| λογῳ , και οὐκ ἀλλῳ τῳ , χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , | ||
| την πολιν , νεους ὁμοιως και γεροντας και πολλους και δεξιους , της τε γλωττης τῳ ταχει τῳ τε ὁμιλητικος |
| μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
| . Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
| . νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| λογοις , ἐνεργειᾳ δε ἐν τοις γενομενοις , οὐδεν ἐτι δεομενης ἐκεινης ποιειν οὐδ ' ἀνακινειν τους λογους ἠδη της | ||
| ὁ ποιητης την Ἑκαβην ποιων . της γαρ δη Ἑκαβης δεομενης του Ἀγαμεμνονος συμπραξαι οἱ προς την του Πολυμηστορος τιμωριαν |
| προσφερεσθαι την ἀκραν . προς μεν δη ταις Κελαιναις φυλακην καταλειπει στρατιωτας ἐς χιλιους και πεντακοσιους . μεινας δε αὐτου | ||
| τον ποντον τας μεν πλειονας τε και πεπονηκυιας των νεων καταλειπει αὐτου , αὐτος δε ταις μαλιστα ταχυναυτουσαις παρεπλει ἀπο |
| μειζω λαβῃ , λογους μετα τον χιτωνα . παντως οὐκ ἀντερει σοι Θεοδωρα χαριν οὑτως αἰτουντι δικαιαν τε και αὐτῃ | ||
| , οὐκ ἀν ὑπο τουτῳ δικην ἐφευγον φονου ; οὐδεις ἀντερει . μη τοινυν της τελευ - της ἀποστερει με |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
| και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| βορειος πολος μεσουρανιαν την θεσιν σχηι , και τοτε οὑτως κειμενης της σφαιρας συμβησεται ἑξ μηνων εἰναι την ἡμεραν και | ||
| ἐν τῳ Ἀσιανῳ μερει αἰγιαλου και νησου κατα στομα τουδε κειμενης , ἠ Βλαβη ἐπονομαζεται . περι Κικονιου και ὁθεν |
| και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
| μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| ἐν αὐτῳ γινεσθαι τας μεταβολας ; αὐτο μεν οὐν τι μεταβαλλειν οὐχ οἱον τε , εἰ μη τινα ἐχει και | ||
| τα ἀλλα δ ' ὡσαυτως . ἐτι δ ' αὐτους μεταβαλλειν τηι κρησει κατα τα παθη και τας ἡλικιας : |
| τουτων τας μεν Μαντινεων ἡμιν συμφορας μετ ' αὐξησεως και διαθεσεως ἐξηγησατο , δηλον ὁτι καθηκειν ὑπολαμβανων τοις συγγραφευσι τας | ||
| την ληφθεισαν τροφην . ἐκ ταυτης οὐν διορισθησεται της κοιλιακης διαθεσεως ἡ λειεντερια . ἐκ παντος τοινυν τροπου ἀνακλητεον την |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| ταυτας οἱον ἀντιδιῃρημενας , δειν δε προ των δυειν οὑτως ἀντικειμενων εἰναι και την μιαν αἰτιαν της συμφυσεως των δυο | ||
| πλειονα σημεια συμβαλλει ἠ δυο . Ἐαν ὑπερβολη ἑκατερας των ἀντικειμενων ἐφαπτηται , ἡ ἀντικειμενη αὐτῃ οὐδεμιᾳ των ἀντικειμενων συμπεσειται |
| ἀπεκτεινεν αὐτων , τους δε και ζωντας ἐλαβεν , οἱ πλειους δε κατεφυγον ἐς τι χωριον ὀχυρον και τετειχισμενον . | ||
| πεττονται , καθαπερ ἐν τοις ἀλλοις ὑπνοις , ἀλλα πολυ πλειους γινονται . δια ταυτα τοι και παρακελευομεθα τοις καμνουσιν |
| χωρας ἠμφισβητουν Ἀκαρνανες : την δε Πυληνην μετενεγκαντες εἰς τους ἀνωτερον τοπους ἠλλαξαν αὐτης και τοὐνομα , Προσχιον καλεσαντες . | ||
| γαρ τουτο ἐστι της πραγματειας ταυτης . τα δ ' ἀνωτερον ὁσα θεωρειται χρωμενης ἠδη της ποιητικης τοις τε συστημασι |
| πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
| περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
| τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
| Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| ταις πεντε ἰσαριθμος ὠν αἰσθησεσι . τουτῳ και ὁ ἐτι γυμναζομενος ἀσκητης ἐξεταζεται , μηδεπω δεδυνημενος ἐνεγκασθαι τα τελεια νικητηρια | ||
| μαλλον γεγηρακως ἠ ταις ἐπαλληλοις δυστυχιαις , ὑφ ' ὡν γυμναζομενος ἀθλητου τροπον ἐν πονοις και δυσκαρτερητοις κακοπαθειαις διετελεσεν : |
| ' Αἰγινῃ . Σωκρατης δ ' ὁ φιλοσοφος ὁ παντων καταφρονων του Ἀλκιβιαδου καλλους οὐχ ἡττων ἐστιν ; ὡς και | ||
| , και Ἀθηναζε ἐλθειν και μη σπουδασαι γνωσθηναι , δοξης καταφρονων . Και εἰδεναι μεν Σωκρατην , ἀγνοεισθαι δε ὑπ |
| και κεραυνων ῥαγεντων , φασι τους αὐτοχειρας ἁπαντας του παιδος ἀπολεσθαι . . . : Βωταχιδαι , τοπος Ἀρκαδιας , | ||
| τῳ ποιητῃ Α βουλομ ' ἐγω λαον σων ἐμμεναι ἠ ἀπολεσθαι : και ἀντωνυμιαν παραγωγον τριτου προσωπου , και τον |
| την πολιν ἐληλυθοτων ἐθνων , οἱς πολλη ἀναγκη σεβειν τους πατριους θεους τοις οἰκοθεν νομιμοις , οὐδενος εἰς ζηλον ἐληλυθε | ||
| Ἀθηναιον . και των εἰναι θεους ἀποφηναμενων οἱ μεν τους πατριους νομιζουσι θεους , οἱ δε τους ἐν ταις δογματικαις |
| συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
| χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
| ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
| περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
| κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
| οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
| την ἐν Σικυωνι ἀρχην ἐσχεν . Ἀδραστου δε ἐς Ἀργος κατελθοντος Ἰανισκος ἀπογονος Κλυτιου του Λαμεδοντι κηδευ - σαντος ἐλθων | ||
| ὑπο της πεινης , ἀλλοτε δε ὑπο ἀλλοις συμβαμασι . κατελθοντος οὐν ποτε των καιρων ἐκ του οὐρανου πυρος ἐπι |
| ὡσπερ εἰ και ἀνευ του διαιρειν ἐξ ἀρχης εὐθυς μηδεν πραγματευσαμενος τις ἐλαμβανε ταυτα . Πεφεισμενως ἐοικε το των διαιρεσεων | ||
| Λαιτος ὁ και τους βιους των φιλοσοφων ἐπ ' ἀκριβες πραγματευσαμενος . ἐν δη ταις των προειρημενων ἱστοριαις δηλουται κατα |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| των τετολμημενων : δυσκολον δε ἐκεινῃ , ὁτι μη ῥᾳστον ἐφικεσθαι των τετολμημενων : οὐ μην δια τουτο ἡγουμαι προσηκειν | ||
| παρα της οὐσιας ἀφθονως ταις ἐπιθυμιαις χορηγων , δυνησεται τουδε ἐφικεσθαι . τι δη ποτε ; ὁτι πασα ἀναγκη τον |
| ἀλλα τον δεσποτην , ὁς οὐ πονειν με ἐδιδαξεν , ἀλλοτριους δε πονους κατεσθιειν . „ οὑτω και των παιδων | ||
| δ ' οὐκ ὀξυδορκουντες εἰσι , τουτους ταχει ῥιπτουσιν ὡς ἀλλοτριους : εἰ δε ἐπι της Ἑλενης λεγοιτο , λεγει |
| ἐξεπιπτες , ἐγω δ ' ἐσυριττον . Τουτο δε το ἀντιθετον ὁ Δημοσθενης ἐποιησε κακο - ηθες , το μεν | ||
| πιστευωσι και τοις ἐπιφερομενοις ὡς ὁμοιως ἀληθεσι . τουτο κακοηθες ἀντιθετον . Παρισον σχημα ἐστι τε και λεγεται , ὁταν |
| ἰαμβικα διμετρα : το εʹ ὁμοιον ἑφθημιμερες : το ζʹ παιωνικον τριμετρον ὑπερκαταληκτον ἐκ παλιμβακχειων και κρητικου : το ηʹ | ||
| : ἰδιως δε ἐπηνεγκεν αὐτῳ τους τροχαιους . το ιαʹ παιωνικον διμετρον ἀκαταληκτον . το ιβʹ ἀντισπαστικον διμετρον βραχυκαταληκτον . |
| του ἀνιμησαντος ἀποχωρειν ταυτα και ἀπ ' ἀλληλων κρινεσθαι . παρελθειν μεν δη ἐς την Κισσιαν και αὐτος ὡμολογηκεν ἐν | ||
| πεπιστευται ὑπο πολλων και ἐν γραφαις ἀξιοχρεοις φερεται , μη παρελθειν . λεγεται δη τισιν , ὡς ἀδηλου πασιν οὐσης |
| μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
| οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
| χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
| διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| , ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
| ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
| ὡσπερ ἀνδρα και συνειναι ὑμας οὐκ οἰδ ' ὁ τι ποιουσας μετ ' ἀλληλων . τι τουτο ; ἠρυθριασας ; | ||
| ἀναγκαιου : τας μεν γαρ την ἀντιφασιν ἐπ ' αὐτου ποιουσας προτασεις , οἱον την ἀναγκαιον εἰναι και οὐκ ἀναγκαιον |
| , βλιμαζοντες , ἀντι του κακουντες . ἀποτιλλουσι γαρ και κατεσθιουσιν . οὑτοι δε οὐ μονον ὑμας ἑψουσιν , ἀλλα | ||
| [ δαρδαπτουσιν / ] ] ⌈ κατεσθιουσι . / [ κατεσθιουσιν . ] την ψυχην ] το αἱμα . ἰστεον |
| ὑπο του θεου προβεβλημενην , ἱνα το μεν τι αὐτης ἀπορον και ἀσχηματιστον νοηται προ του διακρισιν λαβειν , το | ||
| και οὑτος ἐγω , καθως προειπομενλυεται . δε κἀκεινο το ἀπορον , ὡς το ἑαυτους και ἐπι πρωτον συνετεινεν : |
| ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
| ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
| ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
| τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
| σου θεων ἐν γουνασι κειται εἰ παλιν ληψομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι αὐτος αἰτει , Πλατωνος μη αἰτουντος , “ | ||
| ἐν κουρειῳ , ” φησι , “ κειρομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι παρ ' Ἀντιπατρου τριβωνιον ἐλαβεν , ἐφη , |
| δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
| ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
| τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
| Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
| ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
| ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
| [ ? οὐ γαμεις , ἀν νουν ἐχηις , τουτον καταλειπων τον βιον . γεγαμηκα γαρ αὐτος : δια τουτο | ||
| τἀλλ ' ἐπετρεπεν , οὐτ ' ἀν ἐκειν ' οὑτω καταλειπων αὐτοις ἐφραζεν : ὡστε ποθεν ἰσασιν ; εἰ δ |
| οἱ γαρ Κυμαιοι τους τυφλους ὁμηρους λεγουσιν : ὡστε προτερον ὀνομαζομενου αὐτου Μελησιγενεος τουτο γενεσθαι τοὐνομα Ὁμηρος . ιδʹ . | ||
| γαρ ὠνομασθη , του κορακος οὑτω κατα την των Ἰταλων ὀνομαζομενου φωνην . Και οὐδε μεχρι τουτων τα της εὐημεριας |
| και προς ἡμας ἐληλυθε της ἀρετης . Δεχεται δη την παραινεσιν ὁ Τυλλος και δεχημερους ποιησαμενος ἀνοχας , ἐν αἱς | ||
| λογος μυθικος ἐκφερομενος ἀπο ἀλογων ζῳων ἠ φυτων προς ἀνθρωπων παραινεσιν : παροιμια δε την ἀπο του κεφαλαιου ἐπι το |
| νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
| πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| ἀπαντωσαι πρωτως και ἐνεργησουσιν , αἱ δε δυναμει οὐσαι και μελλουσαι ἀνιεμενου ποτε του κωλυοντος αἱματος και λυομενου , ἐτι | ||
| της μητρος , τουτου χαριν διφυης ἐκληθη . ὀψομεναι ] μελλουσαι ὀψεσθαι . πολυηρατον ] τοις πολλοις ἐρασμιον . πολυηρατον |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
| δ ' οἱ μειζονες ἰσον ποιουνται το διαστημα και οἱ μειους . ἁ δ ' ὑπεναντια , ἁν καλουμεν ἁρμονικαν | ||
| γαρ προς την ἰσχυν συμφερει , και ψυξεις αἱ ἐπιγινομεναι μειους γινονται : το δ ' ἐνθενδε , εἰ μεν |
| των ἀλλων ἀπορῃ , κακως τε με ἐπιχειρησειν λεγειν και διαβαλλειν πειρασεσθαι , διεξιονθ ' ὡς ἐγω μεν και ἐτραφην | ||
| λαμβανειν τα ἐγκωμια , οὑτως ἐξεστι σοι ἀπο πασης κακιας διαβαλλειν και ψεγειν , ὁταν ἐθελησῃς . ἐστι δε ποτε |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| πολεις ξυμμαχιδας πλειους , βασιλεως τε αὐτοις και Τισσαφερνους χρηματα παρεχοντων , σφισι τε οὐκετι ὀντων , εἰ μη τις | ||
| . ὀνος ἀγων μυστηρια : ἐπι των ἑτεροις κακοπαθουντων και παρεχοντων εὐφροσυνην δια το τῳ καιρῳ των μεγαλων μυστηριων ἐξ |
| ταχεως γηρασκουσιν αἱ φυσιες αὑται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει τοισι τοιουτοισιν ὁκοσα θερμαινει και ξηραινει και πονοισι και σιτιοισι , | ||
| : αἱ λεπται μελανων διαχωρησιες αἱ φρικωδεες , βελτιους τοισι τοιουτοισιν : αἱ τοιαυται ὠφελουσι μαλιστα κατα την ἡλικιην , |
| , ἡ δε καταγινομενη περι τα ἀφροδισια τα μη ἀνθρωποις ἀνηκοντα , ἀλλα θηριοις , οἱον το μετα ἀρρενων συνουσιαζειν | ||
| καρπων συναγωγας ὑποδεικνυναι , και συνολως παντα τα προς ἡμερωσιν ἀνηκοντα βιου παραδιδοναι τοις ἀνθρωποις . Ἀπο δε του χρονου |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἐκ μεταφορας των κυβων ὑπαφρος ὁ μη φανερος , ἐκ μεταφορας των ὑπ ' ἀφρον νηχομενων , | ||
| και ἀληθες το αὐτο τῳ ἠλιθιῳ εἰναι . στεργων δε φανερος μεν ἠν οὐδενα , ὁτῳ δε φαιη φιλος εἰναι |
| , και τις ἡ τουτων ἀρετη . ιη Ὁτι το ἀνακαλειν ἐν ταις θηραις τας κυνας ἀγαθον ταυταις . ιθ | ||
| δη το ἐν πρωτῳ μεν δρομῳ , ὁσακις φιλον , ἀνακαλειν οὐ κωλυω : ἐν δευτερῳ δε ἠ τριτῳ , |
| ὑπο του δορος . δοριπληχθ ' ] δια του ἡμων δουρος σκυλευθεντα : θησειν ἀπο κοινου . θΞ δοριπληχθ ' | ||
| ἀλαλκοι . Πηλεϊδης δ ' ἀπορουσεν ὁσον τ ' ἐπι δουρος ἐρωη , αἰετου οἰματ ' ἐχων μελανος του θηρητηρος |
| προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
| φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
| κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
| . ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
| τα του ῥηθεντος προ βραχεος . Ἐλελειπτο μεντοι του συναναφαινομενου κεινοις πυρρου χρωματος και εἰ δει παραδειγματισαι τον λογον νεφεσιν | ||
| και περαν ποντοιο παλλοντ ' αἰετοι . προφˈρων δε και κεινοις ἀειδ ' ἐν Παλιῳ Μοισαν ὁ καλλιστος χορος , |
| ; Δια μεσου γαρ αἰθερος τεμνων κελευθον ποδα τιθημ ' ὑποπτερον Περσευς προς Ἀργος ναυστολων το Γοργονος καρα κομιζων . | ||
| λοχαγων ; πολλακι και δηριν ἀνδρων ἐπελασσατο πυργοις ἠρεμος ἀσπιδοεσσαν ὑποπτερον , εὐτε βροτοισιν ἀσπις ὑπερ κεφαλης ἐπικαρσιον ἀσπιδ ' |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| ἀτμιᾳν καταλεπτυνομενον ὁμοιως : το δε χολωδες καταλειπομενον μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ | ||
| θερμανθηναι δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ |
| ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
| δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
| ἀλλ ' ἠ ἐασαντες τον ἐν Πελοποννησῳ πολεμον διαβαντες παντες πολεμησομεν Ἀκαρνασι τε και τοις συμμαχοις αὐτων , ἠ εἰρηνην | ||
| κατα ἀντερωτησιν , ὡς ὁ Δημαδης , ἐρωτηθεις πως οὐν πολεμησομεν ; ἀπεκρινατο πως οὐν την εἰρηνην ἀξομεν ; . |
| συνετος εἰναι . Χαριεν οὐν μη Σωκρατει παρακαθημενον λαλειν , ἀποβαλοντα μουσικην τα τε μεγιστα παραλιποντα της τραγῳδικης τεχνης . | ||
| την κεφαλην και την οὐραν ἀποδερειν και τα ἐντος ἁπαντα ἀποβαλοντα πλυνειν τρισιν ὑδασιν , κἀπειτα ἑψειν μεθ ' ὑδατος |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| δυναμενοις οὐκ ἀναγκαιως δοξει διατριβειν ὁ λογος περι τινας μειρακιωδεις ἐνοχλησεις . τουτων δε διωρισμενων φανερον ὁτι και ἐπι των | ||
| , και ὁσα ἀλλα των τοιουτων προσδιοριζομεθα προς τας σοφιστικας ἐνοχλησεις : οὐ γαρ ἀντιφασκει προς τον εἰποντα Αἰας ἐμονομαχησεν |
| ὡν το μεν ἀπο μεσημβριας προς ἀρκτους ἐχον την παροδον ἐαρινον λεγεται , το δε ἐναντιον μετοπωρινον , δυο δε | ||
| ἠλθε που σιδηρος : ἀλλ ' ἀκηρατον μελισσα λειμων ' ἐαρινον διερχεται : αἰδως δε ποταμιαισι κηπευει δροσοις ὁσοις διδακτον |
| προσιοντων και ἀπιοντων , και ψυχεος , ἡλιου , πνευματων μεταβαλλομενων τε και μηδεποτε ἀτρεμιζοντων . Ταυτα δ ' ἐστι | ||
| . χαλεπα τα καλα . παροιμια ἐπι των ἐν εὐπραγιᾳ μεταβαλλομενων εἰς ὠμοτητα . φησι δε αὐτην Διδυμος ὑπο Σολωνος |
| εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
| θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
| ὡς χευσω , ὁ μεσος θευσομαι και μετα της ὑπο προθεσεως ὑποθευσομαι . Ἐν παντα δε νομον ] * Ἐς | ||
| τους ἐπονειδιστους φονους λεγουσιν οἱονει ἀξια φονου δεδρακοτας και μετα προθεσεως δε καταφονας φασι . και οὑτω μεν Ἡρακλειδης . |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| δεξια ἐν τοις εὐωνυμοις και τα εὐωνυμα ἐν τοις : δεξιοις . οἱ δε φυλασσομενοι κατα μειζονα μερη τους ἐξελιγμους | ||
| οὐν αἱ φυσικαι αὑται , ὁτι το ἀῤῥεν ἐν τοις δεξιοις μερεσι δημιουργειται , το δε θηλυ ἐν τοις ἀριστεροις |
| λογῳ . Τροπη δε ἐστι το μη ἐξ ὑποκειμενου πραγματος ἀλλοτριου δε σημαντικον ὀνομα θειναι κοινον εἰναι δυναμενον και του | ||
| τινα λαβειν ἐν ἑαυτοις οἱον πεψιν και δυναμιν ἀποπνευσαντος του ἀλλοτριου . Τι οὐν ἰσως ἀν τις φαιη κωλυει και |
| ὡς ἐπυθετο και εἰδεν αὐτου τα τολμηματα , ἐποιειτο σπουδην ἐπαγεσθαι Φιλοποιμενα ἐς Μακεδονιαν . τῳ δε Ἀντιγονου μεν ὀλιγον | ||
| το δη τους ἀνασπαστους ἐκ των κεκρατημενων πολεων τεως μεν ἐπαγεσθαι κατα τας στρατειας , ἐπει δε προθυμως τους πολεμους |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| ὀφθαλμοις αὐτα διοριζειν , ὁπως δε χρη διοριζειν , μηκετι προσθεις . ἡμεις δ ' αὐτο προσθωμεν , ὁτι ἐπι | ||
| σημαινει και το ἀοριστον ὀνομα , οὐ παρελκοντως το πως προσθεις ἀλλ ' ὑπερ του ἐνδειξασθαι ὁτι οὐ φυσιν μιαν |
| σφοδρα δε κυνηγεσια . οὐ μην ἀπαξιοι το καμνειν και ἐνοχλεισθαι των ἀλλων ἑνεκεν , οὐδε ταυτῃ χειρον πραττειν νενομικεν | ||
| ' εἰ και ἀπηρας παρ ' ἡμων , το γε ἐνοχλεισθαι παρ ' ἡμων οὐ διεφυγες , ἐπειδη οὐδε αὐτος |
| ' αὐ της μεν παρα των θεων τιμης ποτερον τας ἐπιδημιας εἰποι τις , αἱς το κοινον ἐτιμησαν , ἠ | ||
| αὐτους ἀφροντιδας : ὑπεταραττε γαρ ἡσυχῃ το παραδοξον μου της ἐπιδημιας , και ὁσον οὐδεπω παντας ἀνθρωπους ἀφιξεσθαι προσεδοκων τον |
| , ἐξιασατο την νοσον τελειως . Και τινας οἰδα των χρησαμενων αὐτῳ μηκετι ὁλως , ὑπο του παθους ὀχληθεντας : | ||
| ζωδιου τετηρηται , καθαπερ διακονῳ προς την τηρησιν του ὡροσκοπου χρησαμενων των Χαλδαιων : ἐπι δε τῃ ἀναφορᾳ ὁ συσχηματισμος |
| γαρ ἐκει τῳ συνισταναι χαρακτηριζομενα ἐπεζητει τα πλειονα συστασιν χορηγουντα προταττειν , οὑτω κἀνταυθα τα τῳ ἀσυστατῳ το ἑαυτων εἰληχοτα | ||
| Μινουκιανῳ και Ἑρμογενει . Μινουκιανου μεν το προς τι ἀξιουντος προταττειν , ὁτι αὐξησις ἐστι κεφαλαιου και δει τῳ ὁρῳ |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |