| τοτε . Παραγευσεται σοι πρωτον ἡ γραυς του ποτου . Τους μεν ὀρειονομους ὑμων ποιησει δελφακας ἠλιβατους , τους δε | ||
| εἰναι καθ ' ὁσον βλαπτονται ; Και τουτο ἀναγκη . Τους δε ἀθλιους οὐ κακοδαιμονας ; Οἰμαι ἐγωγε . Ἐστιν |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| Καισαν , και τους Συρους πλεονασαι ἐν τῃ Αἰγυπτῳ . Τουτους δε φησι και το ἐν Ἀθως και το ἐν | ||
| προς αὐτον πρεσβεις Ῥωμαιων , ἐξωνησασθαι βουλομενοι τους αἰχμαλωτους . Τουτους δια πασης αἰδους και τιμης ἐποιησατο , εἰδε τε |
| σχημα νοεισθω . [ οὐ ] βουλεται οὐν ὁ Παλαιος διαμετρους αὐτους εἰναι λεγων : πασα μεν οὐν ἀντιζυγης στασις | ||
| την δειξιν του τε ἀπογειου και της ἐκκεντροτητος γ ἀκρωνυκτους διαμετρους προς την μεσην του ἡλιου παροδον , ὡν την |
| , ὡν τον μεν Ἰασιωνα δυσσεβημα τι πραξαι περι Δημητρος λεγους ' ἀγαλμα και πληγῃ κεραυνωθεντα δαιμονιῳ θανειν , τον | ||
| μυθῳ ] λογῳ προσχρῃζετε ] χρῃζετε πευσεσθε ] μαθηθεσθε και λεγους ' ] οὐ μονον πασχουσα δηλονοτι ἀλλα και λεγουσα |
| καθ ' ἑκαστον κλιμα προτεθεν τασσομενων μοναις παλιν ἀρκεσθησομεθα δυσι διαμετροις τῃ τε κατα την τομην του μεσημβρινου και του | ||
| ἐκπεσῃ , ἐκει γενομενου Κρονου ἠ ἐν τοις τετραγωνοις ἠ διαμετροις ἐσται ὁ θανατος ἠ ἐπισφαλης κλιμακτηρ σωματικος ἠ πρακτικος |
| και σοι νυν ἀπομνημονευσας ἐξηγγειλα , ὁπως εἰδειης πορρω του ἀληθους ὀντας και τους τουτῳ τῳ λογῳ καταχρωμενους τε και | ||
| δε Διοδωρος , ὁ μητε ἐνεδεχετο μητε ἐνδεχεται ἀρχομενον ἀπο ἀληθους ληγειν ἐπι ψευδος : καθ ' ὁν το μεν |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
| ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| ἠ την ἐνοχλουσαν παυσασθαι ναυτιαν , εἰ μη το παν ἀπεριττον ἐργασῃ το σωμα προτερον , εἰπερ αὐτο την αἰτιαν | ||
| ὁτε και πολλους τα μεγαλα βλαπτουσιν : εἰ μεν γαρ ἀπεριττον εὑρεθῃ το σωμα και μητε πληθωρικον ὀν ἠ κακοχυμον |
| την ΑΒ , του δε λοξου της σεληνης την ΓΔ παραλληλους προς αἰσθησιν γινομενας μεχρι γε των κατα τους ἐκλειπτικους | ||
| ὁ δε δια των πολων της σφαιρας διχα τεμνει τους παραλληλους κυκλους , καθ ' ὡν φερεται τα ἀστρα , |
| : τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
| οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
| και κτηνων και της ἀλλης εὐδαιμονιας , μεγαλας μεν λαμβανοντες προσοδους , οὐδεν δε εἰς τους εἰωθοτας πολεμους ἀναλισκοντες . | ||
| φοραν την γε ὡραν ὑπερβαντι του ἐτους , ᾑ τας προσοδους κομιζειν γεωργοις νομος ; εἰ οὐν ἀγροικων εὐθυνονται παιδες |
| νιν προσαγορευομεν βροτοι τυχοντες καλως ὀλεθριον πνεους ' ἐν ἐχθροις κοτον : ταπερ ὁ Λοξιας ὁ Παρνασιας μεγαν ἐχων μυχον | ||
| μη παραχρημα αὐτῳ τιμωρησαι , ἀλλα γε και μετοπισθεν ἐχει κοτον , ὀφρα τελεσσῃ , ἐν στηθεσσιν ἑοισιν . Και |
| τε αὐτῳ την προτερον ἀπο της Μεγαλης ταφρου φαμενος οὐκ ἀνονητον ἐκ Λακεδαιμονιων γενεσθαι , προσεσεσθαι δε οἱ χαριν και | ||
| ! ν [ . . . [ ] σδ ' ἀνονητον [ ] διαφθορας ? [ ] ! ασσεις [ |
| ἠγουν μωρος και παλαιος . φοιταν ] φοιτητης ἐρχεσθαι , παραγινεσθαι , ἀπερχεσθαι , βαδιζειν εἰς το διδασκαλειον . μειρακιων | ||
| , ἡμετερου δε ἀμεμπτου φιλου , σοι μεν εὐκλεως ἐοικε παραγινεσθαι , τῃ θυγατρι δ ' ὑμων εἰκοστον ἠδη ἐτος |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| , ΑΓ προς ὁρθας ἠχθωσαν αἱ ΔΖ , ΕΖ : συμπεσουνται δη ἠτοι ἐντος του ΑΒΓ τριγωνου ἠ ἐπι της | ||
| ἀνισος ἀρα και ἡ ΓΔ τῃ ΑΕ . οὐκ ἀρα συμπεσουνται δια τουτο δια το την μεν μειζονα εἰναι , |
| ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
| δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
| ἐπι ἁπαντων ὁμοιωςἐσται . μεντοι ἡ συνταξις εἰς ἐμφασιν πλειονα διαστολης παραλαμβανομενη , ἐμε αὐτον ἐτιμησεν , σε αὐτον ἐμεμψατο | ||
| ἀρτηριαις ἐν μυσι : τον οὐν πνευμονα νομιζει μονον ὀρεγεσθαι διαστολης τε και συστολης φυσικως : εἰτα δε και τἀλλα |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| μηδε ἰατρευεσθαι , φοβουμενος ὡσπερανει παις το καεσθαι και το τεμνεσθαι , ὁτι ἀλγεινον . ἠ οὐ δοκει και σοι | ||
| το ἐπι της γναθου λαμβανειν ἁπτομενον και του κροταφου . τεμνεσθαι . ἀντι του ζημιουσθαι . ἐμε . τον ἐκ |
| κυκλος ὀρθος γιγνεται προς τον ὁριζοντα . Τοις ὑπο τον ἰσημερινον οἰκουσι τα του ζῳδιακου ἡμικυκλια παντα πασιν ἐν ἰσῳ | ||
| μιας μοιρας ἐγγιστα , ὁσῳ σχεδον κατα το προς τον ἰσημερινον πλατος διαφερουσιν αἱ μετα τα δυο μερη του Ταυρου |
| Βιωμενοι : βιαζοντες . Μαψιδιως : ματαιως . ἁλιον : πεπλανημενον , ματαιον . Ἱεμενῳ : πορευομενῳ . ἐφιασιν : | ||
| ἐπιπλει : Δημοκριτον μεν οὐν ἀπιστειν ἁτε πολλην της Ἀσιας πεπλανημενον : και Ἀριστοτελης δε ἀπιστει . : Ἡμιν δε |
| και τους ἐνοχους ταις ἀραις ἀκριβως ἀποδεικνυντων τἀναντια φαινεσθαι τουτοις ποιουντας , ὡσπερ ἡμεις . οὑτωσι δε διαλογιζεσθε περι τουτων | ||
| ὁ δε ὁρων αὐτους προς τα παροντα χαλεπαινοντας και παντα ποιουντας ἁπερ αὐτος ἠλπιζε , ξυλλογον ποιησας ἐβουλετο θαρσυναι τε |
| εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε ἀλλην τινα ταττουσι πολιτειαν , προσταττοντες δε παντα τα κατα πασαν ἀρετην ἐργα , οἱον | ||
| και δυο τον αὐτον ἠ παντες εἰληχασι , τἀναντια ἀλληλοις προσταττοντες και ἀπειλουντες , εἰ μη πειθοιτο , μεγαλαις τισι |
| ἐν τουτῳ δε οἱ προς την πολιν αὐτων το πρωτον καταφυγοντες ὡς ἑωρων ταυτα γιγνομενα , αὐτοι τε παλιν ἀπο | ||
| παρα την Κωπαϊδα λιμνην , ἡττηθεντες , ἐς τον Ἑλικωνα καταφυγοντες ἐσπεισαντο τοις Βοιωτοις ἡμερας τινας , ἐν αἱς βουλευσαμενοι |
| Φασι γαρ Κυρηναιους οὐσας τας ναυς προσεποιειτο ἰδιας ἐχειν . Βους ἐναυλιος : ἐπι των μηδεν χρησιμευοντων . Βους ἐπι | ||
| ἀρα βους ἠν , ὡς ἐκπεφυκεναι οἱ τηλικουτον κερας . Βους ἐν αὐλιῳ γερων : ἐπι των δι ' ἀσθενειαν |
| οὐν περιζωσασθε αὐτας πριν τελευτησω , ἱνα δυνηθητε θεασασθαι τους ἐρχομενους ἐπι την ἐμην ψυχην , ἱνα θαυμασητε τα του | ||
| ἐβλεπον δε ἑτερους λιθους ῥιπτομενους μακραν ἀπο του πυργου και ἐρχομενους εἰς την ὁδον και μη μενοντας ἐν τῃ ὁδῳ |
| και ἀμαθης και ὑωδης : κωμῳδει δε αὐτον Ἀριστοφανης ὡς παρασιτους ἐχοντα , και δια τον Λαϊδος ἐρωτα . κωμῳδειται | ||
| Ἑλληνες . πιομαι πιθι Ἀττικοι , πιουμαι πιε Ἑλληνες . παρασιτους τους τα δημοσια σιτουμενους ἐν πρυτανειῳ Ἀττικοι , τους |
| οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
| οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
| ποιησιν ἐξαρτησας μεθης . τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των | ||
| πολυ δε μαλιστα ὡν νυν συ ἀπολαυεις . διο και ἐπιδους σεαυτον εἰς τα τοιαυτα αἰωρῃ [ γαρ ] και |
| πολλου χρονου παρα τοισι δεσμωταισι καταπιττουμενην . Ἀρ ' ἀραχνιων μεστην ἐχεις την γαστερα . Ἀλλ ' οὐδε λαχανον οὐδεν | ||
| αὐτοχειρα και παλιν ἐνσπονδον : και την αὐτην ἀναγινωσκεις ἐπιστολην μεστην ἀδικηματων και δωρεων , μιγνυς τα ἀμικτα παθη , |
| ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
| ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
| γιγνεσθαι περι αὐτης . Καιτοι οὐ δη που γε ἐπι γαμετας γυναικας οὐδεις ἀν κωμαζειν τολμησειεν : οὐδε αἱ γαμεται | ||
| Γαλεριῳ δε την αὑτου θυγατερα Οὐαλεριαν . Ἀλλα τας μεν γαμετας ἑκατερας ἀπεωσαντο . Καραυσιος δε , ἐπειδηπερ ἀναλωτος ἠν |
| ! ? ! ! τῳ ἰασονι ἐπι της ? ? ἀργους ? ? ? ᾽῀συθιαν ? ! ? ! ? | ||
| ἐγω , ἐκεινη γε ἐν τῳ σμηνει μενουσα οὐκ ἐᾳ ἀργους τας μελιττας εἰναι , ἀλλ ' ἁς μεν δει |
| ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
| πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
| ὡστε παντων ἑκατερα , ἀλλ ' ἡ μεν του παντα συμφυεσθαι προς ἀλληλα , κατα τε πλατος και βαθος , | ||
| σημαντικας των κατα συμβεβηκος ὑπαρχοντων τῳ ὑποκειμενῳ και δια τουτο συμφυεσθαι προς ἀλληλα μη δυναμενων , και φησι την μεν |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| ἠσαν ὁμωνυμοι . δυνατον δε και , ὡς ὁ φιλοσοφος ἐξηγειται Πορφυριος , ὡς προς διακρισιν εἰρημενου των ὁρισμῳ χρωμενων | ||
| τουτο Ἐρατοσθενης , ὑπενοησε δ ' ὁμως . αὐτος γουν ἐξηγειται την ἐπιστροφην ἡν λεγω της χωρας : ὡς καθολου |
| ἐξεπιπτες , ἐγω δ ' ἐσυριττον . Τουτο δε το ἀντιθετον ὁ Δημοσθενης ἐποιησε κακο - ηθες , το μεν | ||
| πιστευωσι και τοις ἐπιφερομενοις ὡς ὁμοιως ἀληθεσι . τουτο κακοηθες ἀντιθετον . Παρισον σχημα ἐστι τε και λεγεται , ὁταν |
| , φοβουμενοι , τον νομον ἐτιθεσαν τον ἐξειναι τα ἑαυτου διατιθεσθαι ἁπλως ὁπως ἀν τις ἐθελῃ το παραπαν , ἐγω | ||
| πειθωνται , ἀπῃει παλιν . και την μεν λειαν ἀπεπεμψε διατιθεσθαι Ἡρακλειδην εἰς Περινθον , ὁπως ἀν μισθος γενοιτο τοις |
| ἠ νιτρον ἠ ἀφρονιτρον λαβοντα δει συμπασσειν το βρεφος , φυλασσομενον τους ὀφθαλμους και το στομα : το γαρ παρεμπεσον | ||
| παχυτερον : ποιεειν δε ὡς λειοτατον τε και στρογγυλωτατον , φυλασσομενον ὁκως σχινδαλμος μηδεις ἐσται : προστιθεναι δε πρωτον το |
| μεν γαρ των ἐγγιζοντων τοιχων ἐφαψαμενοι και σφαλεντες της βασεως περιεπιπτον εἰς θαλασσαν και παραχρημα τοις δορασιν ὑπο των ἐφεστω | ||
| οὑτως : “ ἐπι πολλων μεν οὐν πανυ μεγαλαις πληγαις περιεπιπτον : εἰ δε παντες κακως ἀπηλλαττοντο πυρεττοντες ἐν τῃ |
| ἀναφαινειν προφαινεσθαι , δυειν δυεσθαι καταδυεσθαι , κατω ῥεπειν , κατακλινεσθαι ἀποκλινειν , μεσημβριαζειν , ὑπερ κεφαλης ἑσταναι : το | ||
| ἀγριον γεροντα εἰς βιον ἡμερον ῥυθμιζων διδαξας τε ὡς δει κατακλινεσθαι φησιν : ἐπειτα ἐπαινεσον τι των χαλκωματων , ὀροφην |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| Δ εἰς τρεις εὐθειας τας ΒΝ ΒΓ ΒΖ δυο εὐθειαι διηγμεναι εἰσιν αἱ ΔΕ ΔΝ , ἐστιν ὡς το ὑπο | ||
| εἰς β μεγιστων κυκλων περιφερειας τας ΗΑ , ΗΜ δυο διηγμεναι εἰσιν αἱ ΜΔ , ΘΝ , τεμνουσαι ἀλληλας κατα |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| ἐχει μεν τινα νουν : ἐθος γαρ παλαιον ὑπηρχε το τιθεσθαι τοιουτους ὁρους , καθαπερ οἱ Ῥηγινοι την στυλιδα ἐθεσαν | ||
| των ἀρχοντων και κατα των συκοφαντων προβολας ἐν τῳ δημῳ τιθεσθαι : εἰ δε τινος καταχειροτονηθειη , οὑτος εἰσηγετο εἰς |
| των αὐτων οὐ μονον σημαινει το δια των αὐτων ἐνεργειων ἐγγινεσθαι την ἀρετην και φθειρεσθαι , ἀλλα τας αὐτας μεν | ||
| τας ἐν τουτοις διαφορας τα παθη τε και τας ἑξεις ἐγγινεσθαι τοις ἐξ αὐτων συγκειμενοις . τα γαρ παθη τε |
| τας ἐξ αὐτων γινομενας διαφορας της φρασεως ἀποστησεται του μη συμφερεσθαι τοις ὀνομασι τα ἀρθρα , εἰγε διαφερει το οἱ | ||
| και Σωσιγενης , ἑταιρος Ἀντιπατρου , οἱς οὐ δυναμενοι παντη συμφερεσθαι δια την ἐν τοις ἀλλοις διαφωνιαν ἐν πολλοις αὑτοις |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| . μικρας δε πανυ της δαπανης ὑπαρχουσης δια το τους παρανομουντας και ἀφειδως ἀναλισκοντας ἀνατετιμηκεναι τα ὠνια προς το ἐλευθεριωτερον | ||
| και ὑπερ ἡλικιαν θανατον μαντευεται το ὀναρ , και τους παρανομουντας ἐλεγχει . τοις δε δικαιοπραγουσι συλλαμβανει : σχεδον γαρ |
| εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
| . τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
| . ὁταν δε γε μυρια ἀναπληρωθῃ , ἑκατον ταλαντα ἡ προσοδος ἐσται . ὁτι δε δεξεται πολλαπλασια τουτων μαρτυρησαιεν ἀν | ||
| και λαμβανοντος . σοι δε νυν ἡ κατ ' ἐνιαυτον προσοδος πλειων ἐσται ἠ ἐμπροσθεν τα παροντα παντα ἁ ἐκεκτησο |
| δυναμις και ἐχουσα περιουσιαν , ὡστε πασι διδοναι αὐτην τοις μετριοις , ἀπο της γεωμετρικης οὐσιας παρεστιν : ἡ δε | ||
| ἀκροατων παθος : ἐστι δε τουτο ἐαν τοις τε σχημασι μετριοις και ταις λεξεσι και ταις συνθεσεσιν , ἐτι δε |
| ἑταιραις παρασχουσα ἐκδοτον , ὡς μηδε μικρον αὐτῳ της αἰδους ὑπολειπεσθαι . και ἁ γε ὑπερ ἑαυτης λεγεσθαι μικρον ἐμπροσθεν | ||
| κἀνταυθα συναπτεσθαι μεν τῳ ἐπι εʹ τον ἐπι ιδʹ , ὑπολειπεσθαι δε κατα τον ἑπομενον τοπον τον ἐπι κζʹ . |
| και διετριβον οἱ θεοι , κατῳκισαν τον Πολεμον . ὑμας παραδοντες : τῳ Πολεμῳ δηλονοτι . ἀνῳκισανθ ' : ἀντι | ||
| ; τουτο δ ' Ἀρχεβιον και Ἡρακλειδην , οἱ Βυζαντιον παραδοντες Θρασυβουλῳ κυριους ὑμας ἐποιησαν του Ἑλλησποντου , ὡστε την |
| αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
| τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
| ὁτι εὐτρεφες μεν ἐστι το εὐ τρεφον και δυναμενον τους τρεφομενους πιαινειν και εὐτραφεις δεικνυειν , εὐτραφες δε το εὐ | ||
| τροφιμους αὑτων κυνας ἐπ ' αὐτους ἀφιασιν ἐς τουτο ἀει τρεφομενους , οἱπερ οὐν καταγωνιζονται τε και διαφθειρουσιν αὐτους ῥᾳστα |
| δε και Θηβαιων ἀνδρας πεντηκοντα , και σφεων οὐ χωρις ἑκατερους κλιναι , ἀλλα Περσην τε και Θηβαιον ἐν κλινῃ | ||
| : οἱον Κερκυραιοι , Κορινθιοι και οἱ τοιουτοι ξυνισταμενον προς ἑκατερους : εἰς συστασιν και εἰς βοηθειαν ἑκατερων κινουμενον . |
| ; ἠ ὑπερ ἑτερας ἀμεινονος ἐσθητος ; τροφης μεν γαρ ἀναγκαιας ἀπορος οὐδεις , ἀχρις ἀν πηγαι μεν ἀναβλυζωσι , | ||
| ἐστιν του ἀναγκαιου , ἐπειδη οἱ ἀναγκαιον συναγοντες ἠ ἀμφω ἀναγκαιας εἰχον ἠ την καθολου ἀναγκαιαν ἀποφασιν , ἱνα και |
| ἀνθ ' ὁτου ἀν λυῃ . διαχειροτονιαν δε ποιειν τους προεδρους περι τουτων των νομων , πρωτον μεν περι του | ||
| ψηφισμα το κρινομενον ἐπαινος προεδρων . ὁτι δε προσηκει τους προεδρους κατα τους νομους προεδρευειν , οὑτοι δε παρα τους |
| συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
| χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
| μαλλον ἀρχη , το εἰδικωτατον του γενους μαλλον ἀρχη . παραλογιζεται δε ὁ λογος κατα την ἐλαττονα προτασιν : οὐ | ||
| γαρ τουτου οὐκ ἐσται ὁ συλλογισμος . . Ζηνων δε παραλογιζεται : εἰ γαρ ἀει , φησιν , ἠρεμει παν |
| του πανσοφου και θεοφιλους , ἐπειτα δε ἱνα δευτερους και τριτους ἡγεμονας αἱρωνται , φροντιζοντες του μη περι μικρα τριβομενοι | ||
| ποσα χρηματα τους ἡγεμονας των συμμοριων ἠ τους δευτερους και τριτους οἰεσθε μοι διδοναι , ὡστε μαλιστα μεν μη θειναι |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| , ἐστρατευσαμεν δε ἐπ ' αὐτον ὡς δουλον ἀντι βασιλεως ποιησοντες και ἀποκτενουντες εἰ δυναιμεθα , τι ἀν οἰομεθα παθειν | ||
| ὁτι γε ὁρισμος ταυτα , οὐ δεικνυουσιν , ὁπερ ὡς ποιησοντες ἠλθον ἐπι το διαιρειν . και γαρ πασα ἡ |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| ἀλλως ἀνθρωπος το μεν θεραπευον ὑπερφρονειν , το δε μη ὑπεικον θαυμαζειν . κολασθεντων δε και νυν ἀξιως της ἀδικιας | ||
| προς το τυγχανειν ὡν ὀρεγεται , ταις της ψυχης ἡνιαις ὑπεικον και χαλιναγωγουμενον , ματαιος δε ὁ νους , ματαια |
| χωρος ὁ γειτων τοις ὁροις και ὁροθεσιοις των Μυλακων δεξεται συνοικους ἐν ταις πολεσι ταις ὑπο Κολχων κτισθεισαις καλουμεναις δε | ||
| δουλωσις , ταπεινους και ἀνελευθερους και μισανθρωπους ποιουσα , ἀνεπιτηδειους συνοικους ἀποτελει . Πως οὐν δη χρη τα μηπω φωνης |
| καταλυσαι : καταλυσαι κυριως ἐπι των ὀχουμενων ἐπι ἁρματος , καταγεσθαι δε ἐπι νεως ἐπι την ἑστιαν : ἐνθα το | ||
| ἀπῃσαν : οὐ γαρ ἐδοκει λυειν αὐτους νυκτος πορευεσθαι και καταγεσθαι ἐπι το στρατοπεδον . ἐπειδη δε σαφως ἀπιοντας ἠδη |
| Δηιονεως ἐξ Ἀθηνων φυγαδος παραληφθεντος , κατασχοντα δε την νησον παραδουναι τῳ Κεφαλῳ , και ταυτην μεν ἐπωνυμον ἐκεινου γενεσθαι | ||
| ἐχει , χωρις ἑξηρους μιας και σκαφων πεντε καταφρακτων , παραδουναι τῳ Φλαμινινῳ και ἀργυριου ταλαντα Ῥωμαιοις ἐσενεγκειν πεντακοσια μεν |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
| κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
| πως οὐν ἀναβαινεις νυν ; ὡς μαρτυς ὑπο του θεου κεκλημενος . ἐρχου συ και μαρτυρησον μοι : συ γαρ | ||
| τοι οὐρανον εὐρυν ἐχουσιν . αἰ γαρ ἐμοι τοιοσδε ποσις κεκλημενος εἰη ἐνθαδε ναιεταων , και οἱ ἁδοι αὐτοθι μιμνειν |
| προς την ἱκετειαν τας ἑταιρας ὡς πλειστας , και ταυτας προσευχεσθαι τηι θεωι και ὑστερον ἐπι τοις ἱεροις παρειναι . | ||
| ἐλθων οὐν εἰς τον τοπον τιθω τα γονατα και ἠρξαμην προσευχεσθαι τῳ κυριῳ και δοξαζειν αὐτου το ὀνομα , ὁτι |
| τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
| συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
| και σφηνωσαντες εἰς την ἑδραν ἐσωτατω προσωθουσι , και τρεχειν ἀναγκαζουσιν . ἀλλοι νιτρον κοψαντες και διεντες δια του στοματος | ||
| κατειχον . . πορθμης : Ἐπειδη οἱ πορθμης τους παριοντας ἀναγκαζουσιν εἰς τα ἰδια πλοια ἐμβαινειν . ἀπεκναιετε : Διεφθειρετε |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
| ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
| δοκουντα μη ὀρθως ὑπολαμβανεται , οὐθεν ἰσως προσηκει οὐδε τουτωι προσχρησθαι τωι δογματι , ὁτι οὐκ ἀν ποτε οὐδεν γενοιτο | ||
| ἀποστασιν δι ' οὑ τροπου φασιν αὐτον δεικνυναι , τουτωι προσχρησθαι φησιν ἀναγκαιον . . . . . . . |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| διαβαλλων . ” ΓΘ ἐτος ὀγδοον ] τοσαυτα ἐτη εἰχον πολεμουντες . Γ ἐλεαιρεις ] ἐλεεις . Γ γυπαριοις ] | ||
| και γαρ ἱκανον χρονον : δεκα τρια γαρ ἐτη εἰχον πολεμουντες . πολλην , φησι , θλιψιν ὑπεμειναμεν εἰς το |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| την Ἀσιαν . Κιμμεριοι μεν οἱ πολλοι κατ ' αὐτο εἰρημενοι δια το πληθος : οἱ δε τα βορειοτερα της | ||
| . , : ὀρεσκῳοισι : οἱ μεν Κενταυροι ἐπιθετικως εἰσιν εἰρημενοι . ὁ δε Ἀπιων διχως φησιν , ὀρεσιοικων ἠ |
| του πεντε , οὐκ ἐχει ἀλλον ἀριθμον μεταξυ τον ὀφειλοντα συναφειαν τουδε του ἀριθμου ποιησασθαι προς τονδε . ἐαν γαρ | ||
| και της προς ἀλληλα συναφειας , εἰ γε δει και συναφειαν εἰπειν ὡς ἑτεροτητι τινι κεχωρισμενων , οὐχι δε και |
| βουλομενος τι μαθειν ἠρωτησεν : ἀποσιωπησαντος δε του νεανισκου τι λεγεις ; εἰπεν ἠ ταυτ ' ἐστι τἀν δελτοισιν ἐγγεγραμμενα | ||
| ] εγγην ? ? ! ! ! ! [ ἀγαθα λεγεις ! ! ! ! ! ! ! ! [ |
| τας ῥινας . [ ἀφ ' ] ὡν οἱ ἀπογονοι μετασταντες ἐτι και νυν ἀπο του παθους ἐχουσι την ἐπωνυμιαν | ||
| μετα Ἀρκαδων ἐτι εἰσιν , ἀλλα ἐς το Ἀργολικον συντελουσι μετασταντες ἐς αὐτο ἐθελονται : γενους δε εἰναι σφας του |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| ἐαν τα ὁπλα ἀποθωνται και το φρουριον ἐκλιπωσιν . οὐ προσδεξαμενων δε των ἀνδρων τας προκλησεις , ἀλλα τον εὐγενη | ||
| τας ἐν τῃ Βοιωτιᾳ πολεις . ἀσμενως δε των Ἀθηναιων προσδεξαμενων , περι τε των κατα την ἐπιθεσιν διοικησεων διελομενων |
| γαρ ὡσπερ ἀν εἰ σφοδρα τω ποδε νοσων τους ἡττον ἀλγουντας χειραγωγειν ἐβου - λομην : πλην ὁσῳ πικροτερον ὑπο | ||
| ποτε δε θερμασια . Θεραπεια . Τους μεν οὐν συνεχως ἀλγουντας και ὁμολογουμενως ὀντας ἀρθριτικους , και αὐτοις μεν εὐπεπτειν |
| ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
| δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
| εἰθ ' οὑτως την ἐνεδραν ἑκατερωθεν ἐπεξερχεσθαι κατα των ἐχθρων περιπιπτοντων ταις τριβολοις και οὐ δυναμενων οὐδε προσω οὐδε ὀπιθεν | ||
| δικαιοσυνης ἡ δυναμις , ἀλλα χρονῳ ποτε ὑστερον ὁραται , περιπιπτοντων συμφοραις των ἀδικων . . ΠΑΘΩΝ ΔΕ ΤΕ ΝΗΠΙΟΣ |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
| γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |