Ἁλιαρτιας και ποιουντα ἐνταυθα το ἑλος το φυον τον αὐλητικον καλαμον . ἀλλ ' οὑτος ἠφανισται τελεως , εἰτε του | ||
φησιν φαρμακον πιοντα , Σατυρος δ ' ὁ συγγραφευς τον καλαμον πεφαρμαχθαι , ὡι γραφειν ἠρξατο την ἐπιστολην , οὑ |
ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
και πολιορκουντα χρονιαν πολιορκιαν και σωματα και χρηματα ἀπολλυναι ματην ἐνον ἀλλῳ τῳ τροπῳ του τε ἀστεος και της χωρας | ||
ἁμα και φιλανθρωπιας , και μεγαλης γε , και οὐκ ἐνον ἀρχειν ἐγκρατεις . οὑτω δη καθαραι μεν φρουρων πολεις |
, και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
τις ἀλλος αὐ ποιησιν ψιλην ἠ ἐν ᾠδῃ συντεθηκε , τριτον δε Σολωνι και ὁστις ἐν πολιτικοις λογοις νομους ὀνομαζων | ||
τῃ δευτερᾳ τριωρῳ ἐκλειπουσης το ἡμισυ του κυκλου ἠ το τριτον τοις προς βορραν Αἰγυπτιοις λυπας και στρατιαν ἐπι την |
, δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
ἑλκομαι ἠτορ νεομηνιᾳ θιγεμεν . ἐμπα , καιπερ ἐχει βαθεια ποντιας ἁλμα μεσσον , ἀντιτειν ' ἐπιβουλιαις : σφοδρα δοξομεν | ||
, Ἰλιου δε θηκεν ἀφαρ ὀψιτεραν ἁλωσιν , κυανοπˈλοκοιο παιδα ποντιας Θετιος βιαταν , πιστον ἑρκος Ἀχαιων , θρασει φονῳ |
γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
ὑπωπτευετο εὐπορειν μεγαλως χρηματων . Λαχαρην μεν οὐν τουτων ἑνεκα κτεινουσιν ἀνδρες Κορωναιοι : Δημητριος δε ὁ Ἀντιγονου τυραννων ἐλευθερωσας | ||
ἐν κυκλῳ κεντρα ἐχον , δι ' οὑ τους βασανιζομενους κτεινουσιν . ὁμοιον δε ἐστι κναφικῳ κτενι . Κνησιωντα , |
αἰτιαν , τουτεστιν αὐτο το χρωμα , ὁπερ ὁ φευγων προβαλλεται : ἀλλ ' ἀμφιβολον και ζητουμενον , και δει | ||
τουτων οὐδετερον εἰπειν εὐτυχει , ἀνθοτου τον νομον , ἀνθοτου προβαλλεται τα γραμματα , και τα τοιαυτα . εἰτα ἐντευθεν |
ἀλλους ἐωμεν χαιρειν αὐτοις βιοις , τον μεν ἐν ἡδονῃ τηκομενον , τον δ ' ἐν γῃ πονουμενον , τον | ||
τῃ γλωσσῃ κρατειται κυαμου μεγεθος ὡστε καταπινειν ἐπι σχολης το τηκομενον , και σφοδρα την ἀρτηριαν λεαινει τε και ἀνδρειοι |
τελευτησαι : ποτερον δε λιθοις βληθεντας ἠ ξιφει , σημερον κρινουσιν : λιμενα δε Ναυπλιειον : Ναυπλιος Ἀργειος ἀνηρ ναυτικης | ||
. δια δε το ταυτα τοιαυτα εἰναι , περι ὡν κρινουσιν , ἐπαινουνται ἠ ψεγονται . ἐπαινουνται μεν οἱ τα |
ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
οἱον ἐλαιας , ὁς ἀνοιχθεις λευκον προϊεται ἀνθος , οὑ πεσοντος εὑρισκεται τι οἱον βαλανος ἐπιμηκης , ὁπερ ἀνοιχθεν ἐχει | ||
και μηδετεροις ἐν βεβαιῳ διαμενουσης : ὁμως ἀπειρου πληθους ἑκατερωθεν πεσοντος ὀψε και μολις Ῥωμαιοις ἐξενικησε βεβαιωθηναι το κρατος . |
ἀποκριναι δη μοι βραχυ του βηματος ἀποσταςκατ ' ὀλιγον γαρ ἐπιων μικρου μοι τω χειρε προσαγεις : που διωρισεν ὀργανα | ||
ταυτα μεντοι ἐπραξε πιεζομενος ὑπο τραυματος ὑπογυου και τα ταγματα ἐπιων και παραθαρρυνων και διδασκων , ὁπως τοις βαρβαροις πολεμητεον |
τειχη της πολεως παντα καλως ᾠκοδομημενα . ἀρεσθεις οὐν τοις γενομενοις και τους των ἐργων ἐπιστατας δωρησαμενος χρημασι τε και | ||
ἀν ἀνθρωπον . το δε ἐντευθεν τοις ἐντος του ἀδυτου γενομενοις οὐχ εἱς οὐδε ὁ αὐτος τροπος ἐστιν ὁτῳ διδασκονται |
ὁλκης αʹ , ἠ ἀψινθιον συν οἰνῳ : μελι τε ἐσθιομενον και πινομενον συν ὑδατι : μελισσοφυλλον τε συν νιτρῳ | ||
. τουτου ἑψομενου ὁ ζωμος πινομενος , κοιλιαν μαλασσει . ἐσθιομενον δε νεφρους θεραπευει . Πελαργος πτηνον ἐστι καλλιστον . |
διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | ||
και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους |
ἀνθρωπος : ἐν γαρ ταις τοιαυταις προτασεσι περι μονον το κατηγορουμενον και το ὑποκειμενον της μεταθεσεως γινομενης το ὀνομα ἐφη | ||
των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου οὐκ ἐγχωρει ἀοριστον λαβειν τον κατηγορουμενον : ἁμα γαρ τῳ ληφθηναι ἀοριστον ἐστι ῥημα . |
δισωμον ἐν μετανοιᾳ ἐσται ὁ κατηγορων , ἐαν δε στερεον ἐπιμονος και ἀπαραιτητος ὁ ἐναγων . ἐπαν δε και ὑπο | ||
δακνωδης ἐρεθιζει , ἐκει που πλεονασας . Πριαπισμος δε ἐστιν ἐπιμονος του καυλου ἐντασις . εἰληφε δε τοὐνομα ἀπο τινος |
δοκουσης : ὁρωντες δε τον Μακρινον ἐν χλιδῃ και τρυφῃ διαιτωμενον , ἀφηνιαζοντες ἠδη προς ἀλληλους αὐτον κακως ἠγορευον , | ||
ὁτι κρειττον συν πολλοις οἰκουντα ἀσφαλως τἀρκουντα ἐχειν ἠ μονον διαιτωμενον τα των πολιτων ἐπικινδυνως παντα κεκτησθαι , ἐπι δε |
και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
, και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
τοις κακοις οὐδε το ἀποθανειν κερδος , ἐπει μηδε τοτε ἀναπαυονται : ἀλλ ' ἠ παντελως ἀμοιρουσι ταφης , ἠ | ||
ἡ ιβʹ ὡρα καλειται Ἀλσιγκουλ : ἐν αὐτῃ τῃ ὡρᾳ ἀναπαυονται τα ταγματα του οὐρανου και τα πυρινα ταγματα . |
ἐφισταμενος αὐταις φερεται , ἐπιλαβων ταιν χεροιν τω ὀφθαλμω του φεροντος . ταυτην και ἱππαδα και κυβησινδα καλουσι την παιδιαν | ||
] . Ἀναμνησθωμεν δ ' ἡμετερου τινος αὐτων ἐργου , φεροντος εἰς τα παροντα . ἠν γαρ ποτε χρονος , |
πολιν , ὁτι τοις ἐπειγομενοις ἐλθειν ποι δια ταχους κωλυμα παρεχεται τον ὀχλον ἀνακοπτουσα τοις ἀπαντωσιν ὡσπερ κυμασιν ἀντιπροσωποις δρομον | ||
και βοσκημασιν οὐδ ' ἀξιως ἐστιν εἰπειν την ἀφθονιαν ὁσην παρεχεται και την χρηστοκαρπιαν . ἐν μεσῳ δε και των |
προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
δε ὁ Νεβρος οὑτος και Καλυδωνιον ἀνδρα παρ ' ἑωυτεῳ τρεφομενον , ὑπερ οὑ το αὐτικα ὁ λογος δηλωσει , | ||
διδοντας πλεον οὑτως ὠνομασε τον δημον τον ἀπο των κυαμων τρεφομενον . ΓΘ κυαμοτρωξ : ὑπο των κυαμων τρεφομενος . |
τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
ἠ τοσουτου ἀποδοσθαι . νεανισκοι οὐν τινες ὠνουμενοι μεγαν ἰχθυν εἰποντος του ἁλιεως τα αὐτα λυπηθεντες τῳ πολλακις ἀκουειν ὑποπιοντες | ||
μοι λεγε : ἀντι του , συ εἰπε , ἱνα εἰποντος σου μη ἀντιλεξω μηδε μαχησωμαι σοι . ΓΘ ἠ |
συστασις ποιοτητος , ἡ θεωρειται περι το δικαιον . διο προσποιειται ταυτα [ και ] λεγειν χαλεπαινων και ἀχθομενος ὁτι | ||
γαρ ὑποδυομενα τα καταδεεστερα το των σεμνοτερων ταξεων σχημα , προσποιειται ἐκεινο εἰναι ὁπερ ὑποδεδυκε , και ἐνταυθα ἀλαζονας προϊεται |
οὐδεποτε κατα ταὐτο γενησεται . το δε λεγομενον ἠ Ἀπολλωνιος παρεσται ἠ Τρυφων ὡς προς καιρον την διαζευξιν ἐπαγγελλεται . | ||
συμπεφυκοτων ἡμιν ἀπο της γενεσεως , ἐπειτα γνωσις ἡμιν ἀληθινη παρεσται της δαιμονιας και μακαριας ζωης , ὁση τις ἐστι |
των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | ||
φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν |
. Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
, δυναμενον ἀμαχει κρατησαι των πολεμιων ; οἱς ὁ Μιθριδατης συνθεμενος ἀνοητως μαλα και ἀνυποπτως περιειδε Ῥωμαιους δια στενου παροδευοντας | ||
δη πολλας Φιλιππος των πολεων εἱλεν , Ἀθηναιοις δε λογῳ συνθεμενος ἐργῳ σφας μαλιστα ἐκακωσε , νησους τε ἀφελομενος και |
εἰρησθω . εἰ δε παλιν ὑποθωμεθα ἑτερας ἀρχας , παλιν ἀναφυεται ἀπορια , ποτερον ἀφθαρτοι και αὐται ἐσονται ἠ φθαρται | ||
γαρ ἐξεστι , μοι ἀποκηρυσσειν και ἀντιλαμβανεσθαι : στοχαστικη δε ἀναφυεται ἀντιληψις , ποτερον ὡς πονηρους ἀπεκηρυττεν . ἠ ἱνα |
ἀπο του αἰθεριου πυρος , το δε ἀπ ' ἐκεινου πεμπομενον ἐπι τον ὑελοειδη ὑπ ' αὐτου λεγομενον ἡλιον , | ||
λευκωσαντα ἀφανιζειν τα γραμματα . Ὁταν οὐν ἀφικηται παρα τον πεμπομενον , λαβοντα εἰς ὑδωρ θειναι το πυξιον : φανειται |
μεν τοι ἐγων ἐθελοιμι και αὐτος ὡς ἐμεν ὡς ὁτε διον Ἐρευθαλιωνα κατεκταν . ἀλλ ' οὐ πως ἁμα παντα | ||
τιετο δημῳ , τρεις τ ' Ἀντηνοριδας Πολυβον και Ἀγηνορα διον ἠϊθεον τ ' Ἀκαμαντ ' ἐπιεικελον ἀθανατοισιν . Ἑκτωρ |
ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
, και ἀπαγομενας συν ὑβρει και ἀτιμιᾳ ξαινομενας τε τας παρειας συν οἰμωγῃ και ὀλολυγῃ και κοπτομενας πικρως , παιδας | ||
ὠτειλη . ὠχρος ὠχριασις : “ ὠχρος τε μιν εἱλε παρειας . ” και ὠχρησαντα ὠχριασαντα : “ οὐτ ' |
φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
Πλεισθενους Πλεισθενιδης , Ἀχαιμενης Ἀχαιμενους Ἀχαιμενιδης , εἰ δε μακρᾳ παραληγεται δια της ει διφθογγου Εὐηρης Εὐηρους Εὐηρειδης , Εὐκλης | ||
Ἀττικοις το δαω και παω . Ἡ πρωτη των περισπωμενων παραληγεται ἠ τῳ ε ἠ τῳ η κατα τον μελλοντα |
Θρηϊκιαι , Λακεδαιμονιαι δε γυναικες , ἀνδρων δ ' οἱ πινουσιν ὑδωρ καλης Ἀρεθουσης , ἀλλ ' ἐτι και των | ||
ἐφεωρων τα ἐν τοις δειπνοις , εἰ κατ ' ἰσον πινουσιν οἱ συνιοντες . ἠσαν δε τρεις οἰνοπται , οἱ |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
ἐχων νυν ἀφιημι . , . . Εὐπειθιος παθων δε παντοιων καταμεστοι ὀντες οὐδε ἐν μεσοις αὐτοις τοις δρωμενοις οἱοι | ||
φησιν οὑτως : Ὁμηρος φυσεως λαχων θεαζουσης ἐπεων κοσμον ἐτεκτηνατο παντοιων : ὡς οὐκ ἐνον ἀνευ θειας και δαιμονιας φυσεως |
δε εὐ βουλευθεντι πρηγματι τελευτη ὡς το ἐπιπαν χρηστη ἐθελει ἐπιγινεσθαι . Οἱ μεν ταυτα ἐλεγον , Γελων δε πολλος | ||
ἀλλων ἀλλοις και τα μεν διαλυεσθαι , τα δ ' ἐπιγινεσθαι , τα μεν μενειν ἐν τῳ αὐτῳ , τα |
οἱον ταις παντων γνωμαις ἀντιλεγει τις : και αὐτος οὐκ ἀποφαινεται γνωμην : το τε γαρ ἀντιλεγειν καθ ' ἑαυτον | ||
. Τιμαιος δε την ἀγνοιαν τουτου του συγγραφεως ἐλεγξας ἀκριβως ἀποφαινεται τουτους αὐτοχθονας εἰναι . Πολλας δε αὐτου φεροντος ἀποδειξεις |
ταυτα παντα . καλαι αἱ Ἀθηναι . ἀλλα το εὐδαιμονειν καλλιον πολυ , το ἀπαθη εἰναι , το ἀταραχον , | ||
την ἐξαψιν ἐν τῳ δοθεντι τοπῳ ποιησαι . δʹ . καλλιον δε ἡ αὐτη ἐξαψις γενησεται , εἰ τετρασιν ἠ |
τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | ||
, πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα |
. οἰμοι : τι δρασω παραφρονουντος του πατρος ; ποτερον παρανοιας αὐτον εἰσαγαγων ἑλω , ἠ τοις σοροπηγοις την μανιαν | ||
ἀνοηταινοντος , παρατετραμμενου ὀντος τον νουν , μαινομενου . . παρανοιας ] ἑνεκα της ἀγνωσιας , μωριας . , ἀναισθησιας |
εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
ἀϲαρον και καρπηϲια και ϲαρξιφαγεϲ , το δε ϲιον και ἐϲθιομενον και πινομενον ϲκολυμου τε ῥιζα και ἐρυϲιμον και πριονιτιϲ | ||
και ἐνιεμενον και ἐπι ὑϲτερικηϲ πνιγοϲ . και ὀξυδερκεϲ ἐϲτιν ἐϲθιομενον και δια τουτο οἱ ζωγραφοι ϲυνεχωϲ αὐτου ἀπογευομενοι ὀξυτερον |
κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
εἰ δε ἐστιν ἐν τῳ ὡροσκοπῳ ἠ τῳ μεσουρανηματι , προστεθησεται ἡ δοξα αὐτου και περιφημος ἐσται παρα τοις ὁμοιοις | ||
ἐν τῃ ἀρχῃ τουτου του ἐπιμερισμου εὐφρανθησεται ἐπι δουλοις και προστεθησεται ἡ δοξα αὐτου . Εἰτα ἐπιμεριζει ὁ Ἑρμης ἐν |
ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
: Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
πρωτον μεν σε τουτο λανθανει , ὁτι οὐ πανταπασιν οὑτω σεμνυνεται το γραμμα , ὡστε ἁπερ συ λεγεις διανοηθεν γραφηναι | ||
τῳ φιλοσοφουντι . αὐτος μεν οὐν ταις των πατερων ἀρεταις σεμνυνεται , μειζον δε ἐστιν αὐτῳ του φυναι ἐκ τοιουτων |
ἀλλας ἐνεπρησε . διαπλευσας δ ' εἰς την Κυπρον και προσλαβομενος στρατιωτας και ναυς διεπλευσεν εἰς το Πηλουσιον . της | ||
ἰδιαν οὐ μονον δια της νικης ἐπηυξησεν , ἀλλα και προσλαβομενος Μακεδονων ἀγαθων ἀνδρων πληθος . Νεοπτολεμος μεν οὐν μετα |
θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
ἀκουσαι παντων , ὑπισχνεισθαι λυσειν και μεταθησειν τα γεγραμμενα , προεσθαι δε κελευειν ὁσον δραχμας πεντακοσιας . γενομενου δε του | ||
' εἰπειν , ἡγουμαι τον Ὠρωπον ἐαν ἠ Λακεδαιμονιοις Μεσσηνην προεσθαι και Πελοποννησον . οὐ γαρ ἀν ἡγουμαι περι τουτου |
καυϲονι καθ ' ἑκαϲτον παροξυϲμον . ἐπι γαρ καυϲου ῥιγεοϲ ἐπιγενομενου λυει το νοϲημα . διενηνοχε δε ὁ καυϲοϲ του | ||
και κεραμῳ βαλλοντων , και ὑετου ἁμα δια νυκτος πολλου ἐπιγενομενου , ἐφοβηθησαν και τραπομενοι ἐφευγον δια της πολεως , |
του δε ῥοδου και το ϲπερμα και τα φυλλα : πραοτερον δε ἐνεργει : ἐτι δε πραοτερον κομμι , τραγακανθα | ||
χρησθαι δια [ τε ] των δακτυλων της ἀριστερας χειρος πραοτερον διανοιγειν και διαστελλειν κατ ' ὀλιγον : εἰ δε |
ἐνικησεν Ὀλυμπιαδα ὁ Ψαυμις τῃ ἀπηνῃ , οὑτως συνοραται : καταλυεται γαρ αὐτῃ το ἀγωνισμα περι ὀγδοηκοστην εʹ Ὀλυμπιαδα : | ||
στερηθεν ψυχης πιπτει , οὑτω και πολις μη ὀντων νομων καταλυεται . . . , . . . . . |
και ἐπι των δυσηκοουντων τοις ὠσι κολλυριον ἐκ του ναπυος ἐντιθεται κροκυδι περιπλασθεν , εἰτα μετα το ποσην αἰσθησιν γενεσθαι | ||
το μεσον της περικεφαλαιας μικρα ἀσπιδισκια , ἁτινα κοσμου χαριν ἐντιθεται . . δε ἐβαλλετο . . ὁ δε : |
των ἰδιων στερουμενοι . καστωρ ἐστι ζῳον τετραπουν ἐν λιμνῃ νεμομενον . τουτου λεγεται τα αἰδοια εἰς τινας θεραπειας χρησιμα | ||
ἐξ ὀροβων σκευαζομενον ῥοφημα ἐπιτηδειοτατον τοις ἀνωτερω ἐχουσι το ἑλκος νεμομενον : σκευαζεται δε οὑτως . Ὀροβοι βραχεντες ὑδατι θερμῳ |
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος . Διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | ||
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος : διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι |
ἀμφοτερα στομιοις συνημμενους : διο και κατα το πλειστον ἐναλλαξ καεσθαι τους ἐν ταυταις ταις νησοις κρατηρας των κατα την | ||
και τουθ ' αἱρουνται μαλλον ἠ δια παντος του χρονου καεσθαι . τῳ γαρ ὀντι τουτ ' εἰναι το καεσθαι |
νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
κατα τον της φωνης λογον ἑνικως λεγεται , το Ἀρισταρχος προπαροξυνεται , το τυπτω παροξυνεται : το τοινυν ἀπαρεμφατον αὐτου | ||
πυρετος τοκετος συρφετος ἀφυσγετος . το μεντοι ἀσχετος ἀσπετος γνυπετος προπαροξυνεται . Τα εἰς ΤΟΣ κυρια ἠ ἐπιθετα παραληγομενα τῳ |
ἱεροφαντων περιεχουσι γραφαι , ἱνα τοις μεν εὐλαβεστεροις περι το συνεχειν , ἁς παρα των προγονων δοξας ὑπερ του δαιμονιου | ||
τουτῳ τα ὀθονια βρεχων ἀναξηρανον και διδου προστιθεσθαι και κελευε συνεχειν ὡραις δυσι ταμιευομενην προς την χρειαν : ὁταν δε |
ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
Ἑλληνικῃ φωνῃ : ἐλεγον δε εἰς Φελλω την αὑτων πατριδα ἐπειγεσθαι . μεχρι μεν οὐν τινος συνωδοιπορουν ἡμιν παραθεοντες , | ||
τοις παρουσιν ἀκινδυνοτερα αἱρεισθαι μαλλον και προς σφας ἐς Ῥωμην ἐπειγεσθαι φυλασσομενον . οἱς Ὀκταουιος ἐνδους δια την ἐτι ἀγνοιαν |
ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
λαβωσιν ἡγεμονας οὐκ εἰδοτας ἀρχειν , ἀσχημονουσι και περι αὑταις σφαλλονται τα πλειστα , και τοσουτῳ μαλλον κακοπαθουσιν , ὁσῳπερ | ||
μικροψυχοι , οἱ δε χαυνοι μιμουνται μεν τους μεγαλοψυχους , σφαλλονται δε , οὐκ ἀφυεις δε εἰσι πανταπασιν , ἀλλα |
κακως φρονων : οὐ γαρ τις ἐστιν ὁς παροιθ ' αἱρησεται την σην ἀχρειον δυναμιν ἀντ ' Εὐρυσθεως . χωρει | ||
ἠ ὁτι μη δει φυσιολογειν ἡμας ; % τις γαρ αἱρησεται ζητειν ἁ μηποθ ' εὑρῃ ; Ἀριστοτελης οὐν % |
ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
χλωρων . και τα Νεμεα οὐκ ἀντιξοει , ἠγουν οὐκ ἀντικειται τουτῳ τῳ Ξενοφωντι : νενικηκε γαρ και ἐν αὐτοις | ||
ἐν αὐτῳ Μασσαλια τε και Ναρβων ἱδρυνται πολεις ἐπιφανεσταται . ἀντικειται δε τῳ κολπῳ τουτῳ κατ ' ἀποστροφην ἑτερος κολπος |
ὁ δε τεκτων και γλυπτης λιθοξοου μαλλον , των προτερων λειπομενος εἰς ἀκριβειαν , ὁ δε λιθοξοος των λοιπων ἐχει | ||
και τἀλλα , ὁσα δει γενεσθαι , ἐπειδη βραχυς ὁ λειπομενος ἐστι της ἀρχης τοις ὑπατοις χρονος , τους εἰσιοντας |
ἐν ἀλλῃ πολει τοιαυτα τολμαν αἰσχρον , πολυ δη που δεινοτερον ἐν τῃ ἐλευθερᾳ ταυτῃ . εἰ δε περι ἀσεβειας | ||
. . : ἠτοι συνεμαχησαν τοις πολεμιοις ἡμων . καιτοι δεινοτερον ἐστιν . . . : εἰ ἑνεκα , φησιν |
του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
διαναι τε το σωμα και μαλαχθηναι : μετα δε ταυτα προπινειν ὑδωρ ὡς χρηστοτατον , ἐν μεν χειμωνι και ἐαρι | ||
. . . ἀναγεγραπται δε δη και τοιοσδε λογος . προπινειν φιαλην χρυσην ἐν κυκλωι Ἀλεξανδρον πρωτοις μεν τουτοις προς |
ἐπισκοπουν ” , ἐναντιως της των πολλων χρησεως . ἀκωλυτοι διεμενον ὑπο των εἰωθοτων κατα το ἀνθρωπινον κωλυματων . , | ||
Ἀλλ ' οἱ μεν ἐπι του δεξιου ταχθεντες ἐξαρχης ἀκεραιοι διεμενον , ὡς αὐτος φησι : το δε λοιπον πληθος |
ἀλλα μην και το αὐτον μιν πληγῃσιν δασυνομενον τρεις ἀντωνυμιας παραληψεται : διο και ὁ Πινδαριων δια του ε ἐγραφεν | ||
ἀναλωματα , και περι των σκευων ἠρωτων αὐτον , ποτερα παραληψεται ἠ ἰδια σκευη ἐχων ἡκοι ἐπι την ναυν . |
και τριψας την κεφαλην , ὁρων ἐπισημαινομενον τον δημον και δεδεγμενον τους παρ ' ἐμου λογους , ἀμφοτερων ἐφη θαυμαζειν | ||
. και λεγομεν ὁτι ὡς σαφεστερον : σαφεστερον γαρ το δεδεγμενον αὐτης της ποιοτητος . παλιν ἀπορουσι δια τι ἐν |
γυναικος τετοκυιας οἰκον καταφυγειν , ἐκειθεν δε προς ἀνδρας νεκρον φεροντας . ὁθεν την μεν Ἡραν ἀποστηναι , τον δε | ||
τρυφης τους του θαυμασιωτατου Πλατωνος διαλογους ἠναγκαζεν ἐκμανθανοντας τους μαγειρους φεροντας τε τας λοπαδας ἁμα λεγειν εἱς , δυο , |
ζηλον ἐληλυθε των ξενικων ἐπιτηδευματων ἡ πολις δημοσιᾳ , ὁ πολλαις ἠδη συνεβη παθειν , ἀλλα και εἰ τινα κατα | ||
ἐπιχαρως διαξει . Σεληνη Καρκινῳ , ὁ ἀναχθεις γαληναις μεν πολλαις συσχεθησεται , ἀλλα διασωθησεται . Σεληνη Λεοντι , ὁ |
τον δημον εἰς ἐκκλησιαν ἀποτιθενται τα ὁπλα και την πατριον καθιστανται πολιτειαν . Ἐπι τουτον δη τον Ἀριστοδημον ἐτος ὁμου | ||
ἐναιμῳ δεησει χρησθαι . Γναθοι δε κατασπωνται μεν πολλακις και καθιστανται : ἐκπιπτουσι δε ὀλιγακις , μαλιστα μεν χασμωμενοισιν : |
προς τε τους της ῥαχεως σπονδυλους και προς το στερνον συναπτουσιν ἑκατερωθεν . αἱ δε λοιπαι πεντε τῃ μεν ῥαχει | ||
τοις ῥημασι τοις συντασσομενοις δοτικαις αἰτιατικας προτερον ἐπιφεροντες τας δοτικας συναπτουσιν : οἱον Διονυσιος ὁ Χαλκιδευς : Μυρρινην την Ἀμαζονιδα |
ἰση τῃ ΛΜ : ὁμολογοι γαρ και αὑται ἰσας γωνιας ὑποτεινουσιν . Ὁπως ἡ ΖΚ τῃ ΛΜ ἐστιν ἰση ; | ||
των κεντρων σεληνης και σκιας ἐκ πολων των κυκλων οὐσαι ὑποτεινουσιν περιφερειαν του κατα το ἐλαχιστον της σεληνης ἀποστημα μοιρας |