| δε ταυτα ἐπιβαλων το ψιμμυθιον συλλειου : εἰτα το ἐλαιον ἐπιχεε , και ἑνωσας ἀναλαμβανε και ἑψε ἑως ἀν ἀρξηται | ||
| εὐ μαλα ποιει κηρωτην ἀπο στεατος ὑειου και κηρου και ἐπιχεε και ἑνωσας χρω . ἐστω δε τα γʹ ἰσα |
| ἐρων οὐκ οἰδε θαλασσαν , οὐδε οἱ ἐν ποντωι νυξ ἐπιουσα μελει . Καλος ἐων κακοτητι φιλων δειλοισιν ὁμιλεις ἀνδρασι | ||
| νυξ δυσφορος , ἡ προ του παροξυσμου , ἡ δε ἐπιουσα εὐφορωτερη ὡς ἐπι το πουλυ . Ἐν τῃσι της |
| : ἐπει δε τα ἀποχωρουντα δυσχερη , ἀποστρεψαι τους τουτων ὀχετους [ και ἀπενεγκειν ] ᾑ δυνατον προσωτατω ἀπο των | ||
| ἐξοδων ᾑπερ πορευεται διαγον , οἱον ἐκ κρηνης ἐπ ' ὀχετους ἐπι τας φλεβας ἀντλουν αὐτα , ῥειν ὡσπερ αὐλωνος |
| ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
| : Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
| τα παρατιθεμενα σωματα , τοις περασιν αὑτων , οἱον ταις ἐπιφανειαις , ψαυει ἀλληλων . αἱ οὐν ἐπιφανειαι ὁλαι μεν | ||
| εἰληφε την ὁλην ἀπο - κρισιν περι ὡν ἐν ταις ἐπιφανειαις αὐτων ἐπεζητησας . Τοσαυτα δη οὐν ἡμιν και περι |
| τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | ||
| : ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν |
| ἐνεωτεριζεν οὐκ ἐπαινων . ἠδη γαρ ἐξιστατο της νεας λεγομενης Ἀκαδημειας ὁ Ἀντιοχος και την Καρνεαδου στασιν ἐγκατελειπεν , εἰτε | ||
| χθιζης ὁμολογιας και των του Λυκειου γυμνασιων και της ἱερας Ἀκαδημειας οὐκ ἀλλαττομαι , μα τον Διονυσον και τους βακχικους |
| χαριν ὡς ἀντικρυς χρηστου αἱματος σημεια , Ἐρασιστρατῳ δε ὡς μεταπτωσεως της ἐκ φλεβων εἰς ἀρτηριας , Ἀσκληπιαδῃ δε ὡς | ||
| δοις . ὡδε πως κτλ . . ιθ . περι μεταπτωσεως των κατα τον ἀδικον . τον ἁπαντα μενει χρονον |
| οἱα δητινα τυγχανοντα , τοις μεν χρωμασιν ἐπιμαρτυρησει την των ἐπικρατουντων χυμων ποιοτητα τε και ἰδιοτητα και λελεκται περι χρωματων | ||
| κρειττον γενεσιν μεν ἁπλως , φθοραν δε τινα ὀνομαζομεν : ἐπικρατουντων δε των χειρονων το ἐμπαλιν . δια ταυτα οὐ |
| και κερδη και ἀγαμοις γαμον και ἀτεκνοις τεκνα και ἐχθρων ἐπικρατησιν και συστασιν και εὐφημιαν ἀπο φιλων και θηλυκων προσωπων | ||
| θηλυνονται . ἐκ δε τουτων παντων την κατα το πλειστον ἐπικρατησιν του γενους προσηκει καταστοχαζεσθαι . Περι δε των ἀνα |
| ἡγεισθαι . φημι δη διαλεγεσθαι τουτοις ὁμοιως και βαδιζειν και βλεπειν . εἰ δε μηδεν ἐκδηλον οὑτω ποιειν δια των | ||
| αὐτον : ” ὠ οὑτος , συ τα ἐν οὐρανῳ βλεπειν πειρωμενος τα ἐπι της γης οὐχ ὁρᾳς ; ” |
| ἑκαστα δια - θεσεις . ἐκεινοις μεν οὐν κατα το φυσικωτερον τελος ἠν της χρησεως των ὀνοματων το και δια | ||
| - ζον δια το φθαρτικον της δυναμεως . οἱ δε φυσικωτερον ἀκουουσι τον λογον , την των θεων φυσιν εἰς |
| ἐστι μερος αἰτιου , καθ ' ἑαυτο μεν οὐ δυναμενον ἐπιτελεσαι το παθος , συνεργαζομενον δε ἑτερῳ , ὡς συνεργει | ||
| τα τε ὀνειρατα και τον πορον και τα λοιπα ἀγαθα ἐπιτελεσαι . σπεισας δ ' εὐθυς ἠγε τους νεανισκους παρα |
| την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
| τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
| ἰδιον δε Ὑπεριδου το και ταις λεξεσιν ἀφειδεστερον πως και ἀμελεστερον χρησθαι , ὡσπερ ὁταν μονωτατος λεγῃ και γαλεαγρα και | ||
| και το πρυτανειον και το βουλευτηριον και τα ἀλλα ἱερα ἀμελεστερον ὁρῳη , ἠ νη Δια εἰ τις Λακεδαιμονιων το |
| τπαʹ . Ἀφθα ἐστιν ἑλκωσις ἐπιπολαιος ἐν στοματι γιγνομενη . ἐπιπολαζει δε αὑτη ἡ ἑλκωσις μαλιστα παιδιοις . τπβʹ . | ||
| τας ὁδους στορνυντες ὑπορρυσεις οὐκ ἐδωκαν αὐταις , ἀλλ ' ἐπιπολαζει τα σκυβαλα και μαλιστα ἐν τοις ὀμβροις ἐπ - |
| και ἀνθρωπων το παλαι ἠν , χρονῳ δε παρηνομησαν ἰδια ἐπονομαζοντες τεμενη θεοις τα παντων κοινα , θεοι δε ἀντι | ||
| αἰθειν τε και θαλπειν , τον δε ἀπο της μητρος ἐπονομαζοντες , ἐπορευοντο ἐπι καμηλων ἐς τα των Γυμνων ἠθη |
| : παρα το φρω ῥημα γεγονε φρος και μετα του ἐπιτατικου α ἀφρος : το μετα σφοδρας φορας προϊεμενον . | ||
| ἀπο του δρω , το βλεπω , και μετα του ἐπιτατικου α ἀδρω , και τροπῃ του δ εἰς θ |
| . εἰδωλοποιει γαρ αὐτην . ἠ ὁτι των ἐπειλημμενων αὐτης ἐπαιρει το φρονημα : δυναται και μεγα φρονουσι , τοις | ||
| ἀποκρυπτουσα ; Τοὐναντιον μεν οὐν και παροξυνει και εἰς ἀπονοιαν ἐπαιρει : ῥᾳδιως τε και δικαιως κακιζει τον δικαστην ἐκεινος |
| ἠ παρα την κρασιν των πασχοντων , ἠ παρα την ποιουσαν αἰτιαν , ἠ δια την των μοριων διαθεσιν και | ||
| τεταχαμεν την ἐπιστημην , ὡς ἀπταιστον και μετα λογου παντα ποιουσαν , και μηδεποτε ἁμαρτανουσαν : την δε τεχνην δευτεραν |
| δια το εἰς μηκος ἐκτεινεσθαι την περιοδον ἐκ στιχων ἀναπαιστικων τετραμετρων καταληκτικων εἰς συλλαβην μζʹ , ὡν τελευταιος ἠρος ἐν | ||
| γαρ ἐστιν ἡδιον : το παρον ἐπιρρημα στιχων ἐστι τροχαϊκων τετραμετρων καταληκτικων ιϚʹ . ἐχει δε και ἐν ἐκθεσει κωλα |
| και ξηροτεραι τυγχανουσαι εὐκατεργαστοι εἰσι και εὐδιοικητοι και τας ἑξεις θερμοτερας και καθαρωτερας παρασκευαζουσιν . διαφερουσι δε και οἱ μεσογειοι | ||
| ἐστι δε και λεπτομερης . ἡ ῥητινη δ ' αὐτης θερμοτερας δυναμεως ἐστιν . Ἀκακια ξηραινει μεν σφοδρως , ψυχει |
| βʹ ὁμοιον τῳ τις σας παρηειρε φρενας . το γʹ ἐπιχοριαμβικον διμετρον ὑπερκαταληκτον . το δʹ ἰαμβικον τριμετρον βραχυκαταληκτον . | ||
| βʹ τροχαϊκον τριμετρον καταληκτικον [ Πινδαρικον ] . το γʹ ἐπιχοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον . το δʹ διμετρον Ἰωνικον ἀπ ' |
| τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | ||
| Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια |
| γενεσθαι . οἱ γαρ τοιουτοι παρα των τοιουτων προς τους τηλικουτους λογοι κινουσι ψυχας νεων εἰς ἐργα ἐπαινων ἀξια . | ||
| σου , κοσμουντα δε σε και γενος . ἐχων δη τηλικουτους συμμαχους κωφα μεν ἡγου τα των ἀνοσιων βελη , |
| Ἐρχιεων δημον ἐφεσις . ἐν γαρ δη τοις λογοις τουτοις μακροτερας τας διηγησεις οὐσας οὐχ ἁμα τιθησιν ὁλας , ἀλλα | ||
| το δε του χαλκου πληθος οὐ δυνατον εἰπειν ἁπλως : μακροτερας γαρ , οἰμαι , δειται σχολης . λεβητα γαρ |
| οὐδενα ἀν ἐποιησαμην λογον , εἰ μη ᾐσθανομην αὐτον ὡς δημοτικον ὀντα πειρασομενον παρα το δικαιον σῳζεσθαι , και της | ||
| . . . σοφισμα ] φησι δε το διαγραμμα . δημοτικον ] κοινωνικον . , ὠφελιμον τῳ δημῳ , ὠφελουσα |
| τῃ των λωποδυτων ἀπαγωγῃ και ταις της ὑβρεως γραφαις , συμβουλευοντων δε μοι και παραινουντων μη μειζω πραγματ ' ἠ | ||
| ἀπεφαινε κατα των πολλων και παρεκαλει μηδε την φωνην ἀνεχεσθαι συμβουλευοντων , ἀλλ ' ἐνθυμεισθαι διοτι το παραπαν οὐδ ' |
| Πολλα δε και ἀλλα πυρετων ἐπεδημησεν εἰδεα , τριταιων , τεταρταιων , νυκτερινων , ξυνεχεων , μακρων , πεπλανημενων , | ||
| ὡϲ ἐπι των κατα περιοδον τινα παροξυνοντων , οἱον τριταιων τεταρταιων ἀμφημερινων κεφαλαιαϲ ἐπιληψιαϲ ποδαγραϲ και των παραπληϲιων . ἡ |
| παρασκευαζουσιν . Ἐπι δε του διαβητου καλουμενου παθους δυσκρασια τις ἐπιτεταμενης θερμοτητος περι τους νεφρους αἰτια πεφυκεν : αὑτη γαρ | ||
| παυομενων αὐτων διερεθιστεον . λυγμου δε διοχλουντος ἠ ξηρας βηχος ἐπιτεταμενης , θερμον ὀλιγον καταρροφειτωσαν . το δε παγολυτον ἠ |
| ἀσεβησας πολλακις , τιμωριαν δε μηδαμως ὑποσχων ἡττον ἀν φυλαξαιτο πλημμελειν ἀγνοιᾳ της ἐκ θεων ἐπιουσης τοις ἁμαρτανουσι δικης : | ||
| ; „ ὁ λογος δηλοι , ὁτι και πονηρα φυσις πλημμελειν προαιρουμενη , κἀν μη μετ ' εὐλογου προσχηματος δυνηθῃ |
| καρδιας μετανοησαντες . ἀπεχεις ὁλοτελη την ἀποκαλυψιν : μηκετι μηδεν αἰτησεις περι ἀποκαλυψεως : ἐαν τι δε δεῃ , ἀποκαλυφθησεται | ||
| αὐτος εὐξῃ τι ἠδη ποτε , ὡς ἀν μαθωμεν οἱα αἰτησεις ἀνεπιληπτα και ἀνεγκλητα ὁ συκοφαντων τους ἀλλους . Ἀλλ |
| . της δε χωρας αὐτων οἱ Ῥωμαιοι κρατουντες ἀφθονα παντα παρεχομενης συχνας διετριψαν ἡμερας , και ἐπειδη καιρος ἀπαρσεως ἠν | ||
| της οἰκουμενης [ της ] στυπτηριας γινομενης και πολλην χρειαν παρεχομενης , εἰκοτως μονοπωλιον ἐχοντες και τας τιμας ἀναβιβαζοντες πληθος |
| το κατα πολλων ὁμωνυμωϲ τιθεμενον , † οἱον ἐπι μεν κυριων , ὡϲ Αἰαϲ ὁ Τελαμωνιοϲ και Αἰαϲ ὁ Ἰλεωϲ | ||
| : τις δ ' ἐστιν αὑτη ; ἡ δια των κυριων τε και κοινων και ἐν μεσῳ κειμενων ὀνοματων ἐκφερουσα |
| κατειληφασιν οὑτως . οἱον γουν ὁταν ὁ Στωικος προς τον Ἐπικουρειον ζητῃ λεγοντα ὁτι διῃρηται ἡ οὐσια ἠ ὡς ὁ | ||
| τους πολλους εἰσερχομαι ἀγνοουμενος ὁστις εἰην . εὑρισκω τε τον Ἐπικουρειον Δαμιν , τον ἐπιτριπτον , και Τιμοκλεα τον Στωϊκον |
| : τα κ ' ἐπειτα και ἐς τελος ᾐσιν † ἀμεινων : ψιλως ἀναγνωστεον , ἐπεκτασιν δε πεπονθεν ἡ λεξις | ||
| τοκεεσσιν . 〚 Στεργε φιλους ἀχρις θανατου : πιστις γαρ ἀμεινων . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν |
| δ ' ἑξειης πισυρες ῥεον ὑδατι λευκῳ , πλησιαι ἀλληλων τετραμμεναι ἀλλυδις ἀλλη . ἀμφι δε λειμωνες μαλακοι ἰου ἠδε | ||
| ἐς τας ἀκοας φερονται . Αἱ δε κατω του σωματος τετραμμεναι , δυο μεν φλεβες παρα τους τενοντας του τραχηλου |
| ἰσοτης , μισοπονηρια , φιλανθρωπια , ἡμεροτης , πραοτης , ἐπιεικεια ἰσορροπια , ἐλεος : ἀπο δε των ἀλλων οὐκετι | ||
| τον ἀνδρα μαλθαξαι ἑν μονον ἠν , ἡ των τροπων ἐπιεικεια και ὁ του δικαιου κατα φυσιν ἐρως . , |
| ὡς οὐ προεχωρεε , ἐνθαυτα των ἀλλων πεπαυμενων ἀνηρ Μαρδος ἐπειρατο προσβαινων , τῳ οὐνομα ἠν Ὑροιαδης , κατα τουτο | ||
| κωπας ἀναφερειν , και τινα των σκαφων τῃ γῃ προσαγειν ἐπειρατο . οἱ μεν πολεμιοι προσδραμοντες ἐκωλυον την ἀποβασιν , |
| μονον ἑαυτων , ἀλλα και των γεννωμενων , δια της συγγενους φιλοζωιας τας διαδοχας εἰς ἀϊδιον ἀγουσα διαμονης κυκλον . | ||
| λεγεται . τινες δε , φησι , την φωνην ἐκ συγγενους λεγουσι προς τινα πρεσβυτερον φιλοφρονως ἀναφερεσθαι : ἀντισπᾳ δε |
| και αἰσθησιν ἐμποιει κατα την ἁφην . ἀει δε δει συμμετριας τινος εἰς ἁπαντα τα τοιαυτα προς το κρατεισθαι . | ||
| το ἀπροσκορες : γενοιτο δ ' ἀν ἐν ποιησει ἐκ συμμετριας των περιφρασεων , ἐν δε τῃ συγγραφῃ ἐκ της |
| την ἀσαφειαν ἐγνωκως . μεστωσις δε ἐστι λογος πλειονων και μακροτερων ἐννοιων ἐπεμβολας περιεχων . [ , ] ἐπει αἱ | ||
| μαλιστα τῳ μετρῳ : τα μεν γαρ ἀπομνημονευματα και δια μακροτερων ἀν γενοιτο , την δε χρειαν συντομον εἰναι δει |
| κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
| την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
| τις , ὁς τους βους ἐν ταις θυσιαις τῳ πελεκει τυπτων ἐθυεν , οἱον : βουτυπος οἱα ποδεσσι τανυσσατο , | ||
| εἰπω φιλος φιλῳ φιλος , και προς αἰτιατικην : ὁ τυπτων τυπτομενον τυπτει . δευτερον ἱνα μη του ἑτερων πληθυντικου |
| ὁπως ἀμειψῃ τον πορθμεα , ζητει , παντως δε οὐδεν δωσεις τοιουτον , ὁ ποιησει σε μη προσοφειλειν : ἐγω | ||
| προς τας παροιθε συμφορας εὐδαιμονας . οὐκουν ἀπελθων δακρυα σοις δωσεις φιλοις ; τις δ ' ἡδε χωρα ; του |
| δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
| , δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
| μετανοουσι : ἐσθ ' ὁτε δε δειλον και εὐκαταφρονητον ἠθος ἀναλαμβανοντες , ἐγκρατεις και ὑποκριτικοι και ἡττονες προς οὑς οὐκ | ||
| λεγομεν , νυν δε ὡς ἀνακεφαλαιουμενοι , ἐν ἑνι παντα ἀναλαμβανοντες . Περι συντομιας . Ἀναγκαιον εἰδεναι και τουτο , |
| διελωμεν . χαριν ὁμολογησει τῃ πολει , ἐξ ἡς ἡ ἐπανοδος , ἐπαινεσει δε αὐτην , ὁποθεν ἀν ὁ καιρος | ||
| του ἀποτελεσθησομενου πλευρας , και παλιν ἐπ ' αὐτην ἡ ἐπανοδος ὡς ἐπι τινα νυσσαν , κατα διαφορησιν παντων των |
| την νυν ἐναντιαν εἰναι . εἰ μεν γαρ ὡς ἀληθως εὐνους ὠν ὑμιν ἐκεινα προὐθυμειτο , αἰσχρον ἐκεινον μεν ἐπαινειν | ||
| ὀξυθυμος , ῥᾳθυμος , δολιος , ἁπλους , δυσμενης , εὐνους : των τοιουτων ἁπαντων ἡ φυσις των πορων δι |
| οἰκιων δωσεις αὐτοις τοπον ἑκαστῳ και χωραν εἰς γεωργιαν και φυτειαν ἀμπελων , και ἀτελεις των ἐκ της γης καρπων | ||
| ἀμπελου φυτων και εἰ τι ἀλλο τομην ζητει κατα την φυτειαν . Των δε της ἐλαας και των μυρρινων και |
| και τους μεν ἐξπλορατορας ἀδεεστερον συνδιατριβειν τοις πολεμιοις , ὡς ὁμογενεις αὐτους εἰναι νομιζεσθαι . Τους δε γε σκουλκατορας πιστους | ||
| αἱ διαφοραι [ των χυμων ] . διο και οἱ ὁμογενεις πλειους οἱον αὐστηροι , λιπαροι , πικροι , γλυκεις |
| και μαλα ὀντος δεινου κινδυνου τῳ κλεπτοντι , και τους κρατιστους μεντοι μαλιστα , εἰπερ ὑμιν οἱ κρατιστοι ἀρχειν ἀξιουνται | ||
| ἀναλαβων ὁ Κυρος τον Τιγρανην και των Μηδων ἱππεων τους κρατιστους και των ἑαυτου φιλων ὁποσους καιρος ἐδοκει εἰναι , |
| και Εὐδημος και τινας ἑτερας συζυγιας παρα τας ἐκτεθεισας τῳ Ἀριστοτελει προστεθηκασι τῳ πρωτῳ σχηματι , περι ὡν ἐν τοις | ||
| Πλατωνι , ἐπει μη θεολογησαι καιρος , και τα παρα Ἀριστοτελει , ἐπει μη φυσιολογησαι καιρος . των οὐν τριων |
| τοις τρισι δεικνυται σχημασι , το δε ἀποφατικον ὑπο του καταφατικου , ὁ ἐν δυσιν ἐστι σχημασι , τῳ τε | ||
| μονῳ λαβειν ἀποδειξιν ἐνδεχεται ὁρισμου , εἰπερ ἐνδεχεται , ὡς καταφατικου και καθολου ὀφειλοντος ἐξ ἀναγκης συναγεσθαι , δεδεικται ἱκανως |
| φιλοκαλος ὠν ἐζωπυρει την του παιδος φυσιν ἐξαιρετοις και περιτταις ἐπιμελειαις , ἱνα μη ἐντυφηται μονον , ἀλλα και θαττον | ||
| και τοις εἰς τον πολεμον ἀσκημασι και ταις του πλουτου ἐπιμελειαις , ταυτα παντα ἀγαστα μοι δοκει εἰναι . και |
| Πολλακι δ ' Αἰαντος μεγαλου στιβαρους ὑπο μηρους καββαλε Τυδειδης κρατερας χερας , ἀλλα μιν οὐ τι ἀψ ὠσαι δυνατο | ||
| θεσθ ' ἐνι θυμῳ , ἀλληλους τ ' αἰδεισθε κατα κρατερας ὑσμινας . αἰδομενων δ ' ἀνδρων πλεονες σοοι ἠε |
| μακραν ἐμπαρεσχε του μη ψευσθηναι της ἐλπιδος . Ἀγριππας γαρ ἐπιδημησας ὁ βασιλευς διηγησαμενοις ἡμιν την ἐκ Φλακκου γενομενην ἐπιβουλην | ||
| δη πολλα παθων και ποικιλα ἐθνη διελθων και ἀνθρωποις ἀμικτοις ἐπιδημησας χρονῳ ποτε ἡξεις εἰς την ἑτεραν ἠπειρον . Τοσαυτα |
| ἡν σπανιοι τινες των καθ ' ἡμας ἡγεμονων ἰσχυσαν ἐξουσιας ἐπαρθεντες μεγεθει διαφυγειν , ὡστε παραλαβων την πολιν ὁ ὑπατος | ||
| - σβητησιμος [ γη ] : ἐκ ταυτης ὑπο Θηβαιων ἐπαρθεντες των περι Ἰσμηνιαν τον τε σιτον ἀκμαζοντα ἐτεμον και |
| ἐπι των ἡσυχων . Μη την τεφραν φευγων εἰς την ἀνθρακιαν ἐμπεσῃς : Μητ ' ἀκανθα ἀμυξῃ : λειπει , | ||
| την ἐνδειαν ἀναπληρουσι , βρεξαντες τας βυρσας και ἐπ ' ἀνθρακιαν κουφην ἐπιβαλοντες , εἰτα σποδισαντες και εἰς διαιρεσιν ἀγαγοντες |
| ἐντελειᾳ αὐτων ἰσοσυλλαβουσιν . Ἰστεον δε ὁτι οὐ παντα τα περισπωμενα ποιουσιν εἰς μι , ἀλλ ' ὁτι παντα τα | ||
| ὡς διαλλαξαντα κατα την ποσοτητα των συλλαβων προς τα ἀλλα περισπωμενα διηλλαξαν και κατα την κλισιν : και ὁτι το |
| ἀλξω , πλεονασμῳ του ε ἀλεξω : τα δε ἀπο ἐνεστωτων ἐνεργητικων ἠ μελλοντων γινομενα ὀνοματα ἐν τῃ συνθεσει τρεπουσι | ||
| τριτον των πληθυντικων το τυπτουσι . Πληθυντικα . Τυπτομεν : ἐνεστωτων και μελλοντων της τελευταιας συλλαβης της γενικης της μετοχης |
| Ἑτερον ἐπι του αὐτου : ἰον χαλκου , ἀνθος , ἡμιωβολιον ἑκατερου , λιβανωτον ἀρσενα , στυπτηριην σχιστην , οἰνανθην | ||
| κατα παν ὑγρηνῃς τας μητρας , και του θειου ὁκοσον ἡμιωβολιον μιξας προς τας ζειας τετριμμενας και τῳ ὀξει φυρησας |
| ἑαυτων πολεως ἐγινοντο οὑτοι οἱ ἀνδρες : οἱ ἀπο Κορινθου ἐπανελθοντες , οἱ προδοται ἀνθυπαγει : ἀντεγκαλει . του Ἀλκινου | ||
| Ἰλιον ἐξοδου δεισαντα , μη ἀποντος αὐτου κατα την στρατειαν ἐπανελθοντες οἰκαδε οἱ περι τον Διομηδηκαι γαρ ἀκουεσθαι μεγαλην περι |
| θυειν ἀμνην οὐδε τυρου γευεσθαι . κατα χρονον δε τινα ἐκλιποντων των βοων , φησι Φιλοχορος , νομοθετηθηναι δια την | ||
| . Ἐκκλητευθηναι : το δια κηρυκος κληθηναι : των γαρ ἐκλιποντων μαρτυριαν τα ὀνοματα ἐν τοις δικαστηριοις δια κηρυκος ἐκαλειτο |
| ἐστι πολυκαρπος . : Καλλικαρπον ταυτην λεγει προς ἀντιδιαστολην της μικρας Σικελιας της νησου , ἡτις μεταξυ Χαλκιδος και Αὐλιδος | ||
| ὠνομασεν ἀφ ' ἑαυτου Λοκρους . Ἑξης δε τουτων Δωριεις μικρας πολεις , Ἐρινεον Βοιον τε και Κυτινιον , ἀρχαιοτατας |
| την του ἐνυπνιου φωνην , ὡς ὁ γραμματευς ὑπισχνειτο μοι συμπραξειν . και το τε ὀναρ αὐτο διηγουμαι προς αὐτον | ||
| , ὑποσχομενος μεν ἡγησεσθαι την ὁδον και χορηγησειν ἁπαντα και συμπραξειν , ἁπαντα δ ' ἐξ ἐπιβουλης πραξας , και |
| δε του σαρκωδους ὑγραινεται το ἰνωδες . αἱ γαρ σαρκες δεξαμενης δικην ἐπεχουσιν , αἱ δε φλεβες ὀχετων . φερονται | ||
| Ὀϊκλεους παιδα Ἀμφιαραον , σχισθεισης ὑπο κεραυνου της γης και δεξαμενης αὐτον ; ὁ γαρ Ζευς εἰς τιμην αὐτου σχισας |
| ἀδελφους ἐκεινῳ τῳ μεγαλοις ἐστεφανωμενῳ κροτοις . ὑποθεσεως δε οὐκ ἀπορησεις των γενναιων ἡμιν βασιλεων ἀει τι καλον ἐργαζομενων . | ||
| και των τουτοις ὁμοιοτροπων τα τοις πραγμασιν οἰκειοτατα συναγων οὐκ ἀπορησεις , ὁθεν χρη περι πολεμου δημηγορειν και εἰρηνης . |
| γεωγραφουντι ἀλλ ' ἐξεταζοντι τα λεχθεντα ἐν τῃ γεωγραφιᾳ τῃ Ἐρατοσθενους οἰκειον ἠν ἐπι πλεον τα καθ ' ἑκαστα εὐθυνειν | ||
| ὑστερουσαν των Ἰλιακων . ὁ δε χρονος οὑτος ἀναμετρηθεις ταις Ἐρατοσθενους Χρονογραφιαις κατα το πρωτον ἐτος πιπτει της ἑβδομης ὀλυμπιαδος |
| ἐκφευξεσθαι : ἀλλα προσεχε τον νουν και οὑτως λεγε ὡς δωσων λογον . ἰσως μεντοι , ἀν δοξῃ μοι , | ||
| ἐφρονησεν οὑτος , ὡς ἀρ ' οὐδε δικην τουτων οὐδεμιαν δωσων , ὡστε μονος δεκα των συναρχοντων ὀντων κοινῃ τον |
| αὐτον μετελθοντας , δειν κατακοπηναι βουν ὑπο της πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις | ||
| εἰσιν , ὁμως δια τινας των μωρων των τοιαυτα ληρα ἀπορουντων γραπτεον και ταυτα . * ὡς * και το |
| ὀχλικης ὑπερβολη . Ὁτι ὁ Γρακχος δημηγορησας περι του καταλυσαι ἀριστοκρατιαν , δημοκρατιαν δε συστησαι , και ἐφικομενος της ἁπαντων | ||
| τους τριακοσιους ὀντες ᾠκονομουν ἀριστα τα πολιτικα , ὡστε σχεδον ἀριστοκρατιαν εἰναι την πολιτειαν . Τουτον φησιν Ἡρακλειδης ὁ Ποντικος |
| δε των Ἰνδων προς ἠω οἰκεοντες τουτων νομαδες εἰσι , κρεων ἐδεσται ὠμων , καλεονται δε Παδαιοι . Νομαιοισι δε | ||
| γιγνεται , ἠν μετα πολλου τυρου μιχθῃ ἠ κρεηφαγιης βοειων κρεων . Τα μεν γαρ μελαγχολικα παθηματα και παροξυνθειη ἀν |
| μητε δ ' ὁ πας λογος ὑπαντατω μητε πασι τοις ἐνθυμημασιν , ἀλλ ' ὁ τελειος Ἀαρων τοις του τελειοτατου | ||
| ὑπαρχουσαν ἀναιδη , ἡν και μετεχειρισαντο ἐν μεν χαρακτηρι και ἐνθυμημασιν ἡμαρτημενοις οἱ περι Θρασυμαχον και Γοργιαν , πολλωι μεν |
| πραγματων προδοσιας , περι δε τας μιξεις και τας συνουσιας ἀστατους και ἀδιαφορους . Κρονος Ἀφροδιτη Σεληνη ἀνωμαλιας και ἀστασιας | ||
| ἐπιπονους , πανουργους , προγλωσσους , ἐπιθετικους , δολιους , ἀστατους , μεθοδευτας , κακοτεχνους , ὀξυφρονας , ἐξαπατητας , |
| Ἐγνω : ἐνοησεν . αἰπυν : χαλεπον . ἀπειρεσιοις : ἀπειροις , ἐν πολλοις . Ἐρχθεις : κρατηθεις , συσχεθεις | ||
| σταδιους , ἡ προσαγορευεται μεν Σερβωνις , τοις δ ' ἀπειροις των προσπελαζοντων ἀνελπιστους ἐπιφερει κινδυνους . στενου γαρ του |
| ὡς λεγομεν ὑποκεισθω ἡ γη σημειου τε και κεντρου λογον ἐπεχουσα προς την ἡλιακην σφαιραν . λεγεται θεσις και ἡ | ||
| ʹδ . Νησοι δε παρακεινται τῃ Συριᾳ ἡ τε Ἀραδος ἐπεχουσα μοιρας . . . . ξη λδ ∠ ʹ |
| θαρρων , ἑως ἑτεροι κατανευσουσιν , οὐχ ἑαυτῳ προξενει της συμβουλιας την εὐκλειαν , ἀλλα μαλλον , οἱς ἐπιστευσε κρινειν | ||
| λειπει το ὡς ὁμου ἀρδην δυντες ἐπεσχον ὁρμῃ φορᾳ τας συμβουλιας και μαντειας ἐν νυκτι ὁ φευγων μεγα ἰσχυει τρωθεις |
| το ὀξυτατον [ και ἐπιβουλοτατον ] . Χρη οὐν δεσποζειν ἐπιεικως και ἀνεθηναι ποτε βουλομενοις ἐπιτρεπειν . αἱ γαρ ἀνεσεις | ||
| διαλογων ἐξουσιας και συνηθειας ὡρμημενα . τῳ γαρ ἁπαντας αὐτους ἐπιεικως εἰναι πλασματα και πλεκειν ἐξειναι δι ' ὡν ἀν |
| ἐκ χερος ὀρεγομενα . οὐπω ξυνηκα : νυν γαρ ἐξ αἰνιγματων ἐπαργεμοισι θεσφατοις ἀμηχανω . ἐ ἐ , παπαι παπαι | ||
| Ἡρακλειτον , θεοι θνητοι , θεοι ἀθανατοι . Παντα μεστα αἰνιγματων , και παρα ποιηταις , και παρα φιλοσοφοις : |
| μεταβασιν καθ ' ὑπολειψεις διαφορους και μη κατα ἀντικειμενην κινησιν ἀποτελεισθαι . νυν δε ἁμα ταις προς τας ἀνατολας μεταβασεσιν | ||
| ἐκκενουται μετα της σπερματοειδους ὑγροτητος , ὡστε οὐδεν θαυμαστον ἀσθενεστερους ἀποτελεισθαι τους λαγνευοντας , ἀφαιρουμενους του σωματος ἁπαντος ἑκατερας των |
| την ναυηγιην . Οἱ δε ὡς ἐπυθοντο , Ποσειδεωνι Σωτηρι εὐξαμενοι και σπονδας προχεαντες την ταχιστην ὀπισω ἠπειγοντο ἐπι το | ||
| . οἱ δε ἐπαραντες τας χειρας εἰς τον οὐρανον και εὐξαμενοι αὐτῳ ὡς ὑπ ' αὐτου εὐεργετηθεντες ὑπεχωρησαν . Αἰσωπος |
| και τας ἀποστολας των κληρουχιων ἀμφοτερων και τἀλλα ὁσα ἐμηχανησαντο μειωσεως του πληθους ἑνεκα . πολλα δε του Μαρκιου καθηπτοντο | ||
| δε τῳ προτερῳ οὐκ αὐτο τουτο της αὐξησεως ἠ της μειωσεως ἑνεκα οὑτω γινεται , ἀλλ ' ὁτι μηδε ἀλλως |
| : Κρηθευς ἐστι Σαλμωνεως ἀδελφος , Κρηθεως δε Αἰσων , Αἰσονος δε Ἰασων , τριτος ἀπο Κρηθεως . ὁ μεν | ||
| ἰδωνται μαρμαρυγῃ σκοτιοιο δι ' ἠερος ἀιξαντα τοιος ἀρ ' Αἰσονος υἱος ἐπεσσυτο γηγενεεσσιν , γυμνον δ ' ἐκ κολεοιο |
| διαδεξαμενος , ἀνηρ σεμνοτατος και οὐκ ὀλιγους ἐσχηκως ζηλωτας : φιλοπονος τε ἐκ νεου και πενης μεν , εὐχαρις δ | ||
| οὐδεμιας ἀν αἰσθοιτο , οὐδε της σφοδροτατης . ὡστε ὁ φιλοπονος και ἐγκρατης οὐ μονον βασιλευειν ἱκανωτερος ἐστιν , ἀλλα |
| δια το του λογου και της ἐπιστημης ταὐτον τε και ἀμεταπτωτον , οὐδεν ἀτοπον , θεωρειν δε γε την τουτων | ||
| ' αὑτα και * διαφοραν . το μεν οὐν μηκος ἀμεταπτωτον και καθ ' αὑτο λεγεται , ἀνατολη δ ' |
| ἀποστελλουσι συνεδρευσοντας ἐς Ἀμφικτυονιαν πασαν : ἀπο δε ἐθνων των κατειλεγμενων ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου | ||
| ἑκαστου δε ἁπαξ του μηνος θυουσιν ἐπι παντων Ἠλειοι των κατειλεγμενων βωμων . θυουσι δε ἀρχαιον τινα τροπον : λιβανωτον |
| ἑτερον προς τῳ Κορησσῳ . τοις δε Συρακοσιοις και Σελινουσιοις κρατιστοις γενομενοις ἀριστεια ἐδωκαν και κοινῃ και ἰδιᾳ πολλοις , | ||
| ἱκανον ἁπασι . φερε δη τις οὐκ ἀν ὁμολογησειεν τοις κρατιστοις ἐοικεναι ποιημασι τε και μελεσι τους Δημοσθενους λογους , |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| τον τριποδα κομισηται των τις ἐκγονων των ἐν τῃ Ἀργοι συμπλεοντων , τοτε ἑκατον πολις οἰκησαι περι την Τριτωνιδα λιμνην | ||
| . τουτων δε μαρτυρας παρειχοντο τους κυβερνητας και ἀλλους των συμπλεοντων πολλους . τοιαυτα λεγοντες ἐπειθον τον δημον : ἐβουλοντο |
| βηξ ἰσχυρη γενομενη λυει : ἐαν τουτεων μηδεν γενηται , λυομενης της μανιης , στερησις του ὀφθαλμου γινεται . Ὁκοσοι | ||
| : οὐ γαρ ἐξ ὑλης της αἰσθητης συνισταμενης ἀει και λυομενης , ἡν μητερα και τροφον και τιθηνην των ποιητων |
| ὁποσα ἀγαλματα Διος μαλιστα ἐς ἐκπληξιν ἀδικων ἀνδρων πεποιηται : ἐπικλησις μεν Ὁρκιος ἐστιν αὐτῳ , ἐχει δε ἐν ἑκατερᾳ | ||
| ἱερον Δημητρος και της παιδος , πεποιηται δε Ἀθηνας : ἐπικλησις δε ἐστι τῃ θεῳ Προμαχορμα . προκειται δε Βουπορθμου |
| πολυν ἀπο σωματος ἐνδεξαμενη δια τον καταρραγεντα βαρυν χειμωνα ἐξ ἀμετριας ὁρμης . κεφαλη δε ὡς ζῳου παντων των λεχθεντων | ||
| μεν ὁσα περι τας σωματος ἡδονας και τας ἀλλας παθων ἀμετριας θνητα ὀντα Αἰγυπτῳ καταλιπειν , περι δε των ἀφθαρτων |
| του ] πνευματος [ ] [ και των ? ] τοιουτοτροπων [ - ] [ ] . ταυτα γαρ [ | ||
| και ἀπροσδοκητων , το δε ιβʹ περι πραγματων ἱερων ἠ τοιουτοτροπων τινων . Παρθενου το πρωτον δωδεκατημοριον σημαινει περι κοσμου |
| ἠκουσε , και ὡσπερ δαιμονα ἐβλεπε , συνην τε αὐτῳ ἐπιδιδους την σοφιαν και ὁ τι μαθοι μνημονευων . φωνη | ||
| και δυσκολος , παρθενον αὐτην ἀποληψεται . ἐγω γαρ προικα ἐπιδιδους οὐκ εὐκαταφρονητον ἀγαπητως ἀν λαβοιμι τον γαμον . ἀναγνωσομαι |
| ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
| ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
| του βουλευτηριου προηλθον : και γαρ τινες αὐτους ἐκ πολλου συνδραμοντες ἐκαλουν . ὡς δε ὠφθησαν ἐκ μετεωρου και σιγη | ||
| τι μερος δηλονοτι . ἠ τον περιβολον . βοηθησαντες : συνδραμοντες ἐπι βοην ἐβιαζοντο : ἠγουν ὑπο της βιας των |
| ' αὐτῳ . το τε γαρ την γην κινειν και σαλευειν , και τους της θαλαττης βυθους , ἐργον του | ||
| δογματικους , τους ἀπο της Στοας , ἐν τουτοις ἐοικε σαλευειν , τῃ αἱρεσει των οἰκειων και φυγῃ των ἀλλοτριων |
| και ψυχουντα αὐτον : ἐν δε ἀπαιδευτῳ λογῳ τεθνηκε τα ἐνθυμηματα : συνετον γαρ οὐδεν ἐστιν εὑρειν , ἀλλα κολῳων | ||
| ἀν ἐπιλαμψαν φως αὐτα δειξῃ , τον αὐτον τροπον τα ἐνθυμηματα ἐν ἀορατῳ χωριῳ , διανοιᾳ , ταμιευεται , μεχρις |
| ὑποκειμενον . ἱνα δε σαφης γενηται ἡμιν ὁ λογος , εἰπωμεν οὑτως : δει εἰδεναι ὁτι ὑποκειμενον λεγεται περι οὑ | ||
| δε παρελιπεν . ἱνα δε σαφες γενηται το λεγομενον , εἰπωμεν οὑτως . των ὀντων τα μεν ὑφεστηκε , τα |
| . πατριδος , γονεων ἐστερημαι , μονην οὐκ ἀπολωλεκα την εὐγενειαν . εἰ μεν οὐν ὡς παλλακην θελει με Διονυσιος | ||
| εὐγενειας ἐχει , οὑτω χρη σκοπειν και την των ἀνθρωπων εὐγενειαν . και γαρ ἀπεριοπτον , τι τοις ἐμπροσθεν ἐπραχθη |