δε θυγατηρ Μεροπος Περκωσιου το γενος , μαντεως , ἡν Κυζικος ἐγημεν , ὡς ἱστορει Δηιοχος και Ἐφορος . , | ||
Περγαμηνος , εἰ μη ἀπο θηλυκου του Περγαμος , ὡς Κυζικος Κυζικηνος . δυνατον δε και ἐξ Ἀβροτονου φαναι το |
ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
ταξιν τας ἀντιθετικας ἐταξε μετα την ἀντιληψιν : της γαρ δικαιολογιας εἰς δυο μερισθεισης , εἰς τε ἀντιληψιν φημι και | ||
ἐστι κανονα : οὐ γαρ ἐχει τας ἐξ ἑκατερου μερους δικαιολογιας ἐρρωμενας , ὁπερ ἐκεινος ἡμιν παρηγγελλεν , ἀλλα θατερῳ |
αὐτους το ἀτρεκεστατον τεκμηριον ἐκεινο ποιεισθαι ἠξιου , ὁτι τον πιστοτατον τε αὐτῳ και ὁντινα ἰσον τῃ ἑαυτου κεφαλῃ ἀγει | ||
δε τον Κυθερηθεν , ὁν ἐθρεψαντο τιθηναι Βακχου και λωτου πιστοτατον ταμιην Μουσαι παιδευσαν τε Φιλοξενον , οἱα τιναχθεις ὠρυγῃ |
ἀπο παντος εὐ φρονουντων στοματος γενεσθαι των πραγματων τον νεανισκον κυριον και στηναι μεν την φθοραν της οἰκουμενης , ἐπιστηναι | ||
γαρ μονον ἑν προσωπον ἐχει καθαπερ ἡ ἰδια ποιοτης το κυριον : ποιει γαρ τα προς τι , τα διαβεβλημενα |
παραβεβασθαι ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου μερος μεν τι αὐτου παραβεβασθαι μερος δε μη . και ἐν ῥητῳ δε και | ||
: ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου , μερος μεν τι παραβεβασθαι , μερος δε μη : και ἐν ῥητῳ δε |
ὁ παις , διαφερει δε των ἀλογων ζῳων ὁτι φυσει λογικος ἐστιν : οἱ δε λεγομενοι εὐδαιμονες εἰναι παιδες δια | ||
ἀνθρωπου κατηγορειται : ὁ γαρ ἀνθρωπος και λογῳ κεχρηται και λογικος ἐστιν ὡς ἐχων και ἐνδιαθετον λογον και προφορικον . |
εἰσεισιν , οὑτω μαθοντα κατα πιστιν , ὡς ἐπι χρημα μακαριστον εἰσεισιν , ἠδη αὐτον δουναι εἰς το εἰσω και | ||
περι θεων χορηγειν μετουσιαν , ἐν αἱς δη και το μακαριστον τελος των ἀγαθων ἡμιν προκειται και αὐτο το κυρος |
τινα μερισμον , τοσαυτα και το ἑν ἐκεινο προ του μερισμου , κατα το παντη ἀμερες : οὐ γαρ ἑν | ||
: ὁ μεντοι καθολου λογος οὐ μιαν ἀφ ' ἑκαστου μερισμου ἐχει λεξιν , ἀλλα παντα τα ὀνοματα και παντα |
μετενηνεγμενα εἰησυμβολον . δ ' ἀν ἑκατερον εἰη ῥωμης και γενναιοτητος : ὁ μεν γαρ λεων το ἀλκιμωτατον των θηριων | ||
τας ναυμαχιας ἐννοουμενοι και ὁσα ἀλλα ὑπεμειναμεν ὁμοια ᾠομεθα ὑπο γενναιοτητος και ταυτα διενεγκειν , και οἰσθα ὁτι οὐκ ἀγαν |
: γραψαντες γαρ παντες ὑποκρινονται σχεδιαζεινδια τι ; ὁτι ὁ δικαστης ὑποπτευει τον ῥητορα και δεδοικε , μη ἐξαπατηθῃ τῃ | ||
, οἱς προς το μηδεν ἀνηκεστον παθειν μια ἐλπις ὁ δικαστης . ἑκατερου δε των εἰρημενων σαφη παραδειγματα εὑρειν ἐστιν |
ὑμεις τε και οἱ θεοι θελωσιν . Σκεψασθε οὐν ὁσῳ δικαιοτερα ὑμων δεησομαι ἐγω ἠ ὁ ἀδελφος . Ἐγω μεν | ||
την των θεων εὐνοιαν ἐχομεν , ὁσῳ διατελουμεν εὐσεβεστερα και δικαιοτερα πραττοντες . τι ποτ ' οὐν ἐκεινος ἐν τῳ |
Μυρλου του Κολοφωνιων ἡγεμονος . Νικομηδης δε ὁ Ἐπιφανης , Προυσιου δε υἱος , ἀπο της μητρος Ἀπαμας Ἀπαμειαν ὠνομασεν | ||
ἡ δε συγκλητος τοις πλειστοις των λεγομενων προσκοπτουσα και του Προυσιου καταγινωσκουσα πρεπουσας τῃ κολακειᾳ τας ἀποκρισεις ἐποιησατο : Ῥωμαιοι |
και πηγων μονη αὑτη ὁμοιως διεμεινεν πολυυδρος . παρα το βεβαιον οὐν και ἀνελλιπες Βεβαια εἰρηται , . , . | ||
ἐς αὐτο δ ' ἀφικομενοι στεναζουσιν , ἐν οὐδεμιῃ καταστασει βεβαιον ἐχοντες την γνωμην : ἡγεμονες και βασιλεες μακαριζουσι τον |
, μη και ὀχληρος εἰναι τισι δοξω , λογοις πλειοσι πιστουσθαι ὁμολογουμενον πραγμα βουλομενος . Μετα δε τους χορους τουτους | ||
Τουτοις οὐν τοις λογοις τις προσεχων δοξει μετα πασης ἀκριβειας πιστουσθαι ὡς μαλλον ἐν παραθεσει εἰσιν αἱ προθεσεις ἠπερ ἐν |
νομοις , ὑπερ ” ὡν ἀν μη διδῳ δικην φονου δικασασθαι , και ἀτιμος , φησι , τεθνατω . “ | ||
: και τον νομον προβαλλεται ὁ φευγων , δικην το δικασασθαι καλων : ὁ δ ' οὐν διωκων δικην την |
μετα κηρωτης . χρω δε και καταντλησει ὑδατος ἠ θαλασσης θερμαινων : μετα δε το παυσασθαι την φλεγμονην και τους | ||
Πανακεϲ Ἡρακλειον , ἐξ οὑ και ὁ καλουμενοϲ ὀποπαναξ γινεται θερμαινων μεν κατα την τριτην ταξιν , ξηραινων δε κατα |
δε Διος ἐγεγενητο παις . Και προγονου γεγονοτες Διος πατρασι παραπλησιοις ἐχρησαντο : Ἀχιλλει μεν γαρ Αἰακος και Πηλευς , | ||
, περι ὡν και Σοφοκλης Συνδειπνῳ φησιν , οὐσι σοι παραπλησιοις : οὐτοι γενειον ὡδε χρη διηλιφες φορουντα κἀντιπαιδα και |
των ἀπορουμενων ζῳων , Περι των μυθολογουμενων ζῳων , Περι αἰτιων , Λυσεις ἀπορουμενων , Τοπων προοιμια , Περι του | ||
ὑγιεινων εἰπουσι παραλιπειν ὁ τι νοσος και ἀφ ' ὡν αἰτιων προεισιν , οὑτω κἀνταυθα . τῳ γαρ την των |
διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
και τον Στρομβιχιδην και τας ναυς ἀπεληλυθοτα ἐθαρσησεν . και παραπλευσας δυοιν νεοιν Ἀστυοχος ἐς Χιον κομιζει αὐτοθεν τας ναυς | ||
δη τοσαυτα εἰποντες ἀπῃεσαν , και ὁ Κηνσωρινος πεντηρεσιν εἰκοσι παραπλευσας ἀνεκωχευε παρα την πολιν : των δε πρεσβεων οἱ |
ἀναφωνουμεν , συγγενικως τουτο περιφεροντες , ἀναλογιστεον . και οὐτε διαλεκτους ὡς βελτιους μεταληπτεον , ἀλλ ' αὐταις ταις ὑπαρχουσαις | ||
. Ὁτι μεν δει τινα φειδω ποιεισθαι της περι τας διαλεκτους καθαριοτητος , αὐτοθεν συμφανες : ὁ τε γαρ ἑκαστοτε |
μητε εἰς την Μηθυμναν κομισθεισα δουλευοι μητε μερος γενοιτο λειας πολεμικης . Και τον Πανα ἐκεινον τον ὑπο τῃ πιτυϊ | ||
του βαλλομενου . της [ οὐν ] προσηνους και οὐ πολεμικης διανοιας . τους ἐγκωμιαστικους ὑμνους . ἱεντες ; ἐπι |
οὐδετερων λεγομενων ὀνοματων την ἐννοιαν ἠ ἐπι το προ ἀμφοιν ἀγομενην , ὡς ὁταν το πρωτον λεγωμεν , ἠ ἐπι | ||
σφαγιον αὐτην αἰτουντων των Ἀχαιων , προς δε τον βωμον ἀγομενην οἱ μεν ἀριστεις οὐ προσεβλεψαν , ἀλλα παντες ἐτρεψαν |
και ψευδος ὑπερ ψυχης ἀγορευειν . νους οὐ παρα Κενταυροισι δικαιοτατου δε φονηος . ἀε Ἀνδρι μεν Ἱππαιμων ὀνομ ' | ||
φθεγγομενοι δικαιως ἀπηλθον ἀθῳοι , ταυτα καταχεαντες του σωφρονεστατου και δικαιοτατου και φρονιμωτατου ποτερ ' ἀμεμπτον ἡμιν ἐποιουν την πολιν |
το μεν ΕΦΛ τριγωνον τῳ ΑΛΧ , το δε ΤΝΞΣ τετραπλευρον τῳ ΞΡΥΟ : ἐστιν ἀρα , ὡς το ἀπο | ||
ΥΩΛ . κοινον προσκεισθω το ΚΞΕΥΛΧ : το ΛΤΡΧ ἀρα τετραπλευρον ἰσον ἐστι τῳ ΩΧΚΙ τετραπλευρῳ . Των αὐτων ὑποκειμενων |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
: ὁρω γαρ ὁμοιᾳ μεν τροφῃ παντας ἡμας το σωμα ἀσκουντας , ὁμοιας δε συνουσιας παντας ἀξιουμενους , ταὐτα δε | ||
. και ὁποταν αὐ φῃς το ἐφεξης τουτῳ , τους ἀσκουντας μεν τα σωματα , της δε ψυχης ἠμεληκοτας ἑτερον |
ἐμελετησαν λυσαι , και ὁτι τον βωμον , ὁν περων Δαρειος κατεθετο ἐπ ' ὀνοματι Διαβατηριου Διος , ἠφανισαν . | ||
. δευτερος δε Δαρειος ὁ Ἀρταξερξου νοθος προσαγορευθεις . ἐσχατος Δαρειος ὁ ὑπο Ἀλεξανδρου του Φιλιππου ἀναιρεθεις . τινες δε |
σημαινει ὁπερ αὑτη , μη διδωσι δε ἀποκρινομενος , οὐ συλλελογισται τον σολοικισμον , ἀλλα δει ἐρωτησαι τον ἀποκρινομενον : | ||
: εἰ δε μητ ' ἐστι μητε διδωσιν , οὐ συλλελογισται οὐτε τῳ ὀντι οὐτε προς τον ἐρωτωμενον . ὁμοιως |
και ξηροτεραι τυγχανουσαι εὐκατεργαστοι εἰσι και εὐδιοικητοι και τας ἑξεις θερμοτερας και καθαρωτερας παρασκευαζουσιν . διαφερουσι δε και οἱ μεσογειοι | ||
ἐστι δε και λεπτομερης . ἡ ῥητινη δ ' αὐτης θερμοτερας δυναμεως ἐστιν . Ἀκακια ξηραινει μεν σφοδρως , ψυχει |
ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
. ἐπει οὐν ὁλος ὁ ΑΓ ὁλου του ΓΔ ἐστι διπλασιων , ὡν ὁ ΑΗ του ΔΕ ἐστι διπλασιων , | ||
δε ὑπο συναμφοτερου του Ζ . Α και του ΗΚ διπλασιων ἐστιν ὁ ὑπο συναμφοτερου του Ζ . Α και |
ἐχοντα , τουτεστι μητε παρα το κλεος ὀντα μητε ἀπο συναιρεσεως των εἰς ηεις , εἰς την ου διφθογγον ἐχουσι | ||
τε και ἀμητος και των καρπων , ἀρχη γενεσεως και συναιρεσεως , ὡς Ἡσιοδος : Πληιαδων Ἀτλαγενεων ἐπιτελλομεναων ἀρχεσθ ' |
ξυνεχει σημαινει μετα κρισιν διμηνιαιαν το συμπαν ἠ εἰκοστην και οἰδηματα ἐς ἀρθρα . Παλιν περι ἀλλου λεγει ὁ Ἱπποκρατης | ||
ἀνηκεστῳ . ἀγαθον δε και τα παρα τα ὠτα ἐπαιρομενα οἰδηματα , εἰ μη ἀπεπτως και σκληρως και βιαιως ἐπαιρηται |
, ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
. και γαρ ἡ φυσις αὐτο ποιει κατα παν μετρον ἀκοινωνητον τῳδε τινι . ἐν μεν οὐν τοις πρωτοις περι | ||
, ἡ δ ' ἀκολασια και φιληδονια εἰς κοινωνιαν ἐκαλεσεν ἀκοινωνητον και ἁρμονιαν ἀναρμοστον . ἁπερ ἐκμυσαξαμενος ὁ ἱερωτατος Μωυσης |
το ὀν , ἠ ἀποτεμνων των ἀλλων χρονων αὐτον : ὁριστικος δε δια τας ἀλλας ἐγκλισεις , ἑτερως γαρ γινονται | ||
ἀπο της γενικης μετοχης του ἐνεστωτος ὁ παρατατικος γινεται ὁ ὁριστικος , και τουτο ἐπι των ἀλλων ἰσθι ῥηματων και |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
τοις λογοις , καταμηνυεις δε συ σαυτον ἀπο τοιαυτης ὡρας συντιθεις ἐπιστολας . . . . Ἐδει γαρ και τοιαυτῃ | ||
ἠπερ οἰμαι συ , τα καλλιστα και σοφωτατα ἀνευρισκων και συντιθεις : ὡσπερ ἀμελει κἀμε ἐξεθηκας , ὑπερ της κοινης |
. ἠκουσα δε περι αὐτου τοιαυτα : Πηλει φασμα ἐφοιτα θαλαττιας δαιμονος και ἐρωσα αὐτου , οἰμαι , ἡ δαιμων | ||
ἰχθυες , οὑσπερ οὐν ἀνθιας οἱ της θηρας ἐπιστημονες της θαλαττιας φιλουσιν ὀνομαζειν , ὀντας τα ἠθη πελαγιους . τουτων |
και δικαιοσυνῃ και ταις ἀλλαις ἁπασαις ἀρεταις : διο και παραλαβοντα την βασιλειαν παρα του Κρονου πλειστα και μεγιστα τον | ||
ἀποδουναι φησιν το χρυσιον τῳ Λαμπιδι , οὐτε τον παιδα παραλαβοντα τον ἐμον οὐτε τον κοινωνον ἐπιδημουντα ἐν Βοσπορῳ . |
λευκῳ εὐωδει δος πιειν , τριψας λειον . Ἑτερον : καστοριου ἠ σαγαπηνου ὀβολον , ἀσφαλτου δραχμην μιαν , νιτρου | ||
μυρου , και δαφνινου ἀνα # αʹ : κενταυριου , καστοριου , σατυριου , σμυρνης , πεπερεως , εὐφορβιου ἀνα |
κωμασαι προς την Ταναγρικην δει γαρ , ἱν ' ἐκει κατακλιθεις ἐπιδορπισηται τας ὀνειας ματτυας . ὁ πορνοβοσκος γαρ μ | ||
οὐτε πεσων , ἀλγησας δε το σκελος ἐξ ἀρχης και κατακλιθεις ἐπι τρεις μηνας , εἱλκυσθη και ἐξεβαλε την του |
αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
ὁ σπερματικος κινειται ὀρρος : τα γαρ δενδρα ἀρχεται τοτε τελειοτητος , ὁταν ἀρχηται γενναν τα σπερματα , ἀτελη δ | ||
τον κοσμον διοικει : δει δ ' αὐτας ἀπο της τελειοτητος αὐτων κρινειν , οὐκ ἀπο της ἀποπτωσεως : ἐπιδουσα |
ὁρᾳς ὁτι και ἐν τῳ παντι ἡλιος εἱς ὠν το μυριον και βαθυ σκοτος κατα γην και κατα θαλατταν κεχυμενον | ||
τε συνιουσαις ἑστιαις : το γαρ ὁμαλον και συμμετρον ἀκρατου μυριον διαφερει προς ἀρετην . κοσμιων τε πατερων χρη προθυμεισθαι |
αὐτον μετελθοντας , δειν κατακοπηναι βουν ὑπο της πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις | ||
εἰσιν , ὁμως δια τινας των μωρων των τοιαυτα ληρα ἀπορουντων γραπτεον και ταυτα . * ὡς * και το |
την νυν ἐναντιαν εἰναι . εἰ μεν γαρ ὡς ἀληθως εὐνους ὠν ὑμιν ἐκεινα προὐθυμειτο , αἰσχρον ἐκεινον μεν ἐπαινειν | ||
ὀξυθυμος , ῥᾳθυμος , δολιος , ἁπλους , δυσμενης , εὐνους : των τοιουτων ἁπαντων ἡ φυσις των πορων δι |
ἐστι μαλλον ἰδιοποιησαμενου αὐτο και το μηδεν ἀγαν Θαλης ὁ φυσικος φιλοσοφος ἐπι Δαρειου προειπων την του ἡλιου ἐκλειψιν . | ||
ἀπο Κεω της νησου , πολεως δε Ἰουλιδος , φιλοσοφος φυσικος και σοφιστης , συγχρονος Δημοκριτου του Ἀβδηριτου και Γοργιου |
καταφατικων συλλογιζεται . ὡστε ὁ τε περι τωνδε φαινομενος συλλογισμος ἐριστικος λογος και ὁ κατα το πραγμα φαινομενος συλλογισμος , | ||
πραγματος ἀρχων , μη ἀπ ' αὐτων δε συλλογιζομενος , ἐριστικος ἐστι και σοφιστικος . ἐκ γαρ των αὐτων τῃ |
του ὁλου εἰδους , ὡστε το ὁλον κινειν τε και κινεισθαι , ἀλλ ' οὐχι κατα το ὁλον κινειν τε | ||
: οἱ δ ' ἀριστοκρατικοι και περι παντος θελοντες μη κινεισθαι ἐκ του πατριου κοσμου την πολιτειαν ἀπορουντες , ὁ |
εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
ἡ γυνη παντοθεν ἱματιοις περισκεποντας αὐτην , μετα δε ταυτα σημειουσθαι . Και εἰ μεν διεστως εὑρεθῃ το στομιον της | ||
φυρασας ὑδατι , διδου πινειν ἡμερας κʹ . δει δε σημειουσθαι ἑκαστης χηνος τα ὠα δια χαρακτηρων τινων , και |
και κρειττονος ἐθνους , ὁπερ ἐμελλεν ἐξ ἁπαντων των ἀλλων ἱερασθαι τας ὑπερ του γενους των ἀνθρωπων αἰει ποιησομενον εὐχας | ||
μεν κατα φυσιν τιθεασι παραδειγμα : νομος τον σεσινωμενον μη ἱερασθαι : μη γελων τις κωλυεται , ἐνταυθα γαρ ἡ |
λογους τοις ἐργοις παρεχομενων . Λευκων γαρ τις γεωργος μελιτος ἀσκους εἰς φορμον ἐμβαλων ἐκομιζεν εἰς Ἀθηνας , κριθας τοις | ||
τον ἰσον δεχονται οἰνον καθ ' αὑτον τε και εἰς ἀσκους ἐμβληθεντα μετα των ἀσκων , δηλον ὡς κενων τινων |
συμπερασμα , αὐτοθεν γινωσκομεν , ὁτι οὐκ ἐστιν ἀληθης οὐδε συνακτικος ὁ λογος , ἐκ του συμπερασμα ἐχειν ψευδες , | ||
ὡς ἐν τῳ περι σημειου λογῳ ὑπεμνησαμεν , και ὁ συνακτικος λογος ἀκαταληπτος ἐσται . οἱ γε μην διαλεκτικοι φασιν |
δειγμα | ψυχης ὑπεφαινεν ἡγεμονικης , ἁ δε λαμπροτεραν και βασιλικην ἐδηλου φυσιν , μετα πλειονος παρρησιας ἐπεδεικνυτο : οἱον | ||
. οἱ δε ἐλεφαντες ἐστησαν κατα την Δαρειου ἰλην την βασιλικην και ἁρματα ἐς πεντηκοντα . του δε δεξιου οἱ |
κατειληφασιν οὑτως . οἱον γουν ὁταν ὁ Στωικος προς τον Ἐπικουρειον ζητῃ λεγοντα ὁτι διῃρηται ἡ οὐσια ἠ ὡς ὁ | ||
τους πολλους εἰσερχομαι ἀγνοουμενος ὁστις εἰην . εὑρισκω τε τον Ἐπικουρειον Δαμιν , τον ἐπιτριπτον , και Τιμοκλεα τον Στωϊκον |
το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
ἐκ περατης δ ' ἀνιων Φαεθων κατεναντα Κυθηρης ἐς δυσιν ἐρχομενης , πολυολβους τρισμακαρας τε ῥεζει , και μεγαλων ἀλοχων | ||
' ἀρ ' ἐνεπλησθη πεδιον , πασαι δε κελευθοι ληιδος ἐρχομενης , στεινοντο δε πιονες ἀγροι μυκηθμῳ , σηκοι δε |
. ἠ τοινυν και τουτον ψεγειν ἠ μηδ ' ἐκεινους αἰτιασθαι προσηκον ἐκ των αὐτων δεικνυται . ὡς τοινυν και | ||
, ἠ και ὡς μισοπαις ὠν , καταδρομης ἀφθονιαν τοις αἰτιασθαι βουλομενοις χορηγησει : ὁ και Αἰσχινης ἐν τῳ κατα |
, οὐκ ἐστιν ἀληθης : ὁμοιως γαρ φασι τοις τα διαγραμματα γραφουσι και σφας εἰρηκεναι περι της γενεσεως , οὐχ | ||
δε ὑπο γην . γραψωμεν δε ἐπι των ἡμικυκλιων τα διαγραμματα . Πινδαρος ὁ ποιητης Θηβαιος ἠν ἐκ Κυνοκεφαλων : |
οἱς ἐπειδαν τις ἐκ του γενους ἀποθανῃ συγχωρει ὁ νομος ἀντιποιεισθαι των τουτου δικαιων : συγγενεις δε οἱ ἐκ του | ||
, ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , εἰ μεν ἠν και ἀτελειας ἀντιποιεισθαι και μηδεν εἰς το λειτουργειν βεβλαφθαι την πολιν , |
ἐν τουτῳ γαρ τῳ μερει ἡ του κροκοδειλου ἰσχυς και ἀνδρεια ὑπαρχει . Ἱκανων δε και ἀλλων ὑπαρχοντων σημειων ἐν | ||
περισπουδαστος ἀν εἰη διαφεροντως . Ἀλλα μην και ἡ ὀνομαζομενη ἀνδρεια τοις οὑτω διακειμενοις μαλιστα προσηκει , και ἡ σωφροσυνη |
παραλληλου , ὡσπερ τινες . αὐτῳ , τῳ πανουργῳ . κοινωνων . ἀναιδειας της προσουσης αὐτῳ ὡστε τα αὐτα και | ||
δʹ . εἰ ὁ ἐπιμεριζων ἐστιν ἀγαθοποιος , ὁ δε κοινωνων αὐτῳ κακοποιος . εʹ . εἰ ὁ ἐπιμερισμος ἐστι |
και μαλα ὀντος δεινου κινδυνου τῳ κλεπτοντι , και τους κρατιστους μεντοι μαλιστα , εἰπερ ὑμιν οἱ κρατιστοι ἀρχειν ἀξιουνται | ||
ἀναλαβων ὁ Κυρος τον Τιγρανην και των Μηδων ἱππεων τους κρατιστους και των ἑαυτου φιλων ὁποσους καιρος ἐδοκει εἰναι , |
δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
δρακοντων : λειπει ἡ μετα , ἱν ' ᾐ μετα δρακοντων . νασιωταις δε τοις Σεριφιοις : ἡ δε Σεριφος | ||
ἀνασκιρτωντας και τῃ προνομαιᾳ την πλευραν τυπτοντας ὡς καθιξομενους των δρακοντων , εἰτα ἀει κενουμενου του ζωτικου , πηδαν μεν |
ἀπολογιας χαριν ἐξελαυνειν ἐπεχειρησαν ὡς οὐ καθαρον : οὐ μην καταγωνισασθαι γε την ἀληθειαν ἰσχυσαν οὐδε πεισαι τον δημον ἐδυνηθησαν | ||
τοις εὐτυχημασι . . . κατα τροπον εὐχερεστερον εἰναι του καταγωνισασθαι τοις ὁπλοις τους ἀντιταχθεντας . οὐ μην και τἀληθες |
ἀντικαταλλαξασθαι την καθ ' ἡμεραν εὐφημιαν , το πρεποντως μεν θεασθαι , προθυμως δε ἀποδημειν ; και μην τα γε | ||
ἐπεταττεν αὐτῳ τους ἀθλους τελειν : ἐδεδιει γαρ αὐτον αὐτοπροσωπως θεασθαι . * † ὁπηνικα . * † αὐτον τον |
Ὠ φιλτατ ' ἀνδρων , πρωθ ' ἁ πρωτα βουλομαι διδαξον , εἰ ζωνθ ' Ἡρακλεα προσδεξομαι . Ἐγωγε τοι | ||
' , ὡσπερ ἡ τικτους ' ἐγω . Εἰεν , διδαξον δη με του χαριν τινων ἐθυσεν αὐτην . Ποτερον |
των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
και μαλιστα μεν ἠξιουν κατα τον στρατιωτικον ἀποκτειναι νομον τους ἀνδροφονους : εἰ δε μη , δικαστηριον αὐτοις ἀποδουναι παραχρημα | ||
αἰσχροκερδεις , ὑβριστας , ἐπιβουλους , κλεπτας , ἐπιορκους , ἀνδροφονους , ἀθεμιτοφαγους , ἀσεβεις και ὁλως παγκακους . τῳ |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | ||
: ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν |
ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
: Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
δικαιων . Τοφρ ' ἠν ὀφρ ' ἐτι γαια γενος χρυσειον ἐφερβεν . Ἀργυρεῳ δ ' ὀλιγη τε και οὐκετι | ||
κνημῃσιν ἐθηκε . δευτερον αὐ θωρηκα περι στηθεσσιν ἐδυνε καλον χρυσειον πολυδαιδαλον , ὁν οἱ ἐδωκε Παλλας Ἀθηναιη , κουρη |
ἀνω θεον προσαγομενον αὐτου τα ὀμματα λαμβανει τε το μεν κριτικον ἀπο της θεωριας , το δ ' ὁρμητικον ἀπο | ||
Και ἡ θεων δε ψυχη κεκτηται και αὐτη το τε κριτικον , ὁ και γνωστικον ἀν καλοιτο , και μην |
μιαν ἁπαντας ἐξιοντας πυλην την καλουμενην Καπυϊνην , ἑτεροι δε παρεπεμπον τους ἀπαλλαττομενους ἁμα τοις ὑπατοις : ἐνθα μαλιστα ὠφθη | ||
τα ἱερα και ἐκ των ἱερων ἐς την οἰκιαν ἀπιοντα παρεπεμπον . της δ ' ἐπιουσης αὐτος ἐβουληγορησε τε και |
οἰνον μητε τι ἀλλο μεθυσμα πινειν , τετταρων ἑνεκα των ἀναγκαιοτατων , ὀκνου και ληθης και ὑπνου και ἀφροσυνης . | ||
ἀψευδειαν ἀσκειν και τυφον προβεβλησθαι και ἀληθειας και ἀτυφιας ὡς ἀναγκαιοτατων και εὐδαιμονιας αἰτιων περιεχεσθαι μυθικων πλασματων κατεξανασταντας , ἁπερ |
μοιχον ἀναιρησων . ὁ μεν οὐν παρα την αὐλειον θυραν ὑποστας εὐθυς ἐξηλθεν , ἡ δε Καλλιροη ἐκαθητο ἐπι της | ||
δε διαπλευσαντος ἐς το Βρεντεσιον , ὁ μεν Γαβινιος οὐχ ὑποστας το προσταγμα ἠγε τους βουλομενους δια της Ἰλλυριδος , |
δι ' αὐτο δυναμενοι και τα ἐν ταις ἀλλαις πολεσι καθισταν : εἰτα ἐπανερχεται ἐπι την ἀρχην μετα δε την | ||
κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , ἀγελας δ ' ἐν Κριῳ και Αἰγοκερωτι . |
ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
+ * , Περι πολυσημ . λεξεων . Ἀναστησειεν : ἀναστατους και φυγαδας ποιησειεν , . , . . . | ||
πολεμῳ και Κορινθον τε ἑλοντος και Κορινθιους τους Δωριεας ποιησαντος ἀναστατους . τα δε ἐν τοις ἀετοις , ἐστιν ἐμπροσθεν |
δε ἀλλο πληθος των νεων ἐξεπεμψεν ἐπι την Σαλαμινα , προσταξας ἐξαπτεσθαι των πολεμιων και ναυμαχιᾳ κρινειν τον ἀγωνα . | ||
' , ἐφη , ὁ των Ὑρκανιων ἀρχων , ὑπομεινον προσταξας τοις ἡγεμοσι των σων στρατιωτων ἐξοπλιζειν αὐτους . ἐπει |
ὠ Ἀθηναιοι , και ταυτ ' ἀγωνιζομενοις ἀγωνα τηλικουτον , ἡλικος οὐδε πωποτε γεγονεν ἐν τῃ πολει , κοινῃ πασιν | ||
σε και προθυμον εἰς αὑτον ἐσομενον ἡξων Εὐτροπιος εἰδως , ἡλικος ἐστιν ὁ θειος αὑτου παρα σοι : βουλομενος δε |
τους ἐπικειμενους ἠ ἀκτινοβολουντας ἐνεργησει : και ἐν μεν τοις χρηματιστικοις ζῳδιοις ἠ ἐπικεντροις βεβαιοτεροι και εὐτονωτεροι προς το ἀποτελεσμα | ||
γενησονται . ἐαν δε τουτων παραλαβοντων ὁ καθολικος χρονοκρατωρ ἐν χρηματιστικοις ζῳδιοις εὑρεθῃ ὑπο ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος παροδικως , ἐπισκυλεντες τῳ |
εἰς τον Ποντον εἰσπλεοντι . και τριηρει μεν ἐστιν εἰς Ἡρακλειαν ἐκ Βυζαντιου κωπαις ἡμερας μακρας πλους : ἐν δε | ||
ἐχρησμῳδησεν ὁ θεος ἐξιλασκεσθαι Μεγαρευσι και Βοιωτοις , ὁτε την Ἡρακλειαν ἐμελλον κτιζειν . τουτο δε ἐφη ὁ Ἀπολλωνιος ὡς |
οἰκειᾳ θεραπειᾳ λελεκται : κατα δε τον της πωρωσεως καιρον ἀνατρεφειν χρη το σωμα σιτιοις εὐχυμοις και τροφιμοις , ἐξ | ||
τον πωρον , ὁταν ἀσφαλως ῥιζωθῃ , το δ ' ἀνατρεφειν γινεται τῃ χορηγιᾳ της ὑλης , ἡν ὡσπερ ἀπεστρεψαμεν |
το ἐκεινων κερας τουτο δε γινεται ἐνιοτε και του ἑτερου ἐλλειποντος δι ' ὀλιγοτητα ἀνδρων , ὡς , ὁτ ' | ||
γιγνεσθαι τα γουν κατα διαιταν ὑπερβαλλοντος ἑκαστου των εἰρημενων ἠ ἐλλειποντος : εἰναι δε και χυμους ἐν τῳ σωματι τους |
τουτων διαγνωσις . Βουληθεις οὐν διαγνωναι τον τε τοπον του ἐπιμερισμου και τον ἐπιμεριζοντα ὁς ὀνομαζεται ζαμοκταρ , και ποιησαι | ||
και συσχηματιζονται ἀλληλοις συμφωνῳ σχηματι και ἐφορωσι τον τοπον του ἐπιμερισμου , δηλουσιν ἀγαθα : τοὐναντιον δε εἰ ἐναντιως διακεινται |
σημαινει τας ὀρνιθας , ὡς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης πελειαδα και ἑτερον | ||
' ὁσα κατ ' οὐρανον . οἱ δε αὐτοι παλιν ἁμαρτανοντες ψυχης φυσεως ὁτι πρεσβυτερον εἰη σωματων , διανοηθεντες δε |
δε την τιμωριαν οὐ προσδοκωντες της μεθης ἡξειν προχειρως τους ἀκρατους πινομεν . τον δε Σαμαγορειον οἰνον καλουμενον φησιν Ἀριστοτελης | ||
ἐκφευγει αὐτο ; ὡστε λοιπον τιμιωτερος ἐστιν ὁ ἀκολαστος του ἀκρατους . ἐτι ὁ ἀκολαστος πραττων τα ἡδεα , ἠτοι |
παλιν φιλησαι θελω . Ὠ νικης κακης : ὠ νοσου καινης , ἡς οὐδε εἰπειν οἰδα το ὀνομα . Ἀρα | ||
γραμμα σοι πεμπει , ἀλλ ' ἐκλελησται και πεπωκεν ἐκ καινης . κει δ ' ἐστιν οἰκος της θεου : |
, κατακρατειν ἐπικρατειν , καθαιρειν : το γαρ καταπολεμειν και καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και | ||
διαβαλλοντες πολλοι , και πρωτοι Κορινθιοι κατηγορουν Ἀθηναιων , φασκοντες καταδουλουσθαι τους Ἑλληνας : Μεγαρεας ἀπελαυνεσθαι της Ἀττικης , τυραννικα |
Βιθυνοι ποτε κατεσχον : την δε αὐτου ἐπεκεινα ἐπι Ποντον ὀρεινην οἱ Θυνοι ἐσχον ἀχρι ποταμου Καλητος , ὡς εἰναι | ||
προς πολλαπλασιους Παρθους , δυνασθαι γαρ αὐτους εἰς την ὑπερκειμενην ὀρεινην καταφυγοντας ἀποτριψασθαι τῃ δυσχωριᾳ τον ἀπο των ἱππεων κινδυνον |