γυμνασιοις το περιττον ἀποκενουντας , τας δε θηλειας δια το οἰκουρον και καθεδριον διαγειν βιον πληθος ὑποσυλλεγουσας , προνοουσα του | ||
μη ἀνιεμενον ὑπο του παθους ἐπικατασφαξαι αὑτον . . . οἰκουρον ὀφιν : τον της Πολιαδος φυλακα : και Ἡροδοτος |
μηδενα των Τρωων διαφυγειν , μηδ ' ὁντινα γαστερι μητηρ κουρον ἐοντα φεροι , μηδε τουτον διαφυγειν , ἀλλα και | ||
ἡ μεν ἐξ ἀνδρος ὡσπερ ἡ κατ ' Ἐπι - κουρον : ἡ δε ἐκ τελους [ και δογματος ] |
φιλοσοφων ἐπιτρεψει μονον τουτον ἐπιστασθαι . οἱ δε περι τον Ἐπικουρον και δεικτικως ᾠηθησαν δυ - νασθαι την ἐπινοιαν του | ||
αὐτης δε διαθεσεως , ἀλλ ' οἱ μεν περι τον Ἐπικουρον ὡς των μαθηματων μηδεν συνεργουντων προς σοφιας τελειωσιν , |
' ὁ συνεβαινεν ἐρημον εἰναι τον τοπον , τους σποραδην οἰκουντας εἰς ἑν συνηγαγεν , οἱ ὀντες ἐνοπλοι και θηριωδεις | ||
ἐν τῳ αʹ του Περιπλου κατ ' ἐχθραν φησι τους οἰκουντας την Κυζικον ἐπιθεσθαι νυκτος τοις Ἀργοναυταις . αὐτῃ ὑπο |
τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | ||
Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια |
διαφθειρῃ του ζητηματος την ἀληθη μορφην . Οἱον δικανικως το δικανικον και συμβουλευτικως το συμβουλευτικον και ἐπιδεικτικως το ἐπιδεικτικον , | ||
ἐστι στασεως , εἰ μαθοιμεν ὁτι ὁ μεν στοχασμος το δικανικον ἐχει μονον , σπανιως δε και το συμβουλευτικον , |
το πνευμα προσδεχεσθαι . Ὁ ζωδιακος κυκλος τετμηται εἰς δωδεκα οἰκους : ἐαρινους μεν τρεις , κριον , ταυρον , | ||
συμμιγη φωνην ἀφιεντων . οἱ μεν γαρ αὐτων προς τους οἰκους ἀπετρεχον , οἱ δε τας ὁδους ἀπεσκοπουν : ἀλλοι |
ὁ ἐν τῳ διφρῳ μικρος , και της Ἀνδρομεδας ὁ βορειοτατος των ἐν τῳ στηθει . Ἀνατελλει δε ὁ Ὠριων | ||
ἀριστερος πους της Παρθενου , ἐσχατος δε του Κενταυρου ὁ βορειοτατος των ἐν τῳ θυρσῳ , και της Παρθενου ὁ |
ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος , ἀλλ ' ἑκουσιους ἐαν γιγνεσθαι τας συνθηκας , αἰδουμενον τε την πατριδα | ||
, εἰ οἱ τοιουτοι φρονοιεν οἱς παρεστι δυναμις τους μεν ἑκουσιους πειθειν σωφρονειν τους δ ' ἀκουσιους ἀναγκαζειν : αὐτῳ |
ἐθνων και των Κελτικων , των μεν ἐν τοις ὀρεσιν οἰκουντων των δ ' ἐν τοις πεδιοις , το δ | ||
ὡς βελτιους γεγονασιν ; εἰεν . ἀλλα των μεν Σικελιαν οἰκουντων οὐδενι , των δ ' ἐν Ἰταλιᾳ βαρβαρων ἠ |
των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
μεταβασιν καθ ' ὑπολειψεις διαφορους και μη κατα ἀντικειμενην κινησιν ἀποτελεισθαι . νυν δε ἁμα ταις προς τας ἀνατολας μεταβασεσιν | ||
ἐκκενουται μετα της σπερματοειδους ὑγροτητος , ὡστε οὐδεν θαυμαστον ἀσθενεστερους ἀποτελεισθαι τους λαγνευοντας , ἀφαιρουμενους του σωματος ἁπαντος ἑκατερας των |
, γινεται δε ἀπο του βʹ προσωπου του παθητικου ὁριστικου παρατατικου , λεγω δη του ἐτυπτου : ἐαν γαρ ἀποβαλῃς | ||
Ἀοριϲτου βʹ και μελλοντοϲ τυπειν Ἀπαρεμφατα παθητικα χρονου ἐνεϲτωτοϲ και παρατατικου τυπτεϲθαι Παρακειμενου και ὑπερϲυντελικου τετυφθαι Ἀοριϲτου αʹ τυφθηναι Μεϲου |
τῳ κοινῳ βιῳ συνεσταμενον . περι δε της του γενους ἀρχαιοτητος οὐ μονον ἀμφισβητουσιν Ἑλληνες , ἀλλα και πολλοι των | ||
τοιουτων φειστεον ; καιτοι το της ἀγνοιας και το της ἀρχαιοτητος ὁμοιον ἐστιν ὡσπερ ἀν εἰ τις λεγοι μηδε τους |
Σωκρατες , ὁρᾳς τι φης ; ἑκων , ἠ προς ἀκουσιους τυχας εὐπρεπως ἱστασαι ; Πειθομενος νομῳ . Τινι ; | ||
, αἱρετωτερον τοις ἀρχουσι χειρων ἀντιπραξαι ἠ συμμαχον ἀνδρα ἐξειργοντας ἀκουσιους Ῥωμαιοις ἐχθρους φανηναι . Ἠγγελθη μοι Μηνοδωρον ὑμετερον πολιτην |
τα παιδαρια , ὡστε πρῳην νοσουντος μου του θυγατριου και δοξαντος κινδυνευειν οὐχ ὑπεμεινα οὐδε παρειναι αὐτῳ νοσουντι , φυγων | ||
ἀνῃρεθη . Γ λεγουσι τινες , ὡς Φειδιου του ἀγαλματοποιου δοξαντος παραλογιζεσθαι την πολιν και φυγαδευθεντος ὁ Περικλης φοβηθεις δια |
ἑκαστα δια - θεσεις . ἐκεινοις μεν οὐν κατα το φυσικωτερον τελος ἠν της χρησεως των ὀνοματων το και δια | ||
- ζον δια το φθαρτικον της δυναμεως . οἱ δε φυσικωτερον ἀκουουσι τον λογον , την των θεων φυσιν εἰς |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
λεγοντα αὐτον ἐκ των δακρυων και της λυπης ὑπνος βαθυς καταλαμβανει . Και αὐτῳ αἱ τρεις ἐφιστανται Νυμφαι , μεγαλαι | ||
τε και φροντισι τετρυχωμενον διατριβοντα τε ἐν Παιοσι νοσος χαλεπη καταλαμβανει . ἐπει δε αὑτῳ τας προς σωτηριαν ἐλπιδας φαυλως |
των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | ||
λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος |
“ θυμου δευομενους . ” και το λειπεσθαι και το ἐλαττουσθαι : “ ἐπει οὐποθι ἐλπομαι οὑτω δευεσθαι πολεμοιο . | ||
γαρ ἠγνοει γε ὀντας Ἰουδαιους , οἱς ἀγαπητον το μη ἐλαττουσθαι . το δε δη και προνομιας οἰεσθαι τυγχανειν παρ |
ἐκ Σαπφικου , διαφερον του τεταρτου , ὁτι ἐκεινο μεν ὑπερκαταληκτον , τουτο δε καταληκτικον , ὁμοιον τῳ ζʹ και | ||
διμετρον ὑπερκαταληκτον ἀπο των μειζονων . Το Ϛʹ Ἰωνικον μονομετρον ὑπερκαταληκτον , ἠ ἀναπαιστικον , ὁμοιον τῳ δʹ . Το |
ἀντισπαστου και χοριαμβου και ἰαμβου και συλλαβης . το ιδʹ Ἰωνικον ἀπο μειζονος ἀκαταληκτον . . Γεγραπται μεν Ἱερωνι ἁρματι | ||
] γνωριζων , προμηνυων . τ ' ὑπ ' ] Ἰωνικον . σεθεν ] σου . κινδυνον ] τον σον |
: παρα το φρω ῥημα γεγονε φρος και μετα του ἐπιτατικου α ἀφρος : το μετα σφοδρας φορας προϊεμενον . | ||
ἀπο του δρω , το βλεπω , και μετα του ἐπιτατικου α ἀδρω , και τροπῃ του δ εἰς θ |
τε και συνεπωθουντος , ἐμειται δε θατερου μονου του ἐξωθεν ἐνεργουντος , οὐδενος ἑλκοντος εἰς το στομα : οὐδε γαρ | ||
κατορθωσειν ἁπαντα , του μεν ὑποτιθεντος γνωμας , του δε ἐνεργουντος , και του πολεμου θαττον δεχομενου περας δια την |
και ἀχλυν , ὑφ ' ἡς Ὁμηρος φησι κωλυεσθαι τον καταληφθεντα διαγιγνωσκειν θεον , ὑπερφρονουσι τα θεια , και μιαν | ||
ῥητορικης λεγοντες , τι ἐστι ῥητορικη : πολλα και μεγαλα καταληφθεντα ἐξ ἀρχης και συγγυμνασθεντα τῳ χρονῳ , σαφη την |
κἀκεινο το μη δειν πατρι ἀποκηρυττοντι ἀντιλεγειν : τουτο παντων γελοιοτατον το ἡκοντα εἰς δικαστηριον κατηγορησοντα παιδος φαναι μη δειν | ||
ἐν οἱς σπευδουσιν εἰπειν οὐκ ἐχοντες . το δε παντων γελοιοτατον τε και ἀτοπωτατον , ἐπι γαρ τους ἀφισταμενους αὐτων |
. κριτηριον τοινυν φασιν ἀληθειας εἰναι οἱ ἀνδρες οὑτοι την καταληπτικην φαντασιαν . ταυτην δ ' εἰσομεθα προτερον γνοντες , | ||
των φαντασιων ἀσυμφωνων οὐσων σκεπτομεθα το τινι κρινουμεν την τε καταληπτικην και την μη τοιαυτην . διοπερ ὁμοιων ὀντων των |
των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | ||
ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : |
, ὁ δε δημος κεκορεστο τιμωριαν παρα του τα δεινα δρασαντος εἰληφως . προσανειλον δε και τους παιδας του Κλεανδρου | ||
ᾑ εὐ πεπονθε , και μενει το ἐργον αὐτου του δρασαντος εὐ , ὡστε εὐ δρασας χαιρει ὁρων το οἰκειον |
ταὐτῳ μενει . ὁ δ ' ἑτερος οἱος ἐστιν . οἰκουρος μονον : αὐτου μενων γαρ , ἁττ ' ἀν | ||
θαρσεει και ἐλπιζει τε και ἀδοξεει . δοξαζει οἱον Ἱπποθοου οἰκουρος της γνωμης αὐτης καθ ' αὑτης , ἐπιστημος ἐουσα |
ἠναγκαζετο καρτερειν δια τε την ἀργιαν και το της ψυχης εἰρηνικον . κατα δε τους ὑποκειμενους καιρους των Φοινικων και | ||
αὐτου φορουμενη εὐμορφον και ἐρωτικον και φιλητον ἐν πασι και εἰρηνικον ποιει τον φορουντα : κἀν ἐν μεσῳ πολεμιων πεσῃ |
πραττομενα ἐς τε Παιονας και Ἰλλυριους και παν το ἐκεισε στρατιωτικον , ὁ ταις ὀχθαις Ἰστρου τε και Ῥηνου ἐπικειμενον | ||
? , ἀλλ ' ἰσως ? ? ? οἰμαι το στρατιωτικον ? ? ? ? νυν σε λεγειν . Οὐ |
οἱ δ ' ἐφ ' ἡσυχιας παριεμενοι και το δεινον ἐκδεχομενοι και συνεργουντες ἐς αὐτο ἐνιοι ὡς ἀπολουμενοι παντως . | ||
, παρα δε τῳ Φερεκυδῃ την ἐκροην ἐπι του σπερματος ἐκδεχομενοι , του δ ' ὁταν . . . Οἱ |
κεινο πλευσαντων Μινυων θεοπομποι σφισι τιμαι φυτευθεν : του Εὐφημου γεννησαντος ἐκ της Λημνιας τον τουτων ἀρχηγον του γενους . | ||
' ἀλλοι παντες γνωμης ὑγιους σφαλεντες και μηδεν των του γεννησαντος ἀπομαξαμενοι διῳκισθησαν ἀλλοτριωθεντες της ἀοιδιμου εὐγενειας . παλιν ἐκ |
ἀκολασια , ἐλλειψις δε , ἐπει οἱ παντῃ των ἡδονων ἀπεχομενοι ὀλιγοι εἰσι , δια τουτο ἀνωνυμος ἐστι : καλεισθω | ||
' ἱνα τα καλα προ παντων τιμωσιν , ὡν μεν ἀπεχομενοι , τοις δε ἐμμενοντες . οὐδε πλησμονικα μεν ταις |
τοις χειλεσι του ποταμου , πολλης και παντοιας ἐν αὐτοις φυομενης τροφης . διοπερ ὁταν γευσωνται του θρυου και του | ||
, μετ ' οἰνου διδου πινειν : ἠ της ἐκεισε φυομενης κυπερου ὁσον ⋖ β . μετ ' οἰνου ἠ |
, οὑς ἀναγκαιως εἰσφερουσιν ἰδιωται κατα πολεις : ἀρχοντι δε οἰκειοτατος ἐρανος , βουλας ἀγαθας εἰσηγεισθαι περι των ὑποτεταγμενων και | ||
φαντασιας ἐχων τας νοησεις . Ὑφαιμος : τουτεστι τῃ γενεσει οἰκειοτατος . Ὑβρεως και ἀλαζονειας ἑταιρος , ὁ ἐστιν ἐναντιον |
οὐδε προς την σωτηριαν αὐτων ἐξεκαμεν , ἐξευρεν δε μηχανην ἑκουσιου ἀγωγης τοιανδε τινα . Φρασω δε αὐτην κατα τους | ||
: και γαρ ταυτα ὁμοιως ἐκεινοις φευκτα , ὁ του ἑκουσιου ἐστι και ψογων ἀξια οὐδεν ἡττον : ὁπερ οὐκ |
' ἐστιν ὡς , τουτεστιν ἐστι τι και ἀκινητον : κινητον μεντοι παν , διοτι της του ἐνδεχομενου φυσεως ἐστιν | ||
ἠτοι παροσον ὁ σοφος ἀχωριστος ἀρετης ἠ παροσον οὐτε ἀρετη κινητον οὐτε σπουδαιος μεταβλητον , ἀλλ ' ἑκατερον ὀρθου λογου |
μερος το βουλευον μεν και συνεδρευον τοις ὑπερ των κοινων βουλευομενοις , πληθει μεν ἐλαχιστον , εὐγενειᾳ δε και φρονησει | ||
Ἀττηλαν , ἐδοκει τῳ βασιλει Θεοδοσιῳ και τῳ μαγιστρῳ Μαρτιαλιῳ βουλευομενοις των προκειμενων περι μη μονον Βιγιλαν ἀλλα και Μαξιμινον |
παλαιας χειρουργιας ἠ ἀλλως αἰσθητικωτερα τα περι την ἑδραν του θεραπευομενου ἐστι , διαχριεσθω ὁ δακτυλιος συνεχως μετα τας ἐκκρισεις | ||
, ἐπει παντων μαλιστα . εὐλογως οὐν ἰσχυος της του θεραπευομενου δει , και ἁ μεν προ της ἀποκοπης , |
δικαιων . Τοφρ ' ἠν ὀφρ ' ἐτι γαια γενος χρυσειον ἐφερβεν . Ἀργυρεῳ δ ' ὀλιγη τε και οὐκετι | ||
κνημῃσιν ἐθηκε . δευτερον αὐ θωρηκα περι στηθεσσιν ἐδυνε καλον χρυσειον πολυδαιδαλον , ὁν οἱ ἐδωκε Παλλας Ἀθηναιη , κουρη |
ὠκνει ὡς δη μανθανων και ἀκουων των περι φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους | ||
μονον ἰδιον ἐθνος οὐχ ἁπασιν ἀλλα τοις καλοις και σωφροσιν οἰκειουσθαι πεφυκεν . ἐτι δε τοις μεν μηδεμιαν πω τοιαυτην |
. της δε χωρας αὐτων οἱ Ῥωμαιοι κρατουντες ἀφθονα παντα παρεχομενης συχνας διετριψαν ἡμερας , και ἐπειδη καιρος ἀπαρσεως ἠν | ||
της οἰκουμενης [ της ] στυπτηριας γινομενης και πολλην χρειαν παρεχομενης , εἰκοτως μονοπωλιον ἐχοντες και τας τιμας ἀναβιβαζοντες πληθος |
, τοις ἱπποις , και τοις ὀνοις , και τοις ἡμιονοις , ἡ του αἱματος ἀφαιρεσις ἐπιτηδειος . Ὀνους τους | ||
ἐκοσμησε δε τους βωμους νικησας ἱπποις [ τεθριππῳ ] και ἡμιονοις και κελητι . πεμπταμεροις : ἐπει ἐν πεντε ἡμεραις |
τοισδε , οἱον πολλακις ὑπο σιτων και ποτων και ἀφροδισιων κρατουμενοι ἡδεων ὀντων , γιγνωσκοντες ὁτι πονηρα ἐστιν , ὁμως | ||
στερηθηναι και ἐπιθυμουντες ἐκεινων , ἀλλων ἀπεχονται ὑπ ' ἀλλων κρατουμενοι . καιτοι καλουσι γε ἀκολασιαν το ὑπο των ἡδονων |
των δυναμεων , ἀλλ ' ἐπι το διαφορητικον τε και τμητικον ἀποκλινασης , ὁπερ ἐπι των χρονιζοντων σχεδον ἁπαντων ἰσμεν | ||
, ὡς δεχηται τον ἀερα . ἐπει δ ' οὐτε τμητικον ἐχει τι το ὑδωρ οὐτε θερμον , βραδυπορον εἰκοτως |
τῃ γῃ τικτουσι και καταχωννυουσιν ἐν αὐτῃ τα ὠα και ὑποστρεφουσιν : εἰσι δε ἐς τοσουτον λογιστικαι , ὡς ἀφ | ||
αἱ δε ὡς ὑπο Σειρηνος ἑλκονται , και μεντοι και ὑποστρεφουσιν ἐς ἠθη τα οἰκεια αὐθις . Ἐν τῃ Γυαρῳ |
Ἐστρατηγησε Λακεδαιμονιοισι ἐς Θεσσαλιην , παρεον δε οἱ παντα ὑποχειρια ποιησασθαι ἐδωροδοκησε ἀργυριον πολλον : ἐπ ' αὐτοφωρῳ δε ἁλους | ||
; οὐδε εἱς . οὐκουν οὐδ ' ὑπερ αὐτου του ποιησασθαι την πολιν εἰρηνην οὐδεν αὐτῳ λεκτεον : οὐ γαρ |
οὐν οὐ τῳ ὑποκειμενῳ τῳ ἐν τῃ καταφασει συνταχθεν το ἀρνητικον μοριον ἐξεργαζεται την ἀποφασιν , φανερον , εἰπερ μηδε | ||
διαφερει ἐκεινων των ἐχοντων τους προσδιορισμους , ὡστε οὐδε το ἀρνητικον μοριον ἀδιαφορως τιθεμενον ταὐτο ποιησει . Τα οὐν ἀλλα |
παρα το ἀσαι και φηλωσαι , ἠτοι κακωσαι , ἠ ἀπαιδευτον και ἀνοητον : και Αἰολικως ἀσυφελον , ὡς ὀνομα | ||
. . : Ἑρμιππος δε φησι Θεοκριτον τον Χιον ὡς ἀπαιδευτον μεμφεσθαι την Ἀναξιμενους περιβολην . . . : Ἀναξιμενην |
εἰς τας ἑταιρας , ἀν ἀδειαν λαβωσι του ἐξειναι αὐταις παιδοποιεισθαι ὡς ἀν βουλωνται και τελετων και ἱερων και τιμων | ||
ἡ διπλη , ὁτι βαρβαρικον ἐθος το ἐκ πλειονων γυναικων παιδοποιεισθαι : Λαερτης γουν χολον ἀλεεινε γυναικος . ? . |
ᾑ συμβαινει σχιζεσθαι τον Νειλον και ποιειν νησον δυναμενην ἀσφαλως δεξασθαι στρατοπεδειαν τε και δυναμιν την μεγιστην . εἰς ταυτην | ||
ὑπαρχοντα ἀθροως ἀπο των οὐσιωδων προσφατον την διδασκαλιαν οὐκ ἠδυναντο δεξασθαι . εὐλογως ἀρα ἐπι το ἰδιον ἐχωρησεν , ἐπει |
τουτων διαγνωσις . Βουληθεις οὐν διαγνωναι τον τε τοπον του ἐπιμερισμου και τον ἐπιμεριζοντα ὁς ὀνομαζεται ζαμοκταρ , και ποιησαι | ||
και συσχηματιζονται ἀλληλοις συμφωνῳ σχηματι και ἐφορωσι τον τοπον του ἐπιμερισμου , δηλουσιν ἀγαθα : τοὐναντιον δε εἰ ἐναντιως διακεινται |
ῥηματος . Παραδους ἡμιν δια των προειρημενων τον του ῥηματος ὁρισμον κοινοτερον τε και εἰδικωτερον , βουλεται δια τουτων εἰπειν | ||
τουτο δηλοι ὁτι ἀδυνατον ὁλως ἐχειν ἑνος τινος του αὐτου ὁρισμον και ἀποδειξιν . Τα μεν εἰρημενα δυο συμπερασματα ὡς |
, και πλεονασμῳ του αλ , ταλαντον , και συνθετον ἀταλαντον . Τηλια . ἡ περιφερεια του κοσκινου . παρα | ||
ἀκινητον . ὁθεν και Ἀρατος φησιν : ἐχει δ ' ἀταλαντον ἁπαντη Μεσσηγυς γαιαν μηδαμου ταλαντευομενην . ὁ δε Ἐμπεδοκλης |
και σωφροσυνη , οὐτε Ἀθως ἐκδειξει τοις ἀνελθουσιν οὐτε ὁ θαυμαζομενος ὑπο των ποιητων Ὀλυμπος , εἰ μη διορῳη αὐτα | ||
τις μειζονας ἡσθη , ὁστις φιλοτιμοτατος ὠν ἀει ἐνικα και θαυμαζομενος ᾐσθανετο ; και μοι δοκουσι σφοδρα αὐτον ἀγαπησαι οἱ |
Ἀθηναιοι μετα τας σπονδας ἐπι κακῳ : των πολεων . ἀποδιδοντων τον φορον : των ἀνθρωπων των ἐν ταις πολεσι | ||
, ἁ μητ ' ἀν ἀπαιτησαι μητ ' ἀπ ' ἀποδιδοντων ταχεως ἀν τις κομισαιτο . Αἱ ὀσμαι το μεν |
ἐλπιδος μειζον αὐτῳ , υἱου γνησιου γενεσιν εἰς νεωτα βεβαιωθησομενην ὑποσχομενοι δι ' ἑνος του των τριων ἀριστουλεγειν γαρ ἐν | ||
και ὁ ἐχις νικησας ᾐτιατο αὐτους , εἰγε συμμαχησειν αὐτῳ ὑποσχομενοι παρα την μαχην οὐ μονον οὐκ ἐβοηθουν , ἀλλα |
οἱον τιθηνην . εἰρηται μεν οὐν τἀληθες , δει δε ἐναργεστερον εἰπειν περι αὐτου , χαλεπον δε ἀλλως τε και | ||
και ὁσῳ ἀν μαλλον ἐγκυπτων ἀτενιζω τοιν ὀφθαλμοιν , τοσῳδε ἐναργεστερον ἀναφαινεται και ἐκλαμπει . ἐθελω οὐν και προς ὑμας |
παραδειγμα . ζηλος δε ἐστιν ἐνεργεια ψυχης προς θαυμα του δοκουντος εἰναι καλου κινουμενη . της μεν δυναμεως την κυριωτατην | ||
Ἀθηναιοις φιλος ἠν , και του Γυλιππου ἐκ Λακεδαιμονος προθυμως δοκουντος ἡκειν . και ὁ μεν Γυλιππος ἀναλαβων των τε |
ὁμοιας . τεταρτη μεν ἡ και ὑπεναντια λεγομενη δια το ἀντικεισθαι και ἀντιπεπονθεναι τῃ ἁρμονικῃ ὑπαρχει , ὁταν ἐν τρισιν | ||
τι δογματικως , ἰσος αὐτῳ κατα πιστιν και ἀπιστιαν , ἀντικεισθαι φαινεται μοι , ὡς εἰναι την του λογου προφοραν |
ἑπτα διεζωσθαι κυκλοις , ὡν ὀνοματα ταδε : ἀρκτικος , ἀνταρκτικος , θερινος , χειμερινος , ἰσημερινος , ζῳδιακος , | ||
, γʹ ἰσημερινος τροπικος , δʹ χειμερινος τροπικος , εʹ ἀνταρκτικος . και ὁ μεν ἀρκτικος τας Ἀρκτους περιεχει . |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
κατα τουσδε τους ἀνδρας ὑπο την φυσιν . οὐ γαρ ἀπαραβατον το εἱμαρμενον οὐδ ' ἀναγκαιον . Ἠτοι τας ἀποδεικτικας | ||
. ] Χελωνης χερσαιας ἡπαρ λειον ἐν πεσσῳ ὑποτιθει , ἀπαραβατον ἐστι , μηδενι μεταδιδου . [ λαʹ . Πομα |
περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ||
ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ |
, ὠ πανσοφε , μονος ἀμιγους ἠκρατισω σοφιας : του καταρασθαι χειρον το ὀνομαζειν ὑπειληφας ; οὐ γαρ ἀν τον | ||
οὐδ ' ὁσον ἀραις ἀμυνομενων : τι γαρ δη ἐδει καταρασθαι παντα ἐπισταμενου του δαιμονος , τον ἀδικουντα , τον |
τα ἐμβολα και περι της εἰς το ἱερον ἁγνειας ἐπερωτωμενος ἀποκρισεις ἐποιειτο δεισιδαιμονιαν περιεχουσας . καταστασιασθεις δε ὑπο του Πομπηιου | ||
δυναμει δε ἐμπεριεχομενου τῃ ἐρωτησει , ὡς δηλουσιν αἱ ἀρνητικαι ἀποκρισεις : δια τουτων γαρ τῳ λειπομενῳ μοριῳ της ἀντιφασεως |
ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
ἐκ τοπου Ἀρκαδιηθεν . ἐκαλουν αὐτους και Ἀρκαδιωνδας του δ πλεονασαντος . ἐστι και Ἀρκαδια Αἰγυπτου πολις . [ Ἀρκεσινη | ||
' ἀρχην συμφωνου . εἰρηται κατ ' ἀρχην περι του πλεονασαντος ε κατα το δευτερον προσωπον . Της ἐκεινος και |
οἱα δητινα τυγχανοντα , τοις μεν χρωμασιν ἐπιμαρτυρησει την των ἐπικρατουντων χυμων ποιοτητα τε και ἰδιοτητα και λελεκται περι χρωματων | ||
κρειττον γενεσιν μεν ἁπλως , φθοραν δε τινα ὀνομαζομεν : ἐπικρατουντων δε των χειρονων το ἐμπαλιν . δια ταυτα οὐ |
ἐκ της θεου βοηθεια . Ἐδοξεν οὐν αὐτοις πολλα βουλευομενοις παραμυθησασθαι τον χρησμον ὡς οἱον τε και συζευξαι γαμῳ τους | ||
δοξειε ῥᾳστωνην τινα φερειν : ἀρκει δε των τοιουτων τινι παραμυθησασθαι το σφοδρον της ὀδυνης , ὁσα δια γλυκεος τε |
δε ἐπιβληματα ἀφαιρεισθω , και το ἐπιβεβλημενον δ ' ἐστω κουφον και τριβακον . Κατερρασθω δε τα ἐδαφη και φυλλοις | ||
ὀρεγεται , τις οὑτως ἐξω φιλοστοργιας ἐστιν , ὡς ἡγεισθαι κουφον εἰναι το πραγμα ; Μελλων δε ἠδη δια βραχεων |
εἰσφερειν γραμματα , δευτερον δε μη ἐξειναι ἐν τῳ θεατρῳ στεφανουσθαι ἀλλ ' ἐν πυκνι , τριτον τον ὑπευθυνον μη | ||
οὑτος εὐημερησε ἐν τῳ ἀγωνι ἐπιφανως παλαισας , μελλων δε στεφανουσθαι ἐκωλυθη προς του ἀλειπτου † ἐπιπροσθεμενου † την ἐργασιαν |
ἀσεβεις τε και ἀδικεις . ἀσεβεις μεν τον θεον , ἀδικεις δε τον υἱον , μαλλον δε κἀκεινον ἀσεβεις : | ||
εἰς Ῥοδον τοκους ὁτῳδηποτε τροπῳ πεισθεντες , δια ταυτα οὐδεν ἀδικεις ἡμας , οὑς παρασυγγεγραφηκας εἰς Ῥοδον καταγαγων την ναυν |
παρα των φιλοσοφων ; εἰ γε μη ὡς ἐπαοιδων αὐτων ἠκουομεν , ὁτι ὁ κοσμος οὑτος μια πολις ἐστι και | ||
αἰδουμενος και ἡμας οὐκ ἀτιμαζων , ἐργον δε οὐδεν ὡν ἠκουομεν ὁρω . και σε γραφομαι κατ ' ἀμφω , |
δε και το χαμοθεν κατα το συνηθες , του σχηματος ἀπαιτουντος το χαμαθεν . Και ἐπει , ὡς προκειται , | ||
του εὑρειν την ἀληθειαν ἱσταμενου , ἀλλα και πραξαι τι ἀπαιτουντος κατα την βουλευτικην ὀρεξιν , ἠτοι την προαιρεσιν , |
Κραγος , ὁς κρατεων πασας ληιζετ ' ἀρουρας . οἱ κατοικουντες Τρεμιλεις . Ἀλεξανδρος δευτερωι : τελευτησας [ τας ] | ||
των ἀπογονων αὐτου τοιαυτα μυθολογουσιν οἱ την ὀρεινην της Ἰνδικης κατοικουντες . Τον τε Ἡρακλεα φασι παρ ' αὑτοις γεγενησθαι |
των ἀνθρωπων , νυν συνελων τα παντα φησι : τοιαυτα ἐξευρον τοις ἀνθρωποις μηχανηματα : ἐγω δε οὐκ ἐχω μηχανημα | ||
την ταχιστην παρ ' ἑωυτον ἐκελευσε . τον δε ὡς ἐξευρον ἐν τοισι Ὀροιτεω ἀνδραποδοισι ὁκου δη ἀπημελημενον παρηγον ἐς |
οὐκετι πιστευεται . ὡν , εἰ και ἐμελλον ὑπερ αὐτου παραταξασθαι μετ ' εὐνοιας , και πληθει συμπαντες και καθ | ||
συγκεχυμενως ἠ διεσπαρμενως , ἱνα , εἰ γενηται χρεια του παραταξασθαι , ἑτοιμως προς τουτο καταστωσιν . Ὡστε ἐαν πολλοι |
των συνδυασμων ἠ τις ἰχθυς ἡδιστος και τις μετ ' Ἀρκτουρον ἠ μετα Πλειαδα ἠ μετα Κυνα μαλιστα βρωτος . | ||
ἐν τῃ κεφαλῃ του Βοωτου μικρον προς ἀνατολας ἀπολαμβανει τον Ἀρκτουρον : ὁ Σταχυς και οἱ ἐπι των πτερυγων του |
πεντε και εἰκοσι νηες των Κορινθιων αἱ σφισιν ἀνθορμουσαι οὐτε καταλυουσι τον πολεμον ναυμαχειν τε μελλουσιν : πεμπειν οὐν ἐκελευεν | ||
, ἡν ἐνικα σταδιον Κρισων Ἱμεραιος , ἀρχοντος Ἀθηνησι Φιλισκου καταλυουσι Ῥωμαιοι την των δεκα ἀρχην ἐτη τρια των κοινων |
δια την προαιρεσιν γινομενη αἰτια , ἀλλ ' οὐ του ἀκουσιου . τους γαρ κατα προαιρεσιν τα κακα πραττοντας κακους | ||
ὡς και Ἀριστοτελης ἐν Ἀθηναιων πολιτειᾳ , ἐν ᾡ δικαζουσιν ἀκουσιου φονου και βουλευσεως οἱ ἐφεται . ἐσχε δε και |
: ἐπει δε εἰωθαμεν ἐκφερειν τα πραγματα ἐνιοτε μεν ὡς ἀποφαινομενοι , ἐνιοτε δε ὡς πλεον τι του ἀποφαινεσθαι ποιουντες | ||
των συγγραφεων περι της τελευτης του βασιλεως τουτου διαπεφωνηκασιν , ἀποφαινομενοι δια φαρμακου θανασιμου γεγονεναι τον θανατον , ἀναγκαιον ἡγουμεθα |
την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
, δευτερον δε των ἀναμαρτητων τε και μηδεν πωποτε ἀδικειν δοξαντων . διδοασι δε τοις μεν φιλοσοφουσι διαγιγνωσκειν εὐ τα | ||
καταλιπωσι , ταις δε ἐπι τους πολεμιους πλεωσι : και δοξαντων τουτων καταλιπειν τρεις ναυς ἑκαστον ἐκ της αὑτου συμμοριας |
ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
γεωγραφουντι ἀλλ ' ἐξεταζοντι τα λεχθεντα ἐν τῃ γεωγραφιᾳ τῃ Ἐρατοσθενους οἰκειον ἠν ἐπι πλεον τα καθ ' ἑκαστα εὐθυνειν | ||
ὑστερουσαν των Ἰλιακων . ὁ δε χρονος οὑτος ἀναμετρηθεις ταις Ἐρατοσθενους Χρονογραφιαις κατα το πρωτον ἐτος πιπτει της ἑβδομης ὀλυμπιαδος |
ἐνεδειξατο . και των συγκλητικων παροξυναντων τους πρεσβευτας και συνεργησειν ἐπαγγελλομενων , οἱ καθυβρισθεντες ἐπηνεγκαν κρισιν τῳ Σατορνινῳ περι της | ||
ὁ δε Τιμολεων , ἐπικαλουμενων αὐτον των Ῥηγινων και συμμαχησειν ἐπαγγελλομενων , ἐξεπλευσεν εὐθεως ἐκ του Μεταποντιου σπευδων φθασαι την |
ἠ θερμης ἐχουσιν ; και τι γενοιτ ' ἀν τουτου τραγικωτερον ψευσμα , ἀν τ ' Εὐριπιδης ἀν τ ' | ||
προς μιαν ἑκαστην ἀποδιδοται . ταχυν . Ἀργηστην ὀφιν : τραγικωτερον ὀφιν εἰπε το βελος δια τον ἰον , πτηνον |
ταυτης μεν ἀκολουθει τον λογον συνιστασθαι τετραπλασιον , ἐκεινης δε τριπλασιον , το δ ' ἐκ της δια πασων και | ||
μοναδος διπλασιον παραυξηθεις , ὁ δ ' αὐ κατα τον τριπλασιον . ἑκατερον δε εἰδος οὐ παρεργως ἐπισκεπτεον . το |
, και λεγειν αὐτον ὁτι γενοιτο τους Ἀθηναιους ἀει κακως βουλευεσθαι , ἀκουουσαν δε την Ἀθηναν προσθειναι ὁτι κακως βουλευεσθαι | ||
πραγμασιν : τα δε περι των προδοτων ἐν ἐκκλησιᾳ ἑτερᾳ βουλευεσθαι : των γαρ ἐνεστωτων καιρων ἀλλοτριον εἰναι : και |
ἀφανεις , οἱ συνωμοσαν ἐπι προδοσιᾳ της πολεως Ταρκυνιον τε καταδεξασθαι συνθεμενοι και τους ὑπατους ἀποκτειναι . ἡγεμονες δ ' | ||
] : θησσαν : θητικην διαιταν : αἰνεσαι : εὐαρεστησαι καταδεξασθαι : οὑ δη χολωθεις : ἀνθ ' οὑ , |
ὁμως ὡς σεσωκως δια το σωσαι προελεσθαι , κἀν τοις ἐπαινοις τοις εἰς αὐτον τοις παρα των σοφιστων ἰδοι τις | ||
: ὡστε θεραπευειν τον Κρατερον κατα βασιλεα , και ἐν ἐπαινοις ἀγοντας κατα το εἰκος , οἱα δη στρατηγων τον |
ἡ παντας ἐξεπληξε , πλειστα δε κεκινδυνευκως ὑπερ των ἐκεινῳ δοκουντων , ἀδικηθεις δε ὑστερον οὐχ ὑπ ' ἐκεινου , | ||
οἱ γεροντες : ἐπι των προς το γηρας εὐηθεστερων εἰναι δοκουντων . Διωλυγιον κακον : ἐπι των μεγα τι και |
συγγραμματος τουτο οὐ χειρον . ἀμεινων γενομενος την γνωμην ἀπειμι παρακληθεις εἰς λογους τοις του βασιλεως λογοις . οὑτοι των | ||
ὑπομειδιων ] ? : ” ἐμε συ ; ” και παρακληθεις ἐπι συνεδρειαν βουλευομενῳ [ ] μη βουλεσθαι το δοκουν |
τ ' ἐν ἑπταπυλοις , ὡς και ἐν Θηβαις αὐτου νικησαντος . ἠν δε καταλληλοτερον εἰπειν Θηβων , ἱν ' | ||
καθειλε , κατεδικασατο , ἐξηλεγξεν . ἐπι δε του κρινομενου νικησαντος ἀπεφυγεν , ἀφειθη , ἀπεγνω αὐτου το δικαστηριον , |
ἡ ζωη του φιλου αὐτου ἑτερα αὐτη ἐστι της του εὐδαιμονος ζωης . αἱρειται δε ὁ εὐδαιμων και πανυ θελει | ||
παιδα συν πολλοις λαβων ἑδνοισι πολεως τ ' οὐ μεσως εὐδαιμονος . πατηρ δε ς ' οὐχ ὡδ ' ὡς |
και λειας και ὁμαλας ἠ νεφελας τινας ὁμοιας ἠ ἐναιωρηματα ποιουμενα παντων ἐστιν οὐρων τα χρηστοτατα , και μαλιστα μεν | ||
ἀμφιβολους εἰχον τας γνωμας , καραδοκουντες μεν και διαπυνθανομενοι τα ποιουμενα , βουλευομενοι δε των κρατουντων γενεσθαι . οἱ δε |
Μουσας ἐν τῳ οὐρανῳ , παρ ' ὑμιν δε ξενιζονται διπλασιους , και μετεληλυθεν ὁ Ἑλικων εἰς τον Βοσπορον . | ||
χρη δια την φυσιν , τῳ δε ἐκ προαιρεσεως στερξαντι διπλασιους δει ἀποδιδοναι χαριτας . την καθημερινην τροφην χρησιμην λαμβανε |