωτοι μεν Σκυθαι εἰσιν , ὁσοι Κρονιης ἁλος ἀγχι παραλιην ναιουσιν ἀνα στομα Κασπιδος ἁλμης : Θυνοι δ ' ἑξειης |
: ὁ μεν γαρ ἐπι πολεμον , ὁ δε ἐπι δειπνον . Γ στεφανωσαμενῳ : τῳ Δικαιοπολιδι . λειπει δε | ||
Δια φειδωλον και τα ἑπομενα τῃ φειδωλιᾳ . Θ . δειπνον : Ἐξ ᾠων και τυρου τετηγανισμενου . Θ . |
βοᾳ : μη μου τα ᾀσματα φυσεως ἀπαιτει κρα - τειν , κἀν ᾀδω προς λυραν . οὐτε γαρ αἰθων | ||
οἰεσθε ἠ τοὐναντιον ὡς αἱ των σωφρονων εὐχαι πρατ - τειν , τιμαν μεν τους θεους , γνωριζειν δε ἀλληλους |
ἀθρησωσιν : ἰδωσιν . ἐρευνητηρα : κολυμβητην . Σπερχομενον : βιαζομενον , καταπονουμενον . κατεπειγομενον , σπουδαζοντα . ποτι βυσσον | ||
και ἀετων , ἀξιουϲι περιχαραϲϲοντα κατα ϲτροφην ἐπι το βαθοϲ βιαζομενον ἐκ βαϲεωϲ ἀφαιρειν την μυρμηκιαν , ἑτεροι δε χαλκῳ |
εἰκοσιν ἡμερας ὁ τε πυρετος ἐχων και το οἰδημα μη καθισταμενον , ἐς διαπυησιν τρεπεται . Γιγνεται δε τουτεοισιν ἐν | ||
, το εἰς ἐλαχιστον και μικρον ἐκ τινος οὐσιας μερος καθισταμενον . Ψηνος ὁ φαλακρος εἰρηται . Σιμωνιδης . παρα |
ὑπερ δε των κοινων και ἐπιπαν γραφονται ταυτην , και ἁλοντος του διωκομενου τιμᾳ το δικαστηριον ὁ τι χρη παθειν | ||
μη τιθεναι . ὁτι τοινυν οὐδ ' εἰ φανερως ἐμελλεν ἁλοντος τουτου μηδεις εἰσοισειν μηδ ' ἐθελησειν εἰσπραττειν , οὐδ |
Το λογιστικον ] οὐν αὐτης ἀνω προς το ἀνω ἀει πληρουμενον και ἐλλαμπομενον μενει ἐκει , το δε τῃ του | ||
Παμφυλιᾳ : δευτερον δε τον Ὑρκανιον ἐκ του Κρονικου κολπου πληρουμενον . ἐστι δε και περι τουτου παλιν ἀμφιβολος ἡ |
ὑπακουουσι και πλειους ἀνθ ' ἑνος ἀνιστανται . και ὁ τετρωμενος οὐδεν ἡσσον ἐχει το θαρσος παραμενον , ὡς που | ||
ὁ περικρανιος ὑμην , ὑμενωδη σωματα φανησεται . ἐαν τε τετρωμενος ᾐ , ἐαν τε τεθλασμενος , την ἐπιδιαιρεσιν ζητει |
ὑμνους και τα ἀλλα οἱς ἐπιστημη και εὐσεβεια συναυξονται και τελειουνται . ἀει μεν οὐν ἀληστον ἐχουσι την του θεου | ||
' ὁσα ὑπο των θεων διιθυνονται βουλευματα των ἀνθρωπων , τελειουνται , ὁσα δε οὐ , οὐ τελειουνται . τουτο |
: ὁθεν ἀπο της προσκλησεως κλητηρες λεγονται οἱ των δικαστων ὑπηρεται . Προστιμον ἐκειτο τῳ μη μεταλαβοντι το πεμπτον μερος | ||
ἠ χαρακα , ὡσπερ ἀμελει ξυνεπονται τοις στρατοπεδοις πολεμικοι τινες ὑπηρεται : προς ἁπαντα δη ταυτα ἀμηχανως ἐχων ἀφικομην εἰς |
ἐχουσαν . το δε οὐτε λογῳ ῥητον οὐτε ὀψει βεβαιως καταληπτον , ἀλλ ' ἐκφευγον οὐκ οἰδ ' ὁπως , | ||
' ἐν τουτῳ μεν εἰρηκε πιθανον ἑαυτῳ φαινεσθαι μηδεν εἰναι καταληπτον , ἐν δε τῳ Πλουταρχῳ συγχωρειν ἐοικεν εἰναι τι |
. εἰρηται δη ἡ παροιμια ἐπι των κακως ἠ ἀδικως πασχοντων : ἀμφοτερα γαρ ὑφ ' Ἑλληνων ἐπαθον τοτε Μυσοι | ||
. / οὐ μονον το ” πασχει “ ἐπι των πασχοντων τι λεγεται , ἀλλα και ἐπι των ποιουντων . |
της ὑπεροχης των ὀρθων , και του ἐμβαδου . και ἀπαγεται εἰς το εὑρειν τριγωνον ὀρθογωνιον ὁπως ὁ ὑπο των | ||
το ἑν των ὀρθογωνιον γ . δ . ε . ἀπαγεται οὐν εἰς το εὑρειν δυο τριγωνα ὀρθογωνια , ὁπως |
τα σωματα ὁλα συνεκεκοπτο , και βοη σφας ἐπελελοιπει , παρεμενον δ ' ὁμως τῃ προθυμιᾳ . ὡς δε και | ||
ὁμως προςηλθον ἀνεχειν ἐπιπολυ μη δυναμενος , και προςηδρευον , παρεμενον : ὡς δε οὐδεν ἠνυον , προςηλθον , εἰπον |
ὑμεις δε δικαιοι ἐστε μεμνησθαι . ἀναγκαζομεθα δ ' αὐτα παραφερειν νυνι χρῃζοντες ἀντι πολλων και μεγαλων , ὡν ὑμιν | ||
ἀλληλους ; Και τι μοι νυν την προς ἀλληλους μαχην παραφερειν και ταυτης μεμνησθαι ; συ αὐτος εἰ ἐφαρμοζεις καλως |
τε των φωτων και του ὡροσκοπου , των τε λογον ἐχοντων προς αὐτους ἀστερων ἠ τοπων . δισωμων γαρ ὀντων | ||
ἐστι τα οὑτως ἐχοντα προστιθησιν , ὁτι τινα των μη ἐχοντων λογικην οὐσιαν , οἱον τα ἀψυχα κατα τας ποιητικας |
γραφουσι μετα δαιτα : διο ἡ διπλη . και ὁτι μαχεται το μετα δαιμονος ἀλλους : διο ἀθετειται . . | ||
ἀχρηστον ; εἰ οὐν οὑτως περι ἱματιου λυπειται τις και μαχεται , ὁτι οὐκ ἀπειληφεν ὑγιες το ἱματιον , τι |
τοιον ἐμισγομεθα ” ἀντι του τοιως ὡς νυν . . τοιον . . . . . β . . γ | ||
εὐτε διεκ πετρας φυγεειν θεος ἡμιν ὀπασσε , μηκετι δειδιθι τοιον , ἐπει μετοπισθεν ἀεθλους εὐπαλεας τελεεσθαι Ἀγηνοριδης φατο Φινευς |
ἀλλ ' ἁλυσεως τροπον ἀλλη ἐξ ἀλλης ἠρτηται , δευτερον προσγενησεται κριτηριον ἡ πιθανη ἁμα και ἀπερισπαστος φαντασια . οἱον | ||
και ἀλλα ὁτι πλειστα ἐκ του καλου τε και δικαιου προσγενησεται . Και τι δη , ἐφη , ὁρᾳς , |
ἐξ ὡν και Ἀλεξις ἐν τῳ ἐπιγραφομενῳ Λινῳ ἱστορει . ὑποτιθεται δε τον Ἡρακλεα παρα τῳ Λινῳ παιδευομενον και κελευσθεντα | ||
συναγομεναις μοιραις ιγ ιη . Την ἀρχην της μεσης πενταμηνου ὑποτιθεται ἀπο πανσεληνιακης συζυγιας ἀκριβους γινομενης περι τα δυο μερη |
νεωτερισμων . Πιττακος δ ' εἰς μεν την των δυναστειων καταλυσιν ἐχρησατο τῃ μοναρχιᾳ και αὐτος , καταλυσας δε ἀπεδωκε | ||
αὐτων πεπραγμενων κατασκευασει σεμνυνομενος : και φησει τουτο εἰναι τυραννιδος καταλυσιν το παυσαι την πολιν δουλευουσαν : ἠ ἀπο του |
προεπιθειναι τῳ λογῳ τους περι αἰτιας πεψεως ὡπερ ἐπαναλαβουσι τον λογον . Της τοινυν αὐτης φυσεως ἀει μεν το παραμονον | ||
Ἱκανως δε και Κλεανθης περι το σπουδαιον εἰναι την πολιν λογον ἠρωτησε τοιουτον : εἰ πολις μεν ἐστι δικαστηριου κατασκευασμα |
και προφασεις των ὑστερων ὑπερ αὐτου λογων και πιστον ὁρκιον τελλεται ταις μεγαλαις αὐτου ἀρεταις . των μελλοντων . ἀφορμαι | ||
Κυπˈριας ἀγ ' εἰ τι , Ποσειδαον , ἐς χαριν τελλεται , πεδασον ἐγχος Οἰνομαου χαλκεον , ἐμε δ ' |
εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | ||
δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς |
τα κυτη και τα κοιλωματα του θωρακος γυαλα , οὐχ ὡρισμενος τοπος . . . . ἡ διπλη ὁτι της | ||
μεν τῳ νοητῳ ὡσπερ τα ὀντα οὑτω και ὁ ἀριθμος ὡρισμενος ὁσος τα ὀντα . Ἡμεις δε ὡς τον ἀνθρωπον |
εὐτυχιῃ , ἀλλ ' ἐξ αὐτεου του παθεοϲ . οὐτε φατον την αἰτιην θωμαϲαι : το δε μεγα . ἐπι | ||
: σχημα γλυκυτατον . οὐ φατον : οὐ λεκτον . φατον : ὀνομαστον . οἱον : πολυν και ποσον , |
οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
ἀληθους ἐλεγχου ὁρισμῳ τηρουμενων ἡ φαντασια της ἀπατης γινεται . διαιρουμενοις οὐν οὑτω τοις τοιουτοις σοφισμασι κοινον ἐπι πασι θετεον | ||
το θρεπτικον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τοις ὡς γενος διαιρουμενοις εἰς εἰδη ὁ κατα το κοινον ἀποδιδομενος λογος και |
χρωνται ἑν προς ἑν ἀλειφοντες . γινεται δε το μεν ὑφισταμενον κατω κινναβαρι , το δ ' ἐπανω και πλειον | ||
ἐκεινη ἡ πτωσις το ἐκχωρουν , ἡ δε δη και ὑφισταμενον : ἀλλ ' ὁμως λεγεται το ἐκ τουδε και |
ὑστερον εἰς τοσουτον με κατεστησεν ἀγωνα , και μαρτυρα οὐδενα παρασχομενος ἐκ των λογων ζητει πιστος γενεσθαι , ἐξον αὐτοις | ||
προς ὑμας εἰπων καταβηναι , και το ψηφισμα του δημου παρασχομενος , ὁ περι εὐσεβειας ἐποιησατο : χρησιμον γαρ ὑμιν |
καθαπερ ὁμοιως και παρ ' ἡμιν ἐπι πλειονων τοιαυτα τινα συντελειται . Παχνη δε συντελειται των δροσων τουτων πηξιν τινα | ||
σανισι το παχος τετραδακτυλοις σκεπεσθω κατα τους ὀρθοστατας . Και συντελειται το σχημα . Και ἀπο του ἐδαφους των ἐσω |
, και ὁ μεγιστος , χειροηθης , ἐνδειᾳ των ἀναγκαιων πιεζομενος τε και κακουχουμενος . Και γαρ και ὁν ἰδειν | ||
θαμα λογιζομενος και ἀνελιττων , ἁμα δε και τῃ πολιορκιᾳ πιεζομενος , ἀμεινον οἱ κατεφανη την τε πολιν και τα |
και θηλεα ἐν τῳδε τῳ τροπῳ γινοιτ ' ἀν ὡς ἀνυστον : τα δε θηλεα προς ὑδατος μαλλον ἀπο των | ||
ὡσπερ το τελεομενον κατα τον ῥυθμον , ἀλλως τε οὐκ ἀνυστον : οὐτε γαρ κως τον ῥυσμον ὑπερβαλλοντα δει εἰναι |
ἀνα ⋖ ⊂ ὀξους σκιλλητικου . Ἀρχη των καταπλασματων και ἐπιθεματων . Καταπλασμα . καρδαμωμου ⋖ η λιβανου ⋖ ιδ | ||
ὀθονιου ἠτοι τοις φοινιξι παραμιγνυμενη , ἠ ἀλλῳ τινι των ἐπιθεματων ἐμπασσομενη , και σπογγος δε βραχεις ὑγρᾳ πισσῃ και |
, του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
. Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
παραγενομενης μου το θρασος νεμεις ; βεβηλον ] το πασι βατον και μη ἱερον . πτερωτων : δρακοντων . ἀλευσον | ||
τῳ αἰδοιῳ ἑλκεα οἰνῳ καταιονᾳν : ἐπιπασσειν δε μανναν , βατον , πιτυος φλοιον , και τῳ ὑδατι τουτων νιψασθω |
ταις ἀνατολαις προς ἀρκτους μεθιστηται , ταις δυσεσι προς μεσημβριαν μεθισταμενος φαινεται . ἀνατειλαντος γαρ του ΔΕΒ ἡμικυκλιου ὁ των | ||
των τροπικων ἀνατελλει τε και δυνει και τροπας ποιειται ἐναντιως μεθισταμενος . ὁταν μεν γαρ ταις ἀνατολαις προς μεσημβριαν μεθιστηται |
ἀναγκην πραγματων εἰτε δια το μη δυνασθαι φερειν ὀδυνην ὁλως αἰτουσιν ἡμας ἐπιδιδοναι των ἀνωδυνων αὐτοις τι φαρμακων , καλον | ||
προσθε χαριν τιθεσο . Οὐδενα θησαυρον παισιν καταθησει ἀμεινον : αἰτουσιν δ ' ἀγαθοις ' ἀνδρασι , Κυρνε , διδου |
μεσην μεν τον εἰρημενον κοινον των δυο δια πασων , προσλαμβανομενον δε τον βαρυτατον και νητην ὑπερβολαιων τον ὀξυτατον , | ||
' ἀκοης ἀναληπτεον . ὁρους τοινυν ποιησομεθα τουτο θεωρειν πειρωμενοι προσλαμβανομενον μεν θ͵σιϚ : μεση δε ἐσται δ͵χη : νητη |
χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | ||
ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους |
μεν , ὁτι μη νυν δυναται διαλυσαι το χρεος , εὐχομενος δε τοις θεοις ὡς ταχιστα δυνηθηναι , μικραν δε | ||
ἡ διπλη ὁτι οὐ προσυνεσταται περι της των Ἀχαιων κακωσεως εὐχομενος οὐδε κατ ' εὐχην τετιμηται , ἀλλα δια τας |
μη πνευματων , ἠ ὑδατων , ἠ αὐχμων , ἠ καυματων , ἠ ψυξεων . Το δε ἐαρ το ἐπιπαν | ||
τοτε ἡνικα ἐτησιαι την ἀλλην γην καταψυχουσιν ἐκκαομενην ὑπο των καυματων . Πολυσιτος δ ' ἀγαν ἐστιν ὡστε ἑκατονταχουν δι |