μελει : γυνη δ ' ἐπ ' αὐτῳ τῳδ ' ἐφυ . μηδεν τῳ πατρι μεμφεσθ ' ἀωρον ἀποκαλουντες ἀνδριον | ||
, την δ ' ἀφ ' οὑ τα πρωτ ' ἐφυ . Οὐ γαρ ποτ ' , ὠναξ , οὐδ |
την πολυστονον . ναυστολον θεωριδα : την του Χαρωνος ναυν θεωριδα εἰπεν : κυριως δε του Ἀπολλωνος ἡ εἰς Δηλον | ||
ὁδον ἐκαθηρε των ληιστων : και ὁταν πεμπωσιν εἰς Δελφους θεωριδα , προερχονται ἐχοντες πελεκεις ὡς διημερωσοντες την γην . |
ἀληθεστατος λεγομενος χρονος εἰναι : ἀφ ' οὑ γαρ τοι ἐφυσε σε και ἐφανη ἐν τῳ θαλαμῳ , δεκατῳ μηνι | ||
της Αἰγινης πεφυτευκεναι τον Αἰακον . ὁ δε νους : ἐφυσε δε ὁ Ζευς τον Αἰακον , ὠ Ἡρακλεις , |
ʹ : κοχλιαριον ὑδατι . Ἀλλο . καϲτοριου , ἀμμωνιακου θυμιαματοϲ ἀνα ⋖ η , πεπερεωϲ κοκκουϲ μ : γλυκει | ||
, ἰξου το ἀρκουν . Ἀλλο , ἐπιϲπαϲτικον . ἀμμωνιακου θυμιαματοϲ # Ϛ , κηρου , τερμινθινηϲ ἀνα # δ |
οὐν ὁτι πολλη ἡ ἐν τουτοις διαφορα : πολλακις γαρ ψευδομεθα ἐπ ' ἀγαθῳ και ἀληθευομεν ἐπι κακῳ : οἱον | ||
ἀλογον ἀληθευομεν , εἰ δε ἀντιστρεψαντες εἰπωμεν παν ἀλογον ἱππος ψευδομεθα . οὐ γαρ ἐστι το τυχον ποιησαι ὑποκειμενον : |
ὁ Παφιος στρατηγος Πενθυλος ὁ Δημονοου , ὁς ἠγε μεν δυωδεκα νεας ἐκ Παφου , ἀποβαλων δε σφεων τας ἑνδεκα | ||
των πρωτων λεγομενων θεων , Ἡρακλεης δε των δευτερων των δυωδεκα λεγομενων εἰναι , Διονυσος δε των τριτων , οἱ |
, φησιν , ἀποβλεπει εἰς ἡμας ὀργιλως , ὡς λεαινα ὀργισθεισα ὑπερ των τεκνων αὐτης : ἀνοητους ἀπαιδευτους . τους | ||
οὐν ὑπ ' αὐτης τον κυβερνητην θεωρησασα ἡ Ἑλενη και ὀργισθεισα ταις αἱμορροϊσιν , ἐκλασε την ἀκανθαν αὐτης και ἐξεβαλε |
ἀφροδιϲιαϲ . ἀντι κομαρεαϲ ἀμμωνιακον θυμιαμα . ἀντι κιϲηρεωϲ γη Κρητικη . ἀντι κυφεωϲ ἰϲχαϲ κεκαυμενη . ἀντι κηρυκων ὀϲτρεα | ||
. εἰσι δε δυο γενη της βοτανης , ἡ μεν Κρητικη , ἡ δε Ἀσιατικη . ὁ δε Πλουταρχος πλειονα |
αὐτοις , ὁτι τε παν ὡς στρατιωτης ἐπραττεν , εἰτε ὀρυγμα τι ὀρυττειν ἐδει , σκαπτων πρωτος , εἰτε ῥειθρον | ||
ὠρυσσεν ἐς ποιησιν βαθρου : και ὡς ἐγενετο ἐγγυτατα το ὀρυγμα αὐτῳ της του Οἰνομαου κιονος , ἐνταυθα εὑρισκον οἱ |
δεμας ἠπαφε νηων . Και μεν δη σκολιῃσιν ἐν ἀγκοινῃσι λινοιο κυκλωθεις ξιφιης μεγα νηπιος ἀφροσυνῃσιν ὀλλυται , ὁς θρωσκει | ||
δωσων , χαριν ἀζυγος ἀμβροτοπωλου : κλωστου δ ' ἀμφιβολοις λινοιο ναος ὡσει σκαφος κελαινον εἰς ἑδρανα λαϊνα δαπεδα τε |
πεφωγμενην ἠ κυϲτεϲι βοων ἐλαιου θερμου ἡμιπληρεϲι , ὡϲ ἐϲ πλατοϲ ἐπικεηνται των πυριωμενων χωριων . ἐβιηϲατο κοτε ἀναγκη πυριηϲαι | ||
ἱκανωϲ ἰϲχνα και μη ῥυπαρα , ἐχουϲηϲ τηϲ κλινηϲ δαψιλεϲ πλατοϲ προϲ το ἐπ ' ἀλλα και ἀλλα των πρωτων |
τε και μεγεθει και πολλους ἀνθρωπους ἀναιρουσαν , ἀπεκτεινεν . ἐκολασε δε και Σκειρωνα τον οἰκουντα της Μεγαριδος τας ὀνομαζομενας | ||
και τα λῃδια και τας των ἐφεστριδων βαφας και τραπεζαν ἐκολασε και το ἐραν μετεθηκεν , ὡσπερ τους προτερους ὀφθαλμους |
μεν τουτο ἐν σπουδῃ , σοι δε οὐκ ἐργον , αἰσχυνη δε ἀπεστι της χαριτος , τι οὐ διδως ; | ||
βροτολοιγος ἰδησι ἠ Φαινων κρυοεις ὀλοον τοδε σημα δαμαρτι ἐσσεται αἰσχυνη τε και οὐκ ἐπι δηθα μενουσιν , ἠν δ |
του κωνου μειζων ἠ τριπλασιος τῳ ΡΣ στερεῳ . και ἐγγεγραφθω εἰς τον ΑΒΓΔ κυκλον τετραγωνον το ΑΒΓΔ , και | ||
Η , Θ γωνιων της προς τῳ Ζ , και ἐγγεγραφθω εἰς τον ΑΒΓΔΕ κυκλον τῳ ΖΗΘ τριγωνῳ ἰσογωνιον τριγωνον |
την πολιν παραλογιζεται , δι ' ἡν ἠγρυπνουμεν γραφοντες . Ἀκουετε , ὠ Ἀθηναιοι , ὁτι τους ὁρκους ἀποδεδωκα , | ||
εἰτα την ἀρχην του νομου του Λεπτινου . λεγε . Ἀκουετε των ἀντιγραφων της στηλης , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , |
τον ἐναρμονιον δρομον ἑλκων , ἐργων σημαντωρ ἀγαθων , ὡροτροφε κουρε , κοσμοκρατωρ , συρικτα , πυριδρομε , κυκλοελικτε , | ||
μαντι , ἀγριε , φωσφορε δαιμον , ἐρασμιε , κυδιμε κουρε , † μουσαγετα , χοροποιε , ἑκηβολε , τοξοβελεμνε |
τους ὀδοντας και την γλωτταν . Κυπερος ἀριστη ἐστιν ἡ βαρυτατη και πυκνη , ἁδρα και δυσθραυστος , τραχεια , | ||
κουφοτεραι γαρ της πευκινης . πλειστη δε ἡ πευκινη και βαρυτατη και πιττωδεστατη δια το μαλιστα ἐνδᾳδον εἰναι την πευκην |
ἠν δε ἐπιπλαϲϲειν εὐκαιριη ἐῃ , τοιϲι μεν ἐλαιοιϲι τοιϲι αὐτεοιϲι χρεεϲθαι ἐπι τοιϲι ὁμοιοιϲι : ὑλη δε λινου ϲπερμα | ||
ἠν δε ἐνϲτηκῃ λιθοϲ , πυριῃϲι μεν και ἐπιπλαϲμαϲι τοιϲι αὐτεοιϲι χρεεϲθαι . θρυπτειν δε τουϲ λιθουϲ τοιϲι πινομενοιϲι φαρμακοιϲι |
ταυτα ποιειν . ἀριστος δε κ ' εἰη ἀρχων ὁ ἀγχοτατω τω νομω : οὑτος δε κ ' εἰη ὁ | ||
αὐτεων ἐστι ὀπισθε του Ἀρτεμισιου , προς ἠω τετραμμενη , ἀγχοτατω του Κηιων ἱστιητοριου . Και ταυτα μεν Ὑπερβορεων περι |
παυσασθαι τον πολεμον ἐστιν ὁ Κλεων . ὁπερ οὐν και Θουκυδιδης ἱστορει δια τουτων : “ ἐπειδη και ἡ ἐν | ||
ἑκατερον αὐτων . και ὁριστικῳ συντασσεται ῥηματι και ἀπαρεμφατῳ . Θουκυδιδης ἐν δʹ : ” ἐφ ' ᾡ φυλακῃ τῃ |
διχρονοϲ , οἱον λογοϲ : τροχαιοϲ ἐκ μακραϲ – και βραχειαϲ ˘ τριχρονοϲ , οἱον † Ϲολων : ἰαμβοϲ ἐκ | ||
τε και ὑποϲπαιροντων ἀτακτωϲ , εἰτα και ἀϲφυξιαϲ ἑπομενηϲ , βραχειαϲ δε νοτιδοϲ δροϲιζουϲηϲ την ἐπιφανειαν , τηϲ δε ἀναπνοηϲ |
ἀξιοι παρ ' αὐτου πιστιν λαβειν . και Εὐριπιδης ἐν Μηδειᾳ Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ μεν ὁρκους | ||
Τελμησσευσι και Φερεκρατης ἐν Πεταλῃ , Στραττις δ ' ἐν Μηδειᾳ οὑτως : και λεγ ' , ὁτι φερεις αὐτῃ |
τα πεδια οὐδε ἐν τῃ Φρυγιᾳ ἐδυνατο στρατευεσθαι δια την Φαρναβαζου ἱππειαν , ἐδοξεν αὐτῳ ἱππικον κατασκευαστεον εἰναι , ὡς | ||
Ἀθηναιοι ἐπι Κυζικον . οἱ δε Κυζικηνοι των Πελοποννησιων και Φαρναβαζου ἐκλιποντων αὐτην ἐδεχοντο τους Ἀθηναιους : Ἀλκιβιαδης δε μεινας |
ὡστ ' ἀπωχυρωσθαι . παντα δε ταυτα μεγεθη μεν ἐχειν ἡλικα συκη , το δε ἀνθος ὑπερβαλλον τῃ εὐωδιᾳ , | ||
οὑτως : ἡλικα γαρ και ὁ παλαιος λογος τερπειν τον ἡλικα . το δε τελειον ἐχει ἡλιξ ἡλικα τερπε , |
το Εὐριπιδου , καταχαλκον ὁραν πεδιον τοτε φησεις ἀληθως . θωρακες δε οὑτως ἀλληλων ἐχονται ὡστε εἰ και γυμνον ταξαις | ||
μελλων ῥησω : ῥηδην , και διαρρηδην : δρυφακτοι ξυλινοι θωρακες : τα διαφραγματα : ἠ τα περιτειχισματα : ἠ |
ἀρχας και αἰτιας ἐνῳκισθη τοις Ἑλλησι . πολιτεια δε ἡ βελτιστη και ὁμοδημια και κοινα τα φιλων και θρησκεια θεων | ||
τελος δε ἀφνω καταλιπων οὑτως ἀπιστως και προδοτικως : ἡ βελτιστη δε Πενια πονοις με τοις ἀνδρικωτατοις καταγυμνασασα και μετ |
κουρη τις μεγαροισιν ἐνιτρεφετ ' Αἰηταο , την Ἑκατη περιαλλα θεα δαε τεχνησασθαι φαρμαχ ' ὁς ' ἠπειρος τε φυει | ||
, ταυτην ἡμιν χαριν ἑκτεον , εἰ δε ἡμιν ἡ θεα , ἡμας ταυτῃ ; εἰποντος δε τινος ὁτι δικαια |
νεωτερου του Μενελαου προς γεροντα τον φαινομενον δια της Ἀθηνας Φοινικα . φησι γαρ : Φοινιξ , ἀττα , γεραιε | ||
λογῳ κατασκευαζων το ἀναγκαιον εἰναι μενειν , μιμουμενος τον Ὁμηρου Φοινικα . και γαρ ἐκεινος ἐν ταις Λιταις προτεινεται την |
ἀλλ ' ἡ μετα μετρου του προσηκοντος ἐναλλαξ αὐτων χρησις ἐθεραπευσε το παιδαριον : μετα γαρ το λυθηναι την σκληροτητα | ||
ὑστερον ἀφικνειται ἐς Ἐφεσον . και ὁ Θεμιστοκλης ἐκεινον τε ἐθεραπευσε χρηματων δοσει και μετα των κατω Περσων τινος πορευθεις |
των πυλεων και της ἀνοδου , τῃ δη οὐτε τις ἐφυλασσε οὐτ ' ἀν ἠλπισε μη κοτε τις κατα ταυτα | ||
ἀλοκα δαιμονων βιᾳ . λαβων δε τον χρησμον και ἀπελθων ἐφυλασσε μη συνευνασθαι τῃ ἰδιᾳ γυναικι . ἐν μιᾳ δε |
Βελγικην προσεισιν ἐπ ' ἀνατολας συχνον ὁσον ἡ Γερμανια , νενευκυια και αὐτη προς την ἐκτος θαλασσαν : μετα δε | ||
δε γʹ καταληκτικον εὐριπιδειον . ἐπι τῳ τελει διπλη ἐσω νενευκυια . τῃ αὐτῃ και το ἐπιρρημα . τουτο δε |
, ἐμον βοσκημα , και γλωττης στροφιγξ και ξυνεσι και μυκτηρες ὀσφραντηριοι , ὀρθως μ ' ἐλεγχειν ὡν ἀν ἁπτωμαι | ||
ἐποιησαν ἡμιν ῥινας οἱ θεοι . οἱ μεν γαρ σοι μυκτηρες εἰς γην ὁρωσιν , οἱ δε ἐμοι ἀναπεπτανται , |
τῃ ἑβδομηκοστῃ πνειν ἐπετρεπεν , ἀριθμου κρατος και φυσεως το εὐμεγεθες ἁμα και μονιμον τοις νοτοις δωρουμενος . ἀναγκαιως οὐν | ||
λωτος δενδρον ἐστιν ἐν Λιβυῃ κατα την Μεμφιν φυομενον , εὐμεγεθες , ἡλικον ἀπιος ἠ μικρῳ ἐλαττον : φυλλον δε |
τις εὐθεια ἡ ΓΔ και ἐκβαλλομενη ἐφ ' ἑκατερα ἐκτος πιπτετω της τομης . λεγω , ὁτι ἡ ΓΔ οὐ | ||
της ΑΓ πεσειται ἠ ἐπ ' αὐτης ἠ ἐκτος . πιπτετω προτερον ἐντος ὡς ἡ ΑΟ , προς δε τῃ |
μεγα , ὡς ὁ Ἀσκληπιαδης φησι . ἀλλ ' οὐν αἰκα λῃς : εἰ βουλει , φησιν , ἐριφον καταθειναι | ||
και θαυμαινονται και φιλεονται . ἀμφοτερα δε ταυτα ἐσσειται , αἰκα ἁδονᾳ και σεμνοτατι κεκραμεναν ποτιφερηται τις ταν ἀρχαν , |
ἐπι του ὡροσκοπου ἠ ἐν τῳ μεσουρανηματι ἠ ἐν τῳ ἑνδεκατῳ , τῳ κυριῳ των ὁριων αὐτου : οὐχ ἁπλως | ||
προσφερων τῳ γεννωμενῳ . Ὁτε ὑπαρχει ὁ Ἀρης ἐν τῳ ἑνδεκατῳ , οὐ καθαρευει ὁ τουτον οὑτως ἐχων προς τον |
σκηπτρον αὐτῳ δωρησασθαι κρανειον , ὁ φερων ὁμοιως τοις βλεπουσιν ἐβαδιζεν . Ἡσιοδος δε φησιν ὁτι θεασαμενος περι Κυλληνην ὀφεις | ||
γε την χωραν και τας στρατειας ἀνυποδητος ἀει και γυμνος ἐβαδιζεν , εἰ μη ψυχος ὑπερβαλλον εἰη και δυσκαρτερητον , |
δηθεν ἐλεους ἐχομενον καθ ' ἑαυτον βουλευσαμενος , ταχα τῃ μανιᾳ της φιλαργυριας εἰς τουτο συνελαθεις , οὐχι δε συμπαθειᾳ | ||
την αὐτου του καλλους ἀχραντον τε και καθαραν ἰδεαν ἐξορμωσαν μανιᾳ σωφρονι των ψυχων , “ ὁσαι Ζηνος ἐγγυς και |
θεων , [ και ] μη ἐξειναι αὐτων μηδενι των ἐννεα ἀρχοντων λαχειν μηδε ἱερωσυνης μηδεμιας , τοις δ ' | ||
ὑπαρχοντος , ἀναγκαιου , ἐνδεχομενου , τριων δε και σχηματων ἐννεα εἰσιν αἱ πασαι μιξεις . και ἐπι μεν της |
ὑπο το γενειον ἀγαγοντας ἁμματιζειν , τουτῳ και ἐπι ἰνιῳ χρωμεθα τας ἀρχας ἐκ πλαγιων της κεφαλης ἁμματιζοντες . Κεφ | ||
γευστων μεταφερομεν τας ἐπικλησεις και ταις των χυμων προσηγοριαις ἀναλογον χρωμεθα ἐπι των ὀσφραντων : οὐδεμια γαρ λανθανει χυμου διαφορα |
ταις κεναις ; εἰτ ' ἐκεραμευσαντο τοις μεν ἀνδρασιν ποτηρια πλατεα , τοιχους οὐκ ἐχοντ ' ἀλλ ' αὐτο τοὐδαφος | ||
ὑπερ αὐτην , μαλλον δε και ἁπαλωτερα , ἐχοντα θηκαρια πλατεα , ἱνα ἐν καιρῳ δυνατον ἐστι τεταμενα χωρειν τα |
οἰνοβαρες , κυνος ὀμματ ' ἐχων , κραδιην δ ' ἐλαφοιο . Ἀνθρωπον πολυν χρονον μη δυνηθεντα κινεισθαι , ὑστερον | ||
οἰνοβαρες , κυνος ὀμματ ' ἐχων , κραδιην δ ' ἐλαφοιο : ὁτι Ζηνοδοτος τουτον τον τοπον ἠθετηκεν , ἑως |
συλλογισμος διχως λεγεται : ἠ γαρ εἰ συλλελογισται και συνηξε ψευδες συμπερασμαψευδους δε του συμπερασματος ὀντος , ἀναγκη και τας | ||
συναγεσθαι μεν δοξει το νοσον ἐξ ἀναγκης μηδενι ἀνθρωπῳ : ψευδες δε τουτο , ἐπειδη ἐπιδεκτικος ὁ ἀνθρωπος νοσου ὡσπερ |
ρδ Κοινον καθαρτηριον ρε Ἀλοηδαρια δια ῥοδομελιτοϲ ρϚ Χοληϲ και φλεγματοϲ ἀγωγα ρζ Ἀλοηδαρια δοκιμα ρη Ἀλοηδαρια Ὀριβαϲιου ρθ Ἀλλωϲ | ||
ἐμφρονεϲτερον και τουϲ τον ἀλλον τροπον ἐκμανενταϲ και τοιϲ ἀπο φλεγματοϲ νοϲημαϲι κρατιϲτον ἐϲτιν : οἱ δε και εὐϲιτοτεροι ἀντι |
Ἰθακη πατρις ἐστιν , πλεομεν δ ' ἁμ ' Ὀδυσσεϊ θειῳ . Νεοχμον τι παρηχθαι ἀθυρμα . Κρανια δισσα φορειν | ||
, εἰ μη και παντα , χρεων ὀγκον ἐπιφερει τῳ θειῳ προτερον μεν οὐ φανεντων , νυν δε ἀναφυντων . |
' ἐχθροισι μεθ ' ἡμων στασιαζει . Νυν οὐν δευρο φανηθι : δει γαρ τοις ἀνδρασι τοισδε πασῃ τεχνῃ πορισαι | ||
ἀνερευνησοντας ἁπαντας , τους διδαξαντας των κατηγορων τα δραματα : φανηθι μοι νυν ἐπι του βηματος , Ἀρισταρχε , κοινῃ |
ἡ Ἑκαβη οὐ δυσχεραινει . λεγει γουν ὁ Πριαμος : ἐννεακαιδεκα μεν μοι ἰης ἐκ νηδυος ἠσαν , τους δ | ||
και δεκατην τε ὁ λιψ προσεπιπνεει : προς δε τας ἐννεακαιδεκα Ὑαδες μεσαι δυνουν , την εἰκοστην δε του μηνος |
ἁλμυρος ἐκ τε ὀρνιθος και χηνος : γλυκυς τε συν κονιᾳ παραλαμβανομενος . [ Περι ψυλλιου . ] Και το | ||
' ὀπῳ Κυρηναϊκῳ ἠ Παρθικῳ συν οἰνῳ γλυκει , ἠ κονιᾳ ἀσβεστῳ συν ἐλαιῳ ἠ κοριου χυλῳ χριομεν : [ |
βιβρωσκεται ὑπ ' αὐτου . πινοτηρης ] ζῳον συννομον τῳ καρκινῳ . ποιει ] κοινη . των ὀρχιλων : ὀρχιλος | ||
αἱ μελαιναι ὑδατικον και μαλλον αἱ δειλης . Ἐν τῳ καρκινῳ δυο ἀστερες εἰσιν , οἱ καλουμενοι ὀνοι , ὡν |
προς τους ἐπιληπτους ἐν μελικρατῳ . ταυτα μεν οὐν ὡσπερ ὁμωνυμιᾳ τινι συνειληπται . Των δε ῥιζων και ἐν τοις | ||
στησαμενος , κἀν τα ἐπη του θειου ἐκεινου ἀνδρος τῃ ὁμωνυμιᾳ πεπλανημενοι λεγειν τουτον ἐπλασαντο . Ὁμηροι γαρ πολλοι γεγονασιν |
Αἰγυπτιοι : πνευματικωτατον γαρ το ζωιον παντων των ἑρπετων και πυρωδες ὑπ ' αὐτου παρεδοθη : παρ ' ὁ και | ||
περι την γλωσσαν στρυφνοις και δριμεσι , λαμπρον δε το πυρωδες λευκον , τα δε ἀλλα ἐκ τουτων : ἐν |
τον υἱον αὐτου γραφειϲα πολλων εἰϲ το παντελεϲ λειπομενη νοϲηματων ἀτελη την των λοιπων περιεχει θεωριαν πη μεν αἰτιων πη | ||
συνδεδεμενα , κλειδας συμπεφυκυιας , τραχηλον κολοβον παχυν , ἀκρα ἀτελη , παρειας σαρκωδεις , μετωπον στρογγυλον , βλεμμα κωφον |
, ἐκ τρωματος κεφαλης ὡς δωδεκαετης θνησκει ἐν μεσῳ θερει τεσσαρεσκαιδεκατῃ ἡμερῃ : θυρην τις αὐτῃ ἐνεβαλε , και το | ||
, ὁτι τῃ μεν δεκατῃ ἱδρως ἀνω , τῃ δε τεσσαρεσκαιδεκατῃ κατω . διατι δε , οὐκ ἰσμεν . ἀλλα |
κατορωρυγμενα πλησιον ἐκεινα , τα δε ἰυγγι τινι ἀπορρητῳ και θαυμαστῃ δε το ὑδωρ ἐκεινο ἐκ των ἀσκων ἑλκει , | ||
. ταυτα τοι και τεθνεωτα ἐθαψεν αὐτον ὁ βασιλευς ταφῃ θαυμαστῃ . τεθνεωτων δε πολλων και σαλευοντων ὑπερ του ζην |
. και τουτο μεν τοιουτον . βασιλευς δε παρεχειμαζεν ἐν Βυζαντιῳ διαναπαυων τε ἑαυτον των μακρων πονων και τα κατα | ||
, ἀππαπαι παπαιαξ , ἡβης ἐκεινης , ἡνικ ' ἐν Βυζαντιῳ ξυνημεν φρουρουντ ' ἐγω τε και συ : κᾀτα |
ἐκλυει τας δυναμεις του σωματος , αἱς διωθουνται παντα τα λυπηρα αἰτια . καθ ' ὁν οὐν χρονον ἀνωδυνια γενηται | ||
γαρ και τας κεφαλαλγιας κουφιζει και τοις ἐμουσιν οὐδαμως ἐστι λυπηρα . καλλιστον δε και του ἀψινθιου το ἀποβρεγμα προ |
ἠ ἀναγινωσκειν . ταυτας δε τας σχεσεις καλουσιν , οἱς ἐμελησε της τουτων τεχνολογιας , των προτασεων ὑλας , και | ||
τας λειτουργιας : σεμνη γαρ ἡ ἀναπαυσις και βεβηκυια : ἐμελησε γαρ τῳ ῥητορι του μη διολου καλλωπιζειν δοκειν . |
φιαλη . Ἀχαιος δε ὁ Ἐρετριευς ἐν Ἀλκμαιωνι ἀντι του κυλικες παραγωγως κυλιχνιδας εἰρηκε δια τουτων : ἀλλ ' ὡς | ||
. νυν γαρ δη ζαπεδον καθαρον και χειρες ἁπαντων και κυλικες : πλεκτους δ ' ἀμφιτιθει στεφανους , ἀλλος δ |
δ ' ἐμβαλων εἰς την των πολεμιων χωραν τους στρατιωτας ἐνεπλησε παντοιας ὠφελειας . Τισσαφερνους δε μετα πολλης ἱππου παραγενομενου | ||
ἠδη ἐουσης κοιλης ἐσμος μελισσεων ἐσδυς ἐς αὐτην κηριων μιν ἐνεπλησε . Τουτου δε γενομενου τοιουτου , ἐχρεωντο γαρ περι |
ἐστι το ὁλον τοιουτον , ὁτι ἐπει οὐ μονον ἡ οἰκοδομικη ἐπιδεχεται τουτον τον ὁρισμον ἀλλα και πασα τεχνη , | ||
ὑλας λαμβανουσαι συμφορητον ἐκ τουτων ποιουσι το τελος , ὡς οἰκοδομικη και τεκτονικη και πολιτικη , το αὐτο συμβαινει : |
οἰδα δ ' Ἀκεστορ ' αὐτο τον στιγματιαν παθοντα : σκωμμα γαρ εἰπ ' ἀσελγες , εἰτ ' αὐτον ὁ | ||
των συμβεβηκοτων τοις σωμασι . ῥητεον δε και προς το σκωμμα , ὁτι μηδε τους ἱππους ἀριθμησαι δυνατον , εἰ |
ὁ της Ἐλεατικης αἱρεσεως ἡγησαμενος ἑν εἰναι το παν ἐφησε σφαιροειδες και πεπερασμενον , οὐ γενητον ἀλλ ' ἀιδιον και | ||
και Κοδρατος και ὁ διδασκαλος μου Ἰσιδωριανος διαφερειν σφαιρας το σφαιροειδες ταυτηι , ἡι ἡ μεν σφαιρα κυκλοτερως πανταχοθεν εἰς |
γε ἐξῃρημεναι ὑπαρχουσι . φαμεν δε αὐτας συμβαλλεσθαι τῳ ποιητικῳ αἰτιῳ , τουτεστι τῃ φυσει . ἡ γαρ φυσις ἐχουσα | ||
οἰκειαν ἑαυτοις εὐζωϊαν ἐπισυναγοντας , εἰπερ ἡμιν μελει τῳ ἀναιτιῳ αἰτιῳ ἐπισυναπτεσθαι . οὑτω γαρ και ὁ σωτηρ ἡμων και |
δε πˈροσθεν πτερα δεξατο νικαν . Ὀλβια Λακεδαιμων , μακαιρα Θεσσαλια . πατρος δ ' ἀμφοτεραις ἐξ ἑνος ἀριστομαχου γενος | ||
την φρασιν ἀντι του μετεβαλλε τους οἰκητορας ἡ τε νυν Θεσσαλια καλουμενη : προτερον γαρ Ἠμαθια ἐκαλειτο ʃ Αἱμονια τα |
δυναστειαις ἐπιστησας τον νουν και τῃ μετα ταυτα γενομενῃ Ῥωμαιων ἡγεμονιᾳ . Ὁτι των πρεσβευτων των Καρχηδονιων τους αἰτιους του | ||
ἐπανασταντων γαρ των κατα την Ἰταλιαν ἐθνων τῃ της Ῥωμης ἡγεμονιᾳ και των ἐξ αἰωνος ἀριστων κεκριμενων ἐλθοντων εἰς ἐριν |
προτασεων παντος του προτεθεντος προβληματος . δει , ὁταν τι βουλωμεθα ὑπαρχον τινι ἠ μη ὑπαρχον κατασκευασαι , πρωτον ἐκλαβειν | ||
ὑμετεροις . Ὡσπερ γαρ ἐν τῃ τεκτονικῃ , ὁταν εἰδεναι βουλωμεθα το ὀρθον και το μη , τον κανονα προσφερομεν |
κοσμηται καθ ' ἑκατερον , διανοιᾳ τε χρωμενος ἀνεπιληπτῳ και εὐπραγιᾳ βιου , ᾡ μηδεν ὀνειδος προσεστι . τῳ δη | ||
ἀναξιως δυστυχουντι , φθονος δε ἐστιν ἐπι τῃ του πελας εὐπραγιᾳ χωρις της ἐπι τα οἰκεια διαφορας . φοβου δε |
και προπετης και εὐχερως ἐπι το λοιδορειν αἰσχρως και ἀπρεπως ῥητορι ἐξαγομενη , ἐχουσα δε τι και εὐφυες και εὐαγωγον | ||
διανοιας και δρομον ῥηματων κεκραμενον καταπληξει και εὐμενειᾳ οὐδε ἐν ῥητορι τουτο ἐργον ποιουμενῳ ῥᾳδιως κατειδον . ὡστε μοι μικρος |
Σαεττης δε της Λυδης . κλωποπατωρ : ἡ Πηνελοπη τον Πανα ἐγεννησε κατα μεν τινας ἀπο Ἑρμου , κατα δε | ||
ἐστι των δυο πρωτων στιχων αὑτη : ἡ Πηνελοπη ἐγεννησε Πανα τον αἰπολον . εἰπε δε την Πηνελοπην Οὐδενος εὐνατειραν |
: οὐδετερου γαρ ἡ χαρις εὐνοιαν γεννᾳ . Ἐν μεν εὐδιᾳ σπανιον το ναυαγησαι , ἐν δε εὐβουλιᾳ το ἀτυχησαι | ||
μετα της ἀγουσης ὁλκαδος , ὁ δε πολυ τοὐναντιον ἐν εὐδιᾳ τε δια - περαιωθηναι , ὡς φασι , παρεσχεν |
πολεως , το δε παρα την ἐνεργειαν των ἀδικησαντων . θαυμασειε δ ' ἀν τις τον συγγραφεα , πως ἐν | ||
ἐφ ' ἑτερα μεταβηναι δυναται : ὡστε μαλιστα ἀν τις θαυμασειε , των μεχρις ἀλογων το της ψυχης ἡμων βιασαμενων |
ζηλον εἰς την πολιν ἡμων εἰσαγηοχεν . εἰ μεν οὐν ἐλανθανε σε τοιουτος ὠν , νυν ὁτ ' ἐγνωκας ἀγανακτειν | ||
δε ἐκεινης ὁπου , τουτο γε και τας αὐτοθι πολεις ἐλανθανε δια τον οὐδαμου καθημενον ἀετον . εὐχομην δη σε |
ἐν Σικελιᾳ ἠν παρα Διονυσιῳ . λεγουσι δε ὁτι ποτε Γαλατειᾳ [ τινι ] παλλακιδι Διονυσιου προσεβαλε : και μαθων | ||
ἐστιν οὑτω καλουμενος ἱερος ἰχθυς . Καλλιμαχος δ ' ἐν Γαλατειᾳ τον χρυσοφρυν : χρυσειον ἐν ὀφρυσιν ἱερον ἰχθυν , |
μυριοι και πεντακισχιλιοι . μετα δε τουθ ' οἱ μεν Λιβυες ὑπεχωρουν ἀει μετα σπουδης , ὁ δε Σκιπιων αὐτοις | ||
προς την πηξιν . την ὡραν της ἐντομης ἰσασιν οἱ Λιβυες : οὑτοι γαρ οἱ σιλφιον λεγοντες . ὡσαυτως δε |
' αὐτου οἱ τοσουτοις ὑστερον ὑπατευσαντες χρονοις , ταυθ ' ἱκανα . περι δε του βιασαμενους τινας ἠ λαθοντας σφετερισασθαι | ||
εἰς το μεσον ἑαυτων και των πολεμιων . ἐπει δε ἱκανα ἠδη ἠν , ἐνηψαν : ἐνηπτον δε και τας |
την εἰκονα ἐποιησε Κριτιας , Οἰνοβιῳ δε ἐργον ἐστιν ἐς Θουκυδιδην τον Ὀλορου χρηστον : ψηφισμα γαρ ἐνικησεν Οἰνοβιος κατελθειν | ||
. ἀφικνουμενου αὐτου : του Θουκυδιδου . αὐτον : τον Θουκυδιδην . περιποιησειν : σωσειν . ἀνειπων : ἀνακηρυξας . |
, εὐθυμοι : ἀλλοι δε παραλογωϲ ἀγρυπνοι . ἀμφω ἀλλοιωδεεϲ ταϲ ὀψιαϲ , κεφαλαλγεεϲ , ἠ παντωϲ γε βαροϲ τηϲ | ||
, λεγωμεν ἠδη και περι τουτων . γαγγραιναϲ μεν γαρ ταϲ δια μεγεθοϲ φλεγμονηϲ νεκρωϲειϲ ὀνομαζουϲιν οὐκ ἠδη γεγενημεναϲ ἀλλα |
' , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τοιαυθ ' οἱα παντες ἀκηκοατε : δει δ ' ὑμας μηδεν ἐκπεπληγμενως διακεισθαι , | ||
καταδικασας αὐτην , ] και ὑμεις του δεινος μεν πολλακις ἀκηκοατε και διαμεμνησθε των σκωμματων αὐτου και των του δεινος |
παγκρατες εἰ μεν προς το ὠ Ζευ συναψεις , ἀρσενικη κλητικη ἐστιν , εἰ δε προς το βελος , οὐδετερος | ||
ἰδιοτητος . . Φησι γουν ὁ Τρυφων : Καθοτι ἡ κλητικη ὀνομα , κἀν δευτερον προσωπον ᾐ , και το |
, : [ Ἱερωνι Αἰτναιῳ ] Γεγραπται μεν ὁ ἐπινικος Ἱερωνι , λεγεται δε ὁ Πινδαρος οὑτως ἐπιβεβλησθαι κατα Ἀρτεμονα | ||
ἀσμενως κοιμηθηναι πας τοπος ἱκανος ἠν αὐτῳ . και ἐν Ἱερωνι δε ὁ Ξενοφων φησιν : οἰδα , ὠ Σιμωνιδη |
και βηξ ἐγενετο . ἐγενετο οὐν ὁ βηξ και ποτε εὑρεθεισα ἡ δυναμις ἐῤῥωμενη ἀπεδιωξε τον χυμον : ἀπεδιωξε μεντοι | ||
συντυχουσα “ λεγε ἀντι του ” κατα τυχην φανεισα και εὑρεθεισα “ συντασσων το ” ἡμιν “ προς το ” |
ἰδιαν ποιοτητα σημαινει , ὀρθως οὐδε τα ἀπ ' αὐτων κτητικα ἐπι πληθους νοειται , λεγω δε το Ἑκτορειος και | ||
σχηματιζομεναι , ἐχουσι τινα παρεκδεδραμηκοτα παρα τας εὐθειας : τα κτητικα των εἰς κος ληγοντων παρα γενικας σχηματιζεται , ποιμενικον |
δικην Πολυευκτος , ὡς φησι Φαβωρι - νος ἐν Παντοδαπῃ ἱστοριᾳ : συνεγραψε δε τον λογον Πολυκρατης ὁ σοφιστης , | ||
, παθος , τροπος : και οὐδεν ἐξω τουτων ἐν ἱστοριᾳ περιεχει οὐδεμια διηγησις . οὑτως ἐστι και παρα τῳ |
Ὀλυμπικαις ἐστιν Ἱερωνος του Δεινομενους τυραννησαντος Συρακουσιων μετα τον ἀδελφον Γελωνα . τα δε ἀναθηματα οὐχ Ἱερων ἀπεστειλεν , ἀλλ | ||
και τοπον τινα εἰναι καλουμενον Ἀμαλθειας Κερας , ὁ τον Γελωνα κατασκευασαι . Σιληνος δ ' ὁ Καλλατιανος ἐν τριτῳ |
του τοιουτου θανατου περισωθεις οὐκετι κωμῳδιαν μετηλθεν ἀπαρακαλυπτον , ἀλλα ψηφισμα θεντος Ἀλκιβιαδου κωμῳδειν ἐσχηματισμενως και μη προδηλως αὐτος τε | ||
ἀξιολογος , εἱς των πολιτευομενων , Ἀμυντωρ , ᾡ το ψηφισμα ἐπεδειξατο Δημοσθενης και ἀνεκοινουτο , εἰ δῳ τῳ γραμματει |
μελαν , φησι , την μεν αὐτην θεωριαν ἐχει , εὐωδες δ ' ἐστι πολυ μαλλον . Ἀπολλοδωρος δε ἐν | ||
ἐκπιεσθεντων και ἀναπλασσομενων : ἐστι δ ' αὐτου καλον το εὐωδες , μεσως κατασμυρνον , βαρυ , μελαν , ἀξυλον |
το μεν οὐν προτερον μετα την ἀπαγγελιαν ὁλης της χρειας εὐπρεπες ἐστιν ἐπενεγκειν , οἱον Ἰσοκρατους του ῥητορος τους εὐφυεις | ||
δε ἐπελθουσης ὑπεδυετο αὐτον μισοπονηρια μεν δια το της βασιλειας εὐπρεπες , εὐλαβεια δε περι του μελλοντος : ἀρχην γαρ |
προεισιν ὁ Φιλιππος , ὡσπερ και Θουκυδιδης πεποιηκεν ἐν τῃ δημηγοριᾳ των Κορινθιων και ἰσμεν οἱᾳ ὁδῳ χωρουσιν οἱ Ἀθηναιοι | ||
την ἑαυτου σωτηριαν . Ἐστι δε και ἀλλα ἐν τῃ δημηγοριᾳ ταυτῃ μεμψεως ἀξια , περι ὡν οὐδεν δεομαι τα |
οὐκ ἀλλο τι ἠ ἡ της ψυχης ἀπο του σωματος ἀπαλλαγη , και ἐστι τουτο το τεθναναι , χωρις μεν | ||
' ἀριστα διαπονουμενου . νυν δ ' εὐτυχης γενοιτ ' ἀπαλλαγη πονων εὐαγγελου φανεντος ὀρφναιου πυρος . ὠ χαιρε λαμπτηρ |
διαφορᾳ τοις # Ϛ , και την ΟΠ ἰσην τῳ δωδεκατῳ μερει της ΘΠ τοις # δ , και τῃ | ||
Καρχηδονος κτισεως ἐτη ρνεʹ , μηνες ὀκτω . τῳ δε δωδεκατῳ ἐτει της Ἱερωμου βασιλειας ἐν Ἱεροσολυμοις ὁ ναος ᾠκοδομηθη |
Κιμμεριων ἀφανιζων το φως σκοτος ποιει , οὑτως και τα Περσικα βελη πεμπομενα συγκρυψει τον ἡλιον . Λοκρων : ὁ | ||
φησιν Ἱερωνυμος , το μεν προοιμιον ἀκουσα , τα δε Περσικα βουληθεισα δια το ἀτελειωτα εἰναι . καθολου δε φησι |
σοφιστην λεγουσι ποιειν . ἑκαστου γαρ των προσιοντων λεγοντος ὠ Πρωταγορα , ποσου με διδαξεις ; ἀπεκρινατο φοιτων παρ ' | ||
εἰ οὐν εἰποι : ” Ἀληθη ὁδε λεγει , ὠ Πρωταγορα ; συ φῃς οὐκ εἰναι το ἑτερον μοριον οἱον |
, ἁπερ οἱ Ἑλληνες ἀγνοησαντες ἀλλως ἐξεδεξαντο , πλανηθεντες τῃ ἀμφιβολιᾳ της μεταφρασεως . Ἑξης φησιν : ἀπο Γενους Αἰωνος | ||
το περι τι πονειν και διατριβειν . κομψως δε τῃ ἀμφιβολιᾳ και χαριεντως ἐχρησατο , καθα και Σωφρων ἐνθαδε κυπταζουσι |
τερπνιστος : Καλλιμαχος : „ τερπνιστοι δε τοκευσι τοθ ' υἱεες „ . ὠκυς ὠκιων ὠκιστος , γλυκυς γλυκιων γλυκιστος | ||
σκοπιην ὀρεος Χαλκωδονιοιο : οὐδ ' Ἀλοπῃ μιμνον πολυληιοι Ἑρμειαο υἱεες εὐ δεδαωτε δολους , Ἐρυτος και Ἐχιων : τοισι |
κατηγορον αὐτην τουτων γινεσθαι φησι , τουτεστιν , οἱ κομπαζοντες δυστυχιᾳ περιπιπτοντες ὑστερον αὐτοι ὑπ ' αὐτων ἐξελεγχονται , ἐπι | ||
τουτο γνωρισμα εἰναι ἐπιχωριον και νομιμον Ἀττικον των ἐπι τοιαυτῃ δυστυχιᾳ τετελευτηκοτων και μη ἐν Ἀθηναις ταφεντων . Διδυμος δ |
οἱϲ δ ' ἀν ἡ ἀνω κοιλια φλεγμα ἐχῃ , ἐμετοιϲ κενουν , οἱϲ δ ' ἀν το αἱμα ὑπερβαλλῃ | ||
χλωρα και κρομυου ὀλιγον και πραϲου . ϲυνεργει δε τοιϲ ἐμετοιϲ και των ὀϲπριων αἱ τε πτιϲαναι μελιτοϲ ἐχουϲαι και |
ἀναλωματι : ἑκατον γαρ μνας ἀνηλισκεν , ὡς ὁ Ἐφιππος ἱστορησε . Μενανδρος δ ' ἐν Μεθῃ του μεγιστου δειπνου | ||
λεγον , οὐτε Ἀριστοτελης αὐτην προσεθηκεν , Εὐδημος δε συντομως ἱστορησε τινων φαινομενων ἑνεκα ταυτας προσθετεας εἰναι τας σφαιρας ᾠετο |
ἀρνων σαρξ , το του σησαμου σπερμα , βολβοι , φοινικες οἱ λιπαροι . Φοινικες χλωροι χυμων ὠμων ἐμπιπλωσι τους | ||
, και στεφανος κυκλῳ χρυσους ἀμπελινος . Παρηλθον δε και φοινικες ἐπιχρυσοι ὀκταπηχεις ἑπτα , και κηρυκειον ἐπιχρυσον πηχων τεσσαρακοντα |
. Παρα την δοθεισαν ἀρα εὐθειαν την ΑΒ τῳ δοθεντι εὐθυγραμμῳ τῳ Γ ἰσον παραλληλογραμμον παραβεβληται το ΑΞ ὑπερβαλλον εἰδει | ||
εὐθειας γραψαι τμημα κυκλου δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ δοθεισῃ γωνιᾳ εὐθυγραμμῳ . Ἐστω ἡ δοθεισα εὐθεια ἡ ΑΒ , ἡ |
λεων ] ἠ δια τον ἐξωθεν τον πολιορκουμενον ἡμας : δεδοικε γαρ ἡ καρδια μου . ἡ ἀμφι ἀντι του | ||
σῳζουσα ; ὁ γαρ ἀγαθα και ἐννομα διαπραττομενος ἐξουσιαν οὐ δεδοικε . και γαρ , εἰ μη νομος με εἰργε |
ἡμων ὀψεως προς την ἀνατολην ἐκβαλλομενη εὐθεια , ἑξακις αὑτη ληφθεισα τον ζῳδιακον καταμετρησει κυκλον ὡστε δυο αὐτην ἀποτεμνεσθαι ζῳδια | ||
την ἐξωθεν , ὡς ἐτυχεν , ληφθεισαν και ὁν ἡ ληφθεισα προς την ἑτεραν . Ὁ ἀρα συγκειμενος . , |