| χειμερινου τροπικου , ἀνατολικον Κριον ἐπι του ἰσημερινου , δυτικας Χηλας , Δρακοντος κεφαλην ἀνω προς τωι ὁριζοντι , ὁπου | ||
| το ἀπηλιωτικον : το δε κατα τους Διδυμους και τας Χηλας και τον Ὑδροχοον βορραπηλιωτικον τε ἐστι και οἰκοδεσποτειται μεν |
| Πυθαγορειος ὑαλοειδη δεχομενον μεν του ἐν τῳ κοσμῳ πυρος την ἀνταυγειαν , διηθουντα δε προς ἡμας το τε φως και | ||
| ἀντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον , ἀνταυγειαν , ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του |
| λεγεται γενεσθαι . εἰπομεν δε ὁτι και αἱ καινοπρεπειαι της ἀφελειας εἰσιν : οὐ χειρον οὐν κἀνταυθα παραδειγματι χρησασθαι , | ||
| οἱον παντα μεν χαλκον , παντα δε φοινικα , της ἀφελειας ἐστι , το δε κατα πληθος της περιβολης και |
| ἐν τῃ πολει φησαιτ ' ἀν βδελυρωτατον εἰναι και πλειστης ἀναιδειας και ὀλιγωριας μεστον ; οὐδεις οὐδ ' ἀν ἁμαρτων | ||
| ' ἐρυθριαν οἰδεν οὐτε δεδιεναι , τα πρωτα πασης της ἀναιδειας ἐχει . Εἰ του πατρος δοξαιμι κρειττον σοι λεγειν |
| ὁ θειος Μαρκου Ἀντωνιου , ἡνικα φυγας γενομενος μετα την ὑπατειαν , ἡν συνηρξε Κικερωνι τῳ ῥητορι , ἐν τῃ | ||
| την ἀρχην παραδεδεγμενον , θρασυτερον ὀντα του Κλωδιου , ἐς ὑπατειαν ἐπηλπιζε και ἠλειφεν ἐπι τον Κλωδιον και ψηφισασθαι τῳ |
| αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
| λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
| ᾐ ] ἠδε ἀνω εἰρυηται και το δερμα περιτεινηται , ἀριϲτον μεν ἀντι του λιπαοϲ ἠ ξυν αὐτεῳ παχει πικεριον | ||
| και ἐϲ δυο κυαθουϲ του γαλακτοϲ ἐμβεβληϲθω εἱϲ ὑδατοϲ : ἀριϲτον δε και το τηϲ βοοϲ : τριτον δε αἰγοϲ |
| οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
| ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
| φερομαι τλαμων ; πα μοι φθογγα διαπωταται φοραδην ; ἰω δαιμον , ἱν ' ἐξηλου . Ἐς δεινον οὐδ ' | ||
| ' ἀνεπεμψεν ἱερον , ἐνθα γυναικες . Ἰω μοιρας ἀτεγκτε δαιμον . Ὠ καταρατος ἐγω : τις ἐμον οὐκ ἐποψεται |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| εἰπειν : ἀφηκε δε το ι δια το μετρον . τελειαι γαρ και εἰς τελος ἐξερχομεναι και πληρουμεναι αἱ παλαι | ||
| εὐρει . δεδοικα δε συν βασιλευσι μη πολις δαμασθῃ . τελειαι γαρ παλαιφατων ἀραν βαρεαι καταλλαγαι : τα δ ' |
| χωρουμεν . Ἡρωδιανος ἐν τῃ Ὀρθογραφιᾳ . Ὀβριμος . βρι ἐπιτατικον . ἐστι μοριον , και πλεονασμῳ του ο , | ||
| και μετα του † ν λεγεται , και το α ἐπιτατικον λαμβανεται : παρα γαρ το δερκω ῥημα γινεται † |
| δωρεας μεν τας τε σιτησεις και τας προεδριας και τας ἀτελειας και το ἱερασθαι και ὁσα ἀλλα λαμπρυνει ἀνδρας , | ||
| ἐντευθεν λυμαινεσθαι ; ὡστε και ἁ Δημοσθενης λαμπρως ἀγαν ὑπερ ἀτελειας προϊσχεται , των ἀτοπωτατων εἰναι φασκων και της εἰς |
| ἀπο της συγκεκομμενης γενικης ὠνομασθαι , την δε Ἀρηνην ἀπο ἐντελους της ἀρηνος . καλειται δε και Ταρνη , ὡς | ||
| ἐν τῃ περι του Δημοσθενης διδασκαλιᾳ μεμαθηκαμεν . Κλισις της ἐντελους εὐθειας : Ἡρακλεης Ἡρακλεεος Ἡρακλεους και Ἡρακληος ποιητικως : |
| οὑτοι . ἀκουω γουν ἐν Δικαιαρχιᾳ τῃ Ἰταλικῃ πολυπουν ἐς ὀγκον σωματος ὑπερηφανον προελθοντα την μεν ἐν τῃ θαλαττῃ τροφην | ||
| οὑτος , ἀλλα πολλακις , κλεπτει το χαυνον και τον ὀγκον εἰσαγει , ὑψοι το μικρον και κατασπᾳ το πλεον |
| τοις ἡρωσι : Δια το ὀνομα φησιν αὐτον τοις ἡρωσι συνδιαγειν . ] ξυνεισι πλην της ἑσπερας : Ἀντι του | ||
| βουλεσθαι και ἑαυτους ζην και τους ἑαυτων φιλους και ἑαυτοις συνδιαγειν και τοις φιλοις . οὐ μην ἀληθες ἐστι τουτο |
| ἱξε νεων , τῃ δη οἱ ἐεισατο χωρος ἀριστος , λειος πετραων , και ἐπι σκεπας ἠν ἀνεμοιο : ἐγνω | ||
| , ἀφοδος μυων , κυμινον , κοχλιας συν τῳ ὀστρακῳ λειος , ἀβροτονον , καρκινου το χελωνιον , ἀρον , |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| ζηλου μαλλον ἠ φοβου γεμειν αὐτοις τα Καρχηδονιων , πολεως δυσμενους τοσησδε και γειτονος εὐχερως οὑτως αὐξανομενης . και ὁ | ||
| δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρητο κατα την αὐτου του δυσμενους μαρτυριαν και παν ὁπερ ἠθελε μερος ἡ τυχη του |
| , ὡν τον μεν Ἰασιωνα δυσσεβημα τι πραξαι περι Δημητρος λεγους ' ἀγαλμα και πληγῃ κεραυνωθεντα δαιμονιῳ θανειν , τον | ||
| μυθῳ ] λογῳ προσχρῃζετε ] χρῃζετε πευσεσθε ] μαθηθεσθε και λεγους ' ] οὐ μονον πασχουσα δηλονοτι ἀλλα και λεγουσα |
| ἀν ἐν μειζοσι των νυν παροντων ἐπιδειξαιμεθ ' ἀν την παιδειαν ἐγω μεν οὐχ ὁρω . ὁ μεν οὑτως εἰπε | ||
| ὁντιν ' ἀν ἑκαστος ἡγηται καλλιστ ' ἀν των περι παιδειαν ἀρξαι γενομενων : ᾡ δ ' ἀν πλεισται ψηφοι |
| ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
| δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
| ἀνδρας τελουντας οὑς ἐν ἐφηβοις εἰασας , και νεανισκους εἰδες τελουντας εἰς παιδας , και ὁτι οὐδεν γλυκιον ἡς πατριδος | ||
| δολοισιν ὀπιπευοντας ἑταιρων εὐνετιδας πηων τε , και αἰσχεα μακρα τελουντας : ἀλλ ' ἀρα κἀκεινων βιοτοις ὀλεθρους ἐπαγουσιν , |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| μειζω λαβῃ , λογους μετα τον χιτωνα . παντως οὐκ ἀντερει σοι Θεοδωρα χαριν οὑτως αἰτουντι δικαιαν τε και αὐτῃ | ||
| , οὐκ ἀν ὑπο τουτῳ δικην ἐφευγον φονου ; οὐδεις ἀντερει . μη τοινυν της τελευ - της ἀποστερει με |
| ἠτοι των περιεχοντων τας κοιλοτητας χιτωνων περισαττομενων εἰς το κυκλῳ παντοθεν , ἠ των ἐναρμοζομενων εἰς αὐτο σωματων ἐκ προσαγωγης | ||
| πυνθανομενοι ταυτα , συνελεχθησαν ἀπο πασεων των πολιων οἱ δυναστευοντες παντοθεν , κοινῳ δε στολῳ ἀπικομενοι ὡς συλλυπηθησομενοι ἐδεθησαν ὑπ |
| ? ψυχην ? φερειν [ ποιειν τ ' ἀδηλον τοις συνουσι την νοσον τινα τροπον [ ! ! ] θετουτο | ||
| δ ' αὐτους ὡς δυνατον ἐλαφροτατους “ και μετριωτατους τοις συνουσι παρεχοντας . ” Ἐλεοκοπων : Λυσιας ἐν τῳ κατα |
| δε χωρησαντα ὑπο γην . και του μεν ἑτερου των τροπικων ἐφαψαμενον βραχυτατην ποιειν την ἡμεραν , μακροτατην δε την | ||
| δυο μαλιστα δωδεκατημορια περιεχουσων διαστασεων τα ἑκατερωθεν ἁμα ἠτοι των τροπικων ἠ των ἰσημερινων σημειων : και τουτων γαρ τα |
| ἁμα δε πεμπων προς Σελευκον εἰς Μηδιαν περι των ἀει συντελουμενων και παρακαλων βοηθειν την ταχιστην . ὁ δε Δημητριος | ||
| ᾑ παρεστι σημειουσθαι πασιν ἐκ των ὑπο σου συντετελεσμενων και συντελουμενων . Μετα μειζονος δε φωνης παντας αὐτους ὁ βασιλευς |
| ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἐκ μεταφορας των κυβων ὑπαφρος ὁ μη φανερος , ἐκ μεταφορας των ὑπ ' ἀφρον νηχομενων , | ||
| και ἀληθες το αὐτο τῳ ἠλιθιῳ εἰναι . στεργων δε φανερος μεν ἠν οὐδενα , ὁτῳ δε φαιη φιλος εἰναι |
| ταις πεντε ἰσαριθμος ὠν αἰσθησεσι . τουτῳ και ὁ ἐτι γυμναζομενος ἀσκητης ἐξεταζεται , μηδεπω δεδυνημενος ἐνεγκασθαι τα τελεια νικητηρια | ||
| μαλλον γεγηρακως ἠ ταις ἐπαλληλοις δυστυχιαις , ὑφ ' ὡν γυμναζομενος ἀθλητου τροπον ἐν πονοις και δυσκαρτερητοις κακοπαθειαις διετελεσεν : |
| δυαδος προς μοναδα ἐναντιοτητα , κατα δε την τουτων ἠδη μετουσιαν και ἀφομοιωσιν και τα ἐν κοσμῳ παντα : τα | ||
| ἐχειν . Αὐτικα γυναικει ' ἠν ποῃ τις δραματα , μετουσιαν δει των τροπων το σωμ ' ἐχειν . Οὐκουν |
| ἀρχης εἰς τους της Ἀγαρ διαλυθεισης και της μεν Σαρακηνων ἐπικρατειας μη μονον Περσιδος και Μηδιας και Βαβυλωνος και Ἀσσυριων | ||
| ' ἀν προβαιη ἡ διαλυσις , καθ ' ὁσον ἀν ἐπικρατειας και το πνευμα ἐφικηται , ὡσπερ κἀπι των διεξασμων |
| την ἐν Σικυωνι ἀρχην ἐσχεν . Ἀδραστου δε ἐς Ἀργος κατελθοντος Ἰανισκος ἀπογονος Κλυτιου του Λαμεδοντι κηδευ - σαντος ἐλθων | ||
| ὑπο της πεινης , ἀλλοτε δε ὑπο ἀλλοις συμβαμασι . κατελθοντος οὐν ποτε των καιρων ἐκ του οὐρανου πυρος ἐπι |
| ἐπι του βηματος , ἠ παρακελευηται , ἠ ἑλκῃ τον ἐπιστατην , ἀφειμενης της ἐκκλησιας ἠ της βουλης κυριευετωσαν οἱ | ||
| συμμαχιαν ἐποιησατο . καταλελοιπως δε της ἐφ ' Ἑλλησποντῳ σατραπειας ἐπιστατην Φοινικα , ἑνα των πιστοτατων φιλων , ἀπεστειλεν αὐτῳ |
| δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
| γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |
| γαρ ἐκει τῳ συνισταναι χαρακτηριζομενα ἐπεζητει τα πλειονα συστασιν χορηγουντα προταττειν , οὑτω κἀνταυθα τα τῳ ἀσυστατῳ το ἑαυτων εἰληχοτα | ||
| Μινουκιανῳ και Ἑρμογενει . Μινουκιανου μεν το προς τι ἀξιουντος προταττειν , ὁτι αὐξησις ἐστι κεφαλαιου και δει τῳ ὁρῳ |
| την πλανην , γινεται ἀλητης . οὑτως Φιλοξενος εἰς το Ῥηματικον αὑτου . ἀλιτης δε δια του ι γραφομενον εὑρον | ||
| οἱοι ἐσαν βασιλευτορες † Αἰπαληων . οὑτως Φιλοξενος εἰς το Ῥηματικον , . , . . . . Βασανιζειν : |
| ἀληθες ἰσως : πολυ γε μην δυσπειστοτερα και πλειονος δεομενα ἐναργειας . ἡ μεν γαρ ὀψις αὐτοις τοις ὁρωμενοις συμβαλλει | ||
| ὁτι , εἰ ληφθειη τις ὑλη , ἐξ αὐτης της ἐναργειας ὁ ἐλεγχος , ὡσπερ ἐφ ' ὡν ἐθηκαμεν προτερον |
| παλιν ὑπο την ἁπλην καθολου καταφασιν κατω τεθεικασιν ἐκ μεταθεσεως μερικην ἀποφασιν την λεγουσαν οὐ πας ἀνθρωπος οὐ δικαιος ἐστιν | ||
| συλλογισμος : και εἰκοτως : δει μεν γαρ ἀντιστραφηναι την μερικην , ἱνα εἰς το πρωτον ἀναχθῃ σχημα : οὐκ |
| κατα την προλεχθεισαν ἐννοιαν προτροπῃ χρηται τοιᾳδε : φιλοσοφει και ἀσωματους προ παντος ἡγου θεους ὑπαρχειν : το γαρ κυριωτατον | ||
| προ του ἀνατειλαι ” . ἀρ ' οὐκ ἐμφανως τας ἀσωματους και νοητας ἰδεας παριστησιν , ἁς των αἰσθητων ἀποτελεσματων |
| , και παρα του θεου ἀκουων ἑκαστα το μεν βιβλιον ἀποδωσειν σεσημασμενον ὡς εἰχε , την δε προς αὐτο ἀποκρισιν | ||
| , ὡμολογησε μεν ἐχειν τον λογισμον , ἀπειπεν δε μη ἀποδωσειν : οὐ γαρ ὀφειλειν τοις ἀλλοις ὁμοιως ὑπο τον |
| του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
| ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
| γραψαντι ἐπιστευσεν . Πλειονας ἐχειν δακτυλους τἀναντια σημαινει τῳ δοκειν ἡττονας ἐχειν : ὁσοι γαρ προσγινονται τοις κατα φυσιν δακτυλοις | ||
| ποιουσι τας συμπαθειας , εἰ δε ἐν τοις τετραγωνοις , ἡττονας τας ἀντιπαθειας , ὡς γινεσθαι τινας κατα καιρους ἐν |
| τριχας „ , ὡς φησι Μωυσης , εἰς μηκος ἀπλατες ἀσωματοις γραμμαις ἐμφερες . ἑκαστον οὐν των τριων διειλε μεσον | ||
| γουν τας ἐπικρατειας του νου , ὁτε τοις νοητοις και ἀσωματοις παραβαλλει , φυγαδευεται το παθος : και ἐμπαλιν ὁταν |
| γαρ ἀπειλουντι και τῳ δεσποτῃ θανατον μαντευεται : τοις δε λοιποις ἀπραξιαν σημαινει . σημαινει δε ὁ ἀετος και τον | ||
| μεσῳ παρηλασας ἐργοις παλλιστοις και τροπαιοις και νικαις και τοις λοιποις ἀριστευμασιν . Ὁσα μεν οὐν ἠ τους ὑπηκοους εὐεργετων |
| και πλεονεκταις ἀνθρωποις . ἀλλ ' ὁμως δια της ἐμης ἐγκρατειας και φιλομαθειας περιεγενομην των αἱρεσεων : ἁς οὐ μονον | ||
| . ταυτα μεν οὐν εἰσι παντα σχεδον τα λεγομενα περι ἐγκρατειας και ἀκρασιας : ὡν περι ἑκαστου σκεψωμεθα : και |
| ζ και ὁ Ἀναβιβαζων και ὁ Καταβιβαζων ἐχουσι χρονους τινας ὡρισμενους και διοικει ἑκαστος ἀστηρ τον γεννηθεντα κατα την οἰκειαν | ||
| κατω . Ἐμπεδοκλης μη δια παντος ἑστωτας εἰναι μηδ ' ὡρισμενους τους τοπους των στοιχειων , ἀλλα † παντα τους |
| μυθον ἐειπες : πως ἐθελεις ἁλιον θειναι πονον ἠδ ' ἀτελεστον , ἱδρω θ ' ὁν ἱδρωσα μογῳ , καμετην | ||
| . ἐμοι δ ' ἐγχειρουντι λεγειν ἀπεραντον ἡμερων πληθος ἐπιρρυεν ἀτελεστον ὁμοιως ἑξει τον καταλογον . οὐδε γαρ ἑστηκεν αὐτου |
| τῃ αὐτῃ ἐφαπτομενῃ και τῃ ἑτερᾳ των διαμετρων . ἐστωσαν ἀντικειμεναι , ὡν διαμετροι αἱ ΑΕΓ , ΒΕΔ , και | ||
| ἐλλιπως αὐτο δια συντομιαν ἀπαγγειλας : οὐτε γαρ τινες αἱ ἀντικειμεναι εἰρηται οὐτε τισιν ἀντικειμεναι . το δε πληρες της |
| , και διηχθωσαν δυο διαμετροι αἱ ΑΒ , ΓΔ τεμνουσαι ἀλληλας προς ὀρθας , ἑτερα δε τις τυχουσα διηχθω ἡ | ||
| ἐστω κυκλος ὁ ΑΒΓΔ , και διηχθωσαν δυο διαμετροι τεμνουσαι ἀλληλας προς ὀρθας αἱ ΑΒ , ΓΔ , ἑτερα δε |
| εὐ ποιησειν προσδοκᾳς . ἐργον ἐστι , Φανια , μακραν συνηθειαν βραχει λυσαι χρονῳ . λελουμενη γαρ ἡτερα και διαφανες | ||
| . ἐναπολογησασθαι ] ἡ ἐν προθεσις ἐπερισσευσε κατ ' Ἀττικην συνηθειαν . . . . ἡκω ] το ἡκω ἀντι |
| ἐσχοσαν . Μετα την Μαρωνειαν [ δε ] κειτ ' Αἰνος πολις ἐχους ' ἐποικους ἐκ Μιτυληνης Αἰολεις . Ἡ | ||
| δε ὁ Αἰσωπος πικρον αὐτῳ ἠπειλησε θανατον . ὁ δε Αἰνος φοβῳ συσχεθεις ψευδεσι λογοις ὑποβαλλει τον Αἰσωπον προς τον |
| , των δ ' οὐκ ἐστιν ἑτερον , καθως και προλαβων εἰρηκε τι του λογου δηλουντος ὁτι ὁσα μεν ἐχει | ||
| σοι διακονουντων και Κλεοβουλῳ συγγενης . τουτον συνεστησε μεν μοι προλαβων ὁ τροπος : οὐ γαρ οἰδε κερδαινειν ἀπο του |
| νυκτωρ εἰς ἱερον παρελθειν ἱεροσυλιας ἀρχη : προστεθεντων δε των λειποντων ἐν ἑκατερῳ τελεια τα πλημμεληματα γινεται . Των δε | ||
| φευγων τοὐναντιον μειωσει το πεπραγμενον , και μαλλον ὑπο των λειποντων αὐτο δειξει περιεχομενον : οἱον ὁ μεν φιλοσοφος ἐρει |
| Εἰ γαρ κεινων ἑκαστος δεκα ἀνδρων της στρατιης της ἐμης ἀνταξιος ἐστι , σε δε γε διζημαι εἰκοσι εἰναι ἀνταξιον | ||
| τ ' ἐπι γης και ὑπο γης χρυσος ἀρετης οὐκ ἀνταξιος . ὡς δε εἰπειν συλληβδην , ὁς ἁπερ ἀν |
| ἐπελθων . . . : ὁ Πεισανδρος εἰς πασας τας συνωμοσιας ἐλθων παρεκελευσατο , ὁπως παντες ἐν αὐταις συστραφεντες μιᾳ | ||
| Μαρκος , ἐκ Λαυρεντου πολεως , κορυφαιοτατοι των μετασχοντων της συνωμοσιας , ὑπο θειας ἀναγκης βιαζομενοι . ἐφισταντο γαρ αὐτοις |
| ταυτῃ και ἁπλως τα κατα τον οὐρανον παντα σημεια γραφει κυκλους παραλληλους , τουτεστιν ἰσον μεν ἀπεχοντας ἀλληλων , προς | ||
| κωνῳ εὐθειας . ποιειτω οὐν ἐν μεν ταις σφαιραις μεγιστους κυκλους τους ΖΗ , ΚΛΘ , ἐν δε τῳ κωνῳ |
| δε ταυτῃ χρηματιζειν πρωτον μεν περι ἱερων , ἐπειτα τας προβολας παραδιδοτωσαν τας γεγενημενας ἑνεκα της πομπης ἠ των ἀγωνων | ||
| συμβολων αἱ καλουνται ῥαφαι , πριονων δικην ὠδοντωμενων κατα τας προβολας τε και κοιλοτητας εἰς ἀλληλας ἐνηρμοσμεναι . ὠνομαζον δ |
| φαρμακου : παρακμαζουσης δε της φλεγμονης , την διαφορητικην δυναμιν ἐπικρατειν προσηκει , ὡς μηδ ' ὁλως ἐν ἐκεινῳ τῳ | ||
| καταστασεως , ὁταν πλεοναζῃ το θερμον . ὑποκεισθω δη παλιν ἐπικρατειν μεν ἡ θερμη δυσκρασια , μεμιχθαι δ ' αὐτῃ |
| ἀναγκασῃς , τοις μεν ἀποδωσεις την αὑτων , τους δε ποιησεις βελτιους . Εὐκλαδιου δε κατελθοντος ἐπανεισι μεν Ὠριων , | ||
| εὐθυς Ὀλυμπιῳ δεδωκαμεν , ὁν οἰσθα τε και εἰδως εὐ ποιησεις , ὁ τι ἀν ἐχῃς . Και ὡς ἀνδρα |
| . και ἐστι τις ἀμβαινουσι Ταυρου ὑπο νιφοεντος , ὁπου περιμηκετον ἀστυ Καρων , οἱ ναιουσιν ἐπωνυμον ἐξ Ἀφροδιτης : | ||
| πεντηκοντογυον πεντηκοντα γυας ἐχον : γυης δε μετρον γης . περιμηκετον περισσως μακραν και ὑψηλην . πεφραδοι διασημανειεν . ὁ |
| βαθος μη ἐκκρινοιντο , ἀλλα μαλλον ἀναθυμιασεις ἐργαζοιντο , δει ὑπεξαγειν αὐτας ἠ την ἀλοην ἠ το δι ' αὐτης | ||
| , νιτρον ϲυν μελιτι , και το ϲκυβαλον δια κλυϲμου ὑπεξαγειν ὑπερ του μη θλιβειν τῃ παραθεϲει . εἰϲ αὐτην |
| τοιαυτη δια το ἀρχοειδες , ἡ τριας δε την της μοναδος δυναμιν εἰς ἐνεργειαν και ἐπεκτασιν προχωρειν ποιει . και | ||
| , ἐχων ἰσας τας τρεις πλευρας : ἑκαστη γαρ πλευρα μοναδος ἐστι . παλιν ποιησον τρεις μοναδας ὑποκατω τουτων , |
| κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
| ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
| σκληριαν τινα ἐχουσας , και σκευαζεται οὑτως : Στεατος ὑειου προσφατου ἐξινιασμενου οὐγγιας μδ , κηρου οὐγγιας κδ , λιθαργυρου | ||
| . διδου εἰς ὑπνον ἐλλειγμα . Ἀλλο . Στεατος ὀρνιθειου προσφατου ⋖ γ # , μελιτος # α . ἑψε |
| καταπολεμουντες μεν τους ἀτιμαζοντας , ἐπιρρωννυντες δε τους αἰδουμενους . συνιοντων τοινυν ἐτι των στρατοπεδων ἀφανη παρ ' ἐκεινων ἐπι | ||
| χυτρα , ζει φιλια : ἐπι των δια του δειπνου συνιοντων εἰς φιλιαν . Ζητων γαρ ὀψον θοἰματιον ἀπωλεσα : |
| οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
| ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
| μυρια τηνα ὁσσα μεγαν Πριαμοιο δομον κτεατισσαν ἑλοντες ἀερι πᾳ κεκρυπται , ὁθεν παλιν οὐκετι νοστος . Μουνος ὁδε προτερων | ||
| αὐτοματου κοπου πληθος δηλουται , οἱ μεν ἰδιωται ἀγνοουσι , κεκρυπται γαρ , οἱ δε τεχνιται ἰσασιν , ἐκ του |
| ταις δημοτελεσι πομπαις σκαφας φεροντας πομπευειν και ὁποτε δε ἐβουλοντο μετοικον δηλωσαι ἠ σκαφην ἐλεγον ἠ σκαφηφορον : δια δε | ||
| ἀφειναι , τον δε στρατιωτην ἀναβιβασειν , τον δε ὁπλιτην μετοικον στεφανωσειν , και δωσειν δωρεας τας κατ ' ἀξιαν |
| παρα σου και χαιροντα ἀπελθειν . Οὐ μαλα ἡμων ἐοικατε ἀπειναι , το γαρ οὑτω τεχνικως ἐπιστελλειν οὐ παντως ἐστιν | ||
| ἐφη , οἰδα : σπευσει γαρ ἑως ἐτι προσω δοκεις ἀπειναι . Ἐγω δ ' , ἐφη ὁ Κυρος , |
| λογῳ , και οὐκ ἀλλῳ τῳ , χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , | ||
| την πολιν , νεους ὁμοιως και γεροντας και πολλους και δεξιους , της τε γλωττης τῳ ταχει τῳ τε ὁμιλητικος |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
| τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
| . διφθερας ἁς εἰχον στεγασματα ἐπιμπλασαν χορτου κουφου , εἰτα συνηγον και συνεσπων , ὡς μη ἁπτεσθαι της καρφης το | ||
| δ ' ἐμοι δοκει , και Προμηθεα Διι ταυτῃ πῃ συνηγον οἱ πρωτοι ἀνθρωποιτουτων δε τους μεν εἰς διαφοραν , |
| και σφηνωσαντες εἰς την ἑδραν ἐσωτατω προσωθουσι , και τρεχειν ἀναγκαζουσιν . ἀλλοι νιτρον κοψαντες και διεντες δια του στοματος | ||
| κατειχον . . πορθμης : Ἐπειδη οἱ πορθμης τους παριοντας ἀναγκαζουσιν εἰς τα ἰδια πλοια ἐμβαινειν . ἀπεκναιετε : Διεφθειρετε |
| τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
| . Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
| ὁτι ἀντιφατικως ἀλλην ταυτῃ ἀδυνατον μαχεσθαι . συναληθευουσι γαρ αἱ λεγουσαι Αἰας βαδιζει και Αἰας οὐ βαδιζει ἐπ ' ἀλλου | ||
| αὐτον τερψοντα και τα οἰκεια τῃ φιλοτιμιᾳ αὐτου και πολυμαθειᾳ λεγουσαι . ἰσμεν γαρ , φασι , τα τ ' |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| πολλη πανταχου , μαλιστα δε παρα τοις παλαιοις μνημασι και τοιχοις και παρα ταις ὁδοις ἐν ἀγεωργητοις τοποις : φυλλα | ||
| * . . Ἀσκαλαβωτης : ζωϋφιον ἐοικος σαυρᾳ ἐν τοις τοιχοις ἀνερπον των οἰκηματων : Ἀριστοφανης : πρωην δε γε |
| Βιωμενοι : βιαζοντες . Μαψιδιως : ματαιως . ἁλιον : πεπλανημενον , ματαιον . Ἱεμενῳ : πορευομενῳ . ἐφιασιν : | ||
| ἐπιπλει : Δημοκριτον μεν οὐν ἀπιστειν ἁτε πολλην της Ἀσιας πεπλανημενον : και Ἀριστοτελης δε ἀπιστει . : Ἡμιν δε |
| κατα του αὐτου ἀδυνατον ἐστιν , το ἑτερον ἀν εἰη αἱρετον το μη τῳ εἰναι προστιθεναι το ἀρνητικον μοριον . | ||
| ἠν των μετα πεισματος κατειληφοτων το φευκτον τι εἰναι και αἱρετον . ταυτα δη λεγοντες οὐ συνιασιν , ὁτι κατα |
| το ἡμιτονιον ἐκμελες , ἐπει μηδ ' ἀλλος τις παλιν ἐπιμοριος μεσος ἀναλογον διαιρειται , δεον δε ἐν λογοις ἐπιμοριοις | ||
| ἐαν δε μητε πολλαπλασιος ᾐ ὁ λογος των ἀκρων μητε ἐπιμοριος , μικτος δε τις , το διαφορηθεν διαστημα πολλαπλασιον |
| γενομενης ἀφνω , εἰ τις ἀπολελοιπε τι , ἀναστρεφετω και παρασκευασαμενος καλως ἐπανηκετω . ἡσθησαν οἱ δειλοι και αὐτικα ἀνεστρεψαν | ||
| δικαιᾳ ληφθεις ὀργῃ την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτου ἐποιειτο . παρασκευασαμενος οὐν χειμωνος καλως , ἐπειδη ἐαρ ὑπεφαινεν ἠδη , |
| κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
| κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
| μαλλον εἰσῃ : δηλωσει γαρ σοι ὁτι παρα το του ἐρωτος ὀνομα , ὁθεν γεγονασιν οἱ ἡρωες , σμικρον παρηγμενον | ||
| και ὑγρον βλεποντες , δικαιους , συνετους , φιλομαθεις , ἐρωτος πληρεις ἀνδρας δηλουσιν , ὁποιος ἠν Σωκρατης ὁ φιλοσοφος |
| ἐπιτολης εἰς τρο - πας θερινας ἡμεραι μεʹ . Ἀπο τροπων θερινων εἰς ἰσημεριαν μεθοπωρινην ἡμεραι Ϙαʹ . Εὐδοξωι Δημοκριτωι | ||
| δικαιολογουνται οὑτως : τις ἡ ἀποκληρωσις μη και ἐπι των τροπων τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ τις ἡ |
| της μεσουρανουσης μοιρας εἰς τα ἑπομενα χρονους ιγ , οὑς συνθεις τοις να κδ τους γινομενους ξγ λθ ἐσχε μεθ | ||
| δε οὐκ ἐχεις ; ἀλλ ' , ὠ γενναιε , συνθεις ἀπολογιαν ἡκε παρ ' ἀνδρας ἠδικημενους . κἀν γαρ |
| Ἑκαβης ὠδινες ὀνειρων , ληγει δ ' ἀμβολιεργον ἐτος πολεμοιο λυθεντος . τοιος ἀριστηων λοχος ἐρχεται , οὑς ἐπι χαρμην | ||
| οὑτος ἀπεκτεινε μονος ὑποστας και ἀλλους πολλους και ἀγαθους . λυθεντος δε του πολεμου τας χαριστηριους θυσιας ἀποδοντες οἱ Κυμαιοι |
| ὡσπερ δε ναυπηγησιμα ξυλα συναρμοζοντες ξυλουργοι γομφοις συνεχως ταις σφυραις τυπτουσιν , ἐγειρεται δε ἀλλος ἐξ ἀλλου ψοφος , οὑτως | ||
| . ὁταν οὐν γεννησῃ τους νεοσσους και ὀλιγον αὐξηθωσι , τυπτουσιν εἰς το προσωπον αὐτων . ἐκεινοι οὐν μη ἀνεχομενοι |
| τῃ οἰκειᾳ συμμιγηναι μητρι , ἀναιρησαντι ταυτην τῃ εὑρεσει του αἰνιγματος : ὁθεν τῃ πολει πασῃ των Θη - βαιων | ||
| τῳ ὀνοματι . Ὁρω το μωλυ , και συνιημι του αἰνιγματος , και σαφως οἰδα , ὡς χαλεπον εὑρειν το |
| δε ἀπο της δοτικης : ὁθεν δ ' ἀν γενηται τελευταιον αὐτης ἐστι το Ι . Ἡ δε αἰτιατικη των | ||
| , ἀπο δε των κατοικησαντων αὐτην Σικανων Σικανια προσαγορευθεισα , τελευταιον δε ἀπο Σικελων των ἐκ της Ἰταλιας πανδημει περαιωθεντων |
| Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
| γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| και το πασχειν ἐμποιουντων . Τῳ γαρ ἐνοντι θερμῳ ἡ ἀλλοιωσις ἡ παρα του ψυχοντος και τῳ ἐνοντι ὑγρῳ ἡ | ||
| γαρ ἡ ἀπο του κακου προς το κρειττον μεταβολη , ἀλλοιωσις δε ἡ ἀπο του καλου προς το χειρον ἀλλοιωσις |
| ἐμελλε ποιεισθαι , μητε τοπου , ἁ δοκει μεγαλα εἰναι κατηγορηματα ἡγεμονων στρατηγιας ἀπειρων : τοις δε Τυρρηνοις ἀμφοτερα , | ||
| θαυμαζειν ἡμας ἀναγκαζεις και ποιεις εὐεργετηματων καταλογον τα του γαμου κατηγορηματα . Ναι , φησιν : ἀλλα ὁ γαμος ἐπιπονον |
| , ἐτι δε Μεγαρεις φυγαδευσαντες και Φωκεις πολεμησαντες και Ζακυνθιους πορθησαντες δεδοικαμεν πολεμειν Ἀλεξανδρῳ ; ἀλλα λεγει Αἰσχινης : μνησθησεται | ||
| εἰς την των Καρχηδονιων ἐπικρατειαν . οὑτοι δε πολλην χωραν πορθησαντες και λαφυρων πληθος κομισαντες παρεδωκαν τῳ Τιμολεοντι . ὁ |
| ' ἐμοι δειλῃ πλειστον κεχαρισμενε θυμῳ , ζωον μεν σε ἐλειπον ἐγω κλισιηθεν ἰουσα : νυν δε σε τεθνειωτα κιχανομαι | ||
| : Πατροκλε μοι δειλῃ πλειστον κεχαρισμενε θυμῳ ζωον μεν σε ἐλειπον ἐγω κλισιηθεν ἰουσα , νυν δε σε τεθνηωτα κιχανομαι |
| ἐρυϲιπελατωδηϲ διαθεϲιϲ περι τινα των ϲπλαγχνων , καυϲωδη πυρετον και ἑκτικον ἐπιφερουϲα . και εἰ μεν περι την γαϲτερα γενοιτο | ||
| εἰσι δε οἱ και τριτον εἰσαγουσι , το ἑκτικον . ἑκτικον μεν οὐν ἐστι πνευμα , το συνεχον τους λιθους |
| δε ϲπερμα μαλιϲτα χρηϲιμον ἐϲτιν . Ἀμιαντον ἐν Κυπρῳ γενναται παραπληϲιον ϲτυπτηριᾳ ϲχιϲτῃ , ἐκφλογουμενον μεν ὑπο πυροϲ , μη | ||
| ἡδυοϲμῳ : μειζον μεντοι , τῃ δε γευϲει δριμυ , παραπληϲιον πεπερει . ϲπερματια δε μικρα φερει καθ ' ἑκαϲτον |
| . τουτου δε φησιν αἰτιον εἰναι την των εὐφυων και γενναιων ἀνδρων φιλοτιμιαν . δοξης γαρ ἀγαθης ἐφιεμενοι και του | ||
| τῳ μεγαλοις ἐστεφανωμενῳ κροτοις . ὑποθεσεως δε οὐκ ἀπορησεις των γενναιων ἡμιν βασιλεων ἀει τι καλον ἐργαζομενων . Ἐν τοις |