ἀνθρωπων τας διανοιας ὡστε πολλων θρυλουντων ὡς ἐν τοις ἱππικοις ἀγωσιν ἡδιστην θεαν παρεχεται τα ναυαγουντα , και δοκουντων ἀληθη | ||
εἰ μεντοι πολιτευοιο τοις καθ ' ἡμεραν παρα τοις ἀρχουσιν ἀγωσιν , ἀμεινων ἐσῃ και το νυν ἐπαινουμενον ῥευμα πλεον |
και των συγγενων οἱ τοιουτοι ἐκβαλλονται και μετα των τετραποδων ζωσιν , οἱ δε ἀγαθοι ἐπιθεωρησαντες σινος ποιουσι και παθος | ||
λεγονται οἱ κωνωπες , οἱτινες ὀντες ἐσωθεν του πιθου , ζωσιν : ἀποσκεπασαντος δε τον πιθον και ἰδοντας αὐτους το |
ἑφθου : σιτῳ δε χρησθω τῳ αὐτῳ . Ὑποθυμια δε πολιον , ὀνου τριχας , λυκου κοπρον , ἐπιβαλλε δε | ||
στοιχας , παιονιη τε πολυκνημον τε κατερνες : μανδραγορης , πολιον τ ' , ἐπι δε ψαφαρον δικταμνον εὐοδμος τε |
και μαλλον αὐξιφωτουσης της Σεληνης : λειπουσης γαρ αὐτης πολλην μειωσιν ἑξει τα εἰρημενα . Ὁ Ζευς Ἀρην τριγωνιζων ἀρχικους | ||
ἐπι το ταχυτερον . και τουτο γινεται ποτε μεν κατα μειωσιν ἠ ἀφαιρεσιν , ποτε δε κατα προσθεσιν ἠ αὐξησιν |
παραδωσειν : νυν δε προς τουτῳ και Ἀθηναιους ἀν τυχειν πολεμησειν μη βουληθεντας . οὐκ ἀν ἐν τυχῃ γιγνεσθαι σφισιν | ||
. το δε αἰτιον , ὁ του δουναι κυριος ὀμωμοκε πολεμησειν ταις Μουσαις . Συκοφαντην σε το ἐραν πεποιηκε και |
ἐαν δε τισιν ἰσαι γιγνωνται και τον ἡμισυν ἀριθμον πλειω ποιωσιν , ἀφελειν το πλεον ἀποκριναντας νεοτητι , τους δ | ||
: τοις δ ' ἐνδεως πραττουσιν , ἀν μηδεν κακον ποιωσιν ἀπορουντες , φερωσιν δ ' εὐγενως τον δαιμον ' |
Ἠ το σοφιας προς το ποτμου συναπτεον , οὑτως : Ἀριστον δε ὑπαρχει το πλουτειν συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου | ||
πεσῃ ἐπι το τρυπανον , εὐθυ τον λιθον ἐπαφιεσθαι . Ἀριστον δε προς τα διακοπτοντα το τειχος και τοδε παρεσκευασθαι |
ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | ||
ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα |
νυν ἐκτιθεται τελευταιον το διαγραμμα , ὁλον δε τῃ ἀπαριθμησει προτερας ταττει τας τε ἁπλας και τας ἐκ μεταθεσεως , | ||
μια μεν αἰτια ἡδε , λεγεται δε και ἑτερα της προτερας ἐμφαντικωτερα : καρυου το μεν φλοιωδες ἐστι πικρον , |
μεν γαρ λοιποι κυκλοι κατα την περιστροφην του κοσμου ὁλοι θεωρουνται , των δε κολουρων κυκλων μερη τινα ἐστιν ἀθεωρητα | ||
ὑποκειμενου προς το εἰναι . ὁσα δε ὡς ἐν ὑλῃ θεωρουνται , ταυτα ἑν τι ὑπαρχουσιν ἀμφοτερα το εἰδος και |
οὐκ ὀρθως βουλευομενος , ὡς ἐγω φημι , πειραται ἐξ ἁπαντος τροπου τον ἀδελφον τον αὑτου ἀπαιδα τεθνεωτα καταστησαι , | ||
του ἐθνους , εἰ δε δει τἀληθες εἰπειν , ὑπερ ἁπαντος ἀνθρωπων γενους , αἱ δ ' ὑπερ ἑκαστου | |
διαλεγομενον τον Κανδαυλην προς τον Γυγην : ὠτα γαρ τυγχανει ἀνθρωποισιν ἐοντα ἀπιστοτερα ὀφθαλμων : οὐ γαρ περι ἀκοης και | ||
' αὐτη ἡ ἀναγκη ἰητρικην ἐποιησε ζητηθηναι τε και εὑρεθηναι ἀνθρωποισιν : ὁτι καμνουσι ταὐτα προσφερομενοισιν , ἁπερ οἱ ὑγιαινον |
παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
το ἐθνικον , ὡς Λευκας Λευκατης . ἐστι και Σκια πολιχνιον Εὐβοιας , οὑ το ἐθνικον Σκιευς . Σκιθαι , | ||
Στραβων ιϚʹ . οἱ οἰκουντες Κοσσαιοι . ἐστι και Θρᾳκης πολιχνιον . Κοσσος , ὀρος Βιθυνιας , ὡς Δημοσθενης Βιθυνιακων |
της πεντηκοστης . των δε θηλεων ἐν διμηνῳ γινεσθαι την διαρθρωσιν δια το ἐνδεες του θερμου . Ἐμπεδοκλης τας μεν | ||
κερκιδος : των δ ' ἐκτεινοντων την κατα τον ἀγκωνα διαρθρωσιν μυων ἡ μεν ἑτερα των ἀρχων ἀπο της ταπεινης |
και δημοτικους μαλλον : ἐκεινους μεν γαρ δεσποτικως ἀρχοντας των πολιτων καταφρονειν των πολλων , και τας της πατριδος συμφορας | ||
' ἡμιν ἐδοξεν ἡ πολις πεπονθεναι ταὐτον εἰς τε των πολιτων τους καλους τε κἀγαθους εἰς τε τἀρχαιον νομισμα και |
οἱ βουλονται τα ἀλληλων ἀγαθα ἐκεινων ἑνεκα , κἀν μη συνωσιν ἀλληλοις . ὁ τε γαρ Ἀχιλλευς ἐβουλετο παρειναι τῳ | ||
ὑδατοειδων τινων , και ὁμου ῥηξιν , ἁμα την τε συνωσιν αὐτων ποιουμενην και την διαρρηξιν προς το κατα μερη |
μειζονα εἰναι της ἡμισειας της περιεχομενης ὑπο των ἀσυμπτωτων . συντεθησεται δη το προβλημα οὑτως : ἐστω ἡ μεν δοθεισα | ||
τῃ Θ : δοθεισα ἀρα και ἡ ὑπο ΑΔΓ . συντεθησεται δη οὑτως : ἐστω παραβολη , ἡς ἀξων ὁ |
ἐπει δ ' οἱ Ῥωμαιοι την ἀριστην αὐτης και γνωριμωτατην κατεχουσιν , ἁπαντας ὑπερβεβλημενοι τους προτερον ἡγεμονας ὡν μνημην ἰσμεν | ||
ἀοριστῳ χρονῳ , ὡς τα λοιπα ἐθνη , ἐν δουλειᾳ κατεχουσιν , ἀλλα ῥητον ὁριζοντες αὐτοις χρονον , ἐν τῃ |
δ ' ἰξυοθεν κατιοντων , ἀλλος δ ' οὐραιοις ὑπο γουνασιν . Ἀλλ ' ἀρα παντες ἁπλοοι ἀλλοθεν ἀλλος ἀνωνυμιῃ | ||
ἐνθα , τῃ και τῃ βεβαως , ἀμφω ἐχε πεπτηωτας γουνασιν ἐν προτεροισι , δια φλογος εἰθαρ ἐλυσθεις : θαυμασε |
περι τωνδε κριναι , την γνωμην εἰπον , ἡν νομιζω συνοισειν τῃ πολει . ” τοιαυτα μεν και ὁ Πουπλιος | ||
. δικαιον γαρ ἀποφαινεσθαι μεν ἑκαστον ἁ δοκει τῳ κοινῳ συνοισειν , πειθεσθαι δε τοις ὑπο των πλειονων κριθεισιν . |
ἐτελευτησαν . των δε πρεσβυτερων τινες παλιν ἐντυχοντες διεμαρτυραντο μη προαγειν την δυναμιν , φανερως των θεων κωλυοντων , ὁ | ||
δηλα , τοτε δη τοτε και προς τον ἡλιον αὐτον προαγειν τα οὐρα , ὡς διαφανη και τα λανθανοντα ἐν |
αἰτιαν , ἠ ἀπαρξασθαι τῳ πλουταρχῳ και τα πλουτιστηρια ἐργα ἐπιτηδευειν ἀναπειθοντι . και λεγεται ” την ἀπαρχην του θερισμου | ||
πεποιημαι και δογμα ἐχω το τον ἰατρον τον ἀριστον προνοιαν ἐπιτηδευειν . Προνοιαν ἐπιτηδευειν [ . . ] : ἰστεον |
Ὡστε , ὠ θαυμασιε , ὁρα μη ἀνοσιον ᾐ κατηγορειν ἐπιτηδευματος θειου τε ἁμα και μυστικου και τοσουτοις θεοις ἐσπουδασμενου | ||
ζων . ἠ ὁ ἐκ του ἀλαν ζων οὐκ ἐξ ἐπιτηδευματος , ἀλλ ' ἀπο ἀπατης , . , , |
ἡμας δ ' οὐποτ ' ἐκρηξει μαχη . Τοιοισδε τοι λογοισιν ἀστεργη θεας ἐκτησατ ' ὀργην , οὐ κατ ' | ||
συ γαρ ποσις τε σος πονων μετεσχετε , συ μεν λογοισιν , ὁ δε δορος προθυμιαι . σπευδων δ ' |
ἐγκληματα ποιουμενοι , ὁπως σφισιν ὁτι μεγιστη προφασις εἰη του πολεμειν , ἠν μη τι ἐσακουωσιν . Και πρωτον μεν | ||
εὐλαβης , οὐ προπετως αὐτος ἀποφαινομενος οὐδε εἰσηγουμενος ὡς δεον πολεμειν , ἀλλ ' ἀξιων ἐκ των πραγματων σκοπειν εἰτε |
δε και πραγματευθησεται , ζημιωθησεται : εἰ δε και κοινωνιας συστησεται προς τινα , παραμεθησεται και δια πυρος βλαβησεται και | ||
ὁ τι ποτ ' ἐστιν ὁ κοσμος ὁρισωμεθα ‖ . συστησεται γαρ ῥᾳστα ἡ οὐσια του [ ὁλου ] ὁρου |
ἀποκτειναι πολλους των συν αὐτῳ και αὐτον δη τον σατραπην ἀγωνιζομενον καλως : και νυν σιτον τε ὁτι πολυν και | ||
πυγμης ἀγωνα θειναι και νικησαντα , την ἑξης Ὀλυμπιαδα παλιν ἀγωνιζομενον , ὑπο Ἐλατου και Φερανδρου παλῃ ληφθηναι : και |
οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
τον πολεμον ἀφῃρεθησαν ὑπο των ἐχθρων , ἀλλα και ἁ δεομενοις τισι των πολιτων ἐν εἰρηνῃ συνηλλαξαν , ἀπολωλεναι . | ||
του βηματος τηνικαυτα μονος Ἀππιος χρηματιζων τε και δικαζων τοις δεομενοις . βουλομενου δ ' αὐτου λεγειν κραυγη τε και |
, ἁπτεσθαι αὐτου , τον δε φωρα ἐν τῳ σκοτεϊ προτειναι αὐτῃ του νεκρου την χειρα : την δε ἐπιλαβομενην | ||
, βιαζηι μ ' οὐ θελοντα δραν ταδε . τολμα προτειναι χειρα και θιγειν ξενης . και δη προτεινω , |
του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
προστιθεναι τοις οἰκοις και περιβολαια και σπηλαια . Ἐκ τουτων ἀγροται και κυνηγοι . Οὑτοι δε και Ἀληται και Τιτανες | ||
τους νεκρους και οὑτως αὐτους προπομπευοντες ἐθαπτον . . οἱπερ ἀγροται στρατου ] οἱ ἀρχοντες . εἰ δε ἀκροται , |
ὀντων : και οὑτω στασαι ἐπι τῳ του οὐρανου νωτῳ θεωρουσιν ὡσπερ ἐπι σχολης νυν μεν τοδε νυν δε τοδε | ||
εἰναι το μουσικον και το γραμματικον , αὐθις ἐπαγουσι και θεωρουσιν αὐτα ἐν διαφοροις ὑποκειμενοις , οἱον το μεν μουσικον |
γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
, “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
παρελθοντες ψυχης φυσιν ἐρευνωμεν . εἰ μεν γαρ προς ἐπιθυμιας ἐλαυνεται ἠ ὑφ ' ἡδονης δελεαζεται ἠ φοβῳ ἐκκλινει ἠ | ||
ὁθεν περιφοιτος ἀλητης πυκνα πολυσπερεων δαϊδων ἀμαρυγμα τινασσων κωνος ἀερσιποτητος ἐλαυνεται ὀξεϊ παλμωι , ἡιχι φαεινομενων σελαων πολυαυχενος ὁρμη εἰς |
νομη διανομη νειμαι , χωρισαι χωρισμος , διακριναι διακρισις , διελειν διαιρεσις , μοιρα μοριον , μερος μερις , μεριστος | ||
δοθεντα μη τα αὐτα μερη . Ἐπιτεταχθω δη τον ρ διελειν εἰς δυο ἀριθμους ὁπως το του αου ἀριθμου γον |
τῃ γενεσει τουτων , μετα δε το γενεσθαι λι - θον ἀδυνατον ἐξενεχθηναι αὐτον δια το πωρωθηναι , εἰ μη | ||
του πρωτου των πληθυντικων του τυπτομεθα τροπῃ της θα εἰς θον , το δευτερον τυπτεσθον ἀπο του δευτερου των πληθυντικων |
το ἐσχατον της νησου . Ἑρμης δε αὐτῳ ὀφθεις και πευσιν αὐτῳ προσαγαγων , μανθανει την αἰτιαν του θρηνου . | ||
τῳ πνευματι , οἱον ἐαν ἀπο της ἀποφανσεως εἰς την πευσιν καταστῃς , ὡς ὁ Δημοσθενης τα πρωτα κωλα ἀπεφηνατο |
Ἀριστοδημου , και καλει προς οὑς ἐξεμαρτυρησεν , ἱν ' εἰδωσιν οἱ δικασται τις ὁ Φιλοκρατους ἑταιρος , και τις | ||
πρωτοι , ἠν τι ἐκ του προσθεν προσπιπτῃ , ὁταν εἰδωσιν ὁτι αὑτη ἡ χωρα αὐτων , και οἱ τελευταιοι |
σπουδῃ πολλῃ πολεμουμενοις Ἀθηναιοις ὑπο Εὐμολπου του Ποσειδωνος , Ἐρεχθεως βασιλευοντος . βοηδρομειν γαρ το βοηθειν ὠνομαζετο , τουτεστιν ἐπι | ||
ἐπι Ἀθηνας Πελοποννησιοι , τοτε Κοδρου τοις Ἀθηναιοις του Μελανθου βασιλευοντος . ὁ μεν δη ἀλλος στρατος των Πελοποννησιων ἀπεχωρησεν |
ἀνθη , προσηλθεν ὁ τεττιξ τῳ μυρμηκι ζητων , ᾡ τραφησεται . ἠρετο δε ὁ μυρμηξ τον τεττιγα : „ | ||
ἐν τοις των κακοποιων τοποις κατειλημμενου , το γεννωμενον οὐ τραφησεται , παρ ' αὐτα δε ἑξει το τελος της |
ἐννατῃ μεθῃ , τροπῳ τῳ αὐτῳ μεθιεναι ὡσπερ και το τριταιον ἐξερχεται . Και γαρ ἡ τροφη τῳ πυρι κατα | ||
γινομενην , δια δη των ὑμνων . σοφοι δε μελλοντα τριταιον ἀνεμον : οἱ μεν οὑτως : ὡσπερ των κυβερνητων |
; μη και οἱ ὁρισμοι ἐν τῳ ποιον τι ἐστι κατηγορουνται ἀκολουθουντες οὐ τῳ γενει τῳ ἑνι ἀλλα ταις διαφοραις | ||
αὑτους λεγομενων ἀλλα των ὡσπερ εἰδοποιηθεντων ὑπ ' αὐτων , κατηγορουνται δε οὐδαμως , εἰ γε ὑποκειμενον μεν ἐστι περι |
] [ , κελευσας - ] [ μη ] πραγμα ἡμειν παρεχειν οὐδ ' ἐνοχλειν . και [ γαρ ] | ||
γαρ ἐν τωι Περι [ βιων ] οἰκειον εἰναι [ ἡμειν ] φησιν , οὐχ ὡς [ δυσμενων ] των |
! ! ! ] ! γαρ , Γυλλι , κἠτερους ἀγχειν . σιλλαινε ? [ ] ? ? : ταυτα | ||
ἐλεφαντι , ἐπιπηδαν τε ἐπι την κεφαλην του ἐλεφαντος και ἀγχειν εὐπετεως . ταυτας δε , ἁστινας και ἡμεις ὁρεομεν |
: θεοι γαρ ἐξωθεν της ἑαυτων προνοιας οὐδε τα φυτα καταλειπουσιν , ἀλλα και στεφανουνται γινομενα : ἀπαρχαι γαρ γης | ||
της ὑλης δημιουργιαν καταταττουσιν ; εἰ δε το σωμα μονον καταλειπουσιν , ἀναμιμνῃσκεσθωσαν παλιν ὁτι τουτο καθ ' ἑαυτο ἀκινητον |
, τον ἀνδρος , ὡν οὐδεις ἐτ ' ἐστι γηρως ἐπισταντος . τα δ ' ἀλλα ὁσα περι το σωμα | ||
, δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , σκοτου δε ἐπισταντος , ἐν ᾡ ποτ ' ἀν ᾐ πεφυκως , |
, οὑτω μαθοντα κατα πιστιν , ὡς ἐπι χρημα μακαριστον εἰσεισιν , ἠδη αὐτον δουναι εἰς το εἰσω και γενεσθαι | ||
ἡ την φοβεραν ἐχουσα αἰγιδα Ἐρινυς εἰς τον οἰκον ἐκεινου εἰσεισιν , οὑ οἱ θεοι θυσιας προσδεχονται , ἀντι του |
ὡς ἐν τῳ κατ ' Αἰσχινου Δημοσθενης : Αἰσχινου γαρ ἀγοντος ἐπι Χαρητα την αἰτιαν των ἐγκληματων ὡς στρατηγον , | ||
ἀνθρωπους ἰδω ἐλευθερους , μαστιγιας δε ἐπ ' ἀργυρου πινακος ἀγοντος μναν ταριχος ἐνιοτε δυοιν ὀβολων ἐσθοντας ἠ τριωβολου και |
και τεκνων και πατερων ἐβουληθη , τον τ ' οἰκτον ἐνθυμουμενος , οἱος ἐσται των προσηκοντων ἑκαστοις παρα τον ἀποσπασμον | ||
ποστῳ δε βωλαριῳ της ὁλης γης ἑρπεις . παντα ταυτα ἐνθυμουμενος μηδεν μεγα φανταζου ἠ το , ὡς μεν ἡ |
προς ἀνατολας κειμενον , οἱ καλουνται Γυζαντες : οἱτινες τεχνην ἐπιτηδευουσιν τα ἀνθη συλλεγοντες τα ἐν τοις τοποις μελι ποιειν | ||
και οἱ ἀνθρωποι συνῳδα τουτοις και ἀκολουθα περι τας θρησκειας ἐπιτηδευουσιν . και πρωτον μεν ὑλας ἀπετεμοντο και ὀρη ἀνεθεσαν |
ταυτοτητα προσῳδιας , και προς τουτοις το της αὐτης εἰναι συνηθειας ἀμφοτερα : εἰ γαρ καθ ' ἑν τι τουτων | ||
Ἐπικουρου διοτι πολλης ἐστιν [ ] ἡ ῥητορικη τριβης και συνηθειας οὐχ ὑπακουστεον [ ] [ ] το μονης ἀλλα |
γωνιαι . και φανερον ἐκ της κατασκευης , ὁτι οἱ περιεχοντες κυκλοι τας του δωδεκαεδρου γωνιας οἱ αὐτοι εἰσιν τοις | ||
: ταυτα δε ἀληθεις μεν , μακροι δ ' εἰσιν περιεχοντες λογοι , πιστευειν δε ταις ἀλλαις φημαις χρεων περι |
του λαου . Ἀλλα μη καυχασθωσαν οἱ παρανομοι , και εἰπωσιν ὁτι , Ἰσχυσαμεν λαβειν την πολιν του θεου ἐν | ||
Ἀργητι μαλλῳ : εἰωθασιν οἱ ποιηται , ὁταν τι ἀσαφες εἰπωσιν , ἐπεκδιδασκειν αὐτο ἀπο του Ὁμηρου και σαφες ποιειν |
γενεσθαι της αὐτου βασιλειας ἀρχηγους . οὐδενος δ ' αὐτῳ προσεχοντος ὁ μεν ἀνεκαμπτεν εἰς την Μεθωνην , ὁ δε | ||
εἰς το συμποσιον Γλυκερας και του ἐραστου αὐτης ταυτῃ μαλλον προσεχοντος , καταστυγνος ἠν . ὡς δ ' ἐπιστρεψας ὁ |
φρουριῳ ἐμεινεν , ἀλλα παρα την ἐπιταγην του ἡγεμονος ἐξηλθεν ἀγωνιουμενος , ὡς λιποτακτην ἀπεκτεινε . και ἀλλοι πολλοι πατερες | ||
ἀδελφος , και φανερως και λαθων οἰχησομαι προς αὐτον , ἀγωνιουμενος αὐθις ὑπερ της πατριδος προς σε , καιπερ ἠδη |
ταις προτεραις συνταξεσιν ἐπιμνησθεις ἀρκεσθησομαι τοις ἀρτιως εἰρημενοις , ἁ δειγματος ἑνεκα καιριως προσπαρελαβον . Νομοθετησας δε περι των ὁμοεθνων | ||
εἰς ἐνδειξιν του μηδεν ἀπελευθεριαζειν ὑπεξῃρημενον της ἀνθρωπου ἡγεμονιας : δειγματος δ ' ἑνεκα και τα ῥηθεντα ἀρκει . χρη |
τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
: οἱς ὁ ἱερος λογος ὁρκον ἐν οὐ δεοντι καιρῳ ποιουμενοις οὐ μετριως ἐπιτιμᾳ και ὀνειδιζει : δυσκαθαρτοι γαρ και | ||
κυνηγιαν φιλοτιμηθεις και τοις τας παραδοξους θηρας των ἀλκιμωτατων ζῳων ποιουμενοις μεγαλας ἀπονεμων δωρεας , πολλα δε χρηματα δαπανησας εἰς |
τας κουφοτερας ζημιας , ἱνα τας βαρυτερας ἐκφυγωμεν . αἰλουρος προσποιουμενος γενεθλια ἀγειν ἐπι δειπνον ὀρνεα ἐκαλεσεν : ἐπειτα παρατετηρηκως | ||
των Ἰνδων βασιλευς ἀπηγαγε την δυναμιν ἀπο του ποταμου , προσποιουμενος μεν ἀναχωρειν δια φοβον , τῃ δ ' ἀληθειᾳ |
τους ῥητορας φησιν ἐπιχειρειν παρακρουεσθαι τους δικαστας δια των ὁμοιων ποιουμενους της ἀπατης την ἐπιχειρησιν ἀλλ ' οὐ των πολυ | ||
σωτηριας εὐκολον ἠν ἐξευρειν , την ἐκεινων καταστροφην οἰκειαν ἀσφαλειαν ποιουμενους . ὁμως ἐπειδη τον νουν ἡμων εἰδεν ὁ τας |
οἰδα , τι εἰπω : ποτερον ἀγριοτητα ἀντιπαλον των φυσεως ἐπιταγματων ; ἠ φιλοσοφιαν ἀγροικιᾳ πεπυργωμενην ; ἠ αὐθαδη προς | ||
και τεως ὀντες ὀργην ὑπ ' ἐλευθεριας ἀκρατου και ἀηθειας ἐπιταγματων , τοτε και μαλλον ὑπο των συμφορων ἠγριωμενοι τε |
ἀνιησι των δεινων : κἀν μεν εὐθυπορησαν τυχῃ παν το ἐξιον , πολλων ἀπηλλαξε τον καμνοντα ὀδυνων : εἰ δ | ||
εἰς νυκτα του συγγενους πυρος ἀποτετμηται : προς γαρ ἀνομοιον ἐξιον ἀλλοιουται τε αὐτο και κατασβεννυται , συμφυες οὐκετι τῳ |
πρωτῳ κεκραμενῳ προσδιδομενῳ ποτηριῳ Δια Σωτηρα ἐπιλεγουσι της ἐκ του μιγματος ἀλυπου κρασεως τον και των ὀμβρων ἀρχηγον αἰτιον ὑπολαβοντες | ||
γαρ λεγει νυν αἰτιαν , οὐκ ἐκ της φυσεως του μιγματος ἐστιν ἠ ὁπερ ἀν τις ὑποθηται σωμα , ἀλλ |
το δοκειν ἡμας αἰτιους εἰναι προσεσται : ὁ πολυ του προτερου μειζον , εἰ οἱον τε εἰπειν . οὐ τοινυν | ||
δε ἐπιρρηματα καθ ' ἑνα σχηματισμον ἐκφερεται . του μεν προτερου , ἀνθρωποι ὀντες διαλεγεσθε , ᾀδοντες ὑμνειτε , διαχεομενοι |
την ἀρχην του τελαμωνος κατα του ἀκροχειριου τιθετω και την ἐπειλησιν ἐγκυκλιον ἀγετω κατα των δακτυλων ἐκτεταμενων , εἰτα κατα | ||
κρηπις . Θεντες την ἀρχην ὑπο το σφυρον ἀγομεν την ἐπειλησιν λοξην κατα σφυρου ὑπο το κοιλον του ποδος λοξην |
παραπεσῃ τα φωτα , ὁ μετα τον ὡροσκοπον εὑρισκομενος ἀστηρ πρωτος μεριει τους χρονους και δευτερος ὁ μετ ' αὐτον | ||
α και β , γινονται γ : ὁ γ τοινυν πρωτος και ἀσυνθετος ἐστι , ποιησει ἀρα τελειον : πολλαπλασιασον |
ἐλθων προς ὑμας εἰς την ἐκκλησιαν κατηγορει . παλιν νυν μεινας προς τους ἐξεληλυθοτας του δημου κατηγορησει . ποτερον οὐν | ||
ἐς το στρατοπεδον , ὡς ἀν σωθῃ φυλαχθεις ἐκει : μεινας γαρ ἐπι της βασιλειου αὐλης ἐλεγεν ἀπολεισθαι . πιστευσαντες |
ἐκ τε ὡν διενοου . ἐπειτα ὀστρακου , φασι , μεταπεσοντος ἀμφοτεροι φιλτατοι . και ἀνεῳκτο μεν ἁπασιν ἡ θυρα | ||
κατα τουτο ζημια των ἀποδιδομενων το ἰδιον ἐργον νομισματι . μεταπεσοντος γαρ αὐτου οὐκεθ ' οἱος τε ἐστιν αὐτῳ χρησθαι |
ἠδη τον βουλομενον εἰναι δεσποτην ἐκαλουν . ὑμεις δε τοσουτους πολεμους κατωρθωκοτες ἁπαντας οὐχ ἡττον καλως ἀνειλεσθε ἠ γενναιως ἐπολεμησατε | ||
ἐπι ταις ἑκατον ὀλυμπιασιν . ἀφηγουμαι δε τους τε ὀθνειους πολεμους της πολεως ἁπαντας , ὁσους ἐν ἐκεινοις τοις χρονοις |
ἐδειξεν ἀνθρωποις την τε της πολεως καλοκαγαθιαν και την Φιλιππου κακιαν . ὁ μεν γαρ συμμαχος ὠν τοις Βυζαντιοις πολιορκων | ||
ὑπισχνειται δωσειν , ὁτι πατριον ἐστι τοις Ἑλλησι μη δια κακιαν , ἀλλα δι ' ἀρετην κτασθαι χωραν . Ὁ |
που ] και προτερον , και [ τριηρεις ] τας πολεμιας [ ] [ ἐλαβεν ] οὐσας πεντε και ? | ||
το τροπαιον : δευρο μοι , Πλαταιευ , κἀπι της πολεμιας συνεργησον : συναψαι με δει την Ἀσιαν τοις Ἑλλησι |
και ἀναμφιϲβητητον γνωριϲμα τηϲ φυϲεωϲ αὐτου : τροφηϲ γαρ προϲενεχθειϲηϲ ἀναπτεται ἡ θερμαϲια και ὁ ϲφυγμοϲ ἐπιδιδωϲιν εἰϲ μεγεθοϲ και | ||
ξενιας ἁλωναι , και γαρ καλλος αὐτων ὁμοιως και πυρ ἀναπτεται . οὐ μην ὁ Βραγχος ἐφευγε τον Ἀπολλωνα ὡς |
ἱερευσιν ἐνταυθα ἐκεινοι τρισκαιδεκα ἐτη , ὡς εἰρηται τισι : περιττους γαρ ὀντας κατα την ἐπιστημην των οὐρανιων , μυστικους | ||
ἐξ ἀνισων σχηματα , ἀριθμους τε ὁμοιους και ἀνομοιους , περιττους τε και ἀρτιους . Οὐσα γαρ ἐννους ζωη και |
. οὐκ ἀρα παρα την ἐξαλλαγην της φρασεως κατα την μεταθεσιν οὐχι του κτηματος ἐστι το ἀρθρον ἐν τῳ ὁ | ||
μετρον τριχως , κατα ἀφαιρεσιν , κατα προσθεσιν , κατα μεταθεσιν : οἱον ἐαν ἀφελῃς του μηνιν ἀειδε θεα την |
των ἀγριων ἡγεμων μαχουμενος : ἁλοντος δε τουτου ἑτερος ἐρχεται μαχουμενος . και ὁποταν μεν ἀρρην ᾐ θηρευων , τουτο | ||
κειρας τε και λωβησαμενος , ἐπειδη οὐδεις ὑπερ αὐτης ἐξῃει μαχουμενος ἀπηγε την στρατιαν . Οὐολουσκοι δε και Ἑρνικες , |
μεν θεοις ὀντες , ἀγαπητοι δε φιλοις , τιμιοι δε πατρισιν : ὁταν δε δη ἐλθηι το πεπρωμενον τελος , | ||
τινα , φασιν , ἐξαιρετως και ταις των μανθανοντων αὐτην πατρισιν ἀναγκαια . Λεβεδιων γουν διαφερομενων προς τους ἀστυγειτονας περι |
ἐν ὑστερᾳ φλεγμονην ἐκ του τους γυναικειους τοπους μετα πυρωσεως ἀλγειν , και το ἐφηβαιον και το ὑπογαστριον και την | ||
τουτων οὐδεν ἀνιαρον ἡγησῃ . Πως τουτο φης το μη ἀλγειν μαστιγουμενον ; οὐ γαρ χελωνης ἠ καραβου το δερμα |
ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
ἰσχοντων , τουτο δε ὁταν τις κρυσταλλου πεπηγοτος την χειρα προτεινας ἀπονιψαμενος θερμοτερος αὐτος αὑτου και ἡδιων γενηται : ἀλλα | ||
το ἐκ του προσωπου ἐχον το ἀσυστατον : και γαρ προτεινας ἐξ ἀρχης ὑλην του πολιτικου ζητηματος και φησας ταυτην |
' ἐστι ταυτα ἁπερ οἱ προσενεγκαμενοι ἀν ἐπιπιωσι δηλητηριον οὐκ ἀδικουνται . ἰσχαδες δυο μετα καρυων βασιλικων β και πηγανου | ||
δε [ τουτῳ ] οἱ μεν ὠφελουμενοι [ ] οὐκ ἀδικουνται ? [ - ] [ , οἱ ] δε |
ὠν ὀξυς χρηστος ἐστι τον τροπον . μικρα δε μοι συγγενομενος εἰς τους φιλους ἐγγεγραπται : τοσουτον ἰσχυσε τοις μικροις | ||
ἐχομεν εἰπειν τους διδασκαλους των ἐνδοξων ἀνδρων , ὁτῳ ἑκαστος συγγενομενος λογου ἀξιος ἐγενετο διχα γε Ἡρακλειτου του Ἐφεσιου και |
χορτολογιν ποιειν και βλαπτεσθαι ἑτοιμως ὑπο των ἐχθρων , ἠ περιαγειν ἐν χωριοις δια δαπανας των ἐχθρων ἐπικειμενων ἠ και | ||
, τῳ ἁπλως τριγωνα λαμβανειν και γραμμας ἐκτεινειν και κυκλους περιαγειν , τῳ δ ' αὐ ἀγειν μη ὡς ἀν |
ἐπει δε των προσοδων το πλειον μερος ἀνηλωσεν τα μεν πολιτευομενος , τα δε διανοσφιζομενος τελος Σωσιστρατον , ἐπιφανεστατον των | ||
συμμαχιας χαριν . ὁτι ὁ Παμφιλος οὑτος δημαγωγος ἠν οἱονει πολιτευομενος : ἐκλεπτε δε τα του δημου , ὡς ὁ |
νεκρον , εἰδε μεν αὐτον , οὐδεν δε τρεψας του χρωτος , οὐδε μην ἐπιδακρυσας , ἐπαινεσας δε ὡς ἀγαθον | ||
ἐχειν δορυ και ξιφος και το καλον λαισηιον , προβλημα χρωτος , παντες γονυ πεπτηωτες ἐμον κυνεοντι , δεσποταν και |
ἑκαστον τε των δδ ἑκαστῳ των ββ παρα τους ἀκρους στοιχειν , και ἑκαστον των εε ἑκαστῳ των γγ παρα | ||
οὑτως ἐχει . οἱ μεν τους ῥομβους και ζυγειν και στοιχειν βουληθεντες ἐταξαν τον μεγιστον των ἐν τῃ εἰλῃ ζυγων |
δε οὑτως : τα συντασσομενα τῃ δοτικῃ ῥηματα αὐτοι γενικῃ συντασσουσιν : ὡς και Ὁμηρος ” ἀφνειοτερος χρυσοιο τ ' | ||
δε εἰς το πλεα στιζοντες ὡς ἐξ ἀλλης ἀρχης τουτο συντασσουσιν ἐν ὀμμασι τε ἀνταια λεγοντες , οἱονει ἐν τοις |
ἡμιν ἐξεικασται και τας κινησεις μιμειται , στερεμνιωδη δ ' ὑποστασιν οὐδεμιαν ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας | ||
οἱον τε , κενον ἐστιν . Ἀναγκαιον τοινυν εἰναι τινα ὑποστασιν κενου . Ἐστι δε ἁπλουστατη αὐτου ἡ ἐπινοια , |
ἐν σαυτῳ περιφερων | , τοις δε των προγονων ὀνομασιν ἐπαιρομενος | , ὡσπερ αὐτος ὀνομα οὐκ ἐχων , ἐπι | ||
παρανομιαν τε και ὑβριν , ἐξουσιᾳ δημαρχικῃ και ἐλπιδι κουφῃ ἐπαιρομενος , ὁτι συναγανακτησας ὁ δημος αὐτῳ παρησει ῥιψαι τους |
: ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
ἐν τῳ καιρῳ της ἐμπτωσεως και μονης ἐκειναις ταις χωραις ταπεινωσιν σημαινουσι καθ ' ὡν ἐγγυς οὐσων πνευσειαν . ἐν | ||
ὑποστρεψῃς , ” ταπεινωθητι ὑπο τας χειρας αὐτης ” καλην ταπεινωσιν φρονηματος ἀλογου καθαιρεσιν περιεχουσαν . οὑτως γαρ πραϋτοκοις ὠδισιν |
κυκλῳ θαλαττῃ , πλην εἰ βουλει Φασιν και δη Ταναϊν φασκειν εἰναι των ἠπειρων ὁρον . ἀλλ ' ὁ γε | ||
ἀπο της του Διος μιξεως . Ἐν δε Λυγκησταις Θεοπομπον φασκειν τι εἰναι ὑδωρ ὀξυ : τους δε ἐκ τουτου |
γαρ θεου . μεγιστον τοπος : ἁπαντα γαρ χωρει . ταχιστον νους : δια παντος γαρ τρεχει . ἰσχυροτατον ἀναγκη | ||
μιαν ἀει κυκλῳ διεξερχεται , φαινεται δε πολλας φερομενοντο δε ταχιστον αὐτων ὀν βραδυτατον οὐκ ὀρθως αὐ δοξαζεται , το |
δε προς τους ὑπηκοους , ᾑ ἁρμοσει αὐτους και συμφωνους ἀπεργασεται και παρασκευασει ἑτοιμους προς τον ἀγωνα , ὡσπερ οἱ | ||
, συγγνωμην ἀν ἐχοι δικαιαν , ἁπλως δε οὑτω δεινην ἀπεργασεται συγχυσιν . Δειχθησεται γαρ και ἡ βασις των νοητων |
συμβολον εἰναι της ἐκεινου δικαιοσυνης και δυναμεως και ὡς της ἀνθρωπειας προὐστη φυσεως παντας ἀγων προς το βελτιστον ; δι | ||
. Φωκη θαλασσια , ζῳον καλλιστον ἐστι και γνωστον , ἀνθρωπειας χειρας ἐχουσα , προσωπον δε βοος μικρας . Φρυνος |
σφων πολεως ἐμπιπραμενης και τινες και ἀπο του παθους αὐτου διαφυγοντες αὐταγγελοι της ἁλωσεως ἐγενοντο , ὡς ταχους ἑκαστοι εἰχον | ||
εἰναι , μεγας ἐκ μικρου αἰρεται και ὡς ἀπηγγελλον οἱ διαφυγοντες των ὀπαδων , ὁπλιτης ἡγειτο του ποταμου μεγας παρακελευομενος |
ἡκιστα δε της περι τους πολιτικους λογους ἐπιμελειας οὐ μικραν ἐπιδοσιν πεποιημενης ἐπι τα κρειττω . ἐν γαρ δη τοις | ||
, και τῳ φιλομαθει τα φρονησεως θεωρηματα ποιησαι μηκιστην λαβειν ἐπιδοσιν , αἱ δε τελειοτητες περι δημιουργιαν οἰκιας τελειουμενης μεν |
εἰωθως ζην : ” σωματεμπορον με ὀντα ἐρωτᾳς εἰ βουλομαι σωματιον εὐωνον ἀγορασαι ; “ ὁ δε : ” ἐλθε | ||
μονον της γωνιας , εἰς ἡν ἐρριφη γεννηθεν σου το σωματιον ; ἠ δηλον ὁτι ἀπο του κυριωτερου και περιεχοντος |