συνετος εἰναι . Χαριεν οὐν μη Σωκρατει παρακαθημενον λαλειν , ἀποβαλοντα μουσικην τα τε μεγιστα παραλιποντα της τραγῳδικης τεχνης . | ||
την κεφαλην και την οὐραν ἀποδερειν και τα ἐντος ἁπαντα ἀποβαλοντα πλυνειν τρισιν ὑδασιν , κἀπειτα ἑψειν μεθ ' ὑδατος |
τους πολλους , και του δοκειν παροντα μεν ἀπειναι , ἀποντα δε παρειναι , και του μη τα των πολεμιων | ||
οὐκ ὠν κακος τουτο ποιησει . ἐγω δε σε και ἀποντα φιλειν εἰχον ἐν τῳ σῳ παιδι και προσαγων τῳ |
τῳ πολεμῳ πλεον μυριαδων δεκα ἀνῃρημενης και των ἐχθρων αὐτον ἀνελοντα βουλευτας μεν ἐνενηκοντα , ὑπατους δ ' ἐς πεντεκαιδεκα | ||
, το τηνικαυτα ληξας της ὀργης ἀπελυσε της τιμωριας τον ἀνελοντα , την ἰδιαν τυχην , ἀλλ ' οὐ την |
δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
παυονται ἠ προσθεν : οἱ τε φονικωτατοι και ἐπι σημειων δεινοτατων γινομενοι τεταρταιοι κτεινουσιν ἠ προσθεν : ἡ μεν οὐν | ||
τας θυσιας ἀπαρχων τοις ἀνθρωποις προϊουσων παρανομιας , ἡ των δεινοτατων θυματων παραληψις ἐπεισηχθη , ὠμοτητος πληρης , ὡς δοκειν |
πριν ἀν μυδροι τε ὑπερ θαλαττης πεσοιεν και δενδρα ἠρι θαλλοντα παυσηται : ἀρχοντα τε τον μεγαν και παιδας τουτου | ||
παρεχομενα την εὐωδιαν παραδοξως δι ' ὁλου του ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . |
ἀμφαγαπαζομενος , του δ ' ἱετο θυμος ἱκεσθαι αὐτην εἰς ἀκατον παιδος πελας : ἀλλ ' ὁτ ' ἐς ἁλμην | ||
βουλησωσι και πολυποδας θηρευσωσιν ἀκολουθουντας , ἑως ἀν εἰς την ἀκατον εἰσελθωσιν . Οἱ σαργοι ἱμειρονται των αἰγων , οἱ |
τουδε ἑνεκα ἐμοι δοκειν , ἐπει ἐπυθετο ἡ βουλη , ἀποστελλουσιν Ὀτιλιῳ διαδοχον της ἀρχης Φλαμινιον . τοτε δε ἡκων | ||
λογων ῥηθεντων ὑπο ἀμφοτερων ἐπι της βουλης , τους αὐτους ἀποστελλουσιν αὐθις οἱ Ῥωμαιοι Λακεδαιμονιοις γενεσθαι και Ἀχαιοις δικαστας , |
ἑαυτου λοιπον οὐσαν . λεγεται δε και πενθησαι τον Ἀλεξανδρον ἀποθανοντα ὁ Πωρος ὀλοφυρασθαι τε ὡς γενναιον και χρηστον βασιλεα | ||
ἰδων τον ὀνειρον εἰς τοσουτον ἡκε πενιας ὡστε τον πατερα ἀποθανοντα δι ' ἀποριαν πολλην αὐτος ὑποδυς ἐβαστασε και ἐξεκομισε |
ἀτμιᾳν καταλεπτυνομενον ὁμοιως : το δε χολωδες καταλειπομενον μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ | ||
θερμανθηναι δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ |
του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
τε ὁ κηδεστης και Νομιτωριος ὁ θειος συν τοις ἀλλοις ἑταιροις τε και συγγενεσιν ἑστωτες ῥητα και ἀρρητα κατ ' | ||
' ἐγω μεν περιειμι και τροφης ψαυω και διαλεξομαι τοις ἑταιροις , ἡ δε οὐκετι με φαιδροις τοις ὀμμασιν ὀψεται |
ἀλλα τον δεσποτην , ὁς οὐ πονειν με ἐδιδαξεν , ἀλλοτριους δε πονους κατεσθιειν . „ οὑτω και των παιδων | ||
δ ' οὐκ ὀξυδορκουντες εἰσι , τουτους ταχει ῥιπτουσιν ὡς ἀλλοτριους : εἰ δε ἐπι της Ἑλενης λεγοιτο , λεγει |
τας δοκιμασιας εἰναι ἐψηφισαντο , δια δε τους μηδεν τοιουτον πραξαντας τας συνθηκας ἐποιησαντο . τοσαυτα σοι ἐγω ὑπερ του | ||
πριν γε δη τους αὐθεντας και τους το αἱμα χερσι πραξαντας τῃ γῃ καθιερευσαν . ἠν δε ἀρα ὁ Γαγγης |
τοις ἐμοις κινδυνοις ἐνην ἁπαντα . ὁπου γαρ ἠν κεχρημενον ἀναλωτον εἰναι την Τροιαν , εἰ μη προτερον το ἀγαλμα | ||
πολεμιοις , ὁτι τῃ πειρᾳ μετεμαθον , ὡς οὐδεν ἐστιν ἀναλωτον ἀρετῃ . ἐνταυθα δη δια παντων ἐχωρει τα ξιφη |
ἑτερον ἐστι το τε λαβειν τριτον μερος τονου και το διελοντα εἰς τρια τονον μελῳδειν . ἐπειτα ἁπλως μεν οὐθεν | ||
μεγεθει ἡ κεφαλη ἠ φυσει ἠ δι ' ὑδροκεφαλον , διελοντα αὐτην τῳ πολυτομῳ σπαθιῳ ἠ τῳ κοινῳ σμιλιῳ , |
Ἀρτεμι φιλα ἐπιφωνηματα ἐστι προς τους θεους δια μεσου των στεναγματων λεγομενα , εἰς οἰκτον αὐτους προκαλουμενα : τοιαυτα δε | ||
] τῳ των πολεμιων . στονων ἀϋτας ] των ἡμετερων στεναγματων ἀκροατης . . Λατογενεια ] ἐκ Λητους γεννηθεισα . |
και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
, ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
Ἀρβηλοις δε συναχθεντας ὁμου παντας . δυνανται δε και τα συναγοντα κωλα και μεσον αὐτων τεθηναι ποτε : ποθεν δ | ||
ὁραν μελιττῃ † ἐοικοτα σμικροτατον , καρφη και συρφετον ἑαυτῳ συναγοντα στεγοποιεισθαι δια τους χειμωνας , βαινειν δε ἀνα τα |
ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
. οἰμοι : τιν ' ὀψιν τηνδε δερκομαι ταλας ; ἀπολεμον , ὠ παι , πολεμον ἐσπευσας τεκνοις . τι | ||
εἰρηνην και ἀπο του θνητου και πεφυρμενου στρατοπεδου προς τον ἀπολεμον και εἰρηναιον λογικων και εὐδαιμονων ψυχων βιον θειον . |
διατετελεκασιν , εἰκοτως οἰμαι : ἐκ γαρ των ἀλλοτριων ῥᾳδιως ἀναλισκουσιν , ὡστε και τους συνερουντας ὑπερ αὑτων και τους | ||
του ἐδεσματος , ἀλλ ' οὐδε προσεχοντα τοις συνδειπνουσι πως ἀναλισκουσιν : ἐνθεντα δε εἰς το στομα συν τῳ κελυφει |
, πονου συνεχειαν φυσει πτερων ᾠηθη δειν ἐξισωσαι και τα παρεχοντα δη την ἐν ταις ὁδοις τρυφην παντα ῥιψας και | ||
εἰ δε διατασεως ὑπο πνευματων , την γαστερα δει τονωσαι παρεχοντα την ἱεραν Γαληνου , ἡντινα πικραν και δι ' |
ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
. και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
, ἡ δε καταγινομενη περι τα ἀφροδισια τα μη ἀνθρωποις ἀνηκοντα , ἀλλα θηριοις , οἱον το μετα ἀρρενων συνουσιαζειν | ||
καρπων συναγωγας ὑποδεικνυναι , και συνολως παντα τα προς ἡμερωσιν ἀνηκοντα βιου παραδιδοναι τοις ἀνθρωποις . Ἀπο δε του χρονου |
τε και ἐς την ἑαυτων πολεμιαν οὐσαν ἐπ ' Ἀθηναιους ἀποβαινειν : ἐπι πολυ γαρ ἐποιει της δοξης ἐν τῳ | ||
γ ' εἰ τινες . . . . ἀποβατης και ἀποβαινειν και ἀποβατικοι τροχοι . Δειναρχος Κατα Φορμισιου και ἐν |
προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
αὐτους λυμαινεσθαι το Ἀρκαδικον , ἀνεκαλουντο εἰς τους μυριους τους προστατας αὐτων : και ἐπει οὐχ ὑπηκουον , κατεδικασαν αὐτων | ||
οἱ προὐχοντες εἰεν και οἱς ἀν τις προσελθων και ἐπιγραψαμενος προστατας συναγωνισταις χρῳτο προς τα ὁλα . ἐνταυθα μοι οὐχ |
ἐν αὐτῳ γινεσθαι τας μεταβολας ; αὐτο μεν οὐν τι μεταβαλλειν οὐχ οἱον τε , εἰ μη τινα ἐχει και | ||
τα ἀλλα δ ' ὡσαυτως . ἐτι δ ' αὐτους μεταβαλλειν τηι κρησει κατα τα παθη και τας ἡλικιας : |
ἐντος των ἱματιων τηρητεον , των δε προσφερομενων ἐκλεγοντας τα θερμαινειν μεν αὐτων δυναμενα τα σωματα , διαλυειν δε τα | ||
των ὁμοιων . Περι τριψεωϲ παραϲκευαϲτικηϲ . Προ των γυμναϲιων θερμαινειν μετριωϲ το ϲωμα χρη τριψει τε χρωμενουϲ τῃ δια |
προς τας ἐπιτιμησεις των φιλων κατεμαθεν Ἀλεξανδρον και ἐσκυθρωπακοτα , προσελθοντα τουτον βοιωτιαζοντα ἁμα τῃ φωνῃ ταυτα φαναι : ὠ | ||
ἡμων , δουλα και ἐκκειμενα τυχαις και οἱον κατα τυχην προσελθοντα , τουτῳ δε μονῳ το κυριον αὐτου και το |
φαυλη ἐστιν ἑξις . Ἐπειδηπερ ὀπισθεν εἰπεν , ὁτι τινες δοξαζουσιν , ὁτι ἐγκρατης ἐστιν ὁ ἐμμενων τῃ δοξῃ και | ||
φαυλον ἀγοντα . και παλιν ὀπισθεν εἰπεν , ὁτι τινες δοξαζουσιν , ὁτι ὁ ἀκρατης οὐδ ' ὁλως ἡτταται ὑπο |
τουτου αὐτην τε ἐλευθεραν και την ψυχην ἐλευθεραν παρασχεσθαι : προσπιπτοντων δε των ἀναγκαιων παθηματων τε και πραξεων ἐφεστωσαν ταυτα | ||
νεφη πνεοντας προς την Αἰθιοπιαν ἀγειν , ὡν δη και προσπιπτοντων προς τα ὀρη καταρρηγνυσθαι πολυ πληθος ὑδατος , ἀφ |
τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
, ὑφ ' οὑ κατασοφιζονται οἱ τον ὁρον της ἀληθειας ὑπερβαινοντες . Σηων οὐν ὁ διαφθειρων τον ὑγιη κανονα της | ||
σοφισταις προσυφανθη , ὡς ἀρα σπουδαιον μαθημα το κακον . ὑπερβαινοντες δε και τουτο ὡς ἡττον συμβαινον τοις προκειμενοις ἐκεινο |
σκοτοι τας ὀψεις των εἰς τα βαθη καταθεωρουντων . της προσοψεως τῃ χαριτι των χρωματων την πολυτελειαν της χορηγιας βασιλικος | ||
εἰτα χρυσου , παλιν ἀργυρου και χρυσουπαντελως ἀνεξηγητος ἐγενετο της προσοψεως ἡ διαθεσις , και των προς την θεωριαν προσιοντων |
, κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
' αὐτην ἡνικα ὁ Κιμμεριων κατεδραμε την Ἀσιαν στρατος . ἀποτομον εἰς θαλατταν ὑψηλον τ ' ὀρος , νυχθημερον πλουν | ||
προς την ἠπειρον γεωδεσι λοφοις ἐστιν ὁμαλες και ἐκ θαλαττης ἀποτομον και ἀκλινες , οὐ μην θεου μαρτυριας ἀμοιρον : |
και τον πατροφονον ἠ μητροκτονον , ἐξεργασαμενον θυμῳ τουτο , δικαιοτατον θανατων πολλων ἠν τυγχανειν . ᾡ γαρ μονῳ οὐδ | ||
αὑτων αἱρουνται βασιλεις , των δ ' ἀλλων τιμωσι τον δικαιοτατον . . : Οἱ Νομαδες των Λιβυων οὐ ταις |
[ ] σε , [ προστατην ] [ των ] προστατων , γουναζομαι [ ] [ ] σε [ ] | ||
ἐδεξαντο οὐδ ' ἐβουλευσαντο , ἐργῳ δειξαντες ὁτι το των προστατων πολεμουσιν , οὐχ αὑτοις ἰδιᾳ τι πραττοντες . και |
] ἐμην [ ψυχην . [ Βαρβαρον ] ἀναγω χορον ἀπλετον , θεα Σεληνη [ ] , προς ῥυθμον ἀνετον | ||
μοθοι νομιοι τε χαμευναι . τλησιπονων δ ' ἀνδρων χρεος ἀπλετον ἀειδωμεν , ἀμφοτερον κρατερον τε μενος και ἐπιφρονα βουλην |
μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
. τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
λογῳ , και οὐκ ἀλλῳ τῳ , χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , | ||
την πολιν , νεους ὁμοιως και γεροντας και πολλους και δεξιους , της τε γλωττης τῳ ταχει τῳ τε ὁμιλητικος |
ὁθεν και Καλ - λιμαχος ἐν ἐπιγραμμασιν „ εἰς Δυμην ἀπιοντα την Ἀχαιων . . . „ και Δυμη ἡ | ||
τα καταμηνια ἀθροα , και δοκεει ὡσπερ σαρκια εἰναι τα ἀπιοντα ὡς ἐκ διαφθορης και μελανα . Ἐστι δ ' |
των ἀγαθων και τιμιων συναπτεται . Μελλων την εὐδαιμονιαν των ἐπαινετων μεν διαστησαι , τοις τιμιοις δε συνταξαι , λεγει | ||
ἡδονην οὐτε δια μεγαλην . ἐπει δε ἡ ἐγκρατεια των ἐπαινετων και σπουδαιων , ἀναγκη τας παρ ' ἑκατερα ἑξεις |
. : χιλιοι δε κατα μεν τον Σολωνα τας εἰσαγγελιας ἐκρινον , κατα δε τον Φαληρεα και προς πεντακοσιοι . | ||
γαρ ἐκ των ἀγωνων , ἀλλ ' ἐκ των ἐπιτηδευματων ἐκρινον αὐτον . Ἀλλα μην εἰ δει κατα γενος σκοπειν |
εἰκος συντιθεις λογους γραφω , ἀλλα ἀπο πειρας των ἑκαστοτε ἀποβαινοντων πολλακις ἐτηρησα . Θυειν θεοις τα νενομισμενα ἑκαστῳ ἀγαθον | ||
θραυων και παραλλαττων και ποικιλας ἐπαγων περιστασεις , ἡ των ἀποβαινοντων ἐν ὀφθαλμοις ὀψις ἐπιζητει τας ἐκ των καιρων ἐπινοιας |
ἐπιλογοι : ἐν ἀμφοτεροις γαρ παθος τι ἠ κινησαι ἠ ἀποβαλλειν ζητουμεν : το δε ἀποδεικτικον οἱ ἀγωνες και οἱ | ||
και ὀρθου τονου ἐτυχεν . Ἀμφοτεραις μεντοι ἐπακολουθει το ν ἀποβαλλειν δι ' εὐφωνιαν , ἀλλα σφι δοσαν , ἐτι |
, ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
δημοκρατιας : ὁσῳ δ ' ἀν ἀνωτερω ἰωσιν προς το ἀναντες των πολιτειων , μαλλον ἀπαγορευει αὐτων ἡ τιμη , | ||
οὐν των θεων ὀχηματα λεγει ἀει ἐπιτηδεια εἰναι προς το ἀναντες χωρειν . Ὀχηματα δε λεγει τας δευτερας αὐτων δυναμεις |
, ἀπο του ἀποτυχειν τον βροτον του βροτου κατα την συναντησιν . ὁθεν και τον βουλομενον τρωσαι και μη ἐπιτυχη | ||
, ἀφ ' οὑ ἀν ἡ σεληνη την προς αὐτον συναντησιν ποιησηται . παλιν ἐαν ἠτοι τα φωτα ἐπικεντροις τοις |
τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
ἠτοι δια χρονου παρα φυσιν συστελλομενου , οὐκ ἐασουσιν ἐμοι δομεναι βιον ἠδε φαρετραν . μετασχηματιζουσι δε ἠτοι γενος , | ||
φωνηεν - τα , το ἑν ἀποβαλλουσιν , οἱον δουναι δομεναι , θειναι θεμεναι : εἰ εὑρεθῃ ἑν φωνηεν , |
οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
Σοφοκλεους ἀποτεινομενος λεγει . πεποιηκε γαρ ὁ Σοφοκλης τον Ἀθαμαντα ἐστεφανωμενον και παρεστωτα τῳ βωμῳ του Διος ὡς σφαγιασθησομενον : | ||
γαρ εὐθυς μετα την προσαγγελιαν ἀμφοτερων των υἱεων οὐδεν ἡττον ἐστεφανωμενον κατα το πατριον ἐθος και λευχειμονουντα δημηγορειν βουλας τ |
την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
, βλιμαζοντες , ἀντι του κακουντες . ἀποτιλλουσι γαρ και κατεσθιουσιν . οὑτοι δε οὐ μονον ὑμας ἑψουσιν , ἀλλα | ||
[ δαρδαπτουσιν / ] ] ⌈ κατεσθιουσι . / [ κατεσθιουσιν . ] την ψυχην ] το αἱμα . ἰστεον |
ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
ὡς το εἰκος , μονοις τουτοις ἐνεχωρει , εἰπερ ἀληθη ἐλεγον . ἀλλην μεν γαρ εὐεργεσιαν τις εὐεργετηθεις , οἱον | ||
] κακοτυχος . , ἀθλιος , δυστυχης . τον Χαιρεφωντα ἐλεγον και νυκτεριδα δι ' αἰτιας τρεις : δια το |
' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
εἰρηται παρ ' αὐτῳ : μοχλον γαρ λεγουσιν οὐ τον συνεχοντα τας θυρας , φησιν , ἀλλα μοχλον λεγουσιν , | ||
ἱστορει . ὡς δη αἰτιον του πολεμου και ὡς αὐτον συνεχοντα τον πολεμον , ὡς και Θουκυδιδης ἱστορει . μυττωτον |
μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
ὑμων φυσεως , και οὐδεις αὐτος ἑαυτῳ ταυτα φερει των κρινομενων , ἀλλ ' ὑμων ἑκαστος ἐχων οἰκοθεν ἐρχεται , | ||
οἱ δε διαιτηται προτερον κληρῳ λαχοντες ἠ ἐπιτρεψαντων αὐτοις των κρινομενων διῃτων . και εἰ μεν ἠρεσκεν τοις ἀντιδικοις , |
το ὑπαρχειν ὁλως ἠ μη ὑπαρχειν κατα την τουτων μετουσιαν σημαινοντα δηλουν τι ἀληθες ἠ ψευδος ; ὁτι δε το | ||
ἡττον ἐπιχειρησει : εἰ γαρ τα ὡρισμενα φυσιν τινα ὡρισμενην σημαινοντα και κατ ' αὐτο τουτο των ἀοριστων ἐπιτηδειοτερα ὀντα |
τοις αὐτοις παραλληλοις οὐσι και ἰσας τας ὡρας ἐχουσι τουτου συμβαινοντος παρα το ἠ προς τῃ ἀνατολῃ μαλλον κεισθαι και | ||
πολυν σαλον και κλονον ἐγειρει και ἀνατρεπει : και του συμβαινοντος ἡ μηδεν αἰτια θαλαττα την προφασιν ἰσχει , φανερως |
κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
πνευματος , προϊοντι δε των προοιμιων ῥᾳον ἰσχειν ἠδη και ἀναπνειν οἱῳ τε εἰναι , και προϊοντος ἀει του λογου | ||
: ὁλον δε ὁραν και ὁλον ἀκουειν , μη μεντοι ἀναπνειν : συμπαντα τε εἰναι νουν και φρονησιν και ἀϊδιον |
μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
ἐλαβεν , ἐτελευτησεν ἐπι σημειοις φαρμακων : νομου κελευοντος τον τυραννοκτονον δωρεαν λαμβανειν ἀμφισβητουσιν ἀλληλοις οἱ ἰατροι περι της δωρεας | ||
Παυσανιας Μηδικην στολην ἀμφιεννυμενος κρινεται μηδισμου : κἀκεινο νομος τον τυραννοκτονον δωρεαν λαμβανειν , μαγος ὑπεσχετο εἰσω πεντε ἡμερων ἀποκτενειν |
οὐκ ἀρα πασι δεικνυσιν , ἀλλα μονοις ἐκεινοις τοις προς ἀπολυσιν των κακων οἰκοθεν ὡρμημενοις και το παρ ' ἑαυτων | ||
γαρ οὐσα ἡ ποσθη διατιτραται ῥᾳδιως . μετα δε την ἀπολυσιν της προσφυσεως ὀθονιον λεπτον ὑδατι ψυχρῳ διαβροχον μεταξυ θετεον |
ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
Θαργηλιωνος ἠ την του Σκιροφοριωνος γινομενην . Θαργηλιων : μην δεκατος [ γρ . ἑνδεκατος ] παρ ' Ἀθηναιοις : | ||
: Εἰτα Ζυγος τε , Σκορπιος και Τοξοτης , Αἰγοκερως δεκατος , αὐ δ ' Ὑδροχοος , Και δωδεκατον ζωδιον |
το μεν θαττον το δε βραδυτερον ὡστε και του χειμωνος ἐπιλαμβανειν . οὐκ ἀναλογοι δε αἱ φυλλοβολιαι ταις βλαστησεσιν , | ||
ὡρῃ ἐκ μεθης και ῥιγεος : ἀρχεται δε τοπρωτον ῥιγος ἐπιλαμβανειν , ἐπειτα και πυρετος κατεχει : το δε ὑγρον |
ἀντι γαρ τυφλου ἐξωμματωται και λελαμπρυνται κορας , Ἀσκληπιου παιωνος εὐμενους τυχων . Λεγεις μοι χαραν , λεγεις μοι βοαν | ||
δικης του [ ὀβριμωτατου ] στρατηγου ? ? ? ? εὐμενους . εἰης πολυχρονιος [ ] , ἀφθονος [ ] |
αὐτοι τα πολλα ἐν Δηλῳ διατριβειν . των δε Δηλιων ἀποκρινομενων αὐτοιϲ , ὁτι ἱερεια ἀγοραϲοντεϲ οἱ ἀνθρωποι διεβηϲαν εἰϲ | ||
αἱμορραγουντων , ἐν δε ταις ἀνεσεσιν οὐρων τε και διαχωρηματων ἀποκρινομενων . φυλαττεσθαι δε χρη μαλιστα τον χρονον των παροξυντικων |
, . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
δυναμενοις οὐκ ἀναγκαιως δοξει διατριβειν ὁ λογος περι τινας μειρακιωδεις ἐνοχλησεις . τουτων δε διωρισμενων φανερον ὁτι και ἐπι των | ||
, και ὁσα ἀλλα των τοιουτων προσδιοριζομεθα προς τας σοφιστικας ἐνοχλησεις : οὐ γαρ ἀντιφασκει προς τον εἰποντα Αἰας ἐμονομαχησεν |
ἀπο της δευτερας ἀρχης ὁμοειδη προοδον , και οὐπω το μικτον . Ἀλλα τουτο μεν παραγεται ἀπο μεν της ἀρχης | ||
ἠν λεγομενα ἐκεινα περι του πρωτου μικτου : πρωτον δε μικτον ἐν τοις νυν δη πεφηνε λογοις το προ του |
κατ ' ἀκροτητα ψυχης ἀπηκριβωμενος , φιλοσοφος δε ὁ σοφιαν ἀσπαζομενος . οἱ δε σοφοι και σοφισται ἐκαλουντο : και | ||
το νυν ὁ θεωριαν και ἀλη - θειαν και σχολην ἀσπαζομενος τις ἀν εἰη ἀλλος , ἠ ὁ φρονιμος και |
μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
σπουδασαι , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , και τους ἀσελγως μεν καταφρονουντας των νομων των ὑμετερων , ἀναιδως δ ' ἠσεβηκοτας | ||
μεν ἐκεινην ἀποβλεποντας και μειδιωντας προς αὐτην , ἐμου δε καταφρονουντας , ὁτι ἐν χρῳ κεκαρμαι και ἀρρενωπον βλεπω και |
. και ἐστι τις ἀμβαινουσι Ταυρου ὑπο νιφοεντος , ὁπου περιμηκετον ἀστυ Καρων , οἱ ναιουσιν ἐπωνυμον ἐξ Ἀφροδιτης : | ||
πεντηκοντογυον πεντηκοντα γυας ἐχον : γυης δε μετρον γης . περιμηκετον περισσως μακραν και ὑψηλην . πεφραδοι διασημανειεν . ὁ |
: ἐπι των εὐτελων . Καρικος ταφος : ἐπι των πολυτελων . Κακα τοι φαμα κακκεχυται . ταυτην ἀποθευ ἠ | ||
, οἱον ἀπο στοων και λιμενων και ἀκροπολεως και ἱερων πολυτελων και ἀγαλματων . ἐπαινεσει δε μετα ταυτα και τας |
αὐτου : γραφουσι γαρ αὐτον παιδιον πτερα ἐχοντα και λαμπαδα κατεχοντα . και παιδιον μεν ὡς νεον και ἀγηρατον και | ||
χρονον , ὑπο κορεων και σητων ἡμιβρωτα , δια χειρος κατεχοντα . εὐθυς μεν οὐν μολις με προσειπε , ζημιαν |
ὁρων ἐπιπολης γινομενα , μαλλον θεραπευει ἠ τα ἐν βαθει διηκοντα . τα γαρ πλατεα ἀπο φλεγματικου γινονται χυμου , | ||
οὐρανιων διακοσμησεως , λεγων ἀξονα μεν τινα δια του πολου διηκοντα οἱον κιονα , ἑτεραν δε ἠλακατην και ἀτρακτον , |
περι τας Πιθηκουσας ᾠκουν νησους . ἡ συνταξις οὑτως : δεινην μιξαντες λογχης παλην ἐν ὑσμιναιςτισι ; τοις Λιγυστινοις τοις | ||
ἀγορας ὑπανεχω - ρησεν , ἑως ἐκεινοι κολασθωσι , την δεινην θεαν ἐκτρεπομενος , οὐτ ' ἀνευ προπηλακισμου ἀφηκεν αὐτοις |
, και τον τοπον , ἀπο Θηβων εἰς Τευμησον ἀγουσαν καταλιποντα και πλησιασαντα τῳ της πολεως τειχει : περιελαβον περιεκυκλωσαν | ||
Θηβων : † ἠ οὐκ ἐκλιποντα , ἀλλ ' ἠδη καταλιποντα : ἀλλως : οἱ μεν ὀρος Βοιωτιας , οἱ |
ἐπι τα στεγη καταφυγοντας ἀσφαλως διασωθηναι . ὁμως δε τηλικουτων ἀτυχηματων γενομενων σωματα μεν διεφθαρη πλειω των πεντακοσιων , οἰκιαι | ||
. πολυ γαρ μαλλον ἡρμοττεν τα δοθεντ ' ἐωντας των ἀτυχηματων ἀφαιρειν ἠ τουτων μενοντων τας δωρειας ἀφαιρεισθαι . φερε |
τυχῃ των λεγομενων , ἐνεβαλεν ῥημα ἀξιον λογου βραχυ και συνεστραμμενον ὡσπερ δεινος ἀκοντιστης , ὡστε φαινεσθαι τον προσδιαλεγομενον παιδος | ||
και θαμνωδεστερον δε , το δε στελεχος ἐχειν σκληρον και συνεστραμμενον ἐπι της γης , παχυτερον δε ἠ κνημοπαχες : |
των ἀγαλματων : ὁταν γαρ εὐχωμεσθα διδοναι τἀγαθα , ἑστηκεν ἐκτεινοντα την χειρ ' ὑπτιαν , οὐχ ὡς τι δωσοντ | ||
ὀλιγον , και μαλακως δε και ὁμαλως , το ὁλον ἐκτεινοντα και συγκαμπτοντα και πολλακις παντα τα ἐνδεχομενα του σωματος |