γιγνεσθαι περι αὐτης . Καιτοι οὐ δη που γε ἐπι γαμετας γυναικας οὐδεις ἀν κωμαζειν τολμησειεν : οὐδε αἱ γαμεται | ||
Γαλεριῳ δε την αὑτου θυγατερα Οὐαλεριαν . Ἀλλα τας μεν γαμετας ἑκατερας ἀπεωσαντο . Καραυσιος δε , ἐπειδηπερ ἀναλωτος ἠν |
. ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
. προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
ἐπαγγελιαις και ἀφαιρουμεναι αὐτον του φρονειν : ἠπατησεν ἐφειλκυσατο : τερπειν δυναμενοις : πορθησιν και ταραχην . βιου συγχυσιν τῃ | ||
ὑαλοειδεες εἰναι κλειονται θνητοισι θυηπολεουσι τοπαζοι . Φημι δε τοι τερπειν και ὀπαλλιον οὐρανιωνας ἀγλαον , ἱμερτου τερενα χροα παιδος |
μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
. Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
. νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
οἱον ὡς ὁ τας Νικας τας χρυσας χωνευειν κελευων και καταχρησθαι τοις χρημασιν εἰς τον πολεμον οὐχ οὑτως εἰπεν προχειρως | ||
δει νεμειν , ἐν τῳ δε ἀναλισκειν τε αὐτα και καταχρησθαι εἰς το ἑαυτου σωμα οὐ πλεονεκτητεον , εἰ μη |
συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
. Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
ἀφηκε . το γαρ ἡμων δι ' ὑμας εἰς πολεμον κατασταντων ὑμας ἀνευ της ἡμετερας γνωμης εἰρηνην ποιεισθαι πως οὐκ | ||
ἐφην ἐχειν διδοναι προϊοντος ἀναιρησει του χρονου , παντων ἀτελων κατασταντων . ἐπειτα κἀκεινο προσῃδεσαν και σφοδρα γε πεφυκος ἐν |
και διετριβον οἱ θεοι , κατῳκισαν τον Πολεμον . ὑμας παραδοντες : τῳ Πολεμῳ δηλονοτι . ἀνῳκισανθ ' : ἀντι | ||
; τουτο δ ' Ἀρχεβιον και Ἡρακλειδην , οἱ Βυζαντιον παραδοντες Θρασυβουλῳ κυριους ὑμας ἐποιησαν του Ἑλλησποντου , ὡστε την |
, ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
καυμασι καταχωννυσθωσαν , ἀπεχεσθωσαν δε παντων των την μελαιναν χολην γεννωντων , μαλιστα κρεων βοειων και οἰνου μελανος , κραμβης | ||
συνδετικην των δημιουργουντων προς τα δη - μιουργουμενα και των γεννωντων προς τα ἀπογεννωμενα . Ὁταν οὐν ταυτης προηγουμενης της |
και κτηνων και της ἀλλης εὐδαιμονιας , μεγαλας μεν λαμβανοντες προσοδους , οὐδεν δε εἰς τους εἰωθοτας πολεμους ἀναλισκοντες . | ||
φοραν την γε ὡραν ὑπερβαντι του ἐτους , ᾑ τας προσοδους κομιζειν γεωργοις νομος ; εἰ οὐν ἀγροικων εὐθυνονται παιδες |
λογικαι , αἱ δε πρακτικαι , αἱ δε ἐξ ἀμφοιν τουτοιν μικται , και τουτων αὐ ἑτερα ἐστιν εἰδη , | ||
Εἰπες γαρ οὐν . Και μετα ταυτα γε παντων ἱκανωτατα τουτοιν οὐδετερον ἱκανον ἐφανη . Ἀληθεστατα . Οὐκουν πανταπασιν ἐν |
προκειμενων προςωπων και μη ἀνηθικευτον εἰναι καθαπερ ὁ Εὐριπιδης φιλοσοφουσας ἐπαγων ἐνιοτε βαρβαρους γυναικας και δουλους δεσποταις τραχυτατως ἀντιλεγοντας και | ||
δηγμα βιαιος , τον ἰον παχυς , ὀδυνας μεν ἀληκτους ἐπαγων εὐθυς : ἐκκαιει τε γαρ και σηπει και πιμπρασθαι |
περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
: γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
, ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
ναρθηκες : ἀναγκαιον δε και ἀνισους αὐτους εἰναι ἀλληλοισιν , παραλλασσειν δε παρ ' ἀλληλους , ᾑ ἀν ξυμφερῃ , | ||
προς τους συμποτας ὁμιλιαν γλυκεια ἐστιν , ὡστε τα κηρια παραλλασσειν και παραπορευεσθαι τῃ γλυκυτητι των φρενων : ἀντι του |
ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
: και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
, και αὐτης δη της γλωττης προσφορας , ἱνα το οἰκειον ἀμεσως ἐπιχορηγουντος ἑκαστου , και μη ταις ἀλληλων συμπαθειαις | ||
οὐκ ἐχουσιν οὑ ἑνεκα ἐξ ἀρχης κατα το της φυσεως οἰκειον ὠρεχθησαν . . Οὐδεμια ἡδονη καθ ' ἑαυτο κακον |
] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
θεους , οὑς ὠμοσατε , αἰδεισθαι , και μη πολεμου καταρχειν ἀδικως ἐς φιλους μηδ ' ἐγκλημα ποιεισθαι γειτνιασιν και | ||
Ἐρετριακοι : περι οὑ λεξομεν ὑστερον δια το και αὐτον καταρχειν αἱρεσεως . Εὐκλειδης ἀπο Μεγαρων των προς Ἰσθμῳ , |
το ἠθος οὐδε ἀγεννης , ὡς ἐχων ἐν τῃ διανοιᾳ μεγαλειον τι και οὐκ εὐτελης ὠν , ἠλιθιος δε μαλλον | ||
ἐξ ἀλλων . Ἐτι δ ' ἐκ πλειονων τουτου το μεγαλειον : και γαρ ἐκ κιναμωμου . . . και |
ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
και οἱ ἐνδον του στοματος , εἰς δε τα πλαγια παραγοντες οἱ κατα τας γναθους , οὑς μασητηρας ὀνομαζουσιν , | ||
καθαπερ , φησιν , ἀπαιδευτως τινες τουτο ὑπελαμβανον , μαρτυρα παραγοντες τον Ἡρακλειτον , ἐπειδη ἐλεγεν ἐκεινος ἑνα ὁρισμον εἰναι |
τρητου δονακος [ και καλαμου ] φθογγῳ προσσυμβαλωμεν [ ] κρουματων ἐμμελειαν [ και ] ἀγωγην πνευματος [ ! ! | ||
, λυραν ζωγραφουσιν : αὑτη γαρ συνεχειαν φυλαττει των ἰδιων κρουματων . Ἀνθρωπον παλαι μεν ἀποσταντα των ἰδιων νοηματων , |
αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
ἐκστηναι ἑαυτου τον φιλοσοφον , και , ὡς εἰπον , μεταρσιον γενεσθαι την ψυχην . στασιν δε ἐνταυθα καλει οὐ | ||
ἀλλ ' ἐτι ἠν ὁ μεν Ἀβραμ πατηρ μετεωρος την μεταρσιον των κατα τον ἀερα συμβαινοντων και την μετεωρον των |
μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
. ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
ἐαν τα ὁπλα ἀποθωνται και το φρουριον ἐκλιπωσιν . οὐ προσδεξαμενων δε των ἀνδρων τας προκλησεις , ἀλλα τον εὐγενη | ||
τας ἐν τῃ Βοιωτιᾳ πολεις . ἀσμενως δε των Ἀθηναιων προσδεξαμενων , περι τε των κατα την ἐπιθεσιν διοικησεων διελομενων |
μεν την ἐκκρισιν ἀποσυνεργουντα δει πολλην ἡσυχιαν ἀγειν και ἀναρροπως κατακλινειν και σπογγους ἀποτεθλιμμενους ἐν ὀξυκρατῳ περιβαλλειν ἐφηβαιῳ και ὀσφυι | ||
ἐν τῳ βαθει μεταφερειν : τα δε πολλα ἐπι πλευραν κατακλινειν , και ὑποστρωννυειν καλαμινθης φυλλα και πηγανου και ἀγνου |
Λεξις δε εὐκρινης , ἡπερ και καθαρα . Σχηματα μην εὐκρινειας το κατ ' ἀθροισιν ὡρισμενον , οἱον ἐνταυθοι δυο | ||
αἱ της περιβολης ἐννοιαι δια των της καθαροτητος και της εὐκρινειας ἐξαγονται σχηματων πανταχου την μιξιν ἐναρμονιον του ῥητορος ποιουμενου |
και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
. ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
, συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
και τους θεους αὐτους κατεγνωκεναι | , τοιαυτα περι αὐτων ἐνθυμουμενους οἱα περι | των ἀχαριστων οἱ δανεισται , ὡς | ||
συμφεροντων βουλευματων γενεσθαι και προτερους ἐκεινων ἐπι τας διαλλαγας χωρειν ἐνθυμουμενους , ὁτι το μεν ἀρχειν και ἐπιτροπευειν τοις πατρικιοις |
ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
καταπολεμουντες μεν τους ἀτιμαζοντας , ἐπιρρωννυντες δε τους αἰδουμενους . συνιοντων τοινυν ἐτι των στρατοπεδων ἀφανη παρ ' ἐκεινων ἐπι | ||
χυτρα , ζει φιλια : ἐπι των δια του δειπνου συνιοντων εἰς φιλιαν . Ζητων γαρ ὀψον θοἰματιον ἀπωλεσα : |
ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
, ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
Διος ἡ ἀκτις οὐδεν πεισονται . οὑτω δε ἐχοντων των κακοποιων ἠ των προς τα φωτα ἐπαναφορων ἐπιζησεται μεν το | ||
αὐτης τοις ἀγαθοποιοις ἠ κατεχοντων αὐτων την ὡραν , των κακοποιων σχηματιζομενων , ἐκ μετανοιας ἀνακαμπτουσιν , ἀπεστραμμενων δε των |
φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
διαφεροντων ἐνικησεν ὁ Φιλιππος . των δε περι τον Ὀνομαρχον καταφυγοντων εἰς την θαλατταν και τυχικως παραπλεοντος του Ἀθηναιου Χαρητος | ||
και προς ἁπαντας εὐπρεπης λεγεσθαι ἡ Λευκανων ἐγενετο βοηθεια των καταφυγοντων ἐπ ' αὐτους : ὡς κοινον δη τι τουτο |
κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
νυν ἀντι του ἀγαπητους , Ὁμηρος δε τους ἐν γηρᾳ γεννωμενους . Αἰτωλις δε ἠτοι δια την χωραν ἠ ἀπο | ||
ἐπικεντροι ἀνατολικοι και προσθετικοι , λαμπρους και ἐπιδοξους ποιουσι τους γεννωμενους : ἐαν δε ἐπι των ἐπαναφορων , ἀφ ' |
την Ἀσιαν . Κιμμεριοι μεν οἱ πολλοι κατ ' αὐτο εἰρημενοι δια το πληθος : οἱ δε τα βορειοτερα της | ||
. , : ὀρεσκῳοισι : οἱ μεν Κενταυροι ἐπιθετικως εἰσιν εἰρημενοι . ὁ δε Ἀπιων διχως φησιν , ὀρεσιοικων ἠ |
ἠγουν μωρος και παλαιος . φοιταν ] φοιτητης ἐρχεσθαι , παραγινεσθαι , ἀπερχεσθαι , βαδιζειν εἰς το διδασκαλειον . μειρακιων | ||
, ἡμετερου δε ἀμεμπτου φιλου , σοι μεν εὐκλεως ἐοικε παραγινεσθαι , τῃ θυγατρι δ ' ὑμων εἰκοστον ἠδη ἐτος |
ἐσχηκει δυο Λεοντα και Δρακοντα και τας της Λυκιας εἰσβολας κατεχοντες μετα και των ὑπ ' αὐτους ἀνῃρουν τους παριοντας | ||
των νεκρων καταστρατοπεδευσαμενοι την ἐπιουσαν νυκτα ηὐλισαντο , οἱ δε κατεχοντες το Ἰανικλον Τυρρηνοι , ἐπειδη οὐδεμια παρα των οἰκοθεν |
και της ἐπιτηδειου και ποικιλης τροφης , τα δε πρωτοπαθουντα μεταβαλλοντες δια δρωπακος , παροπτησεως , ἡλιωσεως , νιτρου τε | ||
ὁτε δε ἐπι κεφαλαιας δυσιατου παραλαμβανομεν , δια βαθειας ἐσχαρας μεταβαλλοντες εἰς τα ἐκτος ῥευματα . ὑλη δε των καυστικων |
κατα τουτο . τους ἐν τῃ ἀκρᾳ τῃ ἐν Σαρδεσι δεδεμενους ἀνδρας ἠξιωσεν αὐτον ἀφειναι ἐλευθερους αὐτῳ , Ἐχεκρατιδην τον | ||
λαβειν , πολλῳ δε και μετα την ἁλωσιν συγκεκλεισθαι χρονῳ δεδεμενους ἐν ξυλῳ ὠχρους τε και ἰσχνους και δυσειδεις γεγονεναι |
προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
Δηιονεως ἐξ Ἀθηνων φυγαδος παραληφθεντος , κατασχοντα δε την νησον παραδουναι τῳ Κεφαλῳ , και ταυτην μεν ἐπωνυμον ἐκεινου γενεσθαι | ||
ἐχει , χωρις ἑξηρους μιας και σκαφων πεντε καταφρακτων , παραδουναι τῳ Φλαμινινῳ και ἀργυριου ταλαντα Ῥωμαιοις ἐσενεγκειν πεντακοσια μεν |
ταις ἀποτυχιαις . ἀλωπηξ και πιθηκος ἐν ταὐτῳ ὁδοιπορουντες περι εὐγενειας ἠριζον . πολλα δε ἑκατερου διεξιοντος ἐπειδη ἐγενοντο κατα | ||
: παν γαρ το ἐλευθερον καλον . εἰ τις τοινυν εὐγενειας βασανος , ἐν τῳδε τῳ ἐργῳ μαλιστα ἐνεστιν . |
και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
: τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
ἀγαν εἰρεσιᾳ ἐκ της δινης ἐξελαθεισαν ἐς εὐθυ του πλου καταστηναι . . . . ἐνδοσιμον : Ἀρριανος : οἱ | ||
Πλειαδα και τροπας και ἰσημεριας και Κυνα : πριν γαρ καταστηναι καλως , κινειν οὐ συμφερει . ἐν δε ταις |
ἑτερα εἰσφεροντων εἰς ἐρανον , αὐτου μη ἐχοντος τι εἰσενεγκειν ὑποσχομενου δε την της γοργονος κομισαι κεφαλην , πολυδεκτης ἐρων | ||
διαρρηδην περι τουτων ἐπιστειλαντος το κατ ' ἀρχας εὐθυς και ὑποσχομενου τουτους βελτιστους και ἀριστους κρινειν , οἱτινες ἀν της |
ποιησιν ἐξαρτησας μεθης . τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των | ||
πολυ δε μαλιστα ὡν νυν συ ἀπολαυεις . διο και ἐπιδους σεαυτον εἰς τα τοιαυτα αἰωρῃ [ γαρ ] και |
Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
ΔΒ προς το ΒΓ λογον ἐχοντος δεδομενον και του ΑΔ δεδομενου ὑπαρχοντος , δεδομενον και ῥητον ὀν και ἀλογον , | ||
ὑπο συναμφοτερου της ΒΑΓ και της ΕΔ . Ἐαν κυκλου δεδομενου τῃ θεσει ἐπι της διαμετρου δοθεν σημειον ληφθῃ , |
θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
, ταις δε πτερυξιν ἐγγυς δια την διωξιν γενομενη των παρειων αὐτης ἡψατο . Ἡ δε οὐκ εἰδυια το πραχθεν | ||
κακοδαιμων δακρυων τινα φοραν ὡσπερ ἀπο πηγης ἐξεχει κατα των παρειων και τα στερνα πληξας , πικροτατα ἀνοιμωξας , „ |
ὡσπερ εἰ και ἀνευ του διαιρειν ἐξ ἀρχης εὐθυς μηδεν πραγματευσαμενος τις ἐλαμβανε ταυτα . Πεφεισμενως ἐοικε το των διαιρεσεων | ||
Λαιτος ὁ και τους βιους των φιλοσοφων ἐπ ' ἀκριβες πραγματευσαμενος . ἐν δη ταις των προειρημενων ἱστοριαις δηλουται κατα |
δε ϲπερμα μαλιϲτα χρηϲιμον ἐϲτιν . Ἀμιαντον ἐν Κυπρῳ γενναται παραπληϲιον ϲτυπτηριᾳ ϲχιϲτῃ , ἐκφλογουμενον μεν ὑπο πυροϲ , μη | ||
ἡδυοϲμῳ : μειζον μεντοι , τῃ δε γευϲει δριμυ , παραπληϲιον πεπερει . ϲπερματια δε μικρα φερει καθ ' ἑκαϲτον |
δαιμονος τινος ἐπηρειαν διαφυγειν , πολυ δε χαλεπωτερον ἀπολογιαν εὑρειν παραλογου και δαιμονιου πταισματος , ἁπερ ἀμφοτερα νυν ἐμοι συμβεβηκεν | ||
φανηναι των στρατηγων και την ἀποριαν ἐκφυγειν , ὑπεραυξηθεισαν ἐκ παραλογου δια τα ἐν τῳ Ἰονιῳ γενομενα . ᾑρουντο τε |
ἐγγυς ἀν εἰη του μεσημβρινου του δια της Ὑρκανιας θαλαττης γραφομενου και της Περσικης , εἰπερ ἐστι το μηκος της | ||
ἐπι του δι ' αὐτης και των πολων του ὁριζοντος γραφομενου μεγιστου κυκλου , ἀπεχουσα ἀκριβως του κατα κορυφην σημειου |
ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
φοβῳ και ἀπειλαις , ἐστιν ἁ δε και τοις ὁπλοις καταστρεψαμενος . ἐς δε την Ἰαϊτζαν ἐλθων αἱρει και ταυτην | ||
ἀδικιης κατεστρεψατο , ὡς εἰρηται μοι προτερον . Τουτον δε καταστρεψαμενος οὑτω πασης της Ἀσιης ἠρξε . Περσας δε οἰδα |
καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
προς τους καταμεμφομενους αὐτον ἐπι τῃ πολυειδειᾳ ὡν γραφει ποιηματων ἀπαντων φησιν ὁτι Ἰωνα μιμειται τον τραγικον : ἀλλ ' | ||
, ὁτι οὐ τοιαυτην ἐξεστιν αἰτειν : μη εὐθυς δε ἀπαντων ταις λυσεσιν ἐπι τας διαιρεσεις ἐρχου : ἀλλ ' |
, ᾡ ἐπακολουθησει ἐκκρισις των ὑγρων συν τοις οὐροις : ἐνεχθησεται δε και ἀποπλυματα τινα σαρκωδη ἐκ της οὐσιας των | ||
και ἀνατελει και τον ἰσον χρονον ὑπερ τε τον ὁριζοντα ἐνεχθησεται και ὑπο τον ὁριζοντα . Ἐστω ἐν κοσμῳ μεσημβρινος |
Ὁτι Ἐφιαλτης ὁ Σοφωνιδου πενεστατος ἠν . δεκα δε ταλαντα διδοντων αὐτῳ των ἑταιρων , ὁ δε οὐ προσηκατο εἰπων | ||
, ἀει δε ἠν , των θεων σοι και τουτο διδοντων , ὡς ἀν μαλλον εὐδοκιμοιης . οὐ γαρ ἰσον |
και μη ὁμοιως ὀξυδορκουσι , τον γουν του μαθειν ἱμερον παραπλησιον ἐχουσι . και ὁ μεν σχολαιοτερᾳ χρηται τῃ διδασκαλιᾳ | ||
τειχων το λογικον . οἱ δε ᾠῳ φασιν αὐτην εἰναι παραπλησιον : ἐῳκει γαρ τῃ μεν λεκιθῳ , ἡν τινες |
ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
διεκρινετο . και ὁ τουτο ποιων , οὑτος ἠν ὁ ἐπιψηφιζειν λεγομενος . ἐπιψηφιζειν τους παροντας . ἀντι του ταις | ||
βουλην τελος μηθεν ἐκφερειν εἰς τον δημον μητ ' ἐκεινον ἐπιψηφιζειν , πριν ἀν τοις Οὐολουσκοις εὐτρεπη γενηται τα περι |
του ἀνιμησαντος ἀποχωρειν ταυτα και ἀπ ' ἀλληλων κρινεσθαι . παρελθειν μεν δη ἐς την Κισσιαν και αὐτος ὡμολογηκεν ἐν | ||
πεπιστευται ὑπο πολλων και ἐν γραφαις ἀξιοχρεοις φερεται , μη παρελθειν . λεγεται δη τισιν , ὡς ἀδηλου πασιν οὐσης |
μητρος : οἱ ὀφειλοντες ἐν γηρᾳ θρεψαι την μητερα και προδοντες τους γαμους της ἀδελφης , τουτεστιν : οὐ γαμοστολησαντες | ||
τουτῳ διαφερομενων αὐτων ἠγγελθη ὁτι οἱ Ἰλλυριοι μετ ' Ἀρραβαιου προδοντες Περδικκαν γεγενηνται : ὡστε ἠδη ἀμφοτεροις μεν δοκουν ἀναχωρειν |
δε χρονον θαλασσοκρατουντες Ἀθηναιοι ἀνηγον εἰς ἀστυ τας νησιωτικας δικας γραψαμενος τις και τον Ἡγημονα δικην ἠγαγεν εἰς τας Ἀθηνας | ||
παλιν : δις περι των αὐτων δικας μη εἰναι , γραψαμενος δημοσιων ἀδικηματων Μειδιαν Δημοσθενης και ἑλων κρινει αὐτον και |
παροντος του Εὐθυδημου , ὁρων αὐτον ἀποχωρουντα της συνεδριας και φυλαττομενον μη δοξῃ τον Σωκρατην θαυμαζειν ἐπι σοφιᾳ , Ὁτι | ||
, ἀλλ ' ὁϲον οἱον τε , ταϲ ὑπερβολαϲ ἑκατεραϲ φυλαττομενον : ἡ δε πολλη τριψιϲ την ἰϲχνοτητα παρεχεται , |
φησιν ἀν μεν στρατευσωμαι , ἀπηλλαγην παντων των κακων . στρατευεται , πασχει ὁσα μαστιγιας και οὐδεν ἡττον δευτεραν αἰτει | ||
μηδενος λογου ἀξιων . Γυνη στρατηγει , και , Γυνη στρατευεται : ἐπι των δειλων . Γυμνος ὡς ἐκ μητρας |
' Αἰγινῃ . Σωκρατης δ ' ὁ φιλοσοφος ὁ παντων καταφρονων του Ἀλκιβιαδου καλλους οὐχ ἡττων ἐστιν ; ὡς και | ||
, και Ἀθηναζε ἐλθειν και μη σπουδασαι γνωσθηναι , δοξης καταφρονων . Και εἰδεναι μεν Σωκρατην , ἀγνοεισθαι δε ὑπ |
ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
, οἱον σεμνους ἠ τραχεις ἠ ἀφελεις ἠ περικαλλεις και ἐπιμελεις ἠ ὁσα εἰδη ῥυθμων τε και λογων ἐλεγομεν . | ||
φιλοκερδεις εἰναι μετριως ἐχουσι , πως ἐκδιδασκεις ὡν συ βουλει ἐπιμελεις γιγνεσθαι ; Ἁπλως , ἐφη , πανυ , ὠ |
ἀγρους αὐτου : ἡ μεν δυναμις ἰσχυρα ἐστιν δια το στρατηγειν , δια το τιμασθαι , δια το προτεταχθαι της | ||
λυσιτελῃ τρεφειν συνεχως ἐν τοποις νοσεροις στρατοπεδον . λειπεται δε στρατηγειν τεχνας τινας : και δη τηρησαντες ἐθος τι των |