| του σκιασματος εὐλογως ἐμπιπτει εἰς το σκιασμα της γης . Ἀει δε το ἐμπιπτον αὐτης μερος εἰς το σκιασμα της | ||
| Ἁβρων γαρ τις ἐγενετο πλουσιος : ὁθεν και ἁβροδιαιτος . Ἀει γεωμορος εἰς νεωτα πλουσιος . Ἀδεες δεος : ἐπι |
| δ ' ἐφ ' ᾡ εὐλογως ἐπαιρομεθα , οὐδε του προηγουμενου μη ὀντος ἀγαθου το ἐπιγεννημα ἀγαθον εἰναι . ἱνα | ||
| τοπον τα ζωα , ἡν πολλακις ὠνομασαμεν ὀρεξιν εἰτε λογισμου προηγουμενου εἰτε ἐπιθυμιας εἰτε θυμου : ὡσπερ γαρ οὐδεν ἐκωλυε |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| και γο γʹ , ἀριστολοχιας μακρας , στυρακος λιπαρου , κασιας κιρρας , λαδανου , καρδαμωμου σπερματος , ἀμωμου , | ||
| . . . . . . . δραχ . βʹ κασιας ἐρυθρας . . . . . . . δραχ |
| μοι ] φευ ἐμοι , τας στυγνας και λυπης αἰτιας γενομενας Ἀθηνας κατιδοντες οἱ Περσαι παντες οἱ τλημονες ἀπαιρουσι και | ||
| του Ποσειδωνος τριαινης ἐπαγγελλομενος αὐτας ὡστε ὑδρευσασθαι ἐκ τουτων δουλας γενομενας : ἀλλως : το ἑξης οὑτως : ὁδ ' |
| δ ' ἀπηγγειλαν οἱ πρεσβεις ταυτα τοις Ἀθηναιοις , ἐπεμψαν αὐτους εἰς Λακεδαιμονα . οἱ δ ' ἐπει ἠσαν ἐν | ||
| ψυχας αὐτων προς το βελτιον ῥυθμιζειν δυναται : ἐτι οὐν αὐτους ἁπαλους ὀντας ἀξιουσι ταττειν . τι δε βουλεται αὐτῳ |
| τοπον , ἑπεσθαι κατα τας συναναστομωσεις το αἱμα , του κενουμενου πνευματος την βασιν ἀναπληρουν : ἀνεωγοτος μεν του τραυματος | ||
| αὐλισκων των εἰς το ὑδωρ καθιεμενων ἀληθες εἰπειν , ὁτι κενουμενου του περιεχομενου κατα την εὐρυχωριαν αὐτων ἀερος ἠ κενος |
| δει τα ἱστια ἀνασειειν και συνεξαιρεσθαι τῃ νηι παντα δευτερα ἡγουμενους του πλειν . Ἐρρωσθω λοιπον ἡ ναυς και τα | ||
| θαυμαζω , εἰ τους μεν ἐκεινα τουτων μαλλον ὑμιν προσηκειν ἡγουμενους μισειν ἀν δικαιως ἀξιοιητε , Φιλιππον δ ' ἡμων |
| ἀγανοφρονος , ἡν ἐποησε θεα Κυπρις . Ἀλαλαι , ἰη παιων . Αἰρεσθ ' ἀνω , ἰαι , ὡς ἐπι | ||
| γουν προσλιπαρησειας καδον ἀνιμησασθαι , οὐ πεισεις οὐδε ἀναγκασεις οὐτε παιων οὐτε κολακευων . λεγει Κτησιας . Ὑπο τοις ποσι |
| κυπαρισσου σφαιριων # α , κηκιδος ὀμφακινης μελαινης ἡμιλιτρον , κασσιας σπουδαιας ἡμιλιτρον . ταυτα θλασθεντα βρεχεται τῳ οἰνῳ ἡμερων | ||
| ἐφερον λιβανωτου μνας τριακοσιας , σμυρνης τριακοσιας , κροκου και κασσιας και κινναμωμου και ἰριδος και των λοιπων ἀρωματων διακοσιας |
| ἀποδειξιν . ἑτεραν γαρ ἐχει προφασιν το νοημα . ἐξ αὐτων δε των Δημοσθενους εὑρισκεται πρωτος ὁ ἀντι πολλων : | ||
| την περι αὐτων γνωσιν , ὁθεν και μηπω διαλαβων περι αὐτων ἐχρησατο τουτοις ἐν τῃ των κατηγοριων διδασκαλιᾳ : παντες |
| το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
| μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
| στερεον , αἱ ἀρα μυριαδες ρʹ ἐπι τας μοναδας ͵Ϛ γενομεναι ποιουσιν μυριαδας ξʹ διπλας , ὡστε ὁ ἐκ των | ||
| στερηθησεσθαι ὡν ἀν ἐκειναι θελωσιν . Ὑπερτεραι δε αἱ Μουσαι γενομεναι , και των ὀμματων αὐτον και της κιθαρῳδιας ἐστερησαν |
| μεν οὐχι , ἀφ ' Ἡρακλεους δε γενεθλης πενθησει βασιλη φθιμενον Λακεδαιμονος οὐρος : οὐ γαρ τον ταυρων σχησει μενος | ||
| σιγαζει κωφησε τε πασαν ἰωην . και φθιμενοι γαρ ὀϊς φθιμενον λυκον ἐρριγασι . θαυμα δε και τοδ ' ἀκουσα |
| τοις ἡδεσιν , ἑκατερον ἐν ἑκατερῳ φυρομενον : ἀναγκη δε αἱρουμενον θατερον και του ἀλλου μετεχειν εὐθυς : ἁτε γαρ | ||
| , μηδεν ἐπαναγκες ἐστω . και την προβολην δη τον αἱρουμενον ἐκ των ἐμπειρων ποιητεον , ἐν τε τῃ δοκιμασιᾳ |
| τις αὐτους ἐροιτο και πως ἡ εὐθεια λεγεται πτωσις , ἀποκρινονται λεγοντες ὁτι εὐθεια μεν δια τουτο , διοτι τον | ||
| ; πυθομενου γουν του ἀσκητου ” ποθεν | ἐστε ” ἀποκρινονται τἀληθες οἱ ποιμενες ὁτι „ ἐκ Χαρραν „ : |
| ξεσμον : ἁρμοξει δε και τῃ ὑστεραιᾳ γαλα πινειν μετα ναματος θυγατερων ταυρων ἠ γλυκεος , οὑτω γαρ τας ἐπιῤῥεουσας | ||
| ἐν τῳ ἱερῳ δε του Λαβρανδεως Διος ἐν κρηνῃ διειδους ναματος , και ἐχουσιν ὁρμισκους χρυσους και ἐλλοβια , χρυσα |
| ' ὁτε δουπον ἀνθιαι εἰσαϊοντες ἀναθρωξωσι θαλασσης , ἀλλοις μεν μελεται κωπης πονος , αὐταρ ὁ γ ' ἀκρης ἐκ | ||
| σιγαν χαλεπωτατον ἀχθος , φθεγγομενος δ ' ἀδαης οἱσι παρηι μελεται , ἐχθαιρουσι δε παντες : ἀναγκαιη δ ' ἐπιμειξις |
| , ὁταν μηδε ἀλλον τινα λογον ὑπολιπηται ἑαυτῳ προς τον ἐγκαλουμενον . Δημοσθενης ἐν τῃ ὑπερ Φορμιωνος παραγραφῃ ” ἱν | ||
| στοχασμου το ἑτερον εἰναι το γεγενημενον : ἑτερον δε το ἐγκαλουμενον : ἐαν μεν το γεγενημενον δηλον ᾐ , ὁτι |
| πασης μεν ἀριθμου φυσεως κοινωνησαι , κατα παντα δε τροπον μεριζομενον ὁμοιον λαμβανειν την τε των ἀφαιρουμενων και την των | ||
| λογικον τακτεον οὐ μεριζομενον ἐν τοις σωμασι , το δε μεριζομενον περι σωματα ἑν μεν ὀν και αὐτο , περι |
| δεῃ , οἱ μεν ἀσωτοι και ἀκρατεις ὑπο των ἀκολουθουντων ἑλκονται και συρονται μετα πονων τε και νοσηματων κεκραγοτες και | ||
| τους πορους , δι ' ὡν οὑτοι μεταλαμβανονται τε και ἑλκονται προς των καθαρτικων φαρμακων , ἀναστομουν , εἰ ἡ |
| αὑτα δ ' ἀκροτας ἐντι τας ὀφθαλμων φυσιος . και οὐατων ἀρετα ὀξυακοϊα : αὑτα δ ' ἀκροτας ἐντι τας | ||
| ἀκροτας και τελῃοτας , ἁ δε των οὐατων τας των οὐατων . οὑτω δε και τω ἀνθρωπω ἁ ἀρετα ἀκροτας |
| μαλιστα σφας μεσουν δειπνουντας . τον οὐν Ἀγαθωνατυγχανειν γαρ ἐσχατον κατακειμενον μονονΔευρ ' , ἐφη φαναι , Σωκρατες , παρ | ||
| πλειον ἐπαγουσαι δηλον ὡς εὐποριαν περιποιουσι . τουτο οὐν και κατακειμενον , ὁσον ἀει ἐπισυναγεται και θησαυριζεται , μη λυπειν |
| οὐ θιγγανουσιν ἀνεῳγμενων των θυρων . φασι δε ποτε ξενον πριαμενον οἰνον μη ἀναλαβειν ἐπειξαντος αὐτον του πλου , καταλιπειν | ||
| , ἀλλ ' ὁμως , ὁποιον ἀν των οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , |
| ἐνεικαντες σπενδουσι τε και θυσαντες ὀπισω ἀπονοστεουσιν . Ὁρτεων δε πασεων των οἰδα μεγιστην του εἰαρος ἀρχομενου ἐπιτελεουσιν , και | ||
| Την δε καταψωσαν του παιδιου την κεφαλην εἰπαι ὡς καλλιστευσει πασεων των ἐν Σπαρτῃ γυναικων . Ἀπο μεν δη ταυτης |
| ἀκτινων ὁρωμενα μετεωροτερα φαινεται . ιαʹ . Των ἀνω του ὀμματος ἐπιπεδων κειμενων τα πορρω ταπεινοτερα φανειται . ἐστω γαρ | ||
| ἐπηρεφεας φολιδεσσιν . τοιο δ ' ἑλισσομενοιο κατ ' † ὀμματος εἰσατο † κουρη , Ὑπνον ἀοσσητηρα , θεων ὑπατον |
| τους μη ὡς δει χρωμενους τῃ ὀργῃ ἠ τους ἰδιως καλουμενους χαλεπους , οἱς τῳ ὀντι το συμβιουν ἀηδεστατον . | ||
| φαντασιαν . Διογενης ἀστερας εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους διᾳττοντας ἀπο του αἰθερος σπινθηρων δικην καταφερεσθαι : διο |
| δε Ὀδυσσεα προς Ἀλκινουν περι των ἐν Ἁιδου και ἀλλα διηγουμενον και ὁτι Θησεα ἰδειν ἐθελησαι και Πειριθουν προτερους ἀνδρας | ||
| ἐγραψαμην δε δη οὑτωσι τον λογον , οὐκ ἐμοι Σωκρατη διηγουμενον ὡς διηγειτο , ἀλλα διαλεγομενον οἱς ἐφη διαλεχθηναι . |
| ? : εἱς Διονυσος συμβολα υρα θεος δια κολπου ν ἐπιον ὀνος βουκολος γιας συνθεμα : ἀνω κατω τοις και | ||
| τοις ῥημασι τον λογον ἀποτετορνευσθαι και οὐκ ἀγεννως εἰρησθαι το ἐπιον τῳ ῥητορι . ἀλλα περι μεν Λυσιου και του |
| Φιλοστρατος : ἐξ * * των ἀντιζηλων , ἐφη , φυεται μισος αἰτιαν οὐκ ἐχον . ἡμιν δε και Ἀθηναιοις | ||
| ἁπαντα . ἐν δ ' ἐλαχιστῳ ἀριστον ἐχεις ὁ τι φυεται εἰπειν ; ὡς μεν ἐμῃ γνωμῃ φρενες ἐσθλαι σωμασιν |
| ἀλλα πη . παλιν ἀρ ' ἐνδεχεται τον αὐτον ἁμα ἐπιορκειν και εὐορκειν ; οὐ . τι δε ; ὁ | ||
| δε και οὐκ ἐπ ' ἀγαθῳ κλεπτειν , ἁρπαζειν , ἐπιορκειν , ψευδεσθαι ἠ ὁλως ἀδικον τι πραττειν . ἐν |
| διορυσσειν παιδια . Ἐργασια δε ἐστι λογος κατασκευαστικος του προτεθεντος ἐπιχειρηματος , ἐκ παραβολης ἠ παραδειγματος ἐχων την γενεσιν : | ||
| εἰτα ἐργασασθαι ἀφ ' ὡν την ἐργασιαν ἐφαμεν γινεσθαι του ἐπιχειρηματος , εἰτα το ἐνθυμημα ἐπενεγκειν τῃ ἐργασιᾳ . οἱον |
| , θρασος τε [ οἱ μεγ ' ἱμειροντες [ Ναξιων δυναι φ ! [ και φυτων τομην [ ἀνδρες ἰσχουσιν | ||
| δε και τους ἀμφι την γεωργιαν σπευδοντας πριν μεν ἠ δυναι Πλειαδας ἐπ ' ἀροτου , πριν δ ' ἠ |
| κομιζεσθαι τους καρπους καιρος ἐλθῃ , τοτε ἀλλους μεθ ' ὁτων τις παλιν ταλαιπωρησεται ζητειν . προς δε οὐδ ' | ||
| , οὐκ Ἀθηναιων ἐργον , ἀλλ ' οὐκ οἰδ ' ὁτων εἰπω πεπονθατε . οὐδενα γαρ των παντων νομιζω τοσαυτης |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| ἐλθων δε εἰς Θηβας ὁ Οἰδιπους ὑστερον εὑρε κακον αὐτοις ἐπικειμενον μεγα , την Σφιγγα : ἡτις αἰνιγματα ἐλεγε και | ||
| ἐλεγον . χερηϊ χειρονι και ἡττονι . χερνιβα αὐτο το ἐπικειμενον ταις χερσιν ὑδωρ . ἁπαξ δε ποτε εἰπεν ὁμοιως |
| δε βοη πλειων τε ἐγιγνετο και ἐγγυτερον και οἱ ἀει ἐπιοντες ἐθεον δρομῳ ἐπι τους ἀει βοωντας και πολλῳ μειζων | ||
| δε οὐκ ἀνιεσαν οἱ Μακεδονες , ἀλλοι ἐπ ' ἀλλοις ἐπιοντες , οἱ δε προσθεν ἀναπαυομενοι , μογις δη ἀμφι |
| εὐτυχησας νικησῃ , ἐν ἐκεινῃ τῃ ἡμερᾳ ἐν ᾑ ἐνικησεν ἐπιλελησται των προτερων εὐτυχηματων . ἀλλως : το γαρ κατα | ||
| αὐτος ἀνω το της Ληθης ὑδωρ πεπωκως ἀναστρεψαι προς ἡμας ἐπιλελησται , και ἠτοι παλαιει μετα των ἐφηβων ἠ κιθαριζει |
| Καλλατιανος τους καθ ' ὁλην την Ἑλλαδα γενομενους ποτε σεισμους διηγουμενος των τε Λιχαδων νησων και του Κηναιου τα πολλα | ||
| πεταλα : και ὑστερον χωνευε . Τοιουτον δε και Περσαις διηγουμενος φησιν : οὑτος δε ὁ ἀνηρ ἰδιᾳ σοφιᾳ ἐτελευτησεν |
| δια την ἐνεργειαν . ἐπραχθη τα μεγιστα : τα της συνουσιας . ἰσως δε ταὐτο φησιν , ὁ , τι | ||
| ἡ μητρα ἐνιοτε ἀτονει . παρεπεται δε ταις τοιαυτα πασχουσαις συνουσιας ἀποστροφη , ἐκκρισις πνευματων , πλεονασμος καταμηνιων δις ἠ |
| πετραις ἡ ὁδος ὡστε πολλαχου και παρακρημνος ἐστι δια το ὑπερκειμενον ὀρος δυσβατον τε και ὑψηλον ὀν : ἐνταυθα δε | ||
| ἐπ ' αὐτου του κρημνου τοιχον , προβιβασας παραδοξως το ὑπερκειμενον του κρημνου . χρυσουν τε κριον τῃ Ἀφροδιτῃ τῃ |
| μαλιστα τοις περι γυναικος ἠ ἐρωμενης φροντιζουσι : ταυτα γαρ ἀνακειται τῃ Ἀφροδιτῃ . τα δε ὀξεα μηλα στασεις και | ||
| * * * * μαρτυρια δε σαφης ἐν τοις ἱεροις ἀνακειται γραμμασι . λεγε τας εὐχας προτερον , ἁς ” |
| ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
| : ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
| , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται τα νοσηματα . ἐπι γαρ των | ||
| νοσηματα , ἠ δια τι περιστατικον , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται |
| ἐν ἀλλοτριῳ τοπῳ ἐστιν ἠ ἀναποδιζων , εἱρκτῃ και φρουρᾳ περιπεσειται και ἀναγκας ὑποστησεται παρα των ἐχθρων αὐτου . εἰ | ||
| . και εἰ μεν κακουται ὑπο του Κρονου , νοσοις περιπεσειται ψυχραις διαφοροις και ἐναντιαις ὡς ἐπιληπτικοις παθεσι και ῥιγεσι |
| μεν μη εἰπεν , ἑτερος δε ὁμοτιμος εἰρηκεν ὡς ἐκεινῳ προσηκοντας , εἰς ταυτον ἀφικνειται . φημι δ ' ἐγω | ||
| θνῃσκῃ τις , οὐχ ἡσσον ποθει πας τις δακρυειν τους προσηκοντας φιλους . ὁστις δε θνητων οἰεται τοὐφ ' ἡμεραν |
| τουτων δηλον ὁτι δει φρονησεως και ἀρετης και προς ἁ ἐπιστανται οἱ ἀνθρωποι και προς ἁ οὐκ ἐπιστανται : και | ||
| της ἡμετερας κρισεως δι ' ἀκριβη παιδευσιν πλεον τουτο ποιειν ἐπιστανται : οἱ δε τους περιπλους προχειρως γραψαντες , και |
| συν τῃ οὐσιᾳ θεωρωνται . ταυτα οὐν εἰσιν ὀντα το καθημενον και το ὑγιαινον , ἐπειδη τοτε μετα της οὐσιας | ||
| παντας λιθου μελανος του Συηνιτου , και τουτων ἑνα μεν καθημενον ὑπαρχειν μεγιστον παντων των κατ ' Αἰγυπτον , οὑ |
| ' ᾡ φερομενῳ ἐξ ἀκροπολεως εἰς τινα τοπον καλουμενον Σκιρον πορευονται ἡ τε της Ἀθηνας ἱερεια και ὁ του Ποσειδωνος | ||
| προς Διοφανην ἀπολογιᾳ . Ἱερα ὁδος ἐστιν ἡν οἱ μυσται πορευονται ἀπο του ἀστεος ἐπ ' Ἐλευσινα . βιβλιον οὐν |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
| ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
| του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
| Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
| Κορυδος : ἐπι του πεπαιδευμενου : ἠ κοινῃ ἐπι του συνοντος ἀπαιδευτου τοις πεπαιδευμενοις . καθ ' ὑποκρισιν δε ἀναγνωστεον | ||
| παντως το ποιουν προς το γιγνομενον , και ἀπο του συνοντος ἠβουλομεθα γνωριζειν το της ἐπιστροφης εἰδος ἀπο του οὐσιοποιου |
| Σεληνην μεχρι τινος φασεως συναπτουσαν τισιν ἀστρασι , τοσουτους ἀδελφους ἑξουσιν οἱ οὑτω γεννωμενοι . νοεισθω οὐν σοι και τουτο | ||
| συναληθευουσι κατα δε τον παρεληλυθοτα ἠ τον μελλοντα οὐχ οὑτως ἑξουσιν , εἰτε διαιροιεν το ἀληθες και το ψευδος , |
| αὐτον γινεσθαι , ἀλλα μονον ἀλλοιουσθαι , διοτι ὁ αὐτος μενει κατ ' εἰδος . οὐτε δε παλιν φαμεν αὐτον | ||
| ὑλη , πως ἀλληλων ; ὡσπερ τοινυν τα συμπεφυκοτα μορια μενει ἐν τοις ὁλοις , οὑτως και τα ἁπτομενα . |
| σκεπτεον , τινι γινεται ἡ προσθεσις . ἠ γαρ ἑαυτῃ προστιθεται ἡ μονας ἠ τῃ τετραδι ἠ τῃ ἐξ ἀμφοτερων | ||
| οὐδε τῳ γινομενῳ ἐκ της προσθεσεως και του προϋποκειμενου πηχεως προστιθεται ὁ παλαιστης . ἀλλ ' ἐπει το προστιθεμενον παλιν |
| Βριμω προσηγορευθη . . . . Βρισαι : νυμφαι οὑτω καλουμεναι , ἠ ὁτι βλισαι , και γαρ μελισσουργιαν αὑται | ||
| τοις ὁπλοις κινησεις ἐγυμναζοντο μετα ᾠδης : ὁθεν ἐκινηθησαν αἱ καλουμεναι πυῤῥιχαι και πας ὁ τοιουτος τροπος της ὀρχησεως , |
| πρωτος νους συνεκαλεσατο παντα ἐξελθειν εἰς τον κατα των Τιτανων πολεμον , ἠγουν της ἀταξιας . εἰπε δε τιμηθηναι και | ||
| ταις προνομαις ἐσκεδασμενους ἀναλαβων , ταξιν αὐτοις ἀπεδωκε την εἰς πολεμον ἁρμοττουσαν . τοις δε Οὐολουσκοις συν καταφρονησει και θαρσει |
| Σολωνος και ἀξιουντα μανθανειν ἑωσπερ ἀν ζῃ , και μη οἰομενον αὐτῳ το γηρας νουν ἐχον προσιεναι . ἐμοι μεν | ||
| : “ Λιβυσσα κρυψει βωλος Ἀννιβου δεμας ” , και οἰομενον ἐν Λιβυῃ τεθνηξεσθαι , ποταμος δ ' ἐστι Λιβυσσος |
| : ἀρχαια δε ἡ συνταξις . Γ ἀλλ ' ὁδι προσερχεται ] ἀλλ ' αὐτος οὑτος παραγινεται . Γ ὡσπερ | ||
| συκοπεδιλε . τεκτονες εὐπαλαμων ὑμνων . ὁ σχινοκεφαλος Ζευς ὁδε προσερχεται Περικλεης , τᾠδειον ἐπι του κρανιου ἐχων , ἐπειδη |
| τα οὐλα ἐρχεται λεπτοτερον ῥευμα , και τουτο δια πτυσματων κενουται . ποτε δε παχυ ἐστι , και τουτο μενον | ||
| φλεγμα και χυμον δι ' ἐμετων , ῥαστωνη γινεται . κενουται γαρ το σιτιον και το φλεγμα το βαρυνον την |
| οἱ μανθανοντες εἰς κολασιν ἠσαν ὑπευθυνοι . το γαρ ἰσως προσκειμενον ἐνταυθα ταυτην την ἐννοιαν βουλεται λανθανοντως εἰσαγειν . ἐν | ||
| περι , θελω πυθεσθαι μη ' πι τοις παλαι κακοις προσκειμενον τι πημα σην δακνει φρενα . ὠ παι , |
| ' ἐξοδῳ της ἀρχης , και δη και γυναικας παλαι ὑπισχνουμενος ἀξειν αὐτοις τας σεμνοτατας και καλλιστας των ἐν Θηβαις | ||
| Κυρῳ βουλονται : ὁ δε Κλεαρχος ἐν τοις στρατιωταις δημηγορει ὑπισχνουμενος μεν ἑψεσθαι τοις στρατιωταις πανταχοσε , ἐν δε τῳ |
| ' ὑπερβη λαϊνον οὐδον χρησομενος . τοτε γαρ ῥα κυλινδετο πηματος ἀρχη Τρωσι τε και Δαναοισι Διος μεγαλου δια βουλας | ||
| μικρῳ : λειπει ἡ ἀντι , ἱν ' ᾐ ἀντι πηματος . τουτο δε εἰπε δια τον Ἐργοτελη : και |
| παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
| γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
| ἐπιφανειας ἀοικους συναγεσθαι σταδιους τρισμυριους και ͵δ . Λοιπον οὐν καταλειπονται οἰκησιμοι ὑπο την εὐκρατον πεπτωκοτες σταδιοι δισμυριοι και ͵θ | ||
| στοιχειων ἑνοτητες [ ] ἀποτελεισθαι δυνανται και ὑπο του Ἐπικουρου καταλειπονται , καθαπερ ἐν τωι Περι ὁσιοτητος αὐτοτατα . . |
| και το μεσον : ψυχεται γαρ αὐτη ἡ σαρξ και θερμαινεται . ὡσπερ οὐν ὁ την ἀσπιδα πληξας ἁμα πληττει | ||
| ἐᾳ πιειραν γενεσθαι δια ταδε : κινευμενου του ἀνθρωπου , θερμαινεται και το σωμα και τα σιτια : ἑλκει οὐν |
| φωρασαι τον φθορεα και διεκελευσατο τῳ μηνυτῃ , ὁποτε ἰδοι συνοντας , αὐτῳ δηλωσαι . του δε ἑτοιμως ὑπακουσαντος και | ||
| ἠθη , ὠ Σωκρατες , ἐφη , γενναιοτατους τους αὐτῃ συνοντας ἡ γεωργια ἐοικε παρεχεσθαι . Ἀλλα το μεν προοιμιον |
| κατεχοντος , ἐστε παρελθοι , και καθ ' ὁδον ὁδευοντι ὑοντος . ἀπλωτου τε θαλασσης ἐν Ἰνδοις ἀπεπειρασε , και | ||
| , ὑπαιθριοι γαρ δοκουντες αὐλιζεσθαι σκιαν τε ὑπεραιρουσιν αὑτων και ὑοντος οὐ ψεκαζονται και ὑπο τῳ ἡλιῳ εἰσιν , ἐπειδαν |
| ὁρῳ του συλλογισμου , συλλογισμον τινα ἐκθεμενοι νοησομεν ἐπ ' αὐτου πως τα εἰρημενα ἐν τῳ ὁρῳ παντα ἐφαρμοζει αὐτῳ | ||
| , ἀπεκτεινεν , αἰτιαν ἐπαγαγων ὡς δακρυσασῃ παρα τῃ μητρι αὐτου ἐπι τῳ του παιδος φονῳ . την τε γυναικα |
| ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
| Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
| . . εὑρησουσι : οἱ οὐδε καθεζομενοι τοξευειν και ἀκοντιζειν δυνησονται . μιαν δε ἀποφασιν ἡγητεον λειπειν , ἱνα ᾐ | ||
| το στρα - τοπεδον καταλαβειν : εἰδοτες ὁτι οὐχ ὁμοιως δυνησονται στρατοπεδον καταλαβειν ἐπιτηδειον ʃ οὐχ ὁμοιως οἱ Ἀθηναιοι καθ |
| , αὐτους σωσαι , οὐδ ' ὁπως τι προς ἡδονην ἀκουσονται παρ - εδιδου τοθ ' ὁ καιρος , ἀλλα | ||
| ἐκπαγλοις ἐπεεσσιν ἐνισσεμεν οὑς τεκεν αὐτος , οἱ ἑθεν ὀτρυνοντος ἀκουσονται και ἀναγκῃ . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
| πρεσβυτερον δε κινησεως σχεσις , ὡς ἐγγονου λογον ἐχειν το κινουμενον προς το ἰσχο - μενον : παρο και του | ||
| δη , ὁτι κατα ταυτην την ὑποθεσιν , ἐπει το κινουμενον ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ το τε ὁλον ἀνυει διαστημα |
| τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ ποταμος οὑτος ἡλιου ὑδωρ | ||
| ἀρχη : καιτοι ἀλλον τροπον οὐκ ἀρχη . Ἀποτιθε - μενοις δη παντα και το ἐπ ' αὐτῳ ὡς ὑστερον |
| σχεδον εὑρησεις τα αὐτα ἀποτελεσματα . ὁτι τινες τους ἐνιαυτους διαιρουσιν εἰς τους χρονους , και τον ἐνιαυτον δε τινες | ||
| δε το προσεχες και ἀκριβες τριμερη , το γαρ ἀλογον διαιρουσιν εἰς τε το θυμικον και το ἐπιθυμητικον . Οἱ |
| μερος οὑτος ὁ Μηριονης ἀναμνησας , ἐπεγειρας , ἐπαινεσας τον προθυμουμενον . συνευχομαι δε σοι του χρονου προϊοντος ἐν τῃ | ||
| ἡμων ] αὐτων [ ἠ ] [ πραττομενον ] ἠ προθυμουμενον [ - ] [ πραττειν ] : οὐ γαρ |
| μετα των ἀλλων ἀπωλεσαμεν . ἠν δε ἡ ἀρχη του ποιηματος αὑτη , Νυν δε μοι ἐννεπε , Μουσα , | ||
| τελειαν ἐπονομαζουσι : τελος δε και γνωσεως και πραξεως και ποιηματος : το και ἀποβαινον , ὡς παρ ' Εὐριπιδῃ |
| ἁ ποτε ἡμας ἠγαγον ; πολλα παθοιεν ἀν , εἰ μελλουσιν εἰς τουθ ' ἡξειν . ἑνος γαρ μερος του | ||
| πολιν ἀπο των συμμαχων ἀγγελοι λεγοντες , ὁτι πολλῃ στρατιᾳ μελλουσιν ἐλαυνειν ἐπ ' αὐτους Αἰκανοι τε και Οὐολουσκοι , |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
| ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
| δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
| . του παιδος δε αὐτοιν ταυτα τε οὐκ εἰδοτος και δεομενου γραψαι προς σε περι της των πραγματων φυλα - | ||
| εἰναι . αἰσχρον οὐν μοι δοκει εἰναι κελευοντος τουτου και δεομενου τα δικαια αὐτῳ βοηθησαι περιιδειν αὐτον , καθ ' |
| και ὁ μεν ἐξωθεν ἐστιν ἁπλους , ὁ δε ἐνδοθεν διπλους . ὡς εἰ ἐθελησεις ἀποδειραι τον ἀνωθεν χιτωνα , | ||
| παντων ἀνθρωπων περι των βαρβαρων ὑποληψις . Μαρκελλινου . Ὡσπερ διπλους ἀτελης ἐκ πραγματων ὁ μονα ἐχων τα πραγματα , |
| Η ληγοντα ἀπο των εἰς ως γινομενα δια του Η γραφονται οἱον ἑξαχη ἀπο του ἑξαχως . Τα πασχοντα ἐπεκτασιν | ||
| ε και α εἰς η , δια του ε ψιλου γραφονται : οἱον , Μαντινεα : Ὠκαλεα : Ὠκαλη γαρ |
| ἀνθρωπων οὐ προσγιγνεται , δι ' ὁν τα μεν οὐκ αὐξουσιν οὐδ ' εὐλογως μηνυουσι , τα δε καταψευδονται μεμφομενοι | ||
| χρηματα φυλαττουσιν . Πολλοις αἱ μεν εὐκαιροι τροφαι τα σωματα αὐξουσιν , αἱ δε εὐκαιρως δοθεισαι χαριτες τον βιον . |
| δε τῳ ὑδατι μαλλον ἀπολουειν . και δακτυλοις ἀποθλιβειν το ἐγκειμενον ταις ῥισιν γλισχρασμα , ἀποκαθαιρειν δε και το στομα | ||
| τοις μερισμοις χρη νοειν την μεν προτεραν προθεσιν ἐπι το ἐγκειμενον της δοτικης μετα του συνοντος ἀρθρου ἐν παραθεσει καθιστασθαι |
| κρατημα και κατατασις , ἠ εἰ τις βουλοιτο τῳ κατα διατασιν ἐνεργησαι τροπῳ . αἱ ἀκολουθοι ἐπι τουτων μοχλειαι παραλαμβανεσθωσαν | ||
| και κατατασιν ἐνεργησαι ἠ κατα κρατημα και ἀνατασιν ἠ κατα διατασιν . τασεως αὐταρκους γενομενης , ἐπι μεν των εἰς |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| . θανοντα γαρ με θαψεθ ' οὑ το μορσιμον , διας παροιθε παρθενου Παλληνιδος : και σοι μεν εὐνους και | ||
| μενει λιμην Μαλεας τ ' ἀκρας κευθμωνες ἡ τε Σουνιου διας Ἀθανας σως ὑπαργυρος πετρα Γεραιστιοι τε καταφυγαι : τα |
| μειζω κεκτημενοι μετριᾳ ἐσθητι ἐχρησαντο και ἐς τα ἀλλα τοις πολλοις ὁμοδιαιτοι κατεστησαν τους πολλους : τους πενητας οἱ τα | ||
| ὀστοις και λιθοις και πωροις και ὀνυξι και θριξι και πολλοις ἀλλοις τοιουτοις εὑρηται πολλακις ἐν ἀποστημασιν ὁμοια περιεχομενα σωματα |
| , κατεσκευασεν ἐργα πολλα και μεγαλα μεχρι των νυν καιρων διαμενοντα και ἀπο του κατασκευασαντος Δαιδαλεια καλουμενα . ᾠκοδομησε δε | ||
| , ἁπαντα γαρ φαινεται τα ζωα και τα φυτα και διαμενοντα και γεννωμενα ἐν τοις οἰκειοις τοποις ὁμοιως ἐνυδρα και |
| οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
| . συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |
| βουλεται θεραπευσαι . τουτο δε το ἑλκος οὐχ ὑπο του καταγματος γεγονεν , ἀλλα ἠ δια χυμον δριμυν ἠ δια | ||
| ἐπειδη δε πολλακις κἀνταυθα ἡ μια γινεται θεραπεια και ἐπι καταγματος , δια τουτο κατα τι συμβεβηκος και περι καταγματων |
| θεηγενεων ὀχ ' ἀριστους : ἡμιν δ ' ἐν γαιῃ κελεται Χρυσορραπις ὀλβῳ ζωειν τερπομενοισιν ἀπειρητοις κακοτητος . ὁν δε | ||
| , μητηρ Τηλεμαχοιο : μεταλλησαι τι ἑ θυμος ἀμφι ποσει κελεται , και κηδεα περ πεπαθυιῃ . εἰ δε κε |
| : διο και κατασκευαζων δια τινος μηχανης ψοφον ἐξαισιον και μιμουμενον τας βροντας ἑαυτον ἀπεφαινετο μειζον βροντησαι του Διος . | ||
| θηλυδριαν ἀνθρωπον ὁρων ἐσθησι μαλακαις και ᾀσμασιν ἀκολαστοις ἐναβρυνομενον και μιμουμενον ἐρωτικα γυναια , των παλαι τας μαχλοτατας , Φαιδρας |
| εἰεν ἀμφοτερα ιβʹ ἠ ιδʹ , γινεται το συναλλαγμα και τεξεται πρωτοτοκον κορην και ἡ γυνη προτελευτᾳ : ἐαν δε | ||
| εἰτε φαυλων . και παλιν ἐν ἑτερῳ τοπῳ λεγει και τεξεται ἡ δαμαλις και ἐρουσιν , οὐ τετοκεν . προστιθεις |
| ὑπο Θετταλων δεσποζειν , ἀλλ ' οὐχ ἡγεισθαι των συμμαχων προαιρουμενος , ὑποπτευεται δ ' ὑπο Θηβαιων Νικαιαν μεν φρουρᾳ | ||
| βουλομενος ἠ την ἀπο φυσεως ἀμορφιαν τῳ ἐπιθετῳ καλλει καλυψαι προαιρουμενος και τῳ καλλωπισμῳ : ταυτα γαρ του χρωματος ἐστι |