δε και γοητειαϲ δοξαν ἀπενεγκαϲθαι . Ἐκ των Ῥουφου και Γαληνου περι γαλακτοϲ . Διττην ἐχει το γαλα χρειαν , | ||
δει . Μετριας μεν οὐσης της φλεγμονης ἀρκει και ἡ Γαληνου κηρωτη λαμβανουσα ταυτα : ἐλαιου ναρδινου , χειμωνος . |
, καλεισθω δε ἡ τοιαυτη τομη ὑπεναντια . ἐστω κωνος σκαληνος , οὑ κορυφη μεν το Α σημειον , βασις | ||
της βασεως ἐπιπεδῳ : ὁπερ ἐδει ποιησαι . Ἐαν κωνος σκαληνος δια του ἀξονος ἐπιπεδῳ τμηθῃ προς ὀρθας τῃ βασει |
ὡρισαμεθα ἐξ ἀρχης , ὁπερ και ἐλεγομεν ἀντιστρεφειν κατα τας καταφατικας και ἀποφατικας , ἀλλ ' ἐστι του μηδενι ἐξ | ||
τας καταφατικας και οὑτω ποιουμεν συλλογιστικας συζυγιας , οὑτως τας καταφατικας μεταλαμβανομεν εἰς τας ἀποφατικας και δεικνυομεν οὑτω τας συλλογιστικας |
, και λεγειν αὐτον ὁτι γενοιτο τους Ἀθηναιους ἀει κακως βουλευεσθαι , ἀκουουσαν δε την Ἀθηναν προσθειναι ὁτι κακως βουλευεσθαι | ||
πραγμασιν : τα δε περι των προδοτων ἐν ἐκκλησιᾳ ἑτερᾳ βουλευεσθαι : των γαρ ἐνεστωτων καιρων ἀλλοτριον εἰναι : και |
τοις τρισι δεικνυται σχημασι , το δε ἀποφατικον ὑπο του καταφατικου , ὁ ἐν δυσιν ἐστι σχημασι , τῳ τε | ||
μονῳ λαβειν ἀποδειξιν ἐνδεχεται ὁρισμου , εἰπερ ἐνδεχεται , ὡς καταφατικου και καθολου ὀφειλοντος ἐξ ἀναγκης συναγεσθαι , δεδεικται ἱκανως |
Κραγος , ὁς κρατεων πασας ληιζετ ' ἀρουρας . οἱ κατοικουντες Τρεμιλεις . Ἀλεξανδρος δευτερωι : τελευτησας [ τας ] | ||
των ἀπογονων αὐτου τοιαυτα μυθολογουσιν οἱ την ὀρεινην της Ἰνδικης κατοικουντες . Τον τε Ἡρακλεα φασι παρ ' αὑτοις γεγενησθαι |
: παρα το φρω ῥημα γεγονε φρος και μετα του ἐπιτατικου α ἀφρος : το μετα σφοδρας φορας προϊεμενον . | ||
ἀπο του δρω , το βλεπω , και μετα του ἐπιτατικου α ἀδρω , και τροπῃ του δ εἰς θ |
ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν ἀπο εὐθειας εὐθεια ἀφαιρεθῃ δυναμει ἀσυμμετρος οὐσα τῃ ὁλῃ , μετα δε της ὁλης ποιουσα | ||
αὐτῳ συμμετρα και ἀλληλοις συμμετρα : ἀλλ ' ἐστι και ἀσυμμετρος ἡ ΑΗ τῃ ΗΔ . οὐκ ἀρα συμμετροι εἰσιν |
αἰτιον ἐπεστησε τον νουν ὁ Ἀναξαγορας , ὑφ ' οὑ διακρινομενα τους τε κοσμους και την των ἀλλων φυσιν ἐγεννησεν | ||
ἐκεινα σειειν : τα δε κινουμενα ἀλλα ἀλλοσε ἀει φερεσθαι διακρινομενα , ὡσπερ τα ὑπο των πλοκανων τε και ὀργανων |
Λευκιον και Ποστουμιον . ἐπι δε τουτων Λακεδαιμονιοι μεν στρατηγον προχειρισαμενοι Ἀγησιπολιν τον βασιλεα , και δυναμιν ἱκανην παραδοντες , | ||
σατραπης ἐδωκεν οἰκειν πολιν Ἀδραμυτιον . οἱ δ ' Ἀθηναιοι προχειρισαμενοι στρατηγον Κλεωνα τον δημαγωγον , και δοντες ἀξιολογον δυναμιν |
ὁμως ὡς σεσωκως δια το σωσαι προελεσθαι , κἀν τοις ἐπαινοις τοις εἰς αὐτον τοις παρα των σοφιστων ἰδοι τις | ||
: ὡστε θεραπευειν τον Κρατερον κατα βασιλεα , και ἐν ἐπαινοις ἀγοντας κατα το εἰκος , οἱα δη στρατηγων τον |
τοις χειλεσι του ποταμου , πολλης και παντοιας ἐν αὐτοις φυομενης τροφης . διοπερ ὁταν γευσωνται του θρυου και του | ||
, μετ ' οἰνου διδου πινειν : ἠ της ἐκεισε φυομενης κυπερου ὁσον ⋖ β . μετ ' οἰνου ἠ |
; ὠμοι μαλ ' αὐθις , δευτεραν πεπληγμενος . τοὐργον εἰργασθαι δοκει μοι βασιλεως οἰμωγμασιν . ἀλλα κοινωσωμεθ ' , | ||
ἐξωλειας αὑτου και γενους και οἰκιας ὁ τιν ' αἰτιωμενος εἰργασθαι τι τοιουτον , εἰτ ' οὐδε τον τυχοντα τιν |
. της δε χωρας αὐτων οἱ Ῥωμαιοι κρατουντες ἀφθονα παντα παρεχομενης συχνας διετριψαν ἡμερας , και ἐπειδη καιρος ἀπαρσεως ἠν | ||
της οἰκουμενης [ της ] στυπτηριας γινομενης και πολλην χρειαν παρεχομενης , εἰκοτως μονοπωλιον ἐχοντες και τας τιμας ἀναβιβαζοντες πληθος |
των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
τας ξυμβουλας οὑτω χωλευεις ἀνδρος ἐργον ἐργαζει οὐχ οἱς λεγει θαρρουντος , ἀλλ ' ἀπιστουντος ὡς εἰπειν ἑαυτῳ . δει | ||
δικαιον κεφαλαιον χωρει . βουλομαι δε καθ ' ἑν ] θαρρουντος ἐστιν ἀγαν το βουλεσθαι και κατα μερος ἐξεταζειν τα |
οὐσιν οὐ κεκιβδηλευμενοις ἀλλα καλλιστοις ἁπαντων , ὡς δοκει , νομισματων και μονοις ὀρθοσκοπεισι και κεκωδωνισμενοις , χρωμεθ ' οὐδεν | ||
, ἐν ᾑ μαλιστα Ῥωμαιοι δεξιουνται τε ἀλληλους και προσαγορευουσι νομισματων τε ἀντιδοσεσι και κοινωνιᾳ των γης και θαλασσης καλων |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
τον τριποδα κομισηται των τις ἐκγονων των ἐν τῃ Ἀργοι συμπλεοντων , τοτε ἑκατον πολις οἰκησαι περι την Τριτωνιδα λιμνην | ||
. τουτων δε μαρτυρας παρειχοντο τους κυβερνητας και ἀλλους των συμπλεοντων πολλους . τοιαυτα λεγοντες ἐπειθον τον δημον : ἐβουλοντο |
δειγμα | ψυχης ὑπεφαινεν ἡγεμονικης , ἁ δε λαμπροτεραν και βασιλικην ἐδηλου φυσιν , μετα πλειονος παρρησιας ἐπεδεικνυτο : οἱον | ||
. οἱ δε ἐλεφαντες ἐστησαν κατα την Δαρειου ἰλην την βασιλικην και ἁρματα ἐς πεντηκοντα . του δε δεξιου οἱ |
ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
πληθωραν , εἰ δε καπνωδες , ἠ λιγνωδες ποιει ἐφημερον πυρετον : διαπνειται γαρ ᾀει τα των ζωων σωματα , | ||
. ὁταν δ ' ᾐ ζεοντος αἱματος πληθος ἀναπτον ὀξυτατον πυρετον , ἀθροας ἐστι κενωσεως χρεια , και χρη πειρασθαι |
γυμνασιοις το περιττον ἀποκενουντας , τας δε θηλειας δια το οἰκουρον και καθεδριον διαγειν βιον πληθος ὑποσυλλεγουσας , προνοουσα του | ||
μη ἀνιεμενον ὑπο του παθους ἐπικατασφαξαι αὑτον . . . οἰκουρον ὀφιν : τον της Πολιαδος φυλακα : και Ἡροδοτος |
ποιεις και λαμπρον ἐν Ἑλληνων χοροις ; ἡμεις δε σε ἐπαινουντες μεν οὐ παυομεθα , ποιουμεν δε παραπλησιον ὡσπερ ἀν | ||
νυκτας τε και ἠμαρ . οἱ γε μην κωμικοι ἐλανθανον ἐπαινουντες αὐτον δια των σκωμματων . ἱνα και Φιλημων φησιν |
των Πλατωνικων δογματων οὐκ ὀλιγη γεγονε : τινες γαρ των Πλατωνικων ἐλεγον ὁτι κατα τουτο φαμεν το προ πολλων εἰναι | ||
μοριον το τυχον ἀλλα μερος . και τινες δε των Πλατωνικων ταυτης ἐγενοντο της δοξης , ὁτι κατα Πλατωνα οὐκ |
βηξ ἰσχυρη γενομενη λυει : ἐαν τουτεων μηδεν γενηται , λυομενης της μανιης , στερησις του ὀφθαλμου γινεται . Ὁκοσοι | ||
: οὐ γαρ ἐξ ὑλης της αἰσθητης συνισταμενης ἀει και λυομενης , ἡν μητερα και τροφον και τιθηνην των ποιητων |
ἐνεδειξατο . και των συγκλητικων παροξυναντων τους πρεσβευτας και συνεργησειν ἐπαγγελλομενων , οἱ καθυβρισθεντες ἐπηνεγκαν κρισιν τῳ Σατορνινῳ περι της | ||
ὁ δε Τιμολεων , ἐπικαλουμενων αὐτον των Ῥηγινων και συμμαχησειν ἐπαγγελλομενων , ἐξεπλευσεν εὐθεως ἐκ του Μεταποντιου σπευδων φθασαι την |
των ὑπατων χιλιαρχοι πεντε κατεσταθησαν , Λευκιος Ἰουλιος , Μαρκος Φουριος , Μαρκος Αἰμιλιος , Γαιος Κορνηλιος , Καισων Φαβιος | ||
παρα τουτων την ἀρχην παραλαβοντες , Σποριος Ναυτιος και Σεξτος Φουριος , στρατιαν θ ' ὁσην ἐδυναντο πλειστην ἐκ του |
ὀλιγον διδασκουσιν οὐχ ἁπαντες , ἀλλ ' οἱ τας τεχνας μεταχειριζομενοι μαλιστα . παλαιστραν δε και μουσικην οὐ νομιμον ἐστι | ||
' οἱον εἰναι τε και μη εἰναι αὐτους βουλομενοι αὐτοι μεταχειριζομενοι τε και ἀγοντες , ἐν οἱς σπευδουσιν εἰπειν οὐκ |
τα χρησιμα ἐν ἑνι μερει εἰπειν , ἱνα μη τα προτελεια μειζονα ποιησῃ των ἀγωνων . και ἡμεις οὐν ἱνα | ||
ἐν τῳ Θεαιτητῳ . Και μεχρι μεν τουτων ἐστω τα προτελεια της συναναγνωσεως της Πλατωνος φιλοσοφιας ἐν ἑνδεκα κεφαλαιοις περικλεισθεντα |
προἑλεσθαι τοιαυτας ἱστοριας ὑποθεσεις ἀξιος ζηλου : μετα δε , οἰκονομιας : ἐτι δε και της ποικιλιας της ἐν τοις | ||
, οὐδεν λεγομεν ἀτοπον πεισεσθαι την γενεσιν : τας δε οἰκονομιας [ ὡς ] παντελως ἀτακτως διοικησει και περιβοησιας ἠ |
ἀληθες ἐστιν , ὁτι παραπλησιον οὐδεν ἀνθρωποι θεῳ δρωσιν ἠ χαριζομενοι . τι δ ' ἀν εἰη κρειττον ἀγαθον ἠ | ||
οἱ πολλοι ὡν μονον ἀξιον πεφροντικεναι , ταις ἀκαθεκτοις ἐπιθυμιαις χαριζομενοι και οἱς ἀν προσταττωσιν εἰκοντες . ὁ μεν οὐν |
ἐν τῃ του Σωκρατους ἀπολογιᾳ : „ τα τε μετεωρα φροντιστης και τα ὑπο γης παντα ἀνεζητηκως . „ και | ||
ἐν Ἀθηναιοις και τοις Ἑλλησι γενησει εἰ μνημων εἰ και φροντιστης και το ταλαιπωρον ἐνεστιν ἐν τῃ ψυχῃ και μη |
] , διοτι τοιαυτ [ ' εἰδε ] τουτους [ ἀδικησαντας ] . . π . εὐσεβ . , . | ||
συνθηκας . και ἑτερα δ ' ἐστιν ἀδικηματα ὡν τους ἀδικησαντας οὐκ ἐστιν ὀνομαζειν , ἀλογιου , κακωσεως , ἀποπομπης |
. ἠκουσα δε περι αὐτου τοιαυτα : Πηλει φασμα ἐφοιτα θαλαττιας δαιμονος και ἐρωσα αὐτου , οἰμαι , ἡ δαιμων | ||
ἰχθυες , οὑσπερ οὐν ἀνθιας οἱ της θηρας ἐπιστημονες της θαλαττιας φιλουσιν ὀνομαζειν , ὀντας τα ἠθη πελαγιους . τουτων |
περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ||
ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ |
ἀλλου τινος γεγενημενοι εἰσι παιδες αὐτῃ . Ταυτα οὐν ἀξιουτε πυνθανεσθαι παρ ' αὐτου , και περι της τοις φρατερσι | ||
περι ἡμων δικαιον σαφεστατ ' ἀν παρ ' αὐτων τουτων πυνθανεσθαι . Εἰ γαρ τις αὐτους ἐροιτο δια τι ἀξιουσι |
ὁμοιας . τεταρτη μεν ἡ και ὑπεναντια λεγομενη δια το ἀντικεισθαι και ἀντιπεπονθεναι τῃ ἁρμονικῃ ὑπαρχει , ὁταν ἐν τρισιν | ||
τι δογματικως , ἰσος αὐτῳ κατα πιστιν και ἀπιστιαν , ἀντικεισθαι φαινεται μοι , ὡς εἰναι την του λογου προφοραν |
των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | ||
ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : |
των πραγματων , ὀργανον . ὡστε καλως οἱ ἐκ του Περιπατου τα παρα Ἀριστοτελει ἀφορωντες ὀργανον αὐτην φασιν : ψιλους | ||
ἐστιν ἐνεργειᾳ . ταυτῃ τῃ λυσει κεχρηνται οἱ ἐκ του Περιπατου , ἡν και ὁ Πορφυριος ἀπεδωκεν , ἐπειδηπερ , |
ἠ θερμης ἐχουσιν ; και τι γενοιτ ' ἀν τουτου τραγικωτερον ψευσμα , ἀν τ ' Εὐριπιδης ἀν τ ' | ||
προς μιαν ἑκαστην ἀποδιδοται . ταχυν . Ἀργηστην ὀφιν : τραγικωτερον ὀφιν εἰπε το βελος δια τον ἰον , πτηνον |
των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | ||
λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος |
και Ἀρτεμις ἰοχεαιρα . * * * τουτεστιν ὑγιης και ἀνεπιληπτος δια την παρθενιαν , παρθενος γαρ ἡ θεος και | ||
γενητοις : ἡ δ ' οἱα τεχνιτης ἠ κυριωτερον εἰπειν ἀνεπιληπτος τεχνη ζῳοπλαστει την μεν ὑγραν οὐσιαν εἰς τα του |
ἡγεμονιαις και μεγαλαις δοξαις γενησεται ἐπισημος τε και ἀρχικος και προφανης κατ ' ἐκεινους τους χρονους και ὑπο πολλων μακαριζομενος | ||
συν τῳ ῥηματι συνεχει τον λογον . Περι οὑ ἀν προφανης ἀποδειξις γενοιτο ἡδε , ὡς ἑνεκα της των ῥηματων |
μερος το βουλευον μεν και συνεδρευον τοις ὑπερ των κοινων βουλευομενοις , πληθει μεν ἐλαχιστον , εὐγενειᾳ δε και φρονησει | ||
Ἀττηλαν , ἐδοκει τῳ βασιλει Θεοδοσιῳ και τῳ μαγιστρῳ Μαρτιαλιῳ βουλευομενοις των προκειμενων περι μη μονον Βιγιλαν ἀλλα και Μαξιμινον |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
προτερον δε μεγαλην , ἰσως δε παλιν ἐσομενην μεγαλην σου βοηθουντος . Τοις ποιουσι λογους των ἀκουσομενων δει , οὐκουν | ||
δυο ὑδραργυρα ὑδραργυριζονται και εἰς σηψιν ἀποχωριζονται . Θεου δε βοηθουντος ἀρξομαι ὑπομνηματιζειν . Ἐαν μη τα σωματα ἀσωματωσῃς και |
παραδειγμα . ζηλος δε ἐστιν ἐνεργεια ψυχης προς θαυμα του δοκουντος εἰναι καλου κινουμενη . της μεν δυναμεως την κυριωτατην | ||
Ἀθηναιοις φιλος ἠν , και του Γυλιππου ἐκ Λακεδαιμονος προθυμως δοκουντος ἡκειν . και ὁ μεν Γυλιππος ἀναλαβων των τε |
ὠκνει ὡς δη μανθανων και ἀκουων των περι φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους | ||
μονον ἰδιον ἐθνος οὐχ ἁπασιν ἀλλα τοις καλοις και σωφροσιν οἰκειουσθαι πεφυκεν . ἐτι δε τοις μεν μηδεμιαν πω τοιαυτην |
, γινεται δε ἀπο του βʹ προσωπου του παθητικου ὁριστικου παρατατικου , λεγω δη του ἐτυπτου : ἐαν γαρ ἀποβαλῃς | ||
Ἀοριϲτου βʹ και μελλοντοϲ τυπειν Ἀπαρεμφατα παθητικα χρονου ἐνεϲτωτοϲ και παρατατικου τυπτεϲθαι Παρακειμενου και ὑπερϲυντελικου τετυφθαι Ἀοριϲτου αʹ τυφθηναι Μεϲου |
Σωκρατες , ὁρᾳς τι φης ; ἑκων , ἠ προς ἀκουσιους τυχας εὐπρεπως ἱστασαι ; Πειθομενος νομῳ . Τινι ; | ||
, αἱρετωτερον τοις ἀρχουσι χειρων ἀντιπραξαι ἠ συμμαχον ἀνδρα ἐξειργοντας ἀκουσιους Ῥωμαιοις ἐχθρους φανηναι . Ἠγγελθη μοι Μηνοδωρον ὑμετερον πολιτην |
και σωφροσυνη , οὐτε Ἀθως ἐκδειξει τοις ἀνελθουσιν οὐτε ὁ θαυμαζομενος ὑπο των ποιητων Ὀλυμπος , εἰ μη διορῳη αὐτα | ||
τις μειζονας ἡσθη , ὁστις φιλοτιμοτατος ὠν ἀει ἐνικα και θαυμαζομενος ᾐσθανετο ; και μοι δοκουσι σφοδρα αὐτον ἀγαπησαι οἱ |
μεταξυ της ἁφης και της ἀνηγμενης προς το τμημα της ἠγμενης δια της ἁφης και του κεντρου το μεταξυ της | ||
της τομης ἰσον ἐσται τῳ τεταρτῳ μερει του ἀπο της ἠγμενης διαμετρου παρα την τεμνουσαν εὐθειαν . ἐστω ὑπερβολη , |
δε των Ἰνδων προς ἠω οἰκεοντες τουτων νομαδες εἰσι , κρεων ἐδεσται ὠμων , καλεονται δε Παδαιοι . Νομαιοισι δε | ||
γιγνεται , ἠν μετα πολλου τυρου μιχθῃ ἠ κρεηφαγιης βοειων κρεων . Τα μεν γαρ μελαγχολικα παθηματα και παροξυνθειη ἀν |
Δωδωνῃ δια του η και ι , και γινεται κατα μεταπλασμον τῃ ὑσμινι και τῃ Δωδωνι δια του ι μονου | ||
Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν , ἐπειδη κατα μεταπλασμον γεγονασιν αἱ δοτικαι των ἑνικων , και τουτου χαριν |
ὁσιη κακα ῥαπτειν ἀλληλοισι παντες : θειοι και ἀνθρωπινοι . ἀναισχυντους : σημειωσαι : ἀλλοτριας και ξενας τους νησαντας : | ||
και παντος κακου διδασκαλος τρυφη ἀλλην ἀπ ' ἀλλης ἡδονας ἀναισχυντους ἐπινοουσα μεχρι της οὐδε ῥηθηναι δυναμενης εὐπρεπως νοσου κατωλισθεν |
, οὑς ἀναγκαιως εἰσφερουσιν ἰδιωται κατα πολεις : ἀρχοντι δε οἰκειοτατος ἐρανος , βουλας ἀγαθας εἰσηγεισθαι περι των ὑποτεταγμενων και | ||
φαντασιας ἐχων τας νοησεις . Ὑφαιμος : τουτεστι τῃ γενεσει οἰκειοτατος . Ὑβρεως και ἀλαζονειας ἑταιρος , ὁ ἐστιν ἐναντιον |
την νυν ἐναντιαν εἰναι . εἰ μεν γαρ ὡς ἀληθως εὐνους ὠν ὑμιν ἐκεινα προὐθυμειτο , αἰσχρον ἐκεινον μεν ἐπαινειν | ||
ὀξυθυμος , ῥᾳθυμος , δολιος , ἁπλους , δυσμενης , εὐνους : των τοιουτων ἁπαντων ἡ φυσις των πορων δι |
χαιρειν , ὡς ἀλλοτριους τε ὀντας και πλεον θατερον ἡγησαμενος ἀπεργαζεσθαι , τας δε περι το μανθανειν ἐσπουδασε τε και | ||
τεχνιτης ἀγαθος , ὁς τοτε καλλιστα ἑκαστον των ἐγχειρουμενων οἰεται ἀπεργαζεσθαι , ὁταν μηδεν ἀπῃ των ὀργανων , οἱς ἀν |
προϊοντος . Ἀναβησομαι δ ' αὐθις ὀπισω περι της ὑγιειης ἐρεων , ὁτι δη το σωμα του ἀνθρωπου ἀπο των | ||
' εἰρομενος μεγ ' ἐγηθεεν ᾡ ἐνι οἰκῳ παντων Ἀργειων ἐρεων γενεην τε τοκον τε . τους νυν εἰ πτωσσοντας |
ἐπι δε τας κατα μερος ἡγεμονιας των στρατιωτων ἐταξε τους συντροφους , ἐνηθληκοτας μεν ἠδη τοις πολεμοις , ἀρετην δ | ||
νεωτεροποιος ἀκμης ἡλικια τον ζεοντα φλογμον των παθων σβεσῃ , συντροφους ἐχειν ἀφροσυνην ἀκολασιαν ἀδικιαν φοβον δειλιαν , τας ἀλλας |
ἰδια του συνοντος ἀριθμου , ὑπεκλυεται του ἀκολουθου ἐκ της ἐγγινομενης κλισεως , ὡς ἐχει ἡ ἐγω και ἡ ἐμου | ||
ὀλιγον ἀντεχειν ἐδυνατο , ἀπεθνῃσκε δε δυσωδιας τινος τῳ τραυματι ἐγγινομενης : ἐλεγοντο δε χριειν τα βελη μαλαχης ἰῳ . |
πραγμα φαινομενον και γινωσκομενον ἐκ προπαρατηρησεως , χρησιμευον εἰς ὑπομνησιν γινωσκομενου πραγματος . ροζʹ . Παροντων των σημειων παντων παροντα | ||
τυγχανει , μη οἱον τε τινα συνειδοτος κρινεσθαι , μη γινωσκομενου του πραξαντος : και τα τοιαυτα παραδειγματα . εἰτα |
μεταβασιν καθ ' ὑπολειψεις διαφορους και μη κατα ἀντικειμενην κινησιν ἀποτελεισθαι . νυν δε ἁμα ταις προς τας ἀνατολας μεταβασεσιν | ||
ἐκκενουται μετα της σπερματοειδους ὑγροτητος , ὡστε οὐδεν θαυμαστον ἀσθενεστερους ἀποτελεισθαι τους λαγνευοντας , ἀφαιρουμενους του σωματος ἁπαντος ἑκατερας των |
ἐστι πολυκαρπος . : Καλλικαρπον ταυτην λεγει προς ἀντιδιαστολην της μικρας Σικελιας της νησου , ἡτις μεταξυ Χαλκιδος και Αὐλιδος | ||
ὠνομασεν ἀφ ' ἑαυτου Λοκρους . Ἑξης δε τουτων Δωριεις μικρας πολεις , Ἐρινεον Βοιον τε και Κυτινιον , ἀρχαιοτατας |
ὁ ἐν τῳ διφρῳ μικρος , και της Ἀνδρομεδας ὁ βορειοτατος των ἐν τῳ στηθει . Ἀνατελλει δε ὁ Ὠριων | ||
ἀριστερος πους της Παρθενου , ἐσχατος δε του Κενταυρου ὁ βορειοτατος των ἐν τῳ θυρσῳ , και της Παρθενου ὁ |
κτενος . Ξιρις δια του ι . ἐστι δε εἰδος ἀρωματικου φυτου . Ἰστεον δε ὁτι τινες μεν των λεξιγραφων | ||
καχρυος , ἀλκυονιου , θειου ἀπυρου , σανδαρακης , καλαμου ἀρωματικου , ἀδαρκης ἰσα λεια σησας ἐν ὀξει λειου και |
] παλιν τους Ἀθηναιους ἐπι το ἀξιωμα της ἡγεμονιας ἐφιστησι πρεσβευεσθαι κελευων , και διδασκει τους πρεσβεις ἁ ὀφειλουσι διαλεχθηναι | ||
τηρουντες , οὑτω προηνεγκαντο . πρεσβευεσθαι του πρεσβευειν διαφερει . πρεσβευεσθαι το πεμπειν πρεσβεις , πρεσβευειν δε το πεμπεσθαι πρεσβευτας |
δε μεθιστηται ἡ ὀδυνη ἀλλοτε ἀλλῃ της κοιλιης , και ἀπυρετος ᾐ , λουειν πολλῳ και θερμῳ , και πινειν | ||
μεν ἐμφρων ἠν , τοτε δε οὐ : ἐγενετο και ἀπυρετος : σιαλον δε οὐδεν ἀπεχωρεεν , οὐδε ῥεγχος εἰχεν |
κἀκεινο το μη δειν πατρι ἀποκηρυττοντι ἀντιλεγειν : τουτο παντων γελοιοτατον το ἡκοντα εἰς δικαστηριον κατηγορησοντα παιδος φαναι μη δειν | ||
ἐν οἱς σπευδουσιν εἰπειν οὐκ ἐχοντες . το δε παντων γελοιοτατον τε και ἀτοπωτατον , ἐπι γαρ τους ἀφισταμενους αὐτων |
, ἀνιᾳ τε αὐτο και δακνει και εἰς κινησιν ὀδυνηραν ἀναγει , ὡστε μηκετι κατεχεσθαι , ἀλλ ' εὐθεως ὡσπερ | ||
Θεος ἁπασιν ἐμπνεων συνεχει και διασῳζει και ἐπι το τελειον ἀναγει , ὠ θεια Τριας και Μονας ἁγια , δοιης |
ποιει και προϲ ἡπαρ ἐϲκιρρωμενον και ϲπληναϲ τηκει και μαλιϲτα μιγνυμενου αὐτῃ τινοϲ των ξηραντικων ἀλευρων , οἱον αἰρινου ἠ | ||
των ϲυκων ἱκανωϲ , ἐπειτα λειωθεντων ϲυν τῳ ἀφεψηματι και μιγνυμενου κριθινου ἀλευρου ἠ πυρινου και παλιν ἑψομενων ἀχρι ϲυϲταϲεωϲ |
, οἱ δε ὁ τι ἀν ἑκαστος ἐπινοησῃ τουτο μοι προσαπτουσι . τα τελευταια δε και το φως αὐτο κλοπιμαιον | ||
τα πολεμια . Λακεδαιμονιων : την Λακεδαιμονιων πολιτειαν τινες Λυκουργῳ προσαπτουσι πασαν . ὁ δε Ἀλκμαν οἰκετης ἠν Ἀγησιδου , |
, τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
τοιουτον τι : ὁ Λυκων τυγχανει ὠν και ἀπαις και κληρονομον οὐδενα οἰκοι καταλιπων , ὡς ἐγω πυνθανομαι . προς | ||
τουτον της ἀμφισβητησεως και ὑμας του κυριους γενεσθαι ὁντινα δει κληρονομον καταστησασθαι των Φιλοκτημονος : και ἐν μιᾳ ψηφῳ και |
αἱρουμενοι . των δε αἰγων οὐκ ἀν οὐδεμια κατακρημνισειεν αὑτην κοτινου χαριν , και ταυτα παρουσης ἑτερας νομης . καιτοι | ||
, τουτεστιν ἀγριελαιου . ὀριτρεφεος δε του ἐν ὀρει τεθραμμενου κοτινου . ἑαδοτα δε φησι τον ἀρεσαντα τοπον . ἑαδοτα |
. κριτηριον τοινυν φασιν ἀληθειας εἰναι οἱ ἀνδρες οὑτοι την καταληπτικην φαντασιαν . ταυτην δ ' εἰσομεθα προτερον γνοντες , | ||
των φαντασιων ἀσυμφωνων οὐσων σκεπτομεθα το τινι κρινουμεν την τε καταληπτικην και την μη τοιαυτην . διοπερ ὁμοιων ὀντων των |
παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν : ἀφ ' ἡς ἰσως και Πλατων παραστησασθαι εἰς κρισιν εἰρηκεν ὁ προσκαλεσασθαι οἱ ῥητορες . γραφαι | ||
καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και παραστησασθαι και ὑπαγαγεσθαι . και κατα εἰδη καταναυμαχειν καταπεζομαχειν καθιππομαχειν |
' οὐδεν οὑτω πλησμιον και ἐμποιουν πολλην ναυτιαν ὡς το ἀγασθαι και ὑπεραγασθαι ἀγχινοιαν τε ἑαυτου και ὀξυτητα και εὐμαθειαν | ||
ἐτι δε και αὐτος της χαριτος ἐπιων την ποιησιν σφοδρα ἀγασθαι τον ἀνδρα . ἀτεχνως γαρ οὐκ ἀνευ θειας τυχης |
τουτο οὐδε σημειον ἐσται . ὁθεν και κατα τουτον τον ἐπιλογισμον ἀνυπαρκτον ἐσται το σημειον και ἀνεπινοητον . Ἐτι μεντοι | ||
σημειου μεχρι του ὁριζοντος μοιρων Ϙ κατα ἑξαμοιρον ἐχουσων τον ἐπιλογισμον δια του ιγʹ θεωρηματος . ὡστε τον κανονα των |
γενος , μαλλον δε , εἰ τἀληθες εἰπειν δει , μεθοριος τις θεου και ἀνθρωπου φυσις , του μεν ἐλαττων | ||
τελειον τον ἐνενηκοντα ἀπολειψεις . πως γαρ οὐ τελειος , μεθοριος ὠν πρωτης και δεκατης , καθ ' ὁν διακρινεται |
προκειμενων μοριων , ὁ Ἑλικων ἠχει , ἀγε ἠχει ὠ Ἑλικων , ὁτι ἠχει Ἑλικωνοὐ . λελησμαι ὁτι και ἡ | ||
Ἑλικωνος καλον ὑδωρ ἀγαγειν εὐαλδεος Ἱππουκρηνης . Οὐ γαρ πω Ἑλικων ἀκρος κατελειβετο πηγαις : ἀλλ ' Ἱππος μιν ἐτυψε |
ἀηρ , καθαρευων ἐκεινης της ἀχλυος ἐν ταις νηνεμιαις : συμμενει γαρ ἐντος του περιβολου : τῳ δ ' εἰσω | ||
και αὐτη ἀποικος Ῥωμαιων : νυνι δε το μεν ἐμποριον συμμενει , τῃ τιμῃ δε και τῳ ἐποικησαι νεωστι τους |
ἐκ περατης δ ' ἀνιων Φαεθων κατεναντα Κυθηρης ἐς δυσιν ἐρχομενης , πολυολβους τρισμακαρας τε ῥεζει , και μεγαλων ἀλοχων | ||
' ἀρ ' ἐνεπλησθη πεδιον , πασαι δε κελευθοι ληιδος ἐρχομενης , στεινοντο δε πιονες ἀγροι μυκηθμῳ , σηκοι δε |
τοις μεν πραξασιν ὠμοτητος ἀναισχυντου δειγμα προεκειντο , των δε θεωρουντων και τον ἡμερον ἐχοντων λογισμον πολλους ἐξεκαλουντο προς τον | ||
, και ζημιαι και ἐποχαι γενησονται . ἐκ δε των θεωρουντων ἀστερων το μεσουρανημα ἠ και ἐποντων το πραγμα οὑ |
, των ἀγαθων ὁσων πλεα . Ὁσον το χρημα του πλακουντος ἀπεθετο : ἐμοι δ ' ἐδωκεν ἀποτεμων τυννουτονι . | ||
] ἀρτον ἐλαιῳ βεβρεγμενον . ἐστι δε πεμμα ἠ εἰδος πλακουντος ἐπεμελεισθ ' ἡμων ] ὁτε οὐκ ἐβλεπεν ὁ Πλουτος |
δια την ἐπιμιξιαν τε και πιστιν , ἁπερ ἐκ της εὐνομιας γιγνεται . Τον τε αὐ χρονον τοις ἀνθρωποις δια | ||
δια την ἐπιμειξιαν τε και πιστιν , ἁπερ ἐκ της εὐνομιας γιγνεται . τον τε αὐ χρονον τοις ἀνθρωποις δια |
ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
δε τον στρατον παραλαβοντες νικηφοροι δη κατα Βρεττανων ἐς την ἀντικειμενην Γαλλιαν , διαβαντες τον ὠκεανον , ἀφικοντο . ὁπως | ||
αὐτην , εἰθ ' ὡς ἐπι το στηθος και την ἀντικειμενην μασχαλην , χιεσματος γεγονοτος κατα την σφαγην . ἡ |
: ἀλλα των συγγραφεων τοσουτων ὀντων οἱ μαλιστα της ἀληθειας φροντισαντες οὐκ εἰρηκασιν , οὐδ ' οἱ πιστευομενοι μαλιστα οὐδενος | ||
και μαλλον , ὁταν μεταξυ λυπηθεντες ἠ θυμωθεντες ἠ σφοδρα φροντισαντες τυχωσιν , ἁλισκονται τῳ της ἐπιληψιας συμπτωματι και καταπιπτουσι |
δεοντα . και ἡ λοιπη δ ' εὐφορια του καμνοντος παραστησει σοι της λυσεως το ταχος των ἐφημερων . των | ||
. Την δε ἀκριβειαν τουτων ὁ Προχειρος Κανων Κλαυδιου Πτολεμαιου παραστησει . Τα δε της Σεληνης σχηματα , ἁπερ καλειται |
μονον ἑαυτων , ἀλλα και των γεννωμενων , δια της συγγενους φιλοζωιας τας διαδοχας εἰς ἀϊδιον ἀγουσα διαμονης κυκλον . | ||
λεγεται . τινες δε , φησι , την φωνην ἐκ συγγενους λεγουσι προς τινα πρεσβυτερον φιλοφρονως ἀναφερεσθαι : ἀντισπᾳ δε |
διεξιοντες , και την ἐσθητα του Ποστομιου πιστιν των λογων παρεχομενοι . ἀγανακτησεως δε μεγαλης ἐξ ἁπαντων γενομενης συναγαγοντες την | ||
και ἀκινακεας ἐστρατευοντο . Οὑτοι μεν οὑτω ἐσκευαδατο , ἡγεμονα παρεχομενοι Ἀριομαρδον τον Ἀρτυφιου ἀδελφεον . Σαραγγαι δε εἱματα μεν |
ἀγγελοις ἀλειπταις , λογοις , χρωμενος . οὑτος των δωδεκα καταρχει φυλων , ἁς οἱ χρησμοι „ βασιλειον και ἱερατευμα | ||
, , : της δε Ἐλεατικης ἀγωγης Ξενοφανης ὁ Κολοφωνιος καταρχει , ὁν φησι Τιμαιος κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην |
δε ἀλλης γενεσεως μνημονευει οὑτως , και φησι περι του γεννηθεντος ὁτι ἐπ ' ὀλεθρῳ τῳ τε ἰδιῳ και των | ||
δε Καρος ἠν , ἀπο του παιδος αὐτου κληθεισα του γεννηθεντος ἀπο Καλλιρροης της Μαιανδρου , μετα νικην ἱππομαχικην , |
εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
δε μενοντος του μεσου ὡσανει ἀκινητου δια τινος ἐπινοιας εὐχερως προστιθεμενης ἁπαντα τα περιξ ἐπι το μεσον ἐπινευσομεν , δηλον | ||
τις εἰη διαφορα θεωρουμενη ἐν πλειοσι , ταυτης δε τελευταιον προστιθεμενης ἀντιστρεφει το ὁλον προς το προκειμενον , ῥηθησεται ἀτομος |
, ̈ το πυρ θεον ὑπειληφατον Ἱ . τε ὁ Μεταποντινος και ὁ Ἐφεσιος Ἡρακλειτος . ̈ . , [ | ||
καταλιπειν πλην της καλουμενης Ναυτικης ἀστρολογιας . Ἱππασος δε ὁ Μεταποντινος και Ἡρακλειτος ὁ Ἐφεσιος ἑν και οὑτοι και κινουμενον |
και τα πρωτα του ϲφιγκτηροϲ ἐπιφερουϲαι των τοπων τουτων κνηϲμον ἰϲχυρον . ποιητικα δε του εἰδουϲ φαυλαι τροφαι και ψυξιϲ | ||
τηϲ τριτηϲ εἰναι ταξεωϲ , ἠδη ϲυμπληρουμενηϲ , ὁταν γε ἰϲχυρον ὑπαρχῃ . Περι ὀξυϲχοινου εἰρηται ἐν τῳ περι ϲχοινου |
διεψευσατο . Ὁπλων και χρηματων χρεια . ἠ πεμπε ἠ ἀποφαινου . Εὐπορουντων ἐργον το πεμψαι , πενομενων δε το | ||
και πως κειται ὁμοιως τοις ἀνω προς τον τοπον και ἀποφαινου . και ἐαν μεν ἀγαθοποιοι ἰδωσι τον τοπον ἀγαθα |
* , : Λεγεται δε και ἐπι των ῥαθυμως και ἀνειμενως διαγοντων . λεγουσι γαρ οἱ ναυται ψαιρει το ἀρμενον | ||
εἰς ἁπαντα τον βιον . τις ὡδε μωρος και λιαν ἀνειμενως εὐπειστος ἀνδρων , ὁστις ἐλπιζει θεους ὀστων ἀσαρκων και |