| , καθα φησιν Ἡρακλειδης , ἐξ Ὠρωπιας αὐτῳ γυναικος γεγεννημεναι . Τα δε συμποσια τουτον ἐποιειτο τον τροπον : προηριστα | Νυνι δε Χριστος ἐγηγερται ἐκ νεκρων , ἀπαρχη των κεκοιμημενων . ἐπειδη γαρ δι ' ἀνθρωπου θανατος , και δι |
| ἑωσφορος , Ἀστυαναξ , τερατοσκοπος [ ] , Διοσκορος . . Τα γε μην ἐν παραθεσει ὀντα ἐχει το και | προς τον Παυλον , Ἐν ὀλιγῳ με πειθεις Χριστιανον ποιησαι . ὁ δε Παυλος , Εὐξαιμην ἀν τῳ θεῳ και |
| . ] ἀπο του ψαλλειν του σημαινοντος το κοπτειν και τιλλειν λεγεται και χοιροψαλας Διονυσος ὁ τιλλων τα μορια των | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| : ἐκ δε τουτων τους παλαιους σταχυς καθ ' ἡμεραν τιλλειν , και κατεργαζομενους ἐχειν την τροφην . τοις δ | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| προειληπτο , ἐθυε της ἐπιουσης και ἐθριαμβευε και την στρατιαν ἐπῃνει και τῃ πολει μετα την στρατιαν ἐδημηγορει των τε | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| ἠν οὐκ ἀν ἡδεως ἑτερα προ τουτων ἐρωτηθεις . και ἐπῃνει τε την πρᾳοτητα και ἐδεδοικει τουθ ' ὁπερ ἡμεις | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| νυν ἐκτιθεται τελευταιον το διαγραμμα , ὁλον δε τῃ ἀπαριθμησει προτερας ταττει τας τε ἁπλας και τας ἐκ μεταθεσεως , | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| μια μεν αἰτια ἡδε , λεγεται δε και ἑτερα της προτερας ἐμφαντικωτερα : καρυου το μεν φλοιωδες ἐστι πικρον , | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| : ὁτι μαλλον δεξεται την τιμην ὡς μειζονα ἠ την προτεραν : ὁτι οὐτε Θηβαιων ἀνῃρημενων μεταβεβλησεσθε , ἀλλα και | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| παν ἀχρειον ὠθεισθαι . Ἐπει γαρ το πεπονθος μη την προτεραν πεφυκε κεκτησθαι , δυναμιν ἀποκριτικην , τῃ της ὑλης | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| ὡρισμενης . δυοιν τοινυν ἀναγκαιον θατερον , ἠ την ἐκκρισιν ἐπιλειπειν και μηκετι το λοιπον ὑδωρ σαρκα ἐχειν ἐν τῳ | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| : ἐπειτα οὐκ ἀν οὑτω ἀφθονα συναγαγοι , ὡστε μη ἐπιλειπειν διδοντα και δωρουμενον : εἰτα αὑτη αὐθις δευτερα κακια | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| την συμφοραν και μετα ταυτα ποιητας τους θρηνησαντας το της περιπετειας ἐλεεινον . Καθ ' ὁν δε καιρον μαλιστα Ῥηγιον | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| τις γαρ ἡ πιθανοτης πρωτον μεν της κατα τον Ἰνδον περιπετειας ; ὁ γαρ Ἀραβιος κολπος ποταμου δικην στενος ἐστι | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| εἰναι παντα λεγοντες και την εἰς το θειον ἐπιμελειαν ἡγουνται περιττην . τουτων δε οὑτως ἐχοντων δοκουσι καλως την ἁρμοττουσαν | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| ἐϲτι και προϲ την φυομενην ἐν τῳ ἀκουϲτικῳ πορῳ ϲαρκα περιττην . Ἀλλο . παντοϲ ἰχθυοϲ χολη ἐγχυματιζομενη ὠφελει και | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| . ῥομβος . ἐν τῃ γαρ Ἀττικῃ τις εἰδε πωποτε λεοντας ἠ τοιουτον ἑτερον θηριον ; οὑ δασυποδ ' εὑρειν | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| ἐρατεινῃ . γενομενων δε τουτων ὡς προσεταξεν , τους μεν λεοντας ἐκνηξαμενους εἰς την πολεμιαν οἱ βαρβαροι ξυλοις κατειργασαντο ὡς | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| οὐν ὑπατος οὐτε το της πατριδος ἐθος ἐν τοις τοιουτοις μιμησαμενος οὐτε την ἐκ θεου νεμεσιν εὐλαβηθεις συντομως της ὑπερηφανιας | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| Ἑλλησιν ἠ βαρβαροις ἐπιτελεσθεισας πραξεις εἰς μιαν ἱστοριαν συναγαγειν , μιμησαμενος Ἡροδοτον : της μεν προτερας ὑπεριδων ὡς εὐτελους και | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| ἀδελφιδους και ἱνα νομικωτερον σοι περι τουτων ἐπεξελθοιμι , οἱ ἀνιοντες και οἱ κατιοντες και οἱ ἐκ πλαγιου λεγομενοι συγγενεις | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| , ἐπειδη Φοινικες ᾠκησαν την Λιβυην μετα Καρχηδονιων , οἱτινες ἀνιοντες ἐπολεμουν Σικελους . διο νυν εὐχεται ὁ Πινδαρος τῳ | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| σιγῃ μαρτυρησας ὡς ἁπαν το προσηκον ἐχουσιν . Συ μεν ἐπῃνεις τους ἐμους λογους , οἱ δ ' ἀλλοι την | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ῥηματι . οὐκουν ἀφικου φιλων . εἰ δε ἐφιλεις , ἐπῃνεις . ἐπῃνεις δε οὐκ ἐχθραν , ἀλλ ' ἀμειβομενος | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| τοις ἀναγκαιοις ἀποτομως τῳ λογῳ χρωμενος , ἀλλα πεφεισμενως και σχηματιζομενος τα πρεποντα , ὁ δ ' ἀνδρι των κατ | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| ὁ του μεσουρανηματος , γʹ ὁ μετ ' αὐτον τριγωνικως σχηματιζομενος τῳ ὡροσκοπῳ , δʹ ὁ προηγουμενος του μεσουρανηματος ἑξαγωνικην | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| αἱματος ἐπ ' αὐτον ὁ στομαχος ἀποκαθισταται . υνστʹ . Σχηματα ἐμβρυων τεσσαρα ἑν μεν το κατα φυσιν ὁ ἐστιν | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| οὐ ; Ἀλλ ' ἐπι το ἐξ ἀρχης ἐπανιτεον . Σχηματα μεν γοργοτητος ταυτα , και νη Δια του τε | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| : Ἡσιοδος : μηδ ' ἀπο πεντοζοιο αὐον ἀπο χλωρου ταμνειν αἰθωνι σιδηρῳ . πεντακλαδος γαρ ἡ χειρ : μη | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| ἠν περην διακαυθῃ . Ἠν δε μη περην καιηται , ταμνειν χρη το μετεωρον , μη πανυ σμικρην τομην : | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ὀν προφανες ὁτι ὁ μη ἀξιων τα μερη του λογου θεωρειν ὡς καταφασεις , ἀλλ ' ὡς ἁπλας φωνας , | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| περι τα ἐνδεχομενα , ὡς και ἐπι των ἐπιστημων ἐστι θεωρειν . μερη γαρ γεωμετριας ἡ περι τα ἐπιπεδα θεωρια | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| σιτηρεσιοις και παντοιοις ἀλλοις δωροις , εὐ πεποιηκως τε και δεξιωσαμενος οὑς ᾐδει καλως ἀγωνισαμενους ἐτι τε δημηγορησας και πολλα | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| δε ἀρετης αἱ μνημαι κοινωνησουσι πρεσβειων , ἁς ὁ θεοφιλης δεξιωσαμενος της ἀμεινονος παρ ' ἑαυτῳ μοιρας ἀξιωσει . Νηψας | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| οὐδε ταις τροπικαις των λεξεων ὡς ἐτυχε χρωμενος , οὐδε φαινομενος τοις ἐντυγχανουσιν ὡς ἐπιπολης , ἀλλ ' ἀει βαθυς | ἐχθες τον Αἰγυπτιον ; ἐφυγεν δε Μωϋσης ἐν τῳ λογῳ τουτῳ , και ἐγενετο παροικος ἐν γῃ Μαδιαμ , οὑ |
| ἑστως ἐφιππος ἑωρα τα δρωμενα θαρσος τε ἐμποιων τοις αὑτου φαινομενος και ἁμα του πολεμου το τελος ἀποσκοπων : ἐνομιζε | , και ὁ μισων την ψυχην αὐτου ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ εἰς ζωην αἰωνιον φυλαξει αὐτην . ἐαν ἐμοι τις |
| , ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| το μυλωθρειν κρατιστον ; εἰς μυλωνα ? [ οὑτοσι ? φερομενος ἡμιν ? ? . μηδαμως ? [ ] τεχνην | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ἀλληλοις οἱ ποταμοι . Ὁ μεν γαρ Ταναϊς ἐκ βορειου φερομενος ἐπιβαλλει τῃ λιμνῃ , ὁ δε Νειλος ἀπο νοτου | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| τονου . ἀλλ ' ἐτι και ἐπ ' αὐτων των προθεσεων , ἡνικα ἐδιδαχθημεν το παρανομου , το περικλυτου τῃ | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| μοριων οὐκ ἐνεστιν ὑπερ των τοιουτων μοριων ἐπιστησαι , των προθεσεων μητε κατα παραθεσιν προθετικων οὐσων μητε κατα συνθεσιν , | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| ἐκ της περαιας του Ἰστρου πεντε μυριαδας σωματων παρα των Γετων , ὁμογλωττου τοις Θρᾳξιν ἐθνους , εἰς την Θρᾳκην | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| λογῳ ἠ τους βαρβαρους τοις στρατιωταις . οὐδε γαρ ἡ Γετων ἐκδρομη τοσουτον εἰργασατο την Ῥωμαιων ἀρχην ὁσον ἡ Νερωνος | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| εἰσιοντων , φαινεται δε δι ' ἐκεινα ἀλλοτε ἀλλοιοντα δε εἰσιοντα και ἐξιοντα των ὀντων ἀει μιμηματα , τυπωθεντα ἀπ | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| ' ὁ Σωκρατικος ἐρασθεντα φησιν αὐτον Ἀσπασιας δις της ἡμερας εἰσιοντα και ἐξιοντα ἀπ ' αὐτης ἀσπαζεσθαι την ἀνθρωπον , | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| και στεργειν ὀφειλω . εἰ δ ' ἀρα περι μηδενος βουλευονται , εἰ δ ' ἀρα περι μηδενος των καθ | και ταλαιπωρια ἐν ταις ὁδοις αὐτων , και ὁδον εἰρηνης οὐκ ἐγνωσαν . οὐκ ἐστιν φοβος θεου ἀπεναντι των ὀφθαλμων |
| αἱρεισθαι περι ὡν ἐβουλευσατο . Μετα ταυτα ζητει περι τινων βουλευονται οἱ ἀνθρωποι και ποια τινα ἐστιν τα βουλευτα . | ὁτι την δωρεαν του θεου ἐνομισας δια χρηματων κτασθαι . οὐκ ἐστιν σοι μερις οὐδε κληρος ἐν τῳ λογῳ τουτῳ |
| προς ταις ἰσαις γωνιαις ἠ την ὑποτεινουσαν ὑπο μιαν των ἰσων γωνιων , και τας λοιπας πλευρας ταις λοιπαις πλευραις | εἰ ἁγιων ποδας ἐνιψεν , εἰ θλιβομενοις ἐπηρκεσεν , εἰ παντι ἐργῳ ἀγαθῳ ἐπηκολουθησεν . νεωτερας δε χηρας παραιτου : |
| εἰ γενοιτο διαφορα , συστασιν λαμβανει , παντων δε ὀντων ἰσων ἡ ἐξετασις ἐπιλελοιπεν : ὁ γαρ ἀν ὁ ἑτερος | ἱνα κατα χαριν , εἰς το εἰναι βεβαιαν την ἐπαγγελιαν παντι τῳ σπερματι , οὐ τῳ ἐκ του νομου μονον |
| προφασιν ἀλλην μηδεμιην ἐμφανεα , τουτεῳ προσδεχεσθαι ἀποστασιν μετ ' οἰδηματος τε και ὀδυνης ἐς τι των ἀρθρων , και | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| ἐχομενῳ ὁ τραχηλος ἐπιστραφῃ , και καταπινειν μη δυνηται , οἰδηματος μη ἐοντος ἐν τῳ τραχηλῳ , θανασιμον . Ὁκου | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| γαρ , ὡσπερ ἐν τοις σωμασιν ἡμων : ὁταν μεν ἐρρωμενος ᾐ τις , οὐδεν ἐπαισθανεται των καθ ' ἑκαστα | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| αὐτης εἰς ο μεταβληθεισης ἐγενετο ὀτρηρος , ὁ δραστικος και ἐρρωμενος και σπουδαιος . . . . . . ὀτρηρος | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| αὐτῳ ἀποβεβρεγμενου , ἠ γληχωνι και ὑδατι μετ ' ἀλφιτου παλης ἠ τῳ οἰναριῳ τῳ εὐωδει μετα παλης ὑδαρει ὡσαυτως | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| τῃ ἑψησει διαχειται . και το ἐκ πυρων δε και παλης και το ἐξ ἀλευρων πυρινων καταπλασμα σχεδον τα αὐτα | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| ὑπομυκωνται ποθεν ἐξ ἀφανους φοβεροι μιμοι , τυπανου δ ' εἰκων , ὡσθ ' ὑπογαιου βροντης , φερεται βαρυταρβης ἐνθουσιᾳ | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| δε τουτου θεασαμενος οὐκ οἰδεν , εἰ ὁμοια ἐστιν ἡ εἰκων τῳ Σωκρατει , οὑτω και ἡ διανοια τα μεν | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| πολεμον . ἐφη δε τουτ ' αὐτους ἐξ ἐπιβουλης και ὑπεροψιας των πενητων ποιειν , ἱνα μη των ὑπεροριων ἀπαλλαγεντες | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| θεου ὀψιν φανεισαν ἐν τοις ὑπνοις δηλουν , ὁτι της ὑπεροψιας και της καταφρονησεως των αὐτου λογων την μεν ἠδη | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| , μαχεσθαι , ὡσπερ οἱ τας πολεις βουλομενοι πορθειν . διανοει ] ἐπινοεις ; διανοῃ ] σκεπτῃ . . , | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| εἰναι , ἐπει ἐποιησα παιζων οὐ δηπου μ ' ἀφελεσθαι διανοει : Ἀντι του ὀντως διανοῃ , ὡστε ἀφελεσθαι με | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| μουσικην ἀπεδεξαντο , ῥητεον [ οὐ ] προς εὐδαιμονιαν αὐτην συντεινειν , ἐπει και ἀλ - λοι μη λειπομενοι της | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| διαφερει σκοπος οἰκονομιας , ὁτι προς μεν τον σκοπον παντα συντεινειν ὀφειλει τα λεγομενα , ἡ δε οἰκονομια μερων τινων | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| του παλιν ἐκ της ἡσσης ἀναμαχεσασθαι , ἀλλα και χρονον προσλαβοντες εἰς παρασκευην και πολεμον νομιμον και προφανη πολεμουμενοι οὐκ | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| ἀλλους ἀδικουντες αἰτιωνται και μισεισθαι παρασκευαζουσιν , εὐδοκιμειν δοξαν εὐνοιας προσλαβοντες . Ἐπειτα δε ὡς ἀδικος ὁ τοιουτος και παρανομος | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| Κλεαρχος ὁ ἐκ του περιπατου μονους Πελοποννησιων Ἀργειους ὀφιν μη ἀποκτεινειν : ἐν δε ταις ἡμεραις , ἁς καλουσιν ἀρνηιδας | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| δραν εὐ , κακως δ ' οὐ , μηδ ' ἀποκτεινειν βιαι . ὡς τηνδ ' ἀπαξεις οὐποτ ' ἐξ | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| ἐπι ποσον τε διατεινουσιν ἐν τοις μαθημασι , και πως ὑπαρχουσιν ἐν αὐτοις , κατα τι τε διεστηκασι των ἐν | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| κατηγορων ἐκεινους τους λογους εἰπεν οἱ κατ ' αὐτου νυν ὑπαρχουσιν : ἁ γαρ ὡρισω συ δικαια , ὁτε Τιμαρχον | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| δε ἐκλεγειν παρ ' αὐτων τους φορους : οἱ δε ἀποφερειν αὐτῳ ἐταχθησαν . στρατηγους δε τῃ στρατιᾳ κατεστησεν , | αἰτουσιν αὐτον . Και ἠν ἐκβαλλων δαιμονιον [ , και αὐτο αὐτο ἠν ] κωφον : ἐγενετο δε του δαιμονιου |
| οἰκεια παρεχοντα τῃ παλαθῃ την ὡραν . οἰμαι την γραφην ἀποφερειν τα ξενια ταυτι τῳ του ἀγρου δεσποτῃ , ὁ | αἱμα των μοσχων μετα ὑδατος και ἐριου κοκκινου και ὑσσωπου αὐτο τε το βιβλιον και παντα τον λαον ἐραντισεν , |
| ἀνθρωπων τας διανοιας ὡστε πολλων θρυλουντων ὡς ἐν τοις ἱππικοις ἀγωσιν ἡδιστην θεαν παρεχεται τα ναυαγουντα , και δοκουντων ἀληθη | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| εἰ μεντοι πολιτευοιο τοις καθ ' ἡμεραν παρα τοις ἀρχουσιν ἀγωσιν , ἀμεινων ἐσῃ και το νυν ἐπαινουμενον ῥευμα πλεον | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| τα ἀπωτερω του Νειλου χωρια , και τους ὀχθους τους ὑπερεχοντας ἐσερπουσι , και μεντοι και τα σφων αὐτων ἐκγονα | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| και μετεωρους : διο συνεβαινεν αὐτων τας ἐμβολας τιτρωσκειν τους ὑπερεχοντας της θαλαττης τοπους , ὡστε τους πολεμιους μη μεγαλοις | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| λεγει ὁν κατασκευαζουσι τῃ Ἀθηνῃ κατ ' ἐνιαυτον , τας ἀριστειας αὐτης ἐν αὐτῳ ὑφαινοντες . και Εὐριπιδης ἐν Ἑκαβῃ | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| θεας , την παρα των θεων τιμην , τας πολλας ἀριστειας , εἰτα δε δακρυσει τα νυν , προστιθεις , | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| ποταμος , ὁς ἀρχομενος ἐκ Σιπυλου του ὀρους ἐς τον Ἑρμον κατεισι . καθοτι δε Πελληνευσιν ὁροι της χωρας προς | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| , και ἐκ των ποταμων το πεδιον ἐχει προσκεχωσμενον . Ἑρμον μεν γαρ και Καϋστρον και Καϊκον τε και Μαιανδρον | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| ἀνελαμβανεν , και δη και τον ἐμε παρεμυθειτο τε και θαρρειν διεκελευετο και ἐδειτο παντως μενειν : ἐγιγνετο γαρ οἱ | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| Κυρον γελασαι τε ἐκ των ἐμπροσθεν δακρυων και εἰπειν αὐτῳ θαρρειν ἀπιοντι , ὁτι παρεσται αὐτοις ὀλιγου χρονου , ὡστε | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| τιμων σε τῃ σιωπῃ και ἱν ' ὁλον σον το γενησομενον ᾐ σου και πεπονηκοτος και σαυτον παρακαλεσαντος . Την | ὀλολυζοντες ἐπι ταις ταλαιπωριαις ὑμων ταις ἐπερχομεναις . ὁ πλουτος ὑμων σεσηπεν και τα ἱματια ὑμων σητοβρωτα γεγονεν , ὁ |
| διαφερεσθαι . δηλον τε ἠν τι κακον ἑτερον ἐκ τουδε γενησομενον . Συλλας δ ' ἐν τοις ἀγροις ἐνυπνιον ἐδοξεν | . Ἡ χαρις του κυριου Ἰησου Χριστου μετα του πνευματος ὑμων . Πολυμερως και πολυτροπως παλαι ὁ θεος λαλησας τοις |
| , και γαρ στρατηγων τοτε ἐτυγχανε , λεγειν ὡς πολυ ὀρθοτερον ποιησειεν , ὁτε συνελαμβανε τους ἀνδρας ἠ ὁτε ἀφηκε | ἐμην ἡν δεδωκας μοι , ὁτι ἠγαπησας με προ καταβολης κοσμου . πατερ δικαιε , και ὁ κοσμος σε οὐκ |
| αὐτων ; Οἰμαι ἐγωγε . Τον ” Ἀστυανακτα “ ἀρα ὀρθοτερον ᾠετο κεισθαι τῳ παιδι ἠ τον ” Σκαμανδριον “ | και ἀσπιλου Χριστου , προεγνωσμε - νου μεν προ καταβολης κοσμου , φανερωθεντος δε ἐπ ' ἐσχατου των χρονων δι |
| τον πολεμον ἀφῃρεθησαν ὑπο των ἐχθρων , ἀλλα και ἁ δεομενοις τισι των πολιτων ἐν εἰρηνῃ συνηλλαξαν , ἀπολωλεναι . | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| του βηματος τηνικαυτα μονος Ἀππιος χρηματιζων τε και δικαζων τοις δεομενοις . βουλομενου δ ' αὐτου λεγειν κραυγη τε και | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| αὐτο των πολεμιων ἀμφοτερων . τοιουτων δη κινδυνων την πολιν περισταντων και οὐδε των ἐντος τειχους ὁμονοουντων τινα βοηθειαν εὑρασθε | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
| γαρ του περι την Λακωνικην σεισμου και Λακεδαιμονιους των περιοικων περισταντων και παντων ὡς ἀληθως ὡσπερ ἐν σεισμῳ ταραχθεντων των | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
| τι δενδρον ἐκαθεζετο και των ζητητων ἐπιπεσοντων οὐκ ἀγεννως αὐτους ἀμυνομενος κατεκοπη . τουδε μεν δη την κεφαλην ὁ Καισαρ | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| , ἐστρατευσε κατα Χαλκιδεων τε και Περδικκα , τον μεν ἀμυνομενος † οἱς ἐψευσατο μετελθειν αὐτῳ τα ὑπεσχημενα , τους | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| εʹ περι κοινωνιας ἠ καθυγρων πραγματων , το Ϛʹ περι κλεμματος ἠ ἀηδιας αἰφνιδιου , το ζʹ περι τεχνης ἠ | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| καθυγρων πραγματων , το Ϛʹ , Καρκινου ὀν , περι κλεμματος ἠ ἀηδιας αἰφνιδιου , το ζʹ περι τεχνης ἠ | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| τι τουτο δη το χρηστον ; οὐκ ἀρκει μιαν ψυχην ἀλυειν κἀπι τῃδ ' ἐχειν πονους ; οὐδεμιαν ὠνησε καλλος | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| τα ἐντερα και δια τινα παραφροσυνην . ῥιπταζεσθαι δε και ἀλυειν , ἠν μη δια τινα προσδοκωμενην εἰη ταυτα κρισιν | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| πραττουσιν οἱ ἀνθρωποι ἐν αὐτῳ ἠ τινων στερουμενοι παντες οἰμωζουσι κατιοντες παρ ' ἡμας : οὐδεις γαρ αὐτων ἀδακρυτι διεπλευσεν | παραχρημα . ὁ δε εἰπεν αὐτῃ , Θυγατηρ , ἡ πιστις σου σεσωκεν σε : πορευου εἰς εἰρηνην . Ἐτι |
| ἀποκινδυνευσαι ταις δυναμεσι δεδιοτες τας ἀλληλων παρασκευας , ἀκροβολισμους δε κατιοντες ἐκ των ἐρυματων οἱ ψιλοι παρ ' ἑκατερων συνεχεις | [ και ] το κηρυγμα ἡμων , κενη και ἡ πιστις ὑμων , εὑρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου , |
| εἰ θεραπειας χρεια , αὐτος ἐστιν ἰατρος , εἰ δε μαντειας , παλιν αὐτος ἐστι τερατοσκοπος . Ἐπιφανεις Ἀπολλων συμβουλευει | : ἀναγκη γαρ ἐλθειν τα σκανδαλα , πλην οὐαι τῳ ἀνθρωπῳ δι ' οὑ το σκανδαλον ἐρχεται . Εἰ δε |
| του Ἡφαιστιωνος , ἐπιφανειας τινας και ἰαματα προσαπτοντες αὐτῳ και μαντειας ἐπι - φημιζοντες : και τελος ἐθυον παρεδρῳ και | του θεου . παντα μεν καθαρα , ἀλλα κακον τῳ ἀνθρωπῳ τῳ δια προσκομματος ἐσθιοντι . καλον το μη φαγειν |
| διο και χυτριζειν ἐλεγον . 〚 ἠρρησε δε ἀπο του ἐρρειν του σημαινοντος το μετα φθορας ἐλθειν . 〛 ἠρρησεν | αὐτης , ἀπο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αὐτης , κλαιοντες και πενθουντες , λεγοντες , Οὐαι οὐαι |
| ἀπεσφαχθαι δε τον ἀγαπητον νεανισκον , και τα χρηματα δε ἐρρειν και τα ἀνδραποδα , τοὐντευθεν δε φρουδος μεν τῳ | , και ἠρωτησαν αὐτον περι αὐτης . και ἐπιστας ἐπανω αὐτης ἐπετιμησεν τῳ πυρετῳ , και ἀφηκεν αὐτην : παραχρημα |
| ἀν χρῳτο τοις χαυλιοδουσιν : ὁ δε πηδωντος συος ὑποθησει σπασαμενος την μαχαιραν . φυλαττεσθαι δε χρη μη το προβολιον | της θλιψεως δια την χαραν ὁτι ἐγεννηθη ἀνθρωπος εἰς τον κοσμον . και ὑμεις οὐν νυν μεν λυπην ἐχετε : |
| ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας τοις βοειοις | του θεου ἐστιν , ὁτι πολλοι ψευδοπροφηται ἐξεληλυθασιν εἰς τον κοσμον . ἐν τουτῳ γινωσκετε το πνευμα του θεου : |
| τας ἐπι ῥευματι φλεγμονας : τας δ ' ἐπι τινι προφασει συνισταμενας ὑγραινων και θερμαινων οὐ βλαψεις . εἰς ἐκπυησεις | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| και πορευσεται , νομιζων δε κερδανειν ὁ τι ἀν ἐπι προφασει της δικης κακωσῃ Θαλασσιου τον οἰκον , παντας μεν | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| , και προσβαλλομεναι ἐκμυζομεναι σφοδρως δια του τρηματος ἑλκουσιν : ἐπιλαμβανεται δ ' εὐθυς το τρημα δακτυλῳ ἠ κηρῳ . | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| καριδα και οἰομενος κατα των κιχλων αὐτην περιστρεφεσθαι , χανων ἐπιλαμβανεται της καριδος και θηρευεται : τουτο σωφρονιζειν ὀφειλει τους | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| περι των φιλων , ὁς οὐ συνιει κοραξι και λυκοις χαριζομενος , ἀλλ ' ὑπο γυπων τοσουτων ὁ κακοδαιμων κειρομενος | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| των ἀλλων χωρις ἀφωρισμενων . ” μηδε τας χαριτας ἀχαριστοις χαριζομενος ” . και ὁ τους εὐεργετας κακοις ἀμειβομενος . | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| , οὑς ἐχρην διαβαλλοντα φαινεσθαι , και ἀλλως ὁ μεν καθισταμενος ἐς το λοιδορεισθαι τοις ἀγαθοις ἀνδρασιν οὐκ ἐχει ἀποδραναι | . Ἠν δε ἀνθρωπος ἐκ των Φαρισαιων , Νικοδημος ὀνομα αὐτῳ , ἀρχων των Ἰουδαιων : οὑτος ἠλθεν προς αὐτον |
| , ὁν ἐπαινεις , δεδιας , οὐτε ξυνιης ἐς λογον καθισταμενος μειζονα ἀνθρωπου ; „ Αἱ δε ἐν Ὀλυμπιᾳ διαλεξεις | . Ὁ δε Ἰησους γνους ἀνεχωρησεν ἐκειθεν . και ἠκολουθησαν αὐτῳ πολλοι , και ἐθεραπευσεν αὐτους παντας , και ἐπετιμησεν |
| εὐδαιμονοιη και κατα πλουτον και τιμην και του πιεζοντος ἀπαλλαγειη νοσηματος , ὀντως ἀν ἐνθυμησειεν ἡμας τας αὐτου ἀνδραγαθιας , | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
| ἀνθρωπος ; και λεγομεν ὁτι ἐκεινη ἡ ἀρχη του ὁλου νοσηματος ἐστιν : ἐνταυθα δε λεγει “ πρωτον ἐπυρεξεν ὁ | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
| ' ὑβρεως της ἀρχης και της πατριδος ἐκπεσῃ , λογον αἰτησαμενος παρ ' ἀμφοτερων των ὑπατων και τυχων της ἐξουσιας | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| αὐτος τους πολεμιους μεμιμηται , πολιτην ἐχθρον παρ ' ἡμων αἰτησαμενος . ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ . Μετα ταυτα θησεις την καταστασιν : | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| ἀλλοι Ἀθηναιοι ἑστιωνται , πρωτον μεν δημοτην ὀντα , ἐπειτα ἀνεψιον , ἐτι δε τον ὑον τον τουτου μελλοντα ποιεισθαι | ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ὁσον ἐστιν το πληθος των ἀγγελων , τοσον ἐστιν το γενος των ἀνθρωπων , καθως |
| Ὠρειθυιαν ἁρπασαντα Βορεαν υἱον Στρυμονος φησιν , οὐχι δε τον ἀνεψιον . . . . [ οὐδεν πονηρον , ἀλλ | και πολει θεου ζωντος , Ἰερουσαλημ ἐπουρανιῳ , και μυριασιν ἀγγελων , πανηγυρει και ἐκκλησιᾳ πρωτοτοκων ἀπογεγραμμενων ἐν οὐρανοις , |
| ποιει . του της τυχης ἐχοντος ἀγαθοποιους ἐπικειμενους ἀστερας οὐ διδοασιν ἀποδημιας , μαλιστα ὑπερ γην πιπτοντες . ὁ κληρος | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| σιτευθεντων ἀλεκτρυονων ἡδεις τε ὑπαρχουσι και τροφην χρηστην τῳ σωματι διδοασιν . Οἱ νεφροι δε κακοχυμοι τε εἰσι φανερως και | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| ὑδαρες ὁκοσον ἐθελει : κἀν πικρον το στομα γιγνηται , ἐμεειν ξυμφερει , και την κοιλιην ὑποκλυσαι : ἠν δε | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| μαλθαξαι την κοιλιην : ἠν δε και εὐημετος ἐῃ , ἐμεειν ἀπο συρμαϊσμου . Ἠν δε ἐς ἐμπυησιν ἐλθῃ , | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| περι τωνδε κριναι , την γνωμην εἰπον , ἡν νομιζω συνοισειν τῃ πολει . ” τοιαυτα μεν και ὁ Πουπλιος | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| . δικαιον γαρ ἀποφαινεσθαι μεν ἑκαστον ἁ δοκει τῳ κοινῳ συνοισειν , πειθεσθαι δε τοις ὑπο των πλειονων κριθεισιν . | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| , : οἰκιστης δε του Μεταποντιου Δαυλιος ὁ Κρισης τυραννος γεγενηται της περι Δελφους , ὡς φησιν Ἐφορος . , | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| δικην διδοναι . Ἁπασι γαρ Μυτιληναιοις ἀειμνηστος ἡ τοτε ἁμαρτια γεγενηται : ἠλλαξαντο μεν γαρ πολλης εὐδαιμονιας πολλην κακοδαιμονιαν , | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| σεσημειωται το ὀνειρον : κυπειρον , δια της ει διφθογγου γραφομενον : λεγεται δε και κυπειρον Δωρικως , τραπεισης της | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| λαυρεωνος : το ἐλαιων ἐλαιωνος σεσημειωται δια της αι διφθογγου γραφομενον κατα την παραληγουσαν , και φυλαττοντα το ω κατα | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| , ὁτ ' Ἰδαιαν ἐς ναπαν ἠλθ ' , ὁ Μαιας τε και Διος τοκος , τριπωλον ἁρμα δαιμονων ἀγων | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| του κυριου αὐτου . : Τουτον υἱον Διος λεγουσι και Μαιας . . . ὡς τοις ὁπλοις ὑποταττομενων των ἀνθρωπων | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| κηδεος . Το δη κηδος σημαινει τρια , την ἐξ ἐπιγαμιας συγγενειαν , και την φροντιδα , και το κακον | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| ἠξιου παυσασθαι , τοσουτων κακων γεγονοτων ἀμφοτεροις , και ταυτα ἐπιγαμιας τε οὐσης και συγγενειας τοις Ἀτρειδαις προς αὐτους δια | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| οὐδεν [ ] πιθανον [ οὐν ] ἐστιν ὡσαν ? Βιωνος του κατα Θεοφραστον ? πρωτου ? ? φιλοσοφιαν ἀνθινοις | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| ἀπο του φρονειν . , . Και μην τα γε Βιωνος και Πυρρωνος οὐ προκοπης ἀν τις ἀλλα μειζονος ἑξεως | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| δη το σχετλιωτατον της των τυραννων δειλιας , ὁτι παντας κτεινοντες οὑς δεδιασιν ἀχρι του μηδενα φοβεισθαι προελθειν οὐ δυνανται | , ἀλλα και δι ' ἡμας οἱς μελλει λογιζεσθαι , τοις πιστευουσιν ἐπι τον ἐγειραντα Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἐκ |
| γενομενης , νικησαντες , φυγῃ των Κορινθιων ἀποφυγοντων ἐφαπτομενοι , κτεινοντες ἁμα παιειν τον Διος Κορινθον ἐκελευον . Ὁθεν , | λεγω ὑμιν ὁτι χαιρει ἐπ ' αὐτῳ μαλλον ἠ ἐπι τοις ἐνενηκοντα ἐννεα τοις μη πεπλανημενοις . οὑτως οὐκ ἐστιν |
| ἐστιν ὁ καμπτος , καθ ' ὁν οἱ ἱππεις δρομῳ φθανοντες ἐκαμπτον και εἰς την ὑσπληγκα ἐπανηρχοντο . ὁ δε | ἐστιν ἡ ἐντολη αὐτου , ἱνα πιστευσωμεν τῳ ὀνοματι του υἱου αὐτου Ἰησου Χριστου και ἀγαπωμεν ἀλληλους , καθως ἐδωκεν |
| ἰδειν ὁν προσαγορευουσιν . ἐκεινοι τε γαρ τῳ λιαν ἐπιθυμειν φθανοντες τους ὀφθαλμους βοωσιν ἐγω τε σοι μικρον ἀπεχοντι των | , βαπτιζοντες αὐτους εἰς το ὀνομα του πατρος και του υἱου και του ἁγιου πνευματος , διδασκοντες αὐτους τηρειν παντα |
| ὁτι καμοντες την Ἀκραγαντα ἐκτισαν , ἀλλ ' ὁτι καθολου καμοντες πολλα του Θηρωνος οἱ προγονοι ἐσχον την Ἀκραγαντα . | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| και οἱ συμμαχοι ἀνῃεσαν ἐπι τους Περσας . Ἐνθα δη καμοντες ὑπο του πληθους οἱ Περσαι ἐφευγον ἐπι ἀκρον το | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ! ! ! ] ! γαρ , Γυλλι , κἠτερους ἀγχειν . σιλλαινε ? [ ] ? ? : ταυτα | εἰσιν : δια τουτο ἐκ του κοσμου λαλουσιν και ὁ κοσμος αὐτων ἀκουει . ἡμεις ἐκ του θεου ἐσμεν : |
| ἐλεφαντι , ἐπιπηδαν τε ἐπι την κεφαλην του ἐλεφαντος και ἀγχειν εὐπετεως . ταυτας δε , ἁστινας και ἡμεις ὁρεομεν | λεγω ὑμιν ὁτι κλαυσετε και θρηνησετε ὑμεις , ὁ δε κοσμος χαρησεται : ὑμεις λυπηθησεσθε , ἀλλ ' ἡ λυπη |
| ' ἠν ἐφ ' ἁπασιν ἠ τοις πλειστοις αὐτον τινα τηρειν , δια τουτ ' ἐδεηθησαν και της ἱστοριας , | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| ἀν δε τις ἰδιᾳ τι λυπησῃ , τουτο μεμνησθαι και τηρειν , οὐδε γ ' ἡσυχιαν ἀγειν ἀδικον και ὑπουλον | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| : τινα γαρ και διχως ἀποδιδοται , οἱον το ὑπερεχον ὑπερεχομενον ὑπερεχει και το ὑπερεχον ὑπεροχῃ ὑπερεχει . τεταρτον ἱνα | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| ἐνομισθη ὑπο των περι Πυθαγοραν , διοτι ἐκεινη τον μεσον ὑπερεχομενον τε και ὑπερεχοντα εἰχεν ἰδιῳ αὑτου μερει οὐκετι των | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| . Ὡς δε ταυτ ' εἰπεν , οἱ μεν ἀλλοι στενοντες και τα μετωπα παιοντες και τα δακρυα κατεχειν οὐ | συν τῳ πιστῳ Ἀβρααμ . ὁσοι γαρ ἐξ ἐργων νομου εἰσιν ὑπο καταραν εἰσιν : γεγραπται γαρ ὁτι Ἐπικαταρατος πας |
| συμβῃ τρεμοντες , των δε συμβαινοντων ὀδυρομενοι και πενθουντες και στενοντες : εἰτα τοις θεοις ἐγκαλειτε . τι γαρ ἐστιν | και ἐν τῳ στοματι αὐτων οὐχ εὑρεθη ψευδος : ἀμωμοι εἰσιν . Και εἰδον ἀλλον ἀγγελον πετομενον ἐν μεσουρανηματι , |
| οὐσων διηγωνιζοντο : πλειστοι δ ' ὑπο των λιθοφορων κεραιων ἐπιπτον , ὡς ἀν ἐξ ὑπερδεξιων τοπων βαλλοντων λιθους ὑπερμεγεθεις | παντα και τα των δαιμονιζομενων . και ἰδου πασα ἡ πολις ἐξηλθεν εἰς ὑπαντησιν τῳ Ἰησου , και ἰδοντες αὐτον |
| δε συμμισγοντες ἐξω των στεινων . . . . . ἐπιπτον πληθεϊ πολλοι των βαρβαρων : ὀπισθε γαρ οἱ ἡγεμονες | ἠλθομεν εἰς τοπον τινα καλουμενον Καλους Λιμενας , ᾡ ἐγγυς πολις ἠν Λασαια . Ἱκανου δε χρονου διαγενομενου και ὀντος |
| προς ἀκαιροτερα ὁρμᾳ , δεχεσθαι , και ἠν οἱ πονοι ἐπιπολης ἐκ βαθεων γινωνται , δεχεσθαι , και τα πεπονα | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| γραυς ἐπεστ ' ἀνωτατω , ταυτης δε νυν της γραος ἐπιπολης ἐπεισιν αἱ χυτραι . Οὐκετι τοινυν εἰκος μελλειν οὐδ | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| Διρκην ἐξ ἀγριου ταυρου προσδησαντες διαφθειρουσι . μεταπεμψαμενοι δε τον Λυκον , ὡς ἐκδωσοντες την Ἀντιοπην , σφαττειν ἐμελλον : | τῃ ἀναστασει οὐτε γαμουσιν οὐτε γαμιζονται , ἀλλ ' ὡς ἀγγελοι ἐν τῳ οὐρανῳ εἰσιν . περι δε της ἀναστασεως |
| ἀνδρας Κυπριον τε Εὐκλουν και Ἀθηναιους Μουσαιον τον Ἀντιοφημου και Λυκον τον Πανδιονος , τουτους τε γενεσθαι και ἐκ Βοιωτιας | και τας ἑπτα λυχνιας τας χρυσας : οἱ ἑπτα ἀστερες ἀγγελοι των ἑπτα ἐκκλησιων εἰσιν , και αἱ λυχνιαι αἱ |
| ΔΗΓ : αὑται δε δυσιν ὀρθαις ἰσαι δια το και συναμφοτερας μεν την τε ὑπο ΔΕΚ και την ὑπο ΔΕΓ | ὁ γεωργος ἐστιν . παν κλημα ἐν ἐμοι μη φερον καρπον , αἰρει αὐτο , και παν το καρπον φερον |
| ὑπεροχην των παραλλαξεων μειζονα εἰναι των α κζ , ἠ συναμφοτερας τας παραλλαξεις πλειονα των αὐτων συναγειν τμηματων , ὁταν | . οὐχ ὁτι ἐπιζητω το δομα , ἀλλα ἐπιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εἰς λογον ὑμων . ἀπεχω δε παντα |
| μεν , ὁτι μη νυν δυναται διαλυσαι το χρεος , εὐχομενος δε τοις θεοις ὡς ταχιστα δυνηθηναι , μικραν δε | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| ἡ διπλη ὁτι οὐ προσυνεσταται περι της των Ἀχαιων κακωσεως εὐχομενος οὐδε κατ ' εὐχην τετιμηται , ἀλλα δια τας | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| * * και παρα ταυτας οὐκ εἰσιν οὐσιαι ἀλλαι φυσει προτεραι αὐτων ὑπαρχουσαι . Ἰδου πως οἰδεν ὁτι οὐσιας ἐλεγον | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| μεν ταξει δευτεραι των ἐκλεκτικων εἰσι , τῃ δε δυναμει προτεραι : ὡςτ ' εἰ και τῳ λογῳ το αὐτο | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| : τελευτωσι δε δια προδοσιας και κακουχιας πολεμοις ἠ λῃσταις περιπεσοντες , ἐμπρησμοις συμπτωσεσιν ἐπισκιασμοις αἰχμαλωσιαις χολῳ δυναστων ἠ δια | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| οἱ τας βους του Ἡλιου καταφαγοντες και ἐκ τουτων ὀλεθρῳ περιπεσοντες ἐλεγχουσιν ὁτι οὐ μονον βοες ἀλλα και παντα τα | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| παραδωσειν : νυν δε προς τουτῳ και Ἀθηναιους ἀν τυχειν πολεμησειν μη βουληθεντας . οὐκ ἀν ἐν τυχῃ γιγνεσθαι σφισιν | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| . το δε αἰτιον , ὁ του δουναι κυριος ὀμωμοκε πολεμησειν ταις Μουσαις . Συκοφαντην σε το ἐραν πεποιηκε και | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| εἰκοσιν ἡμερας ὁ τε πυρετος ἐχων και το οἰδημα μη καθισταμενον , ἐς διαπυησιν τρεπεται . Γιγνεται δε τουτεοισιν ἐν | , ἱνα μη διψω μηδε διερχωμαι ἐνθαδε ἀντλειν . Λεγει αὐτῃ , Ὑπαγε φωνησον τον ἀνδρα σου και ἐλθε ἐνθαδε |
| , το εἰς ἐλαχιστον και μικρον ἐκ τινος οὐσιας μερος καθισταμενον . Ψηνος ὁ φαλακρος εἰρηται . Σιμωνιδης . παρα | : ὁταν ἐλθῃ ἐκεινος , ἀναγγελει ἡμιν ἁπαντα . λεγει αὐτῃ ὁ Ἰησους , Ἐγω εἰμι , ὁ λαλων σοι |
| φιλοσοφῳ . ἀνυποθετος δε ἐστιν ἡ λαμβανουσα κοινας ἐννοιας μη δεομενας ἀποδειξεων , οἱον ὡς ὁταν εἰπωμεν ὁτι ὁ θεος | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
| : των δε προτασεων τας σαφεις και ἐναργεις και μη δεομενας ἀποδειξεως δια το σαφες ἀξιωματα καλει μονως [ προτασεις | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
| ἀει αὐτης μελεται και προτερον ἀφησει την ψυχην ἠ την τοιαυτην διανοιαν . ἰστεον γαρ ὡς ὁτι κατασκευην οὐκ ἐποιησατο | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| ἐπιπεφυκως , οὐκ ἐστι τουτο κινδυνωδες , ἐπειδη ἀνακτωμεθα την τοιαυτην διαθεσιν . ἐστι δ ' ὁτε ὑπο γαστρορροιας φαινεται | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| μεσται και κενουμενων αὐτων εἰς το κατα φυσιν ὁ καμνων ἐπανερχεται . το δε ἐπιρρεον πληθος οὐχ ὁμοιον ἐπι παντων | και παλιν δοξασω . ὁ οὐν ὀχλος ὁ ἑστως και ἀκουσας ἐλεγεν βροντην γεγονεναι : ἀλλοι ἐλεγον , Ἀγγελος αὐτῳ |
| Ἀκαστος και την μαχαιραν ἐν τῃ των βοων κοπρῳ κρυψας ἐπανερχεται . ὁ δε ἐξαναστας και ζητων την μαχαιραν , | Πετρῳ , Ὁ κυριος ἐστιν . Σιμων οὐν Πετρος , ἀκουσας ὁτι ὁ κυριος ἐστιν , τον ἐπενδυτην διεζωσατο , |
| οὐ κατα χρονονχρονος γαρ ἑπεται κατα ἡλιου περιοδον και σεληνης ὁριζομενος . οὐδε μεν γαρ και ἑνδεκαμηνον και δωδεκαμηνον κατα | λυχνοι καιομενοι , και ὑμεις ὁμοιοι ἀνθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον ἑαυτων ποτε ἀναλυσῃ ἐκ των γαμων , ἱνα ἐλθοντος και |
| οὑ τελευτησαντος Ἀλεξανδρειαν ἐκτισεν , ἐνταφιον αὐτῳ της ἀρετης χαριν ὁριζομενος πολιν . Θ εἰθ ' ἐξεκοπην : ἐπαιξε το | . εἰπεν δε αὐτῳ , Ἀφες τους νεκρους θαψαι τους ἑαυτων νεκρους , συ δε ἀπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του |
| πρεποντα νουν οἱ ἠδικημενοι λαβοντες , σπινθηρα μικρον ἐπαγαγοντες τινων περιστασεων , πολιν ὁλην ἐτεφρωσαν : ὡς Ἀχιλλευς την Ἑλλαδα | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| ἡ μηλη ψαυουσα : ὑπαλειφειν δ ' ἐπι των ἀλλων περιστασεων . τῳ δε πυρηνι της μηλης οὐ ψαυστεον του | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| διοπερ οὐκ εἰχε τους αὐτου δεησομενους . Ἀρα σοι δοκω ληρειν ἐν τουτοις ἠ των ἀληθων ὑπο της ἡλικιας ἐκφερεσθαι | ἀπολεισθε . ἠ ἐκεινοι οἱ δεκα ὀκτω ἐφ ' οὑς ἐπεσεν ὁ πυργος ἐν τῳ Σιλωαμ και ἀπεκτεινεν αὐτους , |
| δει δε μηδεν πραττειν . Εἰ οὐν ἀρχην αἰσθοιτο του ληρειν ; Ἠ ταχα μεν οὐ περι σπουδαιον : εἰ | τοπον τον ἰδιον . και ἐδωκαν κληρους αὐτοις , και ἐπεσεν ὁ κληρος ἐπι Μαθθιαν , και συγκατεψηφισθη μετα των |
| οἱον το αβγδεζη , τα ἐφ ' ἑκατερα μοναδι λειπομενα ταττουσιν , ὡσπερ το θικλμν ζυγον , ὡστε το θ | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| ἐπι μεν της των ὑων φωνης , οἱ δε νυν ταττουσιν ἐπι των φορτικως και ἀσχημονως ὀρχουμενων . ἐρεις οὐν | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| ὀδοντων δακνει τους δακτυλους και τιτρωσκει , καλως ἀν ἐχοι κατεχειν ἰρεως ῥιζαν ἐζεσμενην μη πανυ ξηραν . τουτο και | μερους , ὡς ἐπαναμιμνῃσκων ὑμας δια την χαριν την δοθεισαν μοι ὑπο του θεου εἰς το εἰναι με λειτουργον Χριστου |
| των ἀγγειων ἐκρεον : ὁταν γαρ τα μεν ἀγγεια μηκετι κατεχειν ἐν ἑαυτοις δυνηται τους ἀλλους χυμους δια την ἀσθενειαν | : οὐ περι του κοσμου ἐρωτω ἀλλα περι ὡν δεδωκας μοι , ὁτι σοι εἰσιν , και τα ἐμα παντα |
| τροπῃ . και γαρ των παλαιοντων οἱ εἰς τον ὠμον πεσοντες ἐξανασταντες εἰωθασιν ἀποψαν την κονιν , ἱνα μη ἰχνος | ἐπιλεξαμενος Σιλαν ἐξηλθεν παραδοθεις τῃ χαριτι του κυριου ὑπο των ἀδελφων , διηρχετο δε την Συριαν και την Κιλικιαν ἐπιστηριζων |
| τοις ποσι σφαλλωνται , ταις χερσιν ἀντιλαμβανονται : κἀν τυχωσι πεσοντες ἀφ ' ὑψους , οὐδεν πασχουσι δια την κουφοτητα | ἐξουσια του Χριστου αὐτου , ὁτι ἐβληθη ὁ κατηγωρ των ἀδελφων ἡμων , ὁ κατηγορων αὐτους ἐνωπιον του θεου ἡμων |
| οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
| προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
| ἀκορητος . . . . ἀκοντοδοκος : δοκιμαζειν λεγεται το ἐπιτηρειν , και δοκευειν και δοκειν , ὁθεν ἀκοντοδοκος . | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| : ταυτης γαρ οὐσης και πανηγυρεις γινονται . και μη ἐπιτηρειν σιτια : εἰ ποτε γαρ ἐξοδος ἐπι στρατιαν ἐγενετο | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| τους δε δι ' ἐγκαυσιν κατ ' ἀρχας μεν τοις ψυχουσιν ἰασθαι μετα του πλειονα λουειν , μη πολλῳ δε | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| των ποταμων και λιμνων ἀποπνεουσας αὐρας : οὐ γαρ μονον ψυχουσιν , ἀλλα και ὑγραινουσι τας ἑξεις . φυλακτεον δε | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| θεραποντες : οἱ δουλοι . κομεουσιν : ἐπιμελειας ἀξιουσι , τρεφουσιν , ἐπιμελουνται . ἐδωδῃ : τροφῃ . Πιαινοντες : | καθως ἐξελεξατο ἡμας ἐν αὐτῳ προ καταβολης κοσμου , εἰναι ἡμας ἁγιους και ἀμωμους κατενωπιον αὐτου ἐν ἀγαπῃ , προορισας |
| ' ἀει κεχηνοτων νεοττων : Ἐρωτιδεις δε μικρους οἱ μειζονες τρεφουσιν : οἱ δε τραφεντες εὐθυς παλιν κυουσιν ἀλλους . | , και τι το ὑπερβαλλον μεγεθος της δυναμεως αὐτου εἰς ἡμας τους πιστευοντας κατα την ἐνεργειαν του κρατους της ἰσχυος |
| πρωτῳ κεκραμενῳ προσδιδομενῳ ποτηριῳ Δια Σωτηρα ἐπιλεγουσι της ἐκ του μιγματος ἀλυπου κρασεως τον και των ὀμβρων ἀρχηγον αἰτιον ὑπολαβοντες | ἀκριβως τα περι του Ἰησου , ἐπισταμενος μονον το βαπτισμα Ἰωαννου . οὑτος τε ἠρξατο παρρησιαζεσθαι ἐν τῃ συναγωγῃ : |
| γαρ λεγει νυν αἰτιαν , οὐκ ἐκ της φυσεως του μιγματος ἐστιν ἠ ὁπερ ἀν τις ὑποθηται σωμα , ἀλλ | λαου και διαλογιζομενων παντων ἐν ταις καρδιαις αὐτων περι του Ἰωαννου , μηποτε αὐτος εἰη ὁ Χριστος , ἀπεκρινατο λεγων |
| ' ἐπραττετο χρονῳ , συνωμοσια κατα της πολεως ἐγενετο δουλων συχνων συνειπαμενων τας τ ' ἀκρας καταλαβεσθαι και κατα πολλους | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| την παρα του βασιλεως βοηθειαν ἐκαλουν ἀμφοτεροι , παροντων αὐτοις συχνων ἐκ της συνωμοσιας , ἀγροικων δη τῳ λογῳ , | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| αὐτοκρατορ , την πολιν , ᾑ τον καιρον ἐξευρε του ἀναθηματος . οὐ γαρ Ὀλυμπιασιν ἠ Δελφοις ἀνακηρυττει τον στεφανον | ἑαυτους ἁγνους εἰναι τῳ πραγματι . ἀρα εἰ και ἐγραψα ὑμιν , οὐχ ἑνεκεν του ἀδικησαντος , οὐδε ἑνεκεν του |
| των ἐν Σικελιᾳ βαρβαρων προσκεισθαι . πλησιον δε του Ὑβλαιων ἀναθηματος βαθρον τε πεποιηται χαλ - κουν και ἐπ ' | μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . ὑποδειξω δε ὑμιν τινα φοβηθητε : φοβηθητε τον μετα το ἀποκτειναι ἐχοντα |
| και ταχυ παραγινεται καθαπερ τα τριμηνιαια . Σπαρεντα γαρ πρωϊα προτερει καιρων εἰ μη τι τοιουτον ὡστε προλαβειν τους χειμωνας | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
| , καιπερ ἐνιοι συνεγγυς ὀντες : τα γαρ ἐν Σαλαμινι προτερει πολυ των ἀλλων των ἐν τῃ Ἀττικῃ και ὁλως | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |