πρωτῳ κεκραμενῳ προσδιδομενῳ ποτηριῳ Δια Σωτηρα ἐπιλεγουσι της ἐκ του μιγματος ἀλυπου κρασεως τον και των ὀμβρων ἀρχηγον αἰτιον ὑπολαβοντες | ||
γαρ λεγει νυν αἰτιαν , οὐκ ἐκ της φυσεως του μιγματος ἐστιν ἠ ὁπερ ἀν τις ὑποθηται σωμα , ἀλλ |
ταις προτεραις συνταξεσιν ἐπιμνησθεις ἀρκεσθησομαι τοις ἀρτιως εἰρημενοις , ἁ δειγματος ἑνεκα καιριως προσπαρελαβον . Νομοθετησας δε περι των ὁμοεθνων | ||
εἰς ἐνδειξιν του μηδεν ἀπελευθεριαζειν ὑπεξῃρημενον της ἀνθρωπου ἡγεμονιας : δειγματος δ ' ἑνεκα και τα ῥηθεντα ἀρκει . χρη |
προφασιν ἀλλην μηδεμιην ἐμφανεα , τουτεῳ προσδεχεσθαι ἀποστασιν μετ ' οἰδηματος τε και ὀδυνης ἐς τι των ἀρθρων , και | ||
ἐχομενῳ ὁ τραχηλος ἐπιστραφῃ , και καταπινειν μη δυνηται , οἰδηματος μη ἐοντος ἐν τῳ τραχηλῳ , θανασιμον . Ὁκου |
ἐτελευτησαν . των δε πρεσβυτερων τινες παλιν ἐντυχοντες διεμαρτυραντο μη προαγειν την δυναμιν , φανερως των θεων κωλυοντων , ὁ | ||
δηλα , τοτε δη τοτε και προς τον ἡλιον αὐτον προαγειν τα οὐρα , ὡς διαφανη και τα λανθανοντα ἐν |
γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
, “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
Κριτοβουλος δε ἡμερας τεσσαρας ἐν τῳ Κοτζινου ἀστει διαγαγων και καταστησαμενος τα αὐτου τῃ ὑστεραιᾳ ἀναλαβων τετρακοσιους ἱππεις ὡπλισμενους καλως | ||
θυρας . ὡς δ ' ἐν τῳ λογῳ δεδηλωται Κυρος καταστησαμενος εἰς το διαφυλαττειν αὑτῳ τε και Περσαις την ἀρχην |
εὐδαιμονοιη και κατα πλουτον και τιμην και του πιεζοντος ἀπαλλαγειη νοσηματος , ὀντως ἀν ἐνθυμησειεν ἡμας τας αὐτου ἀνδραγαθιας , | ||
ἀνθρωπος ; και λεγομεν ὁτι ἐκεινη ἡ ἀρχη του ὁλου νοσηματος ἐστιν : ἐνταυθα δε λεγει “ πρωτον ἐπυρεξεν ὁ |
ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | ||
ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα |
δε ἀπο μεταφορας των νομισματων ἐξ ὀλιγου τινος χρυσιου ἀποκεκομμενου κομματος : ἠ λειμματος των ἀδικων . ἀλλως . κομμα | ||
ναρκη δε δια του η . του κατ ' ἐμε κομματος : οἱον της κατ ' ἐμε ταξεως . ἡ |
, ὡστε μη διαχαινειν το μεταξυ του πρεμνου και του κληματος , πληρωτεον τε κονιᾳ ἠ ἀργιλλῳ , κωλυσει γαρ | ||
, ἑλικες ἑλικεσιν : ἑλιξ δε ἐστιν ἡ λεγομενη του κληματος ψαλις , ἀπο του ἑλισσω το συστρεφω γινομενη : |
του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
. . . . . . . οὐγ . αʹ ἑψηματος . . . . . . . ξεστ . | ||
ἀνα δραχ . ρκ , ὀξους δριμυτατου ξεστας ιστ , ἑψηματος ἰσχαδων κυαθους ε . Γινεται δε το ἑψημα οὑτως |
ἑν , ὑδατος ξεστας τρεις , λωτου του δενδρου φλοιου πρισματος οὐγκιας ὀκτω και ἡμισειαν ἑψει και διδου πινειν ὁσον | ||
και του κυλινδρου ἡμισυ , ὁς κυλινδρος ἐλαττων ἐστι του πρισματος ὡς περιεχομενος . εἰ γαρ ἐστι και του κυλινδρου |
ποιησετε , ἀγαθοις εἰναι δοκειν , τοις δ ' ἀπεχθως διακειμενοις προς ὑμας μετανοειν . Δικαια μεν δη ταυτα προεχομενοι | ||
Το δε τοιουτον συμπτωμα συνηθεστερον τοις το ἡπαρ παρα φυσιν διακειμενοις ἐπιφαινεται . Δυσκρατου γενομενης της κεφαλης , ὡς πολλα |
πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
ἐπι τας Ἀθηνας στρατευσαι Ἑλλανικος δε ὁ Λεσβιος φησιν ὁτι παγεντος του Κιμμερικου Βοσπορου διεβησαν αὐτον και ἠλθον εἰς την | ||
ἠ ἐκ παντος του καθολου ἠρεμησαντος , τουτεστι σταντος και παγεντος και βεβαιωθεντος ἐν τῃ ψυχῃ . ἐπει δε πολλαχως |
μεν τοισι και ἁπαντες χρεωνται Φοινικες : μετα δε χρονου προβαινοντος ἁμα τῃ φωνῃ μετεβαλον και τον ῥυθμον των γραμματων | ||
τε τιθεντων αὐτην παλιν ἱκανη τις ἐστι διαφωνια , καθως προβαινοντος του λογου διδαξομεν . τοινυν ἀδηλον τι ἐστιν ἡ |
ἐπῃεσαν ὡπλισμενοι : Σκυθης δε ἀνηρ δεισας αὐτων την ἐξ ἀπονοιας μαχην συνεβουλευσεν ὁπλα μεν και τοξα καταβαλειν , μαστιγας | ||
πολεως , ὡστε θαυμαζειν εἰκοτως ἀν τινα των μεν της ἀπονοιας των δε τοὐναντιον της ἀψυχιας : ἀπονοιας μεν , |
τυχων και Ποσειδωνος ἀδελφου Διος ἀσφαλιου , και τινος οἱον λιμενος της τε παρουσης ταυτης ὑγιειας τε και σωτηριας λαβομενος | ||
ἐτι δε και ἁς ἠμεν βυθισαντες κατα του πορθμου του λιμενος σοφισματι τινι ἀνελκυσαντες , οὑτως οὐν και ἀλλων νηων |
Κροισος εἰπε : μαλλον ὁ Φρυξ . μανδαλωτον ; εἰδος φιληματος ὡς γιγγλυμον τον και δρεπτον και παιδαριον και ἑτερα | ||
και ὁ ἰατρος εἰσκληθεις ἐπημυνεν : ἀπο δε του σου φιληματος και του ἰου ἐκεινου τις ἀν ἠ ἱεροις ἠ |
ὁπλα Ἡφαιστιωνι ἀνεθεσαν ἀποθανοντι : πρωτον δε Εὐμενη ἀρξαι του σοφισματος , ὁντινα ὀλιγῳ προσθεν ἐφαμεν ὁτι διηνεχθη προς Ἡφαιστιωνα | ||
δεκα ἀρα πλειονα και οὐ πλειονα . και τουτου του σοφισματος ἡ λυσις παρα το πῃ και ἁπλως . οὐ |
περι το μερος ὀντος τῳ ὁλῳ αἰσθησις δια μικροτητα του κινηματος οὐδεμια προσερχεται : ὡστε οὐκ ἀναγκη διαδηλον τυπῳ την | ||
ὁτι πορφυρῃ μελανιζῃ . εἰωθε δε , ὁταν ἀρχην λαμβανῃ κινηματος ἡ θαλασσα , μελανιζειν : διο μεταφερει ἐπι τους |
συνθετων , ἐσθιειν ἐλαιας κολυμβαδας , και ὀξομελι , ἐκ διαλειμματος : μηδεν δε ὁλως δριμυ . Ἐκ δε των | ||
ἐκ δε των ἰχθυων τους τρυφερους και τρυφεροσαρκους και ἐκ διαλειμματος και ἐμβαμματι δια σινηπι χρησασθαι . ἐκ δε των |
ἑν ὡν ἐνεκαλει και πως γεγονε και την ἀξιαν του ἀδικηματος ἠ της βλαβης , τον ἀπολογουμενον δε λαβοντα το | ||
ἐξεστι γαμειν τας ἐκ πατερων ἀδελφας , εἰς αὐξησιν του ἀδικηματος προσεθηκε ” την ὁμομητριαν “ . εἰτα εὐφυως ἐσχετλιασεν |
ἀμεινον : ἐπειγουσης δε τινος ἀναγκης ἐμειν ἐπεσθιετω τοις προειρημενοις πεπονος ἠ σικυου σπερματος μετα μελιτος ἠ ῥιζαν ξηραν κοψας | ||
μειζων εἰη ἡ ὀδυνη , προσμισγε ὑοσκυαμου φυλλα , ἠ πεπονος , ἠ σικυου την σαρκα μετ ' ὠου ὀπτου |
την Αἰγυπτον . ὁ δε ὑπακουσας αὐτου σπηλαια ἐκ του χασματος της Παλληνης ἐποιησε ὑποκατω θαλασσης και οὑτω διηγαγεν αὐτον | ||
Πυρριας οὑτος ἐν αὐτοις , ἐπεστησαν οὐπω τελεον μεμυκοτος του χασματος . εἰπε , Πυρρια , εἰ ἀληθη λεγω . |
το σαν κιβδηλον ἀπο στοματων . μνημονευει δε του γραμματικου ἐκπωματος ὡς οὑτως καλουμενου Εὐβουλος ἐν Νεοττιδι οὑτως : μισω | ||
ὁ νεανιας ἠρασθη , οὐ χρυσου τινος σκευους οὐδ ' ἐκπωματος ἀργυρου πολλων προκειμενων ἐν τῃ πανηγυρει τοιουτων , ἀλλ |
εὐθυς ἐζη , οἱ δε τοιαυτα ἐξαπατωντες οὐδ ' ἀπο βλεμματος ἐδεισαν . ἀλλα κἀν κυβιστησῃ προ του ζευγους ὁ | ||
μειδιαματος ταπεινον ἐσεσηρει και ὑπουλον , ἀντι δε του σεμνου βλεμματος σκυθρωπον ὑφεωρατο και ἀγριον . ἱνα δε φαινοιτο μεγαλοφρων |
ὀντας συμμαχους , εὐμενως δε ἀει προς τηνδε την πολιν διακειμενους , μονους δε μεθ ' ἡμων ὑπερ της των | ||
ἑαυτης ἐνεργειᾳ : οἱον ὁρωντες τοδε το λευκον ἑαυτους οὑτω διακειμενους συνεγνωμεν . ἀναγκη δε ἠ τῃ ὀψει αἰσθανεσθαι τουτου |
μεν Σοφοκλης , ὡς φησιν Ἑ . ὁ τας ἱστοριας συνταξαμενος ἐν τωι κατ ' Ἀβραμον και τους Αἰγυπτιους . | ||
δ ' ἐν τοις τραυματιαις αἰχμαλωτος και ὁ τας ἱστοριας συνταξαμενος Ἱερωνυμος ὁ Καρδιανος , ὁς τον μεν ἐμπροσθεν χρονον |
, ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
πολλους εὐπατριδας ἐφασκεν οἱς ἡ βασιλεια μαλλον ἁρμοζει : και λαβομενος της χειρος Γλαβριωνος εἱλκεν αὐτον καθιζεσθαι κελευων ἐπι του | ||
γουν θυοντων , δευτερον αὐτοις ὁ Τριτων ἀναφαινεται , και λαβομενος του σχοινιου της Ἀργους , ὁ χαλινον νυν φησι |
νο νδ ∠ ʹ βʹ ὁ ἐπι της ἀποτομης του καταστρωματος . . . . . . . . . | ||
προωθει την ἐπιτιθεμενην ἐν αὐτῃ κεραιαν . Και ἐπι του καταστρωματος δε του ἐν τῳ συριγγιῳ πυκνους τιθησι κυλινδρους ἱνα |
, ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |
οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ||
μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ |
την εὐγλωττιαν ἐκπεπληγμενοι και το σχημα και το εὐστροφον του φθεγματος και τους πεζῃ τε και ξυν ᾠδῃ ῥυθμους . | ||
ἐκεινος γε , ὠ Μενεκρατες , οὐτε θαυμασιως ἐχει του φθεγματος , οὐτ ' αὐ γελοιως , ἡ γαρ φυσις |
ἐν τῃ καθ ' ἡμας θαλαττῃ . δια γαρ εὐδιου κλιματος οἱ δρομοι συντελουνται και μαλιστα τῳ πελαγιζοντι : τουτο | ||
πλεον μοιρας α : τοσαυτην γαρ ἐπι του δια Βορυσθενους κλιματος εὑρισκεται παραλλασσουσα κατα πλατος ἐν Τοξοτῃ , ὑπολογουμενης της |
ἐπιστας τον μεν ὀξεως ἀνειλες , ὁπως μη λαθοι του τολμηματος μηνυτης γεγονως , ὀλολυζουσης δε οἱ της γυναικος οἰμωγῃ | ||
, ἡγουμενων τινων ἐς φυγην αὐτους συσκευαζεσθαι , συνιει του τολμηματος και ἐστενε καθ ' αὑτον , ὁτι χωρουσιν ἐς |
, φρονειν ἐπι τοις ἑαυτου , και χωρις τουτου του φρονηματος οὐτε πραξις κατ ' ἀνθρωπους ἀξια μνημης οὐτε λογος | ||
γαρ ἠν , ἀλλα τῳ περι την ψυχην μεγεθει , φρονηματος ὠν βασιλικου . και δητα θεραπευοντες αὐτον διετελουν ὡς |
Ἠ το σοφιας προς το ποτμου συναπτεον , οὑτως : Ἀριστον δε ὑπαρχει το πλουτειν συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου | ||
πεσῃ ἐπι το τρυπανον , εὐθυ τον λιθον ἐπαφιεσθαι . Ἀριστον δε προς τα διακοπτοντα το τειχος και τοδε παρεσκευασθαι |
νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
συκοφαντουμενους και πιεζει δωροδοκων . ΓΘ τους ὑπευθυνους σκοπων : διαλογιζομενος και ὁρων και πολυπραγμονων . το δε “ πεπων | ||
” οἱ σκινδαλαμοι . ἰτητεον ] πορευτεον . ἐχων ] διαλογιζομενος . στραγγευομαι ] ἀναβαλλομαι , διατριβω . ἁπαξ οὐν |
. και δη και των δυναμει λεγομενων εἰναι τοιων ἠ τοιων ἀναγκαιον ἑκαστον ὡς προς το κατ ' ἐνεργειαν ἀναφερομενον | ||
θε ? [ ] θυγατρι μισγοιτ ' ε [ ] τοιων δε κομπων [ ] ποινας θεοις ἐτεισεν [ : |
και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
ἐν σαυτῳ περιφερων | , τοις δε των προγονων ὀνομασιν ἐπαιρομενος | , ὡσπερ αὐτος ὀνομα οὐκ ἐχων , ἐπι | ||
παρανομιαν τε και ὑβριν , ἐξουσιᾳ δημαρχικῃ και ἐλπιδι κουφῃ ἐπαιρομενος , ὁτι συναγανακτησας ὁ δημος αὐτῳ παρησει ῥιψαι τους |
ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
παραταττομενος ἡττον ἐσχεν ἐν τῃ πρωτῃ συμπλοκῃ : δεινον τε ποιησαμενος , ὁτι δη της ἐλαττονος στρατιας ἐλαττον σχοιη , | ||
παλιν τε κομισαι ἐς την Μιλητον και ξυνθηκας ἐτι ἀλλας ποιησαμενος , ἁς ἀν δυνηται , τροφην τε παρεχειν και |
. Χρυσαμπελος ὁ λυριστης δικην ἐχων περι παιδος εἰς δουλειαν ἀγομενου ἐδοξε τον Πανα βλεπειν ἐν τῃ ἀγορᾳ καθεζομενον ἐχοντα | ||
το μετα την θυσιαν , ὡς τῃ ἐπιφωσκουσῃ του ἀγωνος ἀγομενου , τῃ ὑστεραιᾳ . ἐνθα λευκωθεις καρα μυρτοις : |
Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | ||
. και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον |
: τουτον γαρ μετρει μετα τον ιε ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιαζομενος : πεντακις γαρ ε κε . τον δε τριτον | ||
. κατα την ἑαυτου . ἀντι του ἐφ ' ἑαυτην πολλαπλασιαζομενος . τρις γαρ . ἀντι του τρις γαρ τρεις |
τιμων σε τῃ σιωπῃ και ἱν ' ὁλον σον το γενησομενον ᾐ σου και πεπονηκοτος και σαυτον παρακαλεσαντος . Την | ||
διαφερεσθαι . δηλον τε ἠν τι κακον ἑτερον ἐκ τουδε γενησομενον . Συλλας δ ' ἐν τοις ἀγροις ἐνυπνιον ἐδοξεν |
δε και οὑτοι κατα κωμας : ἐστι δε και αὑτη εὐλιμενος . Ἐνταυθα ἐστι λιμην , ᾡ ὀνομα Ἐλαια . | ||
τον Ἀδριαν : ἀπο Βρεντου του Ἡρακλεους . ἠ ὡς εὐλιμενος οὐσα : ἑνι γαρ στοματι λιμενες πολλοι συγκλειονται , |
ἀνθη , προσηλθεν ὁ τεττιξ τῳ μυρμηκι ζητων , ᾡ τραφησεται . ἠρετο δε ὁ μυρμηξ τον τεττιγα : „ | ||
ἐν τοις των κακοποιων τοποις κατειλημμενου , το γεννωμενον οὐ τραφησεται , παρ ' αὐτα δε ἑξει το τελος της |
μετα την πρεςβειαν το σπουδαζομενον , τας εὐθυνας αἰτει πονηριας γραφομενος : εἰ δε προθυμως ψηφισαμενοις ὑπηκουσα , και μετα | ||
μενος μετοχαι δια του ε ψιλου γραφεται : τυπτομενος : γραφομενος . Αἱ ἀπο των εἰς μι ἐπι ἐνεστωτος χρονου |
χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | ||
ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους |
το σωμα , πλεον ἐπι το θερμαινομενον μερος ἑλκυσθησεται του διαφορουμενου , και χρη προ των πυριασεων κενουν το ὁλον | ||
οὐσαι και προς ἑαυτας συνεπτυγμεναι ὑπο παχυτερου και μη ῥᾳδιως διαφορουμενου γινονται πνευματος . Τῳ μεν οὐν ἐπι την ἐπιφανειαν |
παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
πραττουσιν οἱ ἀνθρωποι ἐν αὐτῳ ἠ τινων στερουμενοι παντες οἰμωζουσι κατιοντες παρ ' ἡμας : οὐδεις γαρ αὐτων ἀδακρυτι διεπλευσεν | ||
ἀποκινδυνευσαι ταις δυναμεσι δεδιοτες τας ἀλληλων παρασκευας , ἀκροβολισμους δε κατιοντες ἐκ των ἐρυματων οἱ ψιλοι παρ ' ἑκατερων συνεχεις |
του προναου των τοιχων αἱ γραφαι , κειται δε του ἀγαλματος προς τοις ποσιν εἰκων Ἀριμνηστου : ὁ δε Ἀριμνηστος | ||
κατα πολιν νεῳ της Δημητρος ἀραχνη κατα του προσωπου του ἀγαλματος ἐξυφαινε την ἑαυτης τεχνην . το δε της Ἀθηνας |
ἐπι δε το τειχος και τους πυργους ἀναβαντες οἱ πολεμιοι ἐπαιον και ἐβαλλον τους ἐνδον : οἱ δε χαμοθεν ἠμυνοντο | ||
ἀπο της νομης ἐπανηκουσαι ὡς κατελαβον αὐτον , τοις κεντροις ἐπαιον και τα χειριστα διετιθουν . ὁ δε προς αὐτας |
ὁ παις κατεστρεψεν , ἠκολουθησε και ὁ ἀετος μεχρι του μνηματος : καομενου δε ἑαυτον ἐς την πυραν ἐνεβαλεν . | ||
ὁ Παριανος φησιν ἐν Χαλκηδονι ἐπι του Θρασυμαχου του σοφιστου μνηματος ἐπιγεγραφθαι τοδε το ἐπιγραμμα : θητα ῥω ἀλφα σαν |
ὡς ἐν τῳ κατ ' Αἰσχινου Δημοσθενης : Αἰσχινου γαρ ἀγοντος ἐπι Χαρητα την αἰτιαν των ἐγκληματων ὡς στρατηγον , | ||
ἀνθρωπους ἰδω ἐλευθερους , μαστιγιας δε ἐπ ' ἀργυρου πινακος ἀγοντος μναν ταριχος ἐνιοτε δυοιν ὀβολων ἐσθοντας ἠ τριωβολου και |
τῳ συνεδριῳ τας συμφερουσας αὐτοις γνωμας και τοις μη ταὐτα προαιρουμενοις ἐναντιωσομενους προηλθον εἰς την ἀγοραν και παραστησαμενοι τον κηρυκα | ||
ἐκ πλειονων τινα τυγχανῃ συνεστωτα , τοις γε μη μυθοποιειν προαιρουμενοις οὐδαμως ἀν ὑπαρχοντα φανειη , μαλλον δ ' οὐδ |
γαρ , ὡσπερ ἐν τοις σωμασιν ἡμων : ὁταν μεν ἐρρωμενος ᾐ τις , οὐδεν ἐπαισθανεται των καθ ' ἑκαστα | ||
αὐτης εἰς ο μεταβληθεισης ἐγενετο ὀτρηρος , ὁ δραστικος και ἐρρωμενος και σπουδαιος . . . . . . ὀτρηρος |
των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ||
τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
ἐκεινον τον ἐκκειμενον παραλληλον γινεται . Ὁτι δε και οἱ προκειμενοι λογοι των σκιων προς τους γνωμονας ἁπλουστερον λαμβανονται δοθεντων | ||
ἐπι τα αὐτα ἡγουμενα μοιρας ροη μϚ , ὡς εἰσιν προκειμενοι ἐν ἀρχῃ του ἑκτου βιβλιου , δια το και |
τον Πολυπερχοντα των μεν φιλων οἱς ἐπιστευε κατ ' ἰδιαν προσδιαλεγομενος ἐξεπεμπεν ἐπι τον Ἑλλησποντον ἀνυποπτως , αὐτος δ ' | ||
και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα . και παλιν ὁ προσδιαλεγομενος ὀφειλει ἀπανταν και ἐνιστασθαι δεικνυων αὐτον ὁμωνυμα ἐρωτωντα ἠ |
ἐγγυην ἀτην λεγοντ ' ; ἠν , ἀλλ ' ἐγω φιλεταιρον εἰχον ἐθος . ὁτι δε ἐστιν ἡ ἐν Δελφοις | ||
Ὁμηρου ἐπ ' αὐτῳ ποιησει και τῳ ἐρωτικον γενεσθαι και φιλεταιρον , ὡς και ἐπαποθανειν ἑλεσθαι τοις παιδικοις . ἀπο |
λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | ||
τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και |
ἀναγραψας ἐπιστολας φησιν , ὁτι δει ἐν τῳ αὐτῳ τροπῳ διαλογον τε γραφειν και ἐπιστολας : εἰναι γαρ την ἐπιστολην | ||
τουτου γραφεις ; “ και διδασκοντος ὁτι περιτρεπεται , ἐγραψε διαλογον κατα Πλατωνος Σαθωνα ἐπιγραψας : ἐξ οὑ διετελουν ἀλλοτριως |
αὐτοκρατορ , την πολιν , ᾑ τον καιρον ἐξευρε του ἀναθηματος . οὐ γαρ Ὀλυμπιασιν ἠ Δελφοις ἀνακηρυττει τον στεφανον | ||
των ἐν Σικελιᾳ βαρβαρων προσκεισθαι . πλησιον δε του Ὑβλαιων ἀναθηματος βαθρον τε πεποιηται χαλ - κουν και ἐπ ' |
τον μεν ἀτοπα ἐρωτωντα , τον δε οὐδεν προς λογον ἀποκρινομενον , Οὐ δοκει ὑμιν , ἐφη , ὠ φιλοι | ||
ὁ τριτος ἀνθρωπος , ἀλλ ' ἀπο του συγχωρειν τον ἀποκρινομενον σημαινειν τον ἀνθρωπον ὁπερ τοδε τι και οὐσιαν αὐτην |
] [ , κελευσας - ] [ μη ] πραγμα ἡμειν παρεχειν οὐδ ' ἐνοχλειν . και [ γαρ ] | ||
γαρ ἐν τωι Περι [ βιων ] οἰκειον εἰναι [ ἡμειν ] φησιν , οὐχ ὡς [ δυσμενων ] των |
το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | ||
αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας |
ἐπει δ ' οἱ Ῥωμαιοι την ἀριστην αὐτης και γνωριμωτατην κατεχουσιν , ἁπαντας ὑπερβεβλημενοι τους προτερον ἡγεμονας ὡν μνημην ἰσμεν | ||
ἀοριστῳ χρονῳ , ὡς τα λοιπα ἐθνη , ἐν δουλειᾳ κατεχουσιν , ἀλλα ῥητον ὁριζοντες αὐτοις χρονον , ἐν τῃ |
δεησιν . του δε μηθεν αὐταις συμβησεσθαι δεινον ἐγγυητας ἀπεφαινον ἐσομενους θεους μεν πρωτον , οἱς καθοσιωθεισαι τας ἱκεσιας ποιησονται | ||
καταβεβλημενα , ἐμπρησαι τους ὑπηρετας ἐκελευσεν , ὡς ἐγνω ἀδυνατους ἐσομενους ἐρημιᾳ ἀνδρων ἀλλῳ τροπῳ περιγενεσθαι . και ξυνεβη οὑτως |
εἰων , ἀπολαβειν δε συνεβουλευον , ὁπως ὑπομεινας μεν το προσταττομενον την ἀλλοτριαν ἐχειν ὁμολογω , μη προεμενος δε το | ||
, συνεστρατευκοτες τοις Αἰγυπτιοις , ἀπεστειλαν δωρα , και το προσταττομενον ποιησειν ἐπηγγειλαντο . [ . . . . , |
αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | ||
, τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα |
οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
οὐδ ' ὁτιουν μετεστιν , ἀπ ' αὐτων των ὀνοματων ἀρξαμενοις , οὐτ ' αὐ κατα την Πλατωνος , ἡν | ||
γης [ , ἀπο ] της Τραχινιας και της Οἰταιας ἀρξαμενοις : [ το ] δ ' αὐτο σχεδον τι |
Ἀγαμεμνων . εἰτα παλιν ἐπαγει το σχημα ὡς δια κοινου δογματος καθαπτομενος του Ἀγαμεμνονος : ἀφρητωρ , ἀθεμιστος , ἀνεστιος | ||
ἀλλως ἡ ἀποδειξις δογμα παντως περιεχει , περι παντος δε δογματος διαπεφωνηκασιν , ὡστε περι πασης ἀποδειξεως ἀναγκη εἰναι διαφωνιαν |
ἐτι τα ἀπο Κολχιδος ἐπι την Ὑρκανιαν θαλατταν . , αἰτιασαμενος δ ' οὐν τινα των Αἰθιοπικων ἐπι τελει του | ||
φοινικιστην βασιλειον , και ἑτερον τινα των ὑπαρχων δυναστην , αἰτιασαμενος ἐπιβουλευειν αὐτῳ . ἐντευθεν ἐπειρωντο εἰσβαλλειν εἰς την Κιλικιαν |
ἐπει δε των προσοδων το πλειον μερος ἀνηλωσεν τα μεν πολιτευομενος , τα δε διανοσφιζομενος τελος Σωσιστρατον , ἐπιφανεστατον των | ||
συμμαχιας χαριν . ὁτι ὁ Παμφιλος οὑτος δημαγωγος ἠν οἱονει πολιτευομενος : ἐκλεπτε δε τα του δημου , ὡς ὁ |
οὐδε ταις τροπικαις των λεξεων ὡς ἐτυχε χρωμενος , οὐδε φαινομενος τοις ἐντυγχανουσιν ὡς ἐπιπολης , ἀλλ ' ἀει βαθυς | ||
ἑστως ἐφιππος ἑωρα τα δρωμενα θαρσος τε ἐμποιων τοις αὑτου φαινομενος και ἁμα του πολεμου το τελος ἀποσκοπων : ἐνομιζε |
θειον εὐχομενος φυλαττειν αὐτον ἀπο των δοκουντων εἰναι φιλων : πυθομενου δε τινος δια ποιαν αἰτιαν τοιαυτην εὐχην ποιειται , | ||
βασιλεα ἀφικομενον και ξενιζομενον παρ ' αὐτῳ πολλα ἐμφορεισθαι . πυθομενου δε του βασιλεως ὁ τι ἀπο τουτων ἐργαζοιτο , |
ἐχων τας Ἀρκτους και τον Δρακοντα , και ὁ τουτωι ἀντικειμενος νοτιος ἀνταρκτικος και θερινος τροπικος μετα τον ἀρκτικον και | ||
ἐλαττον του δεοντος τα τοιαυτα ζητων , ὁ ἐκ διαμετρου ἀντικειμενος , ὁς ἐστιν ἀναισθητος : ὁ δε μεσος ὁ |
ὁμοιως μεν Ἑλληνων , ὁμοιως δε βαρβαρων , ἀναγκαια και ἐμφυτος ἐν παντι τῳ λογικῳ γιγνομενη κατα φυσιν ἀνευ θνητου | ||
. Ψυχρων γαρ ἠδη πνευματων ἐπιπνευσαντων , τονον μεν ἡ ἐμφυτος ἀπολαμβανει θερμοτης , την ἐν πασι δε συμμετριας ταις |
κατασκευαζει : τι οὐν ἐρουμεν ; ὁτι ἐνταυθα οὐχ ὡς ἀπολογουμενος αὐτο λεγει , ἀλλ ' ὡς κοινην ζητησιν των | ||
τῳ βασιλει περιττοτερον ἐγκωμιαζων , ὑπερ δε των παρανομηθεντων ἐσπουδασμενως ἀπολογουμενος . Ἐκεινῳ μεν οὐν πολλην ἀν τις , ὡς |
ἀληθη μαντεια , πολυ μαλλον ἐτιμησεν . Ὁθεν και Θεοκλυμενος φιλοφρονουμενος ὑπο των περι τον Ὀδυσσεα δευρο τον βιον καταστρεφει | ||
, ἐγνων ἱερον τινα ἀνθρωπον ὀντα , κατα μικρον δε φιλοφρονουμενος ἐλαθον ἑταιρος αὐτῳ και συνηθης γενομενος , ὡστε παντων |
ἀειθαλη γεννησει ποιηματα . Ταυτα τοινυν Ἡσιοδος ἠ ὀψει ὀνειρων τεθεαμενος και διυπνισθεις , και το ποιμαινειν ἀφεις , και | ||
τῳ σωσαντι . Ὁ δε θειοτατος Προαιρεσιος οὐπω τον συγγραφεα τεθεαμενος , ἀλλα και αὐτος ὁσον οὐκ ἠδη κατοδυρομενος , |
τους ῥητορας φησιν ἐπιχειρειν παρακρουεσθαι τους δικαστας δια των ὁμοιων ποιουμενους της ἀπατης την ἐπιχειρησιν ἀλλ ' οὐ των πολυ | ||
σωτηριας εὐκολον ἠν ἐξευρειν , την ἐκεινων καταστροφην οἰκειαν ἀσφαλειαν ποιουμενους . ὁμως ἐπειδη τον νουν ἡμων εἰδεν ὁ τας |
Ῥωμαιων στρατηγους αὐθις ἐλθων ἐλεγεν ὡδε : ” ἁ μεν ἠδικημενος προς ὑμων , ὠ Ῥωμαιοι , βασιλευς Μιθριδατης ἐφερε | ||
χρησθαι αὐτοις . , . . Ἐγραψαμην ταυτην την γραφην ἠδικημενος ὑπο τουτου νη Δια πολλα , ἐτι δε και |
και τεκνων και πατερων ἐβουληθη , τον τ ' οἰκτον ἐνθυμουμενος , οἱος ἐσται των προσηκοντων ἑκαστοις παρα τον ἀποσπασμον | ||
ποστῳ δε βωλαριῳ της ὁλης γης ἑρπεις . παντα ταυτα ἐνθυμουμενος μηδεν μεγα φανταζου ἠ το , ὡς μεν ἡ |
εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
καθευδει , ἀλλ ' ἁμα τε ᾐσθετο του ζῳου του προσιοντος και της εὐνης ἐξεπηδησε και θει : και ὁ | ||
ἐπι σκηνης κατηρασατο τῳ Ἡρακλει , εἰτα γ ' ἐκυψε προσιοντος κατω . εἰκοτως δε μοι δοκουσι κακως ἁπαντας λεγειν |
ἡ μελετη . θορυβου δε πολλου και γελωτος την ἀκροασιν κατασχοντος βοων ὁ Φιλαγρος και κεκραγως , ὡς δεινα πασχοι | ||
δεκα παντες ἀναπηδησαντες ἐκωλυον αὐτον λεγειν . θορυβου δε πολλου κατασχοντος το συνεδριον και των μεν πλειστων ἀγανακτουντων , των |