| Τουτο μεν οὐν οὐκ ἀν ἀλλως ἀν τις ὑπονοησειεν . Ἐν δε τῳ τριτῳ τα πλειω ποια φαμεν ; στοιχεια | αὐτον ἀφωνος , οὑτως οὐκ ἀνοιγει το στομα αὐτου . Ἐν τῃ ταπεινωσει ἡ κρισις αὐτου ἠρθη : την γενεαν |
| γαρ ἑστηκως ὁ νους αὐτου λεληθε παραπλεων τας συμφορας . Ἐν οἱς ἀν ἀτυχησῃ τις ἀνθρωπος τοποις , ἡκιστα τουτοις | που ὁ Χριστος γενναται . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Ἐν Βηθλεεμ της Ἰουδαιας : οὑτως γαρ γεγραπται δια του |
| παρα τοις ἱερευσιν , ἀλλα και παρα τοις ἀλλοις Αἰγυπτιοις ἐθαυμασθη , δοξας τῃ μεγαλοψυχιᾳ των πεπραγμενων ἀκολουθον πεποιησθαι την | εἰς τους αἰωνας των αἰωνων , πεσουνται οἱ εἰκοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι ἐνωπιον του καθημενου ἐπι του θρονου και προσκυνησουσιν τῳ |
| φιλοις δε λιμην . μονος δε ὡν ἰσμεν μαλιστα μεν ἐθαυμασθη , ἡκιστα δε ἐφθονηθη . τοις λογοις μεν ἐξεπληττε | τον νομον Μωϋσεως . Συνηχθησαν δε οἱ ἀποστολοι και οἱ πρεσβυτεροι ἰδειν περι του λογου τουτου . πολλης δε ζητησεως |
| , τουτο Ξενοκρατης ; πολλ ' ἀγαθα δοιεν οἱ θεοι Δημητριῳ και τοις νομοθεταις , διοτι τους τας των λογων | , το δε φρονημα του πνευματος ζωη και εἰρηνη : διοτι το φρονημα της σαρκος ἐχθρα εἰς θεον , τῳ |
| ταις πιστεσι ῥᾳδιως παραδεχεσθαι την διηγησιν . παρα μεν οὐν Δημητριῳ τῳ Φαληρει φασιν ἐν ἐπιλογῳ και μετ ' ἐπιλογον | μοι , Σπευσον και ἐξελθε ἐν ταχει ἐξ Ἰερουσαλημ , διοτι οὐ παραδεξονται σου μαρτυριαν περι ἐμου . κἀγω εἰπον |
| νυν Ἱπποκρατει φησι τους Κῳους . συνασκηθεις δε ἐν τῃ ἰατρικῃ και τοις ἐγκυκλιοις μαθημασι των γονεων αὐτου τελευτησαντων μετεστη | και ὁ ἠν και ὁ ἐρχομενος , και ἀπο των ἑπτα πνευματων ἁ ἐνωπιον του θρονου αὐτου , και ἀπο |
| και ταις ἀλλαις μαθηματικαις συγγενεστερα ἠπερ τῃ φυσικῃ και τῃ ἰατρικῃ : δι ' ἑνος γαρ συνδεσμου του της σοφιας | τον γομον . ἀνευροντες δε τους μαθητας ἐπεμειναμεν αὐτου ἡμερας ἑπτα , οἱτινες τῳ Παυλῳ ἐλεγον δια του πνευματος μη |
| . Ταυτην δε Διονυσος μεν ἠρα , ἐρων δε οὐκ ἐτυγχανε . Μη τυγχανων δε μηχαναις το λειπον τῃ γνωμῃ | ποιειτε τας τριβους αὐτου . πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν ὀρος και βουνος ταπεινωθησεται , και ἐσται τα σκολια εἰς |
| γαρ πινῳ δε οἱ αὐσταλεος χρως , ἀπεσκληρυμμενος τῳ ῥυπῳ ἐτυγχανε . φοιβησαντες οὐν λαμπρυναντες , καθαραντες : φοιβον γαρ | παρα την θαλασσαν της Γαλιλαιας , και ἀναβας εἰς το ὀρος ἐκαθητο ἐκει . και προσηλθον αὐτῳ ὀχλοι πολλοι ἐχοντες |
| τον της ποιητικης κορυβαντα , ὡστε μαλιστα πειστεον τηνικαυτα τῳ χαλινῳ και σωφρονητεον , εἰδοτας ὡς ἱπποτυφια τις και ἐν | της προθεσεως , και ἀπερχετε ἰἐρουργην . Ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη , τοτε ἀπερχετε ἀγγελος Κυριου φυλαττον τα ἀγια δωρα |
| , ὀρθῃ τῃ κεφαλῃ τρεχει : τον δε ἀγεννη τῳ χαλινῳ ὡς εἰς εὐσχημοσυνην βιαζου . παραφυλακτεον δε ὁτι τους | ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τοτε τελευτησει πασα φυσις ἀνθρωπινη , και οὐκ |
| ἑξει παντως και τον δηλουντα ἀστερα τοιουτον ἐνδυναμον ἐν τῳ ἰδιῳ γενεθλιῳ . Ἡ ἐπιτηδεια ψυχη προς προγνωσιν πλεον ἐπιτυγχανει | πιστευειν , εἰς το περισσευειν ὑμας ἐν τῃ ἐλπιδι ἐν δυναμει πνευματος ἁγιου . Πεπεισμαι δε , ἀδελφοι μου , |
| , Καλλιμαχου μαθητης . το μεν πρωτον συνων Καλλιμαχῳ τῳ ἰδιῳ διδασκαλῳ . . . ὀψε δε ἐπι το ποιειν | σπερματος Δαυιδ κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου |
| καιτοι ἰσως ἀτοπον βαρβαριζοντα των πολιτων μαλιστα τῳ ἑλληνικωτατῳ και σοφωτατῳ χαιρειν και ξυνειναι , καθαπερ εἰ τις μικρου τυφλος | εἰ δε ἐγω ἐν Βεελζεβουλ ἐκβαλλω τα δαιμονια , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι ὑμων |
| ἐξ ἐμευ ὑποκειμενῳ ἀκεο . Βασιλευς Αἰγυπτιων Ἀμασις λεγει Βιαντι σοφωτατῳ . Ἑλληνων . Βασιλευς Αἰθιοπων ἐχει προς ἐμε σοφιας | ἐξαγορασῃ , ἱνα την υἱοθεσιαν ἀπολαβωμεν . Ὁτι δε ἐστε υἱοι , ἐξαπεστειλεν ὁ θεος το πνευμα του υἱου αὐτου |
| , ἐκπληγδην ἰαχησαν : ὁ δ ' ἐς πατερ ' Ἀμφιτρυωνα ἑρπετα δεικαναασκεν , ἐπαλλετο δ ' ὑψοθι χαιρων κουροσυνᾳ | κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , και ἀνεβησαν πολλοι εἰς Ἱεροσολυμα ἐκ |
| , των οἰκειων ποιμνιων ὑπεραγωνιζομενους . Μεταπεμπεται Ἠλεκτρυων εἰς βοηθειαν Ἀμφιτρυωνα , και την Ἀλκμηνην τουτῳ κατεγγυᾳ . Κτεινει Ἀμφιτρυων | Ἰησους . Ὡς δε ἠν ἐν τοις Ἱεροσολυμοις ἐν τῳ πασχα ἐν τῃ ἑορτῃ , πολλοι ἐπιστευσαν εἰς το ὀνομα |
| ἡ ῥητορικη . Ὁτι δε και θεος αὐτος ἐχρησατο τῃ ῥητορικῃ , δεικνυουσιν οὑτω : τῳ μεν οὐν συμβουλευτικῳ φασι | ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ὁσον ἐστιν το πληθος των ἀγγελων , τοσον ἐστιν το γενος των ἀνθρωπων , καθως |
| ὡς και μετρων τινων μνησθηναι . και ὁταν ἐν τῃ ῥητορικῃ κατασκευαζωμεν , το δικαιον οὐ φιλοσοφιας ἐργον ποιουμεν , | και πολει θεου ζωντος , Ἰερουσαλημ ἐπουρανιῳ , και μυριασιν ἀγγελων , πανηγυρει και ἐκκλησιᾳ πρωτοτοκων ἀπογεγραμμενων ἐν οὐρανοις , |
| παντα κεκτηται . ὁ δε ϲικυοϲ ἡττον μεν του πεπονοϲ ψυχροϲ και ὑγροϲ , μαλλον δε διουρητικοϲ και δυϲπεπτοϲ και | και ξυλων παρα των ἀρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων . δεδωκει δε ὁ παραδιδους αὐτον συσσημον αὐτοις λεγων |
| ἐχει μηδεν περιεργαζομενουϲ . εἰ δε ἠτοι θερμοϲ ἱκανωϲ ἠ ψυχροϲ ὑπαρχοι , τῳ μεν θερμῳ τοὐναντιον ἐπιτεχναϲθαι , καταγαιουϲ | του θρονου και των τεσσαρων ζῳων και ἐν μεσῳ των πρεσβυτερων ἀρνιον ἑστηκος ὡς ἐσφαγμενον , ἐχων κερατα ἑπτα και |
| θανατον δε της μητρος ἑκουσιον , ἐπι τῃ του παιδος ἀτιμιᾳ περιλυπου γενομενης , δοκει κατεψευσθαι . . . , | Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν της θειας δυναμεως αὐτου τα προς ζωην και εὐσεβειαν δεδωρημενης δια της |
| τι δρωσιν ἀμειλικτως ἐχοντες : εἰ μη ἀρα ἐπι μεν ἀτιμιᾳ πατρος ἠ μητρος φοναν ἀξιον , ἐπι δ ' | τοτε ὀψονται τον υἱον του ἀνθρωπου ἐρχομενον ἐν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης . και τοτε ἀποστελει τους ἀγγελους |
| ἐτους : εἰτα ἐπιδωσεις τῳ ἀστερι τῳ ὑποκατωθεν ὀντι τῳ κυριῳ της περιοδου ἑτερας ἡμερας ζ , και καθεξης ἐστ | ἐπιεικες ὑμων γνωσθητω πασιν ἀνθρωποις . ὁ κυριος ἐγγυς . μηδεν μεριμνατε , ἀλλ ' ἐν παντι τῃ προσευχῃ και |
| εἰς τινα τοπον και τυχῃ ὁ κυριος αὐτου συνοδευων τῳ κυριῳ του τριτου τοπου ἀπο του ὡροσκοπου της καταρχης , | : ὁν εὑρον ἐγκαλουμενον περι ζητηματων του νομου αὐτων , μηδεν δε ἀξιον θανατου ἠ δεσμων ἐχοντα ἐγκλημα . μηνυθεισης |
| ὡς ὁρατε , στρηνιω : δειπνον γαρ οὐτ ' ἐν Καριᾳ , μα τους θεους , οὐτ ' ἐν Ῥοδῳ | τοις φιλοις μου , μη φοβηθητε ἀπο των ἀποκτεινοντων το σωμα και μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . |
| ὀφθαλμους κατα το φθινοπωρον και πολλοις τοποις ἐσεσθαι τα σημεια Καριᾳ , Ἰωνιᾳ , Αἰγυπτῳ , Ἀραβιᾳ , Βαβυλωνιᾳ , | ἐστιν ἡ κεφαλη , Χριστος , ἐξ οὑ παν το σωμα συναρμολογουμενον και συμβιβαζομενον δια πασης ἁφης της ἐπιχορηγιας κατ |
| σκευαζομενον οὑτω : δει λαβειν ὑσσωπον βοτανην , ἐτι δε γληχωνα και ὀριγανον και ἰσχαδας ζʹ ἠ θʹ . και | τον λογον ἀκουων και συνιεις , ὁς δη καρποφορει και ποιει ὁ μεν ἑκατον , ὁ δε ἑξηκοντα , ὁ |
| πυρικαυτα και παρατριμματα . Δικταμνον λεπτομερεϲτεραϲ ἐϲτι δυναμεωϲ ἠ κατα γληχωνα , τα δε ἀλλα παραπληϲιον αὐτῃ . το δε | ἐαν μη ἀκουσῃ πρωτον παρ ' αὐτου και γνῳ τι ποιει ; ἀπεκριθησαν και εἰπαν αὐτῳ , Μη και συ |
| δε τον του Ἀνδρωνος λογον ἀποδεχονται , την μεν τετραπολιν Δωριδα τριπολιν ἀποφαινοντος , την δε μητροπολιν των Δωριεων ἀποικον | της ἀνακρισεως γενομενης σχω τι γραψω : ἀλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ ' αὐτου αἰτιας |
| της ὁδου . Ἐκ μεν δη της Τρηχινιης ἐς την Δωριδα ἐσεβαλον : της γαρ Δωριδος χωρης ποδεων στεινος ταυτῃ | ἐξηλθεν , ἠ εἰς ὑμας μονους κατηντησεν ; Εἰ τις δοκει προφητης εἰναι ἠ πνευματικος , ἐπιγινωσκετω ἁ γραφω ὑμιν |
| Ἀπιος : ἡ ὀγχνη καλουμενη γενικως , ὁτι πρωτον ἐν Πελοποννησῳ γεγονεν : Ἀπια δε ἡ Πελοποννησος . ἠ παρα | Ἰησους τοις δωδεκα , Μη και ὑμεις θελετε ὑπαγειν ; ἀπεκριθη αὐτῳ Σιμων Πετρος , Κυριε , προς τινα ἀπελευσομεθα |
| „ ἀντι του ἐρητυετε . Δωριον , μαλιστα των ἐν Πελοποννησῳ Δωριεων . γινεται δε οὑτως : παραλαμβανομενης δοτικης πτωσεως | ζητειτε ; οἱ δε εἰπαν , Ἰησουν τον Ναζωραιον . ἀπεκριθη Ἰησους , Εἰπον ὑμιν ὁτι ἐγω εἰμι : εἰ |
| κορυφην ἐχειν ἀναγκη το τριγωνον ἠ ἐκτος . Νυν πρωτον ἐμνησθη του παραπληρωματος ἐν τῳ μγʹ θεωρηματι , το δε | εἰ ἁγιων ποδας ἐνιψεν , εἰ θλιβομενοις ἐπηρκεσεν , εἰ παντι ἐργῳ ἀγαθῳ ἐπηκολουθησεν . νεωτερας δε χηρας παραιτου : |
| συμπασα πως εἰχεν ἡ χωρα . Οὐδ ' ὁ ποιητης ἐμνησθη Ἑλληνων , Ἀργειους αὐτους ἀποκαλων , ἀλλα Θεσσαλους μονον | ἱνα κατα χαριν , εἰς το εἰναι βεβαιαν την ἐπαγγελιαν παντι τῳ σπερματι , οὐ τῳ ἐκ του νομου μονον |
| ὑμνων τον Μελησιαν , τον ἀλειπτην του Τιμασαρχου , την ἐριδα και την φιλονεικιαν ἀποστρεψαι , την παρα των ἀλλων | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| ἀμφοτερους μακαρες θεοι ὀτρυνοντες συμβαλον , ἐν δ ' αὐτοις ἐριδα ῥηγνυντο βαρειαν : δεινον δε βροντησε πατηρ ἀνδρων τε | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| και τα καλουμενα ἐπισπορα : ταυτα δ ' ἐστι τευτλιον θριδακινη εὐζωμον λαπαθον ναπυ κοριαννον ἀνηθον καρδαμον : καλουσι δε | ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αὐτων εἰς ἐμε , ἱνα παντες ἑν ὠσιν , |
| κριθινοϲ ἠ μαζα ἐξ ἀλφιτων , λαχανων δε ϲευτλον , θριδακινη , ῥεφανοϲ τε και πραϲα και κραμβαι δυϲιν ὑδαϲιν | ταυτης : ἡμεις δε τῃ προσευχῃ και τῃ διακονιᾳ του λογου προσκαρτερησομεν . και ἠρεσεν ὁ λογος ἐνωπιον παντος του |
| ἐϲεϲθαι και μαλιϲτα των οὐρων ἐλαττωθεντων . προϲ τουτοιϲ δε βαροϲ ἐπιϲημον και ἀλγημα και ταϲιϲ ἐν τοιϲ καθ ' | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| κατακαιει τα κατα την γαϲτερα , μηδε ἀναδοθηναι δυναμενα δια βαροϲ . ἀμεινον οὐν γευεϲθαι πολλων ἐφεξηϲ ἀλλων ἐπιϲκοπουμενον εἰλικρινη | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| . . . . . . εἰ δε τι ἀλλο εὑρεθῃ , κατα διαλεκτον ἠ παθος ἐγενετο , ὡς το | μυλικος περικειται περι τον τραχηλον αὐτου και ἐρριπται εἰς την θαλασσαν ἠ ἱνα σκανδαλισῃ των μικρων τουτων ἑνα . προσεχετε |
| παν ὠφελιμος οὐδε βλαπτικος . ἐαν δε ὁ ὡροσκοπος ἀφετης εὑρεθῃ , τον κυριον των ὁριων τοτε σκοπειν δεησει και | συ ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα ἐν αὐτοις , ὁ του πατρος |
| βραβευσει την νικην ; ” ἀλωπηξ δε , δικαια και σοφωτατη , ἐταξεν ὁδον των δρο - μων την εὐθειαν | Ὁ οὐρανος μοι θρονος , ἡ δε γη ὑποποδιον των ποδων μου : ποιον οἰκον οἰκοδομησετε μοι , λεγει κυριος |
| οὑτω μεν δη και τουτους ἀλληλοις συμμαχειν και ἐπικουρειν ἡ σοφωτατη φυσις ἐξεπαιδευσεν . Ἐλλοχωσιν οἱ κροκοδειλοι τους ὑδρευομενους ἐκ | : μητε ἐν τῃ γῃ , ὁτι ὑποποδιον ἐστιν των ποδων αὐτου : μητε εἰς Ἱεροσολυμα , ὁτι πολις ἐστιν |
| ' ὑστεραιῃ παλιν προστιθεσθαι μεχρι μεσημβριης , και ἐπιπινετω οἰνον γλυκυν , μελιτι τον οἰνον ξυμμισγουσα . Κλυσμα ἠν ἡλκωμεναι | αὐτου τους ὀφθαλμους . παλιν οὐν ἠρωτων αὐτον και οἱ Φαρισαιοι πως ἀνεβλεψεν . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Πηλον |
| το δηγμα ὑδατι ψυχρῳ καταντλητεον , τοιϲ δε παλαιοτεροιϲ | γλυκυν δοτεον μετα θερμου πολλου . μετα δε τον ἐμετον | αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ , Ἰδε τι ποιουσιν τοις σαββασιν ὁ |
| Μυουντα : ἐν Λυδιᾳ Ϛʹ , Ἐφεσον , Λεβεδον , Κολοφωνα , Φωκαιαν , Τεων , Κλαζομενας . Μιλητος δε | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| ὑστεραιᾳ ἐπλευσαν εἰς Νοτιον , και ἐντευθεν παρασκευασαμενοι ἐπορευοντο εἰς Κολοφωνα . Κολοφωνιοι δε προσεχωρησαν . και της ἐπιουσης νυκτος | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| , και ξενισασα κοινῃ παραδιδωσι τας γυναικας ἑκαστοις ἀγεσθαι . ἐδιδαχθη ἐπι Καλλιου ἀρχοντος του μετα Κλεοκριτον ἀρξαντος . εἰσηκται | ὑποταξαντος αὐτῳ τα παντα . ὁταν δε ὑποταγῃ αὐτῳ τα παντα , τοτε [ και ] αὐτος ὁ υἱος ὑποταγησεται |
| συνεστηκεν ἐκ γυναικων πολιτιδων , προλογιζει δε τροφος Μηδειας . ἐδιδαχθη ἐπι Πυθοδωρου ἀρχοντος ὀλυμπιαδος πζ ἐτει α . πρωτος | , ἱνα δι ' ἐμου το κηρυγμα πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . |
| δουναι φιλοις . Μηδενα νομιζετ ' εὐτυχειν , πριν ἀν θανῃ . Μη καταφρονησῃς του πενητος εὐτυχων . Μακαριος , | μετα δυναμεως πολλης και δοξης . και τοτε ἀποστελει τους ἀγγελους και ἐπισυναξει τους ἐκλεκτους [ αὐτου ] ἐκ των |
| ἐργα χρηστα γιγνεται . Γυναικι μη πιστευε μηδ ' ὁταν θανῃ . Γελως τα σεμνα του βιου τοις σωφροσιν . | οὐρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης : και ἀποστελει τους ἀγγελους αὐτου μετα σαλπιγγος μεγαλης , και ἐπισυναξουσιν τους ἐκλεκτους |
| . : Οἰκησαντα μεν ἐν Κιλικιᾳ , κολασθεντα δε ἐν Σικελιᾳ . Ἡσιοδος δε : τον ποτε Κιλικιον θρεψαι πολυωνυμον | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| και οὑτως ἐτεχνωθη τα περι τους στιχους . Ἐν τῃ Σικελιᾳ τῃ νησῳ περι τα ὀρεινα αὐτης λεγονται γενεσθαι οἱ | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| διαλεγομενος μεγαλῃ τῃ φωνῃ καλεσας τοὐνομα Στρομβιχιδη , ἐφη , κομιζε μοι ἐπι το γυμνασιον τας βλαυτας τας ἀφορητους και | μηδε ἀρτον φαγειν . και ἀκουσαντες οἱ παρ ' αὐτου ἐξηλθον κρατησαι αὐτον , ἐλεγον γαρ ὁτι ἐξεστη . και |
| ' ἰσως σφας , ἠν συ μη ληφθηις παρος . κομιζε δια μεσης με Θηβαιας χθονος : μονος γαρ αὐτων | παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος ; ἐξηλθον ἐκ της πολεως και ἠρχοντο προς αὐτον . Ἐν |
| ὡστε Πλατων ἁμαρτανει την αὐτην ὑπολαμβανων Μαγνητιν και Ἡρακλειαν ἐν Ἰωνι . και γαρ αὐτος ἀλλαχου ἑτερως και ἑτεραν φησι | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| , και τα ὑπογραμματα , και ἡ στιμμις παρ ' Ἰωνι ἐν Ὀμφαλῃ : και την μελαιναν στιμμιν ὀμματογραφον . | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| ἀποκτειναι μονον , ἀλλ ' οὐδε νεκρον εἰασαν ἐν τῃ Ἀττικῃ , ἀλλ ' ὑπερ τους ὁρους ἐξεβαλον . Νικιας | ποιησαμενος τῃ ἑξης καθισας ἐπι του βηματος ἐκελευσα ἀχθηναι τον ἀνδρα : περι οὑ σταθεντες οἱ κατηγοροι οὐδεμιαν αἰτιαν ἐφερον |
| . και ὀντων αὐτων οὐ πολλας πω ἡμερας ἐν τῃ Ἀττικῃ ἡ νοσος πρωτον ἠρξατο γενεσθαι τοις Ἀθηναιοις , λεγομενον | δεσμων ἐχοντα ἐγκλημα . μηνυθεισης δε μοι ἐπιβουλης εἰς τον ἀνδρα ἐσεσθαι ἐξ αὐτων ἐπεμψα προς σε , παραγγειλας και |
| , οὐδε ἐς ὁτιουν περιελᾳ ψευδος , καθεξει δε , ὁποσα οἰδε , μειον οὐδεν ἠ ἁ ἐμυηθη . ἐγω | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| ἐθελουσι ταυτ ' ἀσκειν , ἀγωνας τε αὐτοις προειπεν ἁπαντων ὁποσα ἐγιγνωσκεν ἀσκεισθαι ἀγαθον εἰναι ὑπο στρατιωτων και προειπε ταδε | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| τῃ χελωνῃ ἐστιν ἡ ῥιζα . αὑτη δ ' ἡ σπαθη , καθ ' ὁ μερος ἐστι τετραγωνος , μεσην | ἐν τῃ ἐρημῳ , Ἑτοιμασατε την ὁδον κυριου , εὐθειας ποιειτε τας τριβους αὐτου . πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν |
| κινουμενου γινεται κατατασις . μετα την αὐταρκη τασιν ἀγεται ἡ σπαθη ἠ ἀμβη κατα της φλιας καταγομενη βιᾳ μετα του | ὑμεις θεοδιδακτοι ἐστε εἰς το ἀγαπαν ἀλληλους : και γαρ ποιειτε αὐτο εἰς παντας τους ἀδελφους [ τους ] ἐν |
| τα τεκνα και τους των φιλων παιδας ὁμηρους παρα τῳ Αἰγυπτιῳ ἐγκαταλιπων και τους μεγιστους ὁρκους παραβας βασιλει δοξῃ τι | παραδοξα σημερον . Και μετα ταυτα ἐξηλθεν και ἐθεασατο τελωνην ὀνοματι Λευιν καθημενον ἐπι το τελωνιον , και εἰπεν αὐτῳ |
| ∠ ʹ λδ ∠ ʹγ : ἀπο δε μεσημβριας τῳ Αἰγυπτιῳ πελαγει και τῳ Συριακῳ κατα περιγραφην τοιαυτην : μετα | ἐλαλουμεν ταις συν - ελθουσαις γυναιξιν . και τις γυνη ὀνοματι Λυδια , πορφυροπωλις πολεως Θυατιρων σεβομενη τον θεον , |
| το Ϲικυωνιον ἐλαιον μικτεον και καϲτοριον , ἐνιοτε δε και ὀποπανακα , εἰ ψυξεωϲ αἰϲθηϲιϲ αὐτοιϲ προϲγιγνεται , και χαλβανην | αἱ ἡμεραι ἐκειναι . τοτε ἐαν τις ὑμιν εἰπῃ , Ἰδου ὡδε ὁ Χριστος , ἠ , Ὡδε , μη |
| ὀξει ἑρπυλλον ἠ ϲπονδυλιον και ὀϲφραντα δε προϲαγειν καϲτοριον και ὀποπανακα χαλβανην . διανοιξανταϲ δε το ϲτομα μελικρατον ἐνϲταζειν και | πληρωθῃ το ῥηθεν ὑπο κυριου δια του προφητου λεγοντος , Ἰδου ἡ παρθενος ἐν γαστρι ἑξει και τεξεται υἱον , |
| ἐαν εἰπῃς την δικην ἀρτι , νικησεις ζ παραμενει σοι ὀλιγα των ὑπαρχοντων η ληψῃ την φερνην και σκορπισεις αὐτην | παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της χειρος του πατρος . ἐγω και ὁ πατηρ ἑν ἐσμεν |
| Ἡδυ χελωνης κρεα φαγειν ἠ μη φαγειν : της χελωνης ὀλιγα κρεα βρωθεντα στροφους ποιει , πολλα δε καθαιρει : | αὐτῳ περι αὐτης . και προσελθων ἠγειρεν αὐτην κρατησας της χειρος : και ἀφηκεν αὐτην ὁ πυρετος , και διηκονει |
| λεχθεισης , ἀπολαμβανοντα ἐντος τα προς τῃ Πελοποννησῳ την τε Μεγαριδα και την Ἀττικην . δια δε τουτο και Ἀκτην | εἰμι . και συνομιλων αὐτῳ εἰσηλθεν , και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους , ἐφη τε προς αὐτους , Ὑμεις ἐπιστασθε ὡς |
| ἐν τῳ ἐργῳ : ἐν τῳ πολεμῳ . ἐς την Μεγαριδα : γην δηλονοτι . δευτερᾳ και ἑξηκοστῃ ἡμερᾳ : | μετανοωσιν , και δαιμονια πολλα ἐξεβαλλον , και ἠλειφον ἐλαιῳ πολλους ἀρρωστους και ἐθεραπευον . Και ἠκουσεν ὁ βασιλευς Ἡρῳδης |
| ὑπο τουτων πολιτων ὀντων ἐπεβουλευεσθε ὁπως μητ ' ἀγαθον μηδεν ψηφιεισθε πολλων τε ἐνδεεις ἐσεσθε . τουτο γαρ καλως ἠπισταντο | , και ἐβαπτισεν αὐτον . ὁτε δε ἀνεβησαν ἐκ του ὑδατος , πνευμα κυριου ἡρπασεν τον Φιλιππον , και οὐκ |
| ' ὁτι και δικαια και εὐορκα και συμφεροντα ὑμιν αὐτοις ψηφιεισθε και πασῃ τῃ πολει . Περι μεν οὐν της | εἰπεν ἡ γραφη , ποταμοι ἐκ της κοιλιας αὐτου ῥευσουσιν ὑδατος ζωντος . τουτο δε εἰπεν περι του πνευματος ὁ |
| παρ ' αὐτον , ὁ δ ' ἐκεινον μεν ἐν φυλακῃ ἀδεσμῳ εἰχεν , αὐτος δε προσβαλων τῳ τειχισματι ἐξαπιναιως | ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος αἰωνος , και παραπεσοντας , παλιν |
| παρ ' ἀποντος λαμβανοιμεν . Οὐκ ἀρα τῃ των νομων φυλακῃ και τῳ καλλει των ἀρχων μονον ἀκολουθεις τῳ γενει | σου καταμαρτυρουσιν ; και οὐκ ἀπεκριθη αὐτῳ προς οὐδε ἑν ῥημα , ὡστε θαυμαζειν τον ἡγεμονα λιαν . Κατα δε |
| την συστασιν βρυωδη . γενναται δ ' ἐν Αἰγυπτῳ και Συριᾳ ἡμερος , κατα τα ἀλλα ὁμοια τῃ ἀγριᾳ , | , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε ὀρη μεθισταναι , ἀγαπην δε μη ἐχω , οὐθεν εἰμι . κἀν ψωμισω |
| φασι την ἀπο της χωρας εὐοσμον . Ἐν μεν οὐν Συριᾳ τα περιττα τῃ ὀσμῃ σχεδον ταυτ ' ἐστιν : | ὑψος και βαθος , γνωναι τε την ὑπερβαλλουσαν της γνωσεως ἀγαπην του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα |
| εὐθυν ἀκοντων ἱεντα ῥομβον παρα σκοπον οὐ χρη τα πολλα βελεα καρτυνειν χεροιν . Μοισαις γαρ ἀγˈλαοθˈρονοις ἑκων Ὀλιγαιθιδαισιν τ | δωδεκα , και ἐπ ' αὐτων δωδεκα ὀνοματα των δωδεκα ἀποστολων του ἀρνιου . Και ὁ λαλων μετ ' ἐμου |
| ἀλληλους τρωσητε , ἀλληλους δ ' ἐληϊσαν , ἀλληλων ἀλεεινοντες βελεα στονοεντα . αἱ δη τοιαυται συνταξεις ἐν ὀρθῃ και | θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν . Των δε δωδεκα ἀποστολων τα ὀνοματα ἐστιν ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος |
| εἰς τον παραδεισον μου ; ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν ὠ κυριε , πικραναι μου την ψυχην ἐν τῳ μερει της | . και ἰδου ἐρχομαι ταχυ . μακαριος ὁ τηρων τους λογους της προφητειας του βιβλιου τουτου . Κἀγω Ἰωαννης ὁ |
| φυλαξῃ , ζησεται τῳ θεῳ . Ἐτι , φημι , κυριε , προσθησω του ἐπερωτησαι . Λεγε , φησιν . | ἐπι την πετραν . και πας ὁ ἀκουων μου τους λογους τουτους και μη ποιων αὐτους ὁμοιωθησεται ἀνδρι μωρῳ , |
| ' ἐστι κου και γινετ ' , ἐστ ' ἐν Αἰγυπτωι : πλουτος , παλαιστρη , δυναμις [ ] , | Ἰωαννης ἐπεμψεν προς τον κυριον λεγων , Συ εἰ ὁ ἐρχομενος ἠ ἀλλον προσδοκωμεν ; παραγενομενοι δε προς αὐτον οἱ |
| τοτ ' , αὐταρ ἐπειτα ] / Βουσειριν μεν ἐν Αἰγυπτωι [ κτανεν , ἐν Λιβυηι δε ] / Ἀνταιον | ὁ παντοκρατωρ , ὁ ἠν και ὁ ὠν και ὁ ἐρχομενος . και ὁταν δωσουσιν τα ζῳα δοξαν και τιμην |
| ὀξουϲ ἐγχυϲει και πεπερεωϲ ἠ κνιδηϲ καρπου ἐν ὀξει τριφθεντοϲ δριμυτατῳ : ἐργωδωϲ δε παραδεχονται , ἀλλα χρη βιαζεϲθαι . | ὁδον ἐδιωξα ἀχρι θανατου , δεσμευων και παραδιδους εἰς φυλακας ἀνδρας τε και γυναικας , ὡς και ὁ ἀρχιερευς μαρτυρει |
| ἀνα # τ ⊂ . τα συκα δε ἀποβρεξας ὀξει δριμυτατῳ ἑψε εἰτα λειου μετα των ἀλλων εἰδων προκεκομμενων κἀπειτα | : διαγρηγορησαντες δε εἰδον την δοξαν αὐτου και τους δυο ἀνδρας τους συνεστωτας αὐτῳ . και ἐγενετο ἐν τῳ διαχωριζεσθαι |
| των ὑπατων ἀρχην μειωσειε μητε την των δημαρχων , ἑκατερον ὁρωσα μεγαλων κινδυνων αἰτιον ἐσομενον . Ἐπει δε κἀκειθεν ἀπηλαθησαν | δια των σποριμων , και οἱ μαθηται αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ |
| και Δομετιανῳ μελαγχολωντι : ἀλλ ' εἰ ἡ ψυχη ἀνω ὁρωσα προς τον του παντος βασιλεα συντεταμενη και ἀρχομενη ἐκειθεν | δε ἐλεγεν πειραζων αὐτον , αὐτος γαρ ᾐδει τι ἐμελλεν ποιειν . ἀπεκριθη αὐτῳ ὁ Φιλιππος , Διακοσιων δηναριων ἀρτοι |
| ἡτις ἠρα του Ἱππολυτου , μη ἰσχυουσης δε ἐπισχειν τουτον ᾠκοδομησε ναον τῃ Ἀφροδιτῃ Ἐρωτικον αὐτον καλεσασα . εἰτα δια | ποιηται νομου δικαιωθησονται . ὁταν γαρ ἐθνη τα μη νομον ἐχοντα φυσει τα του νομου ποιωσιν , οὑτοι νομον μη |
| των ἱερων στεγας , καθελων τε τα ἀρχαια ἱερα καινους ᾠκοδομησε , το τε του Ἡρακλεους και της Ἀσταρτης τεμενος | το τριτον των κτισματων των ἐν τῃ θαλασσῃ , τα ἐχοντα ψυχας , και το τριτον των πλοιων διεφθαρησαν . |
| των ἰατρων ʃ ἀληλεομενον . ἐν τῃ νησῳ : τῃ Σφακτηριᾳ . ἐπιλαβῃ : κωλυσῃ . περιγενησεσθαι : ἀντι του | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| : μεταναστας ποιησαι . τους ἐν τῃ νησῳ : τῃ Σφακτηριᾳ . του δ ' αὐτου θερους . . . | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| Παρνασσιακος . ἐκαλειτο δε προτερον Λαρνασσος δια το την Δευκαλιωνος λαρνακα αὐτοθι προσενεχθηναι . ἐνιοι δε φασιν ἀπο Παρνασσου Παρνασσον | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| Κυψελου το ἀπ ' αὐτου γενος οἱ ὀνομαζομενοι Κυψελιδαι την λαρνακα ἐς Ὀλυμπιαν ἀνεθεσαν , τας δε λαρνακας οἱ τοτε | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| το μεν ἀστυ της πολεως ἑαλωκος καταλιποι , τον δε Πειραιεα πολιορκουμενον , αὐτος δε μολις διασωθεις ἡκοι : και | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| τῳ Φιλονεῳ της αὐτης ὁδου ἁμα μεν προπεμψαι εἰς τον Πειραιεα τον πατερα τον ἐμον φιλον ὀντα ἑαυτῳ , ἁμα | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| την ἐν τουτοις φρονησιν ἀγουσα ἡμας ἐπιστημη βραδεια ἐστι και χαλεπη νεοις , μαλλον δε ἀδυνατος εἰς ἀγενειων και μειρακιων | . Και ἠλθον εἰς Καφαρναουμ . και ἐν τῃ οἰκιᾳ γενομενος ἐπηρωτα αὐτους , Τι ἐν τῃ ὁδῳ διελογιζεσθε ; |
| ἠγουν ἀναρχος δοκουσα και ἀπειθης . δεινον το κοινον : χαλεπη και βιαιος ἡ φυσις αὑτη ἐξ ἡς γεγοναμεν ἡμεις | ζηλος διωκων την ἐκκλησιαν , κατα δικαιοσυνην την ἐν νομῳ γενομενος ἀμεμπτος . [ ἀλλα ] ἁτινα ἠν μοι κερδη |
| , ἁλων ἀμμωνιακων ⋖ β , κηρου # Ϛ , κολοφωνιαϲ # Ϛ , μυρϲινου # β : ὀξει λειουται | : ἐαν δε ἀξιον ᾐ του κἀμε πορευεσθαι , συν ἐμοι πορευσονται . Ἐλευσομαι δε προς ὑμας ὁταν Μακεδονιαν διελθω |
| , κηρου , τερεβινθινηϲ ἀνα # Ϛ . Κηρου , κολοφωνιαϲ , βουτυρου ἀνα λι . α , πιϲϲηϲ ξηραϲ | ' ὁσον οὐκ ἐποιησατε ἑνι τουτων των ἐλαχιστων , οὐδε ἐμοι ἐποιησατε . και ἀπελευσονται οὑτοι εἰς κολασιν αἰωνιον , |
| . γογγρου μεν γαρ ἐχεις κεφαλην , φιλος , ἐν Σικυωνι πιονος , ἰσχυρου , μεγαλου και παντα τα κοιλα | τῳ αἱματι μου , το ὑπερ ὑμων ἐκχυννομενον 〛 . πλην ἰδου ἡ χειρ του παραδιδοντος με μετ ' ἐμου |
| ἡ οἰκουμενη μεστη γεγονεν . τι δ ' Ἀριστρατος ἐν Σικυωνι , και τι Περιλλος ἐν Μεγαροις ; οὐκ ἀπερριμμενοι | , παλαι ἀν ἐν σακκῳ και σποδῳ καθημενοι μετενοησαν . πλην Τυρῳ και Σιδωνι ἀνεκτοτερον ἐσται ἐν τῃ κρισει ἠ |
| Μη ' πευξῃ περα : δεχου δε χειρος ἐξ ἐμης βελη ταδε . Πως εἰπας ; ἀρα δευτερον δολουμεθα ; | ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν Κρητῃ , ἱνα τα λειποντα ἐπιδιορθωσῃ και καταστησῃς κατα πολιν πρεσβυτερους , ὡς |
| ὑπο Ἡρακλεος κατα την ἀπελασιν των Γηρυονου βοων . ὠκεα βελη : ἀλληγορει ἀπο των τοξων μεταφερων ἐπι τα ποιηματα | πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου ἁρπασαι , ἐαν μη πρωτον δησῃ τον |
| ἁρμοττει και παϲι τοιϲ ὑπο ψυξεωϲ ἐνοχλουμενοιϲ τα ἀρθρα και ἰϲχιαδικοιϲ καταλληλον : ἀναιρει και ϲκωληκαϲ και φθειραϲ ἀγριουϲ και | ἐν τοις οὐρανοις : οὑτως γαρ ἐδιωξαν τους προφητας τους προ ὑμων . Ὑμεις ἐστε το ἁλας της γης : |
| τα φυλλα , τηϲ δε ῥιζηϲ αὐτηϲ το ἀφεψημα πινομενον ἰϲχιαδικοιϲ βοηθει πλευριτικοιϲ τε και αἱμοπτυϊκοιϲ ἀρτηριαϲ τε τραχυτητι μετα | το ὀνομα αὐτου Ἰησους , το κληθεν ὑπο του ἀγγελου προ του συλλημφθηναι αὐτον ἐν τῃ κοιλιᾳ . Και ὁτε |
| ποτ ' ἀρ ' ἐσμεν , εἰ μη ἐσχατιαις ἀκαλαρροου Ὠκεανοιο Λυγκευς εἰσενοησεν νησον πευκηεσσαν , ἰδ ' εὐρεα δωματ | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| ἑνος ἀνδρος ὑποτρομεεσκον ὁμοκλην . Και τοτ ' ἀπ ' Ὠκεανοιο κιεν χρυσηνιος Ἠως . Ὑπνος δ ' οὐρανον εὐρυν | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| ἐφη , ποιον τιν ' ἡγεισθαι δει ; οὐκουν , Αἰσχινη , και κατα σου τα ἰαμβεια ταυθ ' ἁρμοσει | και ἀπολωλως και εὑρεθη . Ἐλεγεν δε και προς τους μαθητας , Ἀνθρωπος τις ἠν πλουσιος ὁς εἰχεν οἰκονομον , |
| ἐκεινος ἐλυσε τα πλοια λαβων , οὐχ ἡ πολις , Αἰσχινη . Φερε δ ' αὐτα τα ψηφισματα και την | διελθοντα τα ἀνωτερικα μερη ἐλθειν εἰς Ἐφεσον και εὑρειν τινας μαθητας , εἰπεν τε προς αὐτους , Εἰ πνευμα ἁγιον |
| ὑστερον δε ἐλογισαμην ὡς ταχιστα καταφωρασουσι με γυπος την ἑτεραν πτερυγα περικειμενον . ἀριστον γουν κρινας το μη παρακινδυνευειν ἐκοπτον | . Και ὁ τεταρτος ἀγγελος ἐσαλπισεν : και ἐπληγη το τριτον του ἡλιου και το τριτον της σεληνης και το |
| τῳ νοτιῳ ταρσῳ , ἐναπολαμβανει δε τους ὑπο την αὐτην πτερυγα β ἀμορφωτους ἀπεχοντας αὐτης ἐγγυς β τμηματα : και | και θειον . ἀπο των τριων πληγων τουτων ἀπεκτανθησαν το τριτον των ἀνθρωπων , ἐκ του πυρος και του καπνου |
| ἀλλα ἀϲθενεϲτερον . περι δε του ἐλαιου εἰρηται . Κινναβαριϲ δριμειαϲ μετριωϲ ἐϲτι δυναμεωϲ , ἐχει δε τι και ϲτυψεωϲ | πολεις , τον ὁμοιον τροπον τουτοις ἐκπορνευσασαι και ἀπελθουσαι ὀπισω σαρκος ἑτερας , προκεινται δειγμα πυρος αἰωνιου δικην ὑπεχουσαι . |
| . Κεφαλαι ταριχηρων μαινιδων καυθειϲαι ξηραντικηϲ γινονται δυναμεωϲ οὐ πανυ δριμειαϲ : ταϲ ἐν ἑδρᾳ γουν ῥαγαδαϲ και γαργαρεωναϲ χρονιωϲ | με ἠδικησατε : οἰδατε δε ὁτι δι ' ἀσθενειαν της σαρκος εὐηγγελισαμην ὑμιν το προτερον , και τον πειρασμον ὑμων |
| ἡ μεν διπλη ἀρα της ΘΕ περιφερειας ἐσται μοιρων ριε κη ἐγγιστα , αὐτη δε ἡ ΘΕ των αὐτων νζ | χαλασω τα δικτυα . και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν πληθος ἰχθυων πολυ , διερρησσετο δε τα δικτυα αὐτων . και κατενευσαν |
| : του δε [ νου ϝικε τ ' ἀθανατυς ] κη λου [ ! ! ! ! ! ! ! | , ἀραντες ἀσσον παρελεγοντο την Κρητην . μετ ' οὐ πολυ δε ἐβαλεν κατ ' αὐτης ἀνεμος τυφωνικος ὁ καλουμενος |
| πολλα Ἑκαταιου του Μιλησιου κατα λεξιν μετηνεγκεν ἐκ της Περιηγησεως βραχεα παραποιησας , τα του φοινικος ὀρνεου , και περι | θησαυριζων ὁ τι ἐαν εὐοδωται , ἱνα μη ὁταν ἐλθω τοτε λογειαι γινωνται . ὁταν δε παραγενωμαι , οὑς ἐαν |
| ἐντος ἀδικα γιγνεται . Τα δ ' ὀνοματα αὐταις τιθεσθαι βραχεα , ἱνα εὐανακλητα ᾐ . εἰναι δε χρη τοιαδε | καμψει παν γονυ ἐπουρανιων και ἐπιγειων και καταχθονιων : και τοτε μεινῃ ὁ οὐρανος κενος και κατελθω ἐπι της γης |
| ἀπο των ἐναντιων αὐτομολειν παριππευσαντας δε και παραλλαξαντας αὐτων την φαλαγγα ἐπιστρεψαντας κατα νωτου την ἐμβολην ποιησασθαι . τουτων οὑτω | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| ὀντες ἐβιασθησαν , και συχνους ἀποβαλοντες κατεφυγον προς την ἰδιαν φαλαγγα . ἡ μεν οὐν των παρ ' ἀμφοτεροις ἱππεων | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| Δημοσθενους στοχασμον , ὁτι συνεστηκεν : ἀλλ ' ἐστω , δεδοσθω ἀνῃρησθαι παρα του Ἀρισταρχου Νικοδημον : τις με ἐλεγχει | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| εἱλετο δε κληιδ ' εὐκαμπεα χειρι παχειῃ Πηνελοπη . ” δεδοσθω δη και τουτο : ἀλλ ' ἐκεινα οὐ δοτεα | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| ἠτοι της μοιχειας κατηγορουμενον , ψευδη ποιησει την προτασιν . δοξειε δ ' ἀν ἰσως ἀδυνατον , ψευδος εἰναι το | ἀδελφον μου σκανδαλισω . Οὐκ εἰμι ἐλευθερος ; οὐκ εἰμι ἀποστολος ; οὐχι Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἑωρακα ; οὐ |
| κοσμιους , οὑς δε φοβερους ποιει . γυνη δε εἰ δοξειε πωγωνα ἐχειν , ἐαν μεν ᾐ χηρα , γαμηθησεται | , και οὐκ εἰσηκουσεν αὐτους . και παλιν εἰπεν ὁ ἀποστολος Παυλος : ὁσοι ἀνομως ἡμαρτον ἀνομως και ἀπολουνται , |
| ἀξιον ἡγησεται του προς αὐτον εἰσελθειν ; ὡστε ἀν σοι δοκῃ και ἐνθυμηθῃς τι τοιουτον , κοπριαν μαλλον περιβλεπου κομψην | τῳ κλινιδιῳ εἰς το μεσον ἐμπροσθεν του Ἰησου . και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι |
| δε δει το ἑτερον και το πλουσιον , ἱνα μη δοκῃ πλουσιος εἰς ἑτερον ὁρᾳν πλουσιον . Οὑτος σπευδει μεν | του ἱματιου αὐτου σωθησομαι . ὁ δε Ἰησους στραφεις και ἰδων αὐτην εἰπεν , Θαρσει , θυγατερ : ἡ πιστις |
| ὁτι και ἡ ἐγγενομενη θεσις του ὀνοματος οὐκ ἀλλως ἀν ἐφυλαχθη , εἰ μη μετα το ὀνομα και το ῥημα | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
| ἐπειδη και ἐν ὁλῳ τῳ μελλοντι , οὑτος εἰ μεν ἐφυλαχθη το νυν , ὡσπερ και τἀληθες ἐχει , περας | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
| ἐν τοις κυκλοις . Ἀποδεικνυς τα κατα την ὀψιν παραμυθιας ἐκομιζε τινας προσεπιλογιζομενος , διοτι κατ ' εὐθειας γραμμας παν | ἐδουλωσα , ἱνα τους πλειονας κερδησω : και ἐγενομην τοις Ἰουδαιοις ὡς Ἰουδαιος , ἱνα Ἰουδαιους κερδησω : τοις ὑπο |
| ἐπ ' ἰκριοφιν , χειρος δε ἑ χειρι μεμαρπως Αἰσονιδης ἐκομιζε δια κληιδας ἰουσαν . ἐνθα δ ' ἀοιδῃσιν μειλισσετο | ποιειτε , παντα εἰς δοξαν θεου ποιειτε . ἀπροσκοποι και Ἰουδαιοις γινεσθε και Ἑλλησιν και τῃ ἐκκλησιᾳ του θεου , |
| τῳ καλλιϲτῳ χρωμενοι δι ' ἐριου χειροπληθουϲ ἀναλαμβανοντεϲ και τοιϲ δακτυλοιϲ ἐκθλιβοντεϲ ἐξ ὑψουϲ και ὡϲπερ κατακρουνιζοντεϲ μετα τινοϲ πληγηϲ | οὑτως και περι αὑτου προσφερειν περι ἁμαρτιων . και οὐχ ἑαυτῳ τις λαμβανει την τιμην , ἀλλα καλουμενος ὑπο του |
| μη δυναμενα κατα το πρεπον ἀνεπαιρεϲθαι , ἀν τε τοιϲ δακτυλοιϲ ἐπιθλιψαντεϲ αὐτα διαϲτηϲωμεν τουϲ δακτυλουϲ , ἐμφυϲαται το μεταξυ | καταλλαγης , ὡς ὁτι θεος ἠν ἐν Χριστῳ κοσμον καταλλασσων ἑαυτῳ , μη λογιζομενος αὐτοις τα παραπτωματα αὐτων , και |
| ἐν ἀκμῃ δε ὀντοϲ του νοϲηματοϲ , προφανειϲηϲ δηλονοτι ϲαφεϲτατηϲ πεψεωϲ , μηδενοϲ των ϲπλαγχνων βεβλαμμενου , τοιϲ εἰθιϲμενοιϲ κατα | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ἐπι γυναικων ἐπιμηνιου καθαρϲεωϲ ἐκραγειϲηϲ . χρη δε κἀπο τουτων πεψεωϲ προηγηϲαμενηϲ και ἐν ἀκμῃ τηϲ νοϲου την ἐκκριϲιν γενεϲθαι | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| που δε και χλαιναι και ῥηγεα σιγαλοεντα και οἱ παρα Μενανδρῳ καυνακαι , και χειμωνος σισυραι και το παρ ' | ἀποστολοι και οἱ ἀδελφοι του κυριου και Κηφας ; ἠ μονος ἐγω και Βαρναβας οὐκ ἐχομεν ἐξουσιαν μη ἐργαζεσθαι ; |
| το στεφανουν , ὡς παρα τε Θεοπομπῳ ἐν νζʹ και Μενανδρῳ ἐν Αὑτον πενθουντι . Στειριευς : Ὑπερειδης κατ ' | των οὐρανων οὐδε ὁ υἱος , εἰ μη ὁ πατηρ μονος . ὡσπερ δε αἱ ἡμεραι του Νωε , οὑτως |
| και ὁ Πρωτεσιλαος τοιουτον παρεχεται σχημα , ὑπερ δε τον Ἀχιλλεα Πατροκλος ἐστιν ἑστηκως . οὑτοι πλην του Ἀγαμεμνονος οὐκ | τελειωσαι . ὁ τε γαρ ἁγιαζων και οἱ ἁγιαζομενοι ἐξ ἑνος παντες : δι ' ἡν αἰτιαν οὐκ ἐπαισχυνεται ἀδελφους |
| Ἑκτορα κορυθαιολον , τον δε Διομηδην βοην ἀγαθον και τον Ἀχιλλεα ποδαρκην και τον Αἰαντα ὁτι παμμεγας τις ἠν , | , οὑτως και το χαρισμα : εἰ γαρ τῳ του ἑνος παραπτωματι οἱ πολλοι ἀπεθανον , πολλῳ μαλλον ἡ χαρις |
| Ὁμηρον και κατα Σιμωνιδην κλεπτικη τις εἰναι , ἐπ ' ὠφελιᾳ μεντοι των φιλων και ἐπι βλαβῃ των ἐχθρων . | ἐμπροσθεν μου . Και εἰπων ταυτα ἐπορευετο ἐμπροσθεν ἀναβαινων εἰς Ἱεροσολυμα . Και ἐγενετο ὡς ἠγγισεν εἰς Βηθφαγη και Βηθανια |
| ποτερον οἱ Ἑλληνος παιδες τους ἀλλους ἠ οἱ ἀλλοι τουτους ὠφελιᾳ : ὠφελειαν εἰωθεν ὁ Θουκυδιδης την συμμαχιαν καλειν καθ | εὐθεως οὐ προσανεθεμην σαρκι και αἱματι , οὐδε ἀνηλθον εἰς Ἱεροσολυμα προς τους προ ἐμου ἀποστολους , ἀλλα ἀπηλθον εἰς |
| πνευμα μετριον , τοιουτον δε ἐνιοτε , οἱον Πολυκρατει : γλωσσα οὐκ ἀχρως . Μετα δε ἑβδομην της ὑποστροφης χυλοι | παραβολην . και λεγει αὐτοις , Οὑτως και ὑμεις ἀσυνετοι ἐστε ; οὐ νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς |
| γαρ δεδιασιν οἱ ὑπηκοοι ἐτι . ἠλευθερωται οὐν αὐτων ἡ γλωσσα προς το κακηγορειν βασιλεα . ζυγον ἀλκας ] ἡ | το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε , ἀλλ ' ἐγω ἐξελεξαμην ὑμας ἐκ του κοσμου |
| ἐς λογους ἠιε , ὡς Λακεδαιμονιοι λεγουσι , ἐχων χαλκεον πινακα ἐν τῳ γης ἁπασης περιοδος ἐνετετμητο και θαλασσα τε | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| δε . τι οὐν ; ἐχεις ὀστρεια ; πολλα . πινακα μοι τουτων παραθησεις αὐτον ἐφ ' ἑαυτου μεγαν . | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| ἐχει , οὐ χαλεπως ἐκ των προτερον γεγενημενων μαθησεσθε . σκεψασθε γαρ , ὠ ἀνδρες δικασται , τους προσταντας ἀμφοτερων | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
| ἀπολωλοτα . ὁ δε σοφος οὑτος Πρωτευς προς ἁπαντα ταυτα σκεψασθε οἱον τι ἐξευρεν και ὁπως τον κινδυνον διεφυγεν . | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
| συναντησιν ἡμιν ” ; ἡ γαρ ἐπιμενουσα τοις καλοις ψυχη ἱκανη μεν ἐστι την αὐτομαθη σοφιαν καταλαμβανειν , ἐπικλησιν Ἰσαακ | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| ἠ δια πυκνωϲιν των πορων . ἡ δε πλειων ἐκκριϲιϲ ἱκανη ἐϲτι και χαλαϲαι και μειωϲαι το πληθοϲ . κατα | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| μελος . Καστορειον δε εἰρηται , ἐπειδη ὁ του Τυνδαρεω Καστωρ πρωτος τουτο εὑρεν . Ἑπτακτυπου ] Ἠγουν ἑπταφθογγου και | ἡ σεληνη εἰς αἱμα πριν ἐλθειν ἡμεραν κυριου την μεγαλην [ και ἐπιφανη ] . και ἐσται πας ὁς ἐαν |
| τε και Φιλοχορος ὁ τας Ἀτθιδας οἱ τε τα Συρια Καστωρ και Θαλλος και ὁ τα παντων Διοδωρος ὁ τας | . ἀποδοτε αὐτῃ ὡς και αὐτη ἀπεδωκεν , και διπλωσατε [ τα ] διπλα κατα τα ἐργα αὐτης : ἐν |
| . . νεαλης . ὁ δε Κελτος ἀγανακτων και λιφαιμων ἐδιωκε τον Βαλεριον , συγκαταπεσειν ἐπειγομενος : ὑπο δε τους | ἀπολεσῃ δραχμην μιαν , οὐχι ἁπτει λυχνον και σαροι την οἰκιαν και ζητει ἐπιμελως ἑως οὑ εὑρῃ ; και εὑρουσα |
| οὑτω μετριος τις ἠν και πορρω ἀλαζονειας . τουτο Ἐπαμεινωνδας ἐδιωκε τε και ἐζηλου το ἠθος . ἐπειδη γαρ ἐν | μου παθειν . Ἀπηλθεν δε Ἁνανιας και εἰσηλθεν εἰς την οἰκιαν , και ἐπιθεις ἐπ ' αὐτον τας χειρας εἰπεν |
| Ἀθηναιους ; εἰ δ ' ὑμετερα , πως οὐκ ἐκεινοις ὀργιζεσθε καταλαβουσι την ἀλλοτριαν ; εἰς τουτο δε προβεβηκαμεν ἐχθρας | τελειοτητος . και ἡ εἰρηνη του Χριστου βραβευετω ἐν ταις καρδιαις ὑμων , εἰς ἡν και ἐκληθητε ἐν ἑνι σωματι |
| , ὁτι οὐ παντες ἰσως ἐπι πασι τοις κατηγορουμενοις ὁμοιως ὀργιζεσθε , ἀλλ ' ἑκαστος τι ὑμων ἐχει προς ὁ | καταισχυνει , ὁτι ἡ ἀγαπη του θεου ἐκκεχυται ἐν ταις καρδιαις ἡμων δια πνευματος ἁγιου του δοθεντος ἡμιν , ἐτι |
| και των ἀλλων ἐγχωριων ἁπαντων συνεπιθεμενων , ὁ βασιλευς διαπορουμενος ἠναγκασθη καταφυγειν ἐπι τους μισθοφορους , ὀντας εἰς τρισμυριους . | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| ὑπελθοντων , Ποπλιλιου υἱος ὡς ἐν πολλῃ καταλειφθεις πενιᾳ δανειον ἠναγκασθη λαβειν εἰς την ταφην του πατρος , ὡς ἐρανισθησομενος | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| τῃ μαχῃ . Ματρις δ ' ἐν τῳ του Ἡρακλεους ἐγκωμιῳ και εἰς πολυποσιαν φησι τον Ἡρακλεα προκληθηναι ὑπο του | , μαλλον ἑλομενος συγκακουχεισθαι τῳ λαῳ του θεου ἠ προσκαιρον ἐχειν ἁμαρτιας ἀπολαυσιν , μειζονα πλουτον ἡγησαμενος των Αἰγυπτου θησαυρων |
| της συμφορας οἰκειον ὀνομα ἐχουσα : ὀδυρμον γαρ ἐχει συν ἐγκωμιῳ του τελευτησαντος . τινες μεν οὐν κοινως εἰπον θρηνους | κριμα ἐμπεσῃ του διαβολου . δει δε και μαρτυριαν καλην ἐχειν ἀπο των ἐξωθεν , ἱνα μη εἰς ὀνειδισμον ἐμπεσῃ |
| ! ! ] ] υϲιν ? ? προϲκαθημενοι ] εϲ κυκλῳ . ] εναυϲομαι ] τιν . ἀλλ ' ὁμωϲ | και ἐν τρισιν ἡμεραις οἰκοδομων , σωσον σεαυτον , εἰ υἱος εἰ του θεου , [ και ] καταβηθι ἀπο |
| ὁπλα και τα περι την ἀγοραν ὑπο των ἱππεων ἐφρουρειτο κυκλῳ , μια τε οὐ κατελειπετο τοις ἀπιεναι βουλομενοις ἐξοδος | : ὡς υἱοις ὑμιν προσφερεται ὁ θεος : τις γαρ υἱος ὁν οὐ παιδευει πατηρ ; εἰ δε χωρις ἐστε |
| ὁ δε Χαιρεας ἀκουσας , καιτοι φιλοπατωρ ὠν , ὁμως ἐλυπηθη πλεον ὁτι ἐμελλεν ἀπελευσεσθαι μονος : οὐ γαρ οἱον | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
| ὁσσον : ὀλιγον . παχνωθη : ἀντι του ἐπαγη , ἐλυπηθη : ὁ τροπος εἰληπται ἀπο της παχνης . ἠ | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
| ἑκατονταρχιον ὑδαρεϲτερον ἐγχυματιζειν ϲυμφερει , εἰ μη ἡλκωμενοϲ εἰη ὁ ὀφθαλμοϲ . και εἰ μεν ἡ φλεγμονη ἐπικρατει , προϲπλεκειν | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| ὀπτικον νευρον , ὡϲ προειρηται , ἀλλα και ὁλοϲ ὁ ὀφθαλμοϲ ἐνιοτε παραλυεται , ποτε μεν μετα του λοιπου ϲωματοϲ | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| ἀρκτωα μερη , ὡς που και αὐτος φησιν ὑποκατιων . Ἐκληθη Σινωπη δια το ἐκεισε την Σινωπην οἰκησαι και κτισαι | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| ἀνῃρημενων , ἐθαψεν αὐτους και ἱδρυσατο το δικαστηριον τουτο . Ἐκληθη δε ἐπι Παλλαδιῳ , ὁτι το Παλλαδιον το ἐκ | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| ἀνδρες δικασται , σωζω και διαφυλαττω τον πατερα ἐμαυτῳ κἀν ἀδικῃ : οὑτοσι δε τον εὐεργετηκοτα παιδα τοις νομοις , | καρδιας και στηριξαι ἐν παντι ἐργῳ και λογῳ ἀγαθῳ . Το λοιπον προσευχεσθε , ἀδελφοι , περι ἡμων , ἱνα |
| μεν γαρ ἡσυχιαν ἀγειν φασι δειν , κἀν τις ὑμας ἀδικῃ , αὐτοι δ ' οὐ δυνανται παρ ' ὑμιν | θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της πιστεος συμβολον , ἐστιν ἡ καλη |
| Νομητορα ὁ Ἀμουλιος ἐξηλασε και Αἰγεστην τον Νομητορος υἱον ἐν κυνηγεσιῳ ἀναιρει , την δε ἀδελφην Αἰγεστου , θυγατερα δε | ἐν τῳ ναῳ αὐτου , και ὁ καθημενος ἐπι του θρονου σκηνωσει ἐπ ' αὐτους . οὐ πεινασουσιν ἐτι οὐδε |
| τον Ὠριωνα πληξαι , και οὑτως ἀποθανειν , ἐπειδη ἐν κυνηγεσιῳ ἀκοσμως αὐτην ἐβιασατο : ὁν Ζευς ἐν τοις λαμπροις | τας ἑπτα σφραγιδας αὐτου . Και εἰδον ἐν μεσῳ του θρονου και των τεσσαρων ζῳων και ἐν μεσῳ των πρεσβυτερων |
| τον ὀφθαλμον . γιγνεται δε ταυτα και χωριϲ ἑλκωϲεωϲ , κεφαλαλγιαϲ προηγηϲαμενηϲ ἠ ὀφθαλμιαϲ : ϲυμβαινει δε και φλεγμονηϲ προγενομενηϲ | και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι αἱ ἁμαρτιαι σου . και ἠρξαντο διαλογιζεσθαι οἱ γραμματεις |
| τηϲ γαϲτροϲ ἀναθυμιαϲειϲ γιγνεται ἠ δια ἐποχην κοιλιαϲ τα τηϲ κεφαλαλγιαϲ . εἰ δε ὑϲτερον μετα την ἑβδομην εἰϲβαλλοι , | ἐστιν ἡμας ὡδε εἰναι , και ποιησωμεν τρεις σκηνας , σοι μιαν και Μωϋσει μιαν και Ἠλιᾳ μιαν . οὐ |
| , λεγω ἐκεινο αὐτου τυπτε ὁ φυλασσει . και συ γιγνωσκε , ὁτι ὁ ἀν φυλασσειν ἐθελῃς , κατ ' | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| γε σοι θελω τα λῳστα , καιπερ ὀντι ποικιλῳ . γιγνωσκε σαυτον και μεθαρμοσαι τροπους νεους : νεος γαρ και | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| ἀμεινον δε το πρωτον ἐπιφερει : ἐναγιζει ʃ ἐπιτιθει τῳ νεκρῳ . κυπαρισσινας : δια το ἀσηπτον εἰναι ἐνεστι : | Σαββατον ἐστιν , και οὐκ ἐξεστιν σοι ἀραι τον κραβαττον σου . ὁ δε ἀπεκριθη αὐτοις , Ὁ ποιησας με |
| του μικρον ἐμπνειν τουτον . εἰτα δυσχεραινουσα φησι τῳ ἀθλιῳ νεκρῳ , ἱν ' ᾐ : νεκρῳ ὀντι ἀθλιῳ . | ἰδιῳ ὀφθαλμῳ οὐ κατανοεις ; πως δυνασαι λεγειν τῳ ἀδελφῳ σου , Ἀδελφε , ἀφες ἐκβαλω το καρφος το ἐν |
| . οὐ γαρ ἐκ του πολλακις ἰδειν την ὁρατικην δυναμιν κτωμεθα , ἀλλ ' ἐχοντες αὐτην προτερον οὑτω ταις ἀπ | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| πραγματων , και ὁλως παντα τα ἀγαθα δι ' αὐτην κτωμεθα . Ὁτι τοινυν τοις ἑλομενοις τον κατα νουν βιον | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| ἐξουσιας διεφθαρμενος , οἰδων τε την ψυχην και ζεων τα σπλαγχνα δια τον ἐρωτα της παιδος , οὐτε τοις λογοις | των Ἰουδαιων κατα του Παυλου , και παρεκαλουν αὐτον αἰτουμενοι χαριν κατ ' αὐτου ὁπως μεταπεμψηται αὐτον εἰς Ἰερουσαλημ , |
| , και ξυεται , και ἀσιτος ἐων τα ἑωθινα τα σπλαγχνα ἀμυσσεται ὡς ἐπιτοπουλυ , και ὁκοταν ἐγειρῃ τις αὐτον | παρρησιας τῳ θρονῳ της χαριτος , ἱνα λαβωμεν ἐλεος και χαριν εὑρωμεν εἰς εὐκαιρον βοηθειαν . Πας γαρ ἀρχιερευς ἐξ |
| βαλανων ἀβακα των ἐκ Φελλεως . Ἐστιν ἀκμων και σφυρα νεανιᾳ εὐτριχι πωλῳ . Ἐκβαλλοντες της αἰθης πεπλους . Φοβερον | και παλιν δοξασω . ὁ οὐν ὀχλος ὁ ἑστως και ἀκουσας ἐλεγεν βροντην γεγονεναι : ἀλλοι ἐλεγον , Ἀγγελος αὐτῳ |
| τις ἀφˈνειας ἀπο χειρος ἑλων ἐνδον ἀμπελου καχλαζοισαν δροσῳ δωρησεται νεανιᾳ γαμβρῳ προπινων οἰκοθεν οἰκαδε , παγχρυσον , κορυφαν κτεανων | Πετρῳ , Ὁ κυριος ἐστιν . Σιμων οὐν Πετρος , ἀκουσας ὁτι ὁ κυριος ἐστιν , τον ἐπενδυτην διεζωσατο , |
| εἰ δυνατον , ἐλασσον . δυνατον ἀρα ἐστιν ἀκολουθως τῃ ἀγωγῃ τῃ ἐν τῳ δωδεκατῳ των στοιχειων ἐγγραψαι εἰς τον | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| σοι πραχθειη , τροφην τε ἐπιτηδειον παραλαμβανοντι και τῃ ἀναληπτικῃ ἀγωγῃ : και ἁπλως εἰπειν , τῃ αὐτῃ ἀγωγῃ της | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| το ἀρχαιον : ἀπο δε της Διος ἐς κοκκυγα τον ὀρνιθα ἀλλαγης λεγομενης ἐνταυθα γενεσθαι μετονομασθηναι το ὀρος φασιν . | αὐτων . και νυξ οὐκ ἐσται ἐτι , και οὐκ ἐχουσιν χρειαν φωτος λυχνου και φως ἡλιου , ὁτι κυριος |
| ἀλλων και καταρωμενων αὐτωι τι μαινεσθε κακοδαιμονες ; εἰτα τον ὀρνιθα λαβων εἰς τας χειρας πως γαρ οὑτος την αὐτου | και ἀποκριθεις ὁ Ἰησους εἰπεν προς αὐτους , Οὐ χρειαν ἐχουσιν οἱ ὑγιαινοντες ἰατρου ἀλλα οἱ κακως ἐχοντες : οὐκ |
| το σηπεσθαι , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ : λευκ ' ὀστεα πυθεται ὀμβρῳ . καθαρθεις δε Ἀπολλων τον της δρακοντοκτονιας | ἐγενετο δε προσπεινος και ἠθελεν γευσασθαι : παρασκευαζοντων δε αὐτων ἐγενετο ἐπ ' αὐτον ἐκστασις , και θεωρει τον οὐρανον |
| . Ἐκ γενεης δε ἠ ἐν αὐξησει ἐξαρθρησαντα , τα ὀστεα βραχυνεται τα κατω του ὀλισθηματος , και σαρκες μινυθουσι | τῳ δευτερῳ ἀνεγνωρισθη Ἰωσηφ τοις ἀδελφοις αὐτου , και φανερον ἐγενετο τῳ Φαραω το γενος [ του ] Ἰωσηφ . |
| ἰασαντο . και γιγνεται Φιλοκτητης τε ἐνεργος τοις Ἀχαιοις και Φιλοκτητῃ τα βελη του Ἡρακλεους χρησιμα τῃ ' κεινων τεχνῃ | τον της πιστεως ἀρχηγον και τελειωτην Ἰησουν , ὁς ἀντι της προκειμενης αὐτῳ χαρας ὑπεμεινεν σταυρον αἰσχυνης καταφρονησας , ἐν |
| και καθ ' ἡσυχιαν ὀντας , τους δ ' ὑπο Φιλοκτητῃ μαχομενους ἐχοντας Μεδοντα [ ἡγεμονα ] και τους ὑπο | οἱ δε λογοι μου οὐ μη παρελευσονται . Περι δε της ἡμερας ἐκεινης ἠ της ὡρας οὐδεις οἰδεν , οὐδε |
| πεντηκοντα : και αὐτος Ἀγησιλαος πολλοις περιπεπτωκως τραυμασιν εἰς Δελφους ἐκομισθη , κἀκει την ἐπιμελειαν του σωματος ἐποιειτο . Φαρναβαζος | προσκαλεσαμενος παιδιον ἐστησεν αὐτο ἐν μεσῳ αὐτων και εἰπεν , Ἀμην λεγω ὑμιν , ἐαν μη στραφητε και γενησθε ὡς |
| εἰναι , πριν τι ὑμας ψηφισασθαι . Ἐπει δ ' ἐκομισθη τα ὀστα του ἀδελφου , ὁ μεν προσποιουμενος παλαι | μετ ' αὐτου . ἀπεκριθη Ἰησους και εἰπεν αὐτῳ , Ἀμην ἀμην λεγω σοι , ἐαν μη τις γεννηθῃ ἀνωθεν |
| τι κατακρυπτουσιν , ἐπει σφισιν ἐγγυθεν εἰμεν , ὡς περ Κυκλωπες τε και ἀγρια φυλα Γιγαντων . ” τον δ | παντων , ἀναδειξον ὁν ἐξελεξω ἐκ τουτων των δυο ἑνα λαβειν τον τοπον της δια - κονιας ταυτης και ἀποστολης |
| και μεθυσαντες τυφλουσιν αὐτον . του δε βοωντος προσηλθον οἱ Κυκλωπες παντες , ἀκουσαντες δε βοωντος αὐτου Οὐτις με ἐτυφλωσε | : και τῳ θελοντι σοι κριθηναι και τον χιτωνα σου λαβειν , ἀφες αὐτῳ και το ἱματιον : και ὁστις |
| ὁ Ἀβδηριτης σοφιστης και Δημοκριτου μεν ἀκροατης οἰκοι ἐγενετο , ὡμιλησε δε και τοις ἐκ Περσων μαγοις κατα την Ξερξου | οὐρανῳ εἰρηνη και δοξα ἐν ὑψιστοις . και τινες των Φαρισαιων ἀπο του ὀχλου εἰπαν προς αὐτον , Διδασκαλε , |
| φυσιν δοκουσα εἰναι ἐς την Πελοποννησιων δυναμιν λογοις τε πρεπουσιν ὡμιλησε και ὀργῃ πιστιν παρασχομενη ἐπεισεν . και νυν μη | εἰπεν Ἠσαϊας ὁ προφητης . Και ἀπεσταλμενοι ἠσαν ἐκ των Φαρισαιων . και ἠρωτησαν αὐτον και εἰπαν αὐτῳ , Τι |
| ἰοβολα τα ψυχοντα και σηποντα . Ὁταν εἰς τους πιθους ἐμβληθῃ το γλευκος , εἰς μετρητας δεκα πρασιου μναν ἐμβαλλε | Ἡ μεν οὐν ἐκκλησια καθ ' ὁλης της Ἰουδαιας και Γαλιλαιας και Σαμαρειας εἰχεν εἰρηνην , οἰκοδομουμενη και πορευομενη τῳ |
| ἐτι ζεον και ὠγκωμενον το ἐνθεμα παραχρημα εἰς το ὑποδεχομενον ἐμβληθῃ , πασα ἀναγκη προ του την ἑνωσιν γενεσθαι , | ἀπο μακροθεν θεωρουσαι , αἱτινες ἠκολουθησαν τῳ Ἰησου ἀπο της Γαλιλαιας διακονουσαι αὐτῳ : ἐν αἱς ἠν Μαρια ἡ Μαγδαληνη |
| ὑποψοφουν ἡσυχῃ εἰς βαθος , ἡ δε ὡς ἑστωτι τῳ κρυσταλλῳ θαρσει διαθει τε πρωτη : εἰ δε μη οὐκ | ἐν τῃ ἰδιᾳ πατριδι τιμην οὐκ ἐχει . ὁτε οὐν ἠλθεν εἰς την Γαλιλαιαν , ἐδεξαντο αὐτον οἱ Γαλιλαιοι , |
| Γενναται δε ἐν τῃ Ἰνδικῃ . Ὁμοιος δε ἐστι τῳ κρυσταλλῳ , ἐξαυγος καθα και ὁ κρυσταλλος . Ὁ μεντοι | θειῳ , ὁ ἐστιν ὁ θανατος ὁ δευτερος . Και ἠλθεν εἱς ἐκ των ἑπτα ἀγγελων των ἐχοντων τας ἑπτα |