μυρια τηνα ὁσσα μεγαν Πριαμοιο δομον κτεατισσαν ἑλοντες ἀερι πᾳ κεκρυπται , ὁθεν παλιν οὐκετι νοστος . Μουνος ὁδε προτερων | ||
αὐτοματου κοπου πληθος δηλουται , οἱ μεν ἰδιωται ἀγνοουσι , κεκρυπται γαρ , οἱ δε τεχνιται ἰσασιν , ἐκ του |
οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
, ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
το γινομενον ὑπ ' αὐτου στερεον , ὁ δη και περιγεγραπται περι την σφαιραν ἡν ποιει το ἡμικυκλιον , ἰσον | ||
ζωης εἰδητικης οὐπω τετακται : οὐδε γαρ πω διακεκριται οὐδε περιγεγραπται , ὁτι και ἡ περιγραφη διακρισις τις : ἀλλ |
ὁμοιους ἀνθρωπους , ἡ μαχη , ἐπι δε της ψυχης ἀνομοιων : λογου γαρ προς ἀλογιαν . το νικαν αὐτον | ||
διαφορους προτασεις ἀναγκαιον γινεσθαι δεκα : ἐκ των τριων γαρ ἀνομοιων γενων τριαδες διαφοροι ἀτακτοι γινονται ιʹ . ἠτοι γαρ |
παθητικη , πῃ δε ἠθικως προηκται . και το μεν πραγματικον ἐπιδεδεικται πολλαχου : συναπτει δε τας ἰδεας ταυτας πολλακις | ||
το πραγματικον και το παθητικον . και αὐθις το μεν πραγματικον δια δυο τουτων ἐργασομεθα τοπων , ἐπανοδου και ἀνακεφαλαιωσεως |
μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
. προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
, . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
τα του ῥηθεντος προ βραχεος . Ἐλελειπτο μεντοι του συναναφαινομενου κεινοις πυρρου χρωματος και εἰ δει παραδειγματισαι τον λογον νεφεσιν | ||
και περαν ποντοιο παλλοντ ' αἰετοι . προφˈρων δε και κεινοις ἀειδ ' ἐν Παλιῳ Μοισαν ὁ καλλιστος χορος , |
ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
και το ἀποπρο βατε οὐ λαμβανει την της μεσης συλλαβης προσῳδιαν ὀξειαν , ἀλλ ' ἐπι την τεταρτην συλλαβην μεταβεβηκεν | ||
. Πεμπτος τροπος των παρα την λεξιν σοφισματων ὁ παρα προσῳδιαν . γινεται δε ὁταν ὁ τονος , προς ὁν |
αὐτος ἀνηρ στρατιαν πολεμιων τρεψαμενος , ὡσπερ ἐγω την Ἀντιατων ἐπικουρον τοις πολιορκουμενοις ἀφικομενην ; ἐω γαρ λεγειν , ὁτι | ||
μαχῃ σφισιν , ἠ Πλατωνα λεγω , ἠ και ὁντινουν ἐπικουρον και βοηθον , τα των τυραννων κακα εἰς μεσον |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
, ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
δε αὐτῳ των ξυγγενων της κορης μυριαδας δεκαπεντε φερνην ἐφη ἐπιδιδοναι αὐτας τῃ παιδι . και εἰτε σπινθηρα της ψυχης | ||
ὁ καμνων , οἱα συμβαινει πολλακις , ὡς μη θελειν ἐπιδιδοναι την χειρα τῳ ἰατρῳ , παντοιως δει τοτε σπουδαζειν |
σχηματι και ἀναγκαιον συναγεται ἐπι ὁρων ζῳου , ἀνθρωπου , περιπατουντος και ὑπαρχον ζῳου , ἀνθρωπου , κινουμενου : το | ||
, [ παρ ' ] εὐπαρυφου δε και μετα θεραπειας περιπατουντος ἐρωτηθεις τις ἐστιν οὑτος Μενανδρου , ἐφησεν , ἀξια |
ὑμων φυσεως , και οὐδεις αὐτος ἑαυτῳ ταυτα φερει των κρινομενων , ἀλλ ' ὑμων ἑκαστος ἐχων οἰκοθεν ἐρχεται , | ||
οἱ δε διαιτηται προτερον κληρῳ λαχοντες ἠ ἐπιτρεψαντων αὐτοις των κρινομενων διῃτων . και εἰ μεν ἠρεσκεν τοις ἀντιδικοις , |
ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
Λιβυες ἀνα κρατος φασκοντες και τας αἰγας παρ ' αὐτοις προειδεναι το αὐτο δηπου τουτο . αὑται μεν και μελλοντα | ||
αὐτο το ἰσον ; Πανταπασι γε . Ἀναγκαιον ἀρα ἡμας προειδεναι το ἰσον προ ἐκεινου του χρονου ὁτε το πρωτον |
ὑποκρινομενου , πιθανως δε δακρυοντος : ὁν νομιζω και αὐτον κοινωνον γενομενον του φονου περι ἑαυτου φοβεισθαι : ὡστ ' | ||
ἐγκαθημενων αὐτῃ στρατιωτων τετρακιςμυριων , ἐθριαμβευσεν ἐπι τῃ νικῃ , κοινωνον ἐχων του θριαμβου τον κοινωνον της βασιλειας και του |
. ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
. προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
εἰωθας λεγειν ὁτι μαινονται ; τι οὐν ; ὑπο των μαινομενων θαυμαζεσθαι θελεις ; Προληψεις κοιναι πασιν ἀνθρωποις εἰσιν : | ||
, συμβαλλομενου τι και του λογισμου . τα τε των μαινομενων φαντασματα και τα κατ ' ὀναρ ἀληθη , κινει |
λεγειν : εἰ δε τι παρειται , ἐν παρενθηκῃ γεγενηται θαυματος : οἱς γαρ οὐκ ἠν εἰπειν , παραλελειπται . | ||
Ἀργολιδι και ἐν τῃ Θεσπρωτιδι κατα το Χειμεριον καλουμενον . θαυματος δε ἐτι πλεονος ἐστιν ἐν Μαιανδρῳ ζεον ὑδωρ , |
, και Μαρκος Πετρηιος και Κυντος Βαρρων και Μαρκος Πορκιος Κατων και Λουκιος Κατων και Λουκιος Κορνηλιος Φαυστος , Συλλου | ||
ἐκ ταυτης της πολεως τριακοσταιος πεζῃ περιωδευσε την συρτιν Μαρκος Κατων , καταγων στρατιαν πλειονων ἠ μυριων ἀνδρων , εἰς |
τοις παρανομουσιν ἀνατρεποιτο χρημασιν ἠ χαρισιν , ἐσομενην ἑωρων του κοινου βιον συγχυσιν . διοπερ ἐκ των ἐπιφανεστατων πολεων τους | ||
ἱππους ὑποζευξασα ἀνηγαγεν αὐτην . λευκιππου τε θυγατρος : ἀπο κοινου το ἀμφεπει και της λευκους ἱππους ἐχουσης θυγατρος αὐτης |
. κρατειν γαρ αὐτην του παντος . Πυθαγορας δε και περικεισθαι τῳ κοσμῳ την ἀναγκην ὑπολαμβανει . Παρμενιδης δε και | ||
συστοιχῳ ταις ἐν αὐτοις ζωαις , δια δε το ὁλως περικεισθαι σωματα και δοξῃ τῃ ὡς συμπερασμα , ἡ δηπου |
τους ἀκουσομενους συλλεγῃ , καλλισθ ' οὑτω περι των ἑαυτου βουλευσεται ; οὐκ , ἀλλ ' οὑτω και μαλισθ ' | ||
; Ἀλλ ' εἰ μεν παρατεινοι , τι χρη ποιειν βουλευσεται : οὐ γαρ ἀφῃρηται το αὐτεξουσιον ἐν τουτοις . |
ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
ὀφιν μη εἰσιεναι εἰς τον περιστερεωνα . Ϛʹ . περι περιστερεωνος . ζʹ . περι ὀρνιθων . ηʹ . πως | ||
μετα σιδιων λιπαρων καταχριε . ἀλλο . λευκης ῥιζαν και περιστερεωνος βοτανης την ῥιζαν ἠ ἠρυγγιου ῥιζαν ἠ αὐτο το |
ποιηται , λογιοι δε οἱ προτερον τα κατα τας πολεις διηγουμενοι . Βασσιδαισιν ἁ τ ' οὐ σπανιζει : ὁ | ||
αἱς περι των βιωτικων διαλεγομεθα πολιταις ἠ φιλοις ἠ συγγενεσιν διηγουμενοι τι των συμβεβηκοτων ἑαυτοις ἠ συμβουλευομενοι περι τινος των |
δε το λυσαι την ἐπικειμενην ζημιαν . οὐκ ἐστι των ῥεοντων ἁ ζητουμεν , οὐδε γαρ ἁ πραττεις καθημεραν των | ||
ἐνταυθα δε πνεοντων ψυχρων ἀνεμων και των ναματιαιων ὑδατων καθαρων ῥεοντων προς αὐταις ταις πηγαις , ἀπαλλαγηναι της νοσου το |
ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
. και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
ὑπο παντος πονου , πασης ὑβρεως ἀνεπαφον , πασης ἀναισθητον πονηριας , ἀθλητην ἀθλου του μεγιστου , του ὑπο μηδενος | ||
εἰ τι ἐλεγον ὑγιες , οὐκ ἀν κατα της ἐκεινου πονηριας παρειχοντο μαρτυρας , ἡς οὐδεν μοι προσηκει φροντιζειν , |
μεντοι ἑτερον , ὁς νοοιτο ἀν ὀρθος προς τινος κυκλου ἐπιπεδον μεγιστου και λοξου , ὁν ὁ ἡλιος τῳ ἑαυτου | ||
σφαιρας . ἐαν γαρ ἐκβληθῃ το δια των ΔΑ ΑΓ ἐπιπεδον , ποιησει κυκλον , ἐν ᾡ ἰσοπλευρον ἐγγεγραψεται τριγωνον |
παρεμειναν δ ' αὐτῃ και μεχρι θανατου , και ἀποθανουσαι πολυτελους ταφης ἠξιωθησαν και τιμης ἐτυχον . Κλεοπατραν γαρ Καισαρ | ||
κορυφας τινας ἀπορραγηναι τινες μνημονευουσιν . εἰσι δε λατομιαι λιθου πολυτελους του μεν Ταιναριου ἐν Ταιναρῳ παλαιαι , νεωστι δε |
: το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |
' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε ἀλλην τινα ταττουσι πολιτειαν , προσταττοντες δε παντα τα κατα πασαν ἀρετην ἐργα , οἱον | ||
και δυο τον αὐτον ἠ παντες εἰληχασι , τἀναντια ἀλληλοις προσταττοντες και ἀπειλουντες , εἰ μη πειθοιτο , μεγαλαις τισι |
, ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
γεωργιαις , χαιροντων σφισι και των Θρᾳκων δια την των ὡραιων ἀμειψιν , μεχρι Φιλιππος ὁ Ἀμυντου τους τε ἀλλους | ||
τυνη δ ' , ὠ Περση , ἐργων μεμνημενος εἰναι ὡραιων παντων , περι ναυτιλιης δε μαλιστα . νη ' |
κατα ταὐτα τεταγμενῃ ἁπλῃ και ὁμαλῃ αὐτων φορᾳ κατα συμβεβηκος ἐπιγινομενης τινος ποικιλης και ἀνωμαλου κινησεως . περι δε της | ||
ὁ δ ' αὐτος λογος και ἐπι της τῳ ἑλκει ἐπιγινομενης οὐλης και ἐπι της του θανατου προηγουμενης καρδιας τρωσεως |
τι μελλομεν ] τι ἑστωτες στεναζομεν και οὐχ ἱκετευομεν ; μελλομεν ] βραδυνομεν και οὐχ ἱκετευομεν . μελλομεν ] βραδυνομεν | ||
τἀληθες . ἀλλα τῳ ὀντι ἡμιν δεδεικται ὁτι , εἰ μελλομεν ποτε καθαρως τι εἰσεσθαι , ἀπαλλακτεον αὐτου και αὐτῃ |
Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
της σφετερας ἀρετης ἀξιουντες στερισκειν , καλλιστον δε ἐρανον αὐτῃ προϊεμενοι . κοινῃ γαρ τα σωματα διδοντες ἰδιᾳ τον ἀγηρων | ||
αὑτους ἠ ἑκοντες , ἀδικουσι γαρ ὁσοι τε ἀκρατεις , προϊεμενοι τα αὑτων ἑκοντες , ὁ τε Γλαυκος ὁ παρ |
προσφερεσθαι την ἀκραν . προς μεν δη ταις Κελαιναις φυλακην καταλειπει στρατιωτας ἐς χιλιους και πεντακοσιους . μεινας δε αὐτου | ||
τον ποντον τας μεν πλειονας τε και πεπονηκυιας των νεων καταλειπει αὐτου , αὐτος δε ταις μαλιστα ταχυναυτουσαις παρεπλει ἀπο |
ἀν ἠν και το μεγεθος . ἀκρον τε ἐχοντος του πεπερασμενου διαληπτον , εἰ μη και καθ ' ἑαυτο θεωρητον | ||
ἐκ τοιουτων ἀρχων οὐσι τε και γινομενοις , του τε πεπερασμενου και του ἀπειρου ; ὡν το μεν πεπερασμενον ἐστι |
προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
δε γε δουλοι και αὐτην τροφην μετρῳ παρ ' ἐκεινων κομιζονται . το ὑπο μετρῳ δε ἀττικον ἐστιν . οὑτω | ||
νοηματων αἱ μεταξυ παρεμπτωσεις πολλαι γινομεναι δια μακρου την ἀκολουθιαν κομιζονται , τα τε σκολια και πολυπλοκα και δυσεξελικτα και |
ταυτας οἱον ἀντιδιῃρημενας , δειν δε προ των δυειν οὑτως ἀντικειμενων εἰναι και την μιαν αἰτιαν της συμφυσεως των δυο | ||
πλειονα σημεια συμβαλλει ἠ δυο . Ἐαν ὑπερβολη ἑκατερας των ἀντικειμενων ἐφαπτηται , ἡ ἀντικειμενη αὐτῃ οὐδεμιᾳ των ἀντικειμενων συμπεσειται |
ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
τους φορτους και τους πλους των ἐμπορων και οὑτως αὐτοις ἐπιβουλευοντων , ὁθεν ἡ παροιμια ἐπι των περιεργαζομενων τα ἀπορρητα | ||
και ἐπι τουτων εἰσι : και πολλακις μεν ὑπο των ἐπιβουλευοντων ταις πολεσιν ἠ πολεμιων ἠ πολιτων τινων ἀπολλυνται , |
φιλοσοφειν τοτε βελτιουντας την ψυχην και τον ἡγεμονα νουν . ἀναπεπταται γουν ταις ἑβδομαις μυρια κατα πασαν πολιν διδασκαλεια φρονησεως | ||
μοι ” , ὡς ὀλιγων ὀντων , οἱς τα ὠτα ἀναπεπταται και ἀνωρθιασται προς την των ἱερων τουτων λογων ὑποδοχην |
ἠτοι δια χρονου παρα φυσιν συστελλομενου , οὐκ ἐασουσιν ἐμοι δομεναι βιον ἠδε φαρετραν . μετασχηματιζουσι δε ἠτοι γενος , | ||
φωνηεν - τα , το ἑν ἀποβαλλουσιν , οἱον δουναι δομεναι , θειναι θεμεναι : εἰ εὑρεθῃ ἑν φωνηεν , |
ἀμφαγαπαζομενος , του δ ' ἱετο θυμος ἱκεσθαι αὐτην εἰς ἀκατον παιδος πελας : ἀλλ ' ὁτ ' ἐς ἁλμην | ||
βουλησωσι και πολυποδας θηρευσωσιν ἀκολουθουντας , ἑως ἀν εἰς την ἀκατον εἰσελθωσιν . Οἱ σαργοι ἱμειρονται των αἰγων , οἱ |
ὁν και βλεψιαν καλεισθαι . Ἀριστοτελης δ ' ἐν πεμπτῳ μοριων , ἀρχονται , φησι , κυειν των κεστρεων οἱ | ||
. ἱππουροι . τουτους ᾠα τικτειν Ἀριστοτελης ἐν δευτερῳ ζῳων μοριων φησι και ταυτα ἐξ ἐλαχιστων μεγιστα γινεσθαι , ὡς |
χρυσοκομης ἡ ῥιζα ἐν μελικρατῳ , καστορειον ἐπ ' ἀνθρακων θυμιωμενον ἑλκομενον τε δια της εἰσπνοης : ὠφελει γαρ μαλιστα | ||
' ὁ μουσικος ἐφη τον στυρακα τον ἐν ταις ὀρχηστραις θυμιωμενον τοις Διονυσιοις φρυγιον ποιειν ὀδμην τοις αἰσθανομενοις . το |
νενικηκεν ὁ βασιλευς και βαρβαρων ἐθνος ἐκκεκοπται . ταυτην δε καρπουμενοι την ἡδονην την ἑτεραν ἐλπιζομεν . αὑτη δε ἐστι | ||
' ἱερεις το παλαιον μεν δυνασται τινες ἠσαν , ἱερωσυνην καρπουμενοι μεγαλην , νυνι δε τουτων μεν αἱ τιμαι πολυ |
πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
ῥινας θυμιῃν , κερας μελαν αἰγος ἠ ἐλαφου κνησας , ἐπιπασσων ἐπι σποδιην θερμην , ὁκως μαλιστα θυμιησεται , και | ||
και των αἰγυπτιων κυαμων ἐξελων τα πικρα , καταλεσας , ἐπιπασσων πινετω : και ὠα ἡμιπαγεα ἐσθιετω ὀπτα , και |
τουτου αὐτην τε ἐλευθεραν και την ψυχην ἐλευθεραν παρασχεσθαι : προσπιπτοντων δε των ἀναγκαιων παθηματων τε και πραξεων ἐφεστωσαν ταυτα | ||
νεφη πνεοντας προς την Αἰθιοπιαν ἀγειν , ὡν δη και προσπιπτοντων προς τα ὀρη καταρρηγνυσθαι πολυ πληθος ὑδατος , ἀφ |
ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
Τραπεζουντος διαστηματα μεχρι Διοσκουριαδος προειρηται δια των ποταμων ἀναμετρηθεντα . ἀθροιζονται δε ἀπο Τραπεζουντος εἰς Διοσκουριαδα , την νυν Σεβαστοπολιν | ||
του προφητου Μωυσεως ἱερωτατας ὑφηγησεις . οὑτοι το μεν πρωτον ἀθροιζονται δι ' ἑπτα ἑβδομαδων , οὐ μονον την ἁπλην |
των συνεστωτων τε και ἀσυστατων ἐρχεται . Ὁρον οὐν του συνεστωτος ζητηματος λεγων παντα τα ἀσυστατα περιλαμβανει κατα το ἐναντιον | ||
οὐν δυναται προαποχρησασθαι τοις ἀπο του χορου , ἐκει δε συνεστωτος του χορου ἐπεισαγει τοιουτο ἀθροισμα , ὡς και ἐν |
οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
λογοις , ἐνεργειᾳ δε ἐν τοις γενομενοις , οὐδεν ἐτι δεομενης ἐκεινης ποιειν οὐδ ' ἀνακινειν τους λογους ἠδη της | ||
ὁ ποιητης την Ἑκαβην ποιων . της γαρ δη Ἑκαβης δεομενης του Ἀγαμεμνονος συμπραξαι οἱ προς την του Πολυμηστορος τιμωριαν |
ἐπομπευσαν τρισχιλιοι διακοσιοι , ἑτερος τε μυστικος χρυσους λιθοις πολυτελεσι κεκοσμημενος ὀγδοηκονταπηχυς : οὑτος δε περιετιθετο τῳ του Βερενικειου θυρωματι | ||
μακαριος δ ' ὑπειληπτο τοις πολλοις οὐχ ὁ ταις ἀρεταις κεκοσμημενος , ἀλλ ' ὁ ταις προσηνεσταταις ἡδοναις παντα τον |
ψηφους , οὐκετι ἀνασχετον ἡγησαμενοι το πραγμα οἱ νεωτατοι των πατρικιων διιστασθαι τε βουλομενοις κατα φυλας τοις δημοταις ἐμποδων ἐγινοντο | ||
Ταυτα και πολλα τουτοις ὁμοια εἰπων παρεστησατο τους πρεσβυτατους των πατρικιων κλαιοντας , οὑς ἰδοντες πολλοι των δημοτικων οὐδ ' |
. οἰμοι : τιν ' ὀψιν τηνδε δερκομαι ταλας ; ἀπολεμον , ὠ παι , πολεμον ἐσπευσας τεκνοις . τι | ||
εἰρηνην και ἀπο του θνητου και πεφυρμενου στρατοπεδου προς τον ἀπολεμον και εἰρηναιον λογικων και εὐδαιμονων ψυχων βιον θειον . |
τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
' Ἀθηνησι γηρᾳ τιμωμενον και θαυμαζομενον ὑπο των πολιτων . Κρατερος δ ' ὁ Μακεδων τοιαυτα τινα περι της τελευτης | ||
αὐτος Ἀλεξανδρος βιαιως την τε κεφαλην και τον αὐχενα και Κρατερος τοξευματι και πολλοι ἀλλοι των ἡγεμονων : ἀλλα και |
τοιαυτας ὁδους ἁς οὐτε πολλοι οὐτε ὀλιγοι δυναιντ ' ἀν ἀκοντων Αἰτωλων πορευεσθαι : ἐκεινον μεντοι εἰασαν διελθειν : ἠλπιζον | ||
φατε παραδουναι Σωστρατῳ , λῃστας ὁμολογειτε καταπεμπειν : εἰ δε ἀκοντων ὑμων ἐκεινος κατεκρατει , τι δεινον πεπονθατε λαβοντος ἐμου |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
τον ἑξης και τον ἡγουμενον του τετραχορδου και ἑστωτα νητην συνημμενων . ἐοικε μεντοι το τοιουτο συστημα παραπεποιησθαι τοις παλαιοις | ||
των Σκλαβων και Ἀντων κατα τους ποταμους ἐφεξης διακειμενων και συνημμενων ἀλληλοις , ὡστε μηδε διαλειμμα εἰναι μεταξυ αὐτων ἀξιον |
προσιοντων και ἀπιοντων , και ψυχεος , ἡλιου , πνευματων μεταβαλλομενων τε και μηδεποτε ἀτρεμιζοντων . Ταυτα δ ' ἐστι | ||
. χαλεπα τα καλα . παροιμια ἐπι των ἐν εὐπραγιᾳ μεταβαλλομενων εἰς ὠμοτητα . φησι δε αὐτην Διδυμος ὑπο Σολωνος |
πολ - λον πνευμα ἐσιεναι : μετα παντων γαρ των ἐσθιομενων και πινομενων ἀπερχεται πνευμα ἐς το σωμα , ἠ | ||
ἐφαγε κατορυξει και αὐτος δι ' οὐδεν μεγα † των ἐσθιομενων παραμενει † : εἰκος γε ὑπο πολλης ἀποριας , |
ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | ||
πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' |
κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
συσταντος την ἡσυχιαν αὐτος ἀγειν εἱλομην ὡς ἀν μη τεχνην ἐπαγγελλομενος μαχης κοινωνειν ἀναγκαζουσαν , οὐτε δωρεας ἀξιος ἠν οὐτε | ||
προχειρως ἐπαγγελλομενων πολλα . Χαρης γαρ ἐγενετο στρατηγος Ἀθηναιος προθυμως ἐπαγγελλομενος . Ἁλιευς πληγεις νουν οἰσει : αὑτη παραπλησιον τι |
τε δοξης και βιου και τελους . Ἐστω δε ἐπι ὑποδειγματος Ἡλιος Ἀρης Ἀφροδιτη Καρκινῳ , Κρονος Ἑρμης Λεοντι , | ||
τῳ προϊοντι λογῳ εἰς τους ἐπιμερισμους . Ἐστω δε ἐπι ὑποδειγματος Ἡλιος Ἀφροδιτη Καρκινῳ , Σεληνη ὡροσκοπος Ἰχθυσι , Κρονος |
οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
ταις δημοτελεσι πομπαις σκαφας φεροντας πομπευειν και ὁποτε δε ἐβουλοντο μετοικον δηλωσαι ἠ σκαφην ἐλεγον ἠ σκαφηφορον : δια δε | ||
ἀφειναι , τον δε στρατιωτην ἀναβιβασειν , τον δε ὁπλιτην μετοικον στεφανωσειν , και δωσειν δωρεας τας κατ ' ἀξιαν |
ἀποκρινεσθαι του ὑπαρχοντος : εἰτα του χρονου ὁντινα μεν πονεειν ἀποδεδοται , ὀλιγος : ὁντινα δε ἀναπαυεσθαι , πουλυς : | ||
ἡ αὐτη τιμωρια τοις ἀσθενεστατοις προς τους τα μεγιστα δυναμενους ἀποδεδοται , ὡστε τον χειριστον των αὐτων τυγχανειν τῳ βελτιστῳ |
Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |
τα μαλιστα λοιδορει . Και μην και Τιμοκρατης ἐν τοις ἐπιγραφομενοις Εὐφραντοις ὁ Μητροδωρου μεν ἀδελφος , μαθητης δε αὐτου | ||
Αἰτωλιᾳ . . : Τρυφων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν τοις Φυτικοις ἐπιγραφομενοις ἀρτων ἐκτιθεται γενη , εἰ τι κἀγω μεμνημαι , |
το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
φυναι Σαγγαριου του κατα την χωραν δυναστου και Κυβελης : παρθενιαν δε μαλλον ἠ την προς ἀνδρα ποθουσα ὁμιλιαν , | ||
Ἡ συνταξις οὑτω : ταρβω γαρ και φοβουμαι την ἀστεργανορα παρθενιαν της Ἰους , εἰσορωσα αὐτην δαπτομενην και δαμαζομενην ἐν |
τους πολλους , και του δοκειν παροντα μεν ἀπειναι , ἀποντα δε παρειναι , και του μη τα των πολεμιων | ||
οὐκ ὠν κακος τουτο ποιησει . ἐγω δε σε και ἀποντα φιλειν εἰχον ἐν τῳ σῳ παιδι και προσαγων τῳ |
, ὁ δ ' αὐτος τα τε λεγομενα μετ ' εὐμενειας προσιετο και ὡν ᾐδει πολλην ἐσομενην την ἰσχυν , | ||
ἀρρην κυων τῃ ἀληθειᾳ γενναιος και οὐκ ἀνευ θεων του εὐμενειας παραγιγνεσθαι ἀνδρι κυνηγετικῳ . ἀλλα χρη θυειν Ἀρτεμιδι Ἀγροτερᾳ |
. Νυν εἰς χωραν ἠλθες : ἐπι των προτερον μη ἀνεχομενων ἐλθειν ὁπου δει , ὑστερον δε αὐτοματουντων . Ξυλῳ | ||
ἐστιν ἐχοιεν εἰτε και δυναμει , των μετα τροπου μη ἀνεχομενων της τοιαυτης ἀντιθεσεως ἀλλα κατα τους τροπους αὐτους ἀλληλαις |
την ἐν Σικυωνι ἀρχην ἐσχεν . Ἀδραστου δε ἐς Ἀργος κατελθοντος Ἰανισκος ἀπογονος Κλυτιου του Λαμεδοντι κηδευ - σαντος ἐλθων | ||
ὑπο της πεινης , ἀλλοτε δε ὑπο ἀλλοις συμβαμασι . κατελθοντος οὐν ποτε των καιρων ἐκ του οὐρανου πυρος ἐπι |
ἱξε νεων , τῃ δη οἱ ἐεισατο χωρος ἀριστος , λειος πετραων , και ἐπι σκεπας ἠν ἀνεμοιο : ἐγνω | ||
, ἀφοδος μυων , κυμινον , κοχλιας συν τῳ ὀστρακῳ λειος , ἀβροτονον , καρκινου το χελωνιον , ἀρον , |
ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |