| Ἐν δε τοις περι Πτολεμαϊδα την ἐν τῃ Φοινικῃ και Σιδωνα και Τυρον ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων δεκατετταρων | ||
| , ἠ ποθεν ; Φοινιξ , ἀμπελουργε , των περι Σιδωνα και Τυρον . το δε Ἰωνικον της στολης ἐπιχωριον |
| βασιλεων εἰπειν : ὁ δ ' ἀποφαινεσθαι και προς θεον ἐθαρρησεν . τουτο δ ' ἀρα περας ἠν οὐ τολμης | ||
| ἀπο Θαψακου εἰς Αἰγυπτον . το δε θαυμαζειν , πως ἐθαρρησεν εἰπειν ἑξακισχιλιων σταδιων το ἀπο Πηλουσιου εἰς Θαψακον , |
| , και κρυβδην διαψηφισαμενων των βουλευτων , ἑαλω ἐν τῳ βουλευτηριῳ και ἐδοξεν ἀδικειν . και ἐπειδη ἐν τῳ διαχειροτονειν | ||
| πολεμειν δε μη προς ὁμοιαν ἀντιπαρασκευην ἀδυνατοι , ὁταν μητε βουλευτηριῳ ἑνι χρωμενοι παραχρημα τι ὀξεως ἐπιτελωσι παντες τε ἰσοψηφοι |
| , νου και λογου οὐσα ἀποτεγμα . ἐτι τα ὁπωσουν αἰσθητικα πρωτην την ἁφην ἐχειν ἀναγκη : τρεφεσθαι γαρ ἀναγκη | ||
| ὠτα αἰσθητικα νευρα . τῃ οὐν ἀκρᾳ ψυξει σπωμενα τα αἰσθητικα νευρα προς ἑαυτα ἐφελκονται τους λοβους των ὠτων , |
| οὐτε συναγκη οὐτε ὀρων κορυφαι ἠλιβατων οὐτε κρημνοι ἀπορρωγες οὐτε φαραγγες ἀφεγγεις , ἀλλα τα μεν ὑποδραμουσαι , τα δε | ||
| σεμνον τι πρασσειν , Δαναϊδων ἀρχηγετα . κἀμε τοι νεκρον φαραγγες γυμναδ ' ἐκβεβλημενην ὑδατι χειμαρρωι ῥεουσαι νυμφιου πελας ταφου |
| και πικροτητες στοματος , και ἀηδιαι τε και ἀνορεξιαι . κλυσμασι δε ὑπεικουσης ἀνιεται τα λυπουντα . ἀμελει δει και | ||
| κεφαλης και των μεσων . ταις δε ἑξης καταπλασμασι και κλυσμασι . τας δε οὐν ἐμβροχας ἀει και τας ἐπι |
| εἰ τερπομενος οἱς ἐπραξας και οὐδε παυσομενος . οὑτω τις ἐκομιζετο δια των γραμματων του πεποιηκοτος ἡδονη . πως οὐν | ||
| ἀνεθετο ὡς αὐθις βασανισων . μετα τρεις ἡμερας την Ἐπιχαριν ἐκομιζετο ἐν φορειῳ , ἡ δε λυσαμενη την ζωνην ἀπεβροχισεν |
| και ὀνομα αὐτῳ θεσθαι Ἰσσαχαρ . Και παλιν Λειαν τῳ τρισκαιδεκατῳ ἐτει , μηνι δεκατῳ υἱον ἀλλον τεκειν ᾡ ὀνομα | ||
| διχα του ι . Λαμπετεια , πολις Βρεττιας . Πολυβιος τρισκαιδεκατῳ . το ἐθνικον Λαμπετειατης ἠ και Λαμπετειανος τῳ ἐπιχωριῳ |
| και χρωματα και μεγεθη , ὡν ἡ θεα περιττην φρονησιν ἐξειργασατο και πολυν ἱμερον ἐπιστημης ἐγεννησε . παρεχεται δε και | ||
| , ἡν ἐν τῳ Ζ των Νικομαχειων Ἠθικων ὁ φιλοσοφος ἐξειργασατο . προεθετο μεν γαρ ἐν αὐτῳ περι των διανοητικων |
| και ἀλοηϲ ἐπι τῳ δειπνῳ λαμβανειν ὁϲον ἐρεβινθων γ το μεγεθοϲ . καλλιϲτον δε και ἐπιθυμοϲ ἐν οἰνῳ πινομενοϲ μετα | ||
| δε χοληϲ περι τουϲ ὀφθαλμουϲ και το προϲωπον ἐλατηριου ὀροβιαιον μεγεθοϲ μετα γαλακτοϲ γυναικειου ἐνϲταζε τῃ ῥινι ἐν βαλανειῳ και |
| Δωρικον , τα λοιπα δε των μιγαδων χωρις βαρβαρα : Κιλικες μεν οὐν Λυκιοι τε και προς τουτοις ἁμα Καρες | ||
| και Βαβυλωνιων και ἀλλα ἐκ Καππαδοκιης , τα δε και Κιλικες φερουσι , τα δε και Ἀσσυριοι . εἰδον δε |
| την νησον δηλονοτι . οἱ δ ' ἐν τῃ ἠπειρῳ Πελοποννησιοι . . . : ἠγουν οἱ τε ἐκ της | ||
| δ ' ἐν χερσιν ἠδη ὀντες περιεσχον τῳ κερᾳ οἱ Πελοποννησιοι και ἐκυκλουντο το δεξιον των ἐναντιων , οἱ ἐκ |
| μετα δε οὐ πολυν χρονον του ἐργου του προς Ἠλιδι Μακεδονες και Δημητριος ὁ Φιλιππου του Δημητριου Μεσσηνην καταλαμβανουσι . | ||
| αὐτονομος ἠν ἡ πολις : εἰτα οἱ την Αἰγυπτον κατασχοντες Μακεδονες αὐξηθεντες ἐπεθεντο αὐτοις , ἀρξαντων των περι Θιβρωνα των |
| μοιραν , ταξιν . Αἱ μεν : αἱ μυραιναι , ἐγχελυες . σπειρηδον : κυκλωτερως , συμπεπλεγμεναι ὁμου , και | ||
| λεγουσιν . ἐγχελυς , το ἑνικον , το δε πληθυντικον ἐγχελυες . παρα γουν τοις Ἀττικοις ἀλλ ' ἐγχελεις και |
| τῳ Κρητων βασιλει : γενομενη δε ἐγκυος ἐκεινη τρεις παιδας ἐγεννησε , Μινωα , Σαρπηδονα και Ῥαδαμανθυν . Ἡ ἱστορια | ||
| τα μετα το ζην ἐπιτρεπτεα ταυτῃ : αὐτη γαρ ὡς ἐγεννησε , και διαλυσει . μηδεν δε εὐλαβηθῃς ὁπως ποτε |
| Και ἐπην θηλαζῃ γαλα μη καθαρον , ἀλλα γεωδες και φλεγματωδες , και ἐχῃ το παιδιον τας φλεβας τας ἀπο | ||
| το ὑποχωρητικον σιτιον προσφερομενον ὑποχωρητικον εἰναι , και το φλεγματωδες φλεγματωδες . Ἠν κρατεῃ οὐν το σωμα των σιτιων , |
| Ἐποιευν δε αἱ Ἀμαζονες ἐς την μεσαμβριην τοιονδε : ἐγινοντο σποραδες κατα μιαν τε και δυο , προσω δη ἀπ | ||
| τοδε ἐπι τῃ ἀθροισει των βουκολικων ποιηματων : Βωκολικαι μοισαι σποραδες ποκα , νυν δ ' ἁμα πασαι ἐντι μιας |
| μετωπου των τικτομενων πωλων στεργουσιν αὐτους . τουτῳ δε και φαρμακιδες χρωνται προς ἐρωτα . ὁτι οἱ ἱπποι ὀστουν ἐχουσιν | ||
| ἐρως και ὀρνεον τι το λεγομενον σεισοπυγις ᾡ χρωνται αἱ φαρμακιδες εἰς φιλτρα × . ὁμοιως το ἐν βροχοις μαρψας |
| χρηϲτεον φαρμακοιϲ , οἱον ἐϲτι το ϲιτινον ἀλευρον μετα ἰϲχαδων ἀφεψηματοϲ και ἐλαιου το τε δια γυρεωϲ και το δια | ||
| , ἐπαλειπτεον τῳ ναρδινῳ , πυριᾳ δε χρηϲθαι δι ' ἀφεψηματοϲ μελιλωτου τε και τηλεωϲ . παχεοϲ δε ὀντοϲ του |
| ὡστ ' ἀν δακρυσαι γ ' , εἰ φρονουντ ' ἐτυγχανεν . οἰμοι ξυμφορας βαρυποτμωτατας , οἰμοι κακων δυστηνος , | ||
| τειχων και τοξευμασι και ἀλλῳ ὁτῳ τις μετα χειρας ἐχων ἐτυγχανεν ἠ ὁτῳ τις ἐν τῳ τοτε ἐλαβεν ἐξηκοντιζον ἐς |
| Αἰθωνος . φλυαρει δε και το γραφαις : οὐ γαρ ἐγραψεν Ὀδυσσευς , ἀλλ ' ἀπελθων εἰς Ἰθακην ἀγνωστος ἐλεγε | ||
| κριθεντα και ἑαλωκοτα ὁτι δει κολαζειν ἐγραψεν , ἠ αὐτος ἐγραψεν κρισιν εἰ πεποιηκεν ἠ οὐ και εἰ δικαιως ἠ |
| και ἡ την ἀσπιδα τῳ παιδι ἐπι πολεμον ἐξιοντι διδουσα Λακαινα συ ἐφη , τεκνον , ἠ ταυταν ἠ ἐπι | ||
| – ˘ – × – ] ἐχεις Ὠ Τυνδαρεια παι Λακαινα [ – ˘ – συ δ ' ὠ το |
| , ποτνιωμενος και ἱκετευων , ἱν ' , εἰ μη εὑρισκοιτο ἐν γενεσει ἡ παντελης εἰς ἐλευθεριαν ἀφεσις , ἡς | ||
| περι αὐτης , οὑτως εἰ τι τῳ περι κινησεως ὁρισμῳ εὑρισκοιτο ἐμφαινομενον , ἐφεξης και περι τουτου διαλεκτεον . ἐμφαινεται |
| . εὐρυσθενη δε εἰπε την γενεαν αὐτων δια το τον Ἀλκμαιωνα ἀνδρειον τινα και ἐπιφανη γενεσθαι : ἀφ ' οὑ | ||
| τουτο ποιων . ἀλλως . παρατιθεται τον παρ ' Εὐριπιδῃ Ἀλκμαιωνα ὡς δι ' εὐτελη τινα ὑπομειναντα μητροκτονησαι . λεγει |
| ἁ δωμαθ ' ἱκηται : [ ἑσσαι με χλαιναν τε χιτωνα τε , εἱματα καλα : ] πριν δε κε | ||
| χρισαν ἐλαιῳ , ἀμφι δε μιν φαρος καλον βαλον ἠδε χιτωνα , αὐτος τον γ ' Ἀχιλευς λεχεων ἐπεθηκεν ἀειρας |
| ἀλλ ' ἀλλοτε μεν πλειον ἀλλοτε δε ἐλαττον το ὑπεργειον εὑρισκετο του οὐρανου και των προς τουτον ἀπο γης εὐθειων | ||
| το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο ἀλλεπαλληλον το ω . Κρειττον οὐν ἐστιν εἰπειν την |
| εἰσιν , ὡσπερ γραφευς μηδεν ἐοικοτα γραφων οἱς ἀν ὁμοια βουληθῃ γραψαι . Και γαρ , ἐφη , ὀρθως ἐχει | ||
| , ἐαν δε ὀρθον ἐκει ἀπελευσεται ὁπου δ ' ἀν βουληθῃ . ἡ Σεληνη ἐν δισωμῳ οὐσα ζῳδιῳ ἑως των |
| ἐν δικτυῳ . κατακλεισας γαρ αὐτην ὁ ὑβριστης ἐκεινος ἐν δωματιῳ και φησας δειν προσκυνειν την Τυχην , εἰ τον | ||
| πατρι εἰπειν , ὁτι ἡ μητηρ ἠδη καθευδει ἐν τῳ δωματιῳ . και ἀπαγορευοντος του ἰατρου , ὁπως μη δωσει |
| της ἑπταζωνου ἐχουσα οὑτως : ὁ μεν του Κρονου ἀστηρ ἐκληρωσατο την πρωτην και ἀνω - τατην ζωνην , καταψυχρον | ||
| ὁ σοφος διαλεγεται παντων , ὁ και την τοιαυτην ἐπωνυμιαν ἐκληρωσατο . χρη δε εἰδεναι , ὡς οἱ “ Περι |
| πως . Ἐστι και των κινουντων τα μεν κατα φυσιν κινητικα την ἑαυτων τα δε παρα φυσιν : παρα φυσιν | ||
| οἱον χιων , κρυσταλλος , τῳ στηθεϊ πολεμια , βηχεων κινητικα , αἱμοῤῥοϊκα , καταῤῥοϊκα . Τα ἐν ἀρθροισιν οἰδηματα |
| λεγοντος μου ἐξεπεσεν μοι τοιουτον ῥημα . ὡσπερ Αἰσχυλος τα μυστικα . δοκει γαρ Αἰσχυλος λεγειν μυστικα τινα ἐν τε | ||
| ὁ Αἰσχυλος τα μυστικα : ἐλεγε μεν γαρ οὐχ ὡς μυστικα , ἐλαθε δε εἰπων μυστικα : και δειξαι τις |
| ὀργανων των τηϲ ἀναπνοηϲ ἐϲτι φλεγμονη , ἠ μουνον του πνευματοϲ [ ἠ ] παθοϲ , ἐφ ' ωὑτεου την | ||
| εἰϲ την νυν διαιταν : ὑγραινει γαρ και αἱματοϲ και πνευματοϲ ἐμπιπληϲι το ϲωμα . τον δε μελλοντα ἀφροδιϲιοιϲ χρηϲθαι |
| : τους παριοντας δ ' ἠροντο μη που τις ζων ἐλειφθη . τοιαυτης τοτε συμφορας την Ῥωμην κατασχουσης , Ἀννιβας | ||
| ἀπαιδευτων . Ὁμοια τῃ , Ἀμουσοτερος Λειβηθριων . Οὐδε πυρφορος ἐλειφθη : πασης πολεμικης παραταξεως ἐδει τον μαντιν ἡγεισθαι , |
| αὐτῳ : τουτον δε φησι την ψυχην ποιειν ἐν τῳ κρατηρι ἐκεινῳ . Του αἰτιου δε νου ὀντος πατερα φησι | ||
| πασσε , τα δε ποτα , ὁπου ἡ Ἑλενη τῳ κρατηρι μισγει φαρμακον νηπενθες τ ' ἀχολον τε , κακων |
| ὁ χιτων και παχοϲ ἑτερον ἐπικτητον λαμβανει . βοηθηματα δε κοινωϲ και τοιϲ ἀμβλυωττουϲι ϲυντιθεται ἐκ τηϲ αὐτηϲ ὑληϲ , | ||
| ὑδριαϲ ε ἠ Ϛ δια μελικρατου κυαθων γ ποτιζε : κοινωϲ δε και των προϲ δυϲπνοϊκουϲ ἀναγεγραμμενων αὐτοιϲ ἁρμοϲει τινα |
| καθαρτικοιϲ ἐπι χρονιων πυρετων , οἱον ἀμφημερινων τεταρταιων , μανιαϲ μελαγχολιαϲ ἐκϲταϲεωϲ καχεξιαϲ ἀτροφιαϲ τηϲ δια χυμον μοχθηρον γεγονυιαϲ , | ||
| ἀπαραποδιϲτωϲ κενουϲθαι και τοιϲ ἀλλοιϲ ταϲ ϲυνηθειϲ ἐκκριϲειϲ . Περι μελαγχολιαϲ ἐκ των Γαληνου και Ῥουφου και Ποϲειδωνιου . ὡϲπερ |
| παραλαμβανουσιν εἰς τας ἀρετας , την μεν περι το ἐν συμποσιῳ καθηκον ἀναστρεφομενην ἐπιστημην οὐσαν του πως δει ἐξαγεσθαι τα | ||
| Μηδειῳ τῳ Θεσσαλῳ δειπνων ὁ Ἀλεξανδρος εἰκοσιν οὐσιν ἐν τῳ συμποσιῳ πασι προὐπιε , παρα παντων τα ἰσα λαμβανων , |
| τοις ἀλλοις ἀγωνισταις . ἐκαθεζοντο δ ' ἐν τῳ ἀγωνι πορφυριδα περιβεβλημενοι . και ἠσαν οὑτοι το μεν παλαιον θʹ | ||
| Χρυσιππος δε φησι νεανισκον τινα σφοδρα πλουσιον ἐπιδημησαι ταις Ἀθηναις πορφυριδα ἠμφιεσμενον ἐχουσαν χρυσα κρασπεδα . πυνθανοπενου δε τινος αὐτου |
| ἐπιτομην ] λεγεται γαρ ὡς Δημοσθενης ἐπιτεμνων την κεφαλην ἑαυτου ἐγραψατο τραυματος ἐκ προνοιας Δημομελην τον Παιανιεα ἀνεψιον ἑαυτου ὡς | ||
| γαρ τον τροπον της καθυφεσεως , ἀκουσιου φονου του ἀνδροφονου ἐγραψατο : εἰθ ' ὁτι ὁρων το γιγνομενον ἐστενον , |
| δε ἀμφοτερα δοκουντα ἐνδοξα , πλειον το ἠθος και ἡ ἀπαγγελια ἐνταυθα ἐπιμελεστερα . και αἱ παραιτησεις χρησιμοι γινονται . | ||
| παραστατικη . διαφερει δε μελοποιια μελῳδιας : ἡ μεν γαρ ἀπαγγελια μελους ἐστιν , ἡ δε ἑξις ποιητικη . τροποι |
| ἀποκρινουνται Κυρῳ . ἠν μεν γαρ ψηφισωνται ἑπεσθαι , ὑμεις δοξετε αἰτιοι εἰναι ἀρξαντες του διαβαινειν , και ὡς προθυμοτατοις | ||
| , ἀλλα τῳ φυσει πονηρ ' ἐπιθυμειν πραττειν τοιαυτα προαιρεισθαι δοξετε . ἐαν δ ' ἀκουσητε , τυχον μεν ἰσως |
| στρατοπεδευσεις . ἐπει δε τα ληφθεντα χρηματα ἀπηγαγον οἱ τε Παφλαγονες και ὁ Σπιθριδατης , ὑποστησας Ἡριππιδας ταξιαρχους και λοχαγους | ||
| αἱμα μελαν ῥεε , δευε δε γαιαν . τον μεν Παφλαγονες μεγαλητορες ἀμφεπενοντο , ἐς διφρον δ ' ἀνεσαντες ἀγον |
| , ταυτα και ἐπι της ὀσφρησεως . εἰ κηδεται τοις εὐωδεσι , κεχρησο , και μαλιστα εἰ ἐστι διαθεσις δεομενη | ||
| δε σιτοισι χρεεσθαι τοισι δριμεσι και ξηροισι και αὐστηροισι και εὐωδεσι και οὐρητικοισι , τοισι δε δρομοισι τοισι μεν πλειστοισι |
| ἐχουσα . ἐνταυθα ὁ μεν ᾐτει πιειν , ἡ δε ἠξιωσεν προπιειν , και αὐτικα γε ἀπολομενης , την μεν | ||
| : τυμβου δ ' , εἰ κτανειν ἐβουλετο , οὐκ ἠξιωσεν ἀλλ ' ἀφηκε ποντιον ] . ἡμεις μεν οὐν |
| πολλα ἀν εἰη λεγειν , ὁσον πενθος ἐν τῃ ἐμῃ οἰκιᾳ ἠν ἐν ἐκεινῳ τῳ χρονῳ . τελευτωσα δε ἡ | ||
| και ἐμπειριᾳ και ἐν γενεσει , και παλιν αὐ ἐν οἰκιᾳ τε και πολει και στρατοπεδῳ και πασι τοις τοιουτοις |
| Παναιτιος , πολιτην αὐτον Ἀθηναιων ποιεισθαι σπευδοντων , εἰπε τῳ σωφρονι μιαν πολιν ἀρκειν . και ὁ των Σπαρτιατων βασιλευς | ||
| παρα τον λογον οὐδεν ποιουσιν ἀμφοτεροι , εἰ και τῳ σωφρονι μεν αἱ ἐπιθυμιαι οὐ πολεμουσι , τῳ ἐγκρατει δε |
| και οὑτως παλιν μερος του ποιητικου μερει του γινομενου γινεται ὁμοειδες . ἠ γαρ ὁλον γινεται ἠ μερος ὁμοειδες το | ||
| ' ἐγχυματιζομενον εἰς τε τον κολπον εἰς τε την μητραν ὁμοειδες ἐστιν . δυναται δ ' ὁ ἐγχυματισμος μαλασσειν , |
| ἡ περισσως ἀγαπησασα οὐτε των ἀλλων θεων τις ἠ δαιμονων ἐβοηθησεν αὐτῳ . κατα τον αὐτον οὐν ποιητην : ὁστις | ||
| Τορωνην μεν και Ποτιδαιαν πολιορκησας εἱλε , Κυζικηνοις δε πολιορκουμενοις ἐβοηθησεν . Του δ ' ἐτους τουτου διεληλυθοτος Ἀθηνησι μεν |
| . το ἐθνικον Σαργανθινος . Σαργαντις , πολις και φυλακη Αἰγυπτια . ὁ πολιτης Σαργαντιτης , ὡς Ναυκρατιτης . Σαρδαιον | ||
| κεραμιον δηλοι , κρμ . Ἡ μνα ἡ Ἀττικη και Αἰγυπτια ἐχει # ιϚ , ἡ μνα ἡ Ῥωμαϊκη # |
| ὡς το τυφλον ὁρασιν και το νωδον φωναν και το ἀμαθες ἐπισταμαν : ἠ ἐν τῳ μῃον ἐχεν , ὡς | ||
| Πυελος δια του ε και μυελος ῥητεον . Οἱ χολικες ἀμαθες : οἱ γαρ δοκιμοι θηλυκως αἱ χολικες φασιν . |
| μεν Ἑκτορα διον ἀεικιζεν μενεαινων : τον δ ' ἐλεαιρεσκον μακαρες θεοι εἰσοροωντες , κλεψαι δ ' ὀτρυνεσκον ἐϋσκοπον Ἀργειφοντην | ||
| μετ ' ἀθανατοισι γεγωνευν : Ζευ πατερ ἠδ ' ἀλλοι μακαρες θεοι αἰεν ἐοντες , ἠ με μαλ ' εἰς |
| περι νεων καταλογου . . . : Λιται , πολις Λακωνικη . Ἀπολλοδωρος ἑβδομῳ . : Κορωνη , πολις Μεσσηνης | ||
| , προς δυσιν δε ἡ Λακεδαιμων . Ἑκατομπολις δε ἡ Λακωνικη το παλαιον , καθα και ἡ Κρητη λεγεται : |
| ἐς τους λιμενας τε και τας ἀγορας ἀγων οὐδεν οἰει ἀσεβες πραττειν ; και μην και σπερμολογουσιν ἐνιοι των ἀνθρωπων | ||
| ἐγκληματος τα πρεσβυτερα ζητουντες ἀδικηματα προδιηγησομεθα , και εἰ τι ἀσεβες φθανοι ἀλλο προειργασμενος . κἀν μεν ἱστοριαν ἐχωμεν , |
| χειμαινομενῳ , και ὡς τα βραχυπαραληκτα , Ι δευοντο δε δακρυσι κολποι , τῳ λογῳ της παραληγουσης κοινης οὐσης : | ||
| τῳ Ὀρεστῃ , τις , ὠ Ζευ , ᾡ δακρυα δακρυσι συμβαλλεται τις ἀλαστωρ , πορευων εἰς δομους , ἀντι |
| Μεθθας , Σκαρθας , Χαγραμ . Εἰσιν δε και οἱ χαρακτηρες οὑτοι οὑς ὁρᾳς . Ὁς ἐγραψε και ἐδιδαξε Σουστουμον | ||
| ῥᾳδιως , ποτερος Δημοσθενους ἐστιν ἠ Λυσιου : τοσαυτην οἱ χαρακτηρες ὁμοιοτητα προς ἀλληλους ἐχουσι . τοιουτος ἐστι και ὁ |
| . και οἱ μεν πελτασται , ὡσπερ εἰκος , εἰς ἁρπαγην ἐτραποντο : ὁ δ ' Ἀγησιλαος κυκλῳ παντα και | ||
| πατρος ἡμων , αἱ δεικνυουσι την τε ἀποκαλυψιν αὐτου και ἁρπαγην της αὐτου ἀποστολης : μεγιστη [ ] γαρ τυγχανει |
| συν χολῃ βοειᾳ ἐπιτιθετι . [ εʹ . Προς τα πτερυγια . ] Το πτερυγιον νευρωδης ἐστι του ἐπιπεφυκοτος ὑμενος | ||
| . ὠτος : ὀρνεον , ὁ περι τα ὠτα ἐχει πτερυγια . τουτο ἐπαινουμενον και ἀντορχουμενον ὡσπερ ὁ νυκτικοραξ ἁλισκεται |
| παθῃς , οἰκειοτατος ἐγενομην , οὑτω πεπονθοτος ἁ μηποτ ' ὠφελες , αὐτος οἰμαι και συναμαρτειν και συνταλαιπωρειν . προυλεγον | ||
| , μηποτε τον θανατωι προτεθεντα , λοχευμ ' Ἰοκαστας , ὠφελες Οἰδιποδαν θρεψαι , βρεφος ἐκβολον οἰκων , χρυσοδετοις περοναις |
| εἰϲ τα πλαγια παρατρεπεϲθαι το κωλον , τῳ δε του ποδοϲ ἰχνει ϲανιδιον ῥακει περιβεβλημενον δια την μαλακοτητα ὀρθον προϲηρειϲθω | ||
| των ἀρχομενων φλεγμονων παϲων ἀντιϲπαϲτικωϲ ποιειϲθαι την φλεβοτομιαν , οἱον ποδοϲ φλεγμαινοντοϲ ἐκ τηϲ χειροϲ φλεβοτομειν : ἐπι δε των |
| περι λυσεως , ἡ γυνη συνεχως ἐντυγχανουσα τοις γραμμασι και δακρυουσα των ὀψεων ἐστερηθη , καταλιπων ὁ παις παρα τῃ | ||
| ὁσῳ θαλερωτερον , τοσουτῳ και γοητοτερον . ἐαν δε ἡ δακρυουσα ᾐ και καλη και ὁ θεατης ἐραστης , οὐδ |
| ἐκπεσειται της ἀρχης ὑφ ' οὑ τεξεται παιδος και ἀλλα βλασφημα λεγοντι , παραγινεται Ἑρμης Διος πεμψαντος ἀπειλων αὐτῳ κεραυνον | ||
| της ἀρχης ὑφ ' οὑ τεξεται παιδος , και ἀλλα βλασφημα λεγοντι , παραγινεται Ἑρμης Διος πεμψαντος , ἀπειλων αὐτῳ |
| οὐ μετριως ἐβαρυθυμουν , οὐ τοσουτον ἐπι τῃ των ἰχθυων ὀλιγοτητι , ὁσον ὁτι και τα ἐναντια προσειληφασιν . εἱς | ||
| ἀληθες ὑποτιθεμεθα ὡς οὐκ ὀντος του ἀληθους πληθει κρινεσθαι και ὀλιγοτητι , ἀλλα τῳ λογῳ . ἀπειροι γαρ δοξαζουσι ποδιαιον |
| πιστιν ἐχωρησεν , ἱνα μη παντα αὐτος ἐνθυμουμενος και ἀποδεικνυς φιλονεικιᾳ τῃ προς Φιλιππον μαλλον δοκῃ λεγειν ἠ ὡς αὐτην | ||
| ἀγωνοθετων οὐκ ἐπ ' ἀνδραγαθιᾳ , ὑβρεως δε και στασεως φιλονεικιᾳ , και τον μαλλον πληκτην στεφανουμενον . και ταυτα |
| παρ ' ἀνθρωποις ἐσται τα γεγενημενα , τερατα δε και αἰνιγματωδη , της κατα το ποιον ἰδιοτητος και ἐνταυθα συνορωμενης | ||
| τον τοπον τον ἐνεγκοντα τον διμορφον . και τοτε μεν αἰνιγματωδη τον χρησμον εἰναι δοξαι , ὑστερον μεντοι μετα την |
| τους ὑπο πωὁλας ὀπωρας † . μετα το ὀπωραν φαγειν κυκεωνα πινουσι , και οὐ βλαπτονται , ἀλλα και παχεις | ||
| πινειν διδου ἐν οἰνῳ : ὁταν δε ἑσπερος ᾐ , κυκεωνα παχυν μελι ἐπιχεων διδου πιειν : και των ποτηματων |
| πολλαι γινομεναι δια πολλου την ἀκολουθιαν κομιζονται : τα τε σκολια και πολυπλοκα και δυσεξελικτα και τα ἀλλα τα συγγενη | ||
| προαγει . οἱ τομιαι βοες , Δ . λεγει , σκολια και λεπτα και μακρα φυεται τα κερατα αὐτοις , |
| . Πλην ἁπαξ ποτ ' ἐν Φαιακος ἐφαγον καριδας . Διονυσε χαιρε . μη τι πεντε και δυο ; Αὐτου | ||
| , τον Διος γονον ηὐδαιμονειτ ' ἀν συμμαχον κεκτημενοι . Διονυσε , λισσομεσθα ς ' , ἠδικηκαμεν . ὀψ ' |
| το λεπτον και την χαριν τῳ διηρμενῳ προς μεγεθος , σφοδροτητι δε την ἀφελειαν και τῃ τραχυτητι το μεθ ' | ||
| διαχεομενον ῥᾳδιως , ὁ δε ἀνθραξ ἐπαναλισκει πολυ ὑπερτηκων τῃ σφοδροτητι και ἐξαιρων . ἐν δε τοις ῥειθροις συρεται και |
| ὠ τεκνον , μετ ' αὐτου ” μη τον ἁπαντα αἰωνα , ἀλλ ' „ ἡμερας τινας „ , τουτο | ||
| Πωλος ὁ παρα τῳ Πλατωνι “ ἐμπειρια γαρ ποιει τον αἰωνα ἡμων πορευεσθαι κατα τεχνην , ἀπειρια δε κατα τυχην |
| δια την ἀρχην παρεκαλει τα πληθη της ἐλευθεριας ἀντεχεσθαι : ἀπεδεικνυε δε την χωραν αὐτοις πολλα συνεργησειν οὐσαν δυσεισβολον και | ||
| τας παρουσας τριακοσιας . τους δε Λακεδαιμονιους χρηματων τε σπανιζειν ἀπεδεικνυε και ταις ναυτικαις δυναμεσι πολυ λειπεσθαι των Ἀθηναιων . |
| . . . . Π . δε την ἑαυτου πατριδα διεκοσμησε νομοις ἀριστοις , ὡστε τας ἀρχας καθ ' ἑκαστον | ||
| εἱστηκει κατ ' ἀρχας τα σωματα , νους δε αὐτα διεκοσμησε θεου και τας γενεσεις των ὁλων ἐποιησεν . , |
| θεων των ἐκ Κρονου και Ῥεας γενομενων φασιν οἱ Κρητες Ποσειδωνα μεν πρωτον χρησασθαι ταις κατα θαλατταν ἐργασιαις και στολους | ||
| Ἡρας εἰναι την γην , οὑτω σφισιν ἀφανισαι το ὑδωρ Ποσειδωνα . και δια τουτο οὐτε Ἰναχος ὑδωρ οὐτε ἀλλος |
| . . ἱκανοι εἰημεν : ἀναχωρησομεν ἐς το μετεωρον συν ἀσφαλειᾳ . . . . μενων ἐπιθησομεθα , κἀν τουτῳ | ||
| , τους δε εἰσω τε ἀπεκλεισε και μετεδιδου ὀλιγοις συν ἀσφαλειᾳ . τα κλειθρα δε τα ἀναπεταννυντα και ἀποκλειοντα σαφηνειας |
| ' εὑρηκως ἐν παλαιοις ἀντιγραφοις το ἡ , κατα συζυγιαν ἐξηγειτο , ἱνα εἰη προγνωστικος ὁ λογος : ἐαν εἰη | ||
| , και αὐτικα παρα τον Ἐπαμινωνδαν κομισας το τε ἐνυπνιον ἐξηγειτο και αὐτον ἐκεινον το πωμα ἀφελοντα ἐκελευεν ὁ τι |
| ἐμπεπασθω τε τῳ ῥοφουμενῳ ὑδατι οἰνανθης , ἠ ἐμβρεχεσθω ἠ ἑλικες ἀμπελου ἠ ῥοδα ἁπαλα . ἠ χυλον δοτεον ῥοας | ||
| ὀμμα βαθος ἀφραστον ὑπαστραπτει σεμνοτητος αἰδοι μιγεισης . πλοκαμων δε ἑλικες ῥεομενοι χαρισιν οἱ μεν εἰς νωτα τεθηλοτες ἀφετοι κεχυνται |
| και τα τοιαυτα . ἀλλα και διαχωρηματων διαφορας παραδεδωκεν : ἐμνημονευσε γαρ τρυζοντος διαχωρηματος και ὑφαιμου και μελανος και των | ||
| ζην αὐτον . προς ὁ λεγομεν ὁτι και ἀναγκαιως αὐτου ἐμνημονευσε κατα δυο αἰτιας : ἠ γαρ δια το τελειον |
| κροταφοις , το δε μεσον των ἀγκυλων διπλουν της καιριας χαλασμα κατα του μετωπου , και τοτε παραλαμβανεται ἐπιδεσμος ὁ | ||
| τιλμασι διαστελλομεν , προς το μη την σαρκα φυεισαν , χαλασμα παρασχειν : τα δε ἐν τοις ὠσιν ἠ μυκτηρσιν |
| οἰκηματα . ἑλιχρυσοιο : εἰδος φυτου , οὑ το ἀνθος χρυσοειδες . ὡς ἀπο γυμνασιοιο καλον : ὑγιεινον γαρ ἐστιν | ||
| γομφοις ] ἐν καρφιοις . . ἡλοις . λαμπρον ] χρυσοειδες . ἐκκρουστον ] καταπληκτον τῃ αἰγλῃ . . φερει |
| ἀν εὐνους και δικαιος πολιτης ἐσχε την γνωμην οὐδ ' ἐδακρυσεν , οὐδ ' ἐπαθεν τοιουτον οὐδεν τῃ ψυχῃ , | ||
| μητερα και ἀδελφους και την ἑαυτου γυναικα αἰχμαλωτους γεγενημενους , ἐδακρυσεν , ὡσπερ εἰκος . ὁ δε Κυρος ἰδων αὐτον |
| , μετα ταυθ ' ὑφ ' Ἑλληνων δε παλι Βορυσθενης κληθεισα . ταυτην την πολιν Μιλησιοι κτιζουσι κατα την Μηδικην | ||
| . Κτισμα δε Καρος ἠν , ἀπο του παιδος αὐτου κληθεισα του γεννηθεντος ἀπο Καλλιρροης της Μαιανδρου , μετα νικην |
| Λευκτρα , οὐκ οἰδα : εἰ δ ' ἀρα ἀπο Λευκιππου του Περιηρους , ὡς οἱ Μεσσηνιοι φασι , τουτου | ||
| . . . Λευκιππος τε και Ἀλκμαιων . . . Λευκιππου του μαθητου Μελισσου . . . Α . Λ |
| λεγει δε ὁ αὐτος μη προτερον ἐπιβαινειν τον ἀρρενα τῃ θηλειᾳ πριν ἠ φιλησαι αὐτην : μη γαρ ἀνεχεσθαι τας | ||
| οὐσιας τε συνενουμενων , ἁμα πριν ἐξ ἀρρενος ὡς ἐζευγμενου θηλειᾳ : συμπλακεις δε ταυτῃ ἐν μεσῳ ποντου φερει δρακοντα |
| τῳ λεγομενῳ Ἑρμῃ : κυβοειδης μεντοι ἡ ἐν τῳ στρογγυλῳ κιονι του Ἐφεσιου Ἡρακλειδου . ἐτι δε των χελωνων αἱ | ||
| χωρονοὐπω τις προβας ὁποι προεισιν ἐγνωκε , μη σημειῳ τῃ κιονι των ὁδων χρωμενοςκαι περιφανη ποιει την ἀκροπολιν προς γην |
| δ ' οὐδεν ἡττον ὁτι γνωριζειν ποιει και πορρωθεν τα βλαβερα και ὠφελιμα , ὡς τα μεν φευγειν , ἐστι | ||
| και σχολαιοι περιπατοι και συμμετρα γυμνασια : ἡ γαρ ἀργια βλαβερα . Την δε γαστερα εὐλυτον ἀει ἐχειν δει : |
| δε συμβολικως χρη την τυφλωσιν νοειν του Φοινικος δια το ἀπαιδα γενεσθαι και οὐχ ὡς οἱ πολλοι φασι πραγματικως , | ||
| χωριον το περιλειφθεν αὐτῳ περιειλετο , τελευτησαντα δ ' αὐτον ἀπαιδα και ἀνωνυμον βουλεται καταστησαι . Τοιουτος ἐστιν οὑτος . |
| και ξηραινει και ὑγραινει . τοιϲ τοιουτοιϲ αἱ τριχεϲ τηϲ κεφαληϲ βρεφεϲι μεν οὐϲιν ὑποπυρροι , παιϲι δε ὑποξανθαι , | ||
| δι ' ὑπερῳαϲ ἐνεχθηϲεται . εἰ δε ποτε ἀπο τηϲ κεφαληϲ ἐπιϲταξοι , μετα τινοϲ ἐρεθιϲμου και βηχοϲ ἐκδιδοται καταρρεοντοϲ |
| , οἱον ἐν τῳδι μεν ὑδατια , ἐν τῳδι δε σαρκια : και τοινυν το φαινομενον ὑδωρ ἀπο του πλεοναζοντος | ||
| αὐτοματα παντα τἀγαθα , ῥαφανος λιπαρα , σπλαγχνιδια πολλα , σαρκια ἁπαλωτατ ' , οὐδεν μα Δια τοις ἐμοις βλιτοις |
| οἱος τε ὠν αὐξησαι την φημην . οὐδεν ἀρα ἐπιψογον ἐοικα πραττειν την ὑμετεραν εὐγενειαν παρατρεχων : μεσται γαρ αὐτης | ||
| λεγων , ἐγω δε ὁ ἐρωτων ; Φαινομαι , ὡς ἐοικα . Εἰ οὐν τις ἀνισταται συμβουλευσων εἰτε Ἀθηναιοις εἰτε |
| ταπητος σαπρον : ἀντι δε προσκεφαλαιου λιθον εὐμεγεθη προς τῃ κεφαλῃ : σιτεισθαι δ ' ἀντι μεν ἀρτων μαλαχης πτορθους | ||
| πραγμα ταττεις ; ἐν ποιῳ χορῳ ; Λεγε γυμνῃ τῃ κεφαλῃ , τας της ψυχης φωνας λεγε : τι φης |
| ἁπαντων ποιητης , τινι δε οὐκ ἀν ; ἠ οὐκ αἰσθανῃ ὁτι κἀν αὐτος οἱος τ ' εἰης παντα ταυτα | ||
| νοσους . Λαλειν μεν οἰδας , τι δε λαλεις οὐκ αἰσθανῃ . Λεπτως γε τοι ζην κρεισσον ἠ λαμπρως κακως |
| „ νυν σοι καιρος „ ἐφη ” τελος γενναιον ἐπιθειναι εὐνοιᾳ τε και ὑπηρεσιᾳ ἡν προς με ἐπεδειξω , ἐμοι | ||
| ὁτ ' ἀν ὁ ἐνισταμενος διαβαλλῃ λεγων , ὁτι οὐκ εὐνοιᾳ οὐδε τῃ χαριτι περι την πολιν ἐπι το πεισαι |
| νικητηρια , ὡς ἀθλητῃ ἀθλα και χειροτεχνῃ ἐπιχειρα και ἀγγελῳ εὐαγγελια και τῳ φεροντι κομιστρα , ὡς εὐεργετῃ χαριστηρια και | ||
| ἐστεφανουτο τα τε ἀλλα και χρησαμενος ἀμηχανῳ ταχει περι τα εὐαγγελια της νικης . διαβαλλοντος δε αὐτον Δημοσθενους , ὡς |
| συνταττομενος αἰωνια και διδους ἑαυτον ὑπευθυνον τῳ παντα βασανιζοντι χρονῳ ἠβουληθη μηδεν εἰκῃ μητε πραγμα παραλαμβανειν μητ ' ὀνομα , | ||
| κατα το Ἀλγιδον ὀρος προς Λατινους ἐτυγχανεν ἀνδρειοτατα μεμαχημενος , ἠβουληθη διαφθειραι προς βιαν : ἀλλ ' ὁ πατηρ αὐτην |
| , πριν εἰς ἀστυ το δεινον εἰσιεναι , διαλυειν ὑμιν ἐπηγγελλετο , ποτερος ἀν , ὠ παροντες , ἡδιων ἐφανη | ||
| μεν νεωτεριζουσι λογῳ χαλεπος ἠν , τοις δε δημοταις ἐλευθεριαν ἐπηγγελλετο , ᾡ και πιστευσας ὁ δημος ἀπαρασκευος ἠλπιζε τα |
| Τυπεσθε , τυπεσθωσαν . Ἑνικα . Τυπτοιμι : πασα μετοχη ἐνεργητικη , το τελος της γενικης τρεψασα εἰς μι και | ||
| , προσθετεον , το συμβαν μνημης ἐτυχεν . εἰ δε ἐνεργητικη , το πραχθεν μνημης ἐτυχεν , ὁμοιως δε και |
| θεος ἁπλους τε και εὐνους ἀλληλοις ὑπερ τα λοιπα ζῳα ἐδημιουργησεν , αὐτους δε ἀπανθρωπα και ἀνημερα διανοεισθαι , και | ||
| οἰου πυνθανεσθαι εἰ τοιαυτην ἡγει την Ἀθηναν , οἱαν Φειδιας ἐδημιουργησεν , οὐδεν των Ὁμηρου ἐπων φαυλοτεραν , παρθενον καλην |
| ἀγωνισμα την ἑαυτου συγγραφην . πολλα γαρ των προς ἡδονην ἀπεφυγε , τας παρενθηκας ἁς εἰωθασι ποιειν οἱ πλειονες ἀποκλινας | ||
| , ἀλλα μαλλον ἐκοσμησε . τοιουτῳ μεν δη τροπῳ Σφοδριας ἀπεφυγε . Των μεντοι Ἀθηναιων οἱ βοιωτιαζοντες ἐδιδασκον τον δημον |
| το ϲυμπαν ϲωμα κενωθηναι δια των πεπονθοτων μερων ἀφαιρουϲα του αἱματοϲ , ἀλλα και ϲικυα : και φλεβοτομια μεν ἡττον | ||
| τα ἀντικειμενα παραγουϲα δια τηϲ φορβεαϲ προϲαγορευομενηϲ ἁρμοϲει και ἀφαιρεϲιϲ αἱματοϲ ἀπο των ὑπο την γλωτταν ἀγγειων και ϲικυαι κατα |
| σπανιως γε οὑτος και ἐν μακρῳ χρονῳ , ὁταν ἀμφω συμπεσῃ και συνομαρτησῃ τῳ καλλει της ψυχης και ἡ του | ||
| προσεκβαλλομενη ἐπι το ἑτερον μερος του κωνου , ἀχρις ἀν συμπεσῃ τῃ ἐπιφανειᾳ αὐτου , διχα τμηθησεται ὑπο του ἐπιπεδου |
| ζωσι και λυπηρα . παντες εἰς σε δε ἐλθειν ὁμως εὐχομεθα και σπουδαζομεν . ἐνεγκ ' ἀτυχιαν και βλαβην εὐσχημονως | ||
| ἐστι παλιν τα τυχηρα ἀγαθα ἐδηλωσε : περι γαρ ὡν εὐχομεθα τοις θεοις : οὐ γαρ περι ἀρετης και των |
| Φορμιων περι Ναυπακτον ἐν τῃ Παραλῳ πλεων ὑπο δυο τριηρων ἐδιωκετο . ὁρμουσης δε ἐπι σαλου νεως ὁλκαδος , ἠδη | ||
| Δαφνη την σωφροσυνην ἐφιλει . διωκειν οὐν ἐδει , και ἐδιωκετο . πριν δε ἀπειπειν ἐν τῃ φυγῃ , παρακαλει |