Σφηττιοι ὀξεις ἠσαν . Εἰσι δε δημος Ἀττικης . Ὀξυτερον Λυγκεως βλεπει : ἐπι των τα ποῤῥωθεν ἀκριβως ὁρωντων . | ||
Τροιαν . ἀλλως . περι των Διοσκουρων και Ἰδα και Λυγκεως προς ἀλληλους μαχομενων φησι Δημητριος . . . και |
Ἐπειδη ᾐδει ὁ Πλατων παρα τοις ἀνθρωποις τον μεν δημιουργον γιγνωσκομενον μονον , τον μεντοι πρωτον νουν , ὁστις καλειται | ||
ὀμμα τῳ ἐκεινου φωτι : τοιαυτη γαρ ἡ προς το γιγνωσκομενον συναφη του γιγνωσκοντος οὐκ ἐκεινο γενεσθαι , οὐδε ἐκεινου |
Κροισον ἐντιμως . μετεδωκε δε αὐτῳ και του συνεδριου , διαλαμβανων ὑπαρχειν συνετον , ὡς ἀν πολλοις και πεπαιδευμενοις και | ||
ὁ γραμματικωτατος , ἐν τῳ Συγγενικῳ περι διαφορας των ἀδελφων διαλαμβανων , ἐν οὐδε μιᾳ τουτων τεταχε τους ὁμαι - |
” . , . Ζηνων των μαθητων ἐφασκεν τους μεν φιλολογους εἰναι , τους δε λογοφιλους . ̈ . . | ||
. . ] ονηι [ ! ] περι ] των φιλολογους ] ] στου ο συν ] ς ἡμιν ] |
ἐστιν . καλον προσρημα μισανθρωπος ὠνομαζομην προσηγοριαν ἀπο του τροπου μεταλαμβανων . εἰς ὑς μετεβαλε ποικιλων τε θηριων ὀψεις . | ||
μεταληψιν . κεφαλης γαρ ἁπτεται οἰνος , ὑδατος εὐκρατου προτερον μεταλαμβανων . οὐκουν οὐδε του ψυχρου ὑδατος ἠ οἰνου ἠ |
ἑαυτον προηγαγεν . ἐπεμεληθη δε και της ἰδιωτικης των στρατιωτων διαταξεως και πολλα προς την εὐχρηστιαν ἐπινοησαμενος ἐπι το κρειττον | ||
πηρουσθαι , αἰσθανομενος γε , ὁτι ἀπο της των ὁλων διαταξεως τουτο ἀπονεμεται , κυριωτερον δε το ὁλον του μερους |
ὁ θορυβος και ἐκτος πεντε ἡμερεων ἐγενετο , ἐβουλευοντο οἱ ἐπανασταντες τοισι μαγοισι περι των παντων πρηγματων , και ἐλεχθησαν | ||
Ἠπειρωτας , ἐς ὁ νυκτωρ αὐτον τε και τους παιδας ἐπανασταντες ἐκτειναν . ἀποκτειναντες δε τουτον Πυρρον τον Αἰακιδου καταγουσιν |
] Κιλικιας ἐπι τῳ Πυραμῳ ποταμῳ , ἀπο Μοψου του μαντεως . ὁ πολιτης Μοψεατης , κατα παραγωγην μιας των | ||
τελουμενη τωι Καρνειωι Ἀπολλωνι κατα την Πελοποννησον , ἀπο Καρνου μαντεως , ὁς ἐχρησε τοις Ἡρακλειδαις : ἀπο δ ' |
, παρακρουστικως , φενακιστικως , ταπεινως , ὑποπεπτωκοτως . Ποιητης ποιητικος , ᾠδος ᾠδικος , μετρων συνθετης , εἰς μετρα | ||
εἰδη των συλ - λογισμων , ἀποδεικτικος διαλεκτικος ῥητορικος σοφιστικος ποιητικος . και εἰκοτως , ἐπειδη και αἱ προτασεις ὁθεν |
μιγνυντας . ἀλλα και ῥυπτικον ἐχουσι τι και συμπεπτικον και διαφορητικον . οὑτω γε τοι και λεπρους ὀνυχας ἐξαγουσι μιγνυμεναι | ||
αἰγειαϲ κοπρου μονηϲ , πεπαινον το ϲυναγομενον και διαφορουν : διαφορητικον δε ἐϲτι καταπλαϲμα . καλλιϲτον και το δι ' |
κατεστησαν : ἠτοι γαρ ἀνεληφθησαν εἰς τους αὐτους του κοσμου σπερματικους λογους ἠ διεσκεδασθησαν ὁμοιως εἰς τας ἀτομους . Ἐνθυμηθητι | ||
τῃ δυναμει μειζων ἐστιν : ἐχει γαρ τους φυσικους και σπερματικους λογους ἀσωματους ὀντας ἐν ἑαυτῳ , καθ ' οὑς |
, βορραν δε ἀνερχομενη ἐν τοις ἀρκτικοις τοποις και δυσκολως εὑρεθησεσθαι μηνυει . Και ἐκ της των ζῳδιων φυσεως καταστοχαστεον | ||
δια την Λιμνατιν . δραπετας δε και τα ἀπολλυμενα φησιν εὑρεθησεσθαι : οὐδεν γαρ την θεον διαφευγει . ἀει δε |
, ὁδου μεν παρεργον και κοχλιδιον ἀναλεξῃ και βολβαριον , τετασθαι δε δει την διανοιαν ἐπι το πλοιον και συνεχως | ||
. διαφορα δε ἐστι των τασεων το μαλλον ἠ ἡττον τετασθαι . Συστημα δε ἐστι συνταξις πλειονων φθογγων ἐν τῳ |
ἰδεαν ἡμιδαιμονα . Μεθ ' ὁν Ἀμμενων ἐκ Παντιβιβλων ἠρξε σαρους ιβʹ . Μεθ ' ὁν Μεγαλαρος ἐκ Παντιβιβλων ἠρξε | ||
ὀκτωκαιδεκα : και μετα τουτον Δαωνον ποιμενα ἐκ Παντιβιβλων βασιλευσαι σαρους δεκα . Κατα τουτον παλιν φησι φανηναι ἐκ της |
κτενος . Ξιρις δια του ι . ἐστι δε εἰδος ἀρωματικου φυτου . Ἰστεον δε ὁτι τινες μεν των λεξιγραφων | ||
καχρυος , ἀλκυονιου , θειου ἀπυρου , σανδαρακης , καλαμου ἀρωματικου , ἀδαρκης ἰσα λεια σησας ἐν ὀξει λειου και |
μεν πεντε δραχμας , ᾡ δε μναν , ᾡ δε ἡμιταλαντον : εἰ δε τις φιλοσοφος εἰη , διμοιριαν ἠ | ||
νυν κειται ἐν τῳ Κορινθιων θησαυρῳ , ἑλκων σταθμον ἑβδομον ἡμιταλαντον : ἀπετακη γαρ αὐτου τεταρτον ἡμιταλαντον . Ἐπιτελεσας δε |
οὐχ ἑν ὀντα οὐδε μετεχοντα του ἑνος τοτε , ὁτε μεταλαμβανει αὐτου , μεταλαμβανει ; Δηλα δη . Οὐκουν πληθη | ||
γαρ μη οὑτως ἐχοντα και το θ εἰς το ς μεταλαμβανει . του μεν οὐν προτερου οἰκοθεν οἰκοθι , ἐνδοθεν |
αὐτου βαρβαριζει . Το γαρ βαρβαριζειν οὐχ ὑγιες ἐστιν οὐδε ἑλληνικον : εὑρισκονται δε βαρβαρισμοι ἐν τοις ποιηταις ἀμετρητοι , | ||
οὐκ ἐστιν , ἐπει οὐκ ἀν ποτε ταὐτον τοις μεν ἑλληνικον ἐδοκει τυγχανειν τοις δε οὐχ ἑλληνικον : θεσει δε |
εἰδος προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγεγραμμενον . Και της ΓΔ ἀρα . , ] σχολιον | ||
διαρρυπτει . Το δε δια των μεταλλικων Γαληνου προς νευροτρωτους ἀναγεγραμμενον ἐχει οὑτως : χαλκιτεως , μισυος , ἰου , |
Ἀ . ὑπ ' Ἀλεξανδρου μηλοις βαλλομενος παρα δειπνον , ἐπαναστας και εἰπων βεβλησεται . . . χερι . . | ||
ποιωι φονωι ; φονον ἐγω κρινω τα τοιαυθ ' ὁστις ἐπαναστας ποει . αὐος εἰμι και πεπηγα τωι κακωι , |
, φιλιαν . τοις δε ὑστεροις ἐφιεμενοις μεγαλων και πολλοις περιπιπτουσι κακοις ποθεινος εἰκοτως ἐκεινος ὁ βιος ἐφαινετο . δηλοι | ||
ἐμου γεγενημενους σφηνας . Ὁτι πολλοι των ἀνθρωπων ἐν συμφοραις περιπιπτουσι παρα των ξενων : ἐκ δε των ἰδιων ἐαν |
θεολογιαν καταγινεται : συμβαλλεται δε εἰς εἰδησιν της θεολογιας το μαθηματικον , οὑτινος ἐστιν ἡ γεωμετρια . Ἀριστοτελης δε ὑποδιαιρει | ||
, ὡς φασιν οἱ Πυθαγορειοι , δια τουτο μονον λεγεται μαθηματικον , ἐπειδη ἐν τῃ διανοιᾳ ἐχει την ὑπαρξιν : |
[ ἠ ] και ἀπογλυκανθεντες πολλακις δι ' ὑδατος ἐδεσμα ξηραντικον γινονται : βελτιους δ ' εἰσιν οἱ λευκοι . | ||
δε ἀνθοϲ αὐτων ἐτι μαλλον ἐϲτι ϲτυπτικον : ὁθεν και ξηραντικον . Ῥοδια ῥιζα θερμαινει μεν κατα την δευτεραν ἀποϲταϲιν |
οὑ δη πικροτατην ὀπα γηρυσαντος ἠκους ' , ἡνικα των τραγῳδων τον χορον εἰχον ἁδελφος τε και αὐτος , ἀμφω | ||
τεθαυμακοτων , ἀλλ ' οὐδε στρεψας ἀπορριπτει . ταις των τραγῳδων Ἐρινυσιν ἐοικεν ἡ δοξα : το μεν γαρ φαινομενον |
: „ προσμυθοποιει δε τον ἐξωκεανισμον τον κατα την πλανην συμβαντα την ἀπ ' ἐκεινου του πλου . ἐπει κἀκεινο | ||
ἀγοι ἐν τωι διεγειρεσθαι , και τα κατα τριτην ἡμεραν συμβαντα τον αὐτον τροπον ἐπειρατο ἀναλαμβανειν . και ἐπι πλεον |
της ὀρθης προσῳδιας , ὡστε της ὀρθοτητος του ἑλληνισμου μη διαμαρτανειν , και του ταυτην συνισταντος λογου μη ἀνεπιστημονα ἐχειν | ||
ἐφαπτομεναι του των ἀνθρωπων ἐπικηρου γενους , ᾡ μονῳ συμβεβηκε διαμαρτανειν , αἱ ἐντος εἰσι τρεις , ἡ ἱλεως , |
Ἐρινυν . Ἀγαν γε : μαλλον δ ' , εἰ παρουσα πλησια ἐλευσσες οἱ ' ἐδρασε , καρτ ' ἀν | ||
ἐμπαλιν ἀργιαν . οὐδε γαρ περι ποταμων ἐστιν ἱστοριας ἡ παρουσα σπουδη , περι δε βιων | των εἰκαζομενων ποταμιοις |
μ ' ἐκδουναι θελεις ; Ὠ ταν , διδασκου μη θρασυνεσθαι κακοις . Ὀλεις με , γιγνωσκω σε , τοισδε | ||
εὐ λεγει . και μην πεπωκως γ ' , ὡς θρασυνεσθαι πλεον , βροτειον αἱμα κωμος ἐν δομοις μενει , |
ἀνανθηναι : ἐν δε Κριῳ τον της Ἐλυμαϊδος χωρας ἡγουμενον τελευτησειν και τον παιδα αὐτου διαδεξεσθαι : ἐν δε Ταυρῳ | ||
λογος οὐτε της ᾑμαγμενης ψεκαδος , ἡν ἐπι Σαρπηδονι μελλοντι τελευτησειν ἀφηκεν ὁ Ζευς παιδα φιλτατον τιμων . του μεν |
την αἰσχυνην , ἁμα δε τους μεν θανατωθεντας ἡγειτο μηδεν ὠφελησειν τον κοινον βιον , τους δε ἀτιμωθεντας ἀγαθων πολλων | ||
[ ] , δι ' ὡν [ οὐδεν ] [ ὠφελησειν ? ? ] φησιν [ αὐτον ] [ εἰ |
οἱ παραλογισμοι , και τας ἐν τῳ πυνθανεσθαι πλεονεξιας ἱκανως διειλομεν . οὐ ταὐτο δε ἐστι λαβοντα τον λογον κατα | ||
ἐοικε τῳ δη ξυμφυτῳ δυναμει , ἐνταυθα δε φησι τριχῃ διειλομεν , τον πλειονα ἀπομερισμον της ψυχης δια τουτων των |
ἡ παροιμια ἐῤῥηθη . Παντα θειν ἐλαυνεται : ἐπι των εὐπορων . Παραξορουσιν : Ἀριστοφανης Ταγηνισταις . ἀπεδωκαν δε οἱ | ||
, εὐχρηματειν : και αἱ μετοχαι πλουτων , εὐχρηματων , εὐπορων , τα δ ' ἐπιρρηματα πονηρα . εἰποις δ |
της ἀποστασεως εὑρετο . ἰσομοιρειν τ ' οὐδε κατα μικρον ἀπεφαινον της συμφορας τοις πενησι τους εὐπορους : ἐκεινοις μεν | ||
δ ' ἀξιωμα της βουλης οὐκ ἐν τῳδε μαλιστα ἐλαττωσεσθαι ἀπεφαινον , ἐν ᾡ μαλιστα τας ἀναγκαιας συμφορας γενναιως φεροντες |
ἀκαταστατως γινομενοι . σεʹ . Διαστολη ἐστιν ἀρσις και οἱον ἐπαναστασις καρ - διας και ἀρτηριων και ἐγκεφαλου και μηνιγγων | ||
ὁ καιρος ὁτε και ἐν Σικελιᾳ ἡ δευτερα των δουλων ἐπαναστασις ἐγενετο : πολλαι δε αὑται ἐγενοντο , και ἀπωλοντο |
προηλθον φερουσαι λευκας και τραχειας ἀσπιδας , και ἀλλαι χιλιαι διακοσιαι ἁμαξαι πληρεις ἀσπιδων χαλκων , και ἑτεραι τριακοσιαι λογχας | ||
φοινικων οἰνον παρεχει , τον δε ἡμισεα ἀμπελινον . ξυλων διακοσιαι ἁμαξαι : ὑλης ἑκατον ἁμαξαι : του ὑοντος μελιτος |
μεν οὐν κατα το ἰσον προαγομεν τας συγκρισεις , ἰσα δεικνυντες , ἁ παραβαλλομεν , ἠ δια παντων ἠ δια | ||
πως οὐ γελοιον ; εἰ Κρητες μεν τον Διος ταφον δεικνυντες οὐκ αἰσχυνονται , Ἀθηναιοι δε τον Ἐριχθονιον ἐκ της |
σωματικοις στοιχειοις ἑκαστα γνωριζεται και τῳ ὁμοιῳ το ὁμοιον , καιπερ ἱκανως ἐληλεγμενου , τοις φθασασιν ἐτι μαρτυρησει και τα | ||
τα στοιχεια και τας ὑπ ' αὐτων καλουμενας ἀρχας , καιπερ ἀνευ του πειθειν ἐκ της ἐπαγωγης , ὁμως τα |
δ ' ἀπογονον ὑπαρξαντα Ὀξυλον φιλον τοις περι Τημενον Ἡρακλειδαις ἡγησασθαι τε την ὁδον κατιουσιν εἰς την Πελοποννησον και μερισαι | ||
συμβαλειν τοις Περσαις ἐν νηϊαις συμβολαις . . ὡστε ἀξιον ἡγησασθαι , τολμησαι . . ἐμβολαις ] συγκρουσεσι . . |
ὡν ἡ μεν ὁσα Τιμολεοντι τωι Κορινθιωι κατα Σικελιαν ἐπραχθη διαλαμβανει , ἡ δε τα Διωνι τωι Συρακουσιωι ὁσα ἀξιαφηγητα | ||
ναυτιλλομενοις ταυτα οὑτω διαγεγραπται , εἰκοτως τε ὁλοσχερεστερον περι τουτων διαλαμβανει : και γαρ και οἱ πλωϊζομενοι οὐ δια μηχανικων |
παραδιδωσι διδασκων , ποιαις μεν ἐξ ὡν ἐδιδαξεν ἰδεων χρηστεον συμβουλευτικον μελετωντας λογον και ποιαις δικανικον και ποιαις πανηγυρικον : | ||
ῥητορικης μυστηριον . Ἐτι κἀκεινο προεκτεθειται : εἰ προς το συμβουλευτικον γυμναζει ὁ μυθος , τουτο δε δυσχερεστερον , οὐκ |
ἐπι τρυτανης το ἑτερον βαρυνοντες μερος προϊζειν ἐποιουν , ὡστε πληρουσθαι τα ἐλλυχνια . εἰτα το ἑτερον παλιν βαρυνοντες μερος | ||
και ὠμα κενωθεν το σωμα : τῳ γαρ κενῳ ἑτοιμοτατον πληρουσθαι . δια ταυτα ἐπι ταις κενωσεσι μετριαζειν συμφερει , |
και τα κρεα χὠ καραβος . Ἐνδυς το γυναικειον τοδι χιτωνιον . Ἑστωτας ὡσπερ τους ὀρεωκομους ἁθρους . Ποθεν δ | ||
πεταλα και θριδακινιδων εὐοσμων τε σελινων βους ἐμβαινει μεγας γαλῃ χιτωνιον ἀπεμυθησω γελασιμον διατραμιν δυσομοια λελεπασμενον ὁμοπτερους ἡ προγονος τρωγες |
προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
προβατων . οἱ οὐν λυκοι κατεδυναστευον . των δε κυνων συμμαχησαντων τοις προβατοις ἀπεσοβησαν τους λυκους . οἱ δε λυκοι | ||
γαρ ἡμων ποιησαντων ἐν Μακεδονιᾳ ἐσται ὁ πολεμος , μη συμμαχησαντων δε τοις Ὀλυνθιοις ἐλθων εἰς την Ἑλλαδα Φιλιππος πολεμησει |
. Ἀναξαγορας ἐκ της χιονος της ἐν τῃ Αἰθιοπιᾳ , τηκομενης μεν ἐν τῳ θερει ψυχομενης δε τῳ χειμωνι . | ||
τα σωματα ταυτα ? [ ] προς της πειμελης , τηκομενης αὐτης και δια των ἀραιοτητων των ὀστεων [ ] |
. μαλιστα γαρ δη μετασχων των Σωκρατους λογων ἀρκει και στρατευματα και πολεις σωζειν , και οὐδεν αὐτον ἐποιησε φιλοσοφια | ||
τι δρωμεν ; οὐκ ἐχρην ἡμας ἐτι μελλειν Ἀχαιων ὠφελειν στρατευματα . νυν γαρ κακως πρασσουσιν ἐν μαχῃ δορος λογχῃ |
λυπουντα και γενναιως ἐγκαρτερησαι ταις περιστασεσι και ταυτας εἰς τοὐναντιον ἀποδεικνυειν : και ἐν ταις σπονδαις ἀσυμβατον , ὡστε μηδε | ||
ἰσον εἰναι το πεπραγμενον , ὁ δε μη ἰσον εἰναι ἀποδεικνυειν : ὁ γαρ συλλογισμος , ὁπερ εἰρηκαμεν , τα |
ὠκνει ὡς δη μανθανων και ἀκουων των περι φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους | ||
μονον ἰδιον ἐθνος οὐχ ἁπασιν ἀλλα τοις καλοις και σωφροσιν οἰκειουσθαι πεφυκεν . ἐτι δε τοις μεν μηδεμιαν πω τοιαυτην |
πολυχουν και ποικιλον των συνταξεων , οἱον ἐπι των ἀντικεισθαι πεπιστευμενων . Ταρρακωνα γαρ φησιν ἀντικεισθαι τῃ Καισαρειᾳ τῃ καλουμενῃ | ||
και τῳ Μενελαῳ , ἐκ των ἐτι νυν δεικνυμενων και πεπιστευμενων ἐστιν ἐκ της Ὁμηρου φωνης . ἡ τε γαρ |
γνωμας , και τον μεν Περικλεα ἐν αἰτιᾳ εἰχον ὡς πεισαντα σφας πολεμειν και δι ' ἐκεινον ταις ξυμφοραις περιπεπτωκοτες | ||
κατα τουτους τους τοπους . γενομενον δ ' ἀποστατην και πεισαντα το συμπαν ἐθνος ἀντεχεσθαι της ἐλευθεριας , αἱρεθηναι στρατηγον |
ἐπειδη ὁ της ἀνωμαλιας ἀριθμος ἐν τοις ὑποκατω της μεγιστης προσθαφαιρεσεως στιχοις , ποιησει τα προκειμενα ἑξηκοστα λγ ζ , | ||
προς την ὑπο ΗΑΖ περιεχει την γινομενην της κατα μηκος προσθαφαιρεσεως διαφοραν , αὐτοθεν και ταυτην συνεπιλογιστεον ἀπο της καταλαμβανομενης |
ἐπιτηδευεται , των παραπλησιων κακων ἀμοιρουσιν : ἀει γαρ ἐν στρατειαις και μαχαις εἰσι κτεινοντες και κτεινομενοι και τοτε μεν | ||
. ἐτι δ ' αὐτην οὑτος τοις πολεμοις και ταις στρατειαις και πασιν οἱς ἀν τις αὐτον μεγαν εἰναι νομισειε |
] βαδισεσιν , ταις των ἀνθρωπων τριβαις . , τοις μετεωροις δηλονοτι . . τὠφθαλμω ] τας ὁρασεις . ⌈ | ||
” παρα το ὀρος πορευσομεθα ” , τουτεστιν ὑψηλαις και μετεωροις ἐθος ἐχοντες ἐνομιλειν δυναμεσι και ὁρικως ἑκαστα σκοπειν , |
: παρα το φρω ῥημα γεγονε φρος και μετα του ἐπιτατικου α ἀφρος : το μετα σφοδρας φορας προϊεμενον . | ||
ἀπο του δρω , το βλεπω , και μετα του ἐπιτατικου α ἀδρω , και τροπῃ του δ εἰς θ |
- ζονται , και το κυριου πασχα προερχεται , και καιροι συναγονται και μετα κοσμου ἁρμοζεται , και διδασκων ἁγιους | ||
και οἱ τυφωδεις . ρλστʹ . Των πυρετων τεσσαρες εἰσι καιροι , οὑς και χρονους προσαγορευομεν , εἰσβολη , αὐξησις |
ἀνεθηκε την χωραν τῳ θεῳ . Φρυνιχος ἐν Σαμῳ στρατηγων προδιδους την πολιν , ἐν τῳ μελλειν διαβληθεις καταφανης γιγνεσθαι | ||
παλιν στρατηγος , δηλονοτι τοις πολεμιοις , ἠ ἀπατων ἠ προδιδους : και το τελος και ἡ των πραγματων ἐκβασις |
, γινεται δε ἀπο του βʹ προσωπου του παθητικου ὁριστικου παρατατικου , λεγω δη του ἐτυπτου : ἐαν γαρ ἀποβαλῃς | ||
Ἀοριϲτου βʹ και μελλοντοϲ τυπειν Ἀπαρεμφατα παθητικα χρονου ἐνεϲτωτοϲ και παρατατικου τυπτεϲθαι Παρακειμενου και ὑπερϲυντελικου τετυφθαι Ἀοριϲτου αʹ τυφθηναι Μεϲου |
τοις ἡλιοις του τ ' ἐκπιπτοντος ἐκ Διος και του ποταμιου . τροπον δη τινα λεγειν βουλεται διοτι ἡ παρα | ||
ἰχθυας και ἀλλα κητεα ὁσα ὁ Νειλος πλην ἱππου του ποταμιου , Ὀνησικριτος δε και τους ἱππους τους ποταμιους λεγει |
, και λεγειν αὐτον ὁτι γενοιτο τους Ἀθηναιους ἀει κακως βουλευεσθαι , ἀκουουσαν δε την Ἀθηναν προσθειναι ὁτι κακως βουλευεσθαι | ||
πραγμασιν : τα δε περι των προδοτων ἐν ἐκκλησιᾳ ἑτερᾳ βουλευεσθαι : των γαρ ἐνεστωτων καιρων ἀλλοτριον εἰναι : και |
ἐλευθεριαν ἐλευθεριᾳ παλιν ἠμειψατο . Μετα δε τουτο της νησου ἀπαρας , περιῃει την οἰκουμενην , τοις ἁπανταχου των φιλοσοφων | ||
' ἠ αὐτον ἑαυτῳ γεγενησθαι ἐλεγον . ὁ δε Ἀντωνινος ἀπαρας της Συριας ἐλθων τε ἐς την Νικομηδειαν ἐχειμαζε , |
τεινεται , και οἰδεει το ἠτρον , και οὐ δυναται ὀρθουσθαι , ἠ ἰθυνεσθαι . Ὁταν οὑτως εὑρῃς , γνωθι | ||
, και ἠν τις ἀναστησαι θελῃ αὐτον , οὐ δυναται ὀρθουσθαι , οὐδε τοισιν ὀφθαλμοισιν ἀνορῃν δυναται ὑπο του καυματος |
διψει διεφθαρησαν . ἐν ἀθυμιᾳ δ ' ὀντων ἁπαντων και προσδοκωμενης ἠδη της ἀπωλειας το μεν πνευμα κατεπαυσεν , ἡ | ||
Κιλικιας ὑμας διαπεμψω τηρηθησομενους συν τοις ἐκει φρουρουμενοις μεχρι της προσδοκωμενης καταλλαγης , ἀντιλυτρον ἐχοντας τους ὑπο των Ῥωμαιων καιροις |
ἀλλοτριον σπουδαιου το μεθυειν , τριτος δ ' ἐστιν ἀπο διαφερουσης της προς την ἐτυμολογιαν πιθανοτητος ἠρτημενος : την γαρ | ||
Ἑλληνας σοφους ἀστροθεαμονας ὀφειλει σκοπειν τῃ κ Ἰουλιου μηνος , διαφερουσης ἡμερας , ἐν ποιῳ ζῳδιῳ εὑρεθη ἡ Σεληνη ] |
κατα Θετταλους και Ἀθηναιους οὐ φαυλον διαφορον . οὐ γαρ ἀμνημονειν γε φησομεν οὐτε της ἐν Ἁλιαρτῳ μαχης , ἡν | ||
ταδε : προφερομενοι ὁρκους οὑς οἱ πατερες ὑμων ὠμοσαν μη ἀμνημονειν ἱκεται γιγνομεθα ὑμων των πατρῳων ταφων και ἐπικαλουμεθα τους |
τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
Μη δητ ' ἐμοιγ ' . Οὑτω δε βασανιζ ' ἀπαγαγων . Αὐτου μεν οὐν , ἱνα σοι κατ ' | ||
. φυγων δε ὁ Φοινιξ ἠλθε προς Πηλεα και ὁς ἀπαγαγων αὐτον προς τον Χειρωνα ἐπεισεν ὑγιη γενεσθαι ὑπ ' |
τις γαρ ἀρχα δεξατο ναυτιλιας , τις δε κινδυνος κρατεροις ἀδαμαντος δησεν ἁλοις ; θεσφατον ἠν Πελιαν ἐξ ἀγαυων Αἰολιδαν | ||
ὑπεδεξατο , πασας δε αὐτων ὑπεμεινε τας προσβολας ὡσπερ ἐξ ἀδαμαντος ὠν πυργος ἠ τειχος ἀρρηκτον ἠ ἀντιτυπος πετρα ἠ |
Γλαυκωι γενος Οὐρανιωνες ἐκ Μηστρης και σπερμα μετ ' ἀνθρωποισι λιπεσθαι [ . και την μεν ῥ ' ἐδαμασσε Ποσειδαων | ||
Ἀργος , οἰος , ἐπει μεσσηγυς ἐτ ' αὐτοθι νευσε λιπεσθαι αὐτοκασιγνητοις . οἱ δ ' ἠισαν ἐκ μεγαροιο , |
. : ὁν ἐπι χερνιβας μολων Καδμος ὀλεσε μαρμαρωι κρατα φονιον ὀλεσιθηρος ὠλενας δικων βολαις ] ὁ μεν οὐν Ἑλλανικος | ||
, καλλιστα δ ' ἐν πενιαι . το δε λυγρον φονιον τε γηρας μισω : κατα κυματων δ ' ἐρροι |
ἱππου ; μη τι κυνος ; ] ἀλλ ' ὡς διακονοι και δουλαι τεταγμεναι εἰσιν ὑπηρετειν τῃ χρηστικῃ των φαντασιων | ||
αὐτων προς ἡν ἀπολογεισθαι δει , πλην γε δη ὡς διακονοι τινες ἠσαν . ἁ δ ' ἐστιν ὡσπερει κεφαλαια |
συνδεσμου : ἀρα οὐν οὐτε των ἀρσενικων ὀνοματων δυναται εἰναι τελικον . Ταυτα μεν ἐν τουτοις . Διαλαμβανει δε πρωτον | ||
τουτων συνθεσιν . λεγεται δε καθ ' αὑτο και το τελικον αἰτιον : καθ ' αὑτο γαρ τελος του ἀνθρωπου |
ἐτευξε κοιλης λαγονος εὐρυνας βαθος ; ἠ που κατειδως την γυναικειαν φυσιν , ὡς οὐχι μικροις ἡδεται ποτηριοις ; Ἀλεξις | ||
τετελευτηκοσιν ἀμυναι , κατεσφαξαν την βασιλισσαν , οὐδεμιαν ἀγεννη και γυναικειαν προεμενην ἀξιωσιν . Ὀλυμπιας μεν οὐν , μεγιστον των |
ὁταν οἱ ἐγγυς των παρισθμιων ἀδενες ὀγκωθωσι και ὑπερσαρκωθωσιν . θεραπευεται δε δι ' ἀντιοτομιας , τεμνοντων την μιαν ἀντιαδα | ||
ϲηψαι τουτο : το δε ϲτεατωμα δια τηϲ χειρουργιαϲ μονηϲ θεραπευεται μητε ϲαπηναι μητε διαφορηθηναι δυναμενον : ἑκαϲτου δε τουτων |
δρασμον και φυγην κρυφιως δια των νεων , της κεφαλης στερισκεσθαι , τουτεστι , πασιν ἠπειλει τοις ταχθεισι παρ ' | ||
το ἰσχυρον ἐχουσαν , και ἐκ του νεασμου ἀραιωθεισαν , στερισκεσθαι της ἰκμαδος . πριν οὐν νεασαι σπειροντες κριθας ἐν |
: ὁπερ ἐπι τε πλαστικης και ζῳγραφιας γινομενον εἰδον : ἀποδει γαρ τα μιμηματα των ἀρχετυπων , τα δ ' | ||
ὁδος δε ἡ πεζη σταδιους τεσσαρακοντα μαλιστα ἐς τον ἀριθμον ἀποδει τον εἰρημενον . οὐ πορρω δε του Πατρεων ἀστεως |
: εὐδαιμονιαν δε μηδετι οὐσαν [ παρειναι ] λεγειν της παρουσης πλειονα ἀτοπον . Το μεν γαρ εὐδαιμονειν συμμεμενηκεναι ἀξιοι | ||
, περι δε γε τα ὑποκειμενα και τα κοινα και παρουσης της αἰσθησεως και ἀπουσης διαψευδεται : παρουσης μεν ἐξ |
περιστασεως , την ἀπολογιαν ποριζεται και ἀντιτιθησι , διο και ἀντιθετικαι ἐκληθησαν : ἐν γαρ ταις ἀντιθετικαις οὐτε ἀρνησις ἐστι | ||
, ὁριστικαι τε και στοχαστικαι : λυονται δε αἱ μεν ἀντιθετικαι μεταληψει , αἱ δε μεταληπτικαι ἀντιληψει , αἱ δε |
τῃ Ἑλλαδι κατα ταὐτα ἀχθομενον , οὑτως ἐς την Σαρδω μετοικησαι φασιν αὐτον . οἱ δε και Δαιδαλον ἀποδραναι τηνικαυτα | ||
αὐτοις Ἰασονα ἐξ Ἰωλκου μετα τον Πελιου θανατον ἐς Κορκυραν μετοικησαι και οἱ Μερμερον μεν τον πρεσβυτερον των παιδων ὑπο |
, ἐν ἑτερῳ δηλωθησεται λογῳ . το δ ' οὐν Πελασγικον φυλον , ὁσον μη διεφθαρη τε και κατα τας | ||
, ἀγνοουντες παλιν τοις Δολιοσι προσισχουσιν . οἱ δε νομιζοντες Πελασγικον εἰναι στρατον μαχην της νυκτος συναπτουσιν ἀγνοουντες προς ἀγνοουντας |
ἐπιμεριζοντα κακοποιον , τον δε κοινωνουντα αὐτῳ σωματικως ἠ ἀκτινοβολικως ἀγαθοποιον . και εἰ γε τοιουτον ἐστι το σχημα , | ||
ἡξει θανατου . Τεταρτον εἰπομεν εἰδος το εἰναι τον ἐπιμεριζοντα ἀγαθοποιον , τον δε συνεπιμεριζοντα αὐτῳ κακοποιον . και εἰ |
οὐκ εὐλογον τα της φυσεως ἀποῤῥητα μετα την τελευτην ἁπασι δεικνυσθαι , γῃ κρυπτειν τον ἀνθρωπον νενομικαμεν ἀνωθεν , ἱνα | ||
. φασι δ ' ἐν τῳ μεταξυ Φασηλιδος και Ἀτταλειας δεικνυσθαι Θηβην τε και Λυρνησσον , ἐκπεσοντων ἐκ του Θηβης |
ποιουσαι . οἱ δ ' ἀνθρωποι ἡσσονες μελισσων και πληρεις οἰησεως ὡς ἐκειναι μελιτος : ποθεν δ ' ἐτηρησεν ; | ||
εὑρων την διανοιαν ἀπρακτος ἀπηλλαγην , την μεν κακισας της οἰησεως , το δε του ὀντος κρατος καταπλαγεις , παρ |
οἱ μεν Γοργιαν τον Λεοντινον , οἱ δε τον Κειον Προδικον : ἠσαν | δε τινες , οἱ και παρ | ||
ἐνθυμηματων τον ἑαυτου διδασκαλον Ἀντιφωντα , εἰς δε την λεξιν Προδικον , ὁθεν και Προδικου λεξεις ἐν τῳ κειμενῳ σημειουμεθα |
Ὁτι Κλεαρχος ἠν ἐν Θρᾳκῃ : νυκτερινοι φοβοι το στρατευμα κατελαμβανον : ὁ δε παρηγγειλεν , εἰ γενοιτο θορυβος , | ||
πατρος , ὀμνυς ἐτι , και τας σπονδας αἱ σφαγαι κατελαμβανον . καιτοι μη νομιζετ ' αὐτον τοις μεν ἐξω |
πληθος βελων ἐνδουναι και ὑποχωρησαι τους ἐπι των ἐπαλξεων , προσηγοντο και οἱ καλουμενοι κριοι . μεγιστη δε ἀρα και | ||
ἐκελευσεν ἐς παντα ὑπακουειν ἠ τας Ξανθιων συμφορας προσδεχεσθαι : προσηγοντο τε αὐτοις οἱ Ξανθιοι ὀδυρομενοι τα σφετερα και παραινουντες |
φαντασια νους ἐννοια δημηγορος ῥητορεια δικαστης μνημη λογος λογος ἐνδιαθετος διαλεκτικος δοξα νομος συμβουλιον ἀνακηρυξις ἀσαφης κρισις ἐπιστημη ἀληθεια τρανωτατη | ||
θετικης χρησεως των ὀνοματων κατα των σημαινομενων , ὁ δε διαλεκτικος οὐδαμως , οἱον ὡς ἐπι ταυτης της ἀμφιβολιας ἐν |
μερει των ἐμφυλιων ἀμφι τα ἑξηκοντα μαλιστ ' ἀπο της ἀναιρεσεως Τιβεριου Γρακχου . Μετα δε την Συλλα μοναρχιαν και | ||
του μη πληττεσθαι ὑπο μελισσων ἠ σφηκων , και περι ἀναιρεσεως κηφηνων . αʹ . περι φυσικων συμπαθειων και ἀντιπαθειων |
οὐν οὐ τῳ ὑποκειμενῳ τῳ ἐν τῃ καταφασει συνταχθεν το ἀρνητικον μοριον ἐξεργαζεται την ἀποφασιν , φανερον , εἰπερ μηδε | ||
διαφερει ἐκεινων των ἐχοντων τους προσδιορισμους , ὡστε οὐδε το ἀρνητικον μοριον ἀδιαφορως τιθεμενον ταὐτο ποιησει . Τα οὐν ἀλλα |
πεδιου , ἠλθον δε θοης παρα νηος ἐϊσης Τηλεμαχου ἑταροι μεγαλητορος , ἠλθε δε χαλκευς ὁπλ ' ἐν χερσιν ἐχων | ||
του ἀνδρος λαβουσα . . . . Ἀνδρομαχη , θυγατηρ μεγαλητορος Ἠετιωνος , Ἠετιων , ὁς ἐναιεν ἡ διπλη προς |
ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το κιβδηλον , οὐδεν ἀν | ||
των ἀληθων τα ψευδη ὑπαρχειν σοι και κατα τους ἀργυρογνωμονας διαγιγνωσκειν ἁ τε δοκιμα και ἀκιβδηλα και ἁ παρακεκομμενα , |
, δρακοντα , κοκκυγα , κωβιον , καλλιωνυμον , τουτους ἑφθους και ψυχρους διδοναι . Διδοναι δε και ἁ μελλει | ||
πριν ἀν αἱ ἡμεραι παρελθωσι : πουλυποδας δε ἐν οἰνῳ ἑφθους διδοναι ἐσθιειν , και τον ζωμον ῥοφανειν , και |
του φιλου β ἐχεις ἐλπιδα πιστεως γ οὐ ζῃ ὁ ἀποδημος δ ἀτεκνου γενεσιν ἐχεις ε οὐ κληρονομεις τους γονεις | ||
θ ἐπιτυγχανεις της ἐπικλησεως ι γινῃ ἐπισκοπος α βραδυνει ὁ ἀποδημος , ἀλλ ' ἐρχεται β ἀποδιδεις ὁ ὀφειλεις , |
ῥητρας πολιταις : λογους ἐρει τοις πολιταις της χερσου της πατρικης ἠτοι τοις Εὐβοευσι . λογους ποταπους ; στρατοπλωτους και | ||
τοπους , ὁρατε πολλας ἡμερους νησους περιξ : Ῥωμης ὑπηρχον πατρικης κατοικια και δεσποτων γη , πλην παρερπυσας ὀκνος και |
δια δυο σημειων κυκλον γραψαι . ἀπορον δε ἐστι το ἀντικειμενως ἐχον , ὡς ὁ του κυκλου τετραγωνισμος : οὐπω | ||
συμφθεγγεσθαι , τοις δε σοφιστικωτεροις ἐνιστασθαι : ἀναγκη γαρ των ἀντικειμενως παρ ' αὐτῳ κατασκευαζομενων τα μεν προς τἀληθες τα |
σημειοις πιστουσθαι , τα δε μελλοντα τεκμηριοις . τειχος και τειχιον διαφερει . τειχος μεν γαρ ἐπι πολεων , τειχιον | ||
βληματα , Ἀνυτους πολλους , Μελητους πολλους : ἁλωσιμον το τειχιον . Ἀλλ ' εἰ μεν δικην ἐφευγομεν , ἠχθομεθα |
Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | ||
περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , |
ἐντελειᾳ αὐτων ἰσοσυλλαβουσιν . Ἰστεον δε ὁτι οὐ παντα τα περισπωμενα ποιουσιν εἰς μι , ἀλλ ' ὁτι παντα τα | ||
ὡς διαλλαξαντα κατα την ποσοτητα των συλλαβων προς τα ἀλλα περισπωμενα διηλλαξαν και κατα την κλισιν : και ὁτι το |
ἐξ ἐκεινου δεικνυομενα τε και ἐκφαινομενα , οὐ ποιουμενα οὐδε παραγομενα : ἐκ των ποιουμενων δε ὁ λογος γινεσθω , | ||
γεγονε : τα γαρ ἀπο των εἰς ξ εἰς α παραγομενα ἐθνικα εἰσι , Φοινιξ Φοινισσα , Κιλιξ Κιλισσα . |
, ἐπι ὀντων μεν ὡς ἱνα εἰπῃς ὁ ἀνθρωπος ζῳον γελαστικον πλατυωνυχον , ἐπι μη ὀντων δε ὡς ἱνα ὑπογραψῃς | ||
το ἰσον τῳ ἰσῳ , ὡς τῳ ἀνθρωπῳ παλιν το γελαστικον : εἰ γαρ ἀνθρωπος , και γελαστικον . Ἰδου |
Αἰγυπτιων γην κρατεοντα . Σεμιραμιν δε την Ἀσσυριην ἐπιχειρεειν μεν στελλεσθαι εἰς Ἰνδους , ἀποθανειν δε πριν τελος ἐπιθειναι τοις | ||
ἐνιαυτον Ὀρεστης ἐνδιατριψας , ὡς Εὐριπιδης φησι , χρησμον ἐλαβε στελλεσθαι εἰς ἀποικιαν : ὁ δε συνταξας ἐκ διαφορων ἐθνων |
χρειαν ὡϲ προϲ τουϲ ἀναϲτομωτικουϲ παρεχονται : ῥουν γαρ ἐπεχουϲι γυναικειον και ἀναπεπταμενην ϲυναγουϲιν ὑϲτεραν και προπεπτωκυιαν ἀναϲτελλουϲιν : ἡ | ||
' ἀνθρακων ὑποθυμιωμενη ταιϲ γυναιξι ϲτελλει καταμηνια ἀμετρωϲ φερομενα και γυναικειον ῥουν . Ἀγριπ - παϲ δε φηϲιν “ ἐλελιϲφακον |