, ὡς οὐκ ἀνθρωπινῃ τεχνῃ τα ποιηματα ποιων τε και ᾀδων , ἀλλα ταις Μουσαις ἐντυχων και μαθητης αὐτων ἐκεινων | ||
ἀνδρων . Ἀνδρων οἰμωγη ; κλαυσει νη τον Διονυσον οἰμωγας ᾀδων , και ταυτας ὀμφαλοεσσας . Ἀλλα τι δητ ' |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
τις ἀν ἀποστησειεν αὐτης τον Ἀγαμεμνονα , ὁπως ἀν μη ἀποληται ; μηχανηματι ] της μελαγκερου βοος . λαβουσα ] | ||
ὑπο της πολεως ἡς προστατει , ἁμα δ ' ἀν ἀποληται , οὐκ ἀν ποτε τουτ ' ἀδικως παθειν ὑπο |
Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
ἁμα δε ὡς ἐπι κεραμου ἠ ἀσκου . ἑξ χοας χωρησεται : παλιν χλευαζει ὡς ἐπι ἀμφορεως και οἰνου . | ||
βρομον ] ἠχον : κυριως ὁ του πυρος ἠχος . χωρησεται ] πορρω γενησεται . Ξ χωρησεται ] χωρισθῃ , |
τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
ἀσφαλεως ἀγορευει αἰδοι μειλιχιῃ , μετα δε πρεπει ἀγρομενοισιν : ἐρχομενον δ ' ἀνα ἀστυ θεον ὡς εἰσοροωσιν . και | ||
ἐεικοστῳ ἐνιαυτῳ . τον δε πολυ πρωτος ἰδε Τηλεμαχος θεοειδης ἐρχομενον κατα δωμα συβωτην , ὠκα δ ' ἐπειτα νευς |
εἰη ; και γαρ βασιλευς αἱρειται οὐχ ἱνα ἑαυτου καλως ἐπιμεληται , ἀλλ ' ἱνα και οἱ ἑλομενοι δι ' | ||
αἱ δικαι ἐκρινοντο . ὁ τε οὐν Πλουτων και οἱ ἐπιμεληται οἱ ἐκ μακαρων νησων ἰοντες ἐλεγον προς τον Δια |
Ληρεις . Και νη Δι ' ὁ γ ' Ἑρμης πετεται θεος ὠν πτερυγας τε φορει , κἀλλοι γε θεοι | ||
τι θαττον ἐτι τρεχει , ἠ Δημεᾳ Λαχητος Ἐτεοβουταδῃ : πετεται γαρ οὐχ οἱον βαδιζει τας ὁδους . * * |
ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | ||
και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους |
ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
πολλων και τιμιων . ταχα γαρ φανειται χαλεπον τοιουτῳ βιῳ διαρκειν μηδεν ἀλλο κτημα ἐξω του σωματος κεκτημενους , ἀλλως | ||
γαρ ἐστιν ὡστε μη μονον ταις τοσαυταις και τηλικαυταις οἰκοδομιαις διαρκειν , ἀλλα και συλλεγομενον τον λαον ἐπι τον τοπον |
και το ἐθος , ἐξευρησεις οὑτως το μεσον τε και ἀνωδυνον . ἐν τῳ καθολου τοινυν ἐφ ' ἁπαντων ἀρθρων | ||
τηϲ λιμνηϲτιδοϲ και εὐφορβιου και πυρεθρου . ἐχει δε και ἀνωδυνον περι τε τον ἐν καιρῳ πονον και ἐϲ μοχλευϲιν |
θεωρει ὁτι οὐδεν νεωτερον ὀψονται οἱ μεθ ' ἡμας οὐδε περιττοτερον εἰδον οἱ προ ἡμων , ἀλλα τροπον τινα ὁ | ||
παντας μεν γαρ ἀνθρωπους ὑπ ' ἐκεινου πρεπει νικασθαι , περιττοτερον δε παντων ἐμε τον ἐν τοσαυταις μυριασιν ἀνθρωπων , |
δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
ὁλκης αʹ , ἠ ἀψινθιον συν οἰνῳ : μελι τε ἐσθιομενον και πινομενον συν ὑδατι : μελισσοφυλλον τε συν νιτρῳ | ||
. τουτου ἑψομενου ὁ ζωμος πινομενος , κοιλιαν μαλασσει . ἐσθιομενον δε νεφρους θεραπευει . Πελαργος πτηνον ἐστι καλλιστον . |
εἰναι . τα τε γαρ δικαια και παντα ὁσα ἀρετῃ πραττεται καλα τε κἀγαθα εἰναι : και οὐτ ' ἀν | ||
ὑποτεταγμενα . Ἀλλως . οὐδεν γαρ ἐν ἀνθρωποις ἀνευ ἀργυριου πραττεται . . τῳ πλουτειν : Τῳ πλουτῳ . . |
κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
καιρον μη ἐλαττον των ἐννεα μηνων , ἐπει ὡς ἐκτρωμα συμβησεται : το δε της ὀπτησεως κατα παντα [ κατα | ||
ἑστως στασει ἑστως και οὐ ταὐτον τῃ στασει : ὡστε συμβησεται αὐτῳ και οὐκετι ἁπλουν μενει . Ἐπει και το |
οὑτω λεγεις ; Ἐγωγε . Οὐκουν θεραπεια γε πασα ταὐτον διαπραττεται ; οἱον τοιονδε : ἐπ ' ἀγαθῳ τινι ἐστι | ||
ἐτι συμβαλλομενων . ἀλλ ' ἡ γλωττα μεν οὐ σμικρα διαπραττεται περι την ἐνεργειαν ταυτην , οἱα χειρ ἀει μεταβαλλουσα |
ἡ Α Γ μειζων οὐσα καθολου ἀποφατικη ἀναγκαια : διο συναχθησεται το Α τινι τῳ Β ἐξ ἀναγκης μη ὑπαρχειν | ||
, παλιν κατοικησετε ἐπ ' ἐλπιδι ἐν ἐμοι : και συναχθησεται πας Ἰσραηλ προς Κυριον . Και οὐκετι κληθησομαι λυκος |
! ! και ] εὐορκους [ και δικαιους ] ταις ἀρισταις [ ] διαδοσεσι [ ] κινεισθαι και παρ ' | ||
' οὑ τις ἐραται τυχειν . ἁπαντα γαρ ταυτα ταις ἀρισταις ἐνεργειαις ὑπαρχει . ταυτας δε φαμεν εἰναι την εὐδαιμονιαν |
' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
. Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
τοσσοι ἀπειρονες ἀμφις ἐχοιεν , ὑμεις δ ' εἰσοροῳτε θεοι πασαι τε θεαιναι , αὐταρ ἐγων εὑδοιμι παρα χρυσῃ Ἀφροδιτῃ | ||
το παρα τινων ζητουμενον και νεωτερων και πρεσβυτερων , εἰ πασαι αἱ ψυχαι μια , καλλιον ἀν ἐζητειτο , εἰ |
λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
ἀμφοτερα στομιοις συνημμενους : διο και κατα το πλειστον ἐναλλαξ καεσθαι τους ἐν ταυταις ταις νησοις κρατηρας των κατα την | ||
και τουθ ' αἱρουνται μαλλον ἠ δια παντος του χρονου καεσθαι . τῳ γαρ ὀντι τουτ ' εἰναι το καεσθαι |
και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
, και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
κακως φρονων : οὐ γαρ τις ἐστιν ὁς παροιθ ' αἱρησεται την σην ἀχρειον δυναμιν ἀντ ' Εὐρυσθεως . χωρει | ||
ἠ ὁτι μη δει φυσιολογειν ἡμας ; % τις γαρ αἱρησεται ζητειν ἁ μηποθ ' εὑρῃ ; Ἀριστοτελης οὐν % |
, και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
τριτου τιμηματος ἐκαλει : και τεταρτους τους ἀπο του τεταρτου τιμηματος . και τουτ ' ἐποιει μεχρι του γενεσθαι λοχους | ||
των ψηφων την ἐπωβελιαν προσωφλισκανεν . ἠν δε ἑκτον του τιμηματος , ὡς Ἰσαιος ἐν τῳ προς Εὐκλειδην περι χωριου |
ὁρων αὐτους πονηρα και οὐκ ἐπιτηδεια τῳ δημῳ τῳ ὑμετερῳ πραττοντας . οἰομαι δ ' οὐδ ' ἀν τουτο αὐτον | ||
ἑτερα τοιαυτα ἀκουει και ὁρᾳ , τους μεν τα αὑτων πραττοντας ἐν τῃ πολει ἠλιθιους τε καλουμενους και ἐν σμικρῳ |
ὁποτε Ζευς λαιλαπα τεινει , ὁτε ὁ Ζευς μετα αἰθριαν καταστασιν ἐμβολην ἀνεμου διεγειρει , . . * . . | ||
ἐνηλλοιωσε τα κεντρα και την του γεννωμενου τυχην τε και καταστασιν , ἐσθ ' ὁτε δε και το τελος ἐπηγαγεν |
ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
: Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
το μεν γαρ διαστηματικον το ἐνῳδον και ἐπι παντι φθογγῳ ἱσταμενον και δηλην ποιουν την ἐν ἁπασι τοις μερεσι παραλλαγην | ||
ἠρεμιζεσθαι , το δε στηναι τῳ ἠρεμησαι . το τοινυν ἱσταμενον και το ἠρεμιζομενον κινειται : παν γαρ κινειται ἠ |
, ἀλλ ' εἰσιν οἱτινες αὐτεου πληρευμενοι οὐδ ' ὁτιουν βλαπτονται : ἀλλα και ἰσχυν , οἱσιν ἀν ξυμφερῃ , | ||
δαπανωσι μεν , κατα μικρον δε και κακως και πλειω βλαπτονται τῳ μη κατα καιρον προεσθαι το διαφορον . ἐργα |
κατεσθιει ἱνα μη ἀλλος της ἀγελης κρατῃ . ὁτι ἡνικα διωκεται , τοις ποσι λακτιζων λιθους ἀκοντιζει και ἀμυνεται τους | ||
οὐκ ἐστι τεχνη : οὐκ ἀρα ἀγαθον . ἐτι ὁσα διωκεται ὑπο των ἀφρονεστατων , οὐκ ἀγαθα : αἱ ἡδοναι |
ἐστιν ἠ το της ψυχρας . Μυρσινη ἐξ ἐναντιων οὐσιων κεκραται : ἐπικρατει δ ' ὁμως ἐν αὐτῃ το γεωδες | ||
μεσοτητος , αὐτην την προαιρεσιν ἐοικεν ἐχειν σπουδης ἀξιαν : κεκραται γαρ εὐ πως και αὐτο το χρησιμον εἰληφεν ἑκατερας |
ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
γινεται τοισι μεν φλεγματιῃσι , τοισι δε χολωδεσιν οὐ . Ἀρχεται δε φυεσθαι ἐπι του ἐμβρυου ἐτι ἐν τῃ μητρῃ | ||
και ἡμεις περι των ἐφεξης ἀλλην ἀρχην ἀρξαμενοι λεγωμεν . Ἀρχεται μεν οὐν ἐντευθεν το τριτον του βιβλιου κεφαλαιον , |
ἐνεργει ταυτα , κοιμαται . εὐ δε το φαναι ὁτι ἐξισταται , τουτο δ ' ἐστι τρεπεται , οὐ παρ | ||
δε ἡ θηλεια τον ἀρρενα προσιοντα κατασιγαζει πολλακις τε ἐπῳαζουσα ἐξισταται , ὁταν προσερχομενον ἐπαισθανηται τον ἀρρενα τῃ θηρευουσῃ , |
ἀν εἰη προθεσις το διασωσαι πανταχῃ τας λογικας ὑποθεσεις του κανονος μηδαμῃ μηδαμως ταις αἰσθησεσι μαχομενας κατα την των πλειστων | ||
των ὑπο σου λεχθηναι δυνησομενων , ὁν οὐ διειληπται και κανονος ἀν τροπον ὑποσχοι τῳ προς αὐτον ἀπευθυναι ἠ μιμησασθαι |
ὁτε το ῥοδομελι ϲκευαζειϲ , ἠ ψυχροτεροϲ , μιξαϲ το καλλιϲτον μελι τῳ χυλῳ των ῥοδων και διηθηϲαϲ δια ῥακουϲ | ||
προαλειψαϲ την κεφαλην οἰνῳ αὐϲτηρῳ και τοτε ἐπιπαϲϲε . Ἀλλο καλλιϲτον . ἰρεωϲ # γ κηκιδων # α καϲϲιαϲ κοϲτου |
, κυνειῳ γαλακτι περιχριε ἠ λαγωου ἐγκεφαλῳ : ποιει και ἐσθιομενος . ἐαν δε δυσχερως ὀδους ἐκφυηται , κυπερον μετα | ||
ἐπι τα ἀφροδισια ὁρμας . ἀλλο . κοριαννον ἠ γληχων ἐσθιομενος πολλακις ἀνεντατον ποιει . ἀλλο . χολη ναρκης ἐαν |
γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
πετρας ἐκκεκολαμμενος : μονολιθος γαρ μοι ἐδοκει εἰναι . Κἀγω περιπατων μετ ' αὐτου ἱλαρος ἠμην τοιαυτα ἀγαθα βλεπων . | ||
μην οὐδε καθιζων ἐλεγε προς τας θεσεις , φασι , περιπατων δε ἐπεχειρει . δια δη οὐν το φιλογενναιον ἐτιματο |
τουτων ὑπαρχοντων περι Μιλτιαδου τολμαν τα χειρω λεγειν και τοσουτον ἀπεχειν του τιμαν ὡστε και την ὑπαρχουσαν αὐτῳ δικαιως τιμην | ||
και των ἐκ της ῥηθεισης προστεθεντων αἰτιας , ὡς τοσουτον ἀπεχειν βαπτισθηναι την ὁλκαδα ὁσον μιας παλαιστης το μετρον ἐστιν |
μικρου μισουμεν , ἀλλως τε κἀν προς αὐτῳ τῳ στεφανῳ ποιησωνται την ἀπορρησιν : αὐτοι δ ' ἀγωνα τοσουτον ἀραμενοι | ||
μαθων τουτο ἀνετιμα σημαινων σφι ὡς ἠν μιν πολιητην σφετερον ποιησωνται των παντων μεταδιδοντες , ποιησει ταυτα , ἐπ ' |
δη τινι σεμνυνομενοι : γελοιον πεπονθοτες , εἰ γε μη λογιζονται , ὁτι τα βυβλια δια των γνωριμωτατων ἀγωνιζεται , | ||
⌈ οἱ γαρ ἀγρυπνουντες ὑπο φροντιδος τινος μεγαλας τας νυκτας λογιζονται . / κατασκευη . ἀλεκτρυονος ] τουτου γαρ ἡ |
την φρονησιν τῃ ἀφροσυνῃ και τα τοιαυτα . κακα δε κακοις ἐναντια ἐστιν , οἱον ἡ ἀσωτια τῃ ἀνελευθεριᾳ και | ||
, διπλην δε πατρος κοὐ κακους ἐπωφελων δοξεις ὁμοιος τοις κακοις πεφυκεναι . Λεγεις μεν εἰκοτ ' , ἀλλ ' |
τον δημον εἰς ἐκκλησιαν ἀποτιθενται τα ὁπλα και την πατριον καθιστανται πολιτειαν . Ἐπι τουτον δη τον Ἀριστοδημον ἐτος ὁμου | ||
ἐναιμῳ δεησει χρησθαι . Γναθοι δε κατασπωνται μεν πολλακις και καθιστανται : ἐκπιπτουσι δε ὀλιγακις , μαλιστα μεν χασμωμενοισιν : |
ἀκουσαι παντων , ὑπισχνεισθαι λυσειν και μεταθησειν τα γεγραμμενα , προεσθαι δε κελευειν ὁσον δραχμας πεντακοσιας . γενομενου δε του | ||
' εἰπειν , ἡγουμαι τον Ὠρωπον ἐαν ἠ Λακεδαιμονιοις Μεσσηνην προεσθαι και Πελοποννησον . οὐ γαρ ἀν ἡγουμαι περι τουτου |
ὁ ἠν αὐτοθι των Συρακοσιων αἱρουσι και ἀνδρας των φυλακων ἀποκτεινουσιν . οἱ δε πλειους διαφυγοντες εὐθυς προς τα στρατοπεδα | ||
τε Ἀνδροκλεα και των περι αὐτον τους λογου μαλιστα ἀξιους ἀποκτεινουσιν . Ἀντιοχος δε βασιλευων ἠδη μονος ἐπεμπεν ἐς Σπαρτην |
. . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
. γενομενου δε προς την γνωμην ἐτι πλειονος θορυβου τεταρτος ἀνισταται κληθεις Τιτος Γενυκιος , ἀδελφος θατερου των ὑπατων : | ||
κατθανειν ἠ μη χρεων , μητροκτονουντα ; κἀπι τωιδ ' ἀνισταται Ταλθυβιος , ὁς σωι πατρι συνεπορθει Φρυγας : ἐλεξε |
Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
το συνεχειν τον ποδα . ἡ δε ἐπτυσχλος εἰδος ἐστιν ὑποδηματος . και το ἀπηχια δια του π . σημαινει | ||
. Ἐλαφειος ἀνηρ : ὁ δειλος . Εὐμεταβολωτερος κοθορνου : ὑποδηματος εἰδος ὁ κοθορνος , ἐφαρμοζων τοις δυσι ποσιν . |
δ ' οὐν Νειλος κατα την Αἰγυπτον εἰς πλειω μερη σχιζομενος ποιει το καλουμενον ἀπο του σχηματος Δελτα . τουτου | ||
ἡ μεταφορα ἀπο του κροταλου . κροταλον : κυριως ὁ σχιζομενος καλαμος ὁ κατασκευαζομενος ἐπιτηδες ὡστε ἠχειν , εἰ τις |
τελευτησαι : ποτερον δε λιθοις βληθεντας ἠ ξιφει , σημερον κρινουσιν : λιμενα δε Ναυπλιειον : Ναυπλιος Ἀργειος ἀνηρ ναυτικης | ||
. δια δε το ταυτα τοιαυτα εἰναι , περι ὡν κρινουσιν , ἐπαινουνται ἠ ψεγονται . ἐπαινουνται μεν οἱ τα |
ἠν των ἀριστων ἀλλα των ἀναγκαιων : ὁμοιον ὡς εἰ καμνον σωμα ἰατρικης καθαρσεως τυχον ἡγοιτο τις ἀριστα πραττειν τοτε | ||
και τα λελυμενα ξυντεινειν : οὑτω γαρ ἀν μαλιστα το καμνον ἀναπαυοιτο , ἡ τε ἰησις τουτο μοι δοκεει εἰναι |
ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
δε και μετα λογου και φυσει γεγενηται , των δημιουργικων λογων συμπαρομαρτουντων ἀει και δρωντων και παραγοντων ἐν τῃ ὑλῃ | ||
περι τα σωτηρια και τεχνη και βιωφελης , οὑτω και λογων των μεν συμφεροντων των δε βλαπτικων ὀντων , εἰ |
ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
ποιει : ὁ δε και τον ἡλιον αὐτον πεποιηκως και περιαγων μερος ὀντ ' αὐτου μικρον ὡς προς το ὁλον | ||
βουλοιτο , και κινησει δια της εἰρεσιας ἀνω και κατω περιαγων , ἠ και τοις ἱστιοις προσχρωμενος , και κα |
ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
ἐπιπεδῳ ἐπ ' ἀπειρον ἐκβαλλομεναι ἐπι μηδετερα συμπιπτουσιν , ἀλλα τηρουσιν ἐν παντι την διαστασιν . των δε σχηματων ἐπιπεδα | ||
: εἰτα δε και ταυτα ἐπιφραξαντες τῃ ὑλῃ και ἐπιχωσαντες τηρουσιν ἀναβαινοντες κατα κλιμακος , ᾑ ἀν ὁρωσι τον καπνον |
, ὁ γε δη μαλιστα Διονυσιος ἐσπουδακει . Διονυσιος Καρχηδονιων ἐπιοντων χειρι μυριαδων τριακοντα πολλα κατα την χωραν ἐρυματα και | ||
ἀλλων τι μηνυει το μη και το οὐ προτιθεμενα των ἐπιοντων ὀνοματων , μαλλον δε των πραγματων περι ἁττ ' |
ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
ἡ Σιβυλλα μακροβιος : ἠ τοις χρησμοις ἡδεται : ἠ ἀπαταται : ἠ μαντικως ἐχει , χρησμους φανταζεται : χρησμολογος | ||
δη ἐρῳτο ὑπο του Ἱππολυτουαὐτη δε ἀρα του μειρακιου ἠρα ἀπαταται ὁ Θησευς τῳ λογῳ και καταραται του παιδος τα |
ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
και μητε ταὐτον εἰδος ἑτερον ἡγησασθαι μητε ἑτερον ὀν ταὐτον μων οὐ της διαλεκτικης φησομεν ἐπιστημης εἰναι ; Ναι , | ||
ἐχομεν ? [ πατερ ? , τι σιγᾳς ? ; μων ἀληθες [ εἰπομεν ; οὐκ [ εἰσακουεις ] [ |
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος . Διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | ||
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος : διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι |
? Βουλυτος : ἡ δειλινη ὀψια , ὁτε οἱ βοες ἀπολυονται των ἐργων , . , . . , , | ||
ἀναγινωσκομενοις ἀκολουθησαντες ἀδυνατησωσι σωσαι τον καμνοντα , ἀθῳοι παντος ἐγκληματος ἀπολυονται , ἐαν δε τι παρα τα γεγραμμενα ποιησωσι , |
ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ||
Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται |
τι τουτο δη το χρηστον ; οὐκ ἀρκει μιαν ψυχην ἀλυειν κἀπι τῃδ ' ἐχειν πονους ; οὐδεμιαν ὠνησε καλλος | ||
τα ἐντερα και δια τινα παραφροσυνην . ῥιπταζεσθαι δε και ἀλυειν , ἠν μη δια τινα προσδοκωμενην εἰη ταυτα κρισιν |
προμου , θεατρομορφῳ προς κλιτει γεωλοφῳ ἀγυιοπλαστησαντες ἐμπεδοις τομαις πυκνας καλιας , Ζηθον ἐκμιμουμενοι . ὁμου δ ' ἐς ἀγραν | ||
γαρ γυναικος εἰναι καλλωπιστικης και ἀπατηλης ὁρωσης εἰς ἀπαντησιν της καλιας . κωτιλλουσα δε σημαινει ἡδεα λεγουσα : και γαρ |
κελαινοις : θανατηφοροις , ματαιοις , σκοτεινοις . Αὐδωωνται : ὀνομαζονται , καλουνται . ἐπωνυμον : φερωνυμον . ὁμαρτη : | ||
και το μεν εἰ ἐστι ζητημα , ἐπειδη πολλα μεν ὀνομαζονται , οὐχ ὑφεστηκασι δε , οἱον τραγελαφος , σκινδαψος |
τε ταξεων και φυλακων ἑδρας ; Θεσσαλος ἠ παραλιαν Λοκρων νεμομενος πολιν ; ἠ νησιωτην σποραδα κεκτηται βιον ; τις | ||
ἠγουν σειεσαι περι τοτε . Κληρονομος : ὁ τον κληρον νεμομενος . Καλλος : δια το προς αὐτο καλειν . |
και κατοικειν αὐτην ἐχοντας και νεμομενους τα ἑαυτων και τον εἰθισμενον ἐτησιως καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν | ||
: και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν προτερον οὐκ εἰθισμενον . εἰ τι μεμαθηκε , δεσποτα , ζην , |
ταυτα παντα . καλαι αἱ Ἀθηναι . ἀλλα το εὐδαιμονειν καλλιον πολυ , το ἀπαθη εἰναι , το ἀταραχον , | ||
την ἐξαψιν ἐν τῳ δοθεντι τοπῳ ποιησαι . δʹ . καλλιον δε ἡ αὐτη ἐξαψις γενησεται , εἰ τετρασιν ἠ |
ἰσον . και ἡνικα μεν ἐκ των καθολου τα μερικα κανονιζονται , λεγεται ἀποδειξις , οἱον ὡς ὁταν βουλομενοι δειξαι | ||
αἱ περισπωμεναι συζυγιαι γινονται ἀπο της ἑκτης των βαρυτονων , κανονιζονται δε και αὑται κατα τους βαρυτονως και την παραδοθεισαν |
ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
τειχη της πολεως παντα καλως ᾠκοδομημενα . ἀρεσθεις οὐν τοις γενομενοις και τους των ἐργων ἐπιστατας δωρησαμενος χρημασι τε και | ||
ἀν ἀνθρωπον . το δε ἐντευθεν τοις ἐντος του ἀδυτου γενομενοις οὐχ εἱς οὐδε ὁ αὐτος τροπος ἐστιν ὁτῳ διδασκονται |
παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
, ὑπο καυματος και κνησμου : και ἐστιν οἱσι φλυκταιναι ἀνιστανται ὡς ἀπο πυρος κατακεκαυμενοισι : και οὐ προτερον τουτο | ||
καθευδουσιν ἐκτειναντες αὑτους ὡσπερ ἀποθανοντες , ὁθεν μετα τινος ληθης ἀνιστανται και ἀλλοσε ποι μαλλον εἰσιν ἠ οὑπερ εἰναι δοκουσιν |
Ἁλιαρτιας και ποιουντα ἐνταυθα το ἑλος το φυον τον αὐλητικον καλαμον . ἀλλ ' οὑτος ἠφανισται τελεως , εἰτε του | ||
φησιν φαρμακον πιοντα , Σατυρος δ ' ὁ συγγραφευς τον καλαμον πεφαρμαχθαι , ὡι γραφειν ἠρξατο την ἐπιστολην , οὑ |
ἐχει πηχων ἑκατον ἡ διωρυξ , βαθος δ ' ὁσον ἀρκειν μυριοφορῳ νηι : οὑτοι δ ' οἱ τοποι πλησιαζουσι | ||
οἱ γε τοσαυτην ἐσχον ὑπερβολην , ὡστ ' οὐδε τοσουτον ἀρκειν ὑπελαβον , αὐτεπαγγελτοι προς τον οἰκισμον ὁρμησαι , ἀλλ |
και δευτερας τριαδας και δυαδας , εἰπερ ἐκ τοιουτων ἀρχων ἐπιτελουνται : ἀδυνατου δε ὀντος του ἑπομενου ἀναιρεισθαι βουλεται και | ||
και Ἐνορχης , ὁτι μετ ' ὀρχησεως αἱ θυσιαι αὐτῳ ἐπιτελουνται . ἐγω δε φημι ἀλληγορικωτερως τουτον Φαυστηριον παρα την |
ὁς καλλιστα ποιει προς ἀλφους και λεπρας δι ' οἰνου τριβομενος και τοις πασχουσιν ἐπιτιθεμενος , καθως ἱστορει Κτησιας Κνιδιος | ||
μελανι πινειν : ἠν δε πλεον ᾐ , τερμινθου καρπος τριβομενος , χρη δε οἰνῳ και ὑδατι διιεναι και πινειν |
, το μεν ἠδη δεδεικται , το δ ' αὐ ῥηθησεται : ὁτι δε κατα τας ἀλλοιωσεις αὐτου και μεταβολας | ||
. τα μεν οὐν τῳ ἐχεσθαι ὑπ ' ἐκεινου οὑτως ῥηθησεται , τα δε τῳ ἐνεργειαι τινες εἰναι αὐτου : |
και πολιορκουντα χρονιαν πολιορκιαν και σωματα και χρηματα ἀπολλυναι ματην ἐνον ἀλλῳ τῳ τροπῳ του τε ἀστεος και της χωρας | ||
ἁμα και φιλανθρωπιας , και μεγαλης γε , και οὐκ ἐνον ἀρχειν ἐγκρατεις . οὑτω δη καθαραι μεν φρουρων πολεις |
ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
ἱνα δυνηθῃ φανηναι πρωτως . ὡστ ' , ἐπειδη μονας ἀφισταται του ἀκριβους ἡλιου το πλειστον ἐν ἀρχαις ὠν του | ||
' ἀγαθων λεγει οὐ πιστευεται , ἀλλα του μηχανοῤῥαφειν οὐκ ἀφισταται , δολιως κολακευων τους ἀκουοντας , ἱνα δοκων αὐτοις |