| του προναου των τοιχων αἱ γραφαι , κειται δε του ἀγαλματος προς τοις ποσιν εἰκων Ἀριμνηστου : ὁ δε Ἀριμνηστος | ||
| κατα πολιν νεῳ της Δημητρος ἀραχνη κατα του προσωπου του ἀγαλματος ἐξυφαινε την ἑαυτης τεχνην . το δε της Ἀθηνας |
| ἑν , ὑδατος ξεστας τρεις , λωτου του δενδρου φλοιου πρισματος οὐγκιας ὀκτω και ἡμισειαν ἑψει και διδου πινειν ὁσον | ||
| και του κυλινδρου ἡμισυ , ὁς κυλινδρος ἐλαττων ἐστι του πρισματος ὡς περιεχομενος . εἰ γαρ ἐστι και του κυλινδρου |
| ταις προτεραις συνταξεσιν ἐπιμνησθεις ἀρκεσθησομαι τοις ἀρτιως εἰρημενοις , ἁ δειγματος ἑνεκα καιριως προσπαρελαβον . Νομοθετησας δε περι των ὁμοεθνων | ||
| εἰς ἐνδειξιν του μηδεν ἀπελευθεριαζειν ὑπεξῃρημενον της ἀνθρωπου ἡγεμονιας : δειγματος δ ' ἑνεκα και τα ῥηθεντα ἀρκει . χρη |
| ὁ παις κατεστρεψεν , ἠκολουθησε και ὁ ἀετος μεχρι του μνηματος : καομενου δε ἑαυτον ἐς την πυραν ἐνεβαλεν . | ||
| ὁ Παριανος φησιν ἐν Χαλκηδονι ἐπι του Θρασυμαχου του σοφιστου μνηματος ἐπιγεγραφθαι τοδε το ἐπιγραμμα : θητα ῥω ἀλφα σαν |
| μεν τους μη ἐνοχλουντας μηδε ἀρχοντας ἀδικων μηδε τῳ σμηνει προσιοντας κακουργως και συν ἐπιβουλῃ εἰρηναια αὐταις και ἐνσπονδα ἐστι | ||
| Ἑλληνας , ἐπεστησαν φυλακην τῳ τοπῳ τουτῳ κελευσαντες ἀπειργειν τους προσιοντας : κατοικιαν δ ' αὐτοις ἐδοσαν την προσαγορευομενην Ῥακωτιν |
| καθευδει , ἀλλ ' ἁμα τε ᾐσθετο του ζῳου του προσιοντος και της εὐνης ἐξεπηδησε και θει : και ὁ | ||
| ἐπι σκηνης κατηρασατο τῳ Ἡρακλει , εἰτα γ ' ἐκυψε προσιοντος κατω . εἰκοτως δε μοι δοκουσι κακως ἁπαντας λεγειν |
| λεγοντος τινος ἀκουοντες . ἀπο παρασκευης του ἀνθρωπου : ἀπο συνθηματος του Ἀργιλιου καλυβην : σκηνην . διακονιαις παραβαλοιτο : | ||
| ἐν μεσῳ γενωνται τῳ στενωπῳ , τους μεν γεροντας ἀπο συνθηματος διαδιδρασκειν και ῥιπτειν τας ἱκετηριας , τους δε ὡπλισμενους |
| , φρονειν ἐπι τοις ἑαυτου , και χωρις τουτου του φρονηματος οὐτε πραξις κατ ' ἀνθρωπους ἀξια μνημης οὐτε λογος | ||
| γαρ ἠν , ἀλλα τῳ περι την ψυχην μεγεθει , φρονηματος ὠν βασιλικου . και δητα θεραπευοντες αὐτον διετελουν ὡς |
| . . . . . . . οὐγ . αʹ ἑψηματος . . . . . . . ξεστ . | ||
| ἀνα δραχ . ρκ , ὀξους δριμυτατου ξεστας ιστ , ἑψηματος ἰσχαδων κυαθους ε . Γινεται δε το ἑψημα οὑτως |
| βαθος συρρηξει : χειρουργειν μεν ἐν τοις προχειροις τοποις του ἀποστηματος ὀντος , πλησιαζοντος τῳ σφιγκτηρι , ἁφῃ ὑποπιπτοντος : | ||
| , ποθεν ὀφειλομεν γνωναι εἰ ταχεως ἡ ῥηξις γινεται του ἀποστηματος ἠ βραδεως . και φησιν ἐκ τεσσαρων τινων σημειων |
| νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
| εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
| ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
| βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
| οὐκ ὀρθως βουλευομενος , ὡς ἐγω φημι , πειραται ἐξ ἁπαντος τροπου τον ἀδελφον τον αὑτου ἀπαιδα τεθνεωτα καταστησαι , | ||
| του ἐθνους , εἰ δε δει τἀληθες εἰπειν , ὑπερ ἁπαντος ἀνθρωπων γενους , αἱ δ ' ὑπερ ἑκαστου | |
| σου θιγοντος ὡς , ἐρω . ποι δητα ; ποντου νοτερον εἰ παρ ' ἐκβολον ; οὐ ναυς χαλινοις λινοδετοις | ||
| καθαρας και ἁγνης ἐχον οὐσιας και παν εἰ τι συμμιγνυται νοτερον ἠ γεωδες αὐτωι της περι την κινησιν ὀξυτητος ἀποσειομενης |
| γλαυκιῳ , μαμηρᾳ και καμφορᾳ . Ξηροφθαλμια ἐστιν , ὁταν καταξηρος ᾐ ὁ ὀφθαλμος και δυσχερως κινηται και κνισμον μικρον | ||
| . ἀνοητους ] μωρους . , Ἀθηναιους . αὐχμεις ] καταξηρος εἰ , ξηροτητι κατεχῃ τῃ πενιᾳ , ἐστερημενος ῥερυπωμενος |
| ἐτι κατα τον ἐνεστωτα ἀπειμι φαμεν οὐκ ὀντων προδηλων των παρῳχημενων . ἰδιᾳ ἀρα οἰητεον ἑκαστον χρονον την συνθεσιν ἀναδεδεχθαι | ||
| μεντοι γινωσκειν ὡς αἱ ἐγγινομεναι παραθεσεις ἐξ ἐνεστωτων εἰσιν και παρῳχημενων , τοιουτον τι της συνταξεως ἐπαγγελλομενης ἐν τῳ ἐαν |
| κωλυματος τινος ἠ παρ ' αὐτην την κυουσαν ἠ του περιεχοντος οὑτω διατεθεντος ὡς ἀσυμμετρως προς τηνδε την κυησιν ἐσχηκοτος | ||
| νωθρος , ὠ παι , δεκτικος ὠν των ἐκ του περιεχοντος συνισταμενων νεφων ὁπου δ ' ἀν ἐμπεσῃ νεφελη , |
| ἑν ὡν ἐνεκαλει και πως γεγονε και την ἀξιαν του ἀδικηματος ἠ της βλαβης , τον ἀπολογουμενον δε λαβοντα το | ||
| ἐξεστι γαμειν τας ἐκ πατερων ἀδελφας , εἰς αὐξησιν του ἀδικηματος προσεθηκε ” την ὁμομητριαν “ . εἰτα εὐφυως ἐσχετλιασεν |
| καταδικης , ὁτεπερ και ἀτιμος ἐγενετο ὑπο των ἑξακοσιων ὡς ἀποφηναμενος γνωμην παρανομον . οὑτω δε οἱ Μασσαλιωται κολαζομεν , | ||
| ποιειται των ἁμαρτηματων ὑπερβολας , ὡστε περι των Μηλιων γνωμην ἀποφηναμενος ἐξανδραποδιζεσθαι , πριαμενος γυναικα των αἰχμαλωτων υἱον ἐξ αὐτης |
| αὐτοκρατορ , την πολιν , ᾑ τον καιρον ἐξευρε του ἀναθηματος . οὐ γαρ Ὀλυμπιασιν ἠ Δελφοις ἀνακηρυττει τον στεφανον | ||
| των ἐν Σικελιᾳ βαρβαρων προσκεισθαι . πλησιον δε του Ὑβλαιων ἀναθηματος βαθρον τε πεποιηται χαλ - κουν και ἐπ ' |
| μονον ἐστη , ἀλλ ' ἁτε φιλομαθης και φιλοκαλος , ἀγαμενος την θεαν , λογισμον εἰκοτα ἐλαμβανεν , ὁτι ταυτα | ||
| . ἐνθα δη πληγεις εἰς τα στερνα παραχρημα πιπτει . ἀγαμενος δε της ἀλκης αὐτον Ἀχιλλευς ἐτι ἐμπνουν ἀνεκρινεν , |
| γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
| , “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
| χορτολογιν ποιειν και βλαπτεσθαι ἑτοιμως ὑπο των ἐχθρων , ἠ περιαγειν ἐν χωριοις δια δαπανας των ἐχθρων ἐπικειμενων ἠ και | ||
| , τῳ ἁπλως τριγωνα λαμβανειν και γραμμας ἐκτεινειν και κυκλους περιαγειν , τῳ δ ' αὐ ἀγειν μη ὡς ἀν |
| ὀντας συμμαχους , εὐμενως δε ἀει προς τηνδε την πολιν διακειμενους , μονους δε μεθ ' ἡμων ὑπερ της των | ||
| ἑαυτης ἐνεργειᾳ : οἱον ὁρωντες τοδε το λευκον ἑαυτους οὑτω διακειμενους συνεγνωμεν . ἀναγκη δε ἠ τῃ ὀψει αἰσθανεσθαι τουτου |
| παραταττομενος ἡττον ἐσχεν ἐν τῃ πρωτῃ συμπλοκῃ : δεινον τε ποιησαμενος , ὁτι δη της ἐλαττονος στρατιας ἐλαττον σχοιη , | ||
| παλιν τε κομισαι ἐς την Μιλητον και ξυνθηκας ἐτι ἀλλας ποιησαμενος , ἁς ἀν δυνηται , τροφην τε παρεχειν και |
| και πελια των ὑπωπιων σπογγος ἐν ἁλμῃ ἀποβαπτομενος και συνεχως προστιθεμενος . μετα τουτο δε πυρια συνεχης δια ὑδατος θερμου | ||
| / , ὁ δε τετραγωνος μθ͵βτδ / , ὁ δε προστιθεμενος αὐτοις τετραγωνος μθ͵δϘϚ / . ζ . Κυβῳ και |
| της σφαιρας δεχεται ἐλασσων τις κυκλος του μεγιστου : ὡστε ἑκατερος των τροπικων μη ὠν δια του κεντρου της σφαιρας | ||
| Ῥωμαιων αὐτοις πολεμουσι συμμαχησοντων . οἱ δε ὠκνουν μεν ὁμοιως ἑκατερος γειτονος τοσουδε πολεμου καταρξαι , την Μιθριδατου δυναμιν δεδιοτες |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
| τους ῥητορας φησιν ἐπιχειρειν παρακρουεσθαι τους δικαστας δια των ὁμοιων ποιουμενους της ἀπατης την ἐπιχειρησιν ἀλλ ' οὐ των πολυ | ||
| σωτηριας εὐκολον ἠν ἐξευρειν , την ἐκεινων καταστροφην οἰκειαν ἀσφαλειαν ποιουμενους . ὁμως ἐπειδη τον νουν ἡμων εἰδεν ὁ τας |
| μη διδωσιν , λεηλατησας και κακωσας την χωραν αὐτων ἀπαλλαττου προνοιαν ποιουμενος , ὁπως ἀσφαλως ἀπαξεις το στρατοπεδον . ἐαν | ||
| γυναιξι και τεκνοις παρασχων αὐτοις και οἰκιας και κτηματα και προνοιαν του ζην και τροπῳ παντι θεραπευσαι αὐτους : και |
| ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
| ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
| ἀειθαλη γεννησει ποιηματα . Ταυτα τοινυν Ἡσιοδος ἠ ὀψει ὀνειρων τεθεαμενος και διυπνισθεις , και το ποιμαινειν ἀφεις , και | ||
| τῳ σωσαντι . Ὁ δε θειοτατος Προαιρεσιος οὐπω τον συγγραφεα τεθεαμενος , ἀλλα και αὐτος ὁσον οὐκ ἠδη κατοδυρομενος , |
| λαος Ἀχαιων , τυμβον δ ' ἀμφ ' αὐτην ἑνα ποιεον ἐξαγαγοντες ἀκριτον ἐκ πεδιου , ποτι δ ' αὐτον | ||
| ἐπι του χειλεος του ἐξω της ταφρου σκηνας σφιν ὀρυκτας ποιεον - ται , και δια τουτεων ὀπας ὑπολειπονται , |
| οὑτος ὁ της οἰκησεως και ῥᾳδιος τοις οὑτω διακειμενοις . ποιος γαρ ἐτι τυραννος ἠ ποιος κλεπτης ἠ ποια δικαστηρια | ||
| κεφαλαιον . Πεμπτον δε ὑπαρχει κεφαλαιον , ἐν ᾡ ζητουμεν ποιος τελειος ὁρισμος και ποιος ἀτελης . ἰστεον ὁτι τελειος |
| εὐδαιμονοιη και κατα πλουτον και τιμην και του πιεζοντος ἀπαλλαγειη νοσηματος , ὀντως ἀν ἐνθυμησειεν ἡμας τας αὐτου ἀνδραγαθιας , | ||
| ἀνθρωπος ; και λεγομεν ὁτι ἐκεινη ἡ ἀρχη του ὁλου νοσηματος ἐστιν : ἐνταυθα δε λεγει “ πρωτον ἐπυρεξεν ὁ |
| φυσεις περι ἀλληλους εἰσι και ἐχθραι προς Ἀπολλοδωρον τον ἐμε ποιησαμενον ὑπηρχον αὐτοις τηλικαυται το μεγεθος , τι βελτιον ἀν | ||
| παραγονται δε συντονως και μετα σπουδης διωκοντες τον Ἀμφιθεον σπονδας ποιησαμενον προς τους Λακεδαιμονιους . γεγραπται δε το μετρον τροχαϊκον |
| . ἰδιως δε ὁ ὑπο την ζωνην αὐτου ἀστηρ : Ἀρατος και Ἡσιοδος Ἐργοις δηλουσιν . Ἀρκυωρος : Λυκουργος ἐν | ||
| και ἑξ ὑπο γην ἐν νυκτι . ἐπισημαινεται δε τουτο Ἀρατος λεγων ἑξ αἰει δυνουσι δυωδεκαδες κυκλοιο : δυωδεκαδες γαρ |
| παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
| μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
| Ὡστε , ὠ θαυμασιε , ὁρα μη ἀνοσιον ᾐ κατηγορειν ἐπιτηδευματος θειου τε ἁμα και μυστικου και τοσουτοις θεοις ἐσπουδασμενου | ||
| ζων . ἠ ὁ ἐκ του ἀλαν ζων οὐκ ἐξ ἐπιτηδευματος , ἀλλ ' ἀπο ἀπατης , . , , |
| : ὡς και Ὁμηρος : τω δ ' αὐτω μαρτυροι ἐστων . πορευεσθωσαν δε , φησιν , εἰς το ἀφθιτον | ||
| μη δυνασθαι τα τοτε πραττομενα ἐπαινειν ἐν τῳ τιμασθαι παλιν ἐστων . ἀγχονης γαρ δη το πραγμα ἀξιον , εἰ |
| , ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
| σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
| ἀθρησαιμι φιλην ὑπο δουρασι πατρην δυσμενεων : οὐ γαρ τι κακωτερον ἐλπομαι ἀλλο πημα μετ ' ἀνθρωποισιν ὀιζυροισι τετυχθαι . | ||
| φορβη τε φιλη και λιχνος ὀλεθρος . ὡς οὐδεν λιμοιο κακωτερον οὐδε βαρειης γαστερος , ἡ κρατεει μεν ἐν ἀνθρωποισιν |
| οὐκ εἰπεν αἱ φωναι εἰσιν συμβολα των ἐν τῃ ψυχῃ παθηματων , ἀλλα τα ἐν τῃ φωνῃ . και τα | ||
| προπαρασκευαζομενος ἀριστα θεραπευει . Προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων παθηματων [ . . ] : και παλιν δια τουτων |
| μετα ὀλιγον α εὐτυχησεις ἱλαρως β μη συναλλαξῃς ἀρτι . περιμεινον γ οὐκ ἀποδημησεις ταχεως : ἐπεχει γαρ δ προκοψεις | ||
| σοι α κοινωνησεις και βλαβησῃ β οὐ στρατευσῃ νυν . περιμεινον γ οὐκ ἐστιν ὡρα του ἐπιβαλεσθαι δ οὐ πλευσεις |
| ἀληθη μαντεια , πολυ μαλλον ἐτιμησεν . Ὁθεν και Θεοκλυμενος φιλοφρονουμενος ὑπο των περι τον Ὀδυσσεα δευρο τον βιον καταστρεφει | ||
| , ἐγνων ἱερον τινα ἀνθρωπον ὀντα , κατα μικρον δε φιλοφρονουμενος ἐλαθον ἑταιρος αὐτῳ και συνηθης γενομενος , ὡστε παντων |
| : ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
| ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
| νο νδ ∠ ʹ βʹ ὁ ἐπι της ἀποτομης του καταστρωματος . . . . . . . . . | ||
| προωθει την ἐπιτιθεμενην ἐν αὐτῃ κεραιαν . Και ἐπι του καταστρωματος δε του ἐν τῳ συριγγιῳ πυκνους τιθησι κυλινδρους ἱνα |
| ἐπῃεσαν ὡπλισμενοι : Σκυθης δε ἀνηρ δεισας αὐτων την ἐξ ἀπονοιας μαχην συνεβουλευσεν ὁπλα μεν και τοξα καταβαλειν , μαστιγας | ||
| πολεως , ὡστε θαυμαζειν εἰκοτως ἀν τινα των μεν της ἀπονοιας των δε τοὐναντιον της ἀψυχιας : ἀπονοιας μεν , |
| τε πολυουσια και πολυτροφα και τα ἀθροως ἀναδιδομενα προ της τελειας πεψεως , και τα βαρεα ταις ποιοτησι και τα | ||
| Ἰσαακ ἐγεννησεν ὁ κυριος : αὐτος γαρ πατηρ ἐστι της τελειας φυσεως , σπειρων ἐν ταις ψυχαις και γεννων το |
| προς το μη λυπεισθαι . παραμυθητικον γαρ ὁ φιλος και ὁρωμενος και λεγων , ἐαν ᾐ ἐπιδεξιος : γινωσκει γαρ | ||
| τοις βασιλειοις τον ἁπαντα χρονον διετριβεν , ὑπ ' οὐδενος ὁρωμενος πλην των παλλακιδων και των περι αὐτον εὐνουχων : |
| συνθετων , ἐσθιειν ἐλαιας κολυμβαδας , και ὀξομελι , ἐκ διαλειμματος : μηδεν δε ὁλως δριμυ . Ἐκ δε των | ||
| ἐκ δε των ἰχθυων τους τρυφερους και τρυφεροσαρκους και ἐκ διαλειμματος και ἐμβαμματι δια σινηπι χρησασθαι . ἐκ δε των |
| τον Πολυπερχοντα των μεν φιλων οἱς ἐπιστευε κατ ' ἰδιαν προσδιαλεγομενος ἐξεπεμπεν ἐπι τον Ἑλλησποντον ἀνυποπτως , αὐτος δ ' | ||
| και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα . και παλιν ὁ προσδιαλεγομενος ὀφειλει ἀπανταν και ἐνιστασθαι δεικνυων αὐτον ὁμωνυμα ἐρωτωντα ἠ |
| . ἀλλα μεθ ' ἑτερων ; τινων ; δηλονοτι των συνοντων . ποτερον ἐλευθερων ἠ δουλων ; ἐλευθεροις μεν γαρ | ||
| περιοικα παντα ἐπι Ῥωμαιους ἀνιστη και βουλην ἐκ των οἱ συνοντων , ἐς μιμημα της συγκλητου , κατελεγε . δυο |
| την Αἰγυπτον . ὁ δε ὑπακουσας αὐτου σπηλαια ἐκ του χασματος της Παλληνης ἐποιησε ὑποκατω θαλασσης και οὑτω διηγαγεν αὐτον | ||
| Πυρριας οὑτος ἐν αὐτοις , ἐπεστησαν οὐπω τελεον μεμυκοτος του χασματος . εἰπε , Πυρρια , εἰ ἀληθη λεγω . |
| ᾠετο γαρ τιμας ἐκ βασιλεως και γερα αὐτῳ γενεσθαι του κατορθωματος ἀξια , ὡς οὐ τυραννιδα , μαλλον δε βασιλειαν | ||
| ἀνδρειᾳ τους πολεμιους και κινδυνοις ἐλεγξαντα παριδειν ἀναξιους ὀφθηναι του κατορθωματος : ὁ παθειν οὑτοι βιαζονται την δωρεαν ἀφαιρουμενοι : |
| τι δενδρον ἐκαθεζετο και των ζητητων ἐπιπεσοντων οὐκ ἀγεννως αὐτους ἀμυνομενος κατεκοπη . τουδε μεν δη την κεφαλην ὁ Καισαρ | ||
| , ἐστρατευσε κατα Χαλκιδεων τε και Περδικκα , τον μεν ἀμυνομενος † οἱς ἐψευσατο μετελθειν αὐτῳ τα ὑπεσχημενα , τους |
| μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
| πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
| μοι δοκει . Τι οὐν ; ὁ κοσμιος και μη φιλοχρηματος μηδ ' ἀνελευθερος μηδ ' ἀλαζων μηδε δειλος ἐσθ | ||
| ὁ γαρ φιληδονος και φιλοσωματος : ὁ δε φιλοσωματος και φιλοχρηματος : ὁ δε φιλοχρηματος ἐξ ἀναγκης και ἀδικος : |
| οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
| τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
| ἐντελης δε καθεστωσα μονως ὀρθοτονουμενη ἐστιν . ὑγιως ἀρα το ἐγγινομενον παθος ὁμολογει ὁλοκληρον το ἀφ ' οὑ ἐγινετο : | ||
| : των γαρ αἰγων των τραγων ἐν τοισι πωγωσι εὑρισκεται ἐγγινομενον , οἱον γλοιος , ἀπο της ὑλης . Χρησιμον |
| Κριτοβουλος δε ἡμερας τεσσαρας ἐν τῳ Κοτζινου ἀστει διαγαγων και καταστησαμενος τα αὐτου τῃ ὑστεραιᾳ ἀναλαβων τετρακοσιους ἱππεις ὡπλισμενους καλως | ||
| θυρας . ὡς δ ' ἐν τῳ λογῳ δεδηλωται Κυρος καταστησαμενος εἰς το διαφυλαττειν αὑτῳ τε και Περσαις την ἀρχην |
| γενεσθαι της αὐτου βασιλειας ἀρχηγους . οὐδενος δ ' αὐτῳ προσεχοντος ὁ μεν ἀνεκαμπτεν εἰς την Μεθωνην , ὁ δε | ||
| εἰς το συμποσιον Γλυκερας και του ἐραστου αὐτης ταυτῃ μαλλον προσεχοντος , καταστυγνος ἠν . ὡς δ ' ἐπιστρεψας ὁ |
| ὑλασσω , ὀδυω ὀδυσσω , γινεται ἀφυγετος , ὡς πησσω παγετος , και πλεονασμῳ του σ ἀφυσγετος , 〚 ἠ | ||
| το οἰκοδομημα , ἀστυ δε ἡ κατασκευη της πολεως . παγετος μεν το κρυος , παγετος δε ὁ χειμων . |
| Μωυσεως γνωριμοι , μεμαθηκοτες ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐραν ἀληθειας , καταφρονουσιν ἀνεξαπατητοι διατελουντες . Ἀλλ ' ἐπειδη τα διωνομασμενα συμποσια | ||
| τελειν : οἱ δε , ἁτε οὐ δωροδοκοι ὀντες , καταφρονουσιν ἁπαντων τουτων , ὡς φησιν ὁ θεος και θεων |
| ὑμνους και τα ἀλλα οἱς ἐπιστημη και εὐσεβεια συναυξονται και τελειουνται . ἀει μεν οὐν ἀληστον ἐχουσι την του θεου | ||
| ' ὁσα ὑπο των θεων διιθυνονται βουλευματα των ἀνθρωπων , τελειουνται , ὁσα δε οὐ , οὐ τελειουνται . τουτο |
| μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ||
| μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ |
| . Χρυσαμπελος ὁ λυριστης δικην ἐχων περι παιδος εἰς δουλειαν ἀγομενου ἐδοξε τον Πανα βλεπειν ἐν τῃ ἀγορᾳ καθεζομενον ἐχοντα | ||
| το μετα την θυσιαν , ὡς τῃ ἐπιφωσκουσῃ του ἀγωνος ἀγομενου , τῃ ὑστεραιᾳ . ἐνθα λευκωθεις καρα μυρτοις : |
| παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
| τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
| ἐν ἀκρᾳ τῃ βορειῳ χηλῃ Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει βορειο - τερον του ἰσημερινου μοιρᾳ α και πεμπτῳ , Ἱππαρχος δε | ||
| ἀρθρον . μετα δε την ζʹ ἠ και βραδυ - τερον ἐπιλυϲαντα δει μετριᾳ κεχρηϲθαι τριψει δια το ϲτερεμνιωτερου γινομενου |
| θεσει . ὡστε οὐκ ἐστιν ἀπειρος οὐδεμια κινησις δια τους εἰρημενους λογους , ἀλλα πασης ἐστι τελος δια το ἐχειν | ||
| ἡ λειψις , τουτεστιν οἱ ἀριθμοι . Εἰτα προστιθεμεν τους εἰρημενους ε ἀριθμους ταις τ μονασι ταις λειπουσαις ἀριθμους ε |
| Ἀρκαδικῳ και τῃ Νησῳ λεγομενῃ καιπερ οὐσῃ μεσοχθονι , ὑπο τελματων και ποταμου : τας δε καλουμενας Καπυας Αἰνειου τε | ||
| ψυχρον ἀειζωον ἀνδραχνη ϲτροβιλοϲ χλωροϲ ψυλλιον φακοϲ ὁ ἐπι των τελματων μανδραγορου τα μηλα και ἁπλωϲ ὁϲα ψυχει μη ξηραινοντα |
| αἰτια ἐστι , μηδενος μεταξυ παρεμπιπτοντος του μετεχομενου και του μετεχοντος : παρουσα γαρ ἐν τῳ εἰναι εὐθυς εἰδοποιει το | ||
| κακοηθους , αἱ δε προς τουτῳ νευρωδεις και ἀκολασιας πολλης μετεχοντος . ὁσαι δε των κνημων κατα το μεσον πληρεις |
| και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
| μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
| στρατηγος ἠν ἀνηρ ὁ το ξιφος ποθων ὑπερ σου και προτεινων εἰς μαχην και μη δεδοικως την τομην των φασγανων | ||
| : ψευδεσθαι θεος ἐθελοι ἀν ἠ λογῳ ἠ ἐργῳ φαντασμα προτεινων ; Οὐκ οἰδα , ἠ δ ' ὁς . |
| μεγιστον διδακτηριον , ὁτι οὐ στερητεαι αἱ πρωται ἡμεραι του ῥοφηματος ἠ τοιου ἠ τοιου τοισι μελλουσιν ὀλιγον ὑστερον ῥοφημασιν | ||
| μη αὐτοματα διεξιῃ καλως . Καιρον δε της δοσιος του ῥοφηματος τονδε μαλιστα φυλασσεσθαι , κατ ' ἀρχας και δια |
| θαψιας δε μη παρουσης , τοσουτον σταθμον μιξεις ἠτοι καρδαμωμου σπερματος ἠ εὐζωμου . κἀν δαφνινον δε μη ᾐ , | ||
| ἐμβαλλεσθω δε εἰς τας κεʹ λιτρας αὐτου μοδιος ἰταλικος του σπερματος . διηθησας οὐν το ἐλαιον ὡς εἰρηται και ἀποχωρισας |
| ὡς προδοτην τον Φιλιστιδην και τους μετ ' αὐτου , αἰσθομενος ἁ πραττουσιν . συστραφεντες δ ' ἀνθρωποι πολλοι και | ||
| μηδεν αὐτου μηδε της πολεως προπαρεσκευασμενης . ὡν ὁ Καισαρ αἰσθομενος ἀκριβεστερας τας φυλακας ἐποιει . νουμηνιας δε ἐτους ἐς |
| εἰς Κορινθον ἐλθων ἐπαγομενος και Μηδειαν ἐγγυαται και την του Κρεοντος του Κορινθιων βασιλεως θυγατερα Γλαυκην προς γαμον . μελλουσα | ||
| [ ὠ τλημον , ὡς σου συμφορας οἰκτιρομεν , κορη Κρεοντος , ἡτις εἰς Ἁιδου δομους οἰχηι γαμων ἑκατι των |
| εἰδως , και της παρασκευης μεμνημενος , και των πολεμιων αἰσθανομενος , οἰδεν το ἀποβησομενον . Και ἰατρος τον καμνοντα | ||
| ἀν τις τοις στυφουσι και των θερμαινοντων ψυχρας της διαθεσεως αἰσθανομενος : ἱκανον δε γνωρισμα του ψυχροτεραν την διαθεσιν εἰναι |
| οὐ θαῤῥεις ὑποστηναι ; „ ̈ . . μειρακιου δε περιεργοτερον παρα την ἡλικιαν ἐρωτωντος ζητημα τι , προσηγαγε προς | ||
| γηρας ἀμυνεται και πενιαν . Μεταξυ δε τα σα καταλεγων περιεργοτερον σοι πολλακις ἐνατενισας ἐνοησα τι πεφυκεναι σοι πρεπον : |
| δε ἀπο μεταφορας των νομισματων ἐξ ὀλιγου τινος χρυσιου ἀποκεκομμενου κομματος : ἠ λειμματος των ἀδικων . ἀλλως . κομμα | ||
| ναρκη δε δια του η . του κατ ' ἐμε κομματος : οἱον της κατ ' ἐμε ταξεως . ἡ |
| , ἐπι δε της δορας δια του α . πορφυρεος θανατος μελας και βαθυς . ποσιος ποτε μεν της ποσεως | ||
| μη προς το τελος ἀφικῃ του βιου : ὁ γαρ θανατος ἀκριβης ἐλεγχος των τοιουτων και το ἀχρι προς το |
| ὁ θνητον ὀν ἀθανατον τοις ἰδουσιν ἐνεργαζεται ποθον , και ὁρωμενον οὐκ ἀποπληροι , και μετασταν μνημονευεται , και την | ||
| ἐπανιοντες λεγομεν . φανερον οὐν ὁτι το μεν ἐν φωτι ὁρωμενον χρωμα . διο οὐχ ὁραται ἀνευ φωτος : τουτο |
| , καθιδρυθηναι δ ' ἐν τῳ κοσμῳ τῃ των εὐ παθοντων τιμῃ , παντων προθυμως ἀναγορευοντων θεον και κυριον εἰς | ||
| εἰναι των κατοιχομενων ἐπαινος , ἀλλα ὀλοφυρμος ὡς τα δεινοτατα παθοντων . πειρασθαι δε ἐν τῳ παραμυθεισθαι και ἐνδιδοναι του |
| ἐχων τας Ἀρκτους και τον Δρακοντα , και ὁ τουτωι ἀντικειμενος νοτιος ἀνταρκτικος και θερινος τροπικος μετα τον ἀρκτικον και | ||
| ἐλαττον του δεοντος τα τοιαυτα ζητων , ὁ ἐκ διαμετρου ἀντικειμενος , ὁς ἐστιν ἀναισθητος : ὁ δε μεσος ὁ |
| γε προ ἐμου τουτο κατειδεν Εὐριπιδης ὁ ποιητης την Ἑκαβην ποιων . της γαρ δη Ἑκαβης δεομενης του Ἀγαμεμνονος συμπραξαι | ||
| τε και ἀπλανεις εἰναι και ἀσυγχυτοι . πρωτον οὐν ὁ ποιων ἐποιησεν οὐρανον ἀσωματον και γην ἀορατον και ἀερος ἰδεαν |
| κεραυνου κρεισσον ' εὑρησει φλογα , βροντης θ ' ὑπερβαλλοντα καρτερον κτυπον , θαλασσιαν τε γης τινακτειραν νοσον , τριαιναν | ||
| γλωσσῃ ματαιους ἐξακοντισῃ λογους . Οὐτ ' ἐκ χερος μεθεντα καρτερον λιθον ῥᾳον κατασχειν , οὐτ ' ἀπο γλωσσης λογον |
| χρησει της ὁμοιοτητος . μιμησις γαρ οὐ χρησις ἐστι των διανοηματων , ἀλλ ' ἡ ὁμοια των παλαιων ἐντεχνος μεταχειρισις | ||
| νοϊδιων ] νοηματων λεπτων . νοϊδιων ] λεπτων και μεμεριμνημενων διανοηματων . ὁτ ' ] ἐπει . τι δρᾳ ] |
| : ἠν μεν γαρ πειρωνται καμπυλλεσθαι , ὀδυνωνται , περιτενεος γινομενου ταυτῃ του δερματος , ᾑ τετρωνται : και ἁμα | ||
| ὑγρανθη , ἐξ οὑ αἱ παρακειμεναι σαρκες , και τουτου γινομενου κατα το συνεχες , ἐφθασεν ἡ ὑγροτης παρα τους |
| , ἁπτεσθαι αὐτου , τον δε φωρα ἐν τῳ σκοτεϊ προτειναι αὐτῃ του νεκρου την χειρα : την δε ἐπιλαβομενην | ||
| , βιαζηι μ ' οὐ θελοντα δραν ταδε . τολμα προτειναι χειρα και θιγειν ξενης . και δη προτεινω , |
| πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
| ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
| ὡς ἐν τῳ κατ ' Αἰσχινου Δημοσθενης : Αἰσχινου γαρ ἀγοντος ἐπι Χαρητα την αἰτιαν των ἐγκληματων ὡς στρατηγον , | ||
| ἀνθρωπους ἰδω ἐλευθερους , μαστιγιας δε ἐπ ' ἀργυρου πινακος ἀγοντος μναν ταριχος ἐνιοτε δυοιν ὀβολων ἐσθοντας ἠ τριωβολου και |
| δε και καλλιερουσαι τον ἑαυτων ἀφθαρτον βιον οὐδεποτε καμνουσι . ματαιος δ ' ὁστις μη θεῳ στηλην ἀνατιθησιν , ἀλλ | ||
| καρκινος . τουτων δε εἰ τις πειθεται τι γενεσθαι , ματαιος ἐστιν : γελοια γαρ και ἡ ὀψις : και |
| του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
| Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
| ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | ||
| οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της |
| , ὁπερ λαλιας ἐργον μαλλον εἰναι φαινεται . Των δε ἐπιχειρηματων ὁ μεν Δημοσθενης αἰει και οἱ τους δικανικους λογους | ||
| χαρακτηρων , ἀλλα και παρ ' αὐτα τα γενη των ἐπιχειρηματων τα συμπληρωτικα μερη διαφορους ἐχοντα τας φυσεις ὁρων διαλλαττουσαις |
| εἰ μοι γενοιτο παρθενος καλη τε και τερεινα . Ἐστιν ἐπισημον ἐν τοις ἀκαταληκτοις και το χωλον καλουμενον , ὁπερ | ||
| Ἰακωβ ἐστιν , ὁς ἐπιστατει της ἐπισημου ποικιλης ἀγελης : ἐπισημον δε παλιν και ποικιλον ἐν μεν τοις ὁλοις το |
| δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
| οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
| τοις ἀναγκαιοις ἀποτομως τῳ λογῳ χρωμενος , ἀλλα πεφεισμενως και σχηματιζομενος τα πρεποντα , ὁ δ ' ἀνδρι των κατ | ||
| ὁ του μεσουρανηματος , γʹ ὁ μετ ' αὐτον τριγωνικως σχηματιζομενος τῳ ὡροσκοπῳ , δʹ ὁ προηγουμενος του μεσουρανηματος ἑξαγωνικην |
| ἑφθου : σιτῳ δε χρησθω τῳ αὐτῳ . Ὑποθυμια δε πολιον , ὀνου τριχας , λυκου κοπρον , ἐπιβαλλε δε | ||
| στοιχας , παιονιη τε πολυκνημον τε κατερνες : μανδραγορης , πολιον τ ' , ἐπι δε ψαφαρον δικταμνον εὐοδμος τε |
| πλειονι δε ἑτεροτητι θεωρουμενην . Ὡσπερ γαρ ὁ τρια ἀριθμος προιων εἰς πλειονα διαστασιν και ἑτεροτητα χωρει και προερχεται , | ||
| ἀστροις φορας . . . , : και μεντοι ἀποδειξει προιων , ὁτι πρωτη των κινησεων ἐστιν ἡ φορα και |