| τοις πραγμασιν ἐπιτιθεμενων και καθ ' ὁσον ἀν δυνησθε κακοποιουντων ὑμων , ἀμυνουμαι μετα του δικαιου , και μαρτυρας τους | ὀλολυζοντες ἐπι ταις ταλαιπωριαις ὑμων ταις ἐπερχομεναις . ὁ πλουτος ὑμων σεσηπεν και τα ἱματια ὑμων σητοβρωτα γεγονεν , ὁ |
| τῳδε τῳ ἀξιουντι , τουτεστιν και οὑτως ἀξιουμενοι παρ ' ὑμων ἐπι δωροδοκιᾳ : δυο γαρ τα δεινοτατα τῃ εὐβουλιᾳ | . Ἡ χαρις του κυριου Ἰησου Χριστου μετα του πνευματος ὑμων . Πολυμερως και πολυτροπως παλαι ὁ θεος λαλησας τοις |
| , και δια τουτο και ἀλληλοις ἀει ὁμοιοι εἰσι και διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ : και οὐτε δεονται φαυλων οὐθ | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ δεσποται βιαιως ἀπαγειν , και μεχρι τουτου διαμενουσιν ἀσινεις , μεχρι ἀν ἐπι διωρισμενοις φιλανθρωποις πεισαντες οἱ | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| των ὀνοματων ἀναγκην οὐ γαρ ἐνεχωρει , ἐνια δε και παιζουσιν οἱ κωμικοι , ὡς Εὐπολις Βαπταις ἀλλ ' οὐχι | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| ἡδεως δ ' ἀν ἐροιμην τους χαιροντας τῳ λοιδορειν ποτερον παιζουσιν ἠ σπουδαζουσιν . εἰ μεν γαρ παιζουσι , τι | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| παλη . μη σπευδε : μη ἐπειγου ὡσπερ ὑπο φλογος καιομενος . παροιμια : μη σπευδε , οὐ γαρ ἐπι | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| πασαν ὡραν . Ἀπολλων δε και αὐτος της παιδος ποθωι καιομενος ὀργηι τε και φθονωι εἰχετο του Λευκιππου συνοντος και | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| εἰ δε χρονιϲοι , και αὐτου του δερματοϲ ἁπτεται , καιομενον δε λεπτομερεϲτερον γινεται . Ἀρτεμιϲιαι ἀμφοτεραι θερμαινουϲι μεν κατα | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| οὑ ἀπαγγελθεντος αὐτῳ , μεσουσης της θυσιας , το μεν καιομενον ἱερειον καταλιπειν λεγεται , ἐλθειν δε προς θαλασσαν ταραχθεντα | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| , ἐκ τε πυθεσθαι ἠε φυλασσονται νηες θοαι ὡς το παρος περ , ἠ ἠδη χειρεσσιν ὑφ ' ἡμετερῃσι δαμεντες | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| το γαρ τοι μεγαλα πιστευσαντ ' ἐμοι σμικροις ἀπιστειν την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| , ὠ ἀνδρες , οἰκειοι ἐοντες ὡς εἰπειν , ἀληθως πολλοισιν ὑμεων και πολιων ὑμετερων γινωσκομαι ὡς τυπῳ εἰπειν . | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| κακον . ἀλλ ' ὁμως ἀρηξομεν σοι . και μαχηι πολλοισιν εἱς ; εἰσοραις τευχη φεροντας τουσδ ' ; ὀναιο | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| μονων συνισταται και ὁ διπλους ἐκ προσωπων , ὡσπερ ὁ προκειμενος : πραγμα γαρ παντελως οὐκ ἐχει κρινομενον : οὐτε | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| * τοιουτος γαρ ἠν ὁ της Ἱπποδαμειας γαμος ἐν κοινῳ προκειμενος ἠτοι προτεθειμενος τῳ βουλομενῳ . * ἐμελετησε . του | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| γραμματα οὐκ οἰδεν και ἀναιρει με ; Δειλος πυκτης συνεχως παιομενος ὑπο του ἀντιδικου ἀνεβοησε : Δεομαι ὑμων , μη | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| και ἀπο μηχανης βεβλημαι , και λιθοις πολλαχῃ και ξυλοις παιομενος ὑπερ ὑμων και της ὑμετερας δοξης και του ὑμετερου | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| του συλλογισμου , ἡ δε προς το ῥητον γινεται το προκειμενον : διαφερει δε και τῳ ὀνοματι : ἡ μεν | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| τῳ ι γραφεται , τον αὐτον δη τροπον και το προκειμενον σχημα ἠν το αὐτο παθος ἀναδεδεγμενον , ἀφ ' | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| τοιχωρυχιας και πορνειας και παντος ἀλλου πονηρου πορου χρηματισαμενοι τουτων ὠνουνται των χρηματων την ἐλευθεριαν και εὐθυς εἰσι Ῥωμαιοι : | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| ὁ Αἰτωλικος , γινεται γαρ και ἐνταυθα και πολλοι και ὠνουνται και πωλουσιν οὐκ εἰδοτες , [ οὐχ ὁτε ] | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| διατριβων λογους τινας διαλεκτικους ἠρωτηθη προς Στιλπωνος : και μη δυναμενος παραχρημα διαλυσασθαι , ὑπο του βασιλεως τα τε ἀλλα | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
| λογου χρειαν ἐχει . ἐπιτηδειοτατος προς φιλιαν ὁ πλειστα ἀδικεισθαι δυναμενος και φερειν . ταχος και ἐπειξις ἀπεστω του ἐσθιειν | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
| κατα τας ἀπουρησεις , μονον , και μαλιστα ἀρχομενοι του οὐρειν και ἀποπαυομενοι , και ἐτι μαλλον δριμυτερων γενομενων των | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| της φορας διοιγοντος αὐτον : ἀλλως δ ' ἀδυνατον ἠν οὐρειν τῳ ἀνθρωπῳ . και ἡ ἰασις δε την δοξαν | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| ᾐ μοναδων ἡ κυβικη πλευρα , τοσουτων δακτυλων την του τρηματος διαμετρον ποιειν προσθεντα ἐτι το δεκατον μερος της εὑρεθεισης | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| ὀρχουμενης μου της γυναικος ἑσπερας ἡ βαλανος ἐκπεπτωκεν ἐκ του τρηματος . Ἐμοι μεν οὐν ἐστ ' εἰς Σαλαμινα πλευστεα | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| πονεουσιν ἐς το κοινον : οὐδε τι ἀλλο ἀναγκης ἁπλως ἐπειναι τοισι σοφιστῃσιν , ὁτι μη θυειν τας θυσιας τοισι | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| αὐτῳ Ἀσσυρια γραμματα : οἱ μεν Ἀσσυριοι και μετρον ἐφασκον ἐπειναι τῳ ἐπιγραμματι , ὁ δε νους ἠν αὐτῳ ὁν | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| , ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| ; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| μη συνιοντες εἰς ταὐτο πολλοι βουλας ἀπορρητους μετ ' ἀλληλων ποιωνται περι καταλυσεως της ἀρχης . ἠσαν δ ' αὐτῳ | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| Ἀκαδημαικον παραινειν τοις ἐπι δειπνον πορευομενοις φροντιζειν ὁπως ἡδυν ποτον ποιωνται μη μονον εἰς το παρον , ἀλλα και εἰς | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| ἀδιψον : ὁταν γαρ μητε διψωδης ὁ καμνων ᾐ μητε καυματος αἰσθηται κατα το της κοιλιας στομα , δηλον ἐστιν | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| πολυ διαλειποντα , εἰ πνιγος εἰη : οὐ γαρ ἀνεχονται καυματος αἱ κυνες , ἀλλα πολλαι ἠδη διωξασαι ἀνα κρατος | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| κατα θλαϲιν προκεκριται : οἱ γαρ τεθλαϲμενοι ποτε και ϲυνουϲιαϲ ὀρεγονται μερουϲ τινοϲ , ὡϲ ἐοικε , των διδυμων ἐν | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| διαφερονται δε και ὁταν ἑτερα γενηται αὐτοις και μη ὡν ὀρεγονται . τινες τον Ἀλεξανδρον λεγουσιν εἰναι τον ἐπαγγειλαμενον τῳ | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| οὐσαν ἱκανην παιδευειν και δια τουτο σοφωτερους ἐσομενους , ἐαν ἐπιστωνται πολεων τε και ἰδιωτων πολεμους τε και ἐχθρας και | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| ποιησειν : ὁταν δ ' ἐπι τουτους ὡν ἀν σαφως ἐπιστωνται ἡττους ὀντες , πασαν ὁσην ἀν ἐχωσι δυναμιν ἀγουσιν | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| τουτο ἠδη ἐμον ἐργον ἐστιν . οὑτως τοινυν το μεν προηγουμενον και ἐπι του βιου ἐργον ἐκεινο : διελε τα | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| κεφαλαια . και ἐστιν αὐτων το συμφερον ἐξεταζομενον και το προηγουμενον μερος , ποτερον χρη μενειν ἐν Ὀλυνθῳ την δυναμιν | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| τι ἐτι ἐν τοις λαβουσιν : ἐν δε τοις μη παθουσιν οὐκετι , ὡσπερ ἐπι του ἀερος φωτος περι αὐτον | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| ἐραστων μη τυχειν αἰσχρον , ὡς δια τον τροπον τουτο παθουσιν . ἐχουσι δε τιμας οἱ παρασταθεντες : ἐν τε | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| Θεοκλος προς Ἀριστομενην εἰπε : τι ματην τονδε ἐχεις τον πονον ; ἁλωναι Μεσσηνην παντως ἐστι πεπρωμενον , συμφοραν δε | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| μαλιστα ἐν ταις καχεξιαις , και τοις μεν πλειστοις παρεχειν πονον , ἐνιοις δε και μη παρεχειν , και μαλιστα | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| . Ἀττικος εἰς λιμενα : ἐπι των εὐτονωτερως δια τινας παροντας ἐργαζομενων . ἐπει τους Ἀθηναιους φασιν πλησιον ὀντας του | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| τον Σερουιλιον . γενομενης δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| τον ὀνειρον τουτον και παις ὡραιος , και πορνοι γενομενοι πολλους ὑποδεξονται . και δικαζομενος τις ἐπι τουτῳ τῳ ὀνειρῳ | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| ὁστις ἀν τοιουτος τυραννος ᾐ : οἰμαι δε και τους πολλους εἰναι τουτων των παραδειγματων ἐκ τυραννων και βασιλεων και | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| πραττεται δε και κατασκευαζεται τουτο , ὁπως ὑμων μεν οἰκοι μενοντων , ἐξω δε μηδεμιας οὐσης τῃ πολει δυναμεως , | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| του τε γαρ χωριου το δυσεμβατον ἡμετερον νομιζω , ὁ μενοντων μεν ἡμων ξυμμαχον γιγνεται , ὑποχωρησασι δε καιπερ χαλεπον | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| δε ὡς , εἰ δι ' ἀλλου των αὑτου τι θησεται , συ γε ἠδικησαι και ληψῃ παρα τουδε δικην | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| : Ὠ γυναι , οὐ νυ σε τις δμωην ἐτι θησεται ἀλλος , Τευκρου ἐτι ζωοντος ἀμυμονος ἠδ ' ἐμευ | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| ἐκτισε τας Θηβας , ὁ δε την λεγομενην Κιλικιαν . πολιται ] ὠ Θηβαιοι . τα δια του της μακραν | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| σοι μεν ἑδρα θειοισι μετ ' ἀνδρασι : τον δε πολιται τιμασευντι πατρος μνωμενοι ὡς ἀγαθου . Ἠλθε και ἐς | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| οἱ βοας ἐκταμεν ἡμεις . αὐτικα δ ' ἀθανατοισι μετηυδα χωομενος κηρ : Ζευ πατερ ἠδ ' ἀλλοι μακαρες θεοι | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| ἐξεσσυτο πατρης , οἱος Ἀρης , ὁτε μωλον ἐσερχεται αἱματοεντα χωομενος δηιοισι , μεμηνε δε οἱ μεγα θυμος , και | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| ψυχων , ἠ ῥᾳδιως εἰς το τελειον ὑπο της ἐνεργειας προαγεται . ἀλλα τοιαυτη μεν και ἐν τοιουτοις ἡ δυναμις | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| ἡ γενεσις . και το μεν ἀπο των ἐναντιων ἐπιχειρημα προαγεται τονδε τον τροπον : δυο λαμβανει καταφασεις ἀπροσδιοριστους συναληθευουσας | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| ἐναγεις καθαιροντων . Κλειδημος : ὀρυξαι βοθρυν προς ἑσπεραν του σηματος . ἐπειτα παρα τον βοθυνον προς ἑσπεραν βλεπε , | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| : κεραυνου δε σκηψαντος εἰς τον ταφον ἀνεβλαστησεν ἐκ του σηματος δενδριον , ὁ ἐκεινοι κονναρον ἐπονομαζουσιν . ἐστι δε | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν τελεως μη παυομενον , κἀν παρακμη τις αἰσθητη φαινηται . ρπζʹ . | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| πλειονων δυοκαιδεκα . τον μεν οὐν ἐντοϲ των δεκαδυο ὡρων παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομαϲαμεν : ὁϲτιϲ δ ' ἀν ἐχοι | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| εὑρεθεισαν , το δ ' ἐργον καταπεπληγμαι , καιτοι μηδε πολλοστον μερος αὐτου δυνηθεις ἰδειν , ἀπο δε του φανεντος | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| λεγουσι τυραννειν αὐτον ἐθελειν . ταυτα δε παντα οὐδε το πολλοστον ἀν εἰη μερος των ἀνιωντων αὐτους . εἰ γουν | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| ἑαυτου , τι καλον ἡμιν ἐργον ἀπεργαζεται και ἀξιον του ὀνοματος ; “ ἰθι οὐν , εἰπε . Ἀλλ ' | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| εἰσπορευομενων των περι τον Ξισουθρον , ἐκβαντας ζητειν αὐτον ἐπι ὀνοματος βοωντας : τον δε Ξισουθρον αὐτον μεν αὐτοις οὐκ | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| οἱς χρωμεθα προς τας σοφιστικας ἐνοχλησεις . Τονδε δη τροπον ἐπιουσιν ἀδυνατον φαινεται ἑν εἰναι τα ὀντα και τους λογους | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| εἰς την ἐπιφανειαν ἀναπνοης τε χαριν και του διαμηνυειν τοις ἐπιουσιν ὡστε βοηθειας τυγχανειν , ἀνορυττεσθαι και σωζεσθαι . ἐν | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| ἐν τῳ Ὀνοματικῳ ὡς περισπωμενον , ἀλλ ' οὐν οὐ περισπαται ἀλλ ' ὀξυνεται , ὡς φησιν ἐν τῃ Καθολου | ἐπιλεξαμενος Σιλαν ἐξηλθεν παραδοθεις τῃ χαριτι του κυριου ὑπο των ἀδελφων , διηρχετο δε την Συριαν και την Κιλικιαν ἐπιστηριζων |
| το “ χοας ” δε ὁτε ἐπι των μετρων τιθεται περισπαται . ὁ ποιος οὑτος : διασυρει τον Λαμαχον ὡσανει | ἐξουσια του Χριστου αὐτου , ὁτι ἐβληθη ὁ κατηγωρ των ἀδελφων ἡμων , ὁ κατηγορων αὐτους ἐνωπιον του θεου ἡμων |
| μερος οἱ μεν ἀλλοι σχεδον ἀπολειπουσιν , Ἐ . δε πειραται και ταυτας ἀναγειν εἰς την ὁμοιοτητα . Ἐ . | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| ἐστιν , ἐοικε δε φιλιᾳ . και γαρ ὁ φιλος πειραται μεν ἡδυς εἰναι τῳ φιλῳ , ἀν μεντοι βλαβερον | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| του αἱματος εἰς την τραχειαν ἀρτηριαν , ἀναγεται δια του στοματος , ἠ δια δυναμιν ῥηξεως γενομενης , ἠ δι | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| δηλουται δια του καρδιωγμου : καρδιωγμος δε ἐστιν ἡ του στοματος της γαστρος ὀδυνη τε και δηξις . καρδιαν γαρ | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| ἀῤῥενος και του θηλεος , ἐπι τουτων ἀρσενικα και θηλυκα ταττονται : ἐπι δε των ἀψυχων ἐφ ' ὡν οὐτε | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| χρονου πρεσβεια εὑρηνται και ἐπ ' εὐωνυμοις παρα σοφῳ ταξιαρχουντι ταττονται : των δε ἀρετης αἱ μνημαι κοινωνησουσι πρεσβειων , | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| τῳ μειζονι Α προς τας ἰδεας ἐλεγχοντες ὁτι οὐτε ἀριθμους δυνατον λεγειν αὐτας οὐτε ἑτερον τι τοιουτο , και ὁσα | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| Α , Β ἐφαπτομεναι των τομων ἠχθωσαν και , εἰ δυνατον , συμπιπτετωσαν κατα το Λ , και ἡ ΑΒ | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| οἰκιας ἀριστος . ὁ δε Σελευκος τον υἱον Ἀντιοχον , περιων ἐτι , της ἀνω γης βασιλευειν ἀπεφηνεν ἀνθ ' | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| οἰμαι , προσεγραψεν : ὁτῳ δε των ἀριστεων ἐτι τυγχανει περιων ὁ πατηρ , τουτον το δοκουν τῳ φυσαντι γερας | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| αὐτου και των ὑποκειμενων ἑκαστον , περι ἁ ᾑ ἀνθρωπος καταγινεται . πασαι μεν γαρ αἱ τεχναι ἀνθρωπου εἰσιν , | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| ἀν μελος ἀπετελειτο . ἡ δε γεωμετρια περι ἀκινητον μεγεθος καταγινεται και περι τα σχηματα της γης , ἡ δε | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| τοις ὑποχονδριοις κακον ἐστι : δηλοι γαρ μεγαλην ζεσιν και καυσιν και δραστηριον την ποιησασαν ὑλην και ὑποκειμενην ἐν ᾡ | τους ποδας αὐτου και ἐξεψυξεν : εἰσελθοντες δε οἱ νεανισκοι εὑρον αὐτην νεκραν , και ἐξενεγκαντες ἐθαψαν προς τον ἀνδρα |
| πολλη γενοιτ ' ἀν τῃ φλογι χρωμενων , και ἐτι καυσιν ἀν ὀζοι . Ποιει δ ' ἐλαττω την ἀπουσιαν | Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν αὐτοις . λυοντων δε αὐτων τον πωλον |
| μεν : τινες μεν των ἰχθυων . ἀναστειχους ' : ἀνερχονται , πορευονται . Ἀλλοι : ὀρνεις δηλονοτι . κατ | ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι ὁ τον λογον μου ἀκουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με ἐχει ζωην αἰωνιον , και εἰς |
| . . . Καρη δ ' ἑτερης μετα χειρος Τοξῳ ἀνερχονται και Τοξοτῃ ἀντελλοντι . Συν τοις Ἑρμαιη τε Λυρη | ὁδον ἡν λεγουσιν αἱρεσιν οὑτως λατρευω τῳ πατρῳῳ θεῳ , πιστευων πασι τοις κατα τον νομον και τοις ἐν τοις |
| ἀπωλοντο γαρ . . περσονομουνται ] κατα τους Περσων νομους διαγουσιν : ἀπωλοντο γαρ . . δασμοφορουσι ] τελη φερουσι | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| ταις εὐορκιαις , ἠτοι τοις ἀγαθοις τροποις και ἠθεσι , διαγουσιν αἰωνα . Οἱ δε εἰ . . , δηλονοτι | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| ἀλλα φανερας ἐδοσαν δικας , ὡν τα πληθη καταλεγεσθαι περιττος πονος , ἀποχρη δ ' ἑν ἐργον παραδειγμα παντων ἑσταναι | ἁμαρτιας μεν , ὁτι οὐ πιστευουσιν εἰς ἐμε : περι δικαιοσυνης δε , ὁτι προς τον πατερα ὑπαγω και οὐκετι |
| ὡς ἐλαχιστα , και εὐθεως τῃ πρωτῃ ἡμερᾳ ἐλαττων ὁ πονος γενησεται και τῃ δευτερᾳ . το δε γιγνομενον δια | του θεου . ἠλθεν γαρ Ἰωαννης προς ὑμας ἐν ὁδῳ δικαιοσυνης , και οὐκ ἐπιστευσατε αὐτῳ : οἱ δε τελωναι |
| μεντοι προπαροξυνομενα ὁτε περισσοσυλλαβως κλινεται ἀναγκαιως κατερχεται μιαν συλλαβην ὁ τονος : οὐκ ἐστι γαρ τασις προ τριων συλλαβων , | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| δε , και ὁ τυπος της φωνης και ἐτι ὁ τονος αἰτιοι εἰσι του μη δοκειν τον μεν και γαρ | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| ὁραν και ψηφισασθαι : τους Ἀργειους . τῃ ἀλλη - λων : ἀσθενει δηλονοτι οὐσῃ και κατατριβομενῃ ὑπο των ἐναντιων | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| και ὁ περι ταυτην ἐσομενος λογος περι των ὀξυβε - λων ὀργανων . πρωτον οὐν , ἐπει παραιτιος ἐστιν ὁ | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| προσω φερεται το νευρον τουτο λοξον εἰς τους ὀπισω του ὠτος μυς διασπειρομενον . . . . και τοις τας | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| γαρ . ἐν ἀλλοις δε παλιν φησιν Ἀριστοτελης : ὁ ὠτος ἐστιν ὁμοιος τῃ γλαυκι , οὐκ ἐστι δε νυκτερινος | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| ἰριν ἑτερα ἀττα μηνυει ‖ [ τουτεστιν ] ἀνεσιν και ἐπιτασιν των ἐπιγειων , μητε της ἀνεσεως εἰς ἐκλυσιν ὑφιεμενης | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| στερησιν του α , ἐπι δε του πολυ κατ ' ἐπιτασιν . Ἀγυια , ἡ ὁδος , παρα το ἀγω | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| του λοφου , οὐδε νομης ἐρωσι ξενης , οὐδε λειμωνας ποθουσιν ἑτερους ποας χρειᾳ περιττοτερας : ἀποχρη δε ἀρα τα | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| : βουλεται δε τα συνεσκιασμενα των πραγματων ἀνακαλυπτειν τοις ἀληθειαν ποθουσιν . ” εἰτα προτερος ὁ ἀρχιοινοχοος φησιν : „ | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| τουτων ἀξιοι των τιμων , ἀλληλοις ἰσους . ὁποτε δε πενομενος οὐδεν παρα τουτ ' ἐλαττον ἐχω των πολλα κεκτημενων | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| φρονησιν παντες εἰχον την ἰσην , οὐδεις ἐγιγνετ ' ἀν πενομενος πωποτε . } Οὐδεις γενομενος εὐθεως ἐστιν σοφος , | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| της πολεως εἰναι ταυτας σωτηρας . κυαμους , ἀφακην , ζειας , αἰρας , ἀκεαννους . ὠ ξανθοτατοις βοτρυχοισι κομων | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| και τεχνῃ και κατα φυσιν : οἱον ἐπι τιφης και ζειας περιπλαττομενοις πυροις , ὡσπερ και ὁσα των σπερματων ἠ | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| κατερρυηκε τῳ ναῳ και ἀγαλμα οὐδεν ἐλειπετο : βασιλευσι δε ἀνειται Ῥωμαιοις . ἐστι δε της στοας ὀπισω της ἀπο | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| συνῳκοδομηται θωρακιου τροπον , το δε ἀχρι τεγους ἀναγειον ἀχανες ἀνειται , δυοιν ἑνεκα , του τε την πρεπουσαν αἰδω | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| μυος ὁ ἀν εὑρῃ . * νυχηβορου : λαθροφαγου * εἰδεται : φαινεται * αἱμαχθεντος : τρωθεντος ὑπο κραντηρος : | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| εἰ δ ' ὑμεις πολεμοιο μεθησετε λευγαλεοιο , νυν δη εἰδεται ἠμαρ ὑπο Τρωεσσι δαμηναι . ὠ ποποι ἠ μεγα | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| ποιητηι : Ἀρκτον θ ' , ἡν και Ἁμαξαν ἐπικλησιν καλεουσιν , ἡ τ ' αὐτου στρεφεται και τ ' | ποτηριον ὡσαυτως μετα το δειπνησαι , λεγων , Τουτο το ποτηριον ἡ καινη διαθηκη ἐν τῳ αἱματι μου , το |
| ὀντα και διατετρημενα και συμφυομενα κατα το περας ἀλληλων ἡβης καλεουσιν ὀστα . κατα γαρ τον της ἡβης χρονον αἱ | , ὑπερ ἡμων ἐστιν . Ὁς γαρ ἀν ποτισῃ ὑμας ποτηριον ὑδατος ἐν ὀνοματι ὁτι Χριστου ἐστε , ἀμην λεγω |
| Ἐν δε τῳ μεταξυ χωρῳ τουτῳ ἡ τε Πλατεα νησος ἐπικειται , την ἐκτισαν οἱ Κυρηναιοι , και ἐν τῃ | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| . Τῃ δε Ἀχολλῃ και τῃ Ἀλιποτῃ και τῃ Κιδιφθῃ ἐπικειται Κερκινα ἡ νησος , ἀπεχουσα σταδιους ρκʹ . Ἀπο | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| νυν μεγιστον αὐτων τεμενος και ὀνομαστοτατον ἐον και χρησιμωτατον , καλεομενον δε Ἑλληνιον , αἱδε πολιες εἰσι αἱ ἱδρυμεναι κοινῃ | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| πληθεϊ πολλῳ προσφερομενους ἐξανεχωρησαν δεισαντες προς το ὀρος το Τμωλον καλεομενον , ἐνθευτεν δε ὑπο νυκτα ἀπαλλασσοντο ἐπι τας νεας | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| κρισεις βεβαιας εἰναι προς τε τους Θετταλους ἐπρεσβευσαν και τους ἀλλους Ἀμφικτυονας ἀξιουντες κοινῃ πολεμησαι τοις Φωκευσι . ψηφισαμενων δε | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| ἐνδοθεν παντας ἐξηγε φεροντας οἰνον , ἀλφιτα , ἀλευρα , ἀλλους δ ' ἐλαυνοντας βους , αἰγας , οἰς , | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| , ἐξ ἡς ἀπεθανε , και βοειου τινος ἐκ θυσιας ἁψαμενος βλαβηναι . ἠν οὐν οἱα εἰκος ἀκριβεια πολλη και | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| τ ' ἀν ἐπιλαβοι ' : ἐγω δ ' ἁπαξ ἁψαμενος εἰμι και φιλησας ἐν βυθῳ . ὁ μεν Ἐπιχαρμος | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| μενει δε ἀφθαρτον το κοινον δικην φρεατων ἀναπληρουντων ἀει το κενουμενον . εἰτα σκεψαμενη την ἰασιν ἑτεραν ἐσκοπει προφερειν δυναμενην | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| κεφαλην βαρυνεται τοσουτῳ ὁκοσῳ πλειονες οἱ περιπατοι της ξυμμετριης : κενουμενον γαρ το σωμα και ἡ κεφαλη του ὑγρου φρισσει | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| ἱλαρος εἰς την Ἀλεξανδρειαν και την πατριδα κατελθειν δυνηθω . Γενομενος οὐν ἐν Διος πολειἀρχαιοτατην λεγω της Αἰγυπτου πολιν και | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| Ῥωμαϊκας δυναμεις συνηθροιζε και προς τον πολεμον αὐτας ἐξηρτυετο . Γενομενος δε περι την Καππαδοκων , τους ἀριστους ἁμα των | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| καθαρσια ἐμβληθεντα ἐνταυθα ἀναγουσι την αἰτιαν του ἐπι τῳ ποταμῳ παθηματος . ἐστι δε ἐν τῳ Σαμικῳ σπηλαιον οὐκ ἀπωθεν | και ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω |
| δε ἐστι το της μνημης ἐπικτητου τινος ἠ μαθηματος ἠ παθηματος , οὐτε τοις ἀπαθεσι των ὀντων οὐτε τοις μη | λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τουτο το βιβλιον ὁ ἑωρακας , γεγραμμενα εἰσιν τα ἐν τῳ οὐρανῳ |
| πινακων ὑπογραφειν ἁρμοζει ; Ἐκθεσις πασων των ὑπογραφων , αἱς περιεχονται Εὐρωπης πινακες ι , χωραι λδ πολεις ριη , | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| του Μελανθου , οἱ δε και συναμφοτερους . Ἀλλα γαρ περιεχονται του οὐνοματος μαλλον τι των ἀλλων Ἰωνων , ἐστωσαν | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ἀνθιστᾳ ἑτερον τι εὐεργετημα δι ' αὐτου του ἀδικη - ματος πεπραγμενον . ἀν δε εἰς τι των ἐξωθεν , | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| : περιφραστικως τον μανδραγοραν . ματεισθαι : ζητεισθαι . και ματος ἡ ζητησις λεγεται . μωμητεον : μεμπτεον . και | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| κυλινδρου ἁπτονται αἱ εὐθειαι . κθʹ . , ] το παρον θεωρημα δεικνυται , δι ' ὡν και το κζʹ | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| δε Ὀρνιθιακα εἰς ἀλλον τινα Φιλαδελφεα Διονυσιον . Το δε παρον ποιημα ἱστορικον τινες ἐκαλεσαν , συγκειμενον ἐκ τοπικου και | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| ὁ νοτιωτερος των ἑπομενων λαμπρων , και ὁ προς μεσημβριαν κειμενος αὐτου ἀκατονομαστος και λαμπρος . Δυνει δε ὁ Ἐνγονασιν | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
| τῳ θυρσῳ , και της Παρθενου ὁ ἀπ ' ἀρκτου κειμενος του δεξιου γονατος και του ποδος , ὡς ἡμιπηχιον | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
| ταυτης ἠξιωκα , νομιζων ἡδυ τῳ θεῳ της ὑπερ ἐμου προνοιας ἀναθημα τουτο και μεγιστον ἀναθησειν . βουλομενος δε και | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| παρακελευεται : ὁ δε λογος οὑτος ἐτι νεανικωτερον τον της προνοιας κυριον και αὐτην την προνοιαν μεμψαμενος και παντας νομους | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| καταταθεντα μαλλον ἠ ὡς ἐδει , οἱ δε πλειστοι ἡσσον τεινονται ἠ ὡς δει . Χρη δ ' , ἐπην | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
| ἐν τῳ λουτρῳ χρησιμος ἐστιν ἡ του καμνοντος ἡσυχια : τεινονται γαρ ἐν ταις κινησεσιν οἱ μυες , τεινομενοι δ | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
| , ἀλλα και λυσαι και μεθειναι : τον δ ' Ὡρον οὐ μετριως ἐνεγκειν , ἀλλ ' ἐπιβαλοντα τῃ μητρι | τῳ κλινιδιῳ εἰς το μεσον ἐμπροσθεν του Ἰησου . και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι |
| την πλειστην ἐπελθειν , και παραβαλουσαν εἰς Αἰγυπτον προς μεν Ὡρον τον Ἰσιδος βασιλευοντα τοτε της Αἰγυπτου φιλιαν συνθεσθαι , | του ἱματιου αὐτου σωθησομαι . ὁ δε Ἰησους στραφεις και ἰδων αὐτην εἰπεν , Θαρσει , θυγατερ : ἡ πιστις |
| πατηρ : ἐαν δε μηδετερος τον ἑτερον καθυπερτερησῃ και ἀσχηματιστοι γενωνται , λαμβανω Κρονον και Ἀφροδιτην : ἐαν δε μηδε | ἐκ νεοτητος την ἀπ ' ἀρχης γενομενην ἐν τῳ ἐθνει μου ἐν τε Ἱεροσολυμοις ἰσασι παντες Ἰουδαιοι , προγινωσκοντες με |
| των δυναμεων και του Πτολεμαιου προσληφθεντος εἰς την συμμαχιαν δυνατοι γενωνται περιγενεσθαι των βασιλικων δυναμεων . Εὐμενης δε πυνθανομενος προαγειν | ὡς και ἐν τῳ ψαλμῳ γεγραπται τῳ δευτερῳ , Υἱος μου εἰ συ , ἐγω σημερον γεγεννηκα σε . ὁτι |
| των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| το γαρ περιωσια και των ὀντων λευσσεσκεν ἑκαστα και πραπιδων πλουτον και τα ἐοικοτα ἐμφαντικα μαλιστα της ἐξαιρετου και ἀκριβεστερας | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| ὁθεν και καταγειν ταυτην φασι τους μαγους . διδωσι δε πλουτον και τῳ ταυτην την ὡραν ἐπιτηρουντι . οὐδ ' | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| ἀπεραντον ] ἀπληρωτον . , οὑ περας οὐκ ἐστιν , περας μη ἐχουσαι , μη τελος ἐχουσαι , μη ἐχον | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| παντα σωματα , εἰπερ παντα κεχρωσται , το δε χρωμα περας του διαφανους . λεγω δη οὐ παθος οὐδε διαθεσιν | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| . τιμαισιν , ὠ παι , δαιμονων χρησθαι χρεων . ἀλλοισιν ἀλλος θεων τε κἀνθρωπων μελει . εὐδαιμονοιης , νουν | . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ δε Πιλατος παλιν ἐπηρωτα αὐτον λεγων , Οὐκ ἀποκρινῃ οὐδεν ; |
| πονῳ , ἠ βαρει , ἠ ἀλλῳ τινι ῥυονται : ἀλλοισιν αἱ κοινωνιαι . Δια την ῥοπην οὐκ ἐτι αἱμα | ἡ ἐσχατη πλανη χειρων της πρωτης . ἐφη αὐτοις ὁ Πιλατος , Ἐχετε κουστωδιαν : ὑπαγετε ἀσφαλισασθε ὡς οἰδατε . |
| εἰς ὠμοτητα διαβαλλει των τροπων . οὐ γαρ φαινεται λαβων πλειν ἠ μνας μʹ παρα των Μιτυληναιων ὁ Κλεων μισθον | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| μελλω , φησι , δυσχερειας ἑξειν δι ' ὑμας μελλοντων πλειν , ὁμως αἱρουμεθα δια το συνοισον ἡμιν . . | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| ἀν εἰη : ἐν ἀμερει μεν γαρ οὐδεν δυναται γινεσθαι μεριστον , ὡς φησι Τιμων , οἱον το γινεσθαι , | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν , οἱς διαιρησει τον | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| το δ ' οὐκ ἀνεμωλιον ἠεν . Ἠ και λυγρον ὀιστον ἀμειλικτοισι χερεσσιν ἑλκεος ἐξειρυσσεν ἀναλθεος : ἐκ δε οἱ | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
| ἱστορειται της του Ἀβαριδος δυναμεως . δεξαμενος δε Πυθαγορας τον ὀιστον και μη ξενισθεις προς τουτο , μηδε την αἰτιαν | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
| : Ζηνα δ ' ἐπ ' ἀκροτατης κορυφης πολυπιδακος Ἰδης ἡμενον εἰσειδε , στυγερος δε οἱ ἐπλετο θυμῳ . μερμηριξε | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| . ἐλπις δ ' οὐκ ἀγαθη κεχρημενον ἀνδρα κομιζει , ἡμενον ἐν λεσχῃ , τῳ μη βιος ἀρκιος εἰη . | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| μεχρι της κορης διηκει , κατα δε την προς τον περικειμενον ἀερα ἐπιβολην ἐντεινοντος αὐτον κωνοειδως , ὁταν ᾐ ὁμογενης | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| , κυματουται κατα κυκλους εἰς ἀπειρον , ἑως πληρωσῃ τον περικειμενον ἀερα , ὡς της κολυμβηθρας : της πληγεισης λιθῳ | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| και ἐν τοις ὠνιοις οὑτω φαινεται γινομενον : ὁ γαρ ὠνουμενος ταττει την τιμην και μετρει τῃ ἑαυτου ὠφελειᾳ ἠ | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| κἀν εἰ τις αὐτου καθιδρυμενος ἐν πολει , τα μεν ὠνουμενος , τα δε και τεκταινομενος αὐτος μαθηματα περι τα | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| οὐνομα Θωνιτις , ἡς ἑλκεται ἐς μυχα Τιγρις , δυνων πολλος ἐνερθε : παλιν δ ' ἐξαυτις ἀνασχων , ὀξυτερον | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| ᾠδον ἐξειλεν , ἐπιτεμων τα ποιηματα τον τροπον τουτον : πολλος δ ' ἱμεροεντα χορον περιισταθ ' ὁμιλος τερπομενος : | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| ἑξης μερει της Μεγαλης Ἀρμενιας δια της αὐτης γραμμης μεχρι περατος , οὑ ἡ θεσις ἐπεχει μοιρας . . . | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| καλουσιν Ἑλληνες . το δε ἐστι τοιονδε : ἀπο του περατος του ἐπους ἐπιστρεφει των ἐπων το δευτερον ὡσπερ ἐν | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| ἀκρατου δε σχεδον ἁπαντες και μαλισθ ' οἱς το πραγμα ἀσκειται : πιοντες γαρ ἐτι διψωσι και ἀρχονται μεν ἀπο | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| ἐννοων , και βουλομενος πολλους ὑμιν πολιτας τοιουτους γενεσθαι . ἀσκειται γαρ ἀει , φησι , το τιμωμενον , ἀμελειται | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| Ὑποδωριον . ἁρμογη δε ἐστιν , ὁταν αὐλησας τον Φρυγιον τονον και ἐκτελεσας το τε ᾀσμα και τα κρουματα τελεως | μου . ἐκεινοι δε οἱ γεωργοι προς ἑαυτους εἰπαν ὁτι Οὑτος ἐστιν ὁ κληρονομος : δευτε ἀποκτεινωμεν αὐτον , και |
| προσκειται τρισυλλαβα δια το ὠφελεια : προ τελους ἐχοντα τον τονον , δια το θαλεια ἡ εὐωχια δια της ει | ἐπροφητευσεν Ἠσαϊας περι ὑμων των ὑποκριτων , ὡς γεγραπται ὁτι Οὑτος ὁ λαος τοις χειλεσιν με τιμᾳ , ἡ δε |
| συναγονται εἰς συλλαβας , συλλαβαις περιλαμβανεται λεξις , αἱ λεξεις συναγονται εἰς μερη λογου , ὁ δε λογος εἰς ἀρετας | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| ἡμεραις , και ἑξης τῳ του ἑξης κυριῳ . και συναγονται ἡμεραι των δωδεκα ζῳδιων ρπδ : τῳ γαρ Κρονῳ | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| το τεταρτον ἀνελκων , ἀλλ ' Ὀδυσευς ἀνενευε και ἐσχεθεν ἱεμενον περ . τοις δ ' αὐτις μετεειφ ' ἱερη | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| τι ς ' ἐγω γε πολυν χρονον ἐνθαδ ' ἐρυξω ἱεμενον νοστοιο : νεμεσσωμαι δε και ἀλλῳ ἀνδρι ξεινοδοκῳ , | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| ἀμφω τα περατα γιγνομενων των διαταϲεων και τα νευρα ἑκατερωϲε διατεινεται ἡκιϲτα γαρ εἰϲ το πλατοϲ ἐκτεταμενουϲ ἐχει τουϲ πονουϲ | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| οὐκ ἐκ μαθησεως , οὐκ ἀν ἀλλως ἀγνοειν τον Φαιδρον διατεινεται , εἰ μη γε κατα τι συμπτωμα ἑαυτου ἐπιλελησται | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| ἐπιπεδων γωνιων ἁς ἐχουσιν αἱ ἑδραι του πολυεδρου , του γενομενου ἀριθμου το τεταρτον μερος ἐστιν ὁ ἀριθμος ὁ των | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| . Θορυβου δε , ὁπερ εἰκος , ἐπι τῃ γνωμῃ γενομενου δια το μη πασι τοις μερεσιν αὐτης εὐαρεστειν ἀμφοτερους | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| : παρελθων γαρ εἰς τον νεων και των προφητων τινα της ἐσθητος της ἱερας ἑλκυσας τῳ στοματι και προσαγαγων μεχρι | δει οὐν των συνελθοντων ἡμιν ἀνδρων ἐν παντι χρονῳ ᾡ εἰσηλθεν και ἐξηλθεν ἐφ ' ἡμας ὁ κυριος Ἰησους , |
| αἱς μη παραγινομενου του ταυρου , συμμυει την φυσιν μεχρι της ἑτερας συνοδου , ὁ δη σπανιως γινεται : ἀκουει | δε ἐγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αὐτου και εἰσηλθεν εἰς γην Ἰσραηλ . ἀκουσας δε ὁτι Ἀρχελαος βασιλευει |
| παντες συν τευχεσσι και ἁρμασιν ἠδε και ἱπποις ὠκυτατοις : καιον γαρ ἀποκταμενους ἐνι χαρμῃ , δειδιοτες μη λαος ἐπιβρισειεν | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| εἰρηται λογον , ὁς το παν ἐκπυρωθησεται λεγων παν το καιον ἐχον καυσῃ ὁλον καυσει , και ὁ ἡλιος πυρ | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| μετα , ὑπερ , ὑπο . πτωσεσι δε ταις πλαγιοις συντασσονται ἑξ αἱδε , ἀμφι , ἐπι , προς , | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| ἐπεξεργασασθαι τε την αἰτιαν οὑτως ἐχουσαν . . Αἱ πλαγιαι συντασσονται ταις εὐθειαις μεταξυ πιπτοντος ῥηματος , οὑ τα της | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| ἐνθαδε μενειν ἠ οἰκαδε ἀποπλειν ἐρουντα τα καθεστωτα ἐνθαδε . Οὐδενος δε τολμησαντος ἀλλο τι εἰπειν ἠ τοις οἰκοι πειθεσθαι | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| ' ἀγαθοις ' ἀνδρασι , Κυρν ' , ἑπεται . Οὐδενος ἀνθρωπων κακιων δοκει εἰναι ἑταιρος , ὡι γνωμη θ | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| συνεχως μεν ἀποπυριᾳν : διδοναι δε καταῤῥοφειν ἀμυλον μετα γαλακτος ἡψημενον , και φοινικων ἀφεψημα : οἰνον δε διδοναι γλυκυτερον | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| τι ἐχοντων , οἱον ὠα ῥοφητα , ἐγκεφαλον χοιρειον δυϲιν ἡψημενον ὑδαϲιν : ἰχθυν δε ϲμυραιναν ναρκαν γλαυκιϲκον : λαχανων | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| δε και ταυταις και τοις σωλησι παρεπεται το ἑψομεναις παχυν ποιειν τον ζωμον . ἑψομενοι δε το καθ ' ἑαυτους | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| ἀναλισκουσιν αὐτοθι του ἱερειου τα κρεα . ταυτα μεν οὑτω ποιειν νομιζουσι , του Λυκαιου δε τα προς της ἀρκτου | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |