Ἐαν σιτιαν ποιῃς , την ἀπαρχην λαβων δος κατα την ἐντολην . Ὡσαυτως κεραμιον οἰνου ἠ ἐλαιου ἀνοιξας , την | Ἀγαπητοι , οὐκ ἐντολην καινην γραφω ὑμιν , ἀλλ ' ἐντολην παλαιαν ἡν εἰχετε ἀπ ' ἀρχης : ἡ ἐντολη |
δε μη ποιησῃς τῳ ἀμπελωνι : και ταυτην μου την ἐντολην φυλαξον , και ἐλευθερος ἐσῃ παρ ' ἐμοι . | εἰπεν αὐτοις , Προς την σκληροκαρδιαν ὑμων ἐγραψεν ὑμιν την ἐντολην ταυτην . ἀπο δε ἀρχης κτισεως ἀρσεν και θηλυ |
ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ἀποκριθητε μοι , και ἐρω ὑμιν ἐν ποιᾳ ἐξουσιᾳ ταυτα ποιω : το βαπτισμα το Ἰωαννου ἐξ οὐρανου ἠν ἠ |
εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον | αὐτοις , Οὐδε ἐγω λεγω ὑμιν ἐν ποιᾳ ἐξουσιᾳ ταυτα ποιω . Ἠρξατο δε προς τον λαον λεγειν την παραβολην |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | ἀγαπων με τους λογους μου οὐ τηρει : και ὁ λογος ὁν ἀκουετε οὐκ ἐστιν ἐμος ἀλλα του πεμψαντος με |
ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και | ἐμε ζητειτε , ἀφετε τουτους ὑπαγειν : ἱνα πληρωθῃ ὁ λογος ὁν εἰπεν ὁτι Οὑς δεδωκας μοι οὐκ ἀπωλεσα ἐξ |
ὁ εἰσιν αἱ Πλειαδες , ὡστε ἀνεστραμμενην και τουτοις την ἀνατολην γινεθαι . ἐρις δε ἀντι του δια την ἐριν | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
: ἡ διπλη ὁτι ἐξ ἡρωικου προσωπου ὑπερ γης την ἀνατολην λεγει , αὐτος δε ἐκ του ἰδιου προσωπου ἐξ | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ὁτι ἀδικοι θεου βασιλειαν οὐ κληρονομησουσιν ; μη πλανασθε : οὐτε πορνοι οὐτε εἰδωλολατραι οὐτε μοιχοι οὐτε μαλακοι οὐτε ἀρσενοκοιται |
Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους | μετενοησαν ἐκ των φονων αὐτων οὐτε ἐκ των φαρμακων αὐτων οὐτε ἐκ της πορνειας αὐτων οὐτε ἐκ των κλεμματων αὐτων |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
ἡ της δυσκρασιας ἐπανορθωσις και ξηρανσις της παρακειμενης ἐπ ' ἐνιων ὑγροτητος . Θερμης μεν οὐσης της διαθεσεως , τα | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
ἠδη και την ἐλευθεριαν παραιρειται : τας γαρ ἀκροπολεις αὐτων ἐνιων Μακεδονες φρουρουσιν : εἰς Πελοποννησον δ ' εἰσελθον τας | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
οὑτως ὁ ἐρωτων οὐκ ἠπιστατο περι των ἐν ποιᾳ μαχῃ πεπτωκοτων ὁ κηρυξ ἡκεν , ἀλλ ' ἐνομιζε περι των | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
Ἀθηνας ἀποπεμψομεν , καλλιον ἀναθημα τῃ γῃ των ἐν Μαραθωνι πεπτωκοτων . Τις ἡ φωνη προσεβαλεν ἡμιν , ὠ Σωκρατες | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
ἀπομεριζουσαι : διο και εὐθικτοι προς τας ἀπαντησεις ἠσαν . κατηγορουντος οὐν ποτε Στιλπωνος Γλυκερας παρα ποτον ὡς διαφθειρουσης τους | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
μη ἀλογος ἡ ἐπιτιμησις εἰναι σου δοξῃ και θρασεια , κατηγορουντος ὡν ἀγνοεις . Ἐτι γαρ τουτο μοι το λοιπον | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
ταπεινους ἠ των φαυλων και ἀπορων τοις ἐν ταις ὑπεροχαις φθονουντων . παρακαταθηκας δε ἐδωκε τοις πατρικιοις τους δημοτικους ἐπιτρεψας | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
ἐστι τοὐπιτηδευμα ζηλουντων ἀρετην , οὐ τοις ἐπι ταυτῃ τιμωμενοις φθονουντων . εἰτα μεγιστας διδοτ ' ἐκ παντος του χρονου | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ὁδηγειν ; οὐχι ἀμφοτεροι εἰς βοθυνον ἐμπεσουνται ; οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον , κατηρτισμενος δε πας ἐσται ὡς |
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις | : και παντες ἐφοβουντο αὐτον , μη πιστευοντες ὁτι ἐστιν μαθητης . Βαρναβας δε ἐπιλαβομενος αὐτον ἠγαγεν προς τους ἀποστολους |
ὀμβροι τε και πνευ - ματα ὑπεναντια ἀλληλοις , τοτε συστρεφεται το ὑδωρ και πυκνουται κατα πολλα : ὁ τι | πιστις σου σεσωκεν σε . Ἐπερωτηθεις δε ὑπο των Φαρισαιων ποτε ἐρχεται ἡ βασιλεια του θεου ἀπεκριθη αὐτοις και εἰπεν |
τωι ἀερι ὀμβροι τε και πνευματα ὑπεναντια ἀλληλοις , τοτε συστρεφεται το ὑδωρ και πυκνουται κατα πολλα : ὁ τι | ἀλλα θεῳ τῳ δοκιμαζοντι τας καρδιας ἡμων . οὐτε γαρ ποτε ἐν λογῳ κολακειας ἐγενηθημεν , καθως οἰδατε , οὐτε |
μονον ἀκουσαι , ἀλλα και ἰδειν ἠν . παλιν περι Διογενους ταὐτα γραφουσι . δει γαρ μηδε κατα την ἀπο | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
, ὁ κουροπαλατης στρατηγος αὐτοκρατωρ των ἑῳων ταγματων προς του Διογενους ἀποδειχθεις , περι την Χαλτικην διατριβων ἐφυλαττετο τας των | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
, χρησμον παρα της Ἀθηνας εἰληφεν , ὁτι νικησει : ἐνσταντος δε του ἀγωνος εἰσελθων εἰς το θεατρον και κατω | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
σικυας , ἀφαιρεσις δε και κλυσμος και ἀποσιτια ἁρμοδιος . ἐνσταντος δε του παθους ἐπιβροχαι καρωτικαι τε και ὑπνωτικα ἐπιχρισματα | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
συνᾳδουσα . ὁπερ Αἰσχυλος ἐμφαινων φησιν οὐ ψευδωνυμον ἠγουν οὐ ματην κληθεντα Ἀραξην , ὁν μη περασῃς : δυσκολος γαρ | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
ἠ Μενωνα ἠ Εὐθυφρονα ἠ Ἀνυτον ἠ Ἀλκιβιαδην ἠ Λαχητα ματην ἐποιει λεγοντας , ἐξον ἀφελειν τα ὀνοματα : ἀλλα | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
' ἐτ ' εὐσεβους πατρος κρεισσω φανεισαν † τἀμ ' ἀποδουναι † λεχη . εἰ δ ' ἐμε γυναικα την | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
: ἐπι αἰσχροτητι . φιαλεις : ⌈ οὐδ ' ἐπιβαλῃ ἀποδουναι . Γ Ὁμηρος : αὐτος γαρ ἐπιηλεν ταδε ἐργα | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
τους νεανισκους λεγων , ὁτι κινδυνος αὐτοις εἰη ἐκ Νινυου βασιλευσαντος ἀποθανεισθαι : δειν οὐν ὑποφθασαντας ἐκεινον τε και την | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
ἐνδον ἠ ἐν τῳ προναῳ κειται , θρονος ἐστιν Ἀριμνηστου βασιλευσαντος ἐν Τυρσηνοις , ὁς πρωτος βαρβαρων ἀναθηματι τον ἐν | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
, κατα το ἐναντιον , κατα το ἐνθυμημα , κατα παραβολην , κατα παραδειγμα , κατα κρισιν . ἐστω δε | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
ἰδια το ἀρτιον και περιττον και κατα την προς ἀλληλους παραβολην πολλαπλασιον , ὑποπολλαπλασιον και ὁλως αἱ δεκα σχεσεις αἱ | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
, ὁ δυστυχιας ἐπιφερων , ὁ πενθη , οἰμωγας , φθονους , ὁ φθονερους , ὁ ζηλοτυπους ποιων , δι | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
σωματων κρασεις δια ψυχροτητα ἐπικρατουσαν ἠ δια θερμοτητα τοιαυταςπως ἀν φθονους ἠ ζηλοτυπιας ἠ πανουργιας εἰς ταυτα ἀναγοι ; Ἀλλ | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
τας νησους , καθως ἠσαν ἐν τῳ του βασιλεως καιρῳ τεταγμεναι , Ἰμβρον μεν Παλαμηδῃ τῳ της Αἰνου ἐπαρχοντι , | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
ἡ γαρ ἐκ δυο ὀνοματων και αἱ οὑτως κατειλημμεναι ἀλογοι τεταγμεναι μεν εἰσιν , οὐκετι δε και ῥηται , και | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ἁμαρτιας μεν , ὁτι οὐ πιστευουσιν εἰς ἐμε : περι δικαιοσυνης δε , ὁτι προς τον πατερα ὑπαγω και οὐκετι |
ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι | του θεου . ἠλθεν γαρ Ἰωαννης προς ὑμας ἐν ὁδῳ δικαιοσυνης , και οὐκ ἐπιστευσατε αὐτῳ : οἱ δε τελωναι |
τῳ ἐτει ἐκεινῳ και εὐφρανθησεται ἐπι γυναιξιν οἰκειαις τε και ἀλλοτριαις : ἰσως και παιδων ἐρασθησεται και παιδιαις χρησεται . | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
τοις παρ ' ὑμιν βουλευεσθε οὐν : ἐντευθεν οἱ ἐπιλογοι ἀλλοτριαις : ταις των Κορινθιων προσθησθε : ἀναθησθε , ἑαυτοις | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
. Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
. . . παλτα : Ἀρριανος : ἐξηκοντιζον εἰς τους προμαχομενους του τειχους οἱ μεν παλτα , οἱ δε λιθους | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
φασι δυο ἠ τρεις ἀνδρας εἰναι τους ἐν τῳ πυργῳ προμαχομενους και ἑτερους τοσουτους ἐν τῳ μεταπυργιῳ , ὡστε συμβαινειν | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
και τριηραρχοι καθιστανται τετρακοσιοι ἑκαστου ἐνιαυτου , και τουτων τοις βουλομενοις δει διαδικασαι ὁσα ἐτη : προς δε τουτοις ἀρχας | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
: παρα δε τοις Ῥωμαιοις προτιθεσθαι πεντε μνας τοις ὑπομενειν βουλομενοις την κεφαλην ἀποκοπηναι πελεκει , ὡστε τους κληρονομους κομισασθαι | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
ἡγησαμεθα προσηκειν ἑαυτοις τας μεν πραξεις ἐν ταις αὐτων των φαντασιων ἐπιβολαις ῥυθμιζειν , ὁπως μηδ ' ἐν τοις τυχουσιν | ; λεγομεν γαρ , Ἐλογισθη τῳ Ἀβρααμ ἡ πιστις εἰς δικαιοσυνην . πως οὐν ἐλογισθη ; ἐν περιτομῃ ὀντι ἠ |
: και περι πλουτον , συ περι την χρησιν των φαντασιων . ὁρα , εἰ ἐν τουτῳ σου πλεον ἐχουσιν | , και ὁ ῥυπαρος ῥυπανθητω ἐτι , και ὁ δικαιος δικαιοσυνην ποιησατω ἐτι , και ὁ ἁγιος ἁγιασθητω ἐτι . |
κατ ' αὐτον πλειονος παλιν ἠναγκασθη δραμειν . και δευτερον συνελων τῳ ἀνταγωνιστῃ τα τερματα τριτον ἐδραμε και πολλης γενομενης | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
και τεχνας εἰσηγαγεν εἰς το γενος των ἀνθρωπων , νυν συνελων τα παντα φησι : τοιαυτα ἐξευρον τοις ἀνθρωποις μηχανηματα | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
δυναμεωϲ : ἡ μεν γαρ ὀνοκλεια προϲαγορευομενη ϲτυφουϲαν τε και ὑποπικρον ἐχει την ῥιζαν , ὁθεν ϲπληνικουϲ τε και νεφριτικουϲ | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
τριτην ἀποϲταϲιν . ἐϲτι δε και λεπτομερεϲ , γευομενοιϲ δε ὑποπικρον τε και δριμυ και δηλονοτι διουρητικον τε και διαφορητικον | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
, ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
οἱ θεοι δηλαδη . δαϊοις δε ἠ τοις πριν οὐσι πολεμικοις ἠ διακεκομμενοις . . [ γρ . δυσεανη , | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
μελετημασι και ἐν ταις προς ἐπιδειξιν ἱππασιαις και ἐν τοις πολεμικοις ἀγωνισμασι , τι ἐτι ἐμποδων τουτῳ μη οὐχι πλειονος | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
ὁλου συν τῳ προσκειμενῳ και ὁ ἀπο του προσκειμενου οἱ συναμφοτεροι τετραγωνοι διπλασιοι εἰσι του ἀπο του ἡμισεος τετραγωνου και | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
προς τῳ βαρυτατῳ δυο λογοι του λοιπου ἑνος ἐλαττους γινωνται συναμφοτεροι , του δε διατονικου το καλουμενον ἀπυκνον , ὁταν | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
εἰναι ἐν αὐτῃ λεγεται ὀντα τε και ἑν ἑκαστον των συμβαινοντων αὐτῃ , ὡς το ποσον τε και ποιον και | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
, και ὡς των μεν δια καθολικωτερας περιστασεις τοις ἀνθρωποις συμβαινοντων , οὐχι δε ἐκ της ἰδιας ἑκαστου φυσικης ἐπιτηδειοτητος | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
το ἐλπιζειν ἀκουσεσθαι Ῥητορικης μεν και Διαλογου ἐν τῳ μερει κατηγορουντων , ἀπολογουμενου δε προς ἀμφοτερους του Συρου , τουτο | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
ὠμως και ἀναιδως , ὠ Ζευ και θεοι , και κατηγορουντων ἐμου ταὐθ ' ἁ και συ νυνι , και | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
. ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ὑψωθησῃ ; ἑως του ᾁδου καταβιβασθησῃ . Ὁ ἀκουων ὑμων ἐμου ἀκουει , και ὁ ἀθετων ὑμας ἐμε ἀθετει : |
ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου | τῳ πατρι ἠ τῃ μητρι , Δωρον ὁ ἐαν ἐξ ἐμου ὠφεληθῃς , οὐ μη τιμησει τον πατερα αὐτου : |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | Χριστου . τιμης ἠγορασθητε : μη γινεσθε δουλοι ἀνθρωπων . ἑκαστος ἐν ᾡ ἐκληθη , ἀδελφοι , ἐν τουτῳ μενετω |
παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , | ὠν , φρεναπατᾳ ἑαυτον : το δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει |
, ἐκλυσις , φρικωδης διαδρομη : ποτε δε και χολωδης ἐμετος : στροφος , βαρος κεφαλης : σκοτοδινιασις , ὠχριασις | ἱματια , και ἐπεκαθισεν ἐπανω αὐτων . ὁ δε πλειστος ὀχλος ἐστρωσαν ἑαυτων τα ἱματια ἐν τῃ ὁδῳ , ἀλλοι |
παθος περιεστη , ὑφ ' ᾑ και ὁ του αἱματος ἐμετος ἐνιοις ἑπεται , και μαλιστα ἐπι πλεον νηστευσασι . | καταβας μετ ' αὐτων ἐστη ἐπι τοπου πεδινου , και ὀχλος πολυς μαθητων αὐτου , και πληθος πολυ του λαου |
τους σκαιως αὐτῳ και ἀμετρως χρωμενους : ὑπο δε ᾠδης σφαλλομενους και πολυ κακιον ἐχοντας των παροινουντων εὐθυς ἀπο της | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
ἐχοντας ἀνδρας ἐν ψυχῃ και μωριᾳ και ἀνοιᾳ τα πολλα σφαλλομενους ἐν ταις κατα τον ὀρθον βιον πραξεσιν , οὐκ | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
ἡ μεν δευτερειων , ἡ δε τριτων ἀθλων μεταποιησεται , δευτερειων μεν ἡ πειθαρχουσα πατρι , τριτων δ ' ἡ | ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος . |
. Ἑαυτῳ δε ὁ Καϊν ἀπονεμων τα γεννηματα και των δευτερειων ἀσεβως τον θεον ἀξιων , τῳ και μεθ ' | το δοκιμαζειν ὑμας τι το θελημα του θεου , το ἀγαθον και εὐαρεστον και τελειον . Λεγω γαρ δια της |
: πλατυνε τον φαρυγγα τῃ παρρησιᾳ : και γαρ στενουται προσβαλων σου τοις πονοις . ἀγωνιᾳ χειρ , εἰργεται νους | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
δε ἐπαγομενος , φησιν , ἐγνωρισεν , ἠγουν τῃ αἰσθησει προσβαλων ἠγουν θεασαμενος : Ἐνιων γαρ τουτον τον τροπον ἡ | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
# α . Ἀλλο ἐπιθεμα πλευριτικοιϲ ἐπι των ἐπι πολυ χρονιζοντων ἀλγηματων : κηρου πιτυινηϲ πιϲϲηϲ δαφνιδων λελεπιϲμενων ἀνα λι | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
ἐστιν ἡ διαθεσις αὑτη σχεδον ἁπαντων των περι τον στομαχον χρονιζοντων παθων , δεεται δε φαρμακων ξηραναι την ὑγροτητα δυναμενων | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ' ἱνα ἐλθῃ εἰς φανερον . εἰ τις ἐχει ὠτα ἀκουειν ἀκουετω . Και ἐλεγεν αὐτοις , Βλεπετε τι ἀκουετε |
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν | τοιαυταις παραβολαις πολλαις ἐλαλει αὐτοις τον λογον , καθως ἠδυναντο ἀκουειν : χωρις δε παραβολης οὐκ ἐλαλει αὐτοις , κατ |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | Ὁ οὐρανος μοι θρονος , ἡ δε γη ὑποποδιον των ποδων μου : ποιον οἰκον οἰκοδομησετε μοι , λεγει κυριος |
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο | : μητε ἐν τῃ γῃ , ὁτι ὑποποδιον ἐστιν των ποδων αὐτου : μητε εἰς Ἱεροσολυμα , ὁτι πολις ἐστιν |
ἀπο ῥαφανιδων ἐμετος ὑπο παντων των ἰατρων ἐπι παντων των χρονιων νοσηματων παραλαμβανεται καθαπερ τις μικρος ἐλλεβορισμος . δοτεον δε | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
του ἀφρονιτρου ἐλατηριον βαλλω . και ποιει τοιϲ ὑπο ὀφθαλμιων χρονιων ἐνοχλουμενοιϲ και ἐπιληπτικοιϲ . ἀγει γαρ πολλην ὑγραϲιαν . | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
ἁπλως συνθελω . ἀποκλεισμος ἐμοι οὐ γινεται , ἀλλα τοις βιαζομενοις . δια τι οὐν οὐ βιαζομαι ; οἰδα γαρ | , μαλλον ἑλομενος συγκακουχεισθαι τῳ λαῳ του θεου ἠ προσκαιρον ἐχειν ἁμαρτιας ἀπολαυσιν , μειζονα πλουτον ἡγησαμενος των Αἰγυπτου θησαυρων |
και τους φυγαδας και τους μετοικους τοις προς τα τειχη βιαζομενοις ἀντεταξαν , αὐτοι δε τοις μετα του βασιλεως Μακεδοσι | κριμα ἐμπεσῃ του διαβολου . δει δε και μαρτυριαν καλην ἐχειν ἀπο των ἐξωθεν , ἱνα μη εἰς ὀνειδισμον ἐμπεσῃ |
παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
την ἀδειαν της καταφορας και του φευγοντος ἀντιστασει χρησαμενου και λεξαντος ἀντεγκληματικως μεν , ὁτι ἀξιος ἠν ἀποθανειν ὁ τρισαριστευς | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
τυχης ἰσορροπου προς το ἀντιπαλον ἐπιτηδειοτητι . Τοσαυτα του Φουφεττιου λεξαντος και παντων την γνωμην ἐπαινεσαντων μικρον ἐπισχων ὁ Τυλλος | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
Διος χωριον . και μετα τουτο ἠδη ῥᾳω τα της διαιτης ἐπιφανως ἠν . περιιοντι δε τῳ ἐτει και μηνι | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
και της ἀλλης εἰρησθω θεραπειας . Λοιπον δε και περι διαιτης ὑπογραψωμεν , ἡτις και πρωτην και κυριωτατην ἐχει την | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
Λαμπαδι : Δαιμονος Ἀγαθου μετανιπτρον , ἐντραγειν , σπονδη , κροτος . Διφιλος Σαπφοι : Ἀρχιλοχε , δεξαι τηνδε την | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
ἀπο πυγμης προς τον ἐπιφερομενον αὐλητην , τοτ ' ἠδη κροτος ἐξαισιος ἐγενετο και κραυγη των θεωμενων . ἐτι δε | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
ἐργασαμενος , σκεπην ὁμου ποριει και εὐσχημοσυνην τοις σωμασιν : τεκτων δε ἀροτρον φησει , ἠ σκιμποδα , ἠ τι | παντα καθαριζεται κατα τον νομον , και χωρις αἱματεκχυσιας οὐ γινεται ἀφεσις . Ἀναγκη οὐν τα μεν ὑποδειγματα των ἐν |
, ἀλλ ' ὑπ ' ἐκεινου αὑτη : ὁ δε τεκτων μεταβαλλει μονον εἰς ἐνεργειαν ἐξ ἀργιας . ποιητικον γαρ | μαθηταις αὐτου , Οἰδατε ὁτι μετα δυο ἡμερας το πασχα γινεται , και ὁ υἱος του ἀνθρωπου παραδιδοται εἰς το |
πασαν παραιτεισθαι , καθαπερ ὁ Φιλιστος γαρ την διανοιαν των ἀκροατων , ἀλλα την τηλικαυτην το μηκος , ἡτις ἀπαλλοτριοι | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
ἀρ ' ἐπεθυμεις , ὡς δε διεπαυσαμην , των τις ἀκροατων ἠρετο με , ποτερον σοι φιλος ὠν ἠ δυσμενης | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
εἰς . λεγειν ] δημηγορειν , ῥητορευειν . χρηστων ] δανειστων . χρηστης και ὁ δανειζων και ὁ δανειζομενος , | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
ἐμαυτου μηποτ ' ἀν ὑπομειναι παρα τινα των ἐν πολει δανειστων ἐλθειν μηδ ' ἀν εἰ φθανοιμι λιμῳ κατασκληναι . | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ἡμων , ὁτι προς ἑσπεραν ἐστιν και κεκλικεν ἠδη ἡ ἡμερα . και εἰσηλθεν του μειναι συν αὐτοις . και |
Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε | , οὐκ ἐστιν θανατος , οὐκ ἐστιν νυξ ἀλλα παντα ἡμερα . καθως προειρηκα : και ἀλλα προβατα ἐχω , |
μετα τουτους τους προειρημενους ἀνδρας τρεις ὑφ ' ἑκαστῳ τουτων τεταγμενων και οἱον τα δευτερα και τριτα φερομενων καθ ' | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
ἐνιοι δε τριπλασιον ἐποιησαν τον ἀριθμον των ἐν τῳ μηκει τεταγμενων παρα τους ἐν τῳ βαθει , οὑτως δοκουντες τετραγωνον | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
ἐπι την βασιλειαν ἐκαλειτο ὑπο Ῥωμαιων οὐπω πολις ἠν ἡ Κροτων : τετταρσι γαρ ὁλοις ὑστερον ἐτεσιν ἠ Νομαν ἀρξαι | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
και ἐπι πλεον αὐτων μνησθηναι . Πρωτη δ ' ἐστι Κροτων ἐν ἑκατον και πεντηκοντα σταδιοις ἀπο του Λακινιου και | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
. Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
ἐπιτλας ] ὑπομενων ἠμασιν ] ἡμεραις και ἀκροσφαλες το ἀκρως σφαλερον ἰηλαι ] γραφεται ἐρεισαι ἰηλαι ] ἐπικαμψαι πτοιητον ] | και γινωσκητε ὁτι ἐν ἐμοι ὁ πατηρ κἀγω ἐν τῳ πατρι . Ἐζητουν [ οὐν ] παλιν αὐτον πιασαι : |
και τοὐναντιον νοσωδες νοσερον νοσηρον ἐπινοσον , ἐπικηρον , ἐπισφαλες σφαλερον , ἐπικινδυνον κινδυνωδες , φθινωδες , δυσωρον , βαρυ | αὐτου ἐξελθων παρεκαλει αὐτον . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν τῳ πατρι αὐτου , Ἰδου τοσαυτα ἐτη δουλευω σοι και οὐδεποτε |
δε και παϲιν εἰη τοιϲ μερεϲιν ἀκριβωϲ μεϲον ἁπαϲων των ὑπερβολων , ἐϲται μεν δηπου και καλλιϲτον ὀφθηναι το τοιουτον | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
και νυν εἰρηνην ἀγει πασα ἡ πλησιοχωρος μεχρι των ἀκρων ὑπερβολων του ὀρους . Ἑξης δε τα προς ἑω μερη | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | πατρος και κυριου Ἰησου Χριστου . Εὐχαριστειν ὀφειλομεν τῳ θεῳ παντοτε περι ὑμων , ἀδελφοι , καθως ἀξιον ἐστιν , |
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε | ἡμεραν του ἐνταφιασμου μου τηρησῃ αὐτο : τους πτωχους γαρ παντοτε ἐχετε μεθ ' ἑαυτων , ἐμε δε οὐ παντοτε |
προϊασιν . ἀλλ ' εἰ τουτο , και ἡ αὐτοδυας προτερα μεν ἐσται της νεωτερας , νεωτερα δε της προτερας | εἰ ἁγιων ποδας ἐνιψεν , εἰ θλιβομενοις ἐπηρκεσεν , εἰ παντι ἐργῳ ἀγαθῳ ἐπηκολουθησεν . νεωτερας δε χηρας παραιτου : |
ἐκ της ἀποφασεως των ἀκρων γνωριζονται : ἁ γαρ μητε προτερα ἀλληλων μητε ὑστερα , ταυτα ἁμα . τρια δε | ἱνα κατα χαριν , εἰς το εἰναι βεβαιαν την ἐπαγγελιαν παντι τῳ σπερματι , οὐ τῳ ἐκ του νομου μονον |
ὁποιον αὐτο οἱ Πυθαγορειοι λεγουσι . τοις οὐν οὑτως αὐτο τιθεμενοις ἀναγκη ποιειν το ἀπειρον ἀδιαιρετον : εἰ γαρ διαιρεθησεται | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
του ἀριθμου . ὁταν δε μητε εἰναι μητε μη εἰναι τιθεμενοις αὐτο ὁ λογος εὐοδῃ , του διαιτησοντος χρεια και | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
ὡροσκοπῳ , προσετι δε και τον κυριον του κλιματος μη ἐναντιουσθαι τῳ κλιματι ἐν ᾡ ἡ καταρχη μητε τῃ Σεληνῃ | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
δε και κατα τετραγωνον των φωτων ὀντων τους κληρους ἑαυτοις ἐναντιουσθαι : και ἐπι τουτου του εἰδους τους πρακτικους τινες | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
γραφοντες , ἐν μετροις προτερον Εὐδοξου και Ἡσιοδου και Θαλου γραφοντων . . . . . Ὁταν δε μηδεν ἐχουσα | , ἀλλα και δι ' ἡμας οἱς μελλει λογιζεσθαι , τοις πιστευουσιν ἐπι τον ἐγειραντα Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἐκ |
„ ἐνι οἰκια ναιων . „ οὐδ ' ἐνταυθα εὐ γραφοντων τινων Ὑδῃ ἐνι : οὐ γαρ ὁ Αἰας ἐκ | λεγω ὑμιν ὁτι χαιρει ἐπ ' αὐτῳ μαλλον ἠ ἐπι τοις ἐνενηκοντα ἐννεα τοις μη πεπλανημενοις . οὑτως οὐκ ἐστιν |
δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
: ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | αὐτοι ἡγιασμενοι ἐν ἀληθειᾳ . Οὐ περι τουτων δε ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου |
! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! | δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει και οὐκ εἰς τον ἑτερον : |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | δε τις δοκει φιλονεικος εἰναι , ἡμεις τοιαυτην συνηθειαν οὐκ ἐχομεν , οὐδε αἱ ἐκκλησιαι του θεου . Τουτο δε |
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την | ἐνεχθεισαν συν αὐτῳ ὀντες ἐν τῳ ἁγιῳ ὀρει . και ἐχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογον , ᾡ καλως ποιειτε προσεχοντες |
ἁμα ἱδρωτι πυρετωδεες , χαλωντα ὑπο σφας , ἐπανιεντα , χρονιωτερον : ἐπιῤῥι - γωσαι τουτεοισιν , οὐ πονηρον . | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
, οἱον συμφερομενη , κοινωνουσα . ῥημα δ ' ἑργματων χρονιωτερον βιοτευει : παντος ἐργου χρονιωτερον ἐστι το ῥημα , | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
βαρυτεραν αὐτος ἐνδεξηται . μηδενος οὐν ἐτι τι των εἰς παραιτησιν λεγειν θαρρουντος , ἀμειλικτοις και ἀφετοις ἐχρητο ταις ὀργαις | ἑαυτους ἁγνους εἰναι τῳ πραγματι . ἀρα εἰ και ἐγραψα ὑμιν , οὐχ ἑνεκεν του ἀδικησαντος , οὐδε ἑνεκεν του |
ἀγοντων ἠ δεητικωτατας εὐχας , αἱς σπουδαζουσι τον θεον ἐξευμενιζεσθαι παραιτησιν ἁμαρτηματων ἑκουσιων τε και ἀκουσιων αἰτουμενοι και χρηστα ἐλπιζοντες | μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . ὑποδειξω δε ὑμιν τινα φοβηθητε : φοβηθητε τον μετα το ἀποκτειναι ἐχοντα |
του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
ιζ να νθ , αἱς ἀκολουθως και τας λοιπας των κανονιων ἐπισυνθεσεις ἐποιησαμεθα . Ἱνα δε και τας ἐποχας αὐτων | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
' ὁν και μονης γινεται παροδος . των δε σεληνιακων κανονιων ἑκατερον ταξομεν ἐπι στιχους μεν με , σελιδια δε | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | τε και Ἑλληνας παντας ὑφ ' ἁμαρτιαν εἰναι , καθως γεγραπται ὁτι Οὐκ ἐστιν δικαιος οὐδε εἱς , οὐκ ἐστιν |
λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς | υἱος εἰ του θεου , βαλε σεαυτον ἐντευθεν κατω : γεγραπται γαρ ὁτι Τοις ἀγγελοις αὐτου ἐντελειται περι σου του |
και ἀλλοις κεφαλης ἡμιτομον , και ἀλλοις ποτηριον κεραμεουν ἠ τρυβλιον . ταυτα πως οὐ γελως ἐστιν , ὠ καλε | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
. Το δε τ ἐχον ἐμπροϲθεν αὑτου ρ και υ τρυβλιον δηλοι , # υ . Το δε ξ , | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
ἐστιν Ἡλιου πολις : ὡστε και των πολεων των τοτε ὀνομαστων κατ ' Αἰγυπτιους δεικνυνται προγενεστεροι οἱ Ἑβραιοι ὀντες , | ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν Κρητῃ , ἱνα τα λειποντα ἐπιδιορθωσῃ και καταστησῃς κατα πολιν πρεσβυτερους , ὡς |
αὐτοκρατορα ἑλομενοι ἀνδρα τον παρ ' αὐτοις δοκιμωτατον και των ὀνομαστων ἐπ ' ἀνδριᾳ και στρατηγικῃ ἀρετῃ κατα γην τε | πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου ἁρπασαι , ἐαν μη πρωτον δησῃ τον |
τουτου γενομενου και ἰσοτας ἐστιν : τουτωι γαρ περι των συναλλαγματων διαλλασσομεθα . δια τουτον οὐν οἱ πενητες λαμβανοντι παρα | και στραφεις προς την γυναικα τῳ Σιμωνι ἐφη , Βλεπεις ταυτην την γυναικα ; εἰσηλθον σου εἰς την οἰκιαν , |
* εὐ μεν μετρεισθαι : περι των προς τους γειτονας συναλλαγματων ὁποιον εἰναι παρακελευεται : μετρεισθαι τε γαρ καλως , | ἠν . και παντες οἱ συμπαραγενομενοι ὀχλοι ἐπι την θεωριαν ταυτην , θεωρησαντες τα γενομενα , τυπτοντες τα στηθη ὑπεστρεφον |
γενησεσθαι , ὁρων της ἁπασης οἰκουμενης και της ἠδη βεβαιως ἐχομενης μικρον μερος το νυν ὑπ ' ἀνοιας ἀνθεστηκος , | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
ἡμερων ἠν ἑκαστῳ τροφη , ὡστε δι ' ἐρημου της ἐχομενης ἰοντες ὁσωνπερ ἐν ἀστεσιν ἀπολαυειν εἰχον . Φρουριον ἑτερον | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
ἡμεων βασιλεα γενεσθαι , ἠτοι κληρῳ γε λαχοντα , ἠ ἐπιτρεψαντων τῳ Περσεων πληθεϊ τον ἀν ἐκεινο ἑληται , ἠ | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
. ἀλλον δε διαιταν εἰληφοτα μεγαλην , ἑκατερον πεισαντα των ἐπιτρεψαντων , τον μεν ἀποτισαι τεσσαρα ταλαντα , τον δε | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
, ὁ δε τοπος διαμονην ἐχει , το δε ποτε χρονικον ἐστιν , ὁ δε χρονος οὐκ ἐχει διαμονην ἀεικινατος | συνετων , και ἀπεκαλυψας αὐτα νηπιοις : ναι , ὁ πατηρ , ὁτι οὑτως εὐδοκια ἐγενετο ἐμπροσθεν σου . Παντα |
δε τε νυκτος ἀμεινω . ὁτι το εὐτε οὐκ ἐστι χρονικον ἀλλ ' ὁμοιωματικον , ἀναλογουν τῳ ἠυτε . . | ἐλαβετε πνευμα υἱοθεσιας , ἐν ᾡ κραζομεν , Αββα ὁ πατηρ : αὐτο το πνευμα συμμαρτυρει τῳ πνευματι ἡμων ὁτι |
δυσκατεργαστοτερα ταυτης ἐστιν . των δ ' ἐλαων αἱ μεν μελαιναι λιπαρωταται παντων και δυσκατεργαστοτεραι και χολερωδεις μαλιστα παντων και | ἑως ἀκρου οὐρανου . Ἀπο δε της συκης μαθετε την παραβολην : ὁταν ἠδη ὁ κλαδος αὐτης ἁπαλος γενηται και |
ἐχουσαι ἐστωσαν λευκην τριχα ἐπανθουσαν περι τα μετωπα και αἱ μελαιναι , αἱ δε λευκαι πυρραν : ἐπι δε ταις | Εἰπεν δε ὁ Πετρος , Κυριε , προς ἡμας την παραβολην ταυτην λεγεις ἠ και προς παντας ; και εἰπεν |
κεντρου της σεληνης , ἱνα σχωμεν τας ἀπο των ἀκριβων ἀπογειων κινησεις του κεντρου της σεληνης ἀει ἐπι τα ἡγουμενα | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
: των δ ' ἐπικυκλων αἱ μεν δια των φαινομενων ἀπογειων διαμετροι ἀπο τινος ἀρχης ἐν τῳ ἐπιπεδῳ του ἐκκεντρου | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
ἐμφυτον το προς τους δημοτικους ἐχοντα μισος δια προγονων και παρεσκευασμενον ἁπασῃ μηχανῃ κωλυειν τα γινομενα , των τε νεων | οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων . τις δε ἐξ ὑμων |
το θειον , προς μεν τα φαυλα καλως και ἀφθονως παρεσκευασμενον , προς δε τα κρειττω ἀπορον ; Οὐπω λεγω | ὁτι κριματα ἐχετε μεθ ' ἑαυτων : δια τι οὐχι μαλλον ἀδικεισθε ; δια τι οὐχι μαλλον ἀποστερεισθε ; ἀλλα |
κατω κυλινδουμενος . την γην οὐν οὐσαν βαρυτατην μεσην συνεβη συναχθηναι : το γαρ πνευμα πανταχοθεν περιελασαν αὐτην ἐν μεσωι | . ὡς δε ἐβαπτισθη και ὁ οἰκος αὐτης , παρεκαλεσεν λεγουσα , Εἰ κεκρικατε με πιστην τῳ κυριῳ εἰναι , |
ἀλλ ' ἐνδεχεται τι συμπερασμα ἀληθες και δι ' ἐνδοξων συναχθηναι , δια τουτο χαλεπον το ἀναλυειν : ἐν ἀπειροις | ἐξω ἐν τῃ αὐλῃ : και προσηλθεν αὐτῳ μια παιδισκη λεγουσα , Και συ ἠσθα μετα Ἰησου του Γαλιλαιου . |